Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
Ακούμε συνεχώς από τον κ. Σαμαρά ότι ο ίδιος θα προωθήσει το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου. Πολύ καλά, ο ίδιος θέλει ένα άλλο μνημόνιο κι αυτό είναι ένα αίτημα που ηχεί ευχάριστα στα αυτιά όλων. Αλίμονο, ποιος ασθενής δεν θέλει ένα μαγικό φίλτρο για την δική του ασθένεια; Εμείς το θέλουμε, οι άλλοι το συζητάνε; Όχι! Αυτό είναι σαφές. Εκείνο που είναι ασαφές είναι τι θα έκανε ο κ. Σαμαράς μπροστά σε μία τέτοια κατάσταση...
Ο κ. Σαμαράς είχε πει από την αρχή το δικό του όχι στο «μνημόνιο». Είναι κάτι που πιθανότατα θα έκανε και ο κ. Παπανδρέου αν ήταν στην δική του θέση. Το δύσκολο δεν ήταν να πει κανείς το «όχι», αλλά να παρουσιάσει ένα επαρκές σχέδιο εξόδου από την κρίση. Κι η αλήθεια είναι ότι όσες φορές κι αν επιχείρησε ο κ. Σαμαράς να παρουσιάσει τα σχέδια του στους Ευρωπαίους της τρόικας ή στα αδελφικά του κόμματα στην Ευρώπη, δεν έχει τύχει και ιδιαίτερου ενθουσιασμού.
Πίσω από τις λέξεις κρύβονται σκληρές αλήθειες. Το να...επιμένει κάποιος σε επαναδιαπραγμάτευση, όταν οι άλλοι δεν το συζητούν καν, αυτό σημαίνει ότι η αμέσως επόμενη επιλογή που μένει είναι να σταματήσει να συζητά. Δηλαδή, επιστροφή στην δραχμή!
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο. Ότι ένα κόμμα που είναι ταγμένο στο πλευρό της ελεύθερης αγοράς θα έκανε ποτέ μία τέτοια επιλογή. Μόνο ως προβοκάτσια θα μπορούσαμε να εκλάβουμε τέτοιου είδους σενάρια.
Το πιο πιθανό που συμβαίνει είναι ότι ο κ. Σαμαράς και το επιτελείο του ετοιμάζονται για να αναλάβουν την εξουσία, καθώς περιμένουν ότι η κυβέρνηση θα πέσει ως ώριμο φρούτο. Αν πιστέψουμε, δηλαδή, ότι οι σχετικές δηλώσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης είναι παράγωγο της αντιπολιτευτικής στρατηγικής της Νέας Δημοκρατίας, κάτι ανάλογο, δηλαδή, με το «λεφτά υπάρχουν» του κ. Παπανδρέου, τότε θα λέγαμε ότι οι άνθρωποι δεν έχουν διδαχτεί κάτι από την πρόσφατη ιστορική πορεία της χώρας. Αν τα εννοούν, αρχίζουμε να τρομάζουμε για όσα θα συμβούν για το... καλό μας.
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Ο κ. Σαμαράς είχε πει από την αρχή το δικό του όχι στο «μνημόνιο». Είναι κάτι που πιθανότατα θα έκανε και ο κ. Παπανδρέου αν ήταν στην δική του θέση. Το δύσκολο δεν ήταν να πει κανείς το «όχι», αλλά να παρουσιάσει ένα επαρκές σχέδιο εξόδου από την κρίση. Κι η αλήθεια είναι ότι όσες φορές κι αν επιχείρησε ο κ. Σαμαράς να παρουσιάσει τα σχέδια του στους Ευρωπαίους της τρόικας ή στα αδελφικά του κόμματα στην Ευρώπη, δεν έχει τύχει και ιδιαίτερου ενθουσιασμού.
Πίσω από τις λέξεις κρύβονται σκληρές αλήθειες. Το να...επιμένει κάποιος σε επαναδιαπραγμάτευση, όταν οι άλλοι δεν το συζητούν καν, αυτό σημαίνει ότι η αμέσως επόμενη επιλογή που μένει είναι να σταματήσει να συζητά. Δηλαδή, επιστροφή στην δραχμή!
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο. Ότι ένα κόμμα που είναι ταγμένο στο πλευρό της ελεύθερης αγοράς θα έκανε ποτέ μία τέτοια επιλογή. Μόνο ως προβοκάτσια θα μπορούσαμε να εκλάβουμε τέτοιου είδους σενάρια.
Το πιο πιθανό που συμβαίνει είναι ότι ο κ. Σαμαράς και το επιτελείο του ετοιμάζονται για να αναλάβουν την εξουσία, καθώς περιμένουν ότι η κυβέρνηση θα πέσει ως ώριμο φρούτο. Αν πιστέψουμε, δηλαδή, ότι οι σχετικές δηλώσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης είναι παράγωγο της αντιπολιτευτικής στρατηγικής της Νέας Δημοκρατίας, κάτι ανάλογο, δηλαδή, με το «λεφτά υπάρχουν» του κ. Παπανδρέου, τότε θα λέγαμε ότι οι άνθρωποι δεν έχουν διδαχτεί κάτι από την πρόσφατη ιστορική πορεία της χώρας. Αν τα εννοούν, αρχίζουμε να τρομάζουμε για όσα θα συμβούν για το... καλό μας.
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
από το capital
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου