Από εφημερίδα Καθημερινή Φθιώτιδα
Για μια Εναλλακτική Ενημέρωση Οικολογική - Για ένα ανοιχτό βήμα διαλόγου με τους Πολίτες των Καμένων Βούρλων. Γράψτε μας την άποψη σας, την καταγγελία σας, την διαφωνία σας. Δεχόμαστε τα πάντα, ακόμη και να μας καταγγείλετε και αποστείλατε στο e-mail: energoipoliteskv@gmail.com
Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010
ΤΑ ΠΗΡΕ ΣΤΟ...ΚΡΑΝΙΟ Η ΤΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗ!
Αναρτήθηκε από......
energoipoliteskv.blogspot.com
Να συναντηθεί με τον ιδιο τον Υπουργο Υποδομών Δημήτρη Ρέππα πλεον θα επιδιώξει η βουλευτής Τόνια Αντωνίου που δεν έμεινε ικανοποιημένη από την απάντηση που πήρε από τον Υφυπουργο Γιάννη Μαγκριώτη σε ερώτησή της για τα διόδια και το παράπλευρο δίκτυο στο Ν. Φθιώτιδας.
Στην απάντησή του ο κος Μαγκριώτης αναφέρεται σε εργολαβίες που έχουν ολοκληρωθεί στον ΠΑΘΕ , στην αναστολή εργασιών στο τμήμα Ράχες Πελασγία λόγω εκκρεμότητας στις αποζημιώσεις ενώ τα έργα και οι παράπλευροι στα τμήματα Σπερχειός – Ροδίτσα και Αγ. Μαρίνα- Ράχες προβλέπονται να ολοκληρωθούν το καλοκαίρι του 2011.
Για το θέμα των διοδίων ο κος Μαγκριώτης δεν κάνει καμία αναφορά σε ενδεχόμενη μείωση όπως ο ίδιος είχε δεσμευτεί αλλά περιορίζεται να διευκρινίσει πως ο αριθμός των σταθμών είναι συνάρτηση των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής, όμως η χρέωση για όλο το μήκος είναι ανεξάρτητη του αριθμού τους!!!
Από.....lamiafm1
energoipoliteskv.blogspot.com
Να συναντηθεί με τον ιδιο τον Υπουργο Υποδομών Δημήτρη Ρέππα πλεον θα επιδιώξει η βουλευτής Τόνια Αντωνίου που δεν έμεινε ικανοποιημένη από την απάντηση που πήρε από τον Υφυπουργο Γιάννη Μαγκριώτη σε ερώτησή της για τα διόδια και το παράπλευρο δίκτυο στο Ν. Φθιώτιδας.
Στην απάντησή του ο κος Μαγκριώτης αναφέρεται σε εργολαβίες που έχουν ολοκληρωθεί στον ΠΑΘΕ , στην αναστολή εργασιών στο τμήμα Ράχες Πελασγία λόγω εκκρεμότητας στις αποζημιώσεις ενώ τα έργα και οι παράπλευροι στα τμήματα Σπερχειός – Ροδίτσα και Αγ. Μαρίνα- Ράχες προβλέπονται να ολοκληρωθούν το καλοκαίρι του 2011.
Για το θέμα των διοδίων ο κος Μαγκριώτης δεν κάνει καμία αναφορά σε ενδεχόμενη μείωση όπως ο ίδιος είχε δεσμευτεί αλλά περιορίζεται να διευκρινίσει πως ο αριθμός των σταθμών είναι συνάρτηση των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής, όμως η χρέωση για όλο το μήκος είναι ανεξάρτητη του αριθμού τους!!!
Από.....lamiafm1
Άξια στον τελικό η Ισπανία...
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Από τον Παναγιώτη Λαμπρόπουλο
http://www.balla.gr/
Η Ισπανία θα είναι η ομάδα που θα διεκδικήσει απέναντι στην Ολλανδία το Παγκόσμιο Κύπελλο στον μεγάλο τελικό της Κυριακής! Οι Ίβηρες επικράτησαν με 1-0 των Γερμανών στον δεύτερο μεγάλο ημιτελικό του Μουντιάλ."Χρυσός" σκόρερ των Ισπανών ήταν ο Κάρλες Πουγιόλ, που με καρφωτή κεφαλιά στο 74', νίκησε τοπν Νόιερ και...
άνοιξε το σκορ για την ομάδα του.
Η εικόνα του αγώνα
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους Ίβηρες να έχουν τον έλεγχο στη μεσαία γραμμή και να κρατούν στα καρε τους τα "πάντσερ".Οι παίκτες του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε γύριζαν ωραία και με υπομονή τη μπάλα γύρω από την περιοχή του Νόιερ κι έψαχναν το κενό στην άμυνα της Γερμανίας προκειμένου να ανοίξουν το σκορ.
Μόλις στο 6' οι Ισπανοί άγγιξαν το γκολ. Ο Πέδρο πέρασε μια εκπληκτική κάθετη πάσα στην πλάτη του Μέρτεσάκερ, εκεί που ο πετάχτηκε ο "δαιμόνιος" Βίγια και πλάσαρε τον Νόιερ που έσωσε την Γερμανία και κράτησε το 0-0. Οι παίκτες τουΓιόακιμ Λεβ περίμεναν στο μισό γήπεδο τοη "Φούριας Ρόχας" έψαχναν την ευκαιρία για να κάνουν την...ιδανική αντεπίθεση. Στο 14, ωστόσο, οι Ισπανοί απείλησαν για δεύτερη φορά.
Ο Ινιέστα πήρε τη μπάλα από δεξιά και γέμισε (ύστερα από κόρνερ) προς την περιοχή του Νόιερ, εκεί βρέθηκε αφύλαχτος ο Πουγιόλ που έπιασε την καρφωτή κεφαλιά κι έστειλε τη μπάλα πάνω από τα δοκάρια του Γερμανού πορτιέρο. Από εκεί και πέρα οι Γερμανοί ισσορόπησαν το παιχνίδι και έκλεισαν καλύτερα τους διαδρόμους προς την άμυνά τους. Παρόλα υατά η επιθετική τους ανυπαρξία έκανε τους αντιπάλους τους να αισθάνονται αρκετά σίγουροι στα μετόπισθεν. Χαρακτηριστικό των "σοφτ" επιθετικών προσπαθειών και των δύο ομάδων είναι το γεγονός πως το πρώτο φάοπυλ της αναμέτρησης έγινε στο 26! Στο 36 ήρθε η μοναδική φορά που τα "πάντσερ" απέιλησαν την εστία τοπυ Κασίγιας. Ο Οζίλ πήρε τη μπάλα από μέση απόσταση και σούταρε δυνατά αλλά ο Ισπανός πορτιέρο αντέδρασε σωστά κι έβγαλε, εντυπωσιακά, σε κόρνερ.
Το 0-0 ήταν το, φυσιολογικό, αποτέλεσμα του πρώτου μέρους.
Στην επανάληψη οι Ισπανοί ήταν αρκετά επιθετικοί και κατάφεραν από νωρίς να κλείσουν στο μισό του γηπέδου τους Γερμανούς. Τσάμπι Αλόνσο και Πέρδο ήταν οι παίκτες που απειλούσαν διαρκώς την εστία του Νόιερ. Ωστόσο πότε ο Γερμανός πορτιέρο και πότε τα σώματα έβγαζαν τα "κάστανα από τη φωτιά".
Μέχρι το 65 τα "πάντσερ" δεν κατάφεραν να απειλήσουν σοβαρά την εστία του Κασίγιας και τίποτα δεν έδειχνε πως αυτό μπορούσε να αλλάξει. Η αμυντική τους διάθεση δεν άλλαξε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού κι έμοιαζαν να παίζουν για να στείλουν το ματς στην παράταση, αν όχι στα πέναλτι.
Στο 69' ωστόσο, ο Ποντόλσκι έβγαλε μία σέντρα από αριστερά και ο νεαρός, Τοίνι Κρόος, έπιασε ένα δεξί μονακόμματο σουτ, αναγκάζοντας τον Κασίγιας να "λερώσει" και το δικό του σορτσάκι για να στείλει την μπάλα πλάγιο άουτ. Στο 73' ο Τσάβι εκτέλεσε ένα κόρνερ από αριστερά και ο Πουγιόλ βρέθηκε στην "καρδιά" της άμυνας των Γερμανών και με καρφωτή κεφαλιά νίκησε τον Νόιερ κι έγραψε το 1-0 για τους Ίβηρες!
Οι Γερμανοί ανοίχτηκαν στη συνέχεια της αναμέτρησης αλλά η ισπανική άμυνα ήταν πολύ καλά οργανωμένη. Μάλιστα οι παίκτες του Ντελ Μπόσκε θα μπορούσαν να διπλασιάσουν τα τέρματά τους στο 82, αλλά ο ατομιστής Πέδρο προσπάθησε να τελείωσει μόνος του μία φάση, που είχε βάλει στη μέση τον Φρίντριχ μαζί με τον Τόρες, με αποτέλεσμα να μην προλάβει καν να σουτάρει. Στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης οι Γερμανοί βρίσκονταν σε τέτοια σύγχυση που δεν μπορούσαν να αλλάξουν τη μπάλα στα δύο μέτρα.
Αξίζει να σημειωθεί πως στον τελικό του Ντέρμπαν Στέντιουμ θα βρεθούν δύο ομάδες που δεν έχουν κατακτήσει ποτέ ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Μάλιστα η τελευταία φορά που ομάδα χωρλίς τίτλους στο παλμαρέ της, κατάφερς να κατκήσει το τρόπαιο ήταν η Γαλλία το 1998, ενώ η προηγούμνη ήταν η Αργεντινή η οποία κατέκτησε το Μουντιάλ (για πρώτη φορά τότε) το 1978!
Πως έπαιξαν
ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Γιόακιμ Λεβ): Με 4-2-3-1 και τον Μίροσλαβ Κλοζε στην κορυφή της επίθεσης παρέταξε ο Γιόακιμ Λεβ τα "πάντσερ". Ο Νόιερ κάθισε κάτω από τα δοκάρια, ενώ οι Λαμ, Φρίντριχ, Μέρτεσάκερ και Μπόατενγκ αποτέλεσαν την τετράδα της αμυντικής γραμμής. Κεντίρα και Σβαϊστάιγκερ κάλυψαν τις θέσεις των αμυντικών χαφ, ενώ οι Οζίλ, Ποντόλσκι και Τροχόφσκι έπαιξαν πίσω από τον Κλόζε στη μεσοεπιθεπιθετική γραμμή των Γερμανώ
ΙΣΠΑΝΙΑ (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε) : Με ένα σύστημα 4-2-3-1 και με τον Βίγια "αιχμή του δόρατος" επέλεξε να παρατάξει τη "Φούριας Ρόχας" ο έμπειρος τεχνικός. Ο Ίκερ Κασίγιας υπερασπίστηκε την εστία της ομάδας του, έχοντας μπροστά του τους Σέρχιο Ράμος, Κάρλες Πουγιόλ, Ζεράρ Πικέ και Καπντεβίλα.
Τσάμπι Αλόνσο και Σέρχιο Μπούσκετς έπαιξαν στα χαφ, μετους Ινιέστα, Τσάβι και Πέδρο να κινούνται μεταξύ μεσαίας γραμμής και επίθεσης.
Από.....press-gr
Από τον Παναγιώτη Λαμπρόπουλο
http://www.balla.gr/
Η Ισπανία θα είναι η ομάδα που θα διεκδικήσει απέναντι στην Ολλανδία το Παγκόσμιο Κύπελλο στον μεγάλο τελικό της Κυριακής! Οι Ίβηρες επικράτησαν με 1-0 των Γερμανών στον δεύτερο μεγάλο ημιτελικό του Μουντιάλ."Χρυσός" σκόρερ των Ισπανών ήταν ο Κάρλες Πουγιόλ, που με καρφωτή κεφαλιά στο 74', νίκησε τοπν Νόιερ και...
άνοιξε το σκορ για την ομάδα του.
Η εικόνα του αγώνα
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους Ίβηρες να έχουν τον έλεγχο στη μεσαία γραμμή και να κρατούν στα καρε τους τα "πάντσερ".Οι παίκτες του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε γύριζαν ωραία και με υπομονή τη μπάλα γύρω από την περιοχή του Νόιερ κι έψαχναν το κενό στην άμυνα της Γερμανίας προκειμένου να ανοίξουν το σκορ.
Μόλις στο 6' οι Ισπανοί άγγιξαν το γκολ. Ο Πέδρο πέρασε μια εκπληκτική κάθετη πάσα στην πλάτη του Μέρτεσάκερ, εκεί που ο πετάχτηκε ο "δαιμόνιος" Βίγια και πλάσαρε τον Νόιερ που έσωσε την Γερμανία και κράτησε το 0-0. Οι παίκτες τουΓιόακιμ Λεβ περίμεναν στο μισό γήπεδο τοη "Φούριας Ρόχας" έψαχναν την ευκαιρία για να κάνουν την...ιδανική αντεπίθεση. Στο 14, ωστόσο, οι Ισπανοί απείλησαν για δεύτερη φορά.
Ο Ινιέστα πήρε τη μπάλα από δεξιά και γέμισε (ύστερα από κόρνερ) προς την περιοχή του Νόιερ, εκεί βρέθηκε αφύλαχτος ο Πουγιόλ που έπιασε την καρφωτή κεφαλιά κι έστειλε τη μπάλα πάνω από τα δοκάρια του Γερμανού πορτιέρο. Από εκεί και πέρα οι Γερμανοί ισσορόπησαν το παιχνίδι και έκλεισαν καλύτερα τους διαδρόμους προς την άμυνά τους. Παρόλα υατά η επιθετική τους ανυπαρξία έκανε τους αντιπάλους τους να αισθάνονται αρκετά σίγουροι στα μετόπισθεν. Χαρακτηριστικό των "σοφτ" επιθετικών προσπαθειών και των δύο ομάδων είναι το γεγονός πως το πρώτο φάοπυλ της αναμέτρησης έγινε στο 26! Στο 36 ήρθε η μοναδική φορά που τα "πάντσερ" απέιλησαν την εστία τοπυ Κασίγιας. Ο Οζίλ πήρε τη μπάλα από μέση απόσταση και σούταρε δυνατά αλλά ο Ισπανός πορτιέρο αντέδρασε σωστά κι έβγαλε, εντυπωσιακά, σε κόρνερ.
Το 0-0 ήταν το, φυσιολογικό, αποτέλεσμα του πρώτου μέρους.
Στην επανάληψη οι Ισπανοί ήταν αρκετά επιθετικοί και κατάφεραν από νωρίς να κλείσουν στο μισό του γηπέδου τους Γερμανούς. Τσάμπι Αλόνσο και Πέρδο ήταν οι παίκτες που απειλούσαν διαρκώς την εστία του Νόιερ. Ωστόσο πότε ο Γερμανός πορτιέρο και πότε τα σώματα έβγαζαν τα "κάστανα από τη φωτιά".
Μέχρι το 65 τα "πάντσερ" δεν κατάφεραν να απειλήσουν σοβαρά την εστία του Κασίγιας και τίποτα δεν έδειχνε πως αυτό μπορούσε να αλλάξει. Η αμυντική τους διάθεση δεν άλλαξε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού κι έμοιαζαν να παίζουν για να στείλουν το ματς στην παράταση, αν όχι στα πέναλτι.
Στο 69' ωστόσο, ο Ποντόλσκι έβγαλε μία σέντρα από αριστερά και ο νεαρός, Τοίνι Κρόος, έπιασε ένα δεξί μονακόμματο σουτ, αναγκάζοντας τον Κασίγιας να "λερώσει" και το δικό του σορτσάκι για να στείλει την μπάλα πλάγιο άουτ. Στο 73' ο Τσάβι εκτέλεσε ένα κόρνερ από αριστερά και ο Πουγιόλ βρέθηκε στην "καρδιά" της άμυνας των Γερμανών και με καρφωτή κεφαλιά νίκησε τον Νόιερ κι έγραψε το 1-0 για τους Ίβηρες!
Οι Γερμανοί ανοίχτηκαν στη συνέχεια της αναμέτρησης αλλά η ισπανική άμυνα ήταν πολύ καλά οργανωμένη. Μάλιστα οι παίκτες του Ντελ Μπόσκε θα μπορούσαν να διπλασιάσουν τα τέρματά τους στο 82, αλλά ο ατομιστής Πέδρο προσπάθησε να τελείωσει μόνος του μία φάση, που είχε βάλει στη μέση τον Φρίντριχ μαζί με τον Τόρες, με αποτέλεσμα να μην προλάβει καν να σουτάρει. Στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης οι Γερμανοί βρίσκονταν σε τέτοια σύγχυση που δεν μπορούσαν να αλλάξουν τη μπάλα στα δύο μέτρα.
Αξίζει να σημειωθεί πως στον τελικό του Ντέρμπαν Στέντιουμ θα βρεθούν δύο ομάδες που δεν έχουν κατακτήσει ποτέ ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Μάλιστα η τελευταία φορά που ομάδα χωρλίς τίτλους στο παλμαρέ της, κατάφερς να κατκήσει το τρόπαιο ήταν η Γαλλία το 1998, ενώ η προηγούμνη ήταν η Αργεντινή η οποία κατέκτησε το Μουντιάλ (για πρώτη φορά τότε) το 1978!
Πως έπαιξαν
ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Γιόακιμ Λεβ): Με 4-2-3-1 και τον Μίροσλαβ Κλοζε στην κορυφή της επίθεσης παρέταξε ο Γιόακιμ Λεβ τα "πάντσερ". Ο Νόιερ κάθισε κάτω από τα δοκάρια, ενώ οι Λαμ, Φρίντριχ, Μέρτεσάκερ και Μπόατενγκ αποτέλεσαν την τετράδα της αμυντικής γραμμής. Κεντίρα και Σβαϊστάιγκερ κάλυψαν τις θέσεις των αμυντικών χαφ, ενώ οι Οζίλ, Ποντόλσκι και Τροχόφσκι έπαιξαν πίσω από τον Κλόζε στη μεσοεπιθεπιθετική γραμμή των Γερμανώ
ΙΣΠΑΝΙΑ (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε) : Με ένα σύστημα 4-2-3-1 και με τον Βίγια "αιχμή του δόρατος" επέλεξε να παρατάξει τη "Φούριας Ρόχας" ο έμπειρος τεχνικός. Ο Ίκερ Κασίγιας υπερασπίστηκε την εστία της ομάδας του, έχοντας μπροστά του τους Σέρχιο Ράμος, Κάρλες Πουγιόλ, Ζεράρ Πικέ και Καπντεβίλα.
Τσάμπι Αλόνσο και Σέρχιο Μπούσκετς έπαιξαν στα χαφ, μετους Ινιέστα, Τσάβι και Πέδρο να κινούνται μεταξύ μεσαίας γραμμής και επίθεσης.
Από.....press-gr
Ψηφίστηκε επί της αρχής το ασφαλιστικό νομοσχέδιο
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
298 βουλευτές ψήφισαν συνολικά για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. 159 υπέρ, 137 κατά. Για την ανατρεπτικότητα του νομοσχεδίου έκανε λόγο ο πρωθυπουργός στην ομιλία του.
Ψηφίστηκε επί της αρχής με 159 ψήφους υπέρ το ασφαλιστικό και εργασιακό νομοσχέδιο. «Κατά» ψήφισαν 137 βουλευτές. Δύο ψήφισαν «παρών».
Στην ψηφοφορία δεν υπήρξαν εκπλήξεις. Από τους ανεξάρτητους βουλευτές η Ντόρα Μπακογιαννη και ο Κώστας Κιλτίδης ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου. «Κατά» ψήφισε η Σοφία Σακοράφα. «Παρών» ψήφισαν οι Γιάννης Δημαράς και Βασίλης Οικονόμου.
Από....citypress
298 βουλευτές ψήφισαν συνολικά για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. 159 υπέρ, 137 κατά. Για την ανατρεπτικότητα του νομοσχεδίου έκανε λόγο ο πρωθυπουργός στην ομιλία του.
Ψηφίστηκε επί της αρχής με 159 ψήφους υπέρ το ασφαλιστικό και εργασιακό νομοσχέδιο. «Κατά» ψήφισαν 137 βουλευτές. Δύο ψήφισαν «παρών».
Στην ψηφοφορία δεν υπήρξαν εκπλήξεις. Από τους ανεξάρτητους βουλευτές η Ντόρα Μπακογιαννη και ο Κώστας Κιλτίδης ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου. «Κατά» ψήφισε η Σοφία Σακοράφα. «Παρών» ψήφισαν οι Γιάννης Δημαράς και Βασίλης Οικονόμου.
Από....citypress
Προβλέπεται καθαίρεση ακόμη και δημάρχων και περιφερειαρχών, αν παρανομήσουν. ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: ΔΡΑΚΟΝΤΕΙΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ. Φυλάκιση από ένα έτος σε ιδιοκτήτες ΜΜΕ για την παραβίαση εμφανίσεων
Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com
Αυστηρότατες κυρώσεις που οδηγούν στην έκπτωση των υποψηφίων ακόμη κι αν είναι εκλεγμένοι και την φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους των ιδιοκτητών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, δραστική μείωση των εκλογικών δαπανών και των ραδιοτηλεοπτικών εμφανίσεων, χρηματοδότηση των δαπανών μόνο μέσω τραπεζικών λογαριασμών και αυστηρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, είναι μερικά από τα μέτρα που θεσπίζει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών «Εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων και έλεγχος αυτών, κατά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές», που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και την Τετάρτη κατατίθεται στη Βουλή ενώ τίθεται και σε δημόσια διαβούλευση.
Ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης εισηγήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο να τεθεί σε διαβούλευση το ύψος των εκλογικών δαπανών για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, καθώς και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργάνου, το οποίο θα ελέγχει εάν τηρούνται αυτές οι δαπάνες, ενώ όπου διαπιστωθεί ότι τα όρια που θα τεθούν θα έχουν παραβιασθεί, η ποινή θα περιλαμβάνει την αποπομπή του υποψηφίου, ακόμα και αν είναι εκλεγμένος.
Συγκεκριμένα:
- Η χρηματοδότηση των δαπανών συνδυασμών και υποψηφίων που θα γίνεται μέσω τραπεζικών λογαριασμών, ενώ καταργούνται και τα κουπόνια.
- Η ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις των υποψηφίων περιορίζονται και τυχόν υπέρβαση των επιτρεπτών ορίων εμφανίσεων ή άλλη άμεση ή έμμεση προβολή, εφόσον αποδειχθεί, ότι συντελέσθηκε με οικονομικό αντάλλαγμα, για μεν τους υποψηφίους συνεπάγεται έκπτωση από το αιρετό αξίωμα, για δε τους ιδιοκτήτες ή νόμιμους αντιπροσώπους των οικείων φορέων συνιστά ποινικό αδίκημα, το οποίο τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, τουλάχιστον, ενός έτους.
- Περιορίζονται και εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων με το υπουργείο να θέτει σε διαβούλευση ενδεικτικά όρια για τους συνδυασμούς (για να διαβάσετε για τα ενδεικτικά όρια κατά περιφέρεια και δήμο κάντε κλικ εδώ προκειμένου να διαβάσετε τα σημεία του νομοσχεδίου: n.s_eklogikes_dapanes.doc)
Μέτρα για τον έλεγχο των δαπανών
Παράλληλα προβλέπεται μια σειρά μέτρων για τον έλεγχο των δαπανών, όπως ο υποχρεωτικός ο ορισμός διαχειριστή των οικονομικών των συνδυασμών, η θεώρηση των βιβλίνω εσόδων και δαπανών των συνδυασμών και των υποψηφίων από τον Δ/ντή της οικείας Δ.Ο.Υ., η ανάρτηση στο Διαδίκτυο όλων των εσόδων και των εξόδων με τα αντίστοιχα παραστατικά (που μάλιστα συνιστά και λόγο έκπτωσης), η θεσμοθέτηση ανεξάρτητης Επιτροπής έλεγχου των δαπανών στην οποία προεδρεύει δικαστικός λειτουργός, και συμμετέχουν μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, Προϊστάμενος του Περιφερειακού Σ.Δ.Ο.Ε., επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και εκπρόσωποι της Τ.Ε.Δ.Κ. και της Ε.Ν.Α.Ε., υπό την προϋπόθεση να μην είναι υποψήφιοι (σημειωτέοων οι κυρώσεις επιβάλλονται από την Επιτροπή και είναι εκτελεστές, χωρίς την παρεμβολή οιουδήποτε άλλου οργάνου) και η αύξηση των προστίμων
Επιπλέον, προβλέπεται η σύντμηση της προεκλογικής περιόδου σε δύο από τέσσερις μήνες αλλά η συνέχιση της ισχύος των περιορισμών στις πράξεις των αιρετών για ένα τετράμηνο, ενώ προβλέπεται ότι με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, ήτοι δύο μήνες (αντί των 30 ημερών που ισχύει) πριν από τη διενέργεια των εκλογών και μέχρι την εγκατάσταση των νέων αιρετών οργάνων, αναστέλλεται κάθε διαδικασία πρόσληψης υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και κάθε υπηρεσιακή μεταβολή τούτων με εξαίρεση τη διαδικασία μετατάξεων, που προβλέπεται στο ν. 3852/2010 («ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»).
Από....aftodioikisi.gr
Αυστηρότατες κυρώσεις που οδηγούν στην έκπτωση των υποψηφίων ακόμη κι αν είναι εκλεγμένοι και την φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους των ιδιοκτητών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, δραστική μείωση των εκλογικών δαπανών και των ραδιοτηλεοπτικών εμφανίσεων, χρηματοδότηση των δαπανών μόνο μέσω τραπεζικών λογαριασμών και αυστηρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, είναι μερικά από τα μέτρα που θεσπίζει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών «Εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων και έλεγχος αυτών, κατά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές», που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και την Τετάρτη κατατίθεται στη Βουλή ενώ τίθεται και σε δημόσια διαβούλευση.
Ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης εισηγήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο να τεθεί σε διαβούλευση το ύψος των εκλογικών δαπανών για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, καθώς και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργάνου, το οποίο θα ελέγχει εάν τηρούνται αυτές οι δαπάνες, ενώ όπου διαπιστωθεί ότι τα όρια που θα τεθούν θα έχουν παραβιασθεί, η ποινή θα περιλαμβάνει την αποπομπή του υποψηφίου, ακόμα και αν είναι εκλεγμένος.
Συγκεκριμένα:
- Η χρηματοδότηση των δαπανών συνδυασμών και υποψηφίων που θα γίνεται μέσω τραπεζικών λογαριασμών, ενώ καταργούνται και τα κουπόνια.
- Η ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις των υποψηφίων περιορίζονται και τυχόν υπέρβαση των επιτρεπτών ορίων εμφανίσεων ή άλλη άμεση ή έμμεση προβολή, εφόσον αποδειχθεί, ότι συντελέσθηκε με οικονομικό αντάλλαγμα, για μεν τους υποψηφίους συνεπάγεται έκπτωση από το αιρετό αξίωμα, για δε τους ιδιοκτήτες ή νόμιμους αντιπροσώπους των οικείων φορέων συνιστά ποινικό αδίκημα, το οποίο τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, τουλάχιστον, ενός έτους.
- Περιορίζονται και εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων με το υπουργείο να θέτει σε διαβούλευση ενδεικτικά όρια για τους συνδυασμούς (για να διαβάσετε για τα ενδεικτικά όρια κατά περιφέρεια και δήμο κάντε κλικ εδώ προκειμένου να διαβάσετε τα σημεία του νομοσχεδίου: n.s_eklogikes_dapanes.doc)
Μέτρα για τον έλεγχο των δαπανών
Παράλληλα προβλέπεται μια σειρά μέτρων για τον έλεγχο των δαπανών, όπως ο υποχρεωτικός ο ορισμός διαχειριστή των οικονομικών των συνδυασμών, η θεώρηση των βιβλίνω εσόδων και δαπανών των συνδυασμών και των υποψηφίων από τον Δ/ντή της οικείας Δ.Ο.Υ., η ανάρτηση στο Διαδίκτυο όλων των εσόδων και των εξόδων με τα αντίστοιχα παραστατικά (που μάλιστα συνιστά και λόγο έκπτωσης), η θεσμοθέτηση ανεξάρτητης Επιτροπής έλεγχου των δαπανών στην οποία προεδρεύει δικαστικός λειτουργός, και συμμετέχουν μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, Προϊστάμενος του Περιφερειακού Σ.Δ.Ο.Ε., επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και εκπρόσωποι της Τ.Ε.Δ.Κ. και της Ε.Ν.Α.Ε., υπό την προϋπόθεση να μην είναι υποψήφιοι (σημειωτέοων οι κυρώσεις επιβάλλονται από την Επιτροπή και είναι εκτελεστές, χωρίς την παρεμβολή οιουδήποτε άλλου οργάνου) και η αύξηση των προστίμων
Επιπλέον, προβλέπεται η σύντμηση της προεκλογικής περιόδου σε δύο από τέσσερις μήνες αλλά η συνέχιση της ισχύος των περιορισμών στις πράξεις των αιρετών για ένα τετράμηνο, ενώ προβλέπεται ότι με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, ήτοι δύο μήνες (αντί των 30 ημερών που ισχύει) πριν από τη διενέργεια των εκλογών και μέχρι την εγκατάσταση των νέων αιρετών οργάνων, αναστέλλεται κάθε διαδικασία πρόσληψης υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και κάθε υπηρεσιακή μεταβολή τούτων με εξαίρεση τη διαδικασία μετατάξεων, που προβλέπεται στο ν. 3852/2010 («ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»).
Από....aftodioikisi.gr
Ο καπιταλισμός στην ελληνική κρίση
Αναρτήθηκε από......
energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Δεν υπάρχει συζήτηση μεταξύ αριστερών - και όχι μόνον - αυτό τον καιρό με θέμα την ελληνική κρίση, που να μην καταλήγει στο ότι αιτία του φαινομένου είναι ο καπιταλισμός. Eίναι γνωστό άλλωστε από παλαιότερα στην Ελλάδα, πως ότι κι αν συμβεί, ότι και να πάθουμε ή οι γκόμενες θα φταίνε, ή ο καπιταλισμός. Ασφαλώς, αν το εξετάσεις από την πλευρά της ψυχανάλυσης ή της πολιτικής οικονομίας, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα.
Αν όμως αποφασίσεις να ψυχαναλύσεις την πολιτική οικονομία, τότε μάλλον καταλήγεις στο ότι όλα όσα λέγονται και σχολιάζονται από την πλευρά της καθ’ ημάς ευρύτερης αριστεράς, δεν έχουν άμεση σχέση με την πολιτική διάσταση του καπιταλισμού στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, αλλά μάλλον με το γκομενιλίκι τόσο αυτών που έχουν ως αφετηρία την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου, όσο και κείνων που υπερασπίζονται τον παράγοντα «εργασία» στην βάση των παραγωγικών σχέσεων. Το γκομενιλίκι σε αυτήν την προσέγγιση ισοδυναμεί με την εξουσιαστική εμπλοκή ή τις εξουσιαστικές αναφορές αυτών που συμμετέχουν στην συζήτηση.
Στο γκομενιλίκι, με άλλα λόγια, επιδίδονται κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα για να αντλήσουν....
πελατεία και να θεμελιώσουν πολιτική νομιμοποίηση, ασκώντας κριτική στον καπιταλισμό. Αυτό το κάνουν σήμερα οι πάντες, από την ακροδεξιά ως την ακροαριστερά. Πώς να το κάνουμε, η κριτική στον καπιταλισμό αποτελεί στις μέρες μας τον βασικό μηχανισμό για την διαμόρφωση όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών ταυτοτήτων.
Για την αριστερά αυτό αποτελεί ένα παραδοσιακό στοιχείο που χαρακτηρίζει στο σύνολό της την πορεία της την εποχή της νεωτερικότητας. Ήταν κι ακόμα είναι η περίοδος που οι πολιτικοί φορείς της αριστεράς, συνδεδεμένοι κυρίως με τον «εργασιασμό», επεδίωξαν / επιδιώκουν την αυτονομία και αυτοδιάθεση του υποκειμένου που ορίζει την ταυτότητά του μέσω της σχέσης με αυτόν που κατέχει τα μέσα παραγωγής ή τα διευθύνει, αλλά και της καθυπόταξης ή αποκλεισμού της ετερότητας στον βαθμό που αυτή αμφισβητεί την καθοδηγητική ταυτότητα και την ιδεολογική αυθεντία των αριστερών κομμάτων. Σε κάθε περίπτωση, στην εποχή, που αυτήν την περίοδο δύει, ο αυτο-προσδιορισμός συνεπάγεται τον προσδιορισμό και τον έλεγχο του ετέρου. Έτσι σκέφτονται οι καπιταλιστές, έτσι και οι μαρξιστές. Μόνον ο «έτερος» διαφέρει στις προσεγγίσεις τους. Αυτή, λοιπόν, η εποχή της νεωτερικότητας, είναι η εποχή της πολιτικής οικονομίας, η οποία με ένα ντετερμινιστικό τρόπο επιχειρεί να ερμηνεύσει σχέσεις και κοινωνικές ταυτότητες.
Σήμερα βέβαια η ζωή σε κάμποσα μέρη του κόσμου έχει περάσει σε άλλο στάδιο, αλλά αυτό δεν βλέπω να απασχολεί την παραδοσιακή αριστερά. Τώρα πλέον η νεωτερικότητα, που έχει μπει στην φάση της high-modernity, σύμφωνα με τον Άντονι Γκίντενς, αγγίζει τα όρια της απροκάλυπτης κοινωνικής βίας, δείχνοντας την τάση να ξεπεραστεί ως ιστορικό φαινόμενο. Πάντοτε, όταν βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής, καθώς οι πακτωμένες εξουσιαστικές σχέσεις αδυνατούν να αναπαραχθούν με ιδεολογικούς, οικονομικούς και πολιτισμικούς όρους, η βία θεριεύει. Η βαρβαρότητα της νεωτερικότητας, που ενισχύθηκε αντί να υπονομευθεί από το σοσιαλιστικό εγχείρημα κυρίως στην Ευρώπη και την Ευρασία, μετά τον πόλεμο, σήμερα λαμβάνει την πλέον εκχυδαϊσμένη μορφή σε περιοχές του κόσμου, όπου η ανάπτυξη του καπιταλισμού συνδέθηκε με την εξάρτηση του εθνικού κράτους από τους εκάστοτε (γεωοικονομικά και γεωπολιτικά) κυριάρχους και την εξάρτηση της ντόπιας κοινωνίας από πελατειακούς μηχανισμούς, όπως ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα. Πρόκειται για κρίση ηγεμονίας η οποία, στο πλαίσιο της πολιτικής οικονομίας, ερμηνεύεται στενά ως κρίση του καπιταλισμού. Είναι όμως ποιοτικά κάτι διαφορετικό.
Αν για μια στιγμή αφήσουμε στην πάντα το …γκομενιλίκι, θα συμφωνούσαμε ίσως ότι το πλέον κρίσιμο σήμερα για την Ελλάδα είναι η πολιτική βία που ασκείται στην κοινωνία από μία κυβέρνηση η οποία, αφού υφάρπαξε την ψήφο των πολιτών, επαγγελλόμενη μάλιστα την προστασία του λαού από την βαρβαρότητα των αγορών, σήμερα καταλήγει, προπαγανδίζοντας την αναγκαιότητα που προκύπτει από αυτήν ακριβώς την βαρβαρότητα, να ασκεί βία, ξεχαρβαλώνοντας το υφιστάμενο κοινωνικό μοντέλο, δίχως μάλιστα να προτείνει ρητά κανένα άλλο. Σε αυτό δεν φταίει ακριβώς ο καπιταλισμός - τον οποίο φυσικά δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ και φροντίστε να μην με παρεξηγήσετε – αλλά η ντόπια εξουσία και η μορφή του διαπλεκόμενου πολιτικού μας συστήματος.
Η κυβέρνηση, δηλαδή σήμερα πράττει κάτι μοναδικό και απολύτως «ύπουλο». Καταργεί το υφιστάμενο welfare system, που είναι μορφή του Southern European Welfare Μodel, εισαγάγοντας νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις, δίχως μάλιστα ειρμό και συνοχή, για να καταλήξει σε κάτι που ούτε η ίδια γνωρίζει τι είναι. Αυτό, αγαπητοί φίλοι, αποτελεί τον απόλυτο παραλογισμό. Συστήνεται ένα νέο welfare system σύμφωνα με το Μνημόνιο και κανείς απολύτως δεν ασχολείται με την μορφή αυτού του συστήματος. Ακόμα και αυτοί που το υπερασπίζονται υπόσχονται ότι θα το αλλάξουν, όταν οι όροι του Μνημονίου πάψουν να είναι αναγκαίοι. Ζήτω η τρέλα!
Όλα αυτά, βέβαια, αποσκοπούν στο να διασκεδάσουν στοιχειωδώς την βαρβαρότητα της κυβέρνησης και των συμμάχων της, που με βία καταλύει την ιστορική εξέλιξη του καθεστώτος ευημερίας στην χώρα. Η αριστερά ανθίσταται σε αυτήν την μορφή της βίας, αντιδρώντας στην κατάλυση δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. Όμως στην προσπάθειά της αυτή εμφανίζεται ως συντηρητική δύναμη. Για να ξεπεράσει τον «συντηρητισμό» της αυτόν γενικεύει την κριτική της, εστιάζοντας στην παθογένεια του καπιταλισμού. Κι έτσι «διαστρέφεται» το διακύβευμα!
Το πρόβλημα στην σημερινή Ελλάδα δεν είναι ο καπιταλισμός, αλλά η βίαιη κατάλυση του υπάρχοντος κοινωνικού μοντέλου, δίχως μάλιστα να προτείνεται από αυτούς που το καταργούν, τίποτε άλλο. Το πρόβλημα επίσης είναι η πολιτική απάτη την οποία με απόλυτη χυδαιότητα επιζητεί να νομιμοποιήσει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Πώς είναι δυνατόν η αριστερά με πολιτικούς όρους να αντιμετωπίσει μία θεσμική εκτροπή δίχως πολιτικό έρμα; Οι δυνατότητές της, έτσι όπως πορεύεται είναι δύο: Ή να αναλωθεί στην επιμέρους κριτική και αντίδραση στα «μέτρα», ή να καταστεί πολιτικά αναποτελεσματική γενικεύοντας και ασκώντας κριτική στον καπιταλισμό. Είναι προφανές ότι στην πρώτη περίπτωση θα κατηγορηθεί για συντηρητισμό, ενώ στην δεύτερη για ανεδαφικότητα.
Αν επιθυμούν η κεντροαριστερά και η αριστερά να εκπληρώσουν σήμερα τον ρόλο τους - έστω και στενά με την αντιπολιτευτική έννοια - θα πρέπει να καταλήξουν από κοινού σε ένα (μικτό ασφαλώς) welfare system το οποίο θα προτείνουν ως εναλλακτική λύση στην κοινωνία, στην θέση του αχταρμά που δημιουργεί η κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένα ή δύο κόμματα μαζί. Χρειάζεται ένα μπλοκ ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, που δεν θα αποκλείει κανέναν - ούτε πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι ή δεξιοί - ώστε να συντάξει αυτό το «σύστημα» και να το παρουσιάσει στον ελληνικό λαό, ζητώντας την έγκρισή του για να κυβερνηθεί ο τόπος με άξονα αυτό. Αν θεωρείτε την άποψη αυτή ρομαντική, υπερβατική ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, τότε λυπάμαι που θα το πω, οι προοδευτικοί άνθρωποι στην Ελλάδα μάλλον είναι εγκλωβισμένοι σε προοδευτικές αναπαραστάσεις της ιστορίας. Έτσι, όμως, η πολιτική στην χώρα μας μεταβάλλεται σε μια ατελείωτη φάρσα!
Ας μην κοροϊδευόμαστε, το υπάρχον και ενταφιαζόμενο από το ΠΑΣΟΚ, κοινωνικό μοντέλο, όχι μόνον δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ακόμη χειρότερα, αναπαράγει την πελατειακή δομή και λειτουργία του κράτους και ολόκληρης της κοινωνίας. Οι προοδευτικοί πολίτες δεν μπορεί να εθελοτυφλούμε, ούτε μπορεί να συζητάμε ζητήματα πολιτικής πρακτικής, οραματιζόμενοι την κατάρρευση του καπιταλισμού. Ας πάψουμε να συγχέουμε την φιλοσοφία και την ιδεολογία με την πολιτική πρακτική που εκτυλίσσεται σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Δίχως τα πρώτα, πολιτική δεν γίνεται, αλλά αποκλειστικά με αυτά η πολιτική λαμβάνει την μορφή ιδεαλισμού, ακόμη κι αν στηρίζεται σε αναπαραστάσεις του υλισμού. Είναι και αυτό στοιχείο της …ίδιας ιστορικής φάρσας.
energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Δεν υπάρχει συζήτηση μεταξύ αριστερών - και όχι μόνον - αυτό τον καιρό με θέμα την ελληνική κρίση, που να μην καταλήγει στο ότι αιτία του φαινομένου είναι ο καπιταλισμός. Eίναι γνωστό άλλωστε από παλαιότερα στην Ελλάδα, πως ότι κι αν συμβεί, ότι και να πάθουμε ή οι γκόμενες θα φταίνε, ή ο καπιταλισμός. Ασφαλώς, αν το εξετάσεις από την πλευρά της ψυχανάλυσης ή της πολιτικής οικονομίας, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα.
Αν όμως αποφασίσεις να ψυχαναλύσεις την πολιτική οικονομία, τότε μάλλον καταλήγεις στο ότι όλα όσα λέγονται και σχολιάζονται από την πλευρά της καθ’ ημάς ευρύτερης αριστεράς, δεν έχουν άμεση σχέση με την πολιτική διάσταση του καπιταλισμού στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, αλλά μάλλον με το γκομενιλίκι τόσο αυτών που έχουν ως αφετηρία την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου, όσο και κείνων που υπερασπίζονται τον παράγοντα «εργασία» στην βάση των παραγωγικών σχέσεων. Το γκομενιλίκι σε αυτήν την προσέγγιση ισοδυναμεί με την εξουσιαστική εμπλοκή ή τις εξουσιαστικές αναφορές αυτών που συμμετέχουν στην συζήτηση.
Στο γκομενιλίκι, με άλλα λόγια, επιδίδονται κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα για να αντλήσουν....
πελατεία και να θεμελιώσουν πολιτική νομιμοποίηση, ασκώντας κριτική στον καπιταλισμό. Αυτό το κάνουν σήμερα οι πάντες, από την ακροδεξιά ως την ακροαριστερά. Πώς να το κάνουμε, η κριτική στον καπιταλισμό αποτελεί στις μέρες μας τον βασικό μηχανισμό για την διαμόρφωση όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών ταυτοτήτων.
Για την αριστερά αυτό αποτελεί ένα παραδοσιακό στοιχείο που χαρακτηρίζει στο σύνολό της την πορεία της την εποχή της νεωτερικότητας. Ήταν κι ακόμα είναι η περίοδος που οι πολιτικοί φορείς της αριστεράς, συνδεδεμένοι κυρίως με τον «εργασιασμό», επεδίωξαν / επιδιώκουν την αυτονομία και αυτοδιάθεση του υποκειμένου που ορίζει την ταυτότητά του μέσω της σχέσης με αυτόν που κατέχει τα μέσα παραγωγής ή τα διευθύνει, αλλά και της καθυπόταξης ή αποκλεισμού της ετερότητας στον βαθμό που αυτή αμφισβητεί την καθοδηγητική ταυτότητα και την ιδεολογική αυθεντία των αριστερών κομμάτων. Σε κάθε περίπτωση, στην εποχή, που αυτήν την περίοδο δύει, ο αυτο-προσδιορισμός συνεπάγεται τον προσδιορισμό και τον έλεγχο του ετέρου. Έτσι σκέφτονται οι καπιταλιστές, έτσι και οι μαρξιστές. Μόνον ο «έτερος» διαφέρει στις προσεγγίσεις τους. Αυτή, λοιπόν, η εποχή της νεωτερικότητας, είναι η εποχή της πολιτικής οικονομίας, η οποία με ένα ντετερμινιστικό τρόπο επιχειρεί να ερμηνεύσει σχέσεις και κοινωνικές ταυτότητες.
Σήμερα βέβαια η ζωή σε κάμποσα μέρη του κόσμου έχει περάσει σε άλλο στάδιο, αλλά αυτό δεν βλέπω να απασχολεί την παραδοσιακή αριστερά. Τώρα πλέον η νεωτερικότητα, που έχει μπει στην φάση της high-modernity, σύμφωνα με τον Άντονι Γκίντενς, αγγίζει τα όρια της απροκάλυπτης κοινωνικής βίας, δείχνοντας την τάση να ξεπεραστεί ως ιστορικό φαινόμενο. Πάντοτε, όταν βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής, καθώς οι πακτωμένες εξουσιαστικές σχέσεις αδυνατούν να αναπαραχθούν με ιδεολογικούς, οικονομικούς και πολιτισμικούς όρους, η βία θεριεύει. Η βαρβαρότητα της νεωτερικότητας, που ενισχύθηκε αντί να υπονομευθεί από το σοσιαλιστικό εγχείρημα κυρίως στην Ευρώπη και την Ευρασία, μετά τον πόλεμο, σήμερα λαμβάνει την πλέον εκχυδαϊσμένη μορφή σε περιοχές του κόσμου, όπου η ανάπτυξη του καπιταλισμού συνδέθηκε με την εξάρτηση του εθνικού κράτους από τους εκάστοτε (γεωοικονομικά και γεωπολιτικά) κυριάρχους και την εξάρτηση της ντόπιας κοινωνίας από πελατειακούς μηχανισμούς, όπως ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα. Πρόκειται για κρίση ηγεμονίας η οποία, στο πλαίσιο της πολιτικής οικονομίας, ερμηνεύεται στενά ως κρίση του καπιταλισμού. Είναι όμως ποιοτικά κάτι διαφορετικό.
Αν για μια στιγμή αφήσουμε στην πάντα το …γκομενιλίκι, θα συμφωνούσαμε ίσως ότι το πλέον κρίσιμο σήμερα για την Ελλάδα είναι η πολιτική βία που ασκείται στην κοινωνία από μία κυβέρνηση η οποία, αφού υφάρπαξε την ψήφο των πολιτών, επαγγελλόμενη μάλιστα την προστασία του λαού από την βαρβαρότητα των αγορών, σήμερα καταλήγει, προπαγανδίζοντας την αναγκαιότητα που προκύπτει από αυτήν ακριβώς την βαρβαρότητα, να ασκεί βία, ξεχαρβαλώνοντας το υφιστάμενο κοινωνικό μοντέλο, δίχως μάλιστα να προτείνει ρητά κανένα άλλο. Σε αυτό δεν φταίει ακριβώς ο καπιταλισμός - τον οποίο φυσικά δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ και φροντίστε να μην με παρεξηγήσετε – αλλά η ντόπια εξουσία και η μορφή του διαπλεκόμενου πολιτικού μας συστήματος.
Η κυβέρνηση, δηλαδή σήμερα πράττει κάτι μοναδικό και απολύτως «ύπουλο». Καταργεί το υφιστάμενο welfare system, που είναι μορφή του Southern European Welfare Μodel, εισαγάγοντας νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις, δίχως μάλιστα ειρμό και συνοχή, για να καταλήξει σε κάτι που ούτε η ίδια γνωρίζει τι είναι. Αυτό, αγαπητοί φίλοι, αποτελεί τον απόλυτο παραλογισμό. Συστήνεται ένα νέο welfare system σύμφωνα με το Μνημόνιο και κανείς απολύτως δεν ασχολείται με την μορφή αυτού του συστήματος. Ακόμα και αυτοί που το υπερασπίζονται υπόσχονται ότι θα το αλλάξουν, όταν οι όροι του Μνημονίου πάψουν να είναι αναγκαίοι. Ζήτω η τρέλα!
Όλα αυτά, βέβαια, αποσκοπούν στο να διασκεδάσουν στοιχειωδώς την βαρβαρότητα της κυβέρνησης και των συμμάχων της, που με βία καταλύει την ιστορική εξέλιξη του καθεστώτος ευημερίας στην χώρα. Η αριστερά ανθίσταται σε αυτήν την μορφή της βίας, αντιδρώντας στην κατάλυση δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. Όμως στην προσπάθειά της αυτή εμφανίζεται ως συντηρητική δύναμη. Για να ξεπεράσει τον «συντηρητισμό» της αυτόν γενικεύει την κριτική της, εστιάζοντας στην παθογένεια του καπιταλισμού. Κι έτσι «διαστρέφεται» το διακύβευμα!
Το πρόβλημα στην σημερινή Ελλάδα δεν είναι ο καπιταλισμός, αλλά η βίαιη κατάλυση του υπάρχοντος κοινωνικού μοντέλου, δίχως μάλιστα να προτείνεται από αυτούς που το καταργούν, τίποτε άλλο. Το πρόβλημα επίσης είναι η πολιτική απάτη την οποία με απόλυτη χυδαιότητα επιζητεί να νομιμοποιήσει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Πώς είναι δυνατόν η αριστερά με πολιτικούς όρους να αντιμετωπίσει μία θεσμική εκτροπή δίχως πολιτικό έρμα; Οι δυνατότητές της, έτσι όπως πορεύεται είναι δύο: Ή να αναλωθεί στην επιμέρους κριτική και αντίδραση στα «μέτρα», ή να καταστεί πολιτικά αναποτελεσματική γενικεύοντας και ασκώντας κριτική στον καπιταλισμό. Είναι προφανές ότι στην πρώτη περίπτωση θα κατηγορηθεί για συντηρητισμό, ενώ στην δεύτερη για ανεδαφικότητα.
Αν επιθυμούν η κεντροαριστερά και η αριστερά να εκπληρώσουν σήμερα τον ρόλο τους - έστω και στενά με την αντιπολιτευτική έννοια - θα πρέπει να καταλήξουν από κοινού σε ένα (μικτό ασφαλώς) welfare system το οποίο θα προτείνουν ως εναλλακτική λύση στην κοινωνία, στην θέση του αχταρμά που δημιουργεί η κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένα ή δύο κόμματα μαζί. Χρειάζεται ένα μπλοκ ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, που δεν θα αποκλείει κανέναν - ούτε πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι ή δεξιοί - ώστε να συντάξει αυτό το «σύστημα» και να το παρουσιάσει στον ελληνικό λαό, ζητώντας την έγκρισή του για να κυβερνηθεί ο τόπος με άξονα αυτό. Αν θεωρείτε την άποψη αυτή ρομαντική, υπερβατική ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, τότε λυπάμαι που θα το πω, οι προοδευτικοί άνθρωποι στην Ελλάδα μάλλον είναι εγκλωβισμένοι σε προοδευτικές αναπαραστάσεις της ιστορίας. Έτσι, όμως, η πολιτική στην χώρα μας μεταβάλλεται σε μια ατελείωτη φάρσα!
Ας μην κοροϊδευόμαστε, το υπάρχον και ενταφιαζόμενο από το ΠΑΣΟΚ, κοινωνικό μοντέλο, όχι μόνον δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ακόμη χειρότερα, αναπαράγει την πελατειακή δομή και λειτουργία του κράτους και ολόκληρης της κοινωνίας. Οι προοδευτικοί πολίτες δεν μπορεί να εθελοτυφλούμε, ούτε μπορεί να συζητάμε ζητήματα πολιτικής πρακτικής, οραματιζόμενοι την κατάρρευση του καπιταλισμού. Ας πάψουμε να συγχέουμε την φιλοσοφία και την ιδεολογία με την πολιτική πρακτική που εκτυλίσσεται σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Δίχως τα πρώτα, πολιτική δεν γίνεται, αλλά αποκλειστικά με αυτά η πολιτική λαμβάνει την μορφή ιδεαλισμού, ακόμη κι αν στηρίζεται σε αναπαραστάσεις του υλισμού. Είναι και αυτό στοιχείο της …ίδιας ιστορικής φάρσας.
Βραδιά παραδοσιακών χορών στα Καμένα Βούρλα 9 Ιουλίου 2010
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Ο όμιλος Παράδοσης – Λαογραφίας Καμένων Βούρλων και ο Πολιτιστικός – Λαογραφικός Σύλλογος Μώλου σας προσκαλούν στην 11η βραδιά παραδοσιακών χορών.
Την Παρασκευή 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 στο προαύλιο του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονα ώρα 9:00 μ.μ
Συμμετέχουν τα χορευτικά του Ομίλου Παράδοσης - Λαογραφίας Καμένων Βούρλων και του Πολιτιστικού - Λαογραφικού Συλλόγου Μώλου .
Με εκτίμηση το Δ.Σ
Ο όμιλος Παράδοσης – Λαογραφίας Καμένων Βούρλων και ο Πολιτιστικός – Λαογραφικός Σύλλογος Μώλου σας προσκαλούν στην 11η βραδιά παραδοσιακών χορών.
Την Παρασκευή 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 στο προαύλιο του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονα ώρα 9:00 μ.μ
Συμμετέχουν τα χορευτικά του Ομίλου Παράδοσης - Λαογραφίας Καμένων Βούρλων και του Πολιτιστικού - Λαογραφικού Συλλόγου Μώλου .
Με εκτίμηση το Δ.Σ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)