Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011
Αποφασίζουμε και διατάσσουμε να συλληφθούν οι αγρότες
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Ούτε επί χούντας δεν συνέβαιναν αυτά Διαβάστε την απόφαση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Σερρών για την απαγόρευση της συγκέντρωσης των αγροτών στον Προμαχώνα...
Antinews.gr
Ούτε επί χούντας δεν συνέβαιναν αυτά Διαβάστε την απόφαση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Σερρών για την απαγόρευση της συγκέντρωσης των αγροτών στον Προμαχώνα...
Antinews.gr
Πέρα από τη σημειολογία του ελληνικού τραγέλαφου
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Όταν συμβιώνεις με τον ελληνικό πολιτικό τραγέλαφο, στην σημερινή φάση της κρίσης, δεν μπορείς να διακρίνεις πού αρχίζει ο τράγος (διακυβέρνηση) και που τελειώνει το ελάφι (πολιτική ισχύς). Η σύγχυση επεκτείνεται. Κόμματα, κινήματα, ομάδες συμφερόντων, πρωτοβουλίες ανυπακοής γίνονται σαλάτα στο επίπεδο της κοινής γνώμης, για να καταλήξουμε στο χιλιοδιαπιστωμένο ότι η χώρα ανήκει σε αυτόν που ελέγχει τα ΜΜΕ. Αν θέλεις αλλαγή, πρέπει να προσβλέπεις σε ένα άλλο καθεστώς ιδιοκτησίας και λειτουργίας των ΜΜΕ και κυρίως της τηλεόρασης, που δεν μπορεί να προκύψει αν δεν υπάρξει άλλος διαχειριστής του κράτους. Κάτι που δεν θα έχει σχέση με τον δικομματισμό της μεταπολίτευσης και την διαπλοκή.
Τα ΜΜΕ, με κυρίαρχη έκφραση τα κανάλια (ιδιωτικά και κρατικά), δομούν την σημειολογία του ελληνικού τραγέλαφου στην συγκυρία. Όσο θα βαθαίνει η κοινωνική κρίση, τόσο θα διαστέλλεται και ο τραγέλαφος. Στο τέλος η σύγχυση ....
που προκαλείται θα αποδυναμώσει σε μεγάλο βαθμό την ίδια την λαϊκή διάθεση για απαλλαγή από το καθεστώς που προκάλεσε την κρίση. Ο λαός θα κουραστεί διαμαρτυρόμενος, δίχως να βλέπει σοβαρή προοπτική πολιτικής μεταβολής υπέρ των συμφερόντων των δύο-τρίτων της κοινωνίας και θα μπερδευτεί από τα διλήμματα των καθεστωτικών.
Η απορρύθμιση που προκαλεί η θεραπεία σοκ της τρόικας, λαμβάνει σημειολογικά την μορφή του χάους που προκαλούν προνομιούχες ή δήθεν προνομιούχες ομάδες συμφερόντων, οι οποίες μέχρι σήμερα εμφανίζονταν ως το κοινωνικό (και κομματικό) θεμέλιο του κοινωνικού καθεστώτος που μεταβάλλεται. Άρα, καθεστώς προς μετασχηματισμό δεν εμφανίζεται να είναι η πολιτικο-επιχειρηματική τάξη της χώρας, ούτε τα ΜΜΕ που αυτή ελέγχει, αλλά οι κοινωνικές σχέσεις που αυτοί παρήγαγαν και επί των οποίων θεμελίωσαν την κυριαρχία τους, την διαπλοκή τους και την κρατικοδίαιτη ευημερία τους. Εντός αυτού του πλαισίου αναπτύσσεται η διαλεκτική των τηλεπολιτικών και κατ’ επέκταση ο κυρίαρχος πολιτικός λόγος στην Ελλάδα, όταν δεν αναφέρεται σε λούμπεν στοιχεία ανωμαλίας. Ο ηγεμών εμφανίζεται να αλλάζει τον λαό και όχι ο λαός τον ηγεμόνα του!
Αυτά συμβαίνουν όταν έχουμε απολιτικό «transformation» που για να νομιμοποιηθεί ιδεολογικά εμφανίζεται γενικώς και αορίστως ως «transition». Η Ελλάδα δεν περνά σε ένα άλλο σύστημα ηγεμονίας, απλώς επιχειρείται το πτωχευμένο καθεστώς να μεταφέρει την κρίση του στην κοινωνία, ώστε να παραμείνει αυτό το ίδιο ο διαχειριστής του κοινωνικού μετασχηματισμού, που ξεκίνησε ύπουλα και αντιδημοκρατικά. Τούτο είναι ακριβώς που υποδαυλίζει τον τραγέλαφο. Οι παραγωγοί ενός καταρρέοντος καθεστώτος, να εμφανίζονται ως παράγοντες υπέρβασής του. Ούτε στην Αίγυπτο δεν ανέχεται ο λαός παρόμοιες καταστάσεις! Το ουσιαστικό όμως πρόβλημα εστιάζεται στην αδυναμία της αριστεράς και των νέων δυνάμεων που ανατέλλουν αυτή την περίοδο, ως έκφραση κοινωνικής χειραφέτησης, να κατανοήσουν την εξουσιαστική διαλεκτική του τραγέλαφου και να παρέμβουν πολιτικά.
Είμαι από εκείνους που δεν κατανοούν την πολιτική δίχως ιδεολογία, αλλά παράλληλα παρατηρούν την αλληλεξάρτησή τους με όρους διαρκούς αλληλεπίδρασης, η οποία επιφέρει τελικά την μετεξέλιξη και των δύο (δυναμικό φαινόμενο). Πρόκειται για αντιδογματική προσέγγιση. Στο πλαίσιο αυτό θέλω να επισημάνω ότι το ζήτημα σήμερα δεν είναι υπόθεση «transition» ή απλώς «transformation», αλλά ποιος θα διαχειριστεί το δεύτερο, ώστε να διαμορφώσει ενδεχομένως τις ιδεολογικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για το πρώτο. Αν ήμασταν σοβαροί αντί να συζητάμε αποκλειστικά για το ένα ή το άλλο από αυτά, αποκομμένα μάλιστα από τους παράγοντες ισχύος που αλληλεπιδρούν στην διαμόρφωση των σχετικών δομών, θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε ώστε να μειώσουμε την δυνατότητα του καθεστώτος να ορίσει τον τρέχοντα μετασχηματισμό.
Τούτος ο ορισμός, αγαπητοί φίλοι, γίνεται μέσω της διαχείρισης, που σε κάποιους προκαλεί αλλεργία και μόνον ως όρος. Μα, εδώ υπάρχουν κόμματα και ομάδες που είναι αντίθετες σε οποιοδήποτε μεταρρυθμιστικό πλάνο, ίσως αντιτάξεις, θέλουν σοσιαλιστικό μετασχηματισμό εδώ και τώρα. Είναι έτσι; Βλέπει κανείς στις εκλογές που έρχονται να κρίνεται ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα ή μήπως διακυβεύονται η ίδια η (αστική) δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία; Και ποιός νοιάζεται για τις εκλογές και για την πλουραλιστική δημοκρατία, τώρα είναι ευκαιρία για επανάσταση, ίσως προσθέσεις. Είναι; Όχι, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιες προϋποθέσεις. Δυστυχώς, η μόνη σοβαρή προοπτική και με την έννοια αυτή πρόκληση, είναι η προοδευτική διαχείριση, ενός συνασπισμού κοινωνικών δυνάμεων που θα υπερασπιστούν την αυτοδιακυβέρνηση της χώρας και την λαϊκή κυριαρχία, στη βάση μιας σύγχρονης και παράλληλα αχειραγώγητης εθνικής ταυτότητας.
Αυτό προσπάθησα να εξηγήσω με πάμπολλα διαδικτυακά σημειώματα που φιλοξένησαν φίλοι, ανεξάρτητα από τις προσωπικές τους πεποιθήσεις και τους ιδεολογικούς τους προσανατολισμούς. Θα το πω για άλλη μια φορά όσο πιο απλά μπορώ: χρέος μας είναι να στερήσουμε την διαχείριση της κρίσης από το καθεστώς. Δεν είναι να αποδείξουμε πόσο ανίκανο και τυχοδιωκτικό είναι ή πόσο αντιλαϊκά πολιτεύεται. Αυτά πλέον αποτελούν κοινό τόπο μεταξύ των Ελλήνων. Δεν πρόκειται να καταρρεύσει το διαπλεκόμενο καθεστώς εξαιτίας της αδυναμία του να διαχειριστεί την κρίση. Θα βρει τρόπο να την μεταστρέψει ως φαινόμενο και θα διασωθεί με άλλη θεσμική μορφή. Αν η κρίση περιοριστεί στην κοινωνία και καλυφθεί νομιμοποιητικά από μια υπερδομή όπως είναι η ΕΕ, τότε δεν θα υπάρξει καταστροφική ανάδραση ως προς το καθεστώς που την προκάλεσε. Αυτό είναι το παιχνίδι που παίζεται αυτή την περίοδο με πρωταγωνιστή τον κ. Παπανδρέου.
Αν οι αντικαθεστωτικοί ήμασταν ενωμένοι και ώριμοι να αρθρώσουμε πρόταση για μια διαφορετική διαχείριση της κρίσης εντός του υφιστάμενου, μεταβαλλόμενου πλαισίου της ΕΕ και διεθνώς, θα είχαμε σοβαρές πιθανότητες να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού. Θα είχαμε την δυνατότητα να ξεφύγουμε από την σημειολογία του σημερινού τραγέλαφου στην χώρα. Το «transition» κτίζεται στο πλαίσιο της πλουραλιστικής δημοκρατίας μέσω του «transformation», και το τελευταίο είναι προϊόν διακυβέρνησης, όπως και να το δεις. Η χώρα διέρχεται κρίση που σχετίζεται με το δεύτερο και όχι με το πρώτο. Δεν περνάμε τώρα στον καπιταλισμό, ούτε προτείνει κανείς στα σοβαρά να μεταβληθούμε αυτόματα σε σοσιαλιστική χώρα ή αμέσως στο πρώτο κράτος άμεσης δημοκρατίας διεθνώς. Αυτά είναι μεν ελκυστικές ιδεολογικές αναπαραστάσεις, αλλά έτσι όπως αρθρώνονται μάλλον τείνουν να διασκεδάσουν το σημερινό πρόβλημα, ενώ παράλληλα δίνουν την ευκαιρία στους καθεστωτικούς να εκχυδαΐζουν το πολιτικό διακύβευμα. Έτσι οι άνθρωποι της διαφθοράς και της διαπλοκής μπορούν να ισχυρίζονται και δυστυχώς να γίνονται πιστευτοί από μια μεγάλη μερίδα πολιτών ότι όλοι οι άλλοι είναι γυμνοί από ορθολογικές λύσεις ή ότι αποτελούν πολιτικά UFO, ενώ οι πραγματικά ανεδαφικοί είναι εκείνοι, αποδεδειγμένα μάλιστα.
Τα ζητήματα λοιπόν σήμερα είναι δύο: (α) μπορούν οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν ένα κοινό εκλογικό μέτωπο, πάνω σε ένα πρόγραμμα μετασχηματισμού, δίχως άλλο λαϊκό «αίμα» και δίχως κοινωνική καταστροφή; (β) μπορούν οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν κυβέρνηση που να διαχειριστεί με αυτοδιακυβερνητικά κριτήρια την κρίση, περιορίζοντας την ανισότητα, ενισχύοντας τον εκσυγχρονισμό και υπηρετώντας τον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό;
Πιστεύω ότι ο λαός, στην σημερινή συγκυρία, προσδοκά εναλλακτική πρόταση εξουσίας, που θα διαπραγματευτεί με σοβαρότητα το κοινωνικό συμφέρον σε συνδυασμό με το εθνικό μας συμφέρον στον κόσμο, στην ΕΕ, αλλά και με τους λεγόμενους θεσμικούς επενδυτές, κατόχους ομολόγων του ελληνικού δημοσίου. Μήπως είναι τραγικό λάθος να ισχυρίζεται κάποιος σήμερα ότι δεν τον ενδιαφέρει η διαχείριση; Μήπως μπορείτε οι δημοκρατικοί πολίτες να σκεφτείτε ότι τελικά το καθοριστικό στην αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης είναι ακριβώς η διαχείρισή της και ότι αυτό θα γεννήσει νέες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες για τις επόμενες δεκαετίες; Μήπως θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ότι η διαχείριση δεν είναι συνδεδεμένη αποκλειστικά με την συντήρηση, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει μηχανισμό προόδου; Μήπως κάποιοι σκόπιμα μπερδεύετε την λειτουργία και την δυναμική της διαχείρισης με τους γνωστούς διαχειριστές του καθεστώτος; Επιμένω, ο λαός σήμερα θέλει διαχειριστή που δεν θα… τρώει μαζί με τους νταβάδες του και τους καλούς του πελάτες τα κοινόχρηστα. Θέλει διαχειριστή που δεν θα αγωνίζεται να καθυποτάξει τον λαό στα συμφέροντα άλλων (του Τραπεζίτη ή του Γερμανού), αλλά θα δώσει μάχη για τον κοινωνικό ορισμό και την υπεράσπιση του ελληνικού συμφέροντος διεθνώς. Αυτό θα ήταν μια μη-επαναστατική μεν, αλλά καλή αρχή, μια νέα εθνική βάση, μια νέα μεταπολίτευση, που θα μπορούσε να κάνει ακόμη και επανάσταση στο μέλλον. Όλα είναι σήμερα ζητήματα δημοκρατίας και τεχνολογίας. Αν τα παντρέψεις αυτά με «τρέλα» και προσήλωση λύνεις για πάντα το διαρθρωτικό πρόβλημα της Ελλάδας. Το μίγμα δημοκρατία +τεχνολογία θα φέρει επενδύσεις και όχι η εσωτερική υποτίμηση. Μην ακούτε το ΔΝΤ, πολιτικό παιχνίδι παίζει με οικονομικά μέσα!
Από....... activistis
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Όταν συμβιώνεις με τον ελληνικό πολιτικό τραγέλαφο, στην σημερινή φάση της κρίσης, δεν μπορείς να διακρίνεις πού αρχίζει ο τράγος (διακυβέρνηση) και που τελειώνει το ελάφι (πολιτική ισχύς). Η σύγχυση επεκτείνεται. Κόμματα, κινήματα, ομάδες συμφερόντων, πρωτοβουλίες ανυπακοής γίνονται σαλάτα στο επίπεδο της κοινής γνώμης, για να καταλήξουμε στο χιλιοδιαπιστωμένο ότι η χώρα ανήκει σε αυτόν που ελέγχει τα ΜΜΕ. Αν θέλεις αλλαγή, πρέπει να προσβλέπεις σε ένα άλλο καθεστώς ιδιοκτησίας και λειτουργίας των ΜΜΕ και κυρίως της τηλεόρασης, που δεν μπορεί να προκύψει αν δεν υπάρξει άλλος διαχειριστής του κράτους. Κάτι που δεν θα έχει σχέση με τον δικομματισμό της μεταπολίτευσης και την διαπλοκή.
Τα ΜΜΕ, με κυρίαρχη έκφραση τα κανάλια (ιδιωτικά και κρατικά), δομούν την σημειολογία του ελληνικού τραγέλαφου στην συγκυρία. Όσο θα βαθαίνει η κοινωνική κρίση, τόσο θα διαστέλλεται και ο τραγέλαφος. Στο τέλος η σύγχυση ....
που προκαλείται θα αποδυναμώσει σε μεγάλο βαθμό την ίδια την λαϊκή διάθεση για απαλλαγή από το καθεστώς που προκάλεσε την κρίση. Ο λαός θα κουραστεί διαμαρτυρόμενος, δίχως να βλέπει σοβαρή προοπτική πολιτικής μεταβολής υπέρ των συμφερόντων των δύο-τρίτων της κοινωνίας και θα μπερδευτεί από τα διλήμματα των καθεστωτικών.
Η απορρύθμιση που προκαλεί η θεραπεία σοκ της τρόικας, λαμβάνει σημειολογικά την μορφή του χάους που προκαλούν προνομιούχες ή δήθεν προνομιούχες ομάδες συμφερόντων, οι οποίες μέχρι σήμερα εμφανίζονταν ως το κοινωνικό (και κομματικό) θεμέλιο του κοινωνικού καθεστώτος που μεταβάλλεται. Άρα, καθεστώς προς μετασχηματισμό δεν εμφανίζεται να είναι η πολιτικο-επιχειρηματική τάξη της χώρας, ούτε τα ΜΜΕ που αυτή ελέγχει, αλλά οι κοινωνικές σχέσεις που αυτοί παρήγαγαν και επί των οποίων θεμελίωσαν την κυριαρχία τους, την διαπλοκή τους και την κρατικοδίαιτη ευημερία τους. Εντός αυτού του πλαισίου αναπτύσσεται η διαλεκτική των τηλεπολιτικών και κατ’ επέκταση ο κυρίαρχος πολιτικός λόγος στην Ελλάδα, όταν δεν αναφέρεται σε λούμπεν στοιχεία ανωμαλίας. Ο ηγεμών εμφανίζεται να αλλάζει τον λαό και όχι ο λαός τον ηγεμόνα του!
Αυτά συμβαίνουν όταν έχουμε απολιτικό «transformation» που για να νομιμοποιηθεί ιδεολογικά εμφανίζεται γενικώς και αορίστως ως «transition». Η Ελλάδα δεν περνά σε ένα άλλο σύστημα ηγεμονίας, απλώς επιχειρείται το πτωχευμένο καθεστώς να μεταφέρει την κρίση του στην κοινωνία, ώστε να παραμείνει αυτό το ίδιο ο διαχειριστής του κοινωνικού μετασχηματισμού, που ξεκίνησε ύπουλα και αντιδημοκρατικά. Τούτο είναι ακριβώς που υποδαυλίζει τον τραγέλαφο. Οι παραγωγοί ενός καταρρέοντος καθεστώτος, να εμφανίζονται ως παράγοντες υπέρβασής του. Ούτε στην Αίγυπτο δεν ανέχεται ο λαός παρόμοιες καταστάσεις! Το ουσιαστικό όμως πρόβλημα εστιάζεται στην αδυναμία της αριστεράς και των νέων δυνάμεων που ανατέλλουν αυτή την περίοδο, ως έκφραση κοινωνικής χειραφέτησης, να κατανοήσουν την εξουσιαστική διαλεκτική του τραγέλαφου και να παρέμβουν πολιτικά.
Είμαι από εκείνους που δεν κατανοούν την πολιτική δίχως ιδεολογία, αλλά παράλληλα παρατηρούν την αλληλεξάρτησή τους με όρους διαρκούς αλληλεπίδρασης, η οποία επιφέρει τελικά την μετεξέλιξη και των δύο (δυναμικό φαινόμενο). Πρόκειται για αντιδογματική προσέγγιση. Στο πλαίσιο αυτό θέλω να επισημάνω ότι το ζήτημα σήμερα δεν είναι υπόθεση «transition» ή απλώς «transformation», αλλά ποιος θα διαχειριστεί το δεύτερο, ώστε να διαμορφώσει ενδεχομένως τις ιδεολογικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για το πρώτο. Αν ήμασταν σοβαροί αντί να συζητάμε αποκλειστικά για το ένα ή το άλλο από αυτά, αποκομμένα μάλιστα από τους παράγοντες ισχύος που αλληλεπιδρούν στην διαμόρφωση των σχετικών δομών, θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε ώστε να μειώσουμε την δυνατότητα του καθεστώτος να ορίσει τον τρέχοντα μετασχηματισμό.
Τούτος ο ορισμός, αγαπητοί φίλοι, γίνεται μέσω της διαχείρισης, που σε κάποιους προκαλεί αλλεργία και μόνον ως όρος. Μα, εδώ υπάρχουν κόμματα και ομάδες που είναι αντίθετες σε οποιοδήποτε μεταρρυθμιστικό πλάνο, ίσως αντιτάξεις, θέλουν σοσιαλιστικό μετασχηματισμό εδώ και τώρα. Είναι έτσι; Βλέπει κανείς στις εκλογές που έρχονται να κρίνεται ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα ή μήπως διακυβεύονται η ίδια η (αστική) δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία; Και ποιός νοιάζεται για τις εκλογές και για την πλουραλιστική δημοκρατία, τώρα είναι ευκαιρία για επανάσταση, ίσως προσθέσεις. Είναι; Όχι, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιες προϋποθέσεις. Δυστυχώς, η μόνη σοβαρή προοπτική και με την έννοια αυτή πρόκληση, είναι η προοδευτική διαχείριση, ενός συνασπισμού κοινωνικών δυνάμεων που θα υπερασπιστούν την αυτοδιακυβέρνηση της χώρας και την λαϊκή κυριαρχία, στη βάση μιας σύγχρονης και παράλληλα αχειραγώγητης εθνικής ταυτότητας.
Αυτό προσπάθησα να εξηγήσω με πάμπολλα διαδικτυακά σημειώματα που φιλοξένησαν φίλοι, ανεξάρτητα από τις προσωπικές τους πεποιθήσεις και τους ιδεολογικούς τους προσανατολισμούς. Θα το πω για άλλη μια φορά όσο πιο απλά μπορώ: χρέος μας είναι να στερήσουμε την διαχείριση της κρίσης από το καθεστώς. Δεν είναι να αποδείξουμε πόσο ανίκανο και τυχοδιωκτικό είναι ή πόσο αντιλαϊκά πολιτεύεται. Αυτά πλέον αποτελούν κοινό τόπο μεταξύ των Ελλήνων. Δεν πρόκειται να καταρρεύσει το διαπλεκόμενο καθεστώς εξαιτίας της αδυναμία του να διαχειριστεί την κρίση. Θα βρει τρόπο να την μεταστρέψει ως φαινόμενο και θα διασωθεί με άλλη θεσμική μορφή. Αν η κρίση περιοριστεί στην κοινωνία και καλυφθεί νομιμοποιητικά από μια υπερδομή όπως είναι η ΕΕ, τότε δεν θα υπάρξει καταστροφική ανάδραση ως προς το καθεστώς που την προκάλεσε. Αυτό είναι το παιχνίδι που παίζεται αυτή την περίοδο με πρωταγωνιστή τον κ. Παπανδρέου.
Αν οι αντικαθεστωτικοί ήμασταν ενωμένοι και ώριμοι να αρθρώσουμε πρόταση για μια διαφορετική διαχείριση της κρίσης εντός του υφιστάμενου, μεταβαλλόμενου πλαισίου της ΕΕ και διεθνώς, θα είχαμε σοβαρές πιθανότητες να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού. Θα είχαμε την δυνατότητα να ξεφύγουμε από την σημειολογία του σημερινού τραγέλαφου στην χώρα. Το «transition» κτίζεται στο πλαίσιο της πλουραλιστικής δημοκρατίας μέσω του «transformation», και το τελευταίο είναι προϊόν διακυβέρνησης, όπως και να το δεις. Η χώρα διέρχεται κρίση που σχετίζεται με το δεύτερο και όχι με το πρώτο. Δεν περνάμε τώρα στον καπιταλισμό, ούτε προτείνει κανείς στα σοβαρά να μεταβληθούμε αυτόματα σε σοσιαλιστική χώρα ή αμέσως στο πρώτο κράτος άμεσης δημοκρατίας διεθνώς. Αυτά είναι μεν ελκυστικές ιδεολογικές αναπαραστάσεις, αλλά έτσι όπως αρθρώνονται μάλλον τείνουν να διασκεδάσουν το σημερινό πρόβλημα, ενώ παράλληλα δίνουν την ευκαιρία στους καθεστωτικούς να εκχυδαΐζουν το πολιτικό διακύβευμα. Έτσι οι άνθρωποι της διαφθοράς και της διαπλοκής μπορούν να ισχυρίζονται και δυστυχώς να γίνονται πιστευτοί από μια μεγάλη μερίδα πολιτών ότι όλοι οι άλλοι είναι γυμνοί από ορθολογικές λύσεις ή ότι αποτελούν πολιτικά UFO, ενώ οι πραγματικά ανεδαφικοί είναι εκείνοι, αποδεδειγμένα μάλιστα.
Τα ζητήματα λοιπόν σήμερα είναι δύο: (α) μπορούν οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν ένα κοινό εκλογικό μέτωπο, πάνω σε ένα πρόγραμμα μετασχηματισμού, δίχως άλλο λαϊκό «αίμα» και δίχως κοινωνική καταστροφή; (β) μπορούν οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν κυβέρνηση που να διαχειριστεί με αυτοδιακυβερνητικά κριτήρια την κρίση, περιορίζοντας την ανισότητα, ενισχύοντας τον εκσυγχρονισμό και υπηρετώντας τον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό;
Πιστεύω ότι ο λαός, στην σημερινή συγκυρία, προσδοκά εναλλακτική πρόταση εξουσίας, που θα διαπραγματευτεί με σοβαρότητα το κοινωνικό συμφέρον σε συνδυασμό με το εθνικό μας συμφέρον στον κόσμο, στην ΕΕ, αλλά και με τους λεγόμενους θεσμικούς επενδυτές, κατόχους ομολόγων του ελληνικού δημοσίου. Μήπως είναι τραγικό λάθος να ισχυρίζεται κάποιος σήμερα ότι δεν τον ενδιαφέρει η διαχείριση; Μήπως μπορείτε οι δημοκρατικοί πολίτες να σκεφτείτε ότι τελικά το καθοριστικό στην αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης είναι ακριβώς η διαχείρισή της και ότι αυτό θα γεννήσει νέες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες για τις επόμενες δεκαετίες; Μήπως θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ότι η διαχείριση δεν είναι συνδεδεμένη αποκλειστικά με την συντήρηση, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει μηχανισμό προόδου; Μήπως κάποιοι σκόπιμα μπερδεύετε την λειτουργία και την δυναμική της διαχείρισης με τους γνωστούς διαχειριστές του καθεστώτος; Επιμένω, ο λαός σήμερα θέλει διαχειριστή που δεν θα… τρώει μαζί με τους νταβάδες του και τους καλούς του πελάτες τα κοινόχρηστα. Θέλει διαχειριστή που δεν θα αγωνίζεται να καθυποτάξει τον λαό στα συμφέροντα άλλων (του Τραπεζίτη ή του Γερμανού), αλλά θα δώσει μάχη για τον κοινωνικό ορισμό και την υπεράσπιση του ελληνικού συμφέροντος διεθνώς. Αυτό θα ήταν μια μη-επαναστατική μεν, αλλά καλή αρχή, μια νέα εθνική βάση, μια νέα μεταπολίτευση, που θα μπορούσε να κάνει ακόμη και επανάσταση στο μέλλον. Όλα είναι σήμερα ζητήματα δημοκρατίας και τεχνολογίας. Αν τα παντρέψεις αυτά με «τρέλα» και προσήλωση λύνεις για πάντα το διαρθρωτικό πρόβλημα της Ελλάδας. Το μίγμα δημοκρατία +τεχνολογία θα φέρει επενδύσεις και όχι η εσωτερική υποτίμηση. Μην ακούτε το ΔΝΤ, πολιτικό παιχνίδι παίζει με οικονομικά μέσα!
Από....... activistis
Der Spiegel: Στα 600 δισ. ευρώ οι ελληνικές καταθέσεις στην Ελβετία
Aναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Σε τριπλάσιο μέγεθος από τις καταθέσεις στην Ελλάδα ανέρχονται τα κεφάλαια που έχουν καταθέσεις Έλληνες πολίτες στην Ελβετία, όπως αποκαλύπτει χθεσινό δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel.
Το ποσό αυτό, κατά το Spiegel, είναι της τάξης των 600 δισ. ευρώ.
Όσον αφορά την ελληνική κυβέρνηση, είναι πεπεισμένη ότι μεγάλο μέρος αυτού του ποσού δεν έχει δηλωθεί στην εφορία.
Το γερμανικό περιοδικό αναφέρεται και στη συμφωνία...
του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με την πρόεδρο της Ελβετίας για ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με Έλληνες φοροφυγάδες.
Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι «στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και η πρόεδρος της Ελβετίας Μισελίν Καλμί-Ρέι και οι υπουργοί Οικονομικών των δύο χωρών συμφώνησαν να προωθήσουν διαπραγματεύσεις με σκοπό την ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών».
Αναφέρεται επίσης ότι μια κοινή επιτροπή ελέγχου, όπως υπάρχει ήδη και με άλλα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ, θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί μετά και την κύρωση της σχετικής συμφωνίας από τα δύο κοινοβούλια το νωρίτερο στις αρχές του 2012.
Η εφαρμογή μιας τέτοιας συμφωνίας θα σημάνει ότι οι φοροφυγάδες θα πρέπει να πληρώσουν φόρο εκ των υστέρων της τάξεως του 10% για τα κέρδη από τους τόκους δέκα ετών καθώς επίσης και πρόστιμα καθυστέρησης.
Καθημερινή
Σε τριπλάσιο μέγεθος από τις καταθέσεις στην Ελλάδα ανέρχονται τα κεφάλαια που έχουν καταθέσεις Έλληνες πολίτες στην Ελβετία, όπως αποκαλύπτει χθεσινό δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel.
Το ποσό αυτό, κατά το Spiegel, είναι της τάξης των 600 δισ. ευρώ.
Όσον αφορά την ελληνική κυβέρνηση, είναι πεπεισμένη ότι μεγάλο μέρος αυτού του ποσού δεν έχει δηλωθεί στην εφορία.
Το γερμανικό περιοδικό αναφέρεται και στη συμφωνία...
του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με την πρόεδρο της Ελβετίας για ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με Έλληνες φοροφυγάδες.
Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι «στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και η πρόεδρος της Ελβετίας Μισελίν Καλμί-Ρέι και οι υπουργοί Οικονομικών των δύο χωρών συμφώνησαν να προωθήσουν διαπραγματεύσεις με σκοπό την ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών».
Αναφέρεται επίσης ότι μια κοινή επιτροπή ελέγχου, όπως υπάρχει ήδη και με άλλα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ, θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί μετά και την κύρωση της σχετικής συμφωνίας από τα δύο κοινοβούλια το νωρίτερο στις αρχές του 2012.
Η εφαρμογή μιας τέτοιας συμφωνίας θα σημάνει ότι οι φοροφυγάδες θα πρέπει να πληρώσουν φόρο εκ των υστέρων της τάξεως του 10% για τα κέρδη από τους τόκους δέκα ετών καθώς επίσης και πρόστιμα καθυστέρησης.
Καθημερινή
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011
Καταργούν 13ο, 14ο μισθό και στον ιδιωτικό τομέα
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Τα κορυφαία στελέχη της τρόικας για μία ακόμα φορά έρχονται με «άσχημες διαθέσεις» καθώς μεταξύ άλλων είναι έτοιμοι να προτείνουν την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού συνολικά στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και τον περιορισμό των εργαζομένων στο κράτος τουλάχιστον κατά 10%-15%.
Τα νέα μέτρα θα συζητηθούν με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και θα περιληφθούν στο μνημόνιο Νο 4, το οποίο εκτός απροόπτου θα υπογραφεί μεταξύ των δύο πλευρών το αργότερο έως τον Μάιο του 2011.
Το νέο μνημόνιο θα προβλέπει και άλλα επώδυνα μέτρα, τα οποία εκτιμάται ότι θα....
αποφέρουν στους κρατικούς προϋπολογισμούς της τριετίας 2012-2014 νέα επιπλέον έσοδα ύψους 13 δισ. ευρώ. Εν πολλοίς από την υλοποίηση των μέτρων αυτών θα εξαρτηθεί και η χορήγηση των επόμενων δόσεων του δανείου της τρόικας, ειδικά από το 2012 και μετά (οι δόσεις έως το τέλος του 2011 είναι σχεδόν εξασφαλισμένες).
Το μοντέλο των νέων μέτρων έχει ήδη οριστικοποιηθεί από την πλευρά της τρόικας αλλά θα πρέπει να...
συμφωνηθούν και από την ελληνική κυβέρνηση. Εάν όμως το οικονομικό επιτελείο έχει να προτείνει διαφορετικά ισοδύναμου αποτελέσματος μέτρα, τότε είναι πιθανόν κάποιες από τις προτάσεις της τρόικας να πέσουν στο κενό.
Ωστόσο μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί - τουλάχιστον επίσημα. Σε κάθε περίπτωση, ο υπουργός Οικονομικών και οι στενοί συνεργάτες του διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί η κυβέρνηση την περικοπή των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων (Χριστουγέννων, Πάσχα, θέρους), που σήμερα ανέρχονται στα 800 ευρώ ετησίως για όσους έχουν μηνιαίες αποδοχές έως 3.000 ευρώ (για όσους έχουν υψηλότερες αποδοχές, το επίδομα έχει καταργηθεί).
Οπως έχει τονίσει ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου,το ποσό των 13 δισ. ευρώ θα προέλθει κατά τα 2/3 από την περικοπή επιπλέον δαπανών και κατά το 1/3 από την αύξηση των εσόδων.
Οσον αφορά στα μέτρα για τον ιδιωτικό τομέα και ειδικότερα τον 13ο και τον 14ο μισθό, παρά το γεγονός ότι δεν αφορά στις δαπάνες του Δημοσίου, οι αξιωματούχοι της τρόικας επισημαίνουν ότι πρέπει να τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εξαιτίας της μειωμένης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση εν όψει της συμφωνίας επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ και της πιθανής επαναγοράς του δημοσίου χρέους τα οποία θα αποφασιστούν εκτός απροόπτου στα τέλη Μαρτίου.
Το μανιφέστο Τόμσεν για τους μισθούς
Οπως πληροφορείται το «ΘΕΜΑ», ο επικεφαλής του κλιμακίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κ. Πολ Τόμσεν θα επισημάνει στους κορυφαίους υπουργούς, μεταξύ αυτών στον κ. Γιώργο Παπακωνσταστίνου και στην κυρία Λούκα Κατσέλη, ότι: «Το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα έχει τις ρίζες του στην υπερβολική αύξηση των μισθών κατά τη διάρκεια της μεγάλης ανάπτυξης της οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια. Την προηγούμενη δεκαετία η αύξηση των πραγματικών μισθών υπερέβη την αύξηση της παραγωγικότητας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διάβρωση της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας της Ελλάδος, καθώς η πραγματική άνοδος των μισθών ανήλθε στο 10% έως 20%.
Η μεταρρύθμιση του συστήματος των μισθολογικών διαπραγματεύσεων θα πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις. Θα πρέπει να προωθεί μια καλύτερη ευθυγράμμιση των μισθών με την παραγωγικότητα, να διευκολύνει την αποτελεσματική και έγκαιρη αντιμετώπιση των μισθών στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις του ανταγωνιστικού κόστους σε ολόκληρη την οικονομία. Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν οι συλλογικές συμφωνίες σε επίπεδο επιχείρησης και σε ατομικό επίπεδο και να μειωθεί το πεδίο των συμφωνιών σε συλλογικό επίπεδο.
Το υπάρχον σύστημα συλλογικής διαπραγμάτευσης των μισθών εισάγει μια ανοδική τάση σε μισθολογικές συμφωνίες μεταξύ εργοδοτών και συνδικάτων, κάτι που υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα. Αποτέλεσμα είναι να εμποδίζονται οι επιχειρήσεις να λάβουν αποφάσεις για συγκρατημένες αυξήσεις μισθών ή εναλλακτικά ακόμα και για μειώσεις μισθών ανάλογα με τις ανάγκες τους... Αυτή η διαδικασία δεν εγγυάται τη δυναμική της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά εργασίας, κάτι που είναι απαραίτητο για να μειωθεί η ανεργία και να βελτιωθεί η εξωτερική ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων».
Ο «δωδεκάλογος» του Πολ Τόμσεν
Ποια μέτρα μάς ζητούν οι δανειστές
-Κατάργηση επιδόματος, μείωση αποδοχών έως 5%
Κατάργηση του ετήσιου επιδόματος των 800 ευρώ που λαμβάνουν όσοι υπάλληλοι έχουν αποδοχές έως 3.000 ευρώ. Εναλλακτικά προτείνεται η επιπλέον μείωση των αποδοχών μεσοσταθμικά έως 5%.
-70.000 απολύσεις
Απόλυση του 10% των δημοσίων υπαλλήλων από οργανισμούς που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν. Αφορά περίπου σε 70.000 εργαζομένους.
-Μία πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις
Ακύρωση της προηγούμενης δέσμευσης ότι για κάθε 5 αποχωρήσεις θα προσλαμβάνεται ένας εργαζόμενος. Στο νέο μνημόνιο θα προβλέπεται ότι για κάθε 8 ή 10 αποχωρήσεις θα προσλαμβάνεται ένας.
-Αποσύνδεση πληθωρισμού - μισθών και συντάξεων
Πλήρης κατάργηση της σύνδεσης των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις με τον πληθωρισμό.
-Οριο συνταξιοδότησης
Αύξηση ορίων ηλικίας στα 67 έτη. Στη Γερμανία το 2002 το μέτρο εφαρμόστηκε για όλους τους εργαζομένους ανεξαρτήτως ηλικίας.
-Περικοπές αποδοχών στις ΔΕΚΟ
Πλήρης εφαρμογή των περικοπών στις αποδοχές των εισηγμένων ΔΕΚΟ. Σε αντίθετη περίπτωση, να εφαρμοστεί η απόφαση της κυβέρνησης για μηνιαία κατάργηση του μισθού του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου.
-Κατάργηση δώρου Χριστουγέννων - Πάσχα - άδειας
Περικοπή (στο υπάρχον μοντέλο του Δημοσίου) ή εναλλακτικά κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα από ένα πόσο και άνω. Προβληματίζει έντονα το γεγονός ότι με το μέτρο αυτό θα υπάρξουν μεγάλες απώλειες εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ θα «πιεστούν» και οι συντάξεις.
-Επίσημη καθιέρωση ατομικών συμβάσεων
Ταχύτερη επέκταση των επιχειρησιακών συμβάσεων και επίσημη καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων.
-Αποσύνδεση πληθωρισμού - μισθών
Πλήρης κατάργηση της σύνδεσης των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξειςμε τον πληθωρισμό και αύξηση ορίων ηλικίας στα 67 έτη.
-Ελεύθερες συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Αρση των εμποδίων για μεγαλύτερη χρήση των συμβολαίων ορισμένου χρόνου.
-Σύλληψη φοροδιαφυγής 15 δισ. ευρώ
Ενταξη της παραοικονομίας στην επίσημη οικονομία σε ποσοστό τουλάχιστον κατά 40%-50%. Αυτό σημαίνει ότι έως το τέλος του 2014 οι ελεγκτικές αρχές θα πρέπει να έχουν συλλάβει αποκρυβέντα εισοδήματα, ύψους 10 - 15 δισ. ευρώ.
-20% αύξηση παραγωγικότητας
Αύξηση της παραγωγικότητας σε ποσοστό έως και 20%, έτσι ώστε η οικονομία να γυρίσει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012 και μετά.
Πρώτο θέμα
Τα κορυφαία στελέχη της τρόικας για μία ακόμα φορά έρχονται με «άσχημες διαθέσεις» καθώς μεταξύ άλλων είναι έτοιμοι να προτείνουν την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού συνολικά στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και τον περιορισμό των εργαζομένων στο κράτος τουλάχιστον κατά 10%-15%.
Τα νέα μέτρα θα συζητηθούν με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και θα περιληφθούν στο μνημόνιο Νο 4, το οποίο εκτός απροόπτου θα υπογραφεί μεταξύ των δύο πλευρών το αργότερο έως τον Μάιο του 2011.
Το νέο μνημόνιο θα προβλέπει και άλλα επώδυνα μέτρα, τα οποία εκτιμάται ότι θα....
αποφέρουν στους κρατικούς προϋπολογισμούς της τριετίας 2012-2014 νέα επιπλέον έσοδα ύψους 13 δισ. ευρώ. Εν πολλοίς από την υλοποίηση των μέτρων αυτών θα εξαρτηθεί και η χορήγηση των επόμενων δόσεων του δανείου της τρόικας, ειδικά από το 2012 και μετά (οι δόσεις έως το τέλος του 2011 είναι σχεδόν εξασφαλισμένες).
Το μοντέλο των νέων μέτρων έχει ήδη οριστικοποιηθεί από την πλευρά της τρόικας αλλά θα πρέπει να...
συμφωνηθούν και από την ελληνική κυβέρνηση. Εάν όμως το οικονομικό επιτελείο έχει να προτείνει διαφορετικά ισοδύναμου αποτελέσματος μέτρα, τότε είναι πιθανόν κάποιες από τις προτάσεις της τρόικας να πέσουν στο κενό.
Ωστόσο μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί - τουλάχιστον επίσημα. Σε κάθε περίπτωση, ο υπουργός Οικονομικών και οι στενοί συνεργάτες του διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί η κυβέρνηση την περικοπή των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων (Χριστουγέννων, Πάσχα, θέρους), που σήμερα ανέρχονται στα 800 ευρώ ετησίως για όσους έχουν μηνιαίες αποδοχές έως 3.000 ευρώ (για όσους έχουν υψηλότερες αποδοχές, το επίδομα έχει καταργηθεί).
Οπως έχει τονίσει ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου,το ποσό των 13 δισ. ευρώ θα προέλθει κατά τα 2/3 από την περικοπή επιπλέον δαπανών και κατά το 1/3 από την αύξηση των εσόδων.
Οσον αφορά στα μέτρα για τον ιδιωτικό τομέα και ειδικότερα τον 13ο και τον 14ο μισθό, παρά το γεγονός ότι δεν αφορά στις δαπάνες του Δημοσίου, οι αξιωματούχοι της τρόικας επισημαίνουν ότι πρέπει να τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εξαιτίας της μειωμένης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση εν όψει της συμφωνίας επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ και της πιθανής επαναγοράς του δημοσίου χρέους τα οποία θα αποφασιστούν εκτός απροόπτου στα τέλη Μαρτίου.
Το μανιφέστο Τόμσεν για τους μισθούς
Οπως πληροφορείται το «ΘΕΜΑ», ο επικεφαλής του κλιμακίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κ. Πολ Τόμσεν θα επισημάνει στους κορυφαίους υπουργούς, μεταξύ αυτών στον κ. Γιώργο Παπακωνσταστίνου και στην κυρία Λούκα Κατσέλη, ότι: «Το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα έχει τις ρίζες του στην υπερβολική αύξηση των μισθών κατά τη διάρκεια της μεγάλης ανάπτυξης της οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια. Την προηγούμενη δεκαετία η αύξηση των πραγματικών μισθών υπερέβη την αύξηση της παραγωγικότητας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διάβρωση της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας της Ελλάδος, καθώς η πραγματική άνοδος των μισθών ανήλθε στο 10% έως 20%.
Η μεταρρύθμιση του συστήματος των μισθολογικών διαπραγματεύσεων θα πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις. Θα πρέπει να προωθεί μια καλύτερη ευθυγράμμιση των μισθών με την παραγωγικότητα, να διευκολύνει την αποτελεσματική και έγκαιρη αντιμετώπιση των μισθών στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις του ανταγωνιστικού κόστους σε ολόκληρη την οικονομία. Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν οι συλλογικές συμφωνίες σε επίπεδο επιχείρησης και σε ατομικό επίπεδο και να μειωθεί το πεδίο των συμφωνιών σε συλλογικό επίπεδο.
Το υπάρχον σύστημα συλλογικής διαπραγμάτευσης των μισθών εισάγει μια ανοδική τάση σε μισθολογικές συμφωνίες μεταξύ εργοδοτών και συνδικάτων, κάτι που υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα. Αποτέλεσμα είναι να εμποδίζονται οι επιχειρήσεις να λάβουν αποφάσεις για συγκρατημένες αυξήσεις μισθών ή εναλλακτικά ακόμα και για μειώσεις μισθών ανάλογα με τις ανάγκες τους... Αυτή η διαδικασία δεν εγγυάται τη δυναμική της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά εργασίας, κάτι που είναι απαραίτητο για να μειωθεί η ανεργία και να βελτιωθεί η εξωτερική ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων».
Ο «δωδεκάλογος» του Πολ Τόμσεν
Ποια μέτρα μάς ζητούν οι δανειστές
-Κατάργηση επιδόματος, μείωση αποδοχών έως 5%
Κατάργηση του ετήσιου επιδόματος των 800 ευρώ που λαμβάνουν όσοι υπάλληλοι έχουν αποδοχές έως 3.000 ευρώ. Εναλλακτικά προτείνεται η επιπλέον μείωση των αποδοχών μεσοσταθμικά έως 5%.
-70.000 απολύσεις
Απόλυση του 10% των δημοσίων υπαλλήλων από οργανισμούς που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν. Αφορά περίπου σε 70.000 εργαζομένους.
-Μία πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις
Ακύρωση της προηγούμενης δέσμευσης ότι για κάθε 5 αποχωρήσεις θα προσλαμβάνεται ένας εργαζόμενος. Στο νέο μνημόνιο θα προβλέπεται ότι για κάθε 8 ή 10 αποχωρήσεις θα προσλαμβάνεται ένας.
-Αποσύνδεση πληθωρισμού - μισθών και συντάξεων
Πλήρης κατάργηση της σύνδεσης των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις με τον πληθωρισμό.
-Οριο συνταξιοδότησης
Αύξηση ορίων ηλικίας στα 67 έτη. Στη Γερμανία το 2002 το μέτρο εφαρμόστηκε για όλους τους εργαζομένους ανεξαρτήτως ηλικίας.
-Περικοπές αποδοχών στις ΔΕΚΟ
Πλήρης εφαρμογή των περικοπών στις αποδοχές των εισηγμένων ΔΕΚΟ. Σε αντίθετη περίπτωση, να εφαρμοστεί η απόφαση της κυβέρνησης για μηνιαία κατάργηση του μισθού του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου.
-Κατάργηση δώρου Χριστουγέννων - Πάσχα - άδειας
Περικοπή (στο υπάρχον μοντέλο του Δημοσίου) ή εναλλακτικά κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα από ένα πόσο και άνω. Προβληματίζει έντονα το γεγονός ότι με το μέτρο αυτό θα υπάρξουν μεγάλες απώλειες εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ θα «πιεστούν» και οι συντάξεις.
-Επίσημη καθιέρωση ατομικών συμβάσεων
Ταχύτερη επέκταση των επιχειρησιακών συμβάσεων και επίσημη καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων.
-Αποσύνδεση πληθωρισμού - μισθών
Πλήρης κατάργηση της σύνδεσης των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξειςμε τον πληθωρισμό και αύξηση ορίων ηλικίας στα 67 έτη.
-Ελεύθερες συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Αρση των εμποδίων για μεγαλύτερη χρήση των συμβολαίων ορισμένου χρόνου.
-Σύλληψη φοροδιαφυγής 15 δισ. ευρώ
Ενταξη της παραοικονομίας στην επίσημη οικονομία σε ποσοστό τουλάχιστον κατά 40%-50%. Αυτό σημαίνει ότι έως το τέλος του 2014 οι ελεγκτικές αρχές θα πρέπει να έχουν συλλάβει αποκρυβέντα εισοδήματα, ύψους 10 - 15 δισ. ευρώ.
-20% αύξηση παραγωγικότητας
Αύξηση της παραγωγικότητας σε ποσοστό έως και 20%, έτσι ώστε η οικονομία να γυρίσει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012 και μετά.
Πρώτο θέμα
192 νέες προσλήψεις στην ΕΡΤ...
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
192 θέσεις εργασίας στην ΕΡΤ Α.Ε.Λήξη αιτήσεων: 17/02/2011
Πρόσληψη, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, συνολικά εκατόν ενενήντα δύο (192) ατόμων για την κάλυψη εποχικών ή παροδικών αναγκών της ΕΡΤ Α.Ε.
Κωδικός θέσης Υπηρεσία Έδρα υπηρεσίας Ειδικότητα Διάρκεια σύμβασης Αριθμός ατόμων
201 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Πληροφορικής 12 μήνες (*) 1
202 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Πληροφορικής 12 μήνες (*) 2
203 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Διοικητικοί-Οικονομικοί...
12 μήνες (*) 21
204 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Μεταφραστές-Υποτιτλιστές 12 μήνες (*) 2
205 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Παρουσιαστές Νοηματικής Γλώσσας 12 μήνες (*) 3
206 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Διπλωμ.Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί 12 μήνες (*) 3
208 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Διπλωμ.Ηλ/κος Μηχανικός Η/Υ 12 μήνες (*) 3
209 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Σχεδιαστές Αναλυτές Προγράμματος 12 μήνες (*) 3
210 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Μετεωρολόγοι 12 μήνες (*) 3
211 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Διοικητικοί-Οικονομικοί 12 μήνες (*) 11
212 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Τεχνικοί 12 μήνες (*) 36
213 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Προγραμματιστής Πολυμέσων 12 μήνες (*) 1
214 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Μακιγιέζ 12 μήνες (*) 5
215 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Τεχνικοί Ραδιοζεύξεων 12 μήνες (*) 4
301 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Οδηγοί 12 μήνες (*) 12
302 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ασφαλείας-Φύλακες 12 μήνες (*) 11
303 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ηλεκτρονικοί 12 μήνες (*) 2
304 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Τεχνικός-Συντηρητής Ιστών 12 μήνες (*) 1
305 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ψυκτικών 12 μήνες (*) 2
306 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ηλεκτρολόγων 12 μήνες (*) 4
307 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ηλεκτρολόγος 12 μήνες (*) 1
308 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Μηχ/κού Τομέα Μηχανών Εσωτερικής Καύσης 12 μήνες (*) 2
309 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Υδραυλικός 12 μήνες (*) 1
310 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Αρχειοθέτες-Ταξινόμοι 12 μήνες (*) 2
311 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Κομμωτές 12 μήνες (*) 8
312 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Χειριστές Γεννήτριας Χαρακτήρων 12 μήνες (*) 15
313 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Φροντιστές 12 μήνες (*) 14
314 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΔΕ Πληροφορικής 12 μήνες (*) 9
315 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Μακενίστες 12 μήνες (*) 2
316 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΥΕ Εργάτες 12 μήνες (*) 8
(*) Η διάρκεια σύμβασης ενός έτους μπορεί να ανανεώνεται, με τη επιφύλαξη των διατάξεων του π.δ 164/2004 ( άρθρο 9, παρ.9α του ν.3861/2010).
Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να συμπληρώσουν την αίτηση με κωδικό εντυπο ασεπ ΣΟΧ.1 και να την υποβάλουν, ταχυδρομικά με συστημένη επιστολή, στα γραφεία της υπηρεσίας στη διεύθυνση: Μεσογείων 432, Τ.Κ 15342 Αγία Παρασκευή, απευθύνοντάς την στο Τμήμα Αξιολόγησης Προσωπικού της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού υπόψιν κας Ταβουλάρη Ζωή (τηλ. επικοινωνίας: 210-6075681-82-57). Το εμπρόθεσμο των αιτήσεων κρίνεται με βάση την ημερομηνία που φέρει ο φάκελος αποστολής, ο οποίος μετά την αποσφράγισή του επισυνάπτεται στην αίτηση των υποψηφίων.
Η υποβολή των αιτήσεων έχει ημερομηνία έναρξης την Τρίτη 8/2/2011 και ισχύει εώς και την Πέμπτη 17/2/2011.
Από ..... http://www.diorismos.gr/
192 θέσεις εργασίας στην ΕΡΤ Α.Ε.Λήξη αιτήσεων: 17/02/2011
Πρόσληψη, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, συνολικά εκατόν ενενήντα δύο (192) ατόμων για την κάλυψη εποχικών ή παροδικών αναγκών της ΕΡΤ Α.Ε.
Κωδικός θέσης Υπηρεσία Έδρα υπηρεσίας Ειδικότητα Διάρκεια σύμβασης Αριθμός ατόμων
201 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Πληροφορικής 12 μήνες (*) 1
202 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Πληροφορικής 12 μήνες (*) 2
203 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Διοικητικοί-Οικονομικοί...
12 μήνες (*) 21
204 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Μεταφραστές-Υποτιτλιστές 12 μήνες (*) 2
205 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Παρουσιαστές Νοηματικής Γλώσσας 12 μήνες (*) 3
206 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Διπλωμ.Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί 12 μήνες (*) 3
208 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Διπλωμ.Ηλ/κος Μηχανικός Η/Υ 12 μήνες (*) 3
209 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Σχεδιαστές Αναλυτές Προγράμματος 12 μήνες (*) 3
210 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΠΕ Μετεωρολόγοι 12 μήνες (*) 3
211 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Διοικητικοί-Οικονομικοί 12 μήνες (*) 11
212 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Τεχνικοί 12 μήνες (*) 36
213 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Προγραμματιστής Πολυμέσων 12 μήνες (*) 1
214 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Μακιγιέζ 12 μήνες (*) 5
215 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΤΕ Τεχνικοί Ραδιοζεύξεων 12 μήνες (*) 4
301 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Οδηγοί 12 μήνες (*) 12
302 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ασφαλείας-Φύλακες 12 μήνες (*) 11
303 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ηλεκτρονικοί 12 μήνες (*) 2
304 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Τεχνικός-Συντηρητής Ιστών 12 μήνες (*) 1
305 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ψυκτικών 12 μήνες (*) 2
306 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ηλεκτρολόγων 12 μήνες (*) 4
307 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Ηλεκτρολόγος 12 μήνες (*) 1
308 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Μηχ/κού Τομέα Μηχανών Εσωτερικής Καύσης 12 μήνες (*) 2
309 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Υδραυλικός 12 μήνες (*) 1
310 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Αρχειοθέτες-Ταξινόμοι 12 μήνες (*) 2
311 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Κομμωτές 12 μήνες (*) 8
312 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Χειριστές Γεννήτριας Χαρακτήρων 12 μήνες (*) 15
313 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Φροντιστές 12 μήνες (*) 14
314 Κεντρικές Υπηρεσίες Αθήνα ΔΕ Πληροφορικής 12 μήνες (*) 9
315 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΔΕ Μακενίστες 12 μήνες (*) 2
316 Κεντρική Υπηρεσία Αθήνα ΥΕ Εργάτες 12 μήνες (*) 8
(*) Η διάρκεια σύμβασης ενός έτους μπορεί να ανανεώνεται, με τη επιφύλαξη των διατάξεων του π.δ 164/2004 ( άρθρο 9, παρ.9α του ν.3861/2010).
Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να συμπληρώσουν την αίτηση με κωδικό εντυπο ασεπ ΣΟΧ.1 και να την υποβάλουν, ταχυδρομικά με συστημένη επιστολή, στα γραφεία της υπηρεσίας στη διεύθυνση: Μεσογείων 432, Τ.Κ 15342 Αγία Παρασκευή, απευθύνοντάς την στο Τμήμα Αξιολόγησης Προσωπικού της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού υπόψιν κας Ταβουλάρη Ζωή (τηλ. επικοινωνίας: 210-6075681-82-57). Το εμπρόθεσμο των αιτήσεων κρίνεται με βάση την ημερομηνία που φέρει ο φάκελος αποστολής, ο οποίος μετά την αποσφράγισή του επισυνάπτεται στην αίτηση των υποψηφίων.
Η υποβολή των αιτήσεων έχει ημερομηνία έναρξης την Τρίτη 8/2/2011 και ισχύει εώς και την Πέμπτη 17/2/2011.
Από ..... http://www.diorismos.gr/
Spiegel κατά Α. Τσοχατζόπουλου
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Τον πρώην υπουργό άμυνας, Άκη Τσοχατζόπουλο εμπλέκει το γερμανικό περιοδικό Spiegel σε υπόθεση ύποπτων διαδρομών 55 εκ. ευρώ για την αγορά τεσσάρων υποβρυχίων από τη γερμανική εταιρία Χα Ντε Βε στην Ελλάδα, αλλά και τον εξοπλισμό τριών παλαιοτέρων.
Την υπόθεση ερευνά...
η εισαγγελία πλημμελειοδικών Αθήνας, η οποία είχε έρθει σε επαφή προ διμήνου με την εισαγγελία του Μονάχου.
9.84
Τον πρώην υπουργό άμυνας, Άκη Τσοχατζόπουλο εμπλέκει το γερμανικό περιοδικό Spiegel σε υπόθεση ύποπτων διαδρομών 55 εκ. ευρώ για την αγορά τεσσάρων υποβρυχίων από τη γερμανική εταιρία Χα Ντε Βε στην Ελλάδα, αλλά και τον εξοπλισμό τριών παλαιοτέρων.
Την υπόθεση ερευνά...
η εισαγγελία πλημμελειοδικών Αθήνας, η οποία είχε έρθει σε επαφή προ διμήνου με την εισαγγελία του Μονάχου.
9.84
" Ένας νόμος καταργείται, είτε από έναν νέο νόμο, είτε μένει ανενεργός επειδή δεν τον αποδέχεται η κοινωνία"!
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Αναβρασμός παντού! Οι γιατροί σε καταλήψεις του Υπουργείου Υγείας και απεργίες, όπως και οι φαρμακοποιοί, οι αγρότες σε κινητοποιήσεις, η Κερατέα αντιστέκεται ακόμα στην Μπομπολοκρατεία, η πλατεία Συντάγματος γεμίζει με κόσμο εναντίον της “ Κάρτας του Πολίτη”, το κίνημα “ Δεν πληρώνω” μεγαλώνει και παρά τον πόλεμο που δέχεται και με σημερινές κινητοποιήσεις άνοιξαν τα διόδια.
Οι υπουργοί κρυμμένοι, δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα, αλλά έχουν περίσσιο θράσος. Ενώ είναι οι μεγαλύτεροι και γλειωδέστεροι τσαμπατζήδες, με τεράστια έξοδά τους να καλύπτονται από τον λαό, απειλούν λένε ότι θα εμποδίσουν τους γιατρούς και τους “ τζαμπατζήδες” με νομοθετήματα… Η απόλυτη καθεστωτική λογική δηλαδή…
Ή κάνεις ότι σου πω ή σε τιμωρώ!Δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι υπάρχουν πολίτες πλέον δεν φοβούνται τέτοια πράγματα, δεν ανέχονται απειλές, γιατί δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Όσο για τις νομοθετικές τους πρωτοβουλίες να τους θυμίσω αυτά που μαθαίνουν τα παιδιά στο μάθημα της Πολιτικής Αγωγής στο δημοτικό…
“ Ένας νόμος καταργείται, είτε από έναν νέο νόμο, είτε μένει ανενεργός επειδή δεν τον αποδέχεται η κοινωνία”!
Όταν μια κυβέρνηση νομοθετεί με σκοπό να τιμωρήσει όσους διαφωνούν μαζί της και κινητοποιούνται, χάνει αυτομάτως κάθε επαφή με την κοινωνία και τον λαό και φυσικά την ήδη αμφίβολη λαϊκή αποδοχή. Και η ελληνική κυβέρνηση την έχει χάσει εδώ και καιρό. Οι μόνες αποφάσεις που παίρνει είναι, ό,τι επιβάλλουν οι τροϊκανοί και ό,τι χρειάζεται για να κατασταλλούν οι αντιδράσεις.
Πλέον όμως οι αντιδράσεις αρχίζουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Μια κινητοποίηση αντιμετωπίζεται, 2 νέες προκύπτουν. Τα ΜΜΕ χάνουν καθημερινά έδαφος στον έλεγχο της μάζας και οι νεότεροι που κυρίως πλήττονται απ’ ότι βιώνουμε σήμερα δεν εμπιστεύονται κανέναν και αντιδρούν.
Όσους νόμους και να ψηφίσουν, όσες προβοκάτσιες και να κάνουν, όσο και να προπαγανδίσουν, ο απλός κόσμος που μέχρι εχθές έσκυβε το κεφάλι κουράστηκε να κάνει τον καρπαζοεισπράκτορα.
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
Καταλάβατε για ποιούς υπήρχαν λεφτά; Μιλά με για κόλπο μεγαλύτερο και από το χρηματι στήριο
Κερδίζουν 60 δισ. € οι ασφαλιστές κινδύνου των ελληνικών ομολόγων
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΤΗ
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
Χορός δισεκατομμυρίων «έχει παιχτεί» γύρω από τη «σωτηρία της Ελλάδας», ερήμην της χώρας. Η χθεσινή απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών φαίνεται ότι δρομολογεί πλέον τη λύση του ελληνικού δράματος, επιφέροντας ταυτοχρόνως τεράστια κέρδη σε τραπεζικούς κολοσσούς, οι οποίοι «στοιχημάτισαν κατά της χρεοκοπίας» της ελληνικής οικονομίας.
Ετσι, καθώς διαφαίνεται πλέον ότι βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους για την κρίση του ελληνικού δημόσιου χρέους, μεγάλοι τραπεζίτες της Goldman Sachs, της Deutsche Bank, της J.Ρ. Morgan, της Barclays, της Nomura και ορισμένων άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων που έχουν παίξει ενεργό ρόλο στην αγορά των περίφημων CDS (Credit Default Swaps), «τρίβουν τα χέρια τους» ετοιμάζοντας να ενθηλακώσουν αρκετά δισ. ευρώ.
Εμείς πάντως θα… πληρώσουμε
Από την άλλη πλευρά, η ευρωπαϊκή λύση, όπως όλα δείχνουν, επιφυλάσσει σκληρή λιτότητα για την ελληνική οικονομία και αιματηρές θυσίες για τα ασθενέστερα τμήματα του πληθυσμού.
Ετσι, από τη μία πλευρά οι παραπάνω τράπεζες θα εισπράξουν τοις μετρητοίς τα κέρδη που θα προκύψουν από την ευρωπαϊκή λύση, ενώ από την άλλη πλευρά οι ελληνικές τράπεζες, αλλά και συνολικά η οικονομία θα πρέπει να ελπίζουν στο αβέβαιο όφελος που θα προκύψει στο εγγύς ή απώτερο μέλλον, όταν και εφ’ όσον ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
Η λύση της «ήπιας αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους της Ελλάδας» που αναμένεται να οριστικοποιηθεί τον ερχόμενο μήνα, σύμφωνα με συγκλίνουσες απόψεις, δεν συνιστά χρεοκοπία της χώρας, επομένως όσοι έχουν επενδύσει στα λεγόμενα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) δεν δικαιούνται αποζημίωσης.
Αντιθέτως, οι τράπεζες που εξέδωσαν και «μοσχοπούλησαν» τα ασφάλιστρα αυτά είναι ευνόητο ότι κερδίζουν τεράστια ποσά. Βέβαια, η εφαρμογή του σχεδίου εκτιμάται ότι θα βοηθήσει τη χώρα να ξαναβγεί στις αγορές και να δανειστεί, όμως είναι προφανές ότι το αντίτιμο που θα πρέπει να καταβάλει η κοινωνία για τούτο θα είναι ιδιαίτερα επαχθές.
Στην Αμερική πριν από περίπου ένα χρόνο (Απρίλιος – Μάιος 2010), όταν οι φορολογούμενοι αναγκάστηκαν να πληρώσουν τα σπασμένα από τα ασφάλιστρα κινδύνου της ασφαλιστικής εταιρείας AIG (περίπου 180 δισ. δολάρια), η κοινωνία ξεσηκώθηκε. Το θέμα ανέλαβε να ερευνήσει το Κογκρέσο.
Στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων κατέθεσαν οι πρωταγωνιστές του εκεί δράματος. Αντιθέτως, στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο η κυβέρνηση περιοριζόταν στο να καταγγέλλει αορίστως του κερδοσκόπους για να συρθεί αργότερα στην υπογραφή του Μνημονίου. Στις αίθουσες λοιπόν του Καπιτωλίου αποκαλύφθηκαν στοιχεία που αφορούσαν και το κερδοσκοπικό παιχνίδι που είχε στηθεί τότε με επίκεντρο το ελληνικό δημόσιο χρέος.
Από τα πιο αρμόδια χείλη
Ο Robert Pickel, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Παραγώγων (International Swaps and Derivatives Association), της εταιρείας δηλαδή η οποία ρυθμίζει σ’ όλο τον κόσμο τις συναλλαγές σε παράγωγα και CDS, αποκάλυψε ότι αν πτώχευε η Ελλάδα, οι τράπεζες που είχαν εκδώσει τα προϊόντα αυτά θα έπρεπε να πληρώσουν σε αυτούς που τα είχαν αγοράσει για προστασία περίπου 9 δισ. δολάρια (περίπου δηλαδή 7 δισ. ευρώ).
Αν πτώχευε η Πορτογαλία, τα ασφάλιστρα που είχαν εκδοθεί ήταν πολύ λιγότερα και οι τράπεζες θα έπρεπε να καταβάλουν σε αυτούς που είχαν στοιχηματίσει υπέρ της χρεοκοπίας περίπου 5 δισ. ευρώ.
Ο ίδιος μάλιστα είχε υπερασπιστεί τον ρόλο των CDS, υποστηρίζοντας ότι δεν έπαιξαν κάποιο ρόλο στην κρίση του χρέους της Ελλάδας.
Ομως, από τα στοιχεία που παρουσίασε, προκύπτει ότι μπορεί βέβαια η ασφάλεια που θα υποχρεώνονταν να καταβάλουν οι εκδότες των CDS στους επενδυτές – αγοραστές να ήταν μάλλον μικρή σε σχέση με τον όγκο των ομολόγων του Δημοσίου που κυκλοφορούν στην αγορά, όμως το συνολικό ποσό που είχε εκδοθεί ήταν τεράστιο.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν τότε στο Κογκρέσο, προκύπτει ότι ο όγκος των CDS που είχαν εκδώσει οι συγκεκριμένες τράπεζες ξεπερνάει τα 60 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό, μαζί με τους τόκους του, εκτιμάται ότι κέρδισαν οι τράπεζες που στοιχημάτισαν κατά της χρεοκοπίας του Ελληνικού Δημοσίου.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=05/02/2011&id=248457
Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΔΟΤΕΣ CDS ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ 7 ΔΙΣ
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΤΗ
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
Χορός δισεκατομμυρίων «έχει παιχτεί» γύρω από τη «σωτηρία της Ελλάδας», ερήμην της χώρας. Η χθεσινή απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών φαίνεται ότι δρομολογεί πλέον τη λύση του ελληνικού δράματος, επιφέροντας ταυτοχρόνως τεράστια κέρδη σε τραπεζικούς κολοσσούς, οι οποίοι «στοιχημάτισαν κατά της χρεοκοπίας» της ελληνικής οικονομίας.
Ετσι, καθώς διαφαίνεται πλέον ότι βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους για την κρίση του ελληνικού δημόσιου χρέους, μεγάλοι τραπεζίτες της Goldman Sachs, της Deutsche Bank, της J.Ρ. Morgan, της Barclays, της Nomura και ορισμένων άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων που έχουν παίξει ενεργό ρόλο στην αγορά των περίφημων CDS (Credit Default Swaps), «τρίβουν τα χέρια τους» ετοιμάζοντας να ενθηλακώσουν αρκετά δισ. ευρώ.
Εμείς πάντως θα… πληρώσουμε
Από την άλλη πλευρά, η ευρωπαϊκή λύση, όπως όλα δείχνουν, επιφυλάσσει σκληρή λιτότητα για την ελληνική οικονομία και αιματηρές θυσίες για τα ασθενέστερα τμήματα του πληθυσμού.
Ετσι, από τη μία πλευρά οι παραπάνω τράπεζες θα εισπράξουν τοις μετρητοίς τα κέρδη που θα προκύψουν από την ευρωπαϊκή λύση, ενώ από την άλλη πλευρά οι ελληνικές τράπεζες, αλλά και συνολικά η οικονομία θα πρέπει να ελπίζουν στο αβέβαιο όφελος που θα προκύψει στο εγγύς ή απώτερο μέλλον, όταν και εφ’ όσον ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
Η λύση της «ήπιας αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους της Ελλάδας» που αναμένεται να οριστικοποιηθεί τον ερχόμενο μήνα, σύμφωνα με συγκλίνουσες απόψεις, δεν συνιστά χρεοκοπία της χώρας, επομένως όσοι έχουν επενδύσει στα λεγόμενα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) δεν δικαιούνται αποζημίωσης.
Αντιθέτως, οι τράπεζες που εξέδωσαν και «μοσχοπούλησαν» τα ασφάλιστρα αυτά είναι ευνόητο ότι κερδίζουν τεράστια ποσά. Βέβαια, η εφαρμογή του σχεδίου εκτιμάται ότι θα βοηθήσει τη χώρα να ξαναβγεί στις αγορές και να δανειστεί, όμως είναι προφανές ότι το αντίτιμο που θα πρέπει να καταβάλει η κοινωνία για τούτο θα είναι ιδιαίτερα επαχθές.
Στην Αμερική πριν από περίπου ένα χρόνο (Απρίλιος – Μάιος 2010), όταν οι φορολογούμενοι αναγκάστηκαν να πληρώσουν τα σπασμένα από τα ασφάλιστρα κινδύνου της ασφαλιστικής εταιρείας AIG (περίπου 180 δισ. δολάρια), η κοινωνία ξεσηκώθηκε. Το θέμα ανέλαβε να ερευνήσει το Κογκρέσο.
Στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων κατέθεσαν οι πρωταγωνιστές του εκεί δράματος. Αντιθέτως, στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο η κυβέρνηση περιοριζόταν στο να καταγγέλλει αορίστως του κερδοσκόπους για να συρθεί αργότερα στην υπογραφή του Μνημονίου. Στις αίθουσες λοιπόν του Καπιτωλίου αποκαλύφθηκαν στοιχεία που αφορούσαν και το κερδοσκοπικό παιχνίδι που είχε στηθεί τότε με επίκεντρο το ελληνικό δημόσιο χρέος.
Από τα πιο αρμόδια χείλη
Ο Robert Pickel, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Παραγώγων (International Swaps and Derivatives Association), της εταιρείας δηλαδή η οποία ρυθμίζει σ’ όλο τον κόσμο τις συναλλαγές σε παράγωγα και CDS, αποκάλυψε ότι αν πτώχευε η Ελλάδα, οι τράπεζες που είχαν εκδώσει τα προϊόντα αυτά θα έπρεπε να πληρώσουν σε αυτούς που τα είχαν αγοράσει για προστασία περίπου 9 δισ. δολάρια (περίπου δηλαδή 7 δισ. ευρώ).
Αν πτώχευε η Πορτογαλία, τα ασφάλιστρα που είχαν εκδοθεί ήταν πολύ λιγότερα και οι τράπεζες θα έπρεπε να καταβάλουν σε αυτούς που είχαν στοιχηματίσει υπέρ της χρεοκοπίας περίπου 5 δισ. ευρώ.
Ο ίδιος μάλιστα είχε υπερασπιστεί τον ρόλο των CDS, υποστηρίζοντας ότι δεν έπαιξαν κάποιο ρόλο στην κρίση του χρέους της Ελλάδας.
Ομως, από τα στοιχεία που παρουσίασε, προκύπτει ότι μπορεί βέβαια η ασφάλεια που θα υποχρεώνονταν να καταβάλουν οι εκδότες των CDS στους επενδυτές – αγοραστές να ήταν μάλλον μικρή σε σχέση με τον όγκο των ομολόγων του Δημοσίου που κυκλοφορούν στην αγορά, όμως το συνολικό ποσό που είχε εκδοθεί ήταν τεράστιο.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν τότε στο Κογκρέσο, προκύπτει ότι ο όγκος των CDS που είχαν εκδώσει οι συγκεκριμένες τράπεζες ξεπερνάει τα 60 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό, μαζί με τους τόκους του, εκτιμάται ότι κέρδισαν οι τράπεζες που στοιχημάτισαν κατά της χρεοκοπίας του Ελληνικού Δημοσίου.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=05/02/2011&id=248457
Σχέδιο για πρόωρες εκλογές στις 27 Μαρτίου...
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει η Pistirik@
Το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού έχει σίγουρα χαθεί, όλοι έχουν αντιληφθεί ότι ο Γιωργάκης έχει χάσει το παιχνίδι,στις μετρήσεις καταποντίζεται, έχει χάσει μεγάλος μέρος των παραδοσιακών συμμάχων του που ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ΔΕΚΟ.
Ο λαός...
τον βλέπει όπως βλέπουν οι Αιγύπτιοι τον ομοϊδεάτη του Χόσε Μουμπάρακ και η εκλογική ήττα μυρίζει από χιλιόμετρα.
Άρα καλή η επιλογή Παπανδρέου για να αναχωρήσει μια ώρα αρχύτερα και να μας αδειάζει την γωνία,ο πρωθυπουργός του μνημονίου και του ΔΝΤ.
Ο λαός δεν πείθεται με τίποτα αυτή την φορά κε Πινόκιο Παπανδρέου
Από..... citypress.gr
Γράφει η Pistirik@
Το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού έχει σίγουρα χαθεί, όλοι έχουν αντιληφθεί ότι ο Γιωργάκης έχει χάσει το παιχνίδι,στις μετρήσεις καταποντίζεται, έχει χάσει μεγάλος μέρος των παραδοσιακών συμμάχων του που ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ΔΕΚΟ.
Ο λαός...
τον βλέπει όπως βλέπουν οι Αιγύπτιοι τον ομοϊδεάτη του Χόσε Μουμπάρακ και η εκλογική ήττα μυρίζει από χιλιόμετρα.
Άρα καλή η επιλογή Παπανδρέου για να αναχωρήσει μια ώρα αρχύτερα και να μας αδειάζει την γωνία,ο πρωθυπουργός του μνημονίου και του ΔΝΤ.
Ο λαός δεν πείθεται με τίποτα αυτή την φορά κε Πινόκιο Παπανδρέου
Από..... citypress.gr
To Google Earth δείχνει το Καστελόριζο ως τουρκικό έδαφος…
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Δείτε το και μόνοι σας στο google earth. Αν ψάξετε για Καστελόριζο (με ελληνικούς χαρακτήρες) το νησί εμφανίζεται ως νήσος Μεγίστη, Ελλάδα αν το ψάξετε Kastelorizo (λατινικούς χαρακτήρες) εμφανίζεται όπως στην εικόνα Μεγίστη, Τουρκία!!!!
αἰέν ἀριστεύειν
Δείτε το και μόνοι σας στο google earth. Αν ψάξετε για Καστελόριζο (με ελληνικούς χαρακτήρες) το νησί εμφανίζεται ως νήσος Μεγίστη, Ελλάδα αν το ψάξετε Kastelorizo (λατινικούς χαρακτήρες) εμφανίζεται όπως στην εικόνα Μεγίστη, Τουρκία!!!!
αἰέν ἀριστεύειν
Η ευρωπαϊκή λογοτεχνία περι του «Ηγεμόνα» του Νικολό Μακιαβέλι, και «μακιαβελισμό»
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει η Ελένη Παπουτσή
Σε ένα γράμμα το 1513 στο φίλο του Φρατζέσκο Βετόρι, ο Νίκολό Μακιαβέλι περιγράφει τη ζωή που είναι αναγκασμένος να υπομένει στις εξορίες της Φλωρεντίας.περνώντας τις μέρες του με εξεφτελιστικές ασχολίες. Την περίοδο εκείνη γράφει τον Ηγεμόνα (il Prinscipe, 1532) πραγματεία στην οποία επικαλείται την μακρόχορονη εμπειρία του στις σύγχρονες υποθέσεις , και το συνεχές μάθημα της αρχαιότητας. Σε αυτό το κείμενο οφείλουμε την επιρροή του Μακιαβέλι στις πολιτικές συζητήσεις στην Ευρώπη.
Πώς ενας ηγεμόνας μπορεί να φτιάξει και να διατηρήσει ένα κράτος; Πρέπει να γίνει αγαπητός ή να προκαλεί τον φόβο; Πρέπει να κρατήσει την Πίστη στο Θεό και να ζεί με ακεραιότητα ή του είναι επιτρεπτό να παραβιάζει τις άρχές της ηθικής; Ο Μακιαβέλι απαντά ότι ο ηγεμόνας πρέπει να εφαρμόζει το καλό, αλλά να εισχωρεί μέσα στο κακό, «εάν αυτό είναι αναγκαίο»ότι πρέπει να είναι πονηρός σαν αλεπού , δυνατός σα λιοντάρι, ότι πρέπει να γίνεται αγαπητός «εάν αυτό είναι δυνατόν»και να προκαλεί το φόβο «εάν αυτό είναι απαραίτητο»Ο Μακιαβέλι θεωρεί αυτά τα κριτήρια ως αξιώματα, χωρίς να αρνηθεί τη φράση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» μια φράση που δεν έγραψε, αλλά του αποδώθηκε σαν μεταμφίεση της σκέψης του.Ο Ιταλός στοχαστής πίστευε ότι η .......δικαίωση των πολιτικών μέσων από ένα ηθικό σκοπό, αποκαθιστά ανάμεσα στην πολιτική και στην ηθική ένα δεσμό. Η σκέψη του παραξηγήθηκε και το 1559 τα έργα του απαγορεύτηκαν . Η καθολική πολεμική αρχίζει το 1535 με μια κατηγορία για ασέβεια Μια πολεμική ( πολιτική,καθολική, και προτεσταντική) τα βάζει τότε με τον Μακιαβιέλι, και το επίθετο μακιαβελικός, γίνεται συνώνυμο του άθεου, και του άσεμνου. Παρατηρείται τότε μια άλλη ερμηνεία του Μακιαβέλι, εξ ίσου λανθασμένη, κατά την ευρωπαική λογοτεχνία, σύμφωνα με την οποία με την πρόφαση να ενδυναμώσει την εξουσία του ηγεμόνα , ήθελε να δείξει στο λαό τη βία και τη σκληρότητα της εξουσίας του.
Ελένη Παπουτσή
Εκπαιδευτικός –πολιτισμολόγος
M.ED
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)