Πέμπτη 13 Μαΐου 2010
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Δούλευε τους δημότες και τους μαθητές επί 3,5 χρόνια ο Δήμαρχος Καμένων Βούρλων κ. Αντωνίου για την κατασκευή καινούργιας σχολικής μονάδας στα Καμένα Βούρλα !!!!
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Οι δημότες και οι μαθητές βέβαια θα τον ανταμείψουν στις επερχόμενες εκλογές όπως του αρμόζει με την καταψήφιση του !!!!!
ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Λαμία 4 - 5 - 2010
ΝΟΜΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ Αρ. Πρωτ. 25
ΛΑΜΙΑ
Πλατεία Διάκου 1 ΤΚ 35100
Τηλ. - Fax 2231028807 ΠΡΟΣ: ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΟΜΟΥ
Ιστοσελίδα: www.elmefth.gr MME
Email : elmelami@otenet.gr & elmefth@gmail.com
Αποφάσεις σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών
Μαζί με την άγρια επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, την κατεδάφιση του Ασφαλιστικού συστήματος, το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο» της αμάθειας και των χορηγών, ήρθαν στη δημοσιότητα και τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας για καταργήσεις ή συγχωνεύσεις σχολείων.
Πιο συγκεκριμένα, η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ έχει ζητήσει από όλες τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να συλλέξουν αναλυτικά στοιχεία για τον αριθμό των μαθητών σε κάθε σχολείο, ποια από αυτά σχολεία πληρώνουν μίσθωμα, καθώς και προτάσεις για συγχωνεύσεις ή καταργήσεις σχολείων. Ήδη, στο ΦΕΚ με αριθμό φύλλου 412/12-04-2010 προβλέπεται από τη νέα σχολική χρονιά η συγχώνευση 4 σχολείων (1 σε Σάμο, 2 σε Αθήνα, 1 σε Ανατολική Θεσσαλονίκη), ενώ με την 41927/Δ4/16-4- 2010 υπουργική απόφαση καταργούνται 4 σχολεία (1 στη Φθιώτιδα και 3 στις Κυκλάδες). Η κατεύθυνση αυτή σχετίζεται με την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών (25-1-10) να περικόψει κατά 10% τις πιστώσεις του προϋπολογισμού σε όλα τα υπουργεία και συγκεκριμένα κατά 781 εκατομμύρια ευρώ για την παιδεία.
Στο νομό μας - παρά την αντίθετη απόφαση της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας και του Ν.Σ. - κλείνουν το Γυμνάσιο Αγ. Γεωργίου, αναγκάζοντας τα παιδιά του ορεινού όγκου της Δυτικής Φθιώτιδας, να ταλαιπωρούνται στην μετακίνησή τους (2-3 ώρες) και τους συναδέλφους με την Δαμόκλεια σπάθη πάνω απ’ το κεφάλι τους ως προ την κατάργηση της οργανικής τους θέσης με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η απόφαση αυτή θα έχει δραματικές συνέπειες, στα ήδη μεγάλα προβλήματα στη μόρφωση των παιδιών. Από κοινού με την κατεύθυνση για 30αρια τμήματα, τον δραματικό περιορισμό των διορισμών, τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (αναπληρωτές με μειωμένο ωράριο θα λέγονται πια οι ωρομίσθιοι), το τοπίο στην εκπαίδευση, σε λίγα χρόνια, θα θυμίζει αυτό της δεκαετίας του 1950. Με τη μόνη διαφορά πως πλέον χορηγοί θα μπαινοβγαίνουν στα σχολεία, ανταλλάσσοντας τα ψίχουλα που θα πετούνε με το δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι το αναλυτικό πρόγραμμα. Επίθεση δηλαδή, τόσο στη τσέπη των εργαζόμενων-γονιών, όσο και στα μυαλά των μαθητών. Ταυτόχρονα, ανοίγει περαιτέρω ο δρόμος για απολύσεις εκπαιδευτικών με πρόσχημα πάντα πως όταν δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας, μονιμότητα δεν υφίσταται.
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Φθιώτιδας
Οι δημότες και οι μαθητές βέβαια θα τον ανταμείψουν στις επερχόμενες εκλογές όπως του αρμόζει με την καταψήφιση του !!!!!
ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Λαμία 4 - 5 - 2010
ΝΟΜΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ Αρ. Πρωτ. 25
ΛΑΜΙΑ
Πλατεία Διάκου 1 ΤΚ 35100
Τηλ. - Fax 2231028807 ΠΡΟΣ: ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΟΜΟΥ
Ιστοσελίδα: www.elmefth.gr MME
Email : elmelami@otenet.gr & elmefth@gmail.com
Αποφάσεις σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών
Μαζί με την άγρια επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, την κατεδάφιση του Ασφαλιστικού συστήματος, το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο» της αμάθειας και των χορηγών, ήρθαν στη δημοσιότητα και τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας για καταργήσεις ή συγχωνεύσεις σχολείων.
Πιο συγκεκριμένα, η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ έχει ζητήσει από όλες τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να συλλέξουν αναλυτικά στοιχεία για τον αριθμό των μαθητών σε κάθε σχολείο, ποια από αυτά σχολεία πληρώνουν μίσθωμα, καθώς και προτάσεις για συγχωνεύσεις ή καταργήσεις σχολείων. Ήδη, στο ΦΕΚ με αριθμό φύλλου 412/12-04-2010 προβλέπεται από τη νέα σχολική χρονιά η συγχώνευση 4 σχολείων (1 σε Σάμο, 2 σε Αθήνα, 1 σε Ανατολική Θεσσαλονίκη), ενώ με την 41927/Δ4/16-4- 2010 υπουργική απόφαση καταργούνται 4 σχολεία (1 στη Φθιώτιδα και 3 στις Κυκλάδες). Η κατεύθυνση αυτή σχετίζεται με την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών (25-1-10) να περικόψει κατά 10% τις πιστώσεις του προϋπολογισμού σε όλα τα υπουργεία και συγκεκριμένα κατά 781 εκατομμύρια ευρώ για την παιδεία.
Στο νομό μας - παρά την αντίθετη απόφαση της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας και του Ν.Σ. - κλείνουν το Γυμνάσιο Αγ. Γεωργίου, αναγκάζοντας τα παιδιά του ορεινού όγκου της Δυτικής Φθιώτιδας, να ταλαιπωρούνται στην μετακίνησή τους (2-3 ώρες) και τους συναδέλφους με την Δαμόκλεια σπάθη πάνω απ’ το κεφάλι τους ως προ την κατάργηση της οργανικής τους θέσης με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η απόφαση αυτή θα έχει δραματικές συνέπειες, στα ήδη μεγάλα προβλήματα στη μόρφωση των παιδιών. Από κοινού με την κατεύθυνση για 30αρια τμήματα, τον δραματικό περιορισμό των διορισμών, τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (αναπληρωτές με μειωμένο ωράριο θα λέγονται πια οι ωρομίσθιοι), το τοπίο στην εκπαίδευση, σε λίγα χρόνια, θα θυμίζει αυτό της δεκαετίας του 1950. Με τη μόνη διαφορά πως πλέον χορηγοί θα μπαινοβγαίνουν στα σχολεία, ανταλλάσσοντας τα ψίχουλα που θα πετούνε με το δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι το αναλυτικό πρόγραμμα. Επίθεση δηλαδή, τόσο στη τσέπη των εργαζόμενων-γονιών, όσο και στα μυαλά των μαθητών. Ταυτόχρονα, ανοίγει περαιτέρω ο δρόμος για απολύσεις εκπαιδευτικών με πρόσχημα πάντα πως όταν δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας, μονιμότητα δεν υφίσταται.
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Φθιώτιδας
ΕΝΩΣΗ ΟΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
ΟινοΚεντρικά
τα Μεγάλα Κρασιά των Βουνών
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
‘ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ 2010’
Τα οινοποιεία όλης της Ελλάδος ανοίγουν τις πόρτες τους στις 15 & 16 Μαΐου και σας προσκαλούν σε ένα μεθυστικό ταξίδι αρωμάτων και γεύσεων.
Ξενάγηση στο αμπέλι, στο χώρο παραγωγής, στην κάβα, γευστική δοκιμή των κρασιών, εκδηλώσεις και εκπλήξεις είναι κάποιες από τις δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν ανά οινοποιείο.
Η Ένωση Οινοπαραγωγών Αμπελώνα Κεντρικής Ελλάδος (ΕΝ.Ο.Α.Κ.Ε.) συμμετέχει στην πανελλαδική εκδήλωση ‘Ανοιχτές Πόρτες 2010’ και καλεί όλους τους οινόφιλους να επισκεφτούν τα μέλη της, να γνωρίσουν από κοντά τους παραγωγούς και να δοκιμάσουν τα μεγάλα κρασιά των βουνών της Κεντρικής Ελλάδος.
Ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει στους Δρόμους του Κρασιού της Κεντρικής Ελλάδας, να ξεναγηθεί στις ομορφιές των επισκέψιμων οινοποιείων της, να χαρεί το ελληνικό κρασί στον φυσικό του χώρο και να προμηθευτεί τα κρασιά των οινοποιείων που συμμετέχουν σε καλύτερες τιμές.
Ωράριο Λειτουργίας : 11π.μ – 18μ.μ
ΟινοΚεντρικά
τα Μεγάλα Κρασιά των Βουνών
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
‘ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ 2010’
Τα οινοποιεία όλης της Ελλάδος ανοίγουν τις πόρτες τους στις 15 & 16 Μαΐου και σας προσκαλούν σε ένα μεθυστικό ταξίδι αρωμάτων και γεύσεων.
Ξενάγηση στο αμπέλι, στο χώρο παραγωγής, στην κάβα, γευστική δοκιμή των κρασιών, εκδηλώσεις και εκπλήξεις είναι κάποιες από τις δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν ανά οινοποιείο.
Η Ένωση Οινοπαραγωγών Αμπελώνα Κεντρικής Ελλάδος (ΕΝ.Ο.Α.Κ.Ε.) συμμετέχει στην πανελλαδική εκδήλωση ‘Ανοιχτές Πόρτες 2010’ και καλεί όλους τους οινόφιλους να επισκεφτούν τα μέλη της, να γνωρίσουν από κοντά τους παραγωγούς και να δοκιμάσουν τα μεγάλα κρασιά των βουνών της Κεντρικής Ελλάδος.
Ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει στους Δρόμους του Κρασιού της Κεντρικής Ελλάδας, να ξεναγηθεί στις ομορφιές των επισκέψιμων οινοποιείων της, να χαρεί το ελληνικό κρασί στον φυσικό του χώρο και να προμηθευτεί τα κρασιά των οινοποιείων που συμμετέχουν σε καλύτερες τιμές.
Ωράριο Λειτουργίας : 11π.μ – 18μ.μ
Η Δημοκρατία της απάτης (Δείτε το βίντεο)
energoipoliteskv.blogspot.com
Πολλοί είναι οι βολεμένοι της "δημοκρατίας" μας και αυτοί δεν είναι μόνο οι επίσημοι βο(υ)λευτές.
Το μόνο σίγουρο είναι πως κάθε φορά μας κυβερνούν αυτοί που μας αξίζουν , αφού όταν γίνονται εκλογές στην Ελλάδα ο ένας στους τρείς Έλληνες πάει για καφέ αντί για να ψηφίσει.
Μάθανε στους Έλληνες πως δημοκρατία είναι να ψηφίζεις αυτόν που θές να σε κυβερνήσει, ξεχάσανε διακριτικά να του πουν πως στη δημοκρατία εκτός απο το συμφωνώ υπάρχει και το διαφωνώ. Ψηφίζω δηλαδή καί από αντίδραση....
Έτσι το ένα τρίτο των Ελλήνων πάει για καφέ, το άλλο τρίτο ψηφίζει και το άλλο τρίτο εκλέγει και αυτών η ψήφος κυβερνά τη χώρα. Οχι δεν υπερβάλουμε καθόλου έτσι ακριβώς είναι.
Στη Δημοκρατία της ΑΠΑΤΗΣ κυβερνά κάθε φορά αυτός που θα καταφέρει να εξαπατήσει το λαό με τα καλύτερα τεχνάσματα.
Τώρα γιατί τα κόμματα είναι υποχρεωμένα να καταθέτουν πρόγραμμα ;;;
Αυτό είναι σαν τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας , ο άνθρωπος "κορνίζα".
Το κυβερνητικό πρόγραμμα που καταθέτουν προεκλογικά τα κόμματα δεν παίζει κανένα ρόλο στη Δημοκρατία της ΑΠΑΤΗΣ ότι θέλουν δηλώνουν , για το λόγο αυτό άλλωστε τα προγράμματα αυτά αναφέρονται συνήθως και καλοστημένες γενικολογίες.
Το θέμα είναι ποιός θα εξαπατήσει το λαό καλύτερα , ποιός θα του τάξει τα περισσότερα και μόλις αναρριχηθεί στην εξουσία , αρχίζει ο "βούρδουλας " και οι πρώην ψηφοφόροι όπως θα δείτε και στο βίντεο αποκαλούνται ξαφνικά τραμπούκοι !
Αν είχαμε έστω και υποτυπώδη δημοκρατία στην Ελλάδα, όταν ένα κόμμα ξεφεύγει κατ'επανάληψη απο αυτά που προεκλογικά είχε υποσχεθεί θα έπρεπε να καθαιρείται απο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας (αν είχαμε) και να τιμωρείται για εξαπάτηση του Ελληνικού λαού.
Αυτά βέβαια αν ... αν είχαμε δημοκρατία....
Ψηφοφόροι με ασθενή μνήμη επιβάλετε να βλέπουν το παρακάτω βίντεο τουλάχιστον μια φορά ανα 12 ώρες (πρωί-βράδυ)κάθε μέρα επι μία εβδομάδα ή θεραπεία να επαναλαμβάνετε τουλάχιστον μια φορά το μήνα.
Συνίσταται η προβολή του πάντα με γεμάτο στομάχι. (το άδειο είναι κακός σύμβουλος)
Από .....tiresias
Η "Φαντασία" στο γκρέμισμα της εξουσίας
Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com
Από τη σημερινή παράσταση στην παραλία του Αλίμου
Η φαντασία στην εξουσία!
Παράσταση πρώτη και μοναδική!
Και το γκρέμισμα των αυθαιρέτων άρχισε με τη "Φαντασία" (το γνωστό παλιό νυχτερινό κέντρο) στον Αλιμο για επικοινωνιακούς λόγους.
Χέρι χέρι με τον πρωθυπουργό η κυρία υπουργός περιβάλλοντος και με τις μπουλντόζες σε πλήρη ανάπτυξη φροντίζουν για τα μπάνια του λαού.
Κατεδαφίζουν τα αυθαίρετα κτίσματα της παραλίας.
Αν φρόντιζαν το ίδιο και για το φαγητό των υπηκόων των!
Καλή αρχή λοιπόν και δυο ερωτησούλες επειδή ως γνωστόν η μισή Ελλάδα είναι κτισμένη αυθαίρετα:
α)Θα συνεχίσετε το γκρέμισμα όλων των αυθαιρέτων ή η παράσταση ήταν για μια μόνο μέρα;
β)Για να εκτελεστούν οι αποφάσεις των δικαστηρίων απαιτείται η παρουσία του πρωθυπουργού και της υπουργού περιβάλλοντος;
Και μια πρόταση - ερώτηση:
Για τραβήξτε προς τα δάση της Αττικής να δούμε πόσες βίλες θα γκρεμίσετε;
Από .... ΖΕΙΔΩΡΟΝ
Από τη σημερινή παράσταση στην παραλία του Αλίμου
Η φαντασία στην εξουσία!
Παράσταση πρώτη και μοναδική!
Και το γκρέμισμα των αυθαιρέτων άρχισε με τη "Φαντασία" (το γνωστό παλιό νυχτερινό κέντρο) στον Αλιμο για επικοινωνιακούς λόγους.
Χέρι χέρι με τον πρωθυπουργό η κυρία υπουργός περιβάλλοντος και με τις μπουλντόζες σε πλήρη ανάπτυξη φροντίζουν για τα μπάνια του λαού.
Κατεδαφίζουν τα αυθαίρετα κτίσματα της παραλίας.
Αν φρόντιζαν το ίδιο και για το φαγητό των υπηκόων των!
Καλή αρχή λοιπόν και δυο ερωτησούλες επειδή ως γνωστόν η μισή Ελλάδα είναι κτισμένη αυθαίρετα:
α)Θα συνεχίσετε το γκρέμισμα όλων των αυθαιρέτων ή η παράσταση ήταν για μια μόνο μέρα;
β)Για να εκτελεστούν οι αποφάσεις των δικαστηρίων απαιτείται η παρουσία του πρωθυπουργού και της υπουργού περιβάλλοντος;
Και μια πρόταση - ερώτηση:
Για τραβήξτε προς τα δάση της Αττικής να δούμε πόσες βίλες θα γκρεμίσετε;
Από .... ΖΕΙΔΩΡΟΝ
Επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Οι εξελίξεις είναι πολύ σοβαρές. Η κυβέρνηση οφείλει να συνειδητοποιήσει ταχύτατα ότι οι αποφάσεις των ηγετών και των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (τυπικά των 26 κρατών της ΕΕ, πλην της Βρετανίας) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης των χωρών της Ευρωζώνης, το οποίο πρέπει βεβαίως να επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί πάση θυσία και η Ελλάδα. Η χθεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι, αν υπαχθεί και κάποια άλλη χώρα της Ευρωζώνης στον μηχανισμό «διάσωσης» του ΔΝΤ και της ΕΕ και πετύχει καλύτερο επιτόκιο δανεισμού από το «τοκογλυφικό» 5% με το οποίο θα δανείσει η ΕΕ την Ελλάδα, τότε θα επιδιώξει και η κυβέρνηση Παπανδρέου να μειώσει το επιτόκιο δανεισμού της χώρας μας, είναι ανεπαρκής. Αποκαλύπτει ότι ....
προφανώς η κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί την ουσία της πολιτικής απόφασης της Ευρωζώνης και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να την αξιοποιήσει.
Υποτίθεται ότι οι Ευρωπαίοι με επικεφαλής τους Γερμανούς εκβίασαν την κυβέρνηση Παπανδρέου να αποδεχθεί εξοντωτικούς όρους λιτότητας εναντίον των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων επειδή τα δημοσιονομικά χάλια της Ελλάδας οφείλονται στην «τεμπελιά» των Ελλήνων, που «ζουν ως παράσιτα με δανεικά κι αγύριστα σε βάρος των Γερμανών φορολογουμένων». Πρόκειται για γελοίο προπαγανδιστικό ισχυρισμό του Βερολίνου, αλλά ας δεχθούμε χάριν συζητήσεως ότι αυτό ώθησε την καγκελάριο Μέρκελ στην επιβολή αυτών των φρικτών μέτρων εναντίον της Ελλάδας.
Εκ των υστέρων η Μέρκελ και οι υπόλοιποι ηγέτες της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ διαπίστωσαν, όπως αποδεικνύουν οι αποφάσεις που πήραν την Κυριακή, ότι το πρόβλημα ήταν πολύ ευρύτερο, ότι απειλούνταν με αστρονομική εκτόξευση στα ύψη τα επιτόκια της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας κλπ., ότι τη Δευτέρα το ίδιο το ευρώ απειλείτο με καταποντισμό.
Και όλα αυτά εξαιτίας κερδοσκοπικών επιθέσεων! Οχι επειδή οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί είναι τεμπέληδες σαν τους Ελληνες! Οχι επειδή παραποίησαν τα στατιστικά τους στοιχεία. Οχι επειδή έχασαν την ανταγωνιστικότητά τους και όλες τις υπόλοιπες ανοησίες που έχουν πει εναντίον της χώρας μας. Αυτές οι εκ των υστέρων διαπιστώσεις των Ευρωπαίων όμως συνιστούν έμπρακτη ομολογία εκ μέρους τους ότι κακώς είχαν εκτιμήσει τα αίτια της υπερβολικής αύξησης των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας, άρα κακώς της επέβαλαν τόσο εξοντωτικά μέτρα τιμωρίας ως προϋπόθεση για να τη «σώσουν»!
Αφού οι... «αναμάρτητες» Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία κλπ. βρέθηκαν στην ίδια μοίρα αναφορικά με τα επιτόκια δανεισμού τους με την «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» Ελλάδα και αφού ακόμη και το «άμωμον» ευρώ βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού, είναι προφανές ότι άλλες ήταν οι αιτίες που οι κερδοσκόποι «έγδερναν» την Ελλάδα και όχι απλώς η κακή κατάσταση των δημοσιονομικών της δεικτών. Λανθασμένο το φάρμακο, επομένως, που έδωσαν στην Ελλάδα το ΔΝΤ και η ΕΕ. Αδικη η τιμωρία των Ελλήνων και ο εγκλεισμός τους στο «δημοσιονομικό Νταχάου» της Μέρκελ!
Αυτό το συμπέρασμα συνεπιφέρει πολιτικές συνέπειες. Αφού η ΕΕ διέγνωσε λανθασμένα τις αιτίες της ελληνικής κρίσης δανεισμού και επομένως μας επέβαλε λανθασμένα μέτρα, η κυβέρνηση Παπανδρέου οφείλει τώρα να απαιτήσει συνολική επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για τα μέτρα του ΔΝΤ και της ΕΕ και να επιμείνει στην εναρμόνισή της και την αναδιατύπωσή της εντός του πλαισίου του νέου μηχανισμού που αποφασίστηκε την Κυριακή. Συζήτηση για τα μέτρα από την αρχή!
Αυτό είναι το αίτημα που πρέπει να προβάλει αμέσως η κυβέρνηση Παπανδρέου και όχι αυτό που είπε ο εκπρόσωπός της - να ζητήσει δηλαδή μείωση του επιτοκίου δανεισμού αν κάποια άλλη χώρα της Ευρωζώνης δανειστεί με χαμηλότερο επιτόκιο. Αυτό το αίτημα περί επιτοκίων είναι σωστό, αλλά εντελώς ασήμαντο σε σχέση με τη ριζική αλλαγή της στάσης των Ευρωπαίων ηγετών όσον αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης δανεισμού χωρών της Ευρωζώνης.
Στο τραπέζι
Τώρα, όλα πάλι από την αρχή!
ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ από την αρχή όλων ανεξαιρέτως των εξουθενωτικών μέτρων που επέβαλαν το ΔΝΤ και η ΕΕ και υποχρεώθηκε να αποδεχθεί η Αθήνα πρέπει να ζητήσει τώρα μετά τις αποφάσεις της Ευρωζώνης την Κυριακή η κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι ίδιοι οι ηγέτες της ΕΕ απέρριψαν κατηγορηματικά την επέκταση και σε άλλες χώρες του ελληνικού «μοντέλου διάσωσης», κρίνοντάς το εντελώς ακατάλληλο. Εχει κάθε δικαίωμα λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση να απαιτήσει επανεξέταση εξαρχής όλου του πακέτου μέτρων και εναρμόνισή του με τις νέες αποφάσεις που πήραν η ΕΕ και η ΕΚΤ. Δεν είναι ανεκτό τώρα η ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα και εδώ να κόβουν μισθούς και συντάξεις.
Από....ethnos.gr
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Οι εξελίξεις είναι πολύ σοβαρές. Η κυβέρνηση οφείλει να συνειδητοποιήσει ταχύτατα ότι οι αποφάσεις των ηγετών και των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (τυπικά των 26 κρατών της ΕΕ, πλην της Βρετανίας) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης των χωρών της Ευρωζώνης, το οποίο πρέπει βεβαίως να επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί πάση θυσία και η Ελλάδα. Η χθεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι, αν υπαχθεί και κάποια άλλη χώρα της Ευρωζώνης στον μηχανισμό «διάσωσης» του ΔΝΤ και της ΕΕ και πετύχει καλύτερο επιτόκιο δανεισμού από το «τοκογλυφικό» 5% με το οποίο θα δανείσει η ΕΕ την Ελλάδα, τότε θα επιδιώξει και η κυβέρνηση Παπανδρέου να μειώσει το επιτόκιο δανεισμού της χώρας μας, είναι ανεπαρκής. Αποκαλύπτει ότι ....
προφανώς η κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί την ουσία της πολιτικής απόφασης της Ευρωζώνης και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να την αξιοποιήσει.
Υποτίθεται ότι οι Ευρωπαίοι με επικεφαλής τους Γερμανούς εκβίασαν την κυβέρνηση Παπανδρέου να αποδεχθεί εξοντωτικούς όρους λιτότητας εναντίον των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων επειδή τα δημοσιονομικά χάλια της Ελλάδας οφείλονται στην «τεμπελιά» των Ελλήνων, που «ζουν ως παράσιτα με δανεικά κι αγύριστα σε βάρος των Γερμανών φορολογουμένων». Πρόκειται για γελοίο προπαγανδιστικό ισχυρισμό του Βερολίνου, αλλά ας δεχθούμε χάριν συζητήσεως ότι αυτό ώθησε την καγκελάριο Μέρκελ στην επιβολή αυτών των φρικτών μέτρων εναντίον της Ελλάδας.
Εκ των υστέρων η Μέρκελ και οι υπόλοιποι ηγέτες της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ διαπίστωσαν, όπως αποδεικνύουν οι αποφάσεις που πήραν την Κυριακή, ότι το πρόβλημα ήταν πολύ ευρύτερο, ότι απειλούνταν με αστρονομική εκτόξευση στα ύψη τα επιτόκια της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας κλπ., ότι τη Δευτέρα το ίδιο το ευρώ απειλείτο με καταποντισμό.
Και όλα αυτά εξαιτίας κερδοσκοπικών επιθέσεων! Οχι επειδή οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί είναι τεμπέληδες σαν τους Ελληνες! Οχι επειδή παραποίησαν τα στατιστικά τους στοιχεία. Οχι επειδή έχασαν την ανταγωνιστικότητά τους και όλες τις υπόλοιπες ανοησίες που έχουν πει εναντίον της χώρας μας. Αυτές οι εκ των υστέρων διαπιστώσεις των Ευρωπαίων όμως συνιστούν έμπρακτη ομολογία εκ μέρους τους ότι κακώς είχαν εκτιμήσει τα αίτια της υπερβολικής αύξησης των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας, άρα κακώς της επέβαλαν τόσο εξοντωτικά μέτρα τιμωρίας ως προϋπόθεση για να τη «σώσουν»!
Αφού οι... «αναμάρτητες» Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία κλπ. βρέθηκαν στην ίδια μοίρα αναφορικά με τα επιτόκια δανεισμού τους με την «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» Ελλάδα και αφού ακόμη και το «άμωμον» ευρώ βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού, είναι προφανές ότι άλλες ήταν οι αιτίες που οι κερδοσκόποι «έγδερναν» την Ελλάδα και όχι απλώς η κακή κατάσταση των δημοσιονομικών της δεικτών. Λανθασμένο το φάρμακο, επομένως, που έδωσαν στην Ελλάδα το ΔΝΤ και η ΕΕ. Αδικη η τιμωρία των Ελλήνων και ο εγκλεισμός τους στο «δημοσιονομικό Νταχάου» της Μέρκελ!
Αυτό το συμπέρασμα συνεπιφέρει πολιτικές συνέπειες. Αφού η ΕΕ διέγνωσε λανθασμένα τις αιτίες της ελληνικής κρίσης δανεισμού και επομένως μας επέβαλε λανθασμένα μέτρα, η κυβέρνηση Παπανδρέου οφείλει τώρα να απαιτήσει συνολική επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για τα μέτρα του ΔΝΤ και της ΕΕ και να επιμείνει στην εναρμόνισή της και την αναδιατύπωσή της εντός του πλαισίου του νέου μηχανισμού που αποφασίστηκε την Κυριακή. Συζήτηση για τα μέτρα από την αρχή!
Αυτό είναι το αίτημα που πρέπει να προβάλει αμέσως η κυβέρνηση Παπανδρέου και όχι αυτό που είπε ο εκπρόσωπός της - να ζητήσει δηλαδή μείωση του επιτοκίου δανεισμού αν κάποια άλλη χώρα της Ευρωζώνης δανειστεί με χαμηλότερο επιτόκιο. Αυτό το αίτημα περί επιτοκίων είναι σωστό, αλλά εντελώς ασήμαντο σε σχέση με τη ριζική αλλαγή της στάσης των Ευρωπαίων ηγετών όσον αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης δανεισμού χωρών της Ευρωζώνης.
Στο τραπέζι
Τώρα, όλα πάλι από την αρχή!
ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ από την αρχή όλων ανεξαιρέτως των εξουθενωτικών μέτρων που επέβαλαν το ΔΝΤ και η ΕΕ και υποχρεώθηκε να αποδεχθεί η Αθήνα πρέπει να ζητήσει τώρα μετά τις αποφάσεις της Ευρωζώνης την Κυριακή η κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι ίδιοι οι ηγέτες της ΕΕ απέρριψαν κατηγορηματικά την επέκταση και σε άλλες χώρες του ελληνικού «μοντέλου διάσωσης», κρίνοντάς το εντελώς ακατάλληλο. Εχει κάθε δικαίωμα λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση να απαιτήσει επανεξέταση εξαρχής όλου του πακέτου μέτρων και εναρμόνισή του με τις νέες αποφάσεις που πήραν η ΕΕ και η ΕΚΤ. Δεν είναι ανεκτό τώρα η ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα και εδώ να κόβουν μισθούς και συντάξεις.
Από....ethnos.gr
Το πραγματικό δίλημμα!
energoipoliteskv.blogspot.com
Του Γιώργου Σαρρή
Το άκουσα χτες και στην εκπομπή του Τσίμα για την Αργεντινή.Ρώτησαν στέλεχος του ΔΝΤ που ήταν στην Αργεντινή και τώρα ασχολείται με την Ελλάδα."Αν ο δείκτης απελπισίας από το 1-10 ήταν στην Αργεντινή στο 9, στην Ελλάδα πόσο θα είναι;"Και εκείνος απάντησε κυνικά."Στο 13"!!!Φανταστείτε τι σχέδια έχουν...
Ας το πούμε ανοιχτά και καθαρά.
Το ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει είναι ολοφάνερο.
Οι περικοπές μισθών,συντάξεων,επιδομάτων κλπ. αποσύρουν χρήμα από την αγορά,ενώ ταυτόχρονα βυθίζουν τον κόσμο στην απογοήτευση.Άρα πάμε σε δραματική πτώση του ΑΕΠ,μείωση εσόδων, ανεργία,βαθιά ύφεση και επομένως αύξηση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ.Το λέει η ίδια η κυβέρνηση που μιλάει για χρέος στο 150% του ΑΕΠ!Το λένε πια εκτός από έμπειρους οικονομολόγους, ακόμη και στελέχη του ΔΝΤ!!
Αυτό θα απαιτήσει νέους εκβιασμούς,νέο αίμα,νέα μέτρα, νέα απόσυρση χρήματος, νέα...μείωση του ΑΕΠ κλπ.Και τότε θα έρθουν τα παιδιά του ΔΝΤ και θα μας πουν:Δώστε μας κάτι που να έχει αξία αφού δεν μπορείτε να πληρώσετε το λογαριασμό(τον αυξημένο κατά 110δις+τόκους)!Και θα γίνει άλωση όλων των κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων και κάθε τύπου κρατικής περιουσίας, όλων των εργασιακών δικαιωμάτων και των λίγων κοινωνικών παροχών που υπάρχουν.Και βέβαια αυτό θα φέρει νέα μείωση των δημόσιων εσόδων.Τώρα πως αυτό ονομάζεται λύση, ενώ είναι ξεκάθαρα συνταγή υποδούλωσης και βέβαιης και περισσότερο επώδυνης χρεοκοπίας από αυτήν που υποτίθεται οτι προσπαθούμε να αποφύγουμε, ας βρεθεί κάποιος να το εξηγήσει.
Δεν εξηγείται, μην προσπαθήσετε.
Ειναι απλά ξεπούλημα της χώρας και του λαού της σε μια συμμορία καθαρμάτων που κάνει την ίδια δουλειά εδώ και χρόνια σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.
Χρεοκοπία μέσα σε συνθήκες Εθνικής Ανεξαρτησίας και η χώρα δική μας;Η χρεοκοπία αναγκαστική λίγο αργότερα με μαθηματική ακρίβεια και όλος ο πλούτος και η περιουσία μας στα χέρια του ΔΝΤ και των διεθνών τραπεζιτών;
Χρεοκοπία και αναδιαπραγμάτευση εκτός Ευρώ με όπλο την υποτίμηση για λύση στο θέμα της ανταγωνιστικότητας(και βέβαια νέα αναδιανομή του πλούτου υπερ των εργαζόμενων);Η χρεοκοπία εντός ευρώ με στραγγάλισμα των αποδοχών, βαθιά εξοντωτική ύφεση χωρίς τρόπο και ορίζοντα εξόδου;
Κάποιοι λένε οτι χρεοκοπία και απώλεια της Εθν.Ανεξαρτησίας πάνε πακέτο.Μεγάλο ψέμα!!Που όμως θα απαντηθεί σωστά μόνον τη στιγμή που ο λαός μαζικά θα βγεί στους δρόμους και θα παλέψει.Τα προβλήματα αισχρών εκβιασμών μόνον έτσι λύνονται και όχι με διαβουλεύσεις ειδικών και στημένους διαλόγους με καλοπληρωμένους διαιτητές και το λαό θεατή στον καναπέ!
Κάποιοι λένε πως αυτό είναι καταστροφή.Αισχρό ψέμα!!!Καταστροφή είναι για αυτούς που τώρα καταληστεύουν ότι υπάρχει.Για μας είναι σωτηρία.Η Ελλάδα είναι μια χώρα που ΜΠΟΡΕΊ να επιβιώσει και μάλιστα εύκολα και από την πρώτη στιγμή.Η γή μπορεί να παράγει, ο τουρισμός δεν πρόκειται να σταματήσει(ίσα-ίσα θα αυξηθεί αν γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί), ο πλούτος της χώρας είναι μεγάλος σε όλους τους τομείς αλλά και σε νέους δρόμους όπως η ενέργεια με τον ήλιο τον άνεμο κλπ.Και βέβαια η Ελλάδα αλλά και η κάθε χώρα μπορεί να κάνει θαύματα αν αποκτησει ξανα την αισιοδοξία,τον ενθουσιασμό και την αυτοπεποίθηση που της έχουν γκρεμίσει εσκεμμένα για να πείσουν πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει! Οι Έλληνες δεν είμαστε τα κοπρόσκυλα που προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε.Είμαστε ένας λαός με άπειρη δημιουργικότητα και αποθέματα δυνάμεων, αρκεί να μας αφήσουν να δουλέψουμε ΓΙΑ ΜΑΣ!
Η επιλογή είναι απλή, μια και μοναδική!
Ξεσηκωμός!Ξεσηκωμός!ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!
ΓΙΑ ΜΑΣ! ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
Υ.Γ.Δεν έχω καμιά αμφιβολία οτι αυτο είναι που θα γίνει στο τέλος!Αυτό που προσπαθούν να μας περάσουν ως μονόδρομο δεν είναι καν επιλογή.Απλά δεν αντέχεται.
Από.....Citypress-gr
Αποκλειστικό: Αύριο στη Λαμία ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου
energoipoliteskv.blogspot.com
Ξαφνικά και χωρίς καμία προηγούμενη προειδοποίηση, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, αποφάσισε να βρίσκεται αύριο το απόγευμα στη Λαμία για να επισκεφθεί την Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας.
Οι βουλευτές του κόμματος ενημερώθηκαν πριν λίγο και δηλώνουν έκπληκτοι από την επίσκεψη αυτή.
Ανακοίνωση υποψηφιότητας της κ. Βίβιαν Αργύρη για τη θέση της Προέδρου της ΝΟ.Δ.Ε. Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας
Αναρτήθηκε από ....energoipolieskv.blogspot.com
Με γραπτή επιστολή της, η κ. Παρασκευή (Βίβιαν) Αργύρη, ανακοινώνει την υποψήφιότητά της για τη διεκδίκηση της θέσης της προεδρίας της ΝΕ Επιτροπής της ΝΟΔΕ Φθιώτιδας.
Αναλυτικά η επιστολή
Εν όψει του 8ου Τακτικού Συνεδρίου της Ν.Δ. που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 25, 26 και 27 Ιουνίου 2010, θα διεξαχθούν εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του Προέδρου και μελών της νέας ΝΟΔΕ Νέας Δημοκρατίας Φθιώτιδας αντίστοιχα στις 30 Μαΐου και 13 Ιουνίου 2010.
Σε μία κρίσιμη και ταραγμένη περίοδο για την Πατρίδα που οι πολιτικές εξελίξεις αλλάζουν μέρα με τη μέρα καλούμαστε με γρήγορους ρυθμούς, να ανασυντάξουμε την μεγάλη Παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, , να δώσουμε μέσα από τις επιλογές μας Ελπίδα, σε όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια έδιναν το παρών στην παράταξη και παράλληλα να οικοδομήσουμε, μέσα από την δράση μας, μια ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με όλη την ελληνική κοινωνία, μια σχέση αμφίδρομης δράσης όπου ο πολίτης θα είναι ο πρωταγωνιστής.
Σήμερα διανύουμε, ιστορικά, την περίοδο της Νέας Μεταπολίτευσης και η νέα Νέα Δημοκρατία οφείλει να είναι ενεργητική, αφήνοντας πίσω εξαρτήσεις , λάθη και τακτικές που όπως φαίνεται απογοήτευσαν.
Οφείλει να οδηγεί τις εξελίξεις και όχι να σύρεται απ’ αυτές. Να δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αποτροπή κοινωνικών αποκλεισμών.
Οφείλει να ακούει, να αντιλαμβάνεται και να δέχεται τα μηνύματα της κοινωνίας. Να συνθέτει και να ενώνει.
Οφείλει να παράγει νέα πολιτική. Να αντλεί νέες ιδέες και να αναπτύσσει νέες δράσεις. Να εξελίσσεται και να ανοίγεται στους νέους ανθρώπους, στις γυναίκες, στις δυναμικές ηλικίες, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες γιατί η Νέα Εποχή, και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ απαιτεί σύγχρονες και ριζοσπαστικές νοοτροπίες, θέλει εφαρμογή καινοτόμων και τολμηρών πολιτικών, που αντικατοπτρίζουν το κοινό αίσθημα, που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες προκλήσεις και πάνω απ’ όλα με θάρρος αναγνωρίζουν υπεύθυνα τα λάθη του χθες, διδάσκονται απ’ αυτά και προχωρούν δυναμικά μπροστά, χωρίς συμβιβασμούς ,θέτοντας ως γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας.
Θεωρώντας , πως μπορώ να ανταποκριθώ και να συνεισφέρω στο νέο ρόλο της Οργάνωσης καταθέτω σήμερα, πρώτα στην κοινωνία της Φθιώτιδας την απόφασή μου να είμαι υποψήφια Πρόεδρος της ΝΟ.Δ.Ε. Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας και καλώ όλα τα μέλη της Παράταξης στον Νομό την Κυριακή 30 Ιουνίου να στηρίξουν μαζικά, με την προσέλευση τους την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου Προέδρου και με την δύναμη της ψήφου τους να επιλέξουν τι είδους διοίκηση και λειτουργία του Κόμματος θέλουν στο Νομό μας κα συμμετέχοντας ενεργά στην εκλογή όλων των οργάνων του Κόμματος. .Να δώσουν μ’ αυτό τον τρόπο το στίγμα τους στην ανασυγκρότηση της οργάνωσης του Κόμματος, τις σκέψεις τους και τις ιδέες τους για να διευρύνει η Νέα Δημοκρατία το άνοιγμά της στην κοινωνία και να βελτιώνει τις πολιτικές της σε όλους τους τομείς τώρα ειδικά που η Πατρίδα το χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η όλη μου πορεία μέχρι σήμερα στην παράταξη και η εμπειρία που έχω αποκομίσει από την ενασχόλησή μου με τα κοινά πιστεύω ότι αποτελούν δείγμα της θέλησής μου για προσφορά στην Παράταξη που πάντα υπηρετούσα .
Είναι η εποχή πια που με ήρεμες δυνάμεις οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στην κοινωνία στα προβλήματα και στις αγωνίες που κάθε μέρα βιώνουμε. Πίστευα και πιστεύω στους διακριτούς ρόλους. Δεν δέχτηκα ποτέ πινακίδες και δεν έβαλα ποτέ πινακίδες σε στελέχη της Οργάνωσης. Θεωρώ ότι, μπορούμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε ότι, μπορούμε να ενισχύσουμε τους δεσμούς και τη συνεργασία μας προς όφελος της Παράταξης και μπορούμε να δουλέψουμε μαζί για να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον στον τόπο μας. Όλες και όλοι μαζί από κοινού, να συζητήσουμε και να χαράξουμε την πορεία μας για το αύριο αφού η επιτυχία στηρίζεται στη συλλογική δουλειά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΒΙΒΙΑΝ) ΑΡΓΥΡΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
Με γραπτή επιστολή της, η κ. Παρασκευή (Βίβιαν) Αργύρη, ανακοινώνει την υποψήφιότητά της για τη διεκδίκηση της θέσης της προεδρίας της ΝΕ Επιτροπής της ΝΟΔΕ Φθιώτιδας.
Αναλυτικά η επιστολή
Εν όψει του 8ου Τακτικού Συνεδρίου της Ν.Δ. που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 25, 26 και 27 Ιουνίου 2010, θα διεξαχθούν εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του Προέδρου και μελών της νέας ΝΟΔΕ Νέας Δημοκρατίας Φθιώτιδας αντίστοιχα στις 30 Μαΐου και 13 Ιουνίου 2010.
Σε μία κρίσιμη και ταραγμένη περίοδο για την Πατρίδα που οι πολιτικές εξελίξεις αλλάζουν μέρα με τη μέρα καλούμαστε με γρήγορους ρυθμούς, να ανασυντάξουμε την μεγάλη Παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, , να δώσουμε μέσα από τις επιλογές μας Ελπίδα, σε όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια έδιναν το παρών στην παράταξη και παράλληλα να οικοδομήσουμε, μέσα από την δράση μας, μια ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με όλη την ελληνική κοινωνία, μια σχέση αμφίδρομης δράσης όπου ο πολίτης θα είναι ο πρωταγωνιστής.
Σήμερα διανύουμε, ιστορικά, την περίοδο της Νέας Μεταπολίτευσης και η νέα Νέα Δημοκρατία οφείλει να είναι ενεργητική, αφήνοντας πίσω εξαρτήσεις , λάθη και τακτικές που όπως φαίνεται απογοήτευσαν.
Οφείλει να οδηγεί τις εξελίξεις και όχι να σύρεται απ’ αυτές. Να δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αποτροπή κοινωνικών αποκλεισμών.
Οφείλει να ακούει, να αντιλαμβάνεται και να δέχεται τα μηνύματα της κοινωνίας. Να συνθέτει και να ενώνει.
Οφείλει να παράγει νέα πολιτική. Να αντλεί νέες ιδέες και να αναπτύσσει νέες δράσεις. Να εξελίσσεται και να ανοίγεται στους νέους ανθρώπους, στις γυναίκες, στις δυναμικές ηλικίες, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες γιατί η Νέα Εποχή, και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ απαιτεί σύγχρονες και ριζοσπαστικές νοοτροπίες, θέλει εφαρμογή καινοτόμων και τολμηρών πολιτικών, που αντικατοπτρίζουν το κοινό αίσθημα, που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες προκλήσεις και πάνω απ’ όλα με θάρρος αναγνωρίζουν υπεύθυνα τα λάθη του χθες, διδάσκονται απ’ αυτά και προχωρούν δυναμικά μπροστά, χωρίς συμβιβασμούς ,θέτοντας ως γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας.
Θεωρώντας , πως μπορώ να ανταποκριθώ και να συνεισφέρω στο νέο ρόλο της Οργάνωσης καταθέτω σήμερα, πρώτα στην κοινωνία της Φθιώτιδας την απόφασή μου να είμαι υποψήφια Πρόεδρος της ΝΟ.Δ.Ε. Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας και καλώ όλα τα μέλη της Παράταξης στον Νομό την Κυριακή 30 Ιουνίου να στηρίξουν μαζικά, με την προσέλευση τους την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου Προέδρου και με την δύναμη της ψήφου τους να επιλέξουν τι είδους διοίκηση και λειτουργία του Κόμματος θέλουν στο Νομό μας κα συμμετέχοντας ενεργά στην εκλογή όλων των οργάνων του Κόμματος. .Να δώσουν μ’ αυτό τον τρόπο το στίγμα τους στην ανασυγκρότηση της οργάνωσης του Κόμματος, τις σκέψεις τους και τις ιδέες τους για να διευρύνει η Νέα Δημοκρατία το άνοιγμά της στην κοινωνία και να βελτιώνει τις πολιτικές της σε όλους τους τομείς τώρα ειδικά που η Πατρίδα το χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η όλη μου πορεία μέχρι σήμερα στην παράταξη και η εμπειρία που έχω αποκομίσει από την ενασχόλησή μου με τα κοινά πιστεύω ότι αποτελούν δείγμα της θέλησής μου για προσφορά στην Παράταξη που πάντα υπηρετούσα .
Είναι η εποχή πια που με ήρεμες δυνάμεις οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στην κοινωνία στα προβλήματα και στις αγωνίες που κάθε μέρα βιώνουμε. Πίστευα και πιστεύω στους διακριτούς ρόλους. Δεν δέχτηκα ποτέ πινακίδες και δεν έβαλα ποτέ πινακίδες σε στελέχη της Οργάνωσης. Θεωρώ ότι, μπορούμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε ότι, μπορούμε να ενισχύσουμε τους δεσμούς και τη συνεργασία μας προς όφελος της Παράταξης και μπορούμε να δουλέψουμε μαζί για να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον στον τόπο μας. Όλες και όλοι μαζί από κοινού, να συζητήσουμε και να χαράξουμε την πορεία μας για το αύριο αφού η επιτυχία στηρίζεται στη συλλογική δουλειά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΒΙΒΙΑΝ) ΑΡΓΥΡΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Ο μονόδρομος της ΕΚΤ
energoipoliteskv.blogspot.com
By James Mackintosh, Short View
Δημοσιεύθηκε: 10:31 - 11/05/10
Οι αγορές εμφάνισαν σημάδια από μία "επίδειξη αγάπης από υστεροβουλία" εδώ και δύο χρόνια, αλλά χθες αυτά τα σημάδια ήταν υπερβολικά εμφανή. Σαν άγριες, πεινασμένες γάτες οι επενδυτές επιτέθηκαν στις κυβερνήσεις, έφαγαν έως ότου χόρτασαν και κατόπιν -για μικρό χρονικό διάστημα- άρχισαν να… γουργουρίζουν από ευχαρίστηση. Μόλις, όμως, τελείωσε η… γατοτροφή, εμφάνισαν εκ νέου τα κοφτερά τους νύχια, με δεδομένο ότι αποκαλύφθηκε και η ελληνική περίπτωση.
Χθες οι αγορές γιόρτασαν μετά την ανακοίνωση του προγράμματος στήριξης των 750 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και την ανακοίνωση της ΕΚΤ πως θα προχωρήσει σε αγορά κρατικών ομολόγων. Τα yields στα ελληνικά 2ετή ομόλογα υποχώρησαν κατά το εντυπωσιακό ποσοστό του 12,7%, καθώς οι επενδυτές αισθάνθηκαν βέβαιοι ότι η ΕΚΤ θα σηκώσει το βάρος ενδεχόμενης χρεοκοπίας.
Στις ευρωπαϊκές μετοχικές αγορές αυτό το "πακέτο" προκάλεσε πολύ μεγαλύτερη ευφορία απ’ ό,τι είχε προκαλέσει στον S&P 500 η ανακοίνωση του αντίστοιχου αμερικανικού προγράμματος, τον Σεπτέμβριο του 2008, από τον τότε υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Henry Paulson.
Η ανάκαμψη των αγορών έχει νόημα: το ρίσκο μεταφέρθηκε από τους ιδιώτες στις πλάτες των κυβερνήσεων.
Περισσότερα ερωτήματα, πάντως, προκάλεσε η πορεία του ευρώ. Το νόμισμα έφτασε έως το 1,30 δολάριο, για να κλείσει τελικά στο 1,27 δολάριο, σημειώνοντας ημερήσια άνοδο 0,7%. Δεν πρόκειται για άνοδο που δείχνει και μεγάλη εμπιστοσύνη στο νόμισμα, με δεδομένη την κάθετη υποχώρησή του την περασμένη εβδομάδα.
Οι λόγοι που οδήγησαν κάποιους να αγοράσουν ευρώ είναι απλοί: Η Πορτογαλία και η Ισπανία θα ανακουφιστούν σημαντικά από την επίθεση των επενδυτών στις ομολογιακές αγορές και ως εκ τούτου ο κίνδυνος διάλυσης της ευρωζώνης υποχώρησε.
Όμως, πέραν της παραπάνω περίπτωσης, δεν έγινε καμία κίνηση για να στηριχτούν οι περιφερειακές οικονομίες της ευρωζώνης ώστε να επιστρέψουν σε ορθή δημοσιονομική πορεία και να μειώσουν τα χρέη τους. Απλώς το κόστος ενδεχόμενης πτώχευσης της Ελλάδας τώρα θα το αναλάβει η ΕΚΤ. Ο μόνος τρόπος που έχει η τράπεζα για να αντεπεξέλθει σε αυτό το κόστος είναι ένας: να τυπώσει ευρώ, δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς να προχωρήσει σε υποτίμηση του νομίσματος.
Εάν συνδυάσετε το παραπάνω ρίσκο με τις μειωμένες διαθέσεις των πολιτικών της ευρωζώνης να εφαρμόσουν σκληρά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής, θα κατανοήσετε ότι οι αγορές είναι έτοιμες να… βγάλουν και πάλι τα νύχια τους.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Το τέταρτο κύμα λεηλασίας
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Από ΚΙΜΠΙ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλοί τρόποι να μετρήσουμε και να αποτιμήσουμε τους κύκλους της ζωής μιας χώρας. Ένα μέτρο είναι οι επιχειρηματικοί και οικονομικοί κύκλοι, οι εναλλαγές ανάπτυξης και ύφεσης. Ένα άλλο μέτρο είναι οι πολιτικοί κύκλοι, οι εναλλαγές των κομμάτων στην εξουσία ή, πιο μακροσκοπικά, οι μεταλλάξεις του κομματικού συστήματος εξουσίας. Μιλούμε, για παράδειγμα, περί κύκλου της μεταπολίτευσης του οποίου προαναγγέλλεται το κλείσιμο για πολλοστή φορά.
ΩΣΤΟΣΟ, το μέτρο των μέτρων, το στοιχείο στο οποίο τέμνονται τόσο οι πολιτικοί όσο και οι οικονομικοί κύκλοι ζωής μιας χώρας, ακόμη και οι ιστορικοί και πολιτιστικοί της κύκλοι, είναι ο πλούτος της. Στην παραγωγή, στη διεκδίκησή του, στη διανομή ή στον σφετερισμό του συνωθούνται και αντιπαρατίθενται τάξεις, κοινωνικά στρώματα, γενιές, γραφειοκρατίες, επιχειρηματικές «παρέες», «συμμορίες» κλεπτοκρατών, κόμματα.
ΑΠΟ ΤΟ 1990, αν θεωρήσουμε ότι αποτελεί έτος καμπής στο πολιτικό σύστημα και κυρίως «εισβολής» της ενιαίας σκέψης του νεοφιλελευθερισμού (αγορά, ιδιωτικοποίηση, λαϊκός καπιταλισμός, λιγότερο κράτος) στις αντιλήψεις της κοινωνίας και της πολιτικής ελίτ, η Ελλάδα έχει ζήσει τρία μεγάλα κύματα λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου, με επιπτώσεις ασύλληπτες .... σ’ αυτό που σήμερα βιώνουμε ως κρίση κρατικού χρέους. Μπορούμε να προσδιορίσουμε τον πλούτο που παράχθηκε στην εικοσαετία αυτή, πολύ σχηματικά και με μεγάλο βαθμό αφαίρεσης, περίπου σε 4 τρισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τη μαύρη οικονομία, που κι αυτή πάντως αντιστοιχεί σε πραγματικό πλούτο. Και φυσικά χωρίς να υπολογίζουμε τις υπεραξίες που προκύπτουν από εκείνο το μέρος του που «αντικειμενοποιείται» σε κινητές ή ακίνητες αξίες. Τουλάχιστον 4 τρισ. ευρώ, λοιπόν, πέρασαν από τα χέρια μας, έγιναν ιδιωτική κατανάλωση, κρατικές δαπάνες, δαπάνες δημοσίου χρέους. Και μπροστά σ’ αυτά, τα 60 δισ. ευρώ, που υποτίθεται ότι πήραμε και «φάγαμε» από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, δεν ξεπερνούν το 1,5%. Η αξία τους στην πραγματικότητα ήταν μόνο συμβολική, έστω κι αν είναι εκατοντάδες και χιλιάδες οι πινακίδες που μας θυμίζουν: «αυτό το έργο πραγματοποιήθηκε με τη συγχρηματοδότηση της Ε.Ε.» ΕΠΟΜΕΝΩΣ, το ερώτημα είναι: «Πού πήγαν τα λεφτά, οέο;» Μια απάντηση είναι ίσως η «θεωρία» μου για τα τρία (συν ένα) κύματα ληστείας του κοινωνικού πλούτου της εικοσαετίας.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ κύμα συντελέστηκε την περίοδο 1990-1993. Η σαρωτική εκποίηση του δημόσιου πλούτου που προώθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω κι ανολοκλήρωτη, μαζί με τη φάμπρικα των προγραμματικών συμφωνιών που εδραίωσε την ηγεμονία εθνικών προμηθευτών και εργολάβων στα δημόσια έργα, συνοδεύτηκε από μια εκτίναξη του δημοσίου χρέους. Για την ακρίβεια, οδήγησε στον υπερδιπλασιασμό του από τα 27 δισ. στα 68 δισ. ευρώ. Βάσει της νεοφιλελεύθερης συνταγής, θα έπρεπε να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Τα υποτιθέμενα έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα έπρεπε να ελαφρύνουν το χρέος. Ο λόγος για τον οποίο δεν συνέβη αυτό δεν ήταν μόνο ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις εκποιήθηκαν κοψοχρονιά, αλλά και ότι το κράτος ουσιαστικά «επιδότησε» και τους αγοραστές. Αυτό το πρώτο κύμα που έσπασε το ταμπού της ιδιωτικοποίησης συνεχίστηκε αδιαλείπτως από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2004, οπότε ολοκληρώθηκε ο μεγαλύτερος κύκλος αποκρατικοποιήσεων στις τράπεζες, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ληστείας του κοινωνικού πλούτου κορυφώθηκε το 1999, όταν η εδραίωση του «λαϊκού καπιταλισμού» και της «δημοκρατίας των μετόχων» έγινε συλλογική αυταπάτη, στα όρια της υστερίας, για ένα σημαντικότατο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Στον χρηματιστηριακό πανικό του 1999 η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έφτασε το ιλιγγιώδες ποσό των 212 δισ. ευρώ, φρέσκο χρήμα που αντλήθηκε από το μικρομεσαίο εισόδημα περίπου ενός εκατομμυρίου νοικοκυριών. Δυο χρόνια μετά, τα τρία τέταρτα αυτού του πλούτου είχε κάνει φτερά και η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έπιανε πάτο, κάτω από τα 60 δισ. ευρώ. Περίπου 150 δισ. ευρώ, ποσό που υπερέβαινε το ετήσιο ΑΕΠ σε τιμές 1999, δεν εξαερώθηκαν, αλλά άλλαξαν χέρια μέσω της φάμπρικας εισαγωγών και αυξήσεων κεφαλαίων στο Χ.Α. που, αντί για επενδύσεις, έγιναν ιδιωτικές περιουσίες και πολυτελής κατανάλωση των μεγαλομετόχων. Η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου υπέρ των ολίγων από καταβολής ελληνικού κράτους συνέβη την ίδια περίοδο που τα φτωχότερα νοικοκυριά υποβάλλονταν σε ασκήσεις λιτότητας μέσω του προγράμματος σύγκλισης και της υποτίμησης της δραχμής για την ένταξη στο ευρώ. Την ίδια περίοδο, το δημόσιο χρέος μένει «κολλημένο» στην περιοχή του 100% του ΑΕΠ, ανεξάρτητα από τις λαθροχειρίες υπολογισμού του και παρά τον πακτωλό εσόδων του κράτους.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου κορυφώνεται το 2004, όταν η ελληνική κοινή γνώμη υποβάλλεται σε μαζικό υπνωτισμό από τις ολυμπιακές σειρήνες, καλείται να ζήσει το ολυμπιακό όνειρο, ενώ ταυτόχρονα φιμώνεται ως «αντεθνική» κάθε φωνή που προειδοποιεί ότι τα φαραωνικά ολυμπιακά έργα, πέραν της αμφίβολης ανταποδοτικότητάς τους, θα εκτινάξουν το δημόσιο χρέος και θα γεμίσουν τα ταμεία των ξένων και εγχώριων εργολάβων και προμηθευτών που, εκμεταλλευόμενοι το ολιγοπώλιό τους, έστησαν έναν απίστευτο μηχανισμό υπερτιμολογήσεων και υπερκοστολογήσεων. Τα 20 δισ. του κόστους των ολυμπιακών έργων πλαισιώνονται από ένα πολλαπλάσιο κόστος όλων των μεγάλων έργων που ξεκίνησαν από το 2000 και εξελίσσονται μέχρι σήμερα, και πέρα από τις (τελικά ισχνές) κοινοτικές επιδοτήσεις, προσέθεσαν σε εννιά χρόνια περίπου 150 δισ. ευρώ κρατικού χρέους, εδραίωσαν την ηγεμονία ενός ολιγάριθμου λόμπι εργολάβων και προμηθευτών που σήμερα όχι απλώς ελέγχει, αλλά και κατέχει τα μεγάλα έργα σαν κατακτητής που κατέλαβε τμήμα της εθνικής επικράτειας. Υποθέτω ότι το αντιλαμβάνεστε αυτό κάθε φορά που περνάτε, για παράδειγμα, από διόδια εθνικών οδών.
ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου. Και ταυτόχρονα, το πιο βίαιο και καταστροφικό ως προς τις επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό. Η τετραετία που ακολουθεί, με την Ελλάδα ενταγμένη στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ, θα σημάνει μια μεταφορά πλούτου άνω των 150 δισ. ευρώ απευθείας από τα λαϊκά εισοδήματα και τα κρατικά ταμεία στα χαρτοφυλάκια ξένων και εγχώριων τραπεζών, αλλά και κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Καθώς προβλέπεται ότι το χρέος θα φτάσει στο τέλος (αν υπάρξει τέλος) του κυβερνητικού προγράμματος, το 2014, στα 360 δισ. ευρώ (αύξηση 1000% από το 1991!), κάθε παραγωγική ικμάδα αυτής της χώρας, κάθε ευρώ που θα παραχθεί ή θα καταναλωθεί τα πέντε αυτά πέτρινα χρόνια, προορίζονται να διασώσουν και να τροφοδοτήσουν το πιο παρασιτικό τμήμα της οικονομίας, και μάλιστα κυρίως εκτός Ελλάδας. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στα τραπεζικά τους χαρτοφυλάκια, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Για το μέγεθος της λεηλασίας, μερικοί ακόμη αριθμοί είναι ενδεικτικοί: από το 1991 μέχρι σήμερα, στην εικοσαετία των τριών κυμάτων λεηλασίας του εθνικού πλούτου, η «φτωχή πλην τιμία» Ελλάδα έχει καταβάλει τόκους περίπου 180 δισ. ευρώ στους δανειστές της. Στην πενταετία της «διάσωσης» καλείται να καταβάλει τόκους 75 δισ. (έναντι 150 δισ. χρέους σε ομόλογα που λήγουν την ίδια περίοδο). Τοκογλυφία ύψους 50% με την εγγύηση των (μόνον διασωζόμενων) «σωτήρων»!
ΠΟΣΑ ΚΥΜΑΤΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου ακόμη αντέχει, άραγε, αυτή η κοινωνία; Κανένα. Αρκεί να προσπαθήσει κανείς να φανταστεί το τοπίο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στο απροσδιόριστο τέλος αυτού του τούνελ. Τι κρατικές υποδομές θα έχουν απομείνει; Τι παραγωγικές δομές θα μένουν ζωντανές και τι θα παράγουν με ύφεση πάνω από 4%; Σε τι κατάσταση θα είναι το ανθρώπινο δυναμικό, με την ανεργία πάνω από το 15% και την εργασία εξουθενωμένη από μισθούς πείνας και ανέχειας; Με ποια κίνητρα η νέα γενιά θα δώσει τη μάχη της γνώσης, της επαγγελματικής επάρκειας και αξιοπρέπειας, θα ονειρευτεί τη χώρα του μέλλοντός της; Ποιο ακριβώς όραμα θα βοηθήσει την κοινωνία να αντέξει τον βίαιο ακρωτηριασμό δικαιωμάτων που υφίσταται; Τι όραμα έχει να του προσφέρει το σημερινό πολιτικό σύστημα που την οδήγησε στην «ελεγχόμενη» χρεοκοπία;
Κανένα. Και η ταπεινή μου πρόβλεψή είναι πως, σε ένα χρόνο το πολύ, θα αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή, που θα ’γραφε κι ο Σαββόπουλος.
Η φωτογραφία είναι του Γιάννη Γιαννακόπουλου
Από....activist
Από ΚΙΜΠΙ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλοί τρόποι να μετρήσουμε και να αποτιμήσουμε τους κύκλους της ζωής μιας χώρας. Ένα μέτρο είναι οι επιχειρηματικοί και οικονομικοί κύκλοι, οι εναλλαγές ανάπτυξης και ύφεσης. Ένα άλλο μέτρο είναι οι πολιτικοί κύκλοι, οι εναλλαγές των κομμάτων στην εξουσία ή, πιο μακροσκοπικά, οι μεταλλάξεις του κομματικού συστήματος εξουσίας. Μιλούμε, για παράδειγμα, περί κύκλου της μεταπολίτευσης του οποίου προαναγγέλλεται το κλείσιμο για πολλοστή φορά.
ΩΣΤΟΣΟ, το μέτρο των μέτρων, το στοιχείο στο οποίο τέμνονται τόσο οι πολιτικοί όσο και οι οικονομικοί κύκλοι ζωής μιας χώρας, ακόμη και οι ιστορικοί και πολιτιστικοί της κύκλοι, είναι ο πλούτος της. Στην παραγωγή, στη διεκδίκησή του, στη διανομή ή στον σφετερισμό του συνωθούνται και αντιπαρατίθενται τάξεις, κοινωνικά στρώματα, γενιές, γραφειοκρατίες, επιχειρηματικές «παρέες», «συμμορίες» κλεπτοκρατών, κόμματα.
ΑΠΟ ΤΟ 1990, αν θεωρήσουμε ότι αποτελεί έτος καμπής στο πολιτικό σύστημα και κυρίως «εισβολής» της ενιαίας σκέψης του νεοφιλελευθερισμού (αγορά, ιδιωτικοποίηση, λαϊκός καπιταλισμός, λιγότερο κράτος) στις αντιλήψεις της κοινωνίας και της πολιτικής ελίτ, η Ελλάδα έχει ζήσει τρία μεγάλα κύματα λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου, με επιπτώσεις ασύλληπτες .... σ’ αυτό που σήμερα βιώνουμε ως κρίση κρατικού χρέους. Μπορούμε να προσδιορίσουμε τον πλούτο που παράχθηκε στην εικοσαετία αυτή, πολύ σχηματικά και με μεγάλο βαθμό αφαίρεσης, περίπου σε 4 τρισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τη μαύρη οικονομία, που κι αυτή πάντως αντιστοιχεί σε πραγματικό πλούτο. Και φυσικά χωρίς να υπολογίζουμε τις υπεραξίες που προκύπτουν από εκείνο το μέρος του που «αντικειμενοποιείται» σε κινητές ή ακίνητες αξίες. Τουλάχιστον 4 τρισ. ευρώ, λοιπόν, πέρασαν από τα χέρια μας, έγιναν ιδιωτική κατανάλωση, κρατικές δαπάνες, δαπάνες δημοσίου χρέους. Και μπροστά σ’ αυτά, τα 60 δισ. ευρώ, που υποτίθεται ότι πήραμε και «φάγαμε» από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, δεν ξεπερνούν το 1,5%. Η αξία τους στην πραγματικότητα ήταν μόνο συμβολική, έστω κι αν είναι εκατοντάδες και χιλιάδες οι πινακίδες που μας θυμίζουν: «αυτό το έργο πραγματοποιήθηκε με τη συγχρηματοδότηση της Ε.Ε.» ΕΠΟΜΕΝΩΣ, το ερώτημα είναι: «Πού πήγαν τα λεφτά, οέο;» Μια απάντηση είναι ίσως η «θεωρία» μου για τα τρία (συν ένα) κύματα ληστείας του κοινωνικού πλούτου της εικοσαετίας.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ κύμα συντελέστηκε την περίοδο 1990-1993. Η σαρωτική εκποίηση του δημόσιου πλούτου που προώθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω κι ανολοκλήρωτη, μαζί με τη φάμπρικα των προγραμματικών συμφωνιών που εδραίωσε την ηγεμονία εθνικών προμηθευτών και εργολάβων στα δημόσια έργα, συνοδεύτηκε από μια εκτίναξη του δημοσίου χρέους. Για την ακρίβεια, οδήγησε στον υπερδιπλασιασμό του από τα 27 δισ. στα 68 δισ. ευρώ. Βάσει της νεοφιλελεύθερης συνταγής, θα έπρεπε να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Τα υποτιθέμενα έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα έπρεπε να ελαφρύνουν το χρέος. Ο λόγος για τον οποίο δεν συνέβη αυτό δεν ήταν μόνο ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις εκποιήθηκαν κοψοχρονιά, αλλά και ότι το κράτος ουσιαστικά «επιδότησε» και τους αγοραστές. Αυτό το πρώτο κύμα που έσπασε το ταμπού της ιδιωτικοποίησης συνεχίστηκε αδιαλείπτως από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2004, οπότε ολοκληρώθηκε ο μεγαλύτερος κύκλος αποκρατικοποιήσεων στις τράπεζες, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ληστείας του κοινωνικού πλούτου κορυφώθηκε το 1999, όταν η εδραίωση του «λαϊκού καπιταλισμού» και της «δημοκρατίας των μετόχων» έγινε συλλογική αυταπάτη, στα όρια της υστερίας, για ένα σημαντικότατο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Στον χρηματιστηριακό πανικό του 1999 η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έφτασε το ιλιγγιώδες ποσό των 212 δισ. ευρώ, φρέσκο χρήμα που αντλήθηκε από το μικρομεσαίο εισόδημα περίπου ενός εκατομμυρίου νοικοκυριών. Δυο χρόνια μετά, τα τρία τέταρτα αυτού του πλούτου είχε κάνει φτερά και η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έπιανε πάτο, κάτω από τα 60 δισ. ευρώ. Περίπου 150 δισ. ευρώ, ποσό που υπερέβαινε το ετήσιο ΑΕΠ σε τιμές 1999, δεν εξαερώθηκαν, αλλά άλλαξαν χέρια μέσω της φάμπρικας εισαγωγών και αυξήσεων κεφαλαίων στο Χ.Α. που, αντί για επενδύσεις, έγιναν ιδιωτικές περιουσίες και πολυτελής κατανάλωση των μεγαλομετόχων. Η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου υπέρ των ολίγων από καταβολής ελληνικού κράτους συνέβη την ίδια περίοδο που τα φτωχότερα νοικοκυριά υποβάλλονταν σε ασκήσεις λιτότητας μέσω του προγράμματος σύγκλισης και της υποτίμησης της δραχμής για την ένταξη στο ευρώ. Την ίδια περίοδο, το δημόσιο χρέος μένει «κολλημένο» στην περιοχή του 100% του ΑΕΠ, ανεξάρτητα από τις λαθροχειρίες υπολογισμού του και παρά τον πακτωλό εσόδων του κράτους.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου κορυφώνεται το 2004, όταν η ελληνική κοινή γνώμη υποβάλλεται σε μαζικό υπνωτισμό από τις ολυμπιακές σειρήνες, καλείται να ζήσει το ολυμπιακό όνειρο, ενώ ταυτόχρονα φιμώνεται ως «αντεθνική» κάθε φωνή που προειδοποιεί ότι τα φαραωνικά ολυμπιακά έργα, πέραν της αμφίβολης ανταποδοτικότητάς τους, θα εκτινάξουν το δημόσιο χρέος και θα γεμίσουν τα ταμεία των ξένων και εγχώριων εργολάβων και προμηθευτών που, εκμεταλλευόμενοι το ολιγοπώλιό τους, έστησαν έναν απίστευτο μηχανισμό υπερτιμολογήσεων και υπερκοστολογήσεων. Τα 20 δισ. του κόστους των ολυμπιακών έργων πλαισιώνονται από ένα πολλαπλάσιο κόστος όλων των μεγάλων έργων που ξεκίνησαν από το 2000 και εξελίσσονται μέχρι σήμερα, και πέρα από τις (τελικά ισχνές) κοινοτικές επιδοτήσεις, προσέθεσαν σε εννιά χρόνια περίπου 150 δισ. ευρώ κρατικού χρέους, εδραίωσαν την ηγεμονία ενός ολιγάριθμου λόμπι εργολάβων και προμηθευτών που σήμερα όχι απλώς ελέγχει, αλλά και κατέχει τα μεγάλα έργα σαν κατακτητής που κατέλαβε τμήμα της εθνικής επικράτειας. Υποθέτω ότι το αντιλαμβάνεστε αυτό κάθε φορά που περνάτε, για παράδειγμα, από διόδια εθνικών οδών.
ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου. Και ταυτόχρονα, το πιο βίαιο και καταστροφικό ως προς τις επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό. Η τετραετία που ακολουθεί, με την Ελλάδα ενταγμένη στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ, θα σημάνει μια μεταφορά πλούτου άνω των 150 δισ. ευρώ απευθείας από τα λαϊκά εισοδήματα και τα κρατικά ταμεία στα χαρτοφυλάκια ξένων και εγχώριων τραπεζών, αλλά και κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Καθώς προβλέπεται ότι το χρέος θα φτάσει στο τέλος (αν υπάρξει τέλος) του κυβερνητικού προγράμματος, το 2014, στα 360 δισ. ευρώ (αύξηση 1000% από το 1991!), κάθε παραγωγική ικμάδα αυτής της χώρας, κάθε ευρώ που θα παραχθεί ή θα καταναλωθεί τα πέντε αυτά πέτρινα χρόνια, προορίζονται να διασώσουν και να τροφοδοτήσουν το πιο παρασιτικό τμήμα της οικονομίας, και μάλιστα κυρίως εκτός Ελλάδας. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στα τραπεζικά τους χαρτοφυλάκια, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Για το μέγεθος της λεηλασίας, μερικοί ακόμη αριθμοί είναι ενδεικτικοί: από το 1991 μέχρι σήμερα, στην εικοσαετία των τριών κυμάτων λεηλασίας του εθνικού πλούτου, η «φτωχή πλην τιμία» Ελλάδα έχει καταβάλει τόκους περίπου 180 δισ. ευρώ στους δανειστές της. Στην πενταετία της «διάσωσης» καλείται να καταβάλει τόκους 75 δισ. (έναντι 150 δισ. χρέους σε ομόλογα που λήγουν την ίδια περίοδο). Τοκογλυφία ύψους 50% με την εγγύηση των (μόνον διασωζόμενων) «σωτήρων»!
ΠΟΣΑ ΚΥΜΑΤΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου ακόμη αντέχει, άραγε, αυτή η κοινωνία; Κανένα. Αρκεί να προσπαθήσει κανείς να φανταστεί το τοπίο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στο απροσδιόριστο τέλος αυτού του τούνελ. Τι κρατικές υποδομές θα έχουν απομείνει; Τι παραγωγικές δομές θα μένουν ζωντανές και τι θα παράγουν με ύφεση πάνω από 4%; Σε τι κατάσταση θα είναι το ανθρώπινο δυναμικό, με την ανεργία πάνω από το 15% και την εργασία εξουθενωμένη από μισθούς πείνας και ανέχειας; Με ποια κίνητρα η νέα γενιά θα δώσει τη μάχη της γνώσης, της επαγγελματικής επάρκειας και αξιοπρέπειας, θα ονειρευτεί τη χώρα του μέλλοντός της; Ποιο ακριβώς όραμα θα βοηθήσει την κοινωνία να αντέξει τον βίαιο ακρωτηριασμό δικαιωμάτων που υφίσταται; Τι όραμα έχει να του προσφέρει το σημερινό πολιτικό σύστημα που την οδήγησε στην «ελεγχόμενη» χρεοκοπία;
Κανένα. Και η ταπεινή μου πρόβλεψή είναι πως, σε ένα χρόνο το πολύ, θα αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή, που θα ’γραφε κι ο Σαββόπουλος.
Η φωτογραφία είναι του Γιάννη Γιαννακόπουλου
Από....activist
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)