Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Τα Καμένα Βούρλα έχουν ανάγκη από υποδομή και ανάπτυξη και όχι απο ονόματα

Αναρτήθηκε από ........  energoipoliteskv.blogspot.com


Η επιστολή εστάλη  στο  Blog από αναγνώστη

Ονομάζομαι Αθανασίου Παναγιώτης. Μισός Καριώτης-Καμενοβουρλιώτης, μισός Ανθηλιώτης.

16 χρόνια στα Καμένα Βούρλα και αν βάλω και τα καλοκαίρια και το Πάσχα πάμε πάνω από 20 χρόνια σε αυτόν τον τόπο. Δεν έχει σημασία που μετακόμισα από τα Καμένα Βούρλα στην Λαμία. Αυτό έγινε για προσωπικούς λόγους. Το ότι ζω αλλού δεν σημαίνει και ότι ξεχνάω...και ότι δεν ακούω...

Ακούω λοιπόν εδώ και πολύ καιρό να γίνεται "σφαγή" για το θέμα του ονόματος του διευρυμένου δήμου. Ο Μώλος από την μία , τα Καμένα Βούρλα από την άλλη και ο Άγιος Κωνσταντίνος στην μέση. Να πω καταρχήν ότι δεν συμμερίζομαι ούτε την άποψη του Μώλου , ούτε την άποψη των Καμένων Βούρλων. Υπάρχουν τόσα ονόματα στην περιοχή μας, κυρίως ιστορικά τα οποία θα μπορούσαν να φέρουν την λύση...Αλλά εμείς εκεί κάτω από τον Μώλο μέχρι και τον Άγιο Κωνσταντίνο και φυσικά και τα Καμένα Βούρλα, έχουμε μάθει να ήμαστε εγωιστές.. ΕΓΩ!!!

Βασικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου το όνομα. Το βρίσκω αδιάφορο και εντελώς χαζό να ασχολείσαι με κάτι μικρό και όχι με σοβαρά προβλήματα..Τα Καμένα Βούρλα δεν έχουν ανάγκη ονομασίας, τα γνωρίζει μία χαρά ο κόσμος όλος. Από άλλα έχουν ανάγκη. Από υποδομή και ανάπτυξη. Από μυαλό και ουσία. Από προσωπική εργασία και ομόνοια. Από αγάπη για τον τόπο και όχι ένα απλό τοπικισμό για να έχουμε να λέμε. Από πολιτισμό και πολιτιστική κατάσταση. Από ενδιαφέρον στο περιβάλλον. Αυτά λείπουν αγαπητοί μου από τα Καμένα Βούρλα. Τι να το κάνεις το όνομα όταν σε όλα αυτά είσαι πίσω; Νομίζετε ότι ο κόσμος σταμάτησε να επισκέπτεται τα Καμένα Βούρλα επειδή άλλαξε το όνομα; Όποιος το νομίζει αυτό πολύ απλά βλέπει φαντάσματα...

Μείναμε πίσω φίλες και φίλοι, όταν άλλες περιοχές πήγανε μπροστά. Βάλαμε όλα μας τα όνειρα και τα θέλω μέσα σε μία Εθνική Οδό και νομίζαμε ότι και αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος της επιβίωσης. Παρατήσαμε τον τόπο μας που Αυτός ο Θεός με τόση αγάπη δημιούργησε και μας χάρισε. Δώσαμε τα ηνία σε λάθους ανθρώπους, για να ζήσουμε εμείς καλά. Αλληλοφαγωθήκαμε και σπείραμε μεταξύ μας διχόνοιες. Νομίζαμε ότι το ΜΠΛΕ και το ΠΡΑΣΙΝΟ της σημαίας θα μας σώσει και όχι του βουνούκαι της θάλασσας. Αφήσαμε το καράβι να πλέει μόνο του έρμαιο τον ανέμων και τώρα που φτάνει να πέσει πάνω στον ύφαλο ψάχνουμε να βρούμε που είναι το τιμόνι για να αλλάξουμε ρότα. Και επίσης δεν δείξαμε ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΝΕΟΛΑΙΑ τι μπορούμε να κάνουμε για τον τόπο μας.

Λυπάμαι...για την κατάντια μας..

Αν θέλουμε τα Καμένα Βούρλα να συνεχίσουν να ζουν πολύ απλά να βάλουμε το μυαλό μας κάτω να δουλέψει.... ΤΑ ΡΑΣΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ... ούτε και το όνομα την χάρη..

Ντρέπομαι ειλικρινά γιατί τα Καμένα Βούρλα τα αγάπησα και τα αγαπάω όπως θα αγαπούσα και τον μεγαλύτερο μου έρωτα...

Συγνώμη από τους συμπολίτες για το έντονο ύφος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: