Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011
Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011
Αν θέλαμε, λέω αν, να προστατεύσουμε τις περιοχές Natura
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν ακούω από τους κατ’ ύλην, υποτίθεται, αρμοδίους τον όρο «προστασία του περιβάλλοντος»,
αισθάνομαι μια κρυάδα να διαπερνά το κορμί μου. Ίσως γιατί η λέξη «προστασία» έχει μια συγκεχυμένη έννοια, όπως και η λέξη δημοκρατία, που ερμηνεύεται, κατά περίπτωσιν, σύμφωνα με τα συμφέροντα κάποιου «ισχυρού», ή έχει συνδεθεί με ό,τι
ακριβώς το μη οφειλόμενο , όπως π.χ. όταν λέμε «Προστασία ατομικών δικαιωμάτων» και το εφαρμόζουμε αυστηρά στην
τήρηση της ανωνυμίας των παιδεραστών.
Μέσα στην τρελή χαρά του «Μνημονίου», λοιπόν, αποφασίσαμε, εμείς ο λαός εννοώ, μέσω του εντολοδόχου βουλευτού μας,
του κοινοβουλίου μας, του αρμοδίου υπουργού μας και της κυβέρνησης μας (όλα του λαού, δημοκρατία γαρ), αποφασίσαμε, το πότε μη ρωτάτε, να προστατεύσουμε τις περιοχές Natura, που χαρακτηρίζονται έτσι οι περιοχές «ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους».
Όποιος δεν το ξέρει, ο όρος «περιοχή Natura» είναι διεθνής, δηλαδή δεν τον έχουμε εφεύρει εμείς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι
δεν μπορούμε να τον ερμηνεύουμε εμείς, κατά το δοκούν, σε ό,τι μας αφορά, μας ενδιαφέρει και μας ..............συμφέρει, βεβαίως,
βεβαίως.
Τον ρόλο του προστάτη (με την καλή έννοια του όρου, εδώ), η καθ’ ύλην αρμοδία υπουργός Περιβάλλοντος κλπ, η οποία απ’
ότι φαίνεται, πρέπει να είναι και η ίδια φανατική φυσιολάτρης, αν την κρίνουμε από τις σπορ εμφανίσεις της, σακίδιο στην πλάτη, σπορ παπούτσια και ελαφρά ρούχα, σαν να είναι έτοιμη αμέσως μετά τις υπηρεσιακές υποχρεώσεις της, ακόμα και τις
συναντήσεις της με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ή τον Πρωθυπουργό, να φύγει για εκδρομή στο βουνό ή την θάλασσα.
Αποφάσισε, λοιπόν, η κυρία Υπουργός, κατόπιν ενδελεχούς μελέτης, υποθέτω, «αρμοδίων παραγόντων», εντός ή εκτός του επιτελείου της (κάθε υπουργός έχει τους συμβούλους του, άλλος πολλούς, άλλος περισσότερους, ανάλογα με το επίπεδο των πνευματικών του αναγκών), ώστε να παίρνει τις σωστές αποφάσεις, έτσι όπως πάντα συμβαίνει σε μια δημοκρατία...μεγέθους.
Προσέξτε τώρα την απόφαση! Να αλλάξει η νομοθεσία, λέει και να επιτρέπεται, πλέον, η δόμηση σε περιοχές Natura, σε
οικόπεδα 10 στρεμμάτων. Βέβαια, ο λαός δια των εντολοδόχων του βουλευτών, (δημοκρατία γαρ), εξεγέρθηκε και ζήτησε τα 10 στρέμματα να γίνουν 4 προκειμένου να προστατευθεί (;) τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο και να βοηθηθεί ο απλός, φτωχός πολίτης, των 700 ευρώ (παλιό ανέκδοτο, τώρα 500 κι’ αν) αλλά και ο συνταξιούχος των 365 ευρώ, να αποκτήσει «εξοχικό»,
στον Όλυμπο ή σε άλλη απάτητη περιοχή, ως ένδειξη σοσιαλιστικής ευαισθησίας. Η κυρία υπουργός συγκινήθηκε σφόδρα,
έκανε επιτιμητικές παρατηρήσεις στο επιτελείο της που δεν είχαν σκεφτεί αυτή την «παράμετρο», ακόμα ότι την άφηναν να τα κάνει
όλα μόνη της και δήλωσε ότι θα επανέλθει με νέες προτάσεις.
Ίσως, σε κάποια στιγμή περισυλλογής να ένιωσε και τύψεις, εάν θυμήθηκε το ένδοξο σοσιαλιστικό παρελθόν της παράταξής
της, όταν προς χάριν του «λαού» είχε προστατευτεί και ο...αιγιαλός, Τέτοιες δόξες!
Και για να σοβαρευτούμε. Οι περιοχές Natura δεν προστατεύονται ούτε με 4 ούτε με 10 στρέμματα. Προστατεύονται μόνο όταν, α) σ’ αυτές τις περιοχές αποκλειστεί το τσιμέντο από κάθε είδους δόμηση και ορισθεί το ξύλο ή άλλο φιλικό προς το περιβάλλον υλικό δόμησης, β) το κατάλυμα που θα κατασκευαστεί σε κάθε περίπτωση δεν θα υπερβαίνει συνολικά τα 60 τετραγωνικά, γ) αποκλειστεί η ηλεκτροδότηση, τύπου πόλεως, δ) αποκλειστεί η ύδρευση τύπου πόλεως, ε) αποκλειστεί η πάσης φύσεως κατασκευή που θα μπορεί να μολύνει το περιβάλλον Natura, δηλαδή μόνιμοι χώροι για βοθρολύματα και άλλα οικιακά απόβλητα και ζ) απαγορευτούν οι πάσης φύσεως περιφράξεις που ορίζουν ιδιοκτησία η οποία και θα ακυρωθεί ή θα απαγορευτεί. Όλα αυτά, επί ποινή ισοβίου αποβολής από την περιοχή αλλά και από όλες τις περιοχές Natura. Χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς «παράθυρα»
κάτι δηλαδή, όπως π.χ. στην περίπτωση του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, όπου αν και «θέλουν» δεν μπορούν να «παρεκκλίνουν» γιατί δεν το επιτρέπει το...Σύνταγμα (λες και δεν το ξέρανε όταν το αποφάσιζαν).
Και μία πρόταση: Οι περιοχές Natura να ορισθούν ως χώροι φυσιολατρίας με ότι αυτό σημαίνει και αυτό να
κατοχυρωθεί Συνταγματικά. Να μπορεί ο καθ’ ένας να βρίσκει ένα χώρο, τον οποίο εκείνος θα επιλέγει ελεύθερα,
στον οποίο θα μπορεί να κατασκευάζει, με τους όρους που ανέφερα παραπάνω, ένα κατάλυμα, το οποίο όμως, μόνο
ως υπερκατασκευή θα του ανήκει έναντι τρίτων και όχι έναντι του δημοσίου, δεν θα του αναγνωρίζεται δε κανένα
δικαίωμα επί του χώρου/εδάφους.
Και μέχρι τότε, ας αφήσουνε τα… παχιά τα λόγια τα μεγάλα, που λέει και ο ποιητής.
Άντε γιατί μας φτάνει το Μνημόνιο, δεν θέλουμε άλλες…μπαρούφες. Όσο για τους «αγωνιούντες» βουλευτές ας κάνουν υπομονή… μπόρα είναι θα περάσει…Απίστευτο: Για πλημμέλημα ο Μαντέλης !!!
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Αυτά μόνο στην Μπανανία συμβαίνουν..
Για πλημμέλημα τελικά θα δικασθεί ο Μαντέλης, για υποβολή ανακριβούς δήλωσης “πόθεν έσχες”.
Άκουσον, άκουσον..
Κατά τα άλλα όλα στο φώς, διαφάνεια παντού.
Η κατηγορία σε βάρος του πρώην υπουργού αναφέρεται στα οικονομικά έτη 2006- 2007 και συσχετίζεται με την ομολογία του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής ότι, μέσω του λογαριασμού σε ελβετική τράπεζα στο όνομα Α.ROCOS, έλαβε χρήματα από τη ΖΗΜΕΝΣ ως προεκλογική χορηγία .
Οι Εφέτες του Συμβουλίου διατάσσουν επίσης με το βούλευμα τους, την παύση της ποινικής δίωξης για αδικήματα της περίοδου 2004 και 2005,λόγω παραγραφής, καθώς έχει παρέλθει πενταετία.
Ο πρώην υπουργός είναι κατηγορούμενος στην υπόθεση της ΖΗΜΕΝΣ και έχει αφεθεί ελεύθερος, με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου και της καταβολής χρηματικής εγγύησης 200.000 ευρώ.
Σύμφωνα με την κατηγορία, ο πρώην Τάσος Μαντέλης απαίτησε χρήματα ως δώρο από την ΖΗΜΕΝΣ στον επίμαχο λογαριασμό, που άνοιξε ο κουμπάρος και συγκατηγορούμενος του Γ.Τσουγκράνης , προς τον οποίο είχαν εμβαστεί το 1998 και το 2000 συνολικά 450 χιλιάδες μάρκα.Τα χρήματα ,κατά το κατηγορητήριο, αφορούσαν την έγκριση της σύμβασης 8002 για την προμήθεια ψηφιακών κέντρων του ΟΤΕ.
Στοιχεία από
Η Συνωμοσία των Πυρήνων της… Αρπαχτής
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Την ώρα που κλιμακώνεται η τρομο-υστερία των media για τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, οι «επόπτες» της τρόικας λέγεται και γράφεται ότι έχουν καταληφθεί από ανυπομονησία, πιέζοντας την κυβέρνηση για συλλήψεις μελών της… καθεστωτικής οργάνωσης οικονομικής τρομοκρατίας, που θα μπορούσε να έχει την επωνυμία Συνωμοσία των Πυρήνων της Αρπαχτής. Πρόκειται για την οργάνωση που εδώ και δεκαετίες λυμαίνεται ....
τον πλούτο της χώρας και στη συνείδηση των περισσότερων πολιτών έχει τη βαρύτερη ευθύνη για την κατάληξη της Ελλάδας στο χείλος της χρεοκοπίας.
Οι επιτηρητές της τρόικας και ιδιαίτερα τα στελέχη του ΔΝΤ, που έχουν μεγάλη εμπειρία από διεφθαρμένες χώρες του Τρίτου Κόσμου, αντιλαμβάνονται πολύ καλά, ότι το αυστηρότερο πρόγραμμα λιτότητας που έχει εφαρμοσθεί ποτέ (δηλαδή το τριετές πρόγραμμα του ελληνικού μνημονίου) θα καταλήξει σε ακραίες κοινωνικές αντιδράσεις, αν δεν πεισθεί η κοινωνία που σηκώνει δυσβάστακτα οικονομικά βάρη, ότι οι «άρπαγες» τιμωρούνται και οι διεφθαρμένοι φυλακίζονται.
Πόσο σοβαρό πραγματικά ήταν τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο της διαφθοράς και διασπάθισης πλούτου στη χώρα μας; Πώς συνδέεται με την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, ισορροπώντας στα όρια της χρεοκοπίας; Από τον περασμένο Μάιο, ο επικεφαλής οικονομολόγος της διεθνούς οργάνωσης Global Financial Integrity, η οποία ασχολείται με διεθνή οικονομικά φαινόμενα διαφθοράς, είχε επιχειρήσει να υπολογίσει με διεθνώς δόκιμες μεθόδους τις αθέμιτες εκροές (illicit outflows) κεφαλαίων από την Ελλάδα από την αρχή ως το τέλος της δεκαετίας του 2000.
Ο Ντεβ Καρ, που έχει διατελέσει κορυφαίο στέλεχος του ΔΝΤ, υπολόγισε ότι στη δεκαετία που προηγήθηκε της κατάρρευσης αυτές οι «σκοτεινές» εκροές ήταν της τάξεως των 160 δις. δολ. Αυτό το ποσό δεν αφορά βέβαια στενά το πολιτικό σύστημα, αλλά το σύνολο του πλούτου της χώρας που διασπαθίστηκε με κάθε είδους οικονομικά εγκλήματα (από φοροδιαφυγή και μίζες, μέχρι υπερτιμολογήσεις αγαθών και υπηρεσιών). Χονδρικά, δηλαδή, αυτή η λεηλασία αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο του δημοσίου χρέους της χώρας. Για να διαμορφώσουμε μια αίσθηση αναλογιών, στην Τυνησία, μια τριτοκοσμική χώρα με περίπου ίσο πληθυσμό με την Ελλάδα, όπου ύστερα από εξέγερση κατέρρευσε το διεφθαρμένο καθεστώς του Μπεν Αλί, υπολογίζονται με τον ίδιο τρόπο τα «κλοπιμαία» σε 1,16 δις. δολ. το χρόνο (η Ελλάδα «πέτυχε» 14 φορές υψηλότερη διασπάθιση σε ετήσια βάση από το 2000 και μετά!).
Ακούμε και διαβάζουμε, ότι ο Πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί το πρόβλημα στην πολιτική του διάσταση, αντιλήφθηκε δηλαδή ότι η ανοχή του πολίτη στη δράση της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Αρπαχτής ταχέως εξαντλείται. Από τα τέλη του προηγούμενου χρόνου λέγεται ότι έδωσε εντολές να σφίξει ο κλοιός των ερευνών από κοινοβουλευτικές εξεταστικές επιτροπές, από φορολογικές και άλλες ελεγκτικές αρχές στα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς, ή έχουν αποκτήσει τεράστια περιουσιακά στοιχεία, που δεν δικαιολογούνται από τα «εμφανή» εισοδήματά τους.
Έτσι, πληροφορούμαστε καθημερινά για επικείμενα «χτυπήματα» της Εξεταστικής Επιτροπής για το σκάνδαλο Siemens, ή για διεξοδικούς ελέγχους από το ΣΔΟΕ στα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα πολιτικών προσώπων. Κάπου ανάμεσα σε αυτές τις πληροφορίες, «παρεισφρύουν» και ορισμένες που κινούνται προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση της ατιμωρησίας, όπως οι πληροφορίες για την επικείμενη επισημοποίηση της παραγραφής αδικημάτων που φέρονται να έχουν τελεστεί από πολιτικά πρόσωπα στην υπόθεση Βατοπεδίου.
Ίσως το προσεχές διάστημα οι τηλεθεατές να δουν στις οθόνες τους κάποιους πολιτικούς που δοξάσθηκαν στο παρελθόν να φορούν μεταλλικά βραχιόλια. Ίσως να δουν πάλι δικαστές με γουνάκια να ασχολούνται με «βαριά» πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα. Ίσως κάποιες περιουσίες να κατασχεθούν, επειδή κάποιοι πολιτικοί δεν κατάφεραν να πείσουν το ΣΔΟΕ για τη νομιμότητα των εισοδημάτων με τα οποία δημιουργήθηκαν.
Ας μην έχουμε, όμως, αυταπάτες και υπερβολικές προσδοκίες: η ιδιότυπη «ομερτά» στο ελληνικό πολιτικό και επιχειρηματικό σύστημα, που έχει και σημαντικές διεθνείς διαστάσεις, όπως είδαμε στην περίπτωση της Siemens ή των εξοπλιστικών προγραμμάτων, πολύ δύσκολα θα σπάσει. Στη Συνωμοσία των Πυρήνων της Αρπαχτής έχουν μετάσχει και έχουν επωφεληθεί στρατιές πολιτικών, επιχειρηματιών, αφεντικών διεθνών ομίλων, υψηλόβαθμοι δημόσιοι λειτουργοί, εκδότες και δημοσιογράφοι, ενώ ουδείς είναι βέβαιος ότι δεν έχουν εμπλακεί ακόμη και επίορκοι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί.
Η «πίτα» της διαφθοράς στην Ελλάδα, αυτά τα 160 δις. δολ. που «πέταξαν» από τη χώρα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, είναι δυστυχώς ασύλληπτα μεγάλη, για να μιλήσει κανείς σοβαρά για «κάθαρση», επειδή θα «περάσουν βραχιόλια» σε ορισμένους πολιτικούς. Οι σχέσεις συναυτουργίας, συνενοχής και αλληλοκάλυψης που έχουν δημιουργηθεί στην πολιτική, κρατική και επιχειρηματική ελίτ είναι τόσο ισχυρές, που δυστυχώς εγγυώνται, ότι το πολιτικό θέαμα που ίσως παρακολουθήσουμε στις τηλεοπτικές οθόνες, με το γενικό τίτλο «Επιχείρηση Καθαρά Χέρια στην Ελλάδα» πολύ γρήγορα θα εκφυλισθεί σε μια κακόγουστη φάρσα. Δυστυχώς, η οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Αρπαχτής ούτε αυτή την φορά πρόκειται να εξαρθρωθεί…
πηγή
Την ώρα που κλιμακώνεται η τρομο-υστερία των media για τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, οι «επόπτες» της τρόικας λέγεται και γράφεται ότι έχουν καταληφθεί από ανυπομονησία, πιέζοντας την κυβέρνηση για συλλήψεις μελών της… καθεστωτικής οργάνωσης οικονομικής τρομοκρατίας, που θα μπορούσε να έχει την επωνυμία Συνωμοσία των Πυρήνων της Αρπαχτής. Πρόκειται για την οργάνωση που εδώ και δεκαετίες λυμαίνεται ....
τον πλούτο της χώρας και στη συνείδηση των περισσότερων πολιτών έχει τη βαρύτερη ευθύνη για την κατάληξη της Ελλάδας στο χείλος της χρεοκοπίας.
Οι επιτηρητές της τρόικας και ιδιαίτερα τα στελέχη του ΔΝΤ, που έχουν μεγάλη εμπειρία από διεφθαρμένες χώρες του Τρίτου Κόσμου, αντιλαμβάνονται πολύ καλά, ότι το αυστηρότερο πρόγραμμα λιτότητας που έχει εφαρμοσθεί ποτέ (δηλαδή το τριετές πρόγραμμα του ελληνικού μνημονίου) θα καταλήξει σε ακραίες κοινωνικές αντιδράσεις, αν δεν πεισθεί η κοινωνία που σηκώνει δυσβάστακτα οικονομικά βάρη, ότι οι «άρπαγες» τιμωρούνται και οι διεφθαρμένοι φυλακίζονται.
Πόσο σοβαρό πραγματικά ήταν τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο της διαφθοράς και διασπάθισης πλούτου στη χώρα μας; Πώς συνδέεται με την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, ισορροπώντας στα όρια της χρεοκοπίας; Από τον περασμένο Μάιο, ο επικεφαλής οικονομολόγος της διεθνούς οργάνωσης Global Financial Integrity, η οποία ασχολείται με διεθνή οικονομικά φαινόμενα διαφθοράς, είχε επιχειρήσει να υπολογίσει με διεθνώς δόκιμες μεθόδους τις αθέμιτες εκροές (illicit outflows) κεφαλαίων από την Ελλάδα από την αρχή ως το τέλος της δεκαετίας του 2000.
Ο Ντεβ Καρ, που έχει διατελέσει κορυφαίο στέλεχος του ΔΝΤ, υπολόγισε ότι στη δεκαετία που προηγήθηκε της κατάρρευσης αυτές οι «σκοτεινές» εκροές ήταν της τάξεως των 160 δις. δολ. Αυτό το ποσό δεν αφορά βέβαια στενά το πολιτικό σύστημα, αλλά το σύνολο του πλούτου της χώρας που διασπαθίστηκε με κάθε είδους οικονομικά εγκλήματα (από φοροδιαφυγή και μίζες, μέχρι υπερτιμολογήσεις αγαθών και υπηρεσιών). Χονδρικά, δηλαδή, αυτή η λεηλασία αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο του δημοσίου χρέους της χώρας. Για να διαμορφώσουμε μια αίσθηση αναλογιών, στην Τυνησία, μια τριτοκοσμική χώρα με περίπου ίσο πληθυσμό με την Ελλάδα, όπου ύστερα από εξέγερση κατέρρευσε το διεφθαρμένο καθεστώς του Μπεν Αλί, υπολογίζονται με τον ίδιο τρόπο τα «κλοπιμαία» σε 1,16 δις. δολ. το χρόνο (η Ελλάδα «πέτυχε» 14 φορές υψηλότερη διασπάθιση σε ετήσια βάση από το 2000 και μετά!).
Ακούμε και διαβάζουμε, ότι ο Πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί το πρόβλημα στην πολιτική του διάσταση, αντιλήφθηκε δηλαδή ότι η ανοχή του πολίτη στη δράση της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Αρπαχτής ταχέως εξαντλείται. Από τα τέλη του προηγούμενου χρόνου λέγεται ότι έδωσε εντολές να σφίξει ο κλοιός των ερευνών από κοινοβουλευτικές εξεταστικές επιτροπές, από φορολογικές και άλλες ελεγκτικές αρχές στα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς, ή έχουν αποκτήσει τεράστια περιουσιακά στοιχεία, που δεν δικαιολογούνται από τα «εμφανή» εισοδήματά τους.
Έτσι, πληροφορούμαστε καθημερινά για επικείμενα «χτυπήματα» της Εξεταστικής Επιτροπής για το σκάνδαλο Siemens, ή για διεξοδικούς ελέγχους από το ΣΔΟΕ στα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα πολιτικών προσώπων. Κάπου ανάμεσα σε αυτές τις πληροφορίες, «παρεισφρύουν» και ορισμένες που κινούνται προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση της ατιμωρησίας, όπως οι πληροφορίες για την επικείμενη επισημοποίηση της παραγραφής αδικημάτων που φέρονται να έχουν τελεστεί από πολιτικά πρόσωπα στην υπόθεση Βατοπεδίου.
Ίσως το προσεχές διάστημα οι τηλεθεατές να δουν στις οθόνες τους κάποιους πολιτικούς που δοξάσθηκαν στο παρελθόν να φορούν μεταλλικά βραχιόλια. Ίσως να δουν πάλι δικαστές με γουνάκια να ασχολούνται με «βαριά» πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα. Ίσως κάποιες περιουσίες να κατασχεθούν, επειδή κάποιοι πολιτικοί δεν κατάφεραν να πείσουν το ΣΔΟΕ για τη νομιμότητα των εισοδημάτων με τα οποία δημιουργήθηκαν.
Ας μην έχουμε, όμως, αυταπάτες και υπερβολικές προσδοκίες: η ιδιότυπη «ομερτά» στο ελληνικό πολιτικό και επιχειρηματικό σύστημα, που έχει και σημαντικές διεθνείς διαστάσεις, όπως είδαμε στην περίπτωση της Siemens ή των εξοπλιστικών προγραμμάτων, πολύ δύσκολα θα σπάσει. Στη Συνωμοσία των Πυρήνων της Αρπαχτής έχουν μετάσχει και έχουν επωφεληθεί στρατιές πολιτικών, επιχειρηματιών, αφεντικών διεθνών ομίλων, υψηλόβαθμοι δημόσιοι λειτουργοί, εκδότες και δημοσιογράφοι, ενώ ουδείς είναι βέβαιος ότι δεν έχουν εμπλακεί ακόμη και επίορκοι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί.
Η «πίτα» της διαφθοράς στην Ελλάδα, αυτά τα 160 δις. δολ. που «πέταξαν» από τη χώρα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, είναι δυστυχώς ασύλληπτα μεγάλη, για να μιλήσει κανείς σοβαρά για «κάθαρση», επειδή θα «περάσουν βραχιόλια» σε ορισμένους πολιτικούς. Οι σχέσεις συναυτουργίας, συνενοχής και αλληλοκάλυψης που έχουν δημιουργηθεί στην πολιτική, κρατική και επιχειρηματική ελίτ είναι τόσο ισχυρές, που δυστυχώς εγγυώνται, ότι το πολιτικό θέαμα που ίσως παρακολουθήσουμε στις τηλεοπτικές οθόνες, με το γενικό τίτλο «Επιχείρηση Καθαρά Χέρια στην Ελλάδα» πολύ γρήγορα θα εκφυλισθεί σε μια κακόγουστη φάρσα. Δυστυχώς, η οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Αρπαχτής ούτε αυτή την φορά πρόκειται να εξαρθρωθεί…
πηγή
Σχέδιο για την διάσωση των νταβατζήδων των ΜΜΕ
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Δεν πήγε χαμένη η συνάντηση στο Πεντελικό...
SOS. Εκδότες καλούν Χυτήρη!
Έντονες αντιδράσεις ακόμη και εντός της κυβέρνησης προκαλεί ο σχεδιασμός του κ. Χυτήρη για τη «σωτηρία» των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αποκλειστικές πληροφορίες υποστηρίζουν ότι ο κ. Χυτήρης προσανατολίζεται σε ένα μοντέλο χρηματοδότησης των ΜΜΕ ανάλογο με εκείνο που είχε υιοθετηθεί για τη σωτηρία των τραπεζών.
Οι μεγάλοι εκδοτικοί Όμιλοι περιμένουν τη χρηματοδότηση εναγωνίως για να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους. Ωστόσο, μία τέτοια ενέργεια συνιστά παράβαση... των κοινοτικών κανόνων, καθώς πρόκειται για άμεση κρατική βοήθεια σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το πρόβλημα θα μπορούσε να ξεπεραστεί αν το κράτος αποκτούσε μετοχές των ΜΜΕ έναντι των χρημάτων που θα έδιδε, όπως συνέβη με τις τράπεζες. Αυτή η λύση όμως βρίσκει απέναντί της το ίδιο το Σύνταγμα. Η ελευθεροτυπία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και η απόκτηση μετοχών των ΜΜΕ από το κράτος την καταλύει.
Ταυτόχρονα μπαίνουν στο τραπέζι θέματα όπως η καθιέρωση αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο και η κατάργηση της ανωνυμίας των blogs. Ειδικά το πρώτο επιχειρείται για να διασκεδαστούν οι φόβοι των συνδικαλιστικών σωματείων για την κατάρρευση των ασφαλιστικών τους ταμείων.
Τους προσφέρεται στο πιάτο το πάγιο αίτημα τους να επεκτείνουν το πεδίο δράσης και ελέγχου τους στο διαδίκτυο. Σε αντιστάθμισμα οι συνδικαλιστές θα αποδεχτούν την μείωση του αγγελιόσημου κατά 50% στην τηλεόραση. Κι επειδή τα νούμερα δεν βγαίνουν, οι επιδιώξεις είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Το διαδίκτυο αντιπροσωπεύει σήμερα μόλις το 3% της διαφημιστικής δαπάνης και δεν μπορεί να αντισταθμίσει την όποια απώλεια από την μείωση του αγγελιόσημου στην τηλεόραση. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι ο έλεγχος του διαδικτύου και η αναζήτηση νέων ρόλων για τα συνδικαλιστικά όργανα – φερέφωνα των κομματικών μηχανισμών. Η αυξημένη επιρροή του διαδικτύου τους τρομάζει και σπεύδουν να αλλάξουν άρδην τους κανόνες του παιγνιδιού.
Όλες αυτές οι «αλλαγές» έχουν προκαλέσει έντονες προστριβές στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Στα σχέδια Χυτήρη αντιδρούν πολλά κυβερνητικά στελέχη, τα οποία εκτιμούν ότι δεν μπορούν να διασωθούν τα υπερχρεωμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ότι οποιαδήποτε προσπάθεια θα είναι ατελέσφορη και επιπλέον θα προκαλέσει την αντίδραση της κοινωνίας.
Για να προλάβει τις αντιδράσεις ο κ. Χυτήρης προσπαθεί να επισπεύσει τις διαδικασίες. Έτσι, δεν αποκλείεται να οδηγηθούμε σε έναν απόλυτο αιφνιδιασμό. «Θα τα πούμε στην Βουλή» ήταν η απάντηση βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στον οποίο θέσαμε τις σχετικές πληροφορίες.
Οι μεγάλοι εκδοτικοί Όμιλοι περιμένουν τη χρηματοδότηση εναγωνίως για να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους. Ωστόσο, μία τέτοια ενέργεια συνιστά παράβαση... των κοινοτικών κανόνων, καθώς πρόκειται για άμεση κρατική βοήθεια σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το πρόβλημα θα μπορούσε να ξεπεραστεί αν το κράτος αποκτούσε μετοχές των ΜΜΕ έναντι των χρημάτων που θα έδιδε, όπως συνέβη με τις τράπεζες. Αυτή η λύση όμως βρίσκει απέναντί της το ίδιο το Σύνταγμα. Η ελευθεροτυπία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και η απόκτηση μετοχών των ΜΜΕ από το κράτος την καταλύει.
Ταυτόχρονα μπαίνουν στο τραπέζι θέματα όπως η καθιέρωση αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο και η κατάργηση της ανωνυμίας των blogs. Ειδικά το πρώτο επιχειρείται για να διασκεδαστούν οι φόβοι των συνδικαλιστικών σωματείων για την κατάρρευση των ασφαλιστικών τους ταμείων.
Τους προσφέρεται στο πιάτο το πάγιο αίτημα τους να επεκτείνουν το πεδίο δράσης και ελέγχου τους στο διαδίκτυο. Σε αντιστάθμισμα οι συνδικαλιστές θα αποδεχτούν την μείωση του αγγελιόσημου κατά 50% στην τηλεόραση. Κι επειδή τα νούμερα δεν βγαίνουν, οι επιδιώξεις είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Το διαδίκτυο αντιπροσωπεύει σήμερα μόλις το 3% της διαφημιστικής δαπάνης και δεν μπορεί να αντισταθμίσει την όποια απώλεια από την μείωση του αγγελιόσημου στην τηλεόραση. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι ο έλεγχος του διαδικτύου και η αναζήτηση νέων ρόλων για τα συνδικαλιστικά όργανα – φερέφωνα των κομματικών μηχανισμών. Η αυξημένη επιρροή του διαδικτύου τους τρομάζει και σπεύδουν να αλλάξουν άρδην τους κανόνες του παιγνιδιού.
Όλες αυτές οι «αλλαγές» έχουν προκαλέσει έντονες προστριβές στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Στα σχέδια Χυτήρη αντιδρούν πολλά κυβερνητικά στελέχη, τα οποία εκτιμούν ότι δεν μπορούν να διασωθούν τα υπερχρεωμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ότι οποιαδήποτε προσπάθεια θα είναι ατελέσφορη και επιπλέον θα προκαλέσει την αντίδραση της κοινωνίας.
Για να προλάβει τις αντιδράσεις ο κ. Χυτήρης προσπαθεί να επισπεύσει τις διαδικασίες. Έτσι, δεν αποκλείεται να οδηγηθούμε σε έναν απόλυτο αιφνιδιασμό. «Θα τα πούμε στην Βουλή» ήταν η απάντηση βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στον οποίο θέσαμε τις σχετικές πληροφορίες.
Capital.gr
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Κλοπή στο Κάμπινγκ του ΕΟΤ των Καμένων Βούρλων
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Τις πρώτες πρωινές ώρες έγιναν αντιληπτοί οι κλέφτες του Κάμπινγκ του ΕΟΤ από τον προϊστάμενο του τον κ. Ανδρέου. Ειδοποιήθηκε από τον ίδιο η αστυνομία η οποία παρόλο που κινήθηκε γρήγορα δεν μπόρεσε να συλλάβει τους κλέφτες.
Η ζημιά εκτιμάτε γύρω στα 20.000 ευρώ.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην ίδια περιοχή την ίδια περίπου ώρα έγινε και κλοπή ιδιωτικής αποθήκης Ηλεκτρολόγου που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει ακόμη η εκτίμηση της αξίας των κλοπιμαίων.
Φημολογείται ότι οι κλεπταποδόχοι είναι αθίγγανοι χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να είναι Έλληνες που προσποιούνται τους αθίγγανους ???
Η αστυνομία συνεχίζει τις προσπάθειες για την σύλληψη τους.
Τις πρώτες πρωινές ώρες έγιναν αντιληπτοί οι κλέφτες του Κάμπινγκ του ΕΟΤ από τον προϊστάμενο του τον κ. Ανδρέου. Ειδοποιήθηκε από τον ίδιο η αστυνομία η οποία παρόλο που κινήθηκε γρήγορα δεν μπόρεσε να συλλάβει τους κλέφτες.
Η ζημιά εκτιμάτε γύρω στα 20.000 ευρώ.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην ίδια περιοχή την ίδια περίπου ώρα έγινε και κλοπή ιδιωτικής αποθήκης Ηλεκτρολόγου που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει ακόμη η εκτίμηση της αξίας των κλοπιμαίων.
Φημολογείται ότι οι κλεπταποδόχοι είναι αθίγγανοι χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να είναι Έλληνες που προσποιούνται τους αθίγγανους ???
Η αστυνομία συνεχίζει τις προσπάθειες για την σύλληψη τους.
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΑ ΛΑΘΗ
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ ακαδημαϊκού
Στο φύλλο της 1ης Ιανουαρίου 2011 η «Καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο του πρέσβη ε.τ. κ. Σαββαϊδη, το οποίο, εκ πρώτης όψεως, περιγράφει για χάρη του γενικού αναγνωστικού κοινού τα δυσχερή προβλήματα οριοθετήσεως των θαλασσίων μας ζωνών. Από τους δύο χάρτες γίνεται φανερή η σημασία του Καστελόριζου. Αν υπολογιστεί στην ΑΟΖ, όπως ορίζουν οι διεθνείς συνθήκες, η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Αν δεν υπολογιστεί, όπως θέλει η Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρος περιορίζονται και η Τουρκία αποκτά θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο.
Κατ' ουσίαν, όμως, έπειτα από ένα μάθημα πολιτικής και δημοσιογραφικής δεοντολογίας, το κείμενο καταδικάζει πρόσφατη ανοικτή επιστολή του Καθηγητή κ. Καρυώτη και εμού, αναφερόμενο σε «ακαδημαϊκούς» που «παρεμβαίνουν» με «συνωμοσιολογικές» θεωρίες για να αποκαλύψουν «δήθεν αναληφθείσες δεσμεύσεις προς γείτονες (βλ. Τούρκους) και τρίτους (βλ. Αμερικανούς)» και να απαγγείλουν δημόσια την κατηγορία ότι «η χώρα στερείται πολιτικής και διπλωματικής σοβαρότητος στην αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών».
Η θέση αυτή απαιτεί τρία σχόλια.
Πρώτον, όλοι οι πολίτες μιας δημοκρατίας έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να συμμετέχουν στα κοινά και να εκφράζουν τις γνώμες και τις ανησυχίες τους. Το να τους λες, κατ' ουσίαν, ότι «δεν ξέρουν τι λένε» αποτελεί δείγμα της υπεροψίας, την οποία επιδεικνύει το υπουργείο Εξωτερικών κάθε φορά που περιέρχεται σε δυσχερή θέση από διαρροές ή φήμες που είναι απότοκοι των ζοφερών εποχών που διανύει η χώρα.
Δεύτερον, το δικαίωμα γνώμης μεταβάλλεται σε υποχρέωση όταν μιλούν νομικοί που τυχαίνει να έχουν αναμειχθεί στη διάπλαση του Δίκαιου της Θαλάσσης και έχουν ηλικία και γνώσεις τουλάχιστον αντίστοιχες με τους συνεχώς μετακινούμενους από θέση σε θέση πρέσβεις, οι οποίοι, στην πράξη, τελικά υποχρεώνονται να κάνουν μόνον ό,τι τους επιβάλλουν οι πολιτικά προϊστάμενοι, εάν επιθυμούν να επιβιώσουν στην υπηρεσία. Ας κρίνουν, λοιπόν, οι αναγνώστες ποιοι είναι πιο αδέσμευτεοι και αξιόπιστοι ως σχολιαστές: οι διπλωμάτες ή η διανοούμενοι;
Τρίτον, πώς είναι δυνατόν να μη δημιουργούνται εύλογες υπόνοιες: (α) όταν οι Τούρκοι μάς λένε ότι κάνουν «μπίζνες» με την κυβέρνηση, ενώ η ίδια επιμένει να το αρνείται- (β) όταν διαρρέονται κείμενα του υπουργείου που φανερώνουν διχογνωμίες ή τουλάχιστον προειδοποιήσεις εναντίον των κινήσεων που μελετά το τρίο των διαπραγματευτών μας (στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο κ. Σαββαΐδης)- και (γ) όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας δίνει ασαφείς απαντήσεις στη Βουλή για το θέμα της συνεκμετάλλευσης;
Η τελευταία παρατήρηση, δηλαδή η πρωθυπουργική τακτική των αορίστων απαντήσεων, δεν έχει σχολιασθεί επαρκώς, αν και βοηθούντων μερικών κειμένων στα ΜΜΕ οδηγεί, αθέλητα ενδεχομένως, σε επιζήμια λανθασμένες πληροφορίες.
Ετσι, όπως μας υπενθύμισε πρόσφατα ο κ. Καρυώτης, όταν ο πρωθυπουργός στις 10 Μαρτίου 2010, ενημερώνοντας τους Ελληνες δημοσιογράφους στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον, ρωτήθηκε από τον Μιχάλη Ιγνατίου γιατί συνεχώς μιλά για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και δεν το συνδέει με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, απάντησε ως εξής: «Το θέμα μάς έχει απασχολήσει και θα το φέρω (ξανά) προς συζήτηση με τον Ερντογάν στην επόμενη επίσκεψη του στην Αθήνα».
Εκτοτε οι δύο πρωθυπουργοί έχουν μιλήσει τέσσερις φορές. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία δημόσια ένδειξη για το αν και σε τι βάθος συζητήθηκε το θέμα της ΑΟΖ ή -πράγμα ακόμη πιο σημαντικό- για το τι ακριβώς συμφωνήθηκε. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, γιατί να μη γίνει πιστευτή η τουρκική εκδοχή, ότι δηλ. τα προβλήματα του Αιγαίου θα διαχωριστούν από αυτά του Καστελόριζου και ότι το καθεστώς των βραχονησίδων θα παραμείνει, υπό τις καλύτερες των συνθηκών, απροσδιόριστο;
Δυστυχώς, λοιπόν, οι φήμες για αντεθνικές συνθηκολογήσεις, μέχρι να διαψευστούν επισήμως, παραμένουν αληθοφανείς, έστω και αν όλοι μας ελπίζουμε να είναι λανθασμένες.
Είναι το υπουργείο Εξωτερικών υπεράνω δημόσιας κριτικής;
Το γενικότερο αυτό ερώτημα αναδύεται από το άρθρο στην «Καθημερινή». Δικαιολογείται όμως και από την οξύτατη αντίδραση του υπουργείου προς το άρθρο των κ.κ. Λυγερού και Κωνσταντακόπουλου σχετικά με το διαρρεύσαν σημείωμα της ΔΙ Διευθύνσεως του υπουργείου Εξωτερικών (το πώς συνετάγη το εν λόγω υπόμνημα και το πώς αντέδρασαν οι ένδον αποτελούν ζητήματα τα οποία κανείς, ακόμη, δεν έχει συζητήσει).
Η απάντηση στο ερώτημα του υπέρτιτλου της παρούσης ενότητας πρέπει να είναι κατηγορηματικώς αρνητική. Για δύο λόγους:
Ο πρώτος απαιτεί μια διευκρίνιση. Η διπλωματία δεν λειτουργεί σε όλες τις περιπτώσεις αποτελεσματικά εάν δεν είναι μυστική. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου, επειδή θίγεται καίρια το εθνικό συμφέρον, ούτε καν διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να αρχίζουν χωρίς την κατ' αρχήν άδεια της Βουλής ή τουλάχιστον με τη συμφωνία των αρχηγών των περισσότερων κομμάτων.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι μυστικά διαπραγματευόμενοι Ελληνες πολιτικοί και διπλωμάτες χειρίζονται δύο ειδών προβλήματα.
Στο Αιγαίο διακυβεύεται κυρίως η χερσαία ακεραιότητα της πατρίδας μας, εάν οι Τούρκοι καταφέρουν να κρατήσουν ανοιχτό το θέμα των βραχονησίδων και των συνδεόμενων δικαιωμάτων, αλλά και, ενδεχομένως, τα δικαιώματα μας που θα χαθούν εάν οι ποικίλες αρμοδιότητες στο Αιγαίο χωριστούν μεταξύ των δύο κρατών με βάση τον 25ο Μεσημβρινό.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, αντιθέτως, κυρίως δε στο σύμπλεγμα των νήσων του Καστελόριζου και στην ΑΟΖ τους, ο υποθαλάσσιος πλούτος αποτελεί το διακυβευόμενο συμφέρον μας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο δικός μας πλούτος θα μοιραστεί γιατί όλοι (ή μερικοί;) φοβούνται να πουν «όχι» στον ένοπλο γείτονα και ταραξία.
Ο εκβιασμός μπορεί να τρομάζει, ο κίνδυνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος, αλλά η ιδέα και μόνη ότι ενδέχεται να υποχωρήσουμε αμαχητί (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεν είναι καθόλου ελληνική! Και τούτο, διότι κυριαρχικά δικαιώματα δεν εκχωρούνται παρά μόνον ύστερα από έναν χαμένο επιθετικό πόλεμο.
Υπάρχει, όμως, και ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο η κριτική του τρόπου διακυβέρνησης συνάδει απόλυτα με τη λαϊκή περί δικαίου αντίληψη της εποχής μας. Αν και εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν, ευρέως διαδεδομένη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι η εντύπωση ότι η πολιτική ηγεσία (πρώην και νυν) φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την οικονομική εξαθλίωση της χώρας.
Η δημοσιοϋπαλληλία κατηγορείται και αυτή καθημερινώς ότι ολιγωρεί ή και ότι χρηματίζεται. Ιερές Μονές έχουν αποτελέσει αντικείμενο «περίεργων», αν όχι και φθοροποιών, κουτσομπολιών που πλήττουν σύνολη την Εκκλησία. Η Στατιστική Υπηρεσία έχει κατ' επανάληψη κατηγορηθεί για λανθασμένα ή σκοπίμως παραποιημένα στοιχεία. Και αυτή ακόμη η Δικαιοσύνη -κατ' εμέ, η ιερότερη των τριών εξουσιών-έχει βρεθεί στο επίκεντρο αρνητικών σχολίων. Δεδομένων των ανωτέρω, ειλικρινά πιστεύει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» ότι η διπλωματική υπηρεσία είναι υπεράνω, de facto και de jure, πάσης κριτικής;
Κατά την άποψη μου, καίτοι περιλαμβάνει στους κόλπους του πολλούς ικανούς και τίμιους ανθρώπους, το υπουργείο Εξωτερικών, εν μέρει λόγω της αφόρητης κομματικοποίησης του από σειρά υπουργών, δεν έχει ενδεχομένως σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Νομίζω, μάλιστα, ότι αυτό είναι κάτι που θα βοηθούσε την κοινή προσπάθεια εάν μερικοί υψηλόβαθμοι διπλωμάτες αναγνώριζαν στην ειδική τους «διάλεκτο» ότι όλα δεν βαίνουν άριστα στο πεδίο της ελληνικής διπλωματίας στην ευρύτερη περιοχή μας.
Εάν λοιπόν ο πρωθυπουργός έχει δίκιο -και, δυστυχώς, έχει- να παραπονείται ότι η χώρα μας έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα στην εικόνα της στο εξωτερικό, οι εντός της Ελλάδος ασχολούμενοι με τα εξωτερικά θέματα, μαζί με τα ακαδημαϊκά και επιδοτούμενα εξαπτέρυγά τους, δεν είναι νοητό να μη συμμερίζονται την ευθύνη. Ο χρόνος θα δείξει τελικά εάν ορθώς προβλέπω ότι η ημέρα της Τελικής Κρίσεως -από την Πολιτεία, και όχι μόνον από τον Θεό- για πολλούς από αυτούς τους άκρως «συναινετικούς» πλησιάζει!
Απλουστεύσεις, παραλείψεις
Ιδού, λόγω ελλείψεως χώρου, μια μικρή λίστα (με πλάγια στοιχεία, οι γνώμες του κ. Σαββαΐδη):
1.«Η Ελλάς έχει θέσει κατά τα τελευταία χρόνια ως βασικό στρατηγικό στόχο την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της ... με βάση ... το ισχύον Δίκαιο της Θαλάσσης».Ανήκω σε αυτούς που έχουν μείνει με την εντύπωση ότι στην πράξη η ελληνική στάση δεν συμπίπτει με το τι κατά καιρούς διακηρύσσεται ως πρόθεση.
2.«Το ισχύον Δίκαιο καθορίζει για κάθε μία από τις (θαλάσσιες) ζώνες (δηλ. χωρικά ύδατα, ΑΟΖ κ.λπ.) διαφορετικά μέγιστα όρια. Τα κράτη έχουν τη δυνατότητα να ορίσουν το maximum του προβλεπόμενου ορίου ή και ολιγότερο». Πάνω από 130 κράτη έχουν ορίσει το ηΊ9χΐπηυηΊ στις θαλάσσιες ζώνες τους. Η διατύπωση του πρέσβη, τυπικά ορθή, επί της ουσίας άθελα παραπλανά.
3.«Η παραπομπή σε διεθνή δικαστική επίλυση, πέραν των αβεβαιοτήτων εκβάσεως που παρουσιάζει, απαιτεί και σύνταξη συνυποσχετικού (που αποτελεί ειδική διεθνή συμφωνία και ...κύρωση από τα κοινοβούλια των ενδιαφερομένων)».Η παράγραφος, πιθανώς λόγω υπερβολικής σύντμησης, δίνει ελλιπή και ως εκ τούτου μη ακριβή εικόνα του θέματος -της ΑΟΖ- που μας απασχολεί εν προκειμένω. Ετσι, δεν διευκρινίζει το δικαίωμα της χώρας μας να ορίσει μονομερώς τη δική της ΑΟΖ, ενημερώνοντας ακολούθως τον ΟΗΕ. Από εκεί και πέρα η Τουρκία θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για τις λεπτομέρειες της οριοθετήσεως, αλλά και τούτο μόνο με την αποδοχή της ελληνικής πλευράς. Διαφορετικά, η διαμαρτυρία της θα παραμείνει άνευ περιεχομένου, όπως συνέβη πρόσφατα με την περίπτωση Κύπρου - Ισραήλ.
4.Σε άλλο σημείο του κειμένου του, ο κ. πρέσβης επισημαίνει, ορθώς, ότι οι διεθνείς συμφωνίες συνδέονται μεταξύ των κατά περίπλοκο τρόπο, τον οποίο οι μη ειδικοί ενδέχεται να μην κατανοούν. Ας διευκρινίσουμε μια τέτοια περίπτωση, ώστε οι συμπατριώτες μας να αντιληφθούν τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες διπλωματικοί σύμβουλοι, αλλά και για να γίνει σαφές ότι με πολιτικό θάρρος και λίγη φαντασία οι περισσότερες μπορούν να ξεπεραστούν.Μια πιθανή αντίρρηση προς τη μονομερή διακήρυξη της ΑΟΖ μας θα μπορούσε να προέλθει από την επίκληση της (απαράδεκτης) Συμφωνίας της Μαδρίτης του 1997, η οποία ορίζει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία «θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις» που θα βασίζονται στον «σεβασμό στα νόμιμα (όρος που περιλαμβάνει το Δίκαιο της θαλάσσης), ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο» (§ 4) και, επίσης, ότι δεσμεύονται να αποφύγουν «μονογενείς ενέργειες... ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση (§ 5).Τον Ιούνιο του 2007 ο Τούρκος πρόεδρος κ. Γκιουλ ανεφέρθη σ' αυτές τις παραγράφους όταν δήλωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ότι «η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν νομικά και ζωτικά συμφέροντα και ανησυχίες στο Αιγαίο, με μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους. Εχουν δεσμευθεί με τη Συμφωνία της Μαδρίτης του 1997 να σέβονται τις αρχές αυτές και να διευθετούν τις μεταξύ τους διενέξεις με ειρηνικά μέσα και με αμοιβαία συναίνεση».Ακόμη όμως και αυτό το επιχείρημα της Αγκυρας δεν αρκεί για να «γκριζάρει» το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, μια και, για να μη μακρηγορούμε, η Τουρκία δεν έχει πάψει να παραβιάζει το γράμμα και το πνεύμα της συμφωνίας και έχουν εκλείψει πλέον οι τότε ισχύουσες πολιτικές προϋποθέσεις.
5.Το πρόσφατο άρθρο στην «Καθημερινή» αγνοεί, τέλος, την παρατήρηση ότι τέτοιες γειτονικές διαφορές ουδαμού του κόσμου έχουν οδηγήσει στην (αμερικανικής προελεύσεως) ιδέα της συνεκμετάλλευσης, η οποία, όπως πρόσφατα εξηγήσαμε ο κ. Καρυώτης και εγώ, όχι μόνο δημιουργεί μελλοντικές διαφορές, αλλά ουσιαστικά επιτυγχάνει την ιδέα της «ειρηνικής επιλύσεως» περίπλοκων διαφορών με την παραδοχή ότι οι Τούρκοι μπορούν να καρπώνονται τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται στον... ελληνικό υποθαλάσσιο χώρο!
Κλείνω με τη σκέψη ότι το «υπαινικτικά» γραμμένο «διπλωματικό» άρθρο, κατά τρόπον υπόρρητο πλην όμως επικίνδυνο, αφήνει να εννοηθεί ότι το Δίκαιο υποκύπτει πάντα στην Πολιτική.
Ο ρόλος όμως του υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι να σκύβει το κεφάλι επικαλούμενο «δημιουργικές ασάφειες» διεθνών συνθηκών, αλλά να μάχεται με εφευρετικότητα για τα δίκαια μας. Διπλωμάτες σαν τον Δούντα ή τον Στοφορόπουλο έδειξαν τέτοια ευαισθησία. Τέτοιους ανθρώπους αναζητούμε και σήμερα.
Επιπλέον, οι διπλωμάτες μας θα έπρεπε να απαιτούν, έστω και διακριτικά, από όλες τις κυβερνήσεις να διατηρούν τη χώρα στρατιωτικά ισχυρή, για να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να επιβεβαιωθεί εις βάρος μας η ρήση του Θουκυδίδη, ότι στις διεθνείς σχέσεις «δίκαιο έχει όποιος έχει ίση δύναμη και όταν αυτό δεν συμβαίνει, ο ισχυρός επιβάλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται».
Για να εκφράσω την ίδια ιδέα λαογραφικά, εάν, στη θεωρία του περί «μηδενικών προβλημάτων», ο κ. Νταβουτογλου βλέπει τον εαυτό του στο ρόλο του Καραγκιόζη, τότε, προσωπικά, αρνούμαι διαρρήδην να δω τον Ελληνα στο ρόλο του Χατζηαβάτη...
Από.....activistis
Του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ ακαδημαϊκού
Στο φύλλο της 1ης Ιανουαρίου 2011 η «Καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο του πρέσβη ε.τ. κ. Σαββαϊδη, το οποίο, εκ πρώτης όψεως, περιγράφει για χάρη του γενικού αναγνωστικού κοινού τα δυσχερή προβλήματα οριοθετήσεως των θαλασσίων μας ζωνών. Από τους δύο χάρτες γίνεται φανερή η σημασία του Καστελόριζου. Αν υπολογιστεί στην ΑΟΖ, όπως ορίζουν οι διεθνείς συνθήκες, η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Αν δεν υπολογιστεί, όπως θέλει η Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρος περιορίζονται και η Τουρκία αποκτά θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο.
Η θέση αυτή απαιτεί τρία σχόλια.
Πρώτον, όλοι οι πολίτες μιας δημοκρατίας έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να συμμετέχουν στα κοινά και να εκφράζουν τις γνώμες και τις ανησυχίες τους. Το να τους λες, κατ' ουσίαν, ότι «δεν ξέρουν τι λένε» αποτελεί δείγμα της υπεροψίας, την οποία επιδεικνύει το υπουργείο Εξωτερικών κάθε φορά που περιέρχεται σε δυσχερή θέση από διαρροές ή φήμες που είναι απότοκοι των ζοφερών εποχών που διανύει η χώρα.
Δεύτερον, το δικαίωμα γνώμης μεταβάλλεται σε υποχρέωση όταν μιλούν νομικοί που τυχαίνει να έχουν αναμειχθεί στη διάπλαση του Δίκαιου της Θαλάσσης και έχουν ηλικία και γνώσεις τουλάχιστον αντίστοιχες με τους συνεχώς μετακινούμενους από θέση σε θέση πρέσβεις, οι οποίοι, στην πράξη, τελικά υποχρεώνονται να κάνουν μόνον ό,τι τους επιβάλλουν οι πολιτικά προϊστάμενοι, εάν επιθυμούν να επιβιώσουν στην υπηρεσία. Ας κρίνουν, λοιπόν, οι αναγνώστες ποιοι είναι πιο αδέσμευτεοι και αξιόπιστοι ως σχολιαστές: οι διπλωμάτες ή η διανοούμενοι;
Τρίτον, πώς είναι δυνατόν να μη δημιουργούνται εύλογες υπόνοιες: (α) όταν οι Τούρκοι μάς λένε ότι κάνουν «μπίζνες» με την κυβέρνηση, ενώ η ίδια επιμένει να το αρνείται- (β) όταν διαρρέονται κείμενα του υπουργείου που φανερώνουν διχογνωμίες ή τουλάχιστον προειδοποιήσεις εναντίον των κινήσεων που μελετά το τρίο των διαπραγματευτών μας (στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο κ. Σαββαΐδης)- και (γ) όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας δίνει ασαφείς απαντήσεις στη Βουλή για το θέμα της συνεκμετάλλευσης;
Η τελευταία παρατήρηση, δηλαδή η πρωθυπουργική τακτική των αορίστων απαντήσεων, δεν έχει σχολιασθεί επαρκώς, αν και βοηθούντων μερικών κειμένων στα ΜΜΕ οδηγεί, αθέλητα ενδεχομένως, σε επιζήμια λανθασμένες πληροφορίες.
Ετσι, όπως μας υπενθύμισε πρόσφατα ο κ. Καρυώτης, όταν ο πρωθυπουργός στις 10 Μαρτίου 2010, ενημερώνοντας τους Ελληνες δημοσιογράφους στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον, ρωτήθηκε από τον Μιχάλη Ιγνατίου γιατί συνεχώς μιλά για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και δεν το συνδέει με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, απάντησε ως εξής: «Το θέμα μάς έχει απασχολήσει και θα το φέρω (ξανά) προς συζήτηση με τον Ερντογάν στην επόμενη επίσκεψη του στην Αθήνα».
Εκτοτε οι δύο πρωθυπουργοί έχουν μιλήσει τέσσερις φορές. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία δημόσια ένδειξη για το αν και σε τι βάθος συζητήθηκε το θέμα της ΑΟΖ ή -πράγμα ακόμη πιο σημαντικό- για το τι ακριβώς συμφωνήθηκε. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, γιατί να μη γίνει πιστευτή η τουρκική εκδοχή, ότι δηλ. τα προβλήματα του Αιγαίου θα διαχωριστούν από αυτά του Καστελόριζου και ότι το καθεστώς των βραχονησίδων θα παραμείνει, υπό τις καλύτερες των συνθηκών, απροσδιόριστο;
Δυστυχώς, λοιπόν, οι φήμες για αντεθνικές συνθηκολογήσεις, μέχρι να διαψευστούν επισήμως, παραμένουν αληθοφανείς, έστω και αν όλοι μας ελπίζουμε να είναι λανθασμένες.
Είναι το υπουργείο Εξωτερικών υπεράνω δημόσιας κριτικής;
Το γενικότερο αυτό ερώτημα αναδύεται από το άρθρο στην «Καθημερινή». Δικαιολογείται όμως και από την οξύτατη αντίδραση του υπουργείου προς το άρθρο των κ.κ. Λυγερού και Κωνσταντακόπουλου σχετικά με το διαρρεύσαν σημείωμα της ΔΙ Διευθύνσεως του υπουργείου Εξωτερικών (το πώς συνετάγη το εν λόγω υπόμνημα και το πώς αντέδρασαν οι ένδον αποτελούν ζητήματα τα οποία κανείς, ακόμη, δεν έχει συζητήσει).
Η απάντηση στο ερώτημα του υπέρτιτλου της παρούσης ενότητας πρέπει να είναι κατηγορηματικώς αρνητική. Για δύο λόγους:
Ο πρώτος απαιτεί μια διευκρίνιση. Η διπλωματία δεν λειτουργεί σε όλες τις περιπτώσεις αποτελεσματικά εάν δεν είναι μυστική. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου, επειδή θίγεται καίρια το εθνικό συμφέρον, ούτε καν διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να αρχίζουν χωρίς την κατ' αρχήν άδεια της Βουλής ή τουλάχιστον με τη συμφωνία των αρχηγών των περισσότερων κομμάτων.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι μυστικά διαπραγματευόμενοι Ελληνες πολιτικοί και διπλωμάτες χειρίζονται δύο ειδών προβλήματα.
Στο Αιγαίο διακυβεύεται κυρίως η χερσαία ακεραιότητα της πατρίδας μας, εάν οι Τούρκοι καταφέρουν να κρατήσουν ανοιχτό το θέμα των βραχονησίδων και των συνδεόμενων δικαιωμάτων, αλλά και, ενδεχομένως, τα δικαιώματα μας που θα χαθούν εάν οι ποικίλες αρμοδιότητες στο Αιγαίο χωριστούν μεταξύ των δύο κρατών με βάση τον 25ο Μεσημβρινό.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, αντιθέτως, κυρίως δε στο σύμπλεγμα των νήσων του Καστελόριζου και στην ΑΟΖ τους, ο υποθαλάσσιος πλούτος αποτελεί το διακυβευόμενο συμφέρον μας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο δικός μας πλούτος θα μοιραστεί γιατί όλοι (ή μερικοί;) φοβούνται να πουν «όχι» στον ένοπλο γείτονα και ταραξία.
Ο εκβιασμός μπορεί να τρομάζει, ο κίνδυνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος, αλλά η ιδέα και μόνη ότι ενδέχεται να υποχωρήσουμε αμαχητί (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεν είναι καθόλου ελληνική! Και τούτο, διότι κυριαρχικά δικαιώματα δεν εκχωρούνται παρά μόνον ύστερα από έναν χαμένο επιθετικό πόλεμο.
Υπάρχει, όμως, και ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο η κριτική του τρόπου διακυβέρνησης συνάδει απόλυτα με τη λαϊκή περί δικαίου αντίληψη της εποχής μας. Αν και εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν, ευρέως διαδεδομένη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι η εντύπωση ότι η πολιτική ηγεσία (πρώην και νυν) φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την οικονομική εξαθλίωση της χώρας.
Η δημοσιοϋπαλληλία κατηγορείται και αυτή καθημερινώς ότι ολιγωρεί ή και ότι χρηματίζεται. Ιερές Μονές έχουν αποτελέσει αντικείμενο «περίεργων», αν όχι και φθοροποιών, κουτσομπολιών που πλήττουν σύνολη την Εκκλησία. Η Στατιστική Υπηρεσία έχει κατ' επανάληψη κατηγορηθεί για λανθασμένα ή σκοπίμως παραποιημένα στοιχεία. Και αυτή ακόμη η Δικαιοσύνη -κατ' εμέ, η ιερότερη των τριών εξουσιών-έχει βρεθεί στο επίκεντρο αρνητικών σχολίων. Δεδομένων των ανωτέρω, ειλικρινά πιστεύει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» ότι η διπλωματική υπηρεσία είναι υπεράνω, de facto και de jure, πάσης κριτικής;
Κατά την άποψη μου, καίτοι περιλαμβάνει στους κόλπους του πολλούς ικανούς και τίμιους ανθρώπους, το υπουργείο Εξωτερικών, εν μέρει λόγω της αφόρητης κομματικοποίησης του από σειρά υπουργών, δεν έχει ενδεχομένως σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Νομίζω, μάλιστα, ότι αυτό είναι κάτι που θα βοηθούσε την κοινή προσπάθεια εάν μερικοί υψηλόβαθμοι διπλωμάτες αναγνώριζαν στην ειδική τους «διάλεκτο» ότι όλα δεν βαίνουν άριστα στο πεδίο της ελληνικής διπλωματίας στην ευρύτερη περιοχή μας.
Εάν λοιπόν ο πρωθυπουργός έχει δίκιο -και, δυστυχώς, έχει- να παραπονείται ότι η χώρα μας έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα στην εικόνα της στο εξωτερικό, οι εντός της Ελλάδος ασχολούμενοι με τα εξωτερικά θέματα, μαζί με τα ακαδημαϊκά και επιδοτούμενα εξαπτέρυγά τους, δεν είναι νοητό να μη συμμερίζονται την ευθύνη. Ο χρόνος θα δείξει τελικά εάν ορθώς προβλέπω ότι η ημέρα της Τελικής Κρίσεως -από την Πολιτεία, και όχι μόνον από τον Θεό- για πολλούς από αυτούς τους άκρως «συναινετικούς» πλησιάζει!
Απλουστεύσεις, παραλείψεις
Ιδού, λόγω ελλείψεως χώρου, μια μικρή λίστα (με πλάγια στοιχεία, οι γνώμες του κ. Σαββαΐδη):
1.«Η Ελλάς έχει θέσει κατά τα τελευταία χρόνια ως βασικό στρατηγικό στόχο την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της ... με βάση ... το ισχύον Δίκαιο της Θαλάσσης».Ανήκω σε αυτούς που έχουν μείνει με την εντύπωση ότι στην πράξη η ελληνική στάση δεν συμπίπτει με το τι κατά καιρούς διακηρύσσεται ως πρόθεση.
2.«Το ισχύον Δίκαιο καθορίζει για κάθε μία από τις (θαλάσσιες) ζώνες (δηλ. χωρικά ύδατα, ΑΟΖ κ.λπ.) διαφορετικά μέγιστα όρια. Τα κράτη έχουν τη δυνατότητα να ορίσουν το maximum του προβλεπόμενου ορίου ή και ολιγότερο». Πάνω από 130 κράτη έχουν ορίσει το ηΊ9χΐπηυηΊ στις θαλάσσιες ζώνες τους. Η διατύπωση του πρέσβη, τυπικά ορθή, επί της ουσίας άθελα παραπλανά.
3.«Η παραπομπή σε διεθνή δικαστική επίλυση, πέραν των αβεβαιοτήτων εκβάσεως που παρουσιάζει, απαιτεί και σύνταξη συνυποσχετικού (που αποτελεί ειδική διεθνή συμφωνία και ...κύρωση από τα κοινοβούλια των ενδιαφερομένων)».Η παράγραφος, πιθανώς λόγω υπερβολικής σύντμησης, δίνει ελλιπή και ως εκ τούτου μη ακριβή εικόνα του θέματος -της ΑΟΖ- που μας απασχολεί εν προκειμένω. Ετσι, δεν διευκρινίζει το δικαίωμα της χώρας μας να ορίσει μονομερώς τη δική της ΑΟΖ, ενημερώνοντας ακολούθως τον ΟΗΕ. Από εκεί και πέρα η Τουρκία θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για τις λεπτομέρειες της οριοθετήσεως, αλλά και τούτο μόνο με την αποδοχή της ελληνικής πλευράς. Διαφορετικά, η διαμαρτυρία της θα παραμείνει άνευ περιεχομένου, όπως συνέβη πρόσφατα με την περίπτωση Κύπρου - Ισραήλ.
4.Σε άλλο σημείο του κειμένου του, ο κ. πρέσβης επισημαίνει, ορθώς, ότι οι διεθνείς συμφωνίες συνδέονται μεταξύ των κατά περίπλοκο τρόπο, τον οποίο οι μη ειδικοί ενδέχεται να μην κατανοούν. Ας διευκρινίσουμε μια τέτοια περίπτωση, ώστε οι συμπατριώτες μας να αντιληφθούν τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες διπλωματικοί σύμβουλοι, αλλά και για να γίνει σαφές ότι με πολιτικό θάρρος και λίγη φαντασία οι περισσότερες μπορούν να ξεπεραστούν.Μια πιθανή αντίρρηση προς τη μονομερή διακήρυξη της ΑΟΖ μας θα μπορούσε να προέλθει από την επίκληση της (απαράδεκτης) Συμφωνίας της Μαδρίτης του 1997, η οποία ορίζει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία «θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις» που θα βασίζονται στον «σεβασμό στα νόμιμα (όρος που περιλαμβάνει το Δίκαιο της θαλάσσης), ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο» (§ 4) και, επίσης, ότι δεσμεύονται να αποφύγουν «μονογενείς ενέργειες... ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση (§ 5).Τον Ιούνιο του 2007 ο Τούρκος πρόεδρος κ. Γκιουλ ανεφέρθη σ' αυτές τις παραγράφους όταν δήλωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ότι «η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν νομικά και ζωτικά συμφέροντα και ανησυχίες στο Αιγαίο, με μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους. Εχουν δεσμευθεί με τη Συμφωνία της Μαδρίτης του 1997 να σέβονται τις αρχές αυτές και να διευθετούν τις μεταξύ τους διενέξεις με ειρηνικά μέσα και με αμοιβαία συναίνεση».Ακόμη όμως και αυτό το επιχείρημα της Αγκυρας δεν αρκεί για να «γκριζάρει» το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, μια και, για να μη μακρηγορούμε, η Τουρκία δεν έχει πάψει να παραβιάζει το γράμμα και το πνεύμα της συμφωνίας και έχουν εκλείψει πλέον οι τότε ισχύουσες πολιτικές προϋποθέσεις.
5.Το πρόσφατο άρθρο στην «Καθημερινή» αγνοεί, τέλος, την παρατήρηση ότι τέτοιες γειτονικές διαφορές ουδαμού του κόσμου έχουν οδηγήσει στην (αμερικανικής προελεύσεως) ιδέα της συνεκμετάλλευσης, η οποία, όπως πρόσφατα εξηγήσαμε ο κ. Καρυώτης και εγώ, όχι μόνο δημιουργεί μελλοντικές διαφορές, αλλά ουσιαστικά επιτυγχάνει την ιδέα της «ειρηνικής επιλύσεως» περίπλοκων διαφορών με την παραδοχή ότι οι Τούρκοι μπορούν να καρπώνονται τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται στον... ελληνικό υποθαλάσσιο χώρο!
Κλείνω με τη σκέψη ότι το «υπαινικτικά» γραμμένο «διπλωματικό» άρθρο, κατά τρόπον υπόρρητο πλην όμως επικίνδυνο, αφήνει να εννοηθεί ότι το Δίκαιο υποκύπτει πάντα στην Πολιτική.
Ο ρόλος όμως του υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι να σκύβει το κεφάλι επικαλούμενο «δημιουργικές ασάφειες» διεθνών συνθηκών, αλλά να μάχεται με εφευρετικότητα για τα δίκαια μας. Διπλωμάτες σαν τον Δούντα ή τον Στοφορόπουλο έδειξαν τέτοια ευαισθησία. Τέτοιους ανθρώπους αναζητούμε και σήμερα.
Επιπλέον, οι διπλωμάτες μας θα έπρεπε να απαιτούν, έστω και διακριτικά, από όλες τις κυβερνήσεις να διατηρούν τη χώρα στρατιωτικά ισχυρή, για να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να επιβεβαιωθεί εις βάρος μας η ρήση του Θουκυδίδη, ότι στις διεθνείς σχέσεις «δίκαιο έχει όποιος έχει ίση δύναμη και όταν αυτό δεν συμβαίνει, ο ισχυρός επιβάλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται».
Για να εκφράσω την ίδια ιδέα λαογραφικά, εάν, στη θεωρία του περί «μηδενικών προβλημάτων», ο κ. Νταβουτογλου βλέπει τον εαυτό του στο ρόλο του Καραγκιόζη, τότε, προσωπικά, αρνούμαι διαρρήδην να δω τον Ελληνα στο ρόλο του Χατζηαβάτη...
Από.....activistis
Νέα απειλή για υποβάθμιση από Fitch
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
 Συνεχιζόμενο ρίσκο για υποβαθμίσεις αξιολογήσεων στην ευρωζώνη βλέπει η Fitch Ratings. Ο David Riley, επικεφαλής κρατικών αξιολογήσεων για τον οίκο, επισημαίνει ότι «αν και το ρίσκο διάσπασης της ευρωζώνης παραμένει μικρό, θα υπάρχουν περιοδικά επεισόδια αναταραχών στην περιοχή, μέχρι να διασφαλιστεί η δημοσιονομική ενοποίηση και να διευρυνθεί η οικονομική ανάκαμψη». Για την Ελλάδα, σχολιάζει ο Riley, το ενδεχόμενο απουσίας οικονομικής ανάκαμψης στο β΄ μισό του 2011 και ένας νέος επίσημος δανεισμός, εάν οι αγορές παραμείνουν κλειστές, μπορεί να οδηγήσει σε υποβάθμιση της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση της Πορτογαλίας μπορεί να υποβαθμιστεί εάν η χώρα δεν πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους, εάν δεν επέλθει η οικονομική εξισορρόπηση και εάν χαθεί η πρόσβαση στις αγορές. Για την Ισπανία, μια υποβάθμιση μπορεί να έρθει εάν το κόστος επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών είναι μεγαλύτερο από ό,τι αναμένεται, καθώς και εάν η οικονομική ανάκαμψη είναι χαμηλότερη σε σχέση με τις εκτιμήσεις. Από ...... capital.gr |
Τη σύσταση προανακριτικής προτείνουν τα κόμματα
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Για "κυνική ατμόσφαιρα σκοπιμοτήτων" έκανε λόγο ο πρώην υπουργός Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ επί κυβερνήσεων Σημίτη, Χρήστος Βερελής, σημειώνοντας ότι ως υπουργός Μεταφορών δεν υπέγραψε προγραμματικές συμβάσεις ή αλλαγές τους στον ΟΣΕ και στον ΟΤΕ, ενώ αντίθετα αγωνίστηκε για να αποτρέψει ζημιές, καθώς και ότι ο ίδιος έγκαιρα ζήτησε να κηρυχτεί έκπτωτη σύμβαση με την Siemens, γεγονός που προκάλεσε την μήνι της γερμανικής εταιρείας.
Από...... ΑΠΕ-ΜΠΕ
Στην περαιτέρω κοινοβουλευτική έρευνα μέσω προκαταρκτικής επιτροπής του σκανδάλου της Siemens, παραπέμπουν τα πολιτικά κόμματα, με τους βουλευτές τους που μετέχουν στην ομώνυμη εξεταστική επιτροπή, η οποία πραγματοποίησε, χθες, την καταληκτική της συνεδρίαση.
Το πόρισμα θα κατατεθεί στην Ολομέλεια ολοκληρωμένο την ερχόμενη Δευτέρα και το επόμενο βήμα θα είναι να οριστεί από το προεδρείο της Βουλής, έπειτα από πρόταση 60 βουλευτών, ημερομηνία συζήτησής του στην Ολομέλεια.
Στη συνέχεια θα πρέπει, με πρωτοβουλία τριάντα βουλευτών, να κατατεθεί πρόταση διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης.
Αντιδράσεις
Προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις με ανακριβή, ελλιπή ή και ψευδή στοιχεία, καταλογίζει στη ΝΔ ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, σε γραπτή δήλωσή του με αφορμή την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παραπεμφθεί και ο ίδιος σε προκαταρκτική επιτροπή για την υπόθεση Siemens.
Αναφορικά με τις προγραμματικές συμφωνίες που επικαλείται η ΝΔ, ο κ. Σημίτης της αποδίδει παραπλάνηση αφού «αποτελούσαν ευρωπαϊκή πολιτική για την ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανίας».
Εξυπηρέτηση κομματικών, αποκλειστικά, σκοπιμοτήτων και όχι της αναζήτησης της αλήθειας, καταλογίζει ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, στην απόφαση της πλειοψηφίας της Εξεταστικής Επιτροπής της Siemens να τον παραπέμψει στην προανακριτική επιτροπή, και σημειώνει ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στην απομάκρυνση του εισαγγελέα, Γιώργου Ζορμπά, ούτε επέβαλε καμία θεσμική μεταβολή στην Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος -όπως του αποδίδεται στο πόρισμα της πλειοψηφίας
Το πόρισμα θα κατατεθεί στην Ολομέλεια ολοκληρωμένο την ερχόμενη Δευτέρα και το επόμενο βήμα θα είναι να οριστεί από το προεδρείο της Βουλής, έπειτα από πρόταση 60 βουλευτών, ημερομηνία συζήτησής του στην Ολομέλεια.
Στη συνέχεια θα πρέπει, με πρωτοβουλία τριάντα βουλευτών, να κατατεθεί πρόταση διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης.
Αντιδράσεις
Προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις με ανακριβή, ελλιπή ή και ψευδή στοιχεία, καταλογίζει στη ΝΔ ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, σε γραπτή δήλωσή του με αφορμή την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παραπεμφθεί και ο ίδιος σε προκαταρκτική επιτροπή για την υπόθεση Siemens.
Αναφορικά με τις προγραμματικές συμφωνίες που επικαλείται η ΝΔ, ο κ. Σημίτης της αποδίδει παραπλάνηση αφού «αποτελούσαν ευρωπαϊκή πολιτική για την ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανίας».
Εξυπηρέτηση κομματικών, αποκλειστικά, σκοπιμοτήτων και όχι της αναζήτησης της αλήθειας, καταλογίζει ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, στην απόφαση της πλειοψηφίας της Εξεταστικής Επιτροπής της Siemens να τον παραπέμψει στην προανακριτική επιτροπή, και σημειώνει ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στην απομάκρυνση του εισαγγελέα, Γιώργου Ζορμπά, ούτε επέβαλε καμία θεσμική μεταβολή στην Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος -όπως του αποδίδεται στο πόρισμα της πλειοψηφίας
Για "κυνική ατμόσφαιρα σκοπιμοτήτων" έκανε λόγο ο πρώην υπουργός Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ επί κυβερνήσεων Σημίτη, Χρήστος Βερελής, σημειώνοντας ότι ως υπουργός Μεταφορών δεν υπέγραψε προγραμματικές συμβάσεις ή αλλαγές τους στον ΟΣΕ και στον ΟΤΕ, ενώ αντίθετα αγωνίστηκε για να αποτρέψει ζημιές, καθώς και ότι ο ίδιος έγκαιρα ζήτησε να κηρυχτεί έκπτωτη σύμβαση με την Siemens, γεγονός που προκάλεσε την μήνι της γερμανικής εταιρείας.
Από...... ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πόρισμα – Βόμβα Καμμένου. Ορίστε ο τρόπος να μην παραγραφεί ούτε ένα από τα αδικήματα.
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Ο Πάνος Καμμένος ήταν αυτός που έδωσε τον φρενήρη ρυθμό στην εξεταστική και έκοψε τον βήχα όσων ήθελαν “λεπτούς χειρισμούς”.
Τώρα, είναι αυτός που δείχνει τον δρόμο για την καταδίκη των επίορκων, αφού ένα πόρισμα που δεν θα περιλαμβάνει αυτόν τον όρο, στην ουσία είναι αθώωση όλων όσα ονόματα και αν αναφέρει.
Με αυτή την “λεπτομέρεια” λοιπόν, όσοι αναφερθούν θα δικαστούν, όποτε και αν έγινε το αδίκημα. Καταλαβαίνετε ότι τα ονόματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αυτό είναι το σημαντικό.
Επιπλέον, ΕΝΑΣ να σπάσει, θα σπάσει το απόστημα.
Διαβάστε την περίληψη:
ΕΚΘΕΣΗ- ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΤΗΣ SIEMENS ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ
Το Σύνταγμα προβλέπει ότι οι διεθνείς συμβάσεις που ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο υπερισχύουν αυτού, άρα και του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Ο νόμος λοιπόν 3424/2005, που τροποποιήθηκε με τον 3691/2008, ενσωματώνει την οδηγία 2001/97 για έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες που τροποποιεί τον Ν. 2331/95 δεν δεσμεύεται με την παραγραφή του νόμου περί ευθύνης υπουργών (συν. 1 ).
Από τα πραγματικά περιστατικά της εξέτασης μαρτύρων και της δικογραφίας προκύπτουν καταφανώς,
Eυθύνες Αναστασίου Μαντέλη και Κωνσταντίνου Σημίτη
Α . Παράβαση του ανωτέρου νόμου τουλάχιστον για τον Αναστάσιο Μαντέλη τ. Υπουργό και για χρηματικά ποσά 200.000ΓΜ και 250.000ΓΜ. Η δικαιοσύνη του έχει ήδη επιβάλει απαγόρευση εξόδου από την χώρα δεχόμενη αυτή την νομολογία.
Β. Η απόφαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κατσιρόδη 1282/2/6/2010 (συν. 2 ) να θέσει στο αρχείο τη μηνυτήρια αναφορά μου για τον Θεόδωρο Τσουκάτο αποδεικνύει την υιοθέτηση των ισχυρισμών του, ότι δηλαδή τα 1.000.000 ΓΜ που αποεδείχθηκε ότι πήρε από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS πήγε στο ΠΑΣΟΚ του οποίου αρχηγός ήταν ο τ. Πρωθυπουργός Κων/νος Σημίτης.
Άρα ο Κων/νος Σημίτης αν αληθεύει η απόφαση της δικαιοσύνης εν γνώσει του έγινε αποδέκτης ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και για λογαριασμό του κινήματος χρημάτων από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS.
Από την κατάθεση Χριστοφοράκου της 6/7/2209 στον εισαγγελέα του Μονάχου (συν. 3) σελίδες 7-8 προκύπτει έταιρο ποσό 600.000+400.000 ευρώ που φέρεται να βρίσκεται στην Ελβετία όπως επί λέξη αναφέρεται στην κατάθεση Χριστοφοράκου « Μέλη του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν να μη μεταφερθούν τα χρήματα στην Ελλάδα αλλά να κατατεθούν στην Ελβετία».
Αυτό επιβεβαιώνεται και από (συν.4 ) της συμφωνίας συμβιβασμού της SIEMENS A.G. και της SIEMENS Α.Ε. με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο, όπου στο άρθρο 4 αναγνωρίζεται αυτό το ποσό και δεσμεύεται ο Χριστοφοράκος να επιστρέψει αυτό στη SIEMENS. Σημαντικό είναι δε ότι το συμφωνητικό υπογράφεται και από το σημερινό στέλεχος της SIEMENS Πήτερ Συκέλλη.
Προκύπτει επίσης ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης για τυχόν ευθύνες των τ. Υπουργών :
Παπαντωνίου Γιάννο, Χριστοδουλάκη Νικόλαος ,Τσοχατζόπουλου Άκη, Παπακωνσταντίνου Γεώργιου, Μαλέσιο Ευάγγελο, Μαρκογιαννάκη Χρήστου και Λιάπη Μιχάλη.
Ο τ. Υπουργός Χρήστος Βερελής συνέδραμε την επιτροπή στο έργο της υποδεικνύοντας τις ευθύνες του Νικόλαου Χριστοδουλάκη.
Οι τ. Υπουργοί Χρυσοχοίδης Μιχάλης και Βουλγαράκης Γεώργιος δεν είχαν όπως αποδείχθηκε ουδεμία αρμοδιότητα.
Τέλος οφείλει η Κυβέρνηση να ασκήσει αγωγές και να διεκδικήσει αποζημιώσεις από κάθε υπεύθυνο για την ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο.
Πέρα των ανωτέρω συμφωνώ για την περαιτέρω διερεύνηση που θα κρίνει η ολομέλεια της βουλής.
Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2011 ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ΑΘΗΝΩΝ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Από .... olympia.gr
Ο Πάνος Καμμένος ήταν αυτός που έδωσε τον φρενήρη ρυθμό στην εξεταστική και έκοψε τον βήχα όσων ήθελαν “λεπτούς χειρισμούς”.
Τώρα, είναι αυτός που δείχνει τον δρόμο για την καταδίκη των επίορκων, αφού ένα πόρισμα που δεν θα περιλαμβάνει αυτόν τον όρο, στην ουσία είναι αθώωση όλων όσα ονόματα και αν αναφέρει.
Με αυτή την “λεπτομέρεια” λοιπόν, όσοι αναφερθούν θα δικαστούν, όποτε και αν έγινε το αδίκημα. Καταλαβαίνετε ότι τα ονόματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αυτό είναι το σημαντικό.
Επιπλέον, ΕΝΑΣ να σπάσει, θα σπάσει το απόστημα.
Διαβάστε την περίληψη:
ΕΚΘΕΣΗ- ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΤΗΣ SIEMENS ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ
Το Σύνταγμα προβλέπει ότι οι διεθνείς συμβάσεις που ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο υπερισχύουν αυτού, άρα και του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Ο νόμος λοιπόν 3424/2005, που τροποποιήθηκε με τον 3691/2008, ενσωματώνει την οδηγία 2001/97 για έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες που τροποποιεί τον Ν. 2331/95 δεν δεσμεύεται με την παραγραφή του νόμου περί ευθύνης υπουργών (συν. 1 ).
Από τα πραγματικά περιστατικά της εξέτασης μαρτύρων και της δικογραφίας προκύπτουν καταφανώς,
Eυθύνες Αναστασίου Μαντέλη και Κωνσταντίνου Σημίτη
Α . Παράβαση του ανωτέρου νόμου τουλάχιστον για τον Αναστάσιο Μαντέλη τ. Υπουργό και για χρηματικά ποσά 200.000ΓΜ και 250.000ΓΜ. Η δικαιοσύνη του έχει ήδη επιβάλει απαγόρευση εξόδου από την χώρα δεχόμενη αυτή την νομολογία.
Β. Η απόφαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κατσιρόδη 1282/2/6/2010 (συν. 2 ) να θέσει στο αρχείο τη μηνυτήρια αναφορά μου για τον Θεόδωρο Τσουκάτο αποδεικνύει την υιοθέτηση των ισχυρισμών του, ότι δηλαδή τα 1.000.000 ΓΜ που αποεδείχθηκε ότι πήρε από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS πήγε στο ΠΑΣΟΚ του οποίου αρχηγός ήταν ο τ. Πρωθυπουργός Κων/νος Σημίτης.
Άρα ο Κων/νος Σημίτης αν αληθεύει η απόφαση της δικαιοσύνης εν γνώσει του έγινε αποδέκτης ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και για λογαριασμό του κινήματος χρημάτων από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS.
Από την κατάθεση Χριστοφοράκου της 6/7/2209 στον εισαγγελέα του Μονάχου (συν. 3) σελίδες 7-8 προκύπτει έταιρο ποσό 600.000+400.000 ευρώ που φέρεται να βρίσκεται στην Ελβετία όπως επί λέξη αναφέρεται στην κατάθεση Χριστοφοράκου « Μέλη του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν να μη μεταφερθούν τα χρήματα στην Ελλάδα αλλά να κατατεθούν στην Ελβετία».
Αυτό επιβεβαιώνεται και από (συν.4 ) της συμφωνίας συμβιβασμού της SIEMENS A.G. και της SIEMENS Α.Ε. με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο, όπου στο άρθρο 4 αναγνωρίζεται αυτό το ποσό και δεσμεύεται ο Χριστοφοράκος να επιστρέψει αυτό στη SIEMENS. Σημαντικό είναι δε ότι το συμφωνητικό υπογράφεται και από το σημερινό στέλεχος της SIEMENS Πήτερ Συκέλλη.
Προκύπτει επίσης ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης για τυχόν ευθύνες των τ. Υπουργών :
Παπαντωνίου Γιάννο, Χριστοδουλάκη Νικόλαος ,Τσοχατζόπουλου Άκη, Παπακωνσταντίνου Γεώργιου, Μαλέσιο Ευάγγελο, Μαρκογιαννάκη Χρήστου και Λιάπη Μιχάλη.
Ο τ. Υπουργός Χρήστος Βερελής συνέδραμε την επιτροπή στο έργο της υποδεικνύοντας τις ευθύνες του Νικόλαου Χριστοδουλάκη.
Οι τ. Υπουργοί Χρυσοχοίδης Μιχάλης και Βουλγαράκης Γεώργιος δεν είχαν όπως αποδείχθηκε ουδεμία αρμοδιότητα.
Τέλος οφείλει η Κυβέρνηση να ασκήσει αγωγές και να διεκδικήσει αποζημιώσεις από κάθε υπεύθυνο για την ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο.
Πέρα των ανωτέρω συμφωνώ για την περαιτέρω διερεύνηση που θα κρίνει η ολομέλεια της βουλής.
Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2011 ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ΑΘΗΝΩΝ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Από .... olympia.gr
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάνε πλέον...
Αναρτήθηκε από.......energoipoliteskv.blogspot.com
Μπράβο του που δεν έβαλε μπροστά από αυτά που ήθελε να πεί (σωστά η λάθος δεν έχει σημασία) το προσωπικό μικροσυμφέρον του πιθανού αποκλεισμού του από την δημοσιότητα του γυαλιού...
Τον αποκλεισμό του από το εν λόγω κανάλι (για να μήν ξεχνιόμαστε) έχει καταγγείλει και ο Π.Καμμένος .
http://antilogos-gr.blogspot.com/2011/01/blog-post_21.html
Χθες βράδυ στο Κ.Δ.Ειδήσεων(;;;) το MEGA πέταξε το προσωπείο της "Ενημέρωσης" και έδειξε το αποκρουστικό πρόσωπο του...
Δεν θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο με το ύφος της "συζήτησης".
Οι δημοσιογράφοι του γυαλιού , εδώ και καιρό έχουν αποκτήσει αυτό το ύφος.
Δεν προκαλεί ΚΑΜΙΑ εντύπωση.
Θα ασχοληθούμε όμως με τον ΕΝΑ (για την ώρα...) και μοναδικό βουλευτή που ΔΕΝ μάσησε τα λόγια του και δεν ΛΟΥΦΑΞΕ ακούγοντας τις "νουθεσίες" των τηλε-εισαγγελέων...
Ο κ. Τζαβάρας έδειξε ότι ΔΕΝ του καίγεται ΚΑΡΦΑΚΙ αν τον ξανακαλέσουν στο εν λόγω κανάλι και απάντησε στο ΑΝΑΛΟΓΟ ύφος.Οι δημοσιογράφοι του γυαλιού , εδώ και καιρό έχουν αποκτήσει αυτό το ύφος.
Δεν προκαλεί ΚΑΜΙΑ εντύπωση.
Θα ασχοληθούμε όμως με τον ΕΝΑ (για την ώρα...) και μοναδικό βουλευτή που ΔΕΝ μάσησε τα λόγια του και δεν ΛΟΥΦΑΞΕ ακούγοντας τις "νουθεσίες" των τηλε-εισαγγελέων...
Μπράβο του που δεν έβαλε μπροστά από αυτά που ήθελε να πεί (σωστά η λάθος δεν έχει σημασία) το προσωπικό μικροσυμφέρον του πιθανού αποκλεισμού του από την δημοσιότητα του γυαλιού...
Τον αποκλεισμό του από το εν λόγω κανάλι (για να μήν ξεχνιόμαστε) έχει καταγγείλει και ο Π.Καμμένος .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)