Για μια Εναλλακτική Ενημέρωση Οικολογική - Για ένα ανοιχτό βήμα διαλόγου με τους Πολίτες των Καμένων Βούρλων. Γράψτε μας την άποψη σας, την καταγγελία σας, την διαφωνία σας. Δεχόμαστε τα πάντα, ακόμη και να μας καταγγείλετε και αποστείλατε στο e-mail: energoipoliteskv@gmail.com
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Οργανωμένο σχέδιο καταστροφής και πλιάτσικου - Έκαψαν την Αθήνα - Θεατές Παπουτσής και ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ.
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Απίστευτες οι καταστροφές σε ιστορικά κτίρια και μικρομάγαζα
- Οι βάνδαλοι έσπαζαν, έκαναν πλιάτσικο έβαζαν τις φωτιές και μετά εμπόδιζαν την πυροσβεστική
- Παγίδευαν με σχοινιά και λάδια τους δρόμους για να τραυματιστούν μοτοσικλετιστές
- Ολική καταστροφή για πολλούς μικρό εμπόρους
Ομάδα νεαρών απειλεί πυροσβέστες και αρπάζει το όχημα, κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει στη φωτιά που κατακαίει ένα από τα 45 κτίρια.Ομάδα νεαρών στήνει ενέδρα σε μοτοσικλετιστές αστυνομικούς τους ρίχνει στο δρόμο και επιτίθεται με μανία εναντίον τους στέλνοντάς τους στο νοσοκομείο.
Ούτε οι δυνάμεις ασφαλείας κατάφεραν να προστατέψουν τον εαυτό τους.
Δεν προστάτεψαν ούτε τους πολίτες, ούτε τις περιουσίες, ούτε την ιστορία...
Τα ασθενοφόρα και τα πυροσβεστικά οχήματα δεν ήταν σε θέση να φτάσουν στα σημεία όπου ήταν απαραίτητα.
Την τελευταία στιγμή αποτράπηκε η κατάληψη του Δημαρχείου της Αθήνας.
Καταστροφές;
Ακόμη ανυπολόγιστες.
Κάηκαν κτίρια-σύμβολα 130 και 100 ετών, κάηκαν καταστήματα, πλιατσικολόγοι άδειασαν και κατέστρεψαν άλλα, κάηκαν υποκαταστήματα τραπεζών.
Από νωρίς το πρωί 5.000 αστυνομικοί είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται, όταν οι χιλιάδες πολίτες που θέλησαν να φωνάξουν “όχι” συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα το “επιχειρησιακό σχέδιο” μπήκε μπροστά, αλλά ποια τα αποτελέσματα;
Πνίγηκε η πλατεία Συντάγματος στα δακρυγόνα. Οι πολίτες αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν. Επέστρεψαν δύο φορές για να αποχωρήσουν ξανά, λόγω επεισοδίων...
Η πλατεία Συντάγματος άδειασε. Το κτίριο της Βουλής έμεινε... αλώβητο...
Όταν η πλατεία Συντάγματος άδειασε και ο κλοιός γύρω από τη Βουλή ... πέτυχε το στόχο του, μπήκε σε κλοιό η πόλη. Τον κλοιό της φωτιάς και των κουκουλοφόρων.
Μολότοφ, τσεκούρια, κασμάδες, φτυάρια, βαριοπούλες και λίγο μετά σπαθιά και αεροβόλα από λεηλατημένα καταστήματα.
Ποιο ήταν το σχέδιο στην Πανεπιστημίου, την Ακαδημίας, Την Αμερικής, την Αθηνάς...
45 φωτιές! Πλιάτσικο!
Κάποιοι μίλησαν για οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης. Σχέδιο οργανωμένο για τη σταθερότητα;
“Είχαμε πάνω από σαράντα πυρκαγιές στο κέντρο της Αθήνας, σε κτίρια και σε καταστήματα. Προφανώς, τίποτα δεν είναι τυχαίο δεδομένου ότι σε όλες τις φωτιές όταν επιχειρούσε η Πυροσβεστική Υπηρεσία να επέμβει συναντούσε αντίσταση από συγκεκριμένους διαδηλωτές, οι οποίοι μάλιστα επιτίθεντο εναντίον των στελεχών του Πυροσβεστικού Σώματος. Και βεβαίως από κάποια στιγμή κι έπειτα όπου η Αστυνομία επιχειρούσε μαζί με την Πυροσβεστική, τότε δέχονταν επίθεση οι αστυνομικές δυνάμεις και ορισμένοι κατήγγειλαν την αστυνομία για βιαιότητες” είπε ο Υπουργός και όταν ρωτήθηκε για ευθύνη, για κάποιους (τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ) που ζητούσαν παραιτήσεις απάντησε:
“Προς το παρόν πάμε μέσα στη Βουλή να ψηφίσουμε γιατί αυτή η ψήφος έχει πολύ μεγάλη σημασία. Τα υπόλοιπα, τα παραπολιτικά και τα «παρακομματικά» σχόλια είναι επιδιώξεις άλλων”.
Ομόκεντροι κύκλοι στο κέντρο της Αθήνας, ένας γύρω από τη Βουλή, και ένας πολύ μεγαλύτερος γύρο από το κέντρο που παραδόθηκε στο χάος.
Ευθύνες;
Είναι χαρακτηριστική η απάντηση του εκπροσώπου τύπου του ΠΑΣΟΚ σε ερώτηση αν πρέπει να παραιτηθεί ο κ. Παπουτσής, που απάντησε "όχι βέβαια", ενώ ερωτηθείς για ευθύνες για τα συμβάντα αυτά είπε ότι αυτές θα διερευνηθούν.
Δεν είναι η ώρα των ευθυνών;
Άραγε δεν υπάρχουν... ακόμη ευθύνες για το ότι αυτή τη στιγμή οι πλέον κεντρικοί δρόμοι Ακαδημίας, Σταδίου,Πανεπιστημίου,Ερμού και Μητροπόλεως μοιάζουν με βομβαρδισμένο τοπίο. Δεν υπάρχουν ευθύνες έναντι όσων αντί μεροκάματου βγάζουν αποκαΐδια;
Δεν υπάρχουν ευθύνες για τις περιουσίες; Για τα χαμένα μεροκάματα των υπαλλήλων;
Για την εικόνα της πόλης και της Ελλάδας;
Πότε θα έρθει η ώρα των ευθυνών; Όταν... ξεχαστούν όλα;
Τα αποτελέσματα του ανύπαρκτου σχεδίου...
45 εμπρησμοί κτιρίων, 67 συλλήψεις, 75 προσαγωγές, 68 αστυνομικοί τραυματίες. Στην Αθήνα ξημέρωσε δύσκολη μέρα...
Λεηλασίες, καταστροφές, πλιάτσικο, κτίρια καμένα, επιχειρήσεις και περιουσίες κατεστραμμένες. Το εύρος της καταστροφής από όσα έγιναν την Κυριακή στο κέντρο της Αθήνας αποκαλύπτονται με το φως της ημέρας. Αλλά και τα στοιχεία από μόνα τους, δίνουν την εικόνα.
Μέχρι στιγμής, η αστυνομία έχει προχωρήσει σε τουλάχιστον 67 συλλήψεις για επιθέσεις κατά αστυνομικών, δολιοφθορές κτιρίων και καταστημάτων, καθώς και κλοπές από μαγαζιά. Παράλληλα προσήχθησαν από διάφορες περιοχές της Αθήνας και εξετάζονται άλλα 75 άτομα.
Από τα επεισόδια έχουν τραυματιστεί 68 αστυνομικοί, που μεταφέρθηκαν σε διάφορα νοσοκομεία για τις πρώτες βοήθειες. Δεκάδες και οι πολίτες που πήγαν στα νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα.
Οι κουκουλοφόροι προκάλεσαν τουλάχιστον 45 εμπρησμούς κτιρίων, σε πολλές περιπτώσεις ταυτόχρονα, ενώ άλλα απλά τα έσπασαν και τα λεηλάτησαν.
Σύμφωνα με την αστυνομία, υπήρξαν και απεγκλωβισμοί πολιτών που είχαν παγιδευτεί σε κτίρια που κάηκαν. Μια από αυτές τις περιπτώσεις ήταν στο κεντρικό κτίριο της Alpha Bank, όπου τρεις άνθρωποι είχαν εγκλωβιστεί στο υπόγειο του κτιρίου.
Για πολλές ώρες το κέντρο της Αθήνας έμεινε κλειστό, αφού βρισκόταν σε εξέλιξη η επιχείρηση για τον καθαρισμό της πόλης!
Από ..... Newsit
Η Νέα Μεταπολίτευση άρχισε...
Αναρτήθηκε από......... energoipoliteskv.blogspot.com
Τα παλιά κόμματα διαλύονται
Η ψηφοφορία στην Βουλή για το PSI και τη δανειακή επιβεβαίωσε αυτό που γράφουμε από το πρωί: το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης του 74 κατέρρευσε.
Μια νέα εποχή ανατέλλει μέσα από τις ωδίνες ενός λαού και μιας χώρας:
Το Antinews από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του στο διαδίκτυο ένα πράγμα υποστήριξε ανυποχώρητα: τη ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.
Να ξηλωθεί το διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα στο οποίο μεταλλάχθηκε με την πάροδο του χρόνου η Μεταπολίτευση του Καραμανλή το 1974 και να ανασυνταχθεί το πολιτικό σκηνικό προς όφελος της Πατρίδας και του Λαού της
Αυτό συμβαίνει σήμερα. Τα παλιά κόμματα διαλύονται. Το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί τον Παπανδρέου στην πολιτική λήθη. Ο ΛΑ.Ο.Σ. διαλύεται μέσα στις αντιφάσεις του. Η ΝΔ αντιμετωπίζει κι αυτή μια μεγάλη κρίση μετά την διαφοροποίηση μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στην δύσκολη στάση του Αντώνη Σαμαρά να στηρίζει την δανειακή και το PSI προκειμένου να διασωθεί η χώρα αλλά και να μείνει στο παιχνίδι.
Εμείς άλλωστε δεν σταματήσαμε να γράφουμε ότι η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ θα έχει επιπτώσεις και στα άλλα κόμματα. Το πολιτικό σκηνικό καταρρέει σήμερα και κανένα κόμμα δεν θα μείνει ανεπηρέαστο. Νέα κόμματα θα δημιουργηθούν.
Όλα όσα όμως συμβαίνουν στην ΚΟ της ΝΔ είναι συνέπεια του γεγονότος ότι δεν εκφράζει τη σημερινή λαϊκή βούληση. Αυτή η ΚΟ εκλέχτηκε σε άλλες εποχές και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην εσωκομματική διαδικασία για την εκλογή νέου αρχηγού στήριξε, με εξαίρεση ελάχιστους βουλευτές, τη Ντόρα Μπακογιάννη.
Αυτή η ΚΟ δεν ήταν ποτέ του Σαμαρά κι αυτός εξηγεί όλους αυτούς τους συμβιβασμούς και τους ελιγμούς που αναγκαζόταν να κάνει στα δυο χρόνια που πέρασαν προκειμένου να διατηρήσει την συνοχή της.
Ο Σαμαράς όμως εκλέχτηκε απευθείας από τον λαό και σ΄ αυτόν μόνο δίνει λόγο.
Σήμερα ο Σαμαράς μετά την χθεσινή ανταρσία παραμένει ανυποχώρητος. Όσοι δεν πειθαρχήσουν στην κομματική γραμμή θα διαγραφούν.
Την ίδια στιγμή οργή προκαλούν στους άλλους βουλευτές οι χθεσινές ανταρσίες. Πολλοί βουλευτές τις αποδίδουν σε προσωπικές φιλοδοξίες. Λένε για παράδειγμα ότι ο κ. Μαρκόπουλος ήταν μονίμως δυσαρεστημένος με τον κ. Σαμαρά επειδή δεν τον έκανε γραμματέα της ΚΟ στην θέση του κ. Τασούλα, ενώ ο κ. Βλάχος εποφθαλμιούσε την θέση του γραμματέα του κόμματος.
Τι ρόλο όμως μπορούν να παίξουν τετριμμένες προσωπικές φιλοδοξίες μπροστά σ΄ αυτό που έρχεται. Αυτήν την δύσκολη ώρα όλοι μετριόνται.
Και την λύση θα την δώσουν οι εκλογές τις οποίες θα απαιτήσει ο Σαμαράς μετά την ολοκλήρωση του PSI και της δανειακής.
Τι είναι πατριωτική στάση;
Στόχος του Σαμαρά δεν είναι μία «πύρρειος εκλογική νίκη». Στόχος του Σαμαρά είναι να κρατήσει την Ελλάδα και τους Έλληνες όρθιους παρά τις αντιξοότητες και την κατάλληλη στιγμή να κάνει την επίθεση που θα δώσει μία πραγματική νίκη στην Ελλάδα.
Όταν έχεις κατώτερες δυνάμεις είσαι αναγκασμένος να κερδίσεις χρόνο.
Με το να θεωρούν ορισμένοι ότι είναι πατριώτες, προτρέποντας τον Σαμαρά να πάει να σφαγιαστεί στην μάχη στέλνοντας την χώρα στην άβυσσο, μάλλον εξυπηρετούν άλλου είδους συμφέροντα.
“Η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού. Είναι η επιλογή μεταξύ του καταστροφικού και του δυσάρεστου”, έλεγε ο John Kenneth Galbraith.
Και είναι αυτό το δίλημμα με το οποίο βρέθηκε αντιμέτωπος ο Σαμαράς όταν πήρε την απόφαση για την δανειακή και το psi. Να κρατήσω όρθια την χώρα προκαλώντας δυσαρέσκεια ή να οδηγήσω την χώρα στην δραχμή για μια εφήμερη προσωπική δόξα που θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή της χώρας;
Αν δεν είναι πατριωτική στάση να αναλαμβάνεις την διαχείριση του χάους που προκάλεσε ο ΓΑΠ τα τελευταία δυο χρόνια, με όποιο πολιτικό και προσωπικό κόστος, με σκοπό να σταθεροποιήσεις την χώρα ώστε να μπορείς να την βγάλεις από το αδιέξοδο, τότε ποια είναι;
Με την στρατηγική του κατάφερε να εγκλωβίσει το μεταπολιτευτικό σύστημα στην ίδια του την παγίδα. Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται, το ΛΑΟΣ…ξεβρακώνεται και οδεύει στον δρόμο του ΠΑΣΟΚ και καταρρέουν μαζί με τον Παπαδήμο τα σενάρια συγκυβέρνησης και τεχνοκρατικών λύσεων που προωθούσε η διαπλοκή. Παράλληλα, μέσω της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, απέδειξε ότι η επαναδιαπραγμάτευση είναι όντως εφικτή. Φυσικά όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν χωρίς απώλειες. Άλλωστε καιρός είναι να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι.
Οπωσδήποτε, το psi και η δανειακή δεν αποτελούν πανάκεια για την χώρα. Όμως, θα του επιτρέψουν να σταθεροποιήσει την χώρα για να μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και να ξεκινήσει την επαναδιαπραγμάτευση.
Και ο χειρότερος επικριτής της στρατηγικής Σαμαρά, θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι δεν μπορείς να χτίσεις πάνω σε ερείπια.
Στο μεταξύ, οι τελευταίες εξελίξεις στην Ευρώπη δείχνουν, ότι οι έμμονες της Μέρκελ για περισσότερη λιτότητα και δημοσιονομική πειθαρχεία, καθώς και το αποτυχημένο φάρμακο που χορήγησε μέσω της τρόικα στην Ελλάδα, την έχουν οδηγήσει στο μάτι του κύκλωνα. Είναι πλέον θέμα χρόνου να αποδεχτεί την αναπτυξιακή πολιτική για την Ευρωζώνη. Συνεπάγεται λοιπόν, πως πρέπει να παραμείνουμε στο παιχνίδι.
Και θυμηθείτε τι είχε πει στην Μέρκελ στο σύνοδο του ΕΛΚ: “Όταν η πολιτική σου αποτύχει εγώ θα είμαι εδώ με το δικό μου σχέδιο”
Antinews
Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Τελευταία ευκαιρία από τον Βαρουφάκη Γιάνη
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Από ....... protagon
Άλλη μια φορά, τα «μέσα ενημέρωσης», τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, στενάζουν πάνω από το λάθος ερώτημα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα συμφωνηθεί η νέα δανειακή σύμβαση Ελλάδας-τρόικας. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν (κι όχι εάν) δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί η αποτυχία της.
Το ότι θα αποτύχει είναι δεδομένο. Με την ήδη αποτελματωμένη (εδώ και πολλούς μήνες) βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται κατά 11,3% σε έναν μόνο μήνα (Δεκέμβριο), τα δημόσια έσοδα να κατρακυλούν κατά 18% τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο), και την ανεργία να πετάει στο 20,9% (από 18.2% τον αμέσως προηγούμενο μήνα), το «πλάνο» του Μνημονίου Νο.2 βρίσκεται ήδη νοκ άουτ στο καναβάτσο της ζωής. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι όρθιο. (Μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα «πλάνο» που βασίστηκε στην υπόθεση ότι εντός του πρώτου τριμήνου του 2012 η οικονομία θα έχει ήδη σταθεροποιηθεί.)
Οπότε, ας περάσουμε χωρίς χρονοτριβή στο ερώτημα που δεν έχουμε το δικαίωμα να αγνοούμε: Τι θα γίνει όταν η αποτυχία της νέας σύμβασης γίνει το ίδιο ξεκάθαρη με εκείνη της πρώτης (του Μνημονίου Νο.1); Ας πάρουμε τα τρία σενάρια που θέτουν υποψηφιότητα αυτές τις μέρες στον διεθνή τύπο: Το πρώτο είναι να υπάρξει νέο κούρεμα (αυτή την φορά των δανείων που έχουμε πάρει από την τρόικα) συν νέα δάνεια από την... τρόικα. Το δεύτερο είναι να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να εξέλθει από το ευρώ. Το τρίτο είναι να αφήσουν το ελληνικό δημόσιο να πτωχεύσει εντός του ευρώ. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.
Σενάριο 1: Τρίτο Μνημόνιο
Δεν είναι λίγοι οι οπαδοί της νέας δανειακής συμφωνία, του Μνημονίου Νο.2, που μου λένε: «Ας πάρουμε αυτά που μας δίνουν τώρα, κι όταν έρθει η στιγμή που θα αποδειχθεί ότι Μνημόνιο Νο.2 δεν περπατάει, θα μας κουρέψουν κι άλλα από αυτά που χρωστάμε.» Προφανώς αναφέρονται σε κούρεμα των δανείων από την τρόικα, καθώς αυτά που θα χρωστάμε στους ιδιώτες (μετά το όποιο PSI τώρα) θα διέπονται από το αγγλικό Δίκαιο, οπότε ένα κούρεμα θα οδηγήσει στην καταδίκη της χώρας στα αγγλικά δικαστήρια – μια εξέλιξη που καμία χώρα δεν θέλει. Πόσο πιθανό είναι όμως να μας «συγχωρήσει» ένα μέρος του χρέους η τρόικα; Κατ΄αρχάς, τα δάνεια της τρόικας αποτελούνται από τρία μέρη: (1) δάνειο από την ΕΚΤ, (2) δάνειο από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη και (3) δάνειο από το ΔΝΤ (το 1/3 του συνόλου).
Από αυτά τα τρία μέρη, το κομμάτι του ΔΝΤ δεν «αγγίζεται», καθώς το ΔΝΤ σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να υπάρξει τέτοιο παγκόσμιο προηγούμενο. Το ίδιο και με το (1), καθώς η ΕΚΤ είναι αποφασισμένη να ισχύει για τα δάνειά της ότι και με τα δάνεια του ΔΝΤ. Μένει λοιπόν το (2). Το (2) απαιτεί την εξής απόφαση από τα κοινοβούλια 16 χωρών (συμπεριλαμβανομένων και ήδη πτωχευμένων, όπως η Πορτογαλία, που είχαν εγγυηθεί ένα μέρος των δανείων του Μνημονίου Νο.1): Να βάλουν το χέρι στην τσέπη για πρώτη φορά προς όφελος της Ελλάδας!
Πράγματι, έως τώρα, τα υπουργεία οικονομικών των 16 δεν μας έστελναν χρήματα. Απλά εγγυόντουσαν τα δάνεια αυτά για το ελληνικό δημόσιο. Χέρι στην τσέπη θα βάλουν μόνο όταν το ελληνικό δημόσιο δεν τα αποπληρώνει στο ακέραιο (δηλαδή αν κουρευτούν και αυτά τα δάνεια). Πιστεύετε εσείς ότι μετά την αποτυχία και του δεύτερου Μνημονίου, οι 16 εταίροι μας της ευρωζώνης θα δεχθούν να βάλουν για πρώτη φορά το χέρι στην τσέπη για πάρτη του ελληνικού δημοσίου; Δεν χρειάζεται να απαντήσετε. Είναι προφανές ότι δεν θα το κάνουν.
Το μόνο που είναι πιθανόν να γίνει, και μάλιστα αρκετά σύντομα, είναι η ΕΚΤ να αποφασίσει όχι να μην χάσει αλλά να μην... κερδίσει από την δυστυχία του ελληνικού δημοσίου. Πιο συγκεκριμένα, η ΕΚΤ έχει αγοράσει πάνω από €50 δις ελληνικών ομολόγων στο 80% της αξίας τους. Λέγεται ότι σχεδιάζουν την ανταλλαγή αυτών των ελληνικών ομολόγων με ομόλογα του EFSF αξίας ίσης με τα χρήματα που έδωσε η ΕΚΤ για να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα (δηλαδή το 80% της αξίας τους). Κατόπιν, το EFSF θα πουλήσει στην Ελλάδα τα ελληνικά ομόλογα σε μια αξία ίση με εκείνη των δικών της ομολόγων που έδωσε στην ΕΚΤ. Έτσι, το ελληνικό δημόσιο θα έχει επαναγοράσει στο 80% της αξίας τους τα ομόλογά του που έχει αυτή την στιγμή η ΕΚΤ στα βιβλία της. Με τι χρήματα θα τα αγοράσει όμως; Με χρήματα που θα της δανείσει η τρόικα ή το EFSF! Καθώς όμως αυτά τα χρήματα δανείζονται έντοκα, η ελάφρυνση του 20% μειώνεται. Με απλά λόγια, πολύ κακό για το τίποτα. [Προσέξτε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά παιδιαρίσματα. Αν η ΕΚΤ ήθελε, μπορούσε να πει στην Ελλάδα ότι θα δεχθεί να πληρωθεί, όταν έρθει η ώρα, μόνο το 80% της αξίας των ελληνικών ομολόγων που διαθέτει. Δηλαδή αυτά που πλήρωσε για να τα αγοράσει. Όμως αυτό θα ήταν «απαράδεκτο» καθώς, στο νοσηρό μυαλό τους, το να μην κερδίσουν από την αγοραπωλησία ελληνικών ομολόγων συνιστά... χρηματοδότηση της Ελλάδας. Για να μην συνιστά κάτι τέτοιο, σκέφτονται να παίξουν τις κουμπάρες, με τον τρόπο που σας περιέγραψα. Τέτοια βλέπουν οι Αμερικάνοι κι οι Κινέζοι και βγαίνουν από τα ρούχα τους.]
Περιληπτικά, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μετά την αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, το όποιο επιπρόσθετο κούρεμα γίνει θα είναι πολύ μικρό. Τι θα σημάνει αυτό για το δημόσιο χρέος; Δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι μαζί με τα όποια οφέλη από το PSI, θα σταθεροποιηθεί; Όχι, δεν μπορούμε. Δεδομένου ότι η οικονομία μας είναι σε ελεύθερη πτώση (ελέω επιθετικών περικοπών), πολύ, πολύ σύντομα το δημόσιο χρέος θα βρεθεί και πάλι σε τροχιά προς το 150%. Γιατί; Επειδή μια χώρα της οποίας το δημόσιο χρέος είναι αρκετά πάνω από το 100% για να το σταθεροποιήσει πρέπει να έχει ένα ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομικής δραστηριότητας που να μην διαφέρει πολύ από το επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε πρόσφατα. Ακόμα και στο 3% να ρίξει η τρόικα το επιτόκιο, με ρυθμό μεγέθυνσης στο -6% και -7%, το χρέος παραμένει εκρηκτικό.
Συνεπώς, η αποτυχία της σύμβασης του Μνημονίου Νο.2, που μεθαύριο καλούνται να υπερψηφίσουν οι βουλευτές μας, δεν υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσει τους ευρωπαίους «εταίρους» μας να μας δώσουν και τρίτο Μνημόνιο. Μένουν λοιπόν τα εξής δύο σενάρια:
Σενάριο 2: Εξοβελισμός από το ευρώ
Κάθε μέρα που περνά, ακούγονται εντός της γερμανικής ελίτ όλο και πιο δυνατά οι φωνές που ζητούν να χρησιμοποιηθεί ο χρόνος που «κερδίζουν» με το Μνημόνιο Νο.2 ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Και πως θα το κάνουν αυτό; Με δύο τρόπους: (α) Καθιστώντας την ζωή τόσο αφόρητη στην Ελλάδα που ο λαός της να επιλέξει να φύγει τόσο από την ευρωζώνη όσο και από την ΕΕ, και (β) αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα στηρίζονταν από την ΕΚΤ σε μια περίπτωση πανικού των αποταμιευτών, κάτι που κάλλιστα μπορεί να προκαλέσει τον πανικό και την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
Οι φωνές αυτές (που παραμένουν μειοψηφικές στο Βερολίνο, αλλά οι οποίες δυναμώνουν) θεωρούν ότι, με τις τονωτικές ενέσεις του τρισεκατομμυρίου ευρώ που θα έχει κάνει στο τραπεζικό σύστημα η ΕΚΤ του κ. Draghi, οι κλυδωνισμοί από τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρωσύστημα θα είναι διαχειρίσιμοι. Όσοι το πιστεύουν αυτό είναι, κατά την ταπεινή γνώμη μου, επικίνδυνα ανόητοι. Πράττουν λάθος πανομοιότυπο με εκείνο του Hank Paulson, του υπουργού οικονομικών του Προέδρου Bush, όταν θεώρησε πως μπορεί να αφήσει την Lehman να καταρρεύσει απορροφώντας τους κραδασμούς μέσα από την παροχή ρευστότητας στις υπόλοιπες τράπεζες.
Εξακολουθώ λοιπόν να πιστεύω ότι όσοι σκέφτονται έτσι είναι βαθειά νυχτωμένοι: Οι διασυνδέσεις τόσο μεταξύ των ιδιωτικών τραπεζών όσο και μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών της ευρωζώνης είναι τόσο περίπλοκες που ο εξοβελισμός μίας χώρας θα οδηγήσει στην κατάρρευση της ευρωζώνης. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν θα επικρατήσουν οι επικίνδυνα ανόητοι στο Βερολίνο (δεν θα ήταν η πρώτη φορά άλλωστε). Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρώ σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον επιταχυνόμενης Κρίσης που γρήγορα θα δει το ευρώ να εξαφανίζεται. Αν όντως έτσι συμβούν τα πράγματα (και ανεξάρτητα του πόσο καιρό θα πάρει στο ευρώ να διαλυθεί μετά από μία ελληνική έξοδο), σκεφτείτε τι κακό θα μας έχει κάνει το να έχουμε ήδη δεσμευτεί στο Μνημόνιο Νο.2.
Αν τελικά οι φωνές που θέλουν τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρώ, μετά την σίγουρη αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, δεν υπερισχύσουν, και κυριαρχήσει ο ορθολογικός φόβος πως μία έξοδος ενός μέλους θα φέρει την κατάρρευση όλου του ευρω-οικοδομήματος, τι άλλο μπορεί να συμβεί (δεδομένου ότι ένα Μνημόνιο Νο.3 είναι αδύνατον); Μα να αφεθεί η Ελλάδα να κάνει αυτό που κάνουν πολιτείες των ΗΠΑ εντός της μεγάλης ζώνης του δολαρίου: στάση πληρωμών μέχρις νεοτέρας! Το κράτος μας θα συνεχίσει να ζει εντός των ορίων που του επιβάλουν τα φορολογικά του έσοδα (κάτι που πρέπει να κάνει έτσι κι αλλιώς υπό το Μνημόνιο Νο.2) και η ΕΕ θα τρέχει και δεν θα φτάνει να καταλαγιάσει τον μεγάλο αναβρασμό που θα επικρατεί στις αγορές καθώς οι μαύρες τρύπες των τραπεζών θα έχουν μεγαλώσει κι άλλο και τα CDS θα έχουν πυροδοτηθεί ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση πολλών μεγατόνων.
Κάπου εκεί η Ευρώπη θα κληθεί να αποφασίσει αν θέλει να σώσει το ευρώ ή όχι, κι αν ναι με ποιόν τρόπο. Αν όχι, γυρνάμε όλοι στα εθνικά μας νομίσματα ή δημιουργούνται και κάποια περιφερειακά (π.χ. ζώνη του μάρκου, λατινική ένωση, συν κάποια σκόρπια νομίσματα όπως δραχμή, ιρλανδικό πουντ κλπ). Αν ναι, η λύση που θα δοθεί δεν μπορεί να βασίζεται απλά στις περικοπές, στα δάνεια και στην τιμωρία. Θα ενέχει, θέλοντας και μη, τα τρία βασικά συστατικά που λείπουν στην σημερινή ευρωζώνη: Ενοποίηση τραπεζικών συστημάτων, ενοποίηση μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους και, βεβαίως, μια κοινή επενδυτική πολιτική που θα ανακυκλώνει περί το 10% των πλεονασμάτων υπό την μορφή παραγωγικών επενδύσεων στην περιφέρεια (ίσως χωρίς την εμπλοκή των εθνικών κυβερνήσεων – κάτι που θα ήταν ευχής έργον).
Συμπέρασμα
Τι θα συμβεί λοιπόν όταν αποδειχθεί περίτρανα η αποτυχία της σύμβασης που οι βουλευτές μας καλούνται να αποδεχθούν την Κυριακή; Από τα τρία σενάρια που μπορεί να σκεφτεί κανείς (βλ. πιο πάνω), το πρώτο είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το δεύτερο θα προκύψει μόνο σε περίπτωση άλλης μιας πολιτικής αστοχίας της γερμανικής ελίτ. [Άρα, λαμβάνοντας υπ’ όψη μας το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ πιθανόν να … προκύψει.] Το τρίτο είναι το καλύτερο από τα τρία.
Ποιο από τα δύο αυτά σενάρια (το 2ο ή το 3ο;) είναι πιθανότερο; Θα θέλαμε το 3ο. Αλλά, όσον αφορά την βέλτιστη απόφαση στην ψηφοφορία της Κυριακής, είτε προκύψει το 2ο είτε το 3ο, ένα «ναι» στο Μνημόνιο Νο.2 θα έχει αποδυναμώσει την Ελλάδα στην πιο δύσκολή στιγμή – την στιγμή που η αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 γίνει φανερή.
Όπως είδαμε, στην περίπτωση που δεσμευτούμε στο Μνημόνιο Νο.2 και προκύψει το Σενάριο 2, ουσιαστικά θα έχουμε χρεώσει το κράτος μας με πολλά δις ώστε να εξαγοράσει η Γερμανία χρόνο για να μας εξοβελίσει από το ευρώ όταν οι ηγέτες της κρίνουν ότι τους συμφέρει - κι όταν η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη περισσότερο από σήμερα. Αν είναι να μας εκπαραθυρώσουν, γιατί φίλες και φίλοι να χρεωθούμε σήμερα τόσα δις ευρώ; Γιατί να μετατρέψουμε το 35% του δημόσιου χρέους μας στους ιδιώτες σε ομόλογα του αγγλικού δικαίου; Γιατί να αποδεχθούμε περικοπές που καταστρέφουν ό,τι έχει μείνει από τον παραγωγικό μας ιστό και που είναι τριπλάσιες από αυτές που αρκούν για να ζει το κράτος από τα φορολογικά του έσοδα (εφόσον αναβάλει μέχρι νεοτέρας τις αποπληρωμές των δανείων του);
Κι αν τελικά δεν μας δείξουν την πόρτα του ευρώ (κάτι που θεωρώ ότι τελικά δεν θα κάνουν), και η «προαναγγελθείσα» αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 τους αναγκάσει να μας επιτρέψουν την στάση πληρωμών εντός της ευρωζώνης, γιατί να μην την κάνουμε τώρα, πριν δεσμευτούμε με το Μνημόνιο Νο.2;
Επίλογος
Το επόμενο εικοσιτετράωρο οι τριακόσιοι της Βουλής θα κληθούν να πάρουν την τελευταία σημαντική απόφαση του πολιτικού τους βίου. Τους την παρουσιάζουν ως μονόδρομο. Ναι, μονόδρομος είναι. Ένας μονόδρομος που θα στερήσει και σε αυτούς, αλλά και σε μια ολόκληρη γενιά, το δικαίωμα να αποφασίζουν. Το Μνημόνιο Νο.2, που τους λένε να ψηφίσουν για να σωθεί η χώρα, θα αποτύχει. Όπως απέτυχε και το προηγούμενο. Το μόνο που θα πετύχει είναι να δημιουργήσει μια Ελλάδα που από τούδε και στο εξής, στερείται το δικαίωμα να επιλέγει.
Την Κυριακή, πριν φύγουν από το σπίτι τους για τη Βουλή, ας κάτσουν μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου τους ακίνητοι. Για πέντε, δέκα λεπτά ας στηθούν μπροστά στο είδωλό τους. Να κοιτάξουν βαθειά μέσα στα ίδια τους τα μάτια. Να στοχαστούν μπροστά στην αντανάκλασή τους. Και να σκεφτούν κάτι πολύ, πολύ απλό: Ό,τι και να κάνει η κα Μέρκελ, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η χώρα μας, η γενιά που έρχεται, θα είναι λιγότερο αδύναμη αν εκείνοι απλά προσέλθουν στο Κοινοβούλιο και πούνε όχι στο Μνημόνιο Νο.2. Έτσι απλά. Και μετά ας φύγουν από την μπρος πόρτα, διαχεόμενοι μέσα στην κοινωνία που τόσο καιρό πληγώνουν κι η οποία όμως έχει την δύναμη να τους συγχωρήσει. Αρκεί να πουν το «όχι» σε μια δανειακή συμφωνία-τέρας που είναι καταδικασμένη στην αποτυχία.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστώνΤο ότι θα αποτύχει είναι δεδομένο. Με την ήδη αποτελματωμένη (εδώ και πολλούς μήνες) βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται κατά 11,3% σε έναν μόνο μήνα (Δεκέμβριο), τα δημόσια έσοδα να κατρακυλούν κατά 18% τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο), και την ανεργία να πετάει στο 20,9% (από 18.2% τον αμέσως προηγούμενο μήνα), το «πλάνο» του Μνημονίου Νο.2 βρίσκεται ήδη νοκ άουτ στο καναβάτσο της ζωής. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι όρθιο. (Μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα «πλάνο» που βασίστηκε στην υπόθεση ότι εντός του πρώτου τριμήνου του 2012 η οικονομία θα έχει ήδη σταθεροποιηθεί.)
Οπότε, ας περάσουμε χωρίς χρονοτριβή στο ερώτημα που δεν έχουμε το δικαίωμα να αγνοούμε: Τι θα γίνει όταν η αποτυχία της νέας σύμβασης γίνει το ίδιο ξεκάθαρη με εκείνη της πρώτης (του Μνημονίου Νο.1); Ας πάρουμε τα τρία σενάρια που θέτουν υποψηφιότητα αυτές τις μέρες στον διεθνή τύπο: Το πρώτο είναι να υπάρξει νέο κούρεμα (αυτή την φορά των δανείων που έχουμε πάρει από την τρόικα) συν νέα δάνεια από την... τρόικα. Το δεύτερο είναι να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να εξέλθει από το ευρώ. Το τρίτο είναι να αφήσουν το ελληνικό δημόσιο να πτωχεύσει εντός του ευρώ. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.
Σενάριο 1: Τρίτο Μνημόνιο
Δεν είναι λίγοι οι οπαδοί της νέας δανειακής συμφωνία, του Μνημονίου Νο.2, που μου λένε: «Ας πάρουμε αυτά που μας δίνουν τώρα, κι όταν έρθει η στιγμή που θα αποδειχθεί ότι Μνημόνιο Νο.2 δεν περπατάει, θα μας κουρέψουν κι άλλα από αυτά που χρωστάμε.» Προφανώς αναφέρονται σε κούρεμα των δανείων από την τρόικα, καθώς αυτά που θα χρωστάμε στους ιδιώτες (μετά το όποιο PSI τώρα) θα διέπονται από το αγγλικό Δίκαιο, οπότε ένα κούρεμα θα οδηγήσει στην καταδίκη της χώρας στα αγγλικά δικαστήρια – μια εξέλιξη που καμία χώρα δεν θέλει. Πόσο πιθανό είναι όμως να μας «συγχωρήσει» ένα μέρος του χρέους η τρόικα; Κατ΄αρχάς, τα δάνεια της τρόικας αποτελούνται από τρία μέρη: (1) δάνειο από την ΕΚΤ, (2) δάνειο από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη και (3) δάνειο από το ΔΝΤ (το 1/3 του συνόλου).
Από αυτά τα τρία μέρη, το κομμάτι του ΔΝΤ δεν «αγγίζεται», καθώς το ΔΝΤ σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να υπάρξει τέτοιο παγκόσμιο προηγούμενο. Το ίδιο και με το (1), καθώς η ΕΚΤ είναι αποφασισμένη να ισχύει για τα δάνειά της ότι και με τα δάνεια του ΔΝΤ. Μένει λοιπόν το (2). Το (2) απαιτεί την εξής απόφαση από τα κοινοβούλια 16 χωρών (συμπεριλαμβανομένων και ήδη πτωχευμένων, όπως η Πορτογαλία, που είχαν εγγυηθεί ένα μέρος των δανείων του Μνημονίου Νο.1): Να βάλουν το χέρι στην τσέπη για πρώτη φορά προς όφελος της Ελλάδας!
Πράγματι, έως τώρα, τα υπουργεία οικονομικών των 16 δεν μας έστελναν χρήματα. Απλά εγγυόντουσαν τα δάνεια αυτά για το ελληνικό δημόσιο. Χέρι στην τσέπη θα βάλουν μόνο όταν το ελληνικό δημόσιο δεν τα αποπληρώνει στο ακέραιο (δηλαδή αν κουρευτούν και αυτά τα δάνεια). Πιστεύετε εσείς ότι μετά την αποτυχία και του δεύτερου Μνημονίου, οι 16 εταίροι μας της ευρωζώνης θα δεχθούν να βάλουν για πρώτη φορά το χέρι στην τσέπη για πάρτη του ελληνικού δημοσίου; Δεν χρειάζεται να απαντήσετε. Είναι προφανές ότι δεν θα το κάνουν.
Το μόνο που είναι πιθανόν να γίνει, και μάλιστα αρκετά σύντομα, είναι η ΕΚΤ να αποφασίσει όχι να μην χάσει αλλά να μην... κερδίσει από την δυστυχία του ελληνικού δημοσίου. Πιο συγκεκριμένα, η ΕΚΤ έχει αγοράσει πάνω από €50 δις ελληνικών ομολόγων στο 80% της αξίας τους. Λέγεται ότι σχεδιάζουν την ανταλλαγή αυτών των ελληνικών ομολόγων με ομόλογα του EFSF αξίας ίσης με τα χρήματα που έδωσε η ΕΚΤ για να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα (δηλαδή το 80% της αξίας τους). Κατόπιν, το EFSF θα πουλήσει στην Ελλάδα τα ελληνικά ομόλογα σε μια αξία ίση με εκείνη των δικών της ομολόγων που έδωσε στην ΕΚΤ. Έτσι, το ελληνικό δημόσιο θα έχει επαναγοράσει στο 80% της αξίας τους τα ομόλογά του που έχει αυτή την στιγμή η ΕΚΤ στα βιβλία της. Με τι χρήματα θα τα αγοράσει όμως; Με χρήματα που θα της δανείσει η τρόικα ή το EFSF! Καθώς όμως αυτά τα χρήματα δανείζονται έντοκα, η ελάφρυνση του 20% μειώνεται. Με απλά λόγια, πολύ κακό για το τίποτα. [Προσέξτε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά παιδιαρίσματα. Αν η ΕΚΤ ήθελε, μπορούσε να πει στην Ελλάδα ότι θα δεχθεί να πληρωθεί, όταν έρθει η ώρα, μόνο το 80% της αξίας των ελληνικών ομολόγων που διαθέτει. Δηλαδή αυτά που πλήρωσε για να τα αγοράσει. Όμως αυτό θα ήταν «απαράδεκτο» καθώς, στο νοσηρό μυαλό τους, το να μην κερδίσουν από την αγοραπωλησία ελληνικών ομολόγων συνιστά... χρηματοδότηση της Ελλάδας. Για να μην συνιστά κάτι τέτοιο, σκέφτονται να παίξουν τις κουμπάρες, με τον τρόπο που σας περιέγραψα. Τέτοια βλέπουν οι Αμερικάνοι κι οι Κινέζοι και βγαίνουν από τα ρούχα τους.]
Περιληπτικά, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μετά την αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, το όποιο επιπρόσθετο κούρεμα γίνει θα είναι πολύ μικρό. Τι θα σημάνει αυτό για το δημόσιο χρέος; Δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι μαζί με τα όποια οφέλη από το PSI, θα σταθεροποιηθεί; Όχι, δεν μπορούμε. Δεδομένου ότι η οικονομία μας είναι σε ελεύθερη πτώση (ελέω επιθετικών περικοπών), πολύ, πολύ σύντομα το δημόσιο χρέος θα βρεθεί και πάλι σε τροχιά προς το 150%. Γιατί; Επειδή μια χώρα της οποίας το δημόσιο χρέος είναι αρκετά πάνω από το 100% για να το σταθεροποιήσει πρέπει να έχει ένα ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομικής δραστηριότητας που να μην διαφέρει πολύ από το επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε πρόσφατα. Ακόμα και στο 3% να ρίξει η τρόικα το επιτόκιο, με ρυθμό μεγέθυνσης στο -6% και -7%, το χρέος παραμένει εκρηκτικό.
Συνεπώς, η αποτυχία της σύμβασης του Μνημονίου Νο.2, που μεθαύριο καλούνται να υπερψηφίσουν οι βουλευτές μας, δεν υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσει τους ευρωπαίους «εταίρους» μας να μας δώσουν και τρίτο Μνημόνιο. Μένουν λοιπόν τα εξής δύο σενάρια:
Σενάριο 2: Εξοβελισμός από το ευρώ
Κάθε μέρα που περνά, ακούγονται εντός της γερμανικής ελίτ όλο και πιο δυνατά οι φωνές που ζητούν να χρησιμοποιηθεί ο χρόνος που «κερδίζουν» με το Μνημόνιο Νο.2 ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Και πως θα το κάνουν αυτό; Με δύο τρόπους: (α) Καθιστώντας την ζωή τόσο αφόρητη στην Ελλάδα που ο λαός της να επιλέξει να φύγει τόσο από την ευρωζώνη όσο και από την ΕΕ, και (β) αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα στηρίζονταν από την ΕΚΤ σε μια περίπτωση πανικού των αποταμιευτών, κάτι που κάλλιστα μπορεί να προκαλέσει τον πανικό και την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
Οι φωνές αυτές (που παραμένουν μειοψηφικές στο Βερολίνο, αλλά οι οποίες δυναμώνουν) θεωρούν ότι, με τις τονωτικές ενέσεις του τρισεκατομμυρίου ευρώ που θα έχει κάνει στο τραπεζικό σύστημα η ΕΚΤ του κ. Draghi, οι κλυδωνισμοί από τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρωσύστημα θα είναι διαχειρίσιμοι. Όσοι το πιστεύουν αυτό είναι, κατά την ταπεινή γνώμη μου, επικίνδυνα ανόητοι. Πράττουν λάθος πανομοιότυπο με εκείνο του Hank Paulson, του υπουργού οικονομικών του Προέδρου Bush, όταν θεώρησε πως μπορεί να αφήσει την Lehman να καταρρεύσει απορροφώντας τους κραδασμούς μέσα από την παροχή ρευστότητας στις υπόλοιπες τράπεζες.
Εξακολουθώ λοιπόν να πιστεύω ότι όσοι σκέφτονται έτσι είναι βαθειά νυχτωμένοι: Οι διασυνδέσεις τόσο μεταξύ των ιδιωτικών τραπεζών όσο και μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών της ευρωζώνης είναι τόσο περίπλοκες που ο εξοβελισμός μίας χώρας θα οδηγήσει στην κατάρρευση της ευρωζώνης. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν θα επικρατήσουν οι επικίνδυνα ανόητοι στο Βερολίνο (δεν θα ήταν η πρώτη φορά άλλωστε). Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρώ σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον επιταχυνόμενης Κρίσης που γρήγορα θα δει το ευρώ να εξαφανίζεται. Αν όντως έτσι συμβούν τα πράγματα (και ανεξάρτητα του πόσο καιρό θα πάρει στο ευρώ να διαλυθεί μετά από μία ελληνική έξοδο), σκεφτείτε τι κακό θα μας έχει κάνει το να έχουμε ήδη δεσμευτεί στο Μνημόνιο Νο.2.
- Πρώτον, θα έχουμε ένα χρέος στους παλαιούς δανειστές μας (λόγω PSI) εκπεφρασμένο σε ευρώ και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο. Αυτό το χρέος, θα παραμείνει σε ευρώ όσο υπάρχει ευρώ. Κι όταν το ευρώ θα διαλυθεί (αν έχω δίκιο στην πρόβλεψή μου αυτή) η αξία του θα διαμορφωθεί, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, στην βάση μιας λογιστικής μονάδας (σαν το παλιό ECU που ήταν ο πρόδρομος του ευρώ) η οποία θα αντανακλά πιο πολύ την αξία του νέου γερμανικού νομίσματος!
- Δεύτερον, τα χρέη μας τόσο του Μνημονίου Νο.1 όσο και του Μνημονίου Νο.2 (προς το ΔΝΤ και τους υπόλοιπους ευρωπαίους τέως εταίρους μας) θα τρέχουν σε σκληρό νόμισμα.
- Τρίτον, τα έσοδα από τις όποιες ιδιωτικοποιήσεις κάνουμε (π.χ. του ΟΠΑΠ) θα έχουν χαθεί, καθώς θα τα έχουμε χρησιμοποιήσει για αποπληρωμή ενός μικρού μέρους των υπέρογκων δανείων μας και, βέβαια, δεν θα μπορεί το κράτος να τα χρησιμοποιεί στην πιο δύσκολη στιγμή του – τότε που θα βρίσκεται εκτός Ευρώπης και εκτός αγορών και δεν θα έχει ξένο συνάλλαγμα για να επιτρέπει στον ιδιωτικό τομέα να εισάγει βασικά αγαθά (κάτι που όσο είμαστε στο ευρώ δεν υφίσταται ως πρόβλημα καθώς οι επιχειρήσεις διαθέτουν άμεση πρόσβαση στο «ξένο» νόμισμα, στο ευρώ).
- Τέταρτον, το εθνικό εισόδημα (το ΑΕΠ) θα είναι σημαντικά χαμηλότερο την ώρα που θα έρθει ο εξοβελισμός λόγω αποδοχής των μέτρων που συνοδεύουν το Μνημόνιο Νο.2.
Αν τελικά οι φωνές που θέλουν τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρώ, μετά την σίγουρη αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, δεν υπερισχύσουν, και κυριαρχήσει ο ορθολογικός φόβος πως μία έξοδος ενός μέλους θα φέρει την κατάρρευση όλου του ευρω-οικοδομήματος, τι άλλο μπορεί να συμβεί (δεδομένου ότι ένα Μνημόνιο Νο.3 είναι αδύνατον); Μα να αφεθεί η Ελλάδα να κάνει αυτό που κάνουν πολιτείες των ΗΠΑ εντός της μεγάλης ζώνης του δολαρίου: στάση πληρωμών μέχρις νεοτέρας! Το κράτος μας θα συνεχίσει να ζει εντός των ορίων που του επιβάλουν τα φορολογικά του έσοδα (κάτι που πρέπει να κάνει έτσι κι αλλιώς υπό το Μνημόνιο Νο.2) και η ΕΕ θα τρέχει και δεν θα φτάνει να καταλαγιάσει τον μεγάλο αναβρασμό που θα επικρατεί στις αγορές καθώς οι μαύρες τρύπες των τραπεζών θα έχουν μεγαλώσει κι άλλο και τα CDS θα έχουν πυροδοτηθεί ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση πολλών μεγατόνων.
Κάπου εκεί η Ευρώπη θα κληθεί να αποφασίσει αν θέλει να σώσει το ευρώ ή όχι, κι αν ναι με ποιόν τρόπο. Αν όχι, γυρνάμε όλοι στα εθνικά μας νομίσματα ή δημιουργούνται και κάποια περιφερειακά (π.χ. ζώνη του μάρκου, λατινική ένωση, συν κάποια σκόρπια νομίσματα όπως δραχμή, ιρλανδικό πουντ κλπ). Αν ναι, η λύση που θα δοθεί δεν μπορεί να βασίζεται απλά στις περικοπές, στα δάνεια και στην τιμωρία. Θα ενέχει, θέλοντας και μη, τα τρία βασικά συστατικά που λείπουν στην σημερινή ευρωζώνη: Ενοποίηση τραπεζικών συστημάτων, ενοποίηση μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους και, βεβαίως, μια κοινή επενδυτική πολιτική που θα ανακυκλώνει περί το 10% των πλεονασμάτων υπό την μορφή παραγωγικών επενδύσεων στην περιφέρεια (ίσως χωρίς την εμπλοκή των εθνικών κυβερνήσεων – κάτι που θα ήταν ευχής έργον).
Συμπέρασμα
Τι θα συμβεί λοιπόν όταν αποδειχθεί περίτρανα η αποτυχία της σύμβασης που οι βουλευτές μας καλούνται να αποδεχθούν την Κυριακή; Από τα τρία σενάρια που μπορεί να σκεφτεί κανείς (βλ. πιο πάνω), το πρώτο είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το δεύτερο θα προκύψει μόνο σε περίπτωση άλλης μιας πολιτικής αστοχίας της γερμανικής ελίτ. [Άρα, λαμβάνοντας υπ’ όψη μας το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ πιθανόν να … προκύψει.] Το τρίτο είναι το καλύτερο από τα τρία.
Ποιο από τα δύο αυτά σενάρια (το 2ο ή το 3ο;) είναι πιθανότερο; Θα θέλαμε το 3ο. Αλλά, όσον αφορά την βέλτιστη απόφαση στην ψηφοφορία της Κυριακής, είτε προκύψει το 2ο είτε το 3ο, ένα «ναι» στο Μνημόνιο Νο.2 θα έχει αποδυναμώσει την Ελλάδα στην πιο δύσκολή στιγμή – την στιγμή που η αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 γίνει φανερή.
Όπως είδαμε, στην περίπτωση που δεσμευτούμε στο Μνημόνιο Νο.2 και προκύψει το Σενάριο 2, ουσιαστικά θα έχουμε χρεώσει το κράτος μας με πολλά δις ώστε να εξαγοράσει η Γερμανία χρόνο για να μας εξοβελίσει από το ευρώ όταν οι ηγέτες της κρίνουν ότι τους συμφέρει - κι όταν η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη περισσότερο από σήμερα. Αν είναι να μας εκπαραθυρώσουν, γιατί φίλες και φίλοι να χρεωθούμε σήμερα τόσα δις ευρώ; Γιατί να μετατρέψουμε το 35% του δημόσιου χρέους μας στους ιδιώτες σε ομόλογα του αγγλικού δικαίου; Γιατί να αποδεχθούμε περικοπές που καταστρέφουν ό,τι έχει μείνει από τον παραγωγικό μας ιστό και που είναι τριπλάσιες από αυτές που αρκούν για να ζει το κράτος από τα φορολογικά του έσοδα (εφόσον αναβάλει μέχρι νεοτέρας τις αποπληρωμές των δανείων του);
Κι αν τελικά δεν μας δείξουν την πόρτα του ευρώ (κάτι που θεωρώ ότι τελικά δεν θα κάνουν), και η «προαναγγελθείσα» αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 τους αναγκάσει να μας επιτρέψουν την στάση πληρωμών εντός της ευρωζώνης, γιατί να μην την κάνουμε τώρα, πριν δεσμευτούμε με το Μνημόνιο Νο.2;
Επίλογος
Το επόμενο εικοσιτετράωρο οι τριακόσιοι της Βουλής θα κληθούν να πάρουν την τελευταία σημαντική απόφαση του πολιτικού τους βίου. Τους την παρουσιάζουν ως μονόδρομο. Ναι, μονόδρομος είναι. Ένας μονόδρομος που θα στερήσει και σε αυτούς, αλλά και σε μια ολόκληρη γενιά, το δικαίωμα να αποφασίζουν. Το Μνημόνιο Νο.2, που τους λένε να ψηφίσουν για να σωθεί η χώρα, θα αποτύχει. Όπως απέτυχε και το προηγούμενο. Το μόνο που θα πετύχει είναι να δημιουργήσει μια Ελλάδα που από τούδε και στο εξής, στερείται το δικαίωμα να επιλέγει.
Την Κυριακή, πριν φύγουν από το σπίτι τους για τη Βουλή, ας κάτσουν μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου τους ακίνητοι. Για πέντε, δέκα λεπτά ας στηθούν μπροστά στο είδωλό τους. Να κοιτάξουν βαθειά μέσα στα ίδια τους τα μάτια. Να στοχαστούν μπροστά στην αντανάκλασή τους. Και να σκεφτούν κάτι πολύ, πολύ απλό: Ό,τι και να κάνει η κα Μέρκελ, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η χώρα μας, η γενιά που έρχεται, θα είναι λιγότερο αδύναμη αν εκείνοι απλά προσέλθουν στο Κοινοβούλιο και πούνε όχι στο Μνημόνιο Νο.2. Έτσι απλά. Και μετά ας φύγουν από την μπρος πόρτα, διαχεόμενοι μέσα στην κοινωνία που τόσο καιρό πληγώνουν κι η οποία όμως έχει την δύναμη να τους συγχωρήσει. Αρκεί να πουν το «όχι» σε μια δανειακή συμφωνία-τέρας που είναι καταδικασμένη στην αποτυχία.
Από ....... protagon
Δημοτικό Συμβούλιο την Τετάρτη 15-2-2012 στο Δήμο Μώλου-Αγ.Κωνσταντίνου
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στα Καμένα Βούρλα, στις 15-2-2012 ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.00 , για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης.
1. Έγκριση πρακτικών προηγούμενης συνεδρίασης.
2. Διαγραφή κυβικών ύδρευσης εκ παραδρομής καταλογισθέντων (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου).
3. Διαγραφή χρέωσης τελών Τ.Α.Π. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
4. Επιστροφή χρημάτων εκ παραδρομής εισπραχθέντων. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
5. Διακοπή παροχών ύδρευσης σε οφειλέτες του δήμου. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
6. Λήψη απόφασης επί αίτησης του κυρίου Δημητρίου Ντελή του Ευαγγέλου. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
7. Λήψη απόφασης επί αίτησης της κυρίας Δήμητρας Μπαρμπούνη του Θωμά. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
8. Λήψη απόφασης για τον τρόπο εκτέλεσης του έργου «Ψηφιακή δημοκρατία στις υπηρεσίες του Καλλικράτειου δήμου Μώλου – Αγ. Κωνσταντίνου, μέσω έξυπνων μηχανισμών επικοινωνίας με τους πολίτες», του Ε.Π «Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα – Ήπειρος». (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
9. Έγκριση χορήγησης παράτασης προθεσμίας περαίωσης του έργου «Διάνοιξη Δυτικού τμήματος περιφερειακού δρόμου οικισμού Λογγού, πρώην δήμου Αγ. Κωνσταντίνου.(Εισηγητής: Φλωράκης Αθανάσιος, Αντιδήμαρχος)
10. Έγκριση πρωτοκόλλου προσωρινής παραλαβής του έργου «Κατασκευή ταφικού τμήματος του νέου νεκροταφείου Αγ. Κωνσταντίνου», πρώην δήμου Αγ. Κωνσταντίνου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
11. Έγκριση πρωτοκόλλου οριστικής παραλαβής του έργου «Ασφαλτοστρώσεις τσιμεντοστρώσεις δημοτικών οδών δήμου Μώλου», πρώην δήμου Μώλου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
12. Έγκριση 2ου Α.Π.Ε. του έργου «Αντικατάσταση χλοοτάπητα γηπέδου», πρώην δήμου Α. Κωνσταντίνου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
13. Έγκριση 1ου Α.Π.Ε. και 1ου Π.Κ.Τ.Μ.Ν.Ε. του έργου «Ασφαλτόστρωση δρόμων Αγ. Κωνσταντίνου», πρώην δήμου Αγ. Κωνσταντίνου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος).
14. Εκμίσθωση δημοτικού αναψυκτηρίου Δημοτικής Κοινότητας Καλλιδρόμου του δήμου Μώλου – Αγ. Κωνσταντίνου.
15. Αξιοποίηση της νέας γεώτρησης, στη θέση «Ξυλικιώτικα» της Τοπικής Κοινότητας Κόμνηνας. ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
16. Έλεγχος ενστάσεων κατά της υπ’ αριθμ. 11/179/2011 απόφασης του δημοτικού συμβουλίου και λήψη σχετικής απόφασης. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
17. Aποδοχή των γραμμών οριοθέτησης των χειμάρρων «Προφήτης Ηλίας» και «Τρανό Ρέμα», στα πλαίσια επέκτασης του σχεδίου πόλης Καμένων Βούρλων. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
18. Έγκριση σύναψης προγραμματικής σύμβασης για την καταπολέμησης των κουνουπιών στο Νομό Φθιώτιδας το τρέχον έτος. .(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
19. Έγκριση πρόσληψης προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, για την αντιμετώπιση κατεπειγουσών ή πρόσκαιρων αναγκών (άρθρο 206 του Ν.3584/2007). .(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
20. Έγκριση πρόσληψης προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, για την αντιμετώπιση αναγκών ανταποδοτικού χαρακτήρα( άρθρο 21 του Ν. 2190/1994). .(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
21. Aκύρωση ανεξόφλητων χρηματικών ενταλμάτων οικονομικού έτους 2011.(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
22. Ακύρωση ανεξόφλητων παραστατικών προηγούμενων ετών(2004-2011). .(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
23. Ανακλητική απόφαση ανάληψης υποχρεώσεων, που δεν πραγματοποιήθηκαν εντός του οικονομικού έτους 2011. .(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
24. Έγκριση έκδοσης χρηματικών ενταλμάτων προπληρωμής, οικονομικού έτους 2012. .(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
25. Έγκριση προμήθειας καυσίμων με τη διαδικασία της απ’ ευθείας ανάθεσης, για την περίοδο μέχρι 31-3-2012, σύμφωνα με τις διατάξεις 1. Του άρθρου 3 παρ.3 περ.4 του Ε.Κ.Π.Ο.Τ.Α 2. Του άρθρου 3 παρ.20 περ. ε του Ν. 1797/88 και. 3. Του άρθρου 2 παρ.13 περ.V του Ν.2216/95. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
26. Έγκριση διάθεσης πίστωσης για τις αποκριάτικες εκδηλώσεις. (Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
27. Έγκριση διάθεσης πίστωσης για την αιμοδοσία δημοτικής Ενότητας Μώλου.(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
28. Κατάργηση του αναπτυξιακού Συνδέσμου 4ης γεωγραφικής ενότητας Νομού Φθιώτιδας και αποδοχή πολυμηχανήματος. .(Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
29. Ορισμός δημοτικών συμβούλων για την συγκρότησης της επιτροπής παραλαβής έργων τρέχοντος έτους, μέχρι 5.869,40 χωρίς Φ.Π.Α(άρθρο 15 του Π.Δ 171/87). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
30. Ορισμός δημοτικού συμβούλου για την επιτροπή παραλαβής έργων τρέχοντος έτους, πλέον των 5.869,40 € χωρίς Φ.Π.Α.(άρθρο 16 του Π.Δ. 171/1987). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
31. Ορισμός δημοτικών συμβούλων, για τον έλεγχο στοιχείων 1. Απόδοσης τελών παρεπιδημούντων και 2. Απόδοσης τελών επί των ακαθαρίστων εσόδων κέντρων διασκέδασης, εστιατορίων κ.λ.π. τρέχοντος έτους(άρθρα 53,54, του Ν. 1416/1984 και ΚΥΑ 5214/24-1-1985 των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Εσωτερικών). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
32. Ορισμός δημοτικού συμβούλου, ως μέλους της επιτροπής του άρθρου 1 παρ.1 του Π.Δ 23/2000 και του άρθρου 35 του Γενικού Κανονισμού Λιμένα(ΦΕΚ 444 Β’ 1999), τρέχοντος έτους. ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
33. Συγκρότηση επιτροπής για την σφράγιση καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, τρέχοντος έτους(άρθρο 80 παρ.7 του Ν.3463/2006). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
34. Συγκρότηση επιτροπής διενέργειας διαγωνισμών, αξιολόγησης αποτελεσμάτων των διαγωνισμών(αποσφράγιση και αξιολόγηση προσφορών) και απ’ ευθείας ανάθεσης προμηθειών τρέχοντος έτους(άρθρο 46 του Ε.Κ.Π.Ο.Τ.Α.). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
35. Συγκρότηση επιτροπής συμβιβασμού φορολογικών διαφορών τρέχοντος έτους (άρθρο 7 παρ.8 του Ν.2307/1995). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
36. Ορισμός δημοτικού συμβούλου, ως μέλους της επιτροπής τρέχοντος έτους για την παραλαβή υπηρεσιών(βεβαίωσης καλής εκτέλεσης), πλέον του ποσού των 2.934,70 χωρίς Φ.Π.Α.(άρθρο 63 του Π.Δ 28/80). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
37. Συγκρότηση επιτροπής τρέχοντος έτους, για την παραλαβή υπηρεσιών(βεβαίωσης καλής εκτέλεσης), μέχρι του ποσού των 2.934,70 χωρίς Φ.Π.Α(άρθρο 64 παρ.14 του Π.Δ 28/80). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
38. Ορισμός δημοτικών υπαλλήλων ως μελών της επιτροπής κατάρτισης του μητρώου αρρένων τρέχοντος έτους(άρθρο 18 του Ν. 2119/1993). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
39. Oρισμός δημοτικών συμβούλων, ως μελών της επιτροπής τρέχοντος έτους, για τον καθορισμό του τιμήματος εκποίησης ακινήτων πραγμάτων του δήμου(άρθρο 199 παρ.1 και άρθρο 186 παρ.5 του Ν.3463/2006). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
Ξεσηκωθείτε!!!
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Σε λαϊκό ξεσηκωμό καλούν την Κυριακή τους Έλληνες ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης... εναντίον των μέτρων που επιβάλει η τρόικα, μέσω της κυβέρνησης Παπαδήμου με το δεύτερο Μνημόνιο και θα επιστρέψουν τη χώρα στη δεκαετία του '50, με σύνθημα
"Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα".
Eκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής της Ενιαίας Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης (Ε.ΛΑ.Δ.Α.) ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης έκαναν την παρακάτω δήλωση:
«Τις ώρες αυτές που η κυβέρνηση Παπαδήμου και τα κόμματα που τη στηρίζουν, συμφωνούν στην εφαρμογή των ολέθριων σχεδίων της τρόικας και οδηγούν τη χώρα στην παρακμή και το λαό στη δυστυχία και την εξαθλίωση, μόνο μια απάντηση υπάρχει: Γενικός ξεσηκωμός!
Καλούμε εκ μέρους της « Ε.ΛΑ.Δ.Α.» τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να αντισταθούν, να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν τα σχέδιά τους. Να πάρουν μέρος στις διαδηλώσεις που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα.
Καλούμε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες να πλημμυρίσουν σήμερα το απόγευμα σε μια μεγάλη ενιαία διαδήλωση το κέντρο της πρωτεύουσας από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα.
Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα».
Σε νεότερη ανακοίνωσή τους οι Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος αναφέρουν:
Σε λαϊκό ξεσηκωμό καλούν την Κυριακή τους Έλληνες ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης... εναντίον των μέτρων που επιβάλει η τρόικα, μέσω της κυβέρνησης Παπαδήμου με το δεύτερο Μνημόνιο και θα επιστρέψουν τη χώρα στη δεκαετία του '50, με σύνθημα
"Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα".
Eκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής της Ενιαίας Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης (Ε.ΛΑ.Δ.Α.) ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης έκαναν την παρακάτω δήλωση:
«Τις ώρες αυτές που η κυβέρνηση Παπαδήμου και τα κόμματα που τη στηρίζουν, συμφωνούν στην εφαρμογή των ολέθριων σχεδίων της τρόικας και οδηγούν τη χώρα στην παρακμή και το λαό στη δυστυχία και την εξαθλίωση, μόνο μια απάντηση υπάρχει: Γενικός ξεσηκωμός!
Καλούμε εκ μέρους της « Ε.ΛΑ.Δ.Α.» τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να αντισταθούν, να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν τα σχέδιά τους. Να πάρουν μέρος στις διαδηλώσεις που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα.
Καλούμε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες να πλημμυρίσουν σήμερα το απόγευμα σε μια μεγάλη ενιαία διαδήλωση το κέντρο της πρωτεύουσας από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα.
Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα».
Σε νεότερη ανακοίνωσή τους οι Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος αναφέρουν:
«Σας καλούμε στο Σύνταγμα την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου. Όλοι, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, να μαζευτούμε έξω από τη Βουλή για να απαιτήσουμε να μην υπογραφεί η θανατική καταδίκη της πατρίδας μας, που είναι η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης. Όλοι μαζί, μαζί με μας, την Κυριακή στο Σύνταγμα, να σταματήσουμε την προδοσία».
Από .... epikaira
Πανό στην Ακρόπολη ανάρτησε το ΚΚΕ
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Δύο πανό στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης ανήρτησαν το πρωί του Σαββάτου μέλη του ΚΚΕ με σύνθημα «Κάτω η δικτατορία των μονοπωλίων της ΕΕ» γραμμένο και στα αγγλικά.
Γύρω στις 8 το πρωί περίπου 50 άτομα, μέλη του ΚΚΕ, πήδηξαν τα κάγκελα και μπήκαν στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, όπου και ανήρτησαν τα δύο πανό.Από ..... tvxs
Πρόταση μομφής ετοιμάζουν Αριστερά-Καμμένος-Κουρουμπλής
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου ετοιμάζουν, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του parapolitika.gr, βουλευτές που συγκροτούν το αντιμνημονιακό μέτωπο εντός του Κοινοβουλίου.
Αυτή την ώρα βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία συλλογής υπογραφών, που στόχο έχει τη συγκέντρωση του απαιτούμενου αριθμού των βουλευτών προκειμένου να κατατεθεί η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές στα Παραπολιτικά, οι εμπνευστές της ιδέας βρίσκονται πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου τους.
Στην περίπτωση που κατατεθεί πρόταση μομφής τότε, αυτομάτως, αναβάλλεται η προγραμματισμένη ψηφοφορία.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες.
Από ....... parapolitika
Ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις ικανές να μπλοκάρουν και την ψηφοφορία της Κυριακής
Πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου ετοιμάζουν, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του parapolitika.gr, βουλευτές που συγκροτούν το αντιμνημονιακό μέτωπο εντός του Κοινοβουλίου.
Αυτή την ώρα βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία συλλογής υπογραφών, που στόχο έχει τη συγκέντρωση του απαιτούμενου αριθμού των βουλευτών προκειμένου να κατατεθεί η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές στα Παραπολιτικά, οι εμπνευστές της ιδέας βρίσκονται πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου τους.
Στην περίπτωση που κατατεθεί πρόταση μομφής τότε, αυτομάτως, αναβάλλεται η προγραμματισμένη ψηφοφορία.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες.
Από ....... parapolitika
Αφού μας έσωσαν για μία ακόμη φορά, ήρθε η ώρα να φροντίσουν και για τη δική τους διάσωση
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Συγκεντρώθηκαν οι ακατάλληλοι και συμφώνησαν πως πρέπει να παραδώσουν την χώρα στους κατάλληλους. Αλλά σε ξένους και όχι σε Έλληνες κατάλληλους. Η ασθένεια της χώρας αρχικά κρίθηκε πολύ σοβαρή, στη συνέχεια διασωληνώθηκε από τους ακατάλληλους και τώρα αποδέχονται οι αποτυχημένοι πως πρέπει να γίνει απόλυτη αφαίμαξη…! Για το καλό της χώρας, η χώρα πρέπει να παυθεί και από πειραματόζωο να γίνει νεκρός σωρός, τα κομμάτια του οποίου θα διαμοιρασθούν για να πλουτίσουν οι «ενδιαφερόμενοι»… Η απόφαση των ακατάλληλων στο να αποφασίζουν, ήταν κοινή. Αργός θάνατος, με δόσεις, έτσι ώστε το θύμα να μην καταλάβει τι του συμβαίνει...
Ο «πολλά υποσχόμενος» Αντώνης Σαμαράς τα αποδέχτηκε όλα και έμεινε στο να συζητά για τις… συντάξεις. Φυσικά, ο Αντωνάκης δεν είναι –και δεν θα μπορούσε να είναι- μόνος του στο κάδρο των προθύμων Τσολάκογλου του σήμερα.
Κατά πόδας βρίσκεται ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο μεγάλος πατριώτης που είτε ζαλίστηκε από τις τούμπες του, είτε κατάλαβε πως η ημέρα πληρωμής δεν είναι υποχρεωτικό να περιλαμβάνει και τον ίδιο, αφού ένας λαός ηλιθίων αναμένει σιωπηλά τον λογαριασμό που άλλοι έκαναν γι αυτόν…
Ο παραδόξως απών είναι ο ΓΑΠ, το παιδί της μαμάς και η κατάρα του μπαμπά… ο λακές του Σόρος και των άλλων παιδιών των funds. Ο Γιώργος ο Παπανδρέου, προσπαθώντας να διαφύγει των προσωπικών και τεραστίων ευθυνών του, τηρεί σιγή ιχθύος, αφού γνωρίζει πως πλησιάζει η ημέρα πληρωμής… μόνο που εκείνη την ημέρα ή θα πέσουν οι προμήθειες ή θα πέσει το κεφάλι του (κυριολεκτικά).
Για τον Λουκά τον Παπαδήμο, δεν γίνεται -φυσικά- λόγος, αφού ο άνθρωπος είναι τραπεζοϋπάλληλος των αφεντικών του, τα οποία αφεντικά ΔΕΝ είναι ο Ελληνικός λαός. Είναι ο άνθρωπος που φώναξαν για να τελειώσει την «βρωμο-δουλειά», ως σκληρό μέρος του συστήματος που είναι.
Όλους αυτούς, λοιπόν, ποσώς τους ενδιαφέρει τι θα γίνει με την χώρα, τι θα γίνει με τους κατοίκους της, τι θα γίνει αύριο. Οι ίδιοι έχουν (ή έτσι τους έχουν κάνει να πιστεύουν) εξασφαλισμένο το αύριό τους, εντός ή εκτός Ελλάδας.
Το ότι συμφώνησαν στην κατοχή και καταστροφή της χώρας, είναι ένα γεγονός που έγινε για το καλό μας και το οποίο προφανώς το δέχονται με κατεβασμένα τα κεφάλια, με σκληρή ψυχρή καρδιά και με γεμάτες τσέπες.
Το ότι θα πεθαίνει ο κόσμος χωρίς νοσοκομεία, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου.
Το ότι θα πεθαίνουν οι γέροι επειδή θα παίρνουν φάρμακα ιμιτασιόν ή δεν θα έχουν χρήματα να πάρουν φάρμακα, δεν τους νοιάζει φυσικά.
Το ότι οι άνεργοι δεν θα έχουν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες των οικογενειών τους, ακόμη και της τροφής, δεν δείχνει να προβληματίζει ούτε στο ελάχιστο τον Αντωνάκη, τον Γιωργάκη και τον Γιώργαρο (τον λαοπρόβλητο υπερπατριώτη που έκανε την πατρίδα εμπόρευμα και την μοσχοπούλησε).
Το ότι η χώρα μεταβάλλεται με ραγδαίους ρυθμούς –και με δική τους συναίνεση, για να μην ξεχνιόμαστε- σε μία ακόμη Βουλγαρία ή Ρουμανία, είναι πιθανότατα μία παράπλευρη απώλεια.
Το ότι ανεβαίνει εντυπωσιακά πλέον η πιθανότητα εγκατάλειψης της Ελλάδας από τους Έλληνες κατοίκους, οι οποίοι και θα επιδιώξουν ένα καλύτερο αύριο σε μία άλλη χώρα, αφού εάν πλένουν πιάτα θα έχουν καλύτερο μισθό και κατά πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής… είναι ένα γεγονός που αφήνει παγερά αδιάφορο τον φερόμενο ως πρωθυπουργό του αύριο…
Γι αυτούς τους λόγους και άλλους πολλούς –ων ούκ έστι αριθμός- νομίζω πως τελικά, αφού μας διέσωσαν αυτοί οι πατριδοκαπηλευτές, ήρθε η ώρα να προχωρήσουν ή να αρχίσουν να σκέφτονται πολύ σοβαρά και την δική τους διάσωση. Επειδή, όμως η ζωή δεν είναι κινηματογραφική ταινία του Χόλιγουντ, κάτι μου λέει πως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ επιχείρηση διάσωσης των καλών, των πειθήνιων και σκληρών στρατιωτών του νεοταξισμού. Και εκείνη η ημέρα θα είναι ημέρα "pay day" προς τον λαό...
Συγκεντρώθηκαν οι ακατάλληλοι και συμφώνησαν πως πρέπει να παραδώσουν την χώρα στους κατάλληλους. Αλλά σε ξένους και όχι σε Έλληνες κατάλληλους. Η ασθένεια της χώρας αρχικά κρίθηκε πολύ σοβαρή, στη συνέχεια διασωληνώθηκε από τους ακατάλληλους και τώρα αποδέχονται οι αποτυχημένοι πως πρέπει να γίνει απόλυτη αφαίμαξη…! Για το καλό της χώρας, η χώρα πρέπει να παυθεί και από πειραματόζωο να γίνει νεκρός σωρός, τα κομμάτια του οποίου θα διαμοιρασθούν για να πλουτίσουν οι «ενδιαφερόμενοι»… Η απόφαση των ακατάλληλων στο να αποφασίζουν, ήταν κοινή. Αργός θάνατος, με δόσεις, έτσι ώστε το θύμα να μην καταλάβει τι του συμβαίνει...
Ο «πολλά υποσχόμενος» Αντώνης Σαμαράς τα αποδέχτηκε όλα και έμεινε στο να συζητά για τις… συντάξεις. Φυσικά, ο Αντωνάκης δεν είναι –και δεν θα μπορούσε να είναι- μόνος του στο κάδρο των προθύμων Τσολάκογλου του σήμερα.
Κατά πόδας βρίσκεται ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο μεγάλος πατριώτης που είτε ζαλίστηκε από τις τούμπες του, είτε κατάλαβε πως η ημέρα πληρωμής δεν είναι υποχρεωτικό να περιλαμβάνει και τον ίδιο, αφού ένας λαός ηλιθίων αναμένει σιωπηλά τον λογαριασμό που άλλοι έκαναν γι αυτόν…
Ο παραδόξως απών είναι ο ΓΑΠ, το παιδί της μαμάς και η κατάρα του μπαμπά… ο λακές του Σόρος και των άλλων παιδιών των funds. Ο Γιώργος ο Παπανδρέου, προσπαθώντας να διαφύγει των προσωπικών και τεραστίων ευθυνών του, τηρεί σιγή ιχθύος, αφού γνωρίζει πως πλησιάζει η ημέρα πληρωμής… μόνο που εκείνη την ημέρα ή θα πέσουν οι προμήθειες ή θα πέσει το κεφάλι του (κυριολεκτικά).
Για τον Λουκά τον Παπαδήμο, δεν γίνεται -φυσικά- λόγος, αφού ο άνθρωπος είναι τραπεζοϋπάλληλος των αφεντικών του, τα οποία αφεντικά ΔΕΝ είναι ο Ελληνικός λαός. Είναι ο άνθρωπος που φώναξαν για να τελειώσει την «βρωμο-δουλειά», ως σκληρό μέρος του συστήματος που είναι.
Όλους αυτούς, λοιπόν, ποσώς τους ενδιαφέρει τι θα γίνει με την χώρα, τι θα γίνει με τους κατοίκους της, τι θα γίνει αύριο. Οι ίδιοι έχουν (ή έτσι τους έχουν κάνει να πιστεύουν) εξασφαλισμένο το αύριό τους, εντός ή εκτός Ελλάδας.
Το ότι συμφώνησαν στην κατοχή και καταστροφή της χώρας, είναι ένα γεγονός που έγινε για το καλό μας και το οποίο προφανώς το δέχονται με κατεβασμένα τα κεφάλια, με σκληρή ψυχρή καρδιά και με γεμάτες τσέπες.
Το ότι θα πεθαίνει ο κόσμος χωρίς νοσοκομεία, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου.
Το ότι θα πεθαίνουν οι γέροι επειδή θα παίρνουν φάρμακα ιμιτασιόν ή δεν θα έχουν χρήματα να πάρουν φάρμακα, δεν τους νοιάζει φυσικά.
Το ότι οι άνεργοι δεν θα έχουν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες των οικογενειών τους, ακόμη και της τροφής, δεν δείχνει να προβληματίζει ούτε στο ελάχιστο τον Αντωνάκη, τον Γιωργάκη και τον Γιώργαρο (τον λαοπρόβλητο υπερπατριώτη που έκανε την πατρίδα εμπόρευμα και την μοσχοπούλησε).
Το ότι η χώρα μεταβάλλεται με ραγδαίους ρυθμούς –και με δική τους συναίνεση, για να μην ξεχνιόμαστε- σε μία ακόμη Βουλγαρία ή Ρουμανία, είναι πιθανότατα μία παράπλευρη απώλεια.
Το ότι ανεβαίνει εντυπωσιακά πλέον η πιθανότητα εγκατάλειψης της Ελλάδας από τους Έλληνες κατοίκους, οι οποίοι και θα επιδιώξουν ένα καλύτερο αύριο σε μία άλλη χώρα, αφού εάν πλένουν πιάτα θα έχουν καλύτερο μισθό και κατά πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής… είναι ένα γεγονός που αφήνει παγερά αδιάφορο τον φερόμενο ως πρωθυπουργό του αύριο…
Γι αυτούς τους λόγους και άλλους πολλούς –ων ούκ έστι αριθμός- νομίζω πως τελικά, αφού μας διέσωσαν αυτοί οι πατριδοκαπηλευτές, ήρθε η ώρα να προχωρήσουν ή να αρχίσουν να σκέφτονται πολύ σοβαρά και την δική τους διάσωση. Επειδή, όμως η ζωή δεν είναι κινηματογραφική ταινία του Χόλιγουντ, κάτι μου λέει πως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ επιχείρηση διάσωσης των καλών, των πειθήνιων και σκληρών στρατιωτών του νεοταξισμού. Και εκείνη η ημέρα θα είναι ημέρα "pay day" προς τον λαό...
Ο "αντι-Μνημονιακός" Αντώνης Κομανέτσης βάζει θέμα κομματικής πειθαρχίας και απαιτεί να υπερψηφισθούν τα νέα μέτρα από τα γαλάζια στρατιωτάκια!
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Φοβερό!
Ο μαιμού αντι-Μνημονιακός Αντώνης Σαμαράς Κομανέτσης που μιλούσε διαρκώς για επαναδιαπραγμάτευση φτάνει στο σημείο να βάζει θέμα κομματικής πειθαρχίας για την υπερψήφιση του Μνημονίου!
Που κατάντησε ο Σαμαράς!
Όχι, δεν πρόκειται για κατάντια. Αυτός είναι ο Σαμαράς.
Μια παλαιοκομματική μετριότητα, ικανός μόνο για τα μικρά, τα θνησιγενή, τα διαπλεκόμενα και τα ασήμαντα.
Ικανός για αυτοκαταστροφικές πρωτοβουλίες τύπου Πολιτική Άνοιξη.
Μιλάμε ότι ο τύπος δεν παίζεται.
Και το χειρότερο: Οι σύμβουλοί, οι αυλικοί του, είναι για τα μπάζα.
Το φαινόμενο Σαμαρά και οι εντυπωσιακές κωλοτούμπες του απειλούν να επισκιάσουν ακόμη κι αυτόν τον πρωταθλητή του είδους Γιώργο Καρατζαφέρη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)