Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012
'Εμποροι Λαμίας προς βουλευτές Φθιώτιδας:"Είσαστε προδότες μην γίνετε και εγκληματίες" .. VIDEO
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Σε μία επιστολή - καταπέλτη ο εμπορικός σύλλογος Λαμίας βάζει προ των ευθυνών τους, τους 5 βουλευτές της Φθιώτιδας και τους προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν τα νέα σκληρά, απαράδεκτα και άκρως αντιλαικά, οικονομικά μέτρα, που καταστρέφουν το ελληνικό νοικοκυριό,
"Διαλέξτε, σκεφτείτε και ψηφίστε αλλά να ξέρετε ότι η μέχρι σήμερα αδιαφορία, ή άγνοια σας, ήταν προδοσία ενώ από δω και στο εξής θα είναι έγκλημα" τονίζουν σε επιστολή τους προς τους βουλευτές της Φθιώτιδας, οι έμποροι της Λαμίας, με σκληρή ανακοίνωσή τους, που τους καλούν να μην ψηφίσουν το νέο μνημόνιο.
Σε μία επιστολή - καταπέλτη ο εμπορικός σύλλογος Λαμίας βάζει προ των ευθυνών τους, τους 5 βουλευτές της Φθιώτιδας και τους προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν τα νέα σκληρά, απαράδεκτα και άκρως αντιλαικά, οικονομικά μέτρα, που καταστρέφουν το ελληνικό νοικοκυριό,
την Ελληνική επιχείρηση και το Ελληνικό εμπόριο. O πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Λαμίας μίλησε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star κεντρικής Ελλάδας για τους λόγους που ο ίδιος και οι συνάδελφοί του, συνέταξαν μια τόσο σκληρή επιστολή
Δείτε το video
Oχι αλλο σώσιμο
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Άκουσα σήμερα το πρωί το Βενιζέλο να δηλώνει φεύγοντας για τη συνεδρίαση στο Εurogroup ότι «από τη σημερινή μέρα εξαρτάται η δανειακή επιβίωση της χώρας», με έντονα δραματικό αλλά και εκφοβιστικό τρόπο, ανάλογο με εκείνον που εξαπολύει κατά καιρούς η Μέρκελ και το σινάφι της εναντίον μας. Αναρωτήθηκα προς στιγμή ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος και με ποιανού το μέρος είναι. Συνεδριάζει με τους ομοίους του που βρίσκονται στις ανώτατες θέσεις, μήνες τώρα, για τους Έλληνες, για το συμφέρον της δικής μου χώρας; Για τη χώρα που τους εξέθρεψε, τους σπούδασε από τα δημόσια ταμεία της, τους χειροκρότησε και τέλος τους ψήφισε και επένδυσε πάνω τους όλες τις ελπίδες και τα όνειρα τους; Ή για το συμφέρον της δικής τους Ευρώπης, του Γιούγκερ, του Ολιν Ρεν της Μέρκελ και Σαρκοζί, που παίζουν τα πολιτικά τους παιχνίδια και τα οικονομικά τους συμφέροντα πάνω στη δυστυχία εκατομμυρίων άλλων, που μας απειλούν, που καταλύουν τα εργασιακά μας δικαιώματα, το κράτος πρόνοιας και σε λίγο το κράτος δικαίου μιας ολόκληρης χώρας (αφού το επόμενο βήμα τους θα είναι να αποδυναμώσουν ακόμα και το Σύνταγμα της).
Και έντρομη αναλογίστηκα ότι ο μόνος στόχος, το μόνο όνειρο των δικών μας αντιπροσώπων είναι να συνεχίσουν ακόμα και σήμερα, την ύστατη στιγμή, την πολιτική πάνω στην οποία στήριξαν όλο το πολιτικό τους οικοδόμημα δεκαετίες τώρα. Στα δανεικά. Που τους εξασφάλισαν με πολύ εύκολο τρόπο την πολιτική τους νομιμοποίηση, χάρη στις πρακτικές της δωροδοκίας, της μίζας και της λαμογιάς. Και θέλουν να συνεχίσει η Ελλάδα να στηρίζεται πάνω στα ίδια δεκανίκια, στα δανεικά και έχει ο θεός... Δώστε λίγο παντεσπάνι στο λαό να το βουλώσει για τις ανομίες μας, σάμπως δικό μας είναι; έλεγαν.
Ποιος όμως τους είπε ότι το μόνο όνειρο μου και πολλών άλλων είναι να εξασφαλίσω κι άλλα χρήματα, δανεικά; Αυτά που τώρα όμως θα μας πάρουν όχι το παντεσπάνι, αλλά το ψωμί και θα το αντικαταστήσουν με ξεροκόμματο. Πώς νομίζουν ότι θα εθελοδουλήσω όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά και για τα παιδιά μου, για να συνεχίσουν να μου στερούν όχι το ξεροκόμματο αλλά την ίδια την ελευθερία μου; Να ξεχάσω εκείνη την Ελλάδα που χρόνια τώρα με πιπίλιζε για τα ανδραγαθήματα της στην Ιστορία, για εκείνους τους ωραίους Έλληνες που αγωνίστηκαν για να μη λεηλατηθεί η χώρα τους;
Θέλω να συνεχίσω να έχω όνειρα και μια μόνο ελπίδα, να δω το μέλλον των παιδιών μου να γίνει καλύτερο από το δικό μου έντρομο παρόν. Να έχουν το δικαίωμα να οραματίζονται, να ελπίζουν και τέλος να παλεύουν για τους στόχους που βάζουν και όχι να παλεύουν για τα αυτoνόητα: την ελευθερία τους, τη δικαιοσύνη και την ισότητα. Αυτές οι μάχες δόθηκαν πριν 200 χρόνια. Τέλος. Εθελοτυφλούν αν νομίζουν ότι η μάχη δίνεται για τα 300 εκ ευρώ των συντάξεων. Είσαι μικρόνοος, ανεύθυνος, και τέλος δειλός αν νομίζεις ότι δίνεις μάχη για 300 εκ ευρώ και για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Στη μάχη τα παίζει κανείς όλα για όλα, ειδικά όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις παρά μόνο την αξιοπρέπεια σου. Σε μια χρεοκοπημένη χώρα που της έχεις στερήσει το όνειρο και της πετάς ξεροκόμματα δεν μπορείς να λες ότι δίνεις μάχη ακόμα, από την πολυθρόνα του πολιτικού γραφείου σου.
Οι μάχες δίνονται εκεί έξω, πάνω στο πεδίο των διαπραγματεύσεων, αντιμέτωπος με τους κάθε λογής εκβιαστές και όχι σε συσκέψεις με τους «συναγωνιστές» σου. Καλύτερα να πας και να καείς στον πόλεμο αλλά να βάλεις φωτιά και τους άλλους παρά να γυρίσεις με τα σώβρακα κατεβασμένα και εξευτελισμένος παραδίνοντας το λαό σου στη δουλοπρέπεια και στη φτώχεια.
* Η Κατερίνα Καραμφυλίδου είναι εκδότρια της Parallaxi.
Από........ parallaxi
Άκουσα σήμερα το πρωί το Βενιζέλο να δηλώνει φεύγοντας για τη συνεδρίαση στο Εurogroup ότι «από τη σημερινή μέρα εξαρτάται η δανειακή επιβίωση της χώρας», με έντονα δραματικό αλλά και εκφοβιστικό τρόπο, ανάλογο με εκείνον που εξαπολύει κατά καιρούς η Μέρκελ και το σινάφι της εναντίον μας. Αναρωτήθηκα προς στιγμή ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος και με ποιανού το μέρος είναι. Συνεδριάζει με τους ομοίους του που βρίσκονται στις ανώτατες θέσεις, μήνες τώρα, για τους Έλληνες, για το συμφέρον της δικής μου χώρας; Για τη χώρα που τους εξέθρεψε, τους σπούδασε από τα δημόσια ταμεία της, τους χειροκρότησε και τέλος τους ψήφισε και επένδυσε πάνω τους όλες τις ελπίδες και τα όνειρα τους; Ή για το συμφέρον της δικής τους Ευρώπης, του Γιούγκερ, του Ολιν Ρεν της Μέρκελ και Σαρκοζί, που παίζουν τα πολιτικά τους παιχνίδια και τα οικονομικά τους συμφέροντα πάνω στη δυστυχία εκατομμυρίων άλλων, που μας απειλούν, που καταλύουν τα εργασιακά μας δικαιώματα, το κράτος πρόνοιας και σε λίγο το κράτος δικαίου μιας ολόκληρης χώρας (αφού το επόμενο βήμα τους θα είναι να αποδυναμώσουν ακόμα και το Σύνταγμα της).
Και έντρομη αναλογίστηκα ότι ο μόνος στόχος, το μόνο όνειρο των δικών μας αντιπροσώπων είναι να συνεχίσουν ακόμα και σήμερα, την ύστατη στιγμή, την πολιτική πάνω στην οποία στήριξαν όλο το πολιτικό τους οικοδόμημα δεκαετίες τώρα. Στα δανεικά. Που τους εξασφάλισαν με πολύ εύκολο τρόπο την πολιτική τους νομιμοποίηση, χάρη στις πρακτικές της δωροδοκίας, της μίζας και της λαμογιάς. Και θέλουν να συνεχίσει η Ελλάδα να στηρίζεται πάνω στα ίδια δεκανίκια, στα δανεικά και έχει ο θεός... Δώστε λίγο παντεσπάνι στο λαό να το βουλώσει για τις ανομίες μας, σάμπως δικό μας είναι; έλεγαν.
Ποιος όμως τους είπε ότι το μόνο όνειρο μου και πολλών άλλων είναι να εξασφαλίσω κι άλλα χρήματα, δανεικά; Αυτά που τώρα όμως θα μας πάρουν όχι το παντεσπάνι, αλλά το ψωμί και θα το αντικαταστήσουν με ξεροκόμματο. Πώς νομίζουν ότι θα εθελοδουλήσω όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά και για τα παιδιά μου, για να συνεχίσουν να μου στερούν όχι το ξεροκόμματο αλλά την ίδια την ελευθερία μου; Να ξεχάσω εκείνη την Ελλάδα που χρόνια τώρα με πιπίλιζε για τα ανδραγαθήματα της στην Ιστορία, για εκείνους τους ωραίους Έλληνες που αγωνίστηκαν για να μη λεηλατηθεί η χώρα τους;
Θέλω να συνεχίσω να έχω όνειρα και μια μόνο ελπίδα, να δω το μέλλον των παιδιών μου να γίνει καλύτερο από το δικό μου έντρομο παρόν. Να έχουν το δικαίωμα να οραματίζονται, να ελπίζουν και τέλος να παλεύουν για τους στόχους που βάζουν και όχι να παλεύουν για τα αυτoνόητα: την ελευθερία τους, τη δικαιοσύνη και την ισότητα. Αυτές οι μάχες δόθηκαν πριν 200 χρόνια. Τέλος. Εθελοτυφλούν αν νομίζουν ότι η μάχη δίνεται για τα 300 εκ ευρώ των συντάξεων. Είσαι μικρόνοος, ανεύθυνος, και τέλος δειλός αν νομίζεις ότι δίνεις μάχη για 300 εκ ευρώ και για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Στη μάχη τα παίζει κανείς όλα για όλα, ειδικά όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις παρά μόνο την αξιοπρέπεια σου. Σε μια χρεοκοπημένη χώρα που της έχεις στερήσει το όνειρο και της πετάς ξεροκόμματα δεν μπορείς να λες ότι δίνεις μάχη ακόμα, από την πολυθρόνα του πολιτικού γραφείου σου.
Οι μάχες δίνονται εκεί έξω, πάνω στο πεδίο των διαπραγματεύσεων, αντιμέτωπος με τους κάθε λογής εκβιαστές και όχι σε συσκέψεις με τους «συναγωνιστές» σου. Καλύτερα να πας και να καείς στον πόλεμο αλλά να βάλεις φωτιά και τους άλλους παρά να γυρίσεις με τα σώβρακα κατεβασμένα και εξευτελισμένος παραδίνοντας το λαό σου στη δουλοπρέπεια και στη φτώχεια.
* Η Κατερίνα Καραμφυλίδου είναι εκδότρια της Parallaxi.
Από........ parallaxi
Ούτε αδιέξοδα, ούτε διλήμματα, λύση! Του Μιχάλη Γουδή
Αναρτήθηκε από......... energoipoliteskv.blogspot.com
Η συλλογική αφύπνιση από το σοκ είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό ιστορικό στοίχημα για μια χώρα που βάδισε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες αποθεώνοντας τον κομματικό φανατισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Πολίτες που δεν έμαθαν ποτέ να διεκδικούν συλλογικά παρά μόνο πίσω από ταμπέλες συνδικάτων, παρατάξεων, κομμάτων κτλ. Καλούνται σήμερα να έρθουν αντιμέτωποι με το σύστημα και τα πρόσωπα που τους εξασφάλισαν επί σειρά ετών την ευημερία τους. Και η αντίδρασή τους είναι το σοκ. Σοκ από τα πρωτόγνωρα μέτρα που βιάζουν την καθημερινότητά τους. Σοκ επειδή τα μέτρα αυτά τα ψήφισαν οι... ηγέτες τους που τους συγκέντρωναν με ανθοδέσμες και ελληνικές σημαίες στις πλατείες. Αν δεν είναι αυτοί, τι λοιπόν;
Διλήμματα και μονόδρομοι για το μέλλον μιας χώρας και ενός λαού δε νοούνται. Δεν είναι δυνατόν να τίθενται από κανέναν και για κανέναν λόγο. Η μόνη απάντηση που έχει δοθεί ιστορικά σε διλήμματα είναι ο πόλεμος, θερμός ή «ψυχρός». Σε μία Ευρώπη που εν πάσει περιπτώσει κατάφερε και κέρδισε την ειρήνη τον τελευταίο μισό αιώνα η προσφυγή στα όπλα υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Επομένως, όταν ο πόλεμος είναι οικονομικός και ασκείται από οικονομικούς και πολιτικούς δολοφόνους, η μοναδική απάντηση σε διλήμματα από μία ανεξάρτητη χώρα με εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια είναι η άρνηση της συζήτησης σε μια τέτοια βάση.
Κάθε διαπραγμάτευση ανάμεσα σε δύο μέρη προϋποθέτει ζητούμενα και προτάσεις εκατέρωθεν με απώτερο σκοπό και οι δύο πλευρές να βγουν κατά το δυνατόν ικανοποιημένες. Στην περίπτωση της Ελλάδας το δίλημμα χρεοκοπία ή εξαθλίωση είναι εξευτελιστικό να τίθεται. Και μάλιστα η μονόδρομη επιλογή να είναι η εξαθλίωση... Όταν τίποτα από τα δύο δεν είναι προς το συμφέρον των πολιτών σου, τότε εφευρίσκεις τρίτη οδό. Για παράδειγμα, προτείνεις το πάγωμα των τόκων για κάποιο χρονικό διάστημα. Ή απενεχοποιείς τη χρεοκοπία ως έννοια, όπως προτείνει ο Γιάνης Βαρουφάκης, και αφήνεις την άλλη πλευρά με τα διλήμματά της.
Αν τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο- εθνική προδοσία, ανικανότητα, αδυναμία, συνδυασμός όλων των παραπάνω- οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων είναι ανάγκη να τους καταστεί σαφές πως μοναδική αποστολή τους είναι να δίνουν λύσεις προς το συμφέρον των πολλών. Δεν είναι εκεί για να προδιαγράφουν φασιστικά το αποτέλεσμα ενδεχόμενων εκλογών ούτε για να επεκτείνουν τη θητεία κυβερνήσεων που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση. Δεν είναι εκεί για να αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία και να ντροπιάζουν το θεσμό και το πολίτευμα...
Πώς ασκείται πίεση προς τους πολιτικούς και προς τους εκπροσώπους των ξένων κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών; Η πρόκληση για ουσιαστικές και αποτελεσματικές απαντήσεις είναι μεγάλη. Το ζητούμενο είναι η συσπείρωση. Πώς επιτυγχάνεις τη συσπείρωση στην εποχή των social media; Η Αραβική Άνοιξη έδειξε τον τρόπο και μάλιστα υπό τις πλέον δυσμενείς συνθήκες. Η συσπείρωση είναι που θα αλλάξει την ατζέντα των ΜΜΕ που έχουν αφήσει κατά μέρους τον επιμορφωτικό και τον κοινωνικό τους ρόλο και έχουν καταστεί φερέφωνα «πυρετωδών διαπραγματεύσεων και κρίσιμων εξελίξεων στην εθνική μάχη για τη δόση ή το Μνημόνιο»...
Το επόμενο βήμα απαιτεί προτάσεις. Ένα πρόσωπο με σπάνια πείρα που εκτιμώ όσο λίγα μου είπε στο τηλέφωνο μια μέρα πως πρέπει να βγούμε με 10 θέσεις στις οποίες συμφωνούμε όλοι λίγο πολύ (π.χ. περιορισμός βουλευτικών προνομίων, αλλαγή συσχετισμών για την ψήφιση των νομοσχεδίων κ.α.) και να τις διεκδικήσουμε. Συλλογικά, με αναπαραγωγή τους μέσω των κοινωνικών δικτύων, μέσω των ΜΜΕ, με κοινοποίηση στους αρμοδίους. Με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Όχι απλώς αντίδραση για την αντίδραση. Ξεσηκωμός που θα επαναφέρει το Λόγο στη χώρα που τον γέννησε ως έννοια.
Τα συνεχή αδιέξοδα, τα διλήμματα και τα προκλητικά μέτρα το μόνο που εγείρουν είναι βίαιες σκέψεις. Το θέμα είναι πριν οι σκέψεις γίνουν πράξεις και βυθιστεί η χώρα στο απόλυτο χάος να επιδιωχθεί πραγματική λύση σε αυτό το πρόβλημα που έχει αλλάξει τις ζωές μας. Άλλωστε, οι ψυχολόγοι λένε πως η επαναφορά από την κατάσταση του σοκ μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Πηγή: parallaximag.gr
Εδώ και πολύ καιρό η λογική έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα. Οι πολιτικοί έχουν παγιώσει μία στρατηγική διλημμάτων («ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», «ευρώ ή δραχμή», «νέα μνημόνιο ή χρεοκοπία»), η οποία αναπαράγεται με προπαγανδιστικό ρυθμό από τα ΜΜΕ και σε συνδυασμό με τη συχνή βροχή από μέτρα έχουν μεταβάλλει την καθημερινότητα και έχουν φέρει τη μεγάλη μερίδα των πολιτών στην κατάσταση του σοκ.Αυτός είναι ο επιδιωκόμενος στόχος κατά τη Ναόμι Κλάιν πριν αρχίσει η επόμενη φάση της λεηλασίας μιας χώρας από τους οικονομικούς δολοφόνους, όπως τους περιέγραψε ο Τζον Πέρκινς. Το ζητούμενο είναι η αφύπνιση από το σοκ...
Η συλλογική αφύπνιση από το σοκ είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό ιστορικό στοίχημα για μια χώρα που βάδισε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες αποθεώνοντας τον κομματικό φανατισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Πολίτες που δεν έμαθαν ποτέ να διεκδικούν συλλογικά παρά μόνο πίσω από ταμπέλες συνδικάτων, παρατάξεων, κομμάτων κτλ. Καλούνται σήμερα να έρθουν αντιμέτωποι με το σύστημα και τα πρόσωπα που τους εξασφάλισαν επί σειρά ετών την ευημερία τους. Και η αντίδρασή τους είναι το σοκ. Σοκ από τα πρωτόγνωρα μέτρα που βιάζουν την καθημερινότητά τους. Σοκ επειδή τα μέτρα αυτά τα ψήφισαν οι... ηγέτες τους που τους συγκέντρωναν με ανθοδέσμες και ελληνικές σημαίες στις πλατείες. Αν δεν είναι αυτοί, τι λοιπόν;
Διλήμματα και μονόδρομοι για το μέλλον μιας χώρας και ενός λαού δε νοούνται. Δεν είναι δυνατόν να τίθενται από κανέναν και για κανέναν λόγο. Η μόνη απάντηση που έχει δοθεί ιστορικά σε διλήμματα είναι ο πόλεμος, θερμός ή «ψυχρός». Σε μία Ευρώπη που εν πάσει περιπτώσει κατάφερε και κέρδισε την ειρήνη τον τελευταίο μισό αιώνα η προσφυγή στα όπλα υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Επομένως, όταν ο πόλεμος είναι οικονομικός και ασκείται από οικονομικούς και πολιτικούς δολοφόνους, η μοναδική απάντηση σε διλήμματα από μία ανεξάρτητη χώρα με εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια είναι η άρνηση της συζήτησης σε μια τέτοια βάση.
Κάθε διαπραγμάτευση ανάμεσα σε δύο μέρη προϋποθέτει ζητούμενα και προτάσεις εκατέρωθεν με απώτερο σκοπό και οι δύο πλευρές να βγουν κατά το δυνατόν ικανοποιημένες. Στην περίπτωση της Ελλάδας το δίλημμα χρεοκοπία ή εξαθλίωση είναι εξευτελιστικό να τίθεται. Και μάλιστα η μονόδρομη επιλογή να είναι η εξαθλίωση... Όταν τίποτα από τα δύο δεν είναι προς το συμφέρον των πολιτών σου, τότε εφευρίσκεις τρίτη οδό. Για παράδειγμα, προτείνεις το πάγωμα των τόκων για κάποιο χρονικό διάστημα. Ή απενεχοποιείς τη χρεοκοπία ως έννοια, όπως προτείνει ο Γιάνης Βαρουφάκης, και αφήνεις την άλλη πλευρά με τα διλήμματά της.
Αν τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο- εθνική προδοσία, ανικανότητα, αδυναμία, συνδυασμός όλων των παραπάνω- οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων είναι ανάγκη να τους καταστεί σαφές πως μοναδική αποστολή τους είναι να δίνουν λύσεις προς το συμφέρον των πολλών. Δεν είναι εκεί για να προδιαγράφουν φασιστικά το αποτέλεσμα ενδεχόμενων εκλογών ούτε για να επεκτείνουν τη θητεία κυβερνήσεων που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση. Δεν είναι εκεί για να αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία και να ντροπιάζουν το θεσμό και το πολίτευμα...
Πώς ασκείται πίεση προς τους πολιτικούς και προς τους εκπροσώπους των ξένων κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών; Η πρόκληση για ουσιαστικές και αποτελεσματικές απαντήσεις είναι μεγάλη. Το ζητούμενο είναι η συσπείρωση. Πώς επιτυγχάνεις τη συσπείρωση στην εποχή των social media; Η Αραβική Άνοιξη έδειξε τον τρόπο και μάλιστα υπό τις πλέον δυσμενείς συνθήκες. Η συσπείρωση είναι που θα αλλάξει την ατζέντα των ΜΜΕ που έχουν αφήσει κατά μέρους τον επιμορφωτικό και τον κοινωνικό τους ρόλο και έχουν καταστεί φερέφωνα «πυρετωδών διαπραγματεύσεων και κρίσιμων εξελίξεων στην εθνική μάχη για τη δόση ή το Μνημόνιο»...
Το επόμενο βήμα απαιτεί προτάσεις. Ένα πρόσωπο με σπάνια πείρα που εκτιμώ όσο λίγα μου είπε στο τηλέφωνο μια μέρα πως πρέπει να βγούμε με 10 θέσεις στις οποίες συμφωνούμε όλοι λίγο πολύ (π.χ. περιορισμός βουλευτικών προνομίων, αλλαγή συσχετισμών για την ψήφιση των νομοσχεδίων κ.α.) και να τις διεκδικήσουμε. Συλλογικά, με αναπαραγωγή τους μέσω των κοινωνικών δικτύων, μέσω των ΜΜΕ, με κοινοποίηση στους αρμοδίους. Με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Όχι απλώς αντίδραση για την αντίδραση. Ξεσηκωμός που θα επαναφέρει το Λόγο στη χώρα που τον γέννησε ως έννοια.
Τα συνεχή αδιέξοδα, τα διλήμματα και τα προκλητικά μέτρα το μόνο που εγείρουν είναι βίαιες σκέψεις. Το θέμα είναι πριν οι σκέψεις γίνουν πράξεις και βυθιστεί η χώρα στο απόλυτο χάος να επιδιωχθεί πραγματική λύση σε αυτό το πρόβλημα που έχει αλλάξει τις ζωές μας. Άλλωστε, οι ψυχολόγοι λένε πως η επαναφορά από την κατάσταση του σοκ μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Πηγή: parallaximag.gr
ΠΡΟΒΟμάστορες : Πρόσκληση σε Διοικητικό Συμβούλιο
Αναρτήθηκε από........ energoipoliteskv.blogspot.com
Πληροφορίες: κ. Νίκος Αναστασίου
Τηλ: 6974964428
Καμένα Βούρλα 9-2-2012
Αρ. Πρωτ.: 3
Προς: Τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου
Τα μέλη του συλλόγου
Σύμφωνα με το Καταστατικό αρ.15 ο Πρόεδρος, καλεί τα μέλη του Δ.Σ. και τα μέλη του Συλλόγου μας την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012 στις 20:00 στο Καινούριο στο Παλαιό Δημοτικό Σχολείο, για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα:
Επικύρωση πρακτικού υπ'αρ. 27/11-1-2012.
Εγγραφή νέων μελών
Πρόγραμμα Μαρτίου.
Διάφορα θέματα.
Με εντολή Προέδρου
O Γεν. Γραμματέας
Κων/νος Ανεστόπουλος
Πληροφορίες: κ. Νίκος Αναστασίου
Τηλ: 6974964428
Καμένα Βούρλα 9-2-2012
Αρ. Πρωτ.: 3
Προς: Τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου
Τα μέλη του συλλόγου
Σύμφωνα με το Καταστατικό αρ.15 ο Πρόεδρος, καλεί τα μέλη του Δ.Σ. και τα μέλη του Συλλόγου μας την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012 στις 20:00 στο Καινούριο στο Παλαιό Δημοτικό Σχολείο, για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα:
Επικύρωση πρακτικού υπ'αρ. 27/11-1-2012.
Εγγραφή νέων μελών
Πρόγραμμα Μαρτίου.
Διάφορα θέματα.
Με εντολή Προέδρου
O Γεν. Γραμματέας
Κων/νος Ανεστόπουλος
Συλλαλητήριο ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την Κυριακή στο Σύνταγμα
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Σαρανταoκτάωρη απεργιακή κινητοποίηση την Παρασκευή και το Σάββατο (10-11 τρέχοντος) αποφάσισαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις προβλέψεις του νέου μνημονίου με την τρόικα.
Επίσης, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση εκδηλώσεων διαμαρτυρίας τις ημέρες της απεργίας και κεντρικό συλλαλητήριο την Κυριακή στην πλατεία Συντάγματος.
Από ........ antinews
Σαρανταoκτάωρη απεργιακή κινητοποίηση την Παρασκευή και το Σάββατο (10-11 τρέχοντος) αποφάσισαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις προβλέψεις του νέου μνημονίου με την τρόικα.
Επίσης, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση εκδηλώσεων διαμαρτυρίας τις ημέρες της απεργίας και κεντρικό συλλαλητήριο την Κυριακή στην πλατεία Συντάγματος.
Από ........ antinews
Eurogroup : Ελάτε την Τετάρτη με ψήφους, υπογραφές και 325 εκ"
Αναρτήθηκε από..... enetgoipoliteskv.blogspot.com
Nα ψηφιστούν τα μέτρα στο ελληνικό κοινοβούλιο και μετά να ληφθούν οριστικές αποφάσεις για την Ελλάδα αποφάσισε το Εurogroup σε απόλυτα εχθρική κίνηση προς την ......... Ελληνική κυβέρνηση το ελληνικό πολιτικό σύστημα και την χώρα.
Nα ψηφιστούν τα μέτρα στο ελληνικό κοινοβούλιο και μετά να ληφθούν οριστικές αποφάσεις για την Ελλάδα αποφάσισε το Εurogroup σε απόλυτα εχθρική κίνηση προς την ......... Ελληνική κυβέρνηση το ελληνικό πολιτικό σύστημα και την χώρα.
Μάλιστα οι εταίροι μας με επικεφαλής την Γερμανία αμφισβήτησαν την επάρκεια της συμφωνίας αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο και νέων μέτρων.Κατά τη συνεδρίαση, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμεν να συγκληθεί η σύνοδος κορυφής της ευρωζώνης των 17 αμέσως μετά την ψήφιση των μέτρων από την ελληνική Βουλή. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, εξετάζεται η σύνοδος να πραγματοποιηθεί ακόμη και την ερχόμενη Κυριακή μετά το τέλος της ψηφοφορίας στην Ελληνική Βουλή
Ο Υπουργός Οικονομικών δήλωσε
«Δυστυχώς το Εurogroup δεν έλαβε τελική απόφαση, το οποίο είναι συνεδεμένο με το psi μέσα από το
οποίο η Ελλάδα θα απαλλαγεί από μεγάλο κομμάτι του δημόσιου χρέους της. Διατυπώθηκαν πολλές αντιρρήσεις από πολλές χώρες, βασισμένες στο γεγονός ότι δεν ολοκληρώσαμε σε συνεργασία με την τρόικα τα μέτρα» τόνισε ο υπουργός Οικονομικών Ε.Βενιζέλος μετά τη συνεδρίαση του Εurogroup.
«Το κυριότερο είναι πως το Eurogroup έλαβε υπόψην του το γεγονός ότι δεν έχουν δοθεί ακόμα έγγραφες δεσμεύσεις από τους πολιτικούς αρχηγούς για το πρόγραμμα. Από σήμερα μέχρι το επόμενο Eurogroup που θα είναι την Τετάρτη η χώρα μας θα κάνει μία στρατηγική επιλογή.
Αν θέλουμε τη σωτηρία μέσα στην Έυρώπη πρέπει αν ο λαός μας ευνοεί μία άλλη πολιτική που αναγκαστικά οδηγεί εκτός ευρωζώνης, πρέπει αυτό να το πούμε ευθέως και στον εαυτό μας και στους πολίτες. Δεν μπορεί πλέον κανείς να κρατεί στάση που πατά σε δύο βάρκες. Δεν μπορεί κανείς να κάνει «τον καλό» για λόγους μικροπολιτικούς, είναι ώρα δύσκολων αποφάσεων.
Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε θυσίες και ανάμεσα σε ακόμη μεγαλύτερες θυσίες. Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε ταπεινώσεις και ανάμεσα σε ακόμη μεγαλύτερες αν οδηγηθούμε σε λύσεις με μεγαλύτερο κόστος για την κάθε οικογένεια, επιχείρηση. Πέρασε η εποχή της δημαγωγίας και των ψευδαισθήσεων.
Η ελληνική οικογένεια πρέπει να έχει πλήρη εικόνα. Αυτά που θα γίνουν μέχρι την Τετάρτη θα αφορούν τα επόμενα χρόνια. Θα πρέπει να ξέρουμε γιατί ταλαιπωρούμαστε ηθικά σαν λαός. Πρέπει να ξαναβρούμε ορίζοντα».
Τι γράφουν τα Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης για την Ελλάδα
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Μεγάλη προβολή δίνουν τα αμερικανικά ΜΜΕ στις εξελίξεις που αφορούν την Ελλάδα. Η «Νιου Γιορκ Τάιμς», με κύριο άρθρο της, επαναλαμβάνει ότι «τα νέα μέτρα λιτότητας θα επιδεινώσουν δραματικά την κατάσταση στη σχεδόν χρεοκοπημένη Ελλάδα».
Διατυπώνει την άποψη ότι η χώρα μας «τελικά, δεν θα μπορέσει παρά να υποκύψει στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών απαιτήσεων ως προϋπόθεση για μια νέα δανειακή σύμβαση».
Η εφημερίδα επιρρίπτει ευθύνες στη Γερμανίδα Καγκελάριο, την οποία θεωρεί «κύρια αρχιτέκτονα της καταστροφικής κακοδιαχείρισης που ακολουθεί η Ευρώπη στο χειρισμό της κρίσης χρέους της ευρωζώνης».
Στη συνέχεια, η σύνταξη της εφημερίδας, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι «ωστόσο, η Ελλάδα συνέβαλε έντονα στα προβλήματά της. Επί σειρά ετών, η ελληνική κυβέρνηση παραχάρασσε τα στοιχεία για το έλλειμμα, χρησιμοποιώντας το ως πρόσχημα για να συγκεντρώνει απλήρωτα χρέη, ενώ η νέα κυβέρνηση που εξελέγη το 2009 αποδέχθηκε τη συμφωνία για τη δανειακή σύμβαση της ΕΕ, αλλά στη συνέχεια, απέτυχε να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις για το άνοιγμα της αγοράς».
Η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», με επίσης κύριο άρθρο και αναφερόμενη στις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές της, διερωτάται «ποιος δηλώνει ότι οι επαίτες δεν μπορούν να είναι επιλεκτικοί;»,
Μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι «οι Έλληνες πολιτικοί κρατούν τα ηνία για όσο διάστημα οι αρχιτέκτονες του δανείου πιστεύουν ότι μια ελληνική χρεοκοπία, άτακτη ή όχι, θα μπορούσε να αποβεί καταστροφική για την Ευρώπη».
Αναφορά κάνει και «στο διαγωνισμό για το ποιος ευθύνεται για τα δεινά της Ελλάδας», σημειώνοντας ότι «είναι δύσκολο να αποφανθεί κανείς, καθώς υπό την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας η Ελλάδα "μαγείρεψε" τα βιβλία για να μειώσει το έλλειμμα, ενώ μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, χάθηκε σχεδόν κάθε στόχος που η σοσιαλιστική κυβέρνηση υποσχέθηκε να εκπληρώσει, είτε επρόκειτο για είσπραξη φόρων, μείωση ελλείμματος, ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων ή εφαρμογή άλλων διατάξεων».
Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «τώρα, τα ελληνικά κόμματα συνεχίζουν να αγωνίζονται για πολιτική επικράτηση ενόψει των εκλογών και ούτε η διαδικασία ή το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι εποικοδομητικό.
Παρ' όλα αυτά, το πραγματικό θαύμα είναι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτόν τον πλανήτη που είναι έτοιμοι να χορηγήσουν ένα νέο δάνειο, εφόσον οι Έλληνες τούς το επιτρέψουν. Οι επαίτες μπορεί να είναι επιλεκτικοί, εάν τους επιτραπεί το δικαίωμα επιλογής».
Σε σχετική ανταπόκριση στην ίδια εφημερίδα υπογραμμίζεται ότι η στήριξη του νέου προγράμματος λιτότητας, με «επίμαχο θέμα διαφωνίας» μεταξύ των τριών ηγετών τις περικοπές στο συνταξιοδοτικό σύστημα, θα είναι δύσκολο επίτευγμα για τους Έλληνες πολιτικούς, κυρίως ενόψει των εθνικών εκλογών.
Επίσης, σημειώνεται η άποψη αναλυτών ότι «οι εταίροι της κυβέρνησης συνασπισμού θέλησαν να αποφύγουν τις ευθύνες για τη συμφωνία, ευελπιστώντας ότι ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος θα καταστεί κύριος στόχος της λαϊκής οργής».
Σε άλλα δημοσιεύματα και ανταποκρίσεις σε ΜΜΕ των ΗΠΑ υποστηρίζεται ότι η Τρόικα έχει σκληρύνει τη στάση της λόγω της «αδυναμίας» που επέδειξε η κυβέρνηση στον περιορισμό του δημόσιου τομέα και στις ιδιωτικοποιήσεις.
Από ......... parapolitika
Μεγάλη προβολή δίνουν τα αμερικανικά ΜΜΕ στις εξελίξεις που αφορούν την Ελλάδα. Η «Νιου Γιορκ Τάιμς», με κύριο άρθρο της, επαναλαμβάνει ότι «τα νέα μέτρα λιτότητας θα επιδεινώσουν δραματικά την κατάσταση στη σχεδόν χρεοκοπημένη Ελλάδα».
Διατυπώνει την άποψη ότι η χώρα μας «τελικά, δεν θα μπορέσει παρά να υποκύψει στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών απαιτήσεων ως προϋπόθεση για μια νέα δανειακή σύμβαση».
Η εφημερίδα επιρρίπτει ευθύνες στη Γερμανίδα Καγκελάριο, την οποία θεωρεί «κύρια αρχιτέκτονα της καταστροφικής κακοδιαχείρισης που ακολουθεί η Ευρώπη στο χειρισμό της κρίσης χρέους της ευρωζώνης».
Στη συνέχεια, η σύνταξη της εφημερίδας, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι «ωστόσο, η Ελλάδα συνέβαλε έντονα στα προβλήματά της. Επί σειρά ετών, η ελληνική κυβέρνηση παραχάρασσε τα στοιχεία για το έλλειμμα, χρησιμοποιώντας το ως πρόσχημα για να συγκεντρώνει απλήρωτα χρέη, ενώ η νέα κυβέρνηση που εξελέγη το 2009 αποδέχθηκε τη συμφωνία για τη δανειακή σύμβαση της ΕΕ, αλλά στη συνέχεια, απέτυχε να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις για το άνοιγμα της αγοράς».
Η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», με επίσης κύριο άρθρο και αναφερόμενη στις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές της, διερωτάται «ποιος δηλώνει ότι οι επαίτες δεν μπορούν να είναι επιλεκτικοί;»,
Μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι «οι Έλληνες πολιτικοί κρατούν τα ηνία για όσο διάστημα οι αρχιτέκτονες του δανείου πιστεύουν ότι μια ελληνική χρεοκοπία, άτακτη ή όχι, θα μπορούσε να αποβεί καταστροφική για την Ευρώπη».
Αναφορά κάνει και «στο διαγωνισμό για το ποιος ευθύνεται για τα δεινά της Ελλάδας», σημειώνοντας ότι «είναι δύσκολο να αποφανθεί κανείς, καθώς υπό την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας η Ελλάδα "μαγείρεψε" τα βιβλία για να μειώσει το έλλειμμα, ενώ μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, χάθηκε σχεδόν κάθε στόχος που η σοσιαλιστική κυβέρνηση υποσχέθηκε να εκπληρώσει, είτε επρόκειτο για είσπραξη φόρων, μείωση ελλείμματος, ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων ή εφαρμογή άλλων διατάξεων».
Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «τώρα, τα ελληνικά κόμματα συνεχίζουν να αγωνίζονται για πολιτική επικράτηση ενόψει των εκλογών και ούτε η διαδικασία ή το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι εποικοδομητικό.
Παρ' όλα αυτά, το πραγματικό θαύμα είναι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτόν τον πλανήτη που είναι έτοιμοι να χορηγήσουν ένα νέο δάνειο, εφόσον οι Έλληνες τούς το επιτρέψουν. Οι επαίτες μπορεί να είναι επιλεκτικοί, εάν τους επιτραπεί το δικαίωμα επιλογής».
Σε σχετική ανταπόκριση στην ίδια εφημερίδα υπογραμμίζεται ότι η στήριξη του νέου προγράμματος λιτότητας, με «επίμαχο θέμα διαφωνίας» μεταξύ των τριών ηγετών τις περικοπές στο συνταξιοδοτικό σύστημα, θα είναι δύσκολο επίτευγμα για τους Έλληνες πολιτικούς, κυρίως ενόψει των εθνικών εκλογών.
Επίσης, σημειώνεται η άποψη αναλυτών ότι «οι εταίροι της κυβέρνησης συνασπισμού θέλησαν να αποφύγουν τις ευθύνες για τη συμφωνία, ευελπιστώντας ότι ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος θα καταστεί κύριος στόχος της λαϊκής οργής».
Σε άλλα δημοσιεύματα και ανταποκρίσεις σε ΜΜΕ των ΗΠΑ υποστηρίζεται ότι η Τρόικα έχει σκληρύνει τη στάση της λόγω της «αδυναμίας» που επέδειξε η κυβέρνηση στον περιορισμό του δημόσιου τομέα και στις ιδιωτικοποιήσεις.
Από ......... parapolitika
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΡΑ
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Το δωσιλογικό πολιτικό προσωπικό του νεοκατοχικού καθεστώτος ετοιμάζεται να υπογράψει την τελειωτική παράδοση της χώρας αυτές τις ώρες.
Το δωσιλογικό πολιτικό προσωπικό του νεοκατοχικού καθεστώτος ετοιμάζεται να υπογράψει την τελειωτική παράδοση της χώρας αυτές τις ώρες.
Το κάνουν με ψυχρή καρδιά και περίσσιο κυνισμό, διαπράττοντας χειρότερη εθνική προδοσία κι απ’ αυτήν του Τσολάκογλου, ο οποίος τουλάχιστον είχε για δικαιολογία την άνιση μάχη σε έναν πόλεμο με υπέρτερες δυνάμεις.
Οι ώρες είναι κρίσιμες γιατί, αν τους το επιτρέψουμε, θα οδηγηθούμε στην επιβολή μιας νέας βαρβαρότητας, ενός πρωτοφανούς εργασιακού μεσαίωνα, μιας εφιαλτικής κοινωνίας για μας και για τις γενηές που έρχονται, οι οποίες δεν θα ζήσουν ποτέ με τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αμέτρητες θυσίες και αίμα, με εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Θα γίνουμε ξένοι στον τόπο μας.
Οι στιγμές είναι οριακές, η Ελλάδα υποθηκεύεται στο αγγλικό δίκαιο, ο λαός υποδουλώνεται σε μια δράκα τοκογλύφων, εμπόρων των εθνών και άγριων εκμεταλλευτών του διεθνούς καπιταλισμού. Ο μόνος δρόμος αντίστασης και σωτηρίας είναι ο ίδιος ο Λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) καλεί τα μέλη και τους φίλους του, αλλά και όλο τον δημοκρατικό λαό, να αποτρέψουμε το έγκλημα της δανειακής σύμβασης και να διαγράψουμε το χρέος, να ανοίξει ο δρόμος για την λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία!
ΜΕ ΓΕΝΙΚΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ!
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ΚΟΥΪΣΛΙΝΓΚ-ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
ΛΑΕ, ΜΠΟΡΕΙΣ – ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΘΕΙΣ – ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Από ..... activistika
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012
Δεν θα γίνει εμφύλιος, αλλά… ντου από παντού
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Η ώρα των ελικόπτερων ήρθε.
Το γνωρίζουν πολύ καλά αυτοί που είναι να επιβιβαστούν σε αυτά.
Αλίμονο σε αυτούς που θα μείνουν πίσω για να προστατεύσουν την διαφυγή τους… Όμως, για να γίνει αυτή η διαφυγή με ασφάλεια, απαιτείται πρωτίστως να επιβληθεί ένα κλίμα απόλυτης τρομοκρατίας. Ένα κλίμα απόλυτης ανασφάλειας και φόβου…
Και προς ικανοποίηση αυτού του "στόχου", οι «εργολάβοι» του είδους, έπιασαν δουλειά. Πρέπει όλοι μας να πεισθούμε πως επίκειται… εμφύλιος!
Αλλά, τι είδους εμφύλιος θα είναι αυτός, όταν το 90%+ του πληθυσμού θα είναι από τη μία πλευρά και κάποιοι ανεγκέφαλοι πραιτωριανοί (βλ. αστυνομία) από την άλλη; Απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος μπορεί να έχουμε, αλλά εμφύλιο… μάλλον όχι. Εκτός και εάν οι λοβοτομημένοι πολιτικοί ηγέτες αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν τα γνωστά – άγνωστα σκοτεινά κέντρα (βλ. ΜΚΟ) και ξαμολύσουν απέναντι στους Έλληνες πολίτες τις τελευταίες τους εφεδρείες, δηλαδή τον συρφετό των λαθρομεταναστών που σιτίζουν αφειδώς τα τελευταία χρόνια… Όμως, τότε, δεν θα γίνει εμφύλιος, αλλά το απόλυτο ξέσπασμα, που παρόμοιό του δεν θα έχει υπάρξει στα χρονικά…
Ας επανέλθουμε όμως στους πρόθυμους κονδυλοφόρους, οι οποίοι σπέρνουν ανέμους και πρέπει να γνωρίζουν πως θα θερίσουν θύελλες! Οι οποίοι θέλουν να παραγνωρίζουν πως όλα πια έχουν γίνει απλή αριθμητική ή οι θεμελιώδεις κανόνες φυσικής. Ένα κι ένα κάνουν δύο και η δράση γεννά αντίδραση... Και η αντίδραση αυτή είναι νομοτελειακός κανόνας. Μάλιστα, επειδή έχει υπάρξει μεγάλη μέχρι στιγμής «ελαστικότητα», ενδέχεται αυτή η αντίδραση να είναι τέτοιας έντασης που θα ισοπεδώσει –κυριολεκτικά- όσους τολμήσουν να σταθούν απέναντί της.
Ο κόσμος που πεινάει, υποφέρει. Ο κόσμος που παραπάνω από 2 χρόνια τώρα δέχεται από παντού πιέσεις, που βλέπει τα όνειρα και τα σχέδια της ζωής του να γκρεμίζονται (το είδος τους δε θα το κρίνω εγώ)
Ο κόσμος ο οποίος ξυπνά με τον πιο οδυνηρό τρόπο και συνειδητοποιεί πως όλα γύρω του είναι ένα κακοστημένο ψέμα (πολλοί είσαστε οι ένοχοι)
Όλος αυτός ο κόσμος, από κάπου πρέπει να πιαστεί για να ξαναβρεί την ελπίδα του, κάπου πρέπει να ξεσπάσει το θυμό του (δυστυχώς θα το κάνει κυρίως επί αδίκων).
Και θα ξεσπάσει. Όλοι το γνωρίζουν, αλλά θέλουν να το αναστρέψουν και να προσδιορίσουν από τώρα τον «φταίχτη»… Είπαμε, το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο…
Είναι η ψυχολογία των μαζών, την οποία οι κύριοι της εξουσίας την έχουν σπουδάσει πολύ καλά και ξέρουν που ακριβώς οδηγούν τα πράγματα και τις καταστάσεις. Και θα προσπαθήσουν να μην βγουν αυτοί χαμένοι...
Όταν σε όλη αυτή την πιεσμένη κατάσταση καταστροφής, μελετημένα, δε δίνεται ελπίδα, έστω ένα αμυδρό φως στο τούνελ, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα ακολουθήσουν ανεξέλεγκτες, πρωτόγνωρες, καταστάσεις.
Το νου σας όμως, γιατί όσοι από εσάς έχετε εργολαβικά αναλάβει να είστε οι αγγελιοφόροι και η φωνή της εξουσίας προς τα έξω, τυχαίνει η πλειονότητα σας να μην χαίρει την ίδια προστασία που έχουν οι ίδιοι.
Αντί να απειλείτε και να φοβερίζετε, καλύτερα βρείτε τον πραγματικό σας ρόλο και μορφώστε το κοινό σας με τις πληροφορίες σας, δίνοντας μια ελπίδα για το μέλλον κι όχι καταστροφολογώντας!
Η καταστροφή που σπέρνουν οι κηφήνες, είναι δεδομένη. Μόνο που θα αφορά ΚΑΙ τους ίδιους.
Όταν θα μας κάνουν ντου οι Τούρκοι αργότερα, όταν η Ευρώπη και οι Αγορές θα κάνουν ότι μπορούν ώστε να πεινάσουμε με ένα ξεφτιλισμένο νόμισμα για να μην ενθαρρυνθούν και άλλες χώρες να βαρέσουν ανεξέλεγκτο κανόνι και να τρομάξουν οι άλλοι λαοί από τα δεινά μας, τότε η ιστορία θα γράψει ποιοι ήταν οι πατριώτες και ποιοι οι καταστροφείς.
Καταλάβατε κύριοι;
Εμφύλιος δεν πρόκειται να γίνει, αγαπητοί μου. Ξεσηκωμός των Ελλήνων, απέναντι στα πεσμένα στα τέσσερα μίσθαρνα του νεοταξισμού, ναι θα γίνει. Και τότε, ο κάθε κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του ή για να είμαστε πιό ακριβείς, στο κελί του (αν είναι τυχερός και προλάβει...)
Καταλάβατε, κύριοι, τι διαχρονικό ρόλο παίζει το Γουδή στην Ελληνική ιστορία;
Η ώρα των ελικόπτερων ήρθε.
Το γνωρίζουν πολύ καλά αυτοί που είναι να επιβιβαστούν σε αυτά.
Αλίμονο σε αυτούς που θα μείνουν πίσω για να προστατεύσουν την διαφυγή τους… Όμως, για να γίνει αυτή η διαφυγή με ασφάλεια, απαιτείται πρωτίστως να επιβληθεί ένα κλίμα απόλυτης τρομοκρατίας. Ένα κλίμα απόλυτης ανασφάλειας και φόβου…
Και προς ικανοποίηση αυτού του "στόχου", οι «εργολάβοι» του είδους, έπιασαν δουλειά. Πρέπει όλοι μας να πεισθούμε πως επίκειται… εμφύλιος!
Αλλά, τι είδους εμφύλιος θα είναι αυτός, όταν το 90%+ του πληθυσμού θα είναι από τη μία πλευρά και κάποιοι ανεγκέφαλοι πραιτωριανοί (βλ. αστυνομία) από την άλλη; Απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος μπορεί να έχουμε, αλλά εμφύλιο… μάλλον όχι. Εκτός και εάν οι λοβοτομημένοι πολιτικοί ηγέτες αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν τα γνωστά – άγνωστα σκοτεινά κέντρα (βλ. ΜΚΟ) και ξαμολύσουν απέναντι στους Έλληνες πολίτες τις τελευταίες τους εφεδρείες, δηλαδή τον συρφετό των λαθρομεταναστών που σιτίζουν αφειδώς τα τελευταία χρόνια… Όμως, τότε, δεν θα γίνει εμφύλιος, αλλά το απόλυτο ξέσπασμα, που παρόμοιό του δεν θα έχει υπάρξει στα χρονικά…
Ας επανέλθουμε όμως στους πρόθυμους κονδυλοφόρους, οι οποίοι σπέρνουν ανέμους και πρέπει να γνωρίζουν πως θα θερίσουν θύελλες! Οι οποίοι θέλουν να παραγνωρίζουν πως όλα πια έχουν γίνει απλή αριθμητική ή οι θεμελιώδεις κανόνες φυσικής. Ένα κι ένα κάνουν δύο και η δράση γεννά αντίδραση... Και η αντίδραση αυτή είναι νομοτελειακός κανόνας. Μάλιστα, επειδή έχει υπάρξει μεγάλη μέχρι στιγμής «ελαστικότητα», ενδέχεται αυτή η αντίδραση να είναι τέτοιας έντασης που θα ισοπεδώσει –κυριολεκτικά- όσους τολμήσουν να σταθούν απέναντί της.
Ο κόσμος που πεινάει, υποφέρει. Ο κόσμος που παραπάνω από 2 χρόνια τώρα δέχεται από παντού πιέσεις, που βλέπει τα όνειρα και τα σχέδια της ζωής του να γκρεμίζονται (το είδος τους δε θα το κρίνω εγώ)
Ο κόσμος ο οποίος ξυπνά με τον πιο οδυνηρό τρόπο και συνειδητοποιεί πως όλα γύρω του είναι ένα κακοστημένο ψέμα (πολλοί είσαστε οι ένοχοι)
Όλος αυτός ο κόσμος, από κάπου πρέπει να πιαστεί για να ξαναβρεί την ελπίδα του, κάπου πρέπει να ξεσπάσει το θυμό του (δυστυχώς θα το κάνει κυρίως επί αδίκων).
Και θα ξεσπάσει. Όλοι το γνωρίζουν, αλλά θέλουν να το αναστρέψουν και να προσδιορίσουν από τώρα τον «φταίχτη»… Είπαμε, το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο…
Είναι η ψυχολογία των μαζών, την οποία οι κύριοι της εξουσίας την έχουν σπουδάσει πολύ καλά και ξέρουν που ακριβώς οδηγούν τα πράγματα και τις καταστάσεις. Και θα προσπαθήσουν να μην βγουν αυτοί χαμένοι...
Όταν σε όλη αυτή την πιεσμένη κατάσταση καταστροφής, μελετημένα, δε δίνεται ελπίδα, έστω ένα αμυδρό φως στο τούνελ, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα ακολουθήσουν ανεξέλεγκτες, πρωτόγνωρες, καταστάσεις.
Το νου σας όμως, γιατί όσοι από εσάς έχετε εργολαβικά αναλάβει να είστε οι αγγελιοφόροι και η φωνή της εξουσίας προς τα έξω, τυχαίνει η πλειονότητα σας να μην χαίρει την ίδια προστασία που έχουν οι ίδιοι.
Αντί να απειλείτε και να φοβερίζετε, καλύτερα βρείτε τον πραγματικό σας ρόλο και μορφώστε το κοινό σας με τις πληροφορίες σας, δίνοντας μια ελπίδα για το μέλλον κι όχι καταστροφολογώντας!
Η καταστροφή που σπέρνουν οι κηφήνες, είναι δεδομένη. Μόνο που θα αφορά ΚΑΙ τους ίδιους.
Όταν θα μας κάνουν ντου οι Τούρκοι αργότερα, όταν η Ευρώπη και οι Αγορές θα κάνουν ότι μπορούν ώστε να πεινάσουμε με ένα ξεφτιλισμένο νόμισμα για να μην ενθαρρυνθούν και άλλες χώρες να βαρέσουν ανεξέλεγκτο κανόνι και να τρομάξουν οι άλλοι λαοί από τα δεινά μας, τότε η ιστορία θα γράψει ποιοι ήταν οι πατριώτες και ποιοι οι καταστροφείς.
Καταλάβατε κύριοι;
Εμφύλιος δεν πρόκειται να γίνει, αγαπητοί μου. Ξεσηκωμός των Ελλήνων, απέναντι στα πεσμένα στα τέσσερα μίσθαρνα του νεοταξισμού, ναι θα γίνει. Και τότε, ο κάθε κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του ή για να είμαστε πιό ακριβείς, στο κελί του (αν είναι τυχερός και προλάβει...)
Καταλάβατε, κύριοι, τι διαχρονικό ρόλο παίζει το Γουδή στην Ελληνική ιστορία;
Κονφερανσιέ σε μια κακή παράσταση
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Τέλη δεκ. 1960, ο Γ. Καρατζαφέρης παρουσιάζει τη Ρίτα Παβόνε
(από το εξαιρετικό Δισκορυχείο, http://diskoryxeion.blogspot.com)
Η ατάκα του Αλέξη Τσίπρα, που χαρακτήρισε «κονφερανσιέ» της τρόικας τον Γ. Καρατζαφέρη μου φαίνεται πετυχημένη, και βλέπω να την έχουν ήδη υιοθετήσει αρκετοί• θα πρόβλεπα μάλιστα ότι ο αρχηγός του ΛΑΟΣ θα αποκτήσει ένα ακόμα παρατσούκλι. Όμως εδώ λεξιλογούμε, ως γνωστόν, οπότε θα μιλήσουμε, στην αρχή τουλάχιστον, για τη λέξη αυτή, τον κονφερανσιέ ή κονφερασιέ (όπως προφέρουμε οι περισσότεροι).
Σύμφωνα με τα λεξικά, ο κονφερανσιέ είναι «ο παρουσιαστής ψυχαγωγικού επιθεωρησιακού προγράμματος, ο οποίος παρεμβάλλεται ανάμεσα στα διάφορα νούμερα, λέγοντας ανέκδοτα και κάνοντας έναν υποτυπώδη διάλογο με το κοινό» (ο ορισμός από το ΛΚΝ, παρόμοιον έχει και το λεξικό Μπαμπινιώτη).
Αν και λίγο φλύαρος, ο ορισμός είναι εύστοχος• ή ίσως ήταν εύστοχος, γιατί νομίζω πως η λέξη έχει παλιώσει και έχει πάρει μιαν ελαφρώς υποτιμητική χροιά. Στα διάφορα γκλαμουράτα τηλεοπτικά προγράμματα δεν χρησιμοποιείται η λέξη «κονφερανσιέ» π.χ. για τον Σάκη Ρουβά ή τη Ζέτα Μακρυπούλια, παρόλο που κάνουν σε γενικές γραμμές την ίδια δουλειά που έκανε, έστω, ο Άλκης Στέας στις τηλεοπτικές του εκπομπές ή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σήμερα λέμε «παρουσιαστής» και μάλιστα κάπου διάβασα ότι ο τάδε παρουσιαστής προσπαθούσε μάταια να φέρει το κέφι κάνοντας κόλπα με τη φωνή του «σαν παλιός κονφερανσιέ». Θα έλεγα δηλαδή πως η λέξη «κονφερανσιέ» ακούγεται λίγο παλιωμένη, αλλά εσείς θα μου πείτε αν έχω δίκιο.
Ο κονφερανσιέ είναι δάνειο από τα γαλλικά, conférencier. Η γαλλική λέξη ανάγεται στο λατινικό ρήμα conferro, το οποίο ferro είναι συγγενικό με το δικό μας «φέρω», ανάγονται στην ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα. Η γαλλική λέξη όμως, η λέξη conférencier εννοώ, δεν σημαίνει τον παρουσιαστή ψυχαγωγικών εκπομπών, επομένως με τη σημερινή του σημασία ο κονφερανσιέ είναι δάνειο «τύπου καλοριφέρ», μια και έχει πάρει σημασία που δεν υπάρχει στην γλώσσα προέλευσης (όπως και το καλοριφέρ, που στα γαλλικά λέγεται radiateur). Πράγματι, στα γαλλικά ο κονφερανσιέ λέγεται, μάλλον, animateur, τουλάχιστον στην τηλεόραση (ενώ στα αγγλικά: host).
Τι σημαίνει το γαλλικό conférencier; Σημαίνει «αυτόν που κάνει διάλεξη» όπως λέει το ΛΚΝ για να μας θυμίσει ότι στη γλώσσα μας, παρόλο που είναι η τελειότερη του κόσμου και παρόλο που οι αγγέλοι μιλάνε ελληνικά, δεν έχουμε μονολεκτικόν όρο για αυτόν που κάνει μια διάλεξη (χρησιμοποιούμε τη λ. ομιλητής, που είναι ευρύτερη έννοια). Είχε βέβαια χρησιμοποιηθεί σποραδικά ο όρος «διαλέκτης», για αυτόν που έδινε διάλεξη, αλλά δεν έπιασε, τουλάχιστον τόσο ώστε να λεξικογραφηθεί στα σημερινά λεξικά. Πάντως βρίσκω πως ο διαλέκτης χρησιμοποιείται σπανίως και σήμερα π.χ. στις σχολές της Αστυνομίας, υποθέτω για το διδακτικό προσωπικό που κάνει διαλέξεις και σεμινάρια χωρίς να είναι μόνιμοι καθηγητές.
Το ενδιαφέρον είναι ότι στην αρχή, δηλαδή στις αρχές του 20ού αιώνα, η λέξη «κονφερανσιέ» στα ελληνικά σήμαινε, ακριβώς, τον «διαλέκτη», δηλαδή αυτόν που δίνει μια διάλεξη. Έτσι, για παράδειγμα, σε ρεπορτάζ για μια διάλεξη που δόθηκε στον Παρνασσό, διαβάζω ότι «το ακροατήριον, αποτελούμενον ιδίως από τον επιστημονικόν κόσμον, εχειροκρότησε ζωηρώς τον κονφερανσιέ» (Εμπρός, 3 Δεκεμβρίου 1913). Η σημασία αυτή της λέξης κονφερανσιέ (αυτού που δίνει διαλέξεις) παραμένει έως τη δεκαετία του 1930, αλλά σιγά-σιγά τα νέα μέσα και οι νέοι τρόποι διασκέδασης πήραν το πάνω χέρι, έτσι, για παράδειγμα, βρίσκω αγγελία για παράσταση στο Ριάλτο (Αγίου Μελετίου και Κυψέλης) στις 21 Ιουνίου 1940, όπου θα συμμετέχει ο «μοντέρνος ποιητής και κονφερανσιέ κ. Χρήστος Πύρπασος». Ένας από τους πρώτους κονφερανσιέ, ήδη από τα χρόνια της Κατοχής, ήταν ο Κώστας Κοφινιώτης. Δεν μπορούμε να παραλείψουμε τον Γιώργο Οικονομίδη, ενώ στην τηλεόραση, στα πρώτα της βήματα, έχουμε ήδη αναφέρει τον Άλκη Στέα (θυμάστε ίσως τον καθιερωμένο του χαιρετισμό, «ευτυχείτε!»).
Ο κονφερανσιέ έχει μια ιδιαιτερότητα σε σύγκριση με τις άλλες λέξεις που είναι δάνεια από ευρωπαϊκές λέξεις που αρχίζουν από conf-. Προσέξτε ότι λέμε:
* κομφόρ και δευτερευόντως κονφόρ (από confort, βέβαια υπάρχει και το αγγλ. comfort)
* κομφορμισμός και δευτερευόντως κονφορμισμός (από γαλλ. conformisme ή αγγλ. conformism)
* κομφετί και σπανιότερα κονφετί (από ιτ. confetti)
* κομφούζιο και σχεδόν καθόλου κονφούζιο (από ιτ. confusione)
* Κομφούκιος (αυτός είναι κινέζος, αλλά το πήραμε από γαλλικά, Confucius),
λέμε όμως:
κονφερανσιέ ή κονφερασιέ και σπανίως μόνο κομφερασιέ. Δηλαδή, απ’ όλη την οικογένεια των δάνειων αυτών λέξεων, όλες οι άλλες έτρεψαν το nf σε μφ, ενώ ο κονφερασιέ, για κάποιο λόγο, κράτησε το νφ.
Βέβαια, θυμόμαστε ότι στα αρχαία ελληνικά το ν και το φ έδιναν στη σύνθεση μφ, π.χ. εν+φυλή > εμφύλιος, συν+φέρω > συμφέρω. Ωστόσο, άλλες δάνειες λέξεις στα ελληνικά (που δεν αρχίζουν από κονφ/κομφ) έχουν κρατήσει το σύμπλεγμα νφ, όπως μου θύμισαν τα παιδιά της Λεξιλογίας που το συζητήσαμε, π.χ. ανφάς, ινφάντα, ζαμανφουτίστας, φανφαρόνος, οπότε τελικά η ιδιομορφία του κονφερανσιέ δεν είναι και τόσο μεγάλη.
Φαίνεται πάντως πως ο Γιώργος Καρατζαφέρης θεώρησε υποτιμητικό τον όρο «κονφερανσιέ» -τουλάχιστον αυτό συνάγω από την απάντηση «Είναι αλήθεια ότι σε ηλικία 25 ετών έχω κάνει και τον κονφερανσιέ» (για τις αθλιότητες που είπε στη συνέχεια, μια απάντηση υπάρχει εδώ) ενώ είναι νομίζω φανερό πως ο Αλέξης Τσίπρας τον είχε επιτιμήσει για τα σημερινά του καμώματα και όχι για τις συμπαθέστατες νεανικές του δραστηριότητες.
Είναι περίεργο πάντως, διότι στις συνεντεύξεις που αφειδώς παραχωρεί, ο κ. Καρατζαφέρης αναφέρεται με καμάρι σε αυτές τις νεανικές του δραστηριότητες, τις καλλιτεχνικές εννοώ, καθώς και στις αθλητικές, όπως ας πούμε ότι το 1966 είχε έρθει έκτος στον διαγωνισμό μποντιμπιλντεράδων για τον τίτλο του Μίστερ Ευρώπη. Βέβαια, κάποιοι δύσπιστοι φίλοι όπως ο άνθρωπος από τη Μαντζουρία, το έψαξαν το θέμα και, παρά τη σχολαστική τους έρευνα, δεν βρήκαν κανένα ίχνος διάκρισης του κ. Καρατζαφέρη σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό μποντιμπιλντεράδων, προφανώς όμως θα εξαφάνισαν τα ίχνη οι γνωστοί ανθελληνικοί κύκλοι.
Από ......... sarantakos
(από το εξαιρετικό Δισκορυχείο, http://diskoryxeion.blogspot.com)
Η ατάκα του Αλέξη Τσίπρα, που χαρακτήρισε «κονφερανσιέ» της τρόικας τον Γ. Καρατζαφέρη μου φαίνεται πετυχημένη, και βλέπω να την έχουν ήδη υιοθετήσει αρκετοί• θα πρόβλεπα μάλιστα ότι ο αρχηγός του ΛΑΟΣ θα αποκτήσει ένα ακόμα παρατσούκλι. Όμως εδώ λεξιλογούμε, ως γνωστόν, οπότε θα μιλήσουμε, στην αρχή τουλάχιστον, για τη λέξη αυτή, τον κονφερανσιέ ή κονφερασιέ (όπως προφέρουμε οι περισσότεροι).
Σύμφωνα με τα λεξικά, ο κονφερανσιέ είναι «ο παρουσιαστής ψυχαγωγικού επιθεωρησιακού προγράμματος, ο οποίος παρεμβάλλεται ανάμεσα στα διάφορα νούμερα, λέγοντας ανέκδοτα και κάνοντας έναν υποτυπώδη διάλογο με το κοινό» (ο ορισμός από το ΛΚΝ, παρόμοιον έχει και το λεξικό Μπαμπινιώτη).
Αν και λίγο φλύαρος, ο ορισμός είναι εύστοχος• ή ίσως ήταν εύστοχος, γιατί νομίζω πως η λέξη έχει παλιώσει και έχει πάρει μιαν ελαφρώς υποτιμητική χροιά. Στα διάφορα γκλαμουράτα τηλεοπτικά προγράμματα δεν χρησιμοποιείται η λέξη «κονφερανσιέ» π.χ. για τον Σάκη Ρουβά ή τη Ζέτα Μακρυπούλια, παρόλο που κάνουν σε γενικές γραμμές την ίδια δουλειά που έκανε, έστω, ο Άλκης Στέας στις τηλεοπτικές του εκπομπές ή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σήμερα λέμε «παρουσιαστής» και μάλιστα κάπου διάβασα ότι ο τάδε παρουσιαστής προσπαθούσε μάταια να φέρει το κέφι κάνοντας κόλπα με τη φωνή του «σαν παλιός κονφερανσιέ». Θα έλεγα δηλαδή πως η λέξη «κονφερανσιέ» ακούγεται λίγο παλιωμένη, αλλά εσείς θα μου πείτε αν έχω δίκιο.
Ο κονφερανσιέ είναι δάνειο από τα γαλλικά, conférencier. Η γαλλική λέξη ανάγεται στο λατινικό ρήμα conferro, το οποίο ferro είναι συγγενικό με το δικό μας «φέρω», ανάγονται στην ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα. Η γαλλική λέξη όμως, η λέξη conférencier εννοώ, δεν σημαίνει τον παρουσιαστή ψυχαγωγικών εκπομπών, επομένως με τη σημερινή του σημασία ο κονφερανσιέ είναι δάνειο «τύπου καλοριφέρ», μια και έχει πάρει σημασία που δεν υπάρχει στην γλώσσα προέλευσης (όπως και το καλοριφέρ, που στα γαλλικά λέγεται radiateur). Πράγματι, στα γαλλικά ο κονφερανσιέ λέγεται, μάλλον, animateur, τουλάχιστον στην τηλεόραση (ενώ στα αγγλικά: host).
Τι σημαίνει το γαλλικό conférencier; Σημαίνει «αυτόν που κάνει διάλεξη» όπως λέει το ΛΚΝ για να μας θυμίσει ότι στη γλώσσα μας, παρόλο που είναι η τελειότερη του κόσμου και παρόλο που οι αγγέλοι μιλάνε ελληνικά, δεν έχουμε μονολεκτικόν όρο για αυτόν που κάνει μια διάλεξη (χρησιμοποιούμε τη λ. ομιλητής, που είναι ευρύτερη έννοια). Είχε βέβαια χρησιμοποιηθεί σποραδικά ο όρος «διαλέκτης», για αυτόν που έδινε διάλεξη, αλλά δεν έπιασε, τουλάχιστον τόσο ώστε να λεξικογραφηθεί στα σημερινά λεξικά. Πάντως βρίσκω πως ο διαλέκτης χρησιμοποιείται σπανίως και σήμερα π.χ. στις σχολές της Αστυνομίας, υποθέτω για το διδακτικό προσωπικό που κάνει διαλέξεις και σεμινάρια χωρίς να είναι μόνιμοι καθηγητές.
Το ενδιαφέρον είναι ότι στην αρχή, δηλαδή στις αρχές του 20ού αιώνα, η λέξη «κονφερανσιέ» στα ελληνικά σήμαινε, ακριβώς, τον «διαλέκτη», δηλαδή αυτόν που δίνει μια διάλεξη. Έτσι, για παράδειγμα, σε ρεπορτάζ για μια διάλεξη που δόθηκε στον Παρνασσό, διαβάζω ότι «το ακροατήριον, αποτελούμενον ιδίως από τον επιστημονικόν κόσμον, εχειροκρότησε ζωηρώς τον κονφερανσιέ» (Εμπρός, 3 Δεκεμβρίου 1913). Η σημασία αυτή της λέξης κονφερανσιέ (αυτού που δίνει διαλέξεις) παραμένει έως τη δεκαετία του 1930, αλλά σιγά-σιγά τα νέα μέσα και οι νέοι τρόποι διασκέδασης πήραν το πάνω χέρι, έτσι, για παράδειγμα, βρίσκω αγγελία για παράσταση στο Ριάλτο (Αγίου Μελετίου και Κυψέλης) στις 21 Ιουνίου 1940, όπου θα συμμετέχει ο «μοντέρνος ποιητής και κονφερανσιέ κ. Χρήστος Πύρπασος». Ένας από τους πρώτους κονφερανσιέ, ήδη από τα χρόνια της Κατοχής, ήταν ο Κώστας Κοφινιώτης. Δεν μπορούμε να παραλείψουμε τον Γιώργο Οικονομίδη, ενώ στην τηλεόραση, στα πρώτα της βήματα, έχουμε ήδη αναφέρει τον Άλκη Στέα (θυμάστε ίσως τον καθιερωμένο του χαιρετισμό, «ευτυχείτε!»).
Ο κονφερανσιέ έχει μια ιδιαιτερότητα σε σύγκριση με τις άλλες λέξεις που είναι δάνεια από ευρωπαϊκές λέξεις που αρχίζουν από conf-. Προσέξτε ότι λέμε:
* κομφόρ και δευτερευόντως κονφόρ (από confort, βέβαια υπάρχει και το αγγλ. comfort)
* κομφορμισμός και δευτερευόντως κονφορμισμός (από γαλλ. conformisme ή αγγλ. conformism)
* κομφετί και σπανιότερα κονφετί (από ιτ. confetti)
* κομφούζιο και σχεδόν καθόλου κονφούζιο (από ιτ. confusione)
* Κομφούκιος (αυτός είναι κινέζος, αλλά το πήραμε από γαλλικά, Confucius),
λέμε όμως:
κονφερανσιέ ή κονφερασιέ και σπανίως μόνο κομφερασιέ. Δηλαδή, απ’ όλη την οικογένεια των δάνειων αυτών λέξεων, όλες οι άλλες έτρεψαν το nf σε μφ, ενώ ο κονφερασιέ, για κάποιο λόγο, κράτησε το νφ.
Βέβαια, θυμόμαστε ότι στα αρχαία ελληνικά το ν και το φ έδιναν στη σύνθεση μφ, π.χ. εν+φυλή > εμφύλιος, συν+φέρω > συμφέρω. Ωστόσο, άλλες δάνειες λέξεις στα ελληνικά (που δεν αρχίζουν από κονφ/κομφ) έχουν κρατήσει το σύμπλεγμα νφ, όπως μου θύμισαν τα παιδιά της Λεξιλογίας που το συζητήσαμε, π.χ. ανφάς, ινφάντα, ζαμανφουτίστας, φανφαρόνος, οπότε τελικά η ιδιομορφία του κονφερανσιέ δεν είναι και τόσο μεγάλη.
Φαίνεται πάντως πως ο Γιώργος Καρατζαφέρης θεώρησε υποτιμητικό τον όρο «κονφερανσιέ» -τουλάχιστον αυτό συνάγω από την απάντηση «Είναι αλήθεια ότι σε ηλικία 25 ετών έχω κάνει και τον κονφερανσιέ» (για τις αθλιότητες που είπε στη συνέχεια, μια απάντηση υπάρχει εδώ) ενώ είναι νομίζω φανερό πως ο Αλέξης Τσίπρας τον είχε επιτιμήσει για τα σημερινά του καμώματα και όχι για τις συμπαθέστατες νεανικές του δραστηριότητες.
Είναι περίεργο πάντως, διότι στις συνεντεύξεις που αφειδώς παραχωρεί, ο κ. Καρατζαφέρης αναφέρεται με καμάρι σε αυτές τις νεανικές του δραστηριότητες, τις καλλιτεχνικές εννοώ, καθώς και στις αθλητικές, όπως ας πούμε ότι το 1966 είχε έρθει έκτος στον διαγωνισμό μποντιμπιλντεράδων για τον τίτλο του Μίστερ Ευρώπη. Βέβαια, κάποιοι δύσπιστοι φίλοι όπως ο άνθρωπος από τη Μαντζουρία, το έψαξαν το θέμα και, παρά τη σχολαστική τους έρευνα, δεν βρήκαν κανένα ίχνος διάκρισης του κ. Καρατζαφέρη σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό μποντιμπιλντεράδων, προφανώς όμως θα εξαφάνισαν τα ίχνη οι γνωστοί ανθελληνικοί κύκλοι.
Από ......... sarantakos
Ανοιχτή επιστολή της Σεμίνας Διγενή στον Κάρολο Παπούλια
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Κάποτε ήμουν πραγματικά ηλίθια.
Αθώα, ευκολόπιστη, Κάποτε πίστευα με τη μία τους ανθρώπους, μ έπειθαν τα λόγια.
Τώρα θυμώνω εύκολα, γιατί μάλλον ξύπνησα, βγήκα από το λήθαργο, μαζί με όλους, ξαφνικά. Εξοργίζομαι λοιπόν, όταν με κοροιδεύουν.
Ο Κάρολος Παπούλιας, υπήρξε πολύ φίλος μου.
Έχουμε κάνει μαζί από τσιπουρομαχίες και συνεντεύξεις σε βάρκα στη λίμνη Παμβώτιδα, μέχρι καταβάσεις σε γκρεμούς του Μετσόβου. Έχω απολαύσει αποκαλυπτικές εξομολογήσεις πολιτικού περιεχομένου και εντυπωσιακά περιστατικά με αρχηγούς κρατών και πιπεράτα παραλειπόμενα, που εννοείται θα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου. Τότε πίστευα, ότι στη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση, ο Παπούλιας θα κρατούσε αυτοδικαίως το λάβαρο.
Τόσα χρόνια μετά, αγαπητέ Κάρολε, αισθάνομαι απελπιστικά προδομένη από σας, γιατί ΤΙΠΟΤΕ απ όσα σχεδιάζατε εκεί στην ψαροταβέρνα της Αναβύσσου, ΔΕΝ πραγματοποιήσατε.
Τι να κάνω την πολυδιαφημισμένη αντιστασιακή θητεία σας στον ΕΛΑΣ. κ. Πρόεδρε, όταν επιμένετε να είστε ακόμη Πρόεδρος..
Ξεγελάσατε όλοι σας, τόσα χρόνια τους Έλληνες, με χάντρες σαν να ήταν ιθαγενείς. Εξασφαλίσατε τη σιωπή και τη συναίνεσή τους με λίγα ψίχουλα, από τον κρατικό κορβανά, ως μισθό σε διορισμένους στο δημόσιο, με ελάχιστα χρήματα ως επιχορήγηση σε επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν απλά και μόνο για την επιχορήγηση (για την οποία πάρθηκαν και οι απαραίτητες μίζες), με επιδόματα και παροχές που προέρχονταν από τα δάνεια που καλούνται να πληρώσουν τώρα κ.α.
Υπήρχε περίπτωση διαφορετικά, να μην πάρουν με τις πέτρες, βουλευτή – υπουργό, που ενώ δεν είχε δεύτερο παντελόνι να φορέσει, πριν ο ελληνικός λαός του κάνει την τιμή να τον εκλέξει, αρκούσαν λίγα χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας, για έπαυλη δίπλα στην Ακρόπολη; Ή μήπως θα γλίτωνε ο ανεπάγγελτος, πρώην ζιγκολό, όταν θα μετατρεπόταν σε έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς στην Ευρώπη; Θα γινόταν ποτέ, κάποιος υπουργός, σε υπουργείο, του οποίου οι αποφάσεις θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των πεθερικών του (!) ή θα χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα τις δραστηριότητες της μητέρας του και δε θα άνοιγε ρουθούνι; Ή θα επιτρεπόταν να γεμίζουν οι καταθετικοί λογαριασμοί των επιχειρηματιών – αφεντικών σας, μόνο και μόνο για τη ”φροντίδα” της επανεκλογής σας;
Σε όλα τα παραπάνω και σε ακόμα περισσότερα, αν δεν ήσασταν συμμέτοχος, ήσασταν απλός παρατηρητής. Και τα δύο, εκ του αποτελέσματος, κρίνονται ως πράξεις προδοσίας. Έτσι το βλέπω πια, Κάρολε…
Είχατε αμέτρητες ευκαιρίες, να ελαφρύνετε εαυτόν, από τις αμαρτίες του παρελθόντος (από το ”δάνειο” του ”κωλόσπιτου” της Εκάλης, μέχρι τη σημερινό ”τουμπεκί” στο ξεπούλημά μας και τη νέα Κατοχή).
Θα μπορούσατε να γίνετε Κάρολε, πραγματικό σύμβολο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης του Ελληνικού λαού, αν απλά δεν υπογράφατε τους νόμους και τα διατάγματα που σας έφερνε η ”κυβέρνηση”. Αν είσασταν μ΄ εμάς κι όχι μ αυτούς. Αν υποβάλλατε την παραίτησή σας, εξηγώντας με διάγγελμα τους λόγους. (Εσείς οι λακωνικοί Δωριείς, γνωρίζετε τον τρόπο να είστε σαφείς…)
Τότε, μάλιστα, θα αξίζατε με χίλια, ένα νέο γύρο με τσίπουρα..
ΥΓ 1 Μαθαίνω, δεν περνάς καλά τελευταία, χτύπησαν το σπίτι σου (επανέρχομαι στον ενικό, αυτά δεν λέγονται σε πληθυντικό) στην Ασκληπιού, πάνω από 30 αναρχικοί. Τις προάλλες σε γιουχάρισαν άγρια στην παρέλαση και στα Θεοφάνεια.. Σε αποκάλεσαν προδότη. Ο κόσμος έχει θυμώσει πολύ.. Και πεινάει πολύ.. Και η αδικία δεν αντέχεται. Θάρθουν και χειρότερα, αν δεν κάνεις κάτι.
ΥΓ 2 Με θλίβει πραγματικά η εικόνα σου σήμερα… Έχω ακόμη τις φωτογραφίες μας στα Γιάννενα, σ εκείνο το γεύμα, μετά από μια συνέντευξη, που μας είχες καλέσει με το συνεργείο της ΕΡΤ, όταν σε απαθανάτιζε ο φακός, να κυνηγάς την τρίχρονη κόρη μου, για να την πείσεις να φάει. Θυμάμαι ακόμη, εκείνον τον πυροβολισμό, για ένα…κυκλάμινο.
Πού πήγε το χιούμορ σου, η επαναστατικότητά σου, αυτό το ”μέσα σε όλα” που είχες, η εκπληκτική επαφή σου με τον κόσμο, αυτή η ..ψαγμένα κοσμοπολίτικη συμπεριφορά, που σε ξεχώριζε από τους υπόλοιπους ξελιγωμένους Πασοκάνθρωπους, από το κοπάδι με τους βλαχοδήμαρχους, που το έπαιζαν παράγοντες της Αλλαγής;
Σου έλεγα τότε, ότι μου θυμίζεις στο προφίλ τον Μάρλον Μπράντο στην ”Ανταρσία” και γέλαγες..
Ακόμη Κάρολε, μου τον θυμίζεις,
αλλά στον ”Νονό”…
Σεμίνα Διγενή
Από ....... mediasoup
Κάποτε ήμουν πραγματικά ηλίθια.
Αθώα, ευκολόπιστη, Κάποτε πίστευα με τη μία τους ανθρώπους, μ έπειθαν τα λόγια.
Τώρα θυμώνω εύκολα, γιατί μάλλον ξύπνησα, βγήκα από το λήθαργο, μαζί με όλους, ξαφνικά. Εξοργίζομαι λοιπόν, όταν με κοροιδεύουν.
Ο Κάρολος Παπούλιας, υπήρξε πολύ φίλος μου.
Έχουμε κάνει μαζί από τσιπουρομαχίες και συνεντεύξεις σε βάρκα στη λίμνη Παμβώτιδα, μέχρι καταβάσεις σε γκρεμούς του Μετσόβου. Έχω απολαύσει αποκαλυπτικές εξομολογήσεις πολιτικού περιεχομένου και εντυπωσιακά περιστατικά με αρχηγούς κρατών και πιπεράτα παραλειπόμενα, που εννοείται θα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου. Τότε πίστευα, ότι στη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση, ο Παπούλιας θα κρατούσε αυτοδικαίως το λάβαρο.
Τόσα χρόνια μετά, αγαπητέ Κάρολε, αισθάνομαι απελπιστικά προδομένη από σας, γιατί ΤΙΠΟΤΕ απ όσα σχεδιάζατε εκεί στην ψαροταβέρνα της Αναβύσσου, ΔΕΝ πραγματοποιήσατε.
Τι να κάνω την πολυδιαφημισμένη αντιστασιακή θητεία σας στον ΕΛΑΣ. κ. Πρόεδρε, όταν επιμένετε να είστε ακόμη Πρόεδρος..
Ξεγελάσατε όλοι σας, τόσα χρόνια τους Έλληνες, με χάντρες σαν να ήταν ιθαγενείς. Εξασφαλίσατε τη σιωπή και τη συναίνεσή τους με λίγα ψίχουλα, από τον κρατικό κορβανά, ως μισθό σε διορισμένους στο δημόσιο, με ελάχιστα χρήματα ως επιχορήγηση σε επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν απλά και μόνο για την επιχορήγηση (για την οποία πάρθηκαν και οι απαραίτητες μίζες), με επιδόματα και παροχές που προέρχονταν από τα δάνεια που καλούνται να πληρώσουν τώρα κ.α.
Υπήρχε περίπτωση διαφορετικά, να μην πάρουν με τις πέτρες, βουλευτή – υπουργό, που ενώ δεν είχε δεύτερο παντελόνι να φορέσει, πριν ο ελληνικός λαός του κάνει την τιμή να τον εκλέξει, αρκούσαν λίγα χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας, για έπαυλη δίπλα στην Ακρόπολη; Ή μήπως θα γλίτωνε ο ανεπάγγελτος, πρώην ζιγκολό, όταν θα μετατρεπόταν σε έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς στην Ευρώπη; Θα γινόταν ποτέ, κάποιος υπουργός, σε υπουργείο, του οποίου οι αποφάσεις θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των πεθερικών του (!) ή θα χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα τις δραστηριότητες της μητέρας του και δε θα άνοιγε ρουθούνι; Ή θα επιτρεπόταν να γεμίζουν οι καταθετικοί λογαριασμοί των επιχειρηματιών – αφεντικών σας, μόνο και μόνο για τη ”φροντίδα” της επανεκλογής σας;
Σε όλα τα παραπάνω και σε ακόμα περισσότερα, αν δεν ήσασταν συμμέτοχος, ήσασταν απλός παρατηρητής. Και τα δύο, εκ του αποτελέσματος, κρίνονται ως πράξεις προδοσίας. Έτσι το βλέπω πια, Κάρολε…
Είχατε αμέτρητες ευκαιρίες, να ελαφρύνετε εαυτόν, από τις αμαρτίες του παρελθόντος (από το ”δάνειο” του ”κωλόσπιτου” της Εκάλης, μέχρι τη σημερινό ”τουμπεκί” στο ξεπούλημά μας και τη νέα Κατοχή).
Θα μπορούσατε να γίνετε Κάρολε, πραγματικό σύμβολο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης του Ελληνικού λαού, αν απλά δεν υπογράφατε τους νόμους και τα διατάγματα που σας έφερνε η ”κυβέρνηση”. Αν είσασταν μ΄ εμάς κι όχι μ αυτούς. Αν υποβάλλατε την παραίτησή σας, εξηγώντας με διάγγελμα τους λόγους. (Εσείς οι λακωνικοί Δωριείς, γνωρίζετε τον τρόπο να είστε σαφείς…)
Τότε, μάλιστα, θα αξίζατε με χίλια, ένα νέο γύρο με τσίπουρα..
ΥΓ 1 Μαθαίνω, δεν περνάς καλά τελευταία, χτύπησαν το σπίτι σου (επανέρχομαι στον ενικό, αυτά δεν λέγονται σε πληθυντικό) στην Ασκληπιού, πάνω από 30 αναρχικοί. Τις προάλλες σε γιουχάρισαν άγρια στην παρέλαση και στα Θεοφάνεια.. Σε αποκάλεσαν προδότη. Ο κόσμος έχει θυμώσει πολύ.. Και πεινάει πολύ.. Και η αδικία δεν αντέχεται. Θάρθουν και χειρότερα, αν δεν κάνεις κάτι.
ΥΓ 2 Με θλίβει πραγματικά η εικόνα σου σήμερα… Έχω ακόμη τις φωτογραφίες μας στα Γιάννενα, σ εκείνο το γεύμα, μετά από μια συνέντευξη, που μας είχες καλέσει με το συνεργείο της ΕΡΤ, όταν σε απαθανάτιζε ο φακός, να κυνηγάς την τρίχρονη κόρη μου, για να την πείσεις να φάει. Θυμάμαι ακόμη, εκείνον τον πυροβολισμό, για ένα…κυκλάμινο.
Πού πήγε το χιούμορ σου, η επαναστατικότητά σου, αυτό το ”μέσα σε όλα” που είχες, η εκπληκτική επαφή σου με τον κόσμο, αυτή η ..ψαγμένα κοσμοπολίτικη συμπεριφορά, που σε ξεχώριζε από τους υπόλοιπους ξελιγωμένους Πασοκάνθρωπους, από το κοπάδι με τους βλαχοδήμαρχους, που το έπαιζαν παράγοντες της Αλλαγής;
Σου έλεγα τότε, ότι μου θυμίζεις στο προφίλ τον Μάρλον Μπράντο στην ”Ανταρσία” και γέλαγες..
Ακόμη Κάρολε, μου τον θυμίζεις,
αλλά στον ”Νονό”…
Σεμίνα Διγενή
Από ....... mediasoup
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)