Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

“Νέα Μεταπολίτευση” με τα υλικά της παλαιάς δεν γίνεται

Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com


Στην επέτειο της “αποκατάστασης της δημοκρατίας” συνηθίζεται να λέγονται και να γράφονται πολλά: λόγοι, δηλώσεις περισπούδαστα άρθρα, αναλύσεις.

Κανείς όμως δεν θα σας απαντήσει με την καθαρή αλήθεια στο ερώτημα:
 Τι ήταν τελικά η “Μεταπολίτευση” που δοξάζουν σήμερα;
Ύστερα από τόσα χρόνια (που τα ζήσαμε όλα μέχρι κεραίας) η γνώμη μας είναι απλή και καθαρή πλέον: Ο Καραμανλής ο Α’ αποκατέστησε την Δημοκρατία, αλλά και τον … Ανδρέα με το ΠΑΣΟΚ, σε έναν ιστορικό συμβιβασμό με την Αριστερά και το ΚΚΕ και ένα πρωτοφανές καπέλωμα του τότε μεταπολιτευτικού κινήματος.

Ακολούθησαν τα πυροτεχνήματα με το “βυθίσατε το Χόρα” (για να βυθισθεί τελικά μόνο η δική μας χώρα) και εκείνους που «τα έδιναν όλα», κυρίως σε μια νέα συνομοταξία επικυρίαρχων της πολιτικής που ανακαλύφθηκε εκείνη την περίοδο και μας ταλανίζει ακόμα: Την περιβόητη Κρατικοδίαιτη Διαπλοκή, αποτέλεσμα αλλά και εξάρτημα της Μεταπολιτεύσεως του 74.
Δεν χρειάζεται, τέλος, ιδιαίτερη έρευνα, για να αντιληφθεί κανείς ότι οι απόγονοι των προηγουμένων διατήρησαν την εν λόγω συνομοταξία ”στα πράγματα” και συνέχισαν «να τα τρώνε μαζί». Αν λοιπόν θέλουν να μιλήσουμε για την “Μεταπολίτευση” και το πως φτάσαμε μέχρι εδώ , τότε πρέπει να μιλήσουμε και για τις πέντε επιχειρηματικές οικογένειες που μαζί με τις τρεις πολιτικές οικογένειες διαφέντεψαν (και κατέστρεψαν) την Ελλάδα στα 37 αυτά χρόνια.
Γιατί δεν έχουν και τόσο άδικο όσοι διατείνονται ότι “η Μεταπολίτευση ήταν τελικά η ‘δημοκρατία’ των ΜΜΕ και των κυρίαρχων επιχειρηματικών οικογενειών, με δικομματικές εναλλαγές στην εξουσία και το δεκανίκι της Αριστεράς
Δεν τους παίρνει λοιπόν για να μιλάνε…ειδικά σήμερα. Και όποιος διαφωνεί ας έρθει εδώ να κάνουμε δημόσιο διάλογο.

Tο τρένο της Ιστορίας θα σφυρίξει μια φορά



Τα ερωτήματα σήμερα είναι άλλα και πολύ πιο σημαντικά από το τι προηγήθηκε της άφιξης του Καραμανλή στην Ελλάδα:
Ποιό θα είναι άραγε το τέλος της εθνικής καταστροφής που βιώνουμε;
Πως θα καταγράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος τα τωρινά γεγονότα;
Η Ιστορία μας θα γραφτεί ένδοξα, ή με μελανά χρώματα;
Θα θυμίσουμε, λοιπόν, ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος έγινε Εθνάρχης σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Ύστερα από την εθνική ταπείνωση του 1897, την Ελλάδα ουσιαστικά χρεοκοπημένη και μισή και τον ελληνικό λαό ακόμη με τα κουσούρια του ραγιά. Και το έκανε καλά για αρκετά χρόνια, αλλά δυστυχώς ο Μεγαλοϊδεατισμός έφερε την εθνική καταστροφή.
Αυτή τη στιγμή η χώρα και οι πολίτες χρειάζονται έναν… Βενιζέλο κι όχι κατ’ ανάγκη με το ίδιο επώνυμο, και σίγουρα όχι τον Βαγγέλη. Χρειάζονται ένα νέο “Ελευθέριο Βενιζέλο” που θα βγάλει την Ελλάδα από το τέλμα που έχει περιέλθει. Οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό.
Ο τόπος χρειάζεται έναν ηγέτη με όραμα, αποφασιστικότητα, τόλμη να τα βάλει με όλους και με όλα και κυρίως διορατικότητα για το τι θέλει ο ελληνικός λαός. Που αντιλαμβάνεται ότι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα είναι να απαλλαγεί από το «τέρας της μεταπολίτευσης». Και ότι πρέπει να πορευθεί με τον κόσμο για να νικήσει αυτό το τέρας. Όποιο κι αν είναι το κόστος.
Επειδή λοιπόν είναι πλέον αντιληπτό από όλους ότι το τρένο της Ιστορίας θα σφυρίξει μια φορά, εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο ηγέτης αυτός είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Κυρίως για τα οράματα, τις ιδέες του και την μόρφωσή του και επειδή η ιστορία τον διαφύλαξε και τον κράτησε έξω από αυτό το σάπιο σύστημα για πολλά χρόνια, ώστε να είναι σήμερα ο μόνος πολιτικός που δεν ταυτίζεται με την “Μεταπολίτευση”.
Γι αυτά τα οράματα και γι αυτές τις ιδέες στηθήκαμε επί ώρες για να τον ψηφίσουμε αρχηγό της ΝΔ το Νοέμβρη του 2009 – και όχι επειδή είχαμε καμιά αγωνία για το αν θα συνεχίσουμε να βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας τα προϊόντα της μεταπολίτευσης που συνεχίζουν ακόμα να ταλαιπωρούν και τη ΝΔ και τον τόπο.
Ο ίδιος ο Σαμαράς θα αντιτάξει – και θα έχει μεγάλο δίκαιο – ότι δεν προλάβαινε να τα κάνει όλα. Είχε να παλέψει με ένα κόμμα – άδειο κέλυφος, με τη Ντόρα, την Αγία Οικογένεια, τα άδεια ταμεία την απογοητευμένη βάση, τα εχθρικά διακείμενα ΜΜΕ και τέλος και σημαντικότερο το Μνημόνιο και την οικονομική χρεοκοπία. Και δεν έκανε λίγα, έκανε πάρα πολλά και κυρίως στάθηκε όρθιος. Και το λέμε αυτό με το χέρι στην καρδιά.
Όμως αυτό που ο ίδιος έχει τονίσει επανειλημμένως, ότι δηλαδή “η μετάβαση από το παλιό στο ‘νέο” είναι μια αργή και βασανιστική διαδικασία” και ότι “το παλιό έχει πεθάνει, αλλά το νέο αργεί να γεννηθεί” ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ. Το καινούργιο πρέπει να γεννηθεί ΤΩΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ. Ως πολιτική νοοτροπία και αντίληψη κυρίως. Τα κόμματα – δεινόσαυροι της μεταπολίτευσης έχουν πεθάνει προ πολλού και η ταφόπλακα σύρθηκε πάνω τους στις πλατείες των Αγανακτισμένων.

Τι θα είναι η “Νέα Μεταπολίτευση”;

Πρώτον: Η “Νέα Μεταπολίτευση” θα είναι καταρχήν αντισυστημική και αντιδιαπλεκόμενη. Η διαπλοκή στα σπίτια της στην Εκάλη και στις επιχειρήσεις της. Η Νέα Μεταπολίτευση δεν πρόκειται όχι να επιτύχει, αλλά ούτε καν να εγκαθιδρυθεί εάν δεν παρακάμψει και περιορίσει την εξουσία των ΜΜΕ της κρατικοδίαιτης διαπλοκής.

Δεύτερον: Η “Νέα Μεταπολίτευση” θα είναι μια πραγματική ιδεολογική επανάσταση που θα εξουθενώσει πολιτικά και ιδεολογικά τους κήρυκες του ενδοτισμού και της υποταγής στο ΔΝΤ και την παγκόσμια τάξη. Η “Νέα Μεταπολίτευση” δεν πρόκειται να επικρατήσει εάν δεν αποκτήσει ιδεολογική υπεροχή απέναντι στην ιδεολογική τρομοκρατία της παγκοσμιότητας, της μετριότητας και της ήσσονος προσπάθειας.

Τρίτον: Η “Νέα Μεταπολίτευση” θα είναι η πολιτική εξαφάνιση όλων των πολιτικών τζακιών που κυριάρχησαν στην προηγούμενη. Ο Σαμαράς θα γίνει ο εθνικός ηγέτης που χρειάζεται η χώρα και απαιτούν οι περιστάσεις μόνο αν προχωρήσει άμεσα σε μια ριζική ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού της υπάρχουσας ΝΔ. Μόνο αν μπουν μέσα (στο γραφείο του Σαμαρά, στα επιτελεία της Ρηγίλλης, στα κομματικά γραφεία και στις νομαρχιακές) νέοι άνθρωποι που θα ξέρουν την πιάτσα και θα κολυμπάνε στις μάζες.
Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στον δρόμο….

 Από .... Antinews

ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ

Αναρτήθηκε από......  energoipoliteskv.blogspot.com




Για ενημέρωση των μαθητών  και  των γονιών τους

 Δημήτρης Λαμπρινίδης
Εκπαιδευτικός Μηχανολόγος


 Πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, το σχέδιο για το ΝΕΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ . 

Είναι ίσως η σοβαρότερη προσπάθεια για την ανάπτυξη και την προοπτική της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης που έγινε τα τελευταία χρόνια.

Ειδικότερα, η πρόταση του υπουργείου για το Τεχνολογικό Λύκειο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

- Οι σπουδές στο Τεχνολογικό Λύκειο διαρκούν 3+1 έτη, με το τέταρτο να είναι έτος ειδίκευσης.

- Στην Α΄ τάξη διδάσκονται 19 ώρες μαθήματα γενικής παιδείας αντίστοιχα με αυτά της Α’ τάξης του Νέου Λυκείου. Επί πλέον 7 ώρες Μαθήματα Βασικών Δεξιοτήτων, (Οικονομία, Πληροφορική και ερευνητική Εργασία (Project). Επίσης  θα υπάρχουν μαθήματα επιλογής,(2 ώρες) που θα είναι αντίστοιχα των τομέων που καλείται να επιλέξει ο μαθητής στην Β΄ τάξη και μαθήματα υποστήριξης (Μαθηματικά & Νέα Ελληνική Γλώσσα).

- Στην Β΄ τάξη, ο ενδιαφερόμενος μαθητής επιλέγει τον τομέα που επιθυμεί. Το πρόγραμμα διδασκαλίας περιλαμβάνει 11 ώρες κοινά μαθήματα γενικής παιδείας και 20 ώρες θεωρητικά και εργαστηριακά μαθήματα του Τομέα.

- Στην Γ΄ τάξη επιλέγει τμήμα ειδικότητας, όπου θα διδάσκονται 8 ώρες μαθήματα γενικής παιδείας και 27 ώρες μαθήματα θεωρητικά και εργαστηριακά / πρακτική άσκηση των ειδικοτήτων. Στα μαθήματα Ειδικότητας εντάσσεται επίσης το μάθημα «Επαγγελματικό Περιβάλλον και Σύνδεση με την Εργασία» διάρκειας 2 ωρών. Το μάθημα αυτό προετοιμάζει τους μαθητές για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

- Οι ειδικότητες θα προσδιοριστούν, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, (Δήμος, τοπικοί φορείς)  με βάση τις αναπτυξιακές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.

- Όσοι επιθυμούν να εισαχθούν σε πανεπιστήμια, στη Γ΄ τάξη θα παρακολουθούν «τμήμα γενικής παιδείας».

- Οι απόφοιτοι τριετούς φοίτησης θα αποκτούν απολυτήριο Τεχνολογικού Λυκείου (ισότιμο με το απολυτήριο Γενικού Λυκείου) και πτυχίο επιπέδου προσόντων 2, με βάση την οκτάβαθμη κλίμακα του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων.

- Οι απόφοιτοι τριετούς φοίτησης θα μπορούν να εισαχθούν στα ΤΕΙ μέσω ειδικών εξετάσεων, όπως σήμερα εξεταζόμενοι σε τέσσερα μαθήματα.

- Το 4ο έτος θα είναι Τμήμα Ειδίκευσης Τεχνικής & Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και θα οδηγεί, ύστερα από εξετάσεις πιστοποίησης, σε πτυχίο και πιστοποίηση επιπέδου 3.

- Οι κάτοχοι του πτυχίου επιπέδου 3 θα εισάγονται σε ΤΕΙ της ειδικότητάς τους χωρίς εξετάσεις και με προϋποθέσεις που θα θέσουν τα ΤΕΙ.

- Θεσμοθετείται η πρακτική άσκηση στο 3ο έτος και το 4ο έτος.
 
-Προβλέπεται η κατοχύρωση των επαγγελμάτων και ο καθορισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων.

- Δημιουργούνται «φροντιστηριακά» τμήματα σε Νέα Ελληνικά και Μαθηματικά, για όσους έχουν κενά.

«Τις τελευταίες 10ετίες υποτιμήσαμε και υποβαθμίσαμε την τεχνική - επαγγελματική εκπαίδευση. Χρειαζόμαστε ένα άλμα, που θα καταστήσει το Τεχνολογικό Λύκειο τη ναυαρχίδα για την επαγγελματική αναδιάταξη, που είναι αναγκαία για την αγορά εργασίας. Στόχος του Τεχνολογικού Λυκείου είναι οι τεχνικο-επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες και η πιστοποίησή τους. Τα παιδιά που θα το επιλέγουν είναι γιατί θέλουν να γίνουν επαγγελματίες. Όποιος τελειώνει το Τεχνολογικό Λύκειο θα έχει επαγγελματικά δικαιώματα»                                                                              Αννα Διαμαντοπούλου.

«Δεν χρειαζόμαστε μόνο επιστήμονες. Θέλουμε και εξειδικευμένους και καταρτισμένους επαγγελματίες - τεχνίτες που να μιλούν τη γλώσσα μας, να έχουν μαθηματική αντίληψη, ψηφιακή ικανότητα, πρωτοβουλία, πολιτισμική συνείδηση και να αναπτύσσουν την ιδιότητα του πολίτη»                                                              Εύη Χριστοφιλοπούλου.


 Καλός μαθητής, δεν είναι μόνο αυτός που είναι καλός στα Μαθηματικά  στη Φυσική  στα Αρχαία……

Καλός μαθητής είναι και αυτός που είναι καλός, στις Δεξιότητες, τη Μηχανολογία, την Ηλεκτρολογία, την Οικονομία την Γεωπονία  ή στο Σχέδιο…………

Όλο το Σχέδιο για το Τεχνολογικό Λύκειο θα το βρείτε στη διεύθυνση:

http://www.minedu.gov.gr/grafeio-typou/deltia-typoy/26-05-11-paroysiasi-toy-texnologikoy-lykeioy.html

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Όταν το ΠΑΣΟΚ βαφτίζει την χρεοκοπία θρίαμβο

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


Το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χαρίλαου Τρικούπη ακούγονταν τόσο μακρινό στα αυτιά των νεοελλήνων, που φάνταζε αρχαία ιστορία, ή ακόμη και μύθος.
Ποιος συμπατριώτης μας, μεγαλωμένος με σαράντα τηλεοπτικά κανάλια, τρία κινητά, με διακοπές στη Μύκονο και στο Μπαλί, με τη Καγιέν του, και με όλα τα υπόλοιπα συμπαρομαρτούντα που χαρακτηρίζουν τη νεοελληνική (επίπλαστη) διαβίωση των τελευταίων 15-20 χρόνων, θα πίστευε ότι θα ζούσε και ο ίδιος στιγμές Τρικούπειες….
Και όμως!
Το Πασόκ να είναι καλά, και θα τα ζήσουμε όλα.
Κάποτε είχα γράψει εδώ, ότι προβλέπω καταστάσεις Mad Max.
Δεν απέχουμε και πολύ.
Η «νύχτα είναι ακόμη μικρή». Έχουν να δουν τα μάτια μας πολλά, με αυτούς που μπλέξαμε.
Σοσιαλισμό δεν θέλαμε;
Πάντως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε δίκιο. Κάτι ήξερε. Σαν να ήταν προσυνεννοημένος.
Όπως ακριβώς και με το μνημόνιο. Στημένες καταστάσεις δηλαδή.
Στην αρχή του ξέφυγε κάτι περί selective default, στέλνοντας τους πάντες στα τραπεζικά λεξικά, και στη συνέχεια προσπάθησε να τα μαζέψει, όταν συνειδητοποίησε πως σελέκτιβ ξεσελέκτιβ, πάλι για χρεοκοπία πρόκειται.

Χωρίς να είμαι ειδικός, καταλαβαίνω πως με βάση τα συμφωνηθέντα χθες, εκτός του ότι μπαίνουμε υπό οικονομική επιτροπεία για καμιά εικοσαριά χρόνια, κάποιοι οίκοι αξιολόγησης θα χαρακτηρίσουν την Ελλάδα ως ευρισκόμενη σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας.
Κάποιο άλλοι, όπως η Fitch Ratings, που δεν χρησιμοποιεί τον συγκεκριμένο όρο στις αξιολογήσεις της, θα χαρακτηρίσει τη κατάσταση ως χρεοκοπία νέτα σκέτα. Κανονική, και με τον νόμο!
Ότι και να γίνει, όπως και να τη χαρακτηρίσουν: ολική, μερική, επιλεκτική, ή οτιδήποτε άλλο, το πρόβλημα θα δημιουργηθεί μόλις η ΕΚΤ πάψει να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως εγγυήσεις για να δανείζει. Αυτό θα πλήξει όλες τις τράπεζες, και κυρίως τις ελληνικές, που βασίζονται στα ομόλογα που κατέχουν για να αποκτούν ρευστότητα (μέσω δανεισμού).
Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΕΚΤ δεν μου φάνηκε και ιδιαίτερα χαρούμενος, δηλώνοντας πως συμμετέχει, πλην όμως με αρκετές επιφυλάξεις, στην προχθεσινή συμφωνία.
Κάποτε, οι καλόγεροι του Μεσαίωνα βάφτιζαν το κρέας ψάρι προκειμένου να μη θεωρούνται αμαρτωλοί όταν καταβρόχθιζαν τα μπιφτέκια και τα γουρουνόπουλά τους εν μέσω περιόδων αυστηρής νηστείας.
Σήμερα, κάτι ανάλογο κάνει και η κυβέρνηση του Πασόκ, βαφτίζοντας την χρεοκοπία μας ως … θρίαμβο της Ελλάδας.
Και αν λάβουμε υπόψη τις διάφορες αναλύσεις και τα ρεπορτάζ των συμβατικών ΜΜΕ της χώρας, ο Παπανδρέου είναι κάτι σαν τον Άη Γιώργη, που τα έβαλε με τον δράκο, και τον νίκησε. Για το καλό μας.
Τι ήρωας! Ο Θεός να μας κόβει χρόνια να του δίνει μέρες δηλαδή.
Άσχετα όμως από τον δράκο, που στη φαντασία κάποιων ο ΓΑΠ εξολόθρευσε, εμείς χρεοκοπήσαμε. Έστω και επιλεκτικά, ή προσωρινά.
Λεφτά λοιπόν, όντως υπάρχουν. Είχε δίκιο ο πρωθυπουργός.
Αρκεί να ξεβρακωθούμε για τους δανειστές μας.

Strange Attractor

Από ...... Antinews

ΠΕΖΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΜΕΝΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ

Αναρτήθηκε από .... energoipoliteskv.blogspot.com


Δελτίο  Τύπου
Το Σάββατο 23 Ιουλίου, από τις 21.00 μέχρι τη 1.00 θα κλείσει η κεντρική οδός Γερασίμου Βασιλειάδη από το κατάστημα «Πέτρινο» έως το κατάστημα «Camino».

Παρακαλείσθε για την κατανόηση σας ως προς την σήμανση αυτού του δημοτικού δρόμου καθώς επίσης και για την συμμόρφωση σας.

Το μέτρο αυτό της πεζοδρόμησης, θα συνεχιστεί για τους καλοκαιρινούς μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, και σε αυτή την ημέρα, δηλ. κάθε Σάββατο.

ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ , ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/7/11

Αναρτήθηκε από......  energoipoliteskv.blogspot.com

Ταξιτζήδες βρέθηκαν στα διόδια Ελευσίνας στο άνοιγμα του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ-  ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ (www.oxidiodia.gr) και βροντοφώναξαν σε όλους τους τόνους: ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
δειτε την οργή και την μαχητικότητα που εκφράζεται στο βίντεο:

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας " Ημέρα"

Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας " ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ"

Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας " Καθημερινή ΦΘΙΩΤΙΔΑ"

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Παρέμβαση του ιατρικού συλλόγου Φθιώτιδας για τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων της Στερεάς

Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blokspot.com


Μια μέρα μετά τις ανακοινώσεις του υπ. Υγείας για την αναδιάρθρωση στον χώρο της Υγείας , ο ιατρικός σύλλογος Φθιώτιδας καταθέτει τις ισχυρές ενστάσεις του στο ενδεχόμενο συγχώνευσης τριών νοσοκομείων με αύξηση ιατρικού προσωπικού κατά τρία άτομα. Δεν νοείται βελτίωση παροχών υγείας με χιλιομετρική αύξηση των αποστάσεων των υγειονομικών μονάδων , ούτε με μείωση κρεβατιών σχολιάζει χαρακτηριστικά ο ιατρικός σύλλογος.
Ολόκληρη η παρέμβαση του ιατρικού συλλόγου για τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων:

Στα πλαίσια της αναδιάταξης των Μονάδων Υγείας που επέβαλλε η
Τρόικα, το Υπουργείο Υγείας μειώνει κι άλλο τις πενιχρές δαπάνες για
την Δημόσια Υγεία και προσπαθεί να βγάλει από τη μύγα ξύγκι
αδιαφορώντας για την Υγεία των πολιτών.
Το Υπουργείο για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία μειώνει τις
οργανικές κλίνες (από 46.000 σε 35.000 και τις λειτουργούσες από
36.000 σε 32.000), με εντελώς αυθαίρετο τρόπο, χωρίς να έχει
ολοκληρώσει τον υγειονομικό χάρτη της χώρας, που καταγράφει τις
πραγματικές ανάγκες σε Υπηρεσίες Υγείας. Μειώνει τις κλινικές του ΕΣΥ
από 2000 σε 1670. Κλείνει ή αλλάζει χρήση σε 20 μικρά Νοσοκομεία.
Πουλάει 560- 600 κλίνες - φιλέτα σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Κλείνει το 10% των κλινών Μ.Ε.Θ., που κοστίζουν ακριβά, ένα
έγκλημα, όταν πεθαίνουν ετησίως 2500 νέοι άνθρωποι, εκτός κλίνης
Μ.Ε.Θ. Μετακινούνται 600 γιατροί ως περιπλανώμε-νοι Ιουδαίοι, για να
καλύψουν τους πειραματισμούς του Υπουργείου.
Η ολοκλήρωση του σχεδίου θα φέρει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της
ΟΕΝΓΕ, απολύσεις 9.000 ιατρών και 26.000 νοσηλευτών. Επίσης
υποβαθμίζει την πρωτοβάθμια περίθαλψη με την κατηγοριοποίηση των
Κέντρων Υγείας σε αυτά με 24ωρη λειτουργία (τύπου Α) και σε αυτά με
16ωρη λειτουργία (τύπου Β).
Όλη αυτή η κοσμογονία πραγματοποιείται από μια ομάδα «ειδικών»
περί των οικονομικών της Υγείας οι οποίοι ανέλυσαν στατιστικά στοιχεία
με ένα εντελώς λανθασμένο τρόπο, καταλήγοντας σε κραυγαλέες
ανακρίβειες. Δεν ρωτήθηκαν οι καθʼυλην αρμόδιοι γιατροί και τα θεσμικά
όργανά τους, ούτε για την πραγματική εικόνα των Νοσοκομείων, ούτε για
τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζονται ανά περιοχή.
Στα πλαίσια των συγχωνεύσεων των Νοσοκομείων της περιοχής
Στερεάς Ελλάδας, το Νοσοκομείο Λαμίας γίνεται το κεντρικό Νοσοκομείο
στο οποίο εντάσσονται τα Νοσοκομεία Άμφισσας και Καρπενησίου.
Σύμφωνα με τις μελέτες των «σοφών» έτσι θα εξοικονομηθούν πόροι,
τα Νοσοκομεία θα λειτουργούν καλύτερα και θα βελτιωθούν οι συνθήκες
εξυπηρέτησης των πολιτών.
Δεν έλαβαν όμως υπ'οψιν :
α) Το Νοσοκομείο Λαμίας με 88% πληρότητα μέχρι σήμερα, σύμφωνα με
τα δικά τους στοιχεία, εαν καλύψει και τους νομούς Ευρυτανίας και
Φωκίδας, στην καλύτερη περίπτωση θα αναπτύξει ράντζα και θα
υποβαθμισθεί σημαντικά το επίπεδο παροχής Υγείας.
β)Το Νοσοκομείο Λάμιας δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετήσει 3
Νομούς, με αύξηση του ιατρικού δυναμικού κατά 3 γιατρούς !!!! ( Από
132 σε 135 σύμφωνα με τις δικές τους προτάσεις).
γ) Οι καιρικές συνθήκες καθώς και το άθλιο οδικό δίκτυο των 3
Νομών, δεν επιτρέπουν την άμεση πρόσβαση των πολιτών κατά τους
χειμερινούς μήνες στο Νοσοκομείο Λαμίας (δεν είναι μακρινές οι εικόνες
απεγκλωβισμού ασθενών με ερπυστριοφόρα ούτε το κλείσιμο των δρόμων με
15 πόντους χιόνι).
δ) Η επιθυμία των Ελλήνων πολιτών να επιλέγουν ελεύθερα τον τόπο
διαμονής τους, είναι αναφαίρετο δικαίωμα. Είναι δε, υποχρέωση της
Πολιτείας να τους παρέχει υψηλό επίπεδο Υγειονομικής Περίθαλψης.
Αν αποφασίσουν οι κυβερνώντες και η Τρόικα, για λόγους
οικονομίας, να συγκεντρώσουν τον ελληνικό πληθυσμό σε 4-5 σημεία, ας
τον ενημερώσουν για να αποφασίσει ο ίδιος ο Ελληνικός λαός.
ε) Όταν θα υπάρξει η πρώτη απώλεια ζωής λόγω αδυναμίας
πρόσβασης στο Νοσοκομείο,η ηθική ευθύνη θα αφορά και αυτούς που
εισηγηθήκαν και αυτούς που υπέγραψαν.
Ο Ιατρικός Σύλλογος Φθιώτιδας διαφωνεί με την οποιαδήποτε
συγχώνευση Υγειονομικών Μονάδων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Συνηγορεί στην πλήρη ανάπτυξη των Υγειονομικών Μονάδων της
περιοχής μέσω της σωστής στελέχωσης και επάρκειας υλικών.
Πιστεύει δε ότι η οικονομία γίνεται μόνο μέσω της σωστής
διοίκησης είτε κεντρικά είτε περιφερειακά.
Ο Ιατρικός Σύλλογος Φθιώτιδας επιπλέον συντάσσεται με την θέση του
Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, που κατατέθηκε στο Υπουργείο Υγείας,
την οποία σας επισυνάπτει.


Για τον Ιατρικό Σύλλογο Φθιώτιδας

Λεωνίδας Αναγνωστόπουλος
Πρόεδρος
Μιχάλης Μπαρπαρούσης
Γεν. Γραμματέας

Από .....lamiafm1

Οι όροι συμμετοχής των ιδιωτών στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


Ποιες τράπεζες δήλωσαν ότι θα στηρίξουν την προσπάθεια


Από 4% έως 5% θα κυμαίνεται το επιτόκιο για τα νέα 30ετή ομόλογα των ιδιωτών πιστωτών της Ελλάδας, με βάση τα σημερινά δεδομένα της αγοράς, τα οποία θα αποκτήσουν -στο πλαίσιο της εθελοντικής συμβολής τους στο νέο πακέτο χρηματοδότησης της Ελλάδας- με την ανταλλαγή των ομολόγων που έχουν σήμερα στην κατοχή τους ή την αναχρηματοδότηση στη λήξη τους. Οι όροι συμμετοχής των ιδιωτών, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters, ανακοινώθηκαν από το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF), το οποίο εκπροσωπεί 400 μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο.
Μεγαλύτερο επιτόκιο θα λάβουν οι ιδιώτες επενδυτές, μόνο για τα νέα ομόλογα που θα είναι 30ετούς ή 15ετούς διάρκειας και θα αντιστοιχούν στο 80% της αξίας των υφιστάμενων ομολόγων τους. Το IIF ανακοίνωσε έναν κατάλογο χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που θα συμβάλουν στο νέο πακέτο για την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες.
Πέρα, όμως, από τα ιδρύματα αυτά, το IIF σημειώνει ότι αναμένει να αυξηθεί η συμμετοχή των ιδιωτών, καθώς θα γίνεται γνωστή η προσφορά και το πρόγραμμα που τη συνοδεύει.
Ο στόχος είναι η συμμετοχή να φθάσει στο 90%, οπότε οι ιδιώτες επενδυτές θα συμμετάσχουν με ένα συνολικό ποσό της τάξης των 54 δισ. ευρώ από τα μέσα του 2011 έως τα μέσα του 2014 και ένα ποσό της τάξης των 135 δισ.
ευρώ από τα μέσα του 2011 έως το τέλος του 2020, αναφέρει στην ανακοίνωσή του το IIF. Οι ιδιώτες που θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, θα το κάνουν μέσω ενός συνδυασμού τεσσάρων εργαλείων, με το ποσό για κάθε εργαλείο να αντιστοιχεί στο 25% της συνολικής συμμετοχής τους.
Η απώλεια για τους επενδυτές με κάθε ένα από τα μέσα αυτά έχει υπολογισθεί στο 21% της καθαρής παρούσας αξίας των ομολόγων τους, με ένα υποθετικό προεξοφλητικό επιτόκιο 9%. Η μέση διάρκεια ωρίμανσης του ιδιωτικού χρέους της Ελλάδας θα αυξηθεί από τα 6 στα 11 χρόνια.
Τα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν από τους ιδιώτες είναι τα ακόλουθα: 1) Η ανταλλαγή των ομολόγων τους σε ένα νέο 30ετές ομόλογο που θα έχει την ίδια ονομαστική αξία 2) Η αναχρηματοδότηση ομολόγων που λήγουν με νέα ομόλογα 30ετούς διάρκειας με την ίδια ονομαστική αξία 3) Η ανταλλαγή των ομολόγων τους με νέα ομόλογα 30ετούς διάρκειας και με ονομαστική αξία ίση με το 80% των υφιστάμενων ομολόγων τους 4) Η ανταλλαγή των ομολόγων με νέα ομόλογα 15ετούς διάρκειας και ονομαστική αξία στο 80% των υφιστάμενων ομολόγων.
Όσον αφορά στα επιτόκια, θα βασίζονται σε ένα καθορισμένο περιθώριο σε σχέση με το μέσο επιτόκιο swap του ευρώ. Με βάση τα σημερινά δεδομένα της αγοράς θα είναι τα ακόλουθα, για τις πιο πάνω περιπτώσεις, αντίστοιχα:
1) 4% για το πρώτο έως το πέμπτο έτος, 4,5% για το έκτο έως δέκατο έτος και 5% για το εντέκατο έως τριακοστό έτος. Αυτά ισοδυναμούν με ένα σταθερό επιτόκιο 4,5%. Η πληρωμή του κεφαλαίου των νέων ομολόγων στη λήξη τους είναι εγγυημένη από 30ετή ομόλογα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

2) 4% για το πρώτο έως το πέμπτο έτος, 4,5% για το έκτο έως δέκατο έτος και 5% για το εντέκατο έως τριακοστό έτος. Η πληρωμή του κεφαλαίου των νέων ομολόγων είναι εγγυημένη, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση.
3) 6% για το πρώτο έως πέμπτο έτος, 6,5% για το έκτο έως δέκατο έτος και 6,8% για το εντέκατο έως τριακοστό έτος. Η πληρωμή του κεφαλαίου των νέων ομολόγων είναι εγγυημένη, όπως και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις.
4) Το επιτόκιο είναι 5,9%. Το κεφάλαιο είναι εγγυημένο εν μέρει.
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που έχουν δηλώσει συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι τα ακόλουθα: Allianz, BNP Paribas, Swiss Re, Zurich Financial, AXA, Generali, Dexia, Deutsche Bank, HSBC, Societe Generale, ING, Commerzbank, Standard Chartered, Intesa SanPaolo, SEB, BayernLB, BBVA, Alpha Bank, National Bank of Greece, Eurobank EFG Group, Piraeus Bank, Bank of Cyprus, Hellenic Bank, AK Bank, Scotland Bank, Credit Swisse, Banco de Credito de Peru, National Bank of Kuwait και KB Financial Group.

Από ....thebest

Η επιλεκτική χρεοκοπία μιας ευρωπαϊκής μπανανίας…

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com



 
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου *

Η Ελλάδα τράβηξε το δικό της δρόμο χρεοκοπίας, όπως με ακρίβεια είχαμε προβλέψει. Την οδό και τη διαδικασία της επιλεκτικής χρεοκοπίας, όπως ταιριάζει σε μια ευρωπαϊκή μπανανία, η οποία έζησε για μια δεκαετία και κάτι τον μύθο της ισχυρής χώρας. Τώρα γίνεται προσπάθεια από αυτούς που συνέθεσαν αυτόν τον μύθο να ζήσει τον μύθο της μόνης χρεοκοπημένης χώρας που καμώνεται ότι δεν πτώχευσε.

Μην ταλαιπωρήστε με τις έννοιες, τα κράτη χρεοκοπούν όταν αθετούν τους όρους της δανειακής σύμβασης που υπογράφουν με τους ομολογιούχους τους. Από εκεί και πέρα η στάση πληρωμών είναι μια άλλη υπόθεση, όπως έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει, Στη δική μας περίπτωση έχουμε αλλοίωση των όρων πληρωμής υπό την αιγίδα της ΕΕ (!!) και όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου «όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης επαναλαμβάνουν επισήμως την ακράδαντη αποφασιστικότητά τους να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους, καθώς και όλες τις δεσμεύσεις τους για βιώσιμες δημοσιονομικές συνθήκες και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Εμείς δεν θα τιμήσουμε την υπογραφή μας ως κράτος, κατ΄ εξαίρεση και με «άδεια» της ΕΕ και τούτο οδηγεί σε «χρεοκοπία κατ’ εξαίρεση» με δέσμευση προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ότι θα στηριχθεί και δεν θα εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Τέτοια παράγραφος δεν θα υπήρχε στο «κείμενο συμπερασμάτων» αν η «εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών», δεν αποτιμάτο ως «roll-over program», όπως ανακοίνωσε άλλωστε και το αρμόδιο Institute of International Finance. Και η απόφαση αυτή των ηγετών της ΕΕ αντιμετωπίζεται από την χρηματαγορά ως «ανταλλαγή και μετακύλιση» δημόσιου χρέους που δεν θα μπορούσε ασφαλώς να κριθεί διαφορετικά παρά μόνον ως «επιλεκτική χρεοκοπία». Αν οι οίκοι αξιολόγησης λάβουν διαφορετική απόφαση τότε θα μιλάμε για είδηση που θα προκαλέσει νέα ήθη στην χρηματαγορά!

Όλα τα άλλα εντάσσονται στο φάσμα της κυβερνητικής μέχρι χθες κινδυνολογίας και από σήμερα ωραιοποίησης της ίδιας κατάστασης: της ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, που από μόνη της δεν είναι καθόλου κακό εδώ που φτάσαμε. Κακό είναι να βαπτίζουμε το κρέας, ψάρι και να «αγοράζουμε» με ικανοποίηση ότι μας σερβίρουν ως «λύση» κάθε φορά με τα έξοδα να τα πληρώνει ο λαός φυσικά, δίχως ποτέ να τον ρωτήσει κανείς. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Όταν εμείς μιλούσαμε για την ανάγκη αναδιάρθρωσης με διαγραφή μέρους του χρέους, οι προπαγανδιστές του καθεστώτος διέστρεφαν την πραγματικότητα και τρόμαζαν τον κόσμο, μιλώντας για συσσίτια και νεκρούς από λιμό. Ε, λοιπόν η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους ξεκίνησε επίσημα και κατά την γνώμη μου «χύμα», δειλά, με πολλές ασάφειες και νομικά κενά που θα ταλαιπωρήσουν την χώρα τουλάχιστον μέχρι τον Οκτώβριο. Η κυβέρνηση παγιδευμένη στην υποκρισία της και στην άρνηση της να εξετάσει, επανελέγξει και να αναδιαπραγματευτεί η ίδια το δημόσιο χρέος της κατέληξε να λάβει ως «λύση» ότι της δώσανε, όπως ακριβώς έκανε και με τον αρχικό «μηχανισμό». Έτσι η χώρα μπαίνει στο γύψο για πολλά χρόνια και μεταβάλλεται σε κράτος του οποίου η πολιτική θα καθορίζεται απολύτως από τους δανειστές του. Αν όλα πάνε καλά η Ελλάδα τα επόμενα δέκα χρόνια θα μετατραπεί στο πιο νεοφιλελεύθερο κρατίδιο της ΕΕ με την πλέον υποβαθμισμένη αξία του παράγοντα εργασία. Είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που υιοθετεί ένα τέτοιο εξευτελιστικό και απολύτως αντιδημοκρατικό status, το οποίο αλλοιώνει εκτός από την συνταγματική τάξη στην Ελλάδα και τον πολιτικό χαρακτήρα της ΕΕ.

Το σημερινό βήμα τυπικής έκφρασης της χρεοκοπίας υποδηλώνει ότι ο δικομματισμός πρόδωσε τους Έλληνες, ενώ ο κ. Παπανδρέου με το κυβερνόν κόμμα του επέλεξαν να δώσουν την χαριστική βολή στα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Η ήπια αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, με τη μορφή που συμφωνήθηκε στη Σύνοδο των Βρυξέλλες ήταν το αποτέλεσμα του συγκερασμού συμφερόντων μεταξύ του χρηματοπιστωτικού λόμπι, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και της ελίτ του λεγόμενου παραγωγικού καπιταλισμού, όπως ηγετικά εκφράζεται από την κυβέρνηση της Γερμανίας. Το μήνυμα είναι ότι η ΕΕ έθεσε υπό αυστηρή κηδεμονία την Ελλάδα, δίνοντας της θεωρητικά χρόνο να βελτιώσει τα δημοσιονομικά της, περιορίζοντας παράλληλα στο ελάχιστο της ζημίες στον τραπεζικό τομέα από το δυνητικό σκάσιμο της ελληνικής «φούσκας», που προκάλεσε το χρηματοπιστωτικό λόμπι. Το άλλο μήνυμα είναι ότι θα συνεχιστεί η εσωτερική υποτίμηση με καταστροφή της κοινωνίας, θα εκποιηθεί η εναπομείνασα δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων, που λειτουργούν στο πλαίσιο κυριαρχίας των δανειστών μας, ενώ ορίζονται εμπράγματες εγγυήσεις δανεισμού με παραβίαση κάθε έννοιας κρατικής κυριαρχίας. Με την αόριστη μάλιστα υπόσχεση για ένα «σχέδιο Μάρσαλ», επιχειρείται να διασκεδαστεί η αντιαναπτυξιακή φύση των μνημονίων και η υποθήκευση του πλούτου της χώρας μας. Χάνεται για πολλά χρόνια η αυτοκυβέρνηση μας και η σχετική αυτονομία στις αποφάσεις και τέλος προνοείται οι τράπεζες με πολύ μικρό κόστος να «καθαρίσουν» από το ελληνικό χρέος που κατέχουν εξυγιαίνοντας τα χαρτοφυλάκια τους με έξοδα των φορολογουμένων της ΕΕ, ασφαλώς. Να, τι σημαίνει σκληρή δεξιά πολιτική (νεοφιλελεύθερη προσέγγιση), την οποία χειροκροτούν και για την οποία δηλώνουν υπερήφανοι και μετασοσιαλιστές σαν το Γιώργο Παπανδρέου και μέρος του ΠΑΣΟΚ, δίχως να ντρέπονται.

Στο πλαίσιο διαμόρφωσης αυτής της συμφωνίας η Ελλάδα ήταν πολιτικά απούσα. Η κυβέρνηση της χώρας είχε «πειστεί» εδώ και καιρό ότι η Ελλάδα έχει χάσει την κυριαρχία της, έτσι συμπεριφέρθηκε δουλικά, υποκριτικά και αμφίσημα σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας. Λειτούργησε σαν να πίστευε ότι κάποιοι άλλοι στην ΕΕ και στις ΗΠΑ κατέχουν το μυστικό (τεχνογνωσία) ώστε να ορίσουν αυθεντικά και να διαπραγματευτούν το ελληνικό εθνικό και κοινωνικό συμφέρον. Μπέρδεψε συνειδητά το τεχνικό μέρος της διοίκησης με το πολιτικό, για να διασκεδάσει την νεοφιλελεύθερη ιδεολογική μεταστροφή της και τα έκανε σαλάτα. Η Ελληνική κυβέρνηση, από τη στιγμή που απαίτησε και έλαβε τον ατομικό μηχανισμό «σωτηρίας», όπως τον αποκάλεσε, τοποθέτησε μόνη της τον εαυτό της στο περιθώριο, εκλιπαρώντας στο εξωτερικό για συμπάθεια και βοήθεια και απειλώντας στο εσωτερικό διαρκώς με στάση πληρωμών για να περάσει άκριτα και αλλοπρόσαλλα, καιροσκοπικά μέτρα, που κατέτειναν σχεδόν αποκλειστικά στην εσωτερική υποτίμηση, στην μεγέθυνση της κοινωνικής ανισότητας, στην ασφυξία της αγοράς και στο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.

Με δύο λόγια, σε όλη αυτή τη διαδρομή φτωχοποίησης της κοινωνίας και αποδυνάμωσης της χώρας, η κυβερνητική στάση έδειξε να δίνει έμφαση στην επικοινωνία – με φαιδρές διαστάσεις πολλές φορές – και όχι στην στρατηγική και την δομημένη πολιτική: ότι αποφασισθεί στην ΕΕ καλό είναι, αρκεί να παρουσιαστεί θετικά από την διαπλοκή, έμοιαζε να πιστεύει η κυβέρνηση και το ίδιο ακολουθεί και σήμερα. Αυτή ήταν και είναι η πολιτική κουλτούρα του δικομματισμού. Όλα τα πολιτικά κουστούμια μας ταιριάζουν, αρκεί να τα φοράμε όντες στα πράγματα, αρκεί να μην χάσουμε το γκουβέρνο. Δεν μπορεί, κάτι θα κερδίσουν και οι πελάτες μας, υπονοούν οι «δικομματικοί», κλείνοντας πονηρά το μάτι ο καθένας στα «δικά του παιδιά»: τα χαμένα παιδιά, τα ζαλισμένα παιδιά! Αυτά που οι ίδιοι δεν διστάζουν να αποκαλούν κοπρίτες! Όλα για την διαπλοκή είναι θετικά αρκεί να μην κλονισθεί το καθεστώς. Αυτός, άλλωστε, δεν ήταν ο αρχικός στόχος; Πτώχευση με φτωχοποίηση της κοινωνίας και δραστική εσωτερική υποτίμηση, δίχως να χρειασθεί να πει ο πρωθυπουργός το «δυστυχώς επτωχεύσαμε». Αλήθεια υπήρχε ποτέ τέτοια περίπτωση εντός της ευρωζώνης; Μπορούσε ποτέ να γίνει ανεξέλεγκτη πτώχευση δίχως πολιτικό ναυάγιο ολόκληρης της ευρωζώνης και καταστροφή του τραπεζικού τομέα της Ένωσης; Ασφαλώς όχι. Η Ελλάδα ακολούθησε την οδό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας από την αρχή, δίχως κανείς σοβαρός άνθρωπος, γνώστης της οικονομικής επιστήμης και των ευρωπαϊκών θεσμών να μπορεί να εκτιμήσει κάτι διαφορετικό. Όσοι ειδικοί και πολιτικοί θεώρησαν ότι το μνημόνιο θα απέτρεπε την πτώχευση, απλώς γελοιοποιήθηκαν. Οι υπόλοιποι δεν ήμασταν «κασσάνδρες», όπως συνήθιζε να μας αποκαλεί το καθεστώς, αλλά λογικά όντα, τα οποία δεν θέλανε να εξαπατήσουν κανέναν.

Έτσι καταλήξαμε στην επιλεκτική πτώχευση. Αλήθεια υπήρχε άλλη σοβαρή δυνατότητα εντός της ευρωζώνης υπό της παρούσες συνθήκες, επαναλαμβάνω! Υπήρχε άλλη πιθανή εκδοχή χρεοκοπίας – υπό τις σημερινές συνθήκες στην ΕΕ - πέραν της επιλεκτικής πτώχευσης, ασχέτως των επιμέρους διευθετήσεων που θα την χαρακτήριζαν; Αν δεν ήθελε η κυβέρνηση αυτή τη λύση, τότε γιατί εκβίαζε μια λύση εδώ και τώρα; Το θέμα ήταν πώς θα ορίσουμε στα ελληνικά το selective default, ή πώς θα πετυχαίναμε μια καλύτερη συμφωνία με την ΕΕ; Αν δηλαδή ακολουθούσαμε την λογική της δραστικής αναδιάρθρωσης, πριν αναζητήσουμε τον προσωρινό μηχανισμό, όπως προτείναμε κάποιοι, πάλι σε selective default δεν θα καταλήγαμε αν είχαμε την κάλυψη της ΕΕ, με απείρως ευνοϊκότερους όρους για την ελληνική κοινωνία και δίχως να δημιουργηθεί τέτοια κακή παράδοση με την μορφή του χρεοστασίου που αποδεχθήκαμε με το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και την δανειακή σύμβαση; Που προφανώς την είχαμε, διότι καμία οικονομία της ευρωζώνης δεν θα ήθελε να αυτοκτονήσει, όπως αποδείχθηκε.

Υπήρχε περίπτωση να μην είχαμε την κάλυψη της ΕΕ – τουλάχιστον στον βαθμό που αυτή εμφανίζεται να υπάρχει σήμερα - από τη στιγμή που τότε οι κίνδυνοι από μια ανεξέλεγκτη ελληνική χρεοκοπία για τις ευρωπαϊκές οικονομίες και όχι μόνον, θα ήταν πολύ μεγαλύτεροι; Ποιοι λοιπόν θυσίασαν το συμφέρον της κοινωνίας (μέσω μιας σκληρής και σοβαρής διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, πριν πάρουν τους δρόμους για το ΔΝΤ και αναζητήσουν σωτηρία μέσω του μηχανισμού που δήθεν τον ήθελαν για πολιτική υποστήριξη) στο βωμό της πολιτικής τους επιβίωσης και των συμφερόντων των πατρώνων τους εντός και εκτός της Ελλάδας; Μήπως αυτοί που δήλωναν «την αναδιάρθρωση ή την κάνεις στην αρχή ή καθόλου», αλλά παρόλα αυτά την άφησαν για…αργότερα; Θα μπορούσαν ποτέ μετά από μια επωφελή για την κοινωνία διαπραγμάτευση, με το που κέρδισαν τις εκλογές, να παραμείνουν στην εξουσία, από τη στιγμή που τότε θα ξεγυμνώνονταν, καθώς θα αποδεικνυόταν ότι περιέπαιζαν το λαό προεκλογικά, ιδιαίτερα ο κ. Παπανδρέου; Δεν μπορούσε το καθεστώς να αγωνιστεί για τα συμφέροντα της κοινωνίας ακόμη και να μεταμορφωνόταν πολιτικά, καθώς ήταν πολλαπλά εκτεθειμένο, καθώς θα έπρεπε να πληρώσουν ποικιλοτρόπως όσοι τα «έτρωγαν μαζί» τόσα χρόνια και όσοι κερδοσκόπησαν με την καλλιέργεια του μύθου της ισχυρής Ελλάδας. Και αυτοί είναι πολλοί. Είναι το δικομματικό σύστημα και η διαπλοκή που το συνδέει και το προστατεύει οργανωμένα και κυριαρχικά μετά το 1990. Ακολούθησαν λοιπόν την γνωστή συνταγή «σωτηρίας» των αντιδημοκρατικών καθεστώτων: να πληρώσουν οι μη-έχοντες τους άπληστους, δολίως κατέχοντες. Μόνο που αυτό αποτελεί αντιοικονομική, πέραν όλων των άλλων, συμπεριφορά και οδηγεί σε νέα πολιτικά αδιέξοδα, στα οποία θα γίνουμε μάρτυρες τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Ποιοι λοιπόν εξαπάτησαν για άλλη μια φορά θεσμούς και εκλογικό σώμα, επιμηκύνοντας το αδιέξοδο, όσο μπορούν κάθε φορά με έξοδα της κοινωνίας φυσικά; Με οικονομική και κοινωνική απορρύθμιση και εκτίναξη του δανεισμού, ο οποίος απέκτησε επιπλέον και επαχθή χαρακτηριστικά., μέσω του ελεεινότερου χρεοστασίου που έχει ποτέ επιβληθεί στη χώρα μας ή στις χώρες της ΕΕ. Μα, όλοι αυτοί οι «υπεύθυνοι», που, ενώ οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία, δεν διέθεταν «ισχυρούς αδένες» και στοιχειώδη αξιοπρέπεια, ώστε να επωμισθούν τις ευθύνες της πολιτείας τους. Η σημερινή χρεοκοπημένη ελληνική πολιτεία είναι το αποτέλεσμα ενός χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος, το οποίο τους τελευταίους 25 μήνες επέλεξε τις χειρότερες για την κοινωνία στρατηγικές που του προσφέρθηκαν από το εξωτερικό, με αποκλειστικό κίνητρο να μην κλονισθεί το ίδιο και το βαθύ κράτος της διαπλοκής που το στηρίζει. Για την δική τους πρόσκαιρη σωτηρία θυσίασαν το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως το μέλλον μιας γενιάς νέων Ελλήνων. Αυτό αποτελεί έγκλημα με ιστορικούς όρους, το οποίο δεν θα βρεθεί ποτέ κανείς δικαστής να το δικάσει.

Γιατί αγνοήθηκε η μεθοδολογία που υπερασπίστηκε ο συντάκτης αυτών των γραμμών περί διαγραφής ενός μεγάλου μέρους του χρέους, με βελτίωση του χρόνου αποπληρωμής και των επιτοκίων για το υπόλοιπο; Πράγμα που θα μπορούσε να συνοδευτεί με ένα νέο αναπτυξιακό ευρωπαϊκό σχέδιο και με ένα νέο μακροχρόνιο και ασφαλώς δεσμευτικό συμβόλαιο του ελληνικού λαού με την ΕΕ, που θα προνοούσε για ορθολογισμό των δημοσιονομικών με παράλληλες όμως δημόσιες επενδύσεις σε ανταγωνιστικούς τομείς. Γιατί το καθεστώς επέμεινε στο μονόδρομο της φτωχοποίησης και της συρρίκνωσης της οικονομίας; Ποιόν συνέφερε αυτό; Πού ακριβώς ήταν το ανεφάρμοστο της μεθοδολογίας που υποστήριξα μαζί με ένα μέρος της Αριστεράς και της κοινωνίας των πολιτών; Σίγουρα θα οδηγούσε και αυτή η στρατηγική σε επιλεκτική χρεοκοπία. Μόνον που θα είχαμε να κάνουμε με άλλη μορφή διαχείρισης της πτώχευσης από αυτή που προδιαγράφεται σήμερα. Πολύ πιο θετική για την κοινωνία και τις παραγωγικές δυνάμεις από αυτήν που επέφερε το καθεστώς. Βέβαια μια τέτοια θετική προοπτική θα έθιγε τον παρασιτικό καπιταλισμό και τους ντόπιους νταβάδες και μεταπράτες για τους οποίους εργάζεται ο δικομματισμός.
Δείτε σήμερα το ευτράπελο, ο κ. Σαμαράς να «παίζει» τον κ. Παπανδρέου, όπως επιχείρησαν να παίξουν οι κυβερνητικοί με εμάς τόσο καιρό. Τότε που αναφερόμενοι στη κριτική μας περί ανάγκης διαγραφής του χρέους, μας έλεγαν ότι επιθυμούμε την χρεοκοπία της χώρας. Όπως αυτοί αποκαλούν την αναμφισβήτητα σπεκουλαδόρικη στάση του κ. Σαμαρά, «παράδοξη, αντιφατική, βλαπτική για τα συμφέροντα της χώρας», αντίστοιχα και εμείς αποκαλούμε με τα ίδια επίθετα την συμπεριφορά των κυβερνητικών, οι οποίοι τόσο καιρό κινδυνολόγησαν ασύστολα με την χρεοκοπία. Εξεβίασαν με την απειλή της χρεοκοπίας, πολιτεύτηκαν με μοναδικό εφόδιο την απειλή αυτή, ενώ τώρα την λούζονται, διαστρέφοντας, όπως συνηθίζουν, την πραγματικότητα. Σε τι διέφερε δηλαδή η στάση του κ. Παπανδρέου από την στάση του κ. Σαμαρά ως προς την μη-συμμετοχή των ιδιωτών; Πότε άλλαξε ξαφνικά την διαλεκτική της πτώχευσης ο πρωθυπουργός; Πώς μπόρεσε την ίδια ώρα που έστελνε επιστολή στον κ. Γιούνκερ, περί μη-συμμετοχής ιδιωτών, ο υπουργός του επί των οικονομικών να συζητά ακριβώς για το είδος της συμμετοχής αυτής, ενώ ο ίδιος έδινε συνέντευξη αναφερόμενος στο ενδεχόμενο περιορισμένης χρονικά στάσης πληρωμών; Ποιους άραγε επιχειρεί να τρελάνει ο πρωθυπουργός, τους ευρωπαίους ή τον ελληνικό λαό; Πώς χαρακτηρίζεται μια τέτοια συμπεριφορά; Μα, πώς αλλιώς, από άκρως… υπεύθυνη! Μια υπεύθυνη κυβέρνηση για την χρεοκοπία, η οποία δίχως τσίπα γελοιοποιείται διαρκώς, υπευθύνως. Υπεύθυνη κυβερνητική δήλωση αποτελεί πράγματι αυτή η στάση: ή νέας απάτης ή απόλυτης αποτυχίας. Και δεν έχει ο πρωθυπουργός παρά να μας διευκρινίσει τι από τα δύο ισχύει. Μας κορόιδευε τόσο καιρό, ή απλώς απέτυχε να αποφύγει την στάση πληρωμών.

Κάποιος θα πλήρωνε την ελληνική φούσκα ομολόγων στη φάση κοινωνικού μετασχηματισμού που αναγκαστικά προκύπτει από την κρίση που προκάλεσε οργανωμένα και με την έμμεση, αλλά πάντως αμέριστη βοήθεια του πρωθυπουργού, η διεθνής χρηματοπιστωτική ελιτ: είτε οι φορολογούμενοι, είτε οι επενδυτές που ανέλαβαν τον σχετικό κίνδυνο στο παιχνίδι της αγοράς κρατικών ομολόγων. Ασφαλώς η συνάρτηση αυτή πρέπει να προσεγγίζεται σχετικά. Στο πλαίσιο αυτό παράγονται νικητές και ηττημένοι, αλλά γίνεται προσπάθεια να μην εμφανιστεί ότι θα υπάρξουν απόλυτοι νικητές και απολύτως χαμένοι. Η Δεξιά και οι δεξιοί, ως συνήθως, πρότειναν να φορτωθεί ο ελληνικός λαός και έμμεσα οι φορολογούμενοι της ΕΕ το βάρος της απομείωσης των ελληνικών ομολόγων (ηττημένοι) και όχι οι χρηματοπιστωτικοί παίκτες (νικητές). Η Αριστερά το αντίθετο. Αυτό είναι που διαχωρίζει δεξιούς και αριστερούς, δεξιές και αριστερές πολιτικές. Δείτε ποιους θέλει νικητές και ποιους ηττημένους η Δεξιά και ποιους η Αριστερά, για να καταλάβετε με σύγχρονους όρους τι σημαίνει Δεξιά και τι Αριστερά. Ποιοι είναι δεξιοί και ποιοι αριστεροί, έξω από προπαγανδιστικά καμώματα, απολύτως πλαστές διαχωριστικές γραμμές και την υπερβατική ή δήθεν αντικειμενική οικονομίστικη ρητορεία. Επιμένω στη σχετικότητα της προσέγγισης, αλλά εύκολα κανείς μπορεί να διακρίνει την πολιτική τάση, σήμερα μέσα στην κρίση. Δεν υπάρχει πιο αντικειμενικό πράγμα από το να κρίνει κάποιος την συγκεκριμένη οικονομική πολιτική στο επίπεδο της ωφέλειας και του αποκλεισμού. Όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακή πολιτική και ελιγμοί παραπλάνησης προς αποκλειστική κατανάλωση από τους χαμένους, τους ηττημένους της κοινωνίας, ενός αγώνα που διεξάγεται σε δύο ξεχωριστά επίπεδα: στο αποφασιστικό-πολιτικό και στο κοινωνικό. Στον βαθμό που το κοινωνικό δεν πετυχαίνει να επιβληθεί, το πολιτικό λειτουργεί για το συμφέρον των ελίτ. Στο πολιτικό έχουμε, δηλαδή, σύγκρουση συμφερόντων εντός της κυρίαρχης ελίτ, ενώ η κοινωνία ουσιαστικά απουσιάζει. Όπως απουσίασε και στο παζάρι για την διευθέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Εμείς κάναμε πολιτικές προτάσεις για να μπει και η κοινωνία σε αυτό το παιχνίδι, αλλά δυστυχώς ούτε η Αριστερά φάνηκε πρόθυμη και ικανή να αντιδράσει συλλογικά και στρατηγικά, ούτε ασφαλώς η κοινωνία των πολιτών, που έμπλεξε σε «διαβουλεύσεις» πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου της δεκαετίας του ‘70.

Ασφαλώς όλοι οι δεξιοί δεν είναι ίδιοι. Υπάρχουν οι κυνικοί δεξιοί (νεοφιλελεύθεροι), οι εμφανιζόμενοι κοινωνικά ευαίσθητοι (αντιμνημονιακοί), οι λαϊκιστές της καθ’ ημάς ακροδεξιάς (οργανικό τμήμα της διαπλοκής) και οι σοσιαλιστές του τέταρτου δρόμου (δεξιοί από οικονομικοπολιτική ανάγκη και αριστερίζοντες από εκλογική ανάγκη), όπως λέμε ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ετερόκλητο πολιτικό συνονθύλευμα χρεοκόπησε την χώρα πρώτα πολιτικά και μετά οικονομικά. Δυστυχώς η Αριστερά κατέστη σε μεγάλο βαθμό κομπάρσος σε αυτό το πελατειακό θέατρο που οδήγησε στην πολυδιάστατη χρεοκοπία που βιώνουμε, δίχως ποτέ να ενδιαφερθεί να αναπτύξει σύγχρονη στρατηγική ηγεμονίας. Παρότι υποτίθεται ότι η Αριστερά είναι εξοπλισμένη με θεωρητικά εργαλεία για να αναλύει τις κρίσεις του καπιταλισμού, στην περίπτωση της Ελλάδας πιάστηκε κυριολεκτικά στον ύπνο. Αυτούς τους 20 μήνες, μάλιστα – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων – η οργανωμένη Αριστερά συνέχισε να τσαλαβουτά σε λενινιστικές αναπαραστάσεις της εξουσίας, δίχως να αναλαμβάνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την ανατροπή του χρεοκοπημένου στην κυριολεξία καθεστώτος. Μοιάζει να πιστεύει ότι οι συνέπειες της χρεοκοπίας θα ενδυναμώσουν την ταξική συνείδηση και θα προκαλέσουν συνθήκες διαμόρφωσης ενός λαϊκού κινήματος διαφορετικού από το σημερινό, στον βαθμό που αυτό υπάρχει. Ο «ευσεβής» αυτός πόθος δεν μοιάζει να δικαιολογείται με κανένα από τα διαθέσιμα στοιχεία για την ελληνική κοινωνία, όπως αυτά ορίζονται κοινωνιολογικά ή πολιτικά.

Η πρωτόγνωρη μορφή χρεοκοπίας που επεβλήθη στην χώρα, απαιτεί και μια εντελώς φρέσκια στρατηγική από την ευρύτερη Αριστερά και από όλους εν γένει τους προοδευτικούς πολίτες. Αν ούτε τώρα υπάρξει μια πρόταση νέας δημοκρατικής ηγεμονίας από όλες τις δυνάμεις και τις προσωπικότητες που δεν συνωστίζονται στους διαδρόμους της διαπλοκής και στα πόστα του πελατειακού κράτους, η επόμενη δεκαπενταετία θα αποτελέσει μια μαύρη σελίδα για την δημοκρατία στον τόπο μας και τον ελληνισμό. Η μέθοδος ευημερίας της μεταπολίτευσης χρεοκόπησε. Η ευημερία μπορεί να επανακτηθεί (αργά και βασανιστικά) μόνον με την καλλιέργεια μιας νέας πλουραλιστικής δημοκρατικής κουλτούρας και ενός νέου μοντέλου εξουσίας που θα προνοεί για την καταστροφή του πελατειασμού, την αναδιανομή από πάνω προς τα κάτω και την διαμόρφωση σύγχρονων θεσμών διοίκησης υπό λαϊκό έλεγχο. Ο ίδιος έλεγχος πρέπει να διέπει και την λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, το οποίο δεν έχει την δυνατότητα να αναρρώσει και να αναδομηθεί από μόνο του πλέον, δίχως δημόσια στρατηγική.

Από σήμερα νέες προκλήσεις ανατέλλουν, λοιπόν, για την χώρα, οι οποίες είτε θα αντιμετωπιστούν με τον γνωστό παραδοσιακό τρόπο του πολιτικού συστήματος, είτε από εντελώς νέες δομές που δεν μπορεί να προσφέρει το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Και όλα αυτά τώρα που η κρίση θα λάβει τις πραγματικές της διαστάσεις, δίχως μάλιστα να είναι βέβαιο ότι θα περιοριστεί στην Ελλάδα. Η τρύπα που άνοιξε στον πυρήνα της Ένωσης δεν θα κλείσει με αυτή την ήπια πτώχευση που πρόχειρα και απολύτως καιροσκοπικά επιλέχτηκε για την χώρα μας.


* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Bloomberg: Μεγάλη πιθανότητα για προσωρινή χρεοκοπία

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


Οι ηγέτες της ευρωζώνης μπορεί να κάνουν δεκτή μια προσωρινή ελληνική χρεοκοπία, και να απαλύνουν τους όρους που συνοδεύουν τη διάσωση των οικονομικά ταλαιπωρημένων χωρών, στη προσπάθειά τους να βρουν λύση στην κρίση χρέους που ταλανίζει την ευρωζώνη εδώ και 21 μήνες.
Με την Ελλάδα να αντιμετωπίζει 35% επιβάρυνση ώστε να δανειστεί για δυο χρόνια, οι Ευρωπαίοι μπορεί να μειώσουν τα επιτόκια, ώστε να μπορεί να δανείζεται πιο εύκολα, καθώς και τα επιτόκια δανεισμού της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας στο 3.5%, διπλασιάζοντας τη περίοδο αποπληρωμής σε τουλάχιστον 15 χρόνια.
Παράλληλα το κύριο ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης μπορεί να αποκτήσει την αρμοδιότητα να αγοράζει ομόλογα από τους επενδυτές, να βοηθά τα κράτη να χρηματοδοτούν τις τράπεζες, και να προσφέρει μια πιστωτική γραμμή άμυνας ώστε να αποτρέπονται οι επιθέσεις των κερδοσκόπων.
Όλα τα προηγούμενα μέτρα που έχει πάρει η ΕΕ, απέτυχαν στο να ηρεμήσουν τους επενδυτές, ενώ η αναστάτωση των αγορών τη τελευταία εβδομάδα, προκάλεσε εκκλήσεις προς τους Ευρωπαίους πολιτικούς για αμεσότερη και σκληρότερη δράση, από πλευράς των ΗΠΑ και του ΔΝΤ.
Στη προσπάθειά τους να πείσουν τους κατόχους ομολόγων να συνεισφέρουν στις διασώσεις, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο σημαίνει μια προσωρινή χρεοκοπία, οι ηγέτες συζήτησαν το ενδεχόμενο μιας ανταλλαγής 90% των ελληνικών ομολόγων που λήγουν από σήμερα έως και το 2020.
Σύμφωνα με πληροφορίες από αξιωματούχους που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις, συζητιέται η πιθανότητα μιας προσωρινής χρεοκοπίας της Ελλάδας, που θα διαρκέσει μερικές μόνο ημέρες.

S.A.-Bloomberg

Μεταξύ της “επιλεκτικής χρεοκοπίας” και της “μερικής χρεοκοπίας”

Αναρτήθηκε από.......  energoipoliteskv.blogspot.com

… ή όπως λένε “από την Σκύλλα στην Χάρυβδη”


‘Ενα δεύτερο ελληνικό πακέτο διάσωσης ήταν στο “μενού” της χθεσινοβραδινής συνάντησης της Α. Μέρκελ και του Ν. Σαρκοζί, στο Βερολίνο, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές (δείτε και την προηγούμενη ανάρτηση)

Σύμφωνα με σχέδιο της Κομισιόν, το νέο πακέτο περιλαμβάνει την ανταλλαγή από ιδιώτες ελληνικών ομολόγων λήξης πριν το 20019 με νέα 30ετή ομόλογα, οδηγώντας έτσι την Ελλάδα σε επιλεκτική χρεοκοπία. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες στους όρους του σχεδίου περιέχεται μια μείωση κατά 20% της αξίας των ελληνικών ομολόγων, με στόχο της συγκέντρωση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για την υποστήριξη της ελληνικής διάδωσης. Επιπροσθέτως οι χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ θα συνεισφέρουν 71 δις ευρώ, ή 101 δις δολάρια, στο πακέτο διάσωσης μέχρι το 2014.
Επιπλέον μια φορολόγηση τραπεζών ίση με το 0.025% των κεφαλαίων τους θα μπορούσε να συγκεντρώσει ένα ποσό ύψους 50 δις ευρώ στην διάρκεια πέντε ετών και θα χρηματοδοτούσε μια επαναγορά ομολόγων από το ευρωπαϊκό ταμείο σταθερότητας (EFSF). Αυτό θα μείωνε το ελληνικό χρέος κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. (ΣΣ, οι τράπεζες, ωστόσο, απείλησαν πως θα προχωρήσουν σε αγωγές στην περίπτωση που θα τους επιβάλλονταν φόροι στο πλαίσιο της χρηματοδότησης της Ελλάδας).
Με την προθυμία της να εξετάσει το ενδεχόμενο επιλεκτικής χρεοκοπίας σε συνδυασμό με φιλόδοξους στόχους όπως η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να προσελκύσει τη Γερμανία, που έχει επανειλημμένως ζητήσει από τις τράπεζες να αναλάβουν ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος.
Η Γερμανία , η Φιλανδία και η Ολλανδία αντιπαρατίθενται με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζας (ΕΚΤ) και άλλες χώρες της Ευρωζώνης λόγω της επιμονής τους στην συμμετοχή των ιδιωτών. Η ΕΚΤ ανησυχεί για την μετάδοση της ελληνικής ασθένειας και θεωρεί ότι η επιλεκτική χρεοκοπία θα καθιστούσε αδύνατη την αποδοχή ελληνικών ομολόγων ως εγγύηση.
Παράλληλα οι κορυφαίοι οικονομικοί σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης (οι λεγόμενοι “Πέντε Σοφοί”) προτείνουν την ιδέα μιας μερικής ελληνικής χρεοκοπίας, με κούρεμα κατά 50% της αξίας των ελληνικών ομολόγων, το οποίο θα οδηγήσει, όπως υποστηρίζουν, στην μείωση του χρέους στο 106% του ΑΕΠ (από 160%). Ταυτόχρονα οι ιδιώτες θα μπορούν να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους με άλλα που θα εκδώσει το ταμείο διάσωσης (E.F.S.F.)
Οικονομολόγοι όμως επιμένουν ότι μια επαναγορά του χρέους θα έχει και άλλες συνέπειες. Για παράδειγμα, εάν η συμμετοχή των ιδιωτών θα είναι εθελοντική, ορισμένοι επενδυτές ενδέχεται να μην συμμετάσχουν , ελπίζοντας ότι θα ανεβούν οι τιμές τις αγοράς. Έτσι η συμμετοχή θα πρέπει να είναι υποχρεωτική, με άλλα λόγια πτώχευση, προκειμένου να επιτευχθεί η αναγκαία μείωση του ελληνικού χρέους.
Επιπλέον οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να διασωθούν επειδή έχουν μεγάλο τμήμα του ελληνικού χρέους. Θα χρειασθεί επίσης παρόμοια συμφωνία επαναγοράς για την Πορτογαλία και της Ιρλανδία προκειμένου να προστατευθούν από τις επιθέσεις της αγοράς. Τέλος η ΕΕ θα πρέπει να αυξήσει σημαντικά το ταμείο σταθερότητας για να δείξει στις αγορές ότι μπορεί να προστατέψει την Ισπανία και την Ιταλία.
Αξιωματούχος όμως της Ευρωζώνης δήλωσε ότι δεν υπάρχουν αρκετοί πόροι για να στηριχθούν η Ιταλία και η Ισπανία, έτσι το πακέτο για την Ελλάδα πρέπει να δουλέψει εν μέσω γενικότερης σύγχυσης. Όπως υποστηρίζει το “εύκολο μέρος” θα είναι να δοθεί στο E.F.S.F. “περισσότερη δύναμη παρέμβασης στις δευτερογενείς αγορές αγοράζοντας ομόλογα .

Αυτό θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προς το Ευρωομόλογο, δηλώνει ο Richard McGuire, αναλυτής της αγγλικής Rabobank. Το Ευρωομόλογο, ένα ενιαίο δηλαδή ομόλογο για όλα τα κράτη- μέλη, θεωρείται ως ένα μείζονος σημασίας βήμα προς την πλήρη δημοσιονομική εξυγίανση

Antinews με πληροφορίες από http://www.nytimes.com/

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας " Ημέρα"

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com