Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013
Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013
Ολοκληρώθηκε στο ΙSABELLA BEACH BAR του ξενοδοχείου Γαλήνη το "BEACH TENNIS TOUR 2013"
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε στο ΙSABELLA BEACH BAR του ξενοδοχείου Γαλήνη στα Καμένα Βούρλα το πρώτο από τα τρία φετινά beach tennis τουρνουά του "BEACH TENNIS TOUR 2013" που διοργανώνει ο Φιλαθλητικός Σύλλογος Λαμίας με το STAR Kεντρικής Ελλάδας.
Οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις προσδοκίες των διοργανωτών με τους αθλητές και τις αθλήτριες να προσφέρουν πλούσιο θέαμα.
Το τουρνουά ολοκληρώθηκε το απόγευμα τηςε Κυριακής με τους τελικούς αγώνες. Τα αποτελέσματα σε όλες τις κατηγορίες είναι τα εξής:
Διπλό ανδρών:
1η θέση: Καραβασίλης Γιώργος - Δημόπουλος Γιάννης
2η θέση: Μαυραγάννης Βασίλης - Αλεξιάς Παύλος
Μονό ανδρών:
1η θέση: Μαυραγάννης Βασίλης
2η θέση: Ευαγγελίου Νάσος
Μεικτά διπλά:
1η θέση: Καραβασίλης Γιώργος-Τσίκα Αλεξάνδρα
2η θέση: Ράπτης Γρηγόρης- Γεωργακοπούλου Άννα
Διπλά γυναικών:
1η θέση: Παπαβασιλείου Ειρηλένα- Γεωργακοπούλου Άννα
2η θέση: Βασιλείου Αυλαία- Γκλάβα Βαλίνα
Πλούσιο φωτογραφικό υλικό στο starsports.gr
tennis24.gr
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε στο ΙSABELLA BEACH BAR του ξενοδοχείου Γαλήνη στα Καμένα Βούρλα το πρώτο από τα τρία φετινά beach tennis τουρνουά του "BEACH TENNIS TOUR 2013" που διοργανώνει ο Φιλαθλητικός Σύλλογος Λαμίας με το STAR Kεντρικής Ελλάδας.
Οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις προσδοκίες των διοργανωτών με τους αθλητές και τις αθλήτριες να προσφέρουν πλούσιο θέαμα.
Το τουρνουά ολοκληρώθηκε το απόγευμα τηςε Κυριακής με τους τελικούς αγώνες. Τα αποτελέσματα σε όλες τις κατηγορίες είναι τα εξής:
Διπλό ανδρών:
1η θέση: Καραβασίλης Γιώργος - Δημόπουλος Γιάννης
2η θέση: Μαυραγάννης Βασίλης - Αλεξιάς Παύλος
Μονό ανδρών:
1η θέση: Μαυραγάννης Βασίλης
2η θέση: Ευαγγελίου Νάσος
Μεικτά διπλά:
1η θέση: Καραβασίλης Γιώργος-Τσίκα Αλεξάνδρα
2η θέση: Ράπτης Γρηγόρης- Γεωργακοπούλου Άννα
Διπλά γυναικών:
1η θέση: Παπαβασιλείου Ειρηλένα- Γεωργακοπούλου Άννα
2η θέση: Βασιλείου Αυλαία- Γκλάβα Βαλίνα
Πλούσιο φωτογραφικό υλικό στο starsports.gr
tennis24.gr
Εβγαλαν αμοντάριστο βίντεο στον αέρα με σαρδάμ του πρωθυπουργού [βίντεο]
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Επικοινωνιακό μίνι φιάσκο σε μια καθοριστική στιγμή για τον πρωθυπουργό, όπου ανακοίνωνε σημαντικά νέα και αναλάμβανε προσωπικά την ευθύνη για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, ένα αίτημα ετών.
Ενα σαρδάμ τον έκανε να εξοργιστεί και να φύγει από το κάδρο - και αυτό το αμοντάριστο πλάνο βγήκε στον αέρα!
Ξαφνικά οι τηλεθεατές είδαν τον πρωθυπουργό να κάνει σαρδάμ και να αποχωρεί από το πλάνο λέγοντας «πρέπει να το ξαναπώ».
Καθώς απομακρύνθηκε από το μικρόφωνο ακούστηκε να λέει «γ@μ@ το κεφάλι μου, μ@λ@ka@». Αμέσως κόπηκε στο αέρα η μετάδοση του μηνύματος.
Αναμένονται εξηγήσεις και διευκρινήσεις για το θέμα.
Επικοινωνιακό μίνι φιάσκο σε μια καθοριστική στιγμή για τον πρωθυπουργό, όπου ανακοίνωνε σημαντικά νέα και αναλάμβανε προσωπικά την ευθύνη για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, ένα αίτημα ετών.
Ενα σαρδάμ τον έκανε να εξοργιστεί και να φύγει από το κάδρο - και αυτό το αμοντάριστο πλάνο βγήκε στον αέρα!
Ξαφνικά οι τηλεθεατές είδαν τον πρωθυπουργό να κάνει σαρδάμ και να αποχωρεί από το πλάνο λέγοντας «πρέπει να το ξαναπώ».
Καθώς απομακρύνθηκε από το μικρόφωνο ακούστηκε να λέει «γ@μ@ το κεφάλι μου, μ@λ@ka@». Αμέσως κόπηκε στο αέρα η μετάδοση του μηνύματος.
Αναμένονται εξηγήσεις και διευκρινήσεις για το θέμα.
Ο Κυριάκος μιλούσε, ο Στουρνάρας... κοιμόταν
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Στα έδρανα της Βουλής δίπλα δίπλα βρέθηκαν ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας.
Οι δυό τους συνομιλούσαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο...
που έχει προκαλέσει ποικίλες κοινωνικές αντιδράσεις. Ωστόσο, ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τον κ. Στουρνάρα να... γέρνει κουρασμένος, σχεδόν να κοιμάται, την ώρα που ο κ. Μητοστάκης του μιλούσε.
Υ.Γ: Η πληροφορία ότι ο κ. Κακλαμάνης θα στήριξει ξανά το χθεσινό επιχείρημά του ότι «δεν είναι εικόνα κυβέρνησης αυτή στη Βουλή» δείχνοντας την φωτογραφία του κ. Στουρνάρα ελέγχεται ως ανακριβής.
Από ......... kafeneio
Στα έδρανα της Βουλής δίπλα δίπλα βρέθηκαν ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας.
Οι δυό τους συνομιλούσαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο...
που έχει προκαλέσει ποικίλες κοινωνικές αντιδράσεις. Ωστόσο, ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τον κ. Στουρνάρα να... γέρνει κουρασμένος, σχεδόν να κοιμάται, την ώρα που ο κ. Μητοστάκης του μιλούσε.
Υ.Γ: Η πληροφορία ότι ο κ. Κακλαμάνης θα στήριξει ξανά το χθεσινό επιχείρημά του ότι «δεν είναι εικόνα κυβέρνησης αυτή στη Βουλή» δείχνοντας την φωτογραφία του κ. Στουρνάρα ελέγχεται ως ανακριβής.
Από ......... kafeneio
Στην Ελλάδα περίπου το 7% είναι ξένοι πολίτες από χώρες εκτός ΕΕ
Αναρτήθηκε από .......... energoipoliteskv.blogspot.com
Τα στατιστικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έρχονται να επιβεβαιώσουν το μεγάλο πρόβλημα της ΕΕ με τη μετανάστευση από τρίτες χώρες σε μια περίοδο που κρίση καλά κρατεί
Στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ισπανία και την Αυστρία, περίπου το 7% του καταγεγραμμένου πληθυσμού είναι ξένοι πολίτες που δεν προέρχονται από άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ. Ο αντίστοιχος μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι στο 4,7%, με τη Λετονία και την Εσθονία να υπερβαίνουν το 15% και την Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία να βρίσκονται στον αντίποδα, εμφανίζοντας ποσοστά περί το 0,5%.
Αυτά μεταξύ άλλων συνάγονται από τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την κοινωνική κατάσταση στην ΕΕ.
Συμπεριλαμβανομένων των πολιτών και από τις χώρες-μέλη της ΕΕ, τα μεγαλύτερα ποσοστά μεταναστών εμφανίζονται στο Λουξεμβούργο (44%) και στην Κύπρο (20%) ενώ τα μικρότερα (περί το 1%) στη Λιθουανία την Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία. Στις χώρες-μέλη της ΕΕ οι επισήμως καταγεγραμμένοι μετανάστες αναλογούν κατά μέσο όρο στο 6,8%, ενώ στην Ελλάδα ανέρχονται στο 8,6%.
Πάνω από χίλιοι οι Έλληνες που μετανάστευσαν στην Αυστρία το 2012
Σε 1.201 ανέρχεται ο αριθμός των Ελλήνων, οι οποίοι το 2012 έφθασαν και εγκαταστάθηκαν στην Αυστρία, ενώ το ίδιο χρονικό διάστημα φέρεται να έχουν αναχωρήσει από τη χώρα 565 Έλληνες υπήκοοι, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από την Αυστριακή Στατιστική Υπηρεσία.
Πρόσφατη έκθεση της υπηρεσίας, για μη Αυστριακούς υπηκόους που βρίσκονται σε αναζήτηση εργασίας στη χώρα, διαπίστωνε αύξηση του αριθμού των Ελλήνων που αναζητούν εργασία στην Αυστρία και συγκεκριμένα κατά 15% μέσα στο προηγούμενο έτος, σε σύγκριση με το 2011.
Αξίζει να σημειωθεί, πως έκθεση της Αυστριακής Στατιστικής Υπηρεσίας τον περασμένο Οκτώβριο διαπίστωνε αύξηση του αριθμού των Ελλήνων που αναζητούσαν εργασία στην Αυστρία, το χρονικό διάστημα Ιούλιος 2011-Ιούλιος 2012, της τάξης του 37%, υπερδιπλάσια αυτής που καταγράφηκε για ολόκληρο το 2012.
Βέβαια, σε απόλυτους αριθμούς, ο αριθμός των Ελλήνων που βρίσκονταν επίσημα στην Αυστρία σε αναζήτηση εργασίας, σε αυτό το χρονικό διάστημα, ήταν αρκετά μικρός και ανερχόταν σε 156 άτομα.
Όπως προκύπτει από τα νέα στοιχεία, γενικά η μετανάστευση στην Αυστρία πέρυσι σημείωσε αύξηση 40% σε σχέση με το 2011 και συνολικά 140.400 ξένοι πολίτες εγκαταστάθηκαν στη χώρα, ενώ 96.600 έφυγαν στο εξωτερικό.
Από τη διαφορά αυτή, που προκύπτει για επιπλέον εγκαταστάσεις στην Αυστρία, 31.500 άτομα (ποσοστό 62%) είναι πολίτες της ΕΕ και από αυτούς η μεγαλύτερη ομάδα (6.600 άτομα) ήταν Ούγγροι, ακολουθούμενοι από Γερμανούς (6.200) και Ρουμάνους (5.400).
Σύμφωνα με την Αυστριακή Στατιστική Υπηρεσία, το 2012 ζούσαν στην Αυστρία συνολικά 400.000 πολίτες προερχόμενοι από τις υπόλοιπες 26 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ελβετία, κατά 8,5% περισσότεροι από το 2011, με τους 153.000 από αυτούς να προέρχονται από τη Γερμανία.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Τα στατιστικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έρχονται να επιβεβαιώσουν το μεγάλο πρόβλημα της ΕΕ με τη μετανάστευση από τρίτες χώρες σε μια περίοδο που κρίση καλά κρατεί
Στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ισπανία και την Αυστρία, περίπου το 7% του καταγεγραμμένου πληθυσμού είναι ξένοι πολίτες που δεν προέρχονται από άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ. Ο αντίστοιχος μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι στο 4,7%, με τη Λετονία και την Εσθονία να υπερβαίνουν το 15% και την Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία να βρίσκονται στον αντίποδα, εμφανίζοντας ποσοστά περί το 0,5%.
Αυτά μεταξύ άλλων συνάγονται από τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την κοινωνική κατάσταση στην ΕΕ.
Συμπεριλαμβανομένων των πολιτών και από τις χώρες-μέλη της ΕΕ, τα μεγαλύτερα ποσοστά μεταναστών εμφανίζονται στο Λουξεμβούργο (44%) και στην Κύπρο (20%) ενώ τα μικρότερα (περί το 1%) στη Λιθουανία την Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία. Στις χώρες-μέλη της ΕΕ οι επισήμως καταγεγραμμένοι μετανάστες αναλογούν κατά μέσο όρο στο 6,8%, ενώ στην Ελλάδα ανέρχονται στο 8,6%.
Πάνω από χίλιοι οι Έλληνες που μετανάστευσαν στην Αυστρία το 2012
Σε 1.201 ανέρχεται ο αριθμός των Ελλήνων, οι οποίοι το 2012 έφθασαν και εγκαταστάθηκαν στην Αυστρία, ενώ το ίδιο χρονικό διάστημα φέρεται να έχουν αναχωρήσει από τη χώρα 565 Έλληνες υπήκοοι, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από την Αυστριακή Στατιστική Υπηρεσία.
Πρόσφατη έκθεση της υπηρεσίας, για μη Αυστριακούς υπηκόους που βρίσκονται σε αναζήτηση εργασίας στη χώρα, διαπίστωνε αύξηση του αριθμού των Ελλήνων που αναζητούν εργασία στην Αυστρία και συγκεκριμένα κατά 15% μέσα στο προηγούμενο έτος, σε σύγκριση με το 2011.
Αξίζει να σημειωθεί, πως έκθεση της Αυστριακής Στατιστικής Υπηρεσίας τον περασμένο Οκτώβριο διαπίστωνε αύξηση του αριθμού των Ελλήνων που αναζητούσαν εργασία στην Αυστρία, το χρονικό διάστημα Ιούλιος 2011-Ιούλιος 2012, της τάξης του 37%, υπερδιπλάσια αυτής που καταγράφηκε για ολόκληρο το 2012.
Βέβαια, σε απόλυτους αριθμούς, ο αριθμός των Ελλήνων που βρίσκονταν επίσημα στην Αυστρία σε αναζήτηση εργασίας, σε αυτό το χρονικό διάστημα, ήταν αρκετά μικρός και ανερχόταν σε 156 άτομα.
Όπως προκύπτει από τα νέα στοιχεία, γενικά η μετανάστευση στην Αυστρία πέρυσι σημείωσε αύξηση 40% σε σχέση με το 2011 και συνολικά 140.400 ξένοι πολίτες εγκαταστάθηκαν στη χώρα, ενώ 96.600 έφυγαν στο εξωτερικό.
Από τη διαφορά αυτή, που προκύπτει για επιπλέον εγκαταστάσεις στην Αυστρία, 31.500 άτομα (ποσοστό 62%) είναι πολίτες της ΕΕ και από αυτούς η μεγαλύτερη ομάδα (6.600 άτομα) ήταν Ούγγροι, ακολουθούμενοι από Γερμανούς (6.200) και Ρουμάνους (5.400).
Σύμφωνα με την Αυστριακή Στατιστική Υπηρεσία, το 2012 ζούσαν στην Αυστρία συνολικά 400.000 πολίτες προερχόμενοι από τις υπόλοιπες 26 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ελβετία, κατά 8,5% περισσότεροι από το 2011, με τους 153.000 από αυτούς να προέρχονται από τη Γερμανία.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
του Γιώργου Ιωαννίδη
Ξεκινάω από μια εκτίμηση και τρεις διαπιστώσεις. Η εκτίμηση είναι ότι στις αρχές του 2014 η Τρόϊκα θα εγκρίνει ακόμα μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η οποία θα σχετίζεται με το ύψος του επιτοκίου, την περίοδο χάρητος καθώς και ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που έχουν στην κατοχή τους οι άλλες χώρες της ευρωζώνης. Τυπικά, προϋπόθεση για την αναδιάρθρωση είναι να εμφανιστεί πλεόνασμα στον ισολογισμό του 2013, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι ακόμα και με ένα μικρό έλλειμμα το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Άλλωστε το ΔΝΤ επιθυμεί σφοδρά την απεμπλοκή τόσο από το Ελληνικό όσο και από το ευρωπαϊκό πρόβλημα και η ενδεχόμενη αναδιάρθρωση μπορεί να αποτελέσει την τελευταία πράξη ενός έργου το οποίο μάλλον δεν έχει στεφθεί με επιτυχία. Εν κατακλείδι, η εικόνα του δημόσιου χρέους στις αρχές του 2014 –τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ωρίμανση του– θα είναι αρκετά διαφορετική και καλύτερη απ’ ό,τι εμφανίζεται σήμερα.
Παρά ταύτα, αυτή η εξέλιξη ενδεχομένως να μην μπορέσει να απαντήσει στο ελληνικό πρόβλημα διότι ταυτόχρονα ισχύουν τρεις διαπιστώσεις.
Η πρώτη αφορά το γεγονός ότι το 2014 λήγει το πρόγραμμα δανειακής στήριξης της Ελλάδος, αλλά η οικονομία δεν έχει καταφέρει ακόμα να βγει από την ύφεση. Με άλλα λόγια, ακόμα και εάν οι δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους (αποπληρωμή και τοκοχρεολύσια) μηδενιστούν παραμένει το γεγονός ότι η οικονομία θα συνεχίζει να συρρικνώνεται, άρα εξ ορισμού να δημιουργεί ελλείμματα τα οποία πρέπει με κάποιο τρόπο να εξυπηρετηθούν.
Επομένως, παραμένει ζητούμενο ο τρόπος κάλυψης του «δημοσιονομικού κενού» της περιόδου 2015-2017 το οποίο εκτιμάται ότι μπορεί να ανέλθει ακόμα και στα 50 δισ. Ενδεχομένως να χρειαστεί ένα ακόμα Μνημόνιο το οποίο όμως δεν είναι βέβαιο ποιος θα το χρηματοδοτήσει (μόνο η Ε.Ε., μόνο η Ευρωζώνη, το ΔΝΤ;). Με άλλα λόγια, το πρόβλημα με το Μνημόνιο δεν θα είναι μόνο οι καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες που επέφερε αλλά το γεγονός ότι χωρίς τα χρήματα που το συνοδεύουν-αν «δεν βγαίνουν τα νούμερα».
Η δεύτερη διαπίστωση αφορά την αδυναμία ενίσχυσης των φορολογικών εσόδων ή περαιτέρω περικοπής δαπανών, δηλαδή την αδυναμία χρηματοδότησης του δημοσιονομικού κενού από εθνικούς πόρους. Αν και υπάρχουν πάντα δυνατότητες εξορθολογισμού και καλύτερης διαχείρισης των δαπανών, τα μακροσκοπικά αποτελέσματα θα είναι περιορισμένα. Επίσης, πρέπει να συνυπολογιστεί ότι μετά τις περικοπές το κοινωνικό κράτος έχει περισταλεί σε τέτοιο βαθμό που αδυνατεί να ανταποκριθεί ακόμα και στις πιο στοιχειώδεις υποχρεώσεις του ενώ περαιτέρω περικοπές θα έχουν τρομερές συνέπειες. Αντίστοιχα, ακόμα και εάν υπάρχει η δυνατότητα να αντληθούν κάποιοι πόροι από την περίφημη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αυτοί οι πόροι ούτε είναι τόσοι όσοι θέλουμε να πιστεύουμε δεδομένου ότι μετά από 6 χρόνια ύφεσης τμήμα αυτού του κρυμμένου πλούτου έχει καταναλωθεί. Δευτερεύοντος ακόμα και εάν αντληθούν αυτοί οι πόροι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ελάφρυνση μισθωτών, συνταξιούχων, ανέργων κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, η φορολογική μεταρρύθμιση είναι μεν αναγκαία, αλλά κυρίως για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης και προκειμένου να υπάρξει εσωτερική ανακατανομή του φορολογικού βάρους. Εάν περιμένουμε από την φορολογική μεταρρύθμιση να αντλήσουμε 10 δισ. περισσότερα από μια οικονομία που μπαίνει στον έκτο χρόνο ύφεσης απλά αιθεροβατούμε.
Η τρίτη διαπίστωση αφορά το γεγονός ότι η βαθύτερη –σε σχέση με την αρχικά εκτιμημένη– ύφεση κατέστησε ανεπαρκή ακόμα και τη χρηματοδότηση που λαμβάνουμε στα πλαίσια του Μνημονίου. Αυτό προκάλεσε όχι μόνο την διπλή αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους, αλλά επίσης την συνέχιση του δανεισμού μέσω της έκδοσης Εντόκων Γραμματίων τα οποία ως γνωστό έχουν μικρότερη διάρκεια και πολύ υψηλότερα επιτόκια. Με άλλα λόγια, η διπλή αναδιάρθρωση του χρέους δεν οδήγησε στην ελάφρυνση των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου, απλά εξουδετέρωσε μερικώς τις συνέπειες της βαθύτερης ύφεσης στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογή.
Το υπόλοιπο μέρος εξουδετερώθηκε από τα Έντοκα Γραμμάτια το ύψος των οποίων για το 2013 προσεγγίζει τα 14,9 δισ. ευρώ.
Εν κατακλείδι, ακόμα και εάν αδιαφορήσουμε παντελώς για τις κοινωνικές συνέπειες του Μνημονίου, ακόμα και εάν υποκριθούμε ότι δεν γνωρίζουμε την οριακή κοινωνική κατάσταση στην οποία έχουμε βρεθεί, το νέο πρόβλημα που προστίθεται είναι το μακροοικονομικό. Η χώρα δεν έχει τρόπο να χρηματοδοτήσει τις λειτουργίες της διότι είναι σε παρατεταμένη ύφεση και δεν μπορεί να δανειστεί. Πρέπει να βρεθεί επειγόντως μία πηγή χρηματοδότησης.
Υπάρχουν δύο αλήθειες πάνω στις οποίες μπορούμε να στηριχθούμε. Αφενός το ότι τα πράγματα στην πολιτική, στην οικονομία, στην οικονομική πολιτική δεν είναι ποτέ σταθερά, αφετέρου ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Αυτό που χρειάζεται είναι μια πρόταση διεξόδου η οποία μολονότι προϋποθέτει ρήξεις να παραμένει ρεαλιστική, δηλαδή εφικτή. Η πρόταση αυτή δεν μπορεί παρά να ενσωματώνει οργανικά το ευρωπαϊκό πλαίσιο τόσο διότι δεν υπάρχει άλλος που να μπορέσει να χρηματοδοτήσει την ελληνική οικονομία, όσο και διότι το πρόβλημα της Ελλάδας, παρά τις ιδιαιτερότητές του, στην ουσία είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό. Αναζητούμε επομένως μια ευρωπαϊκή λύση. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι μέσω των οποίων μπορεί η Ευρώπη να δώσει λεφτά.
Ο πρώτος είναι η σημαντική ενίσχυση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού. Ο τριπλασιασμός του θα έδινε εργαλεία διαχείρισης δεδομένου ότι εξ’ ορισμού οι προϋπολογισμοί λειτουργούν και αναδιανεμητικά. Από πολιτικής άποψης όμως, είναι μάλλον απίθανο οι πλούσιες χώρες του Βορρά να αναλάβουν αυτό το βάρος πόσο μάλλον όταν σε λίγο ενίσχυση δεν θα χρειάζονται μόνο τα PIGS αλλά και το Βέλγιο ενδεχομένως και η Γαλλία.
Ο δεύτερος είναι το ευρωομόλογο. Η πρόταση είναι αναγκαίο να προχωρήσει αλλά σε αυτές τις συνθήκες ενέχει προβλήματα. Τα κυριότερα είναι ότι η έκδοση ευρώ-ομολόγου θα αυξήσει το κόστος δανεισμού των πλουσιότερων χωρών (αφού στην ουσία αυτές εγγυώνται την αποπληρωμή του), ενώ δεν έχει διατυπωθεί πειστική πρόταση που θα αποτρέπει τον περίφημο ηθικό κίνδυνο (δηλαδή το «χαλάρωμα» της δημοσιονομικής πολιτικής όλων). Και μπορεί οι ενστάσεις που εγείρονται σε σχέση με το ευρω-ομόλογο να είναι αστείες σε ό,τι αφορά το οικονομικό τους σκέλος, αλλά δυστυχώς δεν είμαστε σε αίθουσα αμφιθεάτρου. Εάν η κα Μέρκελ το θεωρεί κακό για την Γερμανία τότε απλά δεν θα το υιοθετήσει. Το εάν είχε δίκιο ή όχι θα το δείξει η ιστορία. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει το σήμερα, το τώρα.
Ωστόσο, εκτός από τα παραπάνω υπάρχει και μια τρίτη λύση, περισσότερο εφικτή διότι δεν σημαίνει την επιβάρυνση κάποιου έναντι κάποιου άλλου. Προϋποθέτει απλά μια –σημαντική– θεσμική αλλαγή. Ας φανταστούμε για παράδειγμα ότι το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δηλαδή της ευρωπαϊκής εκδοτικής αρχής, τροποποιείται. Η ιδέα είναι απλή. Κάθε κράτος-μέλος της ευρωζώνης που βρίσκεται σε ύφεση βαθύτερη του 2% για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών να μπορεί να πουλά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς ένα χαμηλό επιτόκιο (π.χ. 1,5%). Η αποπληρωμή αυτού του χρέους αρχίζει μετά από δύο έτη θετικών ρυθμών μεγέθυνσης. Το ύψος του δανεισμού δεν είναι αυθαίρετο. Τα κράτη που κάνουν χρήση του μηχανισμού μπορούν να δανειστούν ποσά που ισούνται με το άθροισμα των δαπανών κοινωνικής προστασίας (ενδεχομένως με εξαίρεση τις δαπάνες συντάξεων και υγείας) και των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Από την μεριά της, η Ε.Κ.Τ. χρηματοδοτεί την αγορά με τον τρόπο που το κάνουν όλες οι Κεντρικές Τράπεζες του πλανήτη: τυπώνοντας χρήμα.
Μία τέτοια πρόταση έχει πολλαπλά οφέλη. Κατ’ αρχήν, δημιουργεί ισχυρό αντικίνητρο για την περιστολή των κοινωνικών δαπανών οι οποίες παίζουν σημαντικότερο ρόλο σε περιβάλλοντα ύφεσης. Κατά δεύτερο λόγο, δημιουργεί ισχυρό κίνητρο για την διατήρηση ή και ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων άρα την γρηγορότερη ενεργοποίηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Τρίτον, δεν δημιουργεί προβλήματα πληθωρισμού δεδομένου ότι οι πόροι πηγαίνουν σε οικονομίες σε ύφεση που αντιμετωπίζουν αποπληθωρισμό. Οι επιπλέον πόροι θα αυξήσουν το προϊόν όχι τις τιμές. Τέταρτον, δεν επιβαρύνει ούτε τον Γερμανό, ούτε τον Σουηδό, ούτε κανέναν αφού δεν χρειάζεται να πληρώσουν τίποτα. Τέλος, η λύση δεν είναι «α λα καρτ» αλλά ισχύει για όλα τα μέλη της ευρωζώνης με τους ίδιους κανόνες.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι το υφιστάμενο καταστατικό της Ε.Κ.Τ. δεν προβλέπει τέτοια δυνατότητα. Αυτό όμως αλλάζει. Σε τελική ανάλυση η Ιδρυτική Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ρητά απαγόρευε προγράμματα διάσωσης (bail-outplans). Στην ανάγκη και οι θεοί πείθονται λέει το γνωμικό χρειάζεται όμως και κάποιος να τους πείσει. Κάπως έτσι, ερχόμαστε και στα δικά μας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις από την πρώτη στιγμή της ύφεσης έτρεχαν πίσω από τις εξελίξεις. Επικεντρώθηκαν στην διαχείριση του τώρα αποφεύγοντας να σχεδιάσουν μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική. Αυτή μας ήρθε από έξω και κατέληξε εκεί που ξέρουμε. Η ελληνική προεδρία όμως δίνει άλλες δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιηθούν. Θα γίνει;
* Ο κ. Γιώργος Ιωαννίδης είναι οικονομολόγος PhD - Συντονιστής του Τομέα Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής της ΔΗΜ.ΑΡ.
Ξεκινάω από μια εκτίμηση και τρεις διαπιστώσεις. Η εκτίμηση είναι ότι στις αρχές του 2014 η Τρόϊκα θα εγκρίνει ακόμα μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η οποία θα σχετίζεται με το ύψος του επιτοκίου, την περίοδο χάρητος καθώς και ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που έχουν στην κατοχή τους οι άλλες χώρες της ευρωζώνης. Τυπικά, προϋπόθεση για την αναδιάρθρωση είναι να εμφανιστεί πλεόνασμα στον ισολογισμό του 2013, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι ακόμα και με ένα μικρό έλλειμμα το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Άλλωστε το ΔΝΤ επιθυμεί σφοδρά την απεμπλοκή τόσο από το Ελληνικό όσο και από το ευρωπαϊκό πρόβλημα και η ενδεχόμενη αναδιάρθρωση μπορεί να αποτελέσει την τελευταία πράξη ενός έργου το οποίο μάλλον δεν έχει στεφθεί με επιτυχία. Εν κατακλείδι, η εικόνα του δημόσιου χρέους στις αρχές του 2014 –τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ωρίμανση του– θα είναι αρκετά διαφορετική και καλύτερη απ’ ό,τι εμφανίζεται σήμερα.
Παρά ταύτα, αυτή η εξέλιξη ενδεχομένως να μην μπορέσει να απαντήσει στο ελληνικό πρόβλημα διότι ταυτόχρονα ισχύουν τρεις διαπιστώσεις.
Η πρώτη αφορά το γεγονός ότι το 2014 λήγει το πρόγραμμα δανειακής στήριξης της Ελλάδος, αλλά η οικονομία δεν έχει καταφέρει ακόμα να βγει από την ύφεση. Με άλλα λόγια, ακόμα και εάν οι δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους (αποπληρωμή και τοκοχρεολύσια) μηδενιστούν παραμένει το γεγονός ότι η οικονομία θα συνεχίζει να συρρικνώνεται, άρα εξ ορισμού να δημιουργεί ελλείμματα τα οποία πρέπει με κάποιο τρόπο να εξυπηρετηθούν.
Επομένως, παραμένει ζητούμενο ο τρόπος κάλυψης του «δημοσιονομικού κενού» της περιόδου 2015-2017 το οποίο εκτιμάται ότι μπορεί να ανέλθει ακόμα και στα 50 δισ. Ενδεχομένως να χρειαστεί ένα ακόμα Μνημόνιο το οποίο όμως δεν είναι βέβαιο ποιος θα το χρηματοδοτήσει (μόνο η Ε.Ε., μόνο η Ευρωζώνη, το ΔΝΤ;). Με άλλα λόγια, το πρόβλημα με το Μνημόνιο δεν θα είναι μόνο οι καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες που επέφερε αλλά το γεγονός ότι χωρίς τα χρήματα που το συνοδεύουν-αν «δεν βγαίνουν τα νούμερα».
Η δεύτερη διαπίστωση αφορά την αδυναμία ενίσχυσης των φορολογικών εσόδων ή περαιτέρω περικοπής δαπανών, δηλαδή την αδυναμία χρηματοδότησης του δημοσιονομικού κενού από εθνικούς πόρους. Αν και υπάρχουν πάντα δυνατότητες εξορθολογισμού και καλύτερης διαχείρισης των δαπανών, τα μακροσκοπικά αποτελέσματα θα είναι περιορισμένα. Επίσης, πρέπει να συνυπολογιστεί ότι μετά τις περικοπές το κοινωνικό κράτος έχει περισταλεί σε τέτοιο βαθμό που αδυνατεί να ανταποκριθεί ακόμα και στις πιο στοιχειώδεις υποχρεώσεις του ενώ περαιτέρω περικοπές θα έχουν τρομερές συνέπειες. Αντίστοιχα, ακόμα και εάν υπάρχει η δυνατότητα να αντληθούν κάποιοι πόροι από την περίφημη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αυτοί οι πόροι ούτε είναι τόσοι όσοι θέλουμε να πιστεύουμε δεδομένου ότι μετά από 6 χρόνια ύφεσης τμήμα αυτού του κρυμμένου πλούτου έχει καταναλωθεί. Δευτερεύοντος ακόμα και εάν αντληθούν αυτοί οι πόροι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ελάφρυνση μισθωτών, συνταξιούχων, ανέργων κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, η φορολογική μεταρρύθμιση είναι μεν αναγκαία, αλλά κυρίως για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης και προκειμένου να υπάρξει εσωτερική ανακατανομή του φορολογικού βάρους. Εάν περιμένουμε από την φορολογική μεταρρύθμιση να αντλήσουμε 10 δισ. περισσότερα από μια οικονομία που μπαίνει στον έκτο χρόνο ύφεσης απλά αιθεροβατούμε.
Η τρίτη διαπίστωση αφορά το γεγονός ότι η βαθύτερη –σε σχέση με την αρχικά εκτιμημένη– ύφεση κατέστησε ανεπαρκή ακόμα και τη χρηματοδότηση που λαμβάνουμε στα πλαίσια του Μνημονίου. Αυτό προκάλεσε όχι μόνο την διπλή αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους, αλλά επίσης την συνέχιση του δανεισμού μέσω της έκδοσης Εντόκων Γραμματίων τα οποία ως γνωστό έχουν μικρότερη διάρκεια και πολύ υψηλότερα επιτόκια. Με άλλα λόγια, η διπλή αναδιάρθρωση του χρέους δεν οδήγησε στην ελάφρυνση των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου, απλά εξουδετέρωσε μερικώς τις συνέπειες της βαθύτερης ύφεσης στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογή.
Το υπόλοιπο μέρος εξουδετερώθηκε από τα Έντοκα Γραμμάτια το ύψος των οποίων για το 2013 προσεγγίζει τα 14,9 δισ. ευρώ.
Εν κατακλείδι, ακόμα και εάν αδιαφορήσουμε παντελώς για τις κοινωνικές συνέπειες του Μνημονίου, ακόμα και εάν υποκριθούμε ότι δεν γνωρίζουμε την οριακή κοινωνική κατάσταση στην οποία έχουμε βρεθεί, το νέο πρόβλημα που προστίθεται είναι το μακροοικονομικό. Η χώρα δεν έχει τρόπο να χρηματοδοτήσει τις λειτουργίες της διότι είναι σε παρατεταμένη ύφεση και δεν μπορεί να δανειστεί. Πρέπει να βρεθεί επειγόντως μία πηγή χρηματοδότησης.
Υπάρχουν δύο αλήθειες πάνω στις οποίες μπορούμε να στηριχθούμε. Αφενός το ότι τα πράγματα στην πολιτική, στην οικονομία, στην οικονομική πολιτική δεν είναι ποτέ σταθερά, αφετέρου ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Αυτό που χρειάζεται είναι μια πρόταση διεξόδου η οποία μολονότι προϋποθέτει ρήξεις να παραμένει ρεαλιστική, δηλαδή εφικτή. Η πρόταση αυτή δεν μπορεί παρά να ενσωματώνει οργανικά το ευρωπαϊκό πλαίσιο τόσο διότι δεν υπάρχει άλλος που να μπορέσει να χρηματοδοτήσει την ελληνική οικονομία, όσο και διότι το πρόβλημα της Ελλάδας, παρά τις ιδιαιτερότητές του, στην ουσία είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό. Αναζητούμε επομένως μια ευρωπαϊκή λύση. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι μέσω των οποίων μπορεί η Ευρώπη να δώσει λεφτά.
Ο πρώτος είναι η σημαντική ενίσχυση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού. Ο τριπλασιασμός του θα έδινε εργαλεία διαχείρισης δεδομένου ότι εξ’ ορισμού οι προϋπολογισμοί λειτουργούν και αναδιανεμητικά. Από πολιτικής άποψης όμως, είναι μάλλον απίθανο οι πλούσιες χώρες του Βορρά να αναλάβουν αυτό το βάρος πόσο μάλλον όταν σε λίγο ενίσχυση δεν θα χρειάζονται μόνο τα PIGS αλλά και το Βέλγιο ενδεχομένως και η Γαλλία.
Ο δεύτερος είναι το ευρωομόλογο. Η πρόταση είναι αναγκαίο να προχωρήσει αλλά σε αυτές τις συνθήκες ενέχει προβλήματα. Τα κυριότερα είναι ότι η έκδοση ευρώ-ομολόγου θα αυξήσει το κόστος δανεισμού των πλουσιότερων χωρών (αφού στην ουσία αυτές εγγυώνται την αποπληρωμή του), ενώ δεν έχει διατυπωθεί πειστική πρόταση που θα αποτρέπει τον περίφημο ηθικό κίνδυνο (δηλαδή το «χαλάρωμα» της δημοσιονομικής πολιτικής όλων). Και μπορεί οι ενστάσεις που εγείρονται σε σχέση με το ευρω-ομόλογο να είναι αστείες σε ό,τι αφορά το οικονομικό τους σκέλος, αλλά δυστυχώς δεν είμαστε σε αίθουσα αμφιθεάτρου. Εάν η κα Μέρκελ το θεωρεί κακό για την Γερμανία τότε απλά δεν θα το υιοθετήσει. Το εάν είχε δίκιο ή όχι θα το δείξει η ιστορία. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει το σήμερα, το τώρα.
Ωστόσο, εκτός από τα παραπάνω υπάρχει και μια τρίτη λύση, περισσότερο εφικτή διότι δεν σημαίνει την επιβάρυνση κάποιου έναντι κάποιου άλλου. Προϋποθέτει απλά μια –σημαντική– θεσμική αλλαγή. Ας φανταστούμε για παράδειγμα ότι το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δηλαδή της ευρωπαϊκής εκδοτικής αρχής, τροποποιείται. Η ιδέα είναι απλή. Κάθε κράτος-μέλος της ευρωζώνης που βρίσκεται σε ύφεση βαθύτερη του 2% για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών να μπορεί να πουλά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς ένα χαμηλό επιτόκιο (π.χ. 1,5%). Η αποπληρωμή αυτού του χρέους αρχίζει μετά από δύο έτη θετικών ρυθμών μεγέθυνσης. Το ύψος του δανεισμού δεν είναι αυθαίρετο. Τα κράτη που κάνουν χρήση του μηχανισμού μπορούν να δανειστούν ποσά που ισούνται με το άθροισμα των δαπανών κοινωνικής προστασίας (ενδεχομένως με εξαίρεση τις δαπάνες συντάξεων και υγείας) και των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Από την μεριά της, η Ε.Κ.Τ. χρηματοδοτεί την αγορά με τον τρόπο που το κάνουν όλες οι Κεντρικές Τράπεζες του πλανήτη: τυπώνοντας χρήμα.
Μία τέτοια πρόταση έχει πολλαπλά οφέλη. Κατ’ αρχήν, δημιουργεί ισχυρό αντικίνητρο για την περιστολή των κοινωνικών δαπανών οι οποίες παίζουν σημαντικότερο ρόλο σε περιβάλλοντα ύφεσης. Κατά δεύτερο λόγο, δημιουργεί ισχυρό κίνητρο για την διατήρηση ή και ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων άρα την γρηγορότερη ενεργοποίηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Τρίτον, δεν δημιουργεί προβλήματα πληθωρισμού δεδομένου ότι οι πόροι πηγαίνουν σε οικονομίες σε ύφεση που αντιμετωπίζουν αποπληθωρισμό. Οι επιπλέον πόροι θα αυξήσουν το προϊόν όχι τις τιμές. Τέταρτον, δεν επιβαρύνει ούτε τον Γερμανό, ούτε τον Σουηδό, ούτε κανέναν αφού δεν χρειάζεται να πληρώσουν τίποτα. Τέλος, η λύση δεν είναι «α λα καρτ» αλλά ισχύει για όλα τα μέλη της ευρωζώνης με τους ίδιους κανόνες.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι το υφιστάμενο καταστατικό της Ε.Κ.Τ. δεν προβλέπει τέτοια δυνατότητα. Αυτό όμως αλλάζει. Σε τελική ανάλυση η Ιδρυτική Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ρητά απαγόρευε προγράμματα διάσωσης (bail-outplans). Στην ανάγκη και οι θεοί πείθονται λέει το γνωμικό χρειάζεται όμως και κάποιος να τους πείσει. Κάπως έτσι, ερχόμαστε και στα δικά μας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις από την πρώτη στιγμή της ύφεσης έτρεχαν πίσω από τις εξελίξεις. Επικεντρώθηκαν στην διαχείριση του τώρα αποφεύγοντας να σχεδιάσουν μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική. Αυτή μας ήρθε από έξω και κατέληξε εκεί που ξέρουμε. Η ελληνική προεδρία όμως δίνει άλλες δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιηθούν. Θα γίνει;
* Ο κ. Γιώργος Ιωαννίδης είναι οικονομολόγος PhD - Συντονιστής του Τομέα Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής της ΔΗΜ.ΑΡ.
Από ......... capital
Frankfurter Allgemeine Zeitung: Ο Σαμαράς δεν έχει όραμα - Μπλεγμένος σε σύστημα πελατειακών σχέσεων
Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
«Ο Σαμαράς δεν έχει όραμα» τιτλοφορείται σημερινό δημοσίευμα της
Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Δεν έχει την αξιοπιστία να ενσαρκώσει
μια νέα αρχή, επειδή το κόμμα του και προφανώς και ο ίδιος ήταν στο
παρελθόν μπλεγμένοι σε ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων», τονίζει.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι παρά την πρόοδο που συντελείται, και που αφορά κυρίως τη μείωση των ελλειμμάτων και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, η Ελλάδα δεν έχει μπει ακόμη στο δρόμο της ανάπτυξης.
Το δημοσίευμα έχει ως εξής:
«Η χώρα χρειάζεται ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο δεδομένου ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της περασμένης δεκαετίας –προσλήψεις στο δημόσιο, όλο και περισσότερα δάνεια- οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Δυστυχώς μέχρι στιγμής ο Σαμαράς δεν κατάφερε να υποδείξει στους Έλληνες αναπτυξιακές προοπτικές. Για το μέλλον της Ελλάδας όμως θα ήταν πολύ σημαντικό να υπάρχουν οράματα στα οποία να πιστεύουν οι πολίτες.
Στην παρούσα φάση ο Σαμαράς έρχεται αντιμέτωπος με τις προεκλογικές του υποσχέσεις, όταν υπεραμυνόταν των κεκτημένων. Δεν έχει την αξιοπιστία να ενσαρκώσει μια νέα αρχή, επειδή το κόμμα του και προφανώς και ο ίδιος ήταν στο παρελθόν μπλεγμένοι σε ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων, το οποίο οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής.
Ακόμη και το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν εισπράττεται στην Ελλάδα ως μεταρρυθμιστική δράση. Με δυσπιστία παρακολουθούν όλοι εάν η ΝΔ χρησιμοποιήσει τη φαινομενική ανανέωση της δημόσιας τηλεόρασης για να βάλει δικούς της ανθρώπους (...). Εάν η Ελλάδα πρέπει και θέλει να αναπτυχθεί θα πρέπει να υπάρξει ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για τον σημαντικότερο κλάδο της οικονομίας, τον τουρισμό»
Ο Σαμαράς πρέπει να συνεχίσει να αποδεικνύει λοιπόν ότι δεν είναι δέσμιος του παλιού τρόπου σκέψης της ελληνικής πολιτικής. Μπορεί να σώσει την Ελλάδα μόνον με αλλαγές οι οποίες θα ξεπερνούν κατά πολύ τις απαιτήσεις της Τρόικας και γι΄ αυτό χρειάζεται ένα μεταρρυθμιστικό όραμα για το μέλλον της Ελλάδας».
Η εφημερίδα σημειώνει ότι παρά την πρόοδο που συντελείται, και που αφορά κυρίως τη μείωση των ελλειμμάτων και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, η Ελλάδα δεν έχει μπει ακόμη στο δρόμο της ανάπτυξης.
Το δημοσίευμα έχει ως εξής:
«Η χώρα χρειάζεται ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο δεδομένου ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της περασμένης δεκαετίας –προσλήψεις στο δημόσιο, όλο και περισσότερα δάνεια- οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Δυστυχώς μέχρι στιγμής ο Σαμαράς δεν κατάφερε να υποδείξει στους Έλληνες αναπτυξιακές προοπτικές. Για το μέλλον της Ελλάδας όμως θα ήταν πολύ σημαντικό να υπάρχουν οράματα στα οποία να πιστεύουν οι πολίτες.
Στην παρούσα φάση ο Σαμαράς έρχεται αντιμέτωπος με τις προεκλογικές του υποσχέσεις, όταν υπεραμυνόταν των κεκτημένων. Δεν έχει την αξιοπιστία να ενσαρκώσει μια νέα αρχή, επειδή το κόμμα του και προφανώς και ο ίδιος ήταν στο παρελθόν μπλεγμένοι σε ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων, το οποίο οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής.
Ακόμη και το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν εισπράττεται στην Ελλάδα ως μεταρρυθμιστική δράση. Με δυσπιστία παρακολουθούν όλοι εάν η ΝΔ χρησιμοποιήσει τη φαινομενική ανανέωση της δημόσιας τηλεόρασης για να βάλει δικούς της ανθρώπους (...). Εάν η Ελλάδα πρέπει και θέλει να αναπτυχθεί θα πρέπει να υπάρξει ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για τον σημαντικότερο κλάδο της οικονομίας, τον τουρισμό»
Ο Σαμαράς πρέπει να συνεχίσει να αποδεικνύει λοιπόν ότι δεν είναι δέσμιος του παλιού τρόπου σκέψης της ελληνικής πολιτικής. Μπορεί να σώσει την Ελλάδα μόνον με αλλαγές οι οποίες θα ξεπερνούν κατά πολύ τις απαιτήσεις της Τρόικας και γι΄ αυτό χρειάζεται ένα μεταρρυθμιστικό όραμα για το μέλλον της Ελλάδας».
Bloomberg: Τηλεδιάσκεψη για την Ελλάδα
Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
Τηλεδιάσκεψη την 24η Ιουλίου για να συζητήσουν για
την εκταμίευση μιας δόσης ύψους 2,5 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα
προγραμματίζει το Eurogroup
Τηλεδιάσκεψη την 24η Ιουλίου για να συζητήσουν για την εκταμίευση μιας δόσης ύψους 2,5 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα προγραμματίζει το Eurogroup Working Group (EWG), σύμφωνα με αξιωματούχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μίλησε στο Bloomberg.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης αποφάσισαν την περασμένη εβδομάδα τη χορήγηση 3 δισ. ευρώ στην Ελλάδα στο πλαίσιο του προγράμματος χρηματοδότησης της χώρας, από τα οποία τα 2,5 δισ. ευρώ τον Ιούλιο και τα υπόλοιπα 500 εκατ. ευρώ τον Οκτώβριο.
Η εκταμίευση της δόσης των 2,5 δισ. ευρώ προβλέπεται να εγκριθεί από το EWG και το δ.σ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) μετά την πλήρη εφαρμογή των προαπαιτούμενων δράσεων και αφού οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν ολοκληρώσει τις σχετικές εθνικές διαδικασίες τους, σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup της 8ης Ιουλίου.
Από ....... parapolitika
Τηλεδιάσκεψη την 24η Ιουλίου για να συζητήσουν για την εκταμίευση μιας δόσης ύψους 2,5 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα προγραμματίζει το Eurogroup Working Group (EWG), σύμφωνα με αξιωματούχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μίλησε στο Bloomberg.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης αποφάσισαν την περασμένη εβδομάδα τη χορήγηση 3 δισ. ευρώ στην Ελλάδα στο πλαίσιο του προγράμματος χρηματοδότησης της χώρας, από τα οποία τα 2,5 δισ. ευρώ τον Ιούλιο και τα υπόλοιπα 500 εκατ. ευρώ τον Οκτώβριο.
Η εκταμίευση της δόσης των 2,5 δισ. ευρώ προβλέπεται να εγκριθεί από το EWG και το δ.σ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) μετά την πλήρη εφαρμογή των προαπαιτούμενων δράσεων και αφού οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν ολοκληρώσει τις σχετικές εθνικές διαδικασίες τους, σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup της 8ης Ιουλίου.
Από ....... parapolitika
Αρχηγός η Ντόρα;
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Η συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο δεν ήταν παρά η προθέρμανση της “ομάδας” για το μεγάλο παιγνίδι, που δεν είναι άλλο από την πτώση της κυβέρνησης μέσα στο Φθινόπωρο.
Οταν ο βουλευτής γιος του κάποτε πανίσχυρου Ψυχάρη-Ανδρέας-μιλάει νομοσχέδιο κουρελού και νόμους φτιαγμένους στο πόδι στην ουσία τους προεστοιμάζει για την μεγάλη πατσαβούρα.
Μια πρώτη προφανής προσέγγιση στην περίπτωση του Ανδρέα Ψυχάρη θα μπορούσε να αποδώσει οργή του στην μη αξιοποίησή του στο κυβερνητικό σχήμα.
Η υπουργοποίηση του Ανδρέα μπορεί να μην έλυνε απαραίτητα το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει ο ΔΟΛ- μια και οι τράπεζες έχουν γίνει πιο προσεχτικές στη χορήγηση μηντιοθαλασσοδανείων- θα ήταν όμως μια τονωτική ένεση στο όνομα Ψυχάρη.
Πιο πειστική ακούγεται η Ντόρα στο αντικυβερνητικό και κυρίως αντιτρόικα μανιφέστο της. Η απέχθειά της για την κυβέρνηση Σαμαρά (και τον ίδιο προσωπικά) είναι η πλέον “έντιμη” μια και τους χωρίζει το σιωπηλό ποτάμι του μακρινού πολιτικού παρελθόντος.
Από την ομάδα των 7 σίγουρα η Ντόρα είναι η πιο επικίνδυνη αντίπαλος μια και διαθέτει, πείσμα, υπομονή και ασίγαστη διάθεση για εκδίκηση. Είναι επίσης και η πλέον εργατική αν την συγκρίνεις, για παράδειγμα, με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ένας από τους λόγους που ο Καραμανλής καθυστερεί την “επίστροφή” στην πιο ενεργό πολιτική δράση είναι γιατί βαριέται. Απεναντίας η Ντόρα δεν καταλαβαίνει από κούραση και σχεδόν κανείς πολιτικός συντάκτης δεν έχει συνδυάσει την Ντόρα με ατέλειωτες διακοπές.
Το μεθοδικό μυαλό της “ομάδας” δεν είναι άλλο από τον Νικήτα Κακλαμάνη. Ο πρώην δήμαρχος που ακούγεται ότι θέλει να είναι ξανά υποψήφιος για τον δήμο της Αθήνας βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή τόσο με την Ντόρα, όσο και με τον Άρη Σπηλιωτόπουλο. Μαζί με την Ντόρα γνωρίζουν όσο λίγοι τα τρωτά σημεία του Αντώνη Σαμαρά, την Αχίλλειο Πτέρνα του.
Το επιστημονικό πριόνισμα της κυβέρνησης έχει αναλάβει ο Προκόπης. Δεν υπάρχει νομοθετική πρωτοβουλία η οποία να μην έχει υποστεί το τσαλάκωμα των επιχειρημάτων του Πάκη. Ο Προκόπης, πρώην υπερυπουργός του Καραμανλή, βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τον πρώην πρωθυπουργό χάρη στον οποίο ο καθηγητής συνταγματολόγος φέρει τον τίτλο του πρώην υπουργού.
Η πιο κότα της παρέας, η μάλλον ο πιο κουτοπόνηρος είναι ο Πολύδωρας. Πρόκειται για ούνα φάτσα ούνα ράτσα με τον Σκανδαλίδη του ΠΑΣΟΚ. Και οι δύο χτυπιούνται ότι θα καταψηφίσουν και μόλις πάρουν αυτά που θέλουν από τις ηγεσίες των κομμάτων τους έχουν την κωλοτούμπα πρόχειρη.
Φυσικά το πιο ιντριγκαδόρικο μυαλό είναι εκείνο του Αρη Σπηλιωτόπουλο.
Ο Αρης θα εκτιμήσει πότε είναι το σωστό timing για να χτυπήσει η ομάδα των 7 μια κι έξω.
Οποιοι κι αν είναι οι λόγοι και τα κίνητρα των 7 το θέμα είναι ότι εύκολα πλέον μπορούν να γίνουν δέκα και να πέσουν οι τίτλοι τέλους κι αυτής της κυβέρνησης.
Το μόνο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η ομάδα των 7 είναι το να ξεκαθαρίσει ο Καραμανλής εάν θέλει να επστρέψει στην ηγεσία της ΝΔ (που χάθηκε η ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ βρε παιδιά;) η στην Προεδρία της Δημοκρατίας αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στην Ντόρα Μπακογιάννη που δεν έχει πει την τελευταία της λέξη...
Από .......... kourdistoportocali
Η συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο δεν ήταν παρά η προθέρμανση της “ομάδας” για το μεγάλο παιγνίδι, που δεν είναι άλλο από την πτώση της κυβέρνησης μέσα στο Φθινόπωρο.
Οταν ο βουλευτής γιος του κάποτε πανίσχυρου Ψυχάρη-Ανδρέας-μιλάει νομοσχέδιο κουρελού και νόμους φτιαγμένους στο πόδι στην ουσία τους προεστοιμάζει για την μεγάλη πατσαβούρα.
Μια πρώτη προφανής προσέγγιση στην περίπτωση του Ανδρέα Ψυχάρη θα μπορούσε να αποδώσει οργή του στην μη αξιοποίησή του στο κυβερνητικό σχήμα.
Η υπουργοποίηση του Ανδρέα μπορεί να μην έλυνε απαραίτητα το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει ο ΔΟΛ- μια και οι τράπεζες έχουν γίνει πιο προσεχτικές στη χορήγηση μηντιοθαλασσοδανείων- θα ήταν όμως μια τονωτική ένεση στο όνομα Ψυχάρη.
Πιο πειστική ακούγεται η Ντόρα στο αντικυβερνητικό και κυρίως αντιτρόικα μανιφέστο της. Η απέχθειά της για την κυβέρνηση Σαμαρά (και τον ίδιο προσωπικά) είναι η πλέον “έντιμη” μια και τους χωρίζει το σιωπηλό ποτάμι του μακρινού πολιτικού παρελθόντος.
Από την ομάδα των 7 σίγουρα η Ντόρα είναι η πιο επικίνδυνη αντίπαλος μια και διαθέτει, πείσμα, υπομονή και ασίγαστη διάθεση για εκδίκηση. Είναι επίσης και η πλέον εργατική αν την συγκρίνεις, για παράδειγμα, με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ένας από τους λόγους που ο Καραμανλής καθυστερεί την “επίστροφή” στην πιο ενεργό πολιτική δράση είναι γιατί βαριέται. Απεναντίας η Ντόρα δεν καταλαβαίνει από κούραση και σχεδόν κανείς πολιτικός συντάκτης δεν έχει συνδυάσει την Ντόρα με ατέλειωτες διακοπές.
Το μεθοδικό μυαλό της “ομάδας” δεν είναι άλλο από τον Νικήτα Κακλαμάνη. Ο πρώην δήμαρχος που ακούγεται ότι θέλει να είναι ξανά υποψήφιος για τον δήμο της Αθήνας βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή τόσο με την Ντόρα, όσο και με τον Άρη Σπηλιωτόπουλο. Μαζί με την Ντόρα γνωρίζουν όσο λίγοι τα τρωτά σημεία του Αντώνη Σαμαρά, την Αχίλλειο Πτέρνα του.
Το επιστημονικό πριόνισμα της κυβέρνησης έχει αναλάβει ο Προκόπης. Δεν υπάρχει νομοθετική πρωτοβουλία η οποία να μην έχει υποστεί το τσαλάκωμα των επιχειρημάτων του Πάκη. Ο Προκόπης, πρώην υπερυπουργός του Καραμανλή, βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τον πρώην πρωθυπουργό χάρη στον οποίο ο καθηγητής συνταγματολόγος φέρει τον τίτλο του πρώην υπουργού.
Η πιο κότα της παρέας, η μάλλον ο πιο κουτοπόνηρος είναι ο Πολύδωρας. Πρόκειται για ούνα φάτσα ούνα ράτσα με τον Σκανδαλίδη του ΠΑΣΟΚ. Και οι δύο χτυπιούνται ότι θα καταψηφίσουν και μόλις πάρουν αυτά που θέλουν από τις ηγεσίες των κομμάτων τους έχουν την κωλοτούμπα πρόχειρη.
Φυσικά το πιο ιντριγκαδόρικο μυαλό είναι εκείνο του Αρη Σπηλιωτόπουλο.
Ο Αρης θα εκτιμήσει πότε είναι το σωστό timing για να χτυπήσει η ομάδα των 7 μια κι έξω.
Οποιοι κι αν είναι οι λόγοι και τα κίνητρα των 7 το θέμα είναι ότι εύκολα πλέον μπορούν να γίνουν δέκα και να πέσουν οι τίτλοι τέλους κι αυτής της κυβέρνησης.
Το μόνο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η ομάδα των 7 είναι το να ξεκαθαρίσει ο Καραμανλής εάν θέλει να επστρέψει στην ηγεσία της ΝΔ (που χάθηκε η ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ βρε παιδιά;) η στην Προεδρία της Δημοκρατίας αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στην Ντόρα Μπακογιάννη που δεν έχει πει την τελευταία της λέξη...
Από .......... kourdistoportocali
Δήμαρχοι: Οι αλλαγές στο πολυνομοσχέδιο είναι κοροϊδία, δεν τις δεχόμαστε
Αναρτήθηκε από ..... energoipoliteskv.blogspot.com
Αντίθετη και με τις νομοτεχνικές βελτιώσεις που προωθεί η
κυβέρνηση για το πολυνομοσχέδιο είναι η ΚΕΔΕ. Με ανακοίνωσή της η
Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας τονίζει πως απορρίπτει τις τροποποιήσεις
που κατέθεσε το υπουργείο Εσωτερικών για τις διατάξεις που αφορούν τους
δημοτικούς αστυνομικούς και σχολικούς φύλακες, αλλά και τη συγκρότηση
Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των Οργανισμών Τοπικής
Αυτοδιοίκησης.
Συγκεκριμένα, η ΚΕΔΕ επισημαίνει πως «οι όποιες µικρές διορθωτικές αλλαγές που εισάγει η κυβέρνηση στο πολυνοµοσχέδιο για τους Σχολικούς Φύλακες και τη Δηµοτική Αστυνοµία δεν αλλάζουν το περιεχόµενο των σχετικών διατάξεων, µε τις οποίες καταργούνται βασικές αρµοδιότητες και υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».
Ποιες είναι αυτές οι διατάξεις. Σύμφωνα με πληροφορίες του iefimerida.gr στη συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο – παρουσία του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη – συμφώνησαν στις εξής διορθωτικές αλλαγές:
Τέλος, σε ό,τι αφορά το Οικονομικό Παρατηρητήριο η ΚΕΔΕ στην ανακοίνωσή της αναφέρει πως «συντάσσεται απολύτως µε τη γνώµη της Επιστηµονικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία κρίνει ότι οι συγκεκριµένες ρυθµίσεις έρχονται σε αντίθεση µε την Συνταγµατικά κατοχυρωµένη διοικητική και οικονοµική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, όπως προσδιορίζονται µε το άρθρο 102 του Συντάγµατος».
Διαβάστε εδώ την έκθεση του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής.
Η απόρριψη από πλευράς ΚΕΔΕ των διορθωτικών διατάξεων δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα στην κυβέρνηση που, έτσι κι αλλιώς έχει να αντιμετωπίσει και τις εσωτερικές φωνές, όπως αυτή του Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος μιλώντας στη Βουλή έκανε λόγο για «θλιβερό θέαμα κυβέρνησης».
Η Κεντρικη Επιτροπή Δήμων Ελλάδας καλεί τα μέλη της σε συνεδρίαση αύριο το πρωί (10.30) προκειμένου να αποφασίσουν τις προσεχείς τους κινήσεις. Να υπενθυμίσουμε πως η ΚΕΔΕ σε περίπτωση μη απόσυρσης των επίμαχων διατάξεων απειλεί με μαζικές παραιτήσεις τόσο των Δημάρχων όσο και των Δημοτικών συμβούλων, κίνηση που θα οδηγήσει σε Δημοτικές Εκλογές.
Συγκεκριμένα, η ΚΕΔΕ επισημαίνει πως «οι όποιες µικρές διορθωτικές αλλαγές που εισάγει η κυβέρνηση στο πολυνοµοσχέδιο για τους Σχολικούς Φύλακες και τη Δηµοτική Αστυνοµία δεν αλλάζουν το περιεχόµενο των σχετικών διατάξεων, µε τις οποίες καταργούνται βασικές αρµοδιότητες και υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».
Ποιες είναι αυτές οι διατάξεις. Σύμφωνα με πληροφορίες του iefimerida.gr στη συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο – παρουσία του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη – συμφώνησαν στις εξής διορθωτικές αλλαγές:
- Δεν θα υποστούν συνέπειες όσοι δημοτικοί αστυνομικοί και σχολικοί φύλακες κατέχουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών ή διδακτορικό.Υπολογίζεται πως πρόκειται για 200 άτομα.
- Για τους σχολικούς φύλακες θα δημιουργηθεί πρόγραμμα με πλασματικά έτη για όσους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη.
- Σύμφωνα με τις βελτιώσεις, ικανοποιείται το αίτημα της ΚΕΔΕ και αφαιρείται η ΚΥΑ για την κατάρτιση των προϋπολογισμών, η οποία όριζε έλεγχο του προσχεδίου κατάρτισης των προϋπολογισμών των 325 δήμων από τον Γενικό Δ/ντη Οικονομικών του υπουργείου Εσωτερικών και από το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ.
- Αλλάζει η τροπολογία που είχε υποβάλει το υπουργείο Εσωτερικών, την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, σύμφωνα με την οποία θα καθορισθούν με Π.Δ. τα προσόντα, οι διαδικασίες αξιολόγησης, ένταξης των δημοτικών αστυνόμων στην ΕΛ.ΑΣ. και οι αρμοδιότητές τους. Το Π.Δ. αντικαθίσταται με ΚΥΑ.
- Εισάγεται πρόβλεψη για τον τρόπο που θα γίνει η άσκηση των αρμοδιοτήτων της Δημοτικής Αστυνομίας, μετά την κατάργησή της, σε συνεργασία με τους δήμους.
- Επίσης, μέχρι την απορρόφηση των δημοτικών αστυνόμων θα υπάρξει μεταβατικό στάδιο, στο οποίο οι δήμοι θα μπορούν να καταθέτουν τις προτάσεις τους στα υπουργεία Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, ώστε να εκδίδονται ΚΥΑ για την άσκηση των αρμοδιοτήτων που αφορούν τους δήμους από την ΕΛ.ΑΣ.
Τέλος, σε ό,τι αφορά το Οικονομικό Παρατηρητήριο η ΚΕΔΕ στην ανακοίνωσή της αναφέρει πως «συντάσσεται απολύτως µε τη γνώµη της Επιστηµονικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία κρίνει ότι οι συγκεκριµένες ρυθµίσεις έρχονται σε αντίθεση µε την Συνταγµατικά κατοχυρωµένη διοικητική και οικονοµική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, όπως προσδιορίζονται µε το άρθρο 102 του Συντάγµατος».
Διαβάστε εδώ την έκθεση του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής.
Η απόρριψη από πλευράς ΚΕΔΕ των διορθωτικών διατάξεων δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα στην κυβέρνηση που, έτσι κι αλλιώς έχει να αντιμετωπίσει και τις εσωτερικές φωνές, όπως αυτή του Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος μιλώντας στη Βουλή έκανε λόγο για «θλιβερό θέαμα κυβέρνησης».
Η Κεντρικη Επιτροπή Δήμων Ελλάδας καλεί τα μέλη της σε συνεδρίαση αύριο το πρωί (10.30) προκειμένου να αποφασίσουν τις προσεχείς τους κινήσεις. Να υπενθυμίσουμε πως η ΚΕΔΕ σε περίπτωση μη απόσυρσης των επίμαχων διατάξεων απειλεί με μαζικές παραιτήσεις τόσο των Δημάρχων όσο και των Δημοτικών συμβούλων, κίνηση που θα οδηγήσει σε Δημοτικές Εκλογές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)