Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Του Γιάννη Αγγέλη
Αυτό που άφησε πίσω του το κρίσιμο διήμερο των επισκέψεων σε Βερολίνο και Βρυξέλλες από τον κ. Σαμαρά και τον κ. Σουρνάρα «είναι μια γλυκόπικρη γεύση...». Με τον χαρακτηριστικό αυτό τρόπο αξιολογούν κοινοτικοί αξιωματούχοι τα αποτελέσματα των συναντήσεων τόσο με την κα Μέρκελ όσο και με τους Υπ. Οικονομικών στο Eurogroup.
Όπως επισήμαναν αρμόδιοι κοινοτικοί παράγοντες στο Capital.gr και στο Κεφάλαιο (23/11) προϋποθέσεις για να κλείσει η συμφωνία της τρόικα με την Αθήνα υπάρχουν και παραμένει ανοικτό ακόμα και το ενδεχόμενο να υλοποιηθεί ίσως και πριν από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής του 2013 με την βοήθεια μιας έκτακτης τηλεδιάσκεψης του Eurogroup.
Προϋποθέτει όμως την αποδοχή από πλευράς Αθηνών της «αισιόδοξης εκτίμησης» της τρόικα για δημοσιονομικό κενό στα επίπεδα του 1,8 – 1,9 δισ. ευρώ, ήτοι περίπου μισό δισ. πάνω από αυτό που δέχεται μέχρι σήμερα το ΥΠΟΙΚ. Αυτό πέραν των «διαρθρωτικών» πολιτικών που παραμένουν σε εκκρεμότητα από τον Σεπτέμβριο.
«Και θα υπάρξει τελικά συμφωνία αργά ή γρήγορα...».
Οπότε από την άποψη αυτή, σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, η συνάντηση στο Βερολίνο αλλά και τα όσα λέχθηκαν στις άτυπες ενημερωτικές επαφές στο Eurogroup βοήθησαν στο να διευκρινισθούν κάποια πράγματα και να καταλάβει η άλλη πλευρά τις δυσκολίες της Αθήνας «απέναντι στις οποίες εκφράσθηκε συγκρατημένη κατανόηση...».
Τρία είναι τα στοιχεία που φαίνεται να κάνουν δυνατή «αργά ή γρήγορα» τη συμφωνία:
* Το είδος των διαφορών που υπάρχει μεταξύ τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης «δεν είναι από αυτά που είναι αδύνατη η εύρεση συμβιβαστικής λύσης... Υπάρχουν θέματα που πράγματι δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, αλλά αυτά που έχουν απομείνει... δεν ανήκουν στην κατηγορία αυτή...». Οι κοινοτικοί παραδέχονται, βέβαια, ότι, παρ΄ όλα αυτά, η απόσταση που εξακολουθεί να χωρίζει τις δύο πλευρές στο επίπεδο αυτό παραμένει μεγάλη.
* Έχει γίνει αντιληπτή –ίσως για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση– ότι η δημοσιονομική προσαρμογή έχει απορροφήσει όλα τα περιθώρια ρευστότητας που διέθετε η οικονομία (παραοικονομία, καταθέσεις κ.λπ.) και χρειάζεται άμεση παρέμβαση για να ενισχυθεί με ρευστότητα η οικονομία.
* Για πρώτη φορά, επίσης, γίνεται αντιληπτό ότι ο κίνδυνος της πολιτικής αποσταθεροποίησης –χωρίς αυτός να συνδέεται με τις διαδικασίες αλλαγής κυβέρνησης– είναι υπαρκτός και μπορεί να εκδηλωθεί... απότομα.
Όλα αυτά φαίνεται να κάνουν την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης περισσότερο ορατή αλλά όχι μακριά από τις προϋποθέσεις που είχε εξ αρχής θέσει η τρόικα...
Από ....... capital
Του Γιάννη Αγγέλη
Αυτό που άφησε πίσω του το κρίσιμο διήμερο των επισκέψεων σε Βερολίνο και Βρυξέλλες από τον κ. Σαμαρά και τον κ. Σουρνάρα «είναι μια γλυκόπικρη γεύση...». Με τον χαρακτηριστικό αυτό τρόπο αξιολογούν κοινοτικοί αξιωματούχοι τα αποτελέσματα των συναντήσεων τόσο με την κα Μέρκελ όσο και με τους Υπ. Οικονομικών στο Eurogroup.
Όπως επισήμαναν αρμόδιοι κοινοτικοί παράγοντες στο Capital.gr και στο Κεφάλαιο (23/11) προϋποθέσεις για να κλείσει η συμφωνία της τρόικα με την Αθήνα υπάρχουν και παραμένει ανοικτό ακόμα και το ενδεχόμενο να υλοποιηθεί ίσως και πριν από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής του 2013 με την βοήθεια μιας έκτακτης τηλεδιάσκεψης του Eurogroup.
Προϋποθέτει όμως την αποδοχή από πλευράς Αθηνών της «αισιόδοξης εκτίμησης» της τρόικα για δημοσιονομικό κενό στα επίπεδα του 1,8 – 1,9 δισ. ευρώ, ήτοι περίπου μισό δισ. πάνω από αυτό που δέχεται μέχρι σήμερα το ΥΠΟΙΚ. Αυτό πέραν των «διαρθρωτικών» πολιτικών που παραμένουν σε εκκρεμότητα από τον Σεπτέμβριο.
«Και θα υπάρξει τελικά συμφωνία αργά ή γρήγορα...».
Οπότε από την άποψη αυτή, σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, η συνάντηση στο Βερολίνο αλλά και τα όσα λέχθηκαν στις άτυπες ενημερωτικές επαφές στο Eurogroup βοήθησαν στο να διευκρινισθούν κάποια πράγματα και να καταλάβει η άλλη πλευρά τις δυσκολίες της Αθήνας «απέναντι στις οποίες εκφράσθηκε συγκρατημένη κατανόηση...».
Τρία είναι τα στοιχεία που φαίνεται να κάνουν δυνατή «αργά ή γρήγορα» τη συμφωνία:
* Το είδος των διαφορών που υπάρχει μεταξύ τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης «δεν είναι από αυτά που είναι αδύνατη η εύρεση συμβιβαστικής λύσης... Υπάρχουν θέματα που πράγματι δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, αλλά αυτά που έχουν απομείνει... δεν ανήκουν στην κατηγορία αυτή...». Οι κοινοτικοί παραδέχονται, βέβαια, ότι, παρ΄ όλα αυτά, η απόσταση που εξακολουθεί να χωρίζει τις δύο πλευρές στο επίπεδο αυτό παραμένει μεγάλη.
* Έχει γίνει αντιληπτή –ίσως για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση– ότι η δημοσιονομική προσαρμογή έχει απορροφήσει όλα τα περιθώρια ρευστότητας που διέθετε η οικονομία (παραοικονομία, καταθέσεις κ.λπ.) και χρειάζεται άμεση παρέμβαση για να ενισχυθεί με ρευστότητα η οικονομία.
* Για πρώτη φορά, επίσης, γίνεται αντιληπτό ότι ο κίνδυνος της πολιτικής αποσταθεροποίησης –χωρίς αυτός να συνδέεται με τις διαδικασίες αλλαγής κυβέρνησης– είναι υπαρκτός και μπορεί να εκδηλωθεί... απότομα.
Όλα αυτά φαίνεται να κάνουν την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης περισσότερο ορατή αλλά όχι μακριά από τις προϋποθέσεις που είχε εξ αρχής θέσει η τρόικα...
Από ....... capital