Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011
Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011
Washington Post: Οι αποζημιώσεις και οι Γερμανοί...
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Ως μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χαρακτηρίζει η Washington Post τη σφαγή των κατοίκων του Διστόμου από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το 1944, σε εκτενές ρεπορτάζ της για τις γερμανικές αποζημιώσεις, με αφορμή την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να ασκήσει τη δυνατότητα παρέμβασης στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην εκκρεμή διαφορά Γερμανίας- Ιταλίας για την καταβολή τους.
Η γερμανική αντίδραση δεν άργησε να έρθει δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, ο οποίος πήρε θέση για το θέμα επικρίνοντας την ελληνική στάση, λέγοντας «ότι δεν την καταλαβαίνει».
Όπως δημοσιεύει η Washington Post, επικαλούμενη το Associated Press, οι κάτοικοι του Διστόμου έχουν κερδίσει ήδη μία «μάχη» στα ιταλικά δικαστήρια για τις...
γερμανικές αποζημιώσεις καθώς παρόμοια αιτήματα έχουν και Ιταλοί ενάγοντες.
«Ναζιστικά στρατεύματα σκότωσαν 214 αμάχους στις 10 Ιουνίου 1944, στο Δίστομο. Πρόκειται για μία από τις χειρότερες θηριωδίες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου στην τότε κατεχόμενη Ελλάδα» αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Η Γερμανία από την πλευρά της ισχυρίζεται ότι τακτοποίησε τις υποθέσεις των αποζημιώσεων με μεταπολεμικές συμφωνίες και έχει απευθυνθεί για το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε χθες ότι θα στηρίξει τους κατοίκους του Διστόμου, συμπαρατασσόμενη με την ιταλική θέση.
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Guido Westerwelle ανακοίνωσε σχετικά: «Στη Γερμανία αναγνωρίζουμε την ευθύνη της ιστορίας μας και συνειδητοποιούμε το πόσο υπέφερε ο ελληνικός λαός κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», πρόσθεσε. «Αλλά εμμένουμε στη θέση μας και είμαστε πεπεισμένοι ότι η νόμιμη άποψή μας θα επικρατήσει στο δικαστήριο».
Εν τω μεταξύ νωρίτερα σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, σε δηλώσεις του στο Mega, είπε ότι «η απόφαση της κυβέρνησης να παρέμβει η Ελλάδα ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την υπόθεση των γερμανικών αποζημιώσεων για το Δίστομο, είναι μια κίνηση με ισχυρό συμβολισμό», σημειώνοντας πως η γερμανική πλευρά έχει ενημερωθεί σχετικά.
Αναφορικά µε την άρνηση του ελληνικού υπουργείου ∆ικαιοσύνης προ δεκαετίας να επικυρώσει την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς για την καταβολή των πολεµικών αποζηµιώσεων στους κατοίκους του ∆ιστόµου, έγινε γνωστό ότι σύµφωνα µε υφιστάµενο νόµο κάθε απόφαση ελληνικού δικαστηρίου που δικαιώνει πολίτη έναντι ξένου κράτους και απαιτεί την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του κράτους αυτού επί ελληνικού εδάφους, για να γίνει εκτελεστή, απαιτείται η άδεια του υπουργού ∆ικαιοσύνης.
Από .... press-gr
Ως μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χαρακτηρίζει η Washington Post τη σφαγή των κατοίκων του Διστόμου από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το 1944, σε εκτενές ρεπορτάζ της για τις γερμανικές αποζημιώσεις, με αφορμή την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να ασκήσει τη δυνατότητα παρέμβασης στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην εκκρεμή διαφορά Γερμανίας- Ιταλίας για την καταβολή τους.
Η γερμανική αντίδραση δεν άργησε να έρθει δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, ο οποίος πήρε θέση για το θέμα επικρίνοντας την ελληνική στάση, λέγοντας «ότι δεν την καταλαβαίνει».
Όπως δημοσιεύει η Washington Post, επικαλούμενη το Associated Press, οι κάτοικοι του Διστόμου έχουν κερδίσει ήδη μία «μάχη» στα ιταλικά δικαστήρια για τις...
γερμανικές αποζημιώσεις καθώς παρόμοια αιτήματα έχουν και Ιταλοί ενάγοντες.
«Ναζιστικά στρατεύματα σκότωσαν 214 αμάχους στις 10 Ιουνίου 1944, στο Δίστομο. Πρόκειται για μία από τις χειρότερες θηριωδίες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου στην τότε κατεχόμενη Ελλάδα» αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Η Γερμανία από την πλευρά της ισχυρίζεται ότι τακτοποίησε τις υποθέσεις των αποζημιώσεων με μεταπολεμικές συμφωνίες και έχει απευθυνθεί για το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε χθες ότι θα στηρίξει τους κατοίκους του Διστόμου, συμπαρατασσόμενη με την ιταλική θέση.
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Guido Westerwelle ανακοίνωσε σχετικά: «Στη Γερμανία αναγνωρίζουμε την ευθύνη της ιστορίας μας και συνειδητοποιούμε το πόσο υπέφερε ο ελληνικός λαός κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», πρόσθεσε. «Αλλά εμμένουμε στη θέση μας και είμαστε πεπεισμένοι ότι η νόμιμη άποψή μας θα επικρατήσει στο δικαστήριο».
Εν τω μεταξύ νωρίτερα σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, σε δηλώσεις του στο Mega, είπε ότι «η απόφαση της κυβέρνησης να παρέμβει η Ελλάδα ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την υπόθεση των γερμανικών αποζημιώσεων για το Δίστομο, είναι μια κίνηση με ισχυρό συμβολισμό», σημειώνοντας πως η γερμανική πλευρά έχει ενημερωθεί σχετικά.
Αναφορικά µε την άρνηση του ελληνικού υπουργείου ∆ικαιοσύνης προ δεκαετίας να επικυρώσει την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς για την καταβολή των πολεµικών αποζηµιώσεων στους κατοίκους του ∆ιστόµου, έγινε γνωστό ότι σύµφωνα µε υφιστάµενο νόµο κάθε απόφαση ελληνικού δικαστηρίου που δικαιώνει πολίτη έναντι ξένου κράτους και απαιτεί την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του κράτους αυτού επί ελληνικού εδάφους, για να γίνει εκτελεστή, απαιτείται η άδεια του υπουργού ∆ικαιοσύνης.
Από .... press-gr
Ολες οι πληροφορίες για το νέο Εκλογικό νόμο του Ραγκούση
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Ο υπουργός εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, αυτο το διάστημα εκτός από τις αλλαγές στο δημόσιο τομέα και το ενιαίο μισθολόγιο, προετοιμάζει και το νέο εκλογικό νομό ώστε όταν λάβει το πράσινο φως απο τον πρωθυπουργό να είναι έτοιμος για να τον καταθέσει στη βουλή αφού πρώτα περάσει απο όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες που απαιτούνται και όλα δείχνουν ότι θα γίνει μεσα στο 2011.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας στον νέο εκλογικό νόμο θα περιέχονται:
- Η εκλογή με λίστα 120 βουλευτών στις 13 περιφέρειες της χώρας που δημιουργήθηκαν βάσει της μεταρρύθμισης του “Καλλικράτη”. Οι υπόλοιποι 180 βουλευτές θα εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες, που θα συσταθούν επίσης βάσει του “Καλλικράτη” στους 52 νομούς της χώρας
- Ο πήχης της αυτοδυναμίας τοποθετείται στο 40,20%.
- Αποσυνδέεται η αυτοδυναμία από το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μένουν εκτός Βουλής.
- Διατηρείται η αναλογικότητα του.......... νόμου Σκανδαλίδη.
- Το πρώτο κόμμα θα πριμοδοτείται με 40 έδρες.
-Παραμένει το όριο του 3%,για την είσοδο στη Βουλή
- Οι καινούργιες μονοεδρικές περιφέρειες δεν θα παραβιάσουν τα όρια των σημερινών νομών. .
- Στη Β' Αθηνών θα δημιουργηθούν 26 μονοεδρικές περιφέρειες στη θέση των 42 εδρών που είναι σήμερα. Στην Α' Αθηνών 9 μονοεδρικές περιφέρειες, που θα αντιστοιχούν στα εκλογικά διαμερίσματα του δήμου της Αθήνας.
- Στις δύο περιφέρειες του Πειραιά θα συσταθούν 9 μονοεδρικές περιφέρειες, που θα αντιστοιχούν στους 11 δήμους του “Καλλικράτη”, ενώ στην περιφέρεια της Αττικής θα συσταθούν 7 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες που θα εκτείνονται στα όρια των νέων δήμων.
- Στη Θεσσαλονίκη (Α' και Β' εκλογική περιφέρεια) οι 14 μονοεδρικές θα αντιστοιχούν στους 17 νέους δήμους της συμπρωτεύουσας.
Δήμοι και εκλογικές περιφέρειες θα ταυτίζονται στην Καβάλα, την Ημαθία, το Ρέθυμνο και στα νησιά Λευκάδα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθο, Χίο και Σάμο.
- Στις μονοεδρικές θα υπάρχει ένας τακτικός και ένας αναπληρωματικός υποψήφιος από κάθε κόμμα.
Ο τακτικός θα έχει τη δυνατότητα να είναι και στη λίστα της περιφέρειας. Ο αναπληρωματικός θα αναμένει την παραίτηση, τον... θάνατο του τακτικού βουλευτή ή τις επόμενες εκλογές για να μπει στη Βουλή ως τακτικός.
Από........ kafeneio
Ο υπουργός εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, αυτο το διάστημα εκτός από τις αλλαγές στο δημόσιο τομέα και το ενιαίο μισθολόγιο, προετοιμάζει και το νέο εκλογικό νομό ώστε όταν λάβει το πράσινο φως απο τον πρωθυπουργό να είναι έτοιμος για να τον καταθέσει στη βουλή αφού πρώτα περάσει απο όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες που απαιτούνται και όλα δείχνουν ότι θα γίνει μεσα στο 2011.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας στον νέο εκλογικό νόμο θα περιέχονται:
- Η εκλογή με λίστα 120 βουλευτών στις 13 περιφέρειες της χώρας που δημιουργήθηκαν βάσει της μεταρρύθμισης του “Καλλικράτη”. Οι υπόλοιποι 180 βουλευτές θα εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες, που θα συσταθούν επίσης βάσει του “Καλλικράτη” στους 52 νομούς της χώρας
- Ο πήχης της αυτοδυναμίας τοποθετείται στο 40,20%.
- Αποσυνδέεται η αυτοδυναμία από το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μένουν εκτός Βουλής.
- Διατηρείται η αναλογικότητα του.......... νόμου Σκανδαλίδη.
- Το πρώτο κόμμα θα πριμοδοτείται με 40 έδρες.
-Παραμένει το όριο του 3%,για την είσοδο στη Βουλή
- Οι καινούργιες μονοεδρικές περιφέρειες δεν θα παραβιάσουν τα όρια των σημερινών νομών. .
- Στη Β' Αθηνών θα δημιουργηθούν 26 μονοεδρικές περιφέρειες στη θέση των 42 εδρών που είναι σήμερα. Στην Α' Αθηνών 9 μονοεδρικές περιφέρειες, που θα αντιστοιχούν στα εκλογικά διαμερίσματα του δήμου της Αθήνας.
- Στις δύο περιφέρειες του Πειραιά θα συσταθούν 9 μονοεδρικές περιφέρειες, που θα αντιστοιχούν στους 11 δήμους του “Καλλικράτη”, ενώ στην περιφέρεια της Αττικής θα συσταθούν 7 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες που θα εκτείνονται στα όρια των νέων δήμων.
- Στη Θεσσαλονίκη (Α' και Β' εκλογική περιφέρεια) οι 14 μονοεδρικές θα αντιστοιχούν στους 17 νέους δήμους της συμπρωτεύουσας.
Δήμοι και εκλογικές περιφέρειες θα ταυτίζονται στην Καβάλα, την Ημαθία, το Ρέθυμνο και στα νησιά Λευκάδα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθο, Χίο και Σάμο.
- Στις μονοεδρικές θα υπάρχει ένας τακτικός και ένας αναπληρωματικός υποψήφιος από κάθε κόμμα.
Ο τακτικός θα έχει τη δυνατότητα να είναι και στη λίστα της περιφέρειας. Ο αναπληρωματικός θα αναμένει την παραίτηση, τον... θάνατο του τακτικού βουλευτή ή τις επόμενες εκλογές για να μπει στη Βουλή ως τακτικός.
Από........ kafeneio
Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ!!!
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Ρεζίλι και στους συντρόφους…
Γράφει ο ΑΒ
Μπορεί να του δίνουν βραβεία οι τραπεζίτες αλλα ο Παπανδρέου αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή ως προς την κοινωνική πολιτική που ακολουθεί στην Ελλάδα απο το γαλλικό Σοσιαλιστικό κόμμα.
Υπό τον τίτλο «Στο PS, η κοινωνική πολιτική στο επίκεντρο, για να αποφευχθεί μια κατάσταση τύπου Παπανδρέου », η γαλλική εφημερίδα L’HUMANITE, σε ρεπορτάζ της Lina Sankari, αναφέρει ότι η αριστερή πτέρυγα του σοσιαλιστικού κόμματος εξακολουθεί να υποστηρίζει στο εσωτερικό της παράταξης, ότι τα ζήτημα κοινωνικής πολιτικής θα πρέπει να είναι στο επίκεντρο της συζήτησης του κόμματος, ενόψει των εκλογών των σοσιαλιστών για καθορισμό του υποψηφίου τους στις προεδρικές εκλογές του 2012.
Συγκεκριμένα, στην πρόσφατη επιθεώρηση Δημοκρατία και Σοσιαλισμός, σημειώνεται:
«Σε μια κοινωνία μισθωτών σε ποσοστό 90%, το κοινωνικό ζήτημα είναι αποφασιστικής σημασίας. Η αύξηση των μισθών -μια εξίσου οικονομική όσο και κοινωνική αναγκαιότητα- η μείωση του χρόνου απασχόλησης, το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση και στην κοινωνική ασφάλιση οφείλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο του προγράμματος των σοσιαλιστών, εάν θέλουμε να απαλλαγούμε από το Sarkozy και να μην εκλέξουμε ένα …Γάλλο Παπανδρέου».
Από .... olympia.gr
Ρεζίλι και στους συντρόφους…
Γράφει ο ΑΒ
Μπορεί να του δίνουν βραβεία οι τραπεζίτες αλλα ο Παπανδρέου αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή ως προς την κοινωνική πολιτική που ακολουθεί στην Ελλάδα απο το γαλλικό Σοσιαλιστικό κόμμα.
Υπό τον τίτλο «Στο PS, η κοινωνική πολιτική στο επίκεντρο, για να αποφευχθεί μια κατάσταση τύπου Παπανδρέου », η γαλλική εφημερίδα L’HUMANITE, σε ρεπορτάζ της Lina Sankari, αναφέρει ότι η αριστερή πτέρυγα του σοσιαλιστικού κόμματος εξακολουθεί να υποστηρίζει στο εσωτερικό της παράταξης, ότι τα ζήτημα κοινωνικής πολιτικής θα πρέπει να είναι στο επίκεντρο της συζήτησης του κόμματος, ενόψει των εκλογών των σοσιαλιστών για καθορισμό του υποψηφίου τους στις προεδρικές εκλογές του 2012.
Συγκεκριμένα, στην πρόσφατη επιθεώρηση Δημοκρατία και Σοσιαλισμός, σημειώνεται:
«Σε μια κοινωνία μισθωτών σε ποσοστό 90%, το κοινωνικό ζήτημα είναι αποφασιστικής σημασίας. Η αύξηση των μισθών -μια εξίσου οικονομική όσο και κοινωνική αναγκαιότητα- η μείωση του χρόνου απασχόλησης, το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση και στην κοινωνική ασφάλιση οφείλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο του προγράμματος των σοσιαλιστών, εάν θέλουμε να απαλλαγούμε από το Sarkozy και να μην εκλέξουμε ένα …Γάλλο Παπανδρέου».
Από .... olympia.gr
ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΑ: ΟΡΟΥΣ «ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ» ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ Ο ΒΑΝ ΡΟΜΠΑΪ - Ανησυχητική η απάντησή του σε παρέμβαση του Μιχάλη Τρεμόπουλου
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Το θέμα των ευρωομολόγων έθεσε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Βαν Ρόμπαϊ, σε ειδική συνεδρίαση της ομάδας των Πράσινων ευρωβουλευτών, όπου ο κ.Βαν Ρόμπαϊ παρευρέθηκε ως προσκεκλημένος και απάντησε σε ερωτήσεις ευρωβουλευτών.
Απευθυνόμενος προς τον κ. Βαν Ρόμπαϊ, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων αναφέρθηκε στην Έκθεση Γκίγκολντ (από το όνομα του Πράσινου ευρωβουλευτή που την εισηγήθηκε), που υιοθετήθηκε σχεδόν ομόφωνα από το ευρωκοινοβούλιο στις 25 Μαρτίου 2010 και περιείχε πρόταση για έκδοση ευρωομολόγων ως απάντηση στα υψηλά spread. Σημειώνοντας το προβληματικό πλαίσιο του Μηχανισμού Στήριξης και την καθυστερημένη ανακάλυψη των ευρωομολόγων από τον Έλληνα πρωθυπουργό, ρώτησε αν θα στηριχθεί η έκδοση ευρωομολόγων έστω και τώρα.
Στην απάντησή του ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τόνισε ότι "Οι όροι που θα τεθούν μαζί με τα Ευρωομόλογα θα είναι ακόμη πιο αυστηροί από αυτούς του Μηχανισμού Στήριξης",διευκρινίζοντας ότι τα ευρωομόλογα θα ισχύσουν παράλληλα με αυτόν και δεν αντιτίθενται στις μέχρι τώρα επιλογές. Για την έκδοση ευρωομολόγων, ο ίδιος υποστηρίζει την πρόταση για BlueBonds, που θα καλύπτουν με χαμηλό επιτόκιο αποκλειστικά το τμήμα του χρέους που επιτρέπεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας (μέχρι 60% του ΑΕΠ κάθε χώρας).
Όπως σημείωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος σε δήλωσή του αμέσως μετά: «Η Ευρώπη έχει όντως ανάγκη από μια κοινή οικονομική πολιτική, και τα ευρωομόλογα είναι σημαντικό βήμα για να φθάσουμε σε κάτι τέτοιο. Μια κοινή οικονομική πολιτική, όμως, που απλώς θα επιδεινώνει την ύφεση μέσω δρακόντειων όρων, θα είναι μάλλον εργαλείο διάλυσης της Ε.E. παρά ισχυροποίησής της. Δεν αρκεί, λοιπόν, οποιοδήποτε ευρωομόλογο: οι όροι της έκδοσής του και η κοινή οικονομική πολιτική που θα το συνοδεύει, πρέπει οπωσδήποτε να είναι συμβατοί με την ανάγκη να επενδύσουν άμεσα, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, στην ταυτόχρονη έξοδο από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση. Η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα μπουν άραγε στον κόπο να εξηγήσουν στους πολίτες όσα κρύβονται πίσω από την άγνωστη λέξη που χρησιμοποιούν τελευταία ως σημαία τους;»
Το θέμα των ευρωομολόγων έθεσε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Βαν Ρόμπαϊ, σε ειδική συνεδρίαση της ομάδας των Πράσινων ευρωβουλευτών, όπου ο κ.Βαν Ρόμπαϊ παρευρέθηκε ως προσκεκλημένος και απάντησε σε ερωτήσεις ευρωβουλευτών.
Απευθυνόμενος προς τον κ. Βαν Ρόμπαϊ, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων αναφέρθηκε στην Έκθεση Γκίγκολντ (από το όνομα του Πράσινου ευρωβουλευτή που την εισηγήθηκε), που υιοθετήθηκε σχεδόν ομόφωνα από το ευρωκοινοβούλιο στις 25 Μαρτίου 2010 και περιείχε πρόταση για έκδοση ευρωομολόγων ως απάντηση στα υψηλά spread. Σημειώνοντας το προβληματικό πλαίσιο του Μηχανισμού Στήριξης και την καθυστερημένη ανακάλυψη των ευρωομολόγων από τον Έλληνα πρωθυπουργό, ρώτησε αν θα στηριχθεί η έκδοση ευρωομολόγων έστω και τώρα.
Στην απάντησή του ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τόνισε ότι "Οι όροι που θα τεθούν μαζί με τα Ευρωομόλογα θα είναι ακόμη πιο αυστηροί από αυτούς του Μηχανισμού Στήριξης",διευκρινίζοντας ότι τα ευρωομόλογα θα ισχύσουν παράλληλα με αυτόν και δεν αντιτίθενται στις μέχρι τώρα επιλογές. Για την έκδοση ευρωομολόγων, ο ίδιος υποστηρίζει την πρόταση για BlueBonds, που θα καλύπτουν με χαμηλό επιτόκιο αποκλειστικά το τμήμα του χρέους που επιτρέπεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας (μέχρι 60% του ΑΕΠ κάθε χώρας).
Όπως σημείωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος σε δήλωσή του αμέσως μετά: «Η Ευρώπη έχει όντως ανάγκη από μια κοινή οικονομική πολιτική, και τα ευρωομόλογα είναι σημαντικό βήμα για να φθάσουμε σε κάτι τέτοιο. Μια κοινή οικονομική πολιτική, όμως, που απλώς θα επιδεινώνει την ύφεση μέσω δρακόντειων όρων, θα είναι μάλλον εργαλείο διάλυσης της Ε.E. παρά ισχυροποίησής της. Δεν αρκεί, λοιπόν, οποιοδήποτε ευρωομόλογο: οι όροι της έκδοσής του και η κοινή οικονομική πολιτική που θα το συνοδεύει, πρέπει οπωσδήποτε να είναι συμβατοί με την ανάγκη να επενδύσουν άμεσα, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, στην ταυτόχρονη έξοδο από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση. Η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα μπουν άραγε στον κόπο να εξηγήσουν στους πολίτες όσα κρύβονται πίσω από την άγνωστη λέξη που χρησιμοποιούν τελευταία ως σημαία τους;»
ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ - ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΑΔΩΝ 2-0
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Όλη η χθεσινή αγωνιστική.
Σημαντική εκτός έδρας νίκη κατάφερε ο Αγρότης Λιανοκλαδίου στο χθεσινό εξ αναβολής παιχνίδι για το περιφερειακό πρωτάθλημα και τον 4ο όμιλο.
Δεν τα κατάφερε το ίδιο καλά η Ένωση Σπερχειάδας - Μακρακώμης .
Τα αποτελέσματα στα δύο παιχνίδια: Πυργετός Λάρισας - Αγρότης Λιανοκλαδίου 0-1 και Ρήγας Φεραίος- Ένωση Σπερχειάδας Μακρακώμης 1-0.
Στους χθεσινούς νοκ άουτ αγώνες για την 4η φάση κυπέλλου της ΕΠΣΦ πέρασαν η Λαμία , τα Καμ. Βούρλα, ο Ελατειακός και η Λάρυμνα.
Τα αποτελέσματα:
ΚΑΜ. ΒΟΥΡΛΑ-ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΑΔΩΝ2-0
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΛΑΡΥΜΝΑΣ- ΔΑΜΑΣΤΑ 2-1
ΕΛΑΤΕΙΑΚΟΣ-ΑΡΧΑΝΙ 5-4 στα πέναλτι 0-0 ο κανονικός αγώνας και η παράταση.
ΚΟΜΝΗΝΟΣ-ΛΑΜΙΑ 0-3
Στα μεταγραφικά ο ΑΣ ΛΑΜΙΑ ανακοίνωσε την απόκτηση του Φάνη Παντελή παίκτη ως τώρα της Στυλίδας.
Από.... lamiafm1
Όλη η χθεσινή αγωνιστική.
Σημαντική εκτός έδρας νίκη κατάφερε ο Αγρότης Λιανοκλαδίου στο χθεσινό εξ αναβολής παιχνίδι για το περιφερειακό πρωτάθλημα και τον 4ο όμιλο.
Δεν τα κατάφερε το ίδιο καλά η Ένωση Σπερχειάδας - Μακρακώμης .
Τα αποτελέσματα στα δύο παιχνίδια: Πυργετός Λάρισας - Αγρότης Λιανοκλαδίου 0-1 και Ρήγας Φεραίος- Ένωση Σπερχειάδας Μακρακώμης 1-0.
Στους χθεσινούς νοκ άουτ αγώνες για την 4η φάση κυπέλλου της ΕΠΣΦ πέρασαν η Λαμία , τα Καμ. Βούρλα, ο Ελατειακός και η Λάρυμνα.
Τα αποτελέσματα:
ΚΑΜ. ΒΟΥΡΛΑ-ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΑΔΩΝ2-0
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΛΑΡΥΜΝΑΣ- ΔΑΜΑΣΤΑ 2-1
ΕΛΑΤΕΙΑΚΟΣ-ΑΡΧΑΝΙ 5-4 στα πέναλτι 0-0 ο κανονικός αγώνας και η παράταση.
ΚΟΜΝΗΝΟΣ-ΛΑΜΙΑ 0-3
Στα μεταγραφικά ο ΑΣ ΛΑΜΙΑ ανακοίνωσε την απόκτηση του Φάνη Παντελή παίκτη ως τώρα της Στυλίδας.
Από.... lamiafm1
Το κύμα ανυπακοής και η υπέρβαση της ηλιθιότητάς μας…
Αναρτήηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Πληθαίνουν οι αυθόρμητες περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένες, αλλά πολιτικά αχειραγώγητες, αντιδράσεις πολιτών που αρνούνται να συμμορφωθούν σε διατάξεις και πρακτικές που θεσπίζει η κυβέρνηση. Το κύμα ανυπακοής στον παραλογισμό της αύξησης των τιμών των υπηρεσιών, την ώρα που τα λαϊκά εισοδήματα συμπιέζονται επικίνδυνα, λαμβάνει κινηματικές διαστάσεις. Το φαινόμενο είναι σύμπτωμα της κοινωνικής απορρύθμισης, στην οποία οδήγησε η στρατηγική της κυβέρνησης και των συμμάχων της και βρίσκεται μόνον στην αρχική του φάση. Έχουμε ακόμη να δούμε πολλά και να κάνουμε ίσως περισσότερα!
Ο γράφων έχει συναντήσει αυτό το φαινόμενο στην πολιτική ιστορία όλων σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών και μπορεί να διαβεβαιώσει ότι ποτέ δεν ήταν το συγκυριακό αποτέλεσμα μιας σκληρής πολιτικής λιτότητας, αλλά το προμήνυμα κοινωνικής αλλαγής. Το κίνημα ανυπακοής, αν λάβει διαστάσεις, διαμορφώνει μια νέα κοινωνική δομή που ξεφεύγει από τον έλεγχο του καθεστώτος. Είναι η πιο «ύπουλη» και η πλέον κρίσιμη κοινωνιολογικά αμφισβήτηση του καθεστώτος. Συνιστά μια διαφορετική μορφή κοινωνικοποίησης που πολιτικοποιεί διαφορετικά την ανάγκη, δίχως να κάνει εμφανώς πολιτική. Δεν προτείνει μια διαφορετική συγκρότηση των εξουσιαστικών σχέσεων στο επίπεδο της ηγεμονίας, αλλά αμφισβητεί ουσιαστικά τους όρους ηγεμονίας στην χώρα. Οι όροι αυτοί εκφράζονται πολιτικά και εσωτερικεύονται ατομικά μέσω των θεσμών. Οι «ανυπάκουοι» κλονίζουν τα θεμέλια της εξουσίας αυτών που επιδιώκουν να επιβάλλουν τούτη την περίοδο αυθαίρετα, αντικοινωνικά και αντιοικονομικά την μεταβολή του θεσμικού πλαισίου στην χώρα μας, μεγεθύνοντας την ανισότητα και αγνοώντας την σχέση κοινωνικοποίησης - θεσμοποίησης.
Τούτο αποτελεί πράξη αυτοκτονίας όχι μόνον για την κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως πολιτεύεται πλέον εκτός νομιμοποιητικών ορίων, αλλά για το ίδιο το καθεστώς. Οι νεοφιλελεύθερης σύλληψης «θεραπείες σοκ», που προκαλούν κοινωνικό δέος, ισοδυναμούν με την απορρύθμιση την οποία έχουν βιώσει κοινωνίες κατά την διάρκεια και αμέσως μετά την διεξαγωγή πολεμικών αναμετρήσεων. Η απορρύθμιση αυτή θα αναζητήσει πολιτική έκφραση για να τυποποιηθεί εξουσιαστικά και θα καταλήξει σε μια νέα ηγεμονική μορφή, η οποία θα μπορούσε να είναι εναλλακτική ή απλώς να ανανεώνει ριζικά το υφιστάμενο καθεστώς.
Η ανυπακοή στα πρώτα στάδια πολιτικοποίησής της είναι πάντοτε αντι-ηγεμονική. Αμφισβητεί, δηλαδή, έμπρακτα ολόκληρο το θεσμικό σύστημα που δομεί τις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις. Μέσω της αντίδρασης σε οικονομικά μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση, ο «ανυπάκουος» πολίτης αρνείται να συμμορφωθεί στην θεσμική μεταβολή, πηγαίνοντας στο άλλο άκρο. Αρνείται αυτόν καθ΄ εαυτόν τον θεσμό, και πλέον εισερχόμαστε στη φάση της θεσμικής κρίσης η οποία συναρτάται απολύτως με την κρίση πολιτικής νομιμοποίησης. Εδώ βρισκόμαστε σήμερα στην Ελλάδα. Αν η κρίση αυτή οδηγήσει σε μια μορφή ριζικής ανανέωσης του ηγεμονικού μοντέλου της μεταπολίτευσης ή στην αναζήτηση μιας εναλλακτικής ηγεμονίας θα εξαρτηθεί από την πολιτική διαχείριση της ηλιθιότητάς μας.
Και η ηλιθιότητα κοινωνικό φαινόμενο είναι, ασχέτως αν εκδηλώνεται σε ατομικό επίπεδο. Παράγεται και αναπαράγεται μέσα από σχέσεις εξουσίας που επιχειρούν να διασκεδάσουν τον ρόλο και τα κίνητρα των φορέων που τις ασκούν. Η προπαγάνδα δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να δομεί και να νομιμοποιεί την ηλιθιότητα μέσα στην κοινωνία μέσω μυθοπλαστικών αναπαραστάσεων της πολιτικής και της οικονομίας. Εδώ δοξάζεται ο απλουστευτικός λόγος, η απλοϊκότητα στην προσέγγιση και η «κοινή λογική». Η τελευταία είναι ο παράγοντας που υποστηρίζει διαλεκτικά την ηλιθιότητα για την αναπαραγωγή του καθεστώτος. Σήμερα στην Ελλάδα βιώνουμε μία πολυδιάστατη φάρσα, η οποία συσκοτίζοντας τις κυρίαρχες σχέσεις εξουσίας, ενισχύει την ηλιθιότητα. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται σύγχυση σε ότι αφορά στις επιμέρους κοινωνικές ταυτότητες, στα συμφέροντα που αντιστοιχούν σε αυτές και στις ιδεολογικές αναπαραστάσεις που νομιμοποιούν αυτά τα συμφέροντα.
Την ηλιθιότητα αν πάψεις να την επιδοτείς θα μετατραπεί σε κατάθλιψη ή μανιοκατάθλιψη, η οποία αντίστοιχα στην χώρα μας λαμβάνει κοινωνικές διαστάσεις. Το φαινόμενο δεν είμαι σε θέση να το επιβεβαιώσω στατιστικά, το αφουγκράζομαι όμως επικοινωνώντας με φίλους στην Ελλάδα, ή διαβάζοντας άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο. Η ηλιθιότητα είναι δομή που αναπαράγει τυφλά κοινωνικές σχέσεις, ενώ η κατάθλιψη σύμπτωμα της αδυναμίας αναπαραγωγής αυτών των σχέσεων. Η κατάθλιψη των Ελλήνων κλονίζει την ηλιθιότητα που παγιώθηκε τις δύο τελευταίες δεκαετίες εντός ενός πλαισίου βεβαιοτήτων που συγκροτούσαν η πατρωνία σε συνδυασμό με την αντιπαραγωγική οικονομική ανάπτυξη, η σχέση μας με την Ένωση και αργότερα η ένταξή μας στην ευρωζώνη. Με άλλα λόγια, η κατάθλιψη δεν αμφισβητεί τους όρους της ηλιθιοποίησής μας, αλλά μάλλον τους προβληματοποιεί συμπλεγματικά και μαζί μ’ αυτούς ολόκληρο το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα στην Ελλάδα, τους πολιτικούς φορείς του, την διανόηση που συνδέθηκε μ’ αυτό, τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τον θεσμικό ρόλο των τραπεζών, το τρέχον lifestyle, αλλά και τα κίνητρα όσων αντικαθεστωτικών αγωνίζονται να αναδείξουν το φαινόμενο και να προτείνουν εναλλακτική στρατηγική για την αντίδραση στην κρίση.
Όσο, όμως, η συλλογική μας κατάθλιψη διευρύνεται, τόσο βαθαίνουν σε ατομικό επίπεδο τα συμπτώματα της μανιοκατάθλιψης που οδηγούν ολοένα και περισσότερους στην παραίτηση ή στο φάσμα της εκδίκησης, στην τιμωρία ή στην αυτοτιμωρία. Εκεί όπου ο μηχανισμός της ηλιθιότητας δεν πολιτικοποιείται ώστε να παραχθεί ένας νέος κοινωνικός μύθος, που θα συγκροτήσει ένα νέο εθνικό όραμα, μέσω μιας άδηλης συναίνεσης σε νέες σχέσεις εξουσίας που θα δομούν το μήνυμα μιας εναλλακτικής «κοινής λογικής», η μανιοκατάθλιψη θα προφασίζεται ότι κάνει πολιτική, μέσω αντιδραστικών συμπεριφορών, της απείθειας και της γενικευμένης αμφισβήτησης των θεσμών. Ας προσέξουμε, διότι σε κάθε περίπτωση ο κλονισμός της ηλιθιότητας μέσω μανιοκαταθλιπτικών εκδηλώσεων, δεν οδηγεί από μόνος του στην ολοκληρωμένη πολιτικοποίηση. Ίσως το αντίθετο να ήταν ακριβές. Η ηλιθιότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αδυναμία συνειδητοποίησης της διασύνδεσης του κοινωνικού μηνύματος με τις σχέσεις εξουσίας που το παράγουν. Η συνειδητοποίηση αυτής της σχέσης οδηγεί στην πολιτικοποίηση. Υπήρξαμε ηλίθιοι διότι ως πολίτες ή πολιτικοί περιφρονήσαμε την πολιτική, αντικαθιστώντας την με τον πολιτικαντισμό, τον κομματισμό, τον συντεχνιασμό ή το τεχνοκρατικό lifestyle. Το κύμα της ανυπακοής κλονίζει την ηλιθιότητά μας, δίχως όμως να την ανατρέπει.
Αν σήμερα δεν ενεργοποιηθούμε πολιτικά ξεπερνώντας τις κομματικές γραμμές, τις δουλείες και τις αγκυλώσεις των κομματικών ηγεσιών και δεν δώσουμε στην τάση ανυπακοής, που πλέον εκδηλώνεται με ποικίλες ακτιβιστικές μορφές, συγκροτημένη αντικαθεστωτική (πολιτική) έκφραση, που θα προτείνει μία νέα ηγεσία για μια εναλλακτική ηγεμονία στην χώρα, το βάρος της ηλιθιότητας θα ενισχύει την κατάθλιψη. Η κατάθλιψη σε επίπεδο ατομικό μπορεί να «αντιμετωπίζεται» εν μέρει μέσω του ακτιβισμού ή του …ψυχολόγου. Όταν, όμως, αυτή λαμβάνει ευρύτερες κοινωνικές διαστάσεις, για να μην παραμείνει στο επίπεδο τριβής με την ηλιθιότητα, θα πρέπει να δώσει την θέση της σε ένα πολιτικό κίνημα ανατροπής του καθεστώτος. Πρέπει να αφήσουμε πίσω την ηλιθιότητα που βασίλευσε στην Ελλάδα την περίοδο της μεταπολίτευσης, δίχως να παραμείνουμε για μεγάλο διάστημα στην μανία ή/και στην κατάθλιψη.
Αυτό το διασφαλίζει μόνον ο συλλογικός αγώνας προλεταριοποιούμενων εργαζομένων, ανέργων, αντικαθεστωτικών επιστημόνων και προοδευτικών επιχειρηματιών. Πρέπει να μην αφήσουμε την κατάθλιψη να μας κυριεύσει και να μας οδηγήσει στον μηδενισμό, στην μοιρολατρία, στον ακόμα εντονότερο ωχαδελφισμό, στη γενικευμένη καχυποψία και στην παθητικοποίηση και να αναζητήσουμε την άλλη πιθανότητα για να ξεφύγουμε από την κρίση. Η ανυπακοή είναι το πρώτο και κρίσιμο βήμα , είναι το κοινωνικό ρολόι που «χτύπησε» την ώρα της πραγματικής αλλαγής του καθεστώτος. Είναι το μήνυμα ότι το καθεστώς ναυάγησε, αφού οδήγησε την χώρα στην πτώχευση και τον εξευτελισμό.
Η κατάθλιψή μας είναι το αποτέλεσμα εσωτερίκευσης αναπαραστάσεων που προκαλεί η στέρηση. Η τελευταία προκαλείται με οικονομικά μέσα, αλλά έχει πολιτικές ρίζες στην ηλιθιότητά μας. Η στέρηση είναι μέσο κοινωνικής χειραγώγησης. Το καθεστώς συσκοτίζει την πηγή της ηλιθιότητας μας, που είναι πολιτική, δείχνοντας το οικονομικό αδιέξοδο, το οποίο όμως για να ξεπεραστεί πρέπει να ανατραπεί το καθεστώς που το προκάλεσε και όχι με την ενοχοποίηση κοινωνικών συμπεριφορών, οι οποίες υπήρξαν προϊόν της στρατηγικής που θεμελίωσε την ηγεμονία της σημερινής πολιτικο-επιχειρηματικής τάξης την περίοδο της μεταπολίτευσης. Αυτό το εύλογο, επιστημονικά τεκμηριωμένο συμπέρασμα επιχειρείται να διασκεδαστεί από τα ΜΜΕ, τα οποία καταφεύγουν στην περιπτωσιολογία για να κατατεμαχίσουν την εικόνα της ηλιθιότητας, να θολώσουν τις πραγματικές σχέσεις εξουσίας στην χώρα μας. Στα ΜΜΕ θα συνεχίσει να κυριαρχεί η διαλεκτική της ηλιθιότητας, προκαλώντας κατάθλιψη, μέχρις ότου ανατραπεί το σύστημα εξουσίας το οποίο συντηρούν συνειδητά ή ασυνείδητα, «αριστερόστροφα» ή «δεξιόστροφα», μέσω της μιντιοποίησης του πολιτικού λόγου, που αναπαριστά την ανυπακοή ως διαστροφή.
Μέσω αυτού του λόγου αυτοί που αναζήτησαν και επέβαλαν τον μηχανισμό της τρόικας διαμορφώνουν τις συνθήκες απειλής εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, ενώ εκείνοι που υποστηρίζουν την ανάγκη εγκατάλειψης του ευρώ νομιμοποιούν το στρατήγημα της πολιτικής διαλεκτικής των πρώτων, δίχως προδήλως να το συνειδητοποιούν. Μην σας φαίνεται οξύμωρο, είναι και αυτό προϊόν της ηλιθιότητάς μας - των ασυνειδητοποίητων μεταπολιτευτικών σχέσεων. Το ζήτημα δεν είναι η παραμονή ή η έξοδος από την ευρωζώνη. Είναι τι είδους κοινωνικός μετασχηματισμός θα μπορούσε να υποστηρίξει καλύτερα την επανένταξη της χώρας στο διεθνές σύστημα στη συγκυρία, μειώνοντας τις εσωτερικές ανισότητες, εκδημοκρατίζοντας τους θεσμούς και δημιουργώντας συνθήκες ανάπτυξης. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και με το ευρώ και με την δραχμή, ενώ εξαρτάται από τη νέα δομή στο πολιτικό σύστημα και τις σχέσεις που θα διαμορφωθούν στην ΕΕ, μετά την διαφαινόμενη διάσπαση του Γαλλο-Γερμανικού άξονα.
Το κύμα ανυπακοής, λοιπόν, στην Ελλάδα, δεν είναι απλώς σύμπτωμα της διαρκώς μειούμενης πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης. Είναι πρόκληση υπέρβασης της ηλιθιότητάς μας, μέσω της διαφορετικής πολιτικοποίησης του μηνύματος της τρόικας. Είναι πρόκληση για έναν αγώνα χειραφέτησης της ελληνικής κοινωνίας από τους δανειστές της και τους ντόπιους νταβάδες της και σε αυτή την πρόκληση δεν μπορεί να απαντήσουν φυσικά αυτοί που με τόση ευκολία ενοχοποίησαν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία για να την παραδώσουν πιόνι στα χέρια της ελιτ της νεοφιλελελευθεριάζουσας παγκοσμιοποίησης. Η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και την κρίση στο επίπεδο του ιδιωτικού χρέους, ούτε ασφαλώς τον θεμελιώδη κοινωνικό μετασχηματισμό της, ο οποίος είδη ξεκίνησε με την μορφή της απορρύθμισης, που καταλήγει σε φτωχοποίηση των δυο-τρίτων της κοινωνίας και την αδυναμία ανάπτυξης. Το κρίσιμο είναι ποιες δυνάμεις θα κυριαρχήσουν στην χώρα και θα ηγηθούν, ώστε η χώρα να κινηθεί είτε με όρους ΔΝΤ, είτε με τον δημοκρατικό κανόνα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα μείνουμε ή θα φύγουμε από την ευρωζώνη, αλλά πώς και με ποιους στην ηγεσία της χώρας θα επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους αναδιάρθρωσης του χρέους και τι παράλληλη συμφωνία θα μπορούσαμε να πετύχουμε με την ΕΕ.
Μια προοδευτική κυβέρνηση αντικαθεστωτικών θα μπορούσε να προχωρήσει άμεσα σε δυναμικό haircut του εξωτερικού χρέους της χώρας, μετά από λογιστικό έλεγχο και έκδοση νέων τίτλων μεγαλύτερης διάρκειας, με παράλληλες διευθετήσεις στον τραπεζικό μας τομέα, που θα έδιναν μια άμεση ανάσα για την προώθηση μιας σχετικά αυτόνομης ανάπτυξης. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα έξοδο από την ευρωζώνη, ούτε θα τολμούσα να το ορίσω ως «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό».Θα ήταν όμως σίγουρα μια νέα αρχή για εκδημοκρατισμό και θα έδινε μια νέα ευκαιρία αναδιοργάνωσης στην κοινωνία. Μια νέα ελπίδα συνδυασμένη με μια νέα μορφή κοινωνικοποίησης που θα καθιστούσε τους νέους θεσμούς ισχυρούς, επειδή θα τους σέβονταν τα δύο-τρίτα των πολιτών, ως αναγκαίους για την (συν)ύπαρξη και την ευημερία. Το αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που συμβαίνει σήμερα Πιστεύω, ότι μπορούμε να το παλέψουμε στο βαθμό που η χώρα δεν θα κυβερνάται από θεατρίνους, πολιτικάντηδες και ανδρείκελα. Μπορούμε να ξεπεράσουμε την ηλιθιότητά μας, συνειδητοποιώντας ότι η σημερινή έκφραση ανυπακοής δεν πρόκειται ποτέ να μεταστραφεί σε πολιτική νομιμοποίησης του καθεστώτος. Το γυαλί έχει θρυμματιστεί και δεν επισκευάζεται. Όσο καθυστερεί η «μεταπολίτευση των πολιτών», τόσο θα βαθαίνει η κρίση θεσμών και πολιτικής νομιμοποίησης. Η πολιτική οικονομία της τρόικας δεν προσφέρει λύσεις. Η πολιτική συνεργασία όλων των δυνάμεων που δεν υπηρετούν κατεστημένα συμφέροντα θα μπορούσε να προσφέρει την πολιτική λύση που θα απαντούσε και στο οικονομικό αδιέξοδο.
Από...... activistis
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Πληθαίνουν οι αυθόρμητες περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένες, αλλά πολιτικά αχειραγώγητες, αντιδράσεις πολιτών που αρνούνται να συμμορφωθούν σε διατάξεις και πρακτικές που θεσπίζει η κυβέρνηση. Το κύμα ανυπακοής στον παραλογισμό της αύξησης των τιμών των υπηρεσιών, την ώρα που τα λαϊκά εισοδήματα συμπιέζονται επικίνδυνα, λαμβάνει κινηματικές διαστάσεις. Το φαινόμενο είναι σύμπτωμα της κοινωνικής απορρύθμισης, στην οποία οδήγησε η στρατηγική της κυβέρνησης και των συμμάχων της και βρίσκεται μόνον στην αρχική του φάση. Έχουμε ακόμη να δούμε πολλά και να κάνουμε ίσως περισσότερα!
Ο γράφων έχει συναντήσει αυτό το φαινόμενο στην πολιτική ιστορία όλων σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών και μπορεί να διαβεβαιώσει ότι ποτέ δεν ήταν το συγκυριακό αποτέλεσμα μιας σκληρής πολιτικής λιτότητας, αλλά το προμήνυμα κοινωνικής αλλαγής. Το κίνημα ανυπακοής, αν λάβει διαστάσεις, διαμορφώνει μια νέα κοινωνική δομή που ξεφεύγει από τον έλεγχο του καθεστώτος. Είναι η πιο «ύπουλη» και η πλέον κρίσιμη κοινωνιολογικά αμφισβήτηση του καθεστώτος. Συνιστά μια διαφορετική μορφή κοινωνικοποίησης που πολιτικοποιεί διαφορετικά την ανάγκη, δίχως να κάνει εμφανώς πολιτική. Δεν προτείνει μια διαφορετική συγκρότηση των εξουσιαστικών σχέσεων στο επίπεδο της ηγεμονίας, αλλά αμφισβητεί ουσιαστικά τους όρους ηγεμονίας στην χώρα. Οι όροι αυτοί εκφράζονται πολιτικά και εσωτερικεύονται ατομικά μέσω των θεσμών. Οι «ανυπάκουοι» κλονίζουν τα θεμέλια της εξουσίας αυτών που επιδιώκουν να επιβάλλουν τούτη την περίοδο αυθαίρετα, αντικοινωνικά και αντιοικονομικά την μεταβολή του θεσμικού πλαισίου στην χώρα μας, μεγεθύνοντας την ανισότητα και αγνοώντας την σχέση κοινωνικοποίησης - θεσμοποίησης.
Τούτο αποτελεί πράξη αυτοκτονίας όχι μόνον για την κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως πολιτεύεται πλέον εκτός νομιμοποιητικών ορίων, αλλά για το ίδιο το καθεστώς. Οι νεοφιλελεύθερης σύλληψης «θεραπείες σοκ», που προκαλούν κοινωνικό δέος, ισοδυναμούν με την απορρύθμιση την οποία έχουν βιώσει κοινωνίες κατά την διάρκεια και αμέσως μετά την διεξαγωγή πολεμικών αναμετρήσεων. Η απορρύθμιση αυτή θα αναζητήσει πολιτική έκφραση για να τυποποιηθεί εξουσιαστικά και θα καταλήξει σε μια νέα ηγεμονική μορφή, η οποία θα μπορούσε να είναι εναλλακτική ή απλώς να ανανεώνει ριζικά το υφιστάμενο καθεστώς.
Η ανυπακοή στα πρώτα στάδια πολιτικοποίησής της είναι πάντοτε αντι-ηγεμονική. Αμφισβητεί, δηλαδή, έμπρακτα ολόκληρο το θεσμικό σύστημα που δομεί τις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις. Μέσω της αντίδρασης σε οικονομικά μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση, ο «ανυπάκουος» πολίτης αρνείται να συμμορφωθεί στην θεσμική μεταβολή, πηγαίνοντας στο άλλο άκρο. Αρνείται αυτόν καθ΄ εαυτόν τον θεσμό, και πλέον εισερχόμαστε στη φάση της θεσμικής κρίσης η οποία συναρτάται απολύτως με την κρίση πολιτικής νομιμοποίησης. Εδώ βρισκόμαστε σήμερα στην Ελλάδα. Αν η κρίση αυτή οδηγήσει σε μια μορφή ριζικής ανανέωσης του ηγεμονικού μοντέλου της μεταπολίτευσης ή στην αναζήτηση μιας εναλλακτικής ηγεμονίας θα εξαρτηθεί από την πολιτική διαχείριση της ηλιθιότητάς μας.
Και η ηλιθιότητα κοινωνικό φαινόμενο είναι, ασχέτως αν εκδηλώνεται σε ατομικό επίπεδο. Παράγεται και αναπαράγεται μέσα από σχέσεις εξουσίας που επιχειρούν να διασκεδάσουν τον ρόλο και τα κίνητρα των φορέων που τις ασκούν. Η προπαγάνδα δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να δομεί και να νομιμοποιεί την ηλιθιότητα μέσα στην κοινωνία μέσω μυθοπλαστικών αναπαραστάσεων της πολιτικής και της οικονομίας. Εδώ δοξάζεται ο απλουστευτικός λόγος, η απλοϊκότητα στην προσέγγιση και η «κοινή λογική». Η τελευταία είναι ο παράγοντας που υποστηρίζει διαλεκτικά την ηλιθιότητα για την αναπαραγωγή του καθεστώτος. Σήμερα στην Ελλάδα βιώνουμε μία πολυδιάστατη φάρσα, η οποία συσκοτίζοντας τις κυρίαρχες σχέσεις εξουσίας, ενισχύει την ηλιθιότητα. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται σύγχυση σε ότι αφορά στις επιμέρους κοινωνικές ταυτότητες, στα συμφέροντα που αντιστοιχούν σε αυτές και στις ιδεολογικές αναπαραστάσεις που νομιμοποιούν αυτά τα συμφέροντα.
Την ηλιθιότητα αν πάψεις να την επιδοτείς θα μετατραπεί σε κατάθλιψη ή μανιοκατάθλιψη, η οποία αντίστοιχα στην χώρα μας λαμβάνει κοινωνικές διαστάσεις. Το φαινόμενο δεν είμαι σε θέση να το επιβεβαιώσω στατιστικά, το αφουγκράζομαι όμως επικοινωνώντας με φίλους στην Ελλάδα, ή διαβάζοντας άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο. Η ηλιθιότητα είναι δομή που αναπαράγει τυφλά κοινωνικές σχέσεις, ενώ η κατάθλιψη σύμπτωμα της αδυναμίας αναπαραγωγής αυτών των σχέσεων. Η κατάθλιψη των Ελλήνων κλονίζει την ηλιθιότητα που παγιώθηκε τις δύο τελευταίες δεκαετίες εντός ενός πλαισίου βεβαιοτήτων που συγκροτούσαν η πατρωνία σε συνδυασμό με την αντιπαραγωγική οικονομική ανάπτυξη, η σχέση μας με την Ένωση και αργότερα η ένταξή μας στην ευρωζώνη. Με άλλα λόγια, η κατάθλιψη δεν αμφισβητεί τους όρους της ηλιθιοποίησής μας, αλλά μάλλον τους προβληματοποιεί συμπλεγματικά και μαζί μ’ αυτούς ολόκληρο το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα στην Ελλάδα, τους πολιτικούς φορείς του, την διανόηση που συνδέθηκε μ’ αυτό, τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τον θεσμικό ρόλο των τραπεζών, το τρέχον lifestyle, αλλά και τα κίνητρα όσων αντικαθεστωτικών αγωνίζονται να αναδείξουν το φαινόμενο και να προτείνουν εναλλακτική στρατηγική για την αντίδραση στην κρίση.
Όσο, όμως, η συλλογική μας κατάθλιψη διευρύνεται, τόσο βαθαίνουν σε ατομικό επίπεδο τα συμπτώματα της μανιοκατάθλιψης που οδηγούν ολοένα και περισσότερους στην παραίτηση ή στο φάσμα της εκδίκησης, στην τιμωρία ή στην αυτοτιμωρία. Εκεί όπου ο μηχανισμός της ηλιθιότητας δεν πολιτικοποιείται ώστε να παραχθεί ένας νέος κοινωνικός μύθος, που θα συγκροτήσει ένα νέο εθνικό όραμα, μέσω μιας άδηλης συναίνεσης σε νέες σχέσεις εξουσίας που θα δομούν το μήνυμα μιας εναλλακτικής «κοινής λογικής», η μανιοκατάθλιψη θα προφασίζεται ότι κάνει πολιτική, μέσω αντιδραστικών συμπεριφορών, της απείθειας και της γενικευμένης αμφισβήτησης των θεσμών. Ας προσέξουμε, διότι σε κάθε περίπτωση ο κλονισμός της ηλιθιότητας μέσω μανιοκαταθλιπτικών εκδηλώσεων, δεν οδηγεί από μόνος του στην ολοκληρωμένη πολιτικοποίηση. Ίσως το αντίθετο να ήταν ακριβές. Η ηλιθιότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αδυναμία συνειδητοποίησης της διασύνδεσης του κοινωνικού μηνύματος με τις σχέσεις εξουσίας που το παράγουν. Η συνειδητοποίηση αυτής της σχέσης οδηγεί στην πολιτικοποίηση. Υπήρξαμε ηλίθιοι διότι ως πολίτες ή πολιτικοί περιφρονήσαμε την πολιτική, αντικαθιστώντας την με τον πολιτικαντισμό, τον κομματισμό, τον συντεχνιασμό ή το τεχνοκρατικό lifestyle. Το κύμα της ανυπακοής κλονίζει την ηλιθιότητά μας, δίχως όμως να την ανατρέπει.
Αν σήμερα δεν ενεργοποιηθούμε πολιτικά ξεπερνώντας τις κομματικές γραμμές, τις δουλείες και τις αγκυλώσεις των κομματικών ηγεσιών και δεν δώσουμε στην τάση ανυπακοής, που πλέον εκδηλώνεται με ποικίλες ακτιβιστικές μορφές, συγκροτημένη αντικαθεστωτική (πολιτική) έκφραση, που θα προτείνει μία νέα ηγεσία για μια εναλλακτική ηγεμονία στην χώρα, το βάρος της ηλιθιότητας θα ενισχύει την κατάθλιψη. Η κατάθλιψη σε επίπεδο ατομικό μπορεί να «αντιμετωπίζεται» εν μέρει μέσω του ακτιβισμού ή του …ψυχολόγου. Όταν, όμως, αυτή λαμβάνει ευρύτερες κοινωνικές διαστάσεις, για να μην παραμείνει στο επίπεδο τριβής με την ηλιθιότητα, θα πρέπει να δώσει την θέση της σε ένα πολιτικό κίνημα ανατροπής του καθεστώτος. Πρέπει να αφήσουμε πίσω την ηλιθιότητα που βασίλευσε στην Ελλάδα την περίοδο της μεταπολίτευσης, δίχως να παραμείνουμε για μεγάλο διάστημα στην μανία ή/και στην κατάθλιψη.
Αυτό το διασφαλίζει μόνον ο συλλογικός αγώνας προλεταριοποιούμενων εργαζομένων, ανέργων, αντικαθεστωτικών επιστημόνων και προοδευτικών επιχειρηματιών. Πρέπει να μην αφήσουμε την κατάθλιψη να μας κυριεύσει και να μας οδηγήσει στον μηδενισμό, στην μοιρολατρία, στον ακόμα εντονότερο ωχαδελφισμό, στη γενικευμένη καχυποψία και στην παθητικοποίηση και να αναζητήσουμε την άλλη πιθανότητα για να ξεφύγουμε από την κρίση. Η ανυπακοή είναι το πρώτο και κρίσιμο βήμα , είναι το κοινωνικό ρολόι που «χτύπησε» την ώρα της πραγματικής αλλαγής του καθεστώτος. Είναι το μήνυμα ότι το καθεστώς ναυάγησε, αφού οδήγησε την χώρα στην πτώχευση και τον εξευτελισμό.
Η κατάθλιψή μας είναι το αποτέλεσμα εσωτερίκευσης αναπαραστάσεων που προκαλεί η στέρηση. Η τελευταία προκαλείται με οικονομικά μέσα, αλλά έχει πολιτικές ρίζες στην ηλιθιότητά μας. Η στέρηση είναι μέσο κοινωνικής χειραγώγησης. Το καθεστώς συσκοτίζει την πηγή της ηλιθιότητας μας, που είναι πολιτική, δείχνοντας το οικονομικό αδιέξοδο, το οποίο όμως για να ξεπεραστεί πρέπει να ανατραπεί το καθεστώς που το προκάλεσε και όχι με την ενοχοποίηση κοινωνικών συμπεριφορών, οι οποίες υπήρξαν προϊόν της στρατηγικής που θεμελίωσε την ηγεμονία της σημερινής πολιτικο-επιχειρηματικής τάξης την περίοδο της μεταπολίτευσης. Αυτό το εύλογο, επιστημονικά τεκμηριωμένο συμπέρασμα επιχειρείται να διασκεδαστεί από τα ΜΜΕ, τα οποία καταφεύγουν στην περιπτωσιολογία για να κατατεμαχίσουν την εικόνα της ηλιθιότητας, να θολώσουν τις πραγματικές σχέσεις εξουσίας στην χώρα μας. Στα ΜΜΕ θα συνεχίσει να κυριαρχεί η διαλεκτική της ηλιθιότητας, προκαλώντας κατάθλιψη, μέχρις ότου ανατραπεί το σύστημα εξουσίας το οποίο συντηρούν συνειδητά ή ασυνείδητα, «αριστερόστροφα» ή «δεξιόστροφα», μέσω της μιντιοποίησης του πολιτικού λόγου, που αναπαριστά την ανυπακοή ως διαστροφή.
Μέσω αυτού του λόγου αυτοί που αναζήτησαν και επέβαλαν τον μηχανισμό της τρόικας διαμορφώνουν τις συνθήκες απειλής εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, ενώ εκείνοι που υποστηρίζουν την ανάγκη εγκατάλειψης του ευρώ νομιμοποιούν το στρατήγημα της πολιτικής διαλεκτικής των πρώτων, δίχως προδήλως να το συνειδητοποιούν. Μην σας φαίνεται οξύμωρο, είναι και αυτό προϊόν της ηλιθιότητάς μας - των ασυνειδητοποίητων μεταπολιτευτικών σχέσεων. Το ζήτημα δεν είναι η παραμονή ή η έξοδος από την ευρωζώνη. Είναι τι είδους κοινωνικός μετασχηματισμός θα μπορούσε να υποστηρίξει καλύτερα την επανένταξη της χώρας στο διεθνές σύστημα στη συγκυρία, μειώνοντας τις εσωτερικές ανισότητες, εκδημοκρατίζοντας τους θεσμούς και δημιουργώντας συνθήκες ανάπτυξης. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και με το ευρώ και με την δραχμή, ενώ εξαρτάται από τη νέα δομή στο πολιτικό σύστημα και τις σχέσεις που θα διαμορφωθούν στην ΕΕ, μετά την διαφαινόμενη διάσπαση του Γαλλο-Γερμανικού άξονα.
Το κύμα ανυπακοής, λοιπόν, στην Ελλάδα, δεν είναι απλώς σύμπτωμα της διαρκώς μειούμενης πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης. Είναι πρόκληση υπέρβασης της ηλιθιότητάς μας, μέσω της διαφορετικής πολιτικοποίησης του μηνύματος της τρόικας. Είναι πρόκληση για έναν αγώνα χειραφέτησης της ελληνικής κοινωνίας από τους δανειστές της και τους ντόπιους νταβάδες της και σε αυτή την πρόκληση δεν μπορεί να απαντήσουν φυσικά αυτοί που με τόση ευκολία ενοχοποίησαν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία για να την παραδώσουν πιόνι στα χέρια της ελιτ της νεοφιλελελευθεριάζουσας παγκοσμιοποίησης. Η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και την κρίση στο επίπεδο του ιδιωτικού χρέους, ούτε ασφαλώς τον θεμελιώδη κοινωνικό μετασχηματισμό της, ο οποίος είδη ξεκίνησε με την μορφή της απορρύθμισης, που καταλήγει σε φτωχοποίηση των δυο-τρίτων της κοινωνίας και την αδυναμία ανάπτυξης. Το κρίσιμο είναι ποιες δυνάμεις θα κυριαρχήσουν στην χώρα και θα ηγηθούν, ώστε η χώρα να κινηθεί είτε με όρους ΔΝΤ, είτε με τον δημοκρατικό κανόνα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα μείνουμε ή θα φύγουμε από την ευρωζώνη, αλλά πώς και με ποιους στην ηγεσία της χώρας θα επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους αναδιάρθρωσης του χρέους και τι παράλληλη συμφωνία θα μπορούσαμε να πετύχουμε με την ΕΕ.
Μια προοδευτική κυβέρνηση αντικαθεστωτικών θα μπορούσε να προχωρήσει άμεσα σε δυναμικό haircut του εξωτερικού χρέους της χώρας, μετά από λογιστικό έλεγχο και έκδοση νέων τίτλων μεγαλύτερης διάρκειας, με παράλληλες διευθετήσεις στον τραπεζικό μας τομέα, που θα έδιναν μια άμεση ανάσα για την προώθηση μιας σχετικά αυτόνομης ανάπτυξης. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα έξοδο από την ευρωζώνη, ούτε θα τολμούσα να το ορίσω ως «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό».Θα ήταν όμως σίγουρα μια νέα αρχή για εκδημοκρατισμό και θα έδινε μια νέα ευκαιρία αναδιοργάνωσης στην κοινωνία. Μια νέα ελπίδα συνδυασμένη με μια νέα μορφή κοινωνικοποίησης που θα καθιστούσε τους νέους θεσμούς ισχυρούς, επειδή θα τους σέβονταν τα δύο-τρίτα των πολιτών, ως αναγκαίους για την (συν)ύπαρξη και την ευημερία. Το αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που συμβαίνει σήμερα Πιστεύω, ότι μπορούμε να το παλέψουμε στο βαθμό που η χώρα δεν θα κυβερνάται από θεατρίνους, πολιτικάντηδες και ανδρείκελα. Μπορούμε να ξεπεράσουμε την ηλιθιότητά μας, συνειδητοποιώντας ότι η σημερινή έκφραση ανυπακοής δεν πρόκειται ποτέ να μεταστραφεί σε πολιτική νομιμοποίησης του καθεστώτος. Το γυαλί έχει θρυμματιστεί και δεν επισκευάζεται. Όσο καθυστερεί η «μεταπολίτευση των πολιτών», τόσο θα βαθαίνει η κρίση θεσμών και πολιτικής νομιμοποίησης. Η πολιτική οικονομία της τρόικας δεν προσφέρει λύσεις. Η πολιτική συνεργασία όλων των δυνάμεων που δεν υπηρετούν κατεστημένα συμφέροντα θα μπορούσε να προσφέρει την πολιτική λύση που θα απαντούσε και στο οικονομικό αδιέξοδο.
Από...... activistis
Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011
Απόρρητα τηλεγραφήματα για συναντήσεις του Αμερικανού πρέσβη με τον Μ. Χρυσοχοϊδη και τον αρχηγό της ΕΛΑΣ, δημοσιοποιήθηκαν μέσω του Wikileaks
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Τον Νοέμβριο του 2009 διατυπώθηκαν από τον τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, τα αρνητικά σχόλια για την κατάσταση των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας (ΕΥΠ, ΕΛΑΣ), που περιλαμβάνονται σε τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη εκείνης της περιόδου στην Αθήνα και δημοσιοποιήθηκαν, μέσω της ιστοσελίδας Wikileaks
Αυτό διευκρίνισαν μιλώντας προς το ΑΠΕ-ΜΠΕ κύκλοι προσκείμενοι στον σημερινό υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης, σημειώνοντας ότι τα αποδιδόμενα στον υπουργό αφορούσαν την περίοδο διακυβέρνησης από τη ΝΔ.
Κατά τους ίδιους κύκλους, σε νεώτερη συνάντηση (Ιανουάριος 2010) του κ. Χρυσοχοϊδη με τον κ. Σπέκχαρντ, ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη επεσήμαινε ότι «τα πράγματα είχαν μπει σε μία σειρά και οι υπηρεσίες είχαν αρχίσει να δουλεύουν καλά», κάτι που -κατά τις ίδιες πηγές- επιβεβαιώθηκε από τις πρώτες συλλήψεις ατόμων εμπλεκόμενων σε υποθέσεις τρομοκρατίας τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου.
Σύμφωνα με το δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο, σε συνάντηση του Ντάνιελ Σπέκχαρτ με τον Έλληνα υπουργό, για «το φιλόδοξο σχέδιο» του τελευταίου, να αναδιοργανώσει και να δραστηριοποιήσει όλες τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας, ο κ. Χρυσοχοϊδης δήλωσε ότι: «Η αστυνομία γνωρίζει τις ταυτότητες των περισσότερων μελών των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων, αλλά δεν διαθέτει επαρκή στοιχεία για να τα συλλάβει και να τα καταδικάσει». Φέρεται δε να συμφώνησε με την πρόταση του Αμερικανού πρεσβη να δημιουργηθεί μία ομάδα εργασίας κατά της τρομοκρατίας, με τη συμμετοχή της αμερικανικής πρεσβείας και στελεχών του Υπουργείου και καλωσόρισε την εκπαίδευση από Αμερικανούς σε όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου. «O Χρυσοχοΐδης σημείωσε πως ήταν άσκοπο για κάθε χώρα να συγκεντρώνει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών και να μην τις μοιράζεται για την παραγωγή αποτελεσμάτων», περιγράφεται πιο κάτω στο τηλεγράφημα.
Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη άσκησε σοβαρή κριτική στην κατάσταση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, λέγοντας πως "η ΕΥΠ δεν είναι τίποτα" ("EYP is nothing"). Δεν εξυπηρετεί την αποστολή της να προστατεύει την Ελλάδα και στην πραγματικότητα, είναι επικίνδυνη για την εθνική ασφάλεια λόγω των πολλών προβλημάτων της, ένα από τα οποία είναι οι συνδικαλιστές εργαζόμενοί της. Συνεπώς, ο Χρυσοχοΐδης δήλωσε πως σκοπεύει να την καταργήσει και να την επαναδημιουργήσει μέσω ενός προσχεδίου, που βρίσκεται σε διαδικασία σύνταξης».
«Σχετικά με την εγχώρια τρομοκρατία», συνεχίζει το τηλεγράφημα, «ο Χρυσοχοΐδης είπε πως η αστυνομία γνωρίζει ήδη τις ταυτότητες σχεδόν όλων των μελών των τρομοκρατικών-αναρχικών ομάδων που δρουν σήμερα, ωστόσο η έλλειψη στοιχείων δεν τους επιτρέπει τη σύλληψη και φυλάκισή τους. Έφερε το παράδειγμα της έκρηξης στην Εθνική Ασφαλιστική, επί της λεωφόρου Συγγρού, τονίζοντας πως η αστυνομία γνωρίζει τους δράστες, αλλά δεν έχει συμπαγή στοιχεία για να κινηθεί εναντίον τους. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μεγάλη πρόκληση για την αστυνομία είναι η συλλογή των απαραίτητων πληροφοριών για τη δίωξη των τρομοκρατών. Επανέλαβε παλιότερους ισχυρισμούς ότι υπάρχουν διασυνδέσεις μεταξύ ορισμένων τοπικών ομάδων και της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν. Ο Χρυσοχοΐδης εξέφρασε την αισιοδοξία ότι αν οι νεοσύστατες αντιτρομοκρατικές του ομάδες στην ΕΥΠ και την ΕΛ.ΑΣ. κάνουν σωστά τη δουλειά τους, θα πετύχουν να πιάσουν όλες τις κύριες τρομοκρατικές ομάδες στο πρώτο μισό του 2010».
Άλλο δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο αναφέρεται σε συνάντηση του Αμερικανού πρέσβη με τον αρχηγό της ΕΛΑΣ, Λ. Οικονόμου, ο οποίος δήλωσε την προθυμία της ελληνικής αστυνομίας να συνεργαστεί με την αμερικανική κυβέρνηση. «Δήλωσε πως "οι προκλήσεις των εποχών" απαιτούν ακόμη στενότερη συνεργασία, την οποία επισήμανε ότι θα επιδιώξει», σημειώνεται στο τηλεγράφημα.
«Ο Οικονόμου υπογράμμισε την πρόκληση της λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων των παράνομων μεταναστών στα σύνορα. Στην Ελλάδα, μόνο η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ έχει το δικαίωμα πρόσβασης και αποθήκευσης δακτυλικών αποτυπωμάτων, οι ικανότητές της όμως και οι πρακτικές εργασίας της δεν ανταποκρίνονται στην ανάγκη. Γι’ αυτό, μια πρωτοβουλία βρίσκεται σε εξέλιξη με σκοπό την επιτάχυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες αυτές και την απόκτηση σύγχρονης τεχνολογίας για την αποθήκευση και ανάλυση στοιχείων, για να μπορεί ένας αστυνομικός στα σύνορα να έχει άμεση σύνδεση και αποτελέσματα. Είναι εξίσου σημαντικό, οι βάσεις αυτές πληροφοριών να συνδέονται με κάποιο τρόπο με τις πηγές και τις πληροφορίες που διαθέτουν άλλες χώρες, μεταξύ αυτών οι ΗΠΑ, μέσω σύγχρονου λογισμικού», διευκρινίζεται στη συνέχεια.
Το ίδιο τηλεγράφημα αναφέρει:
«(σσ. ο Οικονόμου) περιέγραψε τη στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα σύνορα πρέπει να προστατευτούν όσο γίνεται καλύτερα. Αυτό απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών του Υπουργείου και των στρατιωτικών, συμπεριλαμβανομένων του στρατού και του ναυτικού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας, από τότε που η Τουρκία δεν καταβάλει καμία προσπάθεια να σταματήσει τη ροή παράνομων μεταναστών από θαλάσσης και στεριάς».
Άλλο τηλεγράφημα αφορά έκθεση της πρεσβείας σχετικά με τα θέματα μετανάστευσης και ασύλου και την πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Αναφέρεται, μεταξύ άλλων σ΄αυτό, ότι:
* «Οι μετανάστες συμμετείχαν στις βίαιες κινητοποιήσεις στην Αθήνα την περίοδο Δεκέμβριος 2008 - Μάρτιος 2009 και μετανάστες καταληψίες έχουν καταλάβει ορισμένες γειτονιές της Αθήνας, επιδεινώνοντας την «ελληνική φυγή» από υποβαθμισμένες περιοχές τις πρωτεύουσας. Χωρίς νομικό καθεστώς, ελλείψει ευκαιριών οικονομικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης και αντιδρώντας στις αρνήσεις της ελληνικής κυβέρνησης να χτίσει τζαμί, οι παράνομοι μουσουλμάνοι μετανάστες - ειδικά οι νέοι άντρες από Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ και Σομαλία - ενδέχεται να είναι ευάλωτοι απέναντι στον ισλαμικό ριζοσπαστισμό στις υπόγειες αίθουσες προσευχής που διατηρούν σε μεγάλες πόλεις».
* «Μέχρι προσφάτως, η Ελλάδα ήταν μια χώρα που εξήγαγε μετανάστες και η γρήγορη αποδοχή μεταναστών κάνει πολλούς Έλληνες να βλέπουν τα ανεξέλεγκτα κύματα παράνομων μεταναστών ως σημαντικό παράγοντα οικονομικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν σημαντικές πολιτικές επιπτώσεις: Η δυσφορία των πολιτών για τους χειρισμούς στο θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ συνέβαλε στην εκλογική της ήττα και ο ΛΑΟΣ αναδείχθηκε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση ως εθνικιστική, αντιμεταναστευτική πλατφόρμα».
* «Κατά την άποψή μας, τα προγράμματα ενσωμάτωσης είναι κρίσιμης σημασίας: ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, η μετανάστευση και οι εργασιακές πολιτικές βρίσκονται υπό εξονυχιστική εξέταση και η δέσμευση της Ε.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους αιτούντες άσυλο δοκιμάζεται από μια πολιτική πραγματικότητα ψηφοφόρων που έχει φτάσει στα όριά της από την παράνομη μετανάστευση».
Από .... lamianews
Αυτό διευκρίνισαν μιλώντας προς το ΑΠΕ-ΜΠΕ κύκλοι προσκείμενοι στον σημερινό υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης, σημειώνοντας ότι τα αποδιδόμενα στον υπουργό αφορούσαν την περίοδο διακυβέρνησης από τη ΝΔ.
Κατά τους ίδιους κύκλους, σε νεώτερη συνάντηση (Ιανουάριος 2010) του κ. Χρυσοχοϊδη με τον κ. Σπέκχαρντ, ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη επεσήμαινε ότι «τα πράγματα είχαν μπει σε μία σειρά και οι υπηρεσίες είχαν αρχίσει να δουλεύουν καλά», κάτι που -κατά τις ίδιες πηγές- επιβεβαιώθηκε από τις πρώτες συλλήψεις ατόμων εμπλεκόμενων σε υποθέσεις τρομοκρατίας τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου.
Σύμφωνα με το δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο, σε συνάντηση του Ντάνιελ Σπέκχαρτ με τον Έλληνα υπουργό, για «το φιλόδοξο σχέδιο» του τελευταίου, να αναδιοργανώσει και να δραστηριοποιήσει όλες τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας, ο κ. Χρυσοχοϊδης δήλωσε ότι: «Η αστυνομία γνωρίζει τις ταυτότητες των περισσότερων μελών των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων, αλλά δεν διαθέτει επαρκή στοιχεία για να τα συλλάβει και να τα καταδικάσει». Φέρεται δε να συμφώνησε με την πρόταση του Αμερικανού πρεσβη να δημιουργηθεί μία ομάδα εργασίας κατά της τρομοκρατίας, με τη συμμετοχή της αμερικανικής πρεσβείας και στελεχών του Υπουργείου και καλωσόρισε την εκπαίδευση από Αμερικανούς σε όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου. «O Χρυσοχοΐδης σημείωσε πως ήταν άσκοπο για κάθε χώρα να συγκεντρώνει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών και να μην τις μοιράζεται για την παραγωγή αποτελεσμάτων», περιγράφεται πιο κάτω στο τηλεγράφημα.
Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη άσκησε σοβαρή κριτική στην κατάσταση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, λέγοντας πως "η ΕΥΠ δεν είναι τίποτα" ("EYP is nothing"). Δεν εξυπηρετεί την αποστολή της να προστατεύει την Ελλάδα και στην πραγματικότητα, είναι επικίνδυνη για την εθνική ασφάλεια λόγω των πολλών προβλημάτων της, ένα από τα οποία είναι οι συνδικαλιστές εργαζόμενοί της. Συνεπώς, ο Χρυσοχοΐδης δήλωσε πως σκοπεύει να την καταργήσει και να την επαναδημιουργήσει μέσω ενός προσχεδίου, που βρίσκεται σε διαδικασία σύνταξης».
«Σχετικά με την εγχώρια τρομοκρατία», συνεχίζει το τηλεγράφημα, «ο Χρυσοχοΐδης είπε πως η αστυνομία γνωρίζει ήδη τις ταυτότητες σχεδόν όλων των μελών των τρομοκρατικών-αναρχικών ομάδων που δρουν σήμερα, ωστόσο η έλλειψη στοιχείων δεν τους επιτρέπει τη σύλληψη και φυλάκισή τους. Έφερε το παράδειγμα της έκρηξης στην Εθνική Ασφαλιστική, επί της λεωφόρου Συγγρού, τονίζοντας πως η αστυνομία γνωρίζει τους δράστες, αλλά δεν έχει συμπαγή στοιχεία για να κινηθεί εναντίον τους. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μεγάλη πρόκληση για την αστυνομία είναι η συλλογή των απαραίτητων πληροφοριών για τη δίωξη των τρομοκρατών. Επανέλαβε παλιότερους ισχυρισμούς ότι υπάρχουν διασυνδέσεις μεταξύ ορισμένων τοπικών ομάδων και της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν. Ο Χρυσοχοΐδης εξέφρασε την αισιοδοξία ότι αν οι νεοσύστατες αντιτρομοκρατικές του ομάδες στην ΕΥΠ και την ΕΛ.ΑΣ. κάνουν σωστά τη δουλειά τους, θα πετύχουν να πιάσουν όλες τις κύριες τρομοκρατικές ομάδες στο πρώτο μισό του 2010».
Άλλο δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο αναφέρεται σε συνάντηση του Αμερικανού πρέσβη με τον αρχηγό της ΕΛΑΣ, Λ. Οικονόμου, ο οποίος δήλωσε την προθυμία της ελληνικής αστυνομίας να συνεργαστεί με την αμερικανική κυβέρνηση. «Δήλωσε πως "οι προκλήσεις των εποχών" απαιτούν ακόμη στενότερη συνεργασία, την οποία επισήμανε ότι θα επιδιώξει», σημειώνεται στο τηλεγράφημα.
«Ο Οικονόμου υπογράμμισε την πρόκληση της λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων των παράνομων μεταναστών στα σύνορα. Στην Ελλάδα, μόνο η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ έχει το δικαίωμα πρόσβασης και αποθήκευσης δακτυλικών αποτυπωμάτων, οι ικανότητές της όμως και οι πρακτικές εργασίας της δεν ανταποκρίνονται στην ανάγκη. Γι’ αυτό, μια πρωτοβουλία βρίσκεται σε εξέλιξη με σκοπό την επιτάχυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες αυτές και την απόκτηση σύγχρονης τεχνολογίας για την αποθήκευση και ανάλυση στοιχείων, για να μπορεί ένας αστυνομικός στα σύνορα να έχει άμεση σύνδεση και αποτελέσματα. Είναι εξίσου σημαντικό, οι βάσεις αυτές πληροφοριών να συνδέονται με κάποιο τρόπο με τις πηγές και τις πληροφορίες που διαθέτουν άλλες χώρες, μεταξύ αυτών οι ΗΠΑ, μέσω σύγχρονου λογισμικού», διευκρινίζεται στη συνέχεια.
Το ίδιο τηλεγράφημα αναφέρει:
«(σσ. ο Οικονόμου) περιέγραψε τη στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα σύνορα πρέπει να προστατευτούν όσο γίνεται καλύτερα. Αυτό απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών του Υπουργείου και των στρατιωτικών, συμπεριλαμβανομένων του στρατού και του ναυτικού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας, από τότε που η Τουρκία δεν καταβάλει καμία προσπάθεια να σταματήσει τη ροή παράνομων μεταναστών από θαλάσσης και στεριάς».
Άλλο τηλεγράφημα αφορά έκθεση της πρεσβείας σχετικά με τα θέματα μετανάστευσης και ασύλου και την πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Αναφέρεται, μεταξύ άλλων σ΄αυτό, ότι:
* «Οι μετανάστες συμμετείχαν στις βίαιες κινητοποιήσεις στην Αθήνα την περίοδο Δεκέμβριος 2008 - Μάρτιος 2009 και μετανάστες καταληψίες έχουν καταλάβει ορισμένες γειτονιές της Αθήνας, επιδεινώνοντας την «ελληνική φυγή» από υποβαθμισμένες περιοχές τις πρωτεύουσας. Χωρίς νομικό καθεστώς, ελλείψει ευκαιριών οικονομικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης και αντιδρώντας στις αρνήσεις της ελληνικής κυβέρνησης να χτίσει τζαμί, οι παράνομοι μουσουλμάνοι μετανάστες - ειδικά οι νέοι άντρες από Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ και Σομαλία - ενδέχεται να είναι ευάλωτοι απέναντι στον ισλαμικό ριζοσπαστισμό στις υπόγειες αίθουσες προσευχής που διατηρούν σε μεγάλες πόλεις».
* «Μέχρι προσφάτως, η Ελλάδα ήταν μια χώρα που εξήγαγε μετανάστες και η γρήγορη αποδοχή μεταναστών κάνει πολλούς Έλληνες να βλέπουν τα ανεξέλεγκτα κύματα παράνομων μεταναστών ως σημαντικό παράγοντα οικονομικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν σημαντικές πολιτικές επιπτώσεις: Η δυσφορία των πολιτών για τους χειρισμούς στο θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ συνέβαλε στην εκλογική της ήττα και ο ΛΑΟΣ αναδείχθηκε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση ως εθνικιστική, αντιμεταναστευτική πλατφόρμα».
* «Κατά την άποψή μας, τα προγράμματα ενσωμάτωσης είναι κρίσιμης σημασίας: ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, η μετανάστευση και οι εργασιακές πολιτικές βρίσκονται υπό εξονυχιστική εξέταση και η δέσμευση της Ε.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους αιτούντες άσυλο δοκιμάζεται από μια πολιτική πραγματικότητα ψηφοφόρων που έχει φτάσει στα όριά της από την παράνομη μετανάστευση».
Από .... lamianews
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)