Τηρώντας τα έθιμα, εγκαταλείψαμε κι' εμείς τη Λαμία, όπως και πολύς κόσμος από τα αστικά κέντρα, σε πείσμα της μεγαλύτερης κρίσης που διέρχεται η χώρα μας και ομολογουμένως, περάσαμε καλά, κάνοντας κι' εμείς τη δική μας (επ)Ανάσταση, μαζί με τους ανθρώπους μικρών ορεινών χωριών που συνομιλώντας μαζί τους καταλάβαμε ότι γι' αυτούς ο "Καλλικράτης", θεωρείται το τέλος τους.
"Δεν μας έδιναν τώρα σημασία, θα μας δώσου στη συνέχεια;" μας είπαν και μας τόνισαν, "είναι δυνατόν, εμείς εδώ στα ορεινά, να έχουμε τα ίδια προβλήματα με τους πεδινούς; Θα πεθάνουμε και θα μας πάρουν είδηση όταν βρωμίσουμε!"
"Δεν μας έδιναν τώρα σημασία, θα μας δώσου στη συνέχεια;" μας είπαν και μας τόνισαν, "είναι δυνατόν, εμείς εδώ στα ορεινά, να έχουμε τα ίδια προβλήματα με τους πεδινούς; Θα πεθάνουμε και θα μας πάρουν είδηση όταν βρωμίσουμε!"
Πραγματικά οι αγωνίες που μας εξέφρασαν αυτοί οι άνθρωποι, είναι σημαντικές και αναθεωρήσαμε αρκετές από τις απόψεις μας για τον Καλλικράτη και την συνένωση πολλών μικρών χωριών σε μεγάλους δήμους.
Ήδη τον τελευταίο χρόνο -μέσα στο 2009- τους έκοψαν τη συγκοινωνία και πλέον εκτελείται μόνο ένα δρομολόγιο από τέσσερα που ήταν.
Δεν έρχεται πλέον ο αγροτικός γιατρός να εξετάσει όσους μπορεί να αντιμετωπίζουν πρόβλημα και είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν οι ίδιοι στο γιατρό πληρώνοντας το ταξί να τους μεταφέρει (είπαμε συγκοινωνία τέλος), ξοδεύοντας αρκετά χρήματα από την πενιχρή σύνταξη -κυρίως ΟΓΑ- που δεν τους φτάνουν για πουθενά.
Η "Βοήθεια στο Σπίτι", δεν έρχεται πια, είτε γιατί θεωρεί ο δήμαρχος ότι οι δεκατέσσερις κάτοικοι του χειμώνα δεν είναι αρκετοί για να ξοδεύονται χρήματα είτε γιατί δεν φτάνουν τα χρήματα που δίνουν στο δήμο για να προσφέρει τέτοιου είδους σημαντικές υπηρεσίες για τα ορεινά χωριά της πατρίδας μας.
Ο ταχυδρόμος έπαψε να χτυπάει τις πόρτες τους εδώ και χρόνια αλλά τώρα έπαψε να έρχεται και στο καφενείο του χωριού και να τους μοιράζει τις συντάξεις τους και τους λογαριασμούς, γιατί γράμματα βέβαια δεν παίρνουν πια από κανέναν.
Ο ιδιοκτήτης του μοναδικού καφενείου, σκέφτεται να το κλείσει, αν τον υποχρεώσει η πολιτεία να πληρώνει το ΤΕΒΕ (έτσι το έμαθε, κι' έτσι εξακολουθεί να το λέει, που να το μάθει ότι άλλαξε όνομα): "...εγώ βγάζω 4 χιλιάρικα το χρόνο, κι' αυτά ας είν' καλά το καλοκαίρι, το χειμώνα μόνο ξύλα καίμε, φύρα είναι το καφενείο κι' αυτά πληρώνω τον ΟΓΑ για σύνταξη στα γεράματα, αν προλάβω να την πάρω, θα με βάλουν να πληρώνω 5 χιλιάρικα το χρόνο; Που να τα βρω; Πλάκα κάνουν, ας το σκεφτεί καλά ο Παπανδρέου, τον ψήφισα κιόλας, από τον πατέρα του ψηφίζω ΠΑΣΟΚ. Να ρθει να μείνει αυτός εδώ για να δούμε πως θα τα βγάζει πέρα".
Πριν έξη μήνες ένας άνθρωπος, που ζούσε μόνος του στο χωριό, πήγε να μαζέψει κάστανα στο λόγγο και τον βρήκαν πεθαμένο (ανακοπή) μετά από 5 μέρες. Δεν τον είχε πάρει κανείς είδηση.
"Αν τα παιδιά του δεν έρχονταν στο χωριό, να μάθουν τι γίνεται, γιατί δεν απαντούσε στο τηλέφωνο, ούτε που θα τον παίρναμε είδηση αλλά και να τον παίρναμε είδηση τι θα μπορούσαμε να του προσφέρουμε; Την άλλη φορά που ειδοποιήσαμε γι' ασθενοφόρο ήρθε μετά από δυο ώρες. Ευτυχώς η γιαγιά σώθηκε..." μας είπαν.
Ο παπάς τελείωσε γι' αυτούς. Έτσι έκρινε ο δέσποτας, μας είπαν. Είναι ασύμφορος, δεν έχουνε έσοδα, τόσοι λίγοι που είναι. Γάμοι δεν γίνονται πια, ούτε βαφτίσεις, μόνο καμιά ...κηδεία.
Κι' ας τον πληρώνει το κράτος τον παπά! Ο δέσποτας αποφασίζει που θα τον στείλει κι' από που θα βγάλει το μεροκάματο ο παπάς για το δεσποτικό.
Στην κηδεία έφεραν παπά από αλλού και τον πλήρωσαν οι ίδιοι, γιατί ο παπάς που τους εξυπηρετεί, σε τέτοιες περιπτώσεις, είχε στο άλλο χωριό που τον πήγαν, την ίδια μέρα (σύμπτωση θα μου πείτε), άλλη κηδεία και δεν μπορούσε να έρθει. Οι συγγενείς του, άνοιξαν και τον τάφο, οι ίδιοι άνοιξαν και τον "ντορό" γιατί είχε πολύ χιόνι.
"σιγά μη μας τα κάνει ο δήμαρχος. Είμαστε ξεχασμένοι, δεν μας υπολογίζουν..." λένε με παράπονο.
Μας έδειξαν δρόμο που είχε γίνει κατολίσθηση από τα Χριστούγεννα -πολλές οι βροχές και τα χιόνια φέτος- και ο δήμαρχος τρεις μήνες μετά, δεν είχε στείλει ακόμη "γκρέϊντερ" ν' ανοίξει το δρόμο και οι άνθρωποι αναγκάστηκαν ν' ανοίξουν μονοπάτι για να περνάνε να πάνε στα σπίτια τους.
Ο δρόμος που τους ενώνει με τον δήμο ενώ στην πραγματικότητα είναι ασφαλτοστρωμένος στα τελευταία 4 χιλιόμετρα, όταν πλησιάζεις στο χωριό, έχει γίνει χωματόδρομος από τις συνεχείς κατολισθήσεις και τα χώματα που πέφτουν στο δρόμο.
Δεν αναφέρουμε το όνομα του χωριού και την περιοχή, γιατί δεν έχει καμία σημασία. Όλα τα ορεινά χωριά, αντιμετωπίζουν σχεδόν τα ίδια προβλήματα και τα οποία χρόνο με το χρόνο θα πολλαπλασιάζονται.
"...εμείς, οι κάτοικοι των μικρών χωριών, είμαστε φύρα για το κράτος. Θέλουν να μας διώξουν από τα χωριά μας. Θέλουν να ερημώσουν. Φανταστείτε ότι τώρα κάνουν έξοδα για μας, δημοτικός φωτισμός, νερά, επισκευές σε δρόμους και τι τους προσφέρουμε; Σχεδόν τίποτα λέει το κράτος. Ας τους διώξουμε να γλυτώσουμε και κάνα έξοδο...", λέει ο καφετζής του χωριού που ζει τα προβλήματα όλων των συγχωριανών του περισσότερο από τον καθένα, αφού όλοι σ' αυτόν έρχονται να πουν τον πόνο τους.
Ποιος "Καλλικράτης" θα τους σώσει όλους αυτούς;
Μια ώρα αρχίτερα θα "ξεκουμπιστούν" από τα χωριά τους.
"Α ρε "Καποδίστρια" τι μας έκανες!!!" λένε χαμογελώντας -ναι ακόμη χαμογελάνε.
"στην γειά μας, χρόνια πολλά, αντε βίβα", οι ευχές για την ανάσταση και το Πάσχα συνοδευόμενες από το ανάλογο τσίπουρο και μεζέ (λόγω Πάσχα, γιατί τον υπόλοιπο χρόνο, το τσίπουρο, προσφέρεται με στραγάλι)
Χρόνια Πολλά και Καλά, φίλοι μας που μας συγκινήσατε με τις ιστορίες σας και τη φιλοξενία σας. Θα ξανάρθουμε και προτρέπουμε κι' εσάς, αγαπητοί μας αναγνώστες, να πηγαίνετε στα χωριά σας. Σας έχουν ανάγκη αυτοί οι άνθρωποι, όπως κι' ο τόπος μας έχει ανάγκη αυτούς τους ανθρώπους που όσους δεν έδιωξε ο "Καποδίστριας", θα τους αποτελειώσει ο "Καλλικράτης".
Ήδη τον τελευταίο χρόνο -μέσα στο 2009- τους έκοψαν τη συγκοινωνία και πλέον εκτελείται μόνο ένα δρομολόγιο από τέσσερα που ήταν.
Δεν έρχεται πλέον ο αγροτικός γιατρός να εξετάσει όσους μπορεί να αντιμετωπίζουν πρόβλημα και είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν οι ίδιοι στο γιατρό πληρώνοντας το ταξί να τους μεταφέρει (είπαμε συγκοινωνία τέλος), ξοδεύοντας αρκετά χρήματα από την πενιχρή σύνταξη -κυρίως ΟΓΑ- που δεν τους φτάνουν για πουθενά.
Η "Βοήθεια στο Σπίτι", δεν έρχεται πια, είτε γιατί θεωρεί ο δήμαρχος ότι οι δεκατέσσερις κάτοικοι του χειμώνα δεν είναι αρκετοί για να ξοδεύονται χρήματα είτε γιατί δεν φτάνουν τα χρήματα που δίνουν στο δήμο για να προσφέρει τέτοιου είδους σημαντικές υπηρεσίες για τα ορεινά χωριά της πατρίδας μας.
Ο ταχυδρόμος έπαψε να χτυπάει τις πόρτες τους εδώ και χρόνια αλλά τώρα έπαψε να έρχεται και στο καφενείο του χωριού και να τους μοιράζει τις συντάξεις τους και τους λογαριασμούς, γιατί γράμματα βέβαια δεν παίρνουν πια από κανέναν.
Ο ιδιοκτήτης του μοναδικού καφενείου, σκέφτεται να το κλείσει, αν τον υποχρεώσει η πολιτεία να πληρώνει το ΤΕΒΕ (έτσι το έμαθε, κι' έτσι εξακολουθεί να το λέει, που να το μάθει ότι άλλαξε όνομα): "...εγώ βγάζω 4 χιλιάρικα το χρόνο, κι' αυτά ας είν' καλά το καλοκαίρι, το χειμώνα μόνο ξύλα καίμε, φύρα είναι το καφενείο κι' αυτά πληρώνω τον ΟΓΑ για σύνταξη στα γεράματα, αν προλάβω να την πάρω, θα με βάλουν να πληρώνω 5 χιλιάρικα το χρόνο; Που να τα βρω; Πλάκα κάνουν, ας το σκεφτεί καλά ο Παπανδρέου, τον ψήφισα κιόλας, από τον πατέρα του ψηφίζω ΠΑΣΟΚ. Να ρθει να μείνει αυτός εδώ για να δούμε πως θα τα βγάζει πέρα".
Πριν έξη μήνες ένας άνθρωπος, που ζούσε μόνος του στο χωριό, πήγε να μαζέψει κάστανα στο λόγγο και τον βρήκαν πεθαμένο (ανακοπή) μετά από 5 μέρες. Δεν τον είχε πάρει κανείς είδηση.
"Αν τα παιδιά του δεν έρχονταν στο χωριό, να μάθουν τι γίνεται, γιατί δεν απαντούσε στο τηλέφωνο, ούτε που θα τον παίρναμε είδηση αλλά και να τον παίρναμε είδηση τι θα μπορούσαμε να του προσφέρουμε; Την άλλη φορά που ειδοποιήσαμε γι' ασθενοφόρο ήρθε μετά από δυο ώρες. Ευτυχώς η γιαγιά σώθηκε..." μας είπαν.
Ο παπάς τελείωσε γι' αυτούς. Έτσι έκρινε ο δέσποτας, μας είπαν. Είναι ασύμφορος, δεν έχουνε έσοδα, τόσοι λίγοι που είναι. Γάμοι δεν γίνονται πια, ούτε βαφτίσεις, μόνο καμιά ...κηδεία.
Κι' ας τον πληρώνει το κράτος τον παπά! Ο δέσποτας αποφασίζει που θα τον στείλει κι' από που θα βγάλει το μεροκάματο ο παπάς για το δεσποτικό.
Στην κηδεία έφεραν παπά από αλλού και τον πλήρωσαν οι ίδιοι, γιατί ο παπάς που τους εξυπηρετεί, σε τέτοιες περιπτώσεις, είχε στο άλλο χωριό που τον πήγαν, την ίδια μέρα (σύμπτωση θα μου πείτε), άλλη κηδεία και δεν μπορούσε να έρθει. Οι συγγενείς του, άνοιξαν και τον τάφο, οι ίδιοι άνοιξαν και τον "ντορό" γιατί είχε πολύ χιόνι.
"σιγά μη μας τα κάνει ο δήμαρχος. Είμαστε ξεχασμένοι, δεν μας υπολογίζουν..." λένε με παράπονο.
Μας έδειξαν δρόμο που είχε γίνει κατολίσθηση από τα Χριστούγεννα -πολλές οι βροχές και τα χιόνια φέτος- και ο δήμαρχος τρεις μήνες μετά, δεν είχε στείλει ακόμη "γκρέϊντερ" ν' ανοίξει το δρόμο και οι άνθρωποι αναγκάστηκαν ν' ανοίξουν μονοπάτι για να περνάνε να πάνε στα σπίτια τους.
Ο δρόμος που τους ενώνει με τον δήμο ενώ στην πραγματικότητα είναι ασφαλτοστρωμένος στα τελευταία 4 χιλιόμετρα, όταν πλησιάζεις στο χωριό, έχει γίνει χωματόδρομος από τις συνεχείς κατολισθήσεις και τα χώματα που πέφτουν στο δρόμο.
Δεν αναφέρουμε το όνομα του χωριού και την περιοχή, γιατί δεν έχει καμία σημασία. Όλα τα ορεινά χωριά, αντιμετωπίζουν σχεδόν τα ίδια προβλήματα και τα οποία χρόνο με το χρόνο θα πολλαπλασιάζονται.
"...εμείς, οι κάτοικοι των μικρών χωριών, είμαστε φύρα για το κράτος. Θέλουν να μας διώξουν από τα χωριά μας. Θέλουν να ερημώσουν. Φανταστείτε ότι τώρα κάνουν έξοδα για μας, δημοτικός φωτισμός, νερά, επισκευές σε δρόμους και τι τους προσφέρουμε; Σχεδόν τίποτα λέει το κράτος. Ας τους διώξουμε να γλυτώσουμε και κάνα έξοδο...", λέει ο καφετζής του χωριού που ζει τα προβλήματα όλων των συγχωριανών του περισσότερο από τον καθένα, αφού όλοι σ' αυτόν έρχονται να πουν τον πόνο τους.
Ποιος "Καλλικράτης" θα τους σώσει όλους αυτούς;
Μια ώρα αρχίτερα θα "ξεκουμπιστούν" από τα χωριά τους.
"Α ρε "Καποδίστρια" τι μας έκανες!!!" λένε χαμογελώντας -ναι ακόμη χαμογελάνε.
"στην γειά μας, χρόνια πολλά, αντε βίβα", οι ευχές για την ανάσταση και το Πάσχα συνοδευόμενες από το ανάλογο τσίπουρο και μεζέ (λόγω Πάσχα, γιατί τον υπόλοιπο χρόνο, το τσίπουρο, προσφέρεται με στραγάλι)
Χρόνια Πολλά και Καλά, φίλοι μας που μας συγκινήσατε με τις ιστορίες σας και τη φιλοξενία σας. Θα ξανάρθουμε και προτρέπουμε κι' εσάς, αγαπητοί μας αναγνώστες, να πηγαίνετε στα χωριά σας. Σας έχουν ανάγκη αυτοί οι άνθρωποι, όπως κι' ο τόπος μας έχει ανάγκη αυτούς τους ανθρώπους που όσους δεν έδιωξε ο "Καποδίστριας", θα τους αποτελειώσει ο "Καλλικράτης".
Από....Lamianews