Αναρτήθηκε από ....energoipolieskv.blogspot.com
Με γραπτή επιστολή της, η κ. Παρασκευή (Βίβιαν) Αργύρη, ανακοινώνει την υποψήφιότητά της για τη διεκδίκηση της θέσης της προεδρίας της ΝΕ Επιτροπής της ΝΟΔΕ Φθιώτιδας.
Αναλυτικά η επιστολή
Εν όψει του 8ου Τακτικού Συνεδρίου της Ν.Δ. που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 25, 26 και 27 Ιουνίου 2010, θα διεξαχθούν εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του Προέδρου και μελών της νέας ΝΟΔΕ Νέας Δημοκρατίας Φθιώτιδας αντίστοιχα στις 30 Μαΐου και 13 Ιουνίου 2010.
Σε μία κρίσιμη και ταραγμένη περίοδο για την Πατρίδα που οι πολιτικές εξελίξεις αλλάζουν μέρα με τη μέρα καλούμαστε με γρήγορους ρυθμούς, να ανασυντάξουμε την μεγάλη Παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, , να δώσουμε μέσα από τις επιλογές μας Ελπίδα, σε όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια έδιναν το παρών στην παράταξη και παράλληλα να οικοδομήσουμε, μέσα από την δράση μας, μια ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με όλη την ελληνική κοινωνία, μια σχέση αμφίδρομης δράσης όπου ο πολίτης θα είναι ο πρωταγωνιστής.
Σήμερα διανύουμε, ιστορικά, την περίοδο της Νέας Μεταπολίτευσης και η νέα Νέα Δημοκρατία οφείλει να είναι ενεργητική, αφήνοντας πίσω εξαρτήσεις , λάθη και τακτικές που όπως φαίνεται απογοήτευσαν.
Οφείλει να οδηγεί τις εξελίξεις και όχι να σύρεται απ’ αυτές. Να δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αποτροπή κοινωνικών αποκλεισμών.
Οφείλει να ακούει, να αντιλαμβάνεται και να δέχεται τα μηνύματα της κοινωνίας. Να συνθέτει και να ενώνει.
Οφείλει να παράγει νέα πολιτική. Να αντλεί νέες ιδέες και να αναπτύσσει νέες δράσεις. Να εξελίσσεται και να ανοίγεται στους νέους ανθρώπους, στις γυναίκες, στις δυναμικές ηλικίες, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες γιατί η Νέα Εποχή, και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ απαιτεί σύγχρονες και ριζοσπαστικές νοοτροπίες, θέλει εφαρμογή καινοτόμων και τολμηρών πολιτικών, που αντικατοπτρίζουν το κοινό αίσθημα, που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες προκλήσεις και πάνω απ’ όλα με θάρρος αναγνωρίζουν υπεύθυνα τα λάθη του χθες, διδάσκονται απ’ αυτά και προχωρούν δυναμικά μπροστά, χωρίς συμβιβασμούς ,θέτοντας ως γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας.
Θεωρώντας , πως μπορώ να ανταποκριθώ και να συνεισφέρω στο νέο ρόλο της Οργάνωσης καταθέτω σήμερα, πρώτα στην κοινωνία της Φθιώτιδας την απόφασή μου να είμαι υποψήφια Πρόεδρος της ΝΟ.Δ.Ε. Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας και καλώ όλα τα μέλη της Παράταξης στον Νομό την Κυριακή 30 Ιουνίου να στηρίξουν μαζικά, με την προσέλευση τους την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου Προέδρου και με την δύναμη της ψήφου τους να επιλέξουν τι είδους διοίκηση και λειτουργία του Κόμματος θέλουν στο Νομό μας κα συμμετέχοντας ενεργά στην εκλογή όλων των οργάνων του Κόμματος. .Να δώσουν μ’ αυτό τον τρόπο το στίγμα τους στην ανασυγκρότηση της οργάνωσης του Κόμματος, τις σκέψεις τους και τις ιδέες τους για να διευρύνει η Νέα Δημοκρατία το άνοιγμά της στην κοινωνία και να βελτιώνει τις πολιτικές της σε όλους τους τομείς τώρα ειδικά που η Πατρίδα το χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η όλη μου πορεία μέχρι σήμερα στην παράταξη και η εμπειρία που έχω αποκομίσει από την ενασχόλησή μου με τα κοινά πιστεύω ότι αποτελούν δείγμα της θέλησής μου για προσφορά στην Παράταξη που πάντα υπηρετούσα .
Είναι η εποχή πια που με ήρεμες δυνάμεις οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στην κοινωνία στα προβλήματα και στις αγωνίες που κάθε μέρα βιώνουμε. Πίστευα και πιστεύω στους διακριτούς ρόλους. Δεν δέχτηκα ποτέ πινακίδες και δεν έβαλα ποτέ πινακίδες σε στελέχη της Οργάνωσης. Θεωρώ ότι, μπορούμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε ότι, μπορούμε να ενισχύσουμε τους δεσμούς και τη συνεργασία μας προς όφελος της Παράταξης και μπορούμε να δουλέψουμε μαζί για να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον στον τόπο μας. Όλες και όλοι μαζί από κοινού, να συζητήσουμε και να χαράξουμε την πορεία μας για το αύριο αφού η επιτυχία στηρίζεται στη συλλογική δουλειά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΒΙΒΙΑΝ) ΑΡΓΥΡΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
Για μια Εναλλακτική Ενημέρωση Οικολογική - Για ένα ανοιχτό βήμα διαλόγου με τους Πολίτες των Καμένων Βούρλων. Γράψτε μας την άποψη σας, την καταγγελία σας, την διαφωνία σας. Δεχόμαστε τα πάντα, ακόμη και να μας καταγγείλετε και αποστείλατε στο e-mail: energoipoliteskv@gmail.com
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Ο μονόδρομος της ΕΚΤ
Αναρτήθηκε από....
energoipoliteskv.blogspot.com
By James Mackintosh, Short View
Δημοσιεύθηκε: 10:31 - 11/05/10
Οι αγορές εμφάνισαν σημάδια από μία "επίδειξη αγάπης από υστεροβουλία" εδώ και δύο χρόνια, αλλά χθες αυτά τα σημάδια ήταν υπερβολικά εμφανή. Σαν άγριες, πεινασμένες γάτες οι επενδυτές επιτέθηκαν στις κυβερνήσεις, έφαγαν έως ότου χόρτασαν και κατόπιν -για μικρό χρονικό διάστημα- άρχισαν να… γουργουρίζουν από ευχαρίστηση. Μόλις, όμως, τελείωσε η… γατοτροφή, εμφάνισαν εκ νέου τα κοφτερά τους νύχια, με δεδομένο ότι αποκαλύφθηκε και η ελληνική περίπτωση.
Χθες οι αγορές γιόρτασαν μετά την ανακοίνωση του προγράμματος στήριξης των 750 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και την ανακοίνωση της ΕΚΤ πως θα προχωρήσει σε αγορά κρατικών ομολόγων. Τα yields στα ελληνικά 2ετή ομόλογα υποχώρησαν κατά το εντυπωσιακό ποσοστό του 12,7%, καθώς οι επενδυτές αισθάνθηκαν βέβαιοι ότι η ΕΚΤ θα σηκώσει το βάρος ενδεχόμενης χρεοκοπίας.
Στις ευρωπαϊκές μετοχικές αγορές αυτό το "πακέτο" προκάλεσε πολύ μεγαλύτερη ευφορία απ’ ό,τι είχε προκαλέσει στον S&P 500 η ανακοίνωση του αντίστοιχου αμερικανικού προγράμματος, τον Σεπτέμβριο του 2008, από τον τότε υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Henry Paulson.
Η ανάκαμψη των αγορών έχει νόημα: το ρίσκο μεταφέρθηκε από τους ιδιώτες στις πλάτες των κυβερνήσεων.
Περισσότερα ερωτήματα, πάντως, προκάλεσε η πορεία του ευρώ. Το νόμισμα έφτασε έως το 1,30 δολάριο, για να κλείσει τελικά στο 1,27 δολάριο, σημειώνοντας ημερήσια άνοδο 0,7%. Δεν πρόκειται για άνοδο που δείχνει και μεγάλη εμπιστοσύνη στο νόμισμα, με δεδομένη την κάθετη υποχώρησή του την περασμένη εβδομάδα.
Οι λόγοι που οδήγησαν κάποιους να αγοράσουν ευρώ είναι απλοί: Η Πορτογαλία και η Ισπανία θα ανακουφιστούν σημαντικά από την επίθεση των επενδυτών στις ομολογιακές αγορές και ως εκ τούτου ο κίνδυνος διάλυσης της ευρωζώνης υποχώρησε.
Όμως, πέραν της παραπάνω περίπτωσης, δεν έγινε καμία κίνηση για να στηριχτούν οι περιφερειακές οικονομίες της ευρωζώνης ώστε να επιστρέψουν σε ορθή δημοσιονομική πορεία και να μειώσουν τα χρέη τους. Απλώς το κόστος ενδεχόμενης πτώχευσης της Ελλάδας τώρα θα το αναλάβει η ΕΚΤ. Ο μόνος τρόπος που έχει η τράπεζα για να αντεπεξέλθει σε αυτό το κόστος είναι ένας: να τυπώσει ευρώ, δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς να προχωρήσει σε υποτίμηση του νομίσματος.
Εάν συνδυάσετε το παραπάνω ρίσκο με τις μειωμένες διαθέσεις των πολιτικών της ευρωζώνης να εφαρμόσουν σκληρά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής, θα κατανοήσετε ότι οι αγορές είναι έτοιμες να… βγάλουν και πάλι τα νύχια τους.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
energoipoliteskv.blogspot.com
By James Mackintosh, Short View
Δημοσιεύθηκε: 10:31 - 11/05/10
Οι αγορές εμφάνισαν σημάδια από μία "επίδειξη αγάπης από υστεροβουλία" εδώ και δύο χρόνια, αλλά χθες αυτά τα σημάδια ήταν υπερβολικά εμφανή. Σαν άγριες, πεινασμένες γάτες οι επενδυτές επιτέθηκαν στις κυβερνήσεις, έφαγαν έως ότου χόρτασαν και κατόπιν -για μικρό χρονικό διάστημα- άρχισαν να… γουργουρίζουν από ευχαρίστηση. Μόλις, όμως, τελείωσε η… γατοτροφή, εμφάνισαν εκ νέου τα κοφτερά τους νύχια, με δεδομένο ότι αποκαλύφθηκε και η ελληνική περίπτωση.
Χθες οι αγορές γιόρτασαν μετά την ανακοίνωση του προγράμματος στήριξης των 750 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και την ανακοίνωση της ΕΚΤ πως θα προχωρήσει σε αγορά κρατικών ομολόγων. Τα yields στα ελληνικά 2ετή ομόλογα υποχώρησαν κατά το εντυπωσιακό ποσοστό του 12,7%, καθώς οι επενδυτές αισθάνθηκαν βέβαιοι ότι η ΕΚΤ θα σηκώσει το βάρος ενδεχόμενης χρεοκοπίας.
Στις ευρωπαϊκές μετοχικές αγορές αυτό το "πακέτο" προκάλεσε πολύ μεγαλύτερη ευφορία απ’ ό,τι είχε προκαλέσει στον S&P 500 η ανακοίνωση του αντίστοιχου αμερικανικού προγράμματος, τον Σεπτέμβριο του 2008, από τον τότε υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Henry Paulson.
Η ανάκαμψη των αγορών έχει νόημα: το ρίσκο μεταφέρθηκε από τους ιδιώτες στις πλάτες των κυβερνήσεων.
Περισσότερα ερωτήματα, πάντως, προκάλεσε η πορεία του ευρώ. Το νόμισμα έφτασε έως το 1,30 δολάριο, για να κλείσει τελικά στο 1,27 δολάριο, σημειώνοντας ημερήσια άνοδο 0,7%. Δεν πρόκειται για άνοδο που δείχνει και μεγάλη εμπιστοσύνη στο νόμισμα, με δεδομένη την κάθετη υποχώρησή του την περασμένη εβδομάδα.
Οι λόγοι που οδήγησαν κάποιους να αγοράσουν ευρώ είναι απλοί: Η Πορτογαλία και η Ισπανία θα ανακουφιστούν σημαντικά από την επίθεση των επενδυτών στις ομολογιακές αγορές και ως εκ τούτου ο κίνδυνος διάλυσης της ευρωζώνης υποχώρησε.
Όμως, πέραν της παραπάνω περίπτωσης, δεν έγινε καμία κίνηση για να στηριχτούν οι περιφερειακές οικονομίες της ευρωζώνης ώστε να επιστρέψουν σε ορθή δημοσιονομική πορεία και να μειώσουν τα χρέη τους. Απλώς το κόστος ενδεχόμενης πτώχευσης της Ελλάδας τώρα θα το αναλάβει η ΕΚΤ. Ο μόνος τρόπος που έχει η τράπεζα για να αντεπεξέλθει σε αυτό το κόστος είναι ένας: να τυπώσει ευρώ, δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς να προχωρήσει σε υποτίμηση του νομίσματος.
Εάν συνδυάσετε το παραπάνω ρίσκο με τις μειωμένες διαθέσεις των πολιτικών της ευρωζώνης να εφαρμόσουν σκληρά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής, θα κατανοήσετε ότι οι αγορές είναι έτοιμες να… βγάλουν και πάλι τα νύχια τους.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Το τέταρτο κύμα λεηλασίας
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Από ΚΙΜΠΙ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλοί τρόποι να μετρήσουμε και να αποτιμήσουμε τους κύκλους της ζωής μιας χώρας. Ένα μέτρο είναι οι επιχειρηματικοί και οικονομικοί κύκλοι, οι εναλλαγές ανάπτυξης και ύφεσης. Ένα άλλο μέτρο είναι οι πολιτικοί κύκλοι, οι εναλλαγές των κομμάτων στην εξουσία ή, πιο μακροσκοπικά, οι μεταλλάξεις του κομματικού συστήματος εξουσίας. Μιλούμε, για παράδειγμα, περί κύκλου της μεταπολίτευσης του οποίου προαναγγέλλεται το κλείσιμο για πολλοστή φορά.
ΩΣΤΟΣΟ, το μέτρο των μέτρων, το στοιχείο στο οποίο τέμνονται τόσο οι πολιτικοί όσο και οι οικονομικοί κύκλοι ζωής μιας χώρας, ακόμη και οι ιστορικοί και πολιτιστικοί της κύκλοι, είναι ο πλούτος της. Στην παραγωγή, στη διεκδίκησή του, στη διανομή ή στον σφετερισμό του συνωθούνται και αντιπαρατίθενται τάξεις, κοινωνικά στρώματα, γενιές, γραφειοκρατίες, επιχειρηματικές «παρέες», «συμμορίες» κλεπτοκρατών, κόμματα.
ΑΠΟ ΤΟ 1990, αν θεωρήσουμε ότι αποτελεί έτος καμπής στο πολιτικό σύστημα και κυρίως «εισβολής» της ενιαίας σκέψης του νεοφιλελευθερισμού (αγορά, ιδιωτικοποίηση, λαϊκός καπιταλισμός, λιγότερο κράτος) στις αντιλήψεις της κοινωνίας και της πολιτικής ελίτ, η Ελλάδα έχει ζήσει τρία μεγάλα κύματα λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου, με επιπτώσεις ασύλληπτες .... σ’ αυτό που σήμερα βιώνουμε ως κρίση κρατικού χρέους. Μπορούμε να προσδιορίσουμε τον πλούτο που παράχθηκε στην εικοσαετία αυτή, πολύ σχηματικά και με μεγάλο βαθμό αφαίρεσης, περίπου σε 4 τρισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τη μαύρη οικονομία, που κι αυτή πάντως αντιστοιχεί σε πραγματικό πλούτο. Και φυσικά χωρίς να υπολογίζουμε τις υπεραξίες που προκύπτουν από εκείνο το μέρος του που «αντικειμενοποιείται» σε κινητές ή ακίνητες αξίες. Τουλάχιστον 4 τρισ. ευρώ, λοιπόν, πέρασαν από τα χέρια μας, έγιναν ιδιωτική κατανάλωση, κρατικές δαπάνες, δαπάνες δημοσίου χρέους. Και μπροστά σ’ αυτά, τα 60 δισ. ευρώ, που υποτίθεται ότι πήραμε και «φάγαμε» από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, δεν ξεπερνούν το 1,5%. Η αξία τους στην πραγματικότητα ήταν μόνο συμβολική, έστω κι αν είναι εκατοντάδες και χιλιάδες οι πινακίδες που μας θυμίζουν: «αυτό το έργο πραγματοποιήθηκε με τη συγχρηματοδότηση της Ε.Ε.» ΕΠΟΜΕΝΩΣ, το ερώτημα είναι: «Πού πήγαν τα λεφτά, οέο;» Μια απάντηση είναι ίσως η «θεωρία» μου για τα τρία (συν ένα) κύματα ληστείας του κοινωνικού πλούτου της εικοσαετίας.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ κύμα συντελέστηκε την περίοδο 1990-1993. Η σαρωτική εκποίηση του δημόσιου πλούτου που προώθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω κι ανολοκλήρωτη, μαζί με τη φάμπρικα των προγραμματικών συμφωνιών που εδραίωσε την ηγεμονία εθνικών προμηθευτών και εργολάβων στα δημόσια έργα, συνοδεύτηκε από μια εκτίναξη του δημοσίου χρέους. Για την ακρίβεια, οδήγησε στον υπερδιπλασιασμό του από τα 27 δισ. στα 68 δισ. ευρώ. Βάσει της νεοφιλελεύθερης συνταγής, θα έπρεπε να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Τα υποτιθέμενα έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα έπρεπε να ελαφρύνουν το χρέος. Ο λόγος για τον οποίο δεν συνέβη αυτό δεν ήταν μόνο ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις εκποιήθηκαν κοψοχρονιά, αλλά και ότι το κράτος ουσιαστικά «επιδότησε» και τους αγοραστές. Αυτό το πρώτο κύμα που έσπασε το ταμπού της ιδιωτικοποίησης συνεχίστηκε αδιαλείπτως από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2004, οπότε ολοκληρώθηκε ο μεγαλύτερος κύκλος αποκρατικοποιήσεων στις τράπεζες, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ληστείας του κοινωνικού πλούτου κορυφώθηκε το 1999, όταν η εδραίωση του «λαϊκού καπιταλισμού» και της «δημοκρατίας των μετόχων» έγινε συλλογική αυταπάτη, στα όρια της υστερίας, για ένα σημαντικότατο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Στον χρηματιστηριακό πανικό του 1999 η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έφτασε το ιλιγγιώδες ποσό των 212 δισ. ευρώ, φρέσκο χρήμα που αντλήθηκε από το μικρομεσαίο εισόδημα περίπου ενός εκατομμυρίου νοικοκυριών. Δυο χρόνια μετά, τα τρία τέταρτα αυτού του πλούτου είχε κάνει φτερά και η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έπιανε πάτο, κάτω από τα 60 δισ. ευρώ. Περίπου 150 δισ. ευρώ, ποσό που υπερέβαινε το ετήσιο ΑΕΠ σε τιμές 1999, δεν εξαερώθηκαν, αλλά άλλαξαν χέρια μέσω της φάμπρικας εισαγωγών και αυξήσεων κεφαλαίων στο Χ.Α. που, αντί για επενδύσεις, έγιναν ιδιωτικές περιουσίες και πολυτελής κατανάλωση των μεγαλομετόχων. Η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου υπέρ των ολίγων από καταβολής ελληνικού κράτους συνέβη την ίδια περίοδο που τα φτωχότερα νοικοκυριά υποβάλλονταν σε ασκήσεις λιτότητας μέσω του προγράμματος σύγκλισης και της υποτίμησης της δραχμής για την ένταξη στο ευρώ. Την ίδια περίοδο, το δημόσιο χρέος μένει «κολλημένο» στην περιοχή του 100% του ΑΕΠ, ανεξάρτητα από τις λαθροχειρίες υπολογισμού του και παρά τον πακτωλό εσόδων του κράτους.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου κορυφώνεται το 2004, όταν η ελληνική κοινή γνώμη υποβάλλεται σε μαζικό υπνωτισμό από τις ολυμπιακές σειρήνες, καλείται να ζήσει το ολυμπιακό όνειρο, ενώ ταυτόχρονα φιμώνεται ως «αντεθνική» κάθε φωνή που προειδοποιεί ότι τα φαραωνικά ολυμπιακά έργα, πέραν της αμφίβολης ανταποδοτικότητάς τους, θα εκτινάξουν το δημόσιο χρέος και θα γεμίσουν τα ταμεία των ξένων και εγχώριων εργολάβων και προμηθευτών που, εκμεταλλευόμενοι το ολιγοπώλιό τους, έστησαν έναν απίστευτο μηχανισμό υπερτιμολογήσεων και υπερκοστολογήσεων. Τα 20 δισ. του κόστους των ολυμπιακών έργων πλαισιώνονται από ένα πολλαπλάσιο κόστος όλων των μεγάλων έργων που ξεκίνησαν από το 2000 και εξελίσσονται μέχρι σήμερα, και πέρα από τις (τελικά ισχνές) κοινοτικές επιδοτήσεις, προσέθεσαν σε εννιά χρόνια περίπου 150 δισ. ευρώ κρατικού χρέους, εδραίωσαν την ηγεμονία ενός ολιγάριθμου λόμπι εργολάβων και προμηθευτών που σήμερα όχι απλώς ελέγχει, αλλά και κατέχει τα μεγάλα έργα σαν κατακτητής που κατέλαβε τμήμα της εθνικής επικράτειας. Υποθέτω ότι το αντιλαμβάνεστε αυτό κάθε φορά που περνάτε, για παράδειγμα, από διόδια εθνικών οδών.
ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου. Και ταυτόχρονα, το πιο βίαιο και καταστροφικό ως προς τις επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό. Η τετραετία που ακολουθεί, με την Ελλάδα ενταγμένη στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ, θα σημάνει μια μεταφορά πλούτου άνω των 150 δισ. ευρώ απευθείας από τα λαϊκά εισοδήματα και τα κρατικά ταμεία στα χαρτοφυλάκια ξένων και εγχώριων τραπεζών, αλλά και κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Καθώς προβλέπεται ότι το χρέος θα φτάσει στο τέλος (αν υπάρξει τέλος) του κυβερνητικού προγράμματος, το 2014, στα 360 δισ. ευρώ (αύξηση 1000% από το 1991!), κάθε παραγωγική ικμάδα αυτής της χώρας, κάθε ευρώ που θα παραχθεί ή θα καταναλωθεί τα πέντε αυτά πέτρινα χρόνια, προορίζονται να διασώσουν και να τροφοδοτήσουν το πιο παρασιτικό τμήμα της οικονομίας, και μάλιστα κυρίως εκτός Ελλάδας. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στα τραπεζικά τους χαρτοφυλάκια, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Για το μέγεθος της λεηλασίας, μερικοί ακόμη αριθμοί είναι ενδεικτικοί: από το 1991 μέχρι σήμερα, στην εικοσαετία των τριών κυμάτων λεηλασίας του εθνικού πλούτου, η «φτωχή πλην τιμία» Ελλάδα έχει καταβάλει τόκους περίπου 180 δισ. ευρώ στους δανειστές της. Στην πενταετία της «διάσωσης» καλείται να καταβάλει τόκους 75 δισ. (έναντι 150 δισ. χρέους σε ομόλογα που λήγουν την ίδια περίοδο). Τοκογλυφία ύψους 50% με την εγγύηση των (μόνον διασωζόμενων) «σωτήρων»!
ΠΟΣΑ ΚΥΜΑΤΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου ακόμη αντέχει, άραγε, αυτή η κοινωνία; Κανένα. Αρκεί να προσπαθήσει κανείς να φανταστεί το τοπίο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στο απροσδιόριστο τέλος αυτού του τούνελ. Τι κρατικές υποδομές θα έχουν απομείνει; Τι παραγωγικές δομές θα μένουν ζωντανές και τι θα παράγουν με ύφεση πάνω από 4%; Σε τι κατάσταση θα είναι το ανθρώπινο δυναμικό, με την ανεργία πάνω από το 15% και την εργασία εξουθενωμένη από μισθούς πείνας και ανέχειας; Με ποια κίνητρα η νέα γενιά θα δώσει τη μάχη της γνώσης, της επαγγελματικής επάρκειας και αξιοπρέπειας, θα ονειρευτεί τη χώρα του μέλλοντός της; Ποιο ακριβώς όραμα θα βοηθήσει την κοινωνία να αντέξει τον βίαιο ακρωτηριασμό δικαιωμάτων που υφίσταται; Τι όραμα έχει να του προσφέρει το σημερινό πολιτικό σύστημα που την οδήγησε στην «ελεγχόμενη» χρεοκοπία;
Κανένα. Και η ταπεινή μου πρόβλεψή είναι πως, σε ένα χρόνο το πολύ, θα αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή, που θα ’γραφε κι ο Σαββόπουλος.
Η φωτογραφία είναι του Γιάννη Γιαννακόπουλου
Από....activist
Από ΚΙΜΠΙ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλοί τρόποι να μετρήσουμε και να αποτιμήσουμε τους κύκλους της ζωής μιας χώρας. Ένα μέτρο είναι οι επιχειρηματικοί και οικονομικοί κύκλοι, οι εναλλαγές ανάπτυξης και ύφεσης. Ένα άλλο μέτρο είναι οι πολιτικοί κύκλοι, οι εναλλαγές των κομμάτων στην εξουσία ή, πιο μακροσκοπικά, οι μεταλλάξεις του κομματικού συστήματος εξουσίας. Μιλούμε, για παράδειγμα, περί κύκλου της μεταπολίτευσης του οποίου προαναγγέλλεται το κλείσιμο για πολλοστή φορά.
ΩΣΤΟΣΟ, το μέτρο των μέτρων, το στοιχείο στο οποίο τέμνονται τόσο οι πολιτικοί όσο και οι οικονομικοί κύκλοι ζωής μιας χώρας, ακόμη και οι ιστορικοί και πολιτιστικοί της κύκλοι, είναι ο πλούτος της. Στην παραγωγή, στη διεκδίκησή του, στη διανομή ή στον σφετερισμό του συνωθούνται και αντιπαρατίθενται τάξεις, κοινωνικά στρώματα, γενιές, γραφειοκρατίες, επιχειρηματικές «παρέες», «συμμορίες» κλεπτοκρατών, κόμματα.
ΑΠΟ ΤΟ 1990, αν θεωρήσουμε ότι αποτελεί έτος καμπής στο πολιτικό σύστημα και κυρίως «εισβολής» της ενιαίας σκέψης του νεοφιλελευθερισμού (αγορά, ιδιωτικοποίηση, λαϊκός καπιταλισμός, λιγότερο κράτος) στις αντιλήψεις της κοινωνίας και της πολιτικής ελίτ, η Ελλάδα έχει ζήσει τρία μεγάλα κύματα λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου, με επιπτώσεις ασύλληπτες .... σ’ αυτό που σήμερα βιώνουμε ως κρίση κρατικού χρέους. Μπορούμε να προσδιορίσουμε τον πλούτο που παράχθηκε στην εικοσαετία αυτή, πολύ σχηματικά και με μεγάλο βαθμό αφαίρεσης, περίπου σε 4 τρισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τη μαύρη οικονομία, που κι αυτή πάντως αντιστοιχεί σε πραγματικό πλούτο. Και φυσικά χωρίς να υπολογίζουμε τις υπεραξίες που προκύπτουν από εκείνο το μέρος του που «αντικειμενοποιείται» σε κινητές ή ακίνητες αξίες. Τουλάχιστον 4 τρισ. ευρώ, λοιπόν, πέρασαν από τα χέρια μας, έγιναν ιδιωτική κατανάλωση, κρατικές δαπάνες, δαπάνες δημοσίου χρέους. Και μπροστά σ’ αυτά, τα 60 δισ. ευρώ, που υποτίθεται ότι πήραμε και «φάγαμε» από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, δεν ξεπερνούν το 1,5%. Η αξία τους στην πραγματικότητα ήταν μόνο συμβολική, έστω κι αν είναι εκατοντάδες και χιλιάδες οι πινακίδες που μας θυμίζουν: «αυτό το έργο πραγματοποιήθηκε με τη συγχρηματοδότηση της Ε.Ε.» ΕΠΟΜΕΝΩΣ, το ερώτημα είναι: «Πού πήγαν τα λεφτά, οέο;» Μια απάντηση είναι ίσως η «θεωρία» μου για τα τρία (συν ένα) κύματα ληστείας του κοινωνικού πλούτου της εικοσαετίας.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ κύμα συντελέστηκε την περίοδο 1990-1993. Η σαρωτική εκποίηση του δημόσιου πλούτου που προώθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω κι ανολοκλήρωτη, μαζί με τη φάμπρικα των προγραμματικών συμφωνιών που εδραίωσε την ηγεμονία εθνικών προμηθευτών και εργολάβων στα δημόσια έργα, συνοδεύτηκε από μια εκτίναξη του δημοσίου χρέους. Για την ακρίβεια, οδήγησε στον υπερδιπλασιασμό του από τα 27 δισ. στα 68 δισ. ευρώ. Βάσει της νεοφιλελεύθερης συνταγής, θα έπρεπε να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Τα υποτιθέμενα έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα έπρεπε να ελαφρύνουν το χρέος. Ο λόγος για τον οποίο δεν συνέβη αυτό δεν ήταν μόνο ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις εκποιήθηκαν κοψοχρονιά, αλλά και ότι το κράτος ουσιαστικά «επιδότησε» και τους αγοραστές. Αυτό το πρώτο κύμα που έσπασε το ταμπού της ιδιωτικοποίησης συνεχίστηκε αδιαλείπτως από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2004, οπότε ολοκληρώθηκε ο μεγαλύτερος κύκλος αποκρατικοποιήσεων στις τράπεζες, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ληστείας του κοινωνικού πλούτου κορυφώθηκε το 1999, όταν η εδραίωση του «λαϊκού καπιταλισμού» και της «δημοκρατίας των μετόχων» έγινε συλλογική αυταπάτη, στα όρια της υστερίας, για ένα σημαντικότατο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Στον χρηματιστηριακό πανικό του 1999 η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έφτασε το ιλιγγιώδες ποσό των 212 δισ. ευρώ, φρέσκο χρήμα που αντλήθηκε από το μικρομεσαίο εισόδημα περίπου ενός εκατομμυρίου νοικοκυριών. Δυο χρόνια μετά, τα τρία τέταρτα αυτού του πλούτου είχε κάνει φτερά και η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έπιανε πάτο, κάτω από τα 60 δισ. ευρώ. Περίπου 150 δισ. ευρώ, ποσό που υπερέβαινε το ετήσιο ΑΕΠ σε τιμές 1999, δεν εξαερώθηκαν, αλλά άλλαξαν χέρια μέσω της φάμπρικας εισαγωγών και αυξήσεων κεφαλαίων στο Χ.Α. που, αντί για επενδύσεις, έγιναν ιδιωτικές περιουσίες και πολυτελής κατανάλωση των μεγαλομετόχων. Η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου υπέρ των ολίγων από καταβολής ελληνικού κράτους συνέβη την ίδια περίοδο που τα φτωχότερα νοικοκυριά υποβάλλονταν σε ασκήσεις λιτότητας μέσω του προγράμματος σύγκλισης και της υποτίμησης της δραχμής για την ένταξη στο ευρώ. Την ίδια περίοδο, το δημόσιο χρέος μένει «κολλημένο» στην περιοχή του 100% του ΑΕΠ, ανεξάρτητα από τις λαθροχειρίες υπολογισμού του και παρά τον πακτωλό εσόδων του κράτους.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου κορυφώνεται το 2004, όταν η ελληνική κοινή γνώμη υποβάλλεται σε μαζικό υπνωτισμό από τις ολυμπιακές σειρήνες, καλείται να ζήσει το ολυμπιακό όνειρο, ενώ ταυτόχρονα φιμώνεται ως «αντεθνική» κάθε φωνή που προειδοποιεί ότι τα φαραωνικά ολυμπιακά έργα, πέραν της αμφίβολης ανταποδοτικότητάς τους, θα εκτινάξουν το δημόσιο χρέος και θα γεμίσουν τα ταμεία των ξένων και εγχώριων εργολάβων και προμηθευτών που, εκμεταλλευόμενοι το ολιγοπώλιό τους, έστησαν έναν απίστευτο μηχανισμό υπερτιμολογήσεων και υπερκοστολογήσεων. Τα 20 δισ. του κόστους των ολυμπιακών έργων πλαισιώνονται από ένα πολλαπλάσιο κόστος όλων των μεγάλων έργων που ξεκίνησαν από το 2000 και εξελίσσονται μέχρι σήμερα, και πέρα από τις (τελικά ισχνές) κοινοτικές επιδοτήσεις, προσέθεσαν σε εννιά χρόνια περίπου 150 δισ. ευρώ κρατικού χρέους, εδραίωσαν την ηγεμονία ενός ολιγάριθμου λόμπι εργολάβων και προμηθευτών που σήμερα όχι απλώς ελέγχει, αλλά και κατέχει τα μεγάλα έργα σαν κατακτητής που κατέλαβε τμήμα της εθνικής επικράτειας. Υποθέτω ότι το αντιλαμβάνεστε αυτό κάθε φορά που περνάτε, για παράδειγμα, από διόδια εθνικών οδών.
ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου. Και ταυτόχρονα, το πιο βίαιο και καταστροφικό ως προς τις επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό. Η τετραετία που ακολουθεί, με την Ελλάδα ενταγμένη στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ, θα σημάνει μια μεταφορά πλούτου άνω των 150 δισ. ευρώ απευθείας από τα λαϊκά εισοδήματα και τα κρατικά ταμεία στα χαρτοφυλάκια ξένων και εγχώριων τραπεζών, αλλά και κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Καθώς προβλέπεται ότι το χρέος θα φτάσει στο τέλος (αν υπάρξει τέλος) του κυβερνητικού προγράμματος, το 2014, στα 360 δισ. ευρώ (αύξηση 1000% από το 1991!), κάθε παραγωγική ικμάδα αυτής της χώρας, κάθε ευρώ που θα παραχθεί ή θα καταναλωθεί τα πέντε αυτά πέτρινα χρόνια, προορίζονται να διασώσουν και να τροφοδοτήσουν το πιο παρασιτικό τμήμα της οικονομίας, και μάλιστα κυρίως εκτός Ελλάδας. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στα τραπεζικά τους χαρτοφυλάκια, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Για το μέγεθος της λεηλασίας, μερικοί ακόμη αριθμοί είναι ενδεικτικοί: από το 1991 μέχρι σήμερα, στην εικοσαετία των τριών κυμάτων λεηλασίας του εθνικού πλούτου, η «φτωχή πλην τιμία» Ελλάδα έχει καταβάλει τόκους περίπου 180 δισ. ευρώ στους δανειστές της. Στην πενταετία της «διάσωσης» καλείται να καταβάλει τόκους 75 δισ. (έναντι 150 δισ. χρέους σε ομόλογα που λήγουν την ίδια περίοδο). Τοκογλυφία ύψους 50% με την εγγύηση των (μόνον διασωζόμενων) «σωτήρων»!
ΠΟΣΑ ΚΥΜΑΤΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου ακόμη αντέχει, άραγε, αυτή η κοινωνία; Κανένα. Αρκεί να προσπαθήσει κανείς να φανταστεί το τοπίο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στο απροσδιόριστο τέλος αυτού του τούνελ. Τι κρατικές υποδομές θα έχουν απομείνει; Τι παραγωγικές δομές θα μένουν ζωντανές και τι θα παράγουν με ύφεση πάνω από 4%; Σε τι κατάσταση θα είναι το ανθρώπινο δυναμικό, με την ανεργία πάνω από το 15% και την εργασία εξουθενωμένη από μισθούς πείνας και ανέχειας; Με ποια κίνητρα η νέα γενιά θα δώσει τη μάχη της γνώσης, της επαγγελματικής επάρκειας και αξιοπρέπειας, θα ονειρευτεί τη χώρα του μέλλοντός της; Ποιο ακριβώς όραμα θα βοηθήσει την κοινωνία να αντέξει τον βίαιο ακρωτηριασμό δικαιωμάτων που υφίσταται; Τι όραμα έχει να του προσφέρει το σημερινό πολιτικό σύστημα που την οδήγησε στην «ελεγχόμενη» χρεοκοπία;
Κανένα. Και η ταπεινή μου πρόβλεψή είναι πως, σε ένα χρόνο το πολύ, θα αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή, που θα ’γραφε κι ο Σαββόπουλος.
Η φωτογραφία είναι του Γιάννη Γιαννακόπουλου
Από....activist
Ενωθείτε και κοροϊδέψτε τους...
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Αφού πρώτα φρόντισαν να μας χωρίσουν μεταξύ μας, αφού πρώτα μας έμαθαν να κοιταζόμαστε με μισό μάτι, αφού πρώτα μας χώρισαν σε ρετιρέ και σε υπόγεια, αφού πρώτα προσπάθησαν να στρέψουν τους μισούς να φάνε τους άλλους μισούς, τώρα μας το έχουν γυρίσει στη συναίνεση και στην ομοψυχία κι όλοι μαζί αντάμα κτλπ, κτλπ, κτλπ...
Και δώστου τώρα, όλοι μαζί να βάλουμε πλάτη και να ενώσουμε τα χέρια και να αγωνιστούμε να σώσουμε την πατρίδα (κουβέντα βέβαια για ποιό λόγο φτάσαμε μέχρι εδώ και χρειάζεται σώσιμο η πατρίδα)...
Ας ενώσουμε λοιπόν όλοι μαζί τα χέρια μας, όχι για να τους φασκελώσουμε, όχι...
Ας ενώσουμε όλοι μαζί τα χέρια για να τους κοροϊδέψουμε, για να τους βγάλουμε την γλώσσα, για να τους δείξουμε ότι έχουμε καταλάβει πόσο καραγκιόζηδες είναι όλοι τους...
Από ........ΚΕΝΤΡΙ
Αφού πρώτα φρόντισαν να μας χωρίσουν μεταξύ μας, αφού πρώτα μας έμαθαν να κοιταζόμαστε με μισό μάτι, αφού πρώτα μας χώρισαν σε ρετιρέ και σε υπόγεια, αφού πρώτα προσπάθησαν να στρέψουν τους μισούς να φάνε τους άλλους μισούς, τώρα μας το έχουν γυρίσει στη συναίνεση και στην ομοψυχία κι όλοι μαζί αντάμα κτλπ, κτλπ, κτλπ...
Και δώστου τώρα, όλοι μαζί να βάλουμε πλάτη και να ενώσουμε τα χέρια και να αγωνιστούμε να σώσουμε την πατρίδα (κουβέντα βέβαια για ποιό λόγο φτάσαμε μέχρι εδώ και χρειάζεται σώσιμο η πατρίδα)...
Ας ενώσουμε λοιπόν όλοι μαζί τα χέρια μας, όχι για να τους φασκελώσουμε, όχι...
Ας ενώσουμε όλοι μαζί τα χέρια για να τους κοροϊδέψουμε, για να τους βγάλουμε την γλώσσα, για να τους δείξουμε ότι έχουμε καταλάβει πόσο καραγκιόζηδες είναι όλοι τους...
Από ........ΚΕΝΤΡΙ
Αποκάλυψη: Η Goldman Sachs γνώριζε την απόφαση του Ecofin. Γι’ αυτό “σκοτώθηκαν” να υπογράψουν το νομοσχέδιο του αίσχους μία ημέρα πριν!
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
2 Μήνες πριν, έρχεται στα χέρια μας η εμπιστευτική αναφορά της Goldman Sachs. Τη διασταυρώνουμε και τη δημοσιεύουμε στις 2 Μαρτίου του 2010.
Η αναφορά αυτή ήταν άκρως αποκαλύπτική για τις …μελλοντικές ενέργειες όλων αυτών που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους την Ελληνική οικονομία αλλά και τα συγκεκριμένα γεγονότα που επακολούθησαν. Γράφαμε τότε:
Όπως προαναγγείλαμε, δημοσιεύουμε αποκλειστικά την εσωτερική έκθεση της Goldman Sachs για τις τρέχουσες και μελλοντικές εξελίξεις. Τα γραφόμενα δικαιώνουν τις τοποθετήσεις μας το προηγούμενο χρονικό διάστημα και εκθέτουν ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση, την πολιτική της και τους επικοινωνιακούς χειρισμούς της.
Τι λέει η Goldman Sachs για την πολυδιαφημιζόμενη προληπτική βοήθεια από την Γερμανία.
Τι αποκαλύπτει για την επερχόμενη συνάντηση Obama – Παπανδρέου...
Πως η ΕΕ θα “στραγγαλίσει” την Ελλάδα για να την οδηγήσει σε επαχθείς όρους βραχυπρόθεσμου δανεισμού με το σταγονόμετρο, αλλά και μία μεγάλη αποκάλυψη:
Πως η Γερμανία χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να “εκδικηθεί” τη Βρετανία που άλλωστε είναι ο κύριος ευνοημένος από την Γερμανική πολιτική στην Ευρωζώνη. ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 122 της Συνθήκης της Λισσαβώνας.
Τα γραφόμενα λοιπόν της έκθεσης επιβεβαιώθηκαν μέχρις ενός. Η στάση της Μέρκελ, η άρνηση βοήθειας μέχρι την τελευταία στιγμή αλλά το κυριότερο, η ενεργοποίηση του άρθρου 122 που θα έδινε τέλος στα κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος της ΕΕ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ: Σύμφωνα με τον Όλι Ρεν τα 60 δις. Ευρώ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αφορούν στο Άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισαβόνας, το οποίο προβλέπει παροχή οικονομικής ενίσχυσης στα κράτη μέλη του ευρώ, “υπό εξαιρετικές περιστάσεις”, όπως οι σημερινές.
“Πολλές φορές είχα τονίσει ότι η κρίση που διανύουμε δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, αλλά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα ολόκληρης της ευρωζώνης”, ανέφερε χαρακτηριστικά ο Επίτροπος οικονομίας, Όλι Ρεν.”
Με απλά λόγια, η Goldman Sachs γνώριζε ΑΚΡΙΒΩΣ τι θα πράξει η ΕΕ για να βοηθήσει τις χώρες της Ευρωζώνης.
Πιθανότατα λοιπόν το γνώριζε και ο κύριος Παπακωνσταντίνου λόγω της μακράς συνεργασίας του με την Goldman Sachs.
Και να μην το γνώριζε, θα μπορούσε κάλλιστα να ενημερωθεί από το επιτελείο του Υπουργείου που μας διαβάζει ανελλιπώς. Άλλωστε το συγκεκριμένο άρθρο έχει 120.000+ μοναδικούς αναγνώστες μόνο στο Ολυμπία ενώ αναδημοσιεύθηκε στα μεγαλύτερα ιστολόγια όπως Ταχάλια και Antinews.
Έστω λοιπόν ότι δεν το γνώριζε. Τότε τι είδους σύμπτωση ήταν αυτή η λύσσα να περάσει το νομοσχέδιο και η πραξικοπηματική συνθήκη λίγες ώρες πριν τη συνεδρίαση του Ecofin; Για ποιό λόγο λυσσάξατε και καταλύσατε το κοινοβούλιο ώστε να περάσετε τη συνθήκη κατοχής και υποδούλωσης της Ελληνικής οικονομίας;
Τί είδους σύμπτωση ήταν αυτή που σας έκανε λίγες ώρες πριν την Πανευρωπαϊκή “Λύτρωση” να εγκλωβίσετε την Ελλάδα στους λεόντειους όρους των Δανειστών; Από που και ως που “κλειδώσατε” την Ελλάδα σε όρους εκτός Ευρωζώνης διατηρώντας παράλληλα το Ευρώ σα νόμισμα ώστε η ύφεση να είναι αναπόφευκτη;
Είχατε 1 πιθανότητα στις 365 να επιτύχετε αυτή τη “σύμπτωση”. Οι υπόλοιπες 364 ήταν ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ και να συνάψατε εις γνώση σας τοκογλυφικά δάνεια με προσημειώσεις Εθνικής περιουσίας και συνταγματική εμπλοκή λίγες ώρες πριν την “Ευρωπαϊκή Λύση”.
Και στις δύο περιπτώσεις, κάποιοι κέρδισαν πολλά κύριοι του ΠΑΣΟΚ και λοιποί θιασώτες του “ΝΑΙ”. Κάποιοι κέρδισαν κάποια δισεκατομμύρια Ευρώ και σίγουρα δεν είναι οι Έλληνες πολίτες.
Σύμπτωση ή όχι, κάποιος πρέπει να τους αποδώσει ευθύνες.
Από το www.Olympia.gr
2 Μήνες πριν, έρχεται στα χέρια μας η εμπιστευτική αναφορά της Goldman Sachs. Τη διασταυρώνουμε και τη δημοσιεύουμε στις 2 Μαρτίου του 2010.
Η αναφορά αυτή ήταν άκρως αποκαλύπτική για τις …μελλοντικές ενέργειες όλων αυτών που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους την Ελληνική οικονομία αλλά και τα συγκεκριμένα γεγονότα που επακολούθησαν. Γράφαμε τότε:
Όπως προαναγγείλαμε, δημοσιεύουμε αποκλειστικά την εσωτερική έκθεση της Goldman Sachs για τις τρέχουσες και μελλοντικές εξελίξεις. Τα γραφόμενα δικαιώνουν τις τοποθετήσεις μας το προηγούμενο χρονικό διάστημα και εκθέτουν ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση, την πολιτική της και τους επικοινωνιακούς χειρισμούς της.
Τι λέει η Goldman Sachs για την πολυδιαφημιζόμενη προληπτική βοήθεια από την Γερμανία.
Τι αποκαλύπτει για την επερχόμενη συνάντηση Obama – Παπανδρέου...
Πως η ΕΕ θα “στραγγαλίσει” την Ελλάδα για να την οδηγήσει σε επαχθείς όρους βραχυπρόθεσμου δανεισμού με το σταγονόμετρο, αλλά και μία μεγάλη αποκάλυψη:
Πως η Γερμανία χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να “εκδικηθεί” τη Βρετανία που άλλωστε είναι ο κύριος ευνοημένος από την Γερμανική πολιτική στην Ευρωζώνη. ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 122 της Συνθήκης της Λισσαβώνας.
Τα γραφόμενα λοιπόν της έκθεσης επιβεβαιώθηκαν μέχρις ενός. Η στάση της Μέρκελ, η άρνηση βοήθειας μέχρι την τελευταία στιγμή αλλά το κυριότερο, η ενεργοποίηση του άρθρου 122 που θα έδινε τέλος στα κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος της ΕΕ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ: Σύμφωνα με τον Όλι Ρεν τα 60 δις. Ευρώ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αφορούν στο Άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισαβόνας, το οποίο προβλέπει παροχή οικονομικής ενίσχυσης στα κράτη μέλη του ευρώ, “υπό εξαιρετικές περιστάσεις”, όπως οι σημερινές.
“Πολλές φορές είχα τονίσει ότι η κρίση που διανύουμε δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, αλλά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα ολόκληρης της ευρωζώνης”, ανέφερε χαρακτηριστικά ο Επίτροπος οικονομίας, Όλι Ρεν.”
Με απλά λόγια, η Goldman Sachs γνώριζε ΑΚΡΙΒΩΣ τι θα πράξει η ΕΕ για να βοηθήσει τις χώρες της Ευρωζώνης.
Πιθανότατα λοιπόν το γνώριζε και ο κύριος Παπακωνσταντίνου λόγω της μακράς συνεργασίας του με την Goldman Sachs.
Και να μην το γνώριζε, θα μπορούσε κάλλιστα να ενημερωθεί από το επιτελείο του Υπουργείου που μας διαβάζει ανελλιπώς. Άλλωστε το συγκεκριμένο άρθρο έχει 120.000+ μοναδικούς αναγνώστες μόνο στο Ολυμπία ενώ αναδημοσιεύθηκε στα μεγαλύτερα ιστολόγια όπως Ταχάλια και Antinews.
Έστω λοιπόν ότι δεν το γνώριζε. Τότε τι είδους σύμπτωση ήταν αυτή η λύσσα να περάσει το νομοσχέδιο και η πραξικοπηματική συνθήκη λίγες ώρες πριν τη συνεδρίαση του Ecofin; Για ποιό λόγο λυσσάξατε και καταλύσατε το κοινοβούλιο ώστε να περάσετε τη συνθήκη κατοχής και υποδούλωσης της Ελληνικής οικονομίας;
Τί είδους σύμπτωση ήταν αυτή που σας έκανε λίγες ώρες πριν την Πανευρωπαϊκή “Λύτρωση” να εγκλωβίσετε την Ελλάδα στους λεόντειους όρους των Δανειστών; Από που και ως που “κλειδώσατε” την Ελλάδα σε όρους εκτός Ευρωζώνης διατηρώντας παράλληλα το Ευρώ σα νόμισμα ώστε η ύφεση να είναι αναπόφευκτη;
Είχατε 1 πιθανότητα στις 365 να επιτύχετε αυτή τη “σύμπτωση”. Οι υπόλοιπες 364 ήταν ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ και να συνάψατε εις γνώση σας τοκογλυφικά δάνεια με προσημειώσεις Εθνικής περιουσίας και συνταγματική εμπλοκή λίγες ώρες πριν την “Ευρωπαϊκή Λύση”.
Και στις δύο περιπτώσεις, κάποιοι κέρδισαν πολλά κύριοι του ΠΑΣΟΚ και λοιποί θιασώτες του “ΝΑΙ”. Κάποιοι κέρδισαν κάποια δισεκατομμύρια Ευρώ και σίγουρα δεν είναι οι Έλληνες πολίτες.
Σύμπτωση ή όχι, κάποιος πρέπει να τους αποδώσει ευθύνες.
Από το www.Olympia.gr
Ο βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση, για την Πορεία Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού:
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
Τρίτη, 11 Μαΐου 2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση, για την Πορεία Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού:
« Η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το 2010, λαμβάνοντας υπόψη και τη χθεσινή δημοσιοποίηση των προσωρινών στοιχείων για το 1ο τετράμηνο του έτους, δεν ανταποκρίνεται στους στόχους που έχει θέσει η Κυβέρνηση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (του Ιανουαρίου και το «αναθεωρημένο»).
Άλλωστε αν η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού ήταν ικανοποιητική, προς τι τα επιπλέον 4,8 δισ. ευρώ μέτρα του Μαρτίου και τα επιπλέον 5,8 δισ. ευρώ μέτρα του Μαΐου για το 2010;
Προφανώς όμως οι αγορές, οι αξιολογικοί οίκοι και οι «επόπτες», παρά τις όποιες υπερβολές στις εκτιμήσεις τους, γνωρίζουν την πραγματικότητα.
Πραγματικότητα η οποία συνίσταται στα εξής στοιχεία:
1ον. Τα καθαρά έσοδα το 1ο τετράμηνο του 2010 αυξήθηκαν κατά 10% σε σχέση με το αντίστοιχο τετράμηνο του 2009, έναντι στόχου για αύξηση κατά 11,7%, παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνεται η έκτακτη εισφορά στις μεγάλες επιχειρήσεις (περίπου 750 εκατ. ευρώ) και παρατηρείται μειωμένη επιστροφή φόρων στις εξαγωγικές κυρίως επιχειρήσεις (περίπου 500 εκατ. ευρώ).
2ον. Χωρίς αυτά (δηλαδή την έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις και την επιστροφή φόρων) τα έσοδα παρουσίασαν αύξηση μόλις κατά 1,5% το 1ο τετράμηνο του 2010 σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό, έναντι στόχου για αύξηση κατά 10,9%.
Τα καθαρά έσοδα χωρίς την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων παρουσίασαν αύξηση κατά 4,9% έναντι στόχου για αύξηση κατά 11,7%.
3ον. Οι δαπάνες είναι μειωμένες κατά 8,1%, κυρίως λόγω της μείωσης των πρωτογενών δαπανών εξαιτίας και της χορήγησης χαμηλότερου Δώρου Πάσχα εφέτος (το Μάρτιο σε σχέση με τον Απρίλιο πέρυσι) και της συρρίκνωσης των τόκων εξυπηρέτησης του χρέους (κατά 150 εκατ. ευρώ).
4ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) είναι μειωμένες κατά 1,5 δισ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο (δηλαδή κατά 39%), και το «αναθεωρημένο» Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει την απουσία αναπτυξιακού προσανατολισμού της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.
Αντί μάλιστα η Κυβέρνηση να λάβει τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς, μέτρα μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους που ως Αξιωματική Αντιπολίτευση έχουμε καταθέσει από τον Ιανουάριο, μειώνει αισθητά σε σχέση με πέρυσι τις δαπάνες στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Το Μάρτιο το Πρόγραμμα μειώθηκε κατά 600 εκατ. ευρώ.
Το Μάιο κατά επιπλέον 500 εκατ. ευρώ.
Ενώ ισόποση μείωση προβλέπεται και για το 2011, και για το 2012.
Έτσι αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την ανάπτυξη!
5ον. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο περιορισμός του ελλείμματος κατά 42% το 1ο τετράμηνο του 2010 είναι εικονικός.
Εάν αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων και θέσουμε τους στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης για την επιστροφή φόρων στις επιχειρήσεις και τις δαπάνες του Π.Δ.Ε., το έλλειμμα μειώνεται κατά 16% έναντι 35% που είναι ο στόχος.
Συνεπώς, τα στοιχεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού δεν επιτρέπουν πανηγυρισμούς.
Άλλωστε, αντίστοιχους Κυβερνητικούς πανηγυρισμούς, η χώρα τους έχει πληρώσει ακριβά το τελευταίο επτάμηνο.
Επιβάλλει την ανάληψη πρωτοβουλιών ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις των χειρισμών της Κυβέρνησης στην κοινωνία (ανεργία και κοινωνική συνοχή), να εξέλθουμε από το μηχανισμό στήριξης και τους όρους του όσο γίνεται ταχύτερα, και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης το ταχύτερο δυνατό.
Και προς αυτή την κατεύθυνση η Νέα Δημοκρατία θα συμβάλει με υπεύθυνο και εποικοδομητικό τρόπο».
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
Βαθιές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα
Αναρτήθηκε από...energoipoliteskv.blogspot.com
"Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι βαθιά πολιτική", είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, στο Προεδρικό Μέγαρο, που πραγματοποιήθηκε με απόντες τους επικεφαλής του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και ως επί το πλείστον επικεντρώθηκε στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος με έμφαση στις απαιτούμενες θεσμικές αλλαγές.
Ο Κ. Παπούλιας τόνισε ότι ο πολιτικός κόσμος αποδοκιμάζεται και είναι γνωστοί οι λόγοι, σημειώνοντας ότι θα πρέπει να υπάρξει μηδενική ανοχή στη διαφθορά και την αδιαφάνεια. Ο ίδιος ζήτησε τη μετατροπή της φοροδιαφυγής σε ιδιώνυμο αδίκημα.
Πρότεινε την αυστηροποίηση της νομοθεσίας ώστε να τιμωρούνται γρήγορα οι επίορκοι, την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, τη μείωση της κρατικής επιχορήγησης στα κόμματα, καθώς και την απόλυτη διαφάνεια στα οικονομικά τους, την αλλαγή του "πόθεν έσχες" των βουλευτών, αλλά και του εκλογικού νόμου για την αντιμετώπιση του μαύρου πολιτικού χρήματος.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράμμισε ότι "εδώ που φτάσαμε οι δανειστές επέβαλαν τους όρους. Πολλοί αμφιβάλουν ότι δεν θα τα καταφέρουμε- θα τους διαψεύσουμε". Αναλυτικά οι δηλώσεις Παπούλια
Παπανδρέου: Αφήνουμε πίσω την Ελλάδα του χθες
"Ζήτησα τη σημερινή συνάντηση για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος και ευχαριστώ τον πρόεδρο της Δημοκρατίας για την ισχυρή παρουσία του και τη συμβολή του στις συζητήσεις μας", δήλωσε ο πρωθυπουργός.
"Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες, ώστε να δημιουργήσουμε μια βιώσιμη και δίκαιη οικονομία, αλλά χρειάζονται αλλαγές, είπε ο Γ. Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας: "Να αφήσουμε πίσω την Ελλάδα του χθες, να βάλουμε τέλος στην Ελλάδα της αδικίας και της ατιμωρησίας, της αδιαφάνειας και της αναξιοκρατίας, να βάλουμε τέλος στην Ελλάδα, όπου ένα πολιτικό σύστημα υπηρετεί ειδικά και συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι το συλλογικό συμφέρον του λαού και της πατρίδας".
"Πρώτα όμως έπρεπε να σώσουμε την Ελλάδα, πριν μπορέσουμε να την αλλάξουμε", τόνισε, προσθέτοντας ότι "δικαιωθήκαμε στον αγώνα μας γιατί με τις θυσίες του ελληνικού λαού από τη μια μεριά, αλλά και τον αγώνα που κάναμε στην Ευρώπη και παγκοσμίως, διασφαλίσαμε ένα μηχανισμό στήριξης και προστασίας της Ελλάδας και της οικονομίας της".
Ο Γ. Παπανδρέου επισήμανε ότι "και πάλι δικαιωθήκαμε με τις αποφάσεις που πήραμε και την Παρασκευή και χθες, καθώς λέγαμε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά έχει σχέση με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και την ανάγκη ρυθμίσεων και αλλαγών σε αυτό.
Συμπλήρωσε ότι "αυτός ο μηχανισμός μας δίνει το χρόνο να κάνουμε σοβαρές και μεγάλες αλλαγές" και πρόσθεσε ότι "εμείς έχουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο συζητήσαμε σήμερα στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και το οποίο, όμως, απαιτεί να είναι παρόντα όλα τα κόμματα και όλοι οι πολίτες".
"Είναι κρίμα που η κ. Παπαρήγα και ο κ. Τσίπρας δήλωσαν σήμερα απόντες, εμείς θα δώσουμε τη μάχη και θα την κερδίσουμε για μια Ελλάδα διαφορετική που αξίζει στον Ελληνισμό", κατέληξε ο πρωθυπουργός.
Σαμαράς: Σε έκτακτες καταστάσεις και απαιτείται έκτακτη αντιμετώπιση
"Στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, που συνήλθε σήμερα υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, υποστήριξα ότι η χώρα διέρχεται την πιο σοβαρή κρίση των τελευταίων δεκαετιών, όπως, άλλωστε και ολόκληρη η Ευρώπη. Ζούμε, λοιπόν, σε έκτακτες καταστάσεις και απαιτείται έκτακτη αντιμετώπιση", δήλωσε ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος κατέθεσε σειρά προτάσεων. Αναλυτικά
Καρατζαφέρης: Οικουμενική συνεννόηση
Σε σύντομη δήλωσή του, ο Γ. Καρατζαφέρης είπε πως "ήταν μια συνάντηση που έγινε σε καλό κλίμα" και πρόσθεσε ότι συζητήθηκαν "πέρα απο τα οικονομικά και μια άλλη σειρά θεμάτων και έχω την αίσθηση πως όλα αυτά που συζητήθηκαν πραγματοποιηθούν". "Θα μπορούσε η κρίση να γίνει ευκαιρία για τη χώρα", πρόσθεσε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ.
Ερωτηθείς "τι απαντούν οι πολιτικοί σ' αυτό που λέει όλος ο κόσμος, δηλαδή κάποιοι να πάνε φυλακή"ο Γ. Καρατζαφέρης επισήμανε ότι έγινε συζήτηση για όλα τα θέματα. Στο ερώτημα αν ζήτησε τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης, είπε ότι "ζήτησα οικουμενική συνεννόηση".
Στο Συμβούλιο εκλήθη και συμμετείχε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος παρείχε ενημέρωση για τις οικονομικές εξελίξεις. Ενδεικτική είναι η πρώτη φράση του πρωθυπουργού, πριν από την επίσημη έναρξη του Συμβουλίου, ότι "αντίπαλός μας είναι οι αγορές".
Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό την Προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια διήρκησε συνολικά δύο ώρες.
Απείχαν ΚΚΕ- ΣΥΡΙΖΑ
Με ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ χαρακτηρίζει "πανηγύρι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ" τη σύσκεψη και τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προσθέτει ότι "κατακρεουργείται ό,τι έχει απομείνει από το ασφαλιστικό". Αναλυτικά
Ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, δήλωσε ότι η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, χωρίς την παρουσία των κομμάτων της αριστεράς, δεν μπορεί να υποκαταστήσει το λεγόμενο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και πρόσθεσε ότι θα ήταν κορυφαίο λάθος αν κάποιοι επιχειρήσουν αυτή τη λαθροχειρία. Αναλυτικά
Ανανεωτική Πτέρυγα: Σοβαρό λάθος η άρνηση συμμετοχής του ΣΥΝ στη σύσκεψη
Από....nooz.gr
"Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι βαθιά πολιτική", είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, στο Προεδρικό Μέγαρο, που πραγματοποιήθηκε με απόντες τους επικεφαλής του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και ως επί το πλείστον επικεντρώθηκε στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος με έμφαση στις απαιτούμενες θεσμικές αλλαγές.
Ο Κ. Παπούλιας τόνισε ότι ο πολιτικός κόσμος αποδοκιμάζεται και είναι γνωστοί οι λόγοι, σημειώνοντας ότι θα πρέπει να υπάρξει μηδενική ανοχή στη διαφθορά και την αδιαφάνεια. Ο ίδιος ζήτησε τη μετατροπή της φοροδιαφυγής σε ιδιώνυμο αδίκημα.
Πρότεινε την αυστηροποίηση της νομοθεσίας ώστε να τιμωρούνται γρήγορα οι επίορκοι, την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, τη μείωση της κρατικής επιχορήγησης στα κόμματα, καθώς και την απόλυτη διαφάνεια στα οικονομικά τους, την αλλαγή του "πόθεν έσχες" των βουλευτών, αλλά και του εκλογικού νόμου για την αντιμετώπιση του μαύρου πολιτικού χρήματος.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράμμισε ότι "εδώ που φτάσαμε οι δανειστές επέβαλαν τους όρους. Πολλοί αμφιβάλουν ότι δεν θα τα καταφέρουμε- θα τους διαψεύσουμε". Αναλυτικά οι δηλώσεις Παπούλια
Παπανδρέου: Αφήνουμε πίσω την Ελλάδα του χθες
"Ζήτησα τη σημερινή συνάντηση για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος και ευχαριστώ τον πρόεδρο της Δημοκρατίας για την ισχυρή παρουσία του και τη συμβολή του στις συζητήσεις μας", δήλωσε ο πρωθυπουργός.
"Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες, ώστε να δημιουργήσουμε μια βιώσιμη και δίκαιη οικονομία, αλλά χρειάζονται αλλαγές, είπε ο Γ. Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας: "Να αφήσουμε πίσω την Ελλάδα του χθες, να βάλουμε τέλος στην Ελλάδα της αδικίας και της ατιμωρησίας, της αδιαφάνειας και της αναξιοκρατίας, να βάλουμε τέλος στην Ελλάδα, όπου ένα πολιτικό σύστημα υπηρετεί ειδικά και συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι το συλλογικό συμφέρον του λαού και της πατρίδας".
"Πρώτα όμως έπρεπε να σώσουμε την Ελλάδα, πριν μπορέσουμε να την αλλάξουμε", τόνισε, προσθέτοντας ότι "δικαιωθήκαμε στον αγώνα μας γιατί με τις θυσίες του ελληνικού λαού από τη μια μεριά, αλλά και τον αγώνα που κάναμε στην Ευρώπη και παγκοσμίως, διασφαλίσαμε ένα μηχανισμό στήριξης και προστασίας της Ελλάδας και της οικονομίας της".
Ο Γ. Παπανδρέου επισήμανε ότι "και πάλι δικαιωθήκαμε με τις αποφάσεις που πήραμε και την Παρασκευή και χθες, καθώς λέγαμε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά έχει σχέση με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και την ανάγκη ρυθμίσεων και αλλαγών σε αυτό.
Συμπλήρωσε ότι "αυτός ο μηχανισμός μας δίνει το χρόνο να κάνουμε σοβαρές και μεγάλες αλλαγές" και πρόσθεσε ότι "εμείς έχουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο συζητήσαμε σήμερα στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και το οποίο, όμως, απαιτεί να είναι παρόντα όλα τα κόμματα και όλοι οι πολίτες".
"Είναι κρίμα που η κ. Παπαρήγα και ο κ. Τσίπρας δήλωσαν σήμερα απόντες, εμείς θα δώσουμε τη μάχη και θα την κερδίσουμε για μια Ελλάδα διαφορετική που αξίζει στον Ελληνισμό", κατέληξε ο πρωθυπουργός.
Σαμαράς: Σε έκτακτες καταστάσεις και απαιτείται έκτακτη αντιμετώπιση
"Στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, που συνήλθε σήμερα υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, υποστήριξα ότι η χώρα διέρχεται την πιο σοβαρή κρίση των τελευταίων δεκαετιών, όπως, άλλωστε και ολόκληρη η Ευρώπη. Ζούμε, λοιπόν, σε έκτακτες καταστάσεις και απαιτείται έκτακτη αντιμετώπιση", δήλωσε ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος κατέθεσε σειρά προτάσεων. Αναλυτικά
Καρατζαφέρης: Οικουμενική συνεννόηση
Σε σύντομη δήλωσή του, ο Γ. Καρατζαφέρης είπε πως "ήταν μια συνάντηση που έγινε σε καλό κλίμα" και πρόσθεσε ότι συζητήθηκαν "πέρα απο τα οικονομικά και μια άλλη σειρά θεμάτων και έχω την αίσθηση πως όλα αυτά που συζητήθηκαν πραγματοποιηθούν". "Θα μπορούσε η κρίση να γίνει ευκαιρία για τη χώρα", πρόσθεσε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ.
Ερωτηθείς "τι απαντούν οι πολιτικοί σ' αυτό που λέει όλος ο κόσμος, δηλαδή κάποιοι να πάνε φυλακή"ο Γ. Καρατζαφέρης επισήμανε ότι έγινε συζήτηση για όλα τα θέματα. Στο ερώτημα αν ζήτησε τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης, είπε ότι "ζήτησα οικουμενική συνεννόηση".
Στο Συμβούλιο εκλήθη και συμμετείχε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος παρείχε ενημέρωση για τις οικονομικές εξελίξεις. Ενδεικτική είναι η πρώτη φράση του πρωθυπουργού, πριν από την επίσημη έναρξη του Συμβουλίου, ότι "αντίπαλός μας είναι οι αγορές".
Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό την Προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια διήρκησε συνολικά δύο ώρες.
Απείχαν ΚΚΕ- ΣΥΡΙΖΑ
Με ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ χαρακτηρίζει "πανηγύρι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ" τη σύσκεψη και τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προσθέτει ότι "κατακρεουργείται ό,τι έχει απομείνει από το ασφαλιστικό". Αναλυτικά
Ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, δήλωσε ότι η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, χωρίς την παρουσία των κομμάτων της αριστεράς, δεν μπορεί να υποκαταστήσει το λεγόμενο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και πρόσθεσε ότι θα ήταν κορυφαίο λάθος αν κάποιοι επιχειρήσουν αυτή τη λαθροχειρία. Αναλυτικά
Ανανεωτική Πτέρυγα: Σοβαρό λάθος η άρνηση συμμετοχής του ΣΥΝ στη σύσκεψη
Από....nooz.gr
ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ, ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΟΥΤΕ ΣΑΝ ΣΚΕΨΗ ΑΚΟΜΑ...
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Προσπάθησα να βρω έναν από τους ορισμούς της μιζέριας και πιο προσφιλής μου φάνηκε αυτός.
Να ξυπνάς το πρωί, να πηγαίνεις σε μια δουλειά που δε σου λέει τίποτα, για να κερδίσεις ένα μισθό που είναι τόσο μικρός που δεν σου χρησιμεύει σε τίποτα.
Μετά σκέφθηκα πως σ΄αυτή τη θέση βρίσκονται χιλιάδες...
Τρομερό ε?
Κι αν σκεφτείς πως η ζωή δεν είναι πρόβα αλλά μια και πολύτιμη, τότε νοιώθεις εκείνο το 40 χρόνια δουλειά και μείωση της σύνταξης να σε βαράει κατ΄ευθείαν στα μηνίγγια...
Τους κοιτάζω καθώς μιλούν στο γυαλί και βλέπω αν βγάλουμε και οι δυο έξω την αντοχή να τη μετρήσουμε είναι χαμένοι από χέρι.
Την έχω σίγουρα πιο μεγάλη.
Κι είναι τόσο μεγάλη που δε βρίσκω τη χρησιμότητά της αφού δεν μπορώ να τη βάλω κάπου.
Εχω την εντύπωση πως ένα μεγάλο μέρος από εμάς, έχει ακριβώς αυτό το πρόβλημα. Είναι τόσο βαθειά η αλλαγή, πρέπει που πρέπει να γίνει , είναι τόσο μεγάλο το ξερίζωμα που χρειάζεται να .... γίνει ώστε να φτάσουμε σε μια κοινωνία που ο κάθε άνθρωπος θα μπορεί να βρει το σκοπό του, εκείνον που αληθινά κρύβεται μέσα του, που μοιάζει οχι απλά ουτοπία,
Ίσως δεν έχει γίνει η σύληψη ακόμα ούτε σαν σκέψη μιας τέτοιας κοινωνίας.
Να αλλάξεις αυτό εδώ το ψέμμα για να πας σε κάποιο άλλο που θα είναι λιγότερο ψέμα κι από εκεί σε κάποιο άλλο που θα οραματίζεται μόλις μια υποψία αλήθειας από μακριά.
Δεν είναι απλά οι μισθοί που χάνουμε.
Δεν είναι η θολή σύνταξη που απομακρύνεται σ΄ενα αβέβαιο μέλλον
Δεν είναι που δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα ζήσουν τα παιδιά μας
Είναι που όλα γίνονται μ΄εμάς να απουσιαζουμε.
Κοιτάμε σαν παρατηρητές υποταγμένοι ή ζοχαδιασμένοι κάτι που έχει ριζώσει εδώ και αιώνες κι έχει ριζώσει πάνω μας. Μέσα μας.
Η ερώτηση που τρυπάει το κόκκαλο μέχρι τέλος δεν είναι
Ποια η προοπτική?
Είναι πιο το νόημα.
Αυτή η τελευταία αναπάντητη ερώτηση ρίχνει κόσμο κάτω από το μπαλκόνι, μετατρέπει το συνάνθρωπο σε αγριμι, μεταλάσσει το πολίτη σε ένα φερέφωνο της όποιας προοπτικής του πασάρουν.
Δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ένα σύστημα που θα παράγει ανθρώπους που αισθάνονται άχρηστοι. Ο τεχνίτης θέλει να βρει πάλι τη τέχνη του. Ο επιστήμονας θέλει να παράγει έργο. Ο καλλιτέχνης θέλει να βρει από την αρχή της νότες του.
Αυτή η οργουελική κοινωνία που μας έχουν σερβίρει στηρίζεται πάνω στα ανθρώπινα λάθη. Στις ανθρώπινες αδυναμίες. Στις ανθρώπινες διαστροφές. Και στη δολοφονία του ανθρώπου - δημιουργού. Ο άνθρωπος είναι δημιουργός. Ακόμα και το πιο ασήμαντο μικρό ανθρωπάκι θέλει να φτιάξει το δικό το πηλό, να φυσήξει μέσα του τη δική του ανάσα.
Αυτή η κοινωνία δεν έχει γεννήσει απλά ανθρώπους υποτακτικούς ή σκλάβους. Εχει γεννήσει εκτρώματα. Είναι μια ανθρωπότητα μαραζωμένη πολύ μακριά από οποιαδήποτε απάντηση στο νόημα που θα σήκωνε πάνω τους Λαζάρους ξανά.
Η ουσία λοιπόν της εποχής που μας πλησιάζει γοργά είναι να αποδεχτούμε ότι πρέπει να υπάρξει μια ολοκληρη γενιά που πρέπει να θυσιαστεί χωρίς νόημα για να δώσει την ευκαιρία στα παιδιά της να ζήσουν με νόημα. Τίποτα από οτι θα απαιτήσουμε τώρα δεν θα μοιάζει εφικτό. Τίποτα δεν θα μας δωθεί. Τίποτα δεν θα μας χαριστεί.
Πρέπει ν΄αφήσουμε τους γερασμένους ευαυτούς μας στη διάθεση του αύριο. Να παρασυρθούμε σε ουτοπίες, σε ανέγγιχτα όνειρα, σε άπιαστες ιδέες, και να εκτεθούμε. Πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες χωρίς λόγο, για να μπορέσει να γεννηθεί ο λόγος , αύριο.
Ολο το σύστημα που ζούμε μας κατευθύνει συνέχεια στη σκέψη του "περιττού" Ο εγκλωβισμός μας είναι ότι δεν ξέρουμε ποιό είναι το χρήσιμο, το άξιο, το πρέπον. Απλά σερνόμαστε αναμασσόντας ιδεολογίες φτιαγμένες ακόμα για ανθρώπους ενώ άνθρωποι δεν είμαστε πια.
Η νέα ιδεολογία που πρέπει να προκύψει είναι η απαίτησή μας να γυρίσουμε πίσω στη μοναδικότητά μας αλλά ενωμένοι ολοι μαζί. Να σταματήσουμε να βλέπουμε τη μετατροπή μας σε άχρηστα αντικείμενα. Να νοιώσουμε τα νοήματα από την αρχή. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη παγίδα από όσες μας έβαλαν στο δρόμο μας από τούτη.
Η επαγγελματική μου και η προσωπική μου ζωή. Εκεί είναι ο λάκκος με τα φίδια. Τι θα πει επάγγελματική και προσωπική. Η δουλειά είναι η προσωπικότητά μας, η ζωή μας είναι συνεχής δουλειά για τη πραγματοποίηση των ονείρων μας. Δεν είμαστε πιόνια παραγωγής πλουτισμού μιας κάστας ανθρώπων. Δεν είναι αυτός ο προορισμός μας.
Ο προορισμός μας είναι να είμαστε τεχνίτες των ταλεντων μας, της προσωπικότητας μας, του μυαλού μας, των δυνατοτήτων μας. Φτάνει πια με τη μαζικοποιημένη κατευθυνόμενη ζωή μας. Δεν είμαστε πίνακες στατιστικής, δεν είμαστε μονάδες στο Χρηματιστήριο, δεν είμαστε διαγράμματα πορείας των ομολόγων. Είμαστε σάρκα και ψυχή που έχει συγκεκριμένη θέση και δικαίωμα στο σύμπαν και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας σπρώξει πιο εκεί και να μας κλέψει το χώρο μας.
Ολες οι ιδεολογίες σε ισμός ήταν μπουλούκιασμα όλες οι ιδεολογίες που δεν είχαν ισμός ήταν η απόλυτη αδιαφορία για το συνάνθρωπο. Χρειαζόμαστε τώρα την αληθινή μας ταυτότητα. Να συνεργαστούμε όλοι μαζί για να διαφυλάξουμε το σύνολο και το άτομο. Να βοηθήσουμε όλες τις πατρίδες διατηρόντας ο καθένας τη δικιά του. Ο άνθρωπος πρέπει να τα καταφέρει να γίνει παγκόσμιος και μονάδα μαζί σε ένα σύνολο αρμονικό που δεν θα σκοτώνει ούτε τους άλλους ούτε τον ίδιο.
Ναι είναι ουτοπία. Ισως όμως να μην είναι για εκείνους που θα έρθουν. Γιατί τούτο δω το σίχαμα που δημιουργήθηκε θα φάει τις σάρκες μόνο του. Κι όποιος την έχει μεγάλη την αντοχή ας τη διαθέσει χωρίς τσιγγουνιά γιατί τώρα είναι πολύτιμη.
Από .......ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ
Προσπάθησα να βρω έναν από τους ορισμούς της μιζέριας και πιο προσφιλής μου φάνηκε αυτός.
Να ξυπνάς το πρωί, να πηγαίνεις σε μια δουλειά που δε σου λέει τίποτα, για να κερδίσεις ένα μισθό που είναι τόσο μικρός που δεν σου χρησιμεύει σε τίποτα.
Μετά σκέφθηκα πως σ΄αυτή τη θέση βρίσκονται χιλιάδες...
Τρομερό ε?
Κι αν σκεφτείς πως η ζωή δεν είναι πρόβα αλλά μια και πολύτιμη, τότε νοιώθεις εκείνο το 40 χρόνια δουλειά και μείωση της σύνταξης να σε βαράει κατ΄ευθείαν στα μηνίγγια...
Τους κοιτάζω καθώς μιλούν στο γυαλί και βλέπω αν βγάλουμε και οι δυο έξω την αντοχή να τη μετρήσουμε είναι χαμένοι από χέρι.
Την έχω σίγουρα πιο μεγάλη.
Κι είναι τόσο μεγάλη που δε βρίσκω τη χρησιμότητά της αφού δεν μπορώ να τη βάλω κάπου.
Εχω την εντύπωση πως ένα μεγάλο μέρος από εμάς, έχει ακριβώς αυτό το πρόβλημα. Είναι τόσο βαθειά η αλλαγή, πρέπει που πρέπει να γίνει , είναι τόσο μεγάλο το ξερίζωμα που χρειάζεται να .... γίνει ώστε να φτάσουμε σε μια κοινωνία που ο κάθε άνθρωπος θα μπορεί να βρει το σκοπό του, εκείνον που αληθινά κρύβεται μέσα του, που μοιάζει οχι απλά ουτοπία,
Ίσως δεν έχει γίνει η σύληψη ακόμα ούτε σαν σκέψη μιας τέτοιας κοινωνίας.
Να αλλάξεις αυτό εδώ το ψέμμα για να πας σε κάποιο άλλο που θα είναι λιγότερο ψέμα κι από εκεί σε κάποιο άλλο που θα οραματίζεται μόλις μια υποψία αλήθειας από μακριά.
Δεν είναι απλά οι μισθοί που χάνουμε.
Δεν είναι η θολή σύνταξη που απομακρύνεται σ΄ενα αβέβαιο μέλλον
Δεν είναι που δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα ζήσουν τα παιδιά μας
Είναι που όλα γίνονται μ΄εμάς να απουσιαζουμε.
Κοιτάμε σαν παρατηρητές υποταγμένοι ή ζοχαδιασμένοι κάτι που έχει ριζώσει εδώ και αιώνες κι έχει ριζώσει πάνω μας. Μέσα μας.
Η ερώτηση που τρυπάει το κόκκαλο μέχρι τέλος δεν είναι
Ποια η προοπτική?
Είναι πιο το νόημα.
Αυτή η τελευταία αναπάντητη ερώτηση ρίχνει κόσμο κάτω από το μπαλκόνι, μετατρέπει το συνάνθρωπο σε αγριμι, μεταλάσσει το πολίτη σε ένα φερέφωνο της όποιας προοπτικής του πασάρουν.
Δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ένα σύστημα που θα παράγει ανθρώπους που αισθάνονται άχρηστοι. Ο τεχνίτης θέλει να βρει πάλι τη τέχνη του. Ο επιστήμονας θέλει να παράγει έργο. Ο καλλιτέχνης θέλει να βρει από την αρχή της νότες του.
Αυτή η οργουελική κοινωνία που μας έχουν σερβίρει στηρίζεται πάνω στα ανθρώπινα λάθη. Στις ανθρώπινες αδυναμίες. Στις ανθρώπινες διαστροφές. Και στη δολοφονία του ανθρώπου - δημιουργού. Ο άνθρωπος είναι δημιουργός. Ακόμα και το πιο ασήμαντο μικρό ανθρωπάκι θέλει να φτιάξει το δικό το πηλό, να φυσήξει μέσα του τη δική του ανάσα.
Αυτή η κοινωνία δεν έχει γεννήσει απλά ανθρώπους υποτακτικούς ή σκλάβους. Εχει γεννήσει εκτρώματα. Είναι μια ανθρωπότητα μαραζωμένη πολύ μακριά από οποιαδήποτε απάντηση στο νόημα που θα σήκωνε πάνω τους Λαζάρους ξανά.
Η ουσία λοιπόν της εποχής που μας πλησιάζει γοργά είναι να αποδεχτούμε ότι πρέπει να υπάρξει μια ολοκληρη γενιά που πρέπει να θυσιαστεί χωρίς νόημα για να δώσει την ευκαιρία στα παιδιά της να ζήσουν με νόημα. Τίποτα από οτι θα απαιτήσουμε τώρα δεν θα μοιάζει εφικτό. Τίποτα δεν θα μας δωθεί. Τίποτα δεν θα μας χαριστεί.
Πρέπει ν΄αφήσουμε τους γερασμένους ευαυτούς μας στη διάθεση του αύριο. Να παρασυρθούμε σε ουτοπίες, σε ανέγγιχτα όνειρα, σε άπιαστες ιδέες, και να εκτεθούμε. Πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες χωρίς λόγο, για να μπορέσει να γεννηθεί ο λόγος , αύριο.
Ολο το σύστημα που ζούμε μας κατευθύνει συνέχεια στη σκέψη του "περιττού" Ο εγκλωβισμός μας είναι ότι δεν ξέρουμε ποιό είναι το χρήσιμο, το άξιο, το πρέπον. Απλά σερνόμαστε αναμασσόντας ιδεολογίες φτιαγμένες ακόμα για ανθρώπους ενώ άνθρωποι δεν είμαστε πια.
Η νέα ιδεολογία που πρέπει να προκύψει είναι η απαίτησή μας να γυρίσουμε πίσω στη μοναδικότητά μας αλλά ενωμένοι ολοι μαζί. Να σταματήσουμε να βλέπουμε τη μετατροπή μας σε άχρηστα αντικείμενα. Να νοιώσουμε τα νοήματα από την αρχή. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη παγίδα από όσες μας έβαλαν στο δρόμο μας από τούτη.
Η επαγγελματική μου και η προσωπική μου ζωή. Εκεί είναι ο λάκκος με τα φίδια. Τι θα πει επάγγελματική και προσωπική. Η δουλειά είναι η προσωπικότητά μας, η ζωή μας είναι συνεχής δουλειά για τη πραγματοποίηση των ονείρων μας. Δεν είμαστε πιόνια παραγωγής πλουτισμού μιας κάστας ανθρώπων. Δεν είναι αυτός ο προορισμός μας.
Ο προορισμός μας είναι να είμαστε τεχνίτες των ταλεντων μας, της προσωπικότητας μας, του μυαλού μας, των δυνατοτήτων μας. Φτάνει πια με τη μαζικοποιημένη κατευθυνόμενη ζωή μας. Δεν είμαστε πίνακες στατιστικής, δεν είμαστε μονάδες στο Χρηματιστήριο, δεν είμαστε διαγράμματα πορείας των ομολόγων. Είμαστε σάρκα και ψυχή που έχει συγκεκριμένη θέση και δικαίωμα στο σύμπαν και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας σπρώξει πιο εκεί και να μας κλέψει το χώρο μας.
Ολες οι ιδεολογίες σε ισμός ήταν μπουλούκιασμα όλες οι ιδεολογίες που δεν είχαν ισμός ήταν η απόλυτη αδιαφορία για το συνάνθρωπο. Χρειαζόμαστε τώρα την αληθινή μας ταυτότητα. Να συνεργαστούμε όλοι μαζί για να διαφυλάξουμε το σύνολο και το άτομο. Να βοηθήσουμε όλες τις πατρίδες διατηρόντας ο καθένας τη δικιά του. Ο άνθρωπος πρέπει να τα καταφέρει να γίνει παγκόσμιος και μονάδα μαζί σε ένα σύνολο αρμονικό που δεν θα σκοτώνει ούτε τους άλλους ούτε τον ίδιο.
Ναι είναι ουτοπία. Ισως όμως να μην είναι για εκείνους που θα έρθουν. Γιατί τούτο δω το σίχαμα που δημιουργήθηκε θα φάει τις σάρκες μόνο του. Κι όποιος την έχει μεγάλη την αντοχή ας τη διαθέσει χωρίς τσιγγουνιά γιατί τώρα είναι πολύτιμη.
Από .......ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ
«Του ποδός λύσας την Ελλάδα, του τραχήλου δέδεκεν»
Αναρτήθηκε από...energoipoliteskv.blogspot.com
Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Προς τον κ. Γ. Παπανδρέου
Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ
Δεν θα περίμενα από τον αρχηγό ενός σοσιαλιστικού κόμματος και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να λάβει τόσο σκληρά μέτρα κατά των αδυνάτων, που, τουλάχιστο στην Ελλάδα, δεν τα έλαβε κανένας καπιταλιστής ηγέτης της «επάρατης δεξιάς».
Κι αυτό όταν η άθλια κατάσταση στην οποία ευρίσκεται σήμερα η Ελλάδα οφείλεται βασικά στο κόμμα σας, το οποίο σχεδόν μονοπωλεί την εξουσία επί 30 χρόνια. Υπήρχαν παρενθέσεις της ΝΔ, αλλά όχι τόσο μακρόχρονες ώστε να απαλλάσσεστε των κύριων ευθυνών. Μπορείτε να υπερηφανεύεστε για όλα τα καλά του κόμματός σας, αλλά πρέπει να αναλαμβάνετε και τις ευθύνες για όλα τα αρνητικά. Δεν μπορείτε να πείτε «τότε ήμουν απλά υπουργός εξωτερικών»: ή θα αναλάβετε όλες τις ευθύνες του κόμματός σας, που ο έλεγχός σας στο μηχανισμό του σας ανέδειξε πρόεδρό του, ή θα έπρεπε να δημιουργήστε νέο κόμμα.
Αν λοιπόν είναι να κατηγορήσετε κάποιον για την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, που...
έχει γίνει περίγελως των εθνών, πρέπει πρώτα να κατηγορήσετε το κόμμα σας, του οποίου τώρα είστε αρχηγός, άρα δε μπορείτε να πείτε «απεταξάμην». Πριν από έξι χρόνια ο Καραμανλής εκλέχτηκε πρωθυπουργός με την υπόσχεση ότι θα τιμωρήσει το «σπάταλο ΠΑΣΟΚ» για τα σκάνδαλα που έκανε και θα φέρει διαφάνεια. Αν η κατηγορία ήταν αληθινή, γιατί δεν έστειλε κανένα στην φυλακή; Αν ήταν ψευδής γιατί δεν του κάνατε αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση;
Μήπως υπάρχει μια ιερή συμφωνία μεταξύ των κομμάτων εξουσίας, που τηρείται απαρέγκλιτα τουλάχιστο από το 1996 να μην αποκαλύπτει μια κυβέρνηση τα σκάνδαλα της προηγούμενης ώστε να έχει την ίδια μεταχείριση αν χάσει τις εκλογές στο μέλλον; Είναι η μόνη εξήγηση: γιατί ενώ ακούω για σκάνδαλα δισεκατομμυρίων (Κτηματολόγιο, Χρηματιστήριο, Ολυμπιακοί Αγώνες, Εκκλησιαστικά ακίνητα, κονδύλια για την άμυνα κλπ) ποτέ δεν άκουσα αν τιμωρήθηκε κάποιος ποτέ. Το μόνο που βλέπω είναι ότι τελικά θα πληρώσει τα σπασμένα ο λαός.
Αν κάποιος φταίει για τη σημερινή κρίση – πέρα από το διάστημα της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία – είναι το κόμμα σας, οι υπουργοί σας, οι βουλευτές σας, οι φίλοι σας και οι φίλοι των φίλων σας, οι προσκείμενοι εργολάβοι, τα ανώτερα κομματικά σας στελέχη, τα προσκείμενα golden boys σας (π.χ. ο οικογενειακός σας φίλος στο C4i).
Γιατί τολμάτε να ξεσπαθώνετε εναντίον κάθε εργαζόμενου ακόμα και συνταξιούχου που μπορεί να είναι 80 χρονών και να μη μπορεί καν σηκωθεί από την καρέκλα του για να βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί; Γιατί δε νοιαστήκατε ποτέ να μάθετε πώς κατάφεραν εκατοντάδες βουλευτές αμφοτέρων των κομμάτων εξουσίας να έχουν βίλες αξίας εκατομμυρίων ευρώ στην Εκάλη και στις παρακείμενες πολυτελείς συνοικίες; Σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος του κόσμου αν κάποιος αποκτήσει μια πανάκριβη βίλα σε δέκα χρόνια, θα ορμήσουν οι εφοριακοί, η αστυνομία και ο εισαγγελέας και θα την κάνουν φύλλο και φτερό. Σε όλα τα κράτη, εκτός από το Πασοκιστάν και το Νουδουκιστάν.
Γελοιοποιήσατε το πόθεν έσχες και το κάνατε μια τυπική φορολογική δήλωση. Τι έκανε το κόμμα σας να δώσει ουσία σ’ αυτή την αρχή που ουσιαστικά σημαίνει: από ποιον έσχες; Γιατί έσχες; Πώς έσχες; Πότε πρόλαβες και έσχες τόσα χρήματα σε λίγα χρόνια; Μήπως τα “έσχες» για τα παιδιά σου ή τα ανίψια σου για να μην φαίνονται; Μήπως δε γνωρίζετε τις βίλες στην περιοχή σας; Κάντε μια βόλτα με ένα τοπικό ταξιτζή και θα σας εξηγήσει πράγματα που κάνουν ότι δε γνωρίζουν οι εφοριακοί σας.Σας ρωτώ εντελώς συγκεκριμένα: 1. Ελέγξατε ποτέ πώς στενοί συνεργάτες σας από «φτωχόπαιδα» σε μερικά χρόνια απόκτησαν βίλες στην περιοχή σας, την ακριβότερη συνοικία της Ελλάδας; 2. Ελέγξατε (μέσω του αρμοδίου επί των οικονομικών) γιατί πισίνες στην ίδια τη γειτονιά σας δε δηλώνονταν για να μην ανεβεί ο φόρος; 3. Ελέγξατε πόσες χιλιάδες αστυνομικοί απασχολούνται με την «προστασία» επώνυμων προσώπων (ουσιαστικά κάνουν τα ψώνια τους ή πάνε τα παιδιά τους στο φροντιστήριο); Γιατί δε δημοσιεύετε αυτά τα στοιχεία στο Ιντερνέτ, όπως υποσχεθήκατε για άλλα θέματα, και μπορεί να φανεί ότι μερικοί από τους «προστατευόμενους» ζουν από χρόνια στο εξωτερικό; 4. Ελέγξατε γιατί ένας όροφος στον Πύργο των Αθηνών, που άξιζε 4,700,000 ευρώ, η εφορία τον κοστολόγησε 700,000 Ε, ήτοι το δημόσιο έχασε 440,000 που θα τις πληρώσει ο λαός; (Υπόθεση Ρουσσόπουλου). 5. Ελέγξατε γιατί σε πωλητήριο συμβόλαιο ένα οικόπεδο 450 τ.μ. εγγύτατα στην περιοχή σας δηλώθηκε ότι αξίζει 12,000 ευρώ (όσο μισή γκαρσονιέρα στο Αιγάλεω), ενώ η πραγματική του αξία ήταν τουλάχιστο μισό εκατομμύριο ευρώ, άρα υπήρξε φοροδιαφυγή τουλάχιστον 50,000 ευρώ;
Ναι κ. Παπανδρέου, να «ματώσει ο λαός» για να βγούμε από την κρίση. Ο λαός αυτός έκανε την επανάσταση του 1821 και την Εθνική Αντίσταση στην Κατοχή και ξέρει να δίνει ακόμα και τη ζωή του, αλλά όχι να πληρώνει για κοροϊδία. Μπορεί να κάνει λάθος στις εκλογικές του προτιμήσεις και πρέπει να τις πληρώσει. Αλλά φαίνεται ότι τελικά κατάλαβε ότι όχι μόνο οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ το μήνα, αλλά και όλοι εκείνοι που εσείς, οι πολιτικοί, τους καλύπτετε και δώσατε όρκο «αμορτά» να μην πείτε ποιοι είναι γιατί είναι σαρξ εκ της σαρκός σας, άρα στο απυρόβλητο, πρέπει να πληρώσουν.
Δεν ήταν η κυβέρνησή σας που ψήφισε να παίρνουν σύνταξη μετά από 8 χρόνια οι βουλευτές; (40 χρόνια για τους ιθαγενείς); Ή ότι οι βουλευτές δεν ευθύνονται για τίποτα μετά τη δεύτερη βουλή; (20 χρόνια για τους ιθαγενείς). Ουσιαστικά λέτε: πλήρωσε εσύ γι’ αυτούς, χαζολαέ. Γιατί δεν αλλάζετε το νόμο; Μήπως φοβάστε τι θα γίνει αν χάσετε τις επόμενες εκλογές;
Σε τελική ανάλυση ίσως δε φταιει ο φουκαράς αφισοκολλητής σας (ή της ΝΔ) που μπήκε ως υπεράριθμος σε κάποια δημόσια υπηρεσία για να ζήσει την οικογένεια του. Εσείς, που τον διορίσατε με καθαρά κομματικά κριτήρια (πομπωδώς το είπατε «Συμβόλαιο με το Λαό», ουσιαστικά είναι «Σκλαβοχάρτι με το Λαό») για να τον έχετε πελάτη, φταίτε.
Δώσατε ποτέ την άδεια σε αδέκαστη επιτροπή εφοριακών να ελέγξει την αλήθεια των βουλευτών σας για το πόθεν έσχες, ή απλά κλείνατε τα μάτια για να μη φανεί όλη η αλήθεια; Γιατί χρειάζεται ο δορυφόρος του Google για να μας πει ότι στην συνοικία σας οι μισές πισίνες δεν έχουν δηλωθεί; (πόσες είναι στεγασμένες για να μη φαίνονται είναι άλλο πράγματα) Οι εφοριακοί σας τυφλοί είναι και δεν τις βλέπουν; Αλλάξτε τους και βάλτε κάποιους με καλύτερη όραση και μικρότερη τσέπη.
Πριν λοιπόν στείλετε τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους των 700 ευρώ στην αγχόνη, κάντε έλεγχο στο κόμμα σας. Θα βρείτε πολλούς που θα πρέπει να πάνε πρώτοι στην αγχόνη, ή τουλάχιστο θα αναγκαστείτε να καταργήσετε την αγχόνη, όπου τώρα στέλνετε τον άμοιρο πολίτη που το μεγάλο του λάθος ήταν ότι ψήφισε το κόμμα σας για να πάρει μια υπεράριθμη θέση για να ζήσει.
Συζητώντας με πολίτες έχω την εντύπωση ότι αν δε δουν πολλούς κατέχοντες (κατά μεγάλο ποσοστό από το κόμμα σας) να βρεθούν στη φυλακή και να δημευθούν οι περιουσίες τους, αν δεν τις αποδείξουν με ατράνταχτα τεκμήρια, θα είναι εναντίον σας. Λέτε να πείθουν το λαό οι πομπώδεις δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας «να τιμωρηθούν όλοι όσοι σπατάλησαν δημόσιο χρήμα»; Καλά χρειάστηκε 80 χρόνια για να το πει αυτό; Όταν δήθεν «δάνεισε» στον πατέρα σας μερικά εκατομμύρια δραχμές για να καλυφθεί το σκάνδαλο της ροζ βίλας (του «κωλόσπιτου» κατά το Βαγγέλη Γιαννόπουλο) της κ. Δήμητρας Παπανδρέου δεν το ήξερε αυτό; Γιατί χρειάστηκε το κόμμα σας πάνω από 30 χρόνια (κι εσείς ως αρχηγός του πάνω από 6 χρόνια) για να πει(τε) μόλις πριν λίγες μέρες: να γίνει έλεγχος και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι; Τόσο αργά είναι τα αντανακλαστικά σας;
Έχει άδικο ο λαός να πιστεύει ότι τώρα που τα δυο κόμματα εξουσίας άδειασαν το δημόσιο ταμείο, του ζητάτε να το ξαναγεμίσει για να το ξαναδειάσετε;
Ο Έλληνας μπορεί να γίνει ήρωας για τη χώρα του, να γίνει μια ανίκητη πυγμή αν κινδυνεύει η πατρίδα του, αλλά δεν είναι ηλίθιος.
Αν δε βάλετε να πληρώσουν για την κρίση πρώτα αυτοί που κατά μέγιστο μέρος κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα, καθένας έχει δικαίωμα να πει για σας «Του ποδός λύσας την Ελλάδα του τραχήλου δέδεκεν». Και μάλιστα σε ένα “σοσιαλιστή” ηγέτη, --εσάς.
Δεν αρκεί η γυναίκα του Καίσαρα να είναι έντιμη και να φαίνεται. Πρέπει να είναι και ο ίδιος ο Καίσαρας.
Με εκτίμηση,
Χρήστος Μαγγούτας
Τορόντο Καναδά
Chris@Mangoutas.com
Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Προς τον κ. Γ. Παπανδρέου
Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ
Δεν θα περίμενα από τον αρχηγό ενός σοσιαλιστικού κόμματος και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να λάβει τόσο σκληρά μέτρα κατά των αδυνάτων, που, τουλάχιστο στην Ελλάδα, δεν τα έλαβε κανένας καπιταλιστής ηγέτης της «επάρατης δεξιάς».
Κι αυτό όταν η άθλια κατάσταση στην οποία ευρίσκεται σήμερα η Ελλάδα οφείλεται βασικά στο κόμμα σας, το οποίο σχεδόν μονοπωλεί την εξουσία επί 30 χρόνια. Υπήρχαν παρενθέσεις της ΝΔ, αλλά όχι τόσο μακρόχρονες ώστε να απαλλάσσεστε των κύριων ευθυνών. Μπορείτε να υπερηφανεύεστε για όλα τα καλά του κόμματός σας, αλλά πρέπει να αναλαμβάνετε και τις ευθύνες για όλα τα αρνητικά. Δεν μπορείτε να πείτε «τότε ήμουν απλά υπουργός εξωτερικών»: ή θα αναλάβετε όλες τις ευθύνες του κόμματός σας, που ο έλεγχός σας στο μηχανισμό του σας ανέδειξε πρόεδρό του, ή θα έπρεπε να δημιουργήστε νέο κόμμα.
Αν λοιπόν είναι να κατηγορήσετε κάποιον για την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, που...
έχει γίνει περίγελως των εθνών, πρέπει πρώτα να κατηγορήσετε το κόμμα σας, του οποίου τώρα είστε αρχηγός, άρα δε μπορείτε να πείτε «απεταξάμην». Πριν από έξι χρόνια ο Καραμανλής εκλέχτηκε πρωθυπουργός με την υπόσχεση ότι θα τιμωρήσει το «σπάταλο ΠΑΣΟΚ» για τα σκάνδαλα που έκανε και θα φέρει διαφάνεια. Αν η κατηγορία ήταν αληθινή, γιατί δεν έστειλε κανένα στην φυλακή; Αν ήταν ψευδής γιατί δεν του κάνατε αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση;
Μήπως υπάρχει μια ιερή συμφωνία μεταξύ των κομμάτων εξουσίας, που τηρείται απαρέγκλιτα τουλάχιστο από το 1996 να μην αποκαλύπτει μια κυβέρνηση τα σκάνδαλα της προηγούμενης ώστε να έχει την ίδια μεταχείριση αν χάσει τις εκλογές στο μέλλον; Είναι η μόνη εξήγηση: γιατί ενώ ακούω για σκάνδαλα δισεκατομμυρίων (Κτηματολόγιο, Χρηματιστήριο, Ολυμπιακοί Αγώνες, Εκκλησιαστικά ακίνητα, κονδύλια για την άμυνα κλπ) ποτέ δεν άκουσα αν τιμωρήθηκε κάποιος ποτέ. Το μόνο που βλέπω είναι ότι τελικά θα πληρώσει τα σπασμένα ο λαός.
Αν κάποιος φταίει για τη σημερινή κρίση – πέρα από το διάστημα της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία – είναι το κόμμα σας, οι υπουργοί σας, οι βουλευτές σας, οι φίλοι σας και οι φίλοι των φίλων σας, οι προσκείμενοι εργολάβοι, τα ανώτερα κομματικά σας στελέχη, τα προσκείμενα golden boys σας (π.χ. ο οικογενειακός σας φίλος στο C4i).
Γιατί τολμάτε να ξεσπαθώνετε εναντίον κάθε εργαζόμενου ακόμα και συνταξιούχου που μπορεί να είναι 80 χρονών και να μη μπορεί καν σηκωθεί από την καρέκλα του για να βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί; Γιατί δε νοιαστήκατε ποτέ να μάθετε πώς κατάφεραν εκατοντάδες βουλευτές αμφοτέρων των κομμάτων εξουσίας να έχουν βίλες αξίας εκατομμυρίων ευρώ στην Εκάλη και στις παρακείμενες πολυτελείς συνοικίες; Σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος του κόσμου αν κάποιος αποκτήσει μια πανάκριβη βίλα σε δέκα χρόνια, θα ορμήσουν οι εφοριακοί, η αστυνομία και ο εισαγγελέας και θα την κάνουν φύλλο και φτερό. Σε όλα τα κράτη, εκτός από το Πασοκιστάν και το Νουδουκιστάν.
Γελοιοποιήσατε το πόθεν έσχες και το κάνατε μια τυπική φορολογική δήλωση. Τι έκανε το κόμμα σας να δώσει ουσία σ’ αυτή την αρχή που ουσιαστικά σημαίνει: από ποιον έσχες; Γιατί έσχες; Πώς έσχες; Πότε πρόλαβες και έσχες τόσα χρήματα σε λίγα χρόνια; Μήπως τα “έσχες» για τα παιδιά σου ή τα ανίψια σου για να μην φαίνονται; Μήπως δε γνωρίζετε τις βίλες στην περιοχή σας; Κάντε μια βόλτα με ένα τοπικό ταξιτζή και θα σας εξηγήσει πράγματα που κάνουν ότι δε γνωρίζουν οι εφοριακοί σας.Σας ρωτώ εντελώς συγκεκριμένα: 1. Ελέγξατε ποτέ πώς στενοί συνεργάτες σας από «φτωχόπαιδα» σε μερικά χρόνια απόκτησαν βίλες στην περιοχή σας, την ακριβότερη συνοικία της Ελλάδας; 2. Ελέγξατε (μέσω του αρμοδίου επί των οικονομικών) γιατί πισίνες στην ίδια τη γειτονιά σας δε δηλώνονταν για να μην ανεβεί ο φόρος; 3. Ελέγξατε πόσες χιλιάδες αστυνομικοί απασχολούνται με την «προστασία» επώνυμων προσώπων (ουσιαστικά κάνουν τα ψώνια τους ή πάνε τα παιδιά τους στο φροντιστήριο); Γιατί δε δημοσιεύετε αυτά τα στοιχεία στο Ιντερνέτ, όπως υποσχεθήκατε για άλλα θέματα, και μπορεί να φανεί ότι μερικοί από τους «προστατευόμενους» ζουν από χρόνια στο εξωτερικό; 4. Ελέγξατε γιατί ένας όροφος στον Πύργο των Αθηνών, που άξιζε 4,700,000 ευρώ, η εφορία τον κοστολόγησε 700,000 Ε, ήτοι το δημόσιο έχασε 440,000 που θα τις πληρώσει ο λαός; (Υπόθεση Ρουσσόπουλου). 5. Ελέγξατε γιατί σε πωλητήριο συμβόλαιο ένα οικόπεδο 450 τ.μ. εγγύτατα στην περιοχή σας δηλώθηκε ότι αξίζει 12,000 ευρώ (όσο μισή γκαρσονιέρα στο Αιγάλεω), ενώ η πραγματική του αξία ήταν τουλάχιστο μισό εκατομμύριο ευρώ, άρα υπήρξε φοροδιαφυγή τουλάχιστον 50,000 ευρώ;
Ναι κ. Παπανδρέου, να «ματώσει ο λαός» για να βγούμε από την κρίση. Ο λαός αυτός έκανε την επανάσταση του 1821 και την Εθνική Αντίσταση στην Κατοχή και ξέρει να δίνει ακόμα και τη ζωή του, αλλά όχι να πληρώνει για κοροϊδία. Μπορεί να κάνει λάθος στις εκλογικές του προτιμήσεις και πρέπει να τις πληρώσει. Αλλά φαίνεται ότι τελικά κατάλαβε ότι όχι μόνο οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ το μήνα, αλλά και όλοι εκείνοι που εσείς, οι πολιτικοί, τους καλύπτετε και δώσατε όρκο «αμορτά» να μην πείτε ποιοι είναι γιατί είναι σαρξ εκ της σαρκός σας, άρα στο απυρόβλητο, πρέπει να πληρώσουν.
Δεν ήταν η κυβέρνησή σας που ψήφισε να παίρνουν σύνταξη μετά από 8 χρόνια οι βουλευτές; (40 χρόνια για τους ιθαγενείς); Ή ότι οι βουλευτές δεν ευθύνονται για τίποτα μετά τη δεύτερη βουλή; (20 χρόνια για τους ιθαγενείς). Ουσιαστικά λέτε: πλήρωσε εσύ γι’ αυτούς, χαζολαέ. Γιατί δεν αλλάζετε το νόμο; Μήπως φοβάστε τι θα γίνει αν χάσετε τις επόμενες εκλογές;
Σε τελική ανάλυση ίσως δε φταιει ο φουκαράς αφισοκολλητής σας (ή της ΝΔ) που μπήκε ως υπεράριθμος σε κάποια δημόσια υπηρεσία για να ζήσει την οικογένεια του. Εσείς, που τον διορίσατε με καθαρά κομματικά κριτήρια (πομπωδώς το είπατε «Συμβόλαιο με το Λαό», ουσιαστικά είναι «Σκλαβοχάρτι με το Λαό») για να τον έχετε πελάτη, φταίτε.
Δώσατε ποτέ την άδεια σε αδέκαστη επιτροπή εφοριακών να ελέγξει την αλήθεια των βουλευτών σας για το πόθεν έσχες, ή απλά κλείνατε τα μάτια για να μη φανεί όλη η αλήθεια; Γιατί χρειάζεται ο δορυφόρος του Google για να μας πει ότι στην συνοικία σας οι μισές πισίνες δεν έχουν δηλωθεί; (πόσες είναι στεγασμένες για να μη φαίνονται είναι άλλο πράγματα) Οι εφοριακοί σας τυφλοί είναι και δεν τις βλέπουν; Αλλάξτε τους και βάλτε κάποιους με καλύτερη όραση και μικρότερη τσέπη.
Πριν λοιπόν στείλετε τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους των 700 ευρώ στην αγχόνη, κάντε έλεγχο στο κόμμα σας. Θα βρείτε πολλούς που θα πρέπει να πάνε πρώτοι στην αγχόνη, ή τουλάχιστο θα αναγκαστείτε να καταργήσετε την αγχόνη, όπου τώρα στέλνετε τον άμοιρο πολίτη που το μεγάλο του λάθος ήταν ότι ψήφισε το κόμμα σας για να πάρει μια υπεράριθμη θέση για να ζήσει.
Συζητώντας με πολίτες έχω την εντύπωση ότι αν δε δουν πολλούς κατέχοντες (κατά μεγάλο ποσοστό από το κόμμα σας) να βρεθούν στη φυλακή και να δημευθούν οι περιουσίες τους, αν δεν τις αποδείξουν με ατράνταχτα τεκμήρια, θα είναι εναντίον σας. Λέτε να πείθουν το λαό οι πομπώδεις δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας «να τιμωρηθούν όλοι όσοι σπατάλησαν δημόσιο χρήμα»; Καλά χρειάστηκε 80 χρόνια για να το πει αυτό; Όταν δήθεν «δάνεισε» στον πατέρα σας μερικά εκατομμύρια δραχμές για να καλυφθεί το σκάνδαλο της ροζ βίλας (του «κωλόσπιτου» κατά το Βαγγέλη Γιαννόπουλο) της κ. Δήμητρας Παπανδρέου δεν το ήξερε αυτό; Γιατί χρειάστηκε το κόμμα σας πάνω από 30 χρόνια (κι εσείς ως αρχηγός του πάνω από 6 χρόνια) για να πει(τε) μόλις πριν λίγες μέρες: να γίνει έλεγχος και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι; Τόσο αργά είναι τα αντανακλαστικά σας;
Έχει άδικο ο λαός να πιστεύει ότι τώρα που τα δυο κόμματα εξουσίας άδειασαν το δημόσιο ταμείο, του ζητάτε να το ξαναγεμίσει για να το ξαναδειάσετε;
Ο Έλληνας μπορεί να γίνει ήρωας για τη χώρα του, να γίνει μια ανίκητη πυγμή αν κινδυνεύει η πατρίδα του, αλλά δεν είναι ηλίθιος.
Αν δε βάλετε να πληρώσουν για την κρίση πρώτα αυτοί που κατά μέγιστο μέρος κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα, καθένας έχει δικαίωμα να πει για σας «Του ποδός λύσας την Ελλάδα του τραχήλου δέδεκεν». Και μάλιστα σε ένα “σοσιαλιστή” ηγέτη, --εσάς.
Δεν αρκεί η γυναίκα του Καίσαρα να είναι έντιμη και να φαίνεται. Πρέπει να είναι και ο ίδιος ο Καίσαρας.
Με εκτίμηση,
Χρήστος Μαγγούτας
Τορόντο Καναδά
Chris@Mangoutas.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)