«Τα χέρια μας μείναν γυμνά.
Τα χέρια μας χιλιάδες φορές τρίφτηκαν
στο αξούριστο σαγόνι του αγέρα,
Χιλιάδες φορές γαντζωθήκανε στο συρματόπλεγμα.
Χιλιάδες φορές άγγιξαν
τα παγωμένα κάγκελα του θανάτου.
Τα χέρια μας μείναν γυμνά,
μάθανε τη δουλειά, τη σιωπή, το σημάδι.
Ανεβοκατεβάσανε μύριες φορές το σιδερένιο κόκκορα του θυμού, Κόψαν και ξανάκοψαν μ' ένα σουγιά το καρβέλι της υπομονής,
χτύπησαν κατακούτελα τον τοίχο και τη νύχτα.
Τώρα τα χέρια μας κάθουνται ολόγυμνα πάνου στα γόνατά μας
όπως κάθεται ο ήλιος πάνου στο βουνό
όπως κάθεται το βουνό πάνου στη θάλασσα
όπως κάθεται η καρδιά του συντρόφου πάνου στην πίστη της" - Γιάννης Ρίτσος.
Εκατό χρόνια απο τη γέννηση ενος μεγάλου ποιητή, ενος αγωνιστή για τα δίκαια του λαού μας. Οταν οι πνευματικοί άνθρωποι δεν είναι κλεισμένοι στους τέσσερεις τοίχους του σπιτιού τους, αλλά παράγουν πολιτισμό, άποψη, γνώμη, θέση...όταν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλάζοντας πρώτα τον εαυτό μας. Οταν η Ελλάδα έγραφε και διάβαζε ποίηση, όταν έκλαιγε επάνω στα μυθιστορήματα του Καζαντζάκη και του Λουντέμη, όταν ανακάλυπτε τα στενά σοκάκια της αγριας λεβάντας στον κοσμοκαλόγερο Παπαδιαμάντη. Και τότε η Ελλάδα ήταν φτωχή.Πεινασμένη.Ριμαγμένη.Που έτρωγε ακόμη και τις σάρκες της σε εμφύλιες διαμάχες.Με ξένους νταβατζήδες και άξεστα "καρακόλια". Σήμερα η Ελλάδα παράγει Πολιτισμό; Και τότε κανείς δεν χρειάστηκε...επιδοτήσεις και υπουργείο "Πολιτισμού" για να δημιουργήσει. Ούτε ο Μίκης με τον Μάνο γράψανε την θεϊκά εμπνευσμένη μουσική τους γιατί πήραν "κάτι".Η Ελλάδα των βράχων, της θάλασσας, του ήλιου, του έρωτα...δημιουργούσε Παιδεία και Πολιτισμό για να προχωρήσει. Και προχώρησε...Σήμερα τι; Σήμερα Ποιοί; Σήμερα Πού;
ΥΓ.Με αφορμή το συνέδριο του "Ριζοσπάστη" για τα 100 χρόνια απο τη γέννηση του ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου. Μπορείτε να διαβάσετε το αφιερωμα της εφημερίδας εδώ
Από....i-Reporter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου