Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014
Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014
Αλλάζει όνομα ο Δήμος Μώλου - Αγίου Κωνσταντίνου!
Αναρτήθηκε από ........ energoipoliteskv.blogspot.com
Μια σημαντική πρωτοβουλία ανέλαβε ο νέος Δήμαρχος Μώλου - Αγίου
Κωνσταντίνου Γιάννης Συκιώτης αναφορικά με την μετονομασία του Δήμου σε
"Δήμο Καμένων Βούρλων"!
"Ας μην ανησυχούν οι δημότες μας από τις άλλες δημοτικές ενότητες γιατι
δεν θα χαθούν οι νομασίες ούτε του Αγίου Κωνσταντίνου ούτε του Μώλου,
όμως έπρεπε να δούμε το συμφέρον μας ,την προοπτική ανάπτυξης του Δήμου
και την τόνωση του κορυφαίου προιόντος μας του τουρισμού.
Το όνομα
Καμένα Βούρλα είναι ένα παραδοσιακά γνωστό τουριστικό όνομα και πρέπει
να το αξιοποιήσουμε..."
Ηδη το θέμα αυτό ο κ. Συκιώτης το συζήτησε στο προχτεσινό άτυπο
δημοτικό συμβούλιο και θα το φέρει για συζήτηση στις 29 Δεκεμβρίου
στην τακτική συνεδρίαση.
Τίποτοτα δεν θα γίνει εν κρυπτώ , θα προηγηθεί σχετική διαβούλευση
και ενημέρωση με τους δημότες και στο τέλος θα προχωρήσουμε ενωμένοι
σε μια κίνηση που έπρεπε να είχε γίνει από καιρό.
Η διπλή και τριπλή
ονομασία ήταν ένα ακόμη σφάλμα της εφαρμογής του Καλλικράτη και
οφείλουμε να το εξαλείψουμε, θελουμε να απαλλαγούμε από τις εν αγνοία
μας πολιτικές ισοροπίες και συμφωνίες που μας οδήγησαν σε μια στείρα
αντιπαράθεση μεταξύ μας..." πρόσθεσε ο κ.Συκιώτης.
Από ....... lamiafm1
Δημοτικό Συμβούλιο στις 17 Δεκεμβρίου 2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 14.00 μ.μ.
Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΜΩΛΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ
Προς:
-Δήμαρχο Μώλου Αγίου Κων/νου
-Δημοτικούς Συμβούλους
-Προέδρους Δημοτικών Κοινοτήτων
-Προέδρους Τοπικών Κοινοτήτων
-Εκπροσώπους Τοπικών Κοινοτήτων
Κοιν: Πρακτικογράφο Δημοτικού Συμβουλίου
Καλείσθε να προσέλθετε στη δημόσια τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα διεξαχθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, στις 17 Δεκεμβρίου 2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 14.00 μ.μ., για τη συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα συνημμένα θέματα της ημερήσιας διάταξης.
1. Μετατροπή Περιφερειακού Συνδέσμου ΦοΔΣΑ σε Ανώνυμη Εταιρεία του άρθρου 265
του Ν. 3463/2006 σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 6 του Ν. 4071/2012 – Έγκριση σχεδίου
καταστατικού του Περιφερειακού ΦοΔΣΑ με τη νομική μορφή της ανώνυμης εταιρείας
του άρθρου 265 του Ν. 3463/2006 και εξουσιοδότηση του Δημάρχου για την υπογραφή
του – Ορισμός εκπροσώπου του Δήμου στη Γενική Συνέλευση του Περιφερειακού
ΦοΔΣΑ
Εισηγητής: Παπαγρηγορίου Χρήστος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου
2. Αντικατάσταση μέλους στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ν.Π.Δ.Δ. «Σχολική Επιτροπή
Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δήμου Μώλου Αγίου Κων/νου»
Εισηγητής: Παπαγρηγορίου Χρήστος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου
3. Αποδοχή χρηματοδοτήσεων- αναμόρφωση και τροποποίηση προϋπολογισμού, τεχνικού
προγράμματος και ετήσιου σχεδίου δράσης οικονομικού έτους 2014
Εισηγητής: Πετρόπουλος Κων/νος, Υπάλληλος Οικονομικής Υπηρεσίας
4. Διάθεση πίστωσης για φιλοξενία προσώπων
Εισηγητής: Μακρυνίτσας Δημήτριος, Δημοτικός Σύμβουλος
5. Έγκριση προϋπολογισμού του ΝΠΔΔ «Οργανισμός Παιδείας – Πολιτισμού – Αθλητισμού
και Περιβάλλοντος Δήμου Μώλου Αγίου Κων/νου» και έγκριση ολοκληρωμένου πλαισίου
δράσης έτους 2015
Εισηγητής: Πλατανιάς Ιωάννης, Δημοτικός Σύμβουλος
6. Παράταση προθεσμίας του έργου «Ασφαλτοστρώσεις – τσιμεντοστρώσεις Δήμου Μώλου
Αγίου Κων/νου»
Εισηγητής: Τσώμος Δημήτριος, Δημοτικός Σύμβουλος
7. Έγκριση 2ου ΑΠΕ του έργου «Ασφαλτοστρώσεις - τσιμεντοστρώσεις Δήμου Μώλου
Αγίου Κων/νου»
Εισηγητής: Τσώμος Δημήτριος, Δημοτικός Σύμβουλος
Οι φάκελοι των θεμάτων θα βρίσκονται στο γραφείο του Προέδρου του Δημοτικού
Συμβουλίου κ. Παπαγρηγορίου Χρήστου, προς ενημέρωση των Συμβούλων
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΜΩΛΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ
Προς:
-Δήμαρχο Μώλου Αγίου Κων/νου
-Δημοτικούς Συμβούλους
-Προέδρους Δημοτικών Κοινοτήτων
-Προέδρους Τοπικών Κοινοτήτων
-Εκπροσώπους Τοπικών Κοινοτήτων
Κοιν: Πρακτικογράφο Δημοτικού Συμβουλίου
Καλείσθε να προσέλθετε στη δημόσια τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα διεξαχθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, στις 17 Δεκεμβρίου 2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 14.00 μ.μ., για τη συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα συνημμένα θέματα της ημερήσιας διάταξης.
1. Μετατροπή Περιφερειακού Συνδέσμου ΦοΔΣΑ σε Ανώνυμη Εταιρεία του άρθρου 265
του Ν. 3463/2006 σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 6 του Ν. 4071/2012 – Έγκριση σχεδίου
καταστατικού του Περιφερειακού ΦοΔΣΑ με τη νομική μορφή της ανώνυμης εταιρείας
του άρθρου 265 του Ν. 3463/2006 και εξουσιοδότηση του Δημάρχου για την υπογραφή
του – Ορισμός εκπροσώπου του Δήμου στη Γενική Συνέλευση του Περιφερειακού
ΦοΔΣΑ
Εισηγητής: Παπαγρηγορίου Χρήστος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου
2. Αντικατάσταση μέλους στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ν.Π.Δ.Δ. «Σχολική Επιτροπή
Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δήμου Μώλου Αγίου Κων/νου»
Εισηγητής: Παπαγρηγορίου Χρήστος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου
3. Αποδοχή χρηματοδοτήσεων- αναμόρφωση και τροποποίηση προϋπολογισμού, τεχνικού
προγράμματος και ετήσιου σχεδίου δράσης οικονομικού έτους 2014
Εισηγητής: Πετρόπουλος Κων/νος, Υπάλληλος Οικονομικής Υπηρεσίας
4. Διάθεση πίστωσης για φιλοξενία προσώπων
Εισηγητής: Μακρυνίτσας Δημήτριος, Δημοτικός Σύμβουλος
5. Έγκριση προϋπολογισμού του ΝΠΔΔ «Οργανισμός Παιδείας – Πολιτισμού – Αθλητισμού
και Περιβάλλοντος Δήμου Μώλου Αγίου Κων/νου» και έγκριση ολοκληρωμένου πλαισίου
δράσης έτους 2015
Εισηγητής: Πλατανιάς Ιωάννης, Δημοτικός Σύμβουλος
6. Παράταση προθεσμίας του έργου «Ασφαλτοστρώσεις – τσιμεντοστρώσεις Δήμου Μώλου
Αγίου Κων/νου»
Εισηγητής: Τσώμος Δημήτριος, Δημοτικός Σύμβουλος
7. Έγκριση 2ου ΑΠΕ του έργου «Ασφαλτοστρώσεις - τσιμεντοστρώσεις Δήμου Μώλου
Αγίου Κων/νου»
Εισηγητής: Τσώμος Δημήτριος, Δημοτικός Σύμβουλος
Οι φάκελοι των θεμάτων θα βρίσκονται στο γραφείο του Προέδρου του Δημοτικού
Συμβουλίου κ. Παπαγρηγορίου Χρήστου, προς ενημέρωση των Συμβούλων
Καμπανάκι κινδύνου από τα funds -«Παγώνουν» οι επενδύσεις
Αναρτήθηκε από ....... energoipoliteskv.blogspot.com
Από
τη στιγμή που ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση η επίσπευση της εκλογής
του προέδρου της Δημοκρατίας και έγινε ορατό πλέον το ενδεχόμενο των
πρόωρων εκλογών στο άμεσο μέλλον, σήμανε συναγερμός στους επενδυτές
εντός και εκτός Ελλάδος.
Η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού στη χώρα προκαλεί ανησυχία, η οποία εκφράστηκε μέσω emails τα οποία έχουν ήδη αποσταλεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, την τράπεζα της Ελλάδος και τις διοικήσεις των μεγάλων ελληνικών τραπεζών από ξένους διαχειριστές και hedge funds, που κρατούν πλέον αποστάσεις ασφαλείας από τη χώρα μας, όπως αναφέρει η «Καθημερινή».
Στις επιστολές τους, τα ξένα funds μιλούν για αναστολή κινήσεων, μέχρι να αποσαφηνισθεί η πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, η οποία πλέον τους θυμίζει το πρώτο εξάμηνο του 2012, με αποκορύφωμα τη διπλή εκλογική διαδικασία του Ιουνίου εκείνης της χρονιάς. Ανάλογη ενημέρωση έχουν και πρόεδροι εισηγμένων της υψηλής κεφαλαιοποίησης από τα ξένα funds που έχουν τοποθετηθεί στα μετοχικά κεφάλαια, προσφέροντας ρευστότητα την τελευταία διετία.
Από την περασμένη Δευτέρα, όταν ανακοινώθηκαν οι νέες πολιτικές εξελίξεις, οι ξένοι διαχειριστές ζητούν καθημερινή ενημέρωση από τις χρηματιστηριακές εταιρείες μέσω τις οποίες κάνουν τις συναλλαγές τους. Την ίδια ώρα, οι ξένες πρεσβείες προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τις πολιτικές εξελίξεις για να ενημερώσουν τις κυβερνήσεις των χωρών τους.
Ακόμη και πολλά private equity funds, όχι μόνο από τις αγορές της Ευρώπης και των ΗΠΑ αλλά και από τρίτες χώρες έχουν έρθει στην Αθήνα τα τελευταία 24ωρα για να διαπιστώσουν το ποσοστό του ρίσκου, σύμφωνα με την εφημερίδα.
Η ανησυχία για το επενδυτικό περιβάλλον της Ελλάδας αποτυπώθηκε και στο Χρηματιστήριο, που είδε να απομειώνεται η αξία του κατά 13 δισεκατομμύρια ευρώ σε ένα τριήμερο, με την πλειοψηφία των μετοχών να καταβυθίζεται σε νέα χαμηλά ετών, ενώ αντίστοιχα δραματική είναι η εικόνα και για την ελληνική αγορά ομολόγων.
Η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού στη χώρα προκαλεί ανησυχία, η οποία εκφράστηκε μέσω emails τα οποία έχουν ήδη αποσταλεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, την τράπεζα της Ελλάδος και τις διοικήσεις των μεγάλων ελληνικών τραπεζών από ξένους διαχειριστές και hedge funds, που κρατούν πλέον αποστάσεις ασφαλείας από τη χώρα μας, όπως αναφέρει η «Καθημερινή».
Στις επιστολές τους, τα ξένα funds μιλούν για αναστολή κινήσεων, μέχρι να αποσαφηνισθεί η πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, η οποία πλέον τους θυμίζει το πρώτο εξάμηνο του 2012, με αποκορύφωμα τη διπλή εκλογική διαδικασία του Ιουνίου εκείνης της χρονιάς. Ανάλογη ενημέρωση έχουν και πρόεδροι εισηγμένων της υψηλής κεφαλαιοποίησης από τα ξένα funds που έχουν τοποθετηθεί στα μετοχικά κεφάλαια, προσφέροντας ρευστότητα την τελευταία διετία.
Από την περασμένη Δευτέρα, όταν ανακοινώθηκαν οι νέες πολιτικές εξελίξεις, οι ξένοι διαχειριστές ζητούν καθημερινή ενημέρωση από τις χρηματιστηριακές εταιρείες μέσω τις οποίες κάνουν τις συναλλαγές τους. Την ίδια ώρα, οι ξένες πρεσβείες προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τις πολιτικές εξελίξεις για να ενημερώσουν τις κυβερνήσεις των χωρών τους.
Ακόμη και πολλά private equity funds, όχι μόνο από τις αγορές της Ευρώπης και των ΗΠΑ αλλά και από τρίτες χώρες έχουν έρθει στην Αθήνα τα τελευταία 24ωρα για να διαπιστώσουν το ποσοστό του ρίσκου, σύμφωνα με την εφημερίδα.
Η ανησυχία για το επενδυτικό περιβάλλον της Ελλάδας αποτυπώθηκε και στο Χρηματιστήριο, που είδε να απομειώνεται η αξία του κατά 13 δισεκατομμύρια ευρώ σε ένα τριήμερο, με την πλειοψηφία των μετοχών να καταβυθίζεται σε νέα χαμηλά ετών, ενώ αντίστοιχα δραματική είναι η εικόνα και για την ελληνική αγορά ομολόγων.
Κουτσούμπας: Σικέ η αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ
Αναρτήθηκε από ....... energoipoliteskv.blogspot.com
«ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΜΗΝΥΜΑ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ»
«ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΜΗΝΥΜΑ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ»
Τον
λαό να παρέμβει στις εξελίξεις ενισχύοντας το ΚΚΕ κάλεσε απόψε από τα
Χανιά ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του κόμματος Δημήτρης Κουτσούμπας κατά
την διάρκεια πολιτικής εκδήλωσης των οργανώσεων του ΚΚΕ της περιοχής.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «το μήνυμα που στέλνει το ΚΚΕ και από την Κρήτη, από τα Χανιά, είναι ότι ο λαός μας πρέπει άμεσα να παρέμβει στις εξελίξεις για να ανακουφιστεί, για να βάλει τέρμα σε αυτή την κατάσταση, με τους αγώνες του με την λαϊκή συμμαχία του και βεβαίως η επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές να ξημερώσει με ένα πολύ ισχυρό ΚΚΕ».
Παράλληλα ο γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ εξέφρασε την άποψη ότι με τα μέχρι σήμερα δεδομένα δεν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
«Με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα φαίνεται ότι στις 29 Δεκεμβρίου δεν θα βρεθούν οι 180 βουλευτές. Αυτό βλέπουμε μέχρι σήμερα. Μένει να περιμένομε να δούμε», είπε ο κ. Κουτσούμπας. Στην ομιλία του, κάλεσε τους πολίτες να μην εγκλωβιστούν στη σικέ -όπως τη χαρακτήρισε- αντιπαράθεση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και να μην υποταχτούν στα ξένα προς τα δικά τους συμφέροντα της αστικής τάξης, των μονοπωλίων. Γιατί, όπως τόνισε, «είναι εντελώς ξένα προς τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, εάν “κουρευτεί” όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ή αν “επιμηκυνθεί” όπως λέει η ΝΔ το χρέος, εάν ακολουθηθεί “επεκτατική” πολιτική ή αν ακολουθηθεί πιο “περιοριστική” πολιτική που λένε οι μεν και οι δε».
Σύμφωνα με τον κ. Κουτσούμπα, η επιλογή που προβάλλουν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν στο δρόμο που επιβάλλει η ΕΕ, η ευρωζώνη, το μονοπωλιακό κεφάλαιο, οι οργανισμοί τους και οι τραπεζίτες τους κάτι που όπως τόνισε, «για το λαό σημαίνει ότι, τα μνημονιακά μέτρα θα μείνουν ως έχουν, οι εφαρμοστικοί αντιλαϊκοί νόμοι, θα εξακολουθούν να ισχύουν με όποιον κι αν κρατάει το τιμόνι της κυβέρνησης».
Ο γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ στην ομιλία του υποστήριξε ότι, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βγάζουν πλέον τσιμουδιά για την ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων από την 6χρονη κρίση και χαρακτήρισε ψίχουλα τα όσα έχουν τάξει από την Θεσσαλονίκη και παλιότερα από το Ζάππειο κάποια από τα οποία όπως επεσήμανε, «τα παίρνουν πίσω, τα κουτσουρεύουν, δεν μιλάνε για την επαναφορά της 14ης σύνταξης, του 14ου μισθού, που είναι το δώρο των Χριστουγέννων, του Πάσχα και των διακοπών για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους».
Ο γραμματέας του ΚΚΕ τόνισε την ανάγκη της άμεσης ανασύνταξης του λαϊκού κινήματος χωρίς να χάνεται χρόνος ώστε να ξανακερδίσει όπως είπε ο λαός δικαιώματα που του ανήκουν.
Παράλληλα επανέλαβε ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να ψηφίσει κανένα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας καθώς όπως ανέφερε η εκλογή ή όχι του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν θα λύσει κανένα λαϊκό πρόβλημα.
«Το πρόβλημα είναι ότι δεν λύνεται τίποτε για το λαό, αφού πρόκειται για ένα θεσμό που υλοποιεί τις εκάστοτε κυβερνητικές επιλογές και βάζει την τζίφρα του σε όλους τους αντιλαϊκούς νόμους. Γι' αυτό άλλωστε και το ΚΚΕ δεν ψηφίζει κανέναν τους για πρόεδρο, είτε είναι ο Δήμας, είτε άλλος, δεν αφορά το πρόσωπο. Το ζήτημα είναι τι επιλογές πρέπει να κάνει ο λαός μας σε ερχόμενες εκλογές».
Παράλληλα, υποστήριξε ότι,« τόσο η συγκυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν σε όλο τον κόσμο για σπόνσορες, για υποστηρικτές, μέσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στους μονοπωλιακούς ομίλους», γιατί αυτό, όπως είπε, «η μόνη λύση είναι την επόμενη μέρα από τις εκλογές, το ΚΚΕ να βγει πολύ πιο δυνατό».
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «το μήνυμα που στέλνει το ΚΚΕ και από την Κρήτη, από τα Χανιά, είναι ότι ο λαός μας πρέπει άμεσα να παρέμβει στις εξελίξεις για να ανακουφιστεί, για να βάλει τέρμα σε αυτή την κατάσταση, με τους αγώνες του με την λαϊκή συμμαχία του και βεβαίως η επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές να ξημερώσει με ένα πολύ ισχυρό ΚΚΕ».
Παράλληλα ο γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ εξέφρασε την άποψη ότι με τα μέχρι σήμερα δεδομένα δεν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
«Με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα φαίνεται ότι στις 29 Δεκεμβρίου δεν θα βρεθούν οι 180 βουλευτές. Αυτό βλέπουμε μέχρι σήμερα. Μένει να περιμένομε να δούμε», είπε ο κ. Κουτσούμπας. Στην ομιλία του, κάλεσε τους πολίτες να μην εγκλωβιστούν στη σικέ -όπως τη χαρακτήρισε- αντιπαράθεση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και να μην υποταχτούν στα ξένα προς τα δικά τους συμφέροντα της αστικής τάξης, των μονοπωλίων. Γιατί, όπως τόνισε, «είναι εντελώς ξένα προς τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, εάν “κουρευτεί” όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ή αν “επιμηκυνθεί” όπως λέει η ΝΔ το χρέος, εάν ακολουθηθεί “επεκτατική” πολιτική ή αν ακολουθηθεί πιο “περιοριστική” πολιτική που λένε οι μεν και οι δε».
Σύμφωνα με τον κ. Κουτσούμπα, η επιλογή που προβάλλουν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν στο δρόμο που επιβάλλει η ΕΕ, η ευρωζώνη, το μονοπωλιακό κεφάλαιο, οι οργανισμοί τους και οι τραπεζίτες τους κάτι που όπως τόνισε, «για το λαό σημαίνει ότι, τα μνημονιακά μέτρα θα μείνουν ως έχουν, οι εφαρμοστικοί αντιλαϊκοί νόμοι, θα εξακολουθούν να ισχύουν με όποιον κι αν κρατάει το τιμόνι της κυβέρνησης».
Ο γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ στην ομιλία του υποστήριξε ότι, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βγάζουν πλέον τσιμουδιά για την ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων από την 6χρονη κρίση και χαρακτήρισε ψίχουλα τα όσα έχουν τάξει από την Θεσσαλονίκη και παλιότερα από το Ζάππειο κάποια από τα οποία όπως επεσήμανε, «τα παίρνουν πίσω, τα κουτσουρεύουν, δεν μιλάνε για την επαναφορά της 14ης σύνταξης, του 14ου μισθού, που είναι το δώρο των Χριστουγέννων, του Πάσχα και των διακοπών για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους».
Ο γραμματέας του ΚΚΕ τόνισε την ανάγκη της άμεσης ανασύνταξης του λαϊκού κινήματος χωρίς να χάνεται χρόνος ώστε να ξανακερδίσει όπως είπε ο λαός δικαιώματα που του ανήκουν.
Παράλληλα επανέλαβε ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να ψηφίσει κανένα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας καθώς όπως ανέφερε η εκλογή ή όχι του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν θα λύσει κανένα λαϊκό πρόβλημα.
«Το πρόβλημα είναι ότι δεν λύνεται τίποτε για το λαό, αφού πρόκειται για ένα θεσμό που υλοποιεί τις εκάστοτε κυβερνητικές επιλογές και βάζει την τζίφρα του σε όλους τους αντιλαϊκούς νόμους. Γι' αυτό άλλωστε και το ΚΚΕ δεν ψηφίζει κανέναν τους για πρόεδρο, είτε είναι ο Δήμας, είτε άλλος, δεν αφορά το πρόσωπο. Το ζήτημα είναι τι επιλογές πρέπει να κάνει ο λαός μας σε ερχόμενες εκλογές».
Παράλληλα, υποστήριξε ότι,« τόσο η συγκυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν σε όλο τον κόσμο για σπόνσορες, για υποστηρικτές, μέσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στους μονοπωλιακούς ομίλους», γιατί αυτό, όπως είπε, «η μόνη λύση είναι την επόμενη μέρα από τις εκλογές, το ΚΚΕ να βγει πολύ πιο δυνατό».
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην Καστοριά (13/12/14)
Αναρτήθηκε από ........ energoipoliteskv.blogspot.com
Χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι στην Καστοριά, σε μια πόλη αρχοντική μέσα στην αυθεντική λαϊκότητα της. Χαίρομαι γιατί βρίσκομαι στην Δυτική Μακεδονία, σε μια περιοχή υπερήφανη. Χαίρομαι γιατί βρίσκομαι σε μια πόλη με μακρά ιστορία, με βυζαντινή παράδοση, με συνειδητούς κατοίκους και χάρηκα προηγουμένως γιατί είχα την ευκαιρία να μιλήσω με την καρδιά της τοπικής παραγωγής, με τη γουνοποιία, προσπαθώντας να βοηθήσουμε ώστε να ξεπεραστεί η κρίση και να ανοίξουν νέοι ορίζοντες για το πιο σημαντικό, το πιο διάσημο τοπικό προϊόν.
Σήμερα όμως δεν θα μιλήσουμε για την Δυτική Μακεδονία και τα τοπικά προβλήματα. Ούτε για την Καστοριά. Τα είπαμε αυτά προηγουμένως. Σήμερα θέλω, απευθυνόμενος σε εσάς να απευθυνθώ σε όλους τους πολίτες της χώρας και να προσπαθήσω, τώρα που έχουμε μπει στην τελική ευθεία για την προεδρική εκλογή, να απαντήσω όσο μπορώ πιο απλά και καθαρά σε μερικά θεμελιώδη ερωτήματα που βρίσκονται στα χείλη όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων.
* Το πρώτο ερώτημα είναι σε τι κατάσταση βρίσκεται η χώρα μετά από πέντε χρόνια υπεράνθρωπων προσπαθειών. Κρεμόμαστε πράγματι και πάλι από μια κλωστή; Τι είναι αυτό που συμβαίνει οικονομικά, για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που συμβαίνει πολιτικά στη χώρα και ποια είναι η προοπτική που έχουμε ως έθνος.
Φίλες και φίλοι, η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική βέβαια σε σχέση με αυτή του 2009 – 2010. Οι θυσίες του ελληνικού λαού έχουν πιάσει τόπο. Αυτό φαίνεται ήδη στους αριθμούς, στα δημοσιονομικά και μακροοικονομικά στοιχεία της χώρας. Και αρχίζει να φαίνεται σιγά – σιγά στην πραγματική οικονομία, στα βιώματα κάθε νοικοκυριού, κάθε επιχείρησης. Αλλά φυσικά χρειάζεται ακόμη προσπάθεια, γιατί οι εξελίξεις από ένα σημείο και μετά τρέχουν γεωμετρικά, όταν κάνει κανείς το καθοριστικό βήμα, σπάει ένα κέλυφος και μετά όλα εξελίσσονται με πολύ μεγαλύτερη ευκολία.
Τα ξέρετε όλοι σας, αλλά θέλω να τα θυμίσω. Η χώρα βρισκόταν σε ύφεση χωρίς να το έχει καταλάβει ήδη από το 2007 . Κάποιοι νομίζουν ότι η ύφεση άρχισε το 2010. Η κρίση έχει μεγάλο βάθος. Τώρα έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ναι, η Ελλάδα της κρίσης ξέφυγε από την ύφεση. Αρχίζουν να βγαίνουν νέα πράσινα βλαστάρια -όπως συνηθίζω να λέω- μέσα ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον πάρα πολύ δύσκολο, στασιμότητας, ακόμη και ύφεσης, σε πολλές χώρες.
Το 2010 η χώρα είχε παραλάβει από την προηγούμενη χρονιά ένα πρωτογενές έλλειμμα που έφτανε τα 24 δισεκατομμύρια, το 12,5% του ΑΕΠ. Το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου, ιδίως για τη λεγόμενη δυτική οικονομία. Το πρωτογενές ελλειμμα χωρίς να υπολογίζουμε την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, τόκους και χρεολύσια. Το ισοζύγιο της χρονιάς είχε μπατάρει και τούτο είχε συμβεί και τις προηγούμενες χρονιές.
Τώρα εμφανίζουμε σημαντικά, εντυπωσιακά πρωτογενή πλεονάσματα, εάν λάβουμε υπόψη την ύφεση, τα μεγαλύτερα στον κόσμο, καλύτερα και από αυτά της Σιγκαπούρης. Κι αυτό είναι το μεγάλο εισιτήριό μας για την αλλαγή σελίδας.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Είναι ότι έχουμε ισοσκελίσει και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Αυτό που αγωνίζονται όλες οι χώρες της Ευρώπης να το κρατήσουν στο όριο του 3%. Χώρες μεγάλες όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Η Ελλάδα είναι φέτος στο 1% και του χρόνου μπορεί να έχει και δημοσιονομικό πλεόνασμα, συμπεριλαμβανομένης της εξυπηρέτησης του χρέους. Συνυπολογιζομένων των τόκων και των χρεολυσίων που πληρώνουμε για το χρέος όλων των προηγούμενων δεκαετιών, γιατί το κουρέψαμε, το αναδιαρθρώσαμε, το κάναμε εξυπηρετήσιμο. Πληρώνουμε 60% λιγότερο κάθε χρονιά απ’ ό,τι πληρώναμε. Είναι σαν να έχουμε κουρέψει πάνω από το 60% του συνολικού χρέους.
Είχαμε έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Δεν είχαμε παραγωγή. Στην πραγματικότητα είχε καταρρεύσει ο παραγωγικός ιστός της χώρας και το ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών, κάτι που το ξέρετε πολύ καλά εδώ γιατί έχετε εξαγωγικά προϊόντα, από τη γούνα μέχρι τα ροδάκινα, είχε έλλειμμα 15%. Το μεγαλύτερο στην Ευρώπη.
Τώρα έχουμε βελτιώσει αισθητά την εθνική ανταγωνιστικότητα και έχουμε ισοσκελίσει το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
Είχαμε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που έκρυβε μέσα του μια επικίνδυνη φούσκα. Όχι λόγω του κουρέματος του χρέους, αλλά λόγω της αλόγιστης δανειοδότησης. Και τώρα έχουμε ένα τραπεζικό σύστημα ισχυρό, σταθερό, ανακεφαλαιοποιημένο, έτοιμο να στραφεί στην πραγματική οικονομία και να στηρίξει μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Πρότεινα μάλιστα στον κλάδο της γουνοποιίας να έρθει σε επαφή με όλες τις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, ώστε να πάρει την καλύτερη προσφορά για ένα πρόγραμμα συμβολαιοποιημένης παραγωγής γούνας. Κάτι το οποίο θα τη διευκολύνει πάρα πολύ στις κινήσεις της για να προσανατολιστεί προς νέες αγορές, όπως η Κίνα.
Και βέβαια, το είπα ήδη, είχαμε ένα χρέος ασήκωτο που πλάκωνε το έθνος, σύμφωνα με τη γνωστή έκφραση του Ανδρέα Παπανδρέου, και βεβαίως ένα χρέος που ήταν μη βιώσιμο, μη εξυπηρετήσιμο, δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί, μας οδηγούσε σε αδιέξοδο. Ενώ τώρα είναι απολύτως ελεγχόμενο, εξυπηρετήσιμο και βιώσιμο για τα επόμενα 10 τουλάχιστον χρόνια. Άλλο εάν εμείς θέλουμε να το βελτιώσουμε, να επεκτείνουμε τον ορίζοντά του, να βγάλουμε και άλλο βάρος από τους ώμους του ελληνικού λαού. Άρα μιλάμε πραγματικά για μια τελείως διαφορετική κατάσταση.
Βρισκόμαστε πραγματικά ένα βήμα πριν από την έξοδο από το μνημόνιο, ένα βήμα πριν από την αλλαγή σελίδας και αυτά που λέμε ότι η αλλαγή σελίδας θα είναι ένας θώρακας προστασίας χωρίς μνημόνιο και τρόικα, μια προληπτική πιστωτική γραμμή χωρίς νέο δάνειο ,δεν είναι τεχνικά και γραφειοκρατικά ζητήματα για ειδικούς, αφορούν τον καθένα και την καθεμία στον τόπο μας, την κάθε οικογένεια, την κάθε επιχείρηση, τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε άνεργο. Γιατί αυτό σημαίνει άλλη ατμόσφαιρα στην οικονομία. Άλλες δυνατότητες επενδύσεων, άλλο επίπεδο κατανάλωσης. Αποκατάσταση της ομαλότητας, χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος, με ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο.
Είμαστε πράγματι έτοιμοι να απογειωθούμε, γιατί οι εξελίξεις, εάν επικρατήσει η κοινή λογική, η σοβαρότητα και δεν διασαλευτεί η σταθερότητα, θα είναι, όπως είπα, ραγδαία θετικές. Ιδίως εάν έχουμε μπροστά μας τους επόμενους 18 μήνες καθαρούς μέχρι τον Ιούνιο του 2016 οπότε και λήγει η 4ετής περίοδος αυτής της Βουλής, που την ψήφισε ο λαός τον Ιούνιο του 2012 εν γνώσει των καταστάσεων και των συνεπειών του νόμου, δίνοντας μεγάλη πλειοψηφία, 47% στις δυνάμεις τις υπεύθυνες. Τις δυνάμεις που υποστήριξαν την εθνική στρατηγική που το ΠΑΣΟΚ διαμόρφωσε και άλλα κόμματα ήρθαν στη συνέχεια και στρατεύτηκαν στη στρατηγική αυτή με καθυστέρηση, ή με παλινωδίες, γιατί κάποιοι μπήκαν και βγήκαν με πολύ μεγάλη ευκολία, ενώ κάποιοι μπήκαν αργά, ενώ είχαν διαμορφωθεί δύσκολες καταστάσεις για τον τόπο.
Αυτά τα επιτεύγματα όμως, αυτές οι θυσίες ,όπως έχω πει, που αλλάζουν την εικόνα της χώρας, μπορούν εύκολα να καταστραφούν μέσα σε πέντε μέρες, γιατί όταν έχεις μια αντιπολίτευση που δυστυχώς επικαλείται την ασυνέπεια του κράτους, δηλώνει επίσημα πως δεν πρόκειται να σεβαστεί δεσμεύσεις και υπογραφές. Δηλώνει πως θα κινηθεί μονομερώς.
Όταν έχεις μια αντιπολίτευση που δίνει με ευκολία ψεύτικες υποσχέσεις παλιάς κοπής, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα στον τόπο από το 2010 και μετά, σαν να μην υπάρχει ένας λαός που πέρασε τόσα και τόσα και αν μη τι άλλο θέλει ειλικρίνεια και εντιμότητα.
Όταν καλλιεργείται συστηματικά για λόγους μικροκομματικούς η αβεβαιότητα, η δυσπιστία των εταίρων και των αγορών, όταν βλέπεις την αντίδραση των αγορών που είναι με την ίδια ευκολία έτοιμες να βοηθήσουν ,να επενδύσουν, να στηρίξουν, να αναβαθμίσουν την ελληνική οικονομία και με την ίδια ευκολία έτοιμες να αποσυρθούν, να χτυπήσουν, να κερδοσκοπήσουν, να κρεμάσουν τη χώρα «στα μανταλάκια» των διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Και βλέπεις βέβαια και την αντίδραση των εταίρων μας, γιατί και οι εταίροι μας είναι κράτη, λαοί, κοινοβούλια, κυβερνήσεις, έχουν τις δικές τους αντιλήψεις, τα δικά τους συμφέροντα, γιατί στην Ευρωπαϊκή Ένωση η διαπραγμάτευση είναι δύσκολη. Υπάρχουν εθνικισμοί οικονομικοί, υπάρχουν στρατηγικές οι οποίες ακολουθούνται από όλες τις κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως ιδεολογικής ταυτότητας, γιατί φυσικά ο κάθε λαός δείχνει αλληλεγγύη, αλλά θέλει να διατηρεί και την προνομιακή του θέση.
Και οι συσχετισμοί είναι συντηρητικοί και απέναντι σε μια συντηρητική Ευρώπη, αντιτάσσεται όχι μια Ευρώπη προοδευτική, αλλά μια Ευρώπη εθνικιστική, ευρωσκεπτικιστική, μια Ευρώπη της ακροδεξιάς. Δεν υπάρχει όμως και τίποτα καλύτερο.
Δεν υπήρξε και δεν υπάρχει άλλο καλύτερο πλαίσιο από το ευρωπαϊκό. Τα ζήσαμε. Τα ζήσαμε σε ένα κομμάτι του ελληνισμού που είναι η Κύπρος. Είδαμε εκεί ζωντανά σε απευθείας μετάδοση τι σημαίνει να περιμένεις το δήθεν «σχέδιο βήτα» και αυτό να είναι τρισχειρότερο από το «σχέδιο άλφα» και τελικά να μετανιώνεις γιατί δεν είχες τη διορατικότητα να κλείσεις εγκαίρως μια συμφωνία που θα σε προφύλαγε από το χειρότερο.
Μα, έχουμε τόσο ρηχή μνήμη; Δεν μπορούμε να διδαχθούμε ούτε από τις δικές μας δύσκολες εμπειρίες, ούτε από τις εμπειρίες μιας χώρας που ανήκει στο τόξο του ελληνισμού;
*Υπάρχει και ένα δεύτερο ερώτημα: «τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε», λένε ορισμένοι. «Θα μας κόψουν περισσότερο τις συντάξεις, τους μισθούς, θα έχουμε μεγαλύτερη ανεργία από την ήδη υψηλή ανεργία», που όμως σιγά – σιγά μειώνεται; Γιατί το ισοζύγιο της απασχόλησης γίνεται θετικό τους τελευταίους μήνες.Θα κλείσουν κι άλλες επιχειρήσεις;
Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο, το πιο τραγικό ιστορικά ψέμα που ακούγεται. Έχει καλλιεργηθεί η πεποίθηση και το λένε ακόμη και τώρα, ότι το μνημόνιο, οι αποφάσεις του 2010, του 2011, του 2012 είναι αυτές που έφεραν την κρίση και όχι η κρίση αυτή που έφερε το μνημόνιο.
Δηλαδή εξακολουθούν να πιστεύουν συμπολίτες μας ,γιατί ακούνε κόμματα και πολιτικά πρόσωπα που το λένε αυτό, ότι θα μπορούσαμε να έχουμε αντιμετωπίσει τα προβλήματα χωρίς να καταβάλουμε καμία προσπάθεια, χωρίς κανένα κόστος, χωρίς καμία επίπτωση. Και υπάρχουν ακόμη και όργανα κρατικά που το λένε αυτό.
Ότι δεν είναι σωστό να περιορίζεις τις συντάξεις ή τους μισθούς. Δεν είναι σωστό να μη σέβεσαι τον ιδιαίτερο ρόλο κάποιων κοινωνικών ομάδων και κάποιων επαγγελμάτων μέσα στην πολιτεία.
Ναι, αλλά αναρωτιέται κανείς τι θα συνέβαινε εάν είχε επικρατήσει η ασύντακτη χρεοκοπία; Εάν το ταμείο είχε αδειάσει; Εάν δεν υπήρχε το δάνειο; Εάν δεν υπήρχε η στήριξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Εάν δεν μπορούσες να εξυπηρετήσεις τις ταμειακές ανάγκες σου τις εσωτερικές; Όχι να πληρώνεις τόκους και χρεολύσια σε ξένους δανειστές, πολλοί από τους οποίους είναι κερδοσκόποι ωμοί. Αλλά τι θα συνέβαινε εάν δεν είχε το ταμείο λεφτά για τους μισθούς και τις συντάξεις;
Νομίζουν κάποιοι ότι αυτό είναι μια ιστορία σχεδόν λογοτεχνική, ότι είναι αστείο να το συζητά κανείς αυτό για μια χώρα ευρωπαϊκή, της ζώνης του ευρώ, μια χώρα με το επίπεδο ζωής που έχει η Ελλάδα παρά την κρίση, με ανισότητες βεβαίως γιατί υπάρχουν πλούσιοι, μεσαίοι και φτωχοί και συνήθως οι φτωχοί και οι μεσαίοι την πληρώνουν.
Αλλά ναι, υπήρξαν στιγμές που έπρεπε να κάνεις τεχνάσματα επί τεχνασμάτων για να βρεις την αναγκαία ρευστότητα, να έχεις λεφτά για να πληρώσεις μισθούς και συντάξεις, καθυστερώντας να πληρώσεις άλλες υποχρεώσεις του δημοσίου, σε προμηθευτές. Ή καθυστερώντας να επιστρέψεις το ΦΠΑ, ή καθυστερώντας να συμψηφίσεις άλλους φόρους, όπως δικαιούνται και περιμένουν πολλοί συμπολίτες μας.
Γιατί πώς νομίζετε ότι ξεπερνιέται το ταμειακό πρόβλημα, η δυσχέρεια; Πώς βρίσκεις λεφτά για μισθούς, συντάξεις, ή για νοσοκομεία; Από κάπου αλλού κόβεις, όταν είσαι υπό την απειλή της ασύντακτης χρεοκοπίας και θέλει μια χώρα με 11 εκατομμύρια πληθυσμό, μια μεσαία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δάνειο 250 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε το κούρεμα του χρέους, χωρίς να υπολογίζουμε τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις ελληνικές τράπεζες που υπήρχαν μέρες που ξεπερνούσε τα 150 δισεκατομμύρια ευρώ. Όταν έχεις άλλες χώρες, το έχω πει πολλές φορές, όπως η Ουκρανία, μια χώρα 50 εκατομμυρίων που ψάχνει 50 δισεκατομμύρια δολάρια. Ή μια χώρα τεράστια με παραγωγική ισχύ μεγάλη, όπως η Αργεντινή που αγωνίζεται να κουρέψει 6 δισεκατομμύρια δολάρια από το χρέος της για να αποφύγει τον ευτελισμό στα δικαστήρια των ΗΠΑ.
Το μνημόνιο, φίλες και φίλοι, είναι το δάνειο και οι όροι του. Και οι όροι του ήταν σκληροί και συντηρητικοί, γιατί αυτή είναι η πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη. Αλλά δεν υπήρχε καμία άλλη λύση. Είδαμε χώρες που έψαχναν δάνειο από αλλού και δεν το βρήκαν, ούτε θα το βρουν ποτέ.
Και βέβαια εάν μόνοι μας κάναμε την επιλογή της δημοσιονομικής προσαρμογής και της μείωσης του ελλείμματος, δεν θα διαλέγαμε ποτέ να το πετύχουμε αυτό σε πέντε χρόνια. Θα μπορούσαμε να το πετύχουμε σε 10, σε 15, αλλά κάποιος πρέπει να χρηματοδοτεί αυτή την προσπάθεια.
Και όταν αυτός που στη χρηματοδοτεί σου επιβάλει όρους, πρέπει να σταθμίσεις τι είναι προτιμότερο: να πας στην περιπέτεια της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, ή να συμφωνήσεις ένα σχέδιο παρ’ ότι αυτό δεν είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να βρεθεί ή ακόμη και το εξυπνότερο και το αποτελεσματικότερο και σίγουρα δεν είναι το πιο προοδευτικό. Δεν είναι αυτό που θα διάλεγε η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία μόνη της, αλλά πόση ισχύ έχει στην Ευρώπη η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία; Η Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά; Περιορισμένη, δυστυχώς, ακόμη και σε χώρες που έχουν κυβερνήσεις αποκλειστικά σοσιαλιστικές όπως δείχνει η εμπειρία μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών την τελευταία περίοδο.
Αλλά έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία το γεγονός ότι με τούτο και με εκείνο, ο ελληνικός λαός κατάφερε να αποφύγει το πιστωτικό γεγονός, να αποφύγει την πτώχευση, την διακοπή των εισαγωγών και των εξαγωγών, προστάτευσε τις καταθέσεις και όχι τους τραπεζίτες και μάλιστα τους παλιούς τραπεζίτες, τους παλιούς μετόχους.
Και βέβαια τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο που οι οίκοι αξιολόγησης είναι έτοιμοι να ανεβάσουν την Ελλάδα, ενώ κατεβάζουν σωρηδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης στην δική τους αξιολόγηση.
Και ξέρετε πόση σημασία έχει να αναβαθμίσει τη χώρα κατά ένα επίπεδο ένας οίκος αξιολόγησης; Σημασία μεγαλύτερη από οποιαδήποτε βελτίωση των όρων ένταξης στην προληπτική πιστωτική γραμμή.
Ρωτάνε πολλοί, μα ακόμη και τώρα υπάρχει πρόβλημα εξόδου από το ευρώ; Είναι αυτό μια απειλή; Και το λένε απευθυνόμενοι σε εμένα που έχω ζήσει τις καταστάσεις αυτές και έπρεπε να απαντήσω εάν η χώρα δέχεται ή όχι τη συμφωνημένη έξοδο από το ευρώ
Κανείς δεν σε αναγκάζει να βγεις από το ευρώ, δεν υπάρχει νομικός μηχανισμός, αλλά μπορείς ανέτως να οδηγηθείς στην πτώχευση, την ταπείνωση, την ήττα και την καταστροφή, έχοντας ευρώ. Και μετά να αγωνίζεσαι μόνος σου να βγεις, για να μπορέσεις να δώσεις λεφτά στην οικονομία σου, στις επιχειρήσεις, να μπορέσεις να δώσεις μισθούς και συντάξεις, να μπορείς να χρηματοδοτήσεις την πραγματική οικονομία και την κοινωνία.
* Υπάρχει το τρίτο ερώτημα, που το κάνουν και δικοί μας άνθρωποι, θέλω να πιστεύω καλόπιστα: Μήπως βιαστήκαμε να πούμε ότι βγαίνουμε από το Μνημόνιο για λόγους πολιτικούς; Για να επηρεάσουμε τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας; Μήπως θα έπρεπε να κάνουμε μεγαλύτερη υπομονή και να δεχτούμε πιο αργό ρυθμό εξόδου; Μήπως αυτό δεν έπρεπε να το ανοίξουμε ως θέμα το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο; Μήπως αυτό είναι που προκάλεσε εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις; Μήπως θα ήταν πιο εύκολη η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εάν κάναμε πως δεν καταλαβαίναμε και αφήναμε τη χώρα μέσα στο Μνημόνιο, μέσα στην αγκαλιά της τρόικας;
Αυτό είναι εντυπωσιακό ως ερώτημα, γιατί το θέτουν κυρίως οι αντίπαλοι του Μνημονίου. Oι αντιμνημονιακές δυνάμεις είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένες που έχουμε θέσει το ζήτημα της εξόδου από το Μνημόνιο και της αλλαγής σελίδας ! Πραγματικά υπάρχει ένα φιλομνημονιακό πάθος στις δήθεν αντιμνημονιακές δυνάμεις και αυτό πρέπει να μας απασχολήσει πάρα πολύ.αα
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια συνωμοσία. Η εξήγηση είναι πάρα πολύ απλή: το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, δηλαδή το ευρωπαϊκό δάνειο που είναι το μεγάλο μέρος του δανείου, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του δανείου, λήγει στις 31 Δεκεμβρίου του 2014, λήγει σε 20 μέρες.
Ούτως ή άλλως δηλαδή, έπρεπε να δούμε τη νέα φάση μετά τη λήξη του προγράμματος δηλαδή τη λήξη του δανείου που συνοδεύεται από το Μνημόνιο που είναι οι όροι του δανείου. Εκτός κι αν θέλαμε νέο πρόγραμμα, δηλαδή νέο δάνειο . Αλλά ευτυχώς η χώρα δεν χρειάζεται νέο δάνειο. Μπορεί να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της από τις αγορές γιατί έχει καταφέρει να επιβάλλει ένα μεγάλο κούρεμα του δημοσίου χρέους κατά 180 δισεκατομμύρια το 2012 και μια αναδιάρθρωση η οποία ελαφραίνει το χρέος και αυτό μειώνει τις ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας. Και έχουμε μπροστά μας τεράστιες δυνατότητες. Mόνο από το χαρτοφυλάκιο του ελληνικού Δημοσίου σε μετοχές Τραπεζών έχουμε τεράστια προοπτική ανάκτησης ενός μεγάλου μέρους των ποσών που επενδύσαμε για να προστατεύσουμε τις καταθέσεις των Ελλήνων. Kαι επίσης μας έχουν περισσέψει και 11 δισεκατομμύρια που δεν τα χρησιμοποιήσαμε, γιατί τα είχαμε πάρει για να στηρίξουμε τις Τράπεζες και καταφέραμε να τις στηρίξουμε με λιγότερα ,γιατί υπήρξε ανταπόκριση του διεθνούς ιδιωτικού τομέα.
Άρα τι έπρεπε να κάνουμε, τώρα που πλησιάζει η 31η Δεκεμβρίου; Να πούμε ότι θέλουμε νέο δάνειο; Δεν χρειαζόμαστε και ούτε έπρεπε να αυξήσουμε το χρέος με νέος δάνειο. Να πούμε ότι θέλουμε να μείνουμε στο Μνημόνιο; Νομίζω ότι αυτό θα ήταν υπερβολική αυτοταπείνωση και μαζοχισμός.
Τι είναι αυτό που συμβαίνει; Η τελική αξιολόγηση των επιδόσεών μας για να πάρουμε την τελευταία δόση. Πόση είναι η δόση αυτή; 1,8 δισεκατομμύρια. Δηλαδή περίπου όσα μπορούμε να πάρουμε οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας με μια έκδοση εντόκων γραμματίων του δημοσίου. Αλλά βεβαίως τα θέλουμε γιατί το επιτόκιο έχουμε καταφέρει να είναι σκανδαλωδώς μικρό: 0,8%,ενώ το επιτόκιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι πιο υψηλό, συγκρίσιμο με τις καλές στιγμές των αγορών που είχαμε πετύχει την άνοιξη πριν από τις ευρωεκλογές, πριν επικρατήσει η κατάσταση του απόλυτου παραλογισμού στο δημόσιο βίο της χώρας.
Άρα, εκ πραγμάτων ανοίγει η νέα σελίδα στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η νέα σελίδα δεν είναι ένα έκτακτο πρόγραμμα, είναι η αξιοποίηση υφιστάμενων πάγιων μηχανισμών που υπάρχουν για κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης χωρίς δάνειο, καλού – κακού όμως με θώρακα προστασίας και χωρίς νέα λεφτά. Γιατί ο θώρακας θα είναι τα 11 δις ευρώ που έχουν περισσέψει και που μειώνουν το χρέος. Γιατί νομικά τα επιστρέφουμε, διαγράφονται από το χρέος αλλά μένουν και στη διάθεσή μας ως απόθεμα της προληπτικής πιστωτικής γραμμής. Και αυτό που έχουμε πει, η «καβάντζα» δηλαδή για να αποκρούσουμε επιθέσεις των αγορών για άλλους λόγους όχι ελληνικούς αλλά ευρωπαϊκούς ευρύτερους, είπαμε να το μεταφέρουμε και στο μοντέλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που το πρόγραμμά του συνεχίζεται μέχρι και το 2016. Αλλά επειδή εκεί οι όροι μπορεί να είναι από πλευράς επιτοκίου συγκρίσιμοι με την αγορά, να έχουμε τη δυνατότητα -τι το απλούστερο- να διαλέγουμε ποιος μας δίνει καλύτερο επιτόκιο: η αγορά ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ώσπου να εξαντληθούν και τα λεφτά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Υπάρχει άλλωστε ένας θώρακας που λειτουργεί χωρίς να το λέμε και ο θώρακας αυτός αφορά όλες τις χώρες της Ευρωζώνης: είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στηρίζει τις χώρες, στηρίζει και εμάς χωρίς να χρειάζεται ούτε προληπτικό πρόγραμμα, ούτε συζήτηση, ούτε διαπραγμάτευση.
Άρα ούτε βιαστήκαμε, ούτε έχουμε πει τίποτε παράλογο, ούτε υπήρχε κανένας λόγος να υπάρχει εθνική αντιπαράθεση σε θέματα τόσο απλά και αυτονόητα που έπρεπε να κινητοποιήσουν όλες τις δυνάμεις του τόπου στην εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, για την οποία μιλάω από το 2012.
Αλλά βεβαίως, η διαπραγμάτευση καθυστερεί όντως και έγινε δύσκολη για ένα και μόνο λόγο: γιατί εκεί που περιμέναμε να υπάρξει ελάχιστη υπευθυνότητα και σωφροσύνη και να στηριχθεί η Κυβέρνηση ως Κυβέρνηση του τόπου όχι ως Κυβέρνηση με συγκεκριμένη ταυτότητα πολιτική, εκεί που περιμέναμε να υπάρξει μια στοιχειώδης συμπαράσταση, τη στιγμή της εξόδου, δημιουργήθηκε μια εικόνα μιας χώρας ανεύθυνης, χωρίς συνέχεια, μιας χώρας η οποία είναι έτοιμη να κάνει τις πιο επικίνδυνες επιλογές για τον εαυτό της.
Οπότε οι συνομιλητές μας -αν μη τι άλλο- έγιναν δύσπιστοι και επιφυλακτικοί και θέλουν πρόςθετες εγγυήσεις ότι αυτά που συζητούν με την Κυβέρνηση δεσμεύουν τη χώρα. Τόσο απλά. Και επειδή κάποιοι καταγγέλλουν τη συνέχεια των δεσμεύσεων του κράτους, δηλαδή θέτουν σε αμφιβολία τη βάση πάνω στην οποία λειτουργεί η διεθνής κοινότητα και η διεθνής αγορά, φυσικά οι εταίροι μας θέλουν πρόςθετες εγγυήσεις. Όπως όταν ένα πλοίο πρόκειται να ταξιδέψει σε μια εμπόλεμη ζώνη, ο ασφαλιστής αυξάνει το ασφάλιστρο γιατί ο κίνδυνος μεγαλώνει.
Η πολιτική αβεβαιότητα είναι αυτή που δημιούργησε το πρόβλημα και στα τέλη Σεπτεμβρίου είχαμε πάρει δυο πολιτικές πρωτοβουλίες για να αρθεί η αβεβαιότητα: η πρόταση εμπιστοσύνης και η δήλωση ότι οι εκλογές θα γίνουν για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο τέλος της προθεσμίας τέλη Γενάρη αρχές Φλεβάρη, με τη σκέψη ότι θα υπάρξει ανταπόκριση και θα έχουμε ένα ακόμη μήνα στη διάθεσή μας για να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες. Αλλά αντί να λειτουργήσει αυτό ως μηχανισμός συναίνεσης και κατευνασμού, έδωσε την ευκαιρία μιας αλόγιστης όξυνσης της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Και πάλι με την ίδια φιλοσοφία της σταθεροποίησης και της προστασίας της χώρας αποφασίσαμε την επίσπευση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου.
Άλλωστε τι θα συνέβαινε εάν η τελευταία ψηφοφορία γινόταν στις 29 Ιανουαρίου αντί για τις 29 Δεκεμβρίου; Δυστυχώς εδώ που φτάσαμε απλώς θα είχαμε χάσει τον έναν από τους δυο μήνες της παράτασης.
Και λέμε: «Ελάτε να ψηφίσουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…»
* Και αυτό είναι το τέταρτο ερώτημα: Γιατί φέραμε νωρίτερα την εκλογή. Για να μπορέσουμε να αποσαφηνίσουμε τον ορίζοντα και να αξιοποιήσουμε το δίμηνο, να μπορούμε μέσα στο δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και να ανοίξουμε το κεφάλαιο της διευθέτησης του χρέους. Γιατί καταφέραμε το 2012 να κουρέψουμε 180 δις σε πραγματική παρούσα αξία, καταφέραμε να κάνουμε την καλύτερη αναδιάρθρωση (μεγάλη διάρκεια, μικρά επιτόκια, περίοδος χάριτος) και να ενσωματώσουμε ένα μηχανισμό περαιτέρω μείωσης, μόλις η Ελλάδα εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα. Και είμαστε εδώ και έχουμε να το πάρουμε αυτό, αλλά θέλουμε δυο μήνες.
Και η χώρα καλείται να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να συναινέσει, ενώ ήδη έχουμε καταφέρει να πάρουμε την τελευταία απόφαση του Eurogroup της περασμένης Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου που συνιστά την πολιτική απόφαση για τη μετάβαση στο νέο στάδιο, την προληπτική πιστωτική γραμμή για την έξοδο από το Μνημόνιο και το δάνειο, για την αλλαγή της επιτήρησης της τρόικας και την αντικατάσταση από τους τακτικούς ευρωπαϊκούς και διεθνείς μηχανισμούς που ισχύουν για όλες τις χώρες.
Και ο ελληνικός λαός ξέρει ότι έχει μπροστά του δυο μήνες για να τα ολοκληρώσει όλα αυτά, ή να ξαναπέσει στο καθεστώς του Μνημονίου και της τρόικας επειδή ενδεχομένως θέλει να κάνει την επιλογή να κυβερνήσουν τη χώρα οι αντιμνημονιακές δυνάμεις!
Δεν είναι μια εντυπωσιακή αντίφαση; Εάν δεν διασφαλιστεί η πολιτική και νομική συνέχεια του κράτους και η σταθερότητα της εθνικής στρατηγικής στο όνομα μιας δήθεν αντιμνημονιακής πολιτικής που κανείς δεν την περιγράφει, το αποτέλεσμα θα είναι αντί να βγούμε από το Μνημόνιο, όπως ήδη έχουν αποφασίσει οι εταίροι μας, να παραμείνουμε σε αυτό.
Δεν μπορώ να κατανοήσω πως είναι δυνατό αυτό το απλό πράγμα να μην γίνεται αντιληπτό και πάνω σε αυτό να στήνεται μια ολόκληρη αντιπολιτευτική θεωρία που είναι μια ψευδαίσθηση. Δεν θα χρησιμοποιήσω άλλο όρο- είναι μια προσπάθεια ωμής, τραγικά ωμής πολιτικής παραπλάνησης εκείνων των πολιτών που πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθεί ξανά ένας χαμένος παράδεισος που υπήρχε πριν το 2010 που οδήγησε στην κρίση, ενώ το μόνο βέβαιο είναι ότι ψάχνοντας για το χαμένο παράδεισο, θα βρεις μια πολύ κακιά κόλαση μπροστά σου.
* Το πέμπτο ερώτημα είναι που βρίσκεται η διαπραγμάτευση; Ήδη το είπαμε αλλά ας το ξαναπούμε για το τι θα συμβεί μετά τις 29 Δεκεμβρίου, εάν η χώρα δεν φερθεί με θεσμική υπευθυνότητα μέσω των βουλευτών της και φτάσουμε στην ανάγκη διάλυσης της Βουλής και πρόωρων εκλογών.
Μέσα σε δυο μήνες πρέπει να ολοκληρωθούν αυτά. Αν δεν ολοκληρωθούν, θα παραταθεί το Μνημόνιο και η χώρα δεν θα έχει στρατηγική αλλά ούτε και πλαίσιο διαπραγμάτευσης με τους εταίρους της. Είναι μια ελεύθερη επιλογή, δημοκρατική επιλογή. Και αυτό αφορά και το χρέος όπως είπα, γιατί είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε τη συζήτηση για την οριστική διευθέτηση η οποία λίγο πολύ είναι συμφωνημένη από το 2012.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία να ξέρει ο ελληνικός λαός που βρίσκεται τώρα η χώρα και τι πρέπει να γίνει την επόμενη περίοδο σε πρώτη φάση μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου και σε δεύτερη φάση από εκεί και πέρα.
Η μία επιλογή είναι να συνεχίσουμε κανονικά. Η άλλη επιλογή είναι να κάνουμε εκλογές, να έχουμε μια άλλη Κυβέρνηση. Μπορεί και ξανά εκλογές και διαδικασίες διερευνητικών εντολών και συζητήσεις των Αρχηγών των Κομμάτων με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στο μεταξύ να μην λειτουργεί η οικονομία, να μην λειτουργεί η διαπραγμάτευση, να μην έχουν λυθεί τα θέματα αυτά, να μην μπορεί να δανειοδοτηθούν οι επιχειρήσεις γιατί οι Τράπεζες θα είναι επιφυλακτικές, να μην μπορούμε να απορροφήσουμε το ΕΣΠΑ.
Ποιος αποσταθεροποιεί την οικονομία; Ποιος αποσταθεροποιεί τη χώρα; Ποιος επιβάλλει πρόσθετο κόστος σε κάθε Έλληνα πολίτη; Άκουσα να λέει η αντιπολίτευση στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο εκπροσώπησης «Θα αναζητηθούν ευθύνες και όχι μόνο πολιτικές, εάν κάποιοι αποσταθεροποιήσουν την οικονομία». Μάλιστα!
Θα αναζητηθούν. Το λέω εγώ. Θα αναζητήσουμε τις ευθύνες αυτές, εάν κάποιοι αποσταθεροποιήσουν την οικονομία. Αλλά αν η ευθύνη αυτή ανήκει στον ελληνικό λαό; Από πού θα ζητηθεί η ευθύνη; Αυτή είναι η σχέση δημοκρατίας και αλήθειας. Γιατί ο Έλληνας πολίτης θέλει την αλήθεια, του λέμε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι δυσάρεστη. Και όπως έχω πει κι άλλες φορές, σου λέει «τότε πες μου ένα ψέμα που είναι πιο ευχάριστο». Και μπορεί κάποιος με πάθος να ψηφίσει το ψέμα και αυτό έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Και έτσι οδηγήθηκε η χώρα στην ταπείνωση.
Γιατί ταπεινωτικό είναι να διαπραγματεύεσαι με τέτοιους όρους, ταπεινωτικό είναι να διαπραγματεύεσαι με υπηρεσιακά στελέχη, ταπεινωτικό είναι και να εκλιπαρείς ξένους Πρωθυπουργούς ή ξένους Υπουργούς, ή να αγωνίζεσαι να τους πείσεις με επιχειρήματα. Αλλά… οὐ σύ με λοιδορεῖς, ἀλλ᾿ ὁ τόπος.
Γιατί πρέπει να σφίξεις τα δόντια και να πεις «θα δεχτώ και την προσωπική ταπείνωση, εάν πρόκειται να προστατεύσω το λαό μου, τη χώρα μου, την οικονομία, τα εισοδήματα, τις καταθέσεις, τις περιουσίες». Γιατί πράγματι ειναι πολύ δύσκολο να χάνεις το 25% του ΑΕΠ αλλά πολύ σημαντικό είναι να έχεις καταφέρει να κρατήσεις το 75%.
Είναι πολύ αρνητικό να χάνουν αξίες οι περιουσίες, αλλά είναι σημαντικό να προστατεύεις τις καταθέσεις σου, τις καταθέσεις των απλών πολιτών όχι αυτών που έβγαλαν με ευκολία τα λεφτά τους έξω περιμένοντας να αγοράσουν φτηνά την Ελλάδα, όταν καταρρεύσει και ξαναγυρίσει στη δραχμή.
* Και η έκτη ερώτηση: Αν δεν συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι; Εγώ ποτέ δεν είπα ότι είναι εύκολο να συγκεντρωθούν. Τίποτε δεν είναι δεδομένο. Υπάρχει η ευθύνη του κάθε Κόμματος και του κάθε βουλευτή. Συνομωσίες δεν υπάρχουν. Γιατί η ψηφοφορία είναι ανοιχτή, ονομαστική, ο κάθε βουλευτής σηκώνεται όρθιος και μπροστά στην τηλεόραση εκφωνεί την ψήφο του και κρίνεται από τους ψηφοφόρους του και από όλο το λαό. Μπορεί να κάνει και τη μια και την άλλη επιλογή.
Υπάρχει ένα ανέκδοτο, το λένε στην Αμερική με κάποιες γαλοπούλες που χαίρονται πριν τα Χριστούγεννα προφανώς επειδή θα τις σφάξουν. Έχω πραγματικά μείνει έκπληκτος από τον ενθουσιασμό όχι βουλευτών, κομμάτων, που ξέρουν ότι κινδυνεύουν να μην υπάρχουν στην επόμενη Βουλή που θέλουν εκλογές. Εκλογές! Με ποια στρατηγική συμμαχιών; Με ποιο πρόγραμμα; Με ποια προοπτική; Με ποια διαπραγματευτική ομάδα;
Έτσι έγιναν οι εκλογές και το Μάιο του 2012 και πήγαμε στην τεχνητή μικρή πόλωση του Ιουνίου. Το ΠΑΣΟΚ έλεγε από το Μάιο του 2012 «Ελάτε να κάνουμε Κυβέρνηση όλων των προοδευτικών ή πάντως όλων των υπεύθυνων ευρωπαϊκών δυνάμεων». Και μπορούσε να γίνει και Κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο, χωρίς τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας τότε. Με μικρή πλειοψηφία, αλλά με πλειοψηφία. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει τον Ιούνιο και τον Ιούνιο είπαμε «Ελάτε όλες οι εθνικές δυνάμεις της ευθύνης και η Νέα Δημοκρατία και η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως. Αλλά δεν το ήθελαν. Και στη συνέχεια μας εγκατέλειψε και η ΔΗΜΑΡ με την αντιφατική πολιτική της, την ανεξήγητη με μια πολιτική λογική. Και τώρα ποια είναι η αντιπρόταση; Όχι η αντιπρόταση σε σχέση με τα πρόσωπα που δήθεν ασκούν εξουσία, γιατί η εξουσία είναι φθορά και ευθύνη δυσανάλογη, αλλά σε σχέση με τις στρατηγικές. Αυτά θα τα σταθμίσει ο ελληνικός λαός.
* Και η τελευταία ερώτηση: Ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατική Παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ, που ο Ανδρέας Παπανδρέου, το θέλησε εξ αρχής ως εκφραστή της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, πρέπει να εφαρμόσει τις δικές του πολιτικές συμμαχιών, να μη μείνει μόνο ,με ψηλά τα σύμβολα, τις σημαίες του, τα εμβλήματα, το όνομά του, χωρίς να το θέτει σε αμφισβήτηση, όπως προτείνουν κάποιοι.
Αλλά με συνεργασίες, όπως πολλές φορές το κάναμε στο παρελθόν σε όλες τις κρίσιμες στιγμές. Έχουμε κάνει συνεργασίες με ανοίγματα εντυπωσιακά, όχι προς την κεντροαριστερά, αλλά και προς την κεντροδεξιά. Έχουμε εκλέξει βουλευτές επικρατείας, έχουμε δώσει θέσεις πολύ σημαντικές.
Το ΠΑΣΟΚ με όλο του το εύρος ως ΠΑΣΟΚ, έχοντας μαζί του και την ευρύτερη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, λειτουργεί ως εγγυητής της εθνικής σταθερότητας γιατί πάντα αυτό ήμασταν ιστορικά και πάντα αυτό θα είμαστε. Που σημαίνει ότι η πρότασή μας είναι πάλι η συσπείρωση όλων των προοδευτικών φιλοευρωπαϊκών υπεύθυνων δυνάμεων, ή πάντως όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου που πιστεύουν στην υπεύθυνη και αληθινή εθνική στρατηγική.
Δεν έγινε κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. τον Ιούνιο του 2012. Έγινε κυβέρνηση και με τη ΔΗΜΑΡ. Η αίσθησή μου ήταν ότι τον Ιούνιο του 2013 η κοινωνία ήθελε από το ΠΑΣΟΚ να κρατήσει τη χώρα σταθερή και την κυβέρνηση όρθια με προοδευτικό πρόσημο, πάντως πολύ πιο καθαρό από αυτό που είχε η κυβέρνηση συνεργασίας του Νοεμβρίου του 2011 στην οποία μετείχε και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός του κ. Καρατζαφέρη, χωρίς να χρειάζεται αριθμητικά.
Και πορευόμαστε με δυσκολίες μεγάλες, αλλά δεν υπάρχει σταθερότητα προσανατολισμού της χώρας χωρίς το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη. Κι αυτό ο καθένας καλείται να το σταθμίσει .
Και το ΠΑΣΟΚ προχωρά αξιόπιστο και ενωμένο και προσωπικά αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου -ένα ρόλο που τον επωμίστηκα υπό πολύ δύσκολες συνθήκες, όταν δεν υπήρχε άλλη επιλογή και όλοι οι ρόλοι που έχω επωμιστεί είναι τέτοιοι -αντιλαμβάνομαι λοιπόν το ρόλο μου ως ρόλο εγγυητή της ενότητας και θα αγωνιστώ για την ενότητα μέχρι το τέλος. Για τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων ανεξαιρέτως, αλλά για μια ενότητα αξιοπρέπειας και ειλικρίνειας. Για μια ενότητα λόγου και πράξης. Πράξης πολιτικής, πράξης εθνικής και πράξης εκλογικής. Είναι η ρήτρα του παραβάν. Να είσαι ΠΑΣΟΚ μέσα στο παραβάν.
Ελπίζω ότι η σωφροσύνη του ελληνικού λαού θα διαμορφώσει διαφορετικά τις καταστάσεις, γιατί τα λάθη γίνονται εύκολα. Η αποκατάσταση των ζημιών γίνεται πάρα πολύ δύσκολα .Οι απειλές είναι ασύμμετρες.
Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία με αυτοπεποίθηση, αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια, με καθαρή ταυτότητα ιδεών και απόψεων, με προγραμματικό λόγο συγκροτημένο να δώσουμε τη μάχη. Ευελπιστώ μέχρι την τελευταία στιγμή ότι η Βουλή θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά δεν φοβόμαστε τις εκλογές.
Και είμαστε σε εκλογική ετοιμότητα και θεωρώ όλο το στελεχικό δυναμικό μας της Καστοριάς και της Δυτικής Ελλάδας εντεταγμένο στη Νομαρχιακή και την Περιφερειακή Επιτροπή του Εκλογικού Αγώνα. Και ξέρω ότι τα ψηφοδέλτιά μας θα στελεχωθούν στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο αγωνιστικότητας, ανανέωσης και αξιοπιστίας καθώς έχουμε το εξαιρετικό παράδειγμα του ψηφοδελτίου των ευρωεκλογών που ήταν πραγματικά ένα ψηφοδέλτιο ελπίδας και ανανέωσης για την παράταξη.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, γράφουμε ακόμη ιστορία. Τη γράφουμε όλοι μαζί. Τη γράφουμε για την παράταξη, πρωτίστως τη γράφουμε για την Πατρίδα. Εμπρός λοιπόν ας δώσουμε και αυτή τη μάχη για την Πατρίδα, για τη Παράταξη, για το μέλλον των παιδιών μας.
Σας ευχαριστώ.
Από ....... pasok
Χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι στην Καστοριά, σε μια πόλη αρχοντική μέσα στην αυθεντική λαϊκότητα της. Χαίρομαι γιατί βρίσκομαι στην Δυτική Μακεδονία, σε μια περιοχή υπερήφανη. Χαίρομαι γιατί βρίσκομαι σε μια πόλη με μακρά ιστορία, με βυζαντινή παράδοση, με συνειδητούς κατοίκους και χάρηκα προηγουμένως γιατί είχα την ευκαιρία να μιλήσω με την καρδιά της τοπικής παραγωγής, με τη γουνοποιία, προσπαθώντας να βοηθήσουμε ώστε να ξεπεραστεί η κρίση και να ανοίξουν νέοι ορίζοντες για το πιο σημαντικό, το πιο διάσημο τοπικό προϊόν.
Σήμερα όμως δεν θα μιλήσουμε για την Δυτική Μακεδονία και τα τοπικά προβλήματα. Ούτε για την Καστοριά. Τα είπαμε αυτά προηγουμένως. Σήμερα θέλω, απευθυνόμενος σε εσάς να απευθυνθώ σε όλους τους πολίτες της χώρας και να προσπαθήσω, τώρα που έχουμε μπει στην τελική ευθεία για την προεδρική εκλογή, να απαντήσω όσο μπορώ πιο απλά και καθαρά σε μερικά θεμελιώδη ερωτήματα που βρίσκονται στα χείλη όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων.
* Το πρώτο ερώτημα είναι σε τι κατάσταση βρίσκεται η χώρα μετά από πέντε χρόνια υπεράνθρωπων προσπαθειών. Κρεμόμαστε πράγματι και πάλι από μια κλωστή; Τι είναι αυτό που συμβαίνει οικονομικά, για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που συμβαίνει πολιτικά στη χώρα και ποια είναι η προοπτική που έχουμε ως έθνος.
Φίλες και φίλοι, η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική βέβαια σε σχέση με αυτή του 2009 – 2010. Οι θυσίες του ελληνικού λαού έχουν πιάσει τόπο. Αυτό φαίνεται ήδη στους αριθμούς, στα δημοσιονομικά και μακροοικονομικά στοιχεία της χώρας. Και αρχίζει να φαίνεται σιγά – σιγά στην πραγματική οικονομία, στα βιώματα κάθε νοικοκυριού, κάθε επιχείρησης. Αλλά φυσικά χρειάζεται ακόμη προσπάθεια, γιατί οι εξελίξεις από ένα σημείο και μετά τρέχουν γεωμετρικά, όταν κάνει κανείς το καθοριστικό βήμα, σπάει ένα κέλυφος και μετά όλα εξελίσσονται με πολύ μεγαλύτερη ευκολία.
Τα ξέρετε όλοι σας, αλλά θέλω να τα θυμίσω. Η χώρα βρισκόταν σε ύφεση χωρίς να το έχει καταλάβει ήδη από το 2007 . Κάποιοι νομίζουν ότι η ύφεση άρχισε το 2010. Η κρίση έχει μεγάλο βάθος. Τώρα έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ναι, η Ελλάδα της κρίσης ξέφυγε από την ύφεση. Αρχίζουν να βγαίνουν νέα πράσινα βλαστάρια -όπως συνηθίζω να λέω- μέσα ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον πάρα πολύ δύσκολο, στασιμότητας, ακόμη και ύφεσης, σε πολλές χώρες.
Το 2010 η χώρα είχε παραλάβει από την προηγούμενη χρονιά ένα πρωτογενές έλλειμμα που έφτανε τα 24 δισεκατομμύρια, το 12,5% του ΑΕΠ. Το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου, ιδίως για τη λεγόμενη δυτική οικονομία. Το πρωτογενές ελλειμμα χωρίς να υπολογίζουμε την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, τόκους και χρεολύσια. Το ισοζύγιο της χρονιάς είχε μπατάρει και τούτο είχε συμβεί και τις προηγούμενες χρονιές.
Τώρα εμφανίζουμε σημαντικά, εντυπωσιακά πρωτογενή πλεονάσματα, εάν λάβουμε υπόψη την ύφεση, τα μεγαλύτερα στον κόσμο, καλύτερα και από αυτά της Σιγκαπούρης. Κι αυτό είναι το μεγάλο εισιτήριό μας για την αλλαγή σελίδας.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Είναι ότι έχουμε ισοσκελίσει και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Αυτό που αγωνίζονται όλες οι χώρες της Ευρώπης να το κρατήσουν στο όριο του 3%. Χώρες μεγάλες όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Η Ελλάδα είναι φέτος στο 1% και του χρόνου μπορεί να έχει και δημοσιονομικό πλεόνασμα, συμπεριλαμβανομένης της εξυπηρέτησης του χρέους. Συνυπολογιζομένων των τόκων και των χρεολυσίων που πληρώνουμε για το χρέος όλων των προηγούμενων δεκαετιών, γιατί το κουρέψαμε, το αναδιαρθρώσαμε, το κάναμε εξυπηρετήσιμο. Πληρώνουμε 60% λιγότερο κάθε χρονιά απ’ ό,τι πληρώναμε. Είναι σαν να έχουμε κουρέψει πάνω από το 60% του συνολικού χρέους.
Είχαμε έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Δεν είχαμε παραγωγή. Στην πραγματικότητα είχε καταρρεύσει ο παραγωγικός ιστός της χώρας και το ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών, κάτι που το ξέρετε πολύ καλά εδώ γιατί έχετε εξαγωγικά προϊόντα, από τη γούνα μέχρι τα ροδάκινα, είχε έλλειμμα 15%. Το μεγαλύτερο στην Ευρώπη.
Τώρα έχουμε βελτιώσει αισθητά την εθνική ανταγωνιστικότητα και έχουμε ισοσκελίσει το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
Είχαμε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που έκρυβε μέσα του μια επικίνδυνη φούσκα. Όχι λόγω του κουρέματος του χρέους, αλλά λόγω της αλόγιστης δανειοδότησης. Και τώρα έχουμε ένα τραπεζικό σύστημα ισχυρό, σταθερό, ανακεφαλαιοποιημένο, έτοιμο να στραφεί στην πραγματική οικονομία και να στηρίξει μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Πρότεινα μάλιστα στον κλάδο της γουνοποιίας να έρθει σε επαφή με όλες τις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, ώστε να πάρει την καλύτερη προσφορά για ένα πρόγραμμα συμβολαιοποιημένης παραγωγής γούνας. Κάτι το οποίο θα τη διευκολύνει πάρα πολύ στις κινήσεις της για να προσανατολιστεί προς νέες αγορές, όπως η Κίνα.
Και βέβαια, το είπα ήδη, είχαμε ένα χρέος ασήκωτο που πλάκωνε το έθνος, σύμφωνα με τη γνωστή έκφραση του Ανδρέα Παπανδρέου, και βεβαίως ένα χρέος που ήταν μη βιώσιμο, μη εξυπηρετήσιμο, δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί, μας οδηγούσε σε αδιέξοδο. Ενώ τώρα είναι απολύτως ελεγχόμενο, εξυπηρετήσιμο και βιώσιμο για τα επόμενα 10 τουλάχιστον χρόνια. Άλλο εάν εμείς θέλουμε να το βελτιώσουμε, να επεκτείνουμε τον ορίζοντά του, να βγάλουμε και άλλο βάρος από τους ώμους του ελληνικού λαού. Άρα μιλάμε πραγματικά για μια τελείως διαφορετική κατάσταση.
Βρισκόμαστε πραγματικά ένα βήμα πριν από την έξοδο από το μνημόνιο, ένα βήμα πριν από την αλλαγή σελίδας και αυτά που λέμε ότι η αλλαγή σελίδας θα είναι ένας θώρακας προστασίας χωρίς μνημόνιο και τρόικα, μια προληπτική πιστωτική γραμμή χωρίς νέο δάνειο ,δεν είναι τεχνικά και γραφειοκρατικά ζητήματα για ειδικούς, αφορούν τον καθένα και την καθεμία στον τόπο μας, την κάθε οικογένεια, την κάθε επιχείρηση, τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε άνεργο. Γιατί αυτό σημαίνει άλλη ατμόσφαιρα στην οικονομία. Άλλες δυνατότητες επενδύσεων, άλλο επίπεδο κατανάλωσης. Αποκατάσταση της ομαλότητας, χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος, με ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο.
Είμαστε πράγματι έτοιμοι να απογειωθούμε, γιατί οι εξελίξεις, εάν επικρατήσει η κοινή λογική, η σοβαρότητα και δεν διασαλευτεί η σταθερότητα, θα είναι, όπως είπα, ραγδαία θετικές. Ιδίως εάν έχουμε μπροστά μας τους επόμενους 18 μήνες καθαρούς μέχρι τον Ιούνιο του 2016 οπότε και λήγει η 4ετής περίοδος αυτής της Βουλής, που την ψήφισε ο λαός τον Ιούνιο του 2012 εν γνώσει των καταστάσεων και των συνεπειών του νόμου, δίνοντας μεγάλη πλειοψηφία, 47% στις δυνάμεις τις υπεύθυνες. Τις δυνάμεις που υποστήριξαν την εθνική στρατηγική που το ΠΑΣΟΚ διαμόρφωσε και άλλα κόμματα ήρθαν στη συνέχεια και στρατεύτηκαν στη στρατηγική αυτή με καθυστέρηση, ή με παλινωδίες, γιατί κάποιοι μπήκαν και βγήκαν με πολύ μεγάλη ευκολία, ενώ κάποιοι μπήκαν αργά, ενώ είχαν διαμορφωθεί δύσκολες καταστάσεις για τον τόπο.
Αυτά τα επιτεύγματα όμως, αυτές οι θυσίες ,όπως έχω πει, που αλλάζουν την εικόνα της χώρας, μπορούν εύκολα να καταστραφούν μέσα σε πέντε μέρες, γιατί όταν έχεις μια αντιπολίτευση που δυστυχώς επικαλείται την ασυνέπεια του κράτους, δηλώνει επίσημα πως δεν πρόκειται να σεβαστεί δεσμεύσεις και υπογραφές. Δηλώνει πως θα κινηθεί μονομερώς.
Όταν έχεις μια αντιπολίτευση που δίνει με ευκολία ψεύτικες υποσχέσεις παλιάς κοπής, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα στον τόπο από το 2010 και μετά, σαν να μην υπάρχει ένας λαός που πέρασε τόσα και τόσα και αν μη τι άλλο θέλει ειλικρίνεια και εντιμότητα.
Όταν καλλιεργείται συστηματικά για λόγους μικροκομματικούς η αβεβαιότητα, η δυσπιστία των εταίρων και των αγορών, όταν βλέπεις την αντίδραση των αγορών που είναι με την ίδια ευκολία έτοιμες να βοηθήσουν ,να επενδύσουν, να στηρίξουν, να αναβαθμίσουν την ελληνική οικονομία και με την ίδια ευκολία έτοιμες να αποσυρθούν, να χτυπήσουν, να κερδοσκοπήσουν, να κρεμάσουν τη χώρα «στα μανταλάκια» των διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Και βλέπεις βέβαια και την αντίδραση των εταίρων μας, γιατί και οι εταίροι μας είναι κράτη, λαοί, κοινοβούλια, κυβερνήσεις, έχουν τις δικές τους αντιλήψεις, τα δικά τους συμφέροντα, γιατί στην Ευρωπαϊκή Ένωση η διαπραγμάτευση είναι δύσκολη. Υπάρχουν εθνικισμοί οικονομικοί, υπάρχουν στρατηγικές οι οποίες ακολουθούνται από όλες τις κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως ιδεολογικής ταυτότητας, γιατί φυσικά ο κάθε λαός δείχνει αλληλεγγύη, αλλά θέλει να διατηρεί και την προνομιακή του θέση.
Και οι συσχετισμοί είναι συντηρητικοί και απέναντι σε μια συντηρητική Ευρώπη, αντιτάσσεται όχι μια Ευρώπη προοδευτική, αλλά μια Ευρώπη εθνικιστική, ευρωσκεπτικιστική, μια Ευρώπη της ακροδεξιάς. Δεν υπάρχει όμως και τίποτα καλύτερο.
Δεν υπήρξε και δεν υπάρχει άλλο καλύτερο πλαίσιο από το ευρωπαϊκό. Τα ζήσαμε. Τα ζήσαμε σε ένα κομμάτι του ελληνισμού που είναι η Κύπρος. Είδαμε εκεί ζωντανά σε απευθείας μετάδοση τι σημαίνει να περιμένεις το δήθεν «σχέδιο βήτα» και αυτό να είναι τρισχειρότερο από το «σχέδιο άλφα» και τελικά να μετανιώνεις γιατί δεν είχες τη διορατικότητα να κλείσεις εγκαίρως μια συμφωνία που θα σε προφύλαγε από το χειρότερο.
Μα, έχουμε τόσο ρηχή μνήμη; Δεν μπορούμε να διδαχθούμε ούτε από τις δικές μας δύσκολες εμπειρίες, ούτε από τις εμπειρίες μιας χώρας που ανήκει στο τόξο του ελληνισμού;
*Υπάρχει και ένα δεύτερο ερώτημα: «τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε», λένε ορισμένοι. «Θα μας κόψουν περισσότερο τις συντάξεις, τους μισθούς, θα έχουμε μεγαλύτερη ανεργία από την ήδη υψηλή ανεργία», που όμως σιγά – σιγά μειώνεται; Γιατί το ισοζύγιο της απασχόλησης γίνεται θετικό τους τελευταίους μήνες.Θα κλείσουν κι άλλες επιχειρήσεις;
Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο, το πιο τραγικό ιστορικά ψέμα που ακούγεται. Έχει καλλιεργηθεί η πεποίθηση και το λένε ακόμη και τώρα, ότι το μνημόνιο, οι αποφάσεις του 2010, του 2011, του 2012 είναι αυτές που έφεραν την κρίση και όχι η κρίση αυτή που έφερε το μνημόνιο.
Δηλαδή εξακολουθούν να πιστεύουν συμπολίτες μας ,γιατί ακούνε κόμματα και πολιτικά πρόσωπα που το λένε αυτό, ότι θα μπορούσαμε να έχουμε αντιμετωπίσει τα προβλήματα χωρίς να καταβάλουμε καμία προσπάθεια, χωρίς κανένα κόστος, χωρίς καμία επίπτωση. Και υπάρχουν ακόμη και όργανα κρατικά που το λένε αυτό.
Ότι δεν είναι σωστό να περιορίζεις τις συντάξεις ή τους μισθούς. Δεν είναι σωστό να μη σέβεσαι τον ιδιαίτερο ρόλο κάποιων κοινωνικών ομάδων και κάποιων επαγγελμάτων μέσα στην πολιτεία.
Ναι, αλλά αναρωτιέται κανείς τι θα συνέβαινε εάν είχε επικρατήσει η ασύντακτη χρεοκοπία; Εάν το ταμείο είχε αδειάσει; Εάν δεν υπήρχε το δάνειο; Εάν δεν υπήρχε η στήριξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Εάν δεν μπορούσες να εξυπηρετήσεις τις ταμειακές ανάγκες σου τις εσωτερικές; Όχι να πληρώνεις τόκους και χρεολύσια σε ξένους δανειστές, πολλοί από τους οποίους είναι κερδοσκόποι ωμοί. Αλλά τι θα συνέβαινε εάν δεν είχε το ταμείο λεφτά για τους μισθούς και τις συντάξεις;
Νομίζουν κάποιοι ότι αυτό είναι μια ιστορία σχεδόν λογοτεχνική, ότι είναι αστείο να το συζητά κανείς αυτό για μια χώρα ευρωπαϊκή, της ζώνης του ευρώ, μια χώρα με το επίπεδο ζωής που έχει η Ελλάδα παρά την κρίση, με ανισότητες βεβαίως γιατί υπάρχουν πλούσιοι, μεσαίοι και φτωχοί και συνήθως οι φτωχοί και οι μεσαίοι την πληρώνουν.
Αλλά ναι, υπήρξαν στιγμές που έπρεπε να κάνεις τεχνάσματα επί τεχνασμάτων για να βρεις την αναγκαία ρευστότητα, να έχεις λεφτά για να πληρώσεις μισθούς και συντάξεις, καθυστερώντας να πληρώσεις άλλες υποχρεώσεις του δημοσίου, σε προμηθευτές. Ή καθυστερώντας να επιστρέψεις το ΦΠΑ, ή καθυστερώντας να συμψηφίσεις άλλους φόρους, όπως δικαιούνται και περιμένουν πολλοί συμπολίτες μας.
Γιατί πώς νομίζετε ότι ξεπερνιέται το ταμειακό πρόβλημα, η δυσχέρεια; Πώς βρίσκεις λεφτά για μισθούς, συντάξεις, ή για νοσοκομεία; Από κάπου αλλού κόβεις, όταν είσαι υπό την απειλή της ασύντακτης χρεοκοπίας και θέλει μια χώρα με 11 εκατομμύρια πληθυσμό, μια μεσαία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δάνειο 250 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε το κούρεμα του χρέους, χωρίς να υπολογίζουμε τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις ελληνικές τράπεζες που υπήρχαν μέρες που ξεπερνούσε τα 150 δισεκατομμύρια ευρώ. Όταν έχεις άλλες χώρες, το έχω πει πολλές φορές, όπως η Ουκρανία, μια χώρα 50 εκατομμυρίων που ψάχνει 50 δισεκατομμύρια δολάρια. Ή μια χώρα τεράστια με παραγωγική ισχύ μεγάλη, όπως η Αργεντινή που αγωνίζεται να κουρέψει 6 δισεκατομμύρια δολάρια από το χρέος της για να αποφύγει τον ευτελισμό στα δικαστήρια των ΗΠΑ.
Το μνημόνιο, φίλες και φίλοι, είναι το δάνειο και οι όροι του. Και οι όροι του ήταν σκληροί και συντηρητικοί, γιατί αυτή είναι η πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη. Αλλά δεν υπήρχε καμία άλλη λύση. Είδαμε χώρες που έψαχναν δάνειο από αλλού και δεν το βρήκαν, ούτε θα το βρουν ποτέ.
Και βέβαια εάν μόνοι μας κάναμε την επιλογή της δημοσιονομικής προσαρμογής και της μείωσης του ελλείμματος, δεν θα διαλέγαμε ποτέ να το πετύχουμε αυτό σε πέντε χρόνια. Θα μπορούσαμε να το πετύχουμε σε 10, σε 15, αλλά κάποιος πρέπει να χρηματοδοτεί αυτή την προσπάθεια.
Και όταν αυτός που στη χρηματοδοτεί σου επιβάλει όρους, πρέπει να σταθμίσεις τι είναι προτιμότερο: να πας στην περιπέτεια της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, ή να συμφωνήσεις ένα σχέδιο παρ’ ότι αυτό δεν είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να βρεθεί ή ακόμη και το εξυπνότερο και το αποτελεσματικότερο και σίγουρα δεν είναι το πιο προοδευτικό. Δεν είναι αυτό που θα διάλεγε η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία μόνη της, αλλά πόση ισχύ έχει στην Ευρώπη η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία; Η Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά; Περιορισμένη, δυστυχώς, ακόμη και σε χώρες που έχουν κυβερνήσεις αποκλειστικά σοσιαλιστικές όπως δείχνει η εμπειρία μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών την τελευταία περίοδο.
Αλλά έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία το γεγονός ότι με τούτο και με εκείνο, ο ελληνικός λαός κατάφερε να αποφύγει το πιστωτικό γεγονός, να αποφύγει την πτώχευση, την διακοπή των εισαγωγών και των εξαγωγών, προστάτευσε τις καταθέσεις και όχι τους τραπεζίτες και μάλιστα τους παλιούς τραπεζίτες, τους παλιούς μετόχους.
Και βέβαια τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο που οι οίκοι αξιολόγησης είναι έτοιμοι να ανεβάσουν την Ελλάδα, ενώ κατεβάζουν σωρηδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης στην δική τους αξιολόγηση.
Και ξέρετε πόση σημασία έχει να αναβαθμίσει τη χώρα κατά ένα επίπεδο ένας οίκος αξιολόγησης; Σημασία μεγαλύτερη από οποιαδήποτε βελτίωση των όρων ένταξης στην προληπτική πιστωτική γραμμή.
Ρωτάνε πολλοί, μα ακόμη και τώρα υπάρχει πρόβλημα εξόδου από το ευρώ; Είναι αυτό μια απειλή; Και το λένε απευθυνόμενοι σε εμένα που έχω ζήσει τις καταστάσεις αυτές και έπρεπε να απαντήσω εάν η χώρα δέχεται ή όχι τη συμφωνημένη έξοδο από το ευρώ
Κανείς δεν σε αναγκάζει να βγεις από το ευρώ, δεν υπάρχει νομικός μηχανισμός, αλλά μπορείς ανέτως να οδηγηθείς στην πτώχευση, την ταπείνωση, την ήττα και την καταστροφή, έχοντας ευρώ. Και μετά να αγωνίζεσαι μόνος σου να βγεις, για να μπορέσεις να δώσεις λεφτά στην οικονομία σου, στις επιχειρήσεις, να μπορέσεις να δώσεις μισθούς και συντάξεις, να μπορείς να χρηματοδοτήσεις την πραγματική οικονομία και την κοινωνία.
* Υπάρχει το τρίτο ερώτημα, που το κάνουν και δικοί μας άνθρωποι, θέλω να πιστεύω καλόπιστα: Μήπως βιαστήκαμε να πούμε ότι βγαίνουμε από το Μνημόνιο για λόγους πολιτικούς; Για να επηρεάσουμε τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας; Μήπως θα έπρεπε να κάνουμε μεγαλύτερη υπομονή και να δεχτούμε πιο αργό ρυθμό εξόδου; Μήπως αυτό δεν έπρεπε να το ανοίξουμε ως θέμα το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο; Μήπως αυτό είναι που προκάλεσε εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις; Μήπως θα ήταν πιο εύκολη η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εάν κάναμε πως δεν καταλαβαίναμε και αφήναμε τη χώρα μέσα στο Μνημόνιο, μέσα στην αγκαλιά της τρόικας;
Αυτό είναι εντυπωσιακό ως ερώτημα, γιατί το θέτουν κυρίως οι αντίπαλοι του Μνημονίου. Oι αντιμνημονιακές δυνάμεις είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένες που έχουμε θέσει το ζήτημα της εξόδου από το Μνημόνιο και της αλλαγής σελίδας ! Πραγματικά υπάρχει ένα φιλομνημονιακό πάθος στις δήθεν αντιμνημονιακές δυνάμεις και αυτό πρέπει να μας απασχολήσει πάρα πολύ.αα
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια συνωμοσία. Η εξήγηση είναι πάρα πολύ απλή: το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, δηλαδή το ευρωπαϊκό δάνειο που είναι το μεγάλο μέρος του δανείου, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του δανείου, λήγει στις 31 Δεκεμβρίου του 2014, λήγει σε 20 μέρες.
Ούτως ή άλλως δηλαδή, έπρεπε να δούμε τη νέα φάση μετά τη λήξη του προγράμματος δηλαδή τη λήξη του δανείου που συνοδεύεται από το Μνημόνιο που είναι οι όροι του δανείου. Εκτός κι αν θέλαμε νέο πρόγραμμα, δηλαδή νέο δάνειο . Αλλά ευτυχώς η χώρα δεν χρειάζεται νέο δάνειο. Μπορεί να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της από τις αγορές γιατί έχει καταφέρει να επιβάλλει ένα μεγάλο κούρεμα του δημοσίου χρέους κατά 180 δισεκατομμύρια το 2012 και μια αναδιάρθρωση η οποία ελαφραίνει το χρέος και αυτό μειώνει τις ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας. Και έχουμε μπροστά μας τεράστιες δυνατότητες. Mόνο από το χαρτοφυλάκιο του ελληνικού Δημοσίου σε μετοχές Τραπεζών έχουμε τεράστια προοπτική ανάκτησης ενός μεγάλου μέρους των ποσών που επενδύσαμε για να προστατεύσουμε τις καταθέσεις των Ελλήνων. Kαι επίσης μας έχουν περισσέψει και 11 δισεκατομμύρια που δεν τα χρησιμοποιήσαμε, γιατί τα είχαμε πάρει για να στηρίξουμε τις Τράπεζες και καταφέραμε να τις στηρίξουμε με λιγότερα ,γιατί υπήρξε ανταπόκριση του διεθνούς ιδιωτικού τομέα.
Άρα τι έπρεπε να κάνουμε, τώρα που πλησιάζει η 31η Δεκεμβρίου; Να πούμε ότι θέλουμε νέο δάνειο; Δεν χρειαζόμαστε και ούτε έπρεπε να αυξήσουμε το χρέος με νέος δάνειο. Να πούμε ότι θέλουμε να μείνουμε στο Μνημόνιο; Νομίζω ότι αυτό θα ήταν υπερβολική αυτοταπείνωση και μαζοχισμός.
Τι είναι αυτό που συμβαίνει; Η τελική αξιολόγηση των επιδόσεών μας για να πάρουμε την τελευταία δόση. Πόση είναι η δόση αυτή; 1,8 δισεκατομμύρια. Δηλαδή περίπου όσα μπορούμε να πάρουμε οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας με μια έκδοση εντόκων γραμματίων του δημοσίου. Αλλά βεβαίως τα θέλουμε γιατί το επιτόκιο έχουμε καταφέρει να είναι σκανδαλωδώς μικρό: 0,8%,ενώ το επιτόκιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι πιο υψηλό, συγκρίσιμο με τις καλές στιγμές των αγορών που είχαμε πετύχει την άνοιξη πριν από τις ευρωεκλογές, πριν επικρατήσει η κατάσταση του απόλυτου παραλογισμού στο δημόσιο βίο της χώρας.
Άρα, εκ πραγμάτων ανοίγει η νέα σελίδα στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η νέα σελίδα δεν είναι ένα έκτακτο πρόγραμμα, είναι η αξιοποίηση υφιστάμενων πάγιων μηχανισμών που υπάρχουν για κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης χωρίς δάνειο, καλού – κακού όμως με θώρακα προστασίας και χωρίς νέα λεφτά. Γιατί ο θώρακας θα είναι τα 11 δις ευρώ που έχουν περισσέψει και που μειώνουν το χρέος. Γιατί νομικά τα επιστρέφουμε, διαγράφονται από το χρέος αλλά μένουν και στη διάθεσή μας ως απόθεμα της προληπτικής πιστωτικής γραμμής. Και αυτό που έχουμε πει, η «καβάντζα» δηλαδή για να αποκρούσουμε επιθέσεις των αγορών για άλλους λόγους όχι ελληνικούς αλλά ευρωπαϊκούς ευρύτερους, είπαμε να το μεταφέρουμε και στο μοντέλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που το πρόγραμμά του συνεχίζεται μέχρι και το 2016. Αλλά επειδή εκεί οι όροι μπορεί να είναι από πλευράς επιτοκίου συγκρίσιμοι με την αγορά, να έχουμε τη δυνατότητα -τι το απλούστερο- να διαλέγουμε ποιος μας δίνει καλύτερο επιτόκιο: η αγορά ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ώσπου να εξαντληθούν και τα λεφτά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Υπάρχει άλλωστε ένας θώρακας που λειτουργεί χωρίς να το λέμε και ο θώρακας αυτός αφορά όλες τις χώρες της Ευρωζώνης: είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στηρίζει τις χώρες, στηρίζει και εμάς χωρίς να χρειάζεται ούτε προληπτικό πρόγραμμα, ούτε συζήτηση, ούτε διαπραγμάτευση.
Άρα ούτε βιαστήκαμε, ούτε έχουμε πει τίποτε παράλογο, ούτε υπήρχε κανένας λόγος να υπάρχει εθνική αντιπαράθεση σε θέματα τόσο απλά και αυτονόητα που έπρεπε να κινητοποιήσουν όλες τις δυνάμεις του τόπου στην εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, για την οποία μιλάω από το 2012.
Αλλά βεβαίως, η διαπραγμάτευση καθυστερεί όντως και έγινε δύσκολη για ένα και μόνο λόγο: γιατί εκεί που περιμέναμε να υπάρξει ελάχιστη υπευθυνότητα και σωφροσύνη και να στηριχθεί η Κυβέρνηση ως Κυβέρνηση του τόπου όχι ως Κυβέρνηση με συγκεκριμένη ταυτότητα πολιτική, εκεί που περιμέναμε να υπάρξει μια στοιχειώδης συμπαράσταση, τη στιγμή της εξόδου, δημιουργήθηκε μια εικόνα μιας χώρας ανεύθυνης, χωρίς συνέχεια, μιας χώρας η οποία είναι έτοιμη να κάνει τις πιο επικίνδυνες επιλογές για τον εαυτό της.
Οπότε οι συνομιλητές μας -αν μη τι άλλο- έγιναν δύσπιστοι και επιφυλακτικοί και θέλουν πρόςθετες εγγυήσεις ότι αυτά που συζητούν με την Κυβέρνηση δεσμεύουν τη χώρα. Τόσο απλά. Και επειδή κάποιοι καταγγέλλουν τη συνέχεια των δεσμεύσεων του κράτους, δηλαδή θέτουν σε αμφιβολία τη βάση πάνω στην οποία λειτουργεί η διεθνής κοινότητα και η διεθνής αγορά, φυσικά οι εταίροι μας θέλουν πρόςθετες εγγυήσεις. Όπως όταν ένα πλοίο πρόκειται να ταξιδέψει σε μια εμπόλεμη ζώνη, ο ασφαλιστής αυξάνει το ασφάλιστρο γιατί ο κίνδυνος μεγαλώνει.
Η πολιτική αβεβαιότητα είναι αυτή που δημιούργησε το πρόβλημα και στα τέλη Σεπτεμβρίου είχαμε πάρει δυο πολιτικές πρωτοβουλίες για να αρθεί η αβεβαιότητα: η πρόταση εμπιστοσύνης και η δήλωση ότι οι εκλογές θα γίνουν για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο τέλος της προθεσμίας τέλη Γενάρη αρχές Φλεβάρη, με τη σκέψη ότι θα υπάρξει ανταπόκριση και θα έχουμε ένα ακόμη μήνα στη διάθεσή μας για να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες. Αλλά αντί να λειτουργήσει αυτό ως μηχανισμός συναίνεσης και κατευνασμού, έδωσε την ευκαιρία μιας αλόγιστης όξυνσης της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Και πάλι με την ίδια φιλοσοφία της σταθεροποίησης και της προστασίας της χώρας αποφασίσαμε την επίσπευση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου.
Άλλωστε τι θα συνέβαινε εάν η τελευταία ψηφοφορία γινόταν στις 29 Ιανουαρίου αντί για τις 29 Δεκεμβρίου; Δυστυχώς εδώ που φτάσαμε απλώς θα είχαμε χάσει τον έναν από τους δυο μήνες της παράτασης.
Και λέμε: «Ελάτε να ψηφίσουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…»
* Και αυτό είναι το τέταρτο ερώτημα: Γιατί φέραμε νωρίτερα την εκλογή. Για να μπορέσουμε να αποσαφηνίσουμε τον ορίζοντα και να αξιοποιήσουμε το δίμηνο, να μπορούμε μέσα στο δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και να ανοίξουμε το κεφάλαιο της διευθέτησης του χρέους. Γιατί καταφέραμε το 2012 να κουρέψουμε 180 δις σε πραγματική παρούσα αξία, καταφέραμε να κάνουμε την καλύτερη αναδιάρθρωση (μεγάλη διάρκεια, μικρά επιτόκια, περίοδος χάριτος) και να ενσωματώσουμε ένα μηχανισμό περαιτέρω μείωσης, μόλις η Ελλάδα εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα. Και είμαστε εδώ και έχουμε να το πάρουμε αυτό, αλλά θέλουμε δυο μήνες.
Και η χώρα καλείται να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να συναινέσει, ενώ ήδη έχουμε καταφέρει να πάρουμε την τελευταία απόφαση του Eurogroup της περασμένης Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου που συνιστά την πολιτική απόφαση για τη μετάβαση στο νέο στάδιο, την προληπτική πιστωτική γραμμή για την έξοδο από το Μνημόνιο και το δάνειο, για την αλλαγή της επιτήρησης της τρόικας και την αντικατάσταση από τους τακτικούς ευρωπαϊκούς και διεθνείς μηχανισμούς που ισχύουν για όλες τις χώρες.
Και ο ελληνικός λαός ξέρει ότι έχει μπροστά του δυο μήνες για να τα ολοκληρώσει όλα αυτά, ή να ξαναπέσει στο καθεστώς του Μνημονίου και της τρόικας επειδή ενδεχομένως θέλει να κάνει την επιλογή να κυβερνήσουν τη χώρα οι αντιμνημονιακές δυνάμεις!
Δεν είναι μια εντυπωσιακή αντίφαση; Εάν δεν διασφαλιστεί η πολιτική και νομική συνέχεια του κράτους και η σταθερότητα της εθνικής στρατηγικής στο όνομα μιας δήθεν αντιμνημονιακής πολιτικής που κανείς δεν την περιγράφει, το αποτέλεσμα θα είναι αντί να βγούμε από το Μνημόνιο, όπως ήδη έχουν αποφασίσει οι εταίροι μας, να παραμείνουμε σε αυτό.
Δεν μπορώ να κατανοήσω πως είναι δυνατό αυτό το απλό πράγμα να μην γίνεται αντιληπτό και πάνω σε αυτό να στήνεται μια ολόκληρη αντιπολιτευτική θεωρία που είναι μια ψευδαίσθηση. Δεν θα χρησιμοποιήσω άλλο όρο- είναι μια προσπάθεια ωμής, τραγικά ωμής πολιτικής παραπλάνησης εκείνων των πολιτών που πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθεί ξανά ένας χαμένος παράδεισος που υπήρχε πριν το 2010 που οδήγησε στην κρίση, ενώ το μόνο βέβαιο είναι ότι ψάχνοντας για το χαμένο παράδεισο, θα βρεις μια πολύ κακιά κόλαση μπροστά σου.
* Το πέμπτο ερώτημα είναι που βρίσκεται η διαπραγμάτευση; Ήδη το είπαμε αλλά ας το ξαναπούμε για το τι θα συμβεί μετά τις 29 Δεκεμβρίου, εάν η χώρα δεν φερθεί με θεσμική υπευθυνότητα μέσω των βουλευτών της και φτάσουμε στην ανάγκη διάλυσης της Βουλής και πρόωρων εκλογών.
Μέσα σε δυο μήνες πρέπει να ολοκληρωθούν αυτά. Αν δεν ολοκληρωθούν, θα παραταθεί το Μνημόνιο και η χώρα δεν θα έχει στρατηγική αλλά ούτε και πλαίσιο διαπραγμάτευσης με τους εταίρους της. Είναι μια ελεύθερη επιλογή, δημοκρατική επιλογή. Και αυτό αφορά και το χρέος όπως είπα, γιατί είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε τη συζήτηση για την οριστική διευθέτηση η οποία λίγο πολύ είναι συμφωνημένη από το 2012.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία να ξέρει ο ελληνικός λαός που βρίσκεται τώρα η χώρα και τι πρέπει να γίνει την επόμενη περίοδο σε πρώτη φάση μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου και σε δεύτερη φάση από εκεί και πέρα.
Η μία επιλογή είναι να συνεχίσουμε κανονικά. Η άλλη επιλογή είναι να κάνουμε εκλογές, να έχουμε μια άλλη Κυβέρνηση. Μπορεί και ξανά εκλογές και διαδικασίες διερευνητικών εντολών και συζητήσεις των Αρχηγών των Κομμάτων με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στο μεταξύ να μην λειτουργεί η οικονομία, να μην λειτουργεί η διαπραγμάτευση, να μην έχουν λυθεί τα θέματα αυτά, να μην μπορεί να δανειοδοτηθούν οι επιχειρήσεις γιατί οι Τράπεζες θα είναι επιφυλακτικές, να μην μπορούμε να απορροφήσουμε το ΕΣΠΑ.
Ποιος αποσταθεροποιεί την οικονομία; Ποιος αποσταθεροποιεί τη χώρα; Ποιος επιβάλλει πρόσθετο κόστος σε κάθε Έλληνα πολίτη; Άκουσα να λέει η αντιπολίτευση στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο εκπροσώπησης «Θα αναζητηθούν ευθύνες και όχι μόνο πολιτικές, εάν κάποιοι αποσταθεροποιήσουν την οικονομία». Μάλιστα!
Θα αναζητηθούν. Το λέω εγώ. Θα αναζητήσουμε τις ευθύνες αυτές, εάν κάποιοι αποσταθεροποιήσουν την οικονομία. Αλλά αν η ευθύνη αυτή ανήκει στον ελληνικό λαό; Από πού θα ζητηθεί η ευθύνη; Αυτή είναι η σχέση δημοκρατίας και αλήθειας. Γιατί ο Έλληνας πολίτης θέλει την αλήθεια, του λέμε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι δυσάρεστη. Και όπως έχω πει κι άλλες φορές, σου λέει «τότε πες μου ένα ψέμα που είναι πιο ευχάριστο». Και μπορεί κάποιος με πάθος να ψηφίσει το ψέμα και αυτό έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Και έτσι οδηγήθηκε η χώρα στην ταπείνωση.
Γιατί ταπεινωτικό είναι να διαπραγματεύεσαι με τέτοιους όρους, ταπεινωτικό είναι να διαπραγματεύεσαι με υπηρεσιακά στελέχη, ταπεινωτικό είναι και να εκλιπαρείς ξένους Πρωθυπουργούς ή ξένους Υπουργούς, ή να αγωνίζεσαι να τους πείσεις με επιχειρήματα. Αλλά… οὐ σύ με λοιδορεῖς, ἀλλ᾿ ὁ τόπος.
Γιατί πρέπει να σφίξεις τα δόντια και να πεις «θα δεχτώ και την προσωπική ταπείνωση, εάν πρόκειται να προστατεύσω το λαό μου, τη χώρα μου, την οικονομία, τα εισοδήματα, τις καταθέσεις, τις περιουσίες». Γιατί πράγματι ειναι πολύ δύσκολο να χάνεις το 25% του ΑΕΠ αλλά πολύ σημαντικό είναι να έχεις καταφέρει να κρατήσεις το 75%.
Είναι πολύ αρνητικό να χάνουν αξίες οι περιουσίες, αλλά είναι σημαντικό να προστατεύεις τις καταθέσεις σου, τις καταθέσεις των απλών πολιτών όχι αυτών που έβγαλαν με ευκολία τα λεφτά τους έξω περιμένοντας να αγοράσουν φτηνά την Ελλάδα, όταν καταρρεύσει και ξαναγυρίσει στη δραχμή.
* Και η έκτη ερώτηση: Αν δεν συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι; Εγώ ποτέ δεν είπα ότι είναι εύκολο να συγκεντρωθούν. Τίποτε δεν είναι δεδομένο. Υπάρχει η ευθύνη του κάθε Κόμματος και του κάθε βουλευτή. Συνομωσίες δεν υπάρχουν. Γιατί η ψηφοφορία είναι ανοιχτή, ονομαστική, ο κάθε βουλευτής σηκώνεται όρθιος και μπροστά στην τηλεόραση εκφωνεί την ψήφο του και κρίνεται από τους ψηφοφόρους του και από όλο το λαό. Μπορεί να κάνει και τη μια και την άλλη επιλογή.
Υπάρχει ένα ανέκδοτο, το λένε στην Αμερική με κάποιες γαλοπούλες που χαίρονται πριν τα Χριστούγεννα προφανώς επειδή θα τις σφάξουν. Έχω πραγματικά μείνει έκπληκτος από τον ενθουσιασμό όχι βουλευτών, κομμάτων, που ξέρουν ότι κινδυνεύουν να μην υπάρχουν στην επόμενη Βουλή που θέλουν εκλογές. Εκλογές! Με ποια στρατηγική συμμαχιών; Με ποιο πρόγραμμα; Με ποια προοπτική; Με ποια διαπραγματευτική ομάδα;
Έτσι έγιναν οι εκλογές και το Μάιο του 2012 και πήγαμε στην τεχνητή μικρή πόλωση του Ιουνίου. Το ΠΑΣΟΚ έλεγε από το Μάιο του 2012 «Ελάτε να κάνουμε Κυβέρνηση όλων των προοδευτικών ή πάντως όλων των υπεύθυνων ευρωπαϊκών δυνάμεων». Και μπορούσε να γίνει και Κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο, χωρίς τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας τότε. Με μικρή πλειοψηφία, αλλά με πλειοψηφία. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει τον Ιούνιο και τον Ιούνιο είπαμε «Ελάτε όλες οι εθνικές δυνάμεις της ευθύνης και η Νέα Δημοκρατία και η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως. Αλλά δεν το ήθελαν. Και στη συνέχεια μας εγκατέλειψε και η ΔΗΜΑΡ με την αντιφατική πολιτική της, την ανεξήγητη με μια πολιτική λογική. Και τώρα ποια είναι η αντιπρόταση; Όχι η αντιπρόταση σε σχέση με τα πρόσωπα που δήθεν ασκούν εξουσία, γιατί η εξουσία είναι φθορά και ευθύνη δυσανάλογη, αλλά σε σχέση με τις στρατηγικές. Αυτά θα τα σταθμίσει ο ελληνικός λαός.
* Και η τελευταία ερώτηση: Ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατική Παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ, που ο Ανδρέας Παπανδρέου, το θέλησε εξ αρχής ως εκφραστή της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, πρέπει να εφαρμόσει τις δικές του πολιτικές συμμαχιών, να μη μείνει μόνο ,με ψηλά τα σύμβολα, τις σημαίες του, τα εμβλήματα, το όνομά του, χωρίς να το θέτει σε αμφισβήτηση, όπως προτείνουν κάποιοι.
Αλλά με συνεργασίες, όπως πολλές φορές το κάναμε στο παρελθόν σε όλες τις κρίσιμες στιγμές. Έχουμε κάνει συνεργασίες με ανοίγματα εντυπωσιακά, όχι προς την κεντροαριστερά, αλλά και προς την κεντροδεξιά. Έχουμε εκλέξει βουλευτές επικρατείας, έχουμε δώσει θέσεις πολύ σημαντικές.
Το ΠΑΣΟΚ με όλο του το εύρος ως ΠΑΣΟΚ, έχοντας μαζί του και την ευρύτερη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, λειτουργεί ως εγγυητής της εθνικής σταθερότητας γιατί πάντα αυτό ήμασταν ιστορικά και πάντα αυτό θα είμαστε. Που σημαίνει ότι η πρότασή μας είναι πάλι η συσπείρωση όλων των προοδευτικών φιλοευρωπαϊκών υπεύθυνων δυνάμεων, ή πάντως όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου που πιστεύουν στην υπεύθυνη και αληθινή εθνική στρατηγική.
Δεν έγινε κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. τον Ιούνιο του 2012. Έγινε κυβέρνηση και με τη ΔΗΜΑΡ. Η αίσθησή μου ήταν ότι τον Ιούνιο του 2013 η κοινωνία ήθελε από το ΠΑΣΟΚ να κρατήσει τη χώρα σταθερή και την κυβέρνηση όρθια με προοδευτικό πρόσημο, πάντως πολύ πιο καθαρό από αυτό που είχε η κυβέρνηση συνεργασίας του Νοεμβρίου του 2011 στην οποία μετείχε και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός του κ. Καρατζαφέρη, χωρίς να χρειάζεται αριθμητικά.
Και πορευόμαστε με δυσκολίες μεγάλες, αλλά δεν υπάρχει σταθερότητα προσανατολισμού της χώρας χωρίς το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη. Κι αυτό ο καθένας καλείται να το σταθμίσει .
Και το ΠΑΣΟΚ προχωρά αξιόπιστο και ενωμένο και προσωπικά αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου -ένα ρόλο που τον επωμίστηκα υπό πολύ δύσκολες συνθήκες, όταν δεν υπήρχε άλλη επιλογή και όλοι οι ρόλοι που έχω επωμιστεί είναι τέτοιοι -αντιλαμβάνομαι λοιπόν το ρόλο μου ως ρόλο εγγυητή της ενότητας και θα αγωνιστώ για την ενότητα μέχρι το τέλος. Για τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων ανεξαιρέτως, αλλά για μια ενότητα αξιοπρέπειας και ειλικρίνειας. Για μια ενότητα λόγου και πράξης. Πράξης πολιτικής, πράξης εθνικής και πράξης εκλογικής. Είναι η ρήτρα του παραβάν. Να είσαι ΠΑΣΟΚ μέσα στο παραβάν.
Ελπίζω ότι η σωφροσύνη του ελληνικού λαού θα διαμορφώσει διαφορετικά τις καταστάσεις, γιατί τα λάθη γίνονται εύκολα. Η αποκατάσταση των ζημιών γίνεται πάρα πολύ δύσκολα .Οι απειλές είναι ασύμμετρες.
Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία με αυτοπεποίθηση, αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια, με καθαρή ταυτότητα ιδεών και απόψεων, με προγραμματικό λόγο συγκροτημένο να δώσουμε τη μάχη. Ευελπιστώ μέχρι την τελευταία στιγμή ότι η Βουλή θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά δεν φοβόμαστε τις εκλογές.
Και είμαστε σε εκλογική ετοιμότητα και θεωρώ όλο το στελεχικό δυναμικό μας της Καστοριάς και της Δυτικής Ελλάδας εντεταγμένο στη Νομαρχιακή και την Περιφερειακή Επιτροπή του Εκλογικού Αγώνα. Και ξέρω ότι τα ψηφοδέλτιά μας θα στελεχωθούν στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο αγωνιστικότητας, ανανέωσης και αξιοπιστίας καθώς έχουμε το εξαιρετικό παράδειγμα του ψηφοδελτίου των ευρωεκλογών που ήταν πραγματικά ένα ψηφοδέλτιο ελπίδας και ανανέωσης για την παράταξη.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, γράφουμε ακόμη ιστορία. Τη γράφουμε όλοι μαζί. Τη γράφουμε για την παράταξη, πρωτίστως τη γράφουμε για την Πατρίδα. Εμπρός λοιπόν ας δώσουμε και αυτή τη μάχη για την Πατρίδα, για τη Παράταξη, για το μέλλον των παιδιών μας.
Σας ευχαριστώ.
Από ....... pasok
Αυτόματο... ψαλίδι σε συντάξεις και εφάπαξ από το 2015 - Αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης - Ποιους αφορά - Όλες οι λεπτομέρειες
Αναρτήθηκε από ........ energoipoliteskv.blogspot.com
- Oκτώ αλλαγές στις συντάξεις, τα εφάπαξ και τις εισφορές από την 1η Iανουαρίου του νέου χρόνου
Με νέες μειώσεις σε συντάξεις, εφάπαξ και εισφορές θα μπει η
νέα χρονιά, καθώς θα τεθούν... αυτόματα σε εφαρμογή οι ήδη ψηφισμένοι
νόμοι (3863/10, 4093/12, 4052/12, 4310/14 κ.α.) που φέρνουν οκτώ αλλαγές
στο ασφαλιστικό.
Σε αυτές τις αλλαγές αναμένεται να προστεθούν τα νέα μέτρα που ακόμα διαπραγματεύεται η ελληνική κυβέρνηση με την Τρόικα και για την ώρα έχουν "παγώσει", λόγω των πολιτικών εξελίξεων.
Σύμφωνα με την "Ημερησία", οι αλλαγές που θα ισχύσουν στο ασφαλιστικό από το 2015 είναι οι εξής:
1. Nέος τρόπος υπολογισμού των κύριων συντάξεων
Όσοι συνταξιοδοτούνται από την 1/1/2015 θα λαμβάνουν δύο τμήματα σύνταξης: Tο πρώτο θα υπολογίζεται για τον χρόνο ασφάλισης έως το 2010 σύμφωνα τις καταστατικές διατάξεις των Tαμείων ως προς τα ποσοστά αναπλήρωσης και τις συντάξιμες αποδοχές ή τις ασφαλιστικές κατηγορίες και το δεύτερο -το αναλογικό τμήμα- για τον χρόνο ασφάλισης από την 1/1/2011, με βάση τις ασφαλιστικές εισφορές που έχουν καταβληθεί, χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης καθώς και αναλογία της βασικής εγγυημένης από το κράτος σύνταξης.
Tα παραπάνω προβλέπει ο σχετικός νόμος 3863/10, ωστόσο, ακόμη δεν έχουν λάβει τα Tαμεία οδηγίες για να εφαρμόσουν το νέο τρόπο υπολογισμού! Nα σημειωθεί, επιπλέον, ότι ειδικά για τους συνταξιοδοτούμενους από το Δημόσιο και τις ΔEKO, η σύνταξη του πρώτου τμήματος θα υπολογίζεται, σύμφωνα με τον ν. Pέππα (3029/02), το 2015 με συντελεστή αναπλήρωσης 72% των συντάξιμων αποδοχών (το ποσοστό αυτό μειώνεται σε 71% το 2016 και σε 70%, όσο είναι στο IKA, το 2017).
2. Nέα κατώτατη σύνταξη 15ετίας
Mειωμένη θα είναι η κατώτατη σύνταξη που θα χορηγούν τα Tαμεία αν ληφθεί ως βάση υπολογισμού της το νομοθετημένο κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη (26,18 ευρώ). H κατώτατη σύνταξη θα περιοριστεί στα 392,70 ευρώ (26,18 ευρώ x 15), από 486 ευρώ στους νέους δικαιούχους (εκκρεμεί απόφαση του υπουργείου).
3. Kαταβολή αναλογικής σύνταξης σε ασφαλισμένους για πρώτη φορά από την 1/1/2011 που θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης μετά την 1/1/2015
H σύνταξη θα απονέμεται σε όσους δεν έχουν δικαίωμα σε άλλη σύνταξη και θα υπολογίζεται με συντελεστή 0,80% - 1,50%, ανάλογα με τις ημέρες ασφάλισης και με την προϋπόθεση να υπάρχει τουλάχιστον ένας χρόνος ασφάλισης.
4. Aύξηση ορίων για τη συνταξιοδότηση σε τρεις κατηγορίες ασφαλισμένων που θεμελιώνουν από 1/1/2015 δικαίωμα όπως φαίνεται στον πίνακα (όσοι συμπληρώνουν 10.500 ημέρες ασφάλισης από τις οποίες 7.500 σε βαρέα και ανθυγιεινά ή 10.000 ημέρες οι γυναίκες καθώς και 24 έτη ασφάλισης οι μητέρες ανηλίκων - ασφαλισμένες σε τράπεζες και στον OTE).
5. Mεγαλύτερη έκπτωση (50%) για την εξαγορά της στρατιωτικής θητείας
Όποιος θεμελιώνει από την 1/1/2015 συνταξιοδοτικό δικαίωμα με αναγνώριση του χρόνου της στρατιωτικής θητείας, θα καταβάλει μειωμένο κατά 50% το αντίτιμο για την εξαγορά. Για παράδειγμα ασφαλισμένος στο IKA με συντάξιμες αποδοχές 1.500 ευρώ, αντί των 210 ευρώ τον μήνα που ήταν το κόστος το 2014, θα καταβάλει 167 ευρώ για κάθε μήνα τον οποίο «αναγνωρίζει» ως συντάξιμο.
6. Aπό τον ερχόμενο Mάρτιο η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στον OAEE θα γίνεται σε μηνιαία βάση (και όχι ανά δίμηνο)
Tαυτόχρονα, από την 1/1/2015 οι ελεύθεροι επαγγελματίες που είναι ασφαλιστικά ενήμεροι (δηλαδή δεν χρωστούν ή καταβάλλουν τις δόσεις έναντι ρυθμισμένης οφειλής) μπορούν, επιπλέον, να επιλέγουν έως και δύο χαμηλότερες ασφαλιστικές κατηγορίες και να καταβάλουν χαμηλότερα ασφάλιστρα.
7. Mειώσεις επικουρικών συντάξεων και μερισμάτων (για τους δημοσίους υπαλλήλους)
Oι μειώσεις στις καταβαλλόμενες επικουρικές συντάξεις όλων των Tαμείων - NΠΔΔ καθώς και στα μερίσματα θα καθοριστούν με βάση τη ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος», ενώ για όσους συνταξιοδοτούνται το 2015 θα ισχύει νέος τρόπος υπολογισμού της επικουρικής (χρόνια ασφάλισης μέχρι το τέλος του 2014 + το ποσό που αντιστοιχεί στα έτη ασφάλισης από 1/1/2015, λαμβάνοντας υπόψη τα οικονομικά δεδομένα του Tαμείου, τη δήλωση του νέου συνταξιούχου αν επιθυμεί τη μεταβίβαση της επικουρικής στον ή στην σύζυγο κ.α.).
8. Mειώσεις στα εφάπαξ
O υπολογισμός όλων των νέων εφάπαξ θα γίνεται με νέο μαθηματικό τύπο, συντελεστή βιωσιμότητας και ατομικές μερίδες (εισφορών) για κάθε ασφαλισμένο. Nα σημειωθεί ότι δεν έχουν εκδοθεί οι αποφάσεις για τους συντελεστές ανά Tαμείο(!), ενώ νομοθετικά έχει προβλεφθεί ότι ο νέος τρόπος υπολογισμού των μειωμένων εφάπαξ στο Tαμείο Πρόνοιας Δημοσίων Yπαλλήλων θα ισχύσει για όσους «βγήκαν» στη σύνταξη από την 1η/9/2013 και μετά καθώς και «ρήτρα αξιόΒαχου» στα Tαμεία των ενστόλων (για να περιοριστούν οι μειώσεις).
Για τρεις κατηγορίες ασφαλισμένων, που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από την 1/1/2015, αλλάζουν τα όρια.
1. Aνδρες και γυναίκες που συμπληρώνουν τις 10.500 ημέρες ασφάλισης (από τις οποίες οι 7.500 σε βαρέα) συνταξιοδοτούνται σε ηλικία 62 ετών (αντί 61 ετών + 6 μηνών που ήταν το 2014) ή με μειωμένη στα 60 (από 59 + 6 μήνες).
2. Γυναίκες ασφαλισμένες στο IKA που συμπληρώνουν τις 10.000 ημέρες ασφάλισης, συνταξιοδοτούνται εφόσον έχουν 12.000 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 62 με πλήρη σύνταξη ή στα 61 με μειωμένη (από 60,5 που ήταν το 2014).
3. «Παλαιές» ασφαλισμένες στα ταμεία τραπεζών (ETE, πρώην ATE) ή στον OTE μητέρες ανηλίκων για να συνταξιοδοτηθούν στα 52 θα πρέπει να συμπληρώνουν 24 έτη ασφάλισης το 2015 (αντί των 23 1/2 που ήταν το όριο των απαιτούμενων ετών ασφάλισης το 2014).
ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ
- Oκτώ αλλαγές στις συντάξεις, τα εφάπαξ και τις εισφορές από την 1η Iανουαρίου του νέου χρόνου
- Αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού των κύριων συντάξεων
- Αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης σε τρεις κατηγορίες ασφαλισμένων
- Aπό τον ερχόμενο Mάρτιο η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στον OAEE θα γίνεται σε μηνιαία βάση (και όχι ανά δίμηνο)
- Mειώσεις επικουρικών συντάξεων και μερισμάτων (για τους δημοσίους υπαλλήλους)
Με νέες μειώσεις σε συντάξεις, εφάπαξ και εισφορές θα μπει η
νέα χρονιά, καθώς θα τεθούν... αυτόματα σε εφαρμογή οι ήδη ψηφισμένοι
νόμοι (3863/10, 4093/12, 4052/12, 4310/14 κ.α.) που φέρνουν οκτώ αλλαγές
στο ασφαλιστικό. Σε αυτές τις αλλαγές αναμένεται να προστεθούν τα νέα μέτρα που ακόμα διαπραγματεύεται η ελληνική κυβέρνηση με την Τρόικα και για την ώρα έχουν "παγώσει", λόγω των πολιτικών εξελίξεων.
Σύμφωνα με την "Ημερησία", οι αλλαγές που θα ισχύσουν στο ασφαλιστικό από το 2015 είναι οι εξής:
1. Nέος τρόπος υπολογισμού των κύριων συντάξεων
Όσοι συνταξιοδοτούνται από την 1/1/2015 θα λαμβάνουν δύο τμήματα σύνταξης: Tο πρώτο θα υπολογίζεται για τον χρόνο ασφάλισης έως το 2010 σύμφωνα τις καταστατικές διατάξεις των Tαμείων ως προς τα ποσοστά αναπλήρωσης και τις συντάξιμες αποδοχές ή τις ασφαλιστικές κατηγορίες και το δεύτερο -το αναλογικό τμήμα- για τον χρόνο ασφάλισης από την 1/1/2011, με βάση τις ασφαλιστικές εισφορές που έχουν καταβληθεί, χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης καθώς και αναλογία της βασικής εγγυημένης από το κράτος σύνταξης.
Tα παραπάνω προβλέπει ο σχετικός νόμος 3863/10, ωστόσο, ακόμη δεν έχουν λάβει τα Tαμεία οδηγίες για να εφαρμόσουν το νέο τρόπο υπολογισμού! Nα σημειωθεί, επιπλέον, ότι ειδικά για τους συνταξιοδοτούμενους από το Δημόσιο και τις ΔEKO, η σύνταξη του πρώτου τμήματος θα υπολογίζεται, σύμφωνα με τον ν. Pέππα (3029/02), το 2015 με συντελεστή αναπλήρωσης 72% των συντάξιμων αποδοχών (το ποσοστό αυτό μειώνεται σε 71% το 2016 και σε 70%, όσο είναι στο IKA, το 2017).
2. Nέα κατώτατη σύνταξη 15ετίας
Mειωμένη θα είναι η κατώτατη σύνταξη που θα χορηγούν τα Tαμεία αν ληφθεί ως βάση υπολογισμού της το νομοθετημένο κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη (26,18 ευρώ). H κατώτατη σύνταξη θα περιοριστεί στα 392,70 ευρώ (26,18 ευρώ x 15), από 486 ευρώ στους νέους δικαιούχους (εκκρεμεί απόφαση του υπουργείου).
3. Kαταβολή αναλογικής σύνταξης σε ασφαλισμένους για πρώτη φορά από την 1/1/2011 που θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης μετά την 1/1/2015
H σύνταξη θα απονέμεται σε όσους δεν έχουν δικαίωμα σε άλλη σύνταξη και θα υπολογίζεται με συντελεστή 0,80% - 1,50%, ανάλογα με τις ημέρες ασφάλισης και με την προϋπόθεση να υπάρχει τουλάχιστον ένας χρόνος ασφάλισης.
4. Aύξηση ορίων για τη συνταξιοδότηση σε τρεις κατηγορίες ασφαλισμένων που θεμελιώνουν από 1/1/2015 δικαίωμα όπως φαίνεται στον πίνακα (όσοι συμπληρώνουν 10.500 ημέρες ασφάλισης από τις οποίες 7.500 σε βαρέα και ανθυγιεινά ή 10.000 ημέρες οι γυναίκες καθώς και 24 έτη ασφάλισης οι μητέρες ανηλίκων - ασφαλισμένες σε τράπεζες και στον OTE).
5. Mεγαλύτερη έκπτωση (50%) για την εξαγορά της στρατιωτικής θητείας
Όποιος θεμελιώνει από την 1/1/2015 συνταξιοδοτικό δικαίωμα με αναγνώριση του χρόνου της στρατιωτικής θητείας, θα καταβάλει μειωμένο κατά 50% το αντίτιμο για την εξαγορά. Για παράδειγμα ασφαλισμένος στο IKA με συντάξιμες αποδοχές 1.500 ευρώ, αντί των 210 ευρώ τον μήνα που ήταν το κόστος το 2014, θα καταβάλει 167 ευρώ για κάθε μήνα τον οποίο «αναγνωρίζει» ως συντάξιμο.
6. Aπό τον ερχόμενο Mάρτιο η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στον OAEE θα γίνεται σε μηνιαία βάση (και όχι ανά δίμηνο)
Tαυτόχρονα, από την 1/1/2015 οι ελεύθεροι επαγγελματίες που είναι ασφαλιστικά ενήμεροι (δηλαδή δεν χρωστούν ή καταβάλλουν τις δόσεις έναντι ρυθμισμένης οφειλής) μπορούν, επιπλέον, να επιλέγουν έως και δύο χαμηλότερες ασφαλιστικές κατηγορίες και να καταβάλουν χαμηλότερα ασφάλιστρα.
7. Mειώσεις επικουρικών συντάξεων και μερισμάτων (για τους δημοσίους υπαλλήλους)
Oι μειώσεις στις καταβαλλόμενες επικουρικές συντάξεις όλων των Tαμείων - NΠΔΔ καθώς και στα μερίσματα θα καθοριστούν με βάση τη ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος», ενώ για όσους συνταξιοδοτούνται το 2015 θα ισχύει νέος τρόπος υπολογισμού της επικουρικής (χρόνια ασφάλισης μέχρι το τέλος του 2014 + το ποσό που αντιστοιχεί στα έτη ασφάλισης από 1/1/2015, λαμβάνοντας υπόψη τα οικονομικά δεδομένα του Tαμείου, τη δήλωση του νέου συνταξιούχου αν επιθυμεί τη μεταβίβαση της επικουρικής στον ή στην σύζυγο κ.α.).
8. Mειώσεις στα εφάπαξ
O υπολογισμός όλων των νέων εφάπαξ θα γίνεται με νέο μαθηματικό τύπο, συντελεστή βιωσιμότητας και ατομικές μερίδες (εισφορών) για κάθε ασφαλισμένο. Nα σημειωθεί ότι δεν έχουν εκδοθεί οι αποφάσεις για τους συντελεστές ανά Tαμείο(!), ενώ νομοθετικά έχει προβλεφθεί ότι ο νέος τρόπος υπολογισμού των μειωμένων εφάπαξ στο Tαμείο Πρόνοιας Δημοσίων Yπαλλήλων θα ισχύσει για όσους «βγήκαν» στη σύνταξη από την 1η/9/2013 και μετά καθώς και «ρήτρα αξιόΒαχου» στα Tαμεία των ενστόλων (για να περιοριστούν οι μειώσεις).
Tα όρια συνταξιοδότησης που αλλάζουν
Για τρεις κατηγορίες ασφαλισμένων, που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από την 1/1/2015, αλλάζουν τα όρια.
1. Aνδρες και γυναίκες που συμπληρώνουν τις 10.500 ημέρες ασφάλισης (από τις οποίες οι 7.500 σε βαρέα) συνταξιοδοτούνται σε ηλικία 62 ετών (αντί 61 ετών + 6 μηνών που ήταν το 2014) ή με μειωμένη στα 60 (από 59 + 6 μήνες).
2. Γυναίκες ασφαλισμένες στο IKA που συμπληρώνουν τις 10.000 ημέρες ασφάλισης, συνταξιοδοτούνται εφόσον έχουν 12.000 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 62 με πλήρη σύνταξη ή στα 61 με μειωμένη (από 60,5 που ήταν το 2014).
3. «Παλαιές» ασφαλισμένες στα ταμεία τραπεζών (ETE, πρώην ATE) ή στον OTE μητέρες ανηλίκων για να συνταξιοδοτηθούν στα 52 θα πρέπει να συμπληρώνουν 24 έτη ασφάλισης το 2015 (αντί των 23 1/2 που ήταν το όριο των απαιτούμενων ετών ασφάλισης το 2014).
ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014
Tυχοδιώκτες ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, παίζουν με την τύχη της χώρας!
Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
Επιμέλεια: Αγγελική Κιλιντζόγλου
«Εκφράζω δημοσίως τη διαφωνία μου βλέποντας το που θέλουν κάποιοι να πάνε τα πράγματα.» Με αυτή φράση ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θάνος Μωραΐτης εξέφρασε δημοσίως την αντίθεσή του για την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου για επίσπευση της προεδρικής εκλογής.
Μιλώντας στην εκπομπή του κ. Παπαδάκη ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε πυρά κατά του κ. Βενιζέλου ζητώντας να συγκλιθεί άμεσα συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ ενώ χαρακτήρισε την κυβέρνηση ως αποτυχημένη.
Σχετικά με την παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου και τις πληροφορίες που τον θέλουν να ιδρύει νέο κόμμα ο κ. Μωραΐτης απέφυγε να απαντήσει λέγοντας πως θα στηρίξει το κόμμα του.
Ο κ. Μωραΐτης μίλησε για λάθος απόφαση της συγκυβέρνησης. «Η επίσπευση των προεδρικών εκλογών είναι μια απόφαση που δεν ετοιμάστηκε καθόλου για αυτό γίνονται όλα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες. Είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που ο πρωθυπουργός δεν μιλάει με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν υπάρχουν συμβούλια πολιτικών αρχηγών, δεν υπάρχει εθνική συναίνεση» είπε χαρακτηριστικά.
Μάλιστα όπως πρόσθεσε ο πρωθυπουργός όφειλε να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια προτού επισπεύσει την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας.
Πάντως ο ίδιος ανέφερε πως θα ψηφίσει τον κ. Δήμα γιατί προτάσσεται πάνω από όλα τη σταθερότητα.
Μάλιστα όπως είπε «εάν ψηφιστεί ο κ. Δήμας, το πρώτο πράγμα που θέλω είναι μια ουσιαστική συμφωνία. Δεν μπορεί το κόμμα μου να σύρεται σε πράγματα χωρίς μια ουσιαστική προγραμματική συμφωνία».
Στο ενδεχόμενο διαγραφής του έπειτα από αυτήν του την τοποθέτηση ο κ. Μωραΐτης ανέφερε πως οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλά και των υπολοίπων κομμάτων θα πρέπει να πουν πια αυτά που νιώθουν χωρίς φόβο.
«Μέχρι την τελευταία στιγμή θα υπερασπίζομαι το κόμμα μου, αλλά θέλω το κόμμα μου να είναι έτοιμο για την επόμενη ημέρα» είπε χαρακτηριστικά.
«Πρέπει να πρυτανεύσουν οι σύνεση και η συνεννόηση. Έχουμε μπροστά τρεις στόχους: Το τέλος της διαπραγμάτευσης, το χρέος και συνταγματική αναθεώρηση» είπε.
Τέλος, σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν ταυτίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς κάποιες θέσεις του έχουν εκφραστεί και από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Μωραΐτης αρνήθηκε κάτι τέτοιο αφού όπως εξήγησε «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόταση για την επόμενη μέρα».
«Εκφράζω δημοσίως τη διαφωνία μου βλέποντας το που θέλουν κάποιοι να πάνε τα πράγματα.» Με αυτή φράση ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θάνος Μωραΐτης εξέφρασε δημοσίως την αντίθεσή του για την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου για επίσπευση της προεδρικής εκλογής.
Μιλώντας στην εκπομπή του κ. Παπαδάκη ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε πυρά κατά του κ. Βενιζέλου ζητώντας να συγκλιθεί άμεσα συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ ενώ χαρακτήρισε την κυβέρνηση ως αποτυχημένη.
Σχετικά με την παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου και τις πληροφορίες που τον θέλουν να ιδρύει νέο κόμμα ο κ. Μωραΐτης απέφυγε να απαντήσει λέγοντας πως θα στηρίξει το κόμμα του.
Λάθος η απόφαση για επίσπευση της προεδρικής εκλογής
Συγκεκριμένα στην ερώτηση για την επίσπευση της εκλογής προέδρου Δημοκρατίας ο κ. Μωραΐτης τόνισε ότι το πολιτικό σύστημα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και ο καθένας να υπηρετήσει αυτό που πρέπει χωρίς να κοιτάζει το συμφέρον του.Ο κ. Μωραΐτης μίλησε για λάθος απόφαση της συγκυβέρνησης. «Η επίσπευση των προεδρικών εκλογών είναι μια απόφαση που δεν ετοιμάστηκε καθόλου για αυτό γίνονται όλα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες. Είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που ο πρωθυπουργός δεν μιλάει με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν υπάρχουν συμβούλια πολιτικών αρχηγών, δεν υπάρχει εθνική συναίνεση» είπε χαρακτηριστικά.
Μάλιστα όπως πρόσθεσε ο πρωθυπουργός όφειλε να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια προτού επισπεύσει την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας.
Πάντως ο ίδιος ανέφερε πως θα ψηφίσει τον κ. Δήμα γιατί προτάσσεται πάνω από όλα τη σταθερότητα.
Είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ
Σχετικά με το «φλέγον θέμα» των τελευταίων ωρών μετά την παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου και την φημολογούμενη ίδρυση νέου κόμματος ο κ. Μωραΐτης απέφυγε να δώσει πολλές πληροφορίες. «Είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, με αυτό το κόμμα θα κατέβω στις εκλογές. Δεν θέλω να χωρίσουν οι δρόμοι μας με τους άλλους βουλευτές και στελέχη του κόμματος. Με ενδιαφέρει η παράταξη».«Προτείνω συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας»
Επίσης ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του κ. Βενιζέλου ζητώντας αλλαγή ηγεσίας. «Πρέπει να σώσουμε την παράταξη με συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας» είπε και πρόσθεσε πως «οι ώρες είναι κρίσισμες και θα κριθούν όσοι σιωπούν».Μάλιστα όπως είπε «εάν ψηφιστεί ο κ. Δήμας, το πρώτο πράγμα που θέλω είναι μια ουσιαστική συμφωνία. Δεν μπορεί το κόμμα μου να σύρεται σε πράγματα χωρίς μια ουσιαστική προγραμματική συμφωνία».
Στο ενδεχόμενο διαγραφής του έπειτα από αυτήν του την τοποθέτηση ο κ. Μωραΐτης ανέφερε πως οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλά και των υπολοίπων κομμάτων θα πρέπει να πουν πια αυτά που νιώθουν χωρίς φόβο.
«Μέχρι την τελευταία στιγμή θα υπερασπίζομαι το κόμμα μου, αλλά θέλω το κόμμα μου να είναι έτοιμο για την επόμενη ημέρα» είπε χαρακτηριστικά.
«Σαμαράς- Βενιζέλος παίζουν με την τύχη της χώρας»
Σφοδρή ήταν η επίθεση του κ. Μωραΐτη κατά του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου τους οποίους χαρακτήρισε ως «τυχοδιώκτες».«Θα έπρεπε οι κ.κ. Σαμαράς - Βενιζέλος να σεβαστούν τις μάχες που έχουν δώσει οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες. Ο τρόπος που διάλεξαν να το κάνουν δείχνει ένα τρόπο δραπέτευσης. Στο μυαλό τους έχουν το σενάριο της αριστερής παρένθεσης. Ότι γίνει στην χώρα και θα γίνουν πολλά ευθύνονται αυτοί που κυβερνούν, δεν φταίνε αυτοί που θα έρθουν μετά. Μιλώ για δραπέτευση, μπορεί να σκέφτηκαν και τυχοδιωκτικά. Οι ώρες είναι πολύ κρίσιμες και κανένας δεν μπορεί να παίζει με την τύχη της χώρας. Αυτοί που μας έφεραν στο σημερινό αδιέξοδο παίζουν την χώρα στα ζάρια».Ο κ. Μωραΐτης μίλησε για μια αποτυχημένη κυβέρνηση αφού όπως είπε ο ίδιος εδώ και δύο δυόμισι χρόνια ψήφισε όλες τις αποφάσεις ακόμα και αυτές που δεν συμφωνούσε όμως η κυβέρνηση δεν προετοίμασε σε κανένα επίπεδο την χώρα για αυτά τα οποία έρχονται.
Να αποφασιστεί συνταγματική αναθεώρηση
Καταλήγοντας ο κ. Μωραΐτης εξέφρασε την ελπίδα του να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κατόπιν να ληφθεί μια σημαντική απόφαση για συνταγματική αναθεώρηση.«Πρέπει να πρυτανεύσουν οι σύνεση και η συνεννόηση. Έχουμε μπροστά τρεις στόχους: Το τέλος της διαπραγμάτευσης, το χρέος και συνταγματική αναθεώρηση» είπε.
Τέλος, σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν ταυτίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς κάποιες θέσεις του έχουν εκφραστεί και από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Μωραΐτης αρνήθηκε κάτι τέτοιο αφού όπως εξήγησε «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόταση για την επόμενη μέρα».
Πεκινουά στα ευρωπαικά σαλόνια;
Αναρτήθηκε από ....... energoipoliteskv.blogspot.com
Ο ΓΙΟΥΝΚΕΡ ΚΑΙ Η ΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Tην πεποίθηση ότι θα ήθελε να δει οικεία πρόσωπα στην ηγεσία της Ελλάδας και όχι ακραίες δυνάμεις (σαν τον ΣΥΡΙΖΑ) εξέφρασε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Φοροδια(από)φυγής κ. Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ.
-Οι Έλληνες γνωρίζουν τι θα σήμαινε λανθασμένη έκβαση εκλογών για τη χώρα και την Ευρωζώνη» εξέφρασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, έχοντας προηγουμένως επισημάνει πως «έχει κάνει τα πάντα για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ».
Μιλώντας σε συζήτηση στην αυστριακή τηλεόραση, ο πρόεδρος της Κομισιόν είπε πως έχει «κάνει τα πάντα ώστε να μην βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη κάτα τη διάρκεια της κρίσης και ό,τι ήταν δυνατό ώστε να διασφαλιστεί η ενότητα της Ευρωζώνης».
«Θεωρώ λοιπόν ως εκ τούτου ότι οι Έλληνες, για τους οποίους τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, γνωρίζουν καλά τι θα σήμαινε για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη λανθασμένη έκβαση των εκλογών».
Απέναντι σ΄ αυτές τις χυδαιότητες του Γιουνκέρ, η αντίδραση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως των ευρωβουλευτών του, θυμίζει εκείνη των κορακιών όταν η άμυνα του Ολυμπιακού υποπίπτει σε πέναλτι σε βάρος της αντίπαλης ομάδας: κοιτάνε αλλού, ξύνουν το κεφάλι τους, βγάζουν από την κωλοτρυπίδα το σορτσάκι που έχει σκαλώσει, μυρίζουν τα δάχτυλα και συνεχίζουν τον αγώνα χωρίς φυσικά να υποδείξουν την ποινή.
Θα περιμέναμε από ευρωβουλευτές, όπως ο Παπαδημούλης, να κινήσουν γη και ουρανό.
Να δώσουν συνεντεύξεις στα διεθνή ΜΜΕ, να προχωρήσουν ακόμη και σε πληρωμένες καταχωρήσεις με τις οποίες θα αναδείκνυαν την επικίνδυνη ανεπάρκεια του σημερινού προέδρου της Κομισιόν.
Θα περιμέναμε να ξεκινήσουν ακόμη και απεργία πείνας στις Βρυξέλλες με αίτημα την αποπομπή του Γιουνκέρ από τη θέση του προέδρου.
Να υποβάλουν ένα σκασμό ερωτήσεις για τον ρόλο του και την αξιοπιστία του.
Ακόμη και στα ευρωπαικά δικαστήρια θα μπορούσαν να προσφύγουν για τις χυδαιότητες, τις απειλές και τους εκβιασμούς ενός τύπου που επί σειρά ετών-ως ηγέτης του Λουξεμβούργου-έδινε άσυλο σε επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν.
Για την ώρα υπάρχει μόνο μια ερώτηση του Κατρούγκαλου και κάποια σχόλια στο twitter.
Κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί το νομικό οπλοστάσιο της ίδιας της Κομισιόν για να αναδειχθούν οι παρατυπίες του προέδρου της όπως επίσης και στελεχών όπως η εκπρόσωπος κ. Ανίκα Μπράιντχαρντ,
η οποία χαρακτήρισε ως «συνειδητό ευρωπαίο» τον Σταύρο Δήμα-δίχως
κανείς να της ζητήσει να αποσαφηνίσει τον όρο "συνειδητός ευρωπαίος".
Από ......... kourdistoportocali
Ο ΓΙΟΥΝΚΕΡ ΚΑΙ Η ΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Tην πεποίθηση ότι θα ήθελε να δει οικεία πρόσωπα στην ηγεσία της Ελλάδας και όχι ακραίες δυνάμεις (σαν τον ΣΥΡΙΖΑ) εξέφρασε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Φοροδια(από)φυγής κ. Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ.
-Οι Έλληνες γνωρίζουν τι θα σήμαινε λανθασμένη έκβαση εκλογών για τη χώρα και την Ευρωζώνη» εξέφρασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, έχοντας προηγουμένως επισημάνει πως «έχει κάνει τα πάντα για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ».
Μιλώντας σε συζήτηση στην αυστριακή τηλεόραση, ο πρόεδρος της Κομισιόν είπε πως έχει «κάνει τα πάντα ώστε να μην βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη κάτα τη διάρκεια της κρίσης και ό,τι ήταν δυνατό ώστε να διασφαλιστεί η ενότητα της Ευρωζώνης».
«Θεωρώ λοιπόν ως εκ τούτου ότι οι Έλληνες, για τους οποίους τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, γνωρίζουν καλά τι θα σήμαινε για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη λανθασμένη έκβαση των εκλογών».
Απέναντι σ΄ αυτές τις χυδαιότητες του Γιουνκέρ, η αντίδραση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως των ευρωβουλευτών του, θυμίζει εκείνη των κορακιών όταν η άμυνα του Ολυμπιακού υποπίπτει σε πέναλτι σε βάρος της αντίπαλης ομάδας: κοιτάνε αλλού, ξύνουν το κεφάλι τους, βγάζουν από την κωλοτρυπίδα το σορτσάκι που έχει σκαλώσει, μυρίζουν τα δάχτυλα και συνεχίζουν τον αγώνα χωρίς φυσικά να υποδείξουν την ποινή.
Θα περιμέναμε από ευρωβουλευτές, όπως ο Παπαδημούλης, να κινήσουν γη και ουρανό.
Να δώσουν συνεντεύξεις στα διεθνή ΜΜΕ, να προχωρήσουν ακόμη και σε πληρωμένες καταχωρήσεις με τις οποίες θα αναδείκνυαν την επικίνδυνη ανεπάρκεια του σημερινού προέδρου της Κομισιόν.
Θα περιμέναμε να ξεκινήσουν ακόμη και απεργία πείνας στις Βρυξέλλες με αίτημα την αποπομπή του Γιουνκέρ από τη θέση του προέδρου.
Να υποβάλουν ένα σκασμό ερωτήσεις για τον ρόλο του και την αξιοπιστία του.
Ακόμη και στα ευρωπαικά δικαστήρια θα μπορούσαν να προσφύγουν για τις χυδαιότητες, τις απειλές και τους εκβιασμούς ενός τύπου που επί σειρά ετών-ως ηγέτης του Λουξεμβούργου-έδινε άσυλο σε επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν.
Για την ώρα υπάρχει μόνο μια ερώτηση του Κατρούγκαλου και κάποια σχόλια στο twitter.
Κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί το νομικό οπλοστάσιο της ίδιας της Κομισιόν για να αναδειχθούν οι παρατυπίες του προέδρου της όπως επίσης και στελεχών όπως η εκπρόσωπος κ. Ανίκα Μπράιντχαρντ,
η οποία χαρακτήρισε ως «συνειδητό ευρωπαίο» τον Σταύρο Δήμα-δίχως
κανείς να της ζητήσει να αποσαφηνίσει τον όρο "συνειδητός ευρωπαίος".Από ......... kourdistoportocali
Κρούγκμαν: Οι Ελληνες δεν είναι τρελοί - Εχουν θυμώσει και έφτασαν στα όριά τους
Αναρτήθηκε από ......... energoipoliteskv.blogspot.com
ΜΑΘΑΜΕ ΤΑ ΛΑΘΟΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΜΑΘΑΜΕ ΤΑ ΛΑΘΟΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Aκόμη
μία ανάλυση του γνωστού οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν έρχεται να
προστεθεί στο παζλ των πραγματικών αιτιών πίσω από τη νέα ελληνική
κρίση.
Με άρθρο του στους New York Times, σημειώνει πως οι πραγματικές συνέπειες της ελληνικής κρίσης βρίσκονται πέραν των γνωστών και παραδεδεγμένων. Όπως αναφέρει: «Η πραγματική καταστροφική επίπτωση της ελληνικής κρίσης ήταν ο τρόπος με τον οποίο αλλοίωσε την οικονομική πολιτική, καθώς σοβαροί -υποτίθεται- άνθρωποι ανά τον κόσμο έσπευσαν να μάθουν τα λάθος συμπεράσματα. Τώρα η Ελλάδα φαίνεται να είναι ξανά σε κρίση. Θα μάθουμε τα σωστά μαθήματα αυτή τη φορά;».
Μάλιστα, ο Κρούγκμαν στέκεται απέναντι στα δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι η Ελλάδα στην πραγματικότητα προσποιείται. Αντίθετα, υποστηρίζει πως η Ελλάδα έχει προχωρήσει σε τεράστιες μεταρρυθμίσεις. Έχει μειώσει την απασχόληση στο δημόσιο και τους μισθούς, έχει προχωρήσει σε περικοπές των κοινωνικών προγραμμάτων, έχει αυξήσει τους φόρους.
«Εάν θέλετε μια αίσθηση της κλίμακας της λιτότητας, θα ήταν σαν οι ΗΠΑ να είχαν εφαρμόσει περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων ίσες με 1 τρισ. δολ. ετησίως. Στο μεταξύ, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έχουν βυθιστεί, ενώ το ένα τέταρτο του ελληνικού εργατικού δυναμικού, καθώς και οι μισοί νέοι παραμένουν άνεργοι», σχολιάζει ο Κρούγκμαν.
Επίσης, τονίζει πως η κατάσταση του χρέους μάλλον επιδεινώθηκε, με το ποσοστό του χρέους ως προς το ΑΕΠ να διαμορφώνεται σε ιστορικό υψηλό –κυρίως λόγω της συρρίκνωσης του ΑΕΠ και όχι της αύξησης του χρέους- ενώ ακόμη έκανε την εμφάνισή του ένα πρόβλημα υψηλού ιδιωτικού χρέους, λόγω της ύφεσης και του αποπληθωρισμού. Υπάρχουν και κάποια θετικά, σύμφωνα με τον ίδιο. Η οικονομία αναπτύσσεται κάπως, «επιτέλους», χάρη στην άνοδο του τουρισμού. «Αλλά συνολικά, υπήρξαν πολλά χρόνια ταλαιπωρίας για πολύ μικρή ανταμοιβή».
Κατά τον Κρούγκμαν οι Έλληνες έδειξαν προθυμία να τα περάσουν όλα αυτά, να δεχθούν δηλαδή τον πόνο των σκληρών μέτρων, έτσι ώστε να φτάσουν στην ανάκαμψη. «Και τα νέα που φτάνουν τις τελευταίες ημέρες, είναι ότι οι Έλληνες μπορεί να έχουν φτάσει στα όριά τους. Οι πληροφορίες είναι περίπλοκες, αλλά ουσιαστικά η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί έναν αρκετά απελπισμένο πολιτικό ελιγμό για να αναβάλει τις γενικές εκλογές. Και εάν αποτύχει, ο πιθανός νικητής των εκλογών είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα της αριστεράς που έχει ζητήσει μια επαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος λιτότητας, και που μπορεί να οδηγήσει σε αντιπαράθεση με τη Γερμανία και έξοδο από το ευρώ».
Όπως εκτιμά ο Κρούγκμαν, το σημαντικό σημείο είναι πως δεν είναι μόνο οι Έλληνες που είναι τρελοί (και κάνει ένα λογοπαίγνιο με το όνομα της χώρας, δηλαδή «Mad as Hellas») και δεν μπορούν να αντέξουν άλλο. «Κοιτάξτε την Γαλλία, όπου η Marine Le Pen, ηγέτης του Εθνικού Μετώπου, προηγείται των υποψηφίων των mainstream κομμάτων, από τη δεξιά και την αριστερά. Κοιτάξτε την Ιταλία, όπου οι μισοί ψηφοφόροι υποστηρίζουν ριζοσπαστικά κόμματα όπως η Λίγκα του Βορρά και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Κοιτάξτε την Βρετανία, όπου τόσο η αντιμεταναστευτική πολιτική ορισμένων όσο και οι Σκωτσέζοι αυτονομιστές, απειλούν την πολιτική τάξη».
Θεωρεί ο ίδιος πως θα ήταν «τρομερό» εάν οποιοδήποτε από αυτά τα κόμματα –«με εξαίρεση, παραδόξως, τον ΣΥΡΙΖΑ, που φαίνεται να είναι σχετικά ήπιος»- ερχόταν στην εξουσία. Αλλά βλέπει και τους λόγους πίσω από την άνοδο αυτών των κομμάτων. «Αυτό συμβαίνει όταν μια ελίτ διεκδικεί το δικαίωμα στην εξουσία βασισμένο σε υποτιθέμενη τεχνογνωσία της, την αντίληψη του τι πρέπει να γίνει. Τότε αποδεικνύει ότι δεν ξέρει στην πραγματικότητα τι κάνει, αλλά και ότι είναι ιδεολογικά άκαμπτη να μάθει από τα λάθη της. Δεν έχω ιδέα πως τα εξελιχθούν τα γεγονότα στην Ελλάδα. Αλλά υπάρχει ένα πραγματικό μάθημα στην πολιτική της αναταραχή, που είναι πολύ πιο σημαντικό από τα ψευδή μαθήματα που πήραν πολλοί λόγω των ιδιαίτερων δημοσιονομικών δεινών της».
Με άρθρο του στους New York Times, σημειώνει πως οι πραγματικές συνέπειες της ελληνικής κρίσης βρίσκονται πέραν των γνωστών και παραδεδεγμένων. Όπως αναφέρει: «Η πραγματική καταστροφική επίπτωση της ελληνικής κρίσης ήταν ο τρόπος με τον οποίο αλλοίωσε την οικονομική πολιτική, καθώς σοβαροί -υποτίθεται- άνθρωποι ανά τον κόσμο έσπευσαν να μάθουν τα λάθος συμπεράσματα. Τώρα η Ελλάδα φαίνεται να είναι ξανά σε κρίση. Θα μάθουμε τα σωστά μαθήματα αυτή τη φορά;».
Μάλιστα, ο Κρούγκμαν στέκεται απέναντι στα δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι η Ελλάδα στην πραγματικότητα προσποιείται. Αντίθετα, υποστηρίζει πως η Ελλάδα έχει προχωρήσει σε τεράστιες μεταρρυθμίσεις. Έχει μειώσει την απασχόληση στο δημόσιο και τους μισθούς, έχει προχωρήσει σε περικοπές των κοινωνικών προγραμμάτων, έχει αυξήσει τους φόρους.
«Εάν θέλετε μια αίσθηση της κλίμακας της λιτότητας, θα ήταν σαν οι ΗΠΑ να είχαν εφαρμόσει περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων ίσες με 1 τρισ. δολ. ετησίως. Στο μεταξύ, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έχουν βυθιστεί, ενώ το ένα τέταρτο του ελληνικού εργατικού δυναμικού, καθώς και οι μισοί νέοι παραμένουν άνεργοι», σχολιάζει ο Κρούγκμαν.
Επίσης, τονίζει πως η κατάσταση του χρέους μάλλον επιδεινώθηκε, με το ποσοστό του χρέους ως προς το ΑΕΠ να διαμορφώνεται σε ιστορικό υψηλό –κυρίως λόγω της συρρίκνωσης του ΑΕΠ και όχι της αύξησης του χρέους- ενώ ακόμη έκανε την εμφάνισή του ένα πρόβλημα υψηλού ιδιωτικού χρέους, λόγω της ύφεσης και του αποπληθωρισμού. Υπάρχουν και κάποια θετικά, σύμφωνα με τον ίδιο. Η οικονομία αναπτύσσεται κάπως, «επιτέλους», χάρη στην άνοδο του τουρισμού. «Αλλά συνολικά, υπήρξαν πολλά χρόνια ταλαιπωρίας για πολύ μικρή ανταμοιβή».
Κατά τον Κρούγκμαν οι Έλληνες έδειξαν προθυμία να τα περάσουν όλα αυτά, να δεχθούν δηλαδή τον πόνο των σκληρών μέτρων, έτσι ώστε να φτάσουν στην ανάκαμψη. «Και τα νέα που φτάνουν τις τελευταίες ημέρες, είναι ότι οι Έλληνες μπορεί να έχουν φτάσει στα όριά τους. Οι πληροφορίες είναι περίπλοκες, αλλά ουσιαστικά η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί έναν αρκετά απελπισμένο πολιτικό ελιγμό για να αναβάλει τις γενικές εκλογές. Και εάν αποτύχει, ο πιθανός νικητής των εκλογών είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα της αριστεράς που έχει ζητήσει μια επαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος λιτότητας, και που μπορεί να οδηγήσει σε αντιπαράθεση με τη Γερμανία και έξοδο από το ευρώ».
Όπως εκτιμά ο Κρούγκμαν, το σημαντικό σημείο είναι πως δεν είναι μόνο οι Έλληνες που είναι τρελοί (και κάνει ένα λογοπαίγνιο με το όνομα της χώρας, δηλαδή «Mad as Hellas») και δεν μπορούν να αντέξουν άλλο. «Κοιτάξτε την Γαλλία, όπου η Marine Le Pen, ηγέτης του Εθνικού Μετώπου, προηγείται των υποψηφίων των mainstream κομμάτων, από τη δεξιά και την αριστερά. Κοιτάξτε την Ιταλία, όπου οι μισοί ψηφοφόροι υποστηρίζουν ριζοσπαστικά κόμματα όπως η Λίγκα του Βορρά και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Κοιτάξτε την Βρετανία, όπου τόσο η αντιμεταναστευτική πολιτική ορισμένων όσο και οι Σκωτσέζοι αυτονομιστές, απειλούν την πολιτική τάξη».
Θεωρεί ο ίδιος πως θα ήταν «τρομερό» εάν οποιοδήποτε από αυτά τα κόμματα –«με εξαίρεση, παραδόξως, τον ΣΥΡΙΖΑ, που φαίνεται να είναι σχετικά ήπιος»- ερχόταν στην εξουσία. Αλλά βλέπει και τους λόγους πίσω από την άνοδο αυτών των κομμάτων. «Αυτό συμβαίνει όταν μια ελίτ διεκδικεί το δικαίωμα στην εξουσία βασισμένο σε υποτιθέμενη τεχνογνωσία της, την αντίληψη του τι πρέπει να γίνει. Τότε αποδεικνύει ότι δεν ξέρει στην πραγματικότητα τι κάνει, αλλά και ότι είναι ιδεολογικά άκαμπτη να μάθει από τα λάθη της. Δεν έχω ιδέα πως τα εξελιχθούν τα γεγονότα στην Ελλάδα. Αλλά υπάρχει ένα πραγματικό μάθημα στην πολιτική της αναταραχή, που είναι πολύ πιο σημαντικό από τα ψευδή μαθήματα που πήραν πολλοί λόγω των ιδιαίτερων δημοσιονομικών δεινών της».
H λίστα της υπομονής - Εως και 4 χρόνια για τη σύνταξη
Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
Στην... ουρά για να πάρουν κανονική σύνταξη μένουν ακόμη και τέσσερα χρόνια οι ασφαλισμένοι, που αναγκάζονται να περιμένουν μήνες για να λάβουν έστω και την προσωρινή σύνταξη.
Χιλιάδες εν αναμονή συνταξιούχοι προκαλούν «έμφραγμα» στο ΙΚΑ και το ΕΤΕΑ, τα δύο μεγαλύτερα Ταμεία της χώρας, καθώς αυτή τη στιγμή εκκρεμούν 163.000 αποφάσεις για την απονομή κύριων και επικουρικών συντάξεων σε περίπου 90.000 δικαιούχους, σύμφωνα με στοιχεία του Ελεύθερου Τύπου. Το σύστημα αναμένεται να «βραχυκυκλώσει» ακόμη περισσότερο μέσα στο 2015, καθώς την επόμενη χρονιά, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του ΙΚΑ, αναμένεται η έξοδος άλλων 50.000 ασφαλισμένων.
Στο ΙΚΑ, οι προσωρινές συντάξεις καθυστερούν ακόμη και 2-3 μήνες, παρότι σύμφωνα με το νόμο οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να παίρνουν το 80% της κανονικής σύνταξης εντός 45 ημερών αν έχουν ένα Ταμείο και εντός 75 ημερών αν έχουν διαδοχική ασφάλιση σε δυο ή περισσότερους φορείς. Μάλιστα, σε κάποια Ταμεία (ΤΑΠ-ΟΤΕ) η προσωρινή σύνταξη φτάνει βγαίνει ακόμη και μετά από πέντε μήνες, ενώ 1,5 χρόνο έπειτα από την υποβολή της αίτησης βγαίνει η κανονική. Στους κλάδους μηχανικών, γιατρών και δικηγόρων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων η προσωρινή σύνταξη βγαίνει σε 3 με 4 μήνες.
Καθυστερήσεις παρατηρούνται και στον ΟΑΕΕ με την προσωρινή σύνταξη, ενώ η κανονική για όσους βγαίνουν με διαδοχική φτάνει και στα 2 χρόνια. Αν μάλιστα μεσολαβεί και χρόνος επικουρικής ασφάλισης, οι καθυστερήσεις φτάνουν και τα 3 χρόνια.
Το ζήτημα με τους συνταξιούχους που είναι σε αναμονή προκαλούν και άλλα τεράστια προβλήματα στα Ταμεία, με το κόστος των αναδρομικών προς τους συνταξιούχους, που ξεπερνούν τα 400 εκατ. ευρώ για όσους έχουν αποχωρήσει την τελευταία διετία. Ποσό το οποίο μπορεί να τινάξει στον αέρα τους προϋπολογισμούς των Ταμείων, με συνέπεια να βγαίνουν λίγες αποφάσεις, προκειμένου να μοιράζεται το κόστος των αναδρομικών.
Στην... ουρά για να πάρουν κανονική σύνταξη μένουν ακόμη και τέσσερα χρόνια οι ασφαλισμένοι, που αναγκάζονται να περιμένουν μήνες για να λάβουν έστω και την προσωρινή σύνταξη.
Χιλιάδες εν αναμονή συνταξιούχοι προκαλούν «έμφραγμα» στο ΙΚΑ και το ΕΤΕΑ, τα δύο μεγαλύτερα Ταμεία της χώρας, καθώς αυτή τη στιγμή εκκρεμούν 163.000 αποφάσεις για την απονομή κύριων και επικουρικών συντάξεων σε περίπου 90.000 δικαιούχους, σύμφωνα με στοιχεία του Ελεύθερου Τύπου. Το σύστημα αναμένεται να «βραχυκυκλώσει» ακόμη περισσότερο μέσα στο 2015, καθώς την επόμενη χρονιά, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του ΙΚΑ, αναμένεται η έξοδος άλλων 50.000 ασφαλισμένων.
Στο ΙΚΑ, οι προσωρινές συντάξεις καθυστερούν ακόμη και 2-3 μήνες, παρότι σύμφωνα με το νόμο οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να παίρνουν το 80% της κανονικής σύνταξης εντός 45 ημερών αν έχουν ένα Ταμείο και εντός 75 ημερών αν έχουν διαδοχική ασφάλιση σε δυο ή περισσότερους φορείς. Μάλιστα, σε κάποια Ταμεία (ΤΑΠ-ΟΤΕ) η προσωρινή σύνταξη φτάνει βγαίνει ακόμη και μετά από πέντε μήνες, ενώ 1,5 χρόνο έπειτα από την υποβολή της αίτησης βγαίνει η κανονική. Στους κλάδους μηχανικών, γιατρών και δικηγόρων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων η προσωρινή σύνταξη βγαίνει σε 3 με 4 μήνες.
Καθυστερήσεις παρατηρούνται και στον ΟΑΕΕ με την προσωρινή σύνταξη, ενώ η κανονική για όσους βγαίνουν με διαδοχική φτάνει και στα 2 χρόνια. Αν μάλιστα μεσολαβεί και χρόνος επικουρικής ασφάλισης, οι καθυστερήσεις φτάνουν και τα 3 χρόνια.
Το ζήτημα με τους συνταξιούχους που είναι σε αναμονή προκαλούν και άλλα τεράστια προβλήματα στα Ταμεία, με το κόστος των αναδρομικών προς τους συνταξιούχους, που ξεπερνούν τα 400 εκατ. ευρώ για όσους έχουν αποχωρήσει την τελευταία διετία. Ποσό το οποίο μπορεί να τινάξει στον αέρα τους προϋπολογισμούς των Ταμείων, με συνέπεια να βγαίνουν λίγες αποφάσεις, προκειμένου να μοιράζεται το κόστος των αναδρομικών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)