Όλα τα αποτελέσματα του Σαββάτου:
ΜΑΛΕΣΙΝΑ- ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΛΑΜΙΑΣ 3-2
ΛΑΡΥΜΝΑ- ΦΡΑΝΤΖΗ 5-1
ΚΟΜΠΟΤΑΔΕΣ-ΑΡΗΣ ΑΓ.ΚΩΝ-ΝΟΥ 2-0
ΕΦΗΒΟΙ- ΑΡΧΑΝΙ 1-2
ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΟΔΙΤΣΑΣ-ΣΤΥΛΙΔΑ 0-0
ΔΑΜΑΣΤΑ –ΜΕΞΙΑΤΙΚΟΣ 2-1
ΚΑΜ. ΒΟΥΡΛΑ- ΑΤΑΛΑΝΤΗ 2-1
ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΣ- ΑΣΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΥ 0-0
Από.....lamiafm1
Πέμπτη 14 Απριλίου 2011
Τετάρτη 13 Απριλίου 2011
Ξεσηκωμός των Πανεπιστημιακών για το μνημόνιο! Μήπως άργησαν λίγο; [βίντεο]
Αναρτήθηκε από ......energoipoliteskv.blogspot.com
Οι πανεπιστημιακοί αντιδρούν για το μνημόνιο που συμφώνησε το ΠΑΣΟΚ με τους διεθνείς δανειστές της Ελλάδας. Ο Κώστας Μπέης (ομότιμος καθηγητής της πολιτικής δικονομίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών) αναφέρει: "να καταργηθεί η κληρονομική οικογενειοκρατία στην πολιτική... αυτή η ντροπή του πολιτεύματος..." Ποιός ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας και πόσο νόμιμος ήταν αυτός, στη σύμπραξη του μνημονίου;
"...Την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας την ορίζουν πλέον οι δανειστές μας", αναφέρει ο Γεώργιος Κασιμάτης (συνταγματολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών). Δείτε... τα σχόλια δικά σας
Οι πανεπιστημιακοί αντιδρούν για το μνημόνιο που συμφώνησε το ΠΑΣΟΚ με τους διεθνείς δανειστές της Ελλάδας. Ο Κώστας Μπέης (ομότιμος καθηγητής της πολιτικής δικονομίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών) αναφέρει: "να καταργηθεί η κληρονομική οικογενειοκρατία στην πολιτική... αυτή η ντροπή του πολιτεύματος..." Ποιός ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας και πόσο νόμιμος ήταν αυτός, στη σύμπραξη του μνημονίου;
"...Την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας την ορίζουν πλέον οι δανειστές μας", αναφέρει ο Γεώργιος Κασιμάτης (συνταγματολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών). Δείτε... τα σχόλια δικά σας
Από ...... lamianews
Εθνικό Σχέδιο για το παρόν και το αύριο
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου *
Είναι πλέον σαφές ότι το πολιτικό σύστημα και η πολιτικο-επιχειρηματική τάξη της χώρας δεν διαθέτουν δυνάμεις,νομιμοποίηση και μέθοδο για την αντιμετώπιση της πολυσύνθετης κρίσης που βιώνουμε και που εν πολλοίς προκλήθηκε από τους ίδιους.
Εδώ και αρκετά χρόνια ήταν εμφανές ότι το σύστημα εξουσίας και διακυβέρνησης στην Ελλάδα είχε σαπίσει. Τον τελευταίο χρόνο εξελίσσεται δραματικά για την κοινωνία και το εθνικό συμφέρον η γάγγραινα του καθεστώτος. Το πελατειακό σύστημα δεν μπορεί πλέον ....
να αναπαραχθεί, τα Μέσα και οι μηχανισμοί στήριξης αυτού του συστήματος έχουν απαξιωθεί και πλέον εξευτελίζονται καθημερινά, ενώ ελάχιστοι είναι αυτοί που εμπιστεύονται την κρίση και την ικανότητα της κυβέρνησης στην διαχείρισή της χρεοκοπίας που μας έχει επιβληθεί.
Είναι μάλλον περιττό να επισημάνω ότι ο άλλος πόλος του δικομματισμού δεν θα μπορούσε να αντλήσει πολιτική νομιμοποίηση, καθώς είναι οργανικό στοιχείο του πυρήνα που ήδη εξερράγη στην χώρα, σκορπώντας στον αέρα ένα παγιδευμένο με την εκρηκτική ύλη του χρέους και του ελλείμματος, κράτος. Όσο για τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα, θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι επέλεξαν μία μέθοδο αυτοσυντήρησης που τα κατέστησε περιθωριακή δύναμη, δίχως να μπορούν να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στην κοινωνία, παρά τις ειλικρινείς και ώρες- ώρες φιλότιμες προσπάθειες των ηγεσιών των κομμάτων της αριστεράς. Δεν θέλω να είμαι άδικος, τα κόμματα της αριστεράς αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για τα συμφέροντα των δύο τρίτων της κοινωνίας, αλλά δυστυχώς δογματικά, άκαμπτα, φοβικά, καχύποπτα, δίχως θάρρος και φαντασία και εν τέλει, δίχως σοβαρή μελέτη των σύγχρονων πολιτικών και κοινωνικών φαινομένων στην Ελλάδα και τον κόσμο. Ποτέ δεν τόλμησαν να λάβουν συγκροτημένες πρωτοβουλίες για την ανατροπή του καθεστώτος. Μάλλον βολεύτηκαν σε μία γωνία του, που τους προσέφερε την άνεση της ιδεολογικοποιημένης κριτικής προς αυτό.
Αυτή είναι σε αδρές γραμμές η μακροεικόνα της πολιτικής κατάστασης στην χώρα μας. Αν δεν αλλάξει αμέσως και ριζικά, η κρίση θα λάβει εξοντωτικές διαστάσεις για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και θα θίξει ανεπανόρθωτα την κρατική και εθνική υπόσταση της Ελλάδας. Βρισκόμαστε σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της ιστορίας μας, ενώ αποτελεί μάλλον κοινό τόπο ότι η οικονομική κρίση έχει βαθιές ρίζες στην πολιτική και πολιτειακή οργάνωση της μεταπολίτευσης. Δεν χρεοκοπήσαμε ξαφνικά, αν και απότομα το αντιληφθήκαμε, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο δικομματισμός και η πολιτικο-οικονομική τάξη της χώρας είχαν εδώ και χρόνια δρομολογήσει ηλιθιωδώς, αλλά δίχως να μπορούν να κάνουν διαφορετικά εξαιτίας της δομής του συστήματος, την χρεοκοπία της Ελλάδας. Αν δεν συνέβαινε σήμερα, θα γινόταν αύριο. Εξωτερικοί παράγοντες - τους οποίους ο συντάκτης αυτών των γραμμών έχει διεξοδικά περιγράψει - και «άγαρμπες» έως τραγικά απολιτικές πρωτοβουλίες του σημερινού πρωθυπουργού και του κυβερνητικού μοντέλου του μάλλον επιτάχυναν τα πράγματα. Ασφαλώς ο κ. Παπανδρέου ευθύνεται για την κακοφόρμιση της δημοσιονομικής κρίσης και για τους άθλιους χειρισμούς που οδήγησαν στην πιστωτική κρίση. Δεν είναι, όμως, αυτός και η κυβέρνησή του που χρεοκόπησαν την χώρα. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να αποφύγει την χρεοκοπία, καθώς η συνολική δομή των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων συνέτεινε προς αυτό. Ασφαλώς εάν τα κυβερνητικά κόμματα διέθεταν στοιχειώδη σοβαρότητα και υπευθυνότητα, θα μπορούσαν εγκαίρως να αποφύγουν τα χειρότερα, τα οποία βιώνουμε σήμερα και προδιαγράφονται για αύριο.
Σήμερα, η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της χώρας με παραμονή στην ευρωζώνη, έχει μετατραπεί σε ένα δύσκολο παζλ. Ελεγχόμενη αναδιάρθρωση χρέους στην ΕΕ προβλέπεται μόνο μετά το 2013, όταν θα ενεργοποιηθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Μέχρι τότε οποιαδήποτε μορφή ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους θα απαιτούσε νέα παρέμβαση της τρόικας, η οποία θα μεσολαβούσε ουσιαστικά μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και πιστωτών. Αυτό όμως περιπλέκει τα πράγματα και γι’ αυτό ο κ. Παπανδρέου εμφανίζεται να απορρίπτει την αναδιάρθρωση. Ουσιαστικά δεν μπορεί να την πραγματοποιήσει πλέον δίχως την παρέμβαση της τρόικας. Τώρα απαιτείται άλλη μεθοδολογία. Πρέπει να πιεστεί η ΕΕ από τον λαό, καθώς οι Βρυξέλλες έχουν βάλει τα δύο πόδια της κυβέρνησης σε ένα παπούτσι. Η κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου προσωπικά είναι παγιδευμένοι στον μηχανισμό χρεοκοπίας που αναζήτησαν και έλαβαν από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Ριζική αναδιάρθρωση επ’ ωφελεία του λαού που θα δίνει δυνατότητες ανάπτυξης, δεν μπορεί να υπάρξει μέσω της τρόικας. Από την άλλη με 12-13% επιτόκιο δεν μπορείς να βγεις στην χρηματαγορά. Η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου δεν λύνει το πρόβλημα. Χρειάζεται ένας νέος πτωχευτικός μηχανισμός που θα διασφαλίζει προϋποθέσεις ταχείας ανάπτυξης, ή αλλιώς αναγκαστική έξοδος από την ευρωζώνη με παράλληλο ασφαλώς σημαντικό «κούρεμα» του χρέους και νέα διευθέτηση της αποπληρωμής του υπολοίπου (παλαιού και καινούριου). Στο επίπεδο αυτό θα κριθούν και τα πραγματικά αντανακλαστικά της Ένωσης. Θα θυσιαστεί για χάρη του τραπεζίτη, ή θα δείξει ουσιαστική αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό και όχι αποκλειστικά προς μία κυβέρνηση η οποία μονίμως αλληθωρίζει προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού;
Ο δικομματισμός αυτοπαγιδεύτηκε στην δομή που συνδημιούργησε και υπηρέτησε, με αποτέλεσμα να βουλιάξει πια μέσα στον βούρκο της διαφθοράς και της διαπλοκής του. Δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα σωτηρίας για το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ και όσο πιο νωρίς το αντιληφθούν τα στελέχη και τα μέλη τους, τόσο το καλύτερο για όλους μας. Τώρα ήρθε η στιγμή για την άλλη πιθανότητα στην πορεία και εξέλιξη της χώρας. Πρέπει να κάνουμε μία νέα αρχή. Έχω την γνώμη ότι η αίσθηση αυτή κυριαρχεί στην πλειονότητα των απανταχού Ελλήνων. Γνωρίζουμε τι έφταιξε και ξέρουμε τι δεν πρέπει να ξανακάνουμε ως λαός. Αυτήν την στιγμή δεν προέχει ο ταξικός αγώνας, αλλά μια μορφή πανεθνικής συνεννόησης, η οποία δεν πρέπει ασφαλώς να δομηθεί ιδεαλιστικά, αλλά βαθύτατα πολιτικά. Αυτό σημαίνει την σύνθεση μίας νέας εθνικής και κοινωνικής συνείδησης, που δίχως να αγνοεί τον ταξικό χαρακτήρα του κοινωνικού μετασχηματισμού που απαιτείται, θα πρέπει να εστιάζει παράλληλα στην ταξική διάρθρωση του εθνικού συμφέροντος στην ΕΕ και παγκοσμίως. Δεν προτείνω αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι και όπως αλλιώς επιθυμεί κανείς να αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά, να παραμερίσουμε τις ιδεολογικές μας διαφορές. Προτείνω αυτές να μην είναι το βασικό κριτήριο της πολιτικής μας συμπεριφοράς αυτήν την περίοδο. Προέχει η συνεννόηση και ο κοινός αγώνας για αυτοκυβέρνηση, εκπόνηση ενός μοντέλου χρεοκοπίας - το οποίο θα συμφέρει και θα γίνεται αποδεκτό από τα δύο τρίτα της κοινωνίας – και η συγκρότηση μίας κυβέρνησης αντικαθεστωτικών για να διαχειριστεί για την επόμενη τετραετία την κρίση και να οδηγήσει σε μία συντακτική εθνοσυνέλευση, η οποία να θεμελιώνει μία νέα, σύγχρονη και δημοκρατική πολιτεία.
Όλα αυτά δεν βρίσκονται στο φάσμα της ουτοπίας. Είναι πραγματοποιήσιμα. Όσα οραματίστηκα αρκετά χρόνια πριν, αποτελούν σήμερα μάλλον κοινό οραματισμό πάρα πολλών. Εδώ μας οδηγεί πλέον «η τύχη και η ανάγκη» της συγκυρίας. Ήδη παρατηρώ ένα απροσδιόριστο αλλά σίγουρα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού, να αντιλαμβάνεται κάπως έτσι τον τρόπο διεξόδου από την κρίση. Η πλειονότητα των δυνάμεων της κοινωνίας των πολιτών λαμβάνει ήδη πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση. Η ηγεσία του Συνασπισμού ρητά πλέον συμφωνεί. Ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ επίσης. Ακόμα και εντός της ηγεσίας της ΝΔ βλέπω να αναπτύσσεται σχετική «ζύμωση». Το ΚΚΕ εκφράζει σκεπτικισμό, αλλά παρατηρώ να μην απορρίπτει αβασάνιστα αυτήν την φορά τον σχετικό προβληματισμό. Ο Φώτης Κουβέλης θα πράξει αυτό που η ιστορία του και η πολιτική του κουλτούρα επιτάσσουν. Δεν πιστεύω ότι θα παρασυρθεί σε τυχοδιωκτισμούς
Δεν μένει τίποτε άλλο παρά ο Γιώργος Παπανδρέου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διευκολύνει την κατάσταση: τον πολιτικό και κοινωνικό μετασχηματισμό υπέρ των δύο τρίτων της κοινωνίας και όχι του τραπεζίτη, των νταβάδων και των ναυαγισμένων μεγαλοεπιχειρηματιών. Ήρθε η στιγμή να αποχωρήσει αξιοπρεπώς και εντίμως, διότι εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, εάν επιμείνει στην στρατηγική της τρόικας και του χρηματοπιστωτικού λόμπυ, αλλά και στο μοντέλο χρεοκοπίας που προέκυψε μετά την συμφωνία Γερμανίας – ΗΠΑ, θα εξευτελιστεί απολύτως. Είναι ζήτημα στοιχειώδους αυτοσεβασμού πλέον για τον ίδιο. Όσο για τον κ. Καρατζαφέρη και την κ. Μπακογιάννη, νομίζω ότι επέλεξαν λάθος στρατόπεδο και λάθος τακτική από την αρχή. Ας … διευκολύνουν λοιπόν και αυτοί την κατάσταση! Η πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη να ανοίξει το «στόμα» του και την καρδιά του και να παροτρύνει προς μία «ειρηνική επανάσταση» με λαϊκό και εθνικό χαρακτήρα, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί θετικά.
Άρα δεν μένει παρά να αναζητήσουμε αμέσως την οργανωτική δομή που θα επεξεργαστεί ένα Εθνικό Σχέδιο για το παρόν και το αύριο. Στην εκπόνηση αυτού του Σχεδίου δεν έχουν προφανώς θέση αυτοί που στήριξαν το «μνημόνιο». Δυστυχώς η πολιτική για να παραμείνει δημοκρατική πολιτική θα πρέπει να αποκλείει εκείνους που μεθόδευσαν την συγκεκριμένη μορφή χρεοκοπίας που ακολουθείται, δίχως να σεβαστούν την λαϊκή κυριαρχία. Αυτό το Σχέδιο θα μπορούσε να αποτελέσει το πλαίσιο ενός κυβερνητικού προγράμματος για την επόμενη τετραετία, εντός της οποίας θα μπορούσε να υπάρξει, εκτός από ριζική αναδιάρθρωση του χρέους και ριζική αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος, αλλά και της διοίκησης και των οργάνων του κράτους, που θα επισφραγιζόταν με την συντακτική εθνοσυνέλευση.
Υ.Γ. Οι παραπάνω αράδες αποτελούν την ύστατη έκκληση για σοβαρότητα και κοινό αγώνα, δίχως ιδιοτέλεια, συμπλέγματα, ηγετισμούς, μικροπρέπειες και άλλα καμώματα, που διέκριναν μέχρι τώρα την πολιτική στάση πολλών από την μία άκρη του πολιτικού φάσματος έως την άλλη. Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για φτηνιάρικους λαϊκισμούς, συνωμοσιούλες και σοβαροφανείς προσεγγίσεις, οι οποίες τελικά μέσω του «αντικειμενικού» και «ουδέτερου», επιχειρούν να συντηρήσουν το καθεστώς. Αυτό είναι ήδη ένα δύσοσμο νεκρό κουφάρι. Ή οι λαϊκές δυνάμεις θα κατασκευάσουν κάτι καινούριο, ή θα αφήσουμε την γραφειοκρατία της πιστωτικής παγκοσμιοποίησης σε συνεργασία με εκείνη των Βρυξελλών και τους ημεδαπούς νταβάδες με το προσωπικό τους, να δομήσουν μία άλλη Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μην αλλάξει πια. Το ζήτημα είναι προς ποια κατεύθυνση. Η απάντηση στο τελευταίο προϊδεάζει και ως προς την στάση που οφείλουν να κρατήσουν άτομα και φορείς που θέσει ή φύσει βρίσκονται σε αντίθεση με την καθεστωτική δομή.
* διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου *
Είναι πλέον σαφές ότι το πολιτικό σύστημα και η πολιτικο-επιχειρηματική τάξη της χώρας δεν διαθέτουν δυνάμεις,νομιμοποίηση και μέθοδο για την αντιμετώπιση της πολυσύνθετης κρίσης που βιώνουμε και που εν πολλοίς προκλήθηκε από τους ίδιους.
Εδώ και αρκετά χρόνια ήταν εμφανές ότι το σύστημα εξουσίας και διακυβέρνησης στην Ελλάδα είχε σαπίσει. Τον τελευταίο χρόνο εξελίσσεται δραματικά για την κοινωνία και το εθνικό συμφέρον η γάγγραινα του καθεστώτος. Το πελατειακό σύστημα δεν μπορεί πλέον ....
να αναπαραχθεί, τα Μέσα και οι μηχανισμοί στήριξης αυτού του συστήματος έχουν απαξιωθεί και πλέον εξευτελίζονται καθημερινά, ενώ ελάχιστοι είναι αυτοί που εμπιστεύονται την κρίση και την ικανότητα της κυβέρνησης στην διαχείρισή της χρεοκοπίας που μας έχει επιβληθεί.
Είναι μάλλον περιττό να επισημάνω ότι ο άλλος πόλος του δικομματισμού δεν θα μπορούσε να αντλήσει πολιτική νομιμοποίηση, καθώς είναι οργανικό στοιχείο του πυρήνα που ήδη εξερράγη στην χώρα, σκορπώντας στον αέρα ένα παγιδευμένο με την εκρηκτική ύλη του χρέους και του ελλείμματος, κράτος. Όσο για τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα, θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι επέλεξαν μία μέθοδο αυτοσυντήρησης που τα κατέστησε περιθωριακή δύναμη, δίχως να μπορούν να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στην κοινωνία, παρά τις ειλικρινείς και ώρες- ώρες φιλότιμες προσπάθειες των ηγεσιών των κομμάτων της αριστεράς. Δεν θέλω να είμαι άδικος, τα κόμματα της αριστεράς αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για τα συμφέροντα των δύο τρίτων της κοινωνίας, αλλά δυστυχώς δογματικά, άκαμπτα, φοβικά, καχύποπτα, δίχως θάρρος και φαντασία και εν τέλει, δίχως σοβαρή μελέτη των σύγχρονων πολιτικών και κοινωνικών φαινομένων στην Ελλάδα και τον κόσμο. Ποτέ δεν τόλμησαν να λάβουν συγκροτημένες πρωτοβουλίες για την ανατροπή του καθεστώτος. Μάλλον βολεύτηκαν σε μία γωνία του, που τους προσέφερε την άνεση της ιδεολογικοποιημένης κριτικής προς αυτό.
Αυτή είναι σε αδρές γραμμές η μακροεικόνα της πολιτικής κατάστασης στην χώρα μας. Αν δεν αλλάξει αμέσως και ριζικά, η κρίση θα λάβει εξοντωτικές διαστάσεις για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και θα θίξει ανεπανόρθωτα την κρατική και εθνική υπόσταση της Ελλάδας. Βρισκόμαστε σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της ιστορίας μας, ενώ αποτελεί μάλλον κοινό τόπο ότι η οικονομική κρίση έχει βαθιές ρίζες στην πολιτική και πολιτειακή οργάνωση της μεταπολίτευσης. Δεν χρεοκοπήσαμε ξαφνικά, αν και απότομα το αντιληφθήκαμε, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο δικομματισμός και η πολιτικο-οικονομική τάξη της χώρας είχαν εδώ και χρόνια δρομολογήσει ηλιθιωδώς, αλλά δίχως να μπορούν να κάνουν διαφορετικά εξαιτίας της δομής του συστήματος, την χρεοκοπία της Ελλάδας. Αν δεν συνέβαινε σήμερα, θα γινόταν αύριο. Εξωτερικοί παράγοντες - τους οποίους ο συντάκτης αυτών των γραμμών έχει διεξοδικά περιγράψει - και «άγαρμπες» έως τραγικά απολιτικές πρωτοβουλίες του σημερινού πρωθυπουργού και του κυβερνητικού μοντέλου του μάλλον επιτάχυναν τα πράγματα. Ασφαλώς ο κ. Παπανδρέου ευθύνεται για την κακοφόρμιση της δημοσιονομικής κρίσης και για τους άθλιους χειρισμούς που οδήγησαν στην πιστωτική κρίση. Δεν είναι, όμως, αυτός και η κυβέρνησή του που χρεοκόπησαν την χώρα. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να αποφύγει την χρεοκοπία, καθώς η συνολική δομή των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων συνέτεινε προς αυτό. Ασφαλώς εάν τα κυβερνητικά κόμματα διέθεταν στοιχειώδη σοβαρότητα και υπευθυνότητα, θα μπορούσαν εγκαίρως να αποφύγουν τα χειρότερα, τα οποία βιώνουμε σήμερα και προδιαγράφονται για αύριο.
Σήμερα, η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της χώρας με παραμονή στην ευρωζώνη, έχει μετατραπεί σε ένα δύσκολο παζλ. Ελεγχόμενη αναδιάρθρωση χρέους στην ΕΕ προβλέπεται μόνο μετά το 2013, όταν θα ενεργοποιηθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Μέχρι τότε οποιαδήποτε μορφή ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους θα απαιτούσε νέα παρέμβαση της τρόικας, η οποία θα μεσολαβούσε ουσιαστικά μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και πιστωτών. Αυτό όμως περιπλέκει τα πράγματα και γι’ αυτό ο κ. Παπανδρέου εμφανίζεται να απορρίπτει την αναδιάρθρωση. Ουσιαστικά δεν μπορεί να την πραγματοποιήσει πλέον δίχως την παρέμβαση της τρόικας. Τώρα απαιτείται άλλη μεθοδολογία. Πρέπει να πιεστεί η ΕΕ από τον λαό, καθώς οι Βρυξέλλες έχουν βάλει τα δύο πόδια της κυβέρνησης σε ένα παπούτσι. Η κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου προσωπικά είναι παγιδευμένοι στον μηχανισμό χρεοκοπίας που αναζήτησαν και έλαβαν από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Ριζική αναδιάρθρωση επ’ ωφελεία του λαού που θα δίνει δυνατότητες ανάπτυξης, δεν μπορεί να υπάρξει μέσω της τρόικας. Από την άλλη με 12-13% επιτόκιο δεν μπορείς να βγεις στην χρηματαγορά. Η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου δεν λύνει το πρόβλημα. Χρειάζεται ένας νέος πτωχευτικός μηχανισμός που θα διασφαλίζει προϋποθέσεις ταχείας ανάπτυξης, ή αλλιώς αναγκαστική έξοδος από την ευρωζώνη με παράλληλο ασφαλώς σημαντικό «κούρεμα» του χρέους και νέα διευθέτηση της αποπληρωμής του υπολοίπου (παλαιού και καινούριου). Στο επίπεδο αυτό θα κριθούν και τα πραγματικά αντανακλαστικά της Ένωσης. Θα θυσιαστεί για χάρη του τραπεζίτη, ή θα δείξει ουσιαστική αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό και όχι αποκλειστικά προς μία κυβέρνηση η οποία μονίμως αλληθωρίζει προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού;
Ο δικομματισμός αυτοπαγιδεύτηκε στην δομή που συνδημιούργησε και υπηρέτησε, με αποτέλεσμα να βουλιάξει πια μέσα στον βούρκο της διαφθοράς και της διαπλοκής του. Δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα σωτηρίας για το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ και όσο πιο νωρίς το αντιληφθούν τα στελέχη και τα μέλη τους, τόσο το καλύτερο για όλους μας. Τώρα ήρθε η στιγμή για την άλλη πιθανότητα στην πορεία και εξέλιξη της χώρας. Πρέπει να κάνουμε μία νέα αρχή. Έχω την γνώμη ότι η αίσθηση αυτή κυριαρχεί στην πλειονότητα των απανταχού Ελλήνων. Γνωρίζουμε τι έφταιξε και ξέρουμε τι δεν πρέπει να ξανακάνουμε ως λαός. Αυτήν την στιγμή δεν προέχει ο ταξικός αγώνας, αλλά μια μορφή πανεθνικής συνεννόησης, η οποία δεν πρέπει ασφαλώς να δομηθεί ιδεαλιστικά, αλλά βαθύτατα πολιτικά. Αυτό σημαίνει την σύνθεση μίας νέας εθνικής και κοινωνικής συνείδησης, που δίχως να αγνοεί τον ταξικό χαρακτήρα του κοινωνικού μετασχηματισμού που απαιτείται, θα πρέπει να εστιάζει παράλληλα στην ταξική διάρθρωση του εθνικού συμφέροντος στην ΕΕ και παγκοσμίως. Δεν προτείνω αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι και όπως αλλιώς επιθυμεί κανείς να αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά, να παραμερίσουμε τις ιδεολογικές μας διαφορές. Προτείνω αυτές να μην είναι το βασικό κριτήριο της πολιτικής μας συμπεριφοράς αυτήν την περίοδο. Προέχει η συνεννόηση και ο κοινός αγώνας για αυτοκυβέρνηση, εκπόνηση ενός μοντέλου χρεοκοπίας - το οποίο θα συμφέρει και θα γίνεται αποδεκτό από τα δύο τρίτα της κοινωνίας – και η συγκρότηση μίας κυβέρνησης αντικαθεστωτικών για να διαχειριστεί για την επόμενη τετραετία την κρίση και να οδηγήσει σε μία συντακτική εθνοσυνέλευση, η οποία να θεμελιώνει μία νέα, σύγχρονη και δημοκρατική πολιτεία.
Όλα αυτά δεν βρίσκονται στο φάσμα της ουτοπίας. Είναι πραγματοποιήσιμα. Όσα οραματίστηκα αρκετά χρόνια πριν, αποτελούν σήμερα μάλλον κοινό οραματισμό πάρα πολλών. Εδώ μας οδηγεί πλέον «η τύχη και η ανάγκη» της συγκυρίας. Ήδη παρατηρώ ένα απροσδιόριστο αλλά σίγουρα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού, να αντιλαμβάνεται κάπως έτσι τον τρόπο διεξόδου από την κρίση. Η πλειονότητα των δυνάμεων της κοινωνίας των πολιτών λαμβάνει ήδη πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση. Η ηγεσία του Συνασπισμού ρητά πλέον συμφωνεί. Ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ επίσης. Ακόμα και εντός της ηγεσίας της ΝΔ βλέπω να αναπτύσσεται σχετική «ζύμωση». Το ΚΚΕ εκφράζει σκεπτικισμό, αλλά παρατηρώ να μην απορρίπτει αβασάνιστα αυτήν την φορά τον σχετικό προβληματισμό. Ο Φώτης Κουβέλης θα πράξει αυτό που η ιστορία του και η πολιτική του κουλτούρα επιτάσσουν. Δεν πιστεύω ότι θα παρασυρθεί σε τυχοδιωκτισμούς
Δεν μένει τίποτε άλλο παρά ο Γιώργος Παπανδρέου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διευκολύνει την κατάσταση: τον πολιτικό και κοινωνικό μετασχηματισμό υπέρ των δύο τρίτων της κοινωνίας και όχι του τραπεζίτη, των νταβάδων και των ναυαγισμένων μεγαλοεπιχειρηματιών. Ήρθε η στιγμή να αποχωρήσει αξιοπρεπώς και εντίμως, διότι εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, εάν επιμείνει στην στρατηγική της τρόικας και του χρηματοπιστωτικού λόμπυ, αλλά και στο μοντέλο χρεοκοπίας που προέκυψε μετά την συμφωνία Γερμανίας – ΗΠΑ, θα εξευτελιστεί απολύτως. Είναι ζήτημα στοιχειώδους αυτοσεβασμού πλέον για τον ίδιο. Όσο για τον κ. Καρατζαφέρη και την κ. Μπακογιάννη, νομίζω ότι επέλεξαν λάθος στρατόπεδο και λάθος τακτική από την αρχή. Ας … διευκολύνουν λοιπόν και αυτοί την κατάσταση! Η πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη να ανοίξει το «στόμα» του και την καρδιά του και να παροτρύνει προς μία «ειρηνική επανάσταση» με λαϊκό και εθνικό χαρακτήρα, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί θετικά.
Άρα δεν μένει παρά να αναζητήσουμε αμέσως την οργανωτική δομή που θα επεξεργαστεί ένα Εθνικό Σχέδιο για το παρόν και το αύριο. Στην εκπόνηση αυτού του Σχεδίου δεν έχουν προφανώς θέση αυτοί που στήριξαν το «μνημόνιο». Δυστυχώς η πολιτική για να παραμείνει δημοκρατική πολιτική θα πρέπει να αποκλείει εκείνους που μεθόδευσαν την συγκεκριμένη μορφή χρεοκοπίας που ακολουθείται, δίχως να σεβαστούν την λαϊκή κυριαρχία. Αυτό το Σχέδιο θα μπορούσε να αποτελέσει το πλαίσιο ενός κυβερνητικού προγράμματος για την επόμενη τετραετία, εντός της οποίας θα μπορούσε να υπάρξει, εκτός από ριζική αναδιάρθρωση του χρέους και ριζική αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος, αλλά και της διοίκησης και των οργάνων του κράτους, που θα επισφραγιζόταν με την συντακτική εθνοσυνέλευση.
Υ.Γ. Οι παραπάνω αράδες αποτελούν την ύστατη έκκληση για σοβαρότητα και κοινό αγώνα, δίχως ιδιοτέλεια, συμπλέγματα, ηγετισμούς, μικροπρέπειες και άλλα καμώματα, που διέκριναν μέχρι τώρα την πολιτική στάση πολλών από την μία άκρη του πολιτικού φάσματος έως την άλλη. Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για φτηνιάρικους λαϊκισμούς, συνωμοσιούλες και σοβαροφανείς προσεγγίσεις, οι οποίες τελικά μέσω του «αντικειμενικού» και «ουδέτερου», επιχειρούν να συντηρήσουν το καθεστώς. Αυτό είναι ήδη ένα δύσοσμο νεκρό κουφάρι. Ή οι λαϊκές δυνάμεις θα κατασκευάσουν κάτι καινούριο, ή θα αφήσουμε την γραφειοκρατία της πιστωτικής παγκοσμιοποίησης σε συνεργασία με εκείνη των Βρυξελλών και τους ημεδαπούς νταβάδες με το προσωπικό τους, να δομήσουν μία άλλη Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μην αλλάξει πια. Το ζήτημα είναι προς ποια κατεύθυνση. Η απάντηση στο τελευταίο προϊδεάζει και ως προς την στάση που οφείλουν να κρατήσουν άτομα και φορείς που θέσει ή φύσει βρίσκονται σε αντίθεση με την καθεστωτική δομή.
* διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία
Αποκλειστικό ρεπορτάζ και Συμπεράσματα της χθεσινής εκδήλωσης των Πανεπιστημιακών..
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Όπως είναι ήδη γνωστό χθες έγινε η πρώτη από μια σειρά εκδηλώσεων, (που θα συνεχίσει σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας), ενός τμήματος πανεπιστημιακών δασκάλων στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών (προπύλαια), από τις 10. πμ μέχρι το βράδυ 9 μμ. Μην ψάξετε να την βρείτε στα καθεστωτικά ΜΜΕ, δεν θα την βρείτε και αντιλαμβάνεστε το γιατί.
Όπως είναι ήδη γνωστό χθες έγινε η πρώτη από μια σειρά εκδηλώσεων, (που θα συνεχίσει σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας), ενός τμήματος πανεπιστημιακών δασκάλων στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών (προπύλαια), από τις 10. πμ μέχρι το βράδυ 9 μμ. Μην ψάξετε να την βρείτε στα καθεστωτικά ΜΜΕ, δεν θα την βρείτε και αντιλαμβάνεστε το γιατί.
Εκείνο που προξένησε μεγάλη εντύπωση ήταν....
ο μεγάλος αριθμός των πολιτών που πήγαν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση, σε σημείο που να κάθονται, πάρα πολλοί όρθιοι για ώρες.Πέραν των γνωστών χαιρετισμών, μεταξύ των οποίων, του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Καθηγητή, Θεοδόση Πελεγκρίνη, τον γραπτό χαιρετισμό του Μίκη Θεοδωράκη, κ.λ.π. κατά σειρά οι κύριοι ομιλητές ήταν οι:
1) Απόστολος Γεωργιάδης Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ομοτ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
2) Κώστας Ρίζος, Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου ετ.
3) Γιώργος Κασιμάτης Ομότ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
4) Κώστας Μπέης, Ομότ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
5) Κώστας Χρυσόγονος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης.
6) Γιώργος Κατρούγκαλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θράκης.
7) Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
8) Θεόδωρος Πελαγίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς..
9) Μιχάλης Σταθόπουλος, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
10) Στέφανος Μάνος.
11) Αντώνης Μπρεδήμας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
12) Ναπολέων Μαραβέγιας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
13) Γιάννης Βαρουφάκης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
14) Νίκος Κοτζιάς, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς.
15) Γιώργος Στεφανάκης, Πρόεδρος του Ιδρύματος Ιστορίας Ελ. Βενιζέλου.
16) Μελέτης Μελετόπουλος, Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
17) Γιώργος Κοντογιώργης, Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, ο οποίος δεν μίλησε αλλά έκανε γραπτή παρέμβαση.
Τα συμπεράσματα που βγήκαν από την χθεσινή εκδήλωση, έτσι όπως τα είδαμε και τα ζήσαμε εμείς, συνθέτοντας τόσο τα κοινά σημεία των διαφόρων ομιλιών, τα οποία όμως είχαν ταυτόχρονα και την μεγαλύτερη αποδοχή από το ακροατήριο ήταν προς τρεις κατευθύνσεις:
Α) Αλλαγή στο Σύνταγμα της χώρας
Β) Αλλαγή εδώ και τώρα και
Γ) Η αντισυνταγματικότητα του μνημονίου και των τριών δανειακών συμβάσεων που το συνοδεύουν.
Γ) Η αντισυνταγματικότητα του μνημονίου και των τριών δανειακών συμβάσεων που το συνοδεύουν.
Οι κύριες Συνταγματικές αλλαγές που προτάθηκαν ταυτόχρονα από πολλούς ήταν:
1) Άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό. Αυτό ήταν γενικό αίτημα σχεδόν όλων, το οποίο πήρε δύο μορφές είτε άμεση εκλογή και ταυτόχρονα κοινοβουλευτική δημοκρατία, είτε κατευθείαν προεδρική δημοκρατία.
2) Αυξημένες αρμοδιότητες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
3) Σταθερό χρόνο διεξαγωγής εκλογών.
4) Σταθερό εκλογικό σύστημα.
5) Ασυμβίβαστο ταυτόχρονης ιδιότητας βουλευτή και υπουργού.
6) Πλήρης διάκριση των εξουσιών (Εκτελεστικής, Νομοθετικής και Δικαστικής).
7) Συνταγματική ρύθμιση για την οργάνωση και λειτουργία των κομμάτων, που θα κατοχυρώνει υποχρεωτικά αφενός την εσωκομματική δημοκρατία στα κόμματα, αφετέρου την πλήρη οικονομική τους διαφάνεια, με ποινές, είτε την διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης, είτε την έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα των αντίστοιχων βουλευτών.
8) Να σταματήσει το κλειστό επάγγελμα του πολιτικού.
9) Περιορισμός θητειών στα πολιτικά αξιώματα.
10) Κατάργηση της κληρονομικής οικογενειοκρατίας στην πολιτική και στα πανεπιστήμια.
11) Κατάργηση της συντεχνιακής προστασίας της τάξης των πολιτικών (βουλευτική ασυλία και νόμος περί ευθύνης υπουργών).
12) Ίδρυση οπωσδήποτε Συνταγματικού Δικαστηρίου που να ελέγχει τη συνταγματικότητα των νόμων.
13) Να σταματήσει να διορίζεται η ηγεσία της Δικαιοσύνης από το κόμμα.
Φυσικά οι προτάσεις ήταν πολλές και σημαντικότατες, αλλά εδώ, όπως είπαμε, επιλέξαμε εκείνες που ήταν σχεδόν κοινές σε όλες τις ομιλίες και οι οποίες όμως ταυτόχρονα έτυχαν και της μεγαλύτερης αποδοχής από το κοινό.
Ο κ. Μάνος (η αντίθετη άποψη) είχε βέβαια την άτυχη στιγμή του σε σχέση με το ακροατήριο, όταν μίλησε για απολύσεις από τις ΔΕΚΟ, αλλά τελικά και με πολύ κόπο τα πνεύματα ηρέμησαν και κατάφερε να τελειώσει την ομιλία του.
Στο μέλλον θα έχουμε τη δυνατότητα να αναλύσουμε πολύ περισσότερα πράγματα. Άλλωστε όλες οι ομιλίες θα αναρτηθούν στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα του ιδρύματος Κρίσπη και περικοπές εξ αυτών θα μεταδίδει τακτικά το κανάλι ΚΟΝΤΡΑ, το οποίο ήταν παρών στην εκδήλωση.
Άστραψε και βρόντηξε σήμερα ο πνευματικός κόσμος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών!!!
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Κασιμάτης: Αν δεν αλλάξει το αντισυνταγματικό μνημόνιο τότε υπάρχει και το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος.
Μπέης: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατώτερος της αποστολής του. Δεν μπορεί να προσποιείται τον ουδέτερο.
Σεισμός σήμερα στην προαναγγελθείσα εκδήλωση του πνευματικού κόσμου της χώρας, στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα...
«Ελληνική κρίση, για μια θεσμική μεταπολίτευση», η οποία συνεχίζεται μέχρι αργά το βράδυ.Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο πνευματικός κόσμος της χώρας στο λαό, όπως οι ίδιοι το καθόρισαν είναι αφενός η λέξη «ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ» και αφετέρου η εδώ και τώρα αλλαγή του Συντάγματος.
Εμείς που ζούμε σήμερα από κοντά αυτή την εκδήλωση, οφείλουμε να πούμε ότι η αγανάκτηση ξεχειλίζει ήδη στο ακροατήριο, που στη συντριπτική του πλειοψηφία αποτελείται από επιστήμονες, μέσα σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα με όρθιους. Οι φωνές και οι διαμαρτυρίες εναντίον της πολιτικής τάξης, οι οποίες υψώνονταν και διέκοπταν συνεχώς τους ομιλητές, έδειχναν τόση αγανάκτηση, που κάποιος μεταξύ των παρισταμένων είπε, πως αν αυτή η εκδήλωση μεταδιδόταν σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο, ξαφνικά θα έβγαινε ο λαός στους δρόμους.
Μεταξύ των πολλών παρεμβάσεων του ακροατηρίου, οι κορυφαίες στιγμές ήταν:
Α) Όταν ο καθηγητής κ. Κασιμάτης απευθυνόμενος στο λαό είπε, πως αν δεν αλλάξουν οι όροι του μνημονίου που αφαιρούν την εθνική μας κυριαρχία και την ασυλία της δημόσιας περιουσίας, τότε υπάρχει η λύση του ακροτελεύτιου άρθρου 120 του Συντάγματος, που σημαίνει λαϊκή εξέγερση και
Β) Όταν ο καθηγητής κ. Μπέης είπε πως αισθάνεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι κατώτερος της αποστολής του. Δεν μπορεί να παριστάνει τον ουδέτερο είπε, και θα έπρεπε να είχε αναπέμψει το μνημόνιο.
Όταν είπε αυτά τα λόγια ο κ. Μπέης ακούστηκαν από το ακροατήριο τέτοια λόγια κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας που δεν μπορούμε να τα επαναλάβουμε εδώ.
Ένα συμπέρασμα βγαίνει από τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις αλλά και αντιδράσεις του ακροατηρίου.
Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος, ο κόσμος ξέρει τι θέλει και θέλει εδώ και τώρα αλλαγή του Συντάγματος.
Τρίτη 12 Απριλίου 2011
Πλήρωση (1) θέσης Ειδικού Συνεργάτη Π.Ε Χημικού στο Δήμο Καμένων Βούρλων
Αναρτήθηκε από ....... energoipoliteskv.blogspot.com
Εστάλη στο Blog από αναγνώστη
Μήπως πρόκειται για Φωτογραφική πλήρωση θέσης και είδη ο ενδιαφερόμενος Ειδικός Συνεργάτης έχει προσληφθεί στο Δήμο Μώλου – Αγ. Κωνσταντίνου ;
Αποπληρώνοντας με αυτό τον τρόπο προεκλογικές δεσμεύσεις ο κ. Τετριμίδας ;
Ο Καρατζαφέρης έπιασε δουλειά με υπερωρίες…
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Από πρωί πρωί ανέλαβα «υπηρεσία» ο «λαγός»-κλόουν των «νταβάδων»!!!
Στην Εκπομπή του ΑΝΤ, «Καλημέρα Ελλάδα», η «Πυθία» έδωσε το χρησμό της, στον Παπαδάκη:
« Μπορεί να πέσει η κυβέρνηση αυτή την εβδομάδα»!!!
Στη Βουλή προχθές διατύπωσε το ίδιο «σενάριο» καλώντας την κυβέρνηση σε άμεσες εκλογές!!!
Τώρα το προχώρησε το «σενάριο» στην πιθανή πτώση της κυβέρνησης εντός της εβδομάδας, και μάλιστα πρωί-πρωί, για να δώσει το «δόλωμα», αλλά και το «άλλοθι» σε όλες τις δημοσιογραφικές ύαινες να τον καλέσουν στις πασαρέλες τους.
Όταν η πολιτική και η υποτιθέμενη «ενημέρωση» γίνονται τηλεοπτικό σήριαλ μεταξύ του Καρατζαφέρη και των τηλεστάρ, αυτό και μόνο δείχνει περίτρανα την αθλιότητα αυτής της πολιτικής και της «ενημέρωσης» και τη διατεταγμένη «πορνεία» των τηλεστάρ…
Ο Καρατζαφέρης και η βατραχοπαρέα του έχουν ανακηρυχθεί σε μόνιμους, σταθερούς και υστερικούς «στυλοβάτες» του τηλεθεάματος και των τηλεπαραθύρων: τόσο των δήθεν «σοβαρών» τηλεπαρουσιαστών, όσο και των τηλε-κοπράνων…
Ο Καρατζαφέρης, αυτός ο σαλτιμπάγκος που χοροπηδά ανάλογα με τους κτύπους του ντεφιού των «νταβάδων», αυτός ο κραυγαλέος και άθλιος πολιτικός κλόουν-«λαγός», γεμίζει όλες τις οθόνες με υπέρμετρο «επαγγελματικό» ζήλο.
Εδώ η πολιτική δεν έχει ξεπέσει, απλώς, σε παραπολιτική. Έχει μετατραπεί ανοικτά σε διατεταγμένη υπηρεσία: το άκρον άωτον του εξευτελισμού της καθεστωτικής πολιτικής και των φορέων της…
Κατά πόδας ακολουθούν τον Καρατζαφέρη και τα «τέκνα» του. Τα πιο αγαπητά του, αυτά με τις ιδιαίτερες «ικανότητες» του πλασιέ και του φωνακλά της λαχαναγοράς, αποτελούν τους τακτικούς και αμετακίνητους θαμώνες των τηλεστάρ και των τηλεκοπράνων…
Υπάρχουν εκπομπές τηλεστάρ, π.χ. του Χαρδαβέλλα και άλλων, όπου ο Βελόπουλος δεν λείπει από καμία!!!
Το ΑΛΤΕΡ, ιδιαίτερα, (βεβαίως και όλα τα κανάλια, αλλά πιο διακριτικά) με τους δημοσιογραφικούς του «μπράβους» (το παίζουν και «αντιεξουσιαστές»), έχουν αναλάβει εργολαβικά την προβολή κάθε πολιτικού ή άλλου βόθρου…
Τώρα θα πιάσουν όλοι αυτοί δουλειά με υπερωρίες…
Οι «ζυμώσεις» στα ιερατεία των «νταβάδων» είναι πυρετικές και οι «λαγοί» πρέπει να τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ…Ρεσάλτο
Από πρωί πρωί ανέλαβα «υπηρεσία» ο «λαγός»-κλόουν των «νταβάδων»!!!
Στην Εκπομπή του ΑΝΤ, «Καλημέρα Ελλάδα», η «Πυθία» έδωσε το χρησμό της, στον Παπαδάκη:
« Μπορεί να πέσει η κυβέρνηση αυτή την εβδομάδα»!!!
Στη Βουλή προχθές διατύπωσε το ίδιο «σενάριο» καλώντας την κυβέρνηση σε άμεσες εκλογές!!!
Τώρα το προχώρησε το «σενάριο» στην πιθανή πτώση της κυβέρνησης εντός της εβδομάδας, και μάλιστα πρωί-πρωί, για να δώσει το «δόλωμα», αλλά και το «άλλοθι» σε όλες τις δημοσιογραφικές ύαινες να τον καλέσουν στις πασαρέλες τους.
Όταν η πολιτική και η υποτιθέμενη «ενημέρωση» γίνονται τηλεοπτικό σήριαλ μεταξύ του Καρατζαφέρη και των τηλεστάρ, αυτό και μόνο δείχνει περίτρανα την αθλιότητα αυτής της πολιτικής και της «ενημέρωσης» και τη διατεταγμένη «πορνεία» των τηλεστάρ…
Ο Καρατζαφέρης και η βατραχοπαρέα του έχουν ανακηρυχθεί σε μόνιμους, σταθερούς και υστερικούς «στυλοβάτες» του τηλεθεάματος και των τηλεπαραθύρων: τόσο των δήθεν «σοβαρών» τηλεπαρουσιαστών, όσο και των τηλε-κοπράνων…
Ο Καρατζαφέρης, αυτός ο σαλτιμπάγκος που χοροπηδά ανάλογα με τους κτύπους του ντεφιού των «νταβάδων», αυτός ο κραυγαλέος και άθλιος πολιτικός κλόουν-«λαγός», γεμίζει όλες τις οθόνες με υπέρμετρο «επαγγελματικό» ζήλο.
Εδώ η πολιτική δεν έχει ξεπέσει, απλώς, σε παραπολιτική. Έχει μετατραπεί ανοικτά σε διατεταγμένη υπηρεσία: το άκρον άωτον του εξευτελισμού της καθεστωτικής πολιτικής και των φορέων της…
Κατά πόδας ακολουθούν τον Καρατζαφέρη και τα «τέκνα» του. Τα πιο αγαπητά του, αυτά με τις ιδιαίτερες «ικανότητες» του πλασιέ και του φωνακλά της λαχαναγοράς, αποτελούν τους τακτικούς και αμετακίνητους θαμώνες των τηλεστάρ και των τηλεκοπράνων…
Υπάρχουν εκπομπές τηλεστάρ, π.χ. του Χαρδαβέλλα και άλλων, όπου ο Βελόπουλος δεν λείπει από καμία!!!
Το ΑΛΤΕΡ, ιδιαίτερα, (βεβαίως και όλα τα κανάλια, αλλά πιο διακριτικά) με τους δημοσιογραφικούς του «μπράβους» (το παίζουν και «αντιεξουσιαστές»), έχουν αναλάβει εργολαβικά την προβολή κάθε πολιτικού ή άλλου βόθρου…
Τώρα θα πιάσουν όλοι αυτοί δουλειά με υπερωρίες…
Οι «ζυμώσεις» στα ιερατεία των «νταβάδων» είναι πυρετικές και οι «λαγοί» πρέπει να τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ…Ρεσάλτο
Οι Ισλανδοί με 58% έδειξαν τους Γεννετήσιους Αδένες τους στους Δανειστές! Κι εμείς περιμένουμε ακόμη;
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Οι Ισλανδοί με 58% έδειξαν στο χθεσινό δημοψήφισμα έδειξαν τους Γεννετήσιους Αδένες τους στους Δανειστές!
Εμείς στην Ελλάδα, ακόμη περιμένουμε τον Σαμαρά να πει στον Μιχελάκη να βγάλει ανακοίνωση για τα φρουτάκια, τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ την Πέμπτη να είναι στην Αξιωματική αντιπολίτευση, αφού δεν υπάρχει ΝΔ και την Παρασκευή να ψηφίζουν με τα δύο χέρια την κυβέρνηση.
Οι Ισλανδοί με τους οποίους έχω ξανασχοληθεί στο Παρελθόν (Οι Ισλανδοι είπαν όχι στο ΔΝΤ, και…ΣΩΘΗΚΑΝ!) όσο κι αν εγχώρια ΜΜΕ υποβαθμίζουν την πολιτική τους έκαναν απλώς το αυτονόητο!
Οσοι στην Ελλάδα μιλούν για “μονόδρομους”, για “αναθεωρήσεις” συνήθως λένε ότι άλλο Ελλάδα κι άλλο Ισλανδία, μα εσκεμμένα ξεχνούν τις ομοιότητες! Φυσικά και δεν χρωστάμε τα ίδια, ούτε έχουν τα διαρθρωτικά προβλήματα που έχει η Ελλάδα, όπως το Δημόσιο, γραφειοκρατία, συνδικάτα, ελλείμματα, φακελάκια, μίζες κτλ.
Αλλά όπως είπε κι ο Ogmundur Jonasson, ο οποίος παραιτήθηκε από υπουργός Υγείας το περασμένο φθινόπωρο σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά του ΔΝΤ (σ.σ.Λοβέρδο μην κλαίς ΑΚΟΥ!) : “Αυτή είναι μια διαφορά μεταξύ ανθρώπων και του Κεφαλαίου, το δικαιώμα ιδιοκτησίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ίσως χρειαζόμαστε λίγο επανάσταση – αυτός είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι Οικονομίας (σ.σ.ΛΑΜΟΓΙΑ) αντιπαθούν το δημοψήφισμα, γιατί είναι συμβολικό. Είναι άνθρωποι ΠΟΥ αμφισβητούν το δικαίωμα του Κεφαλαίου. “
Αυτό ακριβώς είναι που μας ενώνει με τους Ισλανδούς, ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι!
Οι ανθρώπινοι πόροι είναι οι ΜΟΝΟΙ που μπορούν να πληρώσουν τα χρέη, αλλά αυτό προυποθέτει πρωτίστως να επιβιώνουν! Αν υπήρχε λογική στο Κεφάλαιο οι ανθρώπινοι πόροι, θα ήταν η πρώτη προτεραιότητα του, η ευημερία κι η ανάπτυξη ξεκινάει από αυτούς , δεν υπάρχουν φόροι χωρίς … φορολογούμενους!
Αυτό ακριβώς πιστεύω ότι σκέφτηκαν κι οι Ισλανδοί. Οι αγορές ρισκάρουν χωρίς όμως να θέλουν να αποδεχθούν ότι το ρίσκο εκτός από υπερκέρδη σε περιόδους ανάπτυξης (αειφόρου την έλεγαν!) έχει και την χασούρα, πως να το κάνουμε! Ακόμη και στα αμοιβαία που βλέπουμε στις διαφημίσεις γράφουν “ΤΑ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ“
Τι ακριβώς δεν έχουν καταλάβει κι εδώ στην Ελλάδα οι Δανειστές μας; Οταν πχ η Γερμανική Τράπεζα έδινε δάνεια-μίζες για τα υποβρύχια όσο το κόστος ενός ακόμη υποβρυχίου, δεν ήξερε ότι δεν υπήρχε εγγύηση ότι θα πάρει πίσω όλο το κέρδος που υπολόγιζε;
Γιατί κέρδος υπήρξε! Ολά αυτά τα χρόνια με τα swaps, τα Τ+3 στην δευτερογενή αγορά, έχουν βγάλει πολλαπλάσιες φορές το κέρδος τους από το αρχικό κεφάλαιο! Τώρα προσπαθούν να μαζέψουν και τα αποφάγια!
Αυτός ακριβώς είναι κι ο συμβολισμός του ΟΧΙ των Βίκινγκς , πρώτα προστατεύουν την αγορά και την κοινωνική συνοχή τους κι αργότερα, αν έχουν, θα αποκαταστήσουν και τους δανειστές-τζογαδόρους. Εδωσε κανένας πίσω τα λεφτά σε όποιον έχασε στο χρηματιστήριο; Τώρα πως έρχονται με ένα μνημόνιο να αφαιμάξουν την χώρα;
Το πρόβλημα του μνημονίου, εκτός από το ότι “δεν βγαίνει” μαθηματικά, είναι ότι χτυπάει και την μόνη ελπίδα διαφυγής από την καταστροφή. Γιατί αλλιώς αντιμετωπίζεις την ύφεση με λεφτά κι αλλιώς εξαθλιωμένος και το σπίτι σου, στον πλειστηριασμό.
Σκεφτείτε μόνο όλα τα λεφτά που τράβηξαν από την Αγορά μόνο το 2010! Περαίωση, αυξήσεις φόρων, αυξήσεις καυσίμων, μείωση μισθών και συντάξεων, πληθωρισμός και που κατέληξαν; Σε ύφεση και μεγαλύτερη υστέρηση εσόδων. Το 2011 τι θα κάνουν κι άλλες αυξήσεις φόρων; Το 2013 με την ανεργία στα ύψη;
Ακόμη και την αναδιάρθρωση που πολλοί οραματίζονται, ακόμη κι αυτή, θέλουν να την κάνουν στα μέτρα τους , δηλαδή μόνο με δικές μας απώλειες πάνω στο ήδη χαμένο μας εισόδημα!
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό, αν ήταν οικονομικό η λύση θα είχε βρεθεί πριν μπούμε στο μνημόνιο, πτωχεύσεις και αναδιανομές του πλούτου γίνονται από την εποχή που ζούσαμε στις σπηλιές, από το Κυλώνειον Αγος στον Δράκοντα κι από εκεί τελικά ο Σόλων.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι καθαρά πολιτικό, η πολιτική ελίτ και οι εργολάβοι προσπαθούν να επιβιώσουν, αλλά και να κερδίσουν (Real Estate) συνάπτοντας μια ανίερη συμμαχία-μνημόνιο με τα μεγάλα λαμόγια του εξωτερικού. Τραβάνε όλο το ρευστό από την αγορά και τις καταθέσεις μας, μέσω της φορολογίας και θα αγοράσουν μετά γη κι μετοχές για συμβολικά ποσά.
Το μνημόνιο δεν απέτυχε, η οικονομία ίσως, αλλά το μνημόνιο κι αυτοί που το ψήφισαν πέτυχαν όλους τους στόχους τους.
Από ....... netakias.wordpress.com
Οι Ισλανδοί με 58% έδειξαν στο χθεσινό δημοψήφισμα έδειξαν τους Γεννετήσιους Αδένες τους στους Δανειστές!
Εμείς στην Ελλάδα, ακόμη περιμένουμε τον Σαμαρά να πει στον Μιχελάκη να βγάλει ανακοίνωση για τα φρουτάκια, τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ την Πέμπτη να είναι στην Αξιωματική αντιπολίτευση, αφού δεν υπάρχει ΝΔ και την Παρασκευή να ψηφίζουν με τα δύο χέρια την κυβέρνηση.
Οι Ισλανδοί με τους οποίους έχω ξανασχοληθεί στο Παρελθόν (Οι Ισλανδοι είπαν όχι στο ΔΝΤ, και…ΣΩΘΗΚΑΝ!) όσο κι αν εγχώρια ΜΜΕ υποβαθμίζουν την πολιτική τους έκαναν απλώς το αυτονόητο!
Οσοι στην Ελλάδα μιλούν για “μονόδρομους”, για “αναθεωρήσεις” συνήθως λένε ότι άλλο Ελλάδα κι άλλο Ισλανδία, μα εσκεμμένα ξεχνούν τις ομοιότητες! Φυσικά και δεν χρωστάμε τα ίδια, ούτε έχουν τα διαρθρωτικά προβλήματα που έχει η Ελλάδα, όπως το Δημόσιο, γραφειοκρατία, συνδικάτα, ελλείμματα, φακελάκια, μίζες κτλ.
Αλλά όπως είπε κι ο Ogmundur Jonasson, ο οποίος παραιτήθηκε από υπουργός Υγείας το περασμένο φθινόπωρο σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά του ΔΝΤ (σ.σ.Λοβέρδο μην κλαίς ΑΚΟΥ!) : “Αυτή είναι μια διαφορά μεταξύ ανθρώπων και του Κεφαλαίου, το δικαιώμα ιδιοκτησίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ίσως χρειαζόμαστε λίγο επανάσταση – αυτός είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι Οικονομίας (σ.σ.ΛΑΜΟΓΙΑ) αντιπαθούν το δημοψήφισμα, γιατί είναι συμβολικό. Είναι άνθρωποι ΠΟΥ αμφισβητούν το δικαίωμα του Κεφαλαίου. “
Αυτό ακριβώς είναι που μας ενώνει με τους Ισλανδούς, ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι!
Οι ανθρώπινοι πόροι είναι οι ΜΟΝΟΙ που μπορούν να πληρώσουν τα χρέη, αλλά αυτό προυποθέτει πρωτίστως να επιβιώνουν! Αν υπήρχε λογική στο Κεφάλαιο οι ανθρώπινοι πόροι, θα ήταν η πρώτη προτεραιότητα του, η ευημερία κι η ανάπτυξη ξεκινάει από αυτούς , δεν υπάρχουν φόροι χωρίς … φορολογούμενους!
Αυτό ακριβώς πιστεύω ότι σκέφτηκαν κι οι Ισλανδοί. Οι αγορές ρισκάρουν χωρίς όμως να θέλουν να αποδεχθούν ότι το ρίσκο εκτός από υπερκέρδη σε περιόδους ανάπτυξης (αειφόρου την έλεγαν!) έχει και την χασούρα, πως να το κάνουμε! Ακόμη και στα αμοιβαία που βλέπουμε στις διαφημίσεις γράφουν “ΤΑ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ“
Τι ακριβώς δεν έχουν καταλάβει κι εδώ στην Ελλάδα οι Δανειστές μας; Οταν πχ η Γερμανική Τράπεζα έδινε δάνεια-μίζες για τα υποβρύχια όσο το κόστος ενός ακόμη υποβρυχίου, δεν ήξερε ότι δεν υπήρχε εγγύηση ότι θα πάρει πίσω όλο το κέρδος που υπολόγιζε;
Γιατί κέρδος υπήρξε! Ολά αυτά τα χρόνια με τα swaps, τα Τ+3 στην δευτερογενή αγορά, έχουν βγάλει πολλαπλάσιες φορές το κέρδος τους από το αρχικό κεφάλαιο! Τώρα προσπαθούν να μαζέψουν και τα αποφάγια!
Αυτός ακριβώς είναι κι ο συμβολισμός του ΟΧΙ των Βίκινγκς , πρώτα προστατεύουν την αγορά και την κοινωνική συνοχή τους κι αργότερα, αν έχουν, θα αποκαταστήσουν και τους δανειστές-τζογαδόρους. Εδωσε κανένας πίσω τα λεφτά σε όποιον έχασε στο χρηματιστήριο; Τώρα πως έρχονται με ένα μνημόνιο να αφαιμάξουν την χώρα;
Το πρόβλημα του μνημονίου, εκτός από το ότι “δεν βγαίνει” μαθηματικά, είναι ότι χτυπάει και την μόνη ελπίδα διαφυγής από την καταστροφή. Γιατί αλλιώς αντιμετωπίζεις την ύφεση με λεφτά κι αλλιώς εξαθλιωμένος και το σπίτι σου, στον πλειστηριασμό.
Σκεφτείτε μόνο όλα τα λεφτά που τράβηξαν από την Αγορά μόνο το 2010! Περαίωση, αυξήσεις φόρων, αυξήσεις καυσίμων, μείωση μισθών και συντάξεων, πληθωρισμός και που κατέληξαν; Σε ύφεση και μεγαλύτερη υστέρηση εσόδων. Το 2011 τι θα κάνουν κι άλλες αυξήσεις φόρων; Το 2013 με την ανεργία στα ύψη;
Ακόμη και την αναδιάρθρωση που πολλοί οραματίζονται, ακόμη κι αυτή, θέλουν να την κάνουν στα μέτρα τους , δηλαδή μόνο με δικές μας απώλειες πάνω στο ήδη χαμένο μας εισόδημα!
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό, αν ήταν οικονομικό η λύση θα είχε βρεθεί πριν μπούμε στο μνημόνιο, πτωχεύσεις και αναδιανομές του πλούτου γίνονται από την εποχή που ζούσαμε στις σπηλιές, από το Κυλώνειον Αγος στον Δράκοντα κι από εκεί τελικά ο Σόλων.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι καθαρά πολιτικό, η πολιτική ελίτ και οι εργολάβοι προσπαθούν να επιβιώσουν, αλλά και να κερδίσουν (Real Estate) συνάπτοντας μια ανίερη συμμαχία-μνημόνιο με τα μεγάλα λαμόγια του εξωτερικού. Τραβάνε όλο το ρευστό από την αγορά και τις καταθέσεις μας, μέσω της φορολογίας και θα αγοράσουν μετά γη κι μετοχές για συμβολικά ποσά.
Το μνημόνιο δεν απέτυχε, η οικονομία ίσως, αλλά το μνημόνιο κι αυτοί που το ψήφισαν πέτυχαν όλους τους στόχους τους.
Από ....... netakias.wordpress.com
Casus belli και ΑΟΖ
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει ο Ν.Λυγερός
Πολλοί από τους δικούς μας που αναρωτιούνται ακόμα κατά πόσο η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μας επιτρέπει να βγούμε από το αδιέξοδο παλαιότερων διακρατικών διαπραγματεύσεων, έχουν την εντύπωση ότι η Τουρκία μπορεί να προκηρύξει ένα νέο Casus belli που να αφορά στην ΑΟΖ. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι τρεις διακρατικές συμφωνίες της Κύπρου με το Λίβανο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ ανέδειξαν το ορθολογικό υπόβαθρο του προβληματισμού τους. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι η ελληνο-αλβανική συμφωνία είναι θέμα χρόνου να υλοποιηθεί και ότι ο χρόνος είναι μαζί μας, πράγμα το οποίο αποδεικνύει de facto ότι η πρόθεση για Casus belli δεν έχει νόημα εκ μέρους της Τουρκίας. Ας αναλύσουμε όμως αυτό το θέμα δομικά.....
Μετά τη θέσπιση της ΑΟΖ η Ελλάδα μπορεί να υπογράψει διακρατικές συμφωνίες με την Αλβανία, την Ιταλία τη Λιβύη, την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Τουρκία. Η ανάλυση μέσω θεωρίας παιγνίων οδηγεί στο στρατηγικό συμπέρασμα ότι η διαπραγμάτευση με την Τουρκία πρέπει να είναι η τελευταία. Για όλες τις προηγούμενες η Τουρκία δεν συμμετέχει και κατά συνέπεια είναι το τρίτο μέρος. Σε αυτές έχουμε δύο κατηγορίες.
Η πρώτη είναι αυτή όπου η Τουρκία δεν έχει καμιά ανάμειξη όσον αφορά στα διαγράμματα Voronoi. Σε αυτή την κατηγορία, ένα Casus belli της Τουρκίας δεν θα είχε de facto νόημα. Στη δεύτερη κατηγορία, η Τουρκία θα πρέπει να πείσει και το δεύτερο κράτος για να αποδεχθεί το αίτημά της, κατά συνέπεια το Casus belli θα ήταν στην ουσία διπλό, πράγμα το οποίο είναι επικίνδυνο. Σε αυτές τις δύο κατηγορίες αναδεικνύεται η ιδέα ότι το τρίτο μέρος δυσκολεύεται να αναμειχθεί σε μια διακρατική σχέση μεταξύ δύο κρατών. Αυτό είναι το παράδειγμα της Κύπρου.
Το δομικό πρόβλημα είναι ότι το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μια μονομερής απόφαση μόλις υπάρχουν επικαλύψεις. Τώρα όσον αφορά την περίπτωση της Ελλάδας με την Τουρκία, το Casus belli δεν αποτελεί μοχλό πίεσης, αφού επαρκεί στην Τουρκία να μην υπογράψει τη διακρατική συμφωνία. Αποδείξαμε λοιπόν εξετάζοντας εξαντλητικά όλες τις περιπτώσεις, ότι το Casus belli στην περίπτωση της ΑΟΖ δεν θα ήταν αποτελεσματικό. Δεν υπάρχει λοιπόν αναλογία με το Casus belli που αφορά στα 12 Ν.Μ. Η διαφορά που κάνει τη διαφορά είναι απλή και είναι η εξής: η επέκταση στα 12 Ν.Μ. είναι μια μονόπλευρη απόφαση. Έτσι το Casus belli μπορεί με την ύπαρξή του να ακυρώσει αυτή την απόφαση, ακόμα και αν έχουμε υπογράψει τη Συνθήκη του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας. Δεν πρέπει λοιπόν να κάνουμε λανθασμένες αναλογίες, οι οποίες ευνουχίζουν τη σκέψη μας. Τελικά η ΑΟΖ δεν έχει τα ίδια δομικά προβλήματα που έχουν τα χωρικά ύδατα ακόμα κι αν μοιάζουν φαινομενικά. Έτσι η ΑΟΖ αποφεύγει τα προβλήματα του παρελθόντος και επιτρέπει την ύπαρξη ενός δυναμικού πλαισίου το οποίο είναι εφικτό να μετατραπεί σε συμμαχικό πεδίο δράσης. Δεν υπάρχει λόγος να έχουμε φοβίες για ένα θέμα που έχει δείξει σε πολλές περιπτώσεις ανά τον κόσμο την αφοπλιστική του αποτελεσματικότητα ακόμα και με παραδοσιακά δύσκολους παίκτες.
Από ......citypress
Γράφει ο Ν.Λυγερός
Πολλοί από τους δικούς μας που αναρωτιούνται ακόμα κατά πόσο η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μας επιτρέπει να βγούμε από το αδιέξοδο παλαιότερων διακρατικών διαπραγματεύσεων, έχουν την εντύπωση ότι η Τουρκία μπορεί να προκηρύξει ένα νέο Casus belli που να αφορά στην ΑΟΖ. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι τρεις διακρατικές συμφωνίες της Κύπρου με το Λίβανο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ ανέδειξαν το ορθολογικό υπόβαθρο του προβληματισμού τους. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι η ελληνο-αλβανική συμφωνία είναι θέμα χρόνου να υλοποιηθεί και ότι ο χρόνος είναι μαζί μας, πράγμα το οποίο αποδεικνύει de facto ότι η πρόθεση για Casus belli δεν έχει νόημα εκ μέρους της Τουρκίας. Ας αναλύσουμε όμως αυτό το θέμα δομικά.....
Μετά τη θέσπιση της ΑΟΖ η Ελλάδα μπορεί να υπογράψει διακρατικές συμφωνίες με την Αλβανία, την Ιταλία τη Λιβύη, την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Τουρκία. Η ανάλυση μέσω θεωρίας παιγνίων οδηγεί στο στρατηγικό συμπέρασμα ότι η διαπραγμάτευση με την Τουρκία πρέπει να είναι η τελευταία. Για όλες τις προηγούμενες η Τουρκία δεν συμμετέχει και κατά συνέπεια είναι το τρίτο μέρος. Σε αυτές έχουμε δύο κατηγορίες.
Η πρώτη είναι αυτή όπου η Τουρκία δεν έχει καμιά ανάμειξη όσον αφορά στα διαγράμματα Voronoi. Σε αυτή την κατηγορία, ένα Casus belli της Τουρκίας δεν θα είχε de facto νόημα. Στη δεύτερη κατηγορία, η Τουρκία θα πρέπει να πείσει και το δεύτερο κράτος για να αποδεχθεί το αίτημά της, κατά συνέπεια το Casus belli θα ήταν στην ουσία διπλό, πράγμα το οποίο είναι επικίνδυνο. Σε αυτές τις δύο κατηγορίες αναδεικνύεται η ιδέα ότι το τρίτο μέρος δυσκολεύεται να αναμειχθεί σε μια διακρατική σχέση μεταξύ δύο κρατών. Αυτό είναι το παράδειγμα της Κύπρου.
Το δομικό πρόβλημα είναι ότι το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μια μονομερής απόφαση μόλις υπάρχουν επικαλύψεις. Τώρα όσον αφορά την περίπτωση της Ελλάδας με την Τουρκία, το Casus belli δεν αποτελεί μοχλό πίεσης, αφού επαρκεί στην Τουρκία να μην υπογράψει τη διακρατική συμφωνία. Αποδείξαμε λοιπόν εξετάζοντας εξαντλητικά όλες τις περιπτώσεις, ότι το Casus belli στην περίπτωση της ΑΟΖ δεν θα ήταν αποτελεσματικό. Δεν υπάρχει λοιπόν αναλογία με το Casus belli που αφορά στα 12 Ν.Μ. Η διαφορά που κάνει τη διαφορά είναι απλή και είναι η εξής: η επέκταση στα 12 Ν.Μ. είναι μια μονόπλευρη απόφαση. Έτσι το Casus belli μπορεί με την ύπαρξή του να ακυρώσει αυτή την απόφαση, ακόμα και αν έχουμε υπογράψει τη Συνθήκη του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας. Δεν πρέπει λοιπόν να κάνουμε λανθασμένες αναλογίες, οι οποίες ευνουχίζουν τη σκέψη μας. Τελικά η ΑΟΖ δεν έχει τα ίδια δομικά προβλήματα που έχουν τα χωρικά ύδατα ακόμα κι αν μοιάζουν φαινομενικά. Έτσι η ΑΟΖ αποφεύγει τα προβλήματα του παρελθόντος και επιτρέπει την ύπαρξη ενός δυναμικού πλαισίου το οποίο είναι εφικτό να μετατραπεί σε συμμαχικό πεδίο δράσης. Δεν υπάρχει λόγος να έχουμε φοβίες για ένα θέμα που έχει δείξει σε πολλές περιπτώσεις ανά τον κόσμο την αφοπλιστική του αποτελεσματικότητα ακόμα και με παραδοσιακά δύσκολους παίκτες.
Από ......citypress
Διώξεις δύο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal για τα υποβρύχια
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Ποινική δίωξη εναντίον δύο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal για δωροδοκία δημόσιων λειτουργών άλλης χώρας, προκειμένου να προωθηθούν συμφωνίες πώλησης υποβρυχίων άσκησε η εισαγγελία του Μονάχου.Το μεγαλύτερο μέρος της δικογραφίας που έχει σχηματιστεί σχετίζεται με τις πωλήσεις υποβρυχίων στην Ελλάδα και την Πορτογαλία. Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση της εισαγγελίας η μήνυση έχει ήδη ασκηθεί στις 18 Μαρτίου. Κατηγορούμενοι είναι ένα πρώην μέλος του κεντρικού διοικητικού συμβουλίου και ένας πρώην πληρεξούσιος της Ferrostaal.
Για την περίπτωση της Ελλάδας, σύμφωνα με το πρακτορείο ap/dapd, πρόκειται για τις δύο...
συμφωνίες που έκλεισε το κονσόρτσιουμ της Ferrostaal και της κατασκευάστριας εταιρείας Howardtswerke Deutsche Werft AG (HDW) μεταξύ 2000 και 2002 για την πώληση των υποβρυχίων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την εισαγγελία, οι δύο κατηγορούμενοι φέρεται να χρησιμοποίησαν ενδιάμεσους «συμβούλους» για τις απαραίτητες επαφές με φορείς αποφάσεων στην Ελλάδα. Μέσω των «συμβούλων» διατέθηκαν 50 εκ. ευρώ μόνο για το διάστημα μεταξύ 2000 και 2003, ενώ άλλα 11 εκ. διατέθηκαν το 2007.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, προμήθειες φέρεται να καταβλήθηκαν και στην περίπτωση της πώλησης υποβρυχίων στην Πορτογαλία και μάλιστα σε Πορτογάλο Γενικό Πρόξενο, για να προωθήσει τις απαραίτητες επαφές με εκπροσώπους της πορτογαλικής κυβέρνησης.
Η Ferrostaal ήταν μέχρι το Μάρτιο του 2009 θυγατρική της ΜΑΝ, η οποία πούλησε το 70% στην αραβική IPIC. Εξαιτίας του σκανδάλου των προμηθειών και του οικονομικού κόστους που συνεπάγεται, η IPIC αρνείται να αγοράσει και το υπόλοιπο 30% και απειλεί μάλιστα με ακύρωση της συμφωνίας εξαγοράς.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ποινική δίωξη εναντίον δύο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal για δωροδοκία δημόσιων λειτουργών άλλης χώρας, προκειμένου να προωθηθούν συμφωνίες πώλησης υποβρυχίων άσκησε η εισαγγελία του Μονάχου.Το μεγαλύτερο μέρος της δικογραφίας που έχει σχηματιστεί σχετίζεται με τις πωλήσεις υποβρυχίων στην Ελλάδα και την Πορτογαλία. Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση της εισαγγελίας η μήνυση έχει ήδη ασκηθεί στις 18 Μαρτίου. Κατηγορούμενοι είναι ένα πρώην μέλος του κεντρικού διοικητικού συμβουλίου και ένας πρώην πληρεξούσιος της Ferrostaal.
Για την περίπτωση της Ελλάδας, σύμφωνα με το πρακτορείο ap/dapd, πρόκειται για τις δύο...
συμφωνίες που έκλεισε το κονσόρτσιουμ της Ferrostaal και της κατασκευάστριας εταιρείας Howardtswerke Deutsche Werft AG (HDW) μεταξύ 2000 και 2002 για την πώληση των υποβρυχίων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την εισαγγελία, οι δύο κατηγορούμενοι φέρεται να χρησιμοποίησαν ενδιάμεσους «συμβούλους» για τις απαραίτητες επαφές με φορείς αποφάσεων στην Ελλάδα. Μέσω των «συμβούλων» διατέθηκαν 50 εκ. ευρώ μόνο για το διάστημα μεταξύ 2000 και 2003, ενώ άλλα 11 εκ. διατέθηκαν το 2007.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, προμήθειες φέρεται να καταβλήθηκαν και στην περίπτωση της πώλησης υποβρυχίων στην Πορτογαλία και μάλιστα σε Πορτογάλο Γενικό Πρόξενο, για να προωθήσει τις απαραίτητες επαφές με εκπροσώπους της πορτογαλικής κυβέρνησης.
Η Ferrostaal ήταν μέχρι το Μάρτιο του 2009 θυγατρική της ΜΑΝ, η οποία πούλησε το 70% στην αραβική IPIC. Εξαιτίας του σκανδάλου των προμηθειών και του οικονομικού κόστους που συνεπάγεται, η IPIC αρνείται να αγοράσει και το υπόλοιπο 30% και απειλεί μάλιστα με ακύρωση της συμφωνίας εξαγοράς.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν έπαιξε ο Αχιλλέας, πέρασαν μπροστά τα Καμ. Βούρλα.
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Ανατροπή στην κορυφή της Α1 μετά την 29η αγωνιστική του περασμένου Σαββάτου και την αναβολή του αγώνα Ελατειακός – Αχιλλέας Δομοκού. Τα Καμ. Βούρλα πέρασαν προσωρινά στην πρώτη θέση της βαθμολογίας ενώ το παιχνίδι του Αχιλλέα θα γίνει την Μεγάλη Τετάρτη.
Ανατροπή στην κορυφή της Α1 μετά την 29η αγωνιστική του περασμένου Σαββάτου και την αναβολή του αγώνα Ελατειακός – Αχιλλέας Δομοκού. Τα Καμ. Βούρλα πέρασαν προσωρινά στην πρώτη θέση της βαθμολογίας ενώ το παιχνίδι του Αχιλλέα θα γίνει την Μεγάλη Τετάρτη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)