Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013
Kαραμανλής: Εγώ τον Τσίπρα τον πάω, έχει κάτι φρέσκο
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Ο Κώστας Καραμανλής λέγεται ότι εκφράζεται πολύ θετικά για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έχει εκφράσει άποψη για το τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει τις εκλογές.
«Εγώ τον Τσίπρα τον πάω. Εχει κάτι το φρέσκο. Πέτυχε να είναι αξιωματική αντιπολίτευση με πολύ υψηλό ποσοστό» φέρεται να έχει πει σε συνομιλητές του ο Κώστας Καραμανλής, αν και διευκρίνισε πως εάν κέρδιζε τις εκλογές η Ελλάδα θα ήταν εκτός ευρωπαϊκής Ενωσης.
Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, ο πρώην Πρωθυπουργός έχει να συνομιλήσει επί της ουσίας πολύ καιρό με τον Αντώνη Σαμαρά και εκφράζεται με πολύ θετικά λόγια για τον Αλέξη Τσίπρα.
Μάλιστα, φέρεται να έχει πει ότι δεν θα πρέπει να υποκύψει στα συμφέροντα και καλό θα ήταν για να ενδυναμωθεί να προχωρήσει σε δυο-τρεις διαγραφές.
Από .... iefimerida
Ο Κώστας Καραμανλής λέγεται ότι εκφράζεται πολύ θετικά για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έχει εκφράσει άποψη για το τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει τις εκλογές.
«Εγώ τον Τσίπρα τον πάω. Εχει κάτι το φρέσκο. Πέτυχε να είναι αξιωματική αντιπολίτευση με πολύ υψηλό ποσοστό» φέρεται να έχει πει σε συνομιλητές του ο Κώστας Καραμανλής, αν και διευκρίνισε πως εάν κέρδιζε τις εκλογές η Ελλάδα θα ήταν εκτός ευρωπαϊκής Ενωσης.
Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, ο πρώην Πρωθυπουργός έχει να συνομιλήσει επί της ουσίας πολύ καιρό με τον Αντώνη Σαμαρά και εκφράζεται με πολύ θετικά λόγια για τον Αλέξη Τσίπρα.
Μάλιστα, φέρεται να έχει πει ότι δεν θα πρέπει να υποκύψει στα συμφέροντα και καλό θα ήταν για να ενδυναμωθεί να προχωρήσει σε δυο-τρεις διαγραφές.
Από .... iefimerida
«Πάρτι» διαφθοράς στο Γενικό Λογιστήριο
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Συνεχίζονται τα κρούσματα διαφθοράς στο Γενικό Λογιστήριο, αφού οι «αδιάφθοροι» της ΕΛ.ΑΣ εξετάζουν τουλάχιστον 34 περιπτώσεις υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος μέσω «μαϊμού» συντάξεων.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το «Έθνος της Κυριακής», ο υφυπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας δημοσίευσε στοιχεία από την απογραφή συνταξιούχων του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 2.0000 περιστατικά συνταξιοδοτούμενων, οι οποίοι είχαν αποβιώσει τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την ημερομηνία διαγραφής τους, με τις Αρχές όχι μόνο να μην έχουν ενημερωθεί αλλά και με τα ποσά που είχαν κατατεθεί στους λογαριασμούς τους, να έχουν κάνει «φτερά».
Τα εν λόγω περιστατικά, έρχονται να προστεθούν μετά τον σάλο που ξέσπασε όταν οι «αδιάφθοροι» της ΕΛ.ΑΣ εξάρθρωσαν δύο σπείρες «τρωκτικών» με επικεφαλής γυναίκες πρώην και εν ενεργεία υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, οι οποίες «μαγείρευαν» τα στοιχεία θανόντων και τους άρπαζαν τις συντάξεις, ζημιώνοντας το Δημόσιο περίπου 550.000 ευρώ.
Από ...... iefimerida
Συνεχίζονται τα κρούσματα διαφθοράς στο Γενικό Λογιστήριο, αφού οι «αδιάφθοροι» της ΕΛ.ΑΣ εξετάζουν τουλάχιστον 34 περιπτώσεις υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος μέσω «μαϊμού» συντάξεων.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το «Έθνος της Κυριακής», ο υφυπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας δημοσίευσε στοιχεία από την απογραφή συνταξιούχων του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 2.0000 περιστατικά συνταξιοδοτούμενων, οι οποίοι είχαν αποβιώσει τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την ημερομηνία διαγραφής τους, με τις Αρχές όχι μόνο να μην έχουν ενημερωθεί αλλά και με τα ποσά που είχαν κατατεθεί στους λογαριασμούς τους, να έχουν κάνει «φτερά».
Τα εν λόγω περιστατικά, έρχονται να προστεθούν μετά τον σάλο που ξέσπασε όταν οι «αδιάφθοροι» της ΕΛ.ΑΣ εξάρθρωσαν δύο σπείρες «τρωκτικών» με επικεφαλής γυναίκες πρώην και εν ενεργεία υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, οι οποίες «μαγείρευαν» τα στοιχεία θανόντων και τους άρπαζαν τις συντάξεις, ζημιώνοντας το Δημόσιο περίπου 550.000 ευρώ.
Από ...... iefimerida
Σοκ από Δαμανάκη: Ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσης του κατώτατου μισθού - ΣΥΡΙΖΑ: Εκθετος ο πρωθυπουργός
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Σοκ προκαλεί η δήλωση της Ελληνίδας επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη, η οποία αντίθετα με τα όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση αλλά και προσωπικά ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ότι δεν υπάρχει θέμα περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού, δήλωσε ότι «το θέμα της μείωσης του κατώτατου μισθού είναι ανοιχτό και απολύτως εξαρτημένο με τις επιδόσεις της Ελλάδας στην υλοποίηση της συμφωνίας του Δεκεμβρίου».
Η κ. Δαμανάκη, σε δηλώσεις που έκανε στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», υποστηρίζει ότι το θέμα της μείωσης του κατώτατου μισθού είναι ακόμα «ανοιχτό» όπως προκύπτει από τη θέση της Κομισιόν, και θα εξαρτηθεί από τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας στην εφαρμογή της συμφωνίας του Δεκεμβρίου, η οποία εάν δεν είναι ικανοποιητική, μπορεί να επιφέρει όχι μόνο την μείωση του κατώτατου μισθού «αλλά και την λήψη νέων μέτρων», ενώ η ίδια δηλώνει ότι είναι «εξαρχής αντίθετη στο ενδεχόμενο μείωσης του κατώτατου μισθού στις ευρωπαϊκές χώρες».
Παράλληλα, η Ελληνίδα επίτροπος στην Ευρώπη υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα με τη μείωση του κατώτατου μισθού η οποία φέρνει μόνο κοινωνικές εκρήξεις, ενώ παράλληλα για το ενδεχόμενο λήψης πρόσθετων οριζόντιων μέτρων δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν περιθώρια για παραπέρα περικοπές μισθών και συντάξεων», ενώ επίσης τόνισε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ρευστότητα, καθώς και για ένα «δίκτυο προστασίας ανέργων και απόρων», ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι ο μόνος σίγουρος δρόμος «για να αποφύγουμε πιέσεις στο μέλλον είναι να συγκεντρωθούμε χωρίς καθυστερήσεις στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων μας».
ΣΥΡΙΖΑ: Εκθετος ο πρωθυπουργός
Ανοιχτό είναι το θέμα της μείωσης του κατώτατου μισθού, αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, με σχετική του ανακοίνωση, με αφορμή τις δηλώσεις της κ. Δαμανάκη. Η σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:
«Η σημερινή συνέντευξη της Ελληνίδας Επιτρόπου κας Δαμανάκη επιβεβαιώνει ότι το θέμα της περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού είναι ανοιχτό για την Κομισιόν. Ενώ ταυτόχρονα αφήνει έκθετο τον Ελληνα πρωθυπουργό ο οποίος δηλώνει με κάθε ευκαιρία την απόλυτη προσήλωσή του στο μνημονιακό πρόγραμμα. Κατ ουσίαν η κα Δαμανάκη προαναγγέλλει περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού και λήψη νέων μέτρων.
Αυτό που η κ. Δαμανάκη με απόλυτη ειλικρίνεια περιγράφει δεν είναι τίποτα άλλο από το μνημονιακό πλαίσιο της λιτότητας, της διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων, της μείωσης των μισθών και των συντάξεων. Η περαιτέρω μείωση των μισθών και η εξομοίωσή τους στα επίπεδα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, όπως και η επί της ουσίας κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά συνιστούν ρητούς μνημονιακούς στόχους με τους οποίους η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει και έχει δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει.
Ο από 1ης Απρίλη καθορισμός του κατώτατου μισθού με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου μας προϊδεάζει ότι δηλώσεις όπως της κ. Δαμανάκη και του κ.Μέργου απλώς προετοιμάζουν το έδαφος για τα νέα εξοντωτικά μνημονιακά και εργοδοτικά σχέδια. Η δε μνημονιακή πρόβλεψη για αυτόματη λήψη μέτρων εφόσον δεν εκπληρώνονται οι στόχοι, αρκεί για να αντιληφθούμε ότι όσα σήμερα η κυβέρνηση διαψεύδει, αύριο θα αποτελέσουν το νέο κυβερνητικό σχέδιο "σωτηρίας" της χώρας.
Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου έναντι πινακίου φακής αποτελούν το συμφωνημένο μνημονιακό τρίπτυχο της καταστροφής και της εξαθλίωσης. Αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας αποτελεί η ακύρωση της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας.»
Από ....... iefimerida
Σοκ προκαλεί η δήλωση της Ελληνίδας επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη, η οποία αντίθετα με τα όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση αλλά και προσωπικά ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ότι δεν υπάρχει θέμα περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού, δήλωσε ότι «το θέμα της μείωσης του κατώτατου μισθού είναι ανοιχτό και απολύτως εξαρτημένο με τις επιδόσεις της Ελλάδας στην υλοποίηση της συμφωνίας του Δεκεμβρίου».
Η κ. Δαμανάκη, σε δηλώσεις που έκανε στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», υποστηρίζει ότι το θέμα της μείωσης του κατώτατου μισθού είναι ακόμα «ανοιχτό» όπως προκύπτει από τη θέση της Κομισιόν, και θα εξαρτηθεί από τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας στην εφαρμογή της συμφωνίας του Δεκεμβρίου, η οποία εάν δεν είναι ικανοποιητική, μπορεί να επιφέρει όχι μόνο την μείωση του κατώτατου μισθού «αλλά και την λήψη νέων μέτρων», ενώ η ίδια δηλώνει ότι είναι «εξαρχής αντίθετη στο ενδεχόμενο μείωσης του κατώτατου μισθού στις ευρωπαϊκές χώρες».
Παράλληλα, η Ελληνίδα επίτροπος στην Ευρώπη υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα με τη μείωση του κατώτατου μισθού η οποία φέρνει μόνο κοινωνικές εκρήξεις, ενώ παράλληλα για το ενδεχόμενο λήψης πρόσθετων οριζόντιων μέτρων δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν περιθώρια για παραπέρα περικοπές μισθών και συντάξεων», ενώ επίσης τόνισε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ρευστότητα, καθώς και για ένα «δίκτυο προστασίας ανέργων και απόρων», ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι ο μόνος σίγουρος δρόμος «για να αποφύγουμε πιέσεις στο μέλλον είναι να συγκεντρωθούμε χωρίς καθυστερήσεις στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων μας».
ΣΥΡΙΖΑ: Εκθετος ο πρωθυπουργός
Ανοιχτό είναι το θέμα της μείωσης του κατώτατου μισθού, αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, με σχετική του ανακοίνωση, με αφορμή τις δηλώσεις της κ. Δαμανάκη. Η σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:
«Η σημερινή συνέντευξη της Ελληνίδας Επιτρόπου κας Δαμανάκη επιβεβαιώνει ότι το θέμα της περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού είναι ανοιχτό για την Κομισιόν. Ενώ ταυτόχρονα αφήνει έκθετο τον Ελληνα πρωθυπουργό ο οποίος δηλώνει με κάθε ευκαιρία την απόλυτη προσήλωσή του στο μνημονιακό πρόγραμμα. Κατ ουσίαν η κα Δαμανάκη προαναγγέλλει περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού και λήψη νέων μέτρων.
Αυτό που η κ. Δαμανάκη με απόλυτη ειλικρίνεια περιγράφει δεν είναι τίποτα άλλο από το μνημονιακό πλαίσιο της λιτότητας, της διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων, της μείωσης των μισθών και των συντάξεων. Η περαιτέρω μείωση των μισθών και η εξομοίωσή τους στα επίπεδα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, όπως και η επί της ουσίας κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά συνιστούν ρητούς μνημονιακούς στόχους με τους οποίους η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει και έχει δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει.
Ο από 1ης Απρίλη καθορισμός του κατώτατου μισθού με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου μας προϊδεάζει ότι δηλώσεις όπως της κ. Δαμανάκη και του κ.Μέργου απλώς προετοιμάζουν το έδαφος για τα νέα εξοντωτικά μνημονιακά και εργοδοτικά σχέδια. Η δε μνημονιακή πρόβλεψη για αυτόματη λήψη μέτρων εφόσον δεν εκπληρώνονται οι στόχοι, αρκεί για να αντιληφθούμε ότι όσα σήμερα η κυβέρνηση διαψεύδει, αύριο θα αποτελέσουν το νέο κυβερνητικό σχέδιο "σωτηρίας" της χώρας.
Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου έναντι πινακίου φακής αποτελούν το συμφωνημένο μνημονιακό τρίπτυχο της καταστροφής και της εξαθλίωσης. Αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας αποτελεί η ακύρωση της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας.»
Από ....... iefimerida
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013
Αλέξης Τσίπρας: Καταπάτηση κάθε έννομης τάξης από το «μνημονιακό παρασύνταγμα» (βίντεο)
Ημερομηνία: 21/02/2013
Συγγραφέας: left.gr
Η ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ στη συνεδρίαση της Επιτροπής εργασίας σχετικά με τις αλλαγές στο κράτος και το πολιτικό σύστημα Την πρωτοβουλία αυτή την ανέλαβε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και ο Πρόεδρος της Αλέξης Τσίπρας, με στόχο τη διατύπωση ενός συνολικού σχεδίου αλλαγών σε ολόκληρο το θεσμικό φάσμα. Δείτε την ομιλία σε βίντεο (σχεδόν από την έναρξή της):
Όπως υπογράμμισε ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία που εκφώνησε για τη συγκρότηση επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις αλλαγές στο κράτος και το πολιτικό σύστημα, "τα τελευταία τρία χρόνια του Μνημονίου, δεδομένης της έκτακτης και ειδικής νομοθεσίας που έχει επιβάλει το «μνημονιακό παρασύνταγμα», έχει καταπατηθεί σχεδόν κάθε έννομη τάξη". Παράλληλα, ο επεσήμανε πως η κυβέρνηση έχει μια θεσμική ατζέντα και αυτή καθορίζεται από τις προτεραιότητες που υπαγορεύουν οι ανάγκες του πιο «σκληρού, του πιο ακραίου και του πιο γκαγκστερικού καπιταλισμού». Οι αναλυτικές θεματικές με τις οποίες θα ασχοληθεί η Επιτροπή είναι στη δική της κρίση. Μπορεί να επεκταθεί και να εμβαθύνει όσο επιθυμεί, στη βάση της ισότιμης και συντροφικής λειτουργίας των μελών της.
Μπορούν ωστόσο ενδεικτικά να προσδιοριστούν ορισμένοι ενδεικτικοί θεματικοί κύκλοι εργασίας: • Το Σύνταγμα και η συνταγματική πολιτική,
• Το πολιτικό σύστημα και η λειτουργία του,
• Κεντρικό Κράτος ή αποκεντρωμένο με ισχυρή εκλεγμένη αυτοδιοίκηση
• Οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας,
• Το πλαίσιο των Δικαιωμάτων και η διασφάλισή τους στη σημερινή περίοδο κρίσης της Δημοκρατίας,
• Το ζήτημα της Εθνικής Κυριαρχίας και των διεθνών σχέσεων της χώρας.
Στην επιτροπή έχουν κληθεί να συμμετέχουν οι : Ασημακόπουλος Βασίλης, Δικηγόρος Βερναρδάκης Χριστόφορος, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, ΑΠΘ Γεωργαντάς Ηλίας, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Κρήτης Δοξιάδης Κύρκος, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Δουζίνας Κώστας, Αντιπρύτανης Κολεγίου Birkdeck, Πανεπιστήμιο Λονδίνου, Πρόεδρος Ινστιτούτου για τις Ανθρωπιστικές Σπουδές. Καζάκος Άρις, Καθηγητής Εργατικού Δικαίου Νομικής Σχολής, ΑΠΘ Καμτσίδου Ιφιγένεια, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, ΑΠΘ Καραμεσίνη Μαρία, Καθηγήτρια Οικονομικών της Εργασίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κασιμάτης Γιώργος, Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών Κατρούγκαλος Γιώργος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Κουζέλης Μάκης, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Κουζής Γιάννης, Καθηγητής Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής Κωνσταντακόπουλος Σταύρος, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κωνσταντόπουλος Νίκος, Δικηγόρος, πρώην Πρόεδρος ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ Μανιάτης Γιώργος, Καθηγητής Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών Μουδόπουλος Σταύρος, Αφυπ. Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Νομικής, Πανεπιστήμιο Αθηνών Μπρεδήμας Αντώνης, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Νομικής Αθηνών Νικολακόπουλος Ηλίας, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Νικολόπουλος Ηλίας, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο Παρασκευόπουλος Νίκος, Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ Περράκης Στέλιος, Καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών, Πάντειο Πανεπιστήμιο Πλειός Γιώργος, Καθηγητής και Πρόεδρος στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Πανεπιστήμιο Αθηνών Ρεθυμιωτάκη Ελένη, Επίκουρη Καθηγήτρια Νομικής Αθηνών Ρήγος Άλκης, Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο Σπουρδαλάκης Μιχάλης, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Σταμάτης Κώστας, Καθηγητής Νομικής, Φιλοσοφία του Δικαίου, ΑΠΘ Τραυλός – Τζανετάτος Δημήτρης, Ομότιμος Καθηγητής Εργατικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών Τσουκαλάς Κωνσταντίνος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών Φούσκας Βασίλης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Ρίτσμοντ Αγγλία Χριστόπουλος Δημήτρης, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο Χρυσόγονος Κώστας, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή ΑΠΘ Χριστοδουλοπούλου Τασούλα, Δικηγόρος Ψύλλα Μαριάννα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πολιτικής Επικοινωνίας & Ανάλυση του Πολιτικού Λόγου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ: Αγαπητές φίλες, Αγαπητοί φίλοι, Θέλω καταρχήν να σας ευχαριστήσω για την αποδοχή της πρόσκλησης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να παραβρεθείτε σήμερα εδώ, στο χώρο της Βουλής και, κυρίως να αποδεχτείτε τη συμμετοχή σας σε μία Ομάδα Εργασίας που αναλάβαμε την πρωτοβουλία σήμερα συγκροτήσουμε για την μελέτη των απαραίτητων, αναγκαίων εκείνων μεταρρυθμίσεων στο Κράτος, στο Πολιτικό Σύστημα και στο Σύνταγμα. Η εξαιρετικά κρίσιμη περίοδος που διανύει η χώρα, μας επιβάλλει το καθήκον να ανοίξουμε συντεταγμένα και σε ολόκληρο το εύρος της, μια μεγάλη συζήτηση για το πολιτικό και θεσμικό εποικοδόμημα. Κι αυτό γιατί η οικονομική κρίση και οι πολιτικές διαχείρισης που έχουν ασκηθεί από τις κυρίαρχες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της χώρας έχουν οδηγήσει πλέον σε ανοικτή κρίση της Δημοκρατίας και, ταυτόχρονα, σε γενικευμένη κρίση αναγνώρισης των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων. Η αρνητική αυτή εξέλιξη, βεβαίως, δεν μας εκπλήσσει. Η πολιτική της βίαιης αναδιάρθρωσης που επιχειρείται σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας είναι μια πολιτική που φέρει έντονα το βάρος της καταστολής. Οι «παλαιές» μεταπολιτευτικές πολιτικές της διαχείρισης κοινωνικών συμβολαίων ή συμφωνιών με την κοινωνία ή έστω με κομμάτια της κοινωνίας, εγκαταλείπονται αναγκαστικά και στη θέση τους προβάλλει ένα πολιτικό υβρίδιο, ένα κράμα «ακροδεξιού δογματισμού, νεοφιλελεύθερου φανατισμού και θεσμικού αναλφαβητισμού». Και σε αυτό το πλαίσιο άσκησης της επίσημης πολιτικής καταβαραθρώνεται κάθε έννοια πολιτικής αντιπροσώπευσης. Για αυτό άλλωστε και εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, στο χώρο της Βουλής, βιώνουμε, καθημερινά σχεδόν, τον ευτελισμό κάθε συντεταγμένης διαδικασίας πολιτικού ελέγχου και άσκησης κριτικής. Βιώνουμε την ανοιχτή κρίση του κοινοβουλευτισμού. Η οικονομική κρίση είναι και πολιτική κρίση. Για να το διατυπώσουμε ορθότερα, η έκρηξη της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, έκανε πιο απτή την προϋπάρχουσα κρίση της πολιτικής και του πολιτικού συστήματος. Την έκανε «κοινή και εδραιωμένη πεποίθηση». Βεβαίως, οι αναγνώσεις της κρίσης της πολιτικής δεν είναι κοινές για όλους. Στις σημερινές ερμηνείες της κρίσης της πολιτικής παρεισφρύουν ιδεολογήματα και στερεότυπα, επιφανειακές συσχετίσεις, απλοϊκές ερμηνείες. Σε μια συγκεκριμένη οπτική για την «κρίση της πολιτικής» βρίσκει άλλωστε την ιδεολογική του νομιμοποίηση το ρεύμα του ακροδεξιού αυταρχισμού και ακόμα περισσότερο το νεοναζιστικό πολιτικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Για το λόγο αυτό εμείς ως Αριστερά, εσείς ως διανοούμενοι, όλοι μαζί ως χώρος ευρείας κοινωνικής συλλογικότητας, απαιτείται να εντείνουμε την ιδεολογική και πολιτική μας παρέμβαση. Να κερδίσουμε πέραν από ψήφους και κάτι πιο κρίσιμο, να κερδίσουμε την μάχη των ιδεών μέσα στην κοινωνία. Να κερδίσουμε αυτό που μας θυμίζει πάντα ο Αντόνιο Γκράμσι, τη μάχη της ηγεμονίας. Κάτι πιο αποφασιστικό από τη μάχη των ψήφων και των εκλογών. Ποια είναι όμως αυτή η «κρίση της πολιτικής» για την οποία γίνεται πολύς λόγος τα τελευταία χρόνια; Πρώτα από όλα είναι η υποχώρηση της ίδιας της πολιτικής έναντι της οικονομίας. Και ειδικότερα, στο θεσμικό πεδίο, η διαρκής υποχώρηση της πολιτικής στην πρωτογενή λήψη αποφάσεων. Και η συστηματική μεταφορά των αποφάσεων στην οικονομική εξουσία, δηλαδή σε έναν εξω-θεσμικό τυπικά χώρο. Όσο κι’αν αυτό αποτέλεσε μια οργανική εξέλιξη του σύγχρονου καπιταλιστικού κράτους, που έδειχνε τις δομικές αλλαγές ισορροπίας μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας τις τελευταίες δεκαετίες, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι ειδικά στη χώρα μας και με πρόσχημα ή με αφορμή την οικονομική κρίση, η πολιτική και η δημοκρατία υποχώρησαν τόσο πολύ, ώστε σήμερα να αμφισβητείται ακόμα και η πρωτογενής πολιτική βούληση του ελληνικού Κράτους να αποφασίζει αυτόνομα για κρίσιμα εθνικά στρατηγικά ζητήματα. Με δυο λόγια αμφισβητείται η ίδια η κυριαρχία του κράτους που, σε συνάρτηση με την υποχώρηση της δημοκρατίας, συνιστά το ευρύτερο έλλειμμα λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια του Μνημονίου καταργήθηκε κάθε έννοια ισορροπίας – έστω και ετεροβαρούς – μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Αμφισβητήθηκε και αμφισβητείται δηλαδή η ίδια η Δημοκρατία και ο τυπικός αστικός κοινοβουλευτισμός. Το ίδιο το Σύνταγμα του ’75 έχει σήμερα ξεπεραστεί, από τους ίδιους τους θεσμούς που συγκροτούνται για να το προστατεύουν. Με την κατάργηση δηλαδή του συνόλου σχεδόν των συνταγματικών εγγυήσεων των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, το ίδιο το Σύνταγμα έχει καταστεί ένα «πουκάμισο αδειανό». Ταυτόχρονα, η σύμφυση των εξουσιών τείνει να ακυρώσει οποιαδήποτε διαδικασία θεσμικής εξισορρόπησης. Τα τελευταία δε τρία χρόνια του Μνημονίου με την «έκτακτη» και «ειδική» νομοθεσία που έχει επιβάλλει το «μνημονιακό παρασύνταγμα» έχει καταπατηθεί σχεδόν κάθε έννοια έννομης τάξης. Γεγονός που ξαναγυρίζει τη χώρα στην εποχή του αλήστου μνήμης του «παρασυντάγματος» της προδικτατορικής εποχής. Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, οι καθεστωτικές δυνάμεις της χώρας, αυτές που έχουν την ευθύνη για αυτή την εκτεταμένη οικονομική καταστροφή των λαϊκών τάξεων και γενικότερα της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, ετοιμάζονται τώρα να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα και στο πεδίο των συνταγματικών εγγυήσεων. Ετοιμάζονται να «συνταγματοποιήσουν» το μνημόνιο, δηλαδή να «συνταγματοποιήσουν» την πλήρη καταστροφή του κοινωνικού κράτους και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου από την οικονομική διαπλοκή, ξένη και ντόπια Έχουν θεσμική «ατζέντα», και αυτή καθορίζεται από τις προτεραιότητες που υπαγορεύουν οι ανάγκες του πιο σκληρού, του πιο ακραίου, του πιο «γκανγκστερικού» καπιταλισμού, έναντι της κοινωνικής συνοχής και των αιτημάτων ακόμα και της στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης. Προφανώς εμείς, οι λαϊκές δυνάμεις, η ίδια η κοινωνία δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια. Προφανώς και δεν θα τους αφήσουμε! Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα τους αφήσουμε. Ούτε όμως και θα υπερασπιστούμε το υπάρχον. Εμείς από τη μεριά μας -και αναφέρομαι εδώ στο σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς και του προοδευτικού κόσμου- χρειάζεται απέναντι στη θεσμική αυτή αποδόμηση να αντιτάξουμε ένα συνολικό πρόγραμμα δημοκρατικής αναγέννησης των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, ένα συνολικό πρόγραμμα δημοκρατίας, κοινωνικής και πολιτικής. Χρειάζεται να αντιτάξουμε μια νέα θεσμική πολιτειακή οργάνωση, με βάση το τρίπτυχο: Ισότητα, Αλληλεγγύη, Δικαιοσύνη. Χρειάζεται να αντιτάξουμε μια ριζική δημοκρατική ανασυγκρότηση στις δομές του πολιτικού συστήματος. Στο επίκεντρο της προσπάθειάς μας είναι: Πρώτον : Να εκπροσωπήσουμε πολιτικά και προγραμματικά τη διευρυμένη κοινωνική συμμαχία των δυνάμεων της εργασίας, η οποία απαιτεί σήμερα την παραγωγική, θεσμική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας, Δεύτερον : Να δημιουργήσουμε ένα μαζικό συμμετοχικό ρεύμα στην προσπάθεια αυτή. Μια μέγιστη κοινωνική ενεργοποίηση, απαραίτητη ώστε κάθε βήμα ανασύνταξης της χώρας να έχει όχι απλώς μια παθητική συναίνεση, αλλά να δίνει ισχυρές προωθήσεις στο πολιτικό υποκείμενο. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να αναζητούμε μόνο ένα «πρόγραμμα», αλλά πολύ περισσότερο ίσως μια μεθοδολογία εμπλοκής των λαϊκών τάξεων, των κοινωνικών υποκειμένων, στο σχεδιασμό και την υλοποίηση αυτού του «προγράμματος». Στόχος μας είναι να ανοίξουμε έγκαιρα μαζί με τους πολίτες, τα κοινωνικά κινήματα, τα δίκτυα αλληλεγγύης, μια πλατειά δημοκρατική συζήτηση για τις θεσμικές πολιτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα. Προφανώς δεν ξεκινάμε από μηδενική βάση. Ο χώρος της Αριστεράς έχει βασικές ιδεολογικές και προγραμματικές κατακτήσεις, που εμπλουτίστηκαν τα τελευταία μνημονιακά χρόνια από τη μαζική αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος, από τα κινήματα των πλατειών και τα διάχυτα αιτήματα για άμεση ενεργητική δημοκρατία των πολιτών.
Έχει θεμελιωθεί, ήδη, μια ισχυρή βάση ιδεολογικών αρχών που αφορούν:
Στην υπεράσπιση και περαιτέρω θωράκιση του δημόσιου χώρου και των δημόσιων αγαθών απέναντι στη νεοφιλελεύθερη βουλιμία της συρρίκνωσης ή και εξαφάνισης κάθε έννοιας «δημοσίου» ή δημόσιου χώρου.
Στην υπεράσπιση και εξασφάλιση της κρατικής περιουσίας και του εθνικού πλούτου απέναντι στην επιχειρούμενη λεηλασία των καπιταλιστικών συμφερόντων.
Στην υπεράσπιση της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών από τη διαρκή επέκταση των ορίων εξουσίας της οικονομικής ιδιωτικής εξουσίας.
Στην κατάκτηση μιας αυτοδιοίκησης που πρέπει να λειτουργεί ως κύτταρο συμμετοχικής αυτοδιεύθυνσης των τοπικών κοινωνιών.
Στην εκ νέου επιβολή της δημοκρατίας στους χώρους εργασίας, εκεί που τα τρία τελευταία χρόνια κορυφώνεται η πιο αντιδραστική επίθεση σε εργασιακά δικαιώματα και η οποία φέρνει την ελληνική κοινωνία δεκαετίες πίσω, αλλά βρίσκεται και σε αντίθεση με αυτό που ονομάζουμε ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο.
Στη διαφύλαξη των βασικών συνταγματικών εγγυήσεων στο πεδίο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, οι οποίες βάλλονται από τον αυταρχικό κρατισμό της σύγχρονης μνημονιακής καταστολής.
Στην υπεράσπιση της δημόσιας διοίκησης από τον κατακερματισμό των αρμοδιοτήτων της και την αποψίλωση λειτουργικών καθηκόντων που αποδίδονται όλο και περισσότερο στον «ιδιωτικό τομέα». Τέλος, αλλά όχι έσχατο, Στην προστασία της Δημοκρατίας έναντι της οικονομικο-πολιτικής διαπλοκής, αυτής που με αιχμή του δόρατος τα καθεστωτικά Μέσα Ενημέρωσης συντήρησε επί χρόνια ένα εξαρτημένο πολιτικό προσωπικό και βύθισε τη χώρα στον φαύλο κύκλο της πολιτικής διαφθοράς.
Ο δικός μας στόχος, φίλες και φίλοι, είναι να διατυπώσουμε, μαζί με την κοινωνία, ένα συνολικό σχέδιο για τη λειτουργία του Κράτους και του πολιτικού συστήματος. Για την επίτευξη του στόχου αυτού και για ένα όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να συγκροτηθεί σήμερα μια Ομάδα Εργασίας για το Κράτος, το Πολιτικό Σύστημα και το Σύνταγμα, με τη συμμετοχή όλων εσάς, των καταξιωμένων αγωνιστών της γνώσης. Η Ομάδα Εργασίας μπορεί να οργανώνεται με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όμως ο στόχος είναι να λειτουργήσει ως ευρεία Επιτροπή της Αριστεράς, του ευρύτερου δημοκρατικού προοδευτικού χώρου, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης ή σημερινής κομματικής απόχρωσης. Η Ομάδα αυτή θα έχει επιτύχει στην αποστολή της όταν στις ιδέες, στις προτάσεις, στο σχέδιό της θα συγχωνεύεται η επιστημονική επάρκεια με την καθημερινή κοινωνική αγωνία των απλών ανθρώπων. Για το λόγο αυτό επιβάλλεται θα έλεγα να λειτουργήσει ευέλικτα μεν, αλλά συγκροτημένα, συντονισμένα και μεθοδικά. Να είναι ανοικτή σε συνεργασίες και με άλλους επιστήμονες, εμπειρογνώμονες, ανθρώπους της γνώσης που δεν ήταν εφικτό να είναι σήμερα κοντά μας, ή και ομάδες επιστημόνων, πολιτών, θεματικών δικτύων, εντύπων κλπ Και να βρίσκεται σε διαρκή επαφή αλλά ταυτόχρονα και σε ανεξαρτησία από τις κομματικές διεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Ήδη στην ομάδα αυτή, στον κατάλογο που σας έχει διανεμηθεί συμμετέχει με διττό ρόλο θα έλεγα η Τασία Χριστοδουλοπούλου, και ως επιστήμονας αλλά και ως μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Στόχο έχουμε επίσης να συμμετέχει και από την πλευρά της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και ο συντονιστής των επιτροπών της Κ.Ο., ο Αλέκος Φλαμπουράρης. Αλλά θα έλεγα ότι για τον καλύτερο συντονισμό όλων αλλά και των επιμέρους ομάδων προτείνουμε να αναλάβει τον συντονισμό αυτό ο Νίκος ο Κωνσταντόπουλος, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκριση και την αποδοχή μιας δημιουργικής μεν αλλά δύσκολης και χρονοβόρου ευθύνης. Προτείνουμε επίσης ενδεικτικά πέντε θεματικούς κύκλους εργασίας, τους οποίους έχουμε καταρχήν προσδιορίσει : • Το Σύνταγμα και η συνταγματική πολιτική, • Το πολιτικό σύστημα και η λειτουργία του, • Οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, • Το πλαίσιο των Δικαιωμάτων και η διασφάλισή τους στη σημερινή περίοδο κρίσης της Δημοκρατίας, • Το ζήτημα της Εθνικής Κυριαρχίας και των διεθνών σχέσεων της χώρας. Όμως, οι αναλυτικές θεματικές με τις οποίες θα ασχοληθεί η Επιτροπή δεν είναι δική μας απόφαση. Είναι απόφαση όλων. Εμείς ενδεικτικά κάνουμε μια πρόταση. Μπορεί και να επεκταθεί αυτή η συζήτηση, να εμβαθύνει όσο το επιθυμεί η ίδια η επιτροπή στη βάση της ισότιμης και συντροφικής λειτουργίας των μελών της. Εχουμε μπροστά μας μια πρόκληση ιστορικής σημασίας. Έχουμε την πρόκληση να κάνουμε μια πρωτοφανή πολιτική ανατροπή στη χώρα μας προκειμένου να σταματήσουμε τη καταστροφή που εδώ και τρία χρόνια συντελείται, καταστροφή της οικονομίας, της κοινωνίας και του λαού. Πολλές φορές έχω επισημάνει ότι η ήττα του μνημονιακού μπλοκ διακυβέρνησης και η διαδοχή του από μια πλατιά κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ΕΚΜ δεν θα αποτελεί μια απλή κυβερνητική εναλλαγή. Θα αποτελέσει αλλαγή καθεστώτος. Το παλιό διεφθαρμένο και εν πολλοίς υπεύθυνο για την οικονομική, θεσμική και ηθική χρεοκοπία της χώρας καθεστώς, θα το διαδεχθεί μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας. Η έκβαση αυτού του ιστορικού διακυβεύματος, μιας νέας μεταπολίτευσης από τα κάτω δηλαδή, μιας πολιτικής ανατροπής που θα φέρει τη σφραγίδα του λαϊκού παράγοντα, δεν θα εξαρτηθεί μόνο από τη δυνατότητά μας να σταθεροποιήσουμε την οικονομία και να αποκαταστήσουμε τις μεγάλες αδικίες. Σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί και από την ικανότητά μας να αντικαταστήσουμε το παλιό και το σάπιο, όλες αυτές τις αποτυχημένες και διάτρητες δομές του πολιτικού μας συστήματος, με νέες υγιείς, σταθερές και αποτελεσματικές. Με δομές που θα προκρίνουν και θα εγγυώνται τη λαϊκή κυριαρχία, το βάθεμα της δημοκρατίας, τη συμμετοχή των πολιτών, τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, τη δικαιοσύνη. Σε αυτή λοιπόν τη μεγάλη πρόκληση, δεν μπορούμε να ψάχνουμε απαντήσεις κλεισμένοι στον εαυτό μας. Και κυρίως δεν μπορούμε να ψάχνουμε απαντήσεις χωρίς σχέδιο. Η ιστορία ρίχνει στις πλάτες μας το μείζον εθνικό καθήκον, όχι μόνο της κοινωνικής σωτηρίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης, αλλά και της πολιτικής, θεσμικής και πολιτισμικής αναγέννησης της πατρίδας μας. Υπ΄ αυτή την έννοια, θεωρώ ιδιαίτερα κρίσιμη τη συζήτηση που σήμερα ανοίγουμε. Και δεν έχουμε στόχο να την ανοίξουμε σε έναν κλειστό κύκλο. Την ανοίγουμε πρωτίστως με τους κατόχους της γνώσης, γιατί εμείς δεν θέλουμε να καθοδηγήσουμε τον κόσμο της επιστήμης, αλλά να καθοδηγηθούμε απ΄ αυτόν. Αλλά θέλουμε να την ανοίξουμε πλατιά μέσα στην κοινωνία.. Με την αισιοδοξία της θέλησης που διακρίνει τους αριστερούς, τους δημοκρατικούς πολίτες, τους ανθρώπους του μόχθου που ζουν από την εργασία τους, πιστεύω ότι με τη συμβολή σας και όλων αυτών των ανθρώπων, μπορούμε να καταφέρουμε ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα, ένα αποτέλεσμα που θα μπορεί να τύχει άμεσης εφαρμογής και όχι απλά να πετύχουμε το αποτέλεσμα μιας θεωρητικής αναφοράς. Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα για άλλη μια φορά να σας ευχαριστήσω θερμά για την παρουσία σας και να ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες και στην προσπάθειά σας. Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (θα εκτελεί χρέη συντονιστεί των επιμέρους επιτροπών) Η ελληνική πολιτεία, η Δημοκρατία η κοινωνία και οι πολίτες, ζουν εδώ και καιρό μιαν βασανιστική δοκιμασία ιστορικών διαστάσεων, που αλλάζει καθοριστικά την ίδια την ύπαρξη τους, το παρόν και το μέλλον. Τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, με τα οποία άρχισε η μεταπολίτευση το 1974 έχουν παραμορφωθεί καθώς έχουν καταπλακωθεί από προσχώσεις παλαιοπολιτικών καταλοίπων και μεταπολιτευτικών φερτών υλικών. Aλλά και γιατί έχουν εκφυλιστικά αλλοιωθεί από τον ιδιοτελή επικοινωνιακό και πολιτευτικό παραγοντισμό, γύρω από τα χρηματιστήρια της εξουσίας και τα ανταλλακτήρια της διαπλοκής. Η σημερινή κατάσταση της χώρας, απ’ τη Μεταπολίτευση στην Επιτήρηση, από το Δημοκρατικό Σύνταγμα στο παρασύνταγμα των μνημονίων και του ιδιότυπου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, θυμίζει όσα περιγράφει ο Νίκος Γκάτσος στην «Ελλαδογραφία του» για την δημοκρατία που γίνεται δημοπρασία. Το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα και στη διάρκεια της εικοσαετίας και σήμερα παραμένει το αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα και τα διαβρωμένα θεσμικά συστατικά του, που πρέπει ουσιαστικά να παραμεριστούν από τα νέα κομματικά και πολιτικά, θεσμικά και στρατηγικά εργαλεία για την Ελλάδα και τη Δημοκρατία του 21ου αιώνα. Τα κοινωνικά υποκείμενα και οι κοινωνικές συλλογικότητες, που μπορούν να αναδείξουν το νέο θεσμικό και προγραμματικό πλαίσιο, πρέπει να λειτουργούν εσωτερικά και να δρουν στο δημόσιο χώρο, με εντελώς διαφορετικό τρόπο από τον παραδεδομένο τρόπο του κομματισμού και της παραταξιοποίησης των κοινωνικών χώρων, του διχαστικού ανταγωνισμού και του δημαγωγικού λαϊκισμού. Ένα ξεχαρβαλωμένο πολιτικό σκηνικό, πάνω σ’ ένα ρημαγμένο κοινωνικό πεδίο, μέσα σ’ ένα δυσώδη και σκωληκόβρωτο δημόσιο βίο, αυτή είναι η κατάσταση της σημερινής Ελλάδας, που παρά ταύτα πεισματικά εξακολουθεί να διαθέτει δυνάμεις ανανέωσης και δημιουργίας, ασυναγώνιστα συγκριτικά πλεονεκτήματα ανάπτυξης και συλλογικής προόδου, αλλά και αντίστασης στην εκποίηση των υπαρχόντων της, στην ταπείνωση της ύπαρξής της και στην αλλοίωση της ταυτότητάς της, ως χώρα αποικία χρέους. Είναι αυτονόητο και δραστικά αναγκαίο να συνειδητοποιηθεί ότι δεν πρέπει να αναπαλαιωθούν και μεταγγιστούν, στους νέους πολιτικούς καιρούς, όλα εκείνα τα πολιτικά και δομικά αίτια, που προκάλεσαν την εκφυλιστική αποσύνθεση της μεταπολίτευσης. Οι τρεις αναθεωρήσεις του Συντάγματος του 1975, το 1986, το 2001 και 2006, καθώς και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες των Κυβερνήσεων προωθήθηκαν για την διευκόλυνση των κατεστημένων λειτουργιών του πελατειακού κομματικού συστήματος και δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις καινούριες συνθήκες της ελληνικής πραγματικότητας, ως μέρος της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, ούτε στα σύγχρονα προβλήματα διακυβέρνησης, ελέγχων, διαχείρισης, και προστασίας των δημοσίων αγαθών, εθνικής στρατηγικής κι ανάπτυξης, σε συνθήκες μεταλλαγμένης δημοκρατίας από την διαπλοκή εξωθεσμικών κέντρων και μέσων επικοινωνίας, κομματοκρατίας και διαφθοράς. Αυτό, άλλωστε, που αποκαλούμε κρίση του πολιτικού συστήματος δεν είναι μια αναπόφευκτη κρίση εξουσίας και κυβερνητικής αποτυχίας, αλλά μια συνολική και έντονη εκφυλιστική αλλοίωση της ίδιας της κοινωνικής και πολιτικής, της συνταγματικής και θεσμικής δομής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Δεν είναι μόνον η οικονομική καταβαράρθρωση και η κοινωνική βαρβαρότητα της σκοτεινής ύφεσης και ανεργίας. Χρεοκοπούν όλοι οι τομείς του λεγόμενου πολιτειακού κεφαλαίου, του πνευματικού και ηθικού, του πολιτικού και θεσμικού, του παραγωγικού και πολιτισμικού, που έχουν καίρια σημασία για τη συνοχή, την ταυτότητα και την προοπτική προοδευτικής ανασυγκρότησης. Είναι τραγικό με απρόβλεπτες συνέπειες ότι σήμερα, στην οριακή δοκιμασία των πάντων, που συγκροτούν πατρίδα, κοινωνία και δημοκρατία, το πολιτικό σύστημα που οδήγησε την Ελλάδα στην παρακμή, επιμένει να διαχειρίζεται, με τον ίδιο στερεότυπο τρόπο αυτήν την παρακμή. Κυριαρχεί η επικοινωνιακή, διαχειριστική, παραπολιτική και παραθεσμική πρακτική, ώστε να μην λειτουργούν κατά το Σύνταγμα ούτε η Κυβέρνηση ούτε η Βουλή ούτε η Προεδρεία της Δημοκρατίας. Το συλλογικό ζητούμενο είναι ο διαφορετικός πολιτικός λόγος, γυμνός και κοφτερός, αλλά και ο διαφορετικός τρόπος άσκησης της πολιτικής, διαμόρφωσης της αλληλεγγύης, ανάδειξης της συλλογικότητας και της ριζοσπαστικής παρέμβασης, που θα στηρίζει την κοινωνία και θα την ανασυγκροτεί. Η πολιτική είναι ιστορικός σχεδιασμός για τα μέλλον, διαμορφωτική παρέμβαση, με προγράμματα και αρχές, για να γίνει καλύτερη η πραγματικότητα. Δημοκρατία δεν είναι μόνο η εκλογή βουλευτών, η ανάδειξη κυβερνήσεων, η ανάληψη αξιωμάτων και η υπαλληλοποίηση κομματικών στελεχών. Η Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από τις κομματικές ιστορίες κάτι ουσιαστικότερο από το χρονολόγιο των εκλογών και των γεγονότων, κάτι πολυτιμότερο από τις μυθιστορίες για τους αρχηγούς, τους δελφίνους και τους μανδαρίνους στα εναλλασσόμενα και παγιωμένα συστήματα εξουσίας. Αυτή τη στιγμή που στην πατρίδα μας γίνεται κοινωνικός και πολιτικός σεισμός, από τον τελευταίο εκλεγμένο εκπρόσωπο μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλοι μπορούν να ασκήσουν τη δυναμική της άμεσης παρέμβασης, για να διαμορφώσουν μια νέα αντίληψη συλλογικής πολιτικής αποστολής και προοπτικής, έξω από αιχμαλωσίες και δουλείες δικομματικών συσχετισμών και παρασκηνίων. Η συζήτηση δεν πρέπει να είναι θεωρητική. Η γενίκευση υπεραπλουστεύει, αποπροσανατολίζει και συγκαλύπτει. Επιβάλλεται να γίνουν, με αυστηρό τρόπο, οι αναγκαίες διευκρινίσεις: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, μέσα στο ίδιο σακί. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες. Δεν λέγαμε τα ίδια πράγματα ούτε όλοι θέλαμε τα ίδια τις προηγούμενες δεκαετίες. Δεν λειτουργήσαμε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι δυνατόν κανείς να μην λογοδοτεί για τίποτε και οι ηγεσίες της αποτυχίας να αυτοαναγορεύονται σε καθοδηγητές σωτηρίας. Έχει τεράστια ηθική και κοινωνική απήχηση το τι λέει ο καθένας σήμερα και πώς αναλαμβάνει τις ευθύνες για το τι έλεγε και έπραττε χθες. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελληνικής πολιτικής ευθύνης, μακριά από θεατρινισμούς ανέξοδης αυτοκριτικής και δημαγωγίες περί κρίσης. Όσο καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις, τόσο δραστικοί πρέπει να είναι και οι διαρθρωτικοί, θεσμικοί και πολιτικοί μετασχηματισμοί. Επειδή πια ο δημόσιος βίος πορεύεται με το νόμο της αδράνειας πρέπει αποφασιστικά να ανοίξει ο δρόμος για μια ευρεία και αναθεωρητική διαδικασία στα όρια της συντακτικής εθνοσυνέλευσης όπως θα λέγαμε άλλοτε.
Από ....... left
Συγγραφέας: left.gr
Η ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ στη συνεδρίαση της Επιτροπής εργασίας σχετικά με τις αλλαγές στο κράτος και το πολιτικό σύστημα Την πρωτοβουλία αυτή την ανέλαβε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και ο Πρόεδρος της Αλέξης Τσίπρας, με στόχο τη διατύπωση ενός συνολικού σχεδίου αλλαγών σε ολόκληρο το θεσμικό φάσμα. Δείτε την ομιλία σε βίντεο (σχεδόν από την έναρξή της):
Όπως υπογράμμισε ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία που εκφώνησε για τη συγκρότηση επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις αλλαγές στο κράτος και το πολιτικό σύστημα, "τα τελευταία τρία χρόνια του Μνημονίου, δεδομένης της έκτακτης και ειδικής νομοθεσίας που έχει επιβάλει το «μνημονιακό παρασύνταγμα», έχει καταπατηθεί σχεδόν κάθε έννομη τάξη". Παράλληλα, ο επεσήμανε πως η κυβέρνηση έχει μια θεσμική ατζέντα και αυτή καθορίζεται από τις προτεραιότητες που υπαγορεύουν οι ανάγκες του πιο «σκληρού, του πιο ακραίου και του πιο γκαγκστερικού καπιταλισμού». Οι αναλυτικές θεματικές με τις οποίες θα ασχοληθεί η Επιτροπή είναι στη δική της κρίση. Μπορεί να επεκταθεί και να εμβαθύνει όσο επιθυμεί, στη βάση της ισότιμης και συντροφικής λειτουργίας των μελών της.
Μπορούν ωστόσο ενδεικτικά να προσδιοριστούν ορισμένοι ενδεικτικοί θεματικοί κύκλοι εργασίας: • Το Σύνταγμα και η συνταγματική πολιτική,
• Το πολιτικό σύστημα και η λειτουργία του,
• Κεντρικό Κράτος ή αποκεντρωμένο με ισχυρή εκλεγμένη αυτοδιοίκηση
• Οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας,
• Το πλαίσιο των Δικαιωμάτων και η διασφάλισή τους στη σημερινή περίοδο κρίσης της Δημοκρατίας,
• Το ζήτημα της Εθνικής Κυριαρχίας και των διεθνών σχέσεων της χώρας.
Στην επιτροπή έχουν κληθεί να συμμετέχουν οι : Ασημακόπουλος Βασίλης, Δικηγόρος Βερναρδάκης Χριστόφορος, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, ΑΠΘ Γεωργαντάς Ηλίας, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Κρήτης Δοξιάδης Κύρκος, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Δουζίνας Κώστας, Αντιπρύτανης Κολεγίου Birkdeck, Πανεπιστήμιο Λονδίνου, Πρόεδρος Ινστιτούτου για τις Ανθρωπιστικές Σπουδές. Καζάκος Άρις, Καθηγητής Εργατικού Δικαίου Νομικής Σχολής, ΑΠΘ Καμτσίδου Ιφιγένεια, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, ΑΠΘ Καραμεσίνη Μαρία, Καθηγήτρια Οικονομικών της Εργασίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κασιμάτης Γιώργος, Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών Κατρούγκαλος Γιώργος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Κουζέλης Μάκης, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Κουζής Γιάννης, Καθηγητής Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής Κωνσταντακόπουλος Σταύρος, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κωνσταντόπουλος Νίκος, Δικηγόρος, πρώην Πρόεδρος ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ Μανιάτης Γιώργος, Καθηγητής Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών Μουδόπουλος Σταύρος, Αφυπ. Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Νομικής, Πανεπιστήμιο Αθηνών Μπρεδήμας Αντώνης, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Νομικής Αθηνών Νικολακόπουλος Ηλίας, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Νικολόπουλος Ηλίας, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο Παρασκευόπουλος Νίκος, Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ Περράκης Στέλιος, Καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών, Πάντειο Πανεπιστήμιο Πλειός Γιώργος, Καθηγητής και Πρόεδρος στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Πανεπιστήμιο Αθηνών Ρεθυμιωτάκη Ελένη, Επίκουρη Καθηγήτρια Νομικής Αθηνών Ρήγος Άλκης, Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο Σπουρδαλάκης Μιχάλης, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Αθηνών Σταμάτης Κώστας, Καθηγητής Νομικής, Φιλοσοφία του Δικαίου, ΑΠΘ Τραυλός – Τζανετάτος Δημήτρης, Ομότιμος Καθηγητής Εργατικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών Τσουκαλάς Κωνσταντίνος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών Φούσκας Βασίλης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Ρίτσμοντ Αγγλία Χριστόπουλος Δημήτρης, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο Χρυσόγονος Κώστας, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή ΑΠΘ Χριστοδουλοπούλου Τασούλα, Δικηγόρος Ψύλλα Μαριάννα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πολιτικής Επικοινωνίας & Ανάλυση του Πολιτικού Λόγου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ: Αγαπητές φίλες, Αγαπητοί φίλοι, Θέλω καταρχήν να σας ευχαριστήσω για την αποδοχή της πρόσκλησης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να παραβρεθείτε σήμερα εδώ, στο χώρο της Βουλής και, κυρίως να αποδεχτείτε τη συμμετοχή σας σε μία Ομάδα Εργασίας που αναλάβαμε την πρωτοβουλία σήμερα συγκροτήσουμε για την μελέτη των απαραίτητων, αναγκαίων εκείνων μεταρρυθμίσεων στο Κράτος, στο Πολιτικό Σύστημα και στο Σύνταγμα. Η εξαιρετικά κρίσιμη περίοδος που διανύει η χώρα, μας επιβάλλει το καθήκον να ανοίξουμε συντεταγμένα και σε ολόκληρο το εύρος της, μια μεγάλη συζήτηση για το πολιτικό και θεσμικό εποικοδόμημα. Κι αυτό γιατί η οικονομική κρίση και οι πολιτικές διαχείρισης που έχουν ασκηθεί από τις κυρίαρχες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της χώρας έχουν οδηγήσει πλέον σε ανοικτή κρίση της Δημοκρατίας και, ταυτόχρονα, σε γενικευμένη κρίση αναγνώρισης των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων. Η αρνητική αυτή εξέλιξη, βεβαίως, δεν μας εκπλήσσει. Η πολιτική της βίαιης αναδιάρθρωσης που επιχειρείται σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας είναι μια πολιτική που φέρει έντονα το βάρος της καταστολής. Οι «παλαιές» μεταπολιτευτικές πολιτικές της διαχείρισης κοινωνικών συμβολαίων ή συμφωνιών με την κοινωνία ή έστω με κομμάτια της κοινωνίας, εγκαταλείπονται αναγκαστικά και στη θέση τους προβάλλει ένα πολιτικό υβρίδιο, ένα κράμα «ακροδεξιού δογματισμού, νεοφιλελεύθερου φανατισμού και θεσμικού αναλφαβητισμού». Και σε αυτό το πλαίσιο άσκησης της επίσημης πολιτικής καταβαραθρώνεται κάθε έννοια πολιτικής αντιπροσώπευσης. Για αυτό άλλωστε και εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, στο χώρο της Βουλής, βιώνουμε, καθημερινά σχεδόν, τον ευτελισμό κάθε συντεταγμένης διαδικασίας πολιτικού ελέγχου και άσκησης κριτικής. Βιώνουμε την ανοιχτή κρίση του κοινοβουλευτισμού. Η οικονομική κρίση είναι και πολιτική κρίση. Για να το διατυπώσουμε ορθότερα, η έκρηξη της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, έκανε πιο απτή την προϋπάρχουσα κρίση της πολιτικής και του πολιτικού συστήματος. Την έκανε «κοινή και εδραιωμένη πεποίθηση». Βεβαίως, οι αναγνώσεις της κρίσης της πολιτικής δεν είναι κοινές για όλους. Στις σημερινές ερμηνείες της κρίσης της πολιτικής παρεισφρύουν ιδεολογήματα και στερεότυπα, επιφανειακές συσχετίσεις, απλοϊκές ερμηνείες. Σε μια συγκεκριμένη οπτική για την «κρίση της πολιτικής» βρίσκει άλλωστε την ιδεολογική του νομιμοποίηση το ρεύμα του ακροδεξιού αυταρχισμού και ακόμα περισσότερο το νεοναζιστικό πολιτικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Για το λόγο αυτό εμείς ως Αριστερά, εσείς ως διανοούμενοι, όλοι μαζί ως χώρος ευρείας κοινωνικής συλλογικότητας, απαιτείται να εντείνουμε την ιδεολογική και πολιτική μας παρέμβαση. Να κερδίσουμε πέραν από ψήφους και κάτι πιο κρίσιμο, να κερδίσουμε την μάχη των ιδεών μέσα στην κοινωνία. Να κερδίσουμε αυτό που μας θυμίζει πάντα ο Αντόνιο Γκράμσι, τη μάχη της ηγεμονίας. Κάτι πιο αποφασιστικό από τη μάχη των ψήφων και των εκλογών. Ποια είναι όμως αυτή η «κρίση της πολιτικής» για την οποία γίνεται πολύς λόγος τα τελευταία χρόνια; Πρώτα από όλα είναι η υποχώρηση της ίδιας της πολιτικής έναντι της οικονομίας. Και ειδικότερα, στο θεσμικό πεδίο, η διαρκής υποχώρηση της πολιτικής στην πρωτογενή λήψη αποφάσεων. Και η συστηματική μεταφορά των αποφάσεων στην οικονομική εξουσία, δηλαδή σε έναν εξω-θεσμικό τυπικά χώρο. Όσο κι’αν αυτό αποτέλεσε μια οργανική εξέλιξη του σύγχρονου καπιταλιστικού κράτους, που έδειχνε τις δομικές αλλαγές ισορροπίας μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας τις τελευταίες δεκαετίες, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι ειδικά στη χώρα μας και με πρόσχημα ή με αφορμή την οικονομική κρίση, η πολιτική και η δημοκρατία υποχώρησαν τόσο πολύ, ώστε σήμερα να αμφισβητείται ακόμα και η πρωτογενής πολιτική βούληση του ελληνικού Κράτους να αποφασίζει αυτόνομα για κρίσιμα εθνικά στρατηγικά ζητήματα. Με δυο λόγια αμφισβητείται η ίδια η κυριαρχία του κράτους που, σε συνάρτηση με την υποχώρηση της δημοκρατίας, συνιστά το ευρύτερο έλλειμμα λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια του Μνημονίου καταργήθηκε κάθε έννοια ισορροπίας – έστω και ετεροβαρούς – μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Αμφισβητήθηκε και αμφισβητείται δηλαδή η ίδια η Δημοκρατία και ο τυπικός αστικός κοινοβουλευτισμός. Το ίδιο το Σύνταγμα του ’75 έχει σήμερα ξεπεραστεί, από τους ίδιους τους θεσμούς που συγκροτούνται για να το προστατεύουν. Με την κατάργηση δηλαδή του συνόλου σχεδόν των συνταγματικών εγγυήσεων των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, το ίδιο το Σύνταγμα έχει καταστεί ένα «πουκάμισο αδειανό». Ταυτόχρονα, η σύμφυση των εξουσιών τείνει να ακυρώσει οποιαδήποτε διαδικασία θεσμικής εξισορρόπησης. Τα τελευταία δε τρία χρόνια του Μνημονίου με την «έκτακτη» και «ειδική» νομοθεσία που έχει επιβάλλει το «μνημονιακό παρασύνταγμα» έχει καταπατηθεί σχεδόν κάθε έννοια έννομης τάξης. Γεγονός που ξαναγυρίζει τη χώρα στην εποχή του αλήστου μνήμης του «παρασυντάγματος» της προδικτατορικής εποχής. Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, οι καθεστωτικές δυνάμεις της χώρας, αυτές που έχουν την ευθύνη για αυτή την εκτεταμένη οικονομική καταστροφή των λαϊκών τάξεων και γενικότερα της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, ετοιμάζονται τώρα να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα και στο πεδίο των συνταγματικών εγγυήσεων. Ετοιμάζονται να «συνταγματοποιήσουν» το μνημόνιο, δηλαδή να «συνταγματοποιήσουν» την πλήρη καταστροφή του κοινωνικού κράτους και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου από την οικονομική διαπλοκή, ξένη και ντόπια Έχουν θεσμική «ατζέντα», και αυτή καθορίζεται από τις προτεραιότητες που υπαγορεύουν οι ανάγκες του πιο σκληρού, του πιο ακραίου, του πιο «γκανγκστερικού» καπιταλισμού, έναντι της κοινωνικής συνοχής και των αιτημάτων ακόμα και της στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης. Προφανώς εμείς, οι λαϊκές δυνάμεις, η ίδια η κοινωνία δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια. Προφανώς και δεν θα τους αφήσουμε! Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα τους αφήσουμε. Ούτε όμως και θα υπερασπιστούμε το υπάρχον. Εμείς από τη μεριά μας -και αναφέρομαι εδώ στο σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς και του προοδευτικού κόσμου- χρειάζεται απέναντι στη θεσμική αυτή αποδόμηση να αντιτάξουμε ένα συνολικό πρόγραμμα δημοκρατικής αναγέννησης των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, ένα συνολικό πρόγραμμα δημοκρατίας, κοινωνικής και πολιτικής. Χρειάζεται να αντιτάξουμε μια νέα θεσμική πολιτειακή οργάνωση, με βάση το τρίπτυχο: Ισότητα, Αλληλεγγύη, Δικαιοσύνη. Χρειάζεται να αντιτάξουμε μια ριζική δημοκρατική ανασυγκρότηση στις δομές του πολιτικού συστήματος. Στο επίκεντρο της προσπάθειάς μας είναι: Πρώτον : Να εκπροσωπήσουμε πολιτικά και προγραμματικά τη διευρυμένη κοινωνική συμμαχία των δυνάμεων της εργασίας, η οποία απαιτεί σήμερα την παραγωγική, θεσμική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας, Δεύτερον : Να δημιουργήσουμε ένα μαζικό συμμετοχικό ρεύμα στην προσπάθεια αυτή. Μια μέγιστη κοινωνική ενεργοποίηση, απαραίτητη ώστε κάθε βήμα ανασύνταξης της χώρας να έχει όχι απλώς μια παθητική συναίνεση, αλλά να δίνει ισχυρές προωθήσεις στο πολιτικό υποκείμενο. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να αναζητούμε μόνο ένα «πρόγραμμα», αλλά πολύ περισσότερο ίσως μια μεθοδολογία εμπλοκής των λαϊκών τάξεων, των κοινωνικών υποκειμένων, στο σχεδιασμό και την υλοποίηση αυτού του «προγράμματος». Στόχος μας είναι να ανοίξουμε έγκαιρα μαζί με τους πολίτες, τα κοινωνικά κινήματα, τα δίκτυα αλληλεγγύης, μια πλατειά δημοκρατική συζήτηση για τις θεσμικές πολιτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα. Προφανώς δεν ξεκινάμε από μηδενική βάση. Ο χώρος της Αριστεράς έχει βασικές ιδεολογικές και προγραμματικές κατακτήσεις, που εμπλουτίστηκαν τα τελευταία μνημονιακά χρόνια από τη μαζική αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος, από τα κινήματα των πλατειών και τα διάχυτα αιτήματα για άμεση ενεργητική δημοκρατία των πολιτών.
Έχει θεμελιωθεί, ήδη, μια ισχυρή βάση ιδεολογικών αρχών που αφορούν:
Στην υπεράσπιση και περαιτέρω θωράκιση του δημόσιου χώρου και των δημόσιων αγαθών απέναντι στη νεοφιλελεύθερη βουλιμία της συρρίκνωσης ή και εξαφάνισης κάθε έννοιας «δημοσίου» ή δημόσιου χώρου.
Στην υπεράσπιση και εξασφάλιση της κρατικής περιουσίας και του εθνικού πλούτου απέναντι στην επιχειρούμενη λεηλασία των καπιταλιστικών συμφερόντων.
Στην υπεράσπιση της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών από τη διαρκή επέκταση των ορίων εξουσίας της οικονομικής ιδιωτικής εξουσίας.
Στην κατάκτηση μιας αυτοδιοίκησης που πρέπει να λειτουργεί ως κύτταρο συμμετοχικής αυτοδιεύθυνσης των τοπικών κοινωνιών.
Στην εκ νέου επιβολή της δημοκρατίας στους χώρους εργασίας, εκεί που τα τρία τελευταία χρόνια κορυφώνεται η πιο αντιδραστική επίθεση σε εργασιακά δικαιώματα και η οποία φέρνει την ελληνική κοινωνία δεκαετίες πίσω, αλλά βρίσκεται και σε αντίθεση με αυτό που ονομάζουμε ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο.
Στη διαφύλαξη των βασικών συνταγματικών εγγυήσεων στο πεδίο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, οι οποίες βάλλονται από τον αυταρχικό κρατισμό της σύγχρονης μνημονιακής καταστολής.
Στην υπεράσπιση της δημόσιας διοίκησης από τον κατακερματισμό των αρμοδιοτήτων της και την αποψίλωση λειτουργικών καθηκόντων που αποδίδονται όλο και περισσότερο στον «ιδιωτικό τομέα». Τέλος, αλλά όχι έσχατο, Στην προστασία της Δημοκρατίας έναντι της οικονομικο-πολιτικής διαπλοκής, αυτής που με αιχμή του δόρατος τα καθεστωτικά Μέσα Ενημέρωσης συντήρησε επί χρόνια ένα εξαρτημένο πολιτικό προσωπικό και βύθισε τη χώρα στον φαύλο κύκλο της πολιτικής διαφθοράς.
Ο δικός μας στόχος, φίλες και φίλοι, είναι να διατυπώσουμε, μαζί με την κοινωνία, ένα συνολικό σχέδιο για τη λειτουργία του Κράτους και του πολιτικού συστήματος. Για την επίτευξη του στόχου αυτού και για ένα όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να συγκροτηθεί σήμερα μια Ομάδα Εργασίας για το Κράτος, το Πολιτικό Σύστημα και το Σύνταγμα, με τη συμμετοχή όλων εσάς, των καταξιωμένων αγωνιστών της γνώσης. Η Ομάδα Εργασίας μπορεί να οργανώνεται με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όμως ο στόχος είναι να λειτουργήσει ως ευρεία Επιτροπή της Αριστεράς, του ευρύτερου δημοκρατικού προοδευτικού χώρου, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης ή σημερινής κομματικής απόχρωσης. Η Ομάδα αυτή θα έχει επιτύχει στην αποστολή της όταν στις ιδέες, στις προτάσεις, στο σχέδιό της θα συγχωνεύεται η επιστημονική επάρκεια με την καθημερινή κοινωνική αγωνία των απλών ανθρώπων. Για το λόγο αυτό επιβάλλεται θα έλεγα να λειτουργήσει ευέλικτα μεν, αλλά συγκροτημένα, συντονισμένα και μεθοδικά. Να είναι ανοικτή σε συνεργασίες και με άλλους επιστήμονες, εμπειρογνώμονες, ανθρώπους της γνώσης που δεν ήταν εφικτό να είναι σήμερα κοντά μας, ή και ομάδες επιστημόνων, πολιτών, θεματικών δικτύων, εντύπων κλπ Και να βρίσκεται σε διαρκή επαφή αλλά ταυτόχρονα και σε ανεξαρτησία από τις κομματικές διεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Ήδη στην ομάδα αυτή, στον κατάλογο που σας έχει διανεμηθεί συμμετέχει με διττό ρόλο θα έλεγα η Τασία Χριστοδουλοπούλου, και ως επιστήμονας αλλά και ως μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Στόχο έχουμε επίσης να συμμετέχει και από την πλευρά της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και ο συντονιστής των επιτροπών της Κ.Ο., ο Αλέκος Φλαμπουράρης. Αλλά θα έλεγα ότι για τον καλύτερο συντονισμό όλων αλλά και των επιμέρους ομάδων προτείνουμε να αναλάβει τον συντονισμό αυτό ο Νίκος ο Κωνσταντόπουλος, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκριση και την αποδοχή μιας δημιουργικής μεν αλλά δύσκολης και χρονοβόρου ευθύνης. Προτείνουμε επίσης ενδεικτικά πέντε θεματικούς κύκλους εργασίας, τους οποίους έχουμε καταρχήν προσδιορίσει : • Το Σύνταγμα και η συνταγματική πολιτική, • Το πολιτικό σύστημα και η λειτουργία του, • Οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, • Το πλαίσιο των Δικαιωμάτων και η διασφάλισή τους στη σημερινή περίοδο κρίσης της Δημοκρατίας, • Το ζήτημα της Εθνικής Κυριαρχίας και των διεθνών σχέσεων της χώρας. Όμως, οι αναλυτικές θεματικές με τις οποίες θα ασχοληθεί η Επιτροπή δεν είναι δική μας απόφαση. Είναι απόφαση όλων. Εμείς ενδεικτικά κάνουμε μια πρόταση. Μπορεί και να επεκταθεί αυτή η συζήτηση, να εμβαθύνει όσο το επιθυμεί η ίδια η επιτροπή στη βάση της ισότιμης και συντροφικής λειτουργίας των μελών της. Εχουμε μπροστά μας μια πρόκληση ιστορικής σημασίας. Έχουμε την πρόκληση να κάνουμε μια πρωτοφανή πολιτική ανατροπή στη χώρα μας προκειμένου να σταματήσουμε τη καταστροφή που εδώ και τρία χρόνια συντελείται, καταστροφή της οικονομίας, της κοινωνίας και του λαού. Πολλές φορές έχω επισημάνει ότι η ήττα του μνημονιακού μπλοκ διακυβέρνησης και η διαδοχή του από μια πλατιά κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ΕΚΜ δεν θα αποτελεί μια απλή κυβερνητική εναλλαγή. Θα αποτελέσει αλλαγή καθεστώτος. Το παλιό διεφθαρμένο και εν πολλοίς υπεύθυνο για την οικονομική, θεσμική και ηθική χρεοκοπία της χώρας καθεστώς, θα το διαδεχθεί μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας. Η έκβαση αυτού του ιστορικού διακυβεύματος, μιας νέας μεταπολίτευσης από τα κάτω δηλαδή, μιας πολιτικής ανατροπής που θα φέρει τη σφραγίδα του λαϊκού παράγοντα, δεν θα εξαρτηθεί μόνο από τη δυνατότητά μας να σταθεροποιήσουμε την οικονομία και να αποκαταστήσουμε τις μεγάλες αδικίες. Σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί και από την ικανότητά μας να αντικαταστήσουμε το παλιό και το σάπιο, όλες αυτές τις αποτυχημένες και διάτρητες δομές του πολιτικού μας συστήματος, με νέες υγιείς, σταθερές και αποτελεσματικές. Με δομές που θα προκρίνουν και θα εγγυώνται τη λαϊκή κυριαρχία, το βάθεμα της δημοκρατίας, τη συμμετοχή των πολιτών, τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, τη δικαιοσύνη. Σε αυτή λοιπόν τη μεγάλη πρόκληση, δεν μπορούμε να ψάχνουμε απαντήσεις κλεισμένοι στον εαυτό μας. Και κυρίως δεν μπορούμε να ψάχνουμε απαντήσεις χωρίς σχέδιο. Η ιστορία ρίχνει στις πλάτες μας το μείζον εθνικό καθήκον, όχι μόνο της κοινωνικής σωτηρίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης, αλλά και της πολιτικής, θεσμικής και πολιτισμικής αναγέννησης της πατρίδας μας. Υπ΄ αυτή την έννοια, θεωρώ ιδιαίτερα κρίσιμη τη συζήτηση που σήμερα ανοίγουμε. Και δεν έχουμε στόχο να την ανοίξουμε σε έναν κλειστό κύκλο. Την ανοίγουμε πρωτίστως με τους κατόχους της γνώσης, γιατί εμείς δεν θέλουμε να καθοδηγήσουμε τον κόσμο της επιστήμης, αλλά να καθοδηγηθούμε απ΄ αυτόν. Αλλά θέλουμε να την ανοίξουμε πλατιά μέσα στην κοινωνία.. Με την αισιοδοξία της θέλησης που διακρίνει τους αριστερούς, τους δημοκρατικούς πολίτες, τους ανθρώπους του μόχθου που ζουν από την εργασία τους, πιστεύω ότι με τη συμβολή σας και όλων αυτών των ανθρώπων, μπορούμε να καταφέρουμε ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα, ένα αποτέλεσμα που θα μπορεί να τύχει άμεσης εφαρμογής και όχι απλά να πετύχουμε το αποτέλεσμα μιας θεωρητικής αναφοράς. Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα για άλλη μια φορά να σας ευχαριστήσω θερμά για την παρουσία σας και να ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες και στην προσπάθειά σας. Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (θα εκτελεί χρέη συντονιστεί των επιμέρους επιτροπών) Η ελληνική πολιτεία, η Δημοκρατία η κοινωνία και οι πολίτες, ζουν εδώ και καιρό μιαν βασανιστική δοκιμασία ιστορικών διαστάσεων, που αλλάζει καθοριστικά την ίδια την ύπαρξη τους, το παρόν και το μέλλον. Τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, με τα οποία άρχισε η μεταπολίτευση το 1974 έχουν παραμορφωθεί καθώς έχουν καταπλακωθεί από προσχώσεις παλαιοπολιτικών καταλοίπων και μεταπολιτευτικών φερτών υλικών. Aλλά και γιατί έχουν εκφυλιστικά αλλοιωθεί από τον ιδιοτελή επικοινωνιακό και πολιτευτικό παραγοντισμό, γύρω από τα χρηματιστήρια της εξουσίας και τα ανταλλακτήρια της διαπλοκής. Η σημερινή κατάσταση της χώρας, απ’ τη Μεταπολίτευση στην Επιτήρηση, από το Δημοκρατικό Σύνταγμα στο παρασύνταγμα των μνημονίων και του ιδιότυπου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, θυμίζει όσα περιγράφει ο Νίκος Γκάτσος στην «Ελλαδογραφία του» για την δημοκρατία που γίνεται δημοπρασία. Το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα και στη διάρκεια της εικοσαετίας και σήμερα παραμένει το αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα και τα διαβρωμένα θεσμικά συστατικά του, που πρέπει ουσιαστικά να παραμεριστούν από τα νέα κομματικά και πολιτικά, θεσμικά και στρατηγικά εργαλεία για την Ελλάδα και τη Δημοκρατία του 21ου αιώνα. Τα κοινωνικά υποκείμενα και οι κοινωνικές συλλογικότητες, που μπορούν να αναδείξουν το νέο θεσμικό και προγραμματικό πλαίσιο, πρέπει να λειτουργούν εσωτερικά και να δρουν στο δημόσιο χώρο, με εντελώς διαφορετικό τρόπο από τον παραδεδομένο τρόπο του κομματισμού και της παραταξιοποίησης των κοινωνικών χώρων, του διχαστικού ανταγωνισμού και του δημαγωγικού λαϊκισμού. Ένα ξεχαρβαλωμένο πολιτικό σκηνικό, πάνω σ’ ένα ρημαγμένο κοινωνικό πεδίο, μέσα σ’ ένα δυσώδη και σκωληκόβρωτο δημόσιο βίο, αυτή είναι η κατάσταση της σημερινής Ελλάδας, που παρά ταύτα πεισματικά εξακολουθεί να διαθέτει δυνάμεις ανανέωσης και δημιουργίας, ασυναγώνιστα συγκριτικά πλεονεκτήματα ανάπτυξης και συλλογικής προόδου, αλλά και αντίστασης στην εκποίηση των υπαρχόντων της, στην ταπείνωση της ύπαρξής της και στην αλλοίωση της ταυτότητάς της, ως χώρα αποικία χρέους. Είναι αυτονόητο και δραστικά αναγκαίο να συνειδητοποιηθεί ότι δεν πρέπει να αναπαλαιωθούν και μεταγγιστούν, στους νέους πολιτικούς καιρούς, όλα εκείνα τα πολιτικά και δομικά αίτια, που προκάλεσαν την εκφυλιστική αποσύνθεση της μεταπολίτευσης. Οι τρεις αναθεωρήσεις του Συντάγματος του 1975, το 1986, το 2001 και 2006, καθώς και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες των Κυβερνήσεων προωθήθηκαν για την διευκόλυνση των κατεστημένων λειτουργιών του πελατειακού κομματικού συστήματος και δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις καινούριες συνθήκες της ελληνικής πραγματικότητας, ως μέρος της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, ούτε στα σύγχρονα προβλήματα διακυβέρνησης, ελέγχων, διαχείρισης, και προστασίας των δημοσίων αγαθών, εθνικής στρατηγικής κι ανάπτυξης, σε συνθήκες μεταλλαγμένης δημοκρατίας από την διαπλοκή εξωθεσμικών κέντρων και μέσων επικοινωνίας, κομματοκρατίας και διαφθοράς. Αυτό, άλλωστε, που αποκαλούμε κρίση του πολιτικού συστήματος δεν είναι μια αναπόφευκτη κρίση εξουσίας και κυβερνητικής αποτυχίας, αλλά μια συνολική και έντονη εκφυλιστική αλλοίωση της ίδιας της κοινωνικής και πολιτικής, της συνταγματικής και θεσμικής δομής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Δεν είναι μόνον η οικονομική καταβαράρθρωση και η κοινωνική βαρβαρότητα της σκοτεινής ύφεσης και ανεργίας. Χρεοκοπούν όλοι οι τομείς του λεγόμενου πολιτειακού κεφαλαίου, του πνευματικού και ηθικού, του πολιτικού και θεσμικού, του παραγωγικού και πολιτισμικού, που έχουν καίρια σημασία για τη συνοχή, την ταυτότητα και την προοπτική προοδευτικής ανασυγκρότησης. Είναι τραγικό με απρόβλεπτες συνέπειες ότι σήμερα, στην οριακή δοκιμασία των πάντων, που συγκροτούν πατρίδα, κοινωνία και δημοκρατία, το πολιτικό σύστημα που οδήγησε την Ελλάδα στην παρακμή, επιμένει να διαχειρίζεται, με τον ίδιο στερεότυπο τρόπο αυτήν την παρακμή. Κυριαρχεί η επικοινωνιακή, διαχειριστική, παραπολιτική και παραθεσμική πρακτική, ώστε να μην λειτουργούν κατά το Σύνταγμα ούτε η Κυβέρνηση ούτε η Βουλή ούτε η Προεδρεία της Δημοκρατίας. Το συλλογικό ζητούμενο είναι ο διαφορετικός πολιτικός λόγος, γυμνός και κοφτερός, αλλά και ο διαφορετικός τρόπος άσκησης της πολιτικής, διαμόρφωσης της αλληλεγγύης, ανάδειξης της συλλογικότητας και της ριζοσπαστικής παρέμβασης, που θα στηρίζει την κοινωνία και θα την ανασυγκροτεί. Η πολιτική είναι ιστορικός σχεδιασμός για τα μέλλον, διαμορφωτική παρέμβαση, με προγράμματα και αρχές, για να γίνει καλύτερη η πραγματικότητα. Δημοκρατία δεν είναι μόνο η εκλογή βουλευτών, η ανάδειξη κυβερνήσεων, η ανάληψη αξιωμάτων και η υπαλληλοποίηση κομματικών στελεχών. Η Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από τις κομματικές ιστορίες κάτι ουσιαστικότερο από το χρονολόγιο των εκλογών και των γεγονότων, κάτι πολυτιμότερο από τις μυθιστορίες για τους αρχηγούς, τους δελφίνους και τους μανδαρίνους στα εναλλασσόμενα και παγιωμένα συστήματα εξουσίας. Αυτή τη στιγμή που στην πατρίδα μας γίνεται κοινωνικός και πολιτικός σεισμός, από τον τελευταίο εκλεγμένο εκπρόσωπο μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλοι μπορούν να ασκήσουν τη δυναμική της άμεσης παρέμβασης, για να διαμορφώσουν μια νέα αντίληψη συλλογικής πολιτικής αποστολής και προοπτικής, έξω από αιχμαλωσίες και δουλείες δικομματικών συσχετισμών και παρασκηνίων. Η συζήτηση δεν πρέπει να είναι θεωρητική. Η γενίκευση υπεραπλουστεύει, αποπροσανατολίζει και συγκαλύπτει. Επιβάλλεται να γίνουν, με αυστηρό τρόπο, οι αναγκαίες διευκρινίσεις: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, μέσα στο ίδιο σακί. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες. Δεν λέγαμε τα ίδια πράγματα ούτε όλοι θέλαμε τα ίδια τις προηγούμενες δεκαετίες. Δεν λειτουργήσαμε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι δυνατόν κανείς να μην λογοδοτεί για τίποτε και οι ηγεσίες της αποτυχίας να αυτοαναγορεύονται σε καθοδηγητές σωτηρίας. Έχει τεράστια ηθική και κοινωνική απήχηση το τι λέει ο καθένας σήμερα και πώς αναλαμβάνει τις ευθύνες για το τι έλεγε και έπραττε χθες. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελληνικής πολιτικής ευθύνης, μακριά από θεατρινισμούς ανέξοδης αυτοκριτικής και δημαγωγίες περί κρίσης. Όσο καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις, τόσο δραστικοί πρέπει να είναι και οι διαρθρωτικοί, θεσμικοί και πολιτικοί μετασχηματισμοί. Επειδή πια ο δημόσιος βίος πορεύεται με το νόμο της αδράνειας πρέπει αποφασιστικά να ανοίξει ο δρόμος για μια ευρεία και αναθεωρητική διαδικασία στα όρια της συντακτικής εθνοσυνέλευσης όπως θα λέγαμε άλλοτε.
Από ....... left
Η ΔΕΗ πλήρωνε τον Μέργο με 150.000 ευρώ το χρόνο και πολλά extra. Ούτε η Μπαρ Ραφαέλι να ήταν...
Αναρτήθηκε από .... energoipoliteskv.blogspot.com
Από ...... kourdistoportocali
Ο κύριος Μέργος είναι ο άνθρωπος που έκανε την ανεκδιήγητη δήλωση περί κατώτατου μισθού που εξόργισε την κοινωνία. Μετά την σημερινή αποκάλυψη του “Ολυμπία”, θα καταλάβετε όλοι το ποιόν της παρέας που κυβερνά την Ελλάδα και το απύθμενο θράσος.
Την σύμβαση του κυρίου Μέργου την υπέγραψε μία εταιρεία που διαλύει τον κοινωνικό ιστό με την αύξηση τιμολογίων αλλά και τα οικονομικά της μεγέθη το τελευταίο που δικαιολογούν είναι συμβάσεις ντροπής, με λιμουζίνες και οδηγό.
Δείτε εδώ την σύμβαση με τις ετήσιες απολαβές των 150.000 ευρώ από το 2009 έως το 2012.Από ...... kourdistoportocali
Πού κατέληξαν τα χρήματα της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, ρωτά η Αντιπολίτευση
Αναρτήθηκε από .... energoipoliteskv.blogspot.com
Ο διοικητής του ΟΑΕΔ διέψευσε ότι υπήρξε non paper...
Ο διοικητής του ΟΑΕΔ, με ανακοίνωσή του την Πέμπτη, διαψεύδει ότι υπήρξε αυτή η ανεπίσημη έκθεση, που επικαλείται το δημοσίευμα.
» Η συνολική κρατική επιχορήγηση από τις πηγές αυτές ανήλθε σε 455 εκατ. ευρώ για το 2009, 901 εκατ. ευρώ το 2010, 1.010 εκατ. ευρώ το 2011 και 650 εκατ. ευρώ το 2012».
«Χωρίς τις επιχορηγήσεις αυτές ο Οργανισμός δεν θα κατάφερνε να ανταποκριθεί μέχρι σήμερα τόσο στην ανελλιπή καταβολή των επιδομάτων ανεργίας και των λοιπών παροχών, όσο και στην υλοποίηση προγραμμάτων που δεν χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, στις υπάρχουσες συνθήκες δημοσιονομικής στενότητας και τις ταμειακές δυσκολίες που αυτές συνεπάγονται», σημειώνει ο κ. Κικίλιας, προσθέτοντας πάντως ότι:
«Σήμερα με δεδομένες τις διαστάσεις που έχει λάβει το πρόβλημα της ανεργίας, είναι προφανές ότι απαιτούνται επιπλέον πηγές χρηματοδότησης των δράσεων του Οργανισμού».
Καταλήγοντας υπενθυμίζει ότι «η διαμόρφωση στοχευμένων πολιτικών για την αντιμετώπιση του οξυμένου προβλήματος της ανεργίας αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης, για το επόμενο διάστημα. Το γεγονός αυτό άλλωστε επιβεβαιώθηκε κατά την διάρκεια της πρόσφατης σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση».
Ο διοικητής του ΟΑΕΔ διέψευσε ότι υπήρξε non paper...
Οξεία επίθεση στην κυβέρνηση εξαπολύει η αντιπολίτευση σχετικά με την ειδική εισφορά αλληλεγγύης, που σύμφωνα με non paper του διοικητή του ΟΑΕΔ, ούτε ένα ευρώ από την εισφορά δεν έχει φτάσει στον Οργανισμό για την καταπολέμηση της ανεργίας. Καλεί λοιπόν την κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις για το πού κατέληξαν τα χρήματα της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.
Παρά το γεγονός ότι ο διοικητής του ΟΑΕΔ, Ηλίας Κικίλιας, διαψεύδει ότι υπήρξε ανεπίσημη έκθεση του Οργανισμού, τα κόμματα της Αντιπολίτευσης στήνουν στον τοίχο την κυβέρνηση, κάνοντας λόγο για «σκάνδαλο πρώτου μεγέθους», τη στιγμή που ανεργία έχει φθάσει το 30%, και ζητούν αποδείξεις και στοιχεία.
Τη νέα φωτιά στην κυβέρνηση άναψε δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, το οποίο επικαλείτο ανεπίσημη έκθεση του ΟΑΕΔ προς τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες. Σύμφωνα με την εφημερίδα στην έκθεση αναφερόταν επί λέξει: «Το ποσό της εισφοράς αποτελεί έσοδο του κρατικού προϋπολογισμού, αποδίδει σχεδόν 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και δεν έχει αποδοθεί ποτέ στον ΟΑΕΔ οποιοδήποτε ποσό της εισφοράς αυτής», παρά το γεγονός ότι αυτή παρακρατείται κάθε μήνα από 1-1-2011 από τους μισθούς χιλιάδων υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των τραπεζών.
Μάλιστα η εφημερίδα επικαλείται και δήλωση του ίδιου του διοικητή του ΟΑΕΔ, Ηλ.Κικίλια μέσω της οποίας επιβεβαιώνει ότι τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να δοθούν για την ανακούφιση της ανεργίας, ωστόσο, όπως λέει, είναι θέμα της κεντρικής πολιτικής διοίκησης πώς τα αξιοποιεί.
Διαψεύδει ο Κικίλιας ότι υπήρξε έκθεση
Ο διοικητής του ΟΑΕΔ, με ανακοίνωσή του την Πέμπτη, διαψεύδει ότι υπήρξε αυτή η ανεπίσημη έκθεση, που επικαλείται το δημοσίευμα.
«Ουδέποτε η διοίκηση του ΟΑΕΔ απέστειλε επίσημη επιστολή ή ανεπίσημο σημείωμα («non-paper») στον πρωθυπουργό ή στους πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση» τονίζει ο Ηλίας Κικίλιας.
Ο Οργανισμός, αναφέρει ο κ. Κικίλιας, «στο πλαίσιο της συνεχούς ενημέρωσης και διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, διαμορφώνει -ως οφείλει- τις θέσεις του, τόσο για τις ομάδες - στόχους του πληθυσμού που πλήττονται με οξύτητα από την ανεργία και χρήζουν στήριξης, όσο και για τις δράσεις που πρέπει να εφαρμοστούν.»
» Ταυτοχρόνως, προτείνει τρόπους και ενδεχόμενες πηγές χρηματοδότησης των προγραμμάτων αυτών, μεταξύ των οποίων είναι η ανακατανομή των πόρων του ΕΣΠΑ, αλλά και τα έσοδα που προέρχονται από την 'εισφορά αλληλεγγύης'».
Είναι γνωστό, προσθέτει, ότι «τα έσοδα του ΟΑΕΔ προέρχονται από τις εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων και από κρατικές επιχορηγήσεις μέσω του τακτικού κρατικού προϋπολογισμού και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων οι οποίες υποστηρίζουν την κοινωνική παρέμβαση του Οργανισμού.»
» Η συνολική κρατική επιχορήγηση από τις πηγές αυτές ανήλθε σε 455 εκατ. ευρώ για το 2009, 901 εκατ. ευρώ το 2010, 1.010 εκατ. ευρώ το 2011 και 650 εκατ. ευρώ το 2012».
«Χωρίς τις επιχορηγήσεις αυτές ο Οργανισμός δεν θα κατάφερνε να ανταποκριθεί μέχρι σήμερα τόσο στην ανελλιπή καταβολή των επιδομάτων ανεργίας και των λοιπών παροχών, όσο και στην υλοποίηση προγραμμάτων που δεν χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, στις υπάρχουσες συνθήκες δημοσιονομικής στενότητας και τις ταμειακές δυσκολίες που αυτές συνεπάγονται», σημειώνει ο κ. Κικίλιας, προσθέτοντας πάντως ότι:
«Σήμερα με δεδομένες τις διαστάσεις που έχει λάβει το πρόβλημα της ανεργίας, είναι προφανές ότι απαιτούνται επιπλέον πηγές χρηματοδότησης των δράσεων του Οργανισμού».
Καταλήγοντας υπενθυμίζει ότι «η διαμόρφωση στοχευμένων πολιτικών για την αντιμετώπιση του οξυμένου προβλήματος της ανεργίας αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης, για το επόμενο διάστημα. Το γεγονός αυτό άλλωστε επιβεβαιώθηκε κατά την διάρκεια της πρόσφατης σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση».
Πυρά από την Αντιπολίτευση
Η... όψιμη δήλωση του κ. Κικίλια δεν στάθηκε ωστόσο ικανή να ηρεμήσει τα κόμματα της Αντιπολίτευσης που με οργισμένες δηλώσεις καταγγέλλουν την κυβέρνηση για εμπαιγμό των πολιτών και ζητούν εξηγήσεις.
Για σκάνδαλο πρώτου μεγέθους μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ, υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι έχει καταθέσει για το θέμα αυτό επίκαιρη ερώτηση.
«Η μη απόδοση από την κυβέρνηση στον ΟΑΕΔ ούτε ενός ευρώ από τα 600 εκατ. ευρώ που έχουν συγκεντρωθεί από την εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας, η οποία έχει επιβληθεί από 1-1-2011 σε ποσοστό 2% επί των μισθών των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα και των ΟΤΑ συνιστά σκάνδαλο πρώτου μεγέθους και πρόκληση και εμπαιγμό στους επιβαρυνόμενους υπαλλήλους, στους ανέργους και στις οικογένειές τους», σχολίασε ο υπεύθυνος του τομέα Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ Δημ.Στρατούλης.
Υπενθύμισε μάλιστα ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει καταθέσει για το συγκεκριμένο θέμα ερώτηση στη Βουλή και κάλεσε την κυβέρνηση να απαντήσει γιατί δεν απέδωσε στον ΟΑΕΔ τα έσοδα του κράτους από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας και τι έγιναν αυτά τα χρήματα που παρακρατήθηκαν.
«Σε μία περίοδο που η ανεργία ξεπερνάει το 30% και η Ελλάδα τελεί υπό ανθρωπιστική κρίση, 600 εκατ. ευρώ κάνουν ʽφτεράʼ, όπως ενημερώνει την τριανδρία της συγκυβέρνησης ο διοικητής του ΟΑΕΔ», τονίζει ο αρμόδιος τομεάρχης των Ανεξάρτητων Ελλήνων Παύλος Χαϊκάλης, ζητώντας διευκρινίσεις από την κυβέρνηση για το πού πηγαίνουν «αυτά τα λεφτά που παίρνουν από την τσέπη του φορολογούμενου και γιατί δεν δίνονται στους ανέργους».
Να δώσει στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία και «το ύψος της εισφοράς που συγκέντρωσε από την επιβολή ενός ακόμα χαρατσιού στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα» κάλεσε την κυβέρνηση το ΚΚΕ.
«Τα "τρωκτικά" ζουν και βασιλεύουν στο διεφθαρμένο ελλαδικό κράτος», ήταν το σχόλιο της Χρυσής Αυγής, η οποία ζήτησε επίσης «να διερευνηθεί άμεσα πού πήγαν τα 600 εκατ. ευρώ, να ελεγχθούν οι διαχειριστές και να καταβληθούν άμεσα τα χρήματα στους αναξιοπαθούντες».
Από ...... epikaira
Βάλαμε νέφτι στον… Σταϊκούρα, για καλό!
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Την ώρα που έπεφταν... βροχή τα «χτυπήματα» στην ανάρτηση της ιστοσελίδας μας, αλλά και τα τηλέφωνα του FM-1 την ώρα του κεντρικού δελτίου, για το θέμα του ΤΕΙ την ώρα του ρεπορτάζ για την κινητικότητα των ευβοέων πολιτικών σε σχέση με την αδράνεια των δικών μας και ειδικά του α. υπουργού Χρ. Σταϊκούρα, εκείνος αποφάσισε να … δράσει κατά μόνας!
Η υπόθεση έχει τη δική της ιστορία και αξίζει να δούμε ορισμένες πτυχές της ώστε να φανεί και πως λειτουργούν στο παρασκήνιο τα πολιτικά πρόσωπα έστω και του ίδιου κόμματος.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του lamiafm1.gr η βουλευτής του Νομού Ελένη Μακρή-Θεοδώρου μετά την συμμετοχή της στην συνάντηση πολιτικών και αυτοδιοικητικών παραγόντων στο αμφιθέατρο του ΤΕΙ Λαμίας την περασμένη Δευτέρα, ανέλαβε την πρωτοβουλία και ως μέλος της επιτροπής μορφωτικών υποθέσεων, να επικοινωνήσει με τον υπουργό Παιδείας Κώστα Αρβανιτόπουλο και να κλείσει ραντεβού με όλους τους τοπικούς παράγοντες.
Χτες το απόγευμα (Τετάρτη) την ενημέρωσαν ότι το αίτημα της γίνεται δεκτό και η συνάντηση ορίστηκε για σήμερα Πέμπτη το απόγευμα.
Η κα Μακρή ως όφειλε ειδοποίησε τον κ. Κουτσογιαννακόπουλο αλλά και τον κ. Σταϊκούρα και φυσικά τον Δήμαρχο Λαμιέων Γιώργο Κοτρωνιά και τον αντιπεριφερειάρχη Θωμά Στάϊκο.
Όμως σχεδόν όλοι της ζήτησαν να μετατεθεί για μια ημέρα μετά, δηλαδή για την Παρασκευή το απόγευμα η συνάντηση ώστε να προετοιμασθούν.
Κι όμως η… γη γυρίζει και όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος!
Ενώ το ραντεβού ορίστηκε τελικά για αύριο Παρασκευή το απόγευμα, η κα Μακρή θέλησε να τσεκάρει την ακριβή ώρα και τηλεφώνησε στο Υπουργείο από όπου της απάντησαν ότι … «ξέρετε για το θέμα αυτό έχει αυτή την ώρα συνάντηση ο κ. Αρβανιτόπουλος με τον υπουργό ο κ. Σταϊκούρα!».
Την πρώτη έκπληξη της γαλάζιας βουλευτή που ήθελε να κινηθεί… ομαδικά, διαδέχτηκε και δεύτερη, όταν ενημερώθηκε πως έξω από το γραφείο του Υπουργού αναμένει και ο Δήμαρχος Γιώργος Κοτρωνιάς!
Τόμπολα….
Τώρα τι θα γίνει στο αυριανό ραντεβού κανείς δεν ξέρει, ή μάλλον ξέρει ο α. υπουργός αφού τα συζήτησε με τον συνάδελφο του κ. Αρβανιτόπουλο και είναι βέβαιο ότι ορισμένα θέματα θα έχουν δρομολογηθεί, κατόπιν ενεργειών του κ. αναπληρωτή!
«Ένας για όλους, όλοι για έναν και μάλιστα αναπληρωτή υπουργό».
Πληροφορίες πάντως από πολιτικό περιβάλλον, ανέφεραν ότι τα μέγιστα συνέβαλε στην κινητικότητα του κ. Σταϊκούρα η εμμονή μας τόσο διαδικτυακά όσο και ραδιοφωνικά, ότι ο νεαρός φθιώτης βουλευτής αποδείχτηκε, ως τότε, κατώτερος των πρωτοβουλιών συναδέλφων του από την Εύβοια, «το πήρε προσωπικά σαν να του… βάλατε νέφτι με αποτέλεσμα να μην τον χωράει ο τόπος» είπε η πηγή μας!
Για το καλό μας συμπληρώνουμε εμείς…
Από ...... lamiafm1
Τραγωδία στο Ασπρονέρι…
Αναρτήθηκε από .... energoipoliteskv.blogspot.com
Ένας 40χρονος εργάτης, πατέρας 4ων ανηλίκων παιδιών που κατοικούσε τα τελευταία χρόνια στα Καμένα Βούρλα , βρήκε το θάνατο το απόγευμα στο ύψος του Ασπρονερίου σε τροχαίο δυστύχημα.
Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, ο άτυχος 40χρονος οδηγούσε ένα μικρό τζιπ στο οποίο επέβαινε η 36χρονη σύζυγος του και ένα από τα ανήλικα παιδιά τους, για άγνωστους λόγους στη στροφή του Ασπρονερίου και ενώ έβρεχε δυνατά, έχασε τον έλεγχο του αυτοκίνητου του, έσπασε τα προστατευτικά κιγκλιδώματα και βρέθηκε στο πρανές του δρόμου.
Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθεί επί τόπου ο οδηγός και να τραυματισθούν ελαφρά τόσο η σύζυγος του όσο και το 7χρονο παιδί τους.
Ο 30χρονος ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην στους κύκλους των κυνηγών της περιοχής.
Από .... lamiafm1
Δώρο από τη Λαγκάρντ: Κουρέψτε τα χρέη στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά
Αναρτήθηκε από .... energoipoliteskv.blogspot.com
Με τις ευχές του ΔΝΤ, ως το τέλος Μαρτίου έρχεται ρύθμιση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Κούρεμα στα χρέη των υπερχρεωμένων δανειοληπτών προτείνει σε έκθεσή του το ΔΝΤ για να ενισχυθούν η ανάπτυξη και η κατανάλωση στις χώρες που έχουν χτυπηθεί από την κρίση, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Το ΔΝΤ δημοσιοποίησε την έκθεσή του χθες τονίζοντας ότι τα υψηλά επίπεδα χρέους είναι πιθανόν να εμποδίσουν την ανάπτυξη των αδύναμων ευρωπαϊκών χωρών. Το ΔΝΤ προτείνει τη θεσμοθέτηση αποτελεσματικών κανόνων που θα επιτρέπουν άμεσο κούρεμα του χρέους δανειοληπτών που βρίσκονται υπό πίεση, ενώ αναφέρεται και στην περίπτωση της Ελλάδας, τονίζοντας ότι ο νόμος Κατσέλη δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η έκθεση με τίτλο «Dealing with Private Debt Distress in the Wake of the European Financial Crisis» σημειώνει ότι αν δεν αντιμετωπιστεί το υψηλό χρέος του ιδιωτικού τομέα δεν βοηθά ούτε τους οφειλέτες ούτε τους πιστωτές και πως οι καλά σταθμισμένες ρυθμίσεις για την ελάφρυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων μειώνουν την αβεβαιότητα και επιδρούν θετικά στην οικονομία.
«Με την κρίση να έχει σχεδόν τελειώσει και την ανάκαμψη να παραμένει χλιαρή, τώρα είναι η ώρα να δημιουργηθούν οι συνθήκες για ουσιαστική αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους σε μια σειρά από υπερχρεωμένες χώρες. Αυτό είναι ακόμη περισσότερο επιτακτικό επειδή θα μπορούσε να περάσουν αρκετά χρόνια έως ότου να γίνουν εμφανή τα αποτελέσματα» υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Η έκθεση επισημαίνει ότι η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων διαβρώνει τα κεφαλαιακά αποθέματα των τραπεζών και δημιουργεί αβεβαιότητα για τα πιστωτικά ιδρύματα. Επικαλείται πρόσφατα ευρήματα έρευνας του Ταμείου σύμφωνα με τα οποία μια αύξηση 10% στο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων μειώνει τις τραπεζικές χορηγήσεις κατά 4%.
Η έκθεση σημειώνει ότι στην Ελλάδα τα δάνεια που βρίσκονται στο κόκκινο έχουν εκτοξευθεί σήμερα στο 25% από 10% που ήταν πριν από τρία χρόνια.
Ερχεται ρύθμιση ως το τέλος Μαρτίου
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αθανάσιος Σκορδάς δήλωσε χθες ότι η κυβέρνηση θα καταθέσει ως το τέλος Μαρτίου τροποποίηση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ώστε να αρκεί για τη ρύθμιση η συμφωνία των πιστωτών που εκπροσωπούν το 50+1% των απαιτήσεων της οφειλής. Επιπλέον, όπως είπε, θα προβλέπεται και καταβολή της δόσης από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση, χωρίς καθυστερήσεις που σήμερα υπάρχουν εξαιτίας της εκκρεμοδικίας.
Ο κ. Σκορδάς τόνισε ότι η αναδιάρθρωση των στεγαστικών θα αφορά μισθωτούς και συνταξιούχους με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα έως 25.000 ευρώ εφόσον αυτό έχει υποστεί μείωση κατά 35% από 1.1.2010. Επιπλέον θα αφορά ανέργους, πάσχοντες από βαριές ασθένειες ή και μόνιμη αναπηρία και πολυτέκνους για τους οποίους θα προβλέπονται ειδικές ρυθμίσεις.
Από ...... iefimerida
Με τις ευχές του ΔΝΤ, ως το τέλος Μαρτίου έρχεται ρύθμιση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Κούρεμα στα χρέη των υπερχρεωμένων δανειοληπτών προτείνει σε έκθεσή του το ΔΝΤ για να ενισχυθούν η ανάπτυξη και η κατανάλωση στις χώρες που έχουν χτυπηθεί από την κρίση, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Το ΔΝΤ δημοσιοποίησε την έκθεσή του χθες τονίζοντας ότι τα υψηλά επίπεδα χρέους είναι πιθανόν να εμποδίσουν την ανάπτυξη των αδύναμων ευρωπαϊκών χωρών. Το ΔΝΤ προτείνει τη θεσμοθέτηση αποτελεσματικών κανόνων που θα επιτρέπουν άμεσο κούρεμα του χρέους δανειοληπτών που βρίσκονται υπό πίεση, ενώ αναφέρεται και στην περίπτωση της Ελλάδας, τονίζοντας ότι ο νόμος Κατσέλη δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η έκθεση με τίτλο «Dealing with Private Debt Distress in the Wake of the European Financial Crisis» σημειώνει ότι αν δεν αντιμετωπιστεί το υψηλό χρέος του ιδιωτικού τομέα δεν βοηθά ούτε τους οφειλέτες ούτε τους πιστωτές και πως οι καλά σταθμισμένες ρυθμίσεις για την ελάφρυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων μειώνουν την αβεβαιότητα και επιδρούν θετικά στην οικονομία.
«Με την κρίση να έχει σχεδόν τελειώσει και την ανάκαμψη να παραμένει χλιαρή, τώρα είναι η ώρα να δημιουργηθούν οι συνθήκες για ουσιαστική αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους σε μια σειρά από υπερχρεωμένες χώρες. Αυτό είναι ακόμη περισσότερο επιτακτικό επειδή θα μπορούσε να περάσουν αρκετά χρόνια έως ότου να γίνουν εμφανή τα αποτελέσματα» υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Η έκθεση επισημαίνει ότι η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων διαβρώνει τα κεφαλαιακά αποθέματα των τραπεζών και δημιουργεί αβεβαιότητα για τα πιστωτικά ιδρύματα. Επικαλείται πρόσφατα ευρήματα έρευνας του Ταμείου σύμφωνα με τα οποία μια αύξηση 10% στο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων μειώνει τις τραπεζικές χορηγήσεις κατά 4%.
Η έκθεση σημειώνει ότι στην Ελλάδα τα δάνεια που βρίσκονται στο κόκκινο έχουν εκτοξευθεί σήμερα στο 25% από 10% που ήταν πριν από τρία χρόνια.
Ερχεται ρύθμιση ως το τέλος Μαρτίου
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αθανάσιος Σκορδάς δήλωσε χθες ότι η κυβέρνηση θα καταθέσει ως το τέλος Μαρτίου τροποποίηση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ώστε να αρκεί για τη ρύθμιση η συμφωνία των πιστωτών που εκπροσωπούν το 50+1% των απαιτήσεων της οφειλής. Επιπλέον, όπως είπε, θα προβλέπεται και καταβολή της δόσης από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση, χωρίς καθυστερήσεις που σήμερα υπάρχουν εξαιτίας της εκκρεμοδικίας.
Ο κ. Σκορδάς τόνισε ότι η αναδιάρθρωση των στεγαστικών θα αφορά μισθωτούς και συνταξιούχους με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα έως 25.000 ευρώ εφόσον αυτό έχει υποστεί μείωση κατά 35% από 1.1.2010. Επιπλέον θα αφορά ανέργους, πάσχοντες από βαριές ασθένειες ή και μόνιμη αναπηρία και πολυτέκνους για τους οποίους θα προβλέπονται ειδικές ρυθμίσεις.
Από ...... iefimerida
Αλυσίδα λουκέτων στην εστίαση λόγω ΦΠΑ
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Εκλεισαν 4.500 μικρά και μεγάλα καταστήματα σε δύο χρόνια και χάθηκαν 35.000 θέσεις εργασίας λόγω της οικονομικής κρίσης την τελευταία διετία.
Τα περιορισμένα εισοδήματα των Ελλήνων καταναλωτών αλλά και η αύξηση των τιμών εξαιτίας της αύξησης του ΦΠΑ από το 9% στο 23% οδήγησαν σε κατακόρυφη πτώση τις πωλήσεις των επιχειρήσεων, καθώς οι καταναλωτές περιόρισαν σε σημαντικό βαθμό το φαγητό εκτός σπιτιού.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Συνδέσμου Επώνυμων Οργανωμένων Αλυσίδων Εστίασης και το 2013 αναμένεται να συνεχιστεί η πτωτική πορεία της συγκεκριμένης αγοράς και προβλέπεται ότι εάν δεν υπάρξει σύντομα παρέμβαση της κυβέρνησης με μείωση του ΦΠΑ τα λουκέτα θα ξεπεράσουν τις 6.000 και θα χαθούν περισσότερες από 70.000 θέσεις εργασίας.
Ερευνα της ΓΣΕΒΕΕ την άνοιξη του 2012 έδειξε ότι οι Ελληνες έχουν μειώσει τις δαπάνες για εξόδους και εστιατόρια κατά 88% κατά μέσο όρο. Ακόμη και τα σαββατοκύριακα που οι περισσότεροι τα έχουν συνδυάσει με έξοδο για καφέ και φαγητό η κίνηση εμφανίζεται περιορισμένη κατά 50%.
Μόνο το 2011, σύμφωνα με στοιχεία μελέτης της Hellastat η πτώση των πωλήσεων στο σύνολο του κλάδου ξεπέρασε το 20%, με τις αλυσίδες πίτσας να εμφανίζουν τη μεγαλύτερη πτώση της τάξης του 30%.
Από ..... iefimerida
Εκλεισαν 4.500 μικρά και μεγάλα καταστήματα σε δύο χρόνια και χάθηκαν 35.000 θέσεις εργασίας λόγω της οικονομικής κρίσης την τελευταία διετία.
Τα περιορισμένα εισοδήματα των Ελλήνων καταναλωτών αλλά και η αύξηση των τιμών εξαιτίας της αύξησης του ΦΠΑ από το 9% στο 23% οδήγησαν σε κατακόρυφη πτώση τις πωλήσεις των επιχειρήσεων, καθώς οι καταναλωτές περιόρισαν σε σημαντικό βαθμό το φαγητό εκτός σπιτιού.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Συνδέσμου Επώνυμων Οργανωμένων Αλυσίδων Εστίασης και το 2013 αναμένεται να συνεχιστεί η πτωτική πορεία της συγκεκριμένης αγοράς και προβλέπεται ότι εάν δεν υπάρξει σύντομα παρέμβαση της κυβέρνησης με μείωση του ΦΠΑ τα λουκέτα θα ξεπεράσουν τις 6.000 και θα χαθούν περισσότερες από 70.000 θέσεις εργασίας.
Ερευνα της ΓΣΕΒΕΕ την άνοιξη του 2012 έδειξε ότι οι Ελληνες έχουν μειώσει τις δαπάνες για εξόδους και εστιατόρια κατά 88% κατά μέσο όρο. Ακόμη και τα σαββατοκύριακα που οι περισσότεροι τα έχουν συνδυάσει με έξοδο για καφέ και φαγητό η κίνηση εμφανίζεται περιορισμένη κατά 50%.
Μόνο το 2011, σύμφωνα με στοιχεία μελέτης της Hellastat η πτώση των πωλήσεων στο σύνολο του κλάδου ξεπέρασε το 20%, με τις αλυσίδες πίτσας να εμφανίζουν τη μεγαλύτερη πτώση της τάξης του 30%.
Από ..... iefimerida
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)