Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Τελευταία ευκαιρία από τον Βαρουφάκη Γιάνη
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Άλλη μια φορά, τα «μέσα ενημέρωσης», τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, στενάζουν πάνω από το λάθος ερώτημα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα συμφωνηθεί η νέα δανειακή σύμβαση Ελλάδας-τρόικας. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν (κι όχι εάν) δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί η αποτυχία της.
Το ότι θα αποτύχει είναι δεδομένο. Με την ήδη αποτελματωμένη (εδώ και πολλούς μήνες) βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται κατά 11,3% σε έναν μόνο μήνα (Δεκέμβριο), τα δημόσια έσοδα να κατρακυλούν κατά 18% τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο), και την ανεργία να πετάει στο 20,9% (από 18.2% τον αμέσως προηγούμενο μήνα), το «πλάνο» του Μνημονίου Νο.2 βρίσκεται ήδη νοκ άουτ στο καναβάτσο της ζωής. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι όρθιο. (Μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα «πλάνο» που βασίστηκε στην υπόθεση ότι εντός του πρώτου τριμήνου του 2012 η οικονομία θα έχει ήδη σταθεροποιηθεί.)
Οπότε, ας περάσουμε χωρίς χρονοτριβή στο ερώτημα που δεν έχουμε το δικαίωμα να αγνοούμε: Τι θα γίνει όταν η αποτυχία της νέας σύμβασης γίνει το ίδιο ξεκάθαρη με εκείνη της πρώτης (του Μνημονίου Νο.1); Ας πάρουμε τα τρία σενάρια που θέτουν υποψηφιότητα αυτές τις μέρες στον διεθνή τύπο: Το πρώτο είναι να υπάρξει νέο κούρεμα (αυτή την φορά των δανείων που έχουμε πάρει από την τρόικα) συν νέα δάνεια από την... τρόικα. Το δεύτερο είναι να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να εξέλθει από το ευρώ. Το τρίτο είναι να αφήσουν το ελληνικό δημόσιο να πτωχεύσει εντός του ευρώ. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.
Σενάριο 1: Τρίτο Μνημόνιο
Δεν είναι λίγοι οι οπαδοί της νέας δανειακής συμφωνία, του Μνημονίου Νο.2, που μου λένε: «Ας πάρουμε αυτά που μας δίνουν τώρα, κι όταν έρθει η στιγμή που θα αποδειχθεί ότι Μνημόνιο Νο.2 δεν περπατάει, θα μας κουρέψουν κι άλλα από αυτά που χρωστάμε.» Προφανώς αναφέρονται σε κούρεμα των δανείων από την τρόικα, καθώς αυτά που θα χρωστάμε στους ιδιώτες (μετά το όποιο PSI τώρα) θα διέπονται από το αγγλικό Δίκαιο, οπότε ένα κούρεμα θα οδηγήσει στην καταδίκη της χώρας στα αγγλικά δικαστήρια – μια εξέλιξη που καμία χώρα δεν θέλει. Πόσο πιθανό είναι όμως να μας «συγχωρήσει» ένα μέρος του χρέους η τρόικα; Κατ΄αρχάς, τα δάνεια της τρόικας αποτελούνται από τρία μέρη: (1) δάνειο από την ΕΚΤ, (2) δάνειο από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη και (3) δάνειο από το ΔΝΤ (το 1/3 του συνόλου).
Από αυτά τα τρία μέρη, το κομμάτι του ΔΝΤ δεν «αγγίζεται», καθώς το ΔΝΤ σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να υπάρξει τέτοιο παγκόσμιο προηγούμενο. Το ίδιο και με το (1), καθώς η ΕΚΤ είναι αποφασισμένη να ισχύει για τα δάνειά της ότι και με τα δάνεια του ΔΝΤ. Μένει λοιπόν το (2). Το (2) απαιτεί την εξής απόφαση από τα κοινοβούλια 16 χωρών (συμπεριλαμβανομένων και ήδη πτωχευμένων, όπως η Πορτογαλία, που είχαν εγγυηθεί ένα μέρος των δανείων του Μνημονίου Νο.1): Να βάλουν το χέρι στην τσέπη για πρώτη φορά προς όφελος της Ελλάδας!
Πράγματι, έως τώρα, τα υπουργεία οικονομικών των 16 δεν μας έστελναν χρήματα. Απλά εγγυόντουσαν τα δάνεια αυτά για το ελληνικό δημόσιο. Χέρι στην τσέπη θα βάλουν μόνο όταν το ελληνικό δημόσιο δεν τα αποπληρώνει στο ακέραιο (δηλαδή αν κουρευτούν και αυτά τα δάνεια). Πιστεύετε εσείς ότι μετά την αποτυχία και του δεύτερου Μνημονίου, οι 16 εταίροι μας της ευρωζώνης θα δεχθούν να βάλουν για πρώτη φορά το χέρι στην τσέπη για πάρτη του ελληνικού δημοσίου; Δεν χρειάζεται να απαντήσετε. Είναι προφανές ότι δεν θα το κάνουν.
Το μόνο που είναι πιθανόν να γίνει, και μάλιστα αρκετά σύντομα, είναι η ΕΚΤ να αποφασίσει όχι να μην χάσει αλλά να μην... κερδίσει από την δυστυχία του ελληνικού δημοσίου. Πιο συγκεκριμένα, η ΕΚΤ έχει αγοράσει πάνω από €50 δις ελληνικών ομολόγων στο 80% της αξίας τους. Λέγεται ότι σχεδιάζουν την ανταλλαγή αυτών των ελληνικών ομολόγων με ομόλογα του EFSF αξίας ίσης με τα χρήματα που έδωσε η ΕΚΤ για να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα (δηλαδή το 80% της αξίας τους). Κατόπιν, το EFSF θα πουλήσει στην Ελλάδα τα ελληνικά ομόλογα σε μια αξία ίση με εκείνη των δικών της ομολόγων που έδωσε στην ΕΚΤ. Έτσι, το ελληνικό δημόσιο θα έχει επαναγοράσει στο 80% της αξίας τους τα ομόλογά του που έχει αυτή την στιγμή η ΕΚΤ στα βιβλία της. Με τι χρήματα θα τα αγοράσει όμως; Με χρήματα που θα της δανείσει η τρόικα ή το EFSF! Καθώς όμως αυτά τα χρήματα δανείζονται έντοκα, η ελάφρυνση του 20% μειώνεται. Με απλά λόγια, πολύ κακό για το τίποτα. [Προσέξτε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά παιδιαρίσματα. Αν η ΕΚΤ ήθελε, μπορούσε να πει στην Ελλάδα ότι θα δεχθεί να πληρωθεί, όταν έρθει η ώρα, μόνο το 80% της αξίας των ελληνικών ομολόγων που διαθέτει. Δηλαδή αυτά που πλήρωσε για να τα αγοράσει. Όμως αυτό θα ήταν «απαράδεκτο» καθώς, στο νοσηρό μυαλό τους, το να μην κερδίσουν από την αγοραπωλησία ελληνικών ομολόγων συνιστά... χρηματοδότηση της Ελλάδας. Για να μην συνιστά κάτι τέτοιο, σκέφτονται να παίξουν τις κουμπάρες, με τον τρόπο που σας περιέγραψα. Τέτοια βλέπουν οι Αμερικάνοι κι οι Κινέζοι και βγαίνουν από τα ρούχα τους.]
Περιληπτικά, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μετά την αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, το όποιο επιπρόσθετο κούρεμα γίνει θα είναι πολύ μικρό. Τι θα σημάνει αυτό για το δημόσιο χρέος; Δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι μαζί με τα όποια οφέλη από το PSI, θα σταθεροποιηθεί; Όχι, δεν μπορούμε. Δεδομένου ότι η οικονομία μας είναι σε ελεύθερη πτώση (ελέω επιθετικών περικοπών), πολύ, πολύ σύντομα το δημόσιο χρέος θα βρεθεί και πάλι σε τροχιά προς το 150%. Γιατί; Επειδή μια χώρα της οποίας το δημόσιο χρέος είναι αρκετά πάνω από το 100% για να το σταθεροποιήσει πρέπει να έχει ένα ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομικής δραστηριότητας που να μην διαφέρει πολύ από το επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε πρόσφατα. Ακόμα και στο 3% να ρίξει η τρόικα το επιτόκιο, με ρυθμό μεγέθυνσης στο -6% και -7%, το χρέος παραμένει εκρηκτικό.
Συνεπώς, η αποτυχία της σύμβασης του Μνημονίου Νο.2, που μεθαύριο καλούνται να υπερψηφίσουν οι βουλευτές μας, δεν υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσει τους ευρωπαίους «εταίρους» μας να μας δώσουν και τρίτο Μνημόνιο. Μένουν λοιπόν τα εξής δύο σενάρια:
Σενάριο 2: Εξοβελισμός από το ευρώ
Κάθε μέρα που περνά, ακούγονται εντός της γερμανικής ελίτ όλο και πιο δυνατά οι φωνές που ζητούν να χρησιμοποιηθεί ο χρόνος που «κερδίζουν» με το Μνημόνιο Νο.2 ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Και πως θα το κάνουν αυτό; Με δύο τρόπους: (α) Καθιστώντας την ζωή τόσο αφόρητη στην Ελλάδα που ο λαός της να επιλέξει να φύγει τόσο από την ευρωζώνη όσο και από την ΕΕ, και (β) αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα στηρίζονταν από την ΕΚΤ σε μια περίπτωση πανικού των αποταμιευτών, κάτι που κάλλιστα μπορεί να προκαλέσει τον πανικό και την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
Οι φωνές αυτές (που παραμένουν μειοψηφικές στο Βερολίνο, αλλά οι οποίες δυναμώνουν) θεωρούν ότι, με τις τονωτικές ενέσεις του τρισεκατομμυρίου ευρώ που θα έχει κάνει στο τραπεζικό σύστημα η ΕΚΤ του κ. Draghi, οι κλυδωνισμοί από τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρωσύστημα θα είναι διαχειρίσιμοι. Όσοι το πιστεύουν αυτό είναι, κατά την ταπεινή γνώμη μου, επικίνδυνα ανόητοι. Πράττουν λάθος πανομοιότυπο με εκείνο του Hank Paulson, του υπουργού οικονομικών του Προέδρου Bush, όταν θεώρησε πως μπορεί να αφήσει την Lehman να καταρρεύσει απορροφώντας τους κραδασμούς μέσα από την παροχή ρευστότητας στις υπόλοιπες τράπεζες.
Εξακολουθώ λοιπόν να πιστεύω ότι όσοι σκέφτονται έτσι είναι βαθειά νυχτωμένοι: Οι διασυνδέσεις τόσο μεταξύ των ιδιωτικών τραπεζών όσο και μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών της ευρωζώνης είναι τόσο περίπλοκες που ο εξοβελισμός μίας χώρας θα οδηγήσει στην κατάρρευση της ευρωζώνης. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν θα επικρατήσουν οι επικίνδυνα ανόητοι στο Βερολίνο (δεν θα ήταν η πρώτη φορά άλλωστε). Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρώ σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον επιταχυνόμενης Κρίσης που γρήγορα θα δει το ευρώ να εξαφανίζεται. Αν όντως έτσι συμβούν τα πράγματα (και ανεξάρτητα του πόσο καιρό θα πάρει στο ευρώ να διαλυθεί μετά από μία ελληνική έξοδο), σκεφτείτε τι κακό θα μας έχει κάνει το να έχουμε ήδη δεσμευτεί στο Μνημόνιο Νο.2.
Αν τελικά οι φωνές που θέλουν τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρώ, μετά την σίγουρη αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, δεν υπερισχύσουν, και κυριαρχήσει ο ορθολογικός φόβος πως μία έξοδος ενός μέλους θα φέρει την κατάρρευση όλου του ευρω-οικοδομήματος, τι άλλο μπορεί να συμβεί (δεδομένου ότι ένα Μνημόνιο Νο.3 είναι αδύνατον); Μα να αφεθεί η Ελλάδα να κάνει αυτό που κάνουν πολιτείες των ΗΠΑ εντός της μεγάλης ζώνης του δολαρίου: στάση πληρωμών μέχρις νεοτέρας! Το κράτος μας θα συνεχίσει να ζει εντός των ορίων που του επιβάλουν τα φορολογικά του έσοδα (κάτι που πρέπει να κάνει έτσι κι αλλιώς υπό το Μνημόνιο Νο.2) και η ΕΕ θα τρέχει και δεν θα φτάνει να καταλαγιάσει τον μεγάλο αναβρασμό που θα επικρατεί στις αγορές καθώς οι μαύρες τρύπες των τραπεζών θα έχουν μεγαλώσει κι άλλο και τα CDS θα έχουν πυροδοτηθεί ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση πολλών μεγατόνων.
Κάπου εκεί η Ευρώπη θα κληθεί να αποφασίσει αν θέλει να σώσει το ευρώ ή όχι, κι αν ναι με ποιόν τρόπο. Αν όχι, γυρνάμε όλοι στα εθνικά μας νομίσματα ή δημιουργούνται και κάποια περιφερειακά (π.χ. ζώνη του μάρκου, λατινική ένωση, συν κάποια σκόρπια νομίσματα όπως δραχμή, ιρλανδικό πουντ κλπ). Αν ναι, η λύση που θα δοθεί δεν μπορεί να βασίζεται απλά στις περικοπές, στα δάνεια και στην τιμωρία. Θα ενέχει, θέλοντας και μη, τα τρία βασικά συστατικά που λείπουν στην σημερινή ευρωζώνη: Ενοποίηση τραπεζικών συστημάτων, ενοποίηση μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους και, βεβαίως, μια κοινή επενδυτική πολιτική που θα ανακυκλώνει περί το 10% των πλεονασμάτων υπό την μορφή παραγωγικών επενδύσεων στην περιφέρεια (ίσως χωρίς την εμπλοκή των εθνικών κυβερνήσεων – κάτι που θα ήταν ευχής έργον).
Συμπέρασμα
Τι θα συμβεί λοιπόν όταν αποδειχθεί περίτρανα η αποτυχία της σύμβασης που οι βουλευτές μας καλούνται να αποδεχθούν την Κυριακή; Από τα τρία σενάρια που μπορεί να σκεφτεί κανείς (βλ. πιο πάνω), το πρώτο είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το δεύτερο θα προκύψει μόνο σε περίπτωση άλλης μιας πολιτικής αστοχίας της γερμανικής ελίτ. [Άρα, λαμβάνοντας υπ’ όψη μας το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ πιθανόν να … προκύψει.] Το τρίτο είναι το καλύτερο από τα τρία.
Ποιο από τα δύο αυτά σενάρια (το 2ο ή το 3ο;) είναι πιθανότερο; Θα θέλαμε το 3ο. Αλλά, όσον αφορά την βέλτιστη απόφαση στην ψηφοφορία της Κυριακής, είτε προκύψει το 2ο είτε το 3ο, ένα «ναι» στο Μνημόνιο Νο.2 θα έχει αποδυναμώσει την Ελλάδα στην πιο δύσκολή στιγμή – την στιγμή που η αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 γίνει φανερή.
Όπως είδαμε, στην περίπτωση που δεσμευτούμε στο Μνημόνιο Νο.2 και προκύψει το Σενάριο 2, ουσιαστικά θα έχουμε χρεώσει το κράτος μας με πολλά δις ώστε να εξαγοράσει η Γερμανία χρόνο για να μας εξοβελίσει από το ευρώ όταν οι ηγέτες της κρίνουν ότι τους συμφέρει - κι όταν η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη περισσότερο από σήμερα. Αν είναι να μας εκπαραθυρώσουν, γιατί φίλες και φίλοι να χρεωθούμε σήμερα τόσα δις ευρώ; Γιατί να μετατρέψουμε το 35% του δημόσιου χρέους μας στους ιδιώτες σε ομόλογα του αγγλικού δικαίου; Γιατί να αποδεχθούμε περικοπές που καταστρέφουν ό,τι έχει μείνει από τον παραγωγικό μας ιστό και που είναι τριπλάσιες από αυτές που αρκούν για να ζει το κράτος από τα φορολογικά του έσοδα (εφόσον αναβάλει μέχρι νεοτέρας τις αποπληρωμές των δανείων του);
Κι αν τελικά δεν μας δείξουν την πόρτα του ευρώ (κάτι που θεωρώ ότι τελικά δεν θα κάνουν), και η «προαναγγελθείσα» αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 τους αναγκάσει να μας επιτρέψουν την στάση πληρωμών εντός της ευρωζώνης, γιατί να μην την κάνουμε τώρα, πριν δεσμευτούμε με το Μνημόνιο Νο.2;
Επίλογος
Το επόμενο εικοσιτετράωρο οι τριακόσιοι της Βουλής θα κληθούν να πάρουν την τελευταία σημαντική απόφαση του πολιτικού τους βίου. Τους την παρουσιάζουν ως μονόδρομο. Ναι, μονόδρομος είναι. Ένας μονόδρομος που θα στερήσει και σε αυτούς, αλλά και σε μια ολόκληρη γενιά, το δικαίωμα να αποφασίζουν. Το Μνημόνιο Νο.2, που τους λένε να ψηφίσουν για να σωθεί η χώρα, θα αποτύχει. Όπως απέτυχε και το προηγούμενο. Το μόνο που θα πετύχει είναι να δημιουργήσει μια Ελλάδα που από τούδε και στο εξής, στερείται το δικαίωμα να επιλέγει.
Την Κυριακή, πριν φύγουν από το σπίτι τους για τη Βουλή, ας κάτσουν μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου τους ακίνητοι. Για πέντε, δέκα λεπτά ας στηθούν μπροστά στο είδωλό τους. Να κοιτάξουν βαθειά μέσα στα ίδια τους τα μάτια. Να στοχαστούν μπροστά στην αντανάκλασή τους. Και να σκεφτούν κάτι πολύ, πολύ απλό: Ό,τι και να κάνει η κα Μέρκελ, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η χώρα μας, η γενιά που έρχεται, θα είναι λιγότερο αδύναμη αν εκείνοι απλά προσέλθουν στο Κοινοβούλιο και πούνε όχι στο Μνημόνιο Νο.2. Έτσι απλά. Και μετά ας φύγουν από την μπρος πόρτα, διαχεόμενοι μέσα στην κοινωνία που τόσο καιρό πληγώνουν κι η οποία όμως έχει την δύναμη να τους συγχωρήσει. Αρκεί να πουν το «όχι» σε μια δανειακή συμφωνία-τέρας που είναι καταδικασμένη στην αποτυχία.ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
Από ....... protagon
Το ότι θα αποτύχει είναι δεδομένο. Με την ήδη αποτελματωμένη (εδώ και πολλούς μήνες) βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται κατά 11,3% σε έναν μόνο μήνα (Δεκέμβριο), τα δημόσια έσοδα να κατρακυλούν κατά 18% τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο), και την ανεργία να πετάει στο 20,9% (από 18.2% τον αμέσως προηγούμενο μήνα), το «πλάνο» του Μνημονίου Νο.2 βρίσκεται ήδη νοκ άουτ στο καναβάτσο της ζωής. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι όρθιο. (Μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα «πλάνο» που βασίστηκε στην υπόθεση ότι εντός του πρώτου τριμήνου του 2012 η οικονομία θα έχει ήδη σταθεροποιηθεί.)
Οπότε, ας περάσουμε χωρίς χρονοτριβή στο ερώτημα που δεν έχουμε το δικαίωμα να αγνοούμε: Τι θα γίνει όταν η αποτυχία της νέας σύμβασης γίνει το ίδιο ξεκάθαρη με εκείνη της πρώτης (του Μνημονίου Νο.1); Ας πάρουμε τα τρία σενάρια που θέτουν υποψηφιότητα αυτές τις μέρες στον διεθνή τύπο: Το πρώτο είναι να υπάρξει νέο κούρεμα (αυτή την φορά των δανείων που έχουμε πάρει από την τρόικα) συν νέα δάνεια από την... τρόικα. Το δεύτερο είναι να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να εξέλθει από το ευρώ. Το τρίτο είναι να αφήσουν το ελληνικό δημόσιο να πτωχεύσει εντός του ευρώ. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.
Σενάριο 1: Τρίτο Μνημόνιο
Δεν είναι λίγοι οι οπαδοί της νέας δανειακής συμφωνία, του Μνημονίου Νο.2, που μου λένε: «Ας πάρουμε αυτά που μας δίνουν τώρα, κι όταν έρθει η στιγμή που θα αποδειχθεί ότι Μνημόνιο Νο.2 δεν περπατάει, θα μας κουρέψουν κι άλλα από αυτά που χρωστάμε.» Προφανώς αναφέρονται σε κούρεμα των δανείων από την τρόικα, καθώς αυτά που θα χρωστάμε στους ιδιώτες (μετά το όποιο PSI τώρα) θα διέπονται από το αγγλικό Δίκαιο, οπότε ένα κούρεμα θα οδηγήσει στην καταδίκη της χώρας στα αγγλικά δικαστήρια – μια εξέλιξη που καμία χώρα δεν θέλει. Πόσο πιθανό είναι όμως να μας «συγχωρήσει» ένα μέρος του χρέους η τρόικα; Κατ΄αρχάς, τα δάνεια της τρόικας αποτελούνται από τρία μέρη: (1) δάνειο από την ΕΚΤ, (2) δάνειο από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη και (3) δάνειο από το ΔΝΤ (το 1/3 του συνόλου).
Από αυτά τα τρία μέρη, το κομμάτι του ΔΝΤ δεν «αγγίζεται», καθώς το ΔΝΤ σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να υπάρξει τέτοιο παγκόσμιο προηγούμενο. Το ίδιο και με το (1), καθώς η ΕΚΤ είναι αποφασισμένη να ισχύει για τα δάνειά της ότι και με τα δάνεια του ΔΝΤ. Μένει λοιπόν το (2). Το (2) απαιτεί την εξής απόφαση από τα κοινοβούλια 16 χωρών (συμπεριλαμβανομένων και ήδη πτωχευμένων, όπως η Πορτογαλία, που είχαν εγγυηθεί ένα μέρος των δανείων του Μνημονίου Νο.1): Να βάλουν το χέρι στην τσέπη για πρώτη φορά προς όφελος της Ελλάδας!
Πράγματι, έως τώρα, τα υπουργεία οικονομικών των 16 δεν μας έστελναν χρήματα. Απλά εγγυόντουσαν τα δάνεια αυτά για το ελληνικό δημόσιο. Χέρι στην τσέπη θα βάλουν μόνο όταν το ελληνικό δημόσιο δεν τα αποπληρώνει στο ακέραιο (δηλαδή αν κουρευτούν και αυτά τα δάνεια). Πιστεύετε εσείς ότι μετά την αποτυχία και του δεύτερου Μνημονίου, οι 16 εταίροι μας της ευρωζώνης θα δεχθούν να βάλουν για πρώτη φορά το χέρι στην τσέπη για πάρτη του ελληνικού δημοσίου; Δεν χρειάζεται να απαντήσετε. Είναι προφανές ότι δεν θα το κάνουν.
Το μόνο που είναι πιθανόν να γίνει, και μάλιστα αρκετά σύντομα, είναι η ΕΚΤ να αποφασίσει όχι να μην χάσει αλλά να μην... κερδίσει από την δυστυχία του ελληνικού δημοσίου. Πιο συγκεκριμένα, η ΕΚΤ έχει αγοράσει πάνω από €50 δις ελληνικών ομολόγων στο 80% της αξίας τους. Λέγεται ότι σχεδιάζουν την ανταλλαγή αυτών των ελληνικών ομολόγων με ομόλογα του EFSF αξίας ίσης με τα χρήματα που έδωσε η ΕΚΤ για να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα (δηλαδή το 80% της αξίας τους). Κατόπιν, το EFSF θα πουλήσει στην Ελλάδα τα ελληνικά ομόλογα σε μια αξία ίση με εκείνη των δικών της ομολόγων που έδωσε στην ΕΚΤ. Έτσι, το ελληνικό δημόσιο θα έχει επαναγοράσει στο 80% της αξίας τους τα ομόλογά του που έχει αυτή την στιγμή η ΕΚΤ στα βιβλία της. Με τι χρήματα θα τα αγοράσει όμως; Με χρήματα που θα της δανείσει η τρόικα ή το EFSF! Καθώς όμως αυτά τα χρήματα δανείζονται έντοκα, η ελάφρυνση του 20% μειώνεται. Με απλά λόγια, πολύ κακό για το τίποτα. [Προσέξτε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά παιδιαρίσματα. Αν η ΕΚΤ ήθελε, μπορούσε να πει στην Ελλάδα ότι θα δεχθεί να πληρωθεί, όταν έρθει η ώρα, μόνο το 80% της αξίας των ελληνικών ομολόγων που διαθέτει. Δηλαδή αυτά που πλήρωσε για να τα αγοράσει. Όμως αυτό θα ήταν «απαράδεκτο» καθώς, στο νοσηρό μυαλό τους, το να μην κερδίσουν από την αγοραπωλησία ελληνικών ομολόγων συνιστά... χρηματοδότηση της Ελλάδας. Για να μην συνιστά κάτι τέτοιο, σκέφτονται να παίξουν τις κουμπάρες, με τον τρόπο που σας περιέγραψα. Τέτοια βλέπουν οι Αμερικάνοι κι οι Κινέζοι και βγαίνουν από τα ρούχα τους.]
Περιληπτικά, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μετά την αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, το όποιο επιπρόσθετο κούρεμα γίνει θα είναι πολύ μικρό. Τι θα σημάνει αυτό για το δημόσιο χρέος; Δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι μαζί με τα όποια οφέλη από το PSI, θα σταθεροποιηθεί; Όχι, δεν μπορούμε. Δεδομένου ότι η οικονομία μας είναι σε ελεύθερη πτώση (ελέω επιθετικών περικοπών), πολύ, πολύ σύντομα το δημόσιο χρέος θα βρεθεί και πάλι σε τροχιά προς το 150%. Γιατί; Επειδή μια χώρα της οποίας το δημόσιο χρέος είναι αρκετά πάνω από το 100% για να το σταθεροποιήσει πρέπει να έχει ένα ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομικής δραστηριότητας που να μην διαφέρει πολύ από το επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε πρόσφατα. Ακόμα και στο 3% να ρίξει η τρόικα το επιτόκιο, με ρυθμό μεγέθυνσης στο -6% και -7%, το χρέος παραμένει εκρηκτικό.
Συνεπώς, η αποτυχία της σύμβασης του Μνημονίου Νο.2, που μεθαύριο καλούνται να υπερψηφίσουν οι βουλευτές μας, δεν υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσει τους ευρωπαίους «εταίρους» μας να μας δώσουν και τρίτο Μνημόνιο. Μένουν λοιπόν τα εξής δύο σενάρια:
Σενάριο 2: Εξοβελισμός από το ευρώ
Κάθε μέρα που περνά, ακούγονται εντός της γερμανικής ελίτ όλο και πιο δυνατά οι φωνές που ζητούν να χρησιμοποιηθεί ο χρόνος που «κερδίζουν» με το Μνημόνιο Νο.2 ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Και πως θα το κάνουν αυτό; Με δύο τρόπους: (α) Καθιστώντας την ζωή τόσο αφόρητη στην Ελλάδα που ο λαός της να επιλέξει να φύγει τόσο από την ευρωζώνη όσο και από την ΕΕ, και (β) αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα στηρίζονταν από την ΕΚΤ σε μια περίπτωση πανικού των αποταμιευτών, κάτι που κάλλιστα μπορεί να προκαλέσει τον πανικό και την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
Οι φωνές αυτές (που παραμένουν μειοψηφικές στο Βερολίνο, αλλά οι οποίες δυναμώνουν) θεωρούν ότι, με τις τονωτικές ενέσεις του τρισεκατομμυρίου ευρώ που θα έχει κάνει στο τραπεζικό σύστημα η ΕΚΤ του κ. Draghi, οι κλυδωνισμοί από τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρωσύστημα θα είναι διαχειρίσιμοι. Όσοι το πιστεύουν αυτό είναι, κατά την ταπεινή γνώμη μου, επικίνδυνα ανόητοι. Πράττουν λάθος πανομοιότυπο με εκείνο του Hank Paulson, του υπουργού οικονομικών του Προέδρου Bush, όταν θεώρησε πως μπορεί να αφήσει την Lehman να καταρρεύσει απορροφώντας τους κραδασμούς μέσα από την παροχή ρευστότητας στις υπόλοιπες τράπεζες.
Εξακολουθώ λοιπόν να πιστεύω ότι όσοι σκέφτονται έτσι είναι βαθειά νυχτωμένοι: Οι διασυνδέσεις τόσο μεταξύ των ιδιωτικών τραπεζών όσο και μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών της ευρωζώνης είναι τόσο περίπλοκες που ο εξοβελισμός μίας χώρας θα οδηγήσει στην κατάρρευση της ευρωζώνης. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν θα επικρατήσουν οι επικίνδυνα ανόητοι στο Βερολίνο (δεν θα ήταν η πρώτη φορά άλλωστε). Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρώ σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον επιταχυνόμενης Κρίσης που γρήγορα θα δει το ευρώ να εξαφανίζεται. Αν όντως έτσι συμβούν τα πράγματα (και ανεξάρτητα του πόσο καιρό θα πάρει στο ευρώ να διαλυθεί μετά από μία ελληνική έξοδο), σκεφτείτε τι κακό θα μας έχει κάνει το να έχουμε ήδη δεσμευτεί στο Μνημόνιο Νο.2.
- Πρώτον, θα έχουμε ένα χρέος στους παλαιούς δανειστές μας (λόγω PSI) εκπεφρασμένο σε ευρώ και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο. Αυτό το χρέος, θα παραμείνει σε ευρώ όσο υπάρχει ευρώ. Κι όταν το ευρώ θα διαλυθεί (αν έχω δίκιο στην πρόβλεψή μου αυτή) η αξία του θα διαμορφωθεί, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, στην βάση μιας λογιστικής μονάδας (σαν το παλιό ECU που ήταν ο πρόδρομος του ευρώ) η οποία θα αντανακλά πιο πολύ την αξία του νέου γερμανικού νομίσματος!
- Δεύτερον, τα χρέη μας τόσο του Μνημονίου Νο.1 όσο και του Μνημονίου Νο.2 (προς το ΔΝΤ και τους υπόλοιπους ευρωπαίους τέως εταίρους μας) θα τρέχουν σε σκληρό νόμισμα.
- Τρίτον, τα έσοδα από τις όποιες ιδιωτικοποιήσεις κάνουμε (π.χ. του ΟΠΑΠ) θα έχουν χαθεί, καθώς θα τα έχουμε χρησιμοποιήσει για αποπληρωμή ενός μικρού μέρους των υπέρογκων δανείων μας και, βέβαια, δεν θα μπορεί το κράτος να τα χρησιμοποιεί στην πιο δύσκολη στιγμή του – τότε που θα βρίσκεται εκτός Ευρώπης και εκτός αγορών και δεν θα έχει ξένο συνάλλαγμα για να επιτρέπει στον ιδιωτικό τομέα να εισάγει βασικά αγαθά (κάτι που όσο είμαστε στο ευρώ δεν υφίσταται ως πρόβλημα καθώς οι επιχειρήσεις διαθέτουν άμεση πρόσβαση στο «ξένο» νόμισμα, στο ευρώ).
- Τέταρτον, το εθνικό εισόδημα (το ΑΕΠ) θα είναι σημαντικά χαμηλότερο την ώρα που θα έρθει ο εξοβελισμός λόγω αποδοχής των μέτρων που συνοδεύουν το Μνημόνιο Νο.2.
Αν τελικά οι φωνές που θέλουν τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το ευρώ, μετά την σίγουρη αποτυχία του Μνημονίου Νο.2, δεν υπερισχύσουν, και κυριαρχήσει ο ορθολογικός φόβος πως μία έξοδος ενός μέλους θα φέρει την κατάρρευση όλου του ευρω-οικοδομήματος, τι άλλο μπορεί να συμβεί (δεδομένου ότι ένα Μνημόνιο Νο.3 είναι αδύνατον); Μα να αφεθεί η Ελλάδα να κάνει αυτό που κάνουν πολιτείες των ΗΠΑ εντός της μεγάλης ζώνης του δολαρίου: στάση πληρωμών μέχρις νεοτέρας! Το κράτος μας θα συνεχίσει να ζει εντός των ορίων που του επιβάλουν τα φορολογικά του έσοδα (κάτι που πρέπει να κάνει έτσι κι αλλιώς υπό το Μνημόνιο Νο.2) και η ΕΕ θα τρέχει και δεν θα φτάνει να καταλαγιάσει τον μεγάλο αναβρασμό που θα επικρατεί στις αγορές καθώς οι μαύρες τρύπες των τραπεζών θα έχουν μεγαλώσει κι άλλο και τα CDS θα έχουν πυροδοτηθεί ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση πολλών μεγατόνων.
Κάπου εκεί η Ευρώπη θα κληθεί να αποφασίσει αν θέλει να σώσει το ευρώ ή όχι, κι αν ναι με ποιόν τρόπο. Αν όχι, γυρνάμε όλοι στα εθνικά μας νομίσματα ή δημιουργούνται και κάποια περιφερειακά (π.χ. ζώνη του μάρκου, λατινική ένωση, συν κάποια σκόρπια νομίσματα όπως δραχμή, ιρλανδικό πουντ κλπ). Αν ναι, η λύση που θα δοθεί δεν μπορεί να βασίζεται απλά στις περικοπές, στα δάνεια και στην τιμωρία. Θα ενέχει, θέλοντας και μη, τα τρία βασικά συστατικά που λείπουν στην σημερινή ευρωζώνη: Ενοποίηση τραπεζικών συστημάτων, ενοποίηση μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους και, βεβαίως, μια κοινή επενδυτική πολιτική που θα ανακυκλώνει περί το 10% των πλεονασμάτων υπό την μορφή παραγωγικών επενδύσεων στην περιφέρεια (ίσως χωρίς την εμπλοκή των εθνικών κυβερνήσεων – κάτι που θα ήταν ευχής έργον).
Συμπέρασμα
Τι θα συμβεί λοιπόν όταν αποδειχθεί περίτρανα η αποτυχία της σύμβασης που οι βουλευτές μας καλούνται να αποδεχθούν την Κυριακή; Από τα τρία σενάρια που μπορεί να σκεφτεί κανείς (βλ. πιο πάνω), το πρώτο είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το δεύτερο θα προκύψει μόνο σε περίπτωση άλλης μιας πολιτικής αστοχίας της γερμανικής ελίτ. [Άρα, λαμβάνοντας υπ’ όψη μας το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ πιθανόν να … προκύψει.] Το τρίτο είναι το καλύτερο από τα τρία.
Ποιο από τα δύο αυτά σενάρια (το 2ο ή το 3ο;) είναι πιθανότερο; Θα θέλαμε το 3ο. Αλλά, όσον αφορά την βέλτιστη απόφαση στην ψηφοφορία της Κυριακής, είτε προκύψει το 2ο είτε το 3ο, ένα «ναι» στο Μνημόνιο Νο.2 θα έχει αποδυναμώσει την Ελλάδα στην πιο δύσκολή στιγμή – την στιγμή που η αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 γίνει φανερή.
Όπως είδαμε, στην περίπτωση που δεσμευτούμε στο Μνημόνιο Νο.2 και προκύψει το Σενάριο 2, ουσιαστικά θα έχουμε χρεώσει το κράτος μας με πολλά δις ώστε να εξαγοράσει η Γερμανία χρόνο για να μας εξοβελίσει από το ευρώ όταν οι ηγέτες της κρίνουν ότι τους συμφέρει - κι όταν η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη περισσότερο από σήμερα. Αν είναι να μας εκπαραθυρώσουν, γιατί φίλες και φίλοι να χρεωθούμε σήμερα τόσα δις ευρώ; Γιατί να μετατρέψουμε το 35% του δημόσιου χρέους μας στους ιδιώτες σε ομόλογα του αγγλικού δικαίου; Γιατί να αποδεχθούμε περικοπές που καταστρέφουν ό,τι έχει μείνει από τον παραγωγικό μας ιστό και που είναι τριπλάσιες από αυτές που αρκούν για να ζει το κράτος από τα φορολογικά του έσοδα (εφόσον αναβάλει μέχρι νεοτέρας τις αποπληρωμές των δανείων του);
Κι αν τελικά δεν μας δείξουν την πόρτα του ευρώ (κάτι που θεωρώ ότι τελικά δεν θα κάνουν), και η «προαναγγελθείσα» αποτυχία του Μνημονίου Νο.2 τους αναγκάσει να μας επιτρέψουν την στάση πληρωμών εντός της ευρωζώνης, γιατί να μην την κάνουμε τώρα, πριν δεσμευτούμε με το Μνημόνιο Νο.2;
Επίλογος
Το επόμενο εικοσιτετράωρο οι τριακόσιοι της Βουλής θα κληθούν να πάρουν την τελευταία σημαντική απόφαση του πολιτικού τους βίου. Τους την παρουσιάζουν ως μονόδρομο. Ναι, μονόδρομος είναι. Ένας μονόδρομος που θα στερήσει και σε αυτούς, αλλά και σε μια ολόκληρη γενιά, το δικαίωμα να αποφασίζουν. Το Μνημόνιο Νο.2, που τους λένε να ψηφίσουν για να σωθεί η χώρα, θα αποτύχει. Όπως απέτυχε και το προηγούμενο. Το μόνο που θα πετύχει είναι να δημιουργήσει μια Ελλάδα που από τούδε και στο εξής, στερείται το δικαίωμα να επιλέγει.
Την Κυριακή, πριν φύγουν από το σπίτι τους για τη Βουλή, ας κάτσουν μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου τους ακίνητοι. Για πέντε, δέκα λεπτά ας στηθούν μπροστά στο είδωλό τους. Να κοιτάξουν βαθειά μέσα στα ίδια τους τα μάτια. Να στοχαστούν μπροστά στην αντανάκλασή τους. Και να σκεφτούν κάτι πολύ, πολύ απλό: Ό,τι και να κάνει η κα Μέρκελ, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η χώρα μας, η γενιά που έρχεται, θα είναι λιγότερο αδύναμη αν εκείνοι απλά προσέλθουν στο Κοινοβούλιο και πούνε όχι στο Μνημόνιο Νο.2. Έτσι απλά. Και μετά ας φύγουν από την μπρος πόρτα, διαχεόμενοι μέσα στην κοινωνία που τόσο καιρό πληγώνουν κι η οποία όμως έχει την δύναμη να τους συγχωρήσει. Αρκεί να πουν το «όχι» σε μια δανειακή συμφωνία-τέρας που είναι καταδικασμένη στην αποτυχία.
Από ....... protagon
Δημοτικό Συμβούλιο την Τετάρτη 15-2-2012 στο Δήμο Μώλου-Αγ.Κωνσταντίνου
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στα Καμένα Βούρλα, στις 15-2-2012 ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.00 , για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης.
1. Έγκριση πρακτικών προηγούμενης συνεδρίασης.
2. Διαγραφή κυβικών ύδρευσης εκ παραδρομής καταλογισθέντων (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου).
3. Διαγραφή χρέωσης τελών Τ.Α.Π. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
4. Επιστροφή χρημάτων εκ παραδρομής εισπραχθέντων. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
5. Διακοπή παροχών ύδρευσης σε οφειλέτες του δήμου. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
6. Λήψη απόφασης επί αίτησης του κυρίου Δημητρίου Ντελή του Ευαγγέλου. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
7. Λήψη απόφασης επί αίτησης της κυρίας Δήμητρας Μπαρμπούνη του Θωμά. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
8. Λήψη απόφασης για τον τρόπο εκτέλεσης του έργου «Ψηφιακή δημοκρατία στις υπηρεσίες του Καλλικράτειου δήμου Μώλου – Αγ. Κωνσταντίνου, μέσω έξυπνων μηχανισμών επικοινωνίας με τους πολίτες», του Ε.Π «Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα – Ήπειρος». (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
9. Έγκριση χορήγησης παράτασης προθεσμίας περαίωσης του έργου «Διάνοιξη Δυτικού τμήματος περιφερειακού δρόμου οικισμού Λογγού, πρώην δήμου Αγ. Κωνσταντίνου.(Εισηγητής: Φλωράκης Αθανάσιος, Αντιδήμαρχος)
10. Έγκριση πρωτοκόλλου προσωρινής παραλαβής του έργου «Κατασκευή ταφικού τμήματος του νέου νεκροταφείου Αγ. Κωνσταντίνου», πρώην δήμου Αγ. Κωνσταντίνου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
11. Έγκριση πρωτοκόλλου οριστικής παραλαβής του έργου «Ασφαλτοστρώσεις τσιμεντοστρώσεις δημοτικών οδών δήμου Μώλου», πρώην δήμου Μώλου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
12. Έγκριση 2ου Α.Π.Ε. του έργου «Αντικατάσταση χλοοτάπητα γηπέδου», πρώην δήμου Α. Κωνσταντίνου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
13. Έγκριση 1ου Α.Π.Ε. και 1ου Π.Κ.Τ.Μ.Ν.Ε. του έργου «Ασφαλτόστρωση δρόμων Αγ. Κωνσταντίνου», πρώην δήμου Αγ. Κωνσταντίνου. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος).
14. Εκμίσθωση δημοτικού αναψυκτηρίου Δημοτικής Κοινότητας Καλλιδρόμου του δήμου Μώλου – Αγ. Κωνσταντίνου.
15. Αξιοποίηση της νέας γεώτρησης, στη θέση «Ξυλικιώτικα» της Τοπικής Κοινότητας Κόμνηνας. ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
16. Έλεγχος ενστάσεων κατά της υπ’ αριθμ. 11/179/2011 απόφασης του δημοτικού συμβουλίου και λήψη σχετικής απόφασης. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
17. Aποδοχή των γραμμών οριοθέτησης των χειμάρρων «Προφήτης Ηλίας» και «Τρανό Ρέμα», στα πλαίσια επέκτασης του σχεδίου πόλης Καμένων Βούρλων. (Εισηγητής: Ευάγγελος Μπεζάτης, Δημοτικός Σύμβουλος)
18. Έγκριση σύναψης προγραμματικής σύμβασης για την καταπολέμησης των κουνουπιών στο Νομό Φθιώτιδας το τρέχον έτος. .(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
19. Έγκριση πρόσληψης προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, για την αντιμετώπιση κατεπειγουσών ή πρόσκαιρων αναγκών (άρθρο 206 του Ν.3584/2007). .(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
20. Έγκριση πρόσληψης προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, για την αντιμετώπιση αναγκών ανταποδοτικού χαρακτήρα( άρθρο 21 του Ν. 2190/1994). .(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
21. Aκύρωση ανεξόφλητων χρηματικών ενταλμάτων οικονομικού έτους 2011.(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
22. Ακύρωση ανεξόφλητων παραστατικών προηγούμενων ετών(2004-2011). .(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
23. Ανακλητική απόφαση ανάληψης υποχρεώσεων, που δεν πραγματοποιήθηκαν εντός του οικονομικού έτους 2011. .(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
24. Έγκριση έκδοσης χρηματικών ενταλμάτων προπληρωμής, οικονομικού έτους 2012. .(Εισηγητής: Κων/νος Πετρόπουλος, Δημοτικός υπάλληλος)
25. Έγκριση προμήθειας καυσίμων με τη διαδικασία της απ’ ευθείας ανάθεσης, για την περίοδο μέχρι 31-3-2012, σύμφωνα με τις διατάξεις 1. Του άρθρου 3 παρ.3 περ.4 του Ε.Κ.Π.Ο.Τ.Α 2. Του άρθρου 3 παρ.20 περ. ε του Ν. 1797/88 και. 3. Του άρθρου 2 παρ.13 περ.V του Ν.2216/95. (Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
26. Έγκριση διάθεσης πίστωσης για τις αποκριάτικες εκδηλώσεις. (Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
27. Έγκριση διάθεσης πίστωσης για την αιμοδοσία δημοτικής Ενότητας Μώλου.(Εισηγητής: Ευάγγελος Τετριμίδας, Δήμαρχος)
28. Κατάργηση του αναπτυξιακού Συνδέσμου 4ης γεωγραφικής ενότητας Νομού Φθιώτιδας και αποδοχή πολυμηχανήματος. .(Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
29. Ορισμός δημοτικών συμβούλων για την συγκρότησης της επιτροπής παραλαβής έργων τρέχοντος έτους, μέχρι 5.869,40 χωρίς Φ.Π.Α(άρθρο 15 του Π.Δ 171/87). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
30. Ορισμός δημοτικού συμβούλου για την επιτροπή παραλαβής έργων τρέχοντος έτους, πλέον των 5.869,40 € χωρίς Φ.Π.Α.(άρθρο 16 του Π.Δ. 171/1987). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
31. Ορισμός δημοτικών συμβούλων, για τον έλεγχο στοιχείων 1. Απόδοσης τελών παρεπιδημούντων και 2. Απόδοσης τελών επί των ακαθαρίστων εσόδων κέντρων διασκέδασης, εστιατορίων κ.λ.π. τρέχοντος έτους(άρθρα 53,54, του Ν. 1416/1984 και ΚΥΑ 5214/24-1-1985 των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Εσωτερικών). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
32. Ορισμός δημοτικού συμβούλου, ως μέλους της επιτροπής του άρθρου 1 παρ.1 του Π.Δ 23/2000 και του άρθρου 35 του Γενικού Κανονισμού Λιμένα(ΦΕΚ 444 Β’ 1999), τρέχοντος έτους. ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
33. Συγκρότηση επιτροπής για την σφράγιση καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, τρέχοντος έτους(άρθρο 80 παρ.7 του Ν.3463/2006). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
34. Συγκρότηση επιτροπής διενέργειας διαγωνισμών, αξιολόγησης αποτελεσμάτων των διαγωνισμών(αποσφράγιση και αξιολόγηση προσφορών) και απ’ ευθείας ανάθεσης προμηθειών τρέχοντος έτους(άρθρο 46 του Ε.Κ.Π.Ο.Τ.Α.). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
35. Συγκρότηση επιτροπής συμβιβασμού φορολογικών διαφορών τρέχοντος έτους (άρθρο 7 παρ.8 του Ν.2307/1995). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
36. Ορισμός δημοτικού συμβούλου, ως μέλους της επιτροπής τρέχοντος έτους για την παραλαβή υπηρεσιών(βεβαίωσης καλής εκτέλεσης), πλέον του ποσού των 2.934,70 χωρίς Φ.Π.Α.(άρθρο 63 του Π.Δ 28/80). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
37. Συγκρότηση επιτροπής τρέχοντος έτους, για την παραλαβή υπηρεσιών(βεβαίωσης καλής εκτέλεσης), μέχρι του ποσού των 2.934,70 χωρίς Φ.Π.Α(άρθρο 64 παρ.14 του Π.Δ 28/80). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
38. Ορισμός δημοτικών υπαλλήλων ως μελών της επιτροπής κατάρτισης του μητρώου αρρένων τρέχοντος έτους(άρθρο 18 του Ν. 2119/1993). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
39. Oρισμός δημοτικών συμβούλων, ως μελών της επιτροπής τρέχοντος έτους, για τον καθορισμό του τιμήματος εκποίησης ακινήτων πραγμάτων του δήμου(άρθρο 199 παρ.1 και άρθρο 186 παρ.5 του Ν.3463/2006). ( Εισηγητής: Καραμαζιώτης Νικόλαος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου)
Ξεσηκωθείτε!!!
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Σε λαϊκό ξεσηκωμό καλούν την Κυριακή τους Έλληνες ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης... εναντίον των μέτρων που επιβάλει η τρόικα, μέσω της κυβέρνησης Παπαδήμου με το δεύτερο Μνημόνιο και θα επιστρέψουν τη χώρα στη δεκαετία του '50, με σύνθημα
"Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα".
Eκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής της Ενιαίας Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης (Ε.ΛΑ.Δ.Α.) ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης έκαναν την παρακάτω δήλωση:
«Τις ώρες αυτές που η κυβέρνηση Παπαδήμου και τα κόμματα που τη στηρίζουν, συμφωνούν στην εφαρμογή των ολέθριων σχεδίων της τρόικας και οδηγούν τη χώρα στην παρακμή και το λαό στη δυστυχία και την εξαθλίωση, μόνο μια απάντηση υπάρχει: Γενικός ξεσηκωμός!
Καλούμε εκ μέρους της « Ε.ΛΑ.Δ.Α.» τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να αντισταθούν, να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν τα σχέδιά τους. Να πάρουν μέρος στις διαδηλώσεις που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα.
Καλούμε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες να πλημμυρίσουν σήμερα το απόγευμα σε μια μεγάλη ενιαία διαδήλωση το κέντρο της πρωτεύουσας από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα.
Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα».
Σε νεότερη ανακοίνωσή τους οι Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος αναφέρουν:
Σε λαϊκό ξεσηκωμό καλούν την Κυριακή τους Έλληνες ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης... εναντίον των μέτρων που επιβάλει η τρόικα, μέσω της κυβέρνησης Παπαδήμου με το δεύτερο Μνημόνιο και θα επιστρέψουν τη χώρα στη δεκαετία του '50, με σύνθημα
"Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα".
Eκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής της Ενιαίας Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης (Ε.ΛΑ.Δ.Α.) ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης έκαναν την παρακάτω δήλωση:
«Τις ώρες αυτές που η κυβέρνηση Παπαδήμου και τα κόμματα που τη στηρίζουν, συμφωνούν στην εφαρμογή των ολέθριων σχεδίων της τρόικας και οδηγούν τη χώρα στην παρακμή και το λαό στη δυστυχία και την εξαθλίωση, μόνο μια απάντηση υπάρχει: Γενικός ξεσηκωμός!
Καλούμε εκ μέρους της « Ε.ΛΑ.Δ.Α.» τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να αντισταθούν, να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν τα σχέδιά τους. Να πάρουν μέρος στις διαδηλώσεις που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα.
Καλούμε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες να πλημμυρίσουν σήμερα το απόγευμα σε μια μεγάλη ενιαία διαδήλωση το κέντρο της πρωτεύουσας από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα.
Τώρα είναι η ώρα για Αντίσταση κι Αγώνα».
Σε νεότερη ανακοίνωσή τους οι Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος αναφέρουν:
«Σας καλούμε στο Σύνταγμα την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου. Όλοι, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, να μαζευτούμε έξω από τη Βουλή για να απαιτήσουμε να μην υπογραφεί η θανατική καταδίκη της πατρίδας μας, που είναι η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης. Όλοι μαζί, μαζί με μας, την Κυριακή στο Σύνταγμα, να σταματήσουμε την προδοσία».
Από .... epikaira
Πανό στην Ακρόπολη ανάρτησε το ΚΚΕ
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Δύο πανό στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης ανήρτησαν το πρωί του Σαββάτου μέλη του ΚΚΕ με σύνθημα «Κάτω η δικτατορία των μονοπωλίων της ΕΕ» γραμμένο και στα αγγλικά.
Γύρω στις 8 το πρωί περίπου 50 άτομα, μέλη του ΚΚΕ, πήδηξαν τα κάγκελα και μπήκαν στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, όπου και ανήρτησαν τα δύο πανό.Από ..... tvxs
Πρόταση μομφής ετοιμάζουν Αριστερά-Καμμένος-Κουρουμπλής
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου ετοιμάζουν, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του parapolitika.gr, βουλευτές που συγκροτούν το αντιμνημονιακό μέτωπο εντός του Κοινοβουλίου.
Αυτή την ώρα βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία συλλογής υπογραφών, που στόχο έχει τη συγκέντρωση του απαιτούμενου αριθμού των βουλευτών προκειμένου να κατατεθεί η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές στα Παραπολιτικά, οι εμπνευστές της ιδέας βρίσκονται πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου τους.
Στην περίπτωση που κατατεθεί πρόταση μομφής τότε, αυτομάτως, αναβάλλεται η προγραμματισμένη ψηφοφορία.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες.
Από ....... parapolitika
Ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις ικανές να μπλοκάρουν και την ψηφοφορία της Κυριακής
Πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου ετοιμάζουν, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του parapolitika.gr, βουλευτές που συγκροτούν το αντιμνημονιακό μέτωπο εντός του Κοινοβουλίου.
Αυτή την ώρα βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία συλλογής υπογραφών, που στόχο έχει τη συγκέντρωση του απαιτούμενου αριθμού των βουλευτών προκειμένου να κατατεθεί η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές στα Παραπολιτικά, οι εμπνευστές της ιδέας βρίσκονται πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου τους.
Στην περίπτωση που κατατεθεί πρόταση μομφής τότε, αυτομάτως, αναβάλλεται η προγραμματισμένη ψηφοφορία.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες.
Από ....... parapolitika
Αφού μας έσωσαν για μία ακόμη φορά, ήρθε η ώρα να φροντίσουν και για τη δική τους διάσωση
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Συγκεντρώθηκαν οι ακατάλληλοι και συμφώνησαν πως πρέπει να παραδώσουν την χώρα στους κατάλληλους. Αλλά σε ξένους και όχι σε Έλληνες κατάλληλους. Η ασθένεια της χώρας αρχικά κρίθηκε πολύ σοβαρή, στη συνέχεια διασωληνώθηκε από τους ακατάλληλους και τώρα αποδέχονται οι αποτυχημένοι πως πρέπει να γίνει απόλυτη αφαίμαξη…! Για το καλό της χώρας, η χώρα πρέπει να παυθεί και από πειραματόζωο να γίνει νεκρός σωρός, τα κομμάτια του οποίου θα διαμοιρασθούν για να πλουτίσουν οι «ενδιαφερόμενοι»… Η απόφαση των ακατάλληλων στο να αποφασίζουν, ήταν κοινή. Αργός θάνατος, με δόσεις, έτσι ώστε το θύμα να μην καταλάβει τι του συμβαίνει...
Ο «πολλά υποσχόμενος» Αντώνης Σαμαράς τα αποδέχτηκε όλα και έμεινε στο να συζητά για τις… συντάξεις. Φυσικά, ο Αντωνάκης δεν είναι –και δεν θα μπορούσε να είναι- μόνος του στο κάδρο των προθύμων Τσολάκογλου του σήμερα.
Κατά πόδας βρίσκεται ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο μεγάλος πατριώτης που είτε ζαλίστηκε από τις τούμπες του, είτε κατάλαβε πως η ημέρα πληρωμής δεν είναι υποχρεωτικό να περιλαμβάνει και τον ίδιο, αφού ένας λαός ηλιθίων αναμένει σιωπηλά τον λογαριασμό που άλλοι έκαναν γι αυτόν…
Ο παραδόξως απών είναι ο ΓΑΠ, το παιδί της μαμάς και η κατάρα του μπαμπά… ο λακές του Σόρος και των άλλων παιδιών των funds. Ο Γιώργος ο Παπανδρέου, προσπαθώντας να διαφύγει των προσωπικών και τεραστίων ευθυνών του, τηρεί σιγή ιχθύος, αφού γνωρίζει πως πλησιάζει η ημέρα πληρωμής… μόνο που εκείνη την ημέρα ή θα πέσουν οι προμήθειες ή θα πέσει το κεφάλι του (κυριολεκτικά).
Για τον Λουκά τον Παπαδήμο, δεν γίνεται -φυσικά- λόγος, αφού ο άνθρωπος είναι τραπεζοϋπάλληλος των αφεντικών του, τα οποία αφεντικά ΔΕΝ είναι ο Ελληνικός λαός. Είναι ο άνθρωπος που φώναξαν για να τελειώσει την «βρωμο-δουλειά», ως σκληρό μέρος του συστήματος που είναι.
Όλους αυτούς, λοιπόν, ποσώς τους ενδιαφέρει τι θα γίνει με την χώρα, τι θα γίνει με τους κατοίκους της, τι θα γίνει αύριο. Οι ίδιοι έχουν (ή έτσι τους έχουν κάνει να πιστεύουν) εξασφαλισμένο το αύριό τους, εντός ή εκτός Ελλάδας.
Το ότι συμφώνησαν στην κατοχή και καταστροφή της χώρας, είναι ένα γεγονός που έγινε για το καλό μας και το οποίο προφανώς το δέχονται με κατεβασμένα τα κεφάλια, με σκληρή ψυχρή καρδιά και με γεμάτες τσέπες.
Το ότι θα πεθαίνει ο κόσμος χωρίς νοσοκομεία, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου.
Το ότι θα πεθαίνουν οι γέροι επειδή θα παίρνουν φάρμακα ιμιτασιόν ή δεν θα έχουν χρήματα να πάρουν φάρμακα, δεν τους νοιάζει φυσικά.
Το ότι οι άνεργοι δεν θα έχουν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες των οικογενειών τους, ακόμη και της τροφής, δεν δείχνει να προβληματίζει ούτε στο ελάχιστο τον Αντωνάκη, τον Γιωργάκη και τον Γιώργαρο (τον λαοπρόβλητο υπερπατριώτη που έκανε την πατρίδα εμπόρευμα και την μοσχοπούλησε).
Το ότι η χώρα μεταβάλλεται με ραγδαίους ρυθμούς –και με δική τους συναίνεση, για να μην ξεχνιόμαστε- σε μία ακόμη Βουλγαρία ή Ρουμανία, είναι πιθανότατα μία παράπλευρη απώλεια.
Το ότι ανεβαίνει εντυπωσιακά πλέον η πιθανότητα εγκατάλειψης της Ελλάδας από τους Έλληνες κατοίκους, οι οποίοι και θα επιδιώξουν ένα καλύτερο αύριο σε μία άλλη χώρα, αφού εάν πλένουν πιάτα θα έχουν καλύτερο μισθό και κατά πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής… είναι ένα γεγονός που αφήνει παγερά αδιάφορο τον φερόμενο ως πρωθυπουργό του αύριο…
Γι αυτούς τους λόγους και άλλους πολλούς –ων ούκ έστι αριθμός- νομίζω πως τελικά, αφού μας διέσωσαν αυτοί οι πατριδοκαπηλευτές, ήρθε η ώρα να προχωρήσουν ή να αρχίσουν να σκέφτονται πολύ σοβαρά και την δική τους διάσωση. Επειδή, όμως η ζωή δεν είναι κινηματογραφική ταινία του Χόλιγουντ, κάτι μου λέει πως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ επιχείρηση διάσωσης των καλών, των πειθήνιων και σκληρών στρατιωτών του νεοταξισμού. Και εκείνη η ημέρα θα είναι ημέρα "pay day" προς τον λαό...
Συγκεντρώθηκαν οι ακατάλληλοι και συμφώνησαν πως πρέπει να παραδώσουν την χώρα στους κατάλληλους. Αλλά σε ξένους και όχι σε Έλληνες κατάλληλους. Η ασθένεια της χώρας αρχικά κρίθηκε πολύ σοβαρή, στη συνέχεια διασωληνώθηκε από τους ακατάλληλους και τώρα αποδέχονται οι αποτυχημένοι πως πρέπει να γίνει απόλυτη αφαίμαξη…! Για το καλό της χώρας, η χώρα πρέπει να παυθεί και από πειραματόζωο να γίνει νεκρός σωρός, τα κομμάτια του οποίου θα διαμοιρασθούν για να πλουτίσουν οι «ενδιαφερόμενοι»… Η απόφαση των ακατάλληλων στο να αποφασίζουν, ήταν κοινή. Αργός θάνατος, με δόσεις, έτσι ώστε το θύμα να μην καταλάβει τι του συμβαίνει...
Ο «πολλά υποσχόμενος» Αντώνης Σαμαράς τα αποδέχτηκε όλα και έμεινε στο να συζητά για τις… συντάξεις. Φυσικά, ο Αντωνάκης δεν είναι –και δεν θα μπορούσε να είναι- μόνος του στο κάδρο των προθύμων Τσολάκογλου του σήμερα.
Κατά πόδας βρίσκεται ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο μεγάλος πατριώτης που είτε ζαλίστηκε από τις τούμπες του, είτε κατάλαβε πως η ημέρα πληρωμής δεν είναι υποχρεωτικό να περιλαμβάνει και τον ίδιο, αφού ένας λαός ηλιθίων αναμένει σιωπηλά τον λογαριασμό που άλλοι έκαναν γι αυτόν…
Ο παραδόξως απών είναι ο ΓΑΠ, το παιδί της μαμάς και η κατάρα του μπαμπά… ο λακές του Σόρος και των άλλων παιδιών των funds. Ο Γιώργος ο Παπανδρέου, προσπαθώντας να διαφύγει των προσωπικών και τεραστίων ευθυνών του, τηρεί σιγή ιχθύος, αφού γνωρίζει πως πλησιάζει η ημέρα πληρωμής… μόνο που εκείνη την ημέρα ή θα πέσουν οι προμήθειες ή θα πέσει το κεφάλι του (κυριολεκτικά).
Για τον Λουκά τον Παπαδήμο, δεν γίνεται -φυσικά- λόγος, αφού ο άνθρωπος είναι τραπεζοϋπάλληλος των αφεντικών του, τα οποία αφεντικά ΔΕΝ είναι ο Ελληνικός λαός. Είναι ο άνθρωπος που φώναξαν για να τελειώσει την «βρωμο-δουλειά», ως σκληρό μέρος του συστήματος που είναι.
Όλους αυτούς, λοιπόν, ποσώς τους ενδιαφέρει τι θα γίνει με την χώρα, τι θα γίνει με τους κατοίκους της, τι θα γίνει αύριο. Οι ίδιοι έχουν (ή έτσι τους έχουν κάνει να πιστεύουν) εξασφαλισμένο το αύριό τους, εντός ή εκτός Ελλάδας.
Το ότι συμφώνησαν στην κατοχή και καταστροφή της χώρας, είναι ένα γεγονός που έγινε για το καλό μας και το οποίο προφανώς το δέχονται με κατεβασμένα τα κεφάλια, με σκληρή ψυχρή καρδιά και με γεμάτες τσέπες.
Το ότι θα πεθαίνει ο κόσμος χωρίς νοσοκομεία, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου.
Το ότι θα πεθαίνουν οι γέροι επειδή θα παίρνουν φάρμακα ιμιτασιόν ή δεν θα έχουν χρήματα να πάρουν φάρμακα, δεν τους νοιάζει φυσικά.
Το ότι οι άνεργοι δεν θα έχουν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες των οικογενειών τους, ακόμη και της τροφής, δεν δείχνει να προβληματίζει ούτε στο ελάχιστο τον Αντωνάκη, τον Γιωργάκη και τον Γιώργαρο (τον λαοπρόβλητο υπερπατριώτη που έκανε την πατρίδα εμπόρευμα και την μοσχοπούλησε).
Το ότι η χώρα μεταβάλλεται με ραγδαίους ρυθμούς –και με δική τους συναίνεση, για να μην ξεχνιόμαστε- σε μία ακόμη Βουλγαρία ή Ρουμανία, είναι πιθανότατα μία παράπλευρη απώλεια.
Το ότι ανεβαίνει εντυπωσιακά πλέον η πιθανότητα εγκατάλειψης της Ελλάδας από τους Έλληνες κατοίκους, οι οποίοι και θα επιδιώξουν ένα καλύτερο αύριο σε μία άλλη χώρα, αφού εάν πλένουν πιάτα θα έχουν καλύτερο μισθό και κατά πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής… είναι ένα γεγονός που αφήνει παγερά αδιάφορο τον φερόμενο ως πρωθυπουργό του αύριο…
Γι αυτούς τους λόγους και άλλους πολλούς –ων ούκ έστι αριθμός- νομίζω πως τελικά, αφού μας διέσωσαν αυτοί οι πατριδοκαπηλευτές, ήρθε η ώρα να προχωρήσουν ή να αρχίσουν να σκέφτονται πολύ σοβαρά και την δική τους διάσωση. Επειδή, όμως η ζωή δεν είναι κινηματογραφική ταινία του Χόλιγουντ, κάτι μου λέει πως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ επιχείρηση διάσωσης των καλών, των πειθήνιων και σκληρών στρατιωτών του νεοταξισμού. Και εκείνη η ημέρα θα είναι ημέρα "pay day" προς τον λαό...
Ο "αντι-Μνημονιακός" Αντώνης Κομανέτσης βάζει θέμα κομματικής πειθαρχίας και απαιτεί να υπερψηφισθούν τα νέα μέτρα από τα γαλάζια στρατιωτάκια!
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Φοβερό!
Ο μαιμού αντι-Μνημονιακός Αντώνης Σαμαράς Κομανέτσης που μιλούσε διαρκώς για επαναδιαπραγμάτευση φτάνει στο σημείο να βάζει θέμα κομματικής πειθαρχίας για την υπερψήφιση του Μνημονίου!
Που κατάντησε ο Σαμαράς!
Όχι, δεν πρόκειται για κατάντια. Αυτός είναι ο Σαμαράς.
Μια παλαιοκομματική μετριότητα, ικανός μόνο για τα μικρά, τα θνησιγενή, τα διαπλεκόμενα και τα ασήμαντα.
Ικανός για αυτοκαταστροφικές πρωτοβουλίες τύπου Πολιτική Άνοιξη.
Μιλάμε ότι ο τύπος δεν παίζεται.
Και το χειρότερο: Οι σύμβουλοί, οι αυλικοί του, είναι για τα μπάζα.
Το φαινόμενο Σαμαρά και οι εντυπωσιακές κωλοτούμπες του απειλούν να επισκιάσουν ακόμη κι αυτόν τον πρωταθλητή του είδους Γιώργο Καρατζαφέρη.
Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012
'Εμποροι Λαμίας προς βουλευτές Φθιώτιδας:"Είσαστε προδότες μην γίνετε και εγκληματίες" .. VIDEO
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Σε μία επιστολή - καταπέλτη ο εμπορικός σύλλογος Λαμίας βάζει προ των ευθυνών τους, τους 5 βουλευτές της Φθιώτιδας και τους προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν τα νέα σκληρά, απαράδεκτα και άκρως αντιλαικά, οικονομικά μέτρα, που καταστρέφουν το ελληνικό νοικοκυριό,
"Διαλέξτε, σκεφτείτε και ψηφίστε αλλά να ξέρετε ότι η μέχρι σήμερα αδιαφορία, ή άγνοια σας, ήταν προδοσία ενώ από δω και στο εξής θα είναι έγκλημα" τονίζουν σε επιστολή τους προς τους βουλευτές της Φθιώτιδας, οι έμποροι της Λαμίας, με σκληρή ανακοίνωσή τους, που τους καλούν να μην ψηφίσουν το νέο μνημόνιο.
Σε μία επιστολή - καταπέλτη ο εμπορικός σύλλογος Λαμίας βάζει προ των ευθυνών τους, τους 5 βουλευτές της Φθιώτιδας και τους προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν τα νέα σκληρά, απαράδεκτα και άκρως αντιλαικά, οικονομικά μέτρα, που καταστρέφουν το ελληνικό νοικοκυριό,
την Ελληνική επιχείρηση και το Ελληνικό εμπόριο. O πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Λαμίας μίλησε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star κεντρικής Ελλάδας για τους λόγους που ο ίδιος και οι συνάδελφοί του, συνέταξαν μια τόσο σκληρή επιστολή
Δείτε το video
Oχι αλλο σώσιμο
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Άκουσα σήμερα το πρωί το Βενιζέλο να δηλώνει φεύγοντας για τη συνεδρίαση στο Εurogroup ότι «από τη σημερινή μέρα εξαρτάται η δανειακή επιβίωση της χώρας», με έντονα δραματικό αλλά και εκφοβιστικό τρόπο, ανάλογο με εκείνον που εξαπολύει κατά καιρούς η Μέρκελ και το σινάφι της εναντίον μας. Αναρωτήθηκα προς στιγμή ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος και με ποιανού το μέρος είναι. Συνεδριάζει με τους ομοίους του που βρίσκονται στις ανώτατες θέσεις, μήνες τώρα, για τους Έλληνες, για το συμφέρον της δικής μου χώρας; Για τη χώρα που τους εξέθρεψε, τους σπούδασε από τα δημόσια ταμεία της, τους χειροκρότησε και τέλος τους ψήφισε και επένδυσε πάνω τους όλες τις ελπίδες και τα όνειρα τους; Ή για το συμφέρον της δικής τους Ευρώπης, του Γιούγκερ, του Ολιν Ρεν της Μέρκελ και Σαρκοζί, που παίζουν τα πολιτικά τους παιχνίδια και τα οικονομικά τους συμφέροντα πάνω στη δυστυχία εκατομμυρίων άλλων, που μας απειλούν, που καταλύουν τα εργασιακά μας δικαιώματα, το κράτος πρόνοιας και σε λίγο το κράτος δικαίου μιας ολόκληρης χώρας (αφού το επόμενο βήμα τους θα είναι να αποδυναμώσουν ακόμα και το Σύνταγμα της).
Και έντρομη αναλογίστηκα ότι ο μόνος στόχος, το μόνο όνειρο των δικών μας αντιπροσώπων είναι να συνεχίσουν ακόμα και σήμερα, την ύστατη στιγμή, την πολιτική πάνω στην οποία στήριξαν όλο το πολιτικό τους οικοδόμημα δεκαετίες τώρα. Στα δανεικά. Που τους εξασφάλισαν με πολύ εύκολο τρόπο την πολιτική τους νομιμοποίηση, χάρη στις πρακτικές της δωροδοκίας, της μίζας και της λαμογιάς. Και θέλουν να συνεχίσει η Ελλάδα να στηρίζεται πάνω στα ίδια δεκανίκια, στα δανεικά και έχει ο θεός... Δώστε λίγο παντεσπάνι στο λαό να το βουλώσει για τις ανομίες μας, σάμπως δικό μας είναι; έλεγαν.
Ποιος όμως τους είπε ότι το μόνο όνειρο μου και πολλών άλλων είναι να εξασφαλίσω κι άλλα χρήματα, δανεικά; Αυτά που τώρα όμως θα μας πάρουν όχι το παντεσπάνι, αλλά το ψωμί και θα το αντικαταστήσουν με ξεροκόμματο. Πώς νομίζουν ότι θα εθελοδουλήσω όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά και για τα παιδιά μου, για να συνεχίσουν να μου στερούν όχι το ξεροκόμματο αλλά την ίδια την ελευθερία μου; Να ξεχάσω εκείνη την Ελλάδα που χρόνια τώρα με πιπίλιζε για τα ανδραγαθήματα της στην Ιστορία, για εκείνους τους ωραίους Έλληνες που αγωνίστηκαν για να μη λεηλατηθεί η χώρα τους;
Θέλω να συνεχίσω να έχω όνειρα και μια μόνο ελπίδα, να δω το μέλλον των παιδιών μου να γίνει καλύτερο από το δικό μου έντρομο παρόν. Να έχουν το δικαίωμα να οραματίζονται, να ελπίζουν και τέλος να παλεύουν για τους στόχους που βάζουν και όχι να παλεύουν για τα αυτoνόητα: την ελευθερία τους, τη δικαιοσύνη και την ισότητα. Αυτές οι μάχες δόθηκαν πριν 200 χρόνια. Τέλος. Εθελοτυφλούν αν νομίζουν ότι η μάχη δίνεται για τα 300 εκ ευρώ των συντάξεων. Είσαι μικρόνοος, ανεύθυνος, και τέλος δειλός αν νομίζεις ότι δίνεις μάχη για 300 εκ ευρώ και για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Στη μάχη τα παίζει κανείς όλα για όλα, ειδικά όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις παρά μόνο την αξιοπρέπεια σου. Σε μια χρεοκοπημένη χώρα που της έχεις στερήσει το όνειρο και της πετάς ξεροκόμματα δεν μπορείς να λες ότι δίνεις μάχη ακόμα, από την πολυθρόνα του πολιτικού γραφείου σου.
Οι μάχες δίνονται εκεί έξω, πάνω στο πεδίο των διαπραγματεύσεων, αντιμέτωπος με τους κάθε λογής εκβιαστές και όχι σε συσκέψεις με τους «συναγωνιστές» σου. Καλύτερα να πας και να καείς στον πόλεμο αλλά να βάλεις φωτιά και τους άλλους παρά να γυρίσεις με τα σώβρακα κατεβασμένα και εξευτελισμένος παραδίνοντας το λαό σου στη δουλοπρέπεια και στη φτώχεια.
* Η Κατερίνα Καραμφυλίδου είναι εκδότρια της Parallaxi.
Από........ parallaxi
Άκουσα σήμερα το πρωί το Βενιζέλο να δηλώνει φεύγοντας για τη συνεδρίαση στο Εurogroup ότι «από τη σημερινή μέρα εξαρτάται η δανειακή επιβίωση της χώρας», με έντονα δραματικό αλλά και εκφοβιστικό τρόπο, ανάλογο με εκείνον που εξαπολύει κατά καιρούς η Μέρκελ και το σινάφι της εναντίον μας. Αναρωτήθηκα προς στιγμή ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος και με ποιανού το μέρος είναι. Συνεδριάζει με τους ομοίους του που βρίσκονται στις ανώτατες θέσεις, μήνες τώρα, για τους Έλληνες, για το συμφέρον της δικής μου χώρας; Για τη χώρα που τους εξέθρεψε, τους σπούδασε από τα δημόσια ταμεία της, τους χειροκρότησε και τέλος τους ψήφισε και επένδυσε πάνω τους όλες τις ελπίδες και τα όνειρα τους; Ή για το συμφέρον της δικής τους Ευρώπης, του Γιούγκερ, του Ολιν Ρεν της Μέρκελ και Σαρκοζί, που παίζουν τα πολιτικά τους παιχνίδια και τα οικονομικά τους συμφέροντα πάνω στη δυστυχία εκατομμυρίων άλλων, που μας απειλούν, που καταλύουν τα εργασιακά μας δικαιώματα, το κράτος πρόνοιας και σε λίγο το κράτος δικαίου μιας ολόκληρης χώρας (αφού το επόμενο βήμα τους θα είναι να αποδυναμώσουν ακόμα και το Σύνταγμα της).
Και έντρομη αναλογίστηκα ότι ο μόνος στόχος, το μόνο όνειρο των δικών μας αντιπροσώπων είναι να συνεχίσουν ακόμα και σήμερα, την ύστατη στιγμή, την πολιτική πάνω στην οποία στήριξαν όλο το πολιτικό τους οικοδόμημα δεκαετίες τώρα. Στα δανεικά. Που τους εξασφάλισαν με πολύ εύκολο τρόπο την πολιτική τους νομιμοποίηση, χάρη στις πρακτικές της δωροδοκίας, της μίζας και της λαμογιάς. Και θέλουν να συνεχίσει η Ελλάδα να στηρίζεται πάνω στα ίδια δεκανίκια, στα δανεικά και έχει ο θεός... Δώστε λίγο παντεσπάνι στο λαό να το βουλώσει για τις ανομίες μας, σάμπως δικό μας είναι; έλεγαν.
Ποιος όμως τους είπε ότι το μόνο όνειρο μου και πολλών άλλων είναι να εξασφαλίσω κι άλλα χρήματα, δανεικά; Αυτά που τώρα όμως θα μας πάρουν όχι το παντεσπάνι, αλλά το ψωμί και θα το αντικαταστήσουν με ξεροκόμματο. Πώς νομίζουν ότι θα εθελοδουλήσω όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά και για τα παιδιά μου, για να συνεχίσουν να μου στερούν όχι το ξεροκόμματο αλλά την ίδια την ελευθερία μου; Να ξεχάσω εκείνη την Ελλάδα που χρόνια τώρα με πιπίλιζε για τα ανδραγαθήματα της στην Ιστορία, για εκείνους τους ωραίους Έλληνες που αγωνίστηκαν για να μη λεηλατηθεί η χώρα τους;
Θέλω να συνεχίσω να έχω όνειρα και μια μόνο ελπίδα, να δω το μέλλον των παιδιών μου να γίνει καλύτερο από το δικό μου έντρομο παρόν. Να έχουν το δικαίωμα να οραματίζονται, να ελπίζουν και τέλος να παλεύουν για τους στόχους που βάζουν και όχι να παλεύουν για τα αυτoνόητα: την ελευθερία τους, τη δικαιοσύνη και την ισότητα. Αυτές οι μάχες δόθηκαν πριν 200 χρόνια. Τέλος. Εθελοτυφλούν αν νομίζουν ότι η μάχη δίνεται για τα 300 εκ ευρώ των συντάξεων. Είσαι μικρόνοος, ανεύθυνος, και τέλος δειλός αν νομίζεις ότι δίνεις μάχη για 300 εκ ευρώ και για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Στη μάχη τα παίζει κανείς όλα για όλα, ειδικά όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις παρά μόνο την αξιοπρέπεια σου. Σε μια χρεοκοπημένη χώρα που της έχεις στερήσει το όνειρο και της πετάς ξεροκόμματα δεν μπορείς να λες ότι δίνεις μάχη ακόμα, από την πολυθρόνα του πολιτικού γραφείου σου.
Οι μάχες δίνονται εκεί έξω, πάνω στο πεδίο των διαπραγματεύσεων, αντιμέτωπος με τους κάθε λογής εκβιαστές και όχι σε συσκέψεις με τους «συναγωνιστές» σου. Καλύτερα να πας και να καείς στον πόλεμο αλλά να βάλεις φωτιά και τους άλλους παρά να γυρίσεις με τα σώβρακα κατεβασμένα και εξευτελισμένος παραδίνοντας το λαό σου στη δουλοπρέπεια και στη φτώχεια.
* Η Κατερίνα Καραμφυλίδου είναι εκδότρια της Parallaxi.
Από........ parallaxi
Ούτε αδιέξοδα, ούτε διλήμματα, λύση! Του Μιχάλη Γουδή
Αναρτήθηκε από......... energoipoliteskv.blogspot.com
Η συλλογική αφύπνιση από το σοκ είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό ιστορικό στοίχημα για μια χώρα που βάδισε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες αποθεώνοντας τον κομματικό φανατισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Πολίτες που δεν έμαθαν ποτέ να διεκδικούν συλλογικά παρά μόνο πίσω από ταμπέλες συνδικάτων, παρατάξεων, κομμάτων κτλ. Καλούνται σήμερα να έρθουν αντιμέτωποι με το σύστημα και τα πρόσωπα που τους εξασφάλισαν επί σειρά ετών την ευημερία τους. Και η αντίδρασή τους είναι το σοκ. Σοκ από τα πρωτόγνωρα μέτρα που βιάζουν την καθημερινότητά τους. Σοκ επειδή τα μέτρα αυτά τα ψήφισαν οι... ηγέτες τους που τους συγκέντρωναν με ανθοδέσμες και ελληνικές σημαίες στις πλατείες. Αν δεν είναι αυτοί, τι λοιπόν;
Διλήμματα και μονόδρομοι για το μέλλον μιας χώρας και ενός λαού δε νοούνται. Δεν είναι δυνατόν να τίθενται από κανέναν και για κανέναν λόγο. Η μόνη απάντηση που έχει δοθεί ιστορικά σε διλήμματα είναι ο πόλεμος, θερμός ή «ψυχρός». Σε μία Ευρώπη που εν πάσει περιπτώσει κατάφερε και κέρδισε την ειρήνη τον τελευταίο μισό αιώνα η προσφυγή στα όπλα υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Επομένως, όταν ο πόλεμος είναι οικονομικός και ασκείται από οικονομικούς και πολιτικούς δολοφόνους, η μοναδική απάντηση σε διλήμματα από μία ανεξάρτητη χώρα με εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια είναι η άρνηση της συζήτησης σε μια τέτοια βάση.
Κάθε διαπραγμάτευση ανάμεσα σε δύο μέρη προϋποθέτει ζητούμενα και προτάσεις εκατέρωθεν με απώτερο σκοπό και οι δύο πλευρές να βγουν κατά το δυνατόν ικανοποιημένες. Στην περίπτωση της Ελλάδας το δίλημμα χρεοκοπία ή εξαθλίωση είναι εξευτελιστικό να τίθεται. Και μάλιστα η μονόδρομη επιλογή να είναι η εξαθλίωση... Όταν τίποτα από τα δύο δεν είναι προς το συμφέρον των πολιτών σου, τότε εφευρίσκεις τρίτη οδό. Για παράδειγμα, προτείνεις το πάγωμα των τόκων για κάποιο χρονικό διάστημα. Ή απενεχοποιείς τη χρεοκοπία ως έννοια, όπως προτείνει ο Γιάνης Βαρουφάκης, και αφήνεις την άλλη πλευρά με τα διλήμματά της.
Αν τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο- εθνική προδοσία, ανικανότητα, αδυναμία, συνδυασμός όλων των παραπάνω- οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων είναι ανάγκη να τους καταστεί σαφές πως μοναδική αποστολή τους είναι να δίνουν λύσεις προς το συμφέρον των πολλών. Δεν είναι εκεί για να προδιαγράφουν φασιστικά το αποτέλεσμα ενδεχόμενων εκλογών ούτε για να επεκτείνουν τη θητεία κυβερνήσεων που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση. Δεν είναι εκεί για να αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία και να ντροπιάζουν το θεσμό και το πολίτευμα...
Πώς ασκείται πίεση προς τους πολιτικούς και προς τους εκπροσώπους των ξένων κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών; Η πρόκληση για ουσιαστικές και αποτελεσματικές απαντήσεις είναι μεγάλη. Το ζητούμενο είναι η συσπείρωση. Πώς επιτυγχάνεις τη συσπείρωση στην εποχή των social media; Η Αραβική Άνοιξη έδειξε τον τρόπο και μάλιστα υπό τις πλέον δυσμενείς συνθήκες. Η συσπείρωση είναι που θα αλλάξει την ατζέντα των ΜΜΕ που έχουν αφήσει κατά μέρους τον επιμορφωτικό και τον κοινωνικό τους ρόλο και έχουν καταστεί φερέφωνα «πυρετωδών διαπραγματεύσεων και κρίσιμων εξελίξεων στην εθνική μάχη για τη δόση ή το Μνημόνιο»...
Το επόμενο βήμα απαιτεί προτάσεις. Ένα πρόσωπο με σπάνια πείρα που εκτιμώ όσο λίγα μου είπε στο τηλέφωνο μια μέρα πως πρέπει να βγούμε με 10 θέσεις στις οποίες συμφωνούμε όλοι λίγο πολύ (π.χ. περιορισμός βουλευτικών προνομίων, αλλαγή συσχετισμών για την ψήφιση των νομοσχεδίων κ.α.) και να τις διεκδικήσουμε. Συλλογικά, με αναπαραγωγή τους μέσω των κοινωνικών δικτύων, μέσω των ΜΜΕ, με κοινοποίηση στους αρμοδίους. Με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Όχι απλώς αντίδραση για την αντίδραση. Ξεσηκωμός που θα επαναφέρει το Λόγο στη χώρα που τον γέννησε ως έννοια.
Τα συνεχή αδιέξοδα, τα διλήμματα και τα προκλητικά μέτρα το μόνο που εγείρουν είναι βίαιες σκέψεις. Το θέμα είναι πριν οι σκέψεις γίνουν πράξεις και βυθιστεί η χώρα στο απόλυτο χάος να επιδιωχθεί πραγματική λύση σε αυτό το πρόβλημα που έχει αλλάξει τις ζωές μας. Άλλωστε, οι ψυχολόγοι λένε πως η επαναφορά από την κατάσταση του σοκ μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Πηγή: parallaximag.gr
Εδώ και πολύ καιρό η λογική έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα. Οι πολιτικοί έχουν παγιώσει μία στρατηγική διλημμάτων («ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», «ευρώ ή δραχμή», «νέα μνημόνιο ή χρεοκοπία»), η οποία αναπαράγεται με προπαγανδιστικό ρυθμό από τα ΜΜΕ και σε συνδυασμό με τη συχνή βροχή από μέτρα έχουν μεταβάλλει την καθημερινότητα και έχουν φέρει τη μεγάλη μερίδα των πολιτών στην κατάσταση του σοκ.Αυτός είναι ο επιδιωκόμενος στόχος κατά τη Ναόμι Κλάιν πριν αρχίσει η επόμενη φάση της λεηλασίας μιας χώρας από τους οικονομικούς δολοφόνους, όπως τους περιέγραψε ο Τζον Πέρκινς. Το ζητούμενο είναι η αφύπνιση από το σοκ...
Η συλλογική αφύπνιση από το σοκ είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό ιστορικό στοίχημα για μια χώρα που βάδισε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες αποθεώνοντας τον κομματικό φανατισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Πολίτες που δεν έμαθαν ποτέ να διεκδικούν συλλογικά παρά μόνο πίσω από ταμπέλες συνδικάτων, παρατάξεων, κομμάτων κτλ. Καλούνται σήμερα να έρθουν αντιμέτωποι με το σύστημα και τα πρόσωπα που τους εξασφάλισαν επί σειρά ετών την ευημερία τους. Και η αντίδρασή τους είναι το σοκ. Σοκ από τα πρωτόγνωρα μέτρα που βιάζουν την καθημερινότητά τους. Σοκ επειδή τα μέτρα αυτά τα ψήφισαν οι... ηγέτες τους που τους συγκέντρωναν με ανθοδέσμες και ελληνικές σημαίες στις πλατείες. Αν δεν είναι αυτοί, τι λοιπόν;
Διλήμματα και μονόδρομοι για το μέλλον μιας χώρας και ενός λαού δε νοούνται. Δεν είναι δυνατόν να τίθενται από κανέναν και για κανέναν λόγο. Η μόνη απάντηση που έχει δοθεί ιστορικά σε διλήμματα είναι ο πόλεμος, θερμός ή «ψυχρός». Σε μία Ευρώπη που εν πάσει περιπτώσει κατάφερε και κέρδισε την ειρήνη τον τελευταίο μισό αιώνα η προσφυγή στα όπλα υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Επομένως, όταν ο πόλεμος είναι οικονομικός και ασκείται από οικονομικούς και πολιτικούς δολοφόνους, η μοναδική απάντηση σε διλήμματα από μία ανεξάρτητη χώρα με εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια είναι η άρνηση της συζήτησης σε μια τέτοια βάση.
Κάθε διαπραγμάτευση ανάμεσα σε δύο μέρη προϋποθέτει ζητούμενα και προτάσεις εκατέρωθεν με απώτερο σκοπό και οι δύο πλευρές να βγουν κατά το δυνατόν ικανοποιημένες. Στην περίπτωση της Ελλάδας το δίλημμα χρεοκοπία ή εξαθλίωση είναι εξευτελιστικό να τίθεται. Και μάλιστα η μονόδρομη επιλογή να είναι η εξαθλίωση... Όταν τίποτα από τα δύο δεν είναι προς το συμφέρον των πολιτών σου, τότε εφευρίσκεις τρίτη οδό. Για παράδειγμα, προτείνεις το πάγωμα των τόκων για κάποιο χρονικό διάστημα. Ή απενεχοποιείς τη χρεοκοπία ως έννοια, όπως προτείνει ο Γιάνης Βαρουφάκης, και αφήνεις την άλλη πλευρά με τα διλήμματά της.
Αν τώρα για τον οποιονδήποτε λόγο- εθνική προδοσία, ανικανότητα, αδυναμία, συνδυασμός όλων των παραπάνω- οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων είναι ανάγκη να τους καταστεί σαφές πως μοναδική αποστολή τους είναι να δίνουν λύσεις προς το συμφέρον των πολλών. Δεν είναι εκεί για να προδιαγράφουν φασιστικά το αποτέλεσμα ενδεχόμενων εκλογών ούτε για να επεκτείνουν τη θητεία κυβερνήσεων που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση. Δεν είναι εκεί για να αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία και να ντροπιάζουν το θεσμό και το πολίτευμα...
Πώς ασκείται πίεση προς τους πολιτικούς και προς τους εκπροσώπους των ξένων κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών; Η πρόκληση για ουσιαστικές και αποτελεσματικές απαντήσεις είναι μεγάλη. Το ζητούμενο είναι η συσπείρωση. Πώς επιτυγχάνεις τη συσπείρωση στην εποχή των social media; Η Αραβική Άνοιξη έδειξε τον τρόπο και μάλιστα υπό τις πλέον δυσμενείς συνθήκες. Η συσπείρωση είναι που θα αλλάξει την ατζέντα των ΜΜΕ που έχουν αφήσει κατά μέρους τον επιμορφωτικό και τον κοινωνικό τους ρόλο και έχουν καταστεί φερέφωνα «πυρετωδών διαπραγματεύσεων και κρίσιμων εξελίξεων στην εθνική μάχη για τη δόση ή το Μνημόνιο»...
Το επόμενο βήμα απαιτεί προτάσεις. Ένα πρόσωπο με σπάνια πείρα που εκτιμώ όσο λίγα μου είπε στο τηλέφωνο μια μέρα πως πρέπει να βγούμε με 10 θέσεις στις οποίες συμφωνούμε όλοι λίγο πολύ (π.χ. περιορισμός βουλευτικών προνομίων, αλλαγή συσχετισμών για την ψήφιση των νομοσχεδίων κ.α.) και να τις διεκδικήσουμε. Συλλογικά, με αναπαραγωγή τους μέσω των κοινωνικών δικτύων, μέσω των ΜΜΕ, με κοινοποίηση στους αρμοδίους. Με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Όχι απλώς αντίδραση για την αντίδραση. Ξεσηκωμός που θα επαναφέρει το Λόγο στη χώρα που τον γέννησε ως έννοια.
Τα συνεχή αδιέξοδα, τα διλήμματα και τα προκλητικά μέτρα το μόνο που εγείρουν είναι βίαιες σκέψεις. Το θέμα είναι πριν οι σκέψεις γίνουν πράξεις και βυθιστεί η χώρα στο απόλυτο χάος να επιδιωχθεί πραγματική λύση σε αυτό το πρόβλημα που έχει αλλάξει τις ζωές μας. Άλλωστε, οι ψυχολόγοι λένε πως η επαναφορά από την κατάσταση του σοκ μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Πηγή: parallaximag.gr
ΠΡΟΒΟμάστορες : Πρόσκληση σε Διοικητικό Συμβούλιο
Αναρτήθηκε από........ energoipoliteskv.blogspot.com
Πληροφορίες: κ. Νίκος Αναστασίου
Τηλ: 6974964428
Καμένα Βούρλα 9-2-2012
Αρ. Πρωτ.: 3
Προς: Τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου
Τα μέλη του συλλόγου
Σύμφωνα με το Καταστατικό αρ.15 ο Πρόεδρος, καλεί τα μέλη του Δ.Σ. και τα μέλη του Συλλόγου μας την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012 στις 20:00 στο Καινούριο στο Παλαιό Δημοτικό Σχολείο, για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα:
Επικύρωση πρακτικού υπ'αρ. 27/11-1-2012.
Εγγραφή νέων μελών
Πρόγραμμα Μαρτίου.
Διάφορα θέματα.
Με εντολή Προέδρου
O Γεν. Γραμματέας
Κων/νος Ανεστόπουλος
Πληροφορίες: κ. Νίκος Αναστασίου
Τηλ: 6974964428
Καμένα Βούρλα 9-2-2012
Αρ. Πρωτ.: 3
Προς: Τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου
Τα μέλη του συλλόγου
Σύμφωνα με το Καταστατικό αρ.15 ο Πρόεδρος, καλεί τα μέλη του Δ.Σ. και τα μέλη του Συλλόγου μας την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012 στις 20:00 στο Καινούριο στο Παλαιό Δημοτικό Σχολείο, για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα:
Επικύρωση πρακτικού υπ'αρ. 27/11-1-2012.
Εγγραφή νέων μελών
Πρόγραμμα Μαρτίου.
Διάφορα θέματα.
Με εντολή Προέδρου
O Γεν. Γραμματέας
Κων/νος Ανεστόπουλος
Συλλαλητήριο ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την Κυριακή στο Σύνταγμα
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Σαρανταoκτάωρη απεργιακή κινητοποίηση την Παρασκευή και το Σάββατο (10-11 τρέχοντος) αποφάσισαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις προβλέψεις του νέου μνημονίου με την τρόικα.
Επίσης, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση εκδηλώσεων διαμαρτυρίας τις ημέρες της απεργίας και κεντρικό συλλαλητήριο την Κυριακή στην πλατεία Συντάγματος.
Από ........ antinews
Σαρανταoκτάωρη απεργιακή κινητοποίηση την Παρασκευή και το Σάββατο (10-11 τρέχοντος) αποφάσισαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις προβλέψεις του νέου μνημονίου με την τρόικα.
Επίσης, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση εκδηλώσεων διαμαρτυρίας τις ημέρες της απεργίας και κεντρικό συλλαλητήριο την Κυριακή στην πλατεία Συντάγματος.
Από ........ antinews
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)