energoipoliteskv.blogspot.com
Της Ξένιας Ροδοπούλου
Το πράσινο φανάρι ανάβει και εσυ διαβαίνεις το σταυροδρόμι της ζωής
Το πράσινο φανάρι ανάβει και εσύ βρίσκεσαι στα παράλληλα σύμπαντα
Χωρίς ταυτότητα, χωρίς πνοή, σαν κομπάρσος σε ταινία
Μες στις γειτονιές της αποξένωσης και της αλλοτρίωσης
Κάθε σκιά γίνεται δάκρυ και πόνος , αγάπη και πόθος
Μια αψίδα ενώνει το κενό που νοιώθεις και δεν μπορεί να πεις πια όχι σε αυτόν
Πάνω στο θόλο βρίσκεται η χαρά, με ένα πέταγμα εισαι κοντά, όμως η σκιά πετά
Τα γαλάζια όνειρα χαθήκανε, μαύροι εφιάλτες βαραίνουν την ανάλαφρη σκιά σου
Η ιδέα δεν υπάρχει πια και εγώ πως θα πορευτώ χωρίς...
πυξίδες και φάρους;
Η ιδέα δεν υπάρχει πια και εγώ πενθώ για τα χρόνια που κύλησαν σαν το νερό και δεν σου είπα ποτέ ότι σ’ αγαπώ.
Από press.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου