Αναρτήθηκε από.......
energoipoliteskv.blogspot.com
Αθήνα , 20 Δεκεμβρίου 2010
Στην ανάγκη εθνικής και κοινωνικής συνεννόησης και συναίνεσης για την υλοποίηση των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών που προωθεί η Κυβέρνηση στην εθνική οικονομία και το δημόσιο τομέα αναφέρθηκε η Βουλευτής Φθιώτιδας και πρ. Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κατερίνα Μπατζελή σε σημερινή παρέμβασή της στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2011.
Η κ. Μπατζελή τόνισε ότι επόμενος στόχος πρέπει να είναι η υλοποίηση στοχευμένων δράσεων και πολιτικών για την τόνωση και ενίσχυση της πραγματικής παραγωγής και ανταγωνιστικότητας, όπως η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), η εξέταση άλλων μορφών ευελιξίας χρηματοδότησης που παρέχονται από την λειτουργία των Διαρθρωτικών Ταμείων και των Κρατικών Ενισχύσεων, καθώς και η ολοκλήρωση του φορολογικού συστήματος.
Αναφερόμενη στο νομό Φθιώτιδας η πρ. Υπουργός τόνισε ότι πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα σημαντικά έργα που εκκρεμούν, τα οποία θα δώσουν στο Νομό μια νέα αναπτυξιακή πνοή. Όπως:
- Εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών
- Ένταξη του νομού Φθιώτιδας στο Εθνικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης των Γεωθερμικών Πεδίων του ΥΠΕΚΑ
- Ανάπτυξη του λιμανιού της Στυλίδας με παράλληλη σύσταση βιομηχανικού επιχειρηματικού πάρκου στη ζώνη ΒΙΠΕ
- Πλήρης κατασκευή του φράγματος του Σμοκόβου με εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων άρδευσης.
- Αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας
Παρατίθεται αναλυτικά το κείμενο της παρέμβασης της κ. Κατερίνας Μπατζελή.
«Το 2011 είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα. Μια χρονιά με δύσκολες αποφάσεις αλλά και μια χρονιά αφετηρία για την έξοδο από την κρίση. Ο προϋπολογισμός του 2011 που συζητάμε αυτές τις μέρες καταγράφει τις πολιτικές της κυβέρνησης για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση και τη δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Καταγράφει τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην οικονομία και την κοινωνία και οι οποίες αλλαγές θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αλλαγές που ανατρέπουν αντιλήψεις δεκαετιών όπως οι πελατειακές αντιλήψεις για τη λειτουργία του κράτους, καθώς και ενός ιδιωτικού τομέα μεταπρατικού και κρατικοδίαιτου.
Στην πράξη ο προϋπολογισμός του 2011 και συνολικά το πρόγραμμα σταθερότητας 2010-2013 αποτελούν το εθνικό επιχειρησιακό σχέδιο ανάτασης της οικονομίας .
Το επιχειρησιακό αυτό σχέδιο μεταξύ άλλων καταγράφει και το κόστος που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε ως αντιστάθμισμα της Αδράνειας, της Αμεριμνησίας και της Ανευθυνότητας του παρελθόντος. Αδράνεια, Αμεριμνησία και Ανευθυνότητα που τα τελευταία πέντε χρόνια έγιναν επίσημη πολιτική η οποία οδήγησε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να σταματήσει τις γραφικότητες και την «καταγραφή με αριθμό πρωτοκόλλου» των-σύμφωνα με την ίδια- λαθών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε ούτε την ίδια ωφελεί. Το αντίθετο μάλιστα. Συμβάλλει στην ενίσχυση της εσωστρέφειάς της και στην επιβεβαίωση για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί από τα χαρακτηριστικά της Λαϊκής Δεξιάς και της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Δεξιά και τα Συντηρητικά Κόμματα.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Πρέπει να τολμήσουμε, να σκεφθούμε και να δράσουμε διαφορετικά. Να καταλάβουμε ότι οι αντιλήψεις του παρελθόντος δεν οδηγούν πουθενά. Οι μικροκομματικές πολιτικές και οι μικρόψυχες αντιπαραθέσεις ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα έχουμε ανάγκη από τολμηρές αποφάσεις. Από ανατροπές.
Απαιτείται σύγκλιση απόψεων και κοινωνική δράση για τις μεγάλες αλλαγές, τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην εθνική μας οικονομία. Κι φυσικά ο όρος ή η πρακτική του «πολιτικού διαλόγου» ή της «συναίνεσης» τρομάζει μέρος του ελληνικού κοινοβουλίου και τα πολιτικά κόμματα -για διαφορετικούς λόγους φυσικά το καθένα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κυβερνήσεις των άλλων κρατών- μελών της Ε.Ε έχουν απομακρυνθεί από παρόμοια πολιτικά και κοινοβουλευτικά φοβικά σύνδρομα εδώ και δεκαετίες.
Αλλά το πιο σημαντικό στη δική μας περίπτωση είναι η ίδια η συμπεριφορά της κοινωνίας μας, η οποία δείχνει μεγάλη ανοχή και στηρίζει την Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αλλάξει τα πράγματα. Οι πολίτες γνωρίζουν και αποδέχονται τις θυσίες αρκεί να είναι δίκαια κατανεμημένες και να οδηγούν σε κάποια ορατά αποτελέσματα.
Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει με πιο αποτελεσματικό και σαφή τρόπο τις αλλαγές που επιχειρούνται κάθε φορά, τους λόγους οι οποίοι τις επιβάλλουν και τα αποτελέσματα που αναμένονται από αυτές. Νομίζω ότι δεν έχουν γίνει αρκετά σε αυτή την κατεύθυνση.
Ο Πρωθυπουργός, δίνει τη δική του μάχη σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Και είναι αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού προβλήματος οφείλεται στις ανεπάρκειες του ευρώ και του ευρωπαϊκού συστήματος λειτουργίας του. Χρειάζονται συνεπώς μέτρα τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το μνημόνιο περιλαμβάνει τον κατάλογο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει να καταλάβουμε και να πείσουμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να σπαταλάμε ασύστολα και ανεξάρτητα από το τι παράγουμε.
Οι αντικρουόμενες απόψεις που εκφράζονται σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταλήξουν σίγουρα σε κάποιο αποτέλεσμα θετικό για την Ευρώπη και για τις χώρες μέλη. Πιστεύω ότι το ευρωομόλογο ή κάτι παρόμοιο τελικά θα εκδοθεί. Για να γίνει όμως αυτό όσο το δυνατόν πιο γρήγορα πρέπει η χώρα μας και οι υπόλοιπες χώρες που έχουν πρόβλημα να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές στη δομή της οικονομίας τους έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι χρόνιες αδυναμίες τους.
Ο μηχανισμός στήριξης, το ευρωομόλογο, η ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι νέοι ίδιοι πόροι στήριξης του Κοινοτικού Προϋπολογισμού, θα επαναπροσδιορίσουν τη νέα Ευρώπη και τη συμμετοχή της στο νέο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Σε εθνικό επίπεδο οφείλουμε να καταπολεμήσουμε πολλές κακές πρακτικές του παρελθόντος.
Η καταπολέμηση της σπατάλης στο δημόσιο που προβλέπει ο προϋπολογισμός με μία σειρά μέτρων, είναι αυτονόητη. Το ίδιο και η αλλαγή του φορολογικού συστήματος και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των μηχανισμών βεβαίωσης και είσπραξης των φόρων που θα συμβάλλουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής, στη δημιουργία αισθήματος φορολογικής δικαιοσύνης και στη σταδιακή επίτευξη δημοσιονομικής σταθερότητας.
Οι οριζόντιες περικοπές δαπανών δεν μπορεί να συνεχιστούν επ’ άπειρο. Η συμβολή τους στη δημοσιονομική εξυγίανση έχει εξαντληθεί. Το 2011 είναι το έτος των διαρθρωτικών αλλαγών οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να αντιμετωπίσουν μεσοπρόθεσμα το πρόβλημα.
Η νέα παραγωγική δομή και η αναδιάρθρωση του Δημοσίου Τομέα είναι αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε όλο και περισσότεροι πόροι να διατίθενται για την ενίσχυση της πραγματικής παραγωγής και της παραγωγικότητας.
Η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), η οποία σήμερα δεν είναι εφικτή, θα έχει μέγιστο όφελος για τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους και την ίδια την εθνική οικονομία.
Σήμερα όμως με τους περιορισμένους δημόσιους πόρους οφείλουμε να σχεδιάσουμε και να επιλέξουμε στοχευμένα και ώριμα μεγάλα έργα, αλλά και πολιτικές, οι οποίες θα αναζωογονήσουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, ενώ θα μειώνουν σταδιακά το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, το οποίο αποτελεί μαζί με το χρέος τη δομική αδυναμία της οικονομίας μας.
Δεν υπάρχει περιθώριο για διασπορά έργων και πόρων.
Η Κυβέρνηση αυτό το γνωρίζει και έχει προχωρήσει στην ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ και σύντομα και στη ψήφιση του νέου επενδυτικού νόμου. Είναι δύο αναπτυξιακές παράλληλες και συμπληρωματικές πολιτικές, οι οποίες θα βγάλουν τη χώρα από το «βάλτο» του 4% της ύφεσης και θα την οδηγήσουν σταθερά στο δρόμο της ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Στην πορεία αυτή ίσως είναι σκόπιμο να εξετασθούν όλες οι μορφές ευελιξίας χρηματοδότησης που παρέχονται από την λειτουργία των Διαρθρωτικών Ταμείων και των Κρατικών Ενισχύσεων.
Η επαναδιαπραγμάτευση της εθνικής συμμετοχής, ύψους 3-3,5 δισ. ευρώ, στην υλοποίηση ήδη ενταγμένων και ώριμων έργων στα πλαίσια του ΕΣΠΑ από το 2010, είναι πιθανά χρονικά πολύ ώριμη.
Απαιτείται όμως συνολική επαναδιαπραγμάτευση.
Όταν μάλιστα αναμένεται το 2012-2013 να έχει ήδη προχωρήσει το θέμα της επιμήκυνσης εξόφλησης του δανείου, η ολοκλήρωση του μηχανισμού στήριξης, η υλοποίηση του ευρωομολόγου, αλλά και οι συζητήσεις για τις Δημοσιονομικές Προοπτικές 2014-2020 και εκείνη για τους νέους πόρους της Ε.Ε
Το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας προωθεί συμπληρωματικά με τις δύο παραπάνω διαρθρωτικές αναπτυξιακές πολιτικές και την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και ρευστότητας μέσω του νέου Ταμείου του ΕΤΕΑΝ.
Το νέο αυτό Ταμείο θα διευκολύνει την εξυγίανση, αλλά και την ένταξη Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στην ανάπτυξη και διατήρηση του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού της χώρας.
Η ελληνική επιχείρηση χρειάζεται σήμερα:
ü Τα δικά της κεφάλαια
ü Στοχευμένες αναπτυξιακές δράσεις
ü Σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον
ü Ολοκληρωμένο σύστημα στήριξης.
Η ρευστότητα μπορεί να διοχετευθεί πέραν των κλασικών τραπεζικών μεθόδων, μέσα από:
ü την άμεση εξόφληση των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις και μάλιστα σε επιχειρήσεις που ήταν ενταγμένες σε προγράμματα που ήδη έχουν υλοποιηθεί και ελεγχθεί. Ήδη στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, της περιφέρειάς μου, πολλές επιχειρήσεις αναμένουν την εκταμίευση των αντίστοιχων πληρωμών.
ü την εξασφάλιση μικροδανείων, αντίστοιχων ποσών για την κάλυψη πληρωμής τιμολογίων που αποδεικνύονται ότι προέρχονται από νόμιμη συναλλαγή και κατέχουν οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις από πελάτες, οι οποίοι δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Η μείωση των επισφαλειών αποτελεί κομβικό σημείο για τον αποκλεισμό επιχειρηματικού «ντόμινο» καταρρεύσεων.
ü την επιμήκυνση των υπαρχόντων δανείων μιας μικρομεσαίας επιχείρησης (ΜΜΕ) για καλύτερη εξυπηρέτηση αυτών και ταυτόχρονα βελτίωση και της εικόνας της επισφάλειας της τράπεζας .
Φυσικά, δεν μπορεί να αγνοείται ότι για να υπάρξουν δαπάνες, πρέπει να υπάρχουν και έσοδα. Η χαμηλή σχετικά φορολογική επιβάρυνση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρώπης και η υστέρηση εσόδων οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν το ύψος των φορολογικών εσόδων και καθιστούν το φορολογικό σύστημα άδικο και οικονομικά αναποτελεσματικό.
Ο πρώτος παράγοντας είναι η δυσανάλογα
μεγάλη φοροδιαφυγή η οποία ανέρχεται στο
20% του ΑΕΠ. Ο δεύτερος παράγοντας η γραφειοκρατία και το πολύπλοκο φορολογικό σύστημα.
Θέματα με τα οποία ασχολείται επισταμένως και μεθοδικά το Υπουργείο Οικονομικών και οι Εισπρακτικοί και Ελεγκτικοί Μηχανισμοί.
Για το σκοπό αυτό προωθείται σταδιακά η ριζική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος στο σύνολό του που θα έχει σαν αποτέλεσμα τη σταδιακή αύξηση των φορολογικών εσόδων και την ανακατανομή του φορολογικού βάρους μεταξύ των εισοδημάτων που προέρχονται από κεφάλαιο και αυτών που προέρχονται από εργασία. Η σταδιακή αύξηση του φορολογικού βάρους των εισοδημάτων από κεφάλαιο πρέπει να συνοδεύεται από μείωση των έμμεσων επιβαρύνσεων της εργασίας έτσι ώστε η διάρθρωση των εσόδων να προσεγγίζει αυτή των χωρών της ευρωζώνης.
Η μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας, επικεντρώθηκε κυρίως ήδη στη μείωση του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών και δευτερευόντως σε αλλαγές που σχετίζονται με το φορολογικό βάρος της οικογένειας. Μέτρο θετικό, το οποίο πρέπει και να ολοκληρωθεί.
Το φορολογικό σύστημα πρέπει να εξασφαλίζει τους απαραίτητους πόρους για τη δημιουργία ενός συστήματος κοινωνικών παροχών που θα διασφαλίζουν σε μόνιμη βάση ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης για όλους. Ενώ μπορεί να γίνεται ταυτόχρονη είσπραξη των φορολογικών εσόδων με τις ασφαλιστικές εισφορές.
Και φυσικά να τονισθεί ότι όλοι οι τομείς δεν έχουν επιβαρύνει το έλλειμμα της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αγροτικός τομέας, ο οποίος λαμβάνει από το 2003 έως το 2010 την ίδια εθνική και κοινοτική αρωγή.
Οι εισοδηματικές ενισχύσεις στους εν ενεργεία αγρότες και οι επενδύσεις στον αγροτικό τομέα έφθαναν τα 4,4 δισ. ευρώ και αντιπροσώπευαν το 9% των δαπανών του γενικού κρατικού προϋπολογισμού. Το 2010 τα ποσά αυτά είναι περίπου τα ίδια από τα οποία τα 4,4 δισ. ευρώ είναι συντάξεις του ΟΓΑ.
Φυσικά αποτελεί σημαντική κατάκτηση το ότι πλέον οι Έλληνες αγρότες πληρώνονται σύντομα, ενώ προωθούνται μεγάλες αλλαγές στα ζητήματα της ποιοτικής παραγωγής και της ορθολογικής οργάνωσης της αγοράς τροφίμων.
Κλείνοντας,
ως Βουλευτής Φθιώτιδας, θα ήθελα να επισημάνω
πέντε βασικές αναπτυξιακές δράσεις, οι οποίες είναι κομβικής σημασίας για το νομό μου.
- Εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών που πρέπει στο πλαίσιο της νέας πολιτικής επενδύσεων να αποδεσμευθούν από τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) και να αναζητηθούν επενδυτές για τη δημιουργία νέων σύγχρονων τουριστικών μονάδων
- Ένταξη του νομού Φθιώτιδας, με επίκεντρο την Ανθήλη, Θερμοπύλες, Καμένα Βούρλα και Δαμάστα, στο Εθνικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης των Γεωθερμικών Πεδίων του ΥΠΕΚΑ
- Ανάπτυξη του λιμανιού της Στυλίδας με παράλληλη σύσταση βιομηχανικού επιχειρηματικού πάρκου στη ζώνη ΒΙΠΕ, όπως αυτό προβλέπεται από το νέο αναπτυξιακό νόμο.
- Πλήρης κατασκευή του φράγματος του Σμοκόβου με εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων άρδευσης.
- Αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, η οποία είχε μια μείωση πόρων λόγω της ένταξής της στο Στόχο 2 ή ανθρωπίνων πόρων.
