Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Το χρονικό και τα αποτελέσματα της ανασκαφής στο Ασκληπιείο του Δαφνούντος, καθώς και τις ενέργειες για την διάσωση του Ασκληπιείου, παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό η κ. Μαρία-Φωτεινή Παπακωνσταντίνου, η οποία είχε την ευθύνη της ανασκαφής.
Η κ. Παπακωνσταντίνου, Προϊσταμένη της ΙΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και της 24ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, θα μιλήσει για τη νέα ανακάλυψη στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας, την Πέμπτη, 29 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, στο πλαίσιο της Ετήσιας Συνέλευσης του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Ο Δαφνούς στην αρχαιότητα ήταν πόλη και λιμάνι των Φωκέων και των Λοκρών, στα σύνορα Επικνημιδίου και Οπουντίου Λοκρίδος. Βρίσκεται στη θέση «Ισιώματα», στο ανατολικό άκρο των βορειοανατολικών κλιτύων του όρους Κνημίς, πάνω από τον όρμο του Αγίου Κωνσταντίνου. Η θέση του σημερινού χωριού θα πρέπει να ταυτίζεται με τον αρχαίο λιμένα.
Πρόσφατες ανασκαφές της ΙΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (Λαμία) με αφορμή την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Π.Α.Θ.Ε., έφεραν για πρώτη φορά στο φως τμήματα της αρχαίας πόλης και των νεκροταφείων της. Το σημαντικότερο εύρημα των ανασκαφών αυτών αποτελεί το ιερό του Ασκληπιού, ένα από τα πληρέστερα διατηρημένα και πρωιμότερα Ασκληπιεία στον ελλαδικό χώρο, εφόσον οι πρώτες ενδείξεις λατρείας ανάγονται στα τέλη του 6ο αι. π.Χ. και η κτιριακή του οργάνωση αρχίζει ήδη από τον 5ο αι. π.Χ. Η καταστροφή του συγκροτήματος θα πρέπει να συντελέστηκε στις αρχές του 1ου αι. π.Χ., όπως αποδεικνύουν τα αρχαιολογικά ευρήματα.
Πρόκειται για ένα οικοδομικό συγκρότημα αποτελούμενο από δύο διαφορετικά κτίρια, το κτίριο Α το οποίο ταυτίζεται με το καταγώγειο (αίθουσα για τα κοινά γεύματα) και το κτίριο Β, όπου τοποθετούνται ο λουτρών, το άβατον και το εγκοιμητήριον. Ναΐσκος και γύρω από αυτόν μνημειώδης βωμός, εσχάρα και βόθροι γεμάτοι με τα υπολείμματα λατρευτικών και θεραπευτικών πράξεων, συμπληρώνουν την υποδομή του. Πληθώρα κινητών ευρημάτων όλων των κατηγοριών, όπως αναθηματικών στηλών, μαρμάρινων αγαλματιδίων, επιγραφής, χάλκινων ειδωλίων και κοσμημάτων με την μορφή του φιδιού, κατ’ εξοχήν συμβόλου του θεού, αλλά κυρίως ενεπίγραφα όστρακα με χαραγμένο το όνομά του, επιβεβαιώνουν την ταύτιση.
Το Ασκληπιείο του Δαφνούντος, παρά την ατυχή συγκυρία της απρόβλεπτης αποκάλυψής του πάνω στην κεντρική αρτηρία του αυτοκινητόδρομου Π.Α.Θ.Ε. στη φάση που η κατασκευή του όδευε προς την ολοκλήρωσή της, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η τροποποίηση της χάραξής της, κατέστη εν τέλει δυνατόν να διασωθεί με τον προσφορότερο τρόπο. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε η οργανωμένη μεταφορά και επανατοποθέτησή του σε γειτονικό χώρο, όπου εγκιβωτίστηκε για λόγους προστασίας και στη συνέχεια εκπονήθηκαν οι απαιτούμενες μελέτες για την αποκατάσταση και ανάδειξή του.
Υπουργείο Πολιτισμού
Το χρονικό και τα αποτελέσματα της ανασκαφής στο Ασκληπιείο του Δαφνούντος, καθώς και τις ενέργειες για την διάσωση του Ασκληπιείου, παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό η κ. Μαρία-Φωτεινή Παπακωνσταντίνου, η οποία είχε την ευθύνη της ανασκαφής.
Η κ. Παπακωνσταντίνου, Προϊσταμένη της ΙΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και της 24ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, θα μιλήσει για τη νέα ανακάλυψη στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας, την Πέμπτη, 29 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, στο πλαίσιο της Ετήσιας Συνέλευσης του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Ο Δαφνούς στην αρχαιότητα ήταν πόλη και λιμάνι των Φωκέων και των Λοκρών, στα σύνορα Επικνημιδίου και Οπουντίου Λοκρίδος. Βρίσκεται στη θέση «Ισιώματα», στο ανατολικό άκρο των βορειοανατολικών κλιτύων του όρους Κνημίς, πάνω από τον όρμο του Αγίου Κωνσταντίνου. Η θέση του σημερινού χωριού θα πρέπει να ταυτίζεται με τον αρχαίο λιμένα.
Πρόσφατες ανασκαφές της ΙΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (Λαμία) με αφορμή την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Π.Α.Θ.Ε., έφεραν για πρώτη φορά στο φως τμήματα της αρχαίας πόλης και των νεκροταφείων της. Το σημαντικότερο εύρημα των ανασκαφών αυτών αποτελεί το ιερό του Ασκληπιού, ένα από τα πληρέστερα διατηρημένα και πρωιμότερα Ασκληπιεία στον ελλαδικό χώρο, εφόσον οι πρώτες ενδείξεις λατρείας ανάγονται στα τέλη του 6ο αι. π.Χ. και η κτιριακή του οργάνωση αρχίζει ήδη από τον 5ο αι. π.Χ. Η καταστροφή του συγκροτήματος θα πρέπει να συντελέστηκε στις αρχές του 1ου αι. π.Χ., όπως αποδεικνύουν τα αρχαιολογικά ευρήματα.
Πρόκειται για ένα οικοδομικό συγκρότημα αποτελούμενο από δύο διαφορετικά κτίρια, το κτίριο Α το οποίο ταυτίζεται με το καταγώγειο (αίθουσα για τα κοινά γεύματα) και το κτίριο Β, όπου τοποθετούνται ο λουτρών, το άβατον και το εγκοιμητήριον. Ναΐσκος και γύρω από αυτόν μνημειώδης βωμός, εσχάρα και βόθροι γεμάτοι με τα υπολείμματα λατρευτικών και θεραπευτικών πράξεων, συμπληρώνουν την υποδομή του. Πληθώρα κινητών ευρημάτων όλων των κατηγοριών, όπως αναθηματικών στηλών, μαρμάρινων αγαλματιδίων, επιγραφής, χάλκινων ειδωλίων και κοσμημάτων με την μορφή του φιδιού, κατ’ εξοχήν συμβόλου του θεού, αλλά κυρίως ενεπίγραφα όστρακα με χαραγμένο το όνομά του, επιβεβαιώνουν την ταύτιση.
Το Ασκληπιείο του Δαφνούντος, παρά την ατυχή συγκυρία της απρόβλεπτης αποκάλυψής του πάνω στην κεντρική αρτηρία του αυτοκινητόδρομου Π.Α.Θ.Ε. στη φάση που η κατασκευή του όδευε προς την ολοκλήρωσή της, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η τροποποίηση της χάραξής της, κατέστη εν τέλει δυνατόν να διασωθεί με τον προσφορότερο τρόπο. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε η οργανωμένη μεταφορά και επανατοποθέτησή του σε γειτονικό χώρο, όπου εγκιβωτίστηκε για λόγους προστασίας και στη συνέχεια εκπονήθηκαν οι απαιτούμενες μελέτες για την αποκατάσταση και ανάδειξή του.
Υπουργείο Πολιτισμού
