Αν θέλαμε, λέω αν, να προστατεύσουμε τις περιοχές Natura

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com

 Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος

Δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν ακούω από τους κατ’ ύλην, υποτίθεται, αρμοδίους τον όρο «προστασία του περιβάλλοντος»,

αισθάνομαι μια κρυάδα να διαπερνά το κορμί μου. Ίσως γιατί η λέξη «προστασία» έχει μια συγκεχυμένη έννοια, όπως και η λέξη δημοκρατία, που ερμηνεύεται, κατά περίπτωσιν, σύμφωνα με τα συμφέροντα κάποιου «ισχυρού», ή έχει συνδεθεί με ό,τι

ακριβώς το μη οφειλόμενο , όπως π.χ. όταν λέμε «Προστασία ατομικών δικαιωμάτων» και το εφαρμόζουμε αυστηρά στην

τήρηση της ανωνυμίας των παιδεραστών.

Μέσα στην τρελή χαρά του «Μνημονίου», λοιπόν, αποφασίσαμε, εμείς ο λαός εννοώ, μέσω του εντολοδόχου βουλευτού μας,

του κοινοβουλίου μας, του αρμοδίου υπουργού μας και της κυβέρνησης μας (όλα του λαού, δημοκρατία γαρ), αποφασίσαμε, το πότε μη ρωτάτε, να προστατεύσουμε τις περιοχές Natura, που χαρακτηρίζονται έτσι οι περιοχές «ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους».  

Όποιος δεν το ξέρει, ο όρος «περιοχή Natura» είναι διεθνής, δηλαδή δεν τον έχουμε εφεύρει εμείς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι

δεν μπορούμε να τον ερμηνεύουμε εμείς, κατά το δοκούν, σε ό,τι μας αφορά, μας ενδιαφέρει και μας ..............συμφέρει, βεβαίως,

βεβαίως.

Τον ρόλο του προστάτη (με την καλή έννοια του όρου, εδώ), η καθ’ ύλην αρμοδία υπουργός Περιβάλλοντος κλπ, η οποία απ’

ότι φαίνεται, πρέπει να είναι και η ίδια φανατική φυσιολάτρης, αν την κρίνουμε από τις σπορ εμφανίσεις της, σακίδιο στην πλάτη, σπορ παπούτσια και ελαφρά ρούχα, σαν να είναι έτοιμη αμέσως μετά τις υπηρεσιακές υποχρεώσεις της, ακόμα και τις

συναντήσεις της με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ή τον Πρωθυπουργό, να φύγει για εκδρομή στο βουνό ή την θάλασσα.

Αποφάσισε, λοιπόν, η κυρία Υπουργός, κατόπιν ενδελεχούς μελέτης, υποθέτω, «αρμοδίων παραγόντων», εντός ή εκτός του επιτελείου της (κάθε υπουργός έχει τους συμβούλους του, άλλος πολλούς, άλλος περισσότερους, ανάλογα με το επίπεδο των πνευματικών του αναγκών), ώστε να παίρνει τις σωστές αποφάσεις, έτσι όπως πάντα συμβαίνει σε μια δημοκρατία...μεγέθους.

Προσέξτε τώρα την απόφαση! Να αλλάξει η νομοθεσία, λέει και να επιτρέπεται, πλέον,  η δόμηση σε περιοχές Natura, σε

οικόπεδα 10 στρεμμάτων. Βέβαια, ο λαός δια των εντολοδόχων του βουλευτών, (δημοκρατία γαρ), εξεγέρθηκε και ζήτησε τα 10 στρέμματα να γίνουν 4 προκειμένου να προστατευθεί (;) τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο και να βοηθηθεί ο απλός, φτωχός πολίτης, των 700 ευρώ (παλιό ανέκδοτο, τώρα 500 κι’ αν) αλλά και ο συνταξιούχος των 365 ευρώ, να αποκτήσει «εξοχικό»,

στον Όλυμπο ή σε άλλη απάτητη περιοχή, ως ένδειξη σοσιαλιστικής ευαισθησίας. Η κυρία υπουργός συγκινήθηκε σφόδρα,

έκανε επιτιμητικές παρατηρήσεις στο επιτελείο της που δεν είχαν σκεφτεί αυτή την «παράμετρο», ακόμα  ότι την άφηναν να τα κάνει

όλα μόνη της και δήλωσε ότι θα επανέλθει με νέες προτάσεις.

Ίσως, σε κάποια στιγμή περισυλλογής να ένιωσε και τύψεις, εάν θυμήθηκε το ένδοξο σοσιαλιστικό παρελθόν της παράταξής

της, όταν προς χάριν του «λαού» είχε προστατευτεί  και ο...αιγιαλός, Τέτοιες δόξες!

Και για να σοβαρευτούμε. Οι περιοχές Natura δεν προστατεύονται ούτε με 4 ούτε με 10 στρέμματα. Προστατεύονται μόνο όταν,   α) σ’ αυτές τις περιοχές αποκλειστεί το τσιμέντο από κάθε είδους δόμηση και ορισθεί το ξύλο ή άλλο φιλικό προς το περιβάλλον υλικό δόμησης, β) το κατάλυμα που θα κατασκευαστεί σε κάθε περίπτωση δεν θα υπερβαίνει συνολικά τα 60 τετραγωνικά,   γ) αποκλειστεί η ηλεκτροδότηση, τύπου πόλεως, δ) αποκλειστεί η ύδρευση τύπου πόλεως, ε)  αποκλειστεί η πάσης φύσεως κατασκευή που θα μπορεί να μολύνει το περιβάλλον Natura, δηλαδή μόνιμοι χώροι για βοθρολύματα και άλλα οικιακά απόβλητα    και ζ) απαγορευτούν οι πάσης φύσεως περιφράξεις που ορίζουν ιδιοκτησία η οποία και θα ακυρωθεί ή θα απαγορευτεί. Όλα αυτά, επί ποινή ισοβίου αποβολής από την περιοχή αλλά και από όλες τις περιοχές Natura. Χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς «παράθυρα»

κάτι δηλαδή, όπως π.χ. στην περίπτωση του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, όπου αν και «θέλουν» δεν μπορούν να «παρεκκλίνουν»  γιατί δεν το επιτρέπει το...Σύνταγμα (λες και δεν το ξέρανε όταν το αποφάσιζαν).

Και μία πρόταση: Οι περιοχές Natura να ορισθούν ως χώροι φυσιολατρίας με ότι αυτό σημαίνει και αυτό να

κατοχυρωθεί Συνταγματικά. Να μπορεί ο καθ’ ένας να βρίσκει ένα χώρο, τον οποίο εκείνος θα επιλέγει ελεύθερα,

στον οποίο θα μπορεί να κατασκευάζει, με τους όρους που ανέφερα παραπάνω, ένα κατάλυμα, το οποίο όμως, μόνο

ως υπερκατασκευή θα του ανήκει έναντι τρίτων και όχι έναντι του δημοσίου,  δεν θα του αναγνωρίζεται δε  κανένα

δικαίωμα επί του χώρου/εδάφους.

Και μέχρι τότε, ας αφήσουνε τα… παχιά τα λόγια τα μεγάλα, που λέει και ο ποιητής.

Άντε γιατί μας φτάνει το Μνημόνιο, δεν θέλουμε άλλες…μπαρούφες. Όσο για τους «αγωνιούντες» βουλευτές ας κάνουν υπομονή… μπόρα είναι θα περάσει…