Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011
Μ. Ανδρουλάκης: Πρόωρες εκλογές και κυβέρνηση εθνικής ανάγκης
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
| Όλο και περισσότεροι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θέτουν θέμα δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεων... | ||
Μετά τον προβληματισμό, για το πόσο η κυβέρνηση νομιμοποιείται να λαμβάνει νέα μέτρα, που είχαν εκφράσει την Κυριακή, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κωστας Σκανδαλίδης και έμμεσα ο υπουργός Υγείας Ανδρεας Λοβέρδος, ο Μ. Ανδρουλάκης παίρνει θέση ζητώντας κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και ευρύτερης βάσης, με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής καθώς και άμεση προκήρυξη εκλογών. Ακολουθεί όλο το κείμενο του κ. Ανδρουλάκη, όπως δημοσιεύεται στο ιστολόγιό του: «Είναι επείγουσα ανάγκη κάτι να αλλάξει στην κεντρική πολιτική σκηνή ώστε να υπάρξει αποσυμπίεση, να εξελιχθεί ομαλά ο ψυχολογικός κύκλος «άρνηση της πραγματικότητας, θυμός, αγανάκτηση, κατάθλιψη, δημιουργική προσαρμογή και αλλαγή» ώστε τουλάχιστον να αποφευχθεί η ροπή προς το χειρότερο, το αυτοκαταστροφικό σενάριο και να επιτευχθεί τουλάχιστον μια ελάχιστη αναγκαία εθνική και κοινωνική συνοχή ενώπιον των μεγάλων κινδύνων. Οι επιλογές δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεων μπορεί να είναι: Πρώτη, η κυβέρνηση κερδίζει ντε φάκτο νομιμοποίηση στην κοινωνία για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Έχει συμβεί να εκλεγεί κάποιος μ' ένα πρόγραμμα όπως ο Ρούζβελτ και στη συνέχεια να κάνει «άλλα» λόγω κραχ ή πολέμου και τελικά να έχει στο πλευρό του την ανάδυση μιας σιωπηλής πλειοψηφίας. Σ' ένα βαθμό το πέτυχε προσωρινά και αυτή η κυβέρνηση όπως έδειξαν οι δημοτικές εκλογές. Ωστόσο για σειρά λόγους, όχι μόνο με δική της ευθύνη, απέτυχε να δημιουργήσει στην κοινωνία μια τραγική συναίσθηση μιας κοινής μοίρας. Δε συγκεντρώθηκε στο «λιγότερα και καλύτερα» crisis management, στα χειροπιαστά αποτελέσματα αλλά κατά καιρούς χάνεται, μη μπορώντας να ξεκοπεί από τις αρχικές ψευδαισθήσεις της. Έκαψε αρκετό κοινωνικό και πολιτικό κεφάλαιο. Δεύτερη, μετεξέλιξη σε κυβέρνηση εθνικής ανάγκης, ευρύτερης βάσης, διαφορετικής υφής απ' αυτήν που πρότεινα προεκλογικά με το Ε, Πρόεδρε!, η οποία πρέπει να έχει θητεία το ελάχιστο ενός χρόνου μέχρι την προκήρυξη εκλογών ώστε να ενταχθεί ομαλά η χώρα στο νέο ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης (ESM 2013). Ενδεχόμενα με Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, με επιφάνεια στην ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση, δίχως μεγάλες ανακατωσούρες στο μηχανισμό διοίκησης. Το μειονέκτημα της πιθανόν να είναι ότι όλοι θα βγάζουν την ουρά τους απ' έξω και θα επιδοθούν σε μια παρατεταμένη ανεύθυνη προεκλογική εκστρατεία. Το πρόβλημα εδώ είναι η γνωστή αθλιότητα του ευρύτερου πολιτικού συστήματος και η απουσία κουλτούρας συνεννόησης και στοιχειωδώς συναίνεσης που θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας. Τρίτη, άμεση προκήρυξη εκλογών. Η κυβέρνηση δυστυχώς έχασε το timing να υποβάλλει στο εκλογικό σώμα τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου ώστε να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός αν θέλει διάσωση εντός του ευρώ ή άμεση χρεοκοπία και αποχώρηση από το κοινό νόμισμα. Το μειονέκτημα αυτής της «καθαρής» λύσης είναι η πολιτική αστάθεια στο κρίσιμο τρίμηνο που ακολουθεί και οι κίνδυνοι μιας τυφλής εξέλιξης προς τη χρεοκοπία και της εγκατάλειψης μας και από πολύτιμους εταίρους. Το κλίμα ήδη έχει γίνει βαρύ για την Ελλάδα στην κοινή γνώμη και παραδοσιακών φίλων μας. Την ανησυχία εντείνει η τυχοδιωκτική ηθελημένη άγνοια της κατάστασης που έδειξε στη Θεσσαλονίκη ο αρχηγός της αξιωματική αντιπολίτευσης και η υψηλού κινδύνου αναφορά του σε ενδεχόμενο διπλών απανωτών εκλογών! Δηλαδή μιας επικίνδυνης περιπέτειας στην πιο τραγική στιγμή του Ελληνισμού μετά το χαοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την εισβολή της Τουρκίας. Τέταρτη, δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός στο ιστορικό δίλημμα διάσωση πάση θυσία εντός του ευρώ ή επιστροφή στη δραχμή. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν υπάρχει βιωμένη κουλτούρα δημοψηφισμάτων και είναι πολύ δύσκολο να μορφοποιηθεί με ευρύτερη συναίνεση το σχετικό ερώτημα. Ενδεχόμενα μπορεί να εντείνει τον εθνικό διχασμό ενώπιον των μεγάλων κινδύνων. Πέμπτη, ανάδυση νέων δυνάμεων έξω από το καθιεριωμένο πολιτικό σκηνικό που θα έβγαζαν τη χώρα από την κρίση. Μέχρι στιγμής όμως και στο αμέσως επόμενο κρίσιμο χρονικό διάστημα, παρά τη ρευστότητα, τις ζυμώσεις, και την αναταραχή, οι δυνάμεις αδράνειας είναι ισχυρότερες και δεν προβλέπεται σύντομα η ανάδυση μιας αξιόπιστης νέας εναλλακτικής πρότασης. Στο μέλλον είναι σίγουρο, αλλά "μακροπρόθεσμα θα είμαστε νεκροί" όπως λέει ο μακαρίτης ο Κέινς. Όλες αυτές οι επιλογές έχουν σημαντικό ρίσκο αλλά φαίνεται ότι η δεύτερη λύση, υπό προϋποθέσεις, είναι η πιο πρόσφορη και με την ευρύτερη αποδοχή στην κοινωνία και την ευρωζώνη. Λογικά, έτσι είναι, αλλά το παράλογο κυριαρχεί εδώ και καιρό στη ζωή της Ελλάδας». Από ......epikaira | ||
Ζήτημα πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, η Βουλή ψήφισε το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, με το μαχαίρι στο λαιμό της κοινωνίας και των βουλευτών.
Μ’ αυτό πήγε η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες και στις 21 Ιουλίου υπέγραψαν οι Ευρωπαίοι την… τεράστια επιτυχία όπως είχε χαρακτηριστεί. Τι για προγράμματα Μάρσαλ μας έλεγαν, τι για νέο δάνειο 109 δισ. με χαμηλό επιτόκιο, τι στήριξη του τραπεζικού συστήματος.
Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες και η κυβέρνηση διαπραγματεύεται την αλλαγή του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Διότι η συμφωνία με την τρόικα είναι ουσιαστικά ένα νέο Μνημόνιο (Μνημόνιο 3 το λένε ήδη), ένα Μακροπρόθεσμο πρόγραμμα μέχρι το 2014 και βλέπουμε, γιατί στην πορεία κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να αλλάξει.
Εδώ και σχεδόν δυο χρόνια, εξάλλου, κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου εδώ εφαρμόζει ένα πρόγραμμα το οποίο καμιά σχέση δε έχει μ’ εκείνο που παρουσίασε στον ελληνικό λαό, όταν κέρδισε τις εκλογές.
Το γεγονός αυτό, από μόνο του, εγείρει ένα θέμα γιατί ουσιαστικά υφάρπαξε την ψήφο του εκλογικού σώματος.
Επιπροσθέτως, η ακολουθούμενη από την κυβέρνηση πολιτική, πέραν της παταγώδους αποτυχίας της, συναντά την καθολική αντίδραση του ελληνικού λαού.
Αυτό το επιβεβαιώνουν όλες, μα όλες, οι δημοσκοπήσεις.
Είναι προφανές, επομένως, ότι έχουμε δυσαρμονία της Βουλής προς το εκλογικό σώμα.
Με άλλα λόγια, η παρούσα σύνθεση της Βουλής δεν εκφράζει τη λαϊκή βούληση.
Η δυσαρμονία αυτή δεν είναι “στιγμιαίο γεγονός” για να αναμένει η κυβέρνηση κάποια θεαματική αλλαγή.
Τουναντίον, τα σχεδιαζόμενα νέα (και επαχθέστερα μέτρα) αναμένεται να εντείνουν, ακόμα περισσότερο, τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Μια κυβέρνηση, με δημοκρατικές ευαισθησίες, θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές προκειμένου να λάβει νωπή λαϊκή εντολή.
Αντί αυτού, ο Αντιπρόεδρος του Γ. Παπανδρέου, ο κ. Βενιζέλος, διαπραγματεύεται με την τρόϊκα μέτρα, που υπερβαίνουν τον συνταγματικό ορίζοντα αυτής της Βουλής.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεσμεύεται και η επομένη κυβέρνηση.
Σήμερα μάλιστα ο συνταγματολόγος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης διατύπωσε και μια καινοφανή (θα μου επιτρέψετε να πω και μη δημοκρατική θεωρία) για τη χρησιμότητα των εκλογών, περιφρονώντας κατάφωρα το Άρθρο 1 παρ. 3 του Συντάγματος. Και όχι μόνο.
Κάποιος να τους επαναφέρει στην τάξη, διότι με τη λογική αυτή διολισθαίνουμε σε επικίνδυνους ατραπούς.
Συμπέρασμα: η κυβέρνηση δεν έχει τη νομιμοποίηση να δεσμεύει τη χώρα, και μάλιστα με επαχθείς όρους, για διάστημα πέραν του κοινοβουλευτικού της βίου όταν μάλιστα στερείται λαϊκής στήριξης.
Αυτό σημαίνει εκλογές.
Κώστας Ροδινός
Από .......antinews
Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, η Βουλή ψήφισε το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, με το μαχαίρι στο λαιμό της κοινωνίας και των βουλευτών.
Μ’ αυτό πήγε η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες και στις 21 Ιουλίου υπέγραψαν οι Ευρωπαίοι την… τεράστια επιτυχία όπως είχε χαρακτηριστεί. Τι για προγράμματα Μάρσαλ μας έλεγαν, τι για νέο δάνειο 109 δισ. με χαμηλό επιτόκιο, τι στήριξη του τραπεζικού συστήματος.
Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες και η κυβέρνηση διαπραγματεύεται την αλλαγή του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Διότι η συμφωνία με την τρόικα είναι ουσιαστικά ένα νέο Μνημόνιο (Μνημόνιο 3 το λένε ήδη), ένα Μακροπρόθεσμο πρόγραμμα μέχρι το 2014 και βλέπουμε, γιατί στην πορεία κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να αλλάξει.
Εδώ και σχεδόν δυο χρόνια, εξάλλου, κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου εδώ εφαρμόζει ένα πρόγραμμα το οποίο καμιά σχέση δε έχει μ’ εκείνο που παρουσίασε στον ελληνικό λαό, όταν κέρδισε τις εκλογές.
Το γεγονός αυτό, από μόνο του, εγείρει ένα θέμα γιατί ουσιαστικά υφάρπαξε την ψήφο του εκλογικού σώματος.
Επιπροσθέτως, η ακολουθούμενη από την κυβέρνηση πολιτική, πέραν της παταγώδους αποτυχίας της, συναντά την καθολική αντίδραση του ελληνικού λαού.
Αυτό το επιβεβαιώνουν όλες, μα όλες, οι δημοσκοπήσεις.
Είναι προφανές, επομένως, ότι έχουμε δυσαρμονία της Βουλής προς το εκλογικό σώμα.
Με άλλα λόγια, η παρούσα σύνθεση της Βουλής δεν εκφράζει τη λαϊκή βούληση.
Η δυσαρμονία αυτή δεν είναι “στιγμιαίο γεγονός” για να αναμένει η κυβέρνηση κάποια θεαματική αλλαγή.
Τουναντίον, τα σχεδιαζόμενα νέα (και επαχθέστερα μέτρα) αναμένεται να εντείνουν, ακόμα περισσότερο, τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Μια κυβέρνηση, με δημοκρατικές ευαισθησίες, θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές προκειμένου να λάβει νωπή λαϊκή εντολή.
Αντί αυτού, ο Αντιπρόεδρος του Γ. Παπανδρέου, ο κ. Βενιζέλος, διαπραγματεύεται με την τρόϊκα μέτρα, που υπερβαίνουν τον συνταγματικό ορίζοντα αυτής της Βουλής.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεσμεύεται και η επομένη κυβέρνηση.
Σήμερα μάλιστα ο συνταγματολόγος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης διατύπωσε και μια καινοφανή (θα μου επιτρέψετε να πω και μη δημοκρατική θεωρία) για τη χρησιμότητα των εκλογών, περιφρονώντας κατάφωρα το Άρθρο 1 παρ. 3 του Συντάγματος. Και όχι μόνο.
Κάποιος να τους επαναφέρει στην τάξη, διότι με τη λογική αυτή διολισθαίνουμε σε επικίνδυνους ατραπούς.
Συμπέρασμα: η κυβέρνηση δεν έχει τη νομιμοποίηση να δεσμεύει τη χώρα, και μάλιστα με επαχθείς όρους, για διάστημα πέραν του κοινοβουλευτικού της βίου όταν μάλιστα στερείται λαϊκής στήριξης.
Αυτό σημαίνει εκλογές.
Κώστας Ροδινός
Από .......antinews
Μέτρα - σοκ για συνταξιούχους, δημοσίους υπαλλήλους, φορολογούμενους!
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Μέτρα-σοκ για τις συντάξεις και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο αποφάσισε, έπειτα από συνεδρίαση επτά ωρών και πλέον, η Κυβερνητική Επιτροπή.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, θα μειωθούν κατά 20% οι συντάξεις που ξεπερνούν τα 1.200 ευρώ το μήνα και ο υπολογισμός του συγκεκριμένου ποσοστού θα γίνεται για το επιπλέον των 1.200 ευρώ ποσό.
Για δε τους συνταξιούχους που είναι κάτω των 55 ετών, η μείωση θα είναι 40%.
Επιπλέον, τίθενται σε εφεδρεία, μόνο για φέτος, 30.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο, το ενιαίο μισθολόγιο του οποίου επεκτείνεται και στις ΔΕΚΟ.
Από αυτές τις 30.000, περίπου 6.000 με 7.000 θα απολυθούν μέσα σε ένα χρόνο
Το δε αφορολόγητο μειώνεται στις 5.000 ευρώ.
Επιπλέον, από το 2012 εκτοξεύεται στα ύψη η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, καθώς εξισώνεται ο φόρος του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΜΟΣΙΑΛΟΥ
Η Κυβερνητική Επιτροπή εξειδίκευσε σήμερα τα μέτρα που οδηγούν στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του 2011 και του 2012 και επιτρέπουν την ολοκληρωμένη εφαρμογή του προγράμματος στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας μέχρι το 2014.
Οι συζητήσεις με την Τρόικα θα ολοκληρωθούν – όπως ανακοινώθηκε χθες – μετά την άφιξη των επικεφαλής της στην Αθήνα στην αρχή της επόμενης εβδομάδας.
Είναι όμως απολύτως δεδομένη η θεμελιώδης στρατηγική επιλογή της χώρας να καταστεί και πάλι μια δημοσιονομικά ανεξάρτητη και ισότιμη χώρα – μέλος της ευρωζώνης φτάνοντας το ταχύτερο δυνατόν σε πρωτογενή πλεονάσματα. Οι επιλογές αυτές στέλνουν και στους εταίρους μας και στις αγορές το μήνυμα πως η Ελλάδα και θέλει και μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, μένοντας πάντα στον σκληρό πυρήνα του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επειδή οι έλληνες πολίτες πρέπει να έχουν μια σαφή εικόνα για μια σειρά από θέματα που γίνονται αντικείμενα ανεξέλεγκτης φημολογίας, η Κυβέρνηση ανακοινώνει ήδη από σήμερα το σαφές πλαίσιο των κρίσιμων αποφάσεων:
Α) Το αφορολόγητο όριο τοποθετείται στις 5.000 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή στο μέσο επίπεδο των κρατών της ευρωζώνης.
Β) Το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο θα είναι πραγματικά, ενιαίο, αξιοκρατικό, διαφανές και δίκαιο δίνοντας ταυτόχρονα κίνητρα για αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης και των στελεχών της.
Γ) Δεν επέρχεται καμία μείωση στις συντάξεις ύψους μέχρι 1.200 ευρώ. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό θα περικοπεί το 20% του ποσού που υπερβαίνει τα 1.200 ευρώ, ώστε να διασφαλίζεται η αναλογικότητα και η εσωτερική δικαιοσύνη του συστήματος.
Ειδικά για τους συνταξιούχους κάτω των 55 ετών και ωσότου αυτοί φτάσουν στην ηλικία των 55 ετών, θα περικοπεί κατά 40% το τμήμα της σύνταξης που υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ.
Δ) Ο θεσμός της εργασιακής εφεδρείας θα εφαρμοστεί με στόχο έως το τέλος του 2011 να υπαχθούν σε αυτή 30.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα με την εφαρμογή αξιοκρατικών και διαφανών κριτηρίων υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ ώστε να εντοπιστεί το πραγματικά πλεονάζον προσωπικό. Αυτό αφορά δηλαδή συνολικά το 3% περίπου των εργαζομένων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Ε) Η Κυβερνητική επιτροπή έλαβε επίσης μια σειρά αποφάσεων για την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και κυρίως των ιδιωτικοποιήσεων , του ανοίγματος των επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας και την αναδιάρθρωση των φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα.
ΣΤ) Το εθνικό φορολογικό σύστημα που θα ψηφιστεί μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα δώσει οριστικό τέλος σε μια σειρά από αδικίες και ανισότητες που κυριαρχούν εδώ και δεκαετίες και οι οποίες υπονομεύουν την κοινωνική και αναπτυξιακή συνοχή της χώρας.
Από..... parapolitika
Μέτρα-σοκ για τις συντάξεις και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο αποφάσισε, έπειτα από συνεδρίαση επτά ωρών και πλέον, η Κυβερνητική Επιτροπή.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, θα μειωθούν κατά 20% οι συντάξεις που ξεπερνούν τα 1.200 ευρώ το μήνα και ο υπολογισμός του συγκεκριμένου ποσοστού θα γίνεται για το επιπλέον των 1.200 ευρώ ποσό.
Για δε τους συνταξιούχους που είναι κάτω των 55 ετών, η μείωση θα είναι 40%.
Επιπλέον, τίθενται σε εφεδρεία, μόνο για φέτος, 30.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο, το ενιαίο μισθολόγιο του οποίου επεκτείνεται και στις ΔΕΚΟ.
Από αυτές τις 30.000, περίπου 6.000 με 7.000 θα απολυθούν μέσα σε ένα χρόνο
Το δε αφορολόγητο μειώνεται στις 5.000 ευρώ.
Επιπλέον, από το 2012 εκτοξεύεται στα ύψη η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, καθώς εξισώνεται ο φόρος του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΜΟΣΙΑΛΟΥ
Η Κυβερνητική Επιτροπή εξειδίκευσε σήμερα τα μέτρα που οδηγούν στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του 2011 και του 2012 και επιτρέπουν την ολοκληρωμένη εφαρμογή του προγράμματος στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας μέχρι το 2014.
Οι συζητήσεις με την Τρόικα θα ολοκληρωθούν – όπως ανακοινώθηκε χθες – μετά την άφιξη των επικεφαλής της στην Αθήνα στην αρχή της επόμενης εβδομάδας.
Είναι όμως απολύτως δεδομένη η θεμελιώδης στρατηγική επιλογή της χώρας να καταστεί και πάλι μια δημοσιονομικά ανεξάρτητη και ισότιμη χώρα – μέλος της ευρωζώνης φτάνοντας το ταχύτερο δυνατόν σε πρωτογενή πλεονάσματα. Οι επιλογές αυτές στέλνουν και στους εταίρους μας και στις αγορές το μήνυμα πως η Ελλάδα και θέλει και μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, μένοντας πάντα στον σκληρό πυρήνα του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επειδή οι έλληνες πολίτες πρέπει να έχουν μια σαφή εικόνα για μια σειρά από θέματα που γίνονται αντικείμενα ανεξέλεγκτης φημολογίας, η Κυβέρνηση ανακοινώνει ήδη από σήμερα το σαφές πλαίσιο των κρίσιμων αποφάσεων:
Α) Το αφορολόγητο όριο τοποθετείται στις 5.000 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή στο μέσο επίπεδο των κρατών της ευρωζώνης.
Β) Το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο θα είναι πραγματικά, ενιαίο, αξιοκρατικό, διαφανές και δίκαιο δίνοντας ταυτόχρονα κίνητρα για αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης και των στελεχών της.
Γ) Δεν επέρχεται καμία μείωση στις συντάξεις ύψους μέχρι 1.200 ευρώ. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό θα περικοπεί το 20% του ποσού που υπερβαίνει τα 1.200 ευρώ, ώστε να διασφαλίζεται η αναλογικότητα και η εσωτερική δικαιοσύνη του συστήματος.
Ειδικά για τους συνταξιούχους κάτω των 55 ετών και ωσότου αυτοί φτάσουν στην ηλικία των 55 ετών, θα περικοπεί κατά 40% το τμήμα της σύνταξης που υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ.
Δ) Ο θεσμός της εργασιακής εφεδρείας θα εφαρμοστεί με στόχο έως το τέλος του 2011 να υπαχθούν σε αυτή 30.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα με την εφαρμογή αξιοκρατικών και διαφανών κριτηρίων υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ ώστε να εντοπιστεί το πραγματικά πλεονάζον προσωπικό. Αυτό αφορά δηλαδή συνολικά το 3% περίπου των εργαζομένων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Ε) Η Κυβερνητική επιτροπή έλαβε επίσης μια σειρά αποφάσεων για την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και κυρίως των ιδιωτικοποιήσεων , του ανοίγματος των επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας και την αναδιάρθρωση των φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα.
ΣΤ) Το εθνικό φορολογικό σύστημα που θα ψηφιστεί μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα δώσει οριστικό τέλος σε μια σειρά από αδικίες και ανισότητες που κυριαρχούν εδώ και δεκαετίες και οι οποίες υπονομεύουν την κοινωνική και αναπτυξιακή συνοχή της χώρας.
Από..... parapolitika
Σκληρή ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για τα νέα μέτρα
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει κανένα δικαίωμα στη συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πολιτικής, όχι μόνο γιατί στερείται δημοκρατικής νομιμοποίητης, αλλά διότι βρίσκεται σε κατάφωρη αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ μετα την ανακοίνωση των νέων μέτρων.
«Ο λαός δεν μπορεί να βρίσκεται δέσμιος μιας κυβέρνησης που καταστρέφει τη χώρα και υποθηκεύει το μέλλον και των επόμενων γενιών», επισημαίνεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση.
«Οι νέες απολύσεις, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η μείωση του αφορολόγητου ορίου, τα κεφαλικά χαράτσια εντάσσονται σε ένα ενιαίο σχέδιο εξυπηρέτησης των συμφερόντων των οικονομικών ελίτ και μας οδηγούν μαθηματικά στην οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία. Σε ποιον άραγε στέλνει πραγματικά «μήνυμα» η κυβέρνηση; Στους ανθρώπους που έχουν χάσει τη δουλειά τους; Σε αυτούς που έχουν δει το μισθό τους να μειώνεται δραματικά; Σε αυτούς που έβαλαν λουκέτο στο μαγαζί τους; Σε αυτούς που αδυνατούν πλέον να καλύψουν ακόμα και τις διατροφικές τους ανάγκες;».
Πηγή:Voria
«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει κανένα δικαίωμα στη συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πολιτικής, όχι μόνο γιατί στερείται δημοκρατικής νομιμοποίητης, αλλά διότι βρίσκεται σε κατάφωρη αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ μετα την ανακοίνωση των νέων μέτρων.
«Ο λαός δεν μπορεί να βρίσκεται δέσμιος μιας κυβέρνησης που καταστρέφει τη χώρα και υποθηκεύει το μέλλον και των επόμενων γενιών», επισημαίνεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση.
«Οι νέες απολύσεις, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η μείωση του αφορολόγητου ορίου, τα κεφαλικά χαράτσια εντάσσονται σε ένα ενιαίο σχέδιο εξυπηρέτησης των συμφερόντων των οικονομικών ελίτ και μας οδηγούν μαθηματικά στην οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία. Σε ποιον άραγε στέλνει πραγματικά «μήνυμα» η κυβέρνηση; Στους ανθρώπους που έχουν χάσει τη δουλειά τους; Σε αυτούς που έχουν δει το μισθό τους να μειώνεται δραματικά; Σε αυτούς που έβαλαν λουκέτο στο μαγαζί τους; Σε αυτούς που αδυνατούν πλέον να καλύψουν ακόμα και τις διατροφικές τους ανάγκες;».
Πηγή:Voria
Τέλος χρόνου και τέλος στα παραμύθια των επιτηδείων…
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Αυτό εξόργισε ακόμη περισσότερο τα μέλη της τρόικας, τα οποία λένε ότι ο κ. Βενιζέλος ομιλεί μια διαφορετική γλώσσα από αυτούς και ότι δύσκολα μπορούν να συνεννοηθούν μαζί του. Μάλιστα έχει δημιουργηθεί κλίμα εναντίον του στα κέντρα των αποφάσεων και ξεκίνησε μια καμπάνια προς τους δημοσιογράφους των διεθνών ΜΜΕ, ώστε ο τελευταίος να θεωρηθεί απειλή για την προώθηση της συμφωνίας που δήθεν θα έδινε χρόνο στην Ελλάδα για δημοσιονομική ανάταξη και θα προστάτευε τη ζώνη του ευρώ από την πίεση της χρηματαγοράς. Όλα τώρα δείχνουν ότι τα πράγματα οδηγούνται επιτηδείως σε αδιέξοδο με την ευθύνη να μετακυλύετε από την τρόικα στη κυβέρνηση και μάλιστα με ιδιαίτερη έμφαση στον αρνητικό ρόλο – όπως υποστηρίζουν – του νέου υπουργού οικονομικών.
Αυτά είναι τα νέα. Η είδηση όμως είναι άλλη. ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία κατέληξαν ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος για πειραματισμούς στην Ελλάδα και ότι το τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να απορροφήσει άμεσα με ανακεφαλαίωση μια αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους 50-60%, ώστε αμέσως μετά να ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια αναθεώρησης της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο την οικονομική ολοκλήρωση σε σύντομο και σαφώς προσδιορισμένο χρονικό διάστημα. Τούτο όμως σε υψηλό πολιτικό και μάλλον αφηρημένο επίπεδο. Για την συγκεκριμενοποίηση ενός σχεδίου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και όχι απλώς στην ευρωζώνη, όπως επέμειναν οι ΗΠΑ, απαιτείται περισσότερο από ένα εξάμηνο, εντός του οποίου θα πρέπει να ηρεμήσει η χρηματαγορά και να εξασθενήσει ελαφρώς το κοινό νόμισμα, δίχως όμως ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη να ξεπεράσει το 2%.
Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν δίχως την απαλλαγή από το «ελληνικό βάρος», το οποίο ναι μεν είναι σχετικά μικρό σε απόλυτα οικονομικά μεγέθη, αλλά εξελίχθητε δυσβάσταχτο πολιτικά, από τη στιγμή μάλιστα που η συμφωνία του καλοκαιριού αποδείχθηκε φάρσα: τόσο σε επίπεδο χρηματοπιστωτικής διαχείρισης (τράπεζες και άλλοι θεσμικοί επενδυτές), όσο και σε εκείνο της στρατηγικής του δανεισμού αυτού καθεαυτού, καθώς προέβλεπε χώρες της ευρωζώνης να δανείζουν την Ελλάδα με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό που πιθανότατα να δανείζονταν οι ίδιες στη σημερινή αρνητική χρηματοπιστωτική συγκυρία.
Η συζήτηση λοιπόν για τα νέα μέτρα που δήθεν θα (ξανα)σώσουν την Ελλάδα, είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό προσχηματική. Γίνεται για τα μάτια του κόσμου και για να χωνέψουν οι Έλληνες και η διεθνής κοινή γνώμη ότι η Ελλάδα είναι μια εξαίρεση που απαιτεί ιδιαίτερη μεταχείριση. Δεν προσφέρεται ούτε η τρέχουσα συνταγή της τρόικας για άμεση, δραστική μείωση του κόστους εργασίας και κάθετο αποπληθωρισμό σε τιμές και μισθούς, ούτε ασφαλώς η φαιδρή συμφωνία για ανταλλαγή χρεών που αποδέχθηκε πρόχειρα η Γερμανία για την Ελλάδα, κάτω από την πίεση των τραπεζών και των ΗΠΑ. Τίποτε από αυτά δεν λύνει το πρόβλημα της παραγωγικής δομής της χώρας και το οξύ ανταγωνιστικό της πρόβλημα που συναρτάται κυρίως με το πρώτο, όπως επιτέλους διαπιστώνουν όσοι σοβαρά ενεπλάκησαν τον τελευταίο καιρό με το ελληνικό ζήτημα.
Το ερώτημα αυτή τη στιγμή τόσο στο Βερολίνο, όσο και στην Ουάσιγκτον είναι καθαρά πολιτικό και όχι οικονομικό: Να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την πίεση της τρόικας σε πολιτικο-κοινωνική κρίση που θα δικαιολογήσει την αδρανοποίησή της εντός της ευρωζώνης και μια απολύτως νέα διευθέτηση του ελληνικού ζητήματος, η οποία θα προϋποθέτει ασφαλώς αναδιάρθρωση του χρέους ή να συγκληθεί αμέσως μια Σύνοδος κορυφής, που θα παρουσιάσει ένα νέο σχέδιο «καραντίνα» για την Ελλάδα, για να αποσοβηθεί ο κίνδυνος κλιμάκωσης της κοινωνικής αναστάτωσης στη χώρα;
Το τελευταίο σενάριο έχει τρομερές θεσμικές δυσκολίες και σε κάθε περίπτωση απαιτείται αίτημα από ελληνικής πλευράς, το οποίο όμως δεν αρκεί να διατυπωθεί μόνον από τη κυβέρνηση - όπως λένε οικονομικοί παράγοντες των Βρυξελλών. Τίθεται ως προϋπόθεση η ρητή συμφωνία όλων των πολιτικών δυνάμεων και η κύρωση των νέων διευθετήσεων με τη μορφή διεθνούς σύμβασης από την ελληνική βουλή, με δέσμευση μάλιστα ότι θα υπάρξει συνταγματοποίηση των δημοσιονομικών όρων.
Με δύο λόγια βρισκόμαστε ενώπιον μιας δραματικής κλιμάκωσης της κρίσης, καθώς πλέον ο χρόνος του παιγνίου της κυβέρνησης εντός της ΕΕ εξέπνευσε μαζί με τα παραμύθια των επιτηδείων του καθεστώτος. Το ζήτημα για τον ελληνικό λαό είναι αν θα αποδεχθεί να ενταχθεί σε μια απολύτως εξευτελιστική καραντίνα εντός της ΕΕ, ή αν θα αναζητήσει την πιθανότητα επιβίωσης έξω από την Ένωση. Αν θα υποταχθεί στη τύχη που του επιφυλάσσει το καθεστώς με τους διεθνείς «συμμάχους» του ή θα διεκδικήσει το δικαίωμα αυτοκυβέρνησης και πολιτικο-οικονομικής αυτοδιάθεσης. Και για να μην λαϊκίσουμε ούτε κατ’ ίχνος, το ερώτημα είναι εάν υπάρχει προοδευτική κοινωνία πατριωτών και αριστερές δυνάμεις που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν από κοινού και οργανωμένα, δίχως υποκρισία, ιδιοτέλεια, μαξιμαλισμούς και σαχλαμάρες, ένα πρόγραμμα κοινωνικού και οικονομικού μετασχηματισμού, το οποίο εκτός από απαλλαγή από ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους και αναδιάρθρωση του ιδιωτικού θα προέβλεπε την έκδοση εθνικού νομίσματος και «δραχμοποίηση» του συνολικού χρέους, ώστε να μπουν οι βάσεις για την δημιουργία ενός 20ετους αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο κρίνεται απαραίτητο.
Εύκολες και ανέξοδες λύσεις δεν υπάρχουν πλέον. Καλό είναι να εκλείψουν και οι τζάμπα μάγκες. Το καθεστώς με την πολιτικομεγαλοεπιχειρηματική τάξη οδήγησαν τη χώρα στο μη παρέκει: μπρος είναι ο γκρεμός και πίσω το ρέμα. Η κοινωνία θα υποστεί σε κάθε περίπτωση δραματική φτωχοποίηση. Το ζήτημα είναι αν έχουμε το κουράγιο και την πολιτική αρετή να προχωρήσουμε σχετικά ανεξάρτητα και δημιουργικά μπροστά, παρά τις τρομερές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε, ξαναφτιάχνοντας την διοίκηση και προτάσσοντας τον εκδημοκρατισμό με δική μας συνταγή ανάπτυξης, ή εάν προτιμήσουμε από το κρεβάτι των «ιατρών του ΔΝΤ» να περάσουμε στον «θάλαμο απομόνωσης» της ΕΕ, μέχρι να μας περάσει το «κολλητικό νόσημα» και να εξυγιανθούμε ανταγωνιστικώς, αφού φτωχύνουμε δραματικώς και βιώσουμε την ανεργία του ενός τετάρτου του εργατικού δυναμικού!
Για τους φίλους είναι μάλλον περιττό να αποσαφηνίσω, ότι από τη στιγμή που το καθεστώς και η κυβέρνηση απέφυγαν να ακολουθήσουν από την αρχή τη στρατηγική παραμονής μας στην ΕΕ που υπερασπίσθηκα δημοσίως, δεν θεωρώ ότι υπάρχει καλύτερη εθνική επιλογή πλέον πέραν από εκείνη που συνηγορεί υπέρ μιας καλά οργανωμένης αποχώρησης από την ΕΕ, με σκληρή όμως διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, προειδοποιώντας παράλληλα τη κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι εάν δεν διασφαλίσει τα εθνικά μας συμφέροντα στη συγκυρία ατομικά, με τους συμμάχους της και μέσω των διεθνών θεσμών που ελέγχει, θα τινάξουμε το ΝΑΤΟ στον αέρα και θα κλονίσουμε την διεθνή πολιτική ισορροπία. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται! Δυστυχώς, έτσι όπως έχουν αυτή τη στιγμή τα πράγματα δεν βλέπω άλλη οδό που να συνδυάζει εκδημοκρατισμό με λαϊκή κυριαρχία και ανάπτυξη για την πατρίδα μας και αυτό με απόλυτη ευθύνη τόσο του δικομματισμού της μεταπολίτευσης όσο και εκείνων που τον στήριξαν στο εσωτερικό και από το εξωτερικό (κυρίως ΗΠΑ και Γερμανία), διότι έτσι τους συνέφερε.
Θα είμαι έτοιμος να αναθεωρήσω αυτή τη «σκληρή» στάση, αν υπάρξει έστω και μια σοβαρή προϋπόθεση θεσμικής αναδιοργάνωσης της Ένωσης με κατεύθυνση την υιοθέτηση μιας εντελώς διαφορετικής ευρωπαϊκής Συνθήκης που θα αντικαθιστούσε το τρέχον δόγμα του νεοφιλελευθερισμού, με κοινές πολιτικές που θα διασφάλιζαν μια δημοκρατική πορεία ενότητας με σεβασμό στην διαφορετικότητα. Όλα όμως δείχνουν ότι το στοίχημα για μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη των λαών ούτε καν θα υπάρξει πολιτικά (και όχι απλώς ιδεαλιστικά), διότι ελάχιστοι φαίνεται να είναι πολιτικά ώριμοι, οικονομικά ευέλικτοι, στρατηγικά εμπνευσμένοι και αρκετά έξυπνοι για να πόνταραν σε αυτό.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Από ...... activistis
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου *
Σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες και για πρώτη φορά συστηματικά ο υπουργός οικονομικών και οι συνεργάτες του προσπάθησαν χθες στην επικοινωνία που είχαν με την τρόικα να κερδίσουν χρόνο για να μην οδηγηθούμε σε στάση πληρωμών, καθώς το κρατικό ταμείο σε τρείς εβδομάδες θα είναι απολύτως άδειο. Έδωσαν πραγματική μάχη για να εξηγήσουν ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα και εξήγησαν αναρμοδίως ότι αυτά που τους ζητούν θα έχουν ως συνέπεια την άμεση πτώση της κυβέρνησης, άρα και την κατάρρευση της προσπάθειας της τρόικας. Τέλος έγινε μια μάλλον δειλή απόπειρα να συναρτηθεί η επικοινωνιακή αδυναμία της κυβέρνησης ως προς την επιβολή νέων εξοντωτικών μέτρων με την αναποφασιστικότητα της Ευρωζώνης να προωθήσει ταχύτερα τα συμπεφωνημένα στο τελευταίο «πακέτο διάσωσης».
Αυτό εξόργισε ακόμη περισσότερο τα μέλη της τρόικας, τα οποία λένε ότι ο κ. Βενιζέλος ομιλεί μια διαφορετική γλώσσα από αυτούς και ότι δύσκολα μπορούν να συνεννοηθούν μαζί του. Μάλιστα έχει δημιουργηθεί κλίμα εναντίον του στα κέντρα των αποφάσεων και ξεκίνησε μια καμπάνια προς τους δημοσιογράφους των διεθνών ΜΜΕ, ώστε ο τελευταίος να θεωρηθεί απειλή για την προώθηση της συμφωνίας που δήθεν θα έδινε χρόνο στην Ελλάδα για δημοσιονομική ανάταξη και θα προστάτευε τη ζώνη του ευρώ από την πίεση της χρηματαγοράς. Όλα τώρα δείχνουν ότι τα πράγματα οδηγούνται επιτηδείως σε αδιέξοδο με την ευθύνη να μετακυλύετε από την τρόικα στη κυβέρνηση και μάλιστα με ιδιαίτερη έμφαση στον αρνητικό ρόλο – όπως υποστηρίζουν – του νέου υπουργού οικονομικών.
Αυτά είναι τα νέα. Η είδηση όμως είναι άλλη. ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία κατέληξαν ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος για πειραματισμούς στην Ελλάδα και ότι το τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να απορροφήσει άμεσα με ανακεφαλαίωση μια αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους 50-60%, ώστε αμέσως μετά να ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια αναθεώρησης της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο την οικονομική ολοκλήρωση σε σύντομο και σαφώς προσδιορισμένο χρονικό διάστημα. Τούτο όμως σε υψηλό πολιτικό και μάλλον αφηρημένο επίπεδο. Για την συγκεκριμενοποίηση ενός σχεδίου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και όχι απλώς στην ευρωζώνη, όπως επέμειναν οι ΗΠΑ, απαιτείται περισσότερο από ένα εξάμηνο, εντός του οποίου θα πρέπει να ηρεμήσει η χρηματαγορά και να εξασθενήσει ελαφρώς το κοινό νόμισμα, δίχως όμως ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη να ξεπεράσει το 2%.
Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν δίχως την απαλλαγή από το «ελληνικό βάρος», το οποίο ναι μεν είναι σχετικά μικρό σε απόλυτα οικονομικά μεγέθη, αλλά εξελίχθητε δυσβάσταχτο πολιτικά, από τη στιγμή μάλιστα που η συμφωνία του καλοκαιριού αποδείχθηκε φάρσα: τόσο σε επίπεδο χρηματοπιστωτικής διαχείρισης (τράπεζες και άλλοι θεσμικοί επενδυτές), όσο και σε εκείνο της στρατηγικής του δανεισμού αυτού καθεαυτού, καθώς προέβλεπε χώρες της ευρωζώνης να δανείζουν την Ελλάδα με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό που πιθανότατα να δανείζονταν οι ίδιες στη σημερινή αρνητική χρηματοπιστωτική συγκυρία.
Η συζήτηση λοιπόν για τα νέα μέτρα που δήθεν θα (ξανα)σώσουν την Ελλάδα, είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό προσχηματική. Γίνεται για τα μάτια του κόσμου και για να χωνέψουν οι Έλληνες και η διεθνής κοινή γνώμη ότι η Ελλάδα είναι μια εξαίρεση που απαιτεί ιδιαίτερη μεταχείριση. Δεν προσφέρεται ούτε η τρέχουσα συνταγή της τρόικας για άμεση, δραστική μείωση του κόστους εργασίας και κάθετο αποπληθωρισμό σε τιμές και μισθούς, ούτε ασφαλώς η φαιδρή συμφωνία για ανταλλαγή χρεών που αποδέχθηκε πρόχειρα η Γερμανία για την Ελλάδα, κάτω από την πίεση των τραπεζών και των ΗΠΑ. Τίποτε από αυτά δεν λύνει το πρόβλημα της παραγωγικής δομής της χώρας και το οξύ ανταγωνιστικό της πρόβλημα που συναρτάται κυρίως με το πρώτο, όπως επιτέλους διαπιστώνουν όσοι σοβαρά ενεπλάκησαν τον τελευταίο καιρό με το ελληνικό ζήτημα.
Το ερώτημα αυτή τη στιγμή τόσο στο Βερολίνο, όσο και στην Ουάσιγκτον είναι καθαρά πολιτικό και όχι οικονομικό: Να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την πίεση της τρόικας σε πολιτικο-κοινωνική κρίση που θα δικαιολογήσει την αδρανοποίησή της εντός της ευρωζώνης και μια απολύτως νέα διευθέτηση του ελληνικού ζητήματος, η οποία θα προϋποθέτει ασφαλώς αναδιάρθρωση του χρέους ή να συγκληθεί αμέσως μια Σύνοδος κορυφής, που θα παρουσιάσει ένα νέο σχέδιο «καραντίνα» για την Ελλάδα, για να αποσοβηθεί ο κίνδυνος κλιμάκωσης της κοινωνικής αναστάτωσης στη χώρα;
Το τελευταίο σενάριο έχει τρομερές θεσμικές δυσκολίες και σε κάθε περίπτωση απαιτείται αίτημα από ελληνικής πλευράς, το οποίο όμως δεν αρκεί να διατυπωθεί μόνον από τη κυβέρνηση - όπως λένε οικονομικοί παράγοντες των Βρυξελλών. Τίθεται ως προϋπόθεση η ρητή συμφωνία όλων των πολιτικών δυνάμεων και η κύρωση των νέων διευθετήσεων με τη μορφή διεθνούς σύμβασης από την ελληνική βουλή, με δέσμευση μάλιστα ότι θα υπάρξει συνταγματοποίηση των δημοσιονομικών όρων.
Με δύο λόγια βρισκόμαστε ενώπιον μιας δραματικής κλιμάκωσης της κρίσης, καθώς πλέον ο χρόνος του παιγνίου της κυβέρνησης εντός της ΕΕ εξέπνευσε μαζί με τα παραμύθια των επιτηδείων του καθεστώτος. Το ζήτημα για τον ελληνικό λαό είναι αν θα αποδεχθεί να ενταχθεί σε μια απολύτως εξευτελιστική καραντίνα εντός της ΕΕ, ή αν θα αναζητήσει την πιθανότητα επιβίωσης έξω από την Ένωση. Αν θα υποταχθεί στη τύχη που του επιφυλάσσει το καθεστώς με τους διεθνείς «συμμάχους» του ή θα διεκδικήσει το δικαίωμα αυτοκυβέρνησης και πολιτικο-οικονομικής αυτοδιάθεσης. Και για να μην λαϊκίσουμε ούτε κατ’ ίχνος, το ερώτημα είναι εάν υπάρχει προοδευτική κοινωνία πατριωτών και αριστερές δυνάμεις που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν από κοινού και οργανωμένα, δίχως υποκρισία, ιδιοτέλεια, μαξιμαλισμούς και σαχλαμάρες, ένα πρόγραμμα κοινωνικού και οικονομικού μετασχηματισμού, το οποίο εκτός από απαλλαγή από ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους και αναδιάρθρωση του ιδιωτικού θα προέβλεπε την έκδοση εθνικού νομίσματος και «δραχμοποίηση» του συνολικού χρέους, ώστε να μπουν οι βάσεις για την δημιουργία ενός 20ετους αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο κρίνεται απαραίτητο.
Εύκολες και ανέξοδες λύσεις δεν υπάρχουν πλέον. Καλό είναι να εκλείψουν και οι τζάμπα μάγκες. Το καθεστώς με την πολιτικομεγαλοεπιχειρηματική τάξη οδήγησαν τη χώρα στο μη παρέκει: μπρος είναι ο γκρεμός και πίσω το ρέμα. Η κοινωνία θα υποστεί σε κάθε περίπτωση δραματική φτωχοποίηση. Το ζήτημα είναι αν έχουμε το κουράγιο και την πολιτική αρετή να προχωρήσουμε σχετικά ανεξάρτητα και δημιουργικά μπροστά, παρά τις τρομερές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε, ξαναφτιάχνοντας την διοίκηση και προτάσσοντας τον εκδημοκρατισμό με δική μας συνταγή ανάπτυξης, ή εάν προτιμήσουμε από το κρεβάτι των «ιατρών του ΔΝΤ» να περάσουμε στον «θάλαμο απομόνωσης» της ΕΕ, μέχρι να μας περάσει το «κολλητικό νόσημα» και να εξυγιανθούμε ανταγωνιστικώς, αφού φτωχύνουμε δραματικώς και βιώσουμε την ανεργία του ενός τετάρτου του εργατικού δυναμικού!
Για τους φίλους είναι μάλλον περιττό να αποσαφηνίσω, ότι από τη στιγμή που το καθεστώς και η κυβέρνηση απέφυγαν να ακολουθήσουν από την αρχή τη στρατηγική παραμονής μας στην ΕΕ που υπερασπίσθηκα δημοσίως, δεν θεωρώ ότι υπάρχει καλύτερη εθνική επιλογή πλέον πέραν από εκείνη που συνηγορεί υπέρ μιας καλά οργανωμένης αποχώρησης από την ΕΕ, με σκληρή όμως διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, προειδοποιώντας παράλληλα τη κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι εάν δεν διασφαλίσει τα εθνικά μας συμφέροντα στη συγκυρία ατομικά, με τους συμμάχους της και μέσω των διεθνών θεσμών που ελέγχει, θα τινάξουμε το ΝΑΤΟ στον αέρα και θα κλονίσουμε την διεθνή πολιτική ισορροπία. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται! Δυστυχώς, έτσι όπως έχουν αυτή τη στιγμή τα πράγματα δεν βλέπω άλλη οδό που να συνδυάζει εκδημοκρατισμό με λαϊκή κυριαρχία και ανάπτυξη για την πατρίδα μας και αυτό με απόλυτη ευθύνη τόσο του δικομματισμού της μεταπολίτευσης όσο και εκείνων που τον στήριξαν στο εσωτερικό και από το εξωτερικό (κυρίως ΗΠΑ και Γερμανία), διότι έτσι τους συνέφερε.
Θα είμαι έτοιμος να αναθεωρήσω αυτή τη «σκληρή» στάση, αν υπάρξει έστω και μια σοβαρή προϋπόθεση θεσμικής αναδιοργάνωσης της Ένωσης με κατεύθυνση την υιοθέτηση μιας εντελώς διαφορετικής ευρωπαϊκής Συνθήκης που θα αντικαθιστούσε το τρέχον δόγμα του νεοφιλελευθερισμού, με κοινές πολιτικές που θα διασφάλιζαν μια δημοκρατική πορεία ενότητας με σεβασμό στην διαφορετικότητα. Όλα όμως δείχνουν ότι το στοίχημα για μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη των λαών ούτε καν θα υπάρξει πολιτικά (και όχι απλώς ιδεαλιστικά), διότι ελάχιστοι φαίνεται να είναι πολιτικά ώριμοι, οικονομικά ευέλικτοι, στρατηγικά εμπνευσμένοι και αρκετά έξυπνοι για να πόνταραν σε αυτό.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Από ...... activistis
Τα 3 σενάρια χρεοκοπίας και τι θα συμβεί με τις καταθέσεις...
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Από το banksnews.gr
Τρία είναι τα βασικά σενάρια που κυκλοφορούν στον ευρωπαϊκό τύπο για τον τρόπο αντιμετώπισης του ελληνικού προβλήματος. Κοινή συνισταμένη τους η μη αποπληρωμή του συνόλου του χρέους της χώρας. Στις μεγαλύτερες οικονομικές εφημερίδες του πλανήτη, η Ελλάδα εμφανίζεται αφερέγγυα και ανίκανη να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της.
Τα τρία βασικά σενάρια που αναφέρονται είναι τα εξής:
1) Συμφωνία με την τρόικα – Μικρό «κούρεμα» των ομολόγων
Πρόκειται για το πιο ήπιο σενάριο, καθώς...
με τη μερική διαγραφή του χρέους εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση από την τρόικα.
Σε μία τέτοια περίπτωση το κράτος δεν κηρύσσει στάση πληρωμών, ωστόσο αναγκαστικά θα πρέπει να επιστρέψει σε πρωτογενή πλεονάσματα, προκειμένου να μη δημιουργεί νέο χρέος.
Η τρόικα σε αυτήν την περίπτωση συνεχίζει να εκταμιεύει δόσεις του δανείου, ενώ τίθεται σε εφαρμογή ο μηχανισμός στήριξης που συμφωνήθηκε την 21η Ιουλίου.
2) Στάση πληρωμών με παραμονή στην ευρωζώνη
Η κυβέρνηση δε τα βρίσκει με την τρόικα, δεν πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα και η διακοπή της χρηματοδότησής της σημαίνει στάση πληρωμών για το δημόσιο.
Με λίγα λόγια το δημόσιο δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδά του από τα έσοδα που έχει, ενώ δημιουργεί τεράστιες ζημιές στο τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει στο ενεργητικό του ομόλογα ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ.
Σε μία τέτοια περίπτωση, οι τράπεζες εξαρτώνται από τη δυνατότητα των μετόχων τους να καλύψουν αυτές τις ζημιές.
Το πιο πιθανό είναι να χαθούν καταθέσεις, λόγω της αδυναμίας να καλυφθούν οι απαιτούμενες αυξήσεις κεφαλαίου, του πανικού που θα δημιουργηθεί, αλλά και του αποκλεισμού των τραπεζών για πολλά χρόνια από τις αγορές.
3) Στάση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή
Το απόλυτο χάος. Οι τράπεζες καταρρέουν, οι καταθέσεις χάνονται, το νέο νόμισμα υποτιμάται πάνω από 50% σε σχέση με τα βασικά νομίσματα, οι μισθοί υποχωρούν σημαντικά και η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη.
Το ελληνικό κράτος έχει τη δυνατότητα να τυπώσει χρήμα, η αξία του οποίου ωστόσο λόγω της εξάρτησης της χώρας από τις εισαγωγές είναι ασήμαντη.
Ο πληθωρισμός διαμορφώνεται σε διψήφια ποσοστά. Από την άλλη πλευρά, η χώρα γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική λόγω του αδύναμου νομίσματος και ελπίζει σε ανάκαμψη μέσω των εξαγωγών της.
Από το banksnews.gr
Τρία είναι τα βασικά σενάρια που κυκλοφορούν στον ευρωπαϊκό τύπο για τον τρόπο αντιμετώπισης του ελληνικού προβλήματος. Κοινή συνισταμένη τους η μη αποπληρωμή του συνόλου του χρέους της χώρας. Στις μεγαλύτερες οικονομικές εφημερίδες του πλανήτη, η Ελλάδα εμφανίζεται αφερέγγυα και ανίκανη να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της.
Τα τρία βασικά σενάρια που αναφέρονται είναι τα εξής:
1) Συμφωνία με την τρόικα – Μικρό «κούρεμα» των ομολόγων
Πρόκειται για το πιο ήπιο σενάριο, καθώς...
με τη μερική διαγραφή του χρέους εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση από την τρόικα.
Σε μία τέτοια περίπτωση το κράτος δεν κηρύσσει στάση πληρωμών, ωστόσο αναγκαστικά θα πρέπει να επιστρέψει σε πρωτογενή πλεονάσματα, προκειμένου να μη δημιουργεί νέο χρέος.
Η τρόικα σε αυτήν την περίπτωση συνεχίζει να εκταμιεύει δόσεις του δανείου, ενώ τίθεται σε εφαρμογή ο μηχανισμός στήριξης που συμφωνήθηκε την 21η Ιουλίου.
2) Στάση πληρωμών με παραμονή στην ευρωζώνη
Η κυβέρνηση δε τα βρίσκει με την τρόικα, δεν πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα και η διακοπή της χρηματοδότησής της σημαίνει στάση πληρωμών για το δημόσιο.
Με λίγα λόγια το δημόσιο δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδά του από τα έσοδα που έχει, ενώ δημιουργεί τεράστιες ζημιές στο τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει στο ενεργητικό του ομόλογα ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ.
Σε μία τέτοια περίπτωση, οι τράπεζες εξαρτώνται από τη δυνατότητα των μετόχων τους να καλύψουν αυτές τις ζημιές.
Το πιο πιθανό είναι να χαθούν καταθέσεις, λόγω της αδυναμίας να καλυφθούν οι απαιτούμενες αυξήσεις κεφαλαίου, του πανικού που θα δημιουργηθεί, αλλά και του αποκλεισμού των τραπεζών για πολλά χρόνια από τις αγορές.
3) Στάση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή
Το απόλυτο χάος. Οι τράπεζες καταρρέουν, οι καταθέσεις χάνονται, το νέο νόμισμα υποτιμάται πάνω από 50% σε σχέση με τα βασικά νομίσματα, οι μισθοί υποχωρούν σημαντικά και η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη.
Το ελληνικό κράτος έχει τη δυνατότητα να τυπώσει χρήμα, η αξία του οποίου ωστόσο λόγω της εξάρτησης της χώρας από τις εισαγωγές είναι ασήμαντη.
Ο πληθωρισμός διαμορφώνεται σε διψήφια ποσοστά. Από την άλλη πλευρά, η χώρα γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική λόγω του αδύναμου νομίσματος και ελπίζει σε ανάκαμψη μέσω των εξαγωγών της.
Συμφώνησαν στην ισοπέδωση μισθών-συντάξεων, συνεχίζεται το παζάρι για το πόσοι θα απολυθούν από το Δημόσιο
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
- Επιστρέφει η τρόικα... από Δευτέρα
Την ικανοποίησή τους για τις διαπραγματεύσεις εξέφρασαν και οι δύο πλευρές τη νύχτα, αλλά κανείς (ακόμη) δεν έχει πει ξεκάθαρα ποια είναι η συμφωνία.
Μόνο με βάση τους ελάχιστους όρους που είχε θέσει η τρόικα αρκεί όμως να καταλάβει κανείς ποια είναι τα “μίνιμουμ” συμφωνηθέντα που αφού τα δέχθηκε η ελληνική πλευρά ανοίγει ο δρόμος για επιστροφή της τρόικας από βδομάδα.
Πλέον είναι δεδομένο ότι το Μνημόνιο ολοκληρώνεται ένα χρόνο νωρίτερα και με τον πιο σκληρό τρόπο, ενώ οι τελευταίες πληροφορίες λένε μάλιστα ότι το μεσοπρόθεσμο που ψηφίστηκε πριν 2 μήνες ήδη ... ξαναγράφεται και πάμε σε νέα ακόμη πιο σκληρά μέτρα (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ).
Οι απολύσεις και η εφεδρεία
Το “χοντρό παζάρι” και αυτό είναι πλέον ίσως το μόνο που δεν έχει συμφωνηθεί πλήρως είναι το πόσοι υπάλληλοι του δημοσίου θα βρεθούν εκτός είτε μέσω άμεσης απόλυσης, είτε μέσω εφεδρείας.
Ήδη σε επίπεδο εφεδρείας και μετά από τις πιέσεις της τρόικας όλα δείχνουν ότι ο αριθμός των υπαλλήλων που θα βγουν σε εργασιακή εφεδρεία μόνο μέσα στο 2011 έχει ανέβει στις 50.000, ενώ δεν έχει ακουστεί το παραμικρό για τις άμεσες απολύσεις. Οι απολύσεις είναι πλέον βέβαι ότι θα φτάσουν και στον στενό δημόσιο τομέα.
Ήδη οι απαιτήσεις της τρόικας έχουν ανεβάσει τον αριθμό των “εφέδρων” στις 100.000 (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ)
Η ισοπέδωση μισθών-συντάξεων
Η οριζόντια μείωση του μισθολογικού κόστους που είναι η βασική απαίτηση οδηγεί σε μείωση, οριζόντια, των μισθών 20% και αυτό πριν την εφαρμογή του διαβόητου ενιαίου μισθολογίου που θα επιφέρει και νέα μείωση στα υψηλά κλιμάκια.
Παράλληλα ήταν απαίτηση της τρόικας και προφανώς έχει συμφωνηθεί και η οριζόντια μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων σε ένα ποσοστό 15%, ενώ σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ (μόνο) αναμένεται να μειωθεί και πάλι κατά 15% και το εφάπαξ.
Για τις συντάξεις σχεδιάζεται παράλληλα η επιβολή έκτακτης εισφοράς 2% ως 20%.
Οι αλλαγές (μειώσεις) στις επικουρικές έρχονται άμεσα από την πρώτη Νοεμβρίου.
Πρέπει επίσης να θεωρείται δεδομένο (πέρα απ' τις διαρροές για τη δημιουργία κλίματος) ότι θα κοπούν μαχαίρι οι συντάξεις για όσους είναι κάτω των 55 ετών, αλλά αυτό δεν αφορά σε όσους είναι ήδη σε σύνταξη, αλλά σε εκείνους που θέλουν τώρα να συνταξιοδοτηθούν.
Συζητείται πλαφόν σε μισθούς και συντάξεις
Τα σενάρια (λέγεται ότι όμως είναι απαίτηση της τρόικας και όχι απλά σενάρια) είναι εφιαλτικά. Οι επικουρικές συντάξεις θα μειωθούν (σχεδόν βέβαιο αυτό) κατά 50% από Νοέμβριο, ενώ ανοιχτό μένει αν θα είναι κλιμακωτή η εισφορά στις κύριες συντάξεις ή αν θα μπει από ένα ποσό και πάνω. Ο στόχος είναι εξοικονόμηση 2,2 δισ και έτσι μάλλον ενισχύεται το ενδεχόμενο η εισφορά να μπει από τα 800 ευρώ και να είναι κλιμακωτή.
Παράλληλα μελετάται να πέσει σχεδόν 1.000 ευρώ το ανώτατο όριο των συντάξεων, από τα 2.773 που είναι σήμερα στα 1.700 με 1.800 ευρώ.
Όλα αυτά την ώρα που έχει πέσει στο τραπέζι ανάλογη πρόταση για τους μισθούς του δημοσίου με το ανώτατο όριο στα 2.500 ευρώ μεικτά.
Αυτά τα μέτρα ωστόσο δεν είναι τα μόνα. Βέβαιη θεωρείται και η μείωση του αφορολόγητου. Απλά φαίνεται δεν έχει συμφωνηθεί το ύψος. Αν δηλαδή το αφορολόγητο θα “πέσει” στις 4.000 ή στις 6.000 ευρώ.
Πριν καν μάλιστα ανακοινωθεί η εξίσωση του φόρου πετρελαίου που θα διπλασιάσει την τιμή στο πετρέλαιο θέρμανσης, τρέχει παράλληλα ένα νέο σενάριο που λέει ότι η τρόικα έχει ήδη απαιτήσει και την παράταση του έκτακτου τέλους στα ακίνητα (του γνωστού χαρατσιού μέσω ΔΕΗ) ως το 2014. Να το πληρώνουμε δηλαδή 4 και όχι 2 χρόνια.
Όλα αυτά θα οδηγήσουν, αυτό θα ισχυριστεί και πάλι η Κυβέρνηση, στην εκταμίευση της δόσης και θα αποφύγει έτσι η χώρα τη στάση πληρωμών. Ωστόσο δεν είναι καθόλου βέβαιο, παρ' όλα αυτά, ότι δεν θα αποφύγει η χώρα την καθυστέρηση πληρωμής ενός 15ημέρου στο δημόσιο, ή ακόμη και τη μεταφορά του δώρου Χριστουγέννων ένα μήνα πίσω, τέλη Ιανουαρίου.
Από .... newsit
- Επιστρέφει η τρόικα... από Δευτέρα
- Το σαββατοκύριακο τα επιπλέον μέτρα από το ΔΝΤ
- 11:30 η κυβερνητική σύσκεψη για το ποια μέτρα θα ανακοινώσουν σήμερα
- Οριζόντια μείωση πριν το ενιαίο μισθολόγιο -“Τσεκούρι” σε συντάξεις και εφάπαξ
- 50.000 “έφεδροι” μέσα στο 2011 και οι αριθμοί ... μεγαλώνουν
- Θα πληρώνουμε χαράτσι στα ακίνητα ως το 2014
- Μειώνεται κι άλλο στις 4.000 ή 6.000 ευρώ το αφορολόγητο
Την ικανοποίησή τους για τις διαπραγματεύσεις εξέφρασαν και οι δύο πλευρές τη νύχτα, αλλά κανείς (ακόμη) δεν έχει πει ξεκάθαρα ποια είναι η συμφωνία.Μόνο με βάση τους ελάχιστους όρους που είχε θέσει η τρόικα αρκεί όμως να καταλάβει κανείς ποια είναι τα “μίνιμουμ” συμφωνηθέντα που αφού τα δέχθηκε η ελληνική πλευρά ανοίγει ο δρόμος για επιστροφή της τρόικας από βδομάδα.
Πλέον είναι δεδομένο ότι το Μνημόνιο ολοκληρώνεται ένα χρόνο νωρίτερα και με τον πιο σκληρό τρόπο, ενώ οι τελευταίες πληροφορίες λένε μάλιστα ότι το μεσοπρόθεσμο που ψηφίστηκε πριν 2 μήνες ήδη ... ξαναγράφεται και πάμε σε νέα ακόμη πιο σκληρά μέτρα (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ).
Οι απολύσεις και η εφεδρεία
Το “χοντρό παζάρι” και αυτό είναι πλέον ίσως το μόνο που δεν έχει συμφωνηθεί πλήρως είναι το πόσοι υπάλληλοι του δημοσίου θα βρεθούν εκτός είτε μέσω άμεσης απόλυσης, είτε μέσω εφεδρείας.
Ήδη σε επίπεδο εφεδρείας και μετά από τις πιέσεις της τρόικας όλα δείχνουν ότι ο αριθμός των υπαλλήλων που θα βγουν σε εργασιακή εφεδρεία μόνο μέσα στο 2011 έχει ανέβει στις 50.000, ενώ δεν έχει ακουστεί το παραμικρό για τις άμεσες απολύσεις. Οι απολύσεις είναι πλέον βέβαι ότι θα φτάσουν και στον στενό δημόσιο τομέα.
Ήδη οι απαιτήσεις της τρόικας έχουν ανεβάσει τον αριθμό των “εφέδρων” στις 100.000 (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ)
Η ισοπέδωση μισθών-συντάξεων
Η οριζόντια μείωση του μισθολογικού κόστους που είναι η βασική απαίτηση οδηγεί σε μείωση, οριζόντια, των μισθών 20% και αυτό πριν την εφαρμογή του διαβόητου ενιαίου μισθολογίου που θα επιφέρει και νέα μείωση στα υψηλά κλιμάκια.
Παράλληλα ήταν απαίτηση της τρόικας και προφανώς έχει συμφωνηθεί και η οριζόντια μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων σε ένα ποσοστό 15%, ενώ σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ (μόνο) αναμένεται να μειωθεί και πάλι κατά 15% και το εφάπαξ.
Για τις συντάξεις σχεδιάζεται παράλληλα η επιβολή έκτακτης εισφοράς 2% ως 20%.
Οι αλλαγές (μειώσεις) στις επικουρικές έρχονται άμεσα από την πρώτη Νοεμβρίου.
Πρέπει επίσης να θεωρείται δεδομένο (πέρα απ' τις διαρροές για τη δημιουργία κλίματος) ότι θα κοπούν μαχαίρι οι συντάξεις για όσους είναι κάτω των 55 ετών, αλλά αυτό δεν αφορά σε όσους είναι ήδη σε σύνταξη, αλλά σε εκείνους που θέλουν τώρα να συνταξιοδοτηθούν.
Συζητείται πλαφόν σε μισθούς και συντάξεις
Τα σενάρια (λέγεται ότι όμως είναι απαίτηση της τρόικας και όχι απλά σενάρια) είναι εφιαλτικά. Οι επικουρικές συντάξεις θα μειωθούν (σχεδόν βέβαιο αυτό) κατά 50% από Νοέμβριο, ενώ ανοιχτό μένει αν θα είναι κλιμακωτή η εισφορά στις κύριες συντάξεις ή αν θα μπει από ένα ποσό και πάνω. Ο στόχος είναι εξοικονόμηση 2,2 δισ και έτσι μάλλον ενισχύεται το ενδεχόμενο η εισφορά να μπει από τα 800 ευρώ και να είναι κλιμακωτή.
Παράλληλα μελετάται να πέσει σχεδόν 1.000 ευρώ το ανώτατο όριο των συντάξεων, από τα 2.773 που είναι σήμερα στα 1.700 με 1.800 ευρώ.
Όλα αυτά την ώρα που έχει πέσει στο τραπέζι ανάλογη πρόταση για τους μισθούς του δημοσίου με το ανώτατο όριο στα 2.500 ευρώ μεικτά.
Αυτά τα μέτρα ωστόσο δεν είναι τα μόνα. Βέβαιη θεωρείται και η μείωση του αφορολόγητου. Απλά φαίνεται δεν έχει συμφωνηθεί το ύψος. Αν δηλαδή το αφορολόγητο θα “πέσει” στις 4.000 ή στις 6.000 ευρώ.
Πριν καν μάλιστα ανακοινωθεί η εξίσωση του φόρου πετρελαίου που θα διπλασιάσει την τιμή στο πετρέλαιο θέρμανσης, τρέχει παράλληλα ένα νέο σενάριο που λέει ότι η τρόικα έχει ήδη απαιτήσει και την παράταση του έκτακτου τέλους στα ακίνητα (του γνωστού χαρατσιού μέσω ΔΕΗ) ως το 2014. Να το πληρώνουμε δηλαδή 4 και όχι 2 χρόνια.
Όλα αυτά θα οδηγήσουν, αυτό θα ισχυριστεί και πάλι η Κυβέρνηση, στην εκταμίευση της δόσης και θα αποφύγει έτσι η χώρα τη στάση πληρωμών. Ωστόσο δεν είναι καθόλου βέβαιο, παρ' όλα αυτά, ότι δεν θα αποφύγει η χώρα την καθυστέρηση πληρωμής ενός 15ημέρου στο δημόσιο, ή ακόμη και τη μεταφορά του δώρου Χριστουγέννων ένα μήνα πίσω, τέλη Ιανουαρίου.
Από .... newsit
Δεν κινδυνεύουμε από την χρεοκοπία, αλλά από την … κυβέρνηση
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Έγκυρες … προφητείες
Το ότι οι «πασόκοι» είναι άσοι στην προπαγάνδα, νομίζω ότι θα το παραδεχόταν, με ικανοποίηση, ακόμα και ο δάσκαλος του είδους, ο Φον Γκαίμπελς. Γιατί το γράφω αυτό;
Εδώ και μερικές μέρες έχει φουντώσει πάλι η συζήτηση για την ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδος. Και η Κυβέρνηση, από την πλευρά της, κάνει ο,τι περνάει από το χέρι της για να δραματοποιήσει την κατάσταση. Όλως, περιέργως, την εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα, ανεξαρτήτως της μακροπρόθεσμης ζημιάς που προκαλείται στην αξιοπιστία και το μέλλον της χώρας.
Το γιατί την εξυπηρετεί είναι προφανές. Στο εσωτερικό τα έχουν θαλασσώσει, γενικώς. Λέγεται ότι η αύξηση των δαπανών του 2011 σε σχέση με το 2010, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είναι αυτό το νούμερο, που λέει κάθε βράδυ ο κ. Πρετεντέρης!
Στο εξωτερικό, έχουν φτάσει στο αμήν με την ανικανότητα, του άλλοτε αγαπημένου τους παιδιού. Όλο λόγια είναι και από έργα μηδέν!
Αυτό το πιεστικό κλίμα, καθιστά επιβεβλημένη τη λήψη νέων εισπρακτικών μέτρων για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2011. Φαίνεται ότι σ’ αυτό η τρόϊκα είναι αμετακίνητη.
Οι κύριοι Βενιζέλος και Παπανδρέου, είχαν την φαεινή ιδέα να προκαλέσουν μια ρήξη με την τρόϊκα, τις συνέπειες της οποίας δεν είχαν εκτιμήσει ορθώς. Και τώρα βρίσκονται με …το πιστόλι στον (δικό τους) κρόταφο!
Η τρόϊκα, με τις πλάτες της ΕΕ, υπαγορεύει όρους! Όροι στους οποίους το …όχι, σημαίνει μη έλευση της τρόϊκας. Μη έλευση της τρόϊκας, σημαίνει όχι έκτη δόση! Και πάει λέγοντας!
Η κυβέρνηση δεν μπορούσε, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, να βγεί και να ανακοινώσει νέα μέτρα! Έπρεπε προηγουμένως, να στηθεί το κατάλληλο σκηνικό!
Κατ’ αρχήν ανέλαβαν δράση οι γνωστοί …φίλοι, Σόρος και Ρουμπινί!
Δεν χρειαζόταν και πολύ για να πάρουν σειρά τα γνωστά ΜΜΕ που διψάνε για αίμα και σενάρια καταστροφής.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε! Ψάχναμε τον πρωθυπουργό μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης και τελικά βρέθηκε στο …Λονδίνο.
Ύστερα, ο κ. Βενιζέλος άρχισε τα διαγγέλματα(υψηλοτάτου και δημοκρατικοτάτου επιπέδου: μη μιλάτε γιατί ότι λέτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας ) και τις τηλεδιασκέψεις!
Και τα ντόπια ΜΜΕ, να μας παρουσιάζουν έναν ορυμαγδό μέτρων.
-100 χιλιάδες απολύσεις, λέει το ένα!
-150 χιλιάδες προσθέτει το άλλο!
-Μειώσεις μισθών έως και 30%, διαλαλεί ο ένας!
-Μπορεί να φτάσει και 50%, συμπληρώνει ο άλλος!
-Σενάρια επί σεναρίων!
-Τα ακούει ο κόσμος και παγώνει το αίμα στις φλέβες του….
Αναλαμβάνω λοιπόν το ρίσκο της πρόβλεψης!
Πρώτον: η έκτη δόση θα εγκριθεί!
Δεύτερον: δεν θα απολυθούν 100 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι!
Τρίτον: δεν θα μειωθούν οι μισθοί κατά 50%
Τέταρτον, δεν θα πτωχεύσει η χώρα. Αν συμβεί το μοιραίο, αυτό θα γίνει από ατζαμοσύνη των κυβερνώντων! Σας θυμίζω ότι και για τον Τιτανικό έλεγαν ότι είναι …αβύθιστος! Αλλά ξέρετε την ιστορία!
Έκτον, δεν θα βγούμε από το ευρώ!
Που στηρίζω τη …..βεβαιότητά μου αυτή;
Σήμερα δημοσιοποιήθηκε (τυχαία υποθέτω;) μια έκθεση των ….5 μεγάλων αδελφών (Nomura, Credit Suisse, Fitch, Morgan Stanley και Deutsche Bank) που προβλέπει:
1. H Ελλάδα είναι πιο μικρή και από τη …Lehman Brothers!!! Αν, όμως, την αφήσουν να πτωχεύσει θα δημιουργήσει πολύ κακό προηγούμενο, ενώ και το πλήγμα για το κύρος της ευρωζώνης θα είναι τεράστιο.
2. Tο κόστος διάλυσης της ευρωζώνης θα ανέλθει στα 430 δις ευρώ, ενώ το κόστος σωτηρίας της Περιφέρειας στα 260 δις ευρώ! Αρα συμφέρει η σωτηρία!
3. Θα “προικοδοτηθεί» με περισσότερα κεφάλαια το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
4. Για την Ελλάδα μεθοδεύεται ένα γενναίο κούρεμα του χρέους μεταξύ 50-60%.
Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, θα μας τη…φέρει πάλι; Θα ρωτούσε ο … Αδέξιος Δεξιός.
Αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η οικονομία!
Είναι η Κυβέρνηση!
Και αυτό αρχίζουν πλέον να το φωνάζουν όλοι.
Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει τα εξής …σωρευτικά προβλήματα:
1. Όλοι ομολογούν ότι απέτυχε
2. Σχεδόν κανένας δεν πιστεύει ότι μπορεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες πολιτικές
3. Δεν έχει πλέον λαϊκή νομιμοποίηση. Το Eurogroup αποδόμησε το τέλος στα ακίνητα επειδή πείσθηκε ότι η λαϊκή αγανάκτηση θα το ακυρώσει στην πράξη!
Συμπέρασμα: Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπος με το εξής δίλημμα:
Αν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή δεν αντέχει η κοινωνία!
Αν δεν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή θα σταματήσει τη χρηματοδότηση η τρόϊκα!
Αδέξιος Δεξιός
Από ..... Antinews
Έγκυρες … προφητείες
Το ότι οι «πασόκοι» είναι άσοι στην προπαγάνδα, νομίζω ότι θα το παραδεχόταν, με ικανοποίηση, ακόμα και ο δάσκαλος του είδους, ο Φον Γκαίμπελς. Γιατί το γράφω αυτό;
Εδώ και μερικές μέρες έχει φουντώσει πάλι η συζήτηση για την ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδος. Και η Κυβέρνηση, από την πλευρά της, κάνει ο,τι περνάει από το χέρι της για να δραματοποιήσει την κατάσταση. Όλως, περιέργως, την εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα, ανεξαρτήτως της μακροπρόθεσμης ζημιάς που προκαλείται στην αξιοπιστία και το μέλλον της χώρας.
Από το antistachef
Στο εξωτερικό, έχουν φτάσει στο αμήν με την ανικανότητα, του άλλοτε αγαπημένου τους παιδιού. Όλο λόγια είναι και από έργα μηδέν!
Αυτό το πιεστικό κλίμα, καθιστά επιβεβλημένη τη λήψη νέων εισπρακτικών μέτρων για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2011. Φαίνεται ότι σ’ αυτό η τρόϊκα είναι αμετακίνητη.
Οι κύριοι Βενιζέλος και Παπανδρέου, είχαν την φαεινή ιδέα να προκαλέσουν μια ρήξη με την τρόϊκα, τις συνέπειες της οποίας δεν είχαν εκτιμήσει ορθώς. Και τώρα βρίσκονται με …το πιστόλι στον (δικό τους) κρόταφο!
Η τρόϊκα, με τις πλάτες της ΕΕ, υπαγορεύει όρους! Όροι στους οποίους το …όχι, σημαίνει μη έλευση της τρόϊκας. Μη έλευση της τρόϊκας, σημαίνει όχι έκτη δόση! Και πάει λέγοντας!
Η κυβέρνηση δεν μπορούσε, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, να βγεί και να ανακοινώσει νέα μέτρα! Έπρεπε προηγουμένως, να στηθεί το κατάλληλο σκηνικό!
Κατ’ αρχήν ανέλαβαν δράση οι γνωστοί …φίλοι, Σόρος και Ρουμπινί!
Δεν χρειαζόταν και πολύ για να πάρουν σειρά τα γνωστά ΜΜΕ που διψάνε για αίμα και σενάρια καταστροφής.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε! Ψάχναμε τον πρωθυπουργό μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης και τελικά βρέθηκε στο …Λονδίνο.
Ύστερα, ο κ. Βενιζέλος άρχισε τα διαγγέλματα(υψηλοτάτου και δημοκρατικοτάτου επιπέδου: μη μιλάτε γιατί ότι λέτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας ) και τις τηλεδιασκέψεις!
Και τα ντόπια ΜΜΕ, να μας παρουσιάζουν έναν ορυμαγδό μέτρων.
-100 χιλιάδες απολύσεις, λέει το ένα!
-150 χιλιάδες προσθέτει το άλλο!
-Μειώσεις μισθών έως και 30%, διαλαλεί ο ένας!
-Μπορεί να φτάσει και 50%, συμπληρώνει ο άλλος!
-Σενάρια επί σεναρίων!
-Τα ακούει ο κόσμος και παγώνει το αίμα στις φλέβες του….
Αναλαμβάνω λοιπόν το ρίσκο της πρόβλεψης!
Πρώτον: η έκτη δόση θα εγκριθεί!
Δεύτερον: δεν θα απολυθούν 100 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι!
Τρίτον: δεν θα μειωθούν οι μισθοί κατά 50%
Τέταρτον, δεν θα πτωχεύσει η χώρα. Αν συμβεί το μοιραίο, αυτό θα γίνει από ατζαμοσύνη των κυβερνώντων! Σας θυμίζω ότι και για τον Τιτανικό έλεγαν ότι είναι …αβύθιστος! Αλλά ξέρετε την ιστορία!
Έκτον, δεν θα βγούμε από το ευρώ!
Που στηρίζω τη …..βεβαιότητά μου αυτή;
Σήμερα δημοσιοποιήθηκε (τυχαία υποθέτω;) μια έκθεση των ….5 μεγάλων αδελφών (Nomura, Credit Suisse, Fitch, Morgan Stanley και Deutsche Bank) που προβλέπει:
1. H Ελλάδα είναι πιο μικρή και από τη …Lehman Brothers!!! Αν, όμως, την αφήσουν να πτωχεύσει θα δημιουργήσει πολύ κακό προηγούμενο, ενώ και το πλήγμα για το κύρος της ευρωζώνης θα είναι τεράστιο.
2. Tο κόστος διάλυσης της ευρωζώνης θα ανέλθει στα 430 δις ευρώ, ενώ το κόστος σωτηρίας της Περιφέρειας στα 260 δις ευρώ! Αρα συμφέρει η σωτηρία!
3. Θα “προικοδοτηθεί» με περισσότερα κεφάλαια το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
4. Για την Ελλάδα μεθοδεύεται ένα γενναίο κούρεμα του χρέους μεταξύ 50-60%.
Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, θα μας τη…φέρει πάλι; Θα ρωτούσε ο … Αδέξιος Δεξιός.
Αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η οικονομία!
Είναι η Κυβέρνηση!
Και αυτό αρχίζουν πλέον να το φωνάζουν όλοι.
Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει τα εξής …σωρευτικά προβλήματα:
1. Όλοι ομολογούν ότι απέτυχε
2. Σχεδόν κανένας δεν πιστεύει ότι μπορεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες πολιτικές
3. Δεν έχει πλέον λαϊκή νομιμοποίηση. Το Eurogroup αποδόμησε το τέλος στα ακίνητα επειδή πείσθηκε ότι η λαϊκή αγανάκτηση θα το ακυρώσει στην πράξη!
Συμπέρασμα: Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπος με το εξής δίλημμα:
Αν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή δεν αντέχει η κοινωνία!
Αν δεν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή θα σταματήσει τη χρηματοδότηση η τρόϊκα!
Αδέξιος Δεξιός
Από ..... Antinews
Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011
Fitch: Χρεοκοπία εντός της ευρωζώνης για την Ελλάδα
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Η Ελλάδα θα προχωρήσει σε χρεοκοπία, χωρίς να αποχωρήσει από το ευρώ, υποστηρίζει ο οίκος αξιολόγησης Fitch, υπογραμμίζοντας πως το κόστος διάλυσης της ευρωζώνης είναι πολύ μεγάλο για να επιτραπεί να συμβεί κάτι τέτοιο.
Όπως επισημαίνει ο αναλυτής του οίκου, Ντέιβιντ Ρίλει, οι ανησυχίες για τον κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης, είναι απίστευτα υπερβολικές, υπογραμμίζοντας πως η δημόσια στήριξη και η πολιτική βούληση για τη δημιουργία «Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης», που θα περιλαμβάνει και πλήρη δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση, «απλώς δεν υπάρχει».
Εκτιμάει ακόμη πως η ΕΚΤ δεν έχει πολλές επιλογές από το να συνεχίσει να απορροφά όλο και περισσότερο κρατικό και τραπεζικό χρέος στον ισολογισμό της, εκτός και εάν το EFSF διευρυνθεί και γίνει πιο ευέλικτο λειτουργικά, πιθανώς έχοντας και τη δυνατότητα να δανείζεται από την ΕΚΤ, αλλά και να έχει μεγαλύτερη λειτουργική ευελιξία.
Η Fitch τέλος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να παρεμβαίνει προκειμένου να διασφαλίσει ότι η κρίση ρευστότητας δεν θα μετατραπεί σε μια «περιττή και τυχαία κρατική χρεοκοπία». Ωστόσο, τονίζει πως η αποτυχία για αποφασιστική αντιμετώπιση της κρίσης της Ελλάδας, συνεχίζει να πλήττει την εμπιστοσύνη για την ικανότητα των ευρωπαϊκών οργανισμών και των αρχών να διαχειριστούν την κρίση.
Πηγή:Voria
Η Ελλάδα θα προχωρήσει σε χρεοκοπία, χωρίς να αποχωρήσει από το ευρώ, υποστηρίζει ο οίκος αξιολόγησης Fitch, υπογραμμίζοντας πως το κόστος διάλυσης της ευρωζώνης είναι πολύ μεγάλο για να επιτραπεί να συμβεί κάτι τέτοιο.
Όπως επισημαίνει ο αναλυτής του οίκου, Ντέιβιντ Ρίλει, οι ανησυχίες για τον κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης, είναι απίστευτα υπερβολικές, υπογραμμίζοντας πως η δημόσια στήριξη και η πολιτική βούληση για τη δημιουργία «Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης», που θα περιλαμβάνει και πλήρη δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση, «απλώς δεν υπάρχει».
Εκτιμάει ακόμη πως η ΕΚΤ δεν έχει πολλές επιλογές από το να συνεχίσει να απορροφά όλο και περισσότερο κρατικό και τραπεζικό χρέος στον ισολογισμό της, εκτός και εάν το EFSF διευρυνθεί και γίνει πιο ευέλικτο λειτουργικά, πιθανώς έχοντας και τη δυνατότητα να δανείζεται από την ΕΚΤ, αλλά και να έχει μεγαλύτερη λειτουργική ευελιξία.
Η Fitch τέλος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να παρεμβαίνει προκειμένου να διασφαλίσει ότι η κρίση ρευστότητας δεν θα μετατραπεί σε μια «περιττή και τυχαία κρατική χρεοκοπία». Ωστόσο, τονίζει πως η αποτυχία για αποφασιστική αντιμετώπιση της κρίσης της Ελλάδας, συνεχίζει να πλήττει την εμπιστοσύνη για την ικανότητα των ευρωπαϊκών οργανισμών και των αρχών να διαχειριστούν την κρίση.
Πηγή:Voria
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)