Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Για μια Εναλλακτική Ενημέρωση Οικολογική - Για ένα ανοιχτό βήμα διαλόγου με τους Πολίτες των Καμένων Βούρλων. Γράψτε μας την άποψη σας, την καταγγελία σας, την διαφωνία σας. Δεχόμαστε τα πάντα, ακόμη και να μας καταγγείλετε και αποστείλατε στο e-mail: energoipoliteskv@gmail.com
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
ΛΕΜΕ «ΝΑΙ» ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ - Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετέχουν στη γενική απεργία της Τετάρτης
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ενώνουν τη φωνή τους με τους εργαζόμενους που απεργούν την Τετάρτη, τονίζοντας την ιδιαίτερη σημασία που δίνουν στην κοινωνική συνοχή και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Στη δημοκρατία οι κυβερνήσεις λογοδοτούν πρώτα από όλα στην κοινωνία. Συνεπώς τα μέτρα και οι πολιτικές οφείλουν πρώτα από όλα να είναι κοινωνικά δίκαιες λαμβάνοντας υπ' όψη την κοινωνία στην οποία αναφέρονται και να μην αφουγκράζονται μόνο τους μηχανισμούς των αγορών.
Σε μια συγκυρία όπου στην ημερήσια διάταξη βρίσκονται περικοπές μισθών, περιορισμοί ασφαλιστικών δικαιωμάτων και προοπτική εκτεταμένης ανεργίας, ο κόσμος της εργασίας χρειάζεται να κάνει αισθητή την παρουσία του και να αρθρώσει το δικό του λόγο. Πόσο μάλλον όταν ακόμα και ετούτη την στιγμή τα δημοσιονομικά μέτρα αγνοούν ως εν δυνάμει πηγή εσόδων τον περιορισμό των υπέρογκων στρατιωτικών εξοπλισμών, την φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και των προκλητικών καταναλωτικών προτύπων.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι, αλλά και οι άνεργοι, πρέπει να έχουν κεντρικό ρόλο στον ευρύ δημόσιο διάλογο που χρειάζεται επειγόντως η χώρα για την έξοδο από την κρίση:
•Με ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και προώθηση διεθνών πρωτοβουλιών για ένα Πράσινο Κοινωνικό Συμβόλαιο, που θα αντιμετωπίζει ταυτόχρονα τη δημοσιονομική, οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση.
•Με επείγουσα τόνωση της πραγματικής οικονομίας, ιδιαίτερα σε τομείς κρίσιμους για μια πράσινη στροφή.
•Με συνολικότερη φορολογική μεταρρύθμιση, προσανατολισμένη στη στήριξη της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας.
•Με διαμόρφωση βιώσιμων προτύπων παραγωγής και κατανάλωσης, και ενθάρρυνση μιας οικονομίας συμφιλιωμένης με την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική συνοχή.
•Με προτεραιότητα στα συλλογικά αγαθά και στην ποιότητα της ζωής, που αποτελεί δικαίωμα όλων και είναι ανεπίτρεπτο να στηρίζεται μόνο στην αγοραστική δύναμη.
Η εκπρόσωπος τύπου Ιωάννα Κοντούλη δήλωσε : «αν και θεωρούμε ότι η ποιότητα ζωής δεν είναι ο καταναλωτισμός, αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθήθηκαν ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, από την άλλη όμως είναι ανεπίτρεπτη η συνεχής μείωση της αγοραστικής μας δυνατότητας να εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά ως λύση.»
Αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων, με επικεφαλής την εκπρόσωπο τύπου Ιωάννα Κοντούλη, θα παρευρεθεί στην κεντρική απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας, στο Πεδίο του Άρεως.
Aρση μονιμότητας στο Δημόσιο
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
"Παράθυρο" για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο άνοιξε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, μιλώντας στην εκπομπή της Τηλεόρασης του ΣΚΑΪ "Πρώτη Γραμμή".
"Η μονιμότητα στο Δημόσιο ισχύει όσο υπάρχουν θέσεις. Εάν μία θέση καταργηθεί, τότε εννοείται ότι παύει να ισχύει η έννοια της μονιμότητας", σημείωσε ο κ. Πάγκαλος. Πάντως, ξεκαθάρισε ότι αυτό ισχύει για πολύ μικρό αριθμό εργαζομένων στο Δημόσιο, πολλοί εκ των οποίων κατά πάσα πιθανότητα θα μεταταχθούν και δεν θα απολυθούν.
Εκτιμάται, πάντως, πως περισσότερα από 1500 στελέχη σε ΔΕΚΟ και Οργανισμούς κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Δημόσιου Τομέα. Πρόκειται για Οργανισμούς και φορείς με χιλιάδες στελέχη και υπαλλήλους που σε πολλές περιπτώσεις είτε δεν έχουν αντικείμενο, είτε αυτό επικαλύπτεται από άλλες επιτροπές υπουργείων και ανεξάρτητων αρχών.
Στο θέμα αναφέρθηκε και ο υπουργός Οικονομικών, σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα "Βελτ Αμ Ζόνταγκ". "Θα ήταν ένα μεγάλο λάθος η κατάργηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων, η οποία τους προστατεύει από απολύσεις για πολιτικούς λόγους", τόνισε ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Ο καθηγητής Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Παναγιώτης Καρκατσούλης, τονίζει στο ΣΚΑΪ ότι "είναι απόλυτη αναγκαιότητα σήμερα να δούμε ποιος κάνει τι και αντίστοιχα να του εξασφαλίσουμε το αντίστοιχο προσωπικό [...] Αυτό σημαίνει ένα σύστημα εξορθολογισμού του ανθρώπινου δυναμικού, κάτι που δε γίνεται μέχρι σήμερα".
Οι πρώτοι που αναμένεται να θιγούν από τη συγχώνευση είναι οι υπάλληλοι των ερευνητικών κέντρων, οι οποίοι μέχρι στιγμής εμφανίζονται επιφυλακτικοί. "Εάν η συγχώνευση αφορά κάποιους φορείς στο πλαίσιο μιας εθνικής στρατηγικής, εμάς μας βρίσκει σύμφωνους" δηλώνει στο ΣΚΑΪ ο γενικός διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου Μετρολογίας, Γιώργςο Φρυσαλάκης.
Ασφυξία στα δημόσια ταμεία
Στην ουρά βρίσκονται χιλιάδες συνταξιούχοι του δημοσίου οι οποίοι περιμένουν να λάβουν το εφάπαξ, την ώρα που το Ταμείο Προνοίας βρίσκεται ένα βήμα πριν τη στάση πληρωμών.
Τα έντονα προβλήματα είχαν αρχίσει να φαίνονται από το 2007. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, μέχρι σήμερα το Ταμείο υπολείπεται κατά 800 εκατομμύρια ευρώ για τις 18.000 αιτήσεις που βρίσκονται στο συρτάρι, ενώ μόνο μέχρι το τέλος του έτους θα χρειαστούν για την καταβολή του εφάπαξ στους ασφαλισμένους 1.600.000 ευρώ. Και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, οι εισφορές προς το Ταμείο είναι μόλις 300 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Και όλα αυτά την ώρα που το Ταμείο αναμένεται να επιβαρυνθεί ακόμα πιο πολύ από το γεγονός ότι οι αιτήσεις για συνταξιοδότηση το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί μετά το θόρυβο που προκλήθηκε για αλλαγή στο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας στις γυναίκες.
Πέρυσι οι αιτήσεις ήταν 11.000, ενώ φέτος -σύμφωνα με στοιχεία- θα κυμανθούν από 15.000 -18.000, την ώρα που το Ταμείο μπορεί να καλύψει μέχρι 6.500 αιτήσεις το χρόνο.
Το Ταμείο Πρόνοιας έφτασε στο σημείο να αδυνατεί να καταβάλει το εφάπαξ λόγω νομοθετικών ρυθμίσεων, οι οποίες ίσχυαν έως το 2003 και επιβάρυναν το Ταμείο κατά 760 εκατομμύρια ευρώ. Πολλοί εργαζόμενοι, όπως νοσοκομειακοί, ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και δικαστικοί, εντάχθηκαν στο Ταμείο χωρίς να καταβάλουν τις απαιτούμενες ανταποδοτικές εισφορές.
Για την τόνωση του Ταμείου στις σκέψεις του υπουργείου Εργασίας είναι η επιβολή μίας επιπλέον εισφοράς της τάξης του 2% επί των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων.
Από......esos
energoipoliteskv.blogspot.com
"Παράθυρο" για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο άνοιξε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, μιλώντας στην εκπομπή της Τηλεόρασης του ΣΚΑΪ "Πρώτη Γραμμή".
"Η μονιμότητα στο Δημόσιο ισχύει όσο υπάρχουν θέσεις. Εάν μία θέση καταργηθεί, τότε εννοείται ότι παύει να ισχύει η έννοια της μονιμότητας", σημείωσε ο κ. Πάγκαλος. Πάντως, ξεκαθάρισε ότι αυτό ισχύει για πολύ μικρό αριθμό εργαζομένων στο Δημόσιο, πολλοί εκ των οποίων κατά πάσα πιθανότητα θα μεταταχθούν και δεν θα απολυθούν.
Εκτιμάται, πάντως, πως περισσότερα από 1500 στελέχη σε ΔΕΚΟ και Οργανισμούς κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Δημόσιου Τομέα. Πρόκειται για Οργανισμούς και φορείς με χιλιάδες στελέχη και υπαλλήλους που σε πολλές περιπτώσεις είτε δεν έχουν αντικείμενο, είτε αυτό επικαλύπτεται από άλλες επιτροπές υπουργείων και ανεξάρτητων αρχών.
Στο θέμα αναφέρθηκε και ο υπουργός Οικονομικών, σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα "Βελτ Αμ Ζόνταγκ". "Θα ήταν ένα μεγάλο λάθος η κατάργηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων, η οποία τους προστατεύει από απολύσεις για πολιτικούς λόγους", τόνισε ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Ο καθηγητής Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Παναγιώτης Καρκατσούλης, τονίζει στο ΣΚΑΪ ότι "είναι απόλυτη αναγκαιότητα σήμερα να δούμε ποιος κάνει τι και αντίστοιχα να του εξασφαλίσουμε το αντίστοιχο προσωπικό [...] Αυτό σημαίνει ένα σύστημα εξορθολογισμού του ανθρώπινου δυναμικού, κάτι που δε γίνεται μέχρι σήμερα".
Οι πρώτοι που αναμένεται να θιγούν από τη συγχώνευση είναι οι υπάλληλοι των ερευνητικών κέντρων, οι οποίοι μέχρι στιγμής εμφανίζονται επιφυλακτικοί. "Εάν η συγχώνευση αφορά κάποιους φορείς στο πλαίσιο μιας εθνικής στρατηγικής, εμάς μας βρίσκει σύμφωνους" δηλώνει στο ΣΚΑΪ ο γενικός διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου Μετρολογίας, Γιώργςο Φρυσαλάκης.
Ασφυξία στα δημόσια ταμεία
Στην ουρά βρίσκονται χιλιάδες συνταξιούχοι του δημοσίου οι οποίοι περιμένουν να λάβουν το εφάπαξ, την ώρα που το Ταμείο Προνοίας βρίσκεται ένα βήμα πριν τη στάση πληρωμών.
Τα έντονα προβλήματα είχαν αρχίσει να φαίνονται από το 2007. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, μέχρι σήμερα το Ταμείο υπολείπεται κατά 800 εκατομμύρια ευρώ για τις 18.000 αιτήσεις που βρίσκονται στο συρτάρι, ενώ μόνο μέχρι το τέλος του έτους θα χρειαστούν για την καταβολή του εφάπαξ στους ασφαλισμένους 1.600.000 ευρώ. Και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, οι εισφορές προς το Ταμείο είναι μόλις 300 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Και όλα αυτά την ώρα που το Ταμείο αναμένεται να επιβαρυνθεί ακόμα πιο πολύ από το γεγονός ότι οι αιτήσεις για συνταξιοδότηση το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί μετά το θόρυβο που προκλήθηκε για αλλαγή στο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας στις γυναίκες.
Πέρυσι οι αιτήσεις ήταν 11.000, ενώ φέτος -σύμφωνα με στοιχεία- θα κυμανθούν από 15.000 -18.000, την ώρα που το Ταμείο μπορεί να καλύψει μέχρι 6.500 αιτήσεις το χρόνο.
Το Ταμείο Πρόνοιας έφτασε στο σημείο να αδυνατεί να καταβάλει το εφάπαξ λόγω νομοθετικών ρυθμίσεων, οι οποίες ίσχυαν έως το 2003 και επιβάρυναν το Ταμείο κατά 760 εκατομμύρια ευρώ. Πολλοί εργαζόμενοι, όπως νοσοκομειακοί, ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και δικαστικοί, εντάχθηκαν στο Ταμείο χωρίς να καταβάλουν τις απαιτούμενες ανταποδοτικές εισφορές.
Για την τόνωση του Ταμείου στις σκέψεις του υπουργείου Εργασίας είναι η επιβολή μίας επιπλέον εισφοράς της τάξης του 2% επί των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων.
Από......esos
Τι θα γίνει τελικά με τις Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις ;;;
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
Σκοπεύετε ή όχι να διεκδικήσετε τις Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις ;
Μήπως σκέφτεστε να τις "ξεπουλήσετε" κι αυτές για λίγο Γερμανική υποστήριξει ;
Είναι αδιανόητο να μας λοιδορεί ως κράτος η κ. Μέρκελ για την κακή κατάσταση της οικονομίας μας, τη στιγμή που αυτή οφείλεται εν πολλοίς και στην άρνηση της χώρας της να μας καταβάλει τις πολεμικές επανορθώσεις τις οποίες έχει εκδικάσει στη χώρα μας η Διάσκεψη των Παρισίων, αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
H γερμανική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί την οφειλή της, την οποία επιδίκασε στη χώρα μας η Διεθνής Διάσκεψη των Παρισίων, αλλά έπαιρνε συνέχεια αναβολές στις καταβολές της, οι οποίες έληξαν το 1995.
• Ποιο είναι τελικά το συνολικό ύψος των πολεμικών χρεών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, αν συνυπολογιστούν και οι τόκοι;
• Για ποιον λόγο οι κατα καιρούς κυβερνήσεις και η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν δραστηριοποιήθηκαν μέχρι σήμερα;
Μήπως τελικά η όλη αυτή στάση αλλά και η αδράνεια των Ελληνικών κυβερνήσεων μπορεί κάποια στιγμή να θεωρηθεί και αρκετά ύποπτη ;;
Από......tiresias
energoipoliteskv.blogspot.com
Σκοπεύετε ή όχι να διεκδικήσετε τις Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις ;
Μήπως σκέφτεστε να τις "ξεπουλήσετε" κι αυτές για λίγο Γερμανική υποστήριξει ;
Είναι αδιανόητο να μας λοιδορεί ως κράτος η κ. Μέρκελ για την κακή κατάσταση της οικονομίας μας, τη στιγμή που αυτή οφείλεται εν πολλοίς και στην άρνηση της χώρας της να μας καταβάλει τις πολεμικές επανορθώσεις τις οποίες έχει εκδικάσει στη χώρα μας η Διάσκεψη των Παρισίων, αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
H γερμανική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί την οφειλή της, την οποία επιδίκασε στη χώρα μας η Διεθνής Διάσκεψη των Παρισίων, αλλά έπαιρνε συνέχεια αναβολές στις καταβολές της, οι οποίες έληξαν το 1995.
• Ποιο είναι τελικά το συνολικό ύψος των πολεμικών χρεών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, αν συνυπολογιστούν και οι τόκοι;
• Για ποιον λόγο οι κατα καιρούς κυβερνήσεις και η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν δραστηριοποιήθηκαν μέχρι σήμερα;
Μήπως τελικά η όλη αυτή στάση αλλά και η αδράνεια των Ελληνικών κυβερνήσεων μπορεί κάποια στιγμή να θεωρηθεί και αρκετά ύποπτη ;;
Από......tiresias
ΕΝΑ "ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
Η ελληνική «χρεωκοπία», το μέλλον του ευρώ και η «μεγάλη σκακιέρα» του Μπρζεζίνσκι
Πως τα καταφέραμε έτσι; Πως καταφέραμε το θαύμα, γιατί περί θαύματος πρόκειται, να μας χτυπάνε και οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, παρά τις μεταξύ τους διαφορές; Γιατί συζητείται διεθνώς η αποχώρηση, εθελοντική ή όχι, της Ελλάδας από την ευρωζώνη; Πως καταφέραμε να χάσουμε τον σεβασμό και την εκτίμηση των Ρώσων; Πως πετύχαμε να διασυρθούμε παγκοσμίως και να μην ξέρουμε από πού να πάρουμε δανεικά: με τις «αγορές» να μη θέλουν να μας δανείσουν και εμάς να μην τολμάμε να ζητήσουμε από αυτούς που θα μπορούσαν ή θα ήθελαν ίσως να μας δώσουν, ιδίως το Πεκίνο και τη Μόσχα; Γιατί οι υποτιθέμενοι διεθνείς φίλοι του Πρωθυπουργού, αυτούς που θα περίμενε κανείς να τον στηρίξουν, τον στηρίζουν όπως το σκοινί τον κρεμασμένο, κάνοντας ότι μπορούν για να σύρουν την Ελλάδα στη χρεωκοπία;
Γιατί η Γερμανία, ηγετική δύναμη μιας Ευρώπης με την οποία θελήσαμε με κάθε τρόπο και κάθε δυνατή παραχώρηση να συνδέσουμε τη μοίρα μας, έχει τώρα αφήσει ελεύθερες, αν δεν συνδράμει, τις διεθνείς δυνάμεις που αγωνίζονται να τσακίσουν (ή να καταστήσουν διακοσμητικό πρόσωπο) τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αφού πρώτα του πάρουν όσες παραχωρήσεις μπορεί να τους δώσει; Γιατί παραμένει τραγικά επίκαιρο το πρόβλημα της ελληνικής ανεξαρτησίας, δύο αιώνες μετά την Επανάσταση; Που μπορεί να μας οδηγήσει αυτή η κατάσταση και πως μπορούμε να αποφύγουμε τις όλο και πιο προφανείς καταστροφές που μας απειλούν;
Από τις απαντήσεις που θα δώσει η, ουδόλως προετοιμασμένη και παντελώς απρόθυμη να το κάνει, ελληνική «ελίτ» (και κοινωνία) σε αυτά τα ερωτήματα, θα εξαρτηθεί το αν ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να διαφυλάξει κοινωνικές κατακτήσεις γενεών, τη διεθνή θέση της Ελλάδας, αν όχι την μελλοντική ύπαρξη των απόλυτα αλληλένδετων και αμοιβαία εξαρτημένων ελληνικού και κυπριακού κράτους, με τη μορφή τουλάχιστο που τα ζήσαμε και τα γνωρίζουμε.
‘Η αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε, έλεγε προεκλογικά ο Γιώργος Παπανδρέου, απροετοίμαστος όμως κι αυτός, όπως έδειξε η συνέχεια, για την έκταση και το είδος των προβλημάτων που θα αντιμετώπιζε. Αλλά και εγκλωβισμένος διανοητικά (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των «ελίτ») στον αγγλοσαξωνικό κόσμο, που ομολογουμένως ξέρει καλύτερα. Είτε όμως μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, δεν υπάρχει λύση στα ελληνικά προβλήματα εντός των βασικών παραδοχών και επιδιώξεων του αγγλοαμερικανικού οικονομικο-στρατηγικού άξονα, των κυρίαρχων δυνάμεων της «παγκοσμιοποίησης», εκεί δηλαδή που την αναζητούν συνήθως οι πολιτικοί μας.
Μια μικρή χώρα δεν πρέπει να είναι προβλέψιμη, δεν πρέπει να είναι δεδομένη, είχε πει ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού σε μια ιστορική συνέντευξη, στο αμερικανικό περιοδικό Τάιμ, λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα. ‘Εχει δίκιο ο Αχμέτ Νταβούτογλου, όταν υποστηρίζει ότι οι μεγάλες επιτυχίες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, τα τελευταία χρόνια, οφείλονται στη χειραφέτησή της. Αυτή η «χειραφέτηση» συνέπεσε με μια συγκυρία βαθιάς κρίσης της αμερικανικής ηγεμονίας, δίνοντας, μαζί με την ελληνική στήριξη, φτερά στον «νεοοθωμανισμό» του Ερντογάν.
Την ίδια περίοδο που η Τουρκία χειραφετούνταν, βελτιώνοντας οριακά και τη σχέση κράτους και κοινωνίας, τα ευρωπαϊκά ρούχα που φόρεσε η Ελλάδα τόνιζαν περισσότερο τα επαρχιακά, καθυστερημένα, υποτελή χαρακτηριστικά μιας «πλιατσικολόγας» πολιτικο-οικονομικής «ελίτ», οι κοινωνικές ανισότητες εκτοξεύονταν, η περιφρόνηση προς την εργασία και την καινοτομία κορυφωνόταν στη χώρα μας!
Η ελληνική ελίτ δεν κέρδισε την ευγνωμοσύνη αλλά την περιφρόνηση της Ουάσιγκτον για την άνευ όρων και ανταλλαγμάτων ευθυγράμμισή της με όλες τις στρατηγικές της επιλογές (όπως την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ). Ούτε κι ανέβηκαν στην εκτίμηση των Γερμανών τα δύο κόμματα εξουσίας που δωροδοκούσαν συστηματικά για να πάρουν την ελληνική αγορά και τις δουλειές της, αφήνοντας τελικά μια ρημαγμένη χώρα στο έλεος των «κερδοσκόπων», να ξαναγυρνάει σταδιακά στην εποχή των «διομολογήσεων», της Πάουερ και της Ούλεν. Για να μας προτείνουν τώρα, και αυτοί, την επιτήρηση του ΔΝΤ.
Ουάσιγκτον και ΔΝΤ
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της παρούσας κρίσης είναι ότι κανείς ή σχεδόν στην Ελλάδα δεν θέλει να αναγνωρίσει τον ρόλο των ΗΠΑ, που διατηρούν τον πρώτο ρόλο «στρατηγικού σκηνοθέτη» στην περιοχή μας. Δεν είναι τίποτε διεθνείς «μπακάληδες» που μας έβαλαν στο στόχαστρο, αλλά ένας πολύ μικρός αριθμός επενδυτικών τραπεζών και οίκων αξιολόγησης που όχι μόνο συνδέονται στενά με την Αμερική, σε μεγάλο βαθμό, αυτές είναι η Αμερική! ΗΠΑ δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι επίσης και περισσότερο ίσως οι τράπεζες και το CNN, ένα CNN που ενδιαφέρεται τώρα ακόμα και για το ποιος είναι ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (ή μήπως δεν πρόκειται για λεπτομέρεια;). Είναι οι δυνάμεις που κυριαρχούν στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης και παίρνουν τις αποφάσεις τους όχι μόνο με οικονομικά, αλλά και με πολιτικά και γεωστρατηγικά κριτήρια. ‘Όταν άλλωστε ο κ. Παπανδρέου μιλάει για κερδοσκοπικές επιθέσεις στο ευρώ, προφανώς δεν είναι η Γουαδελούπη πίσω τους, μόνο το Σίτυ και η Γουώλ Στρητ μπορούν να είναι!
Δεν είναι συμπτωματικό ότι τη στιγμή ακριβώς που οι αγορές «ξεσκίζουν» την «σύμμαχο» Ελλάδα, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει επιλέξει ρόλο Πόντιου Πιλάτου, που, ας μην το ξεχνάμε, είχε αποφασιστική σημασία για τη σταύρωση! Ο αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει δώσει καν ένα ραντεβού στον κ. Παπανδρέου, ενώ ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκανε μια δήλωση του τύπου «καλό είναι όλες οι χώρες να εφαρμόζουν προγράμματα σταθεροποίησης», ερωτηθείς για τις συζητήσεις στις Βρυξέλλες. Αυτό τι άλλο είναι από σήμα στις αγορές «κάντε ότι θέλετε με την Ελλάδα»; Που είναι η συμπαράσταση στη σύμμαχο;
Αφού συνδράμεις όσο μπορείς για να δημιουργήσεις το πρόβλημα, έχεις και τη λύση που θα χρειαστεί το απελπισμένο θύμα – σε αυτό είναι όμοιος ο ρόλος και της μαφίας και της αυτοκρατορίας. Στην περίπτωσή μας λέγεται ΔΝΤ, με ή χωρίς περιτύλιγμα, με ή χωρίς ευρωπαϊκή «συνδιαχείριση». Το Ταμείο ξέρουμε πολύ καλά τι κάνει γιατί υπάρχει τεράστια παγκόσμια πείρα. ‘Οπου επενέβη, χωρίς ούτε μία εξαίρεση, κατέστρεψε τις οικονομίες και κοινωνίες των χωρών, εξασφαλίζοντας τα συμφέροντα των τραπεζών που τις δάνεισαν και την στρατηγική επικυριαρχία των ΗΠΑ.
Οι συνταγές του ΔΝΤ εφηρμόσθησαν με απόλυτο τρόπο στη Λατινική Αμερική επί είκοσι χρόνια, με αποτέλεσμα την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της ηπείρου. Στην περίπτωση μάλιστα της Αργεντινής, που μοιάζει με την Ελλάδα, λόγω της νομισματικής σύνδεσης με ένα ισχυρό νόμισμα, το δολλάριο, το αποτέλεσμα των συνταγών ήταν η πτώχευση της χώρας.
Υπάρχει βέβαια μια διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, μόνο που αυτή η διαφορά δεν κάνει τα πράγματα καλύτερα, τα κάνει πολύ χειρότερα. Η Αργεντινή, σε αντίθεση με την Ελλάδα, είχε μόνο εσωτερικό πρόβλημα, δεν είχε και έναν γείτονα που να θέλει να αρπάξει ένα μεγάλο κομμάτι του εθνικού της χώρου! Η επιρροή των ΗΠΑ είναι καθοριστική στο ΔΝΤ. Τα στρατηγικά συμφέροντα όμως των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο είναι σε μεγάλο βαθμό αντίθετα με ζωτικά ελληνικά συμφέροντα.
Συνταγές του ΔΝΤ εφηρμόσθησαν επίσης στη Ρωσία στη δεκαετία του 1990. Το αποτέλεσμα ήταν να γνωρίσουν οι χώρες της πρ. ΕΣΣΔ τη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και δημογραφική καταστροφή στην ιστορία του βιομηχανικού κόσμου, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου περιλαμβανομένου. Τον Αύγουστο του 1998, το ΔΝΤ βράβευσε τον Υπουργό Οικονομικών της Ρωσίας και «πρίγκηπα των ιδιωτικοποιήσεων» Τσουμπάις για τη διαχείρισή του. Δύο μέρες αργότερα, η Ρωσία κήρυξε πτώχευση! Ακόμη και σήμερα, η Ρωσία δεν έχει συνέλθει από την εμπειρία αυτής της δεκαετίας – η ανάκαμψή της στηρίχθηκε αποκλειστικά στην εξαγωγή ενέργειας και πρώτων υλών.
‘Όπως πάντα, το ΔΝΤ συνδύασε στη ρωσική περίπτωση στρατηγικά και οικονομικά κριτήρια. Το 1992 επέβαλε σε κάθε πρώην Δημοκρατία της ΕΣΣΔ την υιοθέτηση δικού της νομίσματος, συμβάλλοντας στο γενικό χάος και την αποσύνθεση. Ο σκοπός ήταν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αποσύνθεσης του σοβιετικού χώρου και να αποτραπεί τυχόν επανενσωμάτωσή του με άλλη μορφή.
Για τους παραπάνω λόγους, η υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ συνεπάγεται μια μακρά περίοδο οικονομικών και κοινωνικών καταστροφών, αλλά και μια σοβαρότατη απειλή στην εθνική ασφάλεια του ελληνικού λαού, στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Αμερική, Γερμανία και ένα παγκόσμιο παιχνίδι στην «καμπούρα» της Ελλάδας.
Το κύριο παράδοξο της τωρινής κρίσης είναι η σύγκλιση στην πίεση στην Ελλάδα των ΗΠΑ και της Γερμανίας, με τη Γαλλία να καταλαβαίνει κάπως ενστικτωδώς τους κινδύνους και να επιδιώκει κάποιας μορφής «αποσύγκλιση». Αν όντως μια επίθεση κατά του ευρώ κρύβεται πίσω από την επίθεση κατά της Ελλάδας, τότε γιατί η Γερμανία σιγοντάρει τις πιέσεις στην Αθήνα;
Εδώ και καιρό έχει αποδειχθεί ότι η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης πάσχει σοβαρά. Πολιτικά, αυτό το νόμισμα χωρίς κράτος, δεν γίνεται αποδεκτό από σημαντικό τμήμα Ευρωπαίων πολιτών, που θεωρούν την ΕΕ και ειδικά την ευρωζώνη, ως αιτία των κοινωνικών δεινών τους και απειλή για τη δημοκρατία, όπως έδειξαν ιδίως τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία, την Ολλανδία, την Ιρλανδία. Οικονομικά οι κανόνες του Μάαστριχτ οδηγούν σε απόκλιση τις οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών (πρόβλημα δεν έχει άλλωστε μόνο η Ελλάδα, έχει όλη η Νότια Ευρώπη), αλλά και σε οικονομική καχεξία το σύνολο της ευρωζώνης. Η πολυπόθητη ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας δεν έρχεται και η Κίνα ξεπέρασε τη Γερμανία σε εξαγωγές. Ακόμα και το Βερολίνο ανακαλύπτει τελικά τα μειονεκτήματα ενός υπερισχυρού νομίσματος. Η ελληνική κρίση ήρθε να φωτίσει δραματικά τα αδιέξοδα του ευρώ.
Από στρατηγική άποψη, η Ευρώπη έγινε «μπάχαλο» μετά τη μεγάλη διεύρυνση, με τη συμπερίληψη στους κόλπους της μιας πλειάδας αμερικανικών νεοπροτεκτοράτων, της κατά Ράμσφελντ «νέας Ευρώπης». Αν μπει τώρα η Αλβανία, το Μαυροβούνιο και η Τουρκία στην ΕΕ, δεν θα μιλάμε για ‘Ενωση αλλά για ΟΗΕ. Το Βερολίνο και το Παρίσι θέλησαν όμως την ΕΕ για να γίνει ισχυρότερος, όχι πιο αδύνατος ο διεθνής τους ρόλος και οι Γερμανοί δεν θέλουν να πληρώσουν ένα αυξανόμενο κόστος διατήρησης των τωρινών ευρωπαϊκών δομών, παρόλο που χάρη σε αυτές κατέκτησαν τις αγορές των εταίρων τους.
Το Βερολίνο και το Παρίσι άρχισαν δειλές και ανεπαρκείς προσπάθειες να «συμμαζέψουν» κάπως το ευρωπαϊκό σπίτι μετά το γαλλικό δημοψήφισμα του 2005. Ο Γάλλος πρωθυπουργός Βιλπέν προσπάθησε να συμμαχήσει με την Κύπρο και την Ελλάδα το 2005, για να σταματήσει τουλάχιστο την περαιτέρω «μπαχαλοποίηση» της ‘Ενωσης με την ένταξη της Τουρκίας. Το ίδιο έκανε και η Μέρκελ. Αγνοούσαν φαίνεται ότι για τους ‘Ελληνες ιθύνοντες «Αμέρικα ούμπερ άλλες»! Η Ελλάδα εξακολούθησε να υποστηρίζει φανατικά αυτό που δεν θέλει η ‘Αγκελα Μέρκελ και οι Γάλλοι γκωλικοί, την είσοδο δηλαδή της Τουρκίας στην ΕΕ. Και αυτό, παρόλο που μια τέτοια ένταξη θα οδηγούσε πιθανότατα στην απώλεια του σημαντικότερου στρατηγικού πλεονεκτήματος της Ελλάδας στον ανταγωνισμό της με την Τουρκία: τη συμμετοχή της σε μια ισχυρή ‘Ένωση, στην οποία δεν συμμετέχει η ‘Αγκυρα.
Ονειρευόμαστε να είμαστε στον «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης, μόνο που «πουλάμε» Γάλλους και Γερμανούς στις σπάνιες περιπτώσεις που ζητάνε τη συνδρομή μας έναντι της Ουάσιγκτον και της ‘Αγκυρας για να υπερασπιστούν αυτόν τον πυρήνα, υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα και τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα στην Κύπρο και το Αιγαίο! Γιατί να μας βοηθήσουν αυτοί στη δυσκολία;
Πιθανώς βεβαίως παραμένει μείζον στρατηγικό σφάλμα του Βερολίνου να αφήσει την Ελλάδα να βρεθεί στην αγκαλιά του ΔΝΤ και της Ουάσιγκτον. Αλλά δεν θα είναι το πρώτο που κάνει η Γερμανία. Το μεγάλο πλεονέκτημα των ΗΠΑ έναντι των Ευρωπαίων είναι ότι η Ουάσιγκτον έχει στρατηγική και βούληση, ξέρει τι θέλει. Η εναλλακτική της Γερμανίας είναι να πληρώσει για να «σώσει» την Ελλάδα και, ενδεχομένως, αύριο, την Πορογαλία και την Ισπανία, και αυτό το φοβάται.
Ο κίνδυνος λοιπόν είναι διπλός. Να χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως Λήμαν Μπράδερς, για «παραδειγματισμό» των υπόλοιπων και ταυτόχρονα να ξαναμπεί από το παράθυρο η ιδέα μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων. Από τη στρατηγική σκέψη των Χριστιανοδημοκρατών δεν έφυγε ποτέ αυτή η ιδέα, όπως την εξέφρασε στο παρελθόν ο Καρλ Λάμερς. Στα μάτια της Γερμανίας, μια στενή ευρωζώνη θα έκανε ίσως περισσότερο νόημα, έστω και αν το Βερολίνο πλήρωνε με την απώλεια της επιρροής του στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Αλλά αυτό ακριβώς θα έκανε νόημα και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και για τον Αχμέτ Νταβούτογλου!
Οι ΗΠΑ θα κέρδιζαν έτσι κι αλλοιώς. Η προσπάθεια μεταρρύθμισης της ευρωζώνης, ακόμα κι αν τελικά πετύχαινε, θα δημιουργούσε μεγάλη αναταραχή στην Ευρώπη και θα άφηνε ήσυχες για μεγάλο διάστημα τις ΗΠΑ να ηγεμονεύουν επ’αυτής και παγκοσμίως, πολύ περισσότερο αν γίνει υπό την πίεση των «αγορών». Ακόμη κι αν πετύχαινε η συγκρότηση ενός πιο αξιόπιστου σκληρού πυρήνα, με πραγματικά ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά, η ΝΑ Ευρώπη θα είχε ήδη αποτελέσει έναν βαλκανο-τουρκικό πόλο της ΕΕ, μια ζώνη αμερικανοτουρκικής επιρροής που θα εκτεινόταν από την Αδριατική μέχρι τον Καύκασο και το Κουρδιστάν.
Μια τέτοια ζώνη συνιστά κεντρική επιδίωξη των ΗΠΑ εδώ και είκοσι χρόνια. Αυτήν εξυπηρετούσαν οι ρυθμίσεις του σχεδίου Ανάν, καθιστώντας την Ελλάδα όμηρό της, αυτήν εξυπηρετεί και η προσπάθεια να ρίξουν τώρα την Αθήνα στη χρεωκοπία. Αν φτιαχνόταν μια τέτοια ζώνη, θα ήταν κέντρο της νέας μεταψυχροπολεμικής αρχιτεκτονικής που ονειρεύεται ο Μπρζεζίνσκι. Γιατί θα παρεμβαλλόταν μεταξύ Ρωσίας και «θερμών θαλασσών», μεταξύ Γαλλογερμανίας και Μέσης Ανατολής. Εξασφαλίζοντας έτσι τον επικυριαρχικό ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρασία. Μια τέτοια ζώνη θα γινόταν ένα από τα κέντρα της «Μεγάλης Σκακιέρας».
Δεν χρειάζεται βέβαια πολύ φαντασία για να αντιληφθεί κανείς εύκολα τι σημαίνει κάτι τέτοιο για τα ιστορικά συμφέροντα, το ίδιο το μέλλον του ελληνικού λαού στην Ελλάδα και την Κύπρο. Και καταλαβαίνει καλύτερα γιατί η Ελλάδα θα πεθάνει από ασφυξία αν δεν επιδιώξει τώρα, χθες δηλαδή, συνδρομή από δυνάμεις εκτός αυτού του παιχνιδιού, όπως είναι κατεξοχήν η Κίνα και η Ρωσία, αν δεν βελτιώσει τις πολιτικές σχέσεις της με τον ευρωπαϊκό πυρήνα, αν δεν κάνει μια πραγματική επανάσταση στο εσωτερικό της, αν δεν υπερασπίσει εξωτερικά την ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Το κυριότερο όπλο ενός λαού, μιας χώρας, ενός ηγέτη, για να μπορέσουν να επιβιώσουν είναι να καταλαβαίνει ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι εχθροί του (όπως και για έναν παίκτη του πόκερ να μην παίζει με τα χαρτιά του ανοιχτά!). Μπορεί ο Ανδρέας Παπανδρέου να είχε του κόσμου τα ελαττώματα και η πολιτική του να έχει σχέση με τα τωρινά μας προβλήματα. Είχε όμως μια μοναδική συνείδηση του παγκόσμιου παιχνιδιού, που ήταν από μόνη της τεράστιο ατού. Ας ελπίσουμε μόνο κι ας εργαστούμε ταυτόχρονα για να μην αποδειχθεί ότι είναι ήδη πολύ αργά.
Από: konstantakopoulos, exomatiakaivlepo
energoipoliteskv.blogspot.com
Η ελληνική «χρεωκοπία», το μέλλον του ευρώ και η «μεγάλη σκακιέρα» του Μπρζεζίνσκι
Πως τα καταφέραμε έτσι; Πως καταφέραμε το θαύμα, γιατί περί θαύματος πρόκειται, να μας χτυπάνε και οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, παρά τις μεταξύ τους διαφορές; Γιατί συζητείται διεθνώς η αποχώρηση, εθελοντική ή όχι, της Ελλάδας από την ευρωζώνη; Πως καταφέραμε να χάσουμε τον σεβασμό και την εκτίμηση των Ρώσων; Πως πετύχαμε να διασυρθούμε παγκοσμίως και να μην ξέρουμε από πού να πάρουμε δανεικά: με τις «αγορές» να μη θέλουν να μας δανείσουν και εμάς να μην τολμάμε να ζητήσουμε από αυτούς που θα μπορούσαν ή θα ήθελαν ίσως να μας δώσουν, ιδίως το Πεκίνο και τη Μόσχα; Γιατί οι υποτιθέμενοι διεθνείς φίλοι του Πρωθυπουργού, αυτούς που θα περίμενε κανείς να τον στηρίξουν, τον στηρίζουν όπως το σκοινί τον κρεμασμένο, κάνοντας ότι μπορούν για να σύρουν την Ελλάδα στη χρεωκοπία;
Γιατί η Γερμανία, ηγετική δύναμη μιας Ευρώπης με την οποία θελήσαμε με κάθε τρόπο και κάθε δυνατή παραχώρηση να συνδέσουμε τη μοίρα μας, έχει τώρα αφήσει ελεύθερες, αν δεν συνδράμει, τις διεθνείς δυνάμεις που αγωνίζονται να τσακίσουν (ή να καταστήσουν διακοσμητικό πρόσωπο) τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αφού πρώτα του πάρουν όσες παραχωρήσεις μπορεί να τους δώσει; Γιατί παραμένει τραγικά επίκαιρο το πρόβλημα της ελληνικής ανεξαρτησίας, δύο αιώνες μετά την Επανάσταση; Που μπορεί να μας οδηγήσει αυτή η κατάσταση και πως μπορούμε να αποφύγουμε τις όλο και πιο προφανείς καταστροφές που μας απειλούν;
Από τις απαντήσεις που θα δώσει η, ουδόλως προετοιμασμένη και παντελώς απρόθυμη να το κάνει, ελληνική «ελίτ» (και κοινωνία) σε αυτά τα ερωτήματα, θα εξαρτηθεί το αν ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να διαφυλάξει κοινωνικές κατακτήσεις γενεών, τη διεθνή θέση της Ελλάδας, αν όχι την μελλοντική ύπαρξη των απόλυτα αλληλένδετων και αμοιβαία εξαρτημένων ελληνικού και κυπριακού κράτους, με τη μορφή τουλάχιστο που τα ζήσαμε και τα γνωρίζουμε.
‘Η αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε, έλεγε προεκλογικά ο Γιώργος Παπανδρέου, απροετοίμαστος όμως κι αυτός, όπως έδειξε η συνέχεια, για την έκταση και το είδος των προβλημάτων που θα αντιμετώπιζε. Αλλά και εγκλωβισμένος διανοητικά (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των «ελίτ») στον αγγλοσαξωνικό κόσμο, που ομολογουμένως ξέρει καλύτερα. Είτε όμως μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, δεν υπάρχει λύση στα ελληνικά προβλήματα εντός των βασικών παραδοχών και επιδιώξεων του αγγλοαμερικανικού οικονομικο-στρατηγικού άξονα, των κυρίαρχων δυνάμεων της «παγκοσμιοποίησης», εκεί δηλαδή που την αναζητούν συνήθως οι πολιτικοί μας.
Μια μικρή χώρα δεν πρέπει να είναι προβλέψιμη, δεν πρέπει να είναι δεδομένη, είχε πει ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού σε μια ιστορική συνέντευξη, στο αμερικανικό περιοδικό Τάιμ, λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα. ‘Εχει δίκιο ο Αχμέτ Νταβούτογλου, όταν υποστηρίζει ότι οι μεγάλες επιτυχίες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, τα τελευταία χρόνια, οφείλονται στη χειραφέτησή της. Αυτή η «χειραφέτηση» συνέπεσε με μια συγκυρία βαθιάς κρίσης της αμερικανικής ηγεμονίας, δίνοντας, μαζί με την ελληνική στήριξη, φτερά στον «νεοοθωμανισμό» του Ερντογάν.
Την ίδια περίοδο που η Τουρκία χειραφετούνταν, βελτιώνοντας οριακά και τη σχέση κράτους και κοινωνίας, τα ευρωπαϊκά ρούχα που φόρεσε η Ελλάδα τόνιζαν περισσότερο τα επαρχιακά, καθυστερημένα, υποτελή χαρακτηριστικά μιας «πλιατσικολόγας» πολιτικο-οικονομικής «ελίτ», οι κοινωνικές ανισότητες εκτοξεύονταν, η περιφρόνηση προς την εργασία και την καινοτομία κορυφωνόταν στη χώρα μας!
Η ελληνική ελίτ δεν κέρδισε την ευγνωμοσύνη αλλά την περιφρόνηση της Ουάσιγκτον για την άνευ όρων και ανταλλαγμάτων ευθυγράμμισή της με όλες τις στρατηγικές της επιλογές (όπως την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ). Ούτε κι ανέβηκαν στην εκτίμηση των Γερμανών τα δύο κόμματα εξουσίας που δωροδοκούσαν συστηματικά για να πάρουν την ελληνική αγορά και τις δουλειές της, αφήνοντας τελικά μια ρημαγμένη χώρα στο έλεος των «κερδοσκόπων», να ξαναγυρνάει σταδιακά στην εποχή των «διομολογήσεων», της Πάουερ και της Ούλεν. Για να μας προτείνουν τώρα, και αυτοί, την επιτήρηση του ΔΝΤ.
Ουάσιγκτον και ΔΝΤ
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της παρούσας κρίσης είναι ότι κανείς ή σχεδόν στην Ελλάδα δεν θέλει να αναγνωρίσει τον ρόλο των ΗΠΑ, που διατηρούν τον πρώτο ρόλο «στρατηγικού σκηνοθέτη» στην περιοχή μας. Δεν είναι τίποτε διεθνείς «μπακάληδες» που μας έβαλαν στο στόχαστρο, αλλά ένας πολύ μικρός αριθμός επενδυτικών τραπεζών και οίκων αξιολόγησης που όχι μόνο συνδέονται στενά με την Αμερική, σε μεγάλο βαθμό, αυτές είναι η Αμερική! ΗΠΑ δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι επίσης και περισσότερο ίσως οι τράπεζες και το CNN, ένα CNN που ενδιαφέρεται τώρα ακόμα και για το ποιος είναι ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (ή μήπως δεν πρόκειται για λεπτομέρεια;). Είναι οι δυνάμεις που κυριαρχούν στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης και παίρνουν τις αποφάσεις τους όχι μόνο με οικονομικά, αλλά και με πολιτικά και γεωστρατηγικά κριτήρια. ‘Όταν άλλωστε ο κ. Παπανδρέου μιλάει για κερδοσκοπικές επιθέσεις στο ευρώ, προφανώς δεν είναι η Γουαδελούπη πίσω τους, μόνο το Σίτυ και η Γουώλ Στρητ μπορούν να είναι!
Δεν είναι συμπτωματικό ότι τη στιγμή ακριβώς που οι αγορές «ξεσκίζουν» την «σύμμαχο» Ελλάδα, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει επιλέξει ρόλο Πόντιου Πιλάτου, που, ας μην το ξεχνάμε, είχε αποφασιστική σημασία για τη σταύρωση! Ο αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει δώσει καν ένα ραντεβού στον κ. Παπανδρέου, ενώ ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκανε μια δήλωση του τύπου «καλό είναι όλες οι χώρες να εφαρμόζουν προγράμματα σταθεροποίησης», ερωτηθείς για τις συζητήσεις στις Βρυξέλλες. Αυτό τι άλλο είναι από σήμα στις αγορές «κάντε ότι θέλετε με την Ελλάδα»; Που είναι η συμπαράσταση στη σύμμαχο;
Αφού συνδράμεις όσο μπορείς για να δημιουργήσεις το πρόβλημα, έχεις και τη λύση που θα χρειαστεί το απελπισμένο θύμα – σε αυτό είναι όμοιος ο ρόλος και της μαφίας και της αυτοκρατορίας. Στην περίπτωσή μας λέγεται ΔΝΤ, με ή χωρίς περιτύλιγμα, με ή χωρίς ευρωπαϊκή «συνδιαχείριση». Το Ταμείο ξέρουμε πολύ καλά τι κάνει γιατί υπάρχει τεράστια παγκόσμια πείρα. ‘Οπου επενέβη, χωρίς ούτε μία εξαίρεση, κατέστρεψε τις οικονομίες και κοινωνίες των χωρών, εξασφαλίζοντας τα συμφέροντα των τραπεζών που τις δάνεισαν και την στρατηγική επικυριαρχία των ΗΠΑ.
Οι συνταγές του ΔΝΤ εφηρμόσθησαν με απόλυτο τρόπο στη Λατινική Αμερική επί είκοσι χρόνια, με αποτέλεσμα την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της ηπείρου. Στην περίπτωση μάλιστα της Αργεντινής, που μοιάζει με την Ελλάδα, λόγω της νομισματικής σύνδεσης με ένα ισχυρό νόμισμα, το δολλάριο, το αποτέλεσμα των συνταγών ήταν η πτώχευση της χώρας.
Υπάρχει βέβαια μια διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, μόνο που αυτή η διαφορά δεν κάνει τα πράγματα καλύτερα, τα κάνει πολύ χειρότερα. Η Αργεντινή, σε αντίθεση με την Ελλάδα, είχε μόνο εσωτερικό πρόβλημα, δεν είχε και έναν γείτονα που να θέλει να αρπάξει ένα μεγάλο κομμάτι του εθνικού της χώρου! Η επιρροή των ΗΠΑ είναι καθοριστική στο ΔΝΤ. Τα στρατηγικά συμφέροντα όμως των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο είναι σε μεγάλο βαθμό αντίθετα με ζωτικά ελληνικά συμφέροντα.
Συνταγές του ΔΝΤ εφηρμόσθησαν επίσης στη Ρωσία στη δεκαετία του 1990. Το αποτέλεσμα ήταν να γνωρίσουν οι χώρες της πρ. ΕΣΣΔ τη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και δημογραφική καταστροφή στην ιστορία του βιομηχανικού κόσμου, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου περιλαμβανομένου. Τον Αύγουστο του 1998, το ΔΝΤ βράβευσε τον Υπουργό Οικονομικών της Ρωσίας και «πρίγκηπα των ιδιωτικοποιήσεων» Τσουμπάις για τη διαχείρισή του. Δύο μέρες αργότερα, η Ρωσία κήρυξε πτώχευση! Ακόμη και σήμερα, η Ρωσία δεν έχει συνέλθει από την εμπειρία αυτής της δεκαετίας – η ανάκαμψή της στηρίχθηκε αποκλειστικά στην εξαγωγή ενέργειας και πρώτων υλών.
‘Όπως πάντα, το ΔΝΤ συνδύασε στη ρωσική περίπτωση στρατηγικά και οικονομικά κριτήρια. Το 1992 επέβαλε σε κάθε πρώην Δημοκρατία της ΕΣΣΔ την υιοθέτηση δικού της νομίσματος, συμβάλλοντας στο γενικό χάος και την αποσύνθεση. Ο σκοπός ήταν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αποσύνθεσης του σοβιετικού χώρου και να αποτραπεί τυχόν επανενσωμάτωσή του με άλλη μορφή.
Για τους παραπάνω λόγους, η υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ συνεπάγεται μια μακρά περίοδο οικονομικών και κοινωνικών καταστροφών, αλλά και μια σοβαρότατη απειλή στην εθνική ασφάλεια του ελληνικού λαού, στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Αμερική, Γερμανία και ένα παγκόσμιο παιχνίδι στην «καμπούρα» της Ελλάδας.
Το κύριο παράδοξο της τωρινής κρίσης είναι η σύγκλιση στην πίεση στην Ελλάδα των ΗΠΑ και της Γερμανίας, με τη Γαλλία να καταλαβαίνει κάπως ενστικτωδώς τους κινδύνους και να επιδιώκει κάποιας μορφής «αποσύγκλιση». Αν όντως μια επίθεση κατά του ευρώ κρύβεται πίσω από την επίθεση κατά της Ελλάδας, τότε γιατί η Γερμανία σιγοντάρει τις πιέσεις στην Αθήνα;
Εδώ και καιρό έχει αποδειχθεί ότι η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης πάσχει σοβαρά. Πολιτικά, αυτό το νόμισμα χωρίς κράτος, δεν γίνεται αποδεκτό από σημαντικό τμήμα Ευρωπαίων πολιτών, που θεωρούν την ΕΕ και ειδικά την ευρωζώνη, ως αιτία των κοινωνικών δεινών τους και απειλή για τη δημοκρατία, όπως έδειξαν ιδίως τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία, την Ολλανδία, την Ιρλανδία. Οικονομικά οι κανόνες του Μάαστριχτ οδηγούν σε απόκλιση τις οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών (πρόβλημα δεν έχει άλλωστε μόνο η Ελλάδα, έχει όλη η Νότια Ευρώπη), αλλά και σε οικονομική καχεξία το σύνολο της ευρωζώνης. Η πολυπόθητη ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας δεν έρχεται και η Κίνα ξεπέρασε τη Γερμανία σε εξαγωγές. Ακόμα και το Βερολίνο ανακαλύπτει τελικά τα μειονεκτήματα ενός υπερισχυρού νομίσματος. Η ελληνική κρίση ήρθε να φωτίσει δραματικά τα αδιέξοδα του ευρώ.
Από στρατηγική άποψη, η Ευρώπη έγινε «μπάχαλο» μετά τη μεγάλη διεύρυνση, με τη συμπερίληψη στους κόλπους της μιας πλειάδας αμερικανικών νεοπροτεκτοράτων, της κατά Ράμσφελντ «νέας Ευρώπης». Αν μπει τώρα η Αλβανία, το Μαυροβούνιο και η Τουρκία στην ΕΕ, δεν θα μιλάμε για ‘Ενωση αλλά για ΟΗΕ. Το Βερολίνο και το Παρίσι θέλησαν όμως την ΕΕ για να γίνει ισχυρότερος, όχι πιο αδύνατος ο διεθνής τους ρόλος και οι Γερμανοί δεν θέλουν να πληρώσουν ένα αυξανόμενο κόστος διατήρησης των τωρινών ευρωπαϊκών δομών, παρόλο που χάρη σε αυτές κατέκτησαν τις αγορές των εταίρων τους.
Το Βερολίνο και το Παρίσι άρχισαν δειλές και ανεπαρκείς προσπάθειες να «συμμαζέψουν» κάπως το ευρωπαϊκό σπίτι μετά το γαλλικό δημοψήφισμα του 2005. Ο Γάλλος πρωθυπουργός Βιλπέν προσπάθησε να συμμαχήσει με την Κύπρο και την Ελλάδα το 2005, για να σταματήσει τουλάχιστο την περαιτέρω «μπαχαλοποίηση» της ‘Ενωσης με την ένταξη της Τουρκίας. Το ίδιο έκανε και η Μέρκελ. Αγνοούσαν φαίνεται ότι για τους ‘Ελληνες ιθύνοντες «Αμέρικα ούμπερ άλλες»! Η Ελλάδα εξακολούθησε να υποστηρίζει φανατικά αυτό που δεν θέλει η ‘Αγκελα Μέρκελ και οι Γάλλοι γκωλικοί, την είσοδο δηλαδή της Τουρκίας στην ΕΕ. Και αυτό, παρόλο που μια τέτοια ένταξη θα οδηγούσε πιθανότατα στην απώλεια του σημαντικότερου στρατηγικού πλεονεκτήματος της Ελλάδας στον ανταγωνισμό της με την Τουρκία: τη συμμετοχή της σε μια ισχυρή ‘Ένωση, στην οποία δεν συμμετέχει η ‘Αγκυρα.
Ονειρευόμαστε να είμαστε στον «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης, μόνο που «πουλάμε» Γάλλους και Γερμανούς στις σπάνιες περιπτώσεις που ζητάνε τη συνδρομή μας έναντι της Ουάσιγκτον και της ‘Αγκυρας για να υπερασπιστούν αυτόν τον πυρήνα, υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα και τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα στην Κύπρο και το Αιγαίο! Γιατί να μας βοηθήσουν αυτοί στη δυσκολία;
Πιθανώς βεβαίως παραμένει μείζον στρατηγικό σφάλμα του Βερολίνου να αφήσει την Ελλάδα να βρεθεί στην αγκαλιά του ΔΝΤ και της Ουάσιγκτον. Αλλά δεν θα είναι το πρώτο που κάνει η Γερμανία. Το μεγάλο πλεονέκτημα των ΗΠΑ έναντι των Ευρωπαίων είναι ότι η Ουάσιγκτον έχει στρατηγική και βούληση, ξέρει τι θέλει. Η εναλλακτική της Γερμανίας είναι να πληρώσει για να «σώσει» την Ελλάδα και, ενδεχομένως, αύριο, την Πορογαλία και την Ισπανία, και αυτό το φοβάται.
Ο κίνδυνος λοιπόν είναι διπλός. Να χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως Λήμαν Μπράδερς, για «παραδειγματισμό» των υπόλοιπων και ταυτόχρονα να ξαναμπεί από το παράθυρο η ιδέα μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων. Από τη στρατηγική σκέψη των Χριστιανοδημοκρατών δεν έφυγε ποτέ αυτή η ιδέα, όπως την εξέφρασε στο παρελθόν ο Καρλ Λάμερς. Στα μάτια της Γερμανίας, μια στενή ευρωζώνη θα έκανε ίσως περισσότερο νόημα, έστω και αν το Βερολίνο πλήρωνε με την απώλεια της επιρροής του στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Αλλά αυτό ακριβώς θα έκανε νόημα και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και για τον Αχμέτ Νταβούτογλου!
Οι ΗΠΑ θα κέρδιζαν έτσι κι αλλοιώς. Η προσπάθεια μεταρρύθμισης της ευρωζώνης, ακόμα κι αν τελικά πετύχαινε, θα δημιουργούσε μεγάλη αναταραχή στην Ευρώπη και θα άφηνε ήσυχες για μεγάλο διάστημα τις ΗΠΑ να ηγεμονεύουν επ’αυτής και παγκοσμίως, πολύ περισσότερο αν γίνει υπό την πίεση των «αγορών». Ακόμη κι αν πετύχαινε η συγκρότηση ενός πιο αξιόπιστου σκληρού πυρήνα, με πραγματικά ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά, η ΝΑ Ευρώπη θα είχε ήδη αποτελέσει έναν βαλκανο-τουρκικό πόλο της ΕΕ, μια ζώνη αμερικανοτουρκικής επιρροής που θα εκτεινόταν από την Αδριατική μέχρι τον Καύκασο και το Κουρδιστάν.
Μια τέτοια ζώνη συνιστά κεντρική επιδίωξη των ΗΠΑ εδώ και είκοσι χρόνια. Αυτήν εξυπηρετούσαν οι ρυθμίσεις του σχεδίου Ανάν, καθιστώντας την Ελλάδα όμηρό της, αυτήν εξυπηρετεί και η προσπάθεια να ρίξουν τώρα την Αθήνα στη χρεωκοπία. Αν φτιαχνόταν μια τέτοια ζώνη, θα ήταν κέντρο της νέας μεταψυχροπολεμικής αρχιτεκτονικής που ονειρεύεται ο Μπρζεζίνσκι. Γιατί θα παρεμβαλλόταν μεταξύ Ρωσίας και «θερμών θαλασσών», μεταξύ Γαλλογερμανίας και Μέσης Ανατολής. Εξασφαλίζοντας έτσι τον επικυριαρχικό ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρασία. Μια τέτοια ζώνη θα γινόταν ένα από τα κέντρα της «Μεγάλης Σκακιέρας».
Δεν χρειάζεται βέβαια πολύ φαντασία για να αντιληφθεί κανείς εύκολα τι σημαίνει κάτι τέτοιο για τα ιστορικά συμφέροντα, το ίδιο το μέλλον του ελληνικού λαού στην Ελλάδα και την Κύπρο. Και καταλαβαίνει καλύτερα γιατί η Ελλάδα θα πεθάνει από ασφυξία αν δεν επιδιώξει τώρα, χθες δηλαδή, συνδρομή από δυνάμεις εκτός αυτού του παιχνιδιού, όπως είναι κατεξοχήν η Κίνα και η Ρωσία, αν δεν βελτιώσει τις πολιτικές σχέσεις της με τον ευρωπαϊκό πυρήνα, αν δεν κάνει μια πραγματική επανάσταση στο εσωτερικό της, αν δεν υπερασπίσει εξωτερικά την ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Το κυριότερο όπλο ενός λαού, μιας χώρας, ενός ηγέτη, για να μπορέσουν να επιβιώσουν είναι να καταλαβαίνει ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι εχθροί του (όπως και για έναν παίκτη του πόκερ να μην παίζει με τα χαρτιά του ανοιχτά!). Μπορεί ο Ανδρέας Παπανδρέου να είχε του κόσμου τα ελαττώματα και η πολιτική του να έχει σχέση με τα τωρινά μας προβλήματα. Είχε όμως μια μοναδική συνείδηση του παγκόσμιου παιχνιδιού, που ήταν από μόνη της τεράστιο ατού. Ας ελπίσουμε μόνο κι ας εργαστούμε ταυτόχρονα για να μην αποδειχθεί ότι είναι ήδη πολύ αργά.
Από: konstantakopoulos, exomatiakaivlepo
Σε δυο με τρεις μήνες, συγκυβέρνηση…
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει ο Μαγια
«Εχουμε δημοκρατία. Kαι στη δημοκρατία ακόμη και σε έκτακτες περιστάσεις πρέπει να εξασφαλιστεί η συμφωνία ή τουλάχιστον η ανοχή των πολιτών για να ληφθούν πρόσθετα μέτρα, ώστε να υλοποιηθούν. Eκτός κι αν προτιμάτε σε δύο με τρεις μήνες να συζητάτε με μία άλλη κυβέρνηση και με έναν άλλο πρωθυπουργό».
Tην απάντηση αυτή φέρεται να έδωσε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Ημερησίας», ο Γιώργος Παπανδρέου στην Άγκελα Mέρκελ στην πρόσφατη Σύνοδο Kορυφής, εμφανώς ενοχλημένος από την πρωτόγνωρη εμμονή της να παρθούν... εδώ και τώρα σκληρά μέτρα για τη διάσωση της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας.
Επι τρεις μέρες δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Το θέμα όχι μόνο δεν διαψεύσθηκε, αλλά εξαφανίσθηκε.
Επομένως, μπορούμε να συνάγουμε ότι, ότι η πρωθυπουργική «βόμβα» για την «άλλη κυβέρνηση και έναν άλλο πρωθυπουργό», δεν κινείται στη σφαίρα της δημοσιογραφικής φαντασίας. Ερίφθη, αλλά δεν …εξερράγη.
Φαντάζεσθε το θόρυβο και τον σάλο που θα ........Γράφει ο Μαγια
προκαλούσε, αν εκτοξευόταν από τα τηλεοπτικά …μπαλκόνια;
Μα, πώς είναι δυνατόν, σε δυο με τρεις μήνες να έχουμε άλλη κυβέρνηση, με έναν άλλο πρωθυπουργό, όταν η λαική εντολή στην κυβέρνηση είναι αφενός μεν νωπή, αφετέρου δε ισχυρή; Και αιφνίδιες εκλογές να προκηρυχθούν, έστω γιατί πρέπει να διαχειρισθεί την κρίση μία πιο ισχυρή πλειοψηφία, είναι βέβαιο ότι, πάλι το ΠΑΣΟΚ θα αναδειχθεί νικητής, πάλι ο Γ. Παπανδρέου θα ορκισθεί πρωθυπουργός, παρότι κάτι τέτοιο δεν κρίνεται στην παρούσα φάση αναγκαίο.
Μια άλλη ερμηνεία είναι, να απείλησε διά της παραιτήσεως ο Γ. Παπανδρέου, πράγμα εξ όσων γνωρίζουμε αδύνατον.
Αρα κάτι άλλο ήθελε να πει ο «ποιητής», στην κυρία Μέρκελ. Πως με την γερμανική νεοφιλελεύθερη θηλιά να σφίγγει επικίνδυνα στο λαιμό της χώρας, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κυβερνήσει στηριζόμενο μόνο στην διά ανταλλαγμάτων (παραμένουν σε μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού οι εκλεκτοί της ΝΔ) συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά θα αναγκασθεί να την καλέσει πολύ σύντομα να συγκυβερνήσουν επισήμως!
Τότε και μόνο τότε θα έχουμε μια άλλη κυβέρνηση κι έναν άλλο πρωθυπουργό. Σε δυο με τρεις μήνες!...
Από .......... kafeneio
energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει ο Μαγια
«Εχουμε δημοκρατία. Kαι στη δημοκρατία ακόμη και σε έκτακτες περιστάσεις πρέπει να εξασφαλιστεί η συμφωνία ή τουλάχιστον η ανοχή των πολιτών για να ληφθούν πρόσθετα μέτρα, ώστε να υλοποιηθούν. Eκτός κι αν προτιμάτε σε δύο με τρεις μήνες να συζητάτε με μία άλλη κυβέρνηση και με έναν άλλο πρωθυπουργό».
Tην απάντηση αυτή φέρεται να έδωσε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Ημερησίας», ο Γιώργος Παπανδρέου στην Άγκελα Mέρκελ στην πρόσφατη Σύνοδο Kορυφής, εμφανώς ενοχλημένος από την πρωτόγνωρη εμμονή της να παρθούν... εδώ και τώρα σκληρά μέτρα για τη διάσωση της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας.
Επι τρεις μέρες δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Το θέμα όχι μόνο δεν διαψεύσθηκε, αλλά εξαφανίσθηκε.
Επομένως, μπορούμε να συνάγουμε ότι, ότι η πρωθυπουργική «βόμβα» για την «άλλη κυβέρνηση και έναν άλλο πρωθυπουργό», δεν κινείται στη σφαίρα της δημοσιογραφικής φαντασίας. Ερίφθη, αλλά δεν …εξερράγη.
Φαντάζεσθε το θόρυβο και τον σάλο που θα ........Γράφει ο Μαγια
προκαλούσε, αν εκτοξευόταν από τα τηλεοπτικά …μπαλκόνια;
Μα, πώς είναι δυνατόν, σε δυο με τρεις μήνες να έχουμε άλλη κυβέρνηση, με έναν άλλο πρωθυπουργό, όταν η λαική εντολή στην κυβέρνηση είναι αφενός μεν νωπή, αφετέρου δε ισχυρή; Και αιφνίδιες εκλογές να προκηρυχθούν, έστω γιατί πρέπει να διαχειρισθεί την κρίση μία πιο ισχυρή πλειοψηφία, είναι βέβαιο ότι, πάλι το ΠΑΣΟΚ θα αναδειχθεί νικητής, πάλι ο Γ. Παπανδρέου θα ορκισθεί πρωθυπουργός, παρότι κάτι τέτοιο δεν κρίνεται στην παρούσα φάση αναγκαίο.
Μια άλλη ερμηνεία είναι, να απείλησε διά της παραιτήσεως ο Γ. Παπανδρέου, πράγμα εξ όσων γνωρίζουμε αδύνατον.
Αρα κάτι άλλο ήθελε να πει ο «ποιητής», στην κυρία Μέρκελ. Πως με την γερμανική νεοφιλελεύθερη θηλιά να σφίγγει επικίνδυνα στο λαιμό της χώρας, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κυβερνήσει στηριζόμενο μόνο στην διά ανταλλαγμάτων (παραμένουν σε μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού οι εκλεκτοί της ΝΔ) συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά θα αναγκασθεί να την καλέσει πολύ σύντομα να συγκυβερνήσουν επισήμως!
Τότε και μόνο τότε θα έχουμε μια άλλη κυβέρνηση κι έναν άλλο πρωθυπουργό. Σε δυο με τρεις μήνες!...
Από .......... kafeneio
Τις επόμενες ημέρες οι αρμοδιότητες, σε ένα μήνα το χωροταξικό
Αναρτήθηκε από....
energoipoliteskv.blogspot.com
ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ
ΥΠΕΣ: «δεν υπάρχει σχέδιο. Τα όσα γράφονται είναι αποκυήματα φαντασίας»
Λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει η Μεγάλη Eβδομάδα θα δοθεί στη δημοσιότητα το νέο χωροταξικό των δήμων με βάση τον «Καλλικράτη». Παρά το γεγονός ότι το χρονοδιάγραμμα έχει πάει πίσω, λόγω αφενός της συζήτησης για την οικονομία και αφετέρου του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια που αναμένεται να ψηφιστεί την επόμενη εβδομάδα, στην κυβέρνηση και το υπουργείο Εσωτερικών δηλώνουν αποφασισμένοι να προχωρήσουν στην διοικητική μεταρρύθμιση.
Σύμφωνα με πληροφορίες της αυτοδιοίκησης gr το νέο χρονοδιάγραμμα του υπουργείου Εσωτερικών προβλέπει ότι εντός της τρέχουσας εβδομάδας ή στις αρχές της επόμενης (ήδη ο Γιάννης Ραγκούσης έχει κληθεί στη συνεδρίαση του δ.σ. της ΚΕΔΚΕ την 3η Μαρτίου: http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=5905) θα δοθεί στους δημάρχους το σχέδιο νόμου στο οποίο θα προσδιορίζονται οι αρμοδιότητες των νέων δήμων και των αιρετών περιφερειών. Με βάση το σχεδιασμό του υπουργείου όλες οι αρμοδιότητες των σημερινών περιφερειών με έμφαση σε αυτές του αναπτυξιακού σχεδιασμού, της διαχείρισης του ΕΣΠΑ της κατασκευής δημοσίων έργων υποδομής και συγκοινωνιακών έργων αλλά και των νομαρχιών θα μεταφερθούν στις αιρετές περιφέρειες. Στους νέους δήμους μεταφέρονται όλες οι αρμοδιότητες που έχουν σήμερα οι πρωτοβάθμιοι ΟΤΑ μαζί με αυτές της κατασκευής σχολικών κτιρίων, του λιανικού και πλανόδιου εμπορίου, των λαϊκών αγορών κλπ και γενικότερα ότι αφορά στην καθημερινότητα των πολιτών. Παράλληλα, τόσο στις αιρετές περιφέρειες όσο και στους νέους δήμους θα μεταφερθούν αρμοδιότητες σύμφωνα με τη λίστα που έχουν στείλει τα υπουργεία στο Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εσωτερικών μετά τη σχετική εντολή του πρωθυπουργού.
«Αποκυήματα φαντασίας τα όσα γράφονται για το χωροταξικό»
Όσον αφορά το χωροταξικό κυρίως των δήμων, καθώς στο επίπεδο των περιφερειών φαίνεται ότι πλην της Αττικής έχει λυθεί, όπως τονίζουν στην αυτοδιοίκηση gr πηγές του υπουργείου Εσωτερικών «η συζήτηση τώρα ξεκινά». Οι ίδιες πηγές χαρακτηρίζουν «αποκυήματα φαντασίας τα όσα κατά καιρούς γράφονται» σε σχέση με τις συνενώσεις, προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή σχέδιο» από το υπουργείο.
Παραδέχονται πάντως ότι «οι μελέτες του ΙΤΑ αποτελούν βάση συζήτησης, καθώς είναι μια πρώτη επιστημονική αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης με βάση αντικειμενικά κριτήρια». Άλλωστε, όπως διαμηνύεται σε όλους τους τόνους από το υπουργείο Εσωτερικών «οι συνενώσεις θα γίνουν με αυστηρά αντικειμενικά κριτήρια», προκειμένου να μην υπάρχει ούτε υποψία σκιάς. Τα κριτήρια αυτά που θα είναι πληθυσμιακά, κοινωνικά, οικονομικά, γεωγραφικά, αναπτυξιακά, λειτουργικά, πολιτιστικά, ιστορικά και χωροταξικά πρόκειται να προσδιοριστούν τις επόμενες ημέρες επακριβώς και με βάση αυτά θα γίνουν οι συνενώσεις σε όλη την χώρα «μηδέ της Αττικής και της Θεσσαλονίκης εξαιρουμένων», όπως λέει στέλεχος του υπουργείου Εσωτερικών στην αυτοδιοίκηση gr. Στο πλαίσιο αυτό το νέο χωροταξικό αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα μετά τις 20 Μαρτίου με στόχο ο διάλογος να διεξαχθεί εντός του Απριλίου και το νομοσχέδιο να ψηφιστεί το αργότερο στις 15 Μαίου.
Από.....aftodioikisi.gr
energoipoliteskv.blogspot.com
ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ
ΥΠΕΣ: «δεν υπάρχει σχέδιο. Τα όσα γράφονται είναι αποκυήματα φαντασίας»
Λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει η Μεγάλη Eβδομάδα θα δοθεί στη δημοσιότητα το νέο χωροταξικό των δήμων με βάση τον «Καλλικράτη». Παρά το γεγονός ότι το χρονοδιάγραμμα έχει πάει πίσω, λόγω αφενός της συζήτησης για την οικονομία και αφετέρου του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια που αναμένεται να ψηφιστεί την επόμενη εβδομάδα, στην κυβέρνηση και το υπουργείο Εσωτερικών δηλώνουν αποφασισμένοι να προχωρήσουν στην διοικητική μεταρρύθμιση.
Σύμφωνα με πληροφορίες της αυτοδιοίκησης gr το νέο χρονοδιάγραμμα του υπουργείου Εσωτερικών προβλέπει ότι εντός της τρέχουσας εβδομάδας ή στις αρχές της επόμενης (ήδη ο Γιάννης Ραγκούσης έχει κληθεί στη συνεδρίαση του δ.σ. της ΚΕΔΚΕ την 3η Μαρτίου: http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=5905) θα δοθεί στους δημάρχους το σχέδιο νόμου στο οποίο θα προσδιορίζονται οι αρμοδιότητες των νέων δήμων και των αιρετών περιφερειών. Με βάση το σχεδιασμό του υπουργείου όλες οι αρμοδιότητες των σημερινών περιφερειών με έμφαση σε αυτές του αναπτυξιακού σχεδιασμού, της διαχείρισης του ΕΣΠΑ της κατασκευής δημοσίων έργων υποδομής και συγκοινωνιακών έργων αλλά και των νομαρχιών θα μεταφερθούν στις αιρετές περιφέρειες. Στους νέους δήμους μεταφέρονται όλες οι αρμοδιότητες που έχουν σήμερα οι πρωτοβάθμιοι ΟΤΑ μαζί με αυτές της κατασκευής σχολικών κτιρίων, του λιανικού και πλανόδιου εμπορίου, των λαϊκών αγορών κλπ και γενικότερα ότι αφορά στην καθημερινότητα των πολιτών. Παράλληλα, τόσο στις αιρετές περιφέρειες όσο και στους νέους δήμους θα μεταφερθούν αρμοδιότητες σύμφωνα με τη λίστα που έχουν στείλει τα υπουργεία στο Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εσωτερικών μετά τη σχετική εντολή του πρωθυπουργού.
«Αποκυήματα φαντασίας τα όσα γράφονται για το χωροταξικό»
Όσον αφορά το χωροταξικό κυρίως των δήμων, καθώς στο επίπεδο των περιφερειών φαίνεται ότι πλην της Αττικής έχει λυθεί, όπως τονίζουν στην αυτοδιοίκηση gr πηγές του υπουργείου Εσωτερικών «η συζήτηση τώρα ξεκινά». Οι ίδιες πηγές χαρακτηρίζουν «αποκυήματα φαντασίας τα όσα κατά καιρούς γράφονται» σε σχέση με τις συνενώσεις, προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή σχέδιο» από το υπουργείο.
Παραδέχονται πάντως ότι «οι μελέτες του ΙΤΑ αποτελούν βάση συζήτησης, καθώς είναι μια πρώτη επιστημονική αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης με βάση αντικειμενικά κριτήρια». Άλλωστε, όπως διαμηνύεται σε όλους τους τόνους από το υπουργείο Εσωτερικών «οι συνενώσεις θα γίνουν με αυστηρά αντικειμενικά κριτήρια», προκειμένου να μην υπάρχει ούτε υποψία σκιάς. Τα κριτήρια αυτά που θα είναι πληθυσμιακά, κοινωνικά, οικονομικά, γεωγραφικά, αναπτυξιακά, λειτουργικά, πολιτιστικά, ιστορικά και χωροταξικά πρόκειται να προσδιοριστούν τις επόμενες ημέρες επακριβώς και με βάση αυτά θα γίνουν οι συνενώσεις σε όλη την χώρα «μηδέ της Αττικής και της Θεσσαλονίκης εξαιρουμένων», όπως λέει στέλεχος του υπουργείου Εσωτερικών στην αυτοδιοίκηση gr. Στο πλαίσιο αυτό το νέο χωροταξικό αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα μετά τις 20 Μαρτίου με στόχο ο διάλογος να διεξαχθεί εντός του Απριλίου και το νομοσχέδιο να ψηφιστεί το αργότερο στις 15 Μαίου.
Από.....aftodioikisi.gr
«Δεν εκδόθηκε σχετική ΚΥΑ». Η απάντηση στον Χ. Σταϊκούρα για τα 2ευρώ/δέντρο στην ελιά.
Αναρτήθηκε από....
energoipoliteskv.blogspot.com
Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2010
Ο Βουλευτής Φθιώτιδας της Ν.Δ. και Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης της Οικονομίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε στις 29/01/2010 Ερώτηση προς τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομικών αναφορικά με τις εξαγγελίες της Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τις αποζημιώσεις των ελαιοπαραγωγών βρώσιμης ελιάς για τις ζημιές που είχαν προκληθεί από πυρινοτρήτη.
Ειδικότερα, στην Ερώτησή του ο κ. Σταϊκούρας, αναφέρθηκε στην από 14/12/2009 ανακοίνωση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σύμφωνα με την οποία: «η Κυβέρνηση προχώρησε στην καταβολή 44 εκατομμυρίων ευρώ για την αποζημίωση ελαιοπαραγωγών βρώσιμης ελιάς κατόπιν σχετικής απόφασης της Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και έγκρισής της από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛΓΑ. Συγκεκριμένα, προβλέπονται αποζημιώσεις 2 ευρώ ανά δένδρο για τις ζημιές που προκλήθηκαν από πυρινοτρήτη στην ελαιοπαραγωγή των Νομών Βοιωτίας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χαλκιδικής». Συνεπώς, με την κατάθεση της Ερώτησής του ο κ. Σταϊκούρας ζήτησε να ενημερωθεί για το εάν και πότε θα υλοποιηθεί η σχετική δέσμευση της Κυβέρνησης από τα συναρμόδια Υπουργεία.
Στην απάντηση που έλαβε ο κ. Σταϊκούρας από το Υπουργείο Οικονομικών υπογραμμίζεται πως αρμόδιο να απαντήσει είναι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το οποίο στην απάντησή του αναφέρει πως «το Δ.Σ. του ΕΛ.Γ.Α. εισηγήθηκε με την αριθμ. 198/14-12-09 απόφασή του την αποζημίωση των ζημιών από πυρηνοτρήτη των ελαιοδέντρων των νομών Βοιωτίας, Ευβοίας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χαλκιδικής, αναφέροντας ποσοστά ζημιών, αίτια και τρόπο κάλυψης της δαπάνης» και τονίζει, κλείνοντας την απάντησή του προς την Ερώτηση του κ. Σταϊκούρα, ότι «επί του παρόντος, δεν εκδόθηκε σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.), οπότε ο ΕΛ.Γ.Α. δεν μπορεί να επιληφθεί και να προβεί σε υλοποίηση της συγκεκριμένης εξαγγελίας.»
energoipoliteskv.blogspot.com
Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2010
Ο Βουλευτής Φθιώτιδας της Ν.Δ. και Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης της Οικονομίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε στις 29/01/2010 Ερώτηση προς τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομικών αναφορικά με τις εξαγγελίες της Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τις αποζημιώσεις των ελαιοπαραγωγών βρώσιμης ελιάς για τις ζημιές που είχαν προκληθεί από πυρινοτρήτη.
Ειδικότερα, στην Ερώτησή του ο κ. Σταϊκούρας, αναφέρθηκε στην από 14/12/2009 ανακοίνωση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σύμφωνα με την οποία: «η Κυβέρνηση προχώρησε στην καταβολή 44 εκατομμυρίων ευρώ για την αποζημίωση ελαιοπαραγωγών βρώσιμης ελιάς κατόπιν σχετικής απόφασης της Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και έγκρισής της από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛΓΑ. Συγκεκριμένα, προβλέπονται αποζημιώσεις 2 ευρώ ανά δένδρο για τις ζημιές που προκλήθηκαν από πυρινοτρήτη στην ελαιοπαραγωγή των Νομών Βοιωτίας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χαλκιδικής». Συνεπώς, με την κατάθεση της Ερώτησής του ο κ. Σταϊκούρας ζήτησε να ενημερωθεί για το εάν και πότε θα υλοποιηθεί η σχετική δέσμευση της Κυβέρνησης από τα συναρμόδια Υπουργεία.
Στην απάντηση που έλαβε ο κ. Σταϊκούρας από το Υπουργείο Οικονομικών υπογραμμίζεται πως αρμόδιο να απαντήσει είναι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το οποίο στην απάντησή του αναφέρει πως «το Δ.Σ. του ΕΛ.Γ.Α. εισηγήθηκε με την αριθμ. 198/14-12-09 απόφασή του την αποζημίωση των ζημιών από πυρηνοτρήτη των ελαιοδέντρων των νομών Βοιωτίας, Ευβοίας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χαλκιδικής, αναφέροντας ποσοστά ζημιών, αίτια και τρόπο κάλυψης της δαπάνης» και τονίζει, κλείνοντας την απάντησή του προς την Ερώτηση του κ. Σταϊκούρα, ότι «επί του παρόντος, δεν εκδόθηκε σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.), οπότε ο ΕΛ.Γ.Α. δεν μπορεί να επιληφθεί και να προβεί σε υλοποίηση της συγκεκριμένης εξαγγελίας.»
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΔΑΦΝΟΥΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ "ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ"!
Αναρτήθηκε από....
energoipoliteskv.blogspot.com
Απογοητευμενος απο τη μικρη συμμετοχη στο κυριακατικο ατυπο δημοψηφιασμα δηλωνει στον FM-1 και ο δημαρχος Δαφνουσιων Ανεστης Μαυροειδής.Παρολα αυτα τονιζει "το αποτελεσμα θα γινει θεμα συζητησης στο προσεχες δημοτικο συμβουλιο και ουτως η αλλως εστω και με αυτη τη συμμετοχη δεν μπορει να αγνοηθει αφου υπηρξε συμφωνια ολων των πλευρων στο δημοτικο συμβουλιο να γινει αποδεκτο το οποιο αποτελεσμα".
"Δεν μπορουμε να αποδεχτουμε ενα δημοψηφισμα που δεν εκπροσωπει σε καμμια περιπτωση τη βουληση των κατοικων του Δημου και εχει κριθει παρανομο απο την Περιφερεια" δηλωνει απ οτην πλευρα του στον FM-1 ο πρωην δημαρχος και επικεφαλης της μειοψηφιας Κωστας Πασσας.
Από....lamia fm 1
energoipoliteskv.blogspot.com
Απογοητευμενος απο τη μικρη συμμετοχη στο κυριακατικο ατυπο δημοψηφιασμα δηλωνει στον FM-1 και ο δημαρχος Δαφνουσιων Ανεστης Μαυροειδής.Παρολα αυτα τονιζει "το αποτελεσμα θα γινει θεμα συζητησης στο προσεχες δημοτικο συμβουλιο και ουτως η αλλως εστω και με αυτη τη συμμετοχη δεν μπορει να αγνοηθει αφου υπηρξε συμφωνια ολων των πλευρων στο δημοτικο συμβουλιο να γινει αποδεκτο το οποιο αποτελεσμα".
"Δεν μπορουμε να αποδεχτουμε ενα δημοψηφισμα που δεν εκπροσωπει σε καμμια περιπτωση τη βουληση των κατοικων του Δημου και εχει κριθει παρανομο απο την Περιφερεια" δηλωνει απ οτην πλευρα του στον FM-1 ο πρωην δημαρχος και επικεφαλης της μειοψηφιας Κωστας Πασσας.
Από....lamia fm 1
Ολόκληση η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομία...
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
Ολόκληρη η πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που κατατέθηκε στον Πρόεδρο της Βουλής, για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το θέμα της οικονομίας και ειδικότερα τη διερεύνηση της υπόθεσης των τροποποιημένων δημοσιονομικών στοιχείων κατά την περίοδο 2004-2009, έχει ως εξής:
Προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων,
κ. Φίλιππο Πετσάλνικο
Θέμα: Πρόταση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης των τροποποιημένων δημοσιονομικών στοιχείων.
Η χώρα βρίσκεται σήμερα στη δίνη πρωτοφανούς επίθεσης από διεθνείς κερδοσκοπικούς κύκλους και διεθνή μέσα ενημέρωσης, με αποδυναμωμένο το κύρος και την αξιοπιστία της. Εκτός από το μέγεθος του δημοσιονομικού προβλήματος, η διαπιστωμένη αναξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων κατέστησαν τη χώρα ευάλωτη στις επιθέσεις που πλήττουν την οικονομία μας και στα παιχνίδια των κερδοσκόπων με τις αγορές κρατικών ομολόγων.
Η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει σαφείς και απολύτως οριοθετημένες υποχρεώσεις που απορρέουν από την Συνθήκη της ΕΕ, το συνοδευτικό πρωτόκολλο και τον κανονισμό για την εφαρμογή της Συνθήκης. Στο πλαίσιο της παρακολούθησης των δημοσιονομικών στοιχείων κάθε χώρας, η Ελλάδα οφείλει να...
ετοιμάζει και να στέλνει στην Eurostat δύο φορές τον χρόνο (τέλος Μαρτίου και τέλος Σεπτεμβρίου) τα στοιχεία για την παρακολούθηση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους.
Επιπλέον, έχει υποχρέωση όπως κάθε χώρα μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν το τέλος κάθε μήνα, να δημοσιοποιεί σειρά στατιστικών δεδομένων για την πορεία της οικονομίας (SDDS) του προηγούμενου μήνα, μεταξύ των οποίων, τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
Στο πλαίσιο της ίδιας υποχρέωσης τα στοιχεία για την πορεία του δημοσίου χρέους πρέπει να δημοσιεύονται το αργότερο πενήντα ημέρες μετά την ολοκλήρωση κάθε τριμήνου και να αναλύονται στο τριμηνιαίο Δελτίο Εκτέλεσης του Δημοσίου Χρέους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ειδικά η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) κατά την περίοδο 2004-2009, εκδήλωσαν έντονη ανησυχία για τον τρόπο παραγωγής και δημοσιοποίησης των δημοσιονομικών στοιχείων (έλλειμμα και χρέος) και για το λόγο αυτό η Eurostat πραγματοποίησε 10 επισκέψεις στη χώρα. Η Ελλάδα, είναι η μόνη χώρα στην οποία η Eurostat έχει πραγματοποιήσει τέτοιες επισκέψεις.
Το έλλειμμα εμπιστοσύνης υπήρξε αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ. Η «απογραφή του 2004» είχε ως δηλωμένο στόχο τη «διαφάνεια» και την «αξιοπιστία» των δημοσιονομικών δεδομένων. Στην πραγματικότητα όμως επεδίωξε να υπονομεύσει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, και τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών για την ένταξη της οικονομίας μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Θύμα αυτής της μεθόδευσης ήταν η ίδια η αξιοπιστία και το κύρος της χώρας.
Μετά τη διαδικασία της «απογραφής» και παρά τις μεθοδολογικές αναντιστοιχίες με τους κανόνες της Eurostat στην καταγραφή συγκεκριμένων στοιχείων που οδήγησαν σε διόγκωση των ελλειμμάτων των προηγούμενων περιόδων, όπως η καταγραφή των αμυντικών δαπανών, τα στοιχεία αυτά έγιναν αποδεκτά από τις Ευρωπαϊκές αρχές.
Ταυτόχρονα, επιβεβαιώθηκε με απόλυτο και οριστικό τρόπο , τόσο από τις εθνικές αρχές, όσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ακρίβεια των στοιχείων με τα οποία πιστοποιήθηκε η επίτευξη των κριτηρίων της Συνθήκης για την ένταξη της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Θα περίμενε κανείς ότι αυτό το πρώτο πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας και οι ιδιαίτερες επισημάνσεις, επιφυλάξεις και το σχέδιο δράσης που είχε συντάξει και κοινοποιήσει η Eurostat προς την Ελληνική Κυβέρνηση, μαζί με τις ιδιαίτερα δυσμενείς οικονομικές συνθήκες της περιόδου 2007-2009, θα οδηγούσαν την τότε πολιτική ηγεσία σε μια ειλικρινή προσπάθεια αποτύπωσης της πραγματικής δημοσιονομικής κατάστασης, προκειμένου να διαφυλαχθεί η αξιοπιστία και το κύρος της Ελλάδας και να ληφθούν παράλληλα, τα κατάλληλα δημοσιονομικά μέτρα που θα επέτρεπαν τη βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών και θα διέσωζαν την οικονομία μας.
Αντί για αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ απέκρυψε συστηματικά τα πραγματικά στοιχεία από τους Έλληνες πολίτες και τους διεθνείς εταίρους με προφανή σκοπιμότητα.
Όπως προκύπτει από:
- την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα στοιχεία του ελλείμματος και χρέους που δημοσιεύτηκε στις 8 Ιανουαρίου 2010,
- τα δημοσιευμένα στοιχεία και τις ημερομηνίες δημοσίευσης των στοιχείων εκτέλεσης του προϋπολογισμού από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, και
- το πόρισμα της ανεξάρτητης επιτροπής για την αξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων που γνωστοποιήθηκε και συζητήθηκε στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής,
εκτός από τις εγγενείς διαρθρωτικές αδυναμίες του συστήματος παραγωγής και δημοσιοποίησης δημοσιονομικών στατιστικών, τις οποίες η προηγούμενη κυβέρνηση παρά τις επισημάνσεις της Eurostat δεν αντιμετώπισε αποφασιστικά, υπήρξαν μεθοδεύσεις χειραγώγησης στη δημοσιοποίηση των δημοσιονομικών στοιχείων.
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι κατά την περίοδο 2007-2009 υπήρξαν πολιτικές παρεμβάσεις τόσο στο περιεχόμενο των στοιχείων όσο και στους χρόνους δημοσιοποίησής τους προς τον Ελληνικό λαό και τις Ευρωπαϊκές αρχές.
Ενδεικτικά:
- Παρά το γεγονός ότι η χώρα εξήλθε από τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος το καλοκαίρι του 2007, τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2007 έως το μήνα Ιούλιο, που έδειχναν ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ήταν ήδη κατά 30,1% μεγαλύτερο από αυτό της αντίστοιχης περιόδου του προηγούμενου έτους (έναντι ετήσιου στόχου αύξησης κατά 8,1%), δεν δημοσιοποιήθηκαν παρά μόνο μετά τη διενέργεια των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2007 (συγκεκριμένα στις 24/9/2007).
- Το έλλειμμα του 2007 συνέχισε μεθοδευμένα να υποεκτιμάται και να μην αποτυπώνεται με ακρίβεια στα δημοσιευόμενα στοιχεία του 2007 χωρίς να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για την μείωσή του. Αποτέλεσμα ήταν ο εκτροχιασμός του ελλείμματος να συνεχιστεί και το 2008, και η χώρα να εισέλθει απολύτως ανοχύρωτη στη δίνη της χρηματοπιστωτικής κρίσης και για μια ακόμη φορά σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και επιτήρησης από την ΕΕ τον Απρίλιο του 2009, εξαιτίας του δημοσιονομικού αποτελέσματος του 2007.
- Όπως αποκαλύφθηκε μετά τις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε έκθεση που κατέθεσε για την ενημέρωση του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης για την πορεία της Ελληνικής Οικονομίας στις 2 Ιουλίου 2009, είχε ήδη προειδοποιήσει ότι το έλλειμμα της Ελλάδας θα ξεπερνούσε το 10% του ΑΕΠ αν η Κυβέρνηση δεν ενεργούσε αποτελεσματικά για την μείωσή του. Η προειδοποίηση αυτή δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ από την κυβέρνηση της ΝΔ προς τους έλληνες πολίτες και τα πολιτικά κόμματα της χώρας.
- Τον Σεπτέμβριο του 2009, στο πλαίσιο της υποχρέωσης γνωστοποίησης των δημοσιονομικών στοιχείων στη Eurostat οι αρμόδιες υπηρεσίες διαβίβασαν στην ηγεσία της ΕΣΥΕ τους Πίνακες των στοιχείων και στις 30 Σεπτεμβρίου οι Πίνακες αυτοί στάλθηκαν στη Eurostat, όμως με κενές τις στήλες για τα έτη 2008 και 2009. Το γεγονός ότι δεν υπήρχαν στοιχεία για προηγούμενο έτος (το έτος 2008) καταγράφεται ως πρωτοφανές στα ιστορικά της γνωστοποίησης στοιχείων υπερβολικού ελλείμματος της Eurostat.
- Στις 2 Οκτωβρίου σε νέα γνωστοποίηση προς τη Eurostat, με συμπληρωμένες τις στήλες, στις οποίες το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης του 2009 προβλεπόταν σε 14.360 εκ. ευρώ ή 6% του ΑΕΠ και το έλλειμμα κεντρικής κυβέρνησης 17.522 εκ. ευρώ ή 7,3% του ΑΕΠ. Τα στοιχεία αυτά αποτέλεσαν το υπόβαθρο της προεκλογικής επιχειρηματολογίας της ΝΔ και με τα στοιχεία αυτά η ΝΔ διεκδίκησε την ψήφο του Ελληνικού λαού.
- Πριν την αποστολή των ανακριβών αυτών στοιχείων είχαν ήδη δημοσιευτεί από την Τράπεζα της Ελλάδος οι καθαρές δανειακές ανάγκες της κεντρικής κυβέρνησης σε ταμειακή βάση έως τον μήνα Αύγουστο του 2009, που έδειχναν ότι το έλλειμμα κεντρικής κυβέρνησης είχε σχεδόν φτάσει το ποσό των 22 δις ευρώ.
- Στα στοιχεία που στάλθηκαν στις Ευρωπαϊκές αρχές δεν συμπεριλαμβανόταν το μεγαλύτερο μέρος των χρεών των νοσοκομείων. Για τα χρέη αυτά είχε αποσταλεί στις Ευρωπαϊκές αρχές επιστολή που βεβαίωνε ότι ανέρχονταν στα 2,2 δις ευρώ έως το τέλος του 2008. Ωστόσο, ο αρμόδιος υπουργός είχε καταθέσει στη Βουλή έγγραφα που αποδείκνυαν ότι το ύψος των χρεών των νοσοκομείων ξεπερνούσε τα 5 δις ευρώ έως τις 31/12/2008.
- Κατά τη διαδικασία κατάρτισης του προσχεδίου του προϋπολογισμού του 2010 η σημερινή Κυβέρνηση και ο Ελληνικός λαός πληροφορήθηκαν για πρώτη φορά στο σύνολό του το πραγματικό μέγεθος των δημοσιονομικών στοιχείων: το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης εκτιμήθηκε σε 30.102 εκ. ευρώ ή 12,5% του ΑΕΠ και το έλλειμμα κεντρικής κυβέρνησης σε 32.130 ή 13,3% του ΑΕΠ. Οι εκτιμήσεις αυτές απεστάλησαν με νέα γνωστοποίηση των στοιχείων υπερβολικού ελλείμματος στη Eurostat.
- Όπως προκύπτει από την προειδοποιητική επιστολή που απέστειλε στις 8 Φεβρουαρίου 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς τις Ελληνικές Αρχές, η ΕΕ εγκαλεί την Ελλάδα γιατί διαπιστώνει, μεταξύ άλλων ότι, υπήρξαν περιπτώσεις που στοιχεία που διαβιβάζονταν από τις αρμόδιες υπηρεσίες προς τις πολιτικές ιεραρχίες αποσιωπούνταν και κατέληγαν στην ΕΕ τροποποιημένα στοιχεία.
Ο σχεδόν διπλασιασμός του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης μεταξύ των δύο γνωστοποιήσεων του Οκτωβρίου οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στη μεταβολή του ελλείμματος της κεντρικής κυβέρνησης, δηλ. στα πραγματικά στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού. Στην αποτύπωση των νέων εκτιμήσεων του προϋπολογισμού δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη μεθοδολογία καταγραφής. Δεν οφείλεται δηλαδή σε άλλη μια διαδικασία «απογραφής» όπως το 2004. Το σύνολο της μεταβολής των στοιχείων κεντρικής κυβέρνησης οφείλεται στα διαθέσιμα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού έως τον Σεπτέμβριο του 2009 και σε εκτιμήσεις που προέκυπταν από τις γνωστές έως εκείνη τη στιγμή αναλήψεις υποχρεώσεων από φορείς της κεντρικής κυβέρνησης έως το τέλος του έτους.
Παράλληλα η σημερινή Κυβέρνηση, τον Οκτώβριο του 2010, ενημερώθηκε από τις υπηρεσίες του ΓΛΚ ότι είχαν καταρτιστεί και έπρεπε να είχαν κοινοποιηθεί ήδη από τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο αντίστοιχα, τα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, τα οποία καταδείκνυαν το μέγεθος του εκτροχιασμού του προϋπολογισμού του 2009, σε αντίθεση με τα στοιχεία που είχαν διαβιβασθεί στη Eurostat.
Εξ όλων αυτών προκύπτει ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επέδειξε μια ανεύθυνη πολιτικά και καταστροφική για την οικονομία της χώρας πρακτική, η οποία θυσίασε στο βωμό της κομματικής σκοπιμότητας, το δημόσιο συμφέρον. Παρά το γεγονός ότι η ΝΔ αποδοκιμάστηκε με την ψήφο του ελληνικού λαού στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, ανακύπτουν σοβαρά ερωτηματικά για τη στάση και τις ενέργειες προσώπων, που είχαν λειτουργικά, θεσμικά και πολιτικά την ευθύνη να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον και να τηρήσουν τις θεσμικές υποχρεώσεις της χώρας. Με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους απέκρυψαν την αλήθεια τόσο από τον Ελληνικό λαό όσο και από τους εταίρους της Ελλάδας, με αποτέλεσμα την καταρράκωση του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας, που αποτελούν κρίσιμα εργαλεία διαπραγμάτευσης στις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις, αλλά και στις διεθνείς αγορές.
Η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας σήμερα, μεταφράζεται σε εξαιρετικές δυσκολίες αντιμετώπισης του ίδιου του δημοσιονομικού προβλήματος, καθώς δημιουργεί ιδιαίτερα επαχθείς όρους δανεισμού, αλλά και οδηγεί στην πλέον αυστηρή μορφή επιτήρησης που έχει ποτέ υποστεί χώρα της Ευρωζώνης.
Ο Ελληνικός λαός απαιτεί την πλήρη διερεύνηση αυτού του θέματος και απόδοση ευθυνών. Για τους λόγους αυτούς συντρέχουν οι προϋποθέσεις και είναι αναγκαία η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, κατά το άρθρο 68 του Συντάγματος και 144, και επόμενα του Κανονισμού της Βουλής, με σκοπό την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης για την αποκάλυψη των πραγματικών δεδομένων και της αλήθειας. Επειδή, η πρόταση αυτή υπογράφεται από τον απαιτούμενο αριθμό Βουλευτών (άρθρο 144, παρ. 2 του Κανονισμού της Βουλής) και πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις, ζητάμε να συγκληθεί η Ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.
Η νέα πορεία της χώρας, η ανασυγκρότηση της οικονομίας μας προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, στη δημόσια διοίκηση και στο εθνικό σύστημα συλλογής και επεξεργασίας στατιστικών στοιχείων. Προϋποθέτουν νέες λειτουργίες και θεσμικές εγγυήσεις που ενισχύουν τη διαφάνεια και τον έλεγχο στη διαδικασία κατάρτισης και εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.
Η εξεταστική Επιτροπή που προτείνουμε θα έχει την ευκαιρία να καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις με την υλοποίηση των οποίων θα θωρακιστεί η θεσμική αξιοπιστία της χώρας.
Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2010
Οι Βουλευτές
Κακλαμάνης Απόστολος
Παπουτσής Χρήστος
Ευθυμίου Πέτρος
Αγάτσα Αριάδνη
Αηδόνης Χρήστος
Αθανασιάδης Αλέξανδρος
Αλευράς Αθανάσιος
Αμοιρίδης Ιωάννης
Ανδρουλάκης Δημήτριος
Αντωνακόπουλος Παναγιώτης
Αντωνίου Αντωνία
Αποστολάκη Μαρία-Ελένη
Αράπογλου Χρυσή
Αρβανιτίδης Γεώργιος
Αργύρης Ευάγγελος
Ασπραδάκης Παντελής
Βαλυράκης Ιωσήφ
Βαρβαρίγος Δημήτρης
Βαρδίκος Πυθαγόρας
Βλατής Ιωάννης
Βουδούρης Οδυσσέας-Νίκος
Βούρος Ιωάννης
Βρεττός Κωνσταντίνος
Γείτονας Κωνσταντίνος
Γερανίδης Βασίλειος
Γιαννακά Σοφία
Γιαννακοπούλου Κωνσταντίνα
Γικόνογλου Αθανάσιος
Γιουματζίδης Βασίλειος
Γρηγοράκος Λεωνίδας
Δαμιανάκης Ευτύχιος
Δημαράς Ιωάννης
Δημητρουλόπουλος Παναγιώτης
Διαμαντίδης Ιωάννης
Δριβελέγκας Ιωάννης
Εμινίδης Σάββας
Έξαρχος Βασίλειος
Ζήση Ροδούλα
Ζούνη Παναγιώτα
Ζωΐδης Νικόλαος
Θεοδωρίδης Ηλίας
Θεοχάρη Μαρία
Καϊλή Ευδοξία
Καρανίκας Ηλίας
Καρτάλης Κωνσταντίνος
Καρύδης Δημήτρης
Κατρίνης Μιχάλης
Κατσούρας Χρήστος
Κεγκέρογλου Βασίλειος
Κεδίκογλου Συμεών
Κεφαλίδου Χαρά
Κουκουλόπουλος Πάρις
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Κουσελάς Δημήτριος
Κουσουρνάς Ευστάθιος
Κουτμερίδης Ευστάθιος
Κουτσούκος Ιωάννης
Κρεμαστινός Δημήτριος
Κωνσταντινόπουλος Οδυσσέας
Λαφαζάνης Αργύρης
Λιάνης Γεώργιος
Λιντζέρης Δημήτρης
Μαγκούφης Χρήστος
Μακρυπίδης Ανδρέας
Μάντατζη Τσετίν
Μανωλάκης Άγγελος
Μαργέλης Σπυροπάνος
Μερεντίτη Αθανασία
Μίχος Λάμπρος
Μίχου Μαρία
Μόσιαλος Ηλίας
Μοσχόπουλος Σπύρος
Μπεντενιώτης Εμμανουήλ
Νασιώκας Έκτορας
Νικητιάδης Γεώργιος
Νιώτης Γρηγόρης
Νταλάρα Άννα
Ξυνίδης Σωκράτης
Όθωνας Εμμανουήλ
Οικονόμου Αθανάσιος
Οικονόμου Βασίλειος
Οικονόμου Παντελής
Παναρίτη Έλενα
Παντούλας Μιχάλης
Παπαγεωργίου Αθανάσιος
Παπαδόπουλος Αθανάσιος
Παπαθανάση Αφροδίτη
Παπαϊωάννου Μιλτιάδης
Παπαμανώλης Γεώργιος
Παπανδρέου Βάσω
Παπαχρήστος Ευάγγελος
Παπουτσής Δημήτρης
Παραστατίδης Θεόδωρος
Παρασύρης Φραγκίσκος
Περλεπέ-Σηφουνάκη Αικατερίνη
Πρωτόπαππας Χρήστος
Ρενταρή-Τέντε Όλγα
Ρήγας Παναγιώτης
Ρόβλιας Κωνσταντίνος
Ρομπόπουλος Θωμάς
Σακοράφα Σοφία
Σαλαγιάννης Νικόλαος
Σιδηρόπουλος Αναστάσιος
Σκανδαλίδης Κωνσταντίνος
Σκουλάκης Εμμανουήλ
Σκραφνάκη Μαρία
Σπηλιόπουλος Κωνσταντίνος
Στασινός Παύλος
Στρατάκης Εμμανουήλ
Τζελέπης Μιχάλης
Τιμοσίδης Μιχάλης
Τόγιας Βασίλειος
Τόλκας Άγγελος
Τριανταφυλλόπουλος Ανδρέας
Τσιαούση Ελένη
Τσιρώνης Δημήτριος
Τσόκλη Μάγια
Τσόνογλου-Βυλλιώτη Βασιλική
Τσούρας Αθανάσιος
Τσουρή Ελπίδα
Τσώνης Νικόλαος
Φαρμάκη-Γκέκη Αικατερίνη
Φλωρίδης Γεώργιος
Χάϊδος Χρήστος
Χαντάβας Αθανάσιος
Χαραλαμπόπουλος Γεώργιος
Χατζηοσμάν Αχμέτ
Χυτήρης Τηλέμαχος
Από ......... press.gr
energoipoliteskv.blogspot.com
Ολόκληρη η πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που κατατέθηκε στον Πρόεδρο της Βουλής, για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το θέμα της οικονομίας και ειδικότερα τη διερεύνηση της υπόθεσης των τροποποιημένων δημοσιονομικών στοιχείων κατά την περίοδο 2004-2009, έχει ως εξής:
Προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων,
κ. Φίλιππο Πετσάλνικο
Θέμα: Πρόταση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης των τροποποιημένων δημοσιονομικών στοιχείων.
Η χώρα βρίσκεται σήμερα στη δίνη πρωτοφανούς επίθεσης από διεθνείς κερδοσκοπικούς κύκλους και διεθνή μέσα ενημέρωσης, με αποδυναμωμένο το κύρος και την αξιοπιστία της. Εκτός από το μέγεθος του δημοσιονομικού προβλήματος, η διαπιστωμένη αναξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων κατέστησαν τη χώρα ευάλωτη στις επιθέσεις που πλήττουν την οικονομία μας και στα παιχνίδια των κερδοσκόπων με τις αγορές κρατικών ομολόγων.
Η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει σαφείς και απολύτως οριοθετημένες υποχρεώσεις που απορρέουν από την Συνθήκη της ΕΕ, το συνοδευτικό πρωτόκολλο και τον κανονισμό για την εφαρμογή της Συνθήκης. Στο πλαίσιο της παρακολούθησης των δημοσιονομικών στοιχείων κάθε χώρας, η Ελλάδα οφείλει να...
ετοιμάζει και να στέλνει στην Eurostat δύο φορές τον χρόνο (τέλος Μαρτίου και τέλος Σεπτεμβρίου) τα στοιχεία για την παρακολούθηση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους.
Επιπλέον, έχει υποχρέωση όπως κάθε χώρα μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν το τέλος κάθε μήνα, να δημοσιοποιεί σειρά στατιστικών δεδομένων για την πορεία της οικονομίας (SDDS) του προηγούμενου μήνα, μεταξύ των οποίων, τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
Στο πλαίσιο της ίδιας υποχρέωσης τα στοιχεία για την πορεία του δημοσίου χρέους πρέπει να δημοσιεύονται το αργότερο πενήντα ημέρες μετά την ολοκλήρωση κάθε τριμήνου και να αναλύονται στο τριμηνιαίο Δελτίο Εκτέλεσης του Δημοσίου Χρέους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ειδικά η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) κατά την περίοδο 2004-2009, εκδήλωσαν έντονη ανησυχία για τον τρόπο παραγωγής και δημοσιοποίησης των δημοσιονομικών στοιχείων (έλλειμμα και χρέος) και για το λόγο αυτό η Eurostat πραγματοποίησε 10 επισκέψεις στη χώρα. Η Ελλάδα, είναι η μόνη χώρα στην οποία η Eurostat έχει πραγματοποιήσει τέτοιες επισκέψεις.
Το έλλειμμα εμπιστοσύνης υπήρξε αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ. Η «απογραφή του 2004» είχε ως δηλωμένο στόχο τη «διαφάνεια» και την «αξιοπιστία» των δημοσιονομικών δεδομένων. Στην πραγματικότητα όμως επεδίωξε να υπονομεύσει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, και τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών για την ένταξη της οικονομίας μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Θύμα αυτής της μεθόδευσης ήταν η ίδια η αξιοπιστία και το κύρος της χώρας.
Μετά τη διαδικασία της «απογραφής» και παρά τις μεθοδολογικές αναντιστοιχίες με τους κανόνες της Eurostat στην καταγραφή συγκεκριμένων στοιχείων που οδήγησαν σε διόγκωση των ελλειμμάτων των προηγούμενων περιόδων, όπως η καταγραφή των αμυντικών δαπανών, τα στοιχεία αυτά έγιναν αποδεκτά από τις Ευρωπαϊκές αρχές.
Ταυτόχρονα, επιβεβαιώθηκε με απόλυτο και οριστικό τρόπο , τόσο από τις εθνικές αρχές, όσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ακρίβεια των στοιχείων με τα οποία πιστοποιήθηκε η επίτευξη των κριτηρίων της Συνθήκης για την ένταξη της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Θα περίμενε κανείς ότι αυτό το πρώτο πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας και οι ιδιαίτερες επισημάνσεις, επιφυλάξεις και το σχέδιο δράσης που είχε συντάξει και κοινοποιήσει η Eurostat προς την Ελληνική Κυβέρνηση, μαζί με τις ιδιαίτερα δυσμενείς οικονομικές συνθήκες της περιόδου 2007-2009, θα οδηγούσαν την τότε πολιτική ηγεσία σε μια ειλικρινή προσπάθεια αποτύπωσης της πραγματικής δημοσιονομικής κατάστασης, προκειμένου να διαφυλαχθεί η αξιοπιστία και το κύρος της Ελλάδας και να ληφθούν παράλληλα, τα κατάλληλα δημοσιονομικά μέτρα που θα επέτρεπαν τη βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών και θα διέσωζαν την οικονομία μας.
Αντί για αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ απέκρυψε συστηματικά τα πραγματικά στοιχεία από τους Έλληνες πολίτες και τους διεθνείς εταίρους με προφανή σκοπιμότητα.
Όπως προκύπτει από:
- την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα στοιχεία του ελλείμματος και χρέους που δημοσιεύτηκε στις 8 Ιανουαρίου 2010,
- τα δημοσιευμένα στοιχεία και τις ημερομηνίες δημοσίευσης των στοιχείων εκτέλεσης του προϋπολογισμού από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, και
- το πόρισμα της ανεξάρτητης επιτροπής για την αξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων που γνωστοποιήθηκε και συζητήθηκε στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής,
εκτός από τις εγγενείς διαρθρωτικές αδυναμίες του συστήματος παραγωγής και δημοσιοποίησης δημοσιονομικών στατιστικών, τις οποίες η προηγούμενη κυβέρνηση παρά τις επισημάνσεις της Eurostat δεν αντιμετώπισε αποφασιστικά, υπήρξαν μεθοδεύσεις χειραγώγησης στη δημοσιοποίηση των δημοσιονομικών στοιχείων.
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι κατά την περίοδο 2007-2009 υπήρξαν πολιτικές παρεμβάσεις τόσο στο περιεχόμενο των στοιχείων όσο και στους χρόνους δημοσιοποίησής τους προς τον Ελληνικό λαό και τις Ευρωπαϊκές αρχές.
Ενδεικτικά:
- Παρά το γεγονός ότι η χώρα εξήλθε από τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος το καλοκαίρι του 2007, τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2007 έως το μήνα Ιούλιο, που έδειχναν ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ήταν ήδη κατά 30,1% μεγαλύτερο από αυτό της αντίστοιχης περιόδου του προηγούμενου έτους (έναντι ετήσιου στόχου αύξησης κατά 8,1%), δεν δημοσιοποιήθηκαν παρά μόνο μετά τη διενέργεια των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2007 (συγκεκριμένα στις 24/9/2007).
- Το έλλειμμα του 2007 συνέχισε μεθοδευμένα να υποεκτιμάται και να μην αποτυπώνεται με ακρίβεια στα δημοσιευόμενα στοιχεία του 2007 χωρίς να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για την μείωσή του. Αποτέλεσμα ήταν ο εκτροχιασμός του ελλείμματος να συνεχιστεί και το 2008, και η χώρα να εισέλθει απολύτως ανοχύρωτη στη δίνη της χρηματοπιστωτικής κρίσης και για μια ακόμη φορά σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και επιτήρησης από την ΕΕ τον Απρίλιο του 2009, εξαιτίας του δημοσιονομικού αποτελέσματος του 2007.
- Όπως αποκαλύφθηκε μετά τις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε έκθεση που κατέθεσε για την ενημέρωση του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης για την πορεία της Ελληνικής Οικονομίας στις 2 Ιουλίου 2009, είχε ήδη προειδοποιήσει ότι το έλλειμμα της Ελλάδας θα ξεπερνούσε το 10% του ΑΕΠ αν η Κυβέρνηση δεν ενεργούσε αποτελεσματικά για την μείωσή του. Η προειδοποίηση αυτή δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ από την κυβέρνηση της ΝΔ προς τους έλληνες πολίτες και τα πολιτικά κόμματα της χώρας.
- Τον Σεπτέμβριο του 2009, στο πλαίσιο της υποχρέωσης γνωστοποίησης των δημοσιονομικών στοιχείων στη Eurostat οι αρμόδιες υπηρεσίες διαβίβασαν στην ηγεσία της ΕΣΥΕ τους Πίνακες των στοιχείων και στις 30 Σεπτεμβρίου οι Πίνακες αυτοί στάλθηκαν στη Eurostat, όμως με κενές τις στήλες για τα έτη 2008 και 2009. Το γεγονός ότι δεν υπήρχαν στοιχεία για προηγούμενο έτος (το έτος 2008) καταγράφεται ως πρωτοφανές στα ιστορικά της γνωστοποίησης στοιχείων υπερβολικού ελλείμματος της Eurostat.
- Στις 2 Οκτωβρίου σε νέα γνωστοποίηση προς τη Eurostat, με συμπληρωμένες τις στήλες, στις οποίες το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης του 2009 προβλεπόταν σε 14.360 εκ. ευρώ ή 6% του ΑΕΠ και το έλλειμμα κεντρικής κυβέρνησης 17.522 εκ. ευρώ ή 7,3% του ΑΕΠ. Τα στοιχεία αυτά αποτέλεσαν το υπόβαθρο της προεκλογικής επιχειρηματολογίας της ΝΔ και με τα στοιχεία αυτά η ΝΔ διεκδίκησε την ψήφο του Ελληνικού λαού.
- Πριν την αποστολή των ανακριβών αυτών στοιχείων είχαν ήδη δημοσιευτεί από την Τράπεζα της Ελλάδος οι καθαρές δανειακές ανάγκες της κεντρικής κυβέρνησης σε ταμειακή βάση έως τον μήνα Αύγουστο του 2009, που έδειχναν ότι το έλλειμμα κεντρικής κυβέρνησης είχε σχεδόν φτάσει το ποσό των 22 δις ευρώ.
- Στα στοιχεία που στάλθηκαν στις Ευρωπαϊκές αρχές δεν συμπεριλαμβανόταν το μεγαλύτερο μέρος των χρεών των νοσοκομείων. Για τα χρέη αυτά είχε αποσταλεί στις Ευρωπαϊκές αρχές επιστολή που βεβαίωνε ότι ανέρχονταν στα 2,2 δις ευρώ έως το τέλος του 2008. Ωστόσο, ο αρμόδιος υπουργός είχε καταθέσει στη Βουλή έγγραφα που αποδείκνυαν ότι το ύψος των χρεών των νοσοκομείων ξεπερνούσε τα 5 δις ευρώ έως τις 31/12/2008.
- Κατά τη διαδικασία κατάρτισης του προσχεδίου του προϋπολογισμού του 2010 η σημερινή Κυβέρνηση και ο Ελληνικός λαός πληροφορήθηκαν για πρώτη φορά στο σύνολό του το πραγματικό μέγεθος των δημοσιονομικών στοιχείων: το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης εκτιμήθηκε σε 30.102 εκ. ευρώ ή 12,5% του ΑΕΠ και το έλλειμμα κεντρικής κυβέρνησης σε 32.130 ή 13,3% του ΑΕΠ. Οι εκτιμήσεις αυτές απεστάλησαν με νέα γνωστοποίηση των στοιχείων υπερβολικού ελλείμματος στη Eurostat.
- Όπως προκύπτει από την προειδοποιητική επιστολή που απέστειλε στις 8 Φεβρουαρίου 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς τις Ελληνικές Αρχές, η ΕΕ εγκαλεί την Ελλάδα γιατί διαπιστώνει, μεταξύ άλλων ότι, υπήρξαν περιπτώσεις που στοιχεία που διαβιβάζονταν από τις αρμόδιες υπηρεσίες προς τις πολιτικές ιεραρχίες αποσιωπούνταν και κατέληγαν στην ΕΕ τροποποιημένα στοιχεία.
Ο σχεδόν διπλασιασμός του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης μεταξύ των δύο γνωστοποιήσεων του Οκτωβρίου οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στη μεταβολή του ελλείμματος της κεντρικής κυβέρνησης, δηλ. στα πραγματικά στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού. Στην αποτύπωση των νέων εκτιμήσεων του προϋπολογισμού δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη μεθοδολογία καταγραφής. Δεν οφείλεται δηλαδή σε άλλη μια διαδικασία «απογραφής» όπως το 2004. Το σύνολο της μεταβολής των στοιχείων κεντρικής κυβέρνησης οφείλεται στα διαθέσιμα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού έως τον Σεπτέμβριο του 2009 και σε εκτιμήσεις που προέκυπταν από τις γνωστές έως εκείνη τη στιγμή αναλήψεις υποχρεώσεων από φορείς της κεντρικής κυβέρνησης έως το τέλος του έτους.
Παράλληλα η σημερινή Κυβέρνηση, τον Οκτώβριο του 2010, ενημερώθηκε από τις υπηρεσίες του ΓΛΚ ότι είχαν καταρτιστεί και έπρεπε να είχαν κοινοποιηθεί ήδη από τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο αντίστοιχα, τα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, τα οποία καταδείκνυαν το μέγεθος του εκτροχιασμού του προϋπολογισμού του 2009, σε αντίθεση με τα στοιχεία που είχαν διαβιβασθεί στη Eurostat.
Εξ όλων αυτών προκύπτει ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επέδειξε μια ανεύθυνη πολιτικά και καταστροφική για την οικονομία της χώρας πρακτική, η οποία θυσίασε στο βωμό της κομματικής σκοπιμότητας, το δημόσιο συμφέρον. Παρά το γεγονός ότι η ΝΔ αποδοκιμάστηκε με την ψήφο του ελληνικού λαού στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, ανακύπτουν σοβαρά ερωτηματικά για τη στάση και τις ενέργειες προσώπων, που είχαν λειτουργικά, θεσμικά και πολιτικά την ευθύνη να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον και να τηρήσουν τις θεσμικές υποχρεώσεις της χώρας. Με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους απέκρυψαν την αλήθεια τόσο από τον Ελληνικό λαό όσο και από τους εταίρους της Ελλάδας, με αποτέλεσμα την καταρράκωση του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας, που αποτελούν κρίσιμα εργαλεία διαπραγμάτευσης στις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις, αλλά και στις διεθνείς αγορές.
Η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας σήμερα, μεταφράζεται σε εξαιρετικές δυσκολίες αντιμετώπισης του ίδιου του δημοσιονομικού προβλήματος, καθώς δημιουργεί ιδιαίτερα επαχθείς όρους δανεισμού, αλλά και οδηγεί στην πλέον αυστηρή μορφή επιτήρησης που έχει ποτέ υποστεί χώρα της Ευρωζώνης.
Ο Ελληνικός λαός απαιτεί την πλήρη διερεύνηση αυτού του θέματος και απόδοση ευθυνών. Για τους λόγους αυτούς συντρέχουν οι προϋποθέσεις και είναι αναγκαία η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, κατά το άρθρο 68 του Συντάγματος και 144, και επόμενα του Κανονισμού της Βουλής, με σκοπό την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης για την αποκάλυψη των πραγματικών δεδομένων και της αλήθειας. Επειδή, η πρόταση αυτή υπογράφεται από τον απαιτούμενο αριθμό Βουλευτών (άρθρο 144, παρ. 2 του Κανονισμού της Βουλής) και πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις, ζητάμε να συγκληθεί η Ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.
Η νέα πορεία της χώρας, η ανασυγκρότηση της οικονομίας μας προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, στη δημόσια διοίκηση και στο εθνικό σύστημα συλλογής και επεξεργασίας στατιστικών στοιχείων. Προϋποθέτουν νέες λειτουργίες και θεσμικές εγγυήσεις που ενισχύουν τη διαφάνεια και τον έλεγχο στη διαδικασία κατάρτισης και εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.
Η εξεταστική Επιτροπή που προτείνουμε θα έχει την ευκαιρία να καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις με την υλοποίηση των οποίων θα θωρακιστεί η θεσμική αξιοπιστία της χώρας.
Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2010
Οι Βουλευτές
Κακλαμάνης Απόστολος
Παπουτσής Χρήστος
Ευθυμίου Πέτρος
Αγάτσα Αριάδνη
Αηδόνης Χρήστος
Αθανασιάδης Αλέξανδρος
Αλευράς Αθανάσιος
Αμοιρίδης Ιωάννης
Ανδρουλάκης Δημήτριος
Αντωνακόπουλος Παναγιώτης
Αντωνίου Αντωνία
Αποστολάκη Μαρία-Ελένη
Αράπογλου Χρυσή
Αρβανιτίδης Γεώργιος
Αργύρης Ευάγγελος
Ασπραδάκης Παντελής
Βαλυράκης Ιωσήφ
Βαρβαρίγος Δημήτρης
Βαρδίκος Πυθαγόρας
Βλατής Ιωάννης
Βουδούρης Οδυσσέας-Νίκος
Βούρος Ιωάννης
Βρεττός Κωνσταντίνος
Γείτονας Κωνσταντίνος
Γερανίδης Βασίλειος
Γιαννακά Σοφία
Γιαννακοπούλου Κωνσταντίνα
Γικόνογλου Αθανάσιος
Γιουματζίδης Βασίλειος
Γρηγοράκος Λεωνίδας
Δαμιανάκης Ευτύχιος
Δημαράς Ιωάννης
Δημητρουλόπουλος Παναγιώτης
Διαμαντίδης Ιωάννης
Δριβελέγκας Ιωάννης
Εμινίδης Σάββας
Έξαρχος Βασίλειος
Ζήση Ροδούλα
Ζούνη Παναγιώτα
Ζωΐδης Νικόλαος
Θεοδωρίδης Ηλίας
Θεοχάρη Μαρία
Καϊλή Ευδοξία
Καρανίκας Ηλίας
Καρτάλης Κωνσταντίνος
Καρύδης Δημήτρης
Κατρίνης Μιχάλης
Κατσούρας Χρήστος
Κεγκέρογλου Βασίλειος
Κεδίκογλου Συμεών
Κεφαλίδου Χαρά
Κουκουλόπουλος Πάρις
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Κουσελάς Δημήτριος
Κουσουρνάς Ευστάθιος
Κουτμερίδης Ευστάθιος
Κουτσούκος Ιωάννης
Κρεμαστινός Δημήτριος
Κωνσταντινόπουλος Οδυσσέας
Λαφαζάνης Αργύρης
Λιάνης Γεώργιος
Λιντζέρης Δημήτρης
Μαγκούφης Χρήστος
Μακρυπίδης Ανδρέας
Μάντατζη Τσετίν
Μανωλάκης Άγγελος
Μαργέλης Σπυροπάνος
Μερεντίτη Αθανασία
Μίχος Λάμπρος
Μίχου Μαρία
Μόσιαλος Ηλίας
Μοσχόπουλος Σπύρος
Μπεντενιώτης Εμμανουήλ
Νασιώκας Έκτορας
Νικητιάδης Γεώργιος
Νιώτης Γρηγόρης
Νταλάρα Άννα
Ξυνίδης Σωκράτης
Όθωνας Εμμανουήλ
Οικονόμου Αθανάσιος
Οικονόμου Βασίλειος
Οικονόμου Παντελής
Παναρίτη Έλενα
Παντούλας Μιχάλης
Παπαγεωργίου Αθανάσιος
Παπαδόπουλος Αθανάσιος
Παπαθανάση Αφροδίτη
Παπαϊωάννου Μιλτιάδης
Παπαμανώλης Γεώργιος
Παπανδρέου Βάσω
Παπαχρήστος Ευάγγελος
Παπουτσής Δημήτρης
Παραστατίδης Θεόδωρος
Παρασύρης Φραγκίσκος
Περλεπέ-Σηφουνάκη Αικατερίνη
Πρωτόπαππας Χρήστος
Ρενταρή-Τέντε Όλγα
Ρήγας Παναγιώτης
Ρόβλιας Κωνσταντίνος
Ρομπόπουλος Θωμάς
Σακοράφα Σοφία
Σαλαγιάννης Νικόλαος
Σιδηρόπουλος Αναστάσιος
Σκανδαλίδης Κωνσταντίνος
Σκουλάκης Εμμανουήλ
Σκραφνάκη Μαρία
Σπηλιόπουλος Κωνσταντίνος
Στασινός Παύλος
Στρατάκης Εμμανουήλ
Τζελέπης Μιχάλης
Τιμοσίδης Μιχάλης
Τόγιας Βασίλειος
Τόλκας Άγγελος
Τριανταφυλλόπουλος Ανδρέας
Τσιαούση Ελένη
Τσιρώνης Δημήτριος
Τσόκλη Μάγια
Τσόνογλου-Βυλλιώτη Βασιλική
Τσούρας Αθανάσιος
Τσουρή Ελπίδα
Τσώνης Νικόλαος
Φαρμάκη-Γκέκη Αικατερίνη
Φλωρίδης Γεώργιος
Χάϊδος Χρήστος
Χαντάβας Αθανάσιος
Χαραλαμπόπουλος Γεώργιος
Χατζηοσμάν Αχμέτ
Χυτήρης Τηλέμαχος
Από ......... press.gr
24ωρη πανεργατική απεργία την Τετάρτη
Αναρτήθηκε από....
energoipoliteskv.blogspot.com
Κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις των εργατικών συνδικάτων, με την πανεργατική γενική απεργία που οργανώνουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2010. Στην κινητοποίηση θα πάρουν μέρος οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, στις ΔΕΚΟ και στις τράπεζες, καθώς και οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Την ημέρα της απεργίας δεν θα κινηθούν ολόκληρο το 24ωρο τα αεροπλάνα, τα πλοία και τα τρένα του ΟΣΕ.
Στα λεωφορεία (ΟΑΣΑ) θα γίνει στάση εργασίας από τις 5 έως τις 8 το πρωί και από τις 9 έως τις 12 το βράδυ.
Την ίδια ημέρα θα λειτουργήσουν μόνο από τις 10 π.μ. έως τις 4 μ.μ. το Μετρό, ο ηλεκτρικός (ΗΣΑΠ), το Τραμ και τα τρόλεϊ.
Την ημέρα της απεργίας θα γίνει συλλαλητήριο στην Αθήνα (11.00 π.μ. στο Πεδίον του Άρεως), ενώ ξεχωριστή συγκέντρωση οργανώνει το ΠΑΜΕ στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία Ομονοίας.
Στην κινητοποίηση λαμβάνουν μέρος και οι δημοσιογράφοι με 24ωρη απεργία.
Από.....Nooz.gr
energoipoliteskv.blogspot.com
Κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις των εργατικών συνδικάτων, με την πανεργατική γενική απεργία που οργανώνουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2010. Στην κινητοποίηση θα πάρουν μέρος οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, στις ΔΕΚΟ και στις τράπεζες, καθώς και οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Την ημέρα της απεργίας δεν θα κινηθούν ολόκληρο το 24ωρο τα αεροπλάνα, τα πλοία και τα τρένα του ΟΣΕ.
Στα λεωφορεία (ΟΑΣΑ) θα γίνει στάση εργασίας από τις 5 έως τις 8 το πρωί και από τις 9 έως τις 12 το βράδυ.
Την ίδια ημέρα θα λειτουργήσουν μόνο από τις 10 π.μ. έως τις 4 μ.μ. το Μετρό, ο ηλεκτρικός (ΗΣΑΠ), το Τραμ και τα τρόλεϊ.
Την ημέρα της απεργίας θα γίνει συλλαλητήριο στην Αθήνα (11.00 π.μ. στο Πεδίον του Άρεως), ενώ ξεχωριστή συγκέντρωση οργανώνει το ΠΑΜΕ στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία Ομονοίας.
Στην κινητοποίηση λαμβάνουν μέρος και οι δημοσιογράφοι με 24ωρη απεργία.
Από.....Nooz.gr
Ανεπαρκής η ασφάλεια στο διαδίκτυο
Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com
Των John Markoff, David E. Sanger και Thom Shanker
The New York Times
Ένα πρωινό στις αρχές Ιανουαρίου, ανώτατα στελέχη του Πενταγώνου στην Ουάσιγκτον συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν προσομοίωση αντίδρασης σε προηγμένη «κυβερνοεπίθεση», με στόχο την παράλυση των ενεργειακών, τηλεπικοινωνιακών και χρηματοπιστωτικών δικτύων των ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά. Ο εχθρός διέθετε όλα τα πλεονεκτήματα: απόκρυψη, ανωνυμία και ταχύτητα. Κανείς δεν μπορούσε να ανακαλύψει από ποιο κράτος προήλθε η επίθεση, αφαιρώντας τη δυνατότητα αντεπίθεσης. Ακόμη χειρότερα, οι στρατιωτικοί επιτελείς διαπίστωσαν ότι δεν έχουν καν τη νομική κάλυψη για να προχωρήσουν σε αντεπίθεση. Αυτό που ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στην προσομοίωση γνώριζαν –και άλλοι αγνοούσαν– ήταν ότι μία εκδοχή του σεναρίου τους διαδραματίστηκε στην πραγματικότητα, με την εταιρεία Google στον ρόλο του θύματος της «κυβερνοεπίθεσης». Οι τεχνικοί της Google κατάφεραν να εντοπίσουν την πηγή της «διείσδυσης» σε υπολογιστές στην Ταϊβάν, με ίχνη που οδηγούσαν όμως, στην ηπειρωτική Κίνα.
Η ανακάλυψη αυτή προκάλεσε διπλωματική διένεξη μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου, ενώ αποκάλυψε τις μεγάλες ελλείψεις των ΗΠΑ στον τομέα αυτόν και την αδυναμία της Ουάσιγκτον να αναπτύξει ανασχετικά μέσα, αντίστοιχα με την πυρηνική δύναμη αποτροπής του Ψυχρού Πολέμου. Μέχρι στιγμής και παρά τα εκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν, η αναζήτηση τέτοιων μεθόδων απέτυχε. Έντονη συζήτηση διεξάγεται αυτή τη στιγμή σε ηγετικούς κύκλους της Ουάσιγκτον σχετικά με το τι και ποιους ακριβώς μπορούν να απειλήσουν οι ΗΠΑ. Μία εναλλακτική λύση θα ήταν η πραγματοποίηση διπλωματικών διαβημάτων, όπως αυτό που απείλησε να εκδώσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη διένεξη της Κίνας με την Google.
Στελέχη της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας NSA, αρμόδια για την εποπτεία ξένων «ύποπτων» ιστοσελίδων, τονίζουν ότι σε περίπτωση που οι ΗΠΑ θα είχαν σαφείς πληροφορίες για επικείμενη «κυβερνοεπίθεση» εναντίον των ενεργειακών δικτύων της χώρας, η καλύτερη απάντηση θα ήταν η ανάληψη στρατιωτικής δράσης. «Βρισκόμαστε σήμερα σε μία φάση, που θυμίζει τις αρχές της δεκαετίας του 1950, λίγο αφότου οι Σοβιετικοί απέκτησαν την ατομική βόμβα.
Αν και τα αποτρεπτικά μέσα κατά του κυβερνοπολέμου δεν θα μοιάζουν με τις πυρηνικές δυνάμεις, η κ. Κλίντον προσπάθησε να εξηγήσει ότι αυτά θα αποσκοπούν να δυσχεράνουν το έργο του επιτιθεμένου», λέει ο Τζόζεφ Νάι, καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Η εικονική επίθεση που δέχθηκε το Πεντάγωνο στις αρχές του Ιανουαρίου, αλλά και η πραγματική επίθεση που υπέστη η Google, αποδεικνύουν ότι τα υπάρχοντα συστήματα διασφάλισης του Διαδικτύου είναι ανεπαρκή.
Από........ Geopolitics
energoipoliteskv.blogspot.com
Των John Markoff, David E. Sanger και Thom Shanker
The New York Times
Ένα πρωινό στις αρχές Ιανουαρίου, ανώτατα στελέχη του Πενταγώνου στην Ουάσιγκτον συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν προσομοίωση αντίδρασης σε προηγμένη «κυβερνοεπίθεση», με στόχο την παράλυση των ενεργειακών, τηλεπικοινωνιακών και χρηματοπιστωτικών δικτύων των ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά. Ο εχθρός διέθετε όλα τα πλεονεκτήματα: απόκρυψη, ανωνυμία και ταχύτητα. Κανείς δεν μπορούσε να ανακαλύψει από ποιο κράτος προήλθε η επίθεση, αφαιρώντας τη δυνατότητα αντεπίθεσης. Ακόμη χειρότερα, οι στρατιωτικοί επιτελείς διαπίστωσαν ότι δεν έχουν καν τη νομική κάλυψη για να προχωρήσουν σε αντεπίθεση. Αυτό που ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στην προσομοίωση γνώριζαν –και άλλοι αγνοούσαν– ήταν ότι μία εκδοχή του σεναρίου τους διαδραματίστηκε στην πραγματικότητα, με την εταιρεία Google στον ρόλο του θύματος της «κυβερνοεπίθεσης». Οι τεχνικοί της Google κατάφεραν να εντοπίσουν την πηγή της «διείσδυσης» σε υπολογιστές στην Ταϊβάν, με ίχνη που οδηγούσαν όμως, στην ηπειρωτική Κίνα.
Η ανακάλυψη αυτή προκάλεσε διπλωματική διένεξη μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου, ενώ αποκάλυψε τις μεγάλες ελλείψεις των ΗΠΑ στον τομέα αυτόν και την αδυναμία της Ουάσιγκτον να αναπτύξει ανασχετικά μέσα, αντίστοιχα με την πυρηνική δύναμη αποτροπής του Ψυχρού Πολέμου. Μέχρι στιγμής και παρά τα εκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν, η αναζήτηση τέτοιων μεθόδων απέτυχε. Έντονη συζήτηση διεξάγεται αυτή τη στιγμή σε ηγετικούς κύκλους της Ουάσιγκτον σχετικά με το τι και ποιους ακριβώς μπορούν να απειλήσουν οι ΗΠΑ. Μία εναλλακτική λύση θα ήταν η πραγματοποίηση διπλωματικών διαβημάτων, όπως αυτό που απείλησε να εκδώσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη διένεξη της Κίνας με την Google.
Στελέχη της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας NSA, αρμόδια για την εποπτεία ξένων «ύποπτων» ιστοσελίδων, τονίζουν ότι σε περίπτωση που οι ΗΠΑ θα είχαν σαφείς πληροφορίες για επικείμενη «κυβερνοεπίθεση» εναντίον των ενεργειακών δικτύων της χώρας, η καλύτερη απάντηση θα ήταν η ανάληψη στρατιωτικής δράσης. «Βρισκόμαστε σήμερα σε μία φάση, που θυμίζει τις αρχές της δεκαετίας του 1950, λίγο αφότου οι Σοβιετικοί απέκτησαν την ατομική βόμβα.
Αν και τα αποτρεπτικά μέσα κατά του κυβερνοπολέμου δεν θα μοιάζουν με τις πυρηνικές δυνάμεις, η κ. Κλίντον προσπάθησε να εξηγήσει ότι αυτά θα αποσκοπούν να δυσχεράνουν το έργο του επιτιθεμένου», λέει ο Τζόζεφ Νάι, καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Η εικονική επίθεση που δέχθηκε το Πεντάγωνο στις αρχές του Ιανουαρίου, αλλά και η πραγματική επίθεση που υπέστη η Google, αποδεικνύουν ότι τα υπάρχοντα συστήματα διασφάλισης του Διαδικτύου είναι ανεπαρκή.
Από........ Geopolitics
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)