Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
Τι πρότεινε ο Σαμαράς για την έξοδο από την κρίση...
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Για ένα πραγματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, με ποσοτικοποιημένες εναλλακτικές προτάσεις και συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, έκανε λόγο ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, παρουσιάζοντας στο Ζάππειο το γενικό πλαίσιο των προτάσεων της ΝΔ για την οικονομία.
Σύμφωνα με τη Ρηγίλλης, οι προτάσεις αυτές συγκροτούν τη στρατηγική της ΝΔ για την έξοδο από την κρίση και την ταχύτερη αποδέσμευση της χώρας από...
τους όρους του Μνημονίου της τριμερούς επιτήρησης.
Όπως είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από την απάντηση στο ερώτημα «τι θα κάναμε εμείς ως κυβέρνηση;» προκύπτει αν υπάρχει διαφορετικός δρόμος, ο οποίος τώρα παρουσιάζεται με ολοκληρωμένο τρόπο.
Ο κ. Σαμαράς υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι η κατεύθυνση που υιοθετείται από την κυβέρνηση -και έχει πάρει σήμερα η χώρα- «δεν μας βγάζει από την κρίση, αλλά μας βυθίζει περισσότερο στην ύφεση» και κατηγόρησε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος κατά 8,8 δισ ευρώ (θα ήταν 9,9% σημείωσε, ενώ παρουσιάστηκε στο 13,6%). Το ΠΑΣΟΚ, τόνισε, φούσκωσε το έλλειμμα, δημιούργησε την κρίση δανεισμού, έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές, άργησε να παραδεχθεί το μέγεθος του προβλήματος και να αναλάβει τα απαραίτητα μέτρα.
Ο πρόεδρος της ΝΔ μίλησε για θυσίες με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και στόχο, τονίζοντας παράλληλα πως «απαραίτητη προϋπόθεση για τον αναπτυξιακό δρόμο είναι να βγούμε από τις δεσμεύσεις του μνημονίου και να ανακτήσουμε τη χαμένη ανταγωνιστικότητα». «Πρέπει να βγούμε από τον αναγκαστικό μονόδρομο του μνημονίου. Δεν θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση αν δεν μπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης», παρατήρησε ο κ. Σαμαράς και τόνισε την ανάγκη μείωσης των φόρων σε όλες τις κατηγορίες, πράγμα που -όπως επεσήμανε- δεν μπορεί να γίνει σήμερα λόγω του μνημονίου.
«Χρειάζεται ένα νέο μείγμα μέτρων»
Υπογράμμισε πάντως ότι προκειμένου να αποδεσμευθούμε το συντομότερο δυνατό από το Μνημόνιο, χρειάζεται άλλο μείγμα μέτρων.
«Αν θέλουμε να μειώσουμε το συνολικό έλλειμμα, πρέπει να πάρουμε μέτρα καταπολέμησης της ύφεσης, η οποία προκαλείται από τα παραδοσιακά δημοσιονομικά μέτρα που λαμβάνονται».
Η ΝΔ προτείνει δηλαδή σε συνδυασμό με τα δημοσιονομικά μέτρα τη λήψη μέτρων που θα καταπολεμήσουν την ύφεση και θα ευνοήσουν την ανταγωνιστικότητα.
«Δεχόμαστε τα μέτρα που λαμβάνονται ήδη, αλλά όχι σε τέτοια έκταση, και εφόσον αυτά συνδυαστούν με άλλα μέτρα που χτυπούν την ύφεση. Χρειάζονται αντισταθμιστικά μέτρα εξουδετέρωσης της ύφεσης», είπε χαρακτηριστικά.
Η χρονική διάρκεια ενός τέτοιου μείγματος δεν ξεπερνά τα δύο χρόνια, και αν ξεκινούσε αυτή η προσπάθεια σήμερα θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε από τα δεσμά του μνημονίου στα μέσα του 2012, πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς και απέρριψε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο λήψης πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων.
Ο πρόεδρος της ΝΔ συμπλήρωσε ακόμα ότι χρειάζονται και επανορθωτικά μέτρα, δηλαδή διορθώσεις μεγάλων σφαλμάτων για τις περικοπές που έχουν γίνει, π.χ. η αποκατάσταση των συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους.
(Πηγή http://www.naftemporiki.gr/)
Από....press-gr
Για ένα πραγματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, με ποσοτικοποιημένες εναλλακτικές προτάσεις και συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, έκανε λόγο ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, παρουσιάζοντας στο Ζάππειο το γενικό πλαίσιο των προτάσεων της ΝΔ για την οικονομία.
Σύμφωνα με τη Ρηγίλλης, οι προτάσεις αυτές συγκροτούν τη στρατηγική της ΝΔ για την έξοδο από την κρίση και την ταχύτερη αποδέσμευση της χώρας από...
τους όρους του Μνημονίου της τριμερούς επιτήρησης.
Όπως είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από την απάντηση στο ερώτημα «τι θα κάναμε εμείς ως κυβέρνηση;» προκύπτει αν υπάρχει διαφορετικός δρόμος, ο οποίος τώρα παρουσιάζεται με ολοκληρωμένο τρόπο.
Ο κ. Σαμαράς υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι η κατεύθυνση που υιοθετείται από την κυβέρνηση -και έχει πάρει σήμερα η χώρα- «δεν μας βγάζει από την κρίση, αλλά μας βυθίζει περισσότερο στην ύφεση» και κατηγόρησε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος κατά 8,8 δισ ευρώ (θα ήταν 9,9% σημείωσε, ενώ παρουσιάστηκε στο 13,6%). Το ΠΑΣΟΚ, τόνισε, φούσκωσε το έλλειμμα, δημιούργησε την κρίση δανεισμού, έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές, άργησε να παραδεχθεί το μέγεθος του προβλήματος και να αναλάβει τα απαραίτητα μέτρα.
Ο πρόεδρος της ΝΔ μίλησε για θυσίες με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και στόχο, τονίζοντας παράλληλα πως «απαραίτητη προϋπόθεση για τον αναπτυξιακό δρόμο είναι να βγούμε από τις δεσμεύσεις του μνημονίου και να ανακτήσουμε τη χαμένη ανταγωνιστικότητα». «Πρέπει να βγούμε από τον αναγκαστικό μονόδρομο του μνημονίου. Δεν θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση αν δεν μπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης», παρατήρησε ο κ. Σαμαράς και τόνισε την ανάγκη μείωσης των φόρων σε όλες τις κατηγορίες, πράγμα που -όπως επεσήμανε- δεν μπορεί να γίνει σήμερα λόγω του μνημονίου.
«Χρειάζεται ένα νέο μείγμα μέτρων»
Υπογράμμισε πάντως ότι προκειμένου να αποδεσμευθούμε το συντομότερο δυνατό από το Μνημόνιο, χρειάζεται άλλο μείγμα μέτρων.
«Αν θέλουμε να μειώσουμε το συνολικό έλλειμμα, πρέπει να πάρουμε μέτρα καταπολέμησης της ύφεσης, η οποία προκαλείται από τα παραδοσιακά δημοσιονομικά μέτρα που λαμβάνονται».
Η ΝΔ προτείνει δηλαδή σε συνδυασμό με τα δημοσιονομικά μέτρα τη λήψη μέτρων που θα καταπολεμήσουν την ύφεση και θα ευνοήσουν την ανταγωνιστικότητα.
«Δεχόμαστε τα μέτρα που λαμβάνονται ήδη, αλλά όχι σε τέτοια έκταση, και εφόσον αυτά συνδυαστούν με άλλα μέτρα που χτυπούν την ύφεση. Χρειάζονται αντισταθμιστικά μέτρα εξουδετέρωσης της ύφεσης», είπε χαρακτηριστικά.
Η χρονική διάρκεια ενός τέτοιου μείγματος δεν ξεπερνά τα δύο χρόνια, και αν ξεκινούσε αυτή η προσπάθεια σήμερα θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε από τα δεσμά του μνημονίου στα μέσα του 2012, πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς και απέρριψε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο λήψης πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων.
Ο πρόεδρος της ΝΔ συμπλήρωσε ακόμα ότι χρειάζονται και επανορθωτικά μέτρα, δηλαδή διορθώσεις μεγάλων σφαλμάτων για τις περικοπές που έχουν γίνει, π.χ. η αποκατάσταση των συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους.
(Πηγή http://www.naftemporiki.gr/)
Από....press-gr
ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΤΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟ Κ.Υ.ΚΑΜΕΝΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ!
energoipoliteskv.blogspot.com
Ξεπερνώντας τα προβλήματα με τους προμηθευτές το νοσοκομείο Λαμίας αρχίζει και πάλι διαγωνισμούς με προτεραιότητα όπως ανακοίνωσε μέσω του FM-1 ο διοικητής του ιδρύματος Βασίλης Αγγουράς στην προμήθεια μαγνητικού τομογράφου.
Παράλληλα ο αξονικός τομογράφος θα λειτουργεί πλέον σε εφημερία όλο το 24ωρο .
Ο κος Αγγουράς αναφερόμενος στα προβλήματα στελέχωσης και λειτουργίας στο Κ. Υ Καμενων Βούρλων τόνισε πως θα συνεχίσει να λειτουργεί χωρίς εγκεκριμένο οργανισμό καλύπτοντας τις ανάγκες του σε προσωπικό με αποσπάσεις από αγροτικά και περιφερειακά ιατρεία ενώ μελετάται και η ένταξη στο Κέντρο των ιατρείων Μώλου και Θερμοπυλών.
Από.....lamiafm1
.jpg)
Τρίτη 6 Ιουλίου 2010
Ο χρόνος και το χρήμα στην ελληνική κρίση
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου . *
Από την στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου επέλεξε να καταστήσει την Ελλάδα συγκυριακά ως το πιο κρίσιμο πιόνι στην σκακιέρα της διεθνούς πολιτικής, ο παράγοντας χρόνος αποτέλεσε και αποτελεί ένα από τα κρισιμότερα μεγέθη για την διεθνή διαχείριση της ελληνικής κρίσης. Η πρόταση αυτή υπονοεί ασφαλώς ότι η ελληνική κρίση έχει καταστεί κρίσιμο μέγεθος για την εξέλιξη του παγκόσμιου συστήματος διάρθρωσης της εξουσίας.
Πολλοί φίλοι σχολιάζετε τούτη την προσέγγισή μου, θεωρώντας ότι υπερεκτιμώ την ικανότητα του Γιώργου Παπανδρέου και τον συγκυριακό ρόλο του στην παγκόσμια σκακιέρα πάνω στην οποία διαμορφώνονται αυτή την εποχή, όχι απλώς νέες σχέσεις εξουσίας, αλλά πολύ περισσότερο αυτή καθαυτή η έννοια της εξουσίας που θα χαρακτηρίζει τον παρόντα αιώνα. Προφανώς «με ερμηνεύετε» εσφαλμένα!
Η υπόθεση της ελληνικής κρίσης ξεπερνά κατά πολύ τον Γιώργο Παπανδρέου και την κυβέρνησή του, δεν αποτελεί δική του πρωτοβουλία και ούτε περιορίζεται στο πλαίσιο της ΕΕ.
Ο Γιώργος χορεύει στον ρυθμό που η διαμορφούμενη νέα παγκόσμια ελίτ υπαγορεύει. Η τυχοδιωκτική αυτή ελίτ συνεχίζει να αντιλαμβάνεται τις οικονομικές σχέσεις στο πλαίσιο του μονεταριστικού δόγματος που εννοεί τον χρόνο ως στοιχείο παραγωγής χρήματος και το χρήμα ως παραγωγό χρόνου για την άσκηση της εξουσίας της.
Εντός αυτού του πλαισίου λογικής αναπτύσσεται η φιλολογία για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ουδείς πιστεύει ότι ο «μηχανισμός» που πρόχειρα συστήθηκε για να συγκρατήσει την τυπική μορφή της χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους, μπορεί ν’ αντέξει περισσότερο από δύο χρόνια, καθώς ακόμη και οι πλέον συντηρητικές μελέτες εκτιμούν ότι το χρέος της Ελλάδας έως το 2013 θα έχει γίνει μη διαχειρήσιμο εγγίζοντας το 150% ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Το πραγματικό ερώτημα είναι πότε και όχι εάν η Ελλάδα θα προχωρήσει στην υποβολή αιτήματος για την αναδιάρθρωση του χρέους της. Και ασφαλώς ποιο θα είναι το περιεχόμενο αυτής της αναδιάρθρωσης και ποιοι οι εγγυητικοί μηχανισμοί για την εξυπηρέτηση του χρέους στο μέλλον.
Για την ακρίβεια, δεν είναι η ελληνική κυβέρνηση σήμερα που συζητά την «αναδιάρθρωση», αλλά οι ίδιοι οι πιστωτές της.
Αυτοί είναι που τρομάζουν με τον τρόπο που διαχειρίζεται τον χρόνο η ελληνική κυβέρνηση, καθώς αν η «αναδιάρθρωση» καθυστερήσει σημαντικά, τότε υπάρχει κίνδυνος, σε συνάρτηση με πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα, να βρεθούν αντιμέτωποι με «στάση πληρωμών» από το ελληνικό κράτος, κάτι που θα οδηγούσε σε ανυπολόγιστη ζημιά για τη νέα παγκόσμια ελίτ, όχι τόσο με οικονομικούς όρους όσο με πολιτικούς.
Επειδή, λοιπόν, πιστεύουν ότι η οικονομική πολιτική που υπαγορεύεται μέσω του «Μνημονίου», σε συνδυασμό με την απολύτως αντι-οικονομική προσέγγιση της ελληνικής κυβέρνησης, είναι αδύνατον να βελτιώσουν συνολικά την δημοσιονομική υπόσταση της χώρας μέσω της δραστικής μείωσης του ελλείμματος με παράλληλη αύξηση της φορολογίας και μείωση των δημόσιων δαπανών εν καιρώ ύφεσης, προτείνουν οι ίδιοι – ποικιλοτρόπως – την δημιουργία μίας φόρμουλας η οποία, με κοινή συμφωνία και ασφαλώς συνεργασία ΔΝΤ και ΕΚΤ θα οδηγούσε στις αρχές του φθινοπώρου στην παράταση της λήξης των ελληνικών ομολόγων. Έτσι πιστεύουν ότι θα σωθούν και οι τράπεζες και οι … πολιτικές θέσεις τους, ενώ θα μειωθεί ελάχιστα η αξία του ευρώ.
Οι ίδιοι πιστεύουν ότι ο χρόνος πλέον κυλά αντίστροφα και ότι εκτός από την διάσωση του τραπεζικού τομέα που βαφτίστηκε «μηχανισμός διάσωσης της Ελλάδας» και έτσι προβλήθηκε από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, θα πρέπει το διεθνές σύστημα να ασχοληθεί σοβαρά και με την δημοσιονομική διάσωση της χώρας. Μη σας φαίνετε περίεργο, οι «πιστωτές» μας έφτασαν να ενδιαφέρονται για την Ελλάδα περισσότερο από την κυβέρνησή της και τους συμμάχους της, καθώς πλέον γνωρίζουν ότι υπάρχει πιθανότητα να χαθεί ο πολιτικός έλεγχος στην χώρα και να βρεθούν με «χαρτιά» δίχως αντίκρισμα στο χέρι.
Δηλαδή οι άνθρωποι καταλήγουν στο ότι αρκετά βοηθήθηκαν τα τραπεζικά συμφέροντα, τα οποία, ενώ εμφανίζονται να κόπτονται για την διάσωση της Ελλάδας, στην ουσία νοιάστηκαν αποκλειστικά για την δική τους επιβίωση, πωλώντας τα ελληνικά τους ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε φουσκωμένες τιμές. Τώρα ήρθε η σειρά να διασωθεί στοιχειωδώς και το κράτος, καθώς, αν βουλιάξει θα φτάσουμε να βιώσουμε στον οικονομικό κύκλο, στιγμές που θα φέρνουν στην μνήμη την παγκόσμια οικονομική κατάσταση πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Άρα η διεθνής οικονομική ελίτ πιέζει αυτή την στιγμή την ελληνική κυβέρνηση να ισοπεδώσει ταχύτατα το υφιστάμενο κοινωνικό μοντέλο και να αναδιαρθρώσει στο εσωτερικό τις οικονομικές σχέσεις σε ένα απολύτως νεοφιλελεύθερο πλαίσιο ώστε έγκαιρα να παρέμβουν στην αγορά των ομολόγων εισηγούμενοι την επιμήκυνση της λήξης τους, ώστε να ανασάνει κάπως η ελληνική οικονομία από το πρόβλημα αναχρηματοδότησης. Γνωρίζουν ότι αν το πράγμα δεν διευθετηθεί μέχρι τον χειμώνα, η ελληνική κρίση θα μεταβληθεί σε παγκόσμια κρίση με τα ίδια μάλιστα χαρακτηριστικά.
Αυτή την ώρα τα ευρω-ατλαντικά οικονομικά συμφέροντα συσκέπτονται για να καταλήξουν στο είδος της «ανταμοιβής» προς την ελληνική κυβέρνηση, που θα εμφανιστεί ασφαλώς, ως «ανταμοιβή» προς τον ελληνικό λαό για τις θυσίες του, κατασκευάζοντας ένα «νέο μηχανισμό διάσωσης» μακράς πνοής – πέραν δηλαδή του 2013 - που θα προνοεί για μια μορφή ήπιας αναδιάρθρωσης του χρέους, όπως την διατύπωσε πριν από λίγες μέρες ο Ρώσος υπουργός οικονομικών. Εγγυητής αυτού του «νέου μηχανισμού» προβλέπεται ασφαλώς να είναι το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Επιτροπή της ΕΕ. Προφανώς η επιχείρηση αυτή θα δοκιμαστεί στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο και θα διευκολυνθεί στον βαθμό που η ραστώνη του καλοκαιριού και η ντόπια διάρθρωση των πολιτικών σχέσεων εξασθενίσουν την λαϊκή αντίδραση.
Επ’ αυτού του σεναρίου, το οποίο περιλαμβάνει ασφαλώς και νομισματικές δικλείδες ασφαλείας, καλό ήταν να μην ερωτηθεί η κυβέρνηση. Μην αναγκάζετε τους κυβερνήτες μας να λένε διαρκώς ψέματα. Άλλωστε και να εκπονείται ένας τέτοιος μηχανισμός, ακόμα κι αν ενταχθούμε σε αυτόν … η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται ποτέ να προβεί στην χρήση του, όπως δεν προέβη και στην χρήση του προηγούμενου!
*Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι πολιτικός αναλυτής, διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ενώ άσκησε επί είκοσι χρόνια δημοσιογραφία στην Ελλάδα, εκ των οποίων τα δέκα ως παρουσιαστής ειδήσεων και εκπομπών.
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου . *
Από την στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου επέλεξε να καταστήσει την Ελλάδα συγκυριακά ως το πιο κρίσιμο πιόνι στην σκακιέρα της διεθνούς πολιτικής, ο παράγοντας χρόνος αποτέλεσε και αποτελεί ένα από τα κρισιμότερα μεγέθη για την διεθνή διαχείριση της ελληνικής κρίσης. Η πρόταση αυτή υπονοεί ασφαλώς ότι η ελληνική κρίση έχει καταστεί κρίσιμο μέγεθος για την εξέλιξη του παγκόσμιου συστήματος διάρθρωσης της εξουσίας.
Πολλοί φίλοι σχολιάζετε τούτη την προσέγγισή μου, θεωρώντας ότι υπερεκτιμώ την ικανότητα του Γιώργου Παπανδρέου και τον συγκυριακό ρόλο του στην παγκόσμια σκακιέρα πάνω στην οποία διαμορφώνονται αυτή την εποχή, όχι απλώς νέες σχέσεις εξουσίας, αλλά πολύ περισσότερο αυτή καθαυτή η έννοια της εξουσίας που θα χαρακτηρίζει τον παρόντα αιώνα. Προφανώς «με ερμηνεύετε» εσφαλμένα!
Η υπόθεση της ελληνικής κρίσης ξεπερνά κατά πολύ τον Γιώργο Παπανδρέου και την κυβέρνησή του, δεν αποτελεί δική του πρωτοβουλία και ούτε περιορίζεται στο πλαίσιο της ΕΕ.
Ο Γιώργος χορεύει στον ρυθμό που η διαμορφούμενη νέα παγκόσμια ελίτ υπαγορεύει. Η τυχοδιωκτική αυτή ελίτ συνεχίζει να αντιλαμβάνεται τις οικονομικές σχέσεις στο πλαίσιο του μονεταριστικού δόγματος που εννοεί τον χρόνο ως στοιχείο παραγωγής χρήματος και το χρήμα ως παραγωγό χρόνου για την άσκηση της εξουσίας της.
Εντός αυτού του πλαισίου λογικής αναπτύσσεται η φιλολογία για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ουδείς πιστεύει ότι ο «μηχανισμός» που πρόχειρα συστήθηκε για να συγκρατήσει την τυπική μορφή της χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους, μπορεί ν’ αντέξει περισσότερο από δύο χρόνια, καθώς ακόμη και οι πλέον συντηρητικές μελέτες εκτιμούν ότι το χρέος της Ελλάδας έως το 2013 θα έχει γίνει μη διαχειρήσιμο εγγίζοντας το 150% ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Το πραγματικό ερώτημα είναι πότε και όχι εάν η Ελλάδα θα προχωρήσει στην υποβολή αιτήματος για την αναδιάρθρωση του χρέους της. Και ασφαλώς ποιο θα είναι το περιεχόμενο αυτής της αναδιάρθρωσης και ποιοι οι εγγυητικοί μηχανισμοί για την εξυπηρέτηση του χρέους στο μέλλον.
Για την ακρίβεια, δεν είναι η ελληνική κυβέρνηση σήμερα που συζητά την «αναδιάρθρωση», αλλά οι ίδιοι οι πιστωτές της.
Αυτοί είναι που τρομάζουν με τον τρόπο που διαχειρίζεται τον χρόνο η ελληνική κυβέρνηση, καθώς αν η «αναδιάρθρωση» καθυστερήσει σημαντικά, τότε υπάρχει κίνδυνος, σε συνάρτηση με πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα, να βρεθούν αντιμέτωποι με «στάση πληρωμών» από το ελληνικό κράτος, κάτι που θα οδηγούσε σε ανυπολόγιστη ζημιά για τη νέα παγκόσμια ελίτ, όχι τόσο με οικονομικούς όρους όσο με πολιτικούς.
Επειδή, λοιπόν, πιστεύουν ότι η οικονομική πολιτική που υπαγορεύεται μέσω του «Μνημονίου», σε συνδυασμό με την απολύτως αντι-οικονομική προσέγγιση της ελληνικής κυβέρνησης, είναι αδύνατον να βελτιώσουν συνολικά την δημοσιονομική υπόσταση της χώρας μέσω της δραστικής μείωσης του ελλείμματος με παράλληλη αύξηση της φορολογίας και μείωση των δημόσιων δαπανών εν καιρώ ύφεσης, προτείνουν οι ίδιοι – ποικιλοτρόπως – την δημιουργία μίας φόρμουλας η οποία, με κοινή συμφωνία και ασφαλώς συνεργασία ΔΝΤ και ΕΚΤ θα οδηγούσε στις αρχές του φθινοπώρου στην παράταση της λήξης των ελληνικών ομολόγων. Έτσι πιστεύουν ότι θα σωθούν και οι τράπεζες και οι … πολιτικές θέσεις τους, ενώ θα μειωθεί ελάχιστα η αξία του ευρώ.
Οι ίδιοι πιστεύουν ότι ο χρόνος πλέον κυλά αντίστροφα και ότι εκτός από την διάσωση του τραπεζικού τομέα που βαφτίστηκε «μηχανισμός διάσωσης της Ελλάδας» και έτσι προβλήθηκε από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, θα πρέπει το διεθνές σύστημα να ασχοληθεί σοβαρά και με την δημοσιονομική διάσωση της χώρας. Μη σας φαίνετε περίεργο, οι «πιστωτές» μας έφτασαν να ενδιαφέρονται για την Ελλάδα περισσότερο από την κυβέρνησή της και τους συμμάχους της, καθώς πλέον γνωρίζουν ότι υπάρχει πιθανότητα να χαθεί ο πολιτικός έλεγχος στην χώρα και να βρεθούν με «χαρτιά» δίχως αντίκρισμα στο χέρι.
Δηλαδή οι άνθρωποι καταλήγουν στο ότι αρκετά βοηθήθηκαν τα τραπεζικά συμφέροντα, τα οποία, ενώ εμφανίζονται να κόπτονται για την διάσωση της Ελλάδας, στην ουσία νοιάστηκαν αποκλειστικά για την δική τους επιβίωση, πωλώντας τα ελληνικά τους ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε φουσκωμένες τιμές. Τώρα ήρθε η σειρά να διασωθεί στοιχειωδώς και το κράτος, καθώς, αν βουλιάξει θα φτάσουμε να βιώσουμε στον οικονομικό κύκλο, στιγμές που θα φέρνουν στην μνήμη την παγκόσμια οικονομική κατάσταση πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Άρα η διεθνής οικονομική ελίτ πιέζει αυτή την στιγμή την ελληνική κυβέρνηση να ισοπεδώσει ταχύτατα το υφιστάμενο κοινωνικό μοντέλο και να αναδιαρθρώσει στο εσωτερικό τις οικονομικές σχέσεις σε ένα απολύτως νεοφιλελεύθερο πλαίσιο ώστε έγκαιρα να παρέμβουν στην αγορά των ομολόγων εισηγούμενοι την επιμήκυνση της λήξης τους, ώστε να ανασάνει κάπως η ελληνική οικονομία από το πρόβλημα αναχρηματοδότησης. Γνωρίζουν ότι αν το πράγμα δεν διευθετηθεί μέχρι τον χειμώνα, η ελληνική κρίση θα μεταβληθεί σε παγκόσμια κρίση με τα ίδια μάλιστα χαρακτηριστικά.
Αυτή την ώρα τα ευρω-ατλαντικά οικονομικά συμφέροντα συσκέπτονται για να καταλήξουν στο είδος της «ανταμοιβής» προς την ελληνική κυβέρνηση, που θα εμφανιστεί ασφαλώς, ως «ανταμοιβή» προς τον ελληνικό λαό για τις θυσίες του, κατασκευάζοντας ένα «νέο μηχανισμό διάσωσης» μακράς πνοής – πέραν δηλαδή του 2013 - που θα προνοεί για μια μορφή ήπιας αναδιάρθρωσης του χρέους, όπως την διατύπωσε πριν από λίγες μέρες ο Ρώσος υπουργός οικονομικών. Εγγυητής αυτού του «νέου μηχανισμού» προβλέπεται ασφαλώς να είναι το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Επιτροπή της ΕΕ. Προφανώς η επιχείρηση αυτή θα δοκιμαστεί στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο και θα διευκολυνθεί στον βαθμό που η ραστώνη του καλοκαιριού και η ντόπια διάρθρωση των πολιτικών σχέσεων εξασθενίσουν την λαϊκή αντίδραση.
Επ’ αυτού του σεναρίου, το οποίο περιλαμβάνει ασφαλώς και νομισματικές δικλείδες ασφαλείας, καλό ήταν να μην ερωτηθεί η κυβέρνηση. Μην αναγκάζετε τους κυβερνήτες μας να λένε διαρκώς ψέματα. Άλλωστε και να εκπονείται ένας τέτοιος μηχανισμός, ακόμα κι αν ενταχθούμε σε αυτόν … η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται ποτέ να προβεί στην χρήση του, όπως δεν προέβη και στην χρήση του προηγούμενου!
*Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι πολιτικός αναλυτής, διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ενώ άσκησε επί είκοσι χρόνια δημοσιογραφία στην Ελλάδα, εκ των οποίων τα δέκα ως παρουσιαστής ειδήσεων και εκπομπών.
Θαν. Γιαννόπουλος: “Μόνο εγώ έχω πιθανότητες να πάρω τις εκλογές. Με όποια άλλη πρόταση είναι χαμένη...”
energoipoliteskv.blogspot.com
Άλλο ένα πρόβλημα ήρθε να προστεθεί στα τόσα που αντιμετωπίζει τον τελευταίο καιρό ο Νομάρχης Φθιώτιδας Θανάσης Χειμάρας. Το νέο πρόβλημα ακούει στο όνομα του "κολλητού" του, βουλευτή Φθιώτιδας, Θανάση Γιαννόπουλου και αφορά την διεκδίκηση της υποψηφιότητας του Περιφερειάρχη στη Στερεά Ελλάδας. Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις του τελευταίου στην τοπική εφημερίδα "Ημέρα" που ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί την υποψηφιότητα του νυν Νομάρχη Φθιώτιδας, όπως και κάθε άλλου υποψήφιου, "...ως χαμένη υπόθεση". Διαβάστε, αναλυτικά όσα αναφέρει η εφημερίδα.
Ανατρέπει το σκηνικό στη Ν.Δ. η χθεσινή δήλωση του βουλευτή Φθιώτιδας της Ν.Δ. και πρώην Υφυπουργού Υγείας Θανάση Γιαννόπουλου, ο οποίος ανοιχτά πλέον βάζει υποψηφιότητα να διεκδικήσει το χρίσμα της Ν.Δ. για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Είναι η πρώτη φορά που ο βουλευτής Φθιώτιδας ανοίγει τα χαρτιά του σε όλα τα επίπεδα και μάλιστα με έναν συγκεκριμένο τρόπο που δεν χωρά καμία αμφισβήτηση και από κανέναν.
«Ένας ο οποίος θα μπορούσε να έχει υψηλές πιθανότητες για να πάρει την Περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας, είμαι εγώ» δηλώνει για πρώτη φορά ο πρώην υφυπουργός Υγείας και σπεύδει αμέσως να διευκρινίσει πως «μπορεί να ακούγεται εγωιστικό αυτό αλλά πρέπει να λέμε και κάποιες αλήθειες. Οποιαδήποτε άλλη πρόταση νομίζω ότι θα είναι χαμένη».
Τη δήλωση αυτή έκανε ο κ. Γιαννόπουλος στο Κανάλι 1 του Πειραιά χθες το μεσημέρι και την επιβεβαίωσε μιλώντας χθες το βράδυ στην «Η».
Όπως δήλωσε στην «Η» ο κ. Θανάσης Γιαννόπουλος «η κίνησή μου αυτή είναι επιβεβλημένη για να μη μου λένε εκ των υστέρων άλλα πράγματα. Ουδέποτε είχα ρόλο οπισθοφύλακα».
Ο βουλευτής Φθιώτιδας της Ν.Δ. σε κάθε περίπτωση με τη δήλωσή του αυτή στέλνει μήνυμα στην ηγεσία του κόμματος «για να λάβει σοβαρά υπόψιν της τα δεδομένα» όπως χαρακτηριστικά σημειώνει.
Πάντως σπεύδει να διευκρινίσει κάτι που έχει επαναλάβει πολλές φορές στο παρελθόν, ότι «σε κάθε περίπτωση θα βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις αυτόν που θα προκρίνει το κόμμα της Ν.Δ» ενώ συγχρόνως σημειώνει με έμφαση πως «άλλωστε το έχουν δηλώσει και στο παρελθόν αλλά και το έχω πει κατ' ιδίαν και στον Θανάση Χειμάρα».
Ανεξάρτητα όμως αν η δήλωση του Θανάση Γιαννόπουλου έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την βεβαιότητα που διαρρέει το επιτελείο του Θανάση Χειμάρα σε σχέση με την κομματική πρόκριση, ο κ. Θανάσης Γιαννόπουλος σε κάθε περίπτωση διευκρινίζει πως «δεν έχω απέναντί μου κανέναν. Άλλωστε έχω δηλώσει ότι έχω πιθανότητες και σε καμιά περίπτωση δεν έχω δηλώσει ότι έχω βεβαιότητα».
Ο ίδιος μάλιστα υποστηρίζει πως «δεν είναι του τύπου μου να κλαψουρίζω μετά τις εκλογές. Μου αρέσει να ξηγιέμαι αντρίκια». Ωστόσο ο κ. Θανάσης Γιαννόπουλος επιβεβαιώνει ότι το συγκεκριμένο μήνυμα το έχει στείλει και στον πρόεδρο του κόμματος τον κ. Αντώνη Σαμαρά. «Είχα υποχρέωση να μεταφέρω στον πρόεδρο στις δικές μου θέσεις και απόψεις. Το έκανα και νομίζω ξηγήθηκα αντρίκια…» υπογραμμίζει ο κ. Θανάσης Γιαννόπουλος μιλώντας στην «Η».
Πάντως σε κάθε περίπτωση ο βουλευτής της Ν.Δ. το εκλογικό αποτέλεσμα δηλαδή το αποτέλεσμα των εκλογών του ερχόμενου Νοέμβρη ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην εκλογή των περιφερειαρχών ένα crash test για τα κόμματα, πολύ δε περισσότερο για τη Ν.Δ..
Ο κ. Θανάσης Γιαννόπουλος απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Βασίλη Σκουρή και η Μαριτίνα Ζαφειριάδου στο ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά σχολίασε για τις ερχόμενες εκλογές πως «θα είναι πάντως εκλογές που θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις συζητήσεων, προβληματισμού και βεβαίως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα θα υπάρξει και η κριτική, ότι αν είχαμε κάνει αυτούς τους χειρισμούς θα είχαμε πάει καλύτερα. Τέλος πάντων δεν μπορούμε να προδικάσουμε τίποτα γιατί θα εκφραστεί πιο ελεύθερα ο ελληνικός λαός. Δεν θα εκφραστεί με την «κάπα» του κόμματος, είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της ΝΔ.Θα εκφραστούν ελεύθερα οι πολίτες, θα βρεθούν μεταξύ τους και θα αποφασίσουν για τον τοπικό τους άρχοντα. Ιδιαίτερα δε μεγάλης σημασίας θα είναι το επίπεδο των περιφερειών».
Οι προεκτάσεις
Είναι βέβαιο πλέον πως με τη δήλωσή του ο κ. Θανάσης Γιαννόπουλος θέλει να στείλει ένα συγκεκριμένο μήνυμα προς την ηγεσία της Ν.Δ. σε σχέση με τη Στερεά Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο, ούτε μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοιο, ότι επιλέγει αυτή τη χρονική στιγμή ο έμπειρος κατά τα άλλα βουλευτής της Ν.Δ. να καταθέσει δημόσια την πρότασή του και παράλληλα και τις δικές του απόψεις. Ολα πλέον συγκλίνουν ότι η Ν.Δ. ίσως είναι αρκετά κοντά στην τελική επιλογή του υποψηφίου, που σύμφωνα με πληροφορίες σε κάθε περίπτωση δεν αναμένεται να είναι μετά τις 20 Ιουλίου.
Όλο αυτό το σκηνικό έρχεται και σε μια φάση που από τη δική του πλευρά ο νομάρχης Φθιώτιδας κ. Θανάσης Χειμάρας, ως διεκδικητής του χρίσματος, επιχειρεί σε όλα τα επίπεδα να προκαταλάβει τις εξελίξεις, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ενεργοποίηση της υποψηφιότητας. Η δήλωση του Θανάση Γιαννόπουλου που έρχεται σ' αυτή τη φάση έχει και άλλα στοιχεία, τα οποία έχουν σχέση με τις ίδιες τις χρονικές διαδικασίες αλλά και τον κύκλο των στελεχών τα οποία ενεργοποιούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Πρώτα και κύρια εισάγοντας τις θέσεις του στον δημόσιο διάλογο τόσο σε κομματικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο βάζει ένα φρένο στις εξελίξεις, που σε κάθε περίπτωση αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες.
Εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία στη δήλωση του Θανάση Γιαννόπουλου είναι το γεγονός ότι ο ίδιος δείχνει έτοιμος να φύγει από το Κοινοβούλιο για να διεκδικήσει τη θέση του Περιφερειάρχη. Είναι δηλαδή ανάμεσα σε εκείνους οι οποίοι βλέπουν να μειώνεται ο ρόλος των βουλευτών και ακολουθεί μια αντίστροφη πορεία από ότι ακολουθούσαν τα προηγούμενα χρόνια οι πολιτικοί.
Σε κάθε περίπτωση όμως η δήλωση του Θανάση Γιαννόπουλου έχει και ξεχωριστή αξία σε ό,τι αφορά τις τελικές επιλογές της Ν.Δ. αφού ουσιαστικά τοποθετεί τον πήχη σε συγκεκριμένο σημείο, περιμένοντας τα οποιαδήποτε αποτέλεσμα από την ηγεσία του κόμματος.
Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο γεγονός ότι ο ίδιος ο βουλευτής της Ν.Δ. θεωρεί «χαμένη» κάθε διαφορετική πρόταση, γεγονός το οποίο αναμένεται να προκαλέσει κραδασμούς στο κτίριο της Νομαρχίας. Βασικό στοιχείο είναι τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα σύμφωνα με τα οποία η Ν.Δ. στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ακολουθεί με 11,5 μονάδες το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Βεβαίως σε κάθε περίπτωση η δήλωση αυτή του Θανάση Γιαννόπουλου και ιδιαίτερα, ο απόλυτος χαρακτήρας «χαμένη» επιλογή δεν αποκλείεται να έχει σχέση και με τη στάση του ΛΑΟΣ ενώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι οι επαφές του Θανάση Γιαννόπουλου με το Γιώργο Καρατζαφέρη είναι ιδιαίτερα έντονες. Ο ίδιος πάντως απέφυγε την οποιαδήποτε αναφορά. Ωστόσο όμως έμμεσα είναι ορατό και ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ότι δηλαδή μόνο ο ίδιος έχει εξασφαλίσει την στήριξη και την ενίσχυση του Γιώργου Καρατζαφέρη. Εμμεσα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι αν δεν είναι ο ίδιος υποψήφιος, ενδεχόμενα ο Γιώργος Καρατζαφέρης να κατεβάσει δικό του υποψήφιο.
Κάτω από το συγκεκριμένο πρίσμα είναι αναμενόμενο οι επόμενες μέρες να είναι κρίσιμες αφού όλα δείχνουν ότι η Ν.Δ. είναι πολύ κοντά στην αφετηρία της ανακοίνωσης των υποψηφίων για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και ο ίδιος ο Θανάσης Γιαννόπουλος έστειλε ήδη το δικό του μήνυμα.
Από......lamianews
Η εκπροσώπηση των νέων σήμερα
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Η εκπροσώπηση των νέων και η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή της νεολαίας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων αποτέλεσε επί σειρά ετών πάγιο αίτημα το οποίο διατυπωνόταν από πολλούς διαφορετικούς φορείς όπως σύλλογοι νέων, σύλλογοι φοιτητών και πολιτικές νεολαίες. Η εκπροσώπηση αυτή έχει περάσει από διάφορα στάδια με τη δημιουργία θεσμών όπως το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας (Ε.ΣΥ.Ν.), τα Δημοτικά Συμβούλια Νέων (ΔΗ.ΣΥ.Ν.) και τα Νομαρχιακά συμβούλια Νέων (ΝΟ.ΣΥ.Ν.). Το Ε.ΣΥ.Ν. συνεχίζει να υφίσταται μέχρι τις μέρες μας αν και είναι κοινή παραδοχή ότι δεν επιτελεί τον ρόλο του και κυρίως δεν αποτελεί όργανο, γνήσιας αντιπροσώπευσης της νεολαίας ολόκληρης της χώρας. Τα ΔΗ.ΣΥ.Ν. αντικαταστάθηκαν πριν από λίγα χρόνια από τα Τοπικά Συμβούλια Νέων (ΤΟ.ΣΥ.Ν.) ενώ τα ΝΟ.ΣΥ.Ν. καθώς και το τότε συντονιστικό όργανο τους η Κεντρική Ένωση Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίου Νέων (ΚΕ.ΔΗ.ΝΟ.ΣΥ.ΝΕ.) καταργήθηκαν. Παρά το γεγονός ότι προβλεπόταν η εκ νέου λειτουργία τους, υπό άλλο νομικό πλαίσιο, αυτό δεν συνέβη ποτέ και ως θεσμοθετημένες δομές εκπροσώπησης της νεολαίας έμειναν, επί της ουσίας, μόνο τα ΤΟ.ΣΥ.Ν.
Τα Τοπικά Συμβούλια Νέων είναι για πολλούς νέους το μέσον μέσα από το οποίο, παρά τις τρομερές θεσμικές, οργανωτικές και λειτουργικές του αδυναμίες, εκφράζουν τις ανησυχίες τους, τους φόβους τους, τις προτάσεις τους, την ελπίδα τους και παράλληλα αυτή η έκφραση έχει θεσμικό χαρακτήρα. Ωστόσο αυτός ο θεσμός, με τον τρόπο που είναι αυτή τη στιγμή διαμορφωμένος, στην εξέλιξη του διατρέχει κίνδυνο συρρίκνωσης κοινωνικής και θεσμικής. Είναι αυτοδιοικητικός θεσμός ο οποίος με την παρούσα μορφή του δεν κοστίζει σχεδόν τίποτα επιπλέον στο ελληνικό δημόσιο, επαφίεται η δράση του και η ανάληψη πρωτοβουλιών στα εκλεγμένα μέλη του και που παρά ταύτα δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα ο τρόπος με τον οποίο θα εξακολουθήσει να υπάρχει.
Από την ανακοίνωση του προσχεδίου ακόμα του Καλλικράτη μέχρι και την κατάθεση του νομοσχεδίου με την τελική του μορφή στην ελληνική Βουλή, παρά το γεγονός ότι τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. αποτελούν αυτοδιοικητική δομή, δεν υπάρχει σε αυτόν ούτε μία αναφορά. Η μη αναφορά τους στο κατεξοχήν αυτοδιοικητικό νομοσχέδιο σε συνδυασμό με την αδρανή στάση της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς (Γ.Γ.Ν.Γ.), σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο θέμα, συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι ο θεσμός αυτός οδηγείται προοδευτικά προς την πλήρη απαξίωση. Δεν πρέπει φυσικά να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι στο νομοσχέδιο Καλλικράτης δίνει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, για πρώτη φορά στη χώρα μας, από την ηλικία των δεκαοκτώ ετών. Σε ό,τι αφορά τη Γ.Γ.Ν.Γ. οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι είχε πράξει μία προσπάθεια να συγκεντρώσει γνώμες και απόψεις, από κάθε ενδιαφερόμενο να καταθέσει τέτοια, με σκοπό την αναδιάρθρωση και τη βελτίωση του θεσμού. Πολλοί νέοι και νέες έσπευσαν τότε να καταγράψουν τις απόψεις τους, μεταξύ αυτών και οι υπογράφοντες του παρόντος κειμένου. Μετά τη συλλογή των ιδεών και των απόψεων όμως δεν υπήρξε τίποτε άλλο παρά εκκωφαντική σιωπή.
Όπως και άνωθεν αναφέρεται, υπήρχαν σοβαρές αδυναμίες στον παρόν τρόπο λειτουργίας του και θα ήταν σωστό να αναλυθούν μερικές από αυτές. Πρώτη και τρανταχτή αδυναμία ήταν και είναι ο τρόπος συμμετοχής των νέων που το επιθυμούν. Ο κάθε ενδιαφερόμενος και η κάθε ενδιαφερόμενη έπρεπε πρώτα να εγγραφούν αυτοβούλως στα μητρώα νέων του κάθε Δήμου και μετέπειτα να έχουν το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεστε για το Τοπικό Συμβούλιο Νέων. Από μόνη της αυτή η διαδικασία παρεμποδίζει τη συμμετοχή αρκετών νέων που θα επιθυμούσαν να συμμετέχουν και επειδή η διαδικασία εγγραφής αποφασίζεται από την Δημοτική Αρχή κάποιος κατανοεί ότι εδώ τίθεται και ένα θέμα Δημοκρατικότητας της διαδικασίας η οποία Δημοκρατικότητα επαφίεται εξολοκλήρου στις διαθέσεις της Δημοτικής Αρχής. Θεωρούμε αδιανόητο να πρέπει οποιοσδήποτε ελεύθερος άνθρωπος, που ζει σε μία Δημοκρατική κοινωνία, να πρέπει να συμπληρώσει υπεύθυνη δήλωση για να ασκήσει το οποιοδήποτε θεσμοθετημένο δικαίωμά του. Σκεφτείτε να έπρεπε να κάνετε υπεύθυνη δήλωση για να μπορείτε να ψηφίσετε στις Δημοτικές, στις Νομαρχιακές ή και στις Βουλευτικές εκλογές. Στοιχεία που συνηγορούν επίσης στο να κατατείνει κάποιος στην άποψη ότι η διαδικασία αυτή υποβαθμίζει εν τη γενέσει του τον θεσμό, μπορεί κάποιος εύκολα να συλλέξει παρατηρώντας τους Δήμους που έχουν μεγάλα μητρώα νέων, άρα και ακολούθησαν μία ανοιχτή διαδικασία, στους οποίους τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. λειτουργούν σε ικανοποιητικό βαθμό. Στην πλειοψηφία τους όμως οι Δήμοι ούτε θέλησαν να κάνουν γνωστό τότε εγχείρημα της Δημιουργίας Τοπικών Συμβουλίων Νέων, το κράτησαν σχεδόν κρυφό, έκαναν με επιλεκτικό τρόπο τις εγγραφές στα μητρώα νέων και εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος ότι σε όλους αυτούς τους Δήμους τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. στην καλύτερη περίπτωση υπολειτουργούν.
Μία δεύτερη αδυναμία τους και τελευταία αναφορά μας σε αυτές (προφανώς δεν είναι μόνον αυτές), είναι ο τρόπος αντιπροσώπευσης ο οποίος γίνεται με έναν μοναδικό, σαφή και πολύ περιορισμένο τρόπο. Αυτός είναι του δικαιώματος λόγου του Προέδρου του ΤΟ.ΣΥ.Ν. στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτόματα γίνεται απολύτως κατανοητό ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων η φωνή της Νεολαίας και δεν ακούγεται γνήσια, κάτι που απορρέει και από την πρώτη αδυναμία του θεσμού που περιγράφεται σε αυτό το κείμενο, αλλά κυρίως είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμο. Η ουσία όμως της ύπαρξης του θεσμού δεν είναι απλά να λέει κάποιος μία γνώμη, που νομίζει ότι αντιπροσωπεύει την τοπική νεολαία αλλά η ουσιαστική συμμετοχή και η συνδιαμόρφωση των προτάσεων και των πολιτικών που εφαρμόζονται από τον Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης που υπάρχουν εκλεγμένα Συμβούλια Νέων. Υπάρχουν πολλές προτάσεις που έχουν ακουστεί για το πως θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Το δικαίωμα ψήφου στο Δημοτικό Συμβούλιο είναι η πλέον διατυπωμένη και συζητημένη πρόταση και για την οποίο οι απόψεις, για πολλούς λόγους, διίστανται. Θα πρέπει να τονιστεί ότι το δικαίωμα ψήφου θα έδινε, στο όργανο εκπροσώπησης της τοπικής νεολαίας, το δικαίωμα της συναπόφαση. Ακόμα πιο ουσιαστικό στοιχείο το οποίο αυτή τη στιγμή εκλείπει είναι η δυνατότητα αναδιαμόρφωσης των πολιτικών, κυρίως αυτών που αφορούν τη νεολαία και όλων των ζητημάτων που την αφορούν και σε αυτή θα πρέπει να επικεντρωθούμε. Υπάρχουν και εδώ αρκετές προτάσεις που έχουν ακουστεί αλλά δεν είναι το θέμα του κειμένου η ανάλυσή τους.
Για να μπορούμε να μιλάμε όμως κάποια στιγμή για μία ολοκληρωμένη, σε θεσμικό επίπεδο, έκφραση της νέας γενιάς, θα πρέπει να εξαπλώσουμε αυτή, παραλληλίζοντάς τη και με τους υπόλοιπους αυτοδιοικητικούς οργανισμούς, πέραν των Δήμων, μέχρι και την αναδιάρθρωση του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας. Σε ό,τι έχει σχέση με το Ε.ΣΥ.Ν., είναι κοινά παραδεκτό ότι όχι μόνο δεν εκπροσωπεί την ελληνική νέα γενιά με την υφιστάμενη μορφή του αλλά πρέπει να αλλάξει ολοκληρωτικά και το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του και ο τρόπος άσκησής τους αλλά και να εκδημοκρατιστεί ο τρόπος εκλογής του.
Κλείνοντας, θέλουμε να δηλώσουμε την πεποίθηση μας ότι πρέπει να ανοίξουμε έναν οργανωμένο διάλογο, με σαφή προσανατολισμό και ρεαλιστική οπτική ώστε να εντοπιστούν ποια είναι τα στοιχεία τα οποία πρέπει να αλλάξουν και ποια πρέπει να είναι αυτά τα οποία πρέπει να προστεθούν, τόσο ειδικά όσο και γενικότερα, στη θεσμική εκπροσώπηση των νέων.
Παπαγόρας Αντώνιος,
Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Νέων Δήμου Αταλάντης
Σιώκας Αποστόλης,
Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Νέων Δήμου Μοσχάτου
Η εκπροσώπηση των νέων και η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή της νεολαίας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων αποτέλεσε επί σειρά ετών πάγιο αίτημα το οποίο διατυπωνόταν από πολλούς διαφορετικούς φορείς όπως σύλλογοι νέων, σύλλογοι φοιτητών και πολιτικές νεολαίες. Η εκπροσώπηση αυτή έχει περάσει από διάφορα στάδια με τη δημιουργία θεσμών όπως το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας (Ε.ΣΥ.Ν.), τα Δημοτικά Συμβούλια Νέων (ΔΗ.ΣΥ.Ν.) και τα Νομαρχιακά συμβούλια Νέων (ΝΟ.ΣΥ.Ν.). Το Ε.ΣΥ.Ν. συνεχίζει να υφίσταται μέχρι τις μέρες μας αν και είναι κοινή παραδοχή ότι δεν επιτελεί τον ρόλο του και κυρίως δεν αποτελεί όργανο, γνήσιας αντιπροσώπευσης της νεολαίας ολόκληρης της χώρας. Τα ΔΗ.ΣΥ.Ν. αντικαταστάθηκαν πριν από λίγα χρόνια από τα Τοπικά Συμβούλια Νέων (ΤΟ.ΣΥ.Ν.) ενώ τα ΝΟ.ΣΥ.Ν. καθώς και το τότε συντονιστικό όργανο τους η Κεντρική Ένωση Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίου Νέων (ΚΕ.ΔΗ.ΝΟ.ΣΥ.ΝΕ.) καταργήθηκαν. Παρά το γεγονός ότι προβλεπόταν η εκ νέου λειτουργία τους, υπό άλλο νομικό πλαίσιο, αυτό δεν συνέβη ποτέ και ως θεσμοθετημένες δομές εκπροσώπησης της νεολαίας έμειναν, επί της ουσίας, μόνο τα ΤΟ.ΣΥ.Ν.
Τα Τοπικά Συμβούλια Νέων είναι για πολλούς νέους το μέσον μέσα από το οποίο, παρά τις τρομερές θεσμικές, οργανωτικές και λειτουργικές του αδυναμίες, εκφράζουν τις ανησυχίες τους, τους φόβους τους, τις προτάσεις τους, την ελπίδα τους και παράλληλα αυτή η έκφραση έχει θεσμικό χαρακτήρα. Ωστόσο αυτός ο θεσμός, με τον τρόπο που είναι αυτή τη στιγμή διαμορφωμένος, στην εξέλιξη του διατρέχει κίνδυνο συρρίκνωσης κοινωνικής και θεσμικής. Είναι αυτοδιοικητικός θεσμός ο οποίος με την παρούσα μορφή του δεν κοστίζει σχεδόν τίποτα επιπλέον στο ελληνικό δημόσιο, επαφίεται η δράση του και η ανάληψη πρωτοβουλιών στα εκλεγμένα μέλη του και που παρά ταύτα δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα ο τρόπος με τον οποίο θα εξακολουθήσει να υπάρχει.
Από την ανακοίνωση του προσχεδίου ακόμα του Καλλικράτη μέχρι και την κατάθεση του νομοσχεδίου με την τελική του μορφή στην ελληνική Βουλή, παρά το γεγονός ότι τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. αποτελούν αυτοδιοικητική δομή, δεν υπάρχει σε αυτόν ούτε μία αναφορά. Η μη αναφορά τους στο κατεξοχήν αυτοδιοικητικό νομοσχέδιο σε συνδυασμό με την αδρανή στάση της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς (Γ.Γ.Ν.Γ.), σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο θέμα, συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι ο θεσμός αυτός οδηγείται προοδευτικά προς την πλήρη απαξίωση. Δεν πρέπει φυσικά να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι στο νομοσχέδιο Καλλικράτης δίνει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, για πρώτη φορά στη χώρα μας, από την ηλικία των δεκαοκτώ ετών. Σε ό,τι αφορά τη Γ.Γ.Ν.Γ. οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι είχε πράξει μία προσπάθεια να συγκεντρώσει γνώμες και απόψεις, από κάθε ενδιαφερόμενο να καταθέσει τέτοια, με σκοπό την αναδιάρθρωση και τη βελτίωση του θεσμού. Πολλοί νέοι και νέες έσπευσαν τότε να καταγράψουν τις απόψεις τους, μεταξύ αυτών και οι υπογράφοντες του παρόντος κειμένου. Μετά τη συλλογή των ιδεών και των απόψεων όμως δεν υπήρξε τίποτε άλλο παρά εκκωφαντική σιωπή.
Όπως και άνωθεν αναφέρεται, υπήρχαν σοβαρές αδυναμίες στον παρόν τρόπο λειτουργίας του και θα ήταν σωστό να αναλυθούν μερικές από αυτές. Πρώτη και τρανταχτή αδυναμία ήταν και είναι ο τρόπος συμμετοχής των νέων που το επιθυμούν. Ο κάθε ενδιαφερόμενος και η κάθε ενδιαφερόμενη έπρεπε πρώτα να εγγραφούν αυτοβούλως στα μητρώα νέων του κάθε Δήμου και μετέπειτα να έχουν το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεστε για το Τοπικό Συμβούλιο Νέων. Από μόνη της αυτή η διαδικασία παρεμποδίζει τη συμμετοχή αρκετών νέων που θα επιθυμούσαν να συμμετέχουν και επειδή η διαδικασία εγγραφής αποφασίζεται από την Δημοτική Αρχή κάποιος κατανοεί ότι εδώ τίθεται και ένα θέμα Δημοκρατικότητας της διαδικασίας η οποία Δημοκρατικότητα επαφίεται εξολοκλήρου στις διαθέσεις της Δημοτικής Αρχής. Θεωρούμε αδιανόητο να πρέπει οποιοσδήποτε ελεύθερος άνθρωπος, που ζει σε μία Δημοκρατική κοινωνία, να πρέπει να συμπληρώσει υπεύθυνη δήλωση για να ασκήσει το οποιοδήποτε θεσμοθετημένο δικαίωμά του. Σκεφτείτε να έπρεπε να κάνετε υπεύθυνη δήλωση για να μπορείτε να ψηφίσετε στις Δημοτικές, στις Νομαρχιακές ή και στις Βουλευτικές εκλογές. Στοιχεία που συνηγορούν επίσης στο να κατατείνει κάποιος στην άποψη ότι η διαδικασία αυτή υποβαθμίζει εν τη γενέσει του τον θεσμό, μπορεί κάποιος εύκολα να συλλέξει παρατηρώντας τους Δήμους που έχουν μεγάλα μητρώα νέων, άρα και ακολούθησαν μία ανοιχτή διαδικασία, στους οποίους τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. λειτουργούν σε ικανοποιητικό βαθμό. Στην πλειοψηφία τους όμως οι Δήμοι ούτε θέλησαν να κάνουν γνωστό τότε εγχείρημα της Δημιουργίας Τοπικών Συμβουλίων Νέων, το κράτησαν σχεδόν κρυφό, έκαναν με επιλεκτικό τρόπο τις εγγραφές στα μητρώα νέων και εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος ότι σε όλους αυτούς τους Δήμους τα ΤΟ.ΣΥ.Ν. στην καλύτερη περίπτωση υπολειτουργούν.
Μία δεύτερη αδυναμία τους και τελευταία αναφορά μας σε αυτές (προφανώς δεν είναι μόνον αυτές), είναι ο τρόπος αντιπροσώπευσης ο οποίος γίνεται με έναν μοναδικό, σαφή και πολύ περιορισμένο τρόπο. Αυτός είναι του δικαιώματος λόγου του Προέδρου του ΤΟ.ΣΥ.Ν. στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτόματα γίνεται απολύτως κατανοητό ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων η φωνή της Νεολαίας και δεν ακούγεται γνήσια, κάτι που απορρέει και από την πρώτη αδυναμία του θεσμού που περιγράφεται σε αυτό το κείμενο, αλλά κυρίως είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμο. Η ουσία όμως της ύπαρξης του θεσμού δεν είναι απλά να λέει κάποιος μία γνώμη, που νομίζει ότι αντιπροσωπεύει την τοπική νεολαία αλλά η ουσιαστική συμμετοχή και η συνδιαμόρφωση των προτάσεων και των πολιτικών που εφαρμόζονται από τον Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης που υπάρχουν εκλεγμένα Συμβούλια Νέων. Υπάρχουν πολλές προτάσεις που έχουν ακουστεί για το πως θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Το δικαίωμα ψήφου στο Δημοτικό Συμβούλιο είναι η πλέον διατυπωμένη και συζητημένη πρόταση και για την οποίο οι απόψεις, για πολλούς λόγους, διίστανται. Θα πρέπει να τονιστεί ότι το δικαίωμα ψήφου θα έδινε, στο όργανο εκπροσώπησης της τοπικής νεολαίας, το δικαίωμα της συναπόφαση. Ακόμα πιο ουσιαστικό στοιχείο το οποίο αυτή τη στιγμή εκλείπει είναι η δυνατότητα αναδιαμόρφωσης των πολιτικών, κυρίως αυτών που αφορούν τη νεολαία και όλων των ζητημάτων που την αφορούν και σε αυτή θα πρέπει να επικεντρωθούμε. Υπάρχουν και εδώ αρκετές προτάσεις που έχουν ακουστεί αλλά δεν είναι το θέμα του κειμένου η ανάλυσή τους.
Για να μπορούμε να μιλάμε όμως κάποια στιγμή για μία ολοκληρωμένη, σε θεσμικό επίπεδο, έκφραση της νέας γενιάς, θα πρέπει να εξαπλώσουμε αυτή, παραλληλίζοντάς τη και με τους υπόλοιπους αυτοδιοικητικούς οργανισμούς, πέραν των Δήμων, μέχρι και την αναδιάρθρωση του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας. Σε ό,τι έχει σχέση με το Ε.ΣΥ.Ν., είναι κοινά παραδεκτό ότι όχι μόνο δεν εκπροσωπεί την ελληνική νέα γενιά με την υφιστάμενη μορφή του αλλά πρέπει να αλλάξει ολοκληρωτικά και το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του και ο τρόπος άσκησής τους αλλά και να εκδημοκρατιστεί ο τρόπος εκλογής του.
Κλείνοντας, θέλουμε να δηλώσουμε την πεποίθηση μας ότι πρέπει να ανοίξουμε έναν οργανωμένο διάλογο, με σαφή προσανατολισμό και ρεαλιστική οπτική ώστε να εντοπιστούν ποια είναι τα στοιχεία τα οποία πρέπει να αλλάξουν και ποια πρέπει να είναι αυτά τα οποία πρέπει να προστεθούν, τόσο ειδικά όσο και γενικότερα, στη θεσμική εκπροσώπηση των νέων.
Παπαγόρας Αντώνιος,
Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Νέων Δήμου Αταλάντης
Σιώκας Αποστόλης,
Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Νέων Δήμου Μοσχάτου
Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010
Η λύση στην κρίση
Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Όλοι μοιάζει σήμερα να αναζητούν μια κάποια λύση ως προς την κρίση που ταλανίζει την χώρα. Σαχλαμάρες! Στη πραγματικότητα κανένας δεν αναζητεί …λύση. Απάντηση σε ερωτήματα που ο καθένας θέτει με κριτήριο το δικό του συμφέρον στην συγκυρία αναζητεί. Αυτό από μόνο του δεν είναι κακό. Είναι απολύτως φυσιολογικό. Δεν υπάρχουν αντικειμενικές λύσεις. Αντικειμενικότητα η πολιτική πρακτική αποκτά αποκλειστικά μέσω της κοινωνικοποιητικής διαδικασίας.
Άρα το ερώτημα είναι αν η κρίση αντιμετωπίζεται σήμερα μέσω μιας δημοκρατικής κοινωνικοποιητικής διαδικασίας ή όχι. Η απάντηση είναι κοινός τόπος: προφανώς όχι, καθώς όχι μόνον ο λαός δεν μετέχει στις αποφάσεις που έχουν ως αποτέλεσμα την κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά πολύ περισσότερο η χώρα κυβερνάται πλέον με κανόνα το Μνημόνιο και όχι το Σύνταγμα – όπως παραδέχονται και υπουργοί της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση πέτυχε να αντιστρέψει την φιλοσοφία του Συνταγματικού Δικαίου. Δεν νομοθετεί ξεκινώντας από αυτό, αλλά αγνοώντας το εντελώς σαν να μην υπάρχει, υποστηρίζοντας ότι αν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της με βάση το Μνημόνιο – η ύπαρξη του οποίου και μόνον παραβιάζει τη συντακτική τάξη του ελληνικού κράτους – κριθούν αντισυνταγματικές από τα δικαστήρια στο μέλλον …θα δούμε τι μπορεί να γίνει! Ο έλληνας νομοθέτης λοιπόν αναζητεί λύση στη κρίση παραβιάζοντας την δημοκρατική τάξη στη χώρα με τον πλέον χυδαίο τρόπο: αγνοώντας το Σύνταγμα.
Αυτό σημαίνει ότι ο νομοθέτης μας αγνοεί την θεσμική πηγή της εξουσίας του. Ασκεί τα καθήκοντα με έναν «ημι-επαναστατικό» τρόπο! Κάνει ότι κάνουν οι χούντες, αλλά με μια κρίσιμη διαφορά. Αυτές αναστέλλουν την εφαρμογή διατάξεων του Συντάγματος, ενώ η σημερινή κυβέρνηση τις παραβιάζει συνειδητά, αφήνοντας τον δικαστή να κρίνει για την συνταγματικότητα των νόμων του κράτους, αργότερα.
Έτσι όμως δεν προσβάλλονται απλώς κάποιες συνταγματικές διατάξεις, αλλά αυτή καθαυτή η φύση του Συνάγματος στη χώρα μας, που προνοεί η νομοθετική λειτουργία να πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Σ. και όχι απλώς να ελέγχεται δικαστικά σε αυτό το πλαίσιο.
Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι χειρότερο από εκείνο που πράττουν χούντες....
Περιστέλλει την λαϊκή κυριαρχία άδηλα και αυτό το ονομάζει περιστολή της εθνικής κυριαρχίας στη συγκυρία εξαιτίας της κατάστασης ανάγκης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Αυτή είναι η έννοια του Μνημονίου. Το θέμα δεν είναι ασφαλώς αν η κυβερνητική πλειοψηφία στη βουλή έχει αυτό το δικαίωμα – προφανώς δεν το έχει στο πλαίσιο του Σ. – αλλά αν ο λαός νομιμοποιεί αυτή την πρακτική που ουσιαστικά καθιστά ολόκληρο το πολιτειακό οικοδόμημα της Ελλάδας χάρτινο πύργο δίχως σοβαρή βάση για την άσκηση των εξουσιών.
Αν το νομιμοποιεί σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός έχει ξεπεράσει κάτι …αναχρονιστικές λεπτομέρειες σαν το Σύνταγμα και ότι είναι έτοιμος να αποδεχτεί οποιαδήποτε μορφή αυταρχισμού αρκεί να μην χάσει και τον ένατο μισθό που του απέμεινε ( αυτό του απέμεινε αν κάνεις σωστό λογαριασμό)!
Η κυβέρνηση αυτή την ώρα κυβερνά «ημι-επαναστατικώ δικαίω». Αυτή ήταν φαίνεται η αλλαγή που είχε στο μυαλό του ο Γιώργος. Τελικά, μοιάζει εκείνη τη μέρα που συναντήθηκαν για την παράδοση-παραλαβή Καραμανλής-Παπανδρέου, ο δεύτερος να δεσμεύτηκε να πραγματοποιήσει αυτό που φαιδρά επαγγέλθηκε ο πρώτος: την επανίδρυση του κράτους σε μια άλλη αυταρχική βάση, όπου το Σύνταγμα θα καταστεί ο πολιτικός φερετζές μιας ολιγαρχικής εξουσίας νεο-αποικιακού τύπου. Αν είναι έτσι κάντε το τουλάχιστον ολοκληρωμένα. Καταργήστε το Σύνταγμα, δεν χρειάζεται! Πολιτική νομιμοποίηση θα σας προσφέρουν αποκλειστικά οι δημοσκοπήσεις.
Αν δεν φτάνει αυτό δημιουργείστε και κανένα διαδικτυακό τόπο να υποβάλλουμε μαζί με προτάσεις και αιτήσεις υποψηφιότητας - για να κατασκευάζετε αποκλειστικά στατιστικές βάσεις - και την ψήφο μας προς «διαβούλευση»! Γιατί να τρέχουμε στις κάλπες, σε διαδηλώσεις και άλλα …αναχρονιστικά;
Καταργήστε τη δημοκρατία αν θέλετε, μη βάζετε όμως φερετζέ στη χούντα που με επιμέλεια δομείτε! Μην παραπλανάτε τόσο τον λαό. Δεν χρειάζεται! Όσοι έχουν δημοκρατικές ευαισθησίες θα αντιδράσουν έτσι ή αλλιώς, όσοι δεν έχουν θα το προτιμούσαν …καυτό! Θα ήθελαν μια καθαρή χούντα, όπως ποθούν και οι δεξιοί σύμμαχοι της σοσιαλδημοκρατικής μας κυβέρνησης.
Για να συζητήσουμε λοιπόν για την λύση στην κρίση θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα: την μορφή της κρίσης και την μορφή της λύσης. Αν η κρίση δεν εξετασθεί πολιτικά η λύση δεν μπορεί να είναι δημοκρατική. Αν η κρίση παραμείνει στο επίπεδο της οικονομικής απειλής προς την κοινωνία, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε νέες αυταρχικότερες μορφές διακυβέρνησης στην Ελλάδα. Ας το προσέξουν όσοι έχουν μάτια να βλέπουν πέραν της τηλεοπτικής οθόνης και των κατασκευασμένων δημοσκοπήσεων.
Η εικόνα της AlexandraExwhyZen
Από........activistis
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Όλοι μοιάζει σήμερα να αναζητούν μια κάποια λύση ως προς την κρίση που ταλανίζει την χώρα. Σαχλαμάρες! Στη πραγματικότητα κανένας δεν αναζητεί …λύση. Απάντηση σε ερωτήματα που ο καθένας θέτει με κριτήριο το δικό του συμφέρον στην συγκυρία αναζητεί. Αυτό από μόνο του δεν είναι κακό. Είναι απολύτως φυσιολογικό. Δεν υπάρχουν αντικειμενικές λύσεις. Αντικειμενικότητα η πολιτική πρακτική αποκτά αποκλειστικά μέσω της κοινωνικοποιητικής διαδικασίας.
Άρα το ερώτημα είναι αν η κρίση αντιμετωπίζεται σήμερα μέσω μιας δημοκρατικής κοινωνικοποιητικής διαδικασίας ή όχι. Η απάντηση είναι κοινός τόπος: προφανώς όχι, καθώς όχι μόνον ο λαός δεν μετέχει στις αποφάσεις που έχουν ως αποτέλεσμα την κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά πολύ περισσότερο η χώρα κυβερνάται πλέον με κανόνα το Μνημόνιο και όχι το Σύνταγμα – όπως παραδέχονται και υπουργοί της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση πέτυχε να αντιστρέψει την φιλοσοφία του Συνταγματικού Δικαίου. Δεν νομοθετεί ξεκινώντας από αυτό, αλλά αγνοώντας το εντελώς σαν να μην υπάρχει, υποστηρίζοντας ότι αν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της με βάση το Μνημόνιο – η ύπαρξη του οποίου και μόνον παραβιάζει τη συντακτική τάξη του ελληνικού κράτους – κριθούν αντισυνταγματικές από τα δικαστήρια στο μέλλον …θα δούμε τι μπορεί να γίνει! Ο έλληνας νομοθέτης λοιπόν αναζητεί λύση στη κρίση παραβιάζοντας την δημοκρατική τάξη στη χώρα με τον πλέον χυδαίο τρόπο: αγνοώντας το Σύνταγμα.
Αυτό σημαίνει ότι ο νομοθέτης μας αγνοεί την θεσμική πηγή της εξουσίας του. Ασκεί τα καθήκοντα με έναν «ημι-επαναστατικό» τρόπο! Κάνει ότι κάνουν οι χούντες, αλλά με μια κρίσιμη διαφορά. Αυτές αναστέλλουν την εφαρμογή διατάξεων του Συντάγματος, ενώ η σημερινή κυβέρνηση τις παραβιάζει συνειδητά, αφήνοντας τον δικαστή να κρίνει για την συνταγματικότητα των νόμων του κράτους, αργότερα.
Έτσι όμως δεν προσβάλλονται απλώς κάποιες συνταγματικές διατάξεις, αλλά αυτή καθαυτή η φύση του Συνάγματος στη χώρα μας, που προνοεί η νομοθετική λειτουργία να πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Σ. και όχι απλώς να ελέγχεται δικαστικά σε αυτό το πλαίσιο.
Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι χειρότερο από εκείνο που πράττουν χούντες....
Περιστέλλει την λαϊκή κυριαρχία άδηλα και αυτό το ονομάζει περιστολή της εθνικής κυριαρχίας στη συγκυρία εξαιτίας της κατάστασης ανάγκης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Αυτή είναι η έννοια του Μνημονίου. Το θέμα δεν είναι ασφαλώς αν η κυβερνητική πλειοψηφία στη βουλή έχει αυτό το δικαίωμα – προφανώς δεν το έχει στο πλαίσιο του Σ. – αλλά αν ο λαός νομιμοποιεί αυτή την πρακτική που ουσιαστικά καθιστά ολόκληρο το πολιτειακό οικοδόμημα της Ελλάδας χάρτινο πύργο δίχως σοβαρή βάση για την άσκηση των εξουσιών.
Αν το νομιμοποιεί σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός έχει ξεπεράσει κάτι …αναχρονιστικές λεπτομέρειες σαν το Σύνταγμα και ότι είναι έτοιμος να αποδεχτεί οποιαδήποτε μορφή αυταρχισμού αρκεί να μην χάσει και τον ένατο μισθό που του απέμεινε ( αυτό του απέμεινε αν κάνεις σωστό λογαριασμό)!
Η κυβέρνηση αυτή την ώρα κυβερνά «ημι-επαναστατικώ δικαίω». Αυτή ήταν φαίνεται η αλλαγή που είχε στο μυαλό του ο Γιώργος. Τελικά, μοιάζει εκείνη τη μέρα που συναντήθηκαν για την παράδοση-παραλαβή Καραμανλής-Παπανδρέου, ο δεύτερος να δεσμεύτηκε να πραγματοποιήσει αυτό που φαιδρά επαγγέλθηκε ο πρώτος: την επανίδρυση του κράτους σε μια άλλη αυταρχική βάση, όπου το Σύνταγμα θα καταστεί ο πολιτικός φερετζές μιας ολιγαρχικής εξουσίας νεο-αποικιακού τύπου. Αν είναι έτσι κάντε το τουλάχιστον ολοκληρωμένα. Καταργήστε το Σύνταγμα, δεν χρειάζεται! Πολιτική νομιμοποίηση θα σας προσφέρουν αποκλειστικά οι δημοσκοπήσεις.
Αν δεν φτάνει αυτό δημιουργείστε και κανένα διαδικτυακό τόπο να υποβάλλουμε μαζί με προτάσεις και αιτήσεις υποψηφιότητας - για να κατασκευάζετε αποκλειστικά στατιστικές βάσεις - και την ψήφο μας προς «διαβούλευση»! Γιατί να τρέχουμε στις κάλπες, σε διαδηλώσεις και άλλα …αναχρονιστικά;
Καταργήστε τη δημοκρατία αν θέλετε, μη βάζετε όμως φερετζέ στη χούντα που με επιμέλεια δομείτε! Μην παραπλανάτε τόσο τον λαό. Δεν χρειάζεται! Όσοι έχουν δημοκρατικές ευαισθησίες θα αντιδράσουν έτσι ή αλλιώς, όσοι δεν έχουν θα το προτιμούσαν …καυτό! Θα ήθελαν μια καθαρή χούντα, όπως ποθούν και οι δεξιοί σύμμαχοι της σοσιαλδημοκρατικής μας κυβέρνησης.
Για να συζητήσουμε λοιπόν για την λύση στην κρίση θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα: την μορφή της κρίσης και την μορφή της λύσης. Αν η κρίση δεν εξετασθεί πολιτικά η λύση δεν μπορεί να είναι δημοκρατική. Αν η κρίση παραμείνει στο επίπεδο της οικονομικής απειλής προς την κοινωνία, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε νέες αυταρχικότερες μορφές διακυβέρνησης στην Ελλάδα. Ας το προσέξουν όσοι έχουν μάτια να βλέπουν πέραν της τηλεοπτικής οθόνης και των κατασκευασμένων δημοσκοπήσεων.
Η εικόνα της AlexandraExwhyZen
Από........activistis
Τι θα ψηφίσετε ω μεγάλοι βουλευτάδες;
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Αύριο Τρίτη εισάγεται στην ολομέλεια της Βουλής, για συζήτηση το Ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Η ψηφοφορία θα γίνει την προσεχή Πέμπτη, μέρα που προγραματίστηκε 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ.
Αναμένουμε με αγωνία να δούμε αν υπάρχει κάποιος από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που θα έχει την δύναμη να συνταχθεί με τον κόσμο που τον εξέλεξε.
Από......activistis
Αύριο Τρίτη εισάγεται στην ολομέλεια της Βουλής, για συζήτηση το Ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Η ψηφοφορία θα γίνει την προσεχή Πέμπτη, μέρα που προγραματίστηκε 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ.
Αναμένουμε με αγωνία να δούμε αν υπάρχει κάποιος από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που θα έχει την δύναμη να συνταχθεί με τον κόσμο που τον εξέλεξε.
Από......activistis
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)