Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011
Πρόσκληση για δενδροφύτευση στο Δήμο Μώλου-Αγ. Κωνσταντίνου
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
ΔΗΜΟΣ ΜΩΛΟΥ-ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ 8
ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ
18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου οργανώνει δενδροφύτευση σε όλους τους οικισμούς του διευρυμένου δήμου και καλεί τους συλλόγους και τα σχολεία να συμμετέχουν σε αυτή.
Ο καλλωπισμός και η αισθητική αναβάθμιση των οικισμών, η προστασία του περιβάλλοντος, η ανάδειξη του πράσινου αλλά και η ευαισθητοποίηση των δημοτών είναι μία από τις σημαντικές προτεραιότητες για τον δήμο μας.
Σας περιμένουμε λοιπόν με το σκαπτικό σας εργαλείο (όσοι διαθέτετε) την Τρίτη 22 Μαρτίου στις 10 το πρωί έξω από τα Δημοτικά και Κοινοτικά καταστήματα των οικισμών όπου μαζί με υπαλλήλους του δήμου θα αρχίσει η δενδροφύτευση.
ΔΗΜΟΣ ΜΩΛΟΥ-ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ 8
ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ
18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου οργανώνει δενδροφύτευση σε όλους τους οικισμούς του διευρυμένου δήμου και καλεί τους συλλόγους και τα σχολεία να συμμετέχουν σε αυτή.
Ο καλλωπισμός και η αισθητική αναβάθμιση των οικισμών, η προστασία του περιβάλλοντος, η ανάδειξη του πράσινου αλλά και η ευαισθητοποίηση των δημοτών είναι μία από τις σημαντικές προτεραιότητες για τον δήμο μας.
Σας περιμένουμε λοιπόν με το σκαπτικό σας εργαλείο (όσοι διαθέτετε) την Τρίτη 22 Μαρτίου στις 10 το πρωί έξω από τα Δημοτικά και Κοινοτικά καταστήματα των οικισμών όπου μαζί με υπαλλήλους του δήμου θα αρχίσει η δενδροφύτευση.
Κυριακή 20 Μαρτίου 2011
Η εύγλωττα ένοχη αποσιώπηση
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Tου Χρηστου Γιανναρα
Το έγκλημα της «έσχατης προδοσίας» προτού να είναι νομικός καταλογισμός, είναι πράξη - συντελεσμένη, κοινωνικά πιστοποιούμενη. Αν σκοπιμότητες επιβάλλουν να μη λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν σημαίνει ότι μπορούμε και να εξαλείψουμε τα πράγματα, τα πεπραγμένα της έσχατης προδοσίας.
Προδοσία θα πει: προδίδω, παραδίδω, καταδίδω φίλο, ευεργέτη, πολύτιμο κληροδότημα σε εχθρό, αντίπαλο, άνθρωπο επίβουλο και δόλιο. Το κάνω εισπράττοντας αμοιβή, «ξεπουλάω» ιερά και όσια, για χυδαίο ατομικό συμφέρον. Και «έσχατη» προδοσία, κορύφωμα, σε υπέρτατο βαθμό προδοσία, είναι να ξεπουλάω από ιδιοτέλεια την ίδια μου την πατρίδα: ....
Την κοινωνία που με γέννησε, τη γλώσσα που με δόμησε λογικό υποκείμενο, την ιστορική συνείδηση που με μπολιάζει αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια. Ξεπουλάω, σε αλλότρια συμφέροντα, εδάφη ή θάλασσες που δεν είναι υλική απλώς κοινή περιουσία, αλλά κοιτίδες και όρια πολιτισμού, μήτρες που γέννησαν «νόημα» βίου, πανανθρώπινα μέτρα και στόχους συλλογικότητας.
Εσχατο έγκλημα να προδίδω την πατρίδα μου για να κερδίσω αξιώματα, αλλοδαπή υποστήριξη προκειμένου να αναρριχηθώ στην εντόπια εξουσία. ΄Η και μόνο για χρήματα. Να συμπράττω με ξενικά συμφέροντα, επίβουλη ιδιοτέλεια αλλογενών, να ξεγελάω ομόγλωσσους, ομόρριζους συμπατριώτες που με εμπιστεύονται και με τιμούν. Να τους παραδίνω ανυποψίαστους στην εκμετάλλευση και απληστία των εντολέων πατρώνων μου.
Ομως, για να κριθεί ως ειδεχθής συμπεριφορά η προδοσία και έγκλημα στυγερό η «έσχατη» (της πατρίδας) προδοσία, προϋποτίθεται κοινή και προηγμένη «αίσθηση» πατρίδας, αίσθηση του «ιερού», της τιμής, της αξιοπρέπειας, της φιλίας, της εμπιστοσύνης, της ευεργεσίας. Οταν ο Αισχύλος λέει: «Τους γαρ προδότας μισείν έμαθον» (Προμηθέας Δεσμώτης 1068), συνοψίζει μια κοινή «αίσθηση», ένα συλλογικό αισθητήριο κρίσης και αξιολόγησης της ανθρώπινης ποιότητας. Για να οικοδομηθεί αυτό το κοινό αισθητήριο χρειάζονται αιώνες κοινωνικής καλλιέργειας, ενώ, για να «αποδομηθεί», δεν απαιτούνται παρά ελάχιστα χρόνια και κυβερνήσεις εντολοδόχων τσαρλατάνων.
Βέβαια η «αίσθηση» πατρίδας προϋποθέτει για τον Ελληνα, τουλάχιστον και Ελληνίδα μάνα, ελληνίδα γλώσσα μητρική, παιδικά βιώματα αναστροφής με ινδάλματα ηρώων, σαρκωμένη τη γενναιότητα, την αυτοθυσία, την ασυμβίβαστη επιλογή «ελευθερία ή θάνατος» σε μυθικά και ιστορικά πρόσωπα - από τον Ηρακλή και τον Θησέα ώς τον Κολοκοτρώνη, τον Νικηταρά, τον Σαμουήλ στο Κούγκι. Πλάθεται ο αποτροπιασμός για την προδοσία με αρχέτυπα φιλοπατρίας και αυταπάρνησης, όπως και με εικόνες, οσμές, αφή της ιδιαιτερότητας του ελληνικού τοπίου, εγκεντρισμό βιωματικό σε «νόημα» της κοινωνίας του βίου που αντλείται από το έμπρακτο, σε ήθη και έθιμα, κάλλος εμπειρικής μεταφυσικής παράδοσης.
Στο σημερινό εν Ελλάδι καθεστώς της προεδρευόμενης (διακοσμητικά) Κομματοκρατίας το ενδεχόμενο της έσχατης προδοσίας έχει απαλειφθεί από το Σύνταγμα - αναφέρεται μόνο στο πρόσωπο του απογυμνωμένου από κάθε πολιτική ευθύνη Προέδρου της Δημοκρατίας!
Φανερά και ομολογημένα έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους τα κόμματα την απόλυτη απαγόρευση χρήσης του όρου «έσχατη προδοσία», σε οποιαδήποτε περίπτωση. Ακόμα κι όταν πρόκειται για κλοπή δημόσιου χρήματος προορισμένου για την αγορά αμυντικού εξοπλισμού της χώρας (αεροπλάνων, υποβρυχίων, αρμάτων μάχης) ή όταν υπογράφει πρωθυπουργός την παραίτηση της χώρας από το κυριαρχικό δικαίωμα υποθαλάσσιων ερευνών στα χωρικά ύδατα (ακόμα και στο Ιόνιο), όπως και από το δικαίωμα να υψώνεται σημαία σε οποιαδήποτε βραχονησίδα του Αιγαίου, ή για τη συναίνεση και προπαγανδιστική στήριξη σχεδίου εξάλειψης της ελληνικότητας της Κύπρου (του Σχεδίου Ανάν) κ. λπ. κ. λπ.
Θα είχε τεράστια σημασία για την αξιοπιστία και λειτουργικότητα του πολιτικού συστήματος η συνταγματική πρόβλεψη της «έσχατης προδοσίας», με ταυτόχρονη πρόνοια ενδεχόμενης αμνήστευσης προσώπων για το κορυφαίο αυτό των αντικοινωνικών εγκλημάτων, και όχι αποσιωπώντας το έγκλημα. Για να επουλώσει ο «εθνάρχης» Καραμανλής τις πληγές του αδελφοκτόνου σπαραγμού που προκάλεσε η ένοπλη ανταρσία του ΚΚΕ, δεν αρκέστηκε στη γενική αμνηστία. Νομιμοποίησε την ανταρσία, δηλαδή τον θεσμό (το κόμμα), που το καταστατικό του επιβάλλει να στοχεύει πάντοτε στην ανταρσία: στην κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, στον ολοκληρωτισμό της «δικτατορίας του προλεταριάτου». Ετσι στέρησε ο «εθνάρχης» την Ελλάδα από τη δυνατότητα η πολιτική δυναμική της Αριστεράς να υπηρετεί τίμια τη δημοκρατία, να είναι αληθινά κοινωνιοκεντρική.
Γι’ αυτό δεν υπάρχει και συνταγματικό περιθώριο να ελεγχθούν, να καταδικαστούν ή να αμνηστευθούν, και τα καμώματα του σημερινού, απελπιστικά μειονεκτικού, πρωθυπουργού μας: Θα άξιζε να διερευνηθεί δικαστικά το περιεχόμενο των επαφών του με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (με τον Paul Thomsen, δύο μήνες πριν από την ανάληψη της πρωθυπουργίας, και με τον Dominique Strauss-Kahn, λίγο μετά την ανάληψη). Αν μπορούν να συσχετιστούν αυτές οι τόσο έγκαιρες (με πρεμούρα που εκπλήσσει) επαφές (και μάλιστα, εν αγνοία των Βρυξελλών) με την εν συνεχεία παράδοσή του άνευ όρων στην τρόικα, δηλαδή στη συνταγή «θεραπείας» της ελληνικής οικονομίας με βάση τα πιο απάνθρωπα μέτρα αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού. Θα άξιζε να διευρευνηθεί ο συσχετισμός, μήπως και στοιχειοθετεί το ενδεχόμενο, η άνευ όρων υποταγή στον εφιάλτη να ήταν έγκαιρα εντεταλμένη και οι εντολοδόχοι ακόμα πιο έγκαιρα επιλεγμένοι.
Παρά τη μεθοδική, πολύχρονη προσπάθεια να απαλειφθεί από το λεξιλόγιο των σημερινών Ελλήνων το σημαίνον «έσχατη προδοσία», έχει ζωτική σημασία να πιστοποιηθεί το πεπραγμένο σημαινόμενο. Το να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι ο ρεαλιστικότερος προσδιορισμός της ελευθερίας. Η έμπρακτη απόδειξη αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας.
Από..... citypress
Το έγκλημα της «έσχατης προδοσίας» προτού να είναι νομικός καταλογισμός, είναι πράξη - συντελεσμένη, κοινωνικά πιστοποιούμενη. Αν σκοπιμότητες επιβάλλουν να μη λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν σημαίνει ότι μπορούμε και να εξαλείψουμε τα πράγματα, τα πεπραγμένα της έσχατης προδοσίας.
Προδοσία θα πει: προδίδω, παραδίδω, καταδίδω φίλο, ευεργέτη, πολύτιμο κληροδότημα σε εχθρό, αντίπαλο, άνθρωπο επίβουλο και δόλιο. Το κάνω εισπράττοντας αμοιβή, «ξεπουλάω» ιερά και όσια, για χυδαίο ατομικό συμφέρον. Και «έσχατη» προδοσία, κορύφωμα, σε υπέρτατο βαθμό προδοσία, είναι να ξεπουλάω από ιδιοτέλεια την ίδια μου την πατρίδα: ....
Την κοινωνία που με γέννησε, τη γλώσσα που με δόμησε λογικό υποκείμενο, την ιστορική συνείδηση που με μπολιάζει αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια. Ξεπουλάω, σε αλλότρια συμφέροντα, εδάφη ή θάλασσες που δεν είναι υλική απλώς κοινή περιουσία, αλλά κοιτίδες και όρια πολιτισμού, μήτρες που γέννησαν «νόημα» βίου, πανανθρώπινα μέτρα και στόχους συλλογικότητας.
Εσχατο έγκλημα να προδίδω την πατρίδα μου για να κερδίσω αξιώματα, αλλοδαπή υποστήριξη προκειμένου να αναρριχηθώ στην εντόπια εξουσία. ΄Η και μόνο για χρήματα. Να συμπράττω με ξενικά συμφέροντα, επίβουλη ιδιοτέλεια αλλογενών, να ξεγελάω ομόγλωσσους, ομόρριζους συμπατριώτες που με εμπιστεύονται και με τιμούν. Να τους παραδίνω ανυποψίαστους στην εκμετάλλευση και απληστία των εντολέων πατρώνων μου.
Ομως, για να κριθεί ως ειδεχθής συμπεριφορά η προδοσία και έγκλημα στυγερό η «έσχατη» (της πατρίδας) προδοσία, προϋποτίθεται κοινή και προηγμένη «αίσθηση» πατρίδας, αίσθηση του «ιερού», της τιμής, της αξιοπρέπειας, της φιλίας, της εμπιστοσύνης, της ευεργεσίας. Οταν ο Αισχύλος λέει: «Τους γαρ προδότας μισείν έμαθον» (Προμηθέας Δεσμώτης 1068), συνοψίζει μια κοινή «αίσθηση», ένα συλλογικό αισθητήριο κρίσης και αξιολόγησης της ανθρώπινης ποιότητας. Για να οικοδομηθεί αυτό το κοινό αισθητήριο χρειάζονται αιώνες κοινωνικής καλλιέργειας, ενώ, για να «αποδομηθεί», δεν απαιτούνται παρά ελάχιστα χρόνια και κυβερνήσεις εντολοδόχων τσαρλατάνων.
Βέβαια η «αίσθηση» πατρίδας προϋποθέτει για τον Ελληνα, τουλάχιστον και Ελληνίδα μάνα, ελληνίδα γλώσσα μητρική, παιδικά βιώματα αναστροφής με ινδάλματα ηρώων, σαρκωμένη τη γενναιότητα, την αυτοθυσία, την ασυμβίβαστη επιλογή «ελευθερία ή θάνατος» σε μυθικά και ιστορικά πρόσωπα - από τον Ηρακλή και τον Θησέα ώς τον Κολοκοτρώνη, τον Νικηταρά, τον Σαμουήλ στο Κούγκι. Πλάθεται ο αποτροπιασμός για την προδοσία με αρχέτυπα φιλοπατρίας και αυταπάρνησης, όπως και με εικόνες, οσμές, αφή της ιδιαιτερότητας του ελληνικού τοπίου, εγκεντρισμό βιωματικό σε «νόημα» της κοινωνίας του βίου που αντλείται από το έμπρακτο, σε ήθη και έθιμα, κάλλος εμπειρικής μεταφυσικής παράδοσης.
Στο σημερινό εν Ελλάδι καθεστώς της προεδρευόμενης (διακοσμητικά) Κομματοκρατίας το ενδεχόμενο της έσχατης προδοσίας έχει απαλειφθεί από το Σύνταγμα - αναφέρεται μόνο στο πρόσωπο του απογυμνωμένου από κάθε πολιτική ευθύνη Προέδρου της Δημοκρατίας!
Φανερά και ομολογημένα έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους τα κόμματα την απόλυτη απαγόρευση χρήσης του όρου «έσχατη προδοσία», σε οποιαδήποτε περίπτωση. Ακόμα κι όταν πρόκειται για κλοπή δημόσιου χρήματος προορισμένου για την αγορά αμυντικού εξοπλισμού της χώρας (αεροπλάνων, υποβρυχίων, αρμάτων μάχης) ή όταν υπογράφει πρωθυπουργός την παραίτηση της χώρας από το κυριαρχικό δικαίωμα υποθαλάσσιων ερευνών στα χωρικά ύδατα (ακόμα και στο Ιόνιο), όπως και από το δικαίωμα να υψώνεται σημαία σε οποιαδήποτε βραχονησίδα του Αιγαίου, ή για τη συναίνεση και προπαγανδιστική στήριξη σχεδίου εξάλειψης της ελληνικότητας της Κύπρου (του Σχεδίου Ανάν) κ. λπ. κ. λπ.
Θα είχε τεράστια σημασία για την αξιοπιστία και λειτουργικότητα του πολιτικού συστήματος η συνταγματική πρόβλεψη της «έσχατης προδοσίας», με ταυτόχρονη πρόνοια ενδεχόμενης αμνήστευσης προσώπων για το κορυφαίο αυτό των αντικοινωνικών εγκλημάτων, και όχι αποσιωπώντας το έγκλημα. Για να επουλώσει ο «εθνάρχης» Καραμανλής τις πληγές του αδελφοκτόνου σπαραγμού που προκάλεσε η ένοπλη ανταρσία του ΚΚΕ, δεν αρκέστηκε στη γενική αμνηστία. Νομιμοποίησε την ανταρσία, δηλαδή τον θεσμό (το κόμμα), που το καταστατικό του επιβάλλει να στοχεύει πάντοτε στην ανταρσία: στην κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, στον ολοκληρωτισμό της «δικτατορίας του προλεταριάτου». Ετσι στέρησε ο «εθνάρχης» την Ελλάδα από τη δυνατότητα η πολιτική δυναμική της Αριστεράς να υπηρετεί τίμια τη δημοκρατία, να είναι αληθινά κοινωνιοκεντρική.
Γι’ αυτό δεν υπάρχει και συνταγματικό περιθώριο να ελεγχθούν, να καταδικαστούν ή να αμνηστευθούν, και τα καμώματα του σημερινού, απελπιστικά μειονεκτικού, πρωθυπουργού μας: Θα άξιζε να διερευνηθεί δικαστικά το περιεχόμενο των επαφών του με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (με τον Paul Thomsen, δύο μήνες πριν από την ανάληψη της πρωθυπουργίας, και με τον Dominique Strauss-Kahn, λίγο μετά την ανάληψη). Αν μπορούν να συσχετιστούν αυτές οι τόσο έγκαιρες (με πρεμούρα που εκπλήσσει) επαφές (και μάλιστα, εν αγνοία των Βρυξελλών) με την εν συνεχεία παράδοσή του άνευ όρων στην τρόικα, δηλαδή στη συνταγή «θεραπείας» της ελληνικής οικονομίας με βάση τα πιο απάνθρωπα μέτρα αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού. Θα άξιζε να διευρευνηθεί ο συσχετισμός, μήπως και στοιχειοθετεί το ενδεχόμενο, η άνευ όρων υποταγή στον εφιάλτη να ήταν έγκαιρα εντεταλμένη και οι εντολοδόχοι ακόμα πιο έγκαιρα επιλεγμένοι.
Παρά τη μεθοδική, πολύχρονη προσπάθεια να απαλειφθεί από το λεξιλόγιο των σημερινών Ελλήνων το σημαίνον «έσχατη προδοσία», έχει ζωτική σημασία να πιστοποιηθεί το πεπραγμένο σημαινόμενο. Το να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι ο ρεαλιστικότερος προσδιορισμός της ελευθερίας. Η έμπρακτη απόδειξη αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας.
Από..... citypress
Σάββατο 19 Μαρτίου 2011
Κατάρριψη αεροσκάφους στην Λιβύη από αντικαθεστωτικούς (video)
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Ξεκίνησαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις με σκοπό την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη το απόγευμα του Σαββάτου με τις πρώτες αποστολές γαλλικών αεροσκαφών μέσα στον εναέριο χώρο της Λιβύης και συγκεκριμένα πάνω από τη Βεγγάζη, προπύργιο των αντικαθεστωτικών. Λίγες ώρες νωρίτερα στη σύνοδο των δυτικών και αραβικών χωρών στο Παρίσι είχε ουσιαστικά δοθεί το πράσινο φως για την επέμβαση.
Αντικαθεστωτικοί κατάφεραν να καταρρίψουν μαχητικό αεροσκάφος... δείτε το video
Από ........ citypress
Ξεκίνησαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις με σκοπό την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη το απόγευμα του Σαββάτου με τις πρώτες αποστολές γαλλικών αεροσκαφών μέσα στον εναέριο χώρο της Λιβύης και συγκεκριμένα πάνω από τη Βεγγάζη, προπύργιο των αντικαθεστωτικών. Λίγες ώρες νωρίτερα στη σύνοδο των δυτικών και αραβικών χωρών στο Παρίσι είχε ουσιαστικά δοθεί το πράσινο φως για την επέμβαση.
Αντικαθεστωτικοί κατάφεραν να καταρρίψουν μαχητικό αεροσκάφος... δείτε το video
Από ........ citypress
ΣΥΡΙΖΑ προς ΓΑΠ: Μαζέψτε τον για απόσυρση
Αναρτηθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Καταπληκτική η απάντηση που έδωσε ο Σύριζα μετά την προκλητική επίθεση στοχοποίησης μελών του από τον Πάγκαλο, κατηγορώντας τα για τη ρίψη των στραγγιστών (μαθαίνουμε) γιαουρτιών που εισέπραξε:
«Η αμετροεπής συμπεριφορά του, οι προκλητικές δηλώσεις του καθώς και τα ακροδεξιά του παραληρήματα έχουν προκαλέσει την κατακραυγή της κοινής γνώμης εναντίον του. Κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα, η κατάστασή του επιδεινώνεται δραματικά και ξεσπά σε μνημειώδη παραληρήματα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Στον ίδιο του ευχόμαστε περαστικά, στον δε πρωθυπουργό του συστήνουμε γρήγορα να τον αποσύρει».
Μήπως θα έπρεπε να συστήσουν να τον παραπέμψει ο ΓΑΠ και για μια παρατεταμένη γιαουρτοθεραπεία; (για ιατρικούς - θεραπευτικούς φυσικά λόγους)
Από ....activistis
Καταπληκτική η απάντηση που έδωσε ο Σύριζα μετά την προκλητική επίθεση στοχοποίησης μελών του από τον Πάγκαλο, κατηγορώντας τα για τη ρίψη των στραγγιστών (μαθαίνουμε) γιαουρτιών που εισέπραξε:
«Η αμετροεπής συμπεριφορά του, οι προκλητικές δηλώσεις του καθώς και τα ακροδεξιά του παραληρήματα έχουν προκαλέσει την κατακραυγή της κοινής γνώμης εναντίον του. Κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα, η κατάστασή του επιδεινώνεται δραματικά και ξεσπά σε μνημειώδη παραληρήματα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Στον ίδιο του ευχόμαστε περαστικά, στον δε πρωθυπουργό του συστήνουμε γρήγορα να τον αποσύρει».
Μήπως θα έπρεπε να συστήσουν να τον παραπέμψει ο ΓΑΠ και για μια παρατεταμένη γιαουρτοθεραπεία; (για ιατρικούς - θεραπευτικούς φυσικά λόγους)
Από ....activistis
Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011
Τώρα που τελειώνουν τα ψέματα, ας τελειώσουν και τα γιαουρτώματα …
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Τα ψέματα κάπου εδώ τελειώνουν. Η Ελλάδα θα πρέπει να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δεν θα μπορεί να αγοράσει στην πρωτογενή αγορά τα ομόλογα του ελληνικού κράτους. Η χθεσινή απόφαση του γερμανικού κοινοβουλίου δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία. Η «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» θα βασίζεται αποκλειστικά σε πρόνοιες για την συνταγμένη πτώχευση υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, με την παράλληλη απώλεια της πολιτικής τους ισχύος στην διαμόρφωση του κοινωνικού τους μοντέλου και του αναπτυξιακού τους σχεδιασμού.
Η Ελλάδα θα μπορεί να αντλήσει χρήμα από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (EFSF) για να κάνει περιορισμένη αναδιάρθρωση του χρέους της και ....
αυτό σε συνδυασμό με τον απόλυτο έλεγχο από το νέο κέντρο ολοκληρωμένης οικονομικής διακυβέρνησης που αυτή την περίοδο διαμορφώνεται στην ΕΕ σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Αυτό που πέτυχαν οι Γερμανοί στην σκληρή διαπραγμάτευση τους με τις ΗΠΑ και το χρηματιστικό λόμπυ είναι να μην μετατραπεί ο EFSF, σε μηχανισμό ξεπλύματος μολυσμένων κρατικών ομολόγων. Δεν θα φορτωθούν οι ισχυρές οικονομικά χώρες της ΕΕ δημόσιο χρέος υπό πτώχευση κρατών-μελών, είναι το μήνυμα.
Έτσι διαμορφώνεται, κεντρικά, το πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δίχως πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και δίχως ελληνική παρέμβαση. Μείναμε πεισματικά θεατές σε ένα έργο το οποίο αφήσαμε να σκηνοθετήσει η διαπραγμάτευση Γερμανών-αγορών. Τώρα θα επιβληθεί το λεγόμενο γαλλο-γερμανικό σχέδιο επί του οποίου ήταν καλά ενημερωμένος ο πρωθυπουργός, όταν παραπλανητικά ξεκίνησε την δήθεν καμπάνια των ευρωομολόγων. Αν πίστευε σε αυτά δεν θα έτρεχε πρώτα στο ΔΝΤ και δεν θα εκβίαζε με τον «αυτοκτονικό μηχανισμό», τον οποίο και τελικά έλαβε, την Γερμανία. Ο Γιώργος Παπανδρέου αυτοπαγιδεύθηκε και η χώρα πλέον θα οδηγηθεί στη λύση επαναγοράς του χρέους της σε τιμή 25% μικρότερη της ονομαστικής του αξίας, με χρήματα που θα δανειστεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Σε αυτό έχουν καταλήξει αγορές και Γερμανοί. Στους ιδιώτες ομολογιούχους θα προταθεί η Ελλάδα να προσφέρει επιμήκυνση ομολόγων γύρω στα 10 χρόνια και ένα χαμηλότερο επιτόκιο, ώστε να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι, και οι αγορές και οι ισχυροί ευρωπαίοι.
Αυτό όμως δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο γράφων το έχει περιγράψει κόμπασες φορές σχολιάζοντας ταυτόχρονα το πολιτικό του υπόβαθρο. Όχι δεν αισθάνομαι «δικαιωμένος», θυμωμένος είμαι καθώς παρατηρώ ελάχιστοι να προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Η χώρα οδηγείται σε καθεστώς διαρκούς απειλής χρεοκοπίας. Δίχως ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση, θα αναγκαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της, μειώνοντας το κατά 25% περίπου. Αυτό όμως δεν λύνει το ζήτημα καθώς το δημόσιο χρέος, επωμιζόμενο έμμεσα και ολοένα μεγαλύτερο μέρος του ιδιωτικού, θα κυμαίνεται πάνω από 135 %, εκτός κι αν γίνει κάποιο θαύμα και ξαφνικά η χώρα καταστεί παγκόσμια πρωταθλήτρια ανάπτυξης. Δηλαδή, αν όλος ο κόσμος τρελαθεί και έρθει μαζικά να ζήσει τον κερδοσκοπικό του μύθο στην Ελλάδα! Βλέπετε, δεν είχαμε εμείς φαντασιώσεις, ούτε κάναμε λάθος εκτιμήσεις. Άλλοι είχαν και άλλοι εξαπατήσουν με λαϊκισμό και ψεύδη! Αλλά μάλλον ούτε εκείνοι είχαν φαντασιώσεις, τον ρόλο τους έπαιζαν, καιροσκοπικά και χυδαία, μια και πίστευαν ενδόμυχα ότι έπρεπε να τιμωρηθεί η ελληνική κοινωνία που τόσα χρόνια τους ψήφιζε και λειτουργούσε στα πελατειακά τους δίκτυα. Να τιμωρηθεί ο πελάτης που διέφθειρε τους πολιτικούς!
Αν υπήρχαν πολιτικοί στην Αθήνα και αστική τάξη δεν θα οδηγούσαν τα πράγματα σε αυτό το αδιέξοδο για τα συμφέροντα της χώρας. Αν υπήρχαν σοβαροί άνθρωποι στην κυβέρνηση δεν θα εξευτέλιζαν την χώρα καταλήγοντας να κατεξευτελίζονται οι ίδιοι, σήμερα. Με δημόσιες σχέσεις δεν γίνεται πολιτική, όπως δεν γίνεται και με «play-station»! Έτσι όπως τα κατάφερε ο δικομματισμός δεν υπήρχε άλλη λύση παρά μια δραστική αναδιάρθρωση του χρέους ήδη από τον Ιανουάριο του 2010. Ο χρόνος που πέρασε υπήρξε πολλαπλά ζημιογόνος για τα ελληνικά συμφέροντα και καταστροφικός για τα δύο-τρίτα της κοινωνίας. Η τελευταία θα το νοιώσει για τα καλά τα επόμενα χρόνια, αλλά τότε θα είναι αργά ακόμη και για δάκρυα. Κέρδισαν όμως και κερδίζουν αρκετοί τυχοδιώκτες από αυτό το παρατεταμένο stalemate των μεγάλων δυνάμεων με θέατρο την χώρα μας, το οποίο οδηγεί σε ομηρεία την κοινωνία για τα επόμενα 15 τουλάχιστον χρόνια.
Μην τολμήσει κανείς και υπαινιχτεί ότι δεν προσφέραμε λύσεις! Άφθονες απόψεις
για «λύσεις» παρουσιάσαμε και μάλιστα εγκαίρως, αλλά αυτές όταν δεν λοιδορήθηκαν ή διασκεδάστηκαν, αγνοήθηκαν – αν και σήμερα κάποιοι τις επαναφέρουν δειλά-δειλά. Τώρα είμαστε στη φάση που είτε θα κόψουμε τον γόρδιο δεσμό, είτε θα καταντήσουμε οι παρίες της ΕΕ, εξαρτημένοι απόλυτα από «μηχανισμούς» και από την εξέλιξη των σχέσεων ΗΠΑ-Γερμανίας.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα κάποιοι ρίχνετε γιαούρτια εκτός από βρίσιμο στους επαγγελματίες πολιτικούς. Λάθος, τούτοι δεν αξίζουν ούτε μια ματιά! Δεν τους βλέπετε που περιφέρουν την δυστυχία τους, την ανασφάλειά τους, το υπαρξιακό τους αδιέξοδο από εδώ και από εκεί κάνοντας αυτό που μάθανε τόσα χρόνια: τους πάτρωνες και τους παράγοντες; Παριστάνουν τους πολιτικούς, ενώ είναι οι χατζηαβάτηδες των νταβάδων και τα κουτσαβάκια του πελατειακού μηχανισμού τους. Είναι αυτό που είχε πει κάποτε στο Λονδίνο ο Βενιζέλος (ο αυθεντικός, όχι ο άλλος): «the beggars of the Great Powers». Είναι προϊόντα του κράτους πατρωνίας και ικέτες ενός μηχανισμού δημοσίων σχέσεων που εκφράζει το σύγχρονο, επαρχιακού τύπου, πολιτικό μάρκετινγκ στην Ελλάδα. Κανονικά δεν θα έπρεπε να έχουν σημασία, αν δεν ασκούσαν εξουσία. Με την ύπαρξή τους, όμως, καταφέρνουν να γελοιοποιούν και αυτήν καθ’ αυτήν την εξουσία. Είναι αυτοί που κατάντησαν τον κοινοβουλευτισμό πρόσχημα αυταρχισμού και δημοκρατία της κάστας.
Τώρα που ο μύθος που στήσανε καταρρέει μέσω του νέου αμοραλιστικού μύθου που με απίθανο θράσος κατασκευάζουν αυτήν την περίοδο ώστε να ενοχοποιήσουν την κοινωνία για την παράγκα του Καραγκιόζη που με ιδιαίτερη επιμέλεια έφτιαξαν από το 1974, αναζητούν «αντιπάλους» για να εμφανιστούν ως δήθεν υπερασπιστές των δημοκρατικών και φιλελεύθερων δικαιωμάτων. Μην τους δίνετε αυτήν την ευκαιρία.
Όλη τους η διαδρομή βασίστηκε στην προστριβή και τον λαϊκισμό. Μάθανε να πολιτεύονται διαμορφώνοντας μία πλαστή πολιτική ταυτότητα μέσω σκιαμαχιών με ουσιαστικά ανύπαρκτους αντιπάλους. Μια ολόκληρη ζωή σε σικέ αγώνες αναλώθηκαν και σε πελατειακά σοφίσματα, που μετά το ’90 έλαβαν την μορφή τηλεοπερέτας, οι οποίες σήμερα στο σύνολό τους συνέθεσαν τον περίφημο τηλεοπτικό λόγο που υποκατέστησε τον πολιτικό.
Σ’ αυτούς δεν αξίζει να χαραμίζει κανείς τα γιαουρτάκια του. Πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη. Πρέπει, όταν ο κόσμος τους βλέπει να μπαίνουν σ’ ένα μαγαζί, το κατάστημα να αδειάζει από την υπόλοιπη πελατεία του. Αφήστε τους να ψωνίσουν μόνοι τους και να φάνε μόνοι τους. Έτσι, για να μην λένε μετά ότι τα τρώγαμε όλοι μαζί! Μην διαπληκτίζεστε μαζί τους, διότι έτσι τονίζεται η ύπαρξή τους και εμφανίζονται ότι διαθέτουν πολιτικούς αντιπάλους και φανατικούς εχθρούς. Δείξτε τους ότι ο πραγματικός εχθρός είναι η «παράγκα» που τώρα κατεδαφίζουν με την βοήθεια της τρόικας. Εκμηδενίστε τους, δείχνοντας την αηδία προς το πρόσωπό τους. Υπάρχει αλήθεια πολιτική λογική με την οποία θα μπορούσε κανείς να αντιμετωπίσει την αυθάδεια καιροσκόπων λαϊκιστών, οι οποίοι, επενδύοντας στο νέο λαϊκιστικό μύθο της εξάρτησης, το παίζουν αντιλαϊκιστές κατά τον ίδιο τρόπο που αυτοαποκαλούνται αντιεξουσιαστές; Φυλάξτε τα γιαούρτια για το τραπέζι σας και μην τα μοιράζεστε μαζί τους. Το παίρνουν πάνω τους, άσε που ενδέχεται να εντάξουν το γιαούρτι στα είδη πολυτελείας! Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήρθαν για να κάνουν πολιτική. Ήρθαν απλώς να παραστήσουν τους πολιτικούς.
Μόνο που αν δεν καταλαβαίνεις την ουσία και τη φύση της πολιτικής, δεν μπορείς να αναπτύξεις ένα σταθερό πλαίσιο ευημερίας. Η οικονομία είναι το εργαλείο της πολιτικής και όχι το αντίστροφο. Με την οικονομία ασκείς πολιτική, ρυθμίζοντας τις σχέσεις εξουσίας σε μια κοινωνία. Αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι τεχνικοί της εξουσίας και τα κόμματα, τότε εισέρχεσαι στον φαύλο κύκλο του απολιτικού, εντός του οποίου η πολιτική αναπαριστάται σαν να πρόκειται για ένα ουδέτερο κατασκεύασμα κάποιας υπέρτατης ανάγκης συμμόρφωσης σε κάποιους δήθεν υπέρτερους κανόνες οικονομικής συμπεριφοράς. Έτσι οι πολιτικές με την μορφή των θεσμών συγχέονται με την πολιτική ως μορφή εξουσίας και ισχύος. Αυτή η σύγχυση είναι καθημερινό φαινόμενο στη Βουλή (με μια μικρή διαφοροποίηση αποκλειστικά της αριστεράς) και κοινός τόπος στα ΜΜΕ.
Ψάχνουμε, δήθεν, για μια κάποια λύση στην οικονομική κρίση, ενώ το πρόβλημα, όπως προσπάθησα να δείξω τόσον καιρό, είναι καθαρά πολιτικό. Όχι στενά θεσμικό, αλλά πολιτικό. Το πρώτο προβάλλει ως αποτέλεσμα της σύγχυσης και των αντινομιών που χαρακτηρίζουν το δεύτερο. Ήταν οικονομικοί οι λόγοι που οδήγησαν την Ελλάδα στην ΕΟΚ ή πολιτικοί; Ενταχθήκαμε στην ευρωζώνη για πολιτικούς ή οικονομικούς λόγους; Παραδώσαμε την αυτοκυβέρνησή μας στην τρόικα λόγω οικονομικών ή πολιτικών επιπλοκών; Καταλήγουμε στην ένταξή μας σε ένα υπό διαμόρφωση σύστημα απόλυτης πολιτικής και διοικητικής υποδούλωσης, εξαιτίας του δημοσιονομικού μας ξεχαρβαλώματος ή μήπως εξαιτίας της αδυναμίας του καθεστώτος να ασκήσει σχετικά. ανεξάρτητη πολιτική;
Αν ερευνήσεις συστηματικά αυτά τα ερωτήματα, τότε θα μείνει άφωνος από την ηλιθιότητα που κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο της χώρας μας σήμερα. Στο τέλος εξαντλημένος από την υπερέκθεση στην ακτινοβολία των ηλιθίων ίσως διαπιστώσεις ότι όταν ακούς τους πολιτικούς μας είναι σαν να βρικολάκιασε η ίδια η πολιτική. Η ένταξη μας στην ΕΟΚ ήταν μια ορθή πολιτική επιλογή, ενώ η ένταξη μας στην ευρωζώνη μια αυτοκτονική επιλογή με πολιτικούς όρους. Με τα δεδομένα της οικονομικής διάρθρωσης της χώρας, η Ελλάδα θα εξασθενούσε πολιτικά. Η κίνηση αυτή εξυπηρετούσε συγκυριακά την μεταπρατική πολιτικο-οικονομική τάξη, αλλά σε καμία περίπτωση την ελληνική κοινωνία και την χώρα. Σήμερα καλείται η ελληνική κοινωνία να πληρώσει και τα ρέστα στο πελατειακό κράτος που προκάλεσε μεγάλη κοινωνική ανισότητα, κυρίως από τα μέσα του 1990, προσφέροντας παράλληλα ψίχουλα και θεάματα στους ιθαγενείς, για να μην διαμαρτύρονται και να …ελπίζουν στο αμερικανικό όνειρο. Μια και δεν πτωχεύσαμε σχετικά οικονομημένοι τον Ιανουάριο του 2010, τώρα θα σερνόμαστε δίχως ισχύ και λεφτά , παρακαλώντας Αμερικανούς και Ευρωπαίους να μας σώσουν. Τώρα εκτεθειμένοι σε κάθε ελεεινή σκοπιμότητα θα ζητάμε όχι απλώς πολιτική υποστήριξη (τι έλεγε ο άνδρας!), όχι μόνον χρήμα, αλλά έλεος. Να, γιατί αντέδρασα και έπαψα να παρεμβαίνω όπως συνήθιζα μέχρι πρότινος. Διότι, αντί να πετάτε γιαούρτια ή να νοιώθετε την ανάγκη να «γιαουρτώσετε», θα έπρεπε να διαισθανθείτε και πιθανόν να εννοήσετε την κρισιμότητα των στιγμών, να σοβαρευτείτε και όλοι μαζί να αναζητήσουμε το εναλλακτικό μοντέλο ηγεμονίας που θα μας έβγαζε από την κρίση και το παιχνίδι μεγάλων δυνάμεων. Σήμερα, καθώς αύριο θα είναι πολύ, μα πάρα πολύ αργά. Ήδη βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού. Εκεί μας τοποθέτησε το καθεστώς και η σημερινή του κυβέρνησή, ενώ οι εργαζόμενοι ακόμη κάνουν 24ωρες απεργίες για να προστατεύσουν το εισόδημα τους!! Ούτε οι 24ωρες, ούτε τα «γιαουρτάκια» θα βοηθήσουν την κοινωνία. Μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών απαιτείται για να επαναδιαπραγματευθεί με αξιοπρέπεια και δυναμισμό, δίχως εξαρτήσεις, το μέλλον της χώρας, αλλά αυτή δεν μπορεί να προκύψει δίχως ευρύτερη σύμπραξη προοδευτικών δυνάμεων και πολιτών. Δεν υπάρχει άλλη λύση, για την «λύση»!
Από ...... activistis
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Τα ψέματα κάπου εδώ τελειώνουν. Η Ελλάδα θα πρέπει να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δεν θα μπορεί να αγοράσει στην πρωτογενή αγορά τα ομόλογα του ελληνικού κράτους. Η χθεσινή απόφαση του γερμανικού κοινοβουλίου δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία. Η «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» θα βασίζεται αποκλειστικά σε πρόνοιες για την συνταγμένη πτώχευση υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, με την παράλληλη απώλεια της πολιτικής τους ισχύος στην διαμόρφωση του κοινωνικού τους μοντέλου και του αναπτυξιακού τους σχεδιασμού.
Η Ελλάδα θα μπορεί να αντλήσει χρήμα από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (EFSF) για να κάνει περιορισμένη αναδιάρθρωση του χρέους της και ....
αυτό σε συνδυασμό με τον απόλυτο έλεγχο από το νέο κέντρο ολοκληρωμένης οικονομικής διακυβέρνησης που αυτή την περίοδο διαμορφώνεται στην ΕΕ σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Αυτό που πέτυχαν οι Γερμανοί στην σκληρή διαπραγμάτευση τους με τις ΗΠΑ και το χρηματιστικό λόμπυ είναι να μην μετατραπεί ο EFSF, σε μηχανισμό ξεπλύματος μολυσμένων κρατικών ομολόγων. Δεν θα φορτωθούν οι ισχυρές οικονομικά χώρες της ΕΕ δημόσιο χρέος υπό πτώχευση κρατών-μελών, είναι το μήνυμα.
Έτσι διαμορφώνεται, κεντρικά, το πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δίχως πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και δίχως ελληνική παρέμβαση. Μείναμε πεισματικά θεατές σε ένα έργο το οποίο αφήσαμε να σκηνοθετήσει η διαπραγμάτευση Γερμανών-αγορών. Τώρα θα επιβληθεί το λεγόμενο γαλλο-γερμανικό σχέδιο επί του οποίου ήταν καλά ενημερωμένος ο πρωθυπουργός, όταν παραπλανητικά ξεκίνησε την δήθεν καμπάνια των ευρωομολόγων. Αν πίστευε σε αυτά δεν θα έτρεχε πρώτα στο ΔΝΤ και δεν θα εκβίαζε με τον «αυτοκτονικό μηχανισμό», τον οποίο και τελικά έλαβε, την Γερμανία. Ο Γιώργος Παπανδρέου αυτοπαγιδεύθηκε και η χώρα πλέον θα οδηγηθεί στη λύση επαναγοράς του χρέους της σε τιμή 25% μικρότερη της ονομαστικής του αξίας, με χρήματα που θα δανειστεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Σε αυτό έχουν καταλήξει αγορές και Γερμανοί. Στους ιδιώτες ομολογιούχους θα προταθεί η Ελλάδα να προσφέρει επιμήκυνση ομολόγων γύρω στα 10 χρόνια και ένα χαμηλότερο επιτόκιο, ώστε να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι, και οι αγορές και οι ισχυροί ευρωπαίοι.
Αυτό όμως δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο γράφων το έχει περιγράψει κόμπασες φορές σχολιάζοντας ταυτόχρονα το πολιτικό του υπόβαθρο. Όχι δεν αισθάνομαι «δικαιωμένος», θυμωμένος είμαι καθώς παρατηρώ ελάχιστοι να προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Η χώρα οδηγείται σε καθεστώς διαρκούς απειλής χρεοκοπίας. Δίχως ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση, θα αναγκαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της, μειώνοντας το κατά 25% περίπου. Αυτό όμως δεν λύνει το ζήτημα καθώς το δημόσιο χρέος, επωμιζόμενο έμμεσα και ολοένα μεγαλύτερο μέρος του ιδιωτικού, θα κυμαίνεται πάνω από 135 %, εκτός κι αν γίνει κάποιο θαύμα και ξαφνικά η χώρα καταστεί παγκόσμια πρωταθλήτρια ανάπτυξης. Δηλαδή, αν όλος ο κόσμος τρελαθεί και έρθει μαζικά να ζήσει τον κερδοσκοπικό του μύθο στην Ελλάδα! Βλέπετε, δεν είχαμε εμείς φαντασιώσεις, ούτε κάναμε λάθος εκτιμήσεις. Άλλοι είχαν και άλλοι εξαπατήσουν με λαϊκισμό και ψεύδη! Αλλά μάλλον ούτε εκείνοι είχαν φαντασιώσεις, τον ρόλο τους έπαιζαν, καιροσκοπικά και χυδαία, μια και πίστευαν ενδόμυχα ότι έπρεπε να τιμωρηθεί η ελληνική κοινωνία που τόσα χρόνια τους ψήφιζε και λειτουργούσε στα πελατειακά τους δίκτυα. Να τιμωρηθεί ο πελάτης που διέφθειρε τους πολιτικούς!
Αν υπήρχαν πολιτικοί στην Αθήνα και αστική τάξη δεν θα οδηγούσαν τα πράγματα σε αυτό το αδιέξοδο για τα συμφέροντα της χώρας. Αν υπήρχαν σοβαροί άνθρωποι στην κυβέρνηση δεν θα εξευτέλιζαν την χώρα καταλήγοντας να κατεξευτελίζονται οι ίδιοι, σήμερα. Με δημόσιες σχέσεις δεν γίνεται πολιτική, όπως δεν γίνεται και με «play-station»! Έτσι όπως τα κατάφερε ο δικομματισμός δεν υπήρχε άλλη λύση παρά μια δραστική αναδιάρθρωση του χρέους ήδη από τον Ιανουάριο του 2010. Ο χρόνος που πέρασε υπήρξε πολλαπλά ζημιογόνος για τα ελληνικά συμφέροντα και καταστροφικός για τα δύο-τρίτα της κοινωνίας. Η τελευταία θα το νοιώσει για τα καλά τα επόμενα χρόνια, αλλά τότε θα είναι αργά ακόμη και για δάκρυα. Κέρδισαν όμως και κερδίζουν αρκετοί τυχοδιώκτες από αυτό το παρατεταμένο stalemate των μεγάλων δυνάμεων με θέατρο την χώρα μας, το οποίο οδηγεί σε ομηρεία την κοινωνία για τα επόμενα 15 τουλάχιστον χρόνια.
Μην τολμήσει κανείς και υπαινιχτεί ότι δεν προσφέραμε λύσεις! Άφθονες απόψεις
για «λύσεις» παρουσιάσαμε και μάλιστα εγκαίρως, αλλά αυτές όταν δεν λοιδορήθηκαν ή διασκεδάστηκαν, αγνοήθηκαν – αν και σήμερα κάποιοι τις επαναφέρουν δειλά-δειλά. Τώρα είμαστε στη φάση που είτε θα κόψουμε τον γόρδιο δεσμό, είτε θα καταντήσουμε οι παρίες της ΕΕ, εξαρτημένοι απόλυτα από «μηχανισμούς» και από την εξέλιξη των σχέσεων ΗΠΑ-Γερμανίας.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα κάποιοι ρίχνετε γιαούρτια εκτός από βρίσιμο στους επαγγελματίες πολιτικούς. Λάθος, τούτοι δεν αξίζουν ούτε μια ματιά! Δεν τους βλέπετε που περιφέρουν την δυστυχία τους, την ανασφάλειά τους, το υπαρξιακό τους αδιέξοδο από εδώ και από εκεί κάνοντας αυτό που μάθανε τόσα χρόνια: τους πάτρωνες και τους παράγοντες; Παριστάνουν τους πολιτικούς, ενώ είναι οι χατζηαβάτηδες των νταβάδων και τα κουτσαβάκια του πελατειακού μηχανισμού τους. Είναι αυτό που είχε πει κάποτε στο Λονδίνο ο Βενιζέλος (ο αυθεντικός, όχι ο άλλος): «the beggars of the Great Powers». Είναι προϊόντα του κράτους πατρωνίας και ικέτες ενός μηχανισμού δημοσίων σχέσεων που εκφράζει το σύγχρονο, επαρχιακού τύπου, πολιτικό μάρκετινγκ στην Ελλάδα. Κανονικά δεν θα έπρεπε να έχουν σημασία, αν δεν ασκούσαν εξουσία. Με την ύπαρξή τους, όμως, καταφέρνουν να γελοιοποιούν και αυτήν καθ’ αυτήν την εξουσία. Είναι αυτοί που κατάντησαν τον κοινοβουλευτισμό πρόσχημα αυταρχισμού και δημοκρατία της κάστας.
Τώρα που ο μύθος που στήσανε καταρρέει μέσω του νέου αμοραλιστικού μύθου που με απίθανο θράσος κατασκευάζουν αυτήν την περίοδο ώστε να ενοχοποιήσουν την κοινωνία για την παράγκα του Καραγκιόζη που με ιδιαίτερη επιμέλεια έφτιαξαν από το 1974, αναζητούν «αντιπάλους» για να εμφανιστούν ως δήθεν υπερασπιστές των δημοκρατικών και φιλελεύθερων δικαιωμάτων. Μην τους δίνετε αυτήν την ευκαιρία.
Όλη τους η διαδρομή βασίστηκε στην προστριβή και τον λαϊκισμό. Μάθανε να πολιτεύονται διαμορφώνοντας μία πλαστή πολιτική ταυτότητα μέσω σκιαμαχιών με ουσιαστικά ανύπαρκτους αντιπάλους. Μια ολόκληρη ζωή σε σικέ αγώνες αναλώθηκαν και σε πελατειακά σοφίσματα, που μετά το ’90 έλαβαν την μορφή τηλεοπερέτας, οι οποίες σήμερα στο σύνολό τους συνέθεσαν τον περίφημο τηλεοπτικό λόγο που υποκατέστησε τον πολιτικό.
Σ’ αυτούς δεν αξίζει να χαραμίζει κανείς τα γιαουρτάκια του. Πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη. Πρέπει, όταν ο κόσμος τους βλέπει να μπαίνουν σ’ ένα μαγαζί, το κατάστημα να αδειάζει από την υπόλοιπη πελατεία του. Αφήστε τους να ψωνίσουν μόνοι τους και να φάνε μόνοι τους. Έτσι, για να μην λένε μετά ότι τα τρώγαμε όλοι μαζί! Μην διαπληκτίζεστε μαζί τους, διότι έτσι τονίζεται η ύπαρξή τους και εμφανίζονται ότι διαθέτουν πολιτικούς αντιπάλους και φανατικούς εχθρούς. Δείξτε τους ότι ο πραγματικός εχθρός είναι η «παράγκα» που τώρα κατεδαφίζουν με την βοήθεια της τρόικας. Εκμηδενίστε τους, δείχνοντας την αηδία προς το πρόσωπό τους. Υπάρχει αλήθεια πολιτική λογική με την οποία θα μπορούσε κανείς να αντιμετωπίσει την αυθάδεια καιροσκόπων λαϊκιστών, οι οποίοι, επενδύοντας στο νέο λαϊκιστικό μύθο της εξάρτησης, το παίζουν αντιλαϊκιστές κατά τον ίδιο τρόπο που αυτοαποκαλούνται αντιεξουσιαστές; Φυλάξτε τα γιαούρτια για το τραπέζι σας και μην τα μοιράζεστε μαζί τους. Το παίρνουν πάνω τους, άσε που ενδέχεται να εντάξουν το γιαούρτι στα είδη πολυτελείας! Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήρθαν για να κάνουν πολιτική. Ήρθαν απλώς να παραστήσουν τους πολιτικούς.
Μόνο που αν δεν καταλαβαίνεις την ουσία και τη φύση της πολιτικής, δεν μπορείς να αναπτύξεις ένα σταθερό πλαίσιο ευημερίας. Η οικονομία είναι το εργαλείο της πολιτικής και όχι το αντίστροφο. Με την οικονομία ασκείς πολιτική, ρυθμίζοντας τις σχέσεις εξουσίας σε μια κοινωνία. Αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι τεχνικοί της εξουσίας και τα κόμματα, τότε εισέρχεσαι στον φαύλο κύκλο του απολιτικού, εντός του οποίου η πολιτική αναπαριστάται σαν να πρόκειται για ένα ουδέτερο κατασκεύασμα κάποιας υπέρτατης ανάγκης συμμόρφωσης σε κάποιους δήθεν υπέρτερους κανόνες οικονομικής συμπεριφοράς. Έτσι οι πολιτικές με την μορφή των θεσμών συγχέονται με την πολιτική ως μορφή εξουσίας και ισχύος. Αυτή η σύγχυση είναι καθημερινό φαινόμενο στη Βουλή (με μια μικρή διαφοροποίηση αποκλειστικά της αριστεράς) και κοινός τόπος στα ΜΜΕ.
Ψάχνουμε, δήθεν, για μια κάποια λύση στην οικονομική κρίση, ενώ το πρόβλημα, όπως προσπάθησα να δείξω τόσον καιρό, είναι καθαρά πολιτικό. Όχι στενά θεσμικό, αλλά πολιτικό. Το πρώτο προβάλλει ως αποτέλεσμα της σύγχυσης και των αντινομιών που χαρακτηρίζουν το δεύτερο. Ήταν οικονομικοί οι λόγοι που οδήγησαν την Ελλάδα στην ΕΟΚ ή πολιτικοί; Ενταχθήκαμε στην ευρωζώνη για πολιτικούς ή οικονομικούς λόγους; Παραδώσαμε την αυτοκυβέρνησή μας στην τρόικα λόγω οικονομικών ή πολιτικών επιπλοκών; Καταλήγουμε στην ένταξή μας σε ένα υπό διαμόρφωση σύστημα απόλυτης πολιτικής και διοικητικής υποδούλωσης, εξαιτίας του δημοσιονομικού μας ξεχαρβαλώματος ή μήπως εξαιτίας της αδυναμίας του καθεστώτος να ασκήσει σχετικά. ανεξάρτητη πολιτική;
Αν ερευνήσεις συστηματικά αυτά τα ερωτήματα, τότε θα μείνει άφωνος από την ηλιθιότητα που κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο της χώρας μας σήμερα. Στο τέλος εξαντλημένος από την υπερέκθεση στην ακτινοβολία των ηλιθίων ίσως διαπιστώσεις ότι όταν ακούς τους πολιτικούς μας είναι σαν να βρικολάκιασε η ίδια η πολιτική. Η ένταξη μας στην ΕΟΚ ήταν μια ορθή πολιτική επιλογή, ενώ η ένταξη μας στην ευρωζώνη μια αυτοκτονική επιλογή με πολιτικούς όρους. Με τα δεδομένα της οικονομικής διάρθρωσης της χώρας, η Ελλάδα θα εξασθενούσε πολιτικά. Η κίνηση αυτή εξυπηρετούσε συγκυριακά την μεταπρατική πολιτικο-οικονομική τάξη, αλλά σε καμία περίπτωση την ελληνική κοινωνία και την χώρα. Σήμερα καλείται η ελληνική κοινωνία να πληρώσει και τα ρέστα στο πελατειακό κράτος που προκάλεσε μεγάλη κοινωνική ανισότητα, κυρίως από τα μέσα του 1990, προσφέροντας παράλληλα ψίχουλα και θεάματα στους ιθαγενείς, για να μην διαμαρτύρονται και να …ελπίζουν στο αμερικανικό όνειρο. Μια και δεν πτωχεύσαμε σχετικά οικονομημένοι τον Ιανουάριο του 2010, τώρα θα σερνόμαστε δίχως ισχύ και λεφτά , παρακαλώντας Αμερικανούς και Ευρωπαίους να μας σώσουν. Τώρα εκτεθειμένοι σε κάθε ελεεινή σκοπιμότητα θα ζητάμε όχι απλώς πολιτική υποστήριξη (τι έλεγε ο άνδρας!), όχι μόνον χρήμα, αλλά έλεος. Να, γιατί αντέδρασα και έπαψα να παρεμβαίνω όπως συνήθιζα μέχρι πρότινος. Διότι, αντί να πετάτε γιαούρτια ή να νοιώθετε την ανάγκη να «γιαουρτώσετε», θα έπρεπε να διαισθανθείτε και πιθανόν να εννοήσετε την κρισιμότητα των στιγμών, να σοβαρευτείτε και όλοι μαζί να αναζητήσουμε το εναλλακτικό μοντέλο ηγεμονίας που θα μας έβγαζε από την κρίση και το παιχνίδι μεγάλων δυνάμεων. Σήμερα, καθώς αύριο θα είναι πολύ, μα πάρα πολύ αργά. Ήδη βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού. Εκεί μας τοποθέτησε το καθεστώς και η σημερινή του κυβέρνησή, ενώ οι εργαζόμενοι ακόμη κάνουν 24ωρες απεργίες για να προστατεύσουν το εισόδημα τους!! Ούτε οι 24ωρες, ούτε τα «γιαουρτάκια» θα βοηθήσουν την κοινωνία. Μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών απαιτείται για να επαναδιαπραγματευθεί με αξιοπρέπεια και δυναμισμό, δίχως εξαρτήσεις, το μέλλον της χώρας, αλλά αυτή δεν μπορεί να προκύψει δίχως ευρύτερη σύμπραξη προοδευτικών δυνάμεων και πολιτών. Δεν υπάρχει άλλη λύση, για την «λύση»!
Από ...... activistis
Ποιος βρίσκεται πίσω από τον Χατζηγάκη...
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Γιατί η περίπτωσή του τρομάζει τη Συγγρού...
Η περίπτωση Χατζηγάκη προκαλεί πανικό στη Συγγρού, γιατί ξέρουν καλά πως πίσω από την «επανάσταση» του πρώην υπουργού δεν βρίσκεται ούτε η Ντόρα ούτε ο Μητσοτάκης...
Η περίπτωση Χατζηγάκη προκαλεί πανικό στη Συγγρού, γιατί ξέρουν καλά πως πίσω από την «επανάσταση» του πρώην υπουργού δεν βρίσκεται ούτε η Ντόρα ούτε ο Μητσοτάκης...
Αν ήταν έτσι, θα τον είχαν ήδη διαγράψει...
Ο Αυγενάκης δεν είπε τίποτα μπροστά στις «βόμβες» που έριξε ο Σωτήρης, και διεγράφη με συνοπτικές διαδικασίες.
Είπε κανείς τίποτα για...
Όταν τα «υπέρ» γίνονται «κατά».
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Γράφει ο Κλεισθένης.
Περίπου δύο αιώνες πέρασαν απ’ όταν η μαζική παραγωγή μπήκε στην ζωή των ανθρώπων και 50 περίπου χρόνια απ’ την πλήρη αυτοματοποίησή της. Το ερώτημα φαντάζει φιλοσοφικό αλλά κρέμεται στα χείλη πολλών ανθρώπων. Είναι περισσότερο ευτυχής ο άνθρωπος μετά την αλματώδη αύξηση της τεχνολογίας; Τι κερδίζει και τι χάνει ζώντας με τον σύγχρονο τρόπο;
Προσωπικά πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι πιο ευτυχισμένος αλλά η πραγματικότητα με διαψεύδει. Ο άνθρωπος κέρδισε κάποια άχρηστα «αγαθά» και έχασε την γαλήνη της λιγόχρονης ζωής του.
Έγινε δέσμιος της ελαχιστοποίησης του απαιτούμενου για κάθε τι χρόνου.
Ποια είναι η γενεσιουργός αιτία της σημερινής κακοδαιμονίας; Γιατί ο άνθρωπος από σχετικά ελεύθερος έγινε σκλάβος; .....
Οι επιδιώξεις της σημερινής παραγωγής είναι η όσο το δυνατό συμπίεση του χρόνου, του κόστους και της εργατικής δύναμης στη διαδικασία.
Η χειρονακτική εργασία έχει λιγοστέψει τόσο ώστε σε λίγα χρόνια δεν θα χρειάζεται καθόλου. Χειρονακτικά σήμερα δουλεύουν μόνο λίγοι παραδοσιακοί τεχνίτες τα δημιουργήματα των οποίων είναι βέβαια τεχνουργήματα αλλά το κόστος τους είναι πολύ μεγάλο τόσο ώστε δεν μπορούν να αγοραστούν από όλους.
Η επικράτηση των δύο περισσότερο καταστροφικών «υπέρ», της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης είναι οι βρόγχοι που πνίγουν τον άνθρωπο.
Παλιότερα η παραγωγή γινόταν για να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων. Σήμερα το σύστημα δημιουργεί «αγαθά» πείθοντας τους ανθρώπους ότι τους είναι απαραίτητα και αναγκαία.
Αυτό που επιτείνει το πρόβλημα είναι η υπερπαραγωγή αυτών των κατ’ ουσία άχρηστων «αγαθών» και η μέσω της διαφήμισης του λεγόμενου μοντέρνου τρόπου ζωής επιβολή της υπερκατανάλωσης αυτών των «αγαθών».
Ένα απλό παράδειγμα αλλά πολύ αποκαλυπτικό είναι τα κάθε λογής καθαριστικά. Ενώ η χρησιμότητά τους είναι για να διατηρούν το σώμα και το σπίτι καθαρό έχουμε πληθώρα απ’ αυτά ένα για κάθε χρήση, άλλο για το πάτωμα, άλλο για τα τζάμια, άλλο για το πλυντήριο άλλο για το πλύσιμο στο χέρι και πάει λέγοντας. Άλλο για τα μαλλιά, άλλο για τα χέρια, άλλο για το πρόσωπο, το σώμα, τις ευαίσθητες περιοχές κτλ. Θα μπορούσε άνετα να κατασκευαστεί ένα καθαριστικό για πολλές χρήσεις. Η διαφοροποίηση φυσικά των καθαριστικών δεν είναι τυχαία αλλά εντάσσεται στη λογική της υπερκατανάλωσης. Ας μετρήσει κάποιος πόσα καθαριστικά-απορρυπαντικά έχει στο σπίτι του και πόσο συνολικά του κόστισαν, θα εκπλαγεί.
Η υπερπαραγωγή έχει απόλυτη ανάγκη την μείωση του χρόνου που απαιτείται για κάθε προϊόν και η υπερκατανάλωση τη μείωση του κόστους των παραγομένων προϊόντων. Αυτές οι μειώσεις δεν μπορεί να συνεχίζονται επ’ άπειρο, υπάρχουν κάποια όρια που δεν μπορούν να ξεπεραστούν. Η αντικατάσταση των ανθρώπινων χεριών με μηχανήματα καθώς και η αυτοματοποίηση των μηχανημάτων έχει μειώσει και τον χρόνο αλλά και το κόστος. Τα περιθώρια όμως στενεύουν.
Η υπερπαραγωγή ακόμη απαιτεί ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες ενέργειας. Η κατανάλωση ενέργειας σημαίνει δαπάνη και η ανάγκη μείωσης αυτής της δαπάνης σημαίνει εκτός των άλλων και καταστροφή του περιβάλλοντος. Η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται γεωμετρικά τα τελευταία διακόσια χρόνια χωρίς κανείς να μπορεί να υπολογίσει μέχρι που θα φτάσει. Η απαιτούμενη κατανάλωση ενέργειας για τη διαβίωση ενός ανθρώπου είναι κατά πολύ μικρότερη απ’ την καταναλούμενη. Αυτό βέβαια μετατρέπεται σε υπερκέρδη κάποιων κολοσσιαίων παγκόσμιων επιχειρήσεων.
Αυτή όμως η πρακτική δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστο, κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο. Η στροφή στην λεγόμενη πράσινη ενέργεια και στις ανανεούμενες μορφές της εκτός του μεγάλου κόστους παραγωγής της είναι και ποσοτικά λίγη για την κάλυψη των αναγκών που έχουν ήδη δημιουργηθεί. Η στροφή προς την πυρηνική ενέργεια δίνει λύση όσο αφορά τις απαιτούμενες ποσότητες ενέργειας αλλά είναι και η απαρχή μιας ολοκληρωτικής καταστροφής του πλανήτη και αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία αλλά επώδυνη πραγματικότητα.
Τα ερχόμενα χρόνια ίσως οι άνθρωποι αντιδράσουν δυναμικά στην ολοένα και περισσότερη κατανάλωση ενέργειας. Αυτό σημαίνει και ταυτόχρονη παραίτηση απ’ το σύγχρονο τρόπο ζωής και τις όχι και τόσο απαραίτητες ευκολίες που μας παρέχει. Μία προοδευτική «οπισθοδρόμηση» σε παλιότερα μοντέλα παραγωγής και κατανάλωσης μπορεί να δώσει λύση στο αδιέξοδο.
Επικεφαλής EFSF: Δεν γνωρίζουμε αν η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση...
Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η Ελλάδα θα αναγκασθεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση είπε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), Κλάους Ρέγκλιγκ σε συνεδρίαση επιτροπής του γερμανικού Κοινοβουλίου.
Η δήλωση έρχεται να αυξήσει τις υποψίες ότι η Ελλάδα έχει μπει εν γνώση της Τρόικας σε ένα σκληρό πρόγραμμα εξοικονόμησης χρημάτων προκειμένου να εξασφαλιστούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό οι δανειστές, ιδιαίτερα οι συνδεδεμένοι με τη Γερμανία και τη Γαλλία ενώ στη συνέχεια θα....
προωθηθεί αναδιάρθρωση που θα την αποκλείσει, πιθανώς, από τις αγορές για πολλά χρόνια δημιουργώντας μία μόνιμη εξάρτηση από ‘μηχανική’ στήριξη και την ανάγκη για την εμφάνιση πρωτογενών πλεονασμάτων σε βάθος χρόνου, κάτι που σε συνδυασμό με την αδύναμη οικονομία και το υπερτιμημένο για την Ελλάδα ευρώ αποτελεί συνταγή οικονομικής εξάντλησης.
Πηγή
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η Ελλάδα θα αναγκασθεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση είπε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), Κλάους Ρέγκλιγκ σε συνεδρίαση επιτροπής του γερμανικού Κοινοβουλίου.
Η δήλωση έρχεται να αυξήσει τις υποψίες ότι η Ελλάδα έχει μπει εν γνώση της Τρόικας σε ένα σκληρό πρόγραμμα εξοικονόμησης χρημάτων προκειμένου να εξασφαλιστούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό οι δανειστές, ιδιαίτερα οι συνδεδεμένοι με τη Γερμανία και τη Γαλλία ενώ στη συνέχεια θα....
προωθηθεί αναδιάρθρωση που θα την αποκλείσει, πιθανώς, από τις αγορές για πολλά χρόνια δημιουργώντας μία μόνιμη εξάρτηση από ‘μηχανική’ στήριξη και την ανάγκη για την εμφάνιση πρωτογενών πλεονασμάτων σε βάθος χρόνου, κάτι που σε συνδυασμό με την αδύναμη οικονομία και το υπερτιμημένο για την Ελλάδα ευρώ αποτελεί συνταγή οικονομικής εξάντλησης.
Πηγή
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
ΠΡΟΒΟμάστορες - 19/3/2011 Εθελοντικός Καθαρισμός Αρχαιολογικού Χώρου Αλπινών
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Σάββατο : Συνάντηση στις Θερμοπύλες στις 8:30π.μ.
Θα κινηθούμε με αυτοκίνητα έως το τον αρχαιολογικό χώρο των Αλπινών όπου θα επιχειρήσουμε τον καθαρισμό από σκουπίδια του ευρύτερου χώρου. Μετά το πέρας των εργασιών προαιρετικά θα πάμε για χαλαρωτικό μπάνιο στις ιαματικές πηγές Θερμοπυλών ή Δαμάστας και θα καταλήξουμε για γεύμα σε ταβέρνα της περιοχής.
Η συμμετοχή όλων των μελών αλλά και φίλων είναι σημαντική!!!!!
Γιορτάζουμε το Περιβάλλον!! Προβαίνουμε σε δράσεις!!
Δηλώσεις συμμετοχής γίνονται δεκτές έως 10:00μ.μ. στις 18/3/2011.
Συντονιστές της Δράσης αυτής είναι :
1). Νίκος Αναστασίου τηλ. 6974964428
2). Κωστής Πετρόπουλος τηλ. 6974507311
3). Μίμης Συκιώτης τηλ. 6977238328
Για περισσότερες πληροφορίες :
Κωστής Πετρόπουλος τηλ.6974507311 email kostaspetro2003@yahoo.gr
Σάββατο : Συνάντηση στις Θερμοπύλες στις 8:30π.μ.
Θα κινηθούμε με αυτοκίνητα έως το τον αρχαιολογικό χώρο των Αλπινών όπου θα επιχειρήσουμε τον καθαρισμό από σκουπίδια του ευρύτερου χώρου. Μετά το πέρας των εργασιών προαιρετικά θα πάμε για χαλαρωτικό μπάνιο στις ιαματικές πηγές Θερμοπυλών ή Δαμάστας και θα καταλήξουμε για γεύμα σε ταβέρνα της περιοχής.
Η συμμετοχή όλων των μελών αλλά και φίλων είναι σημαντική!!!!!
Γιορτάζουμε το Περιβάλλον!! Προβαίνουμε σε δράσεις!!
Δηλώσεις συμμετοχής γίνονται δεκτές έως 10:00μ.μ. στις 18/3/2011.
Συντονιστές της Δράσης αυτής είναι :
1). Νίκος Αναστασίου τηλ. 6974964428
2). Κωστής Πετρόπουλος τηλ. 6974507311
3). Μίμης Συκιώτης τηλ. 6977238328
Για περισσότερες πληροφορίες :
Κωστής Πετρόπουλος τηλ.6974507311 email kostaspetro2003@yahoo.gr
Έκθεση – κόλαφος του ΔΝΤ για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Έκθεση – κόλαφο κατά της ελληνικής κυβέρνησης και της οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί, δημοσιοποίησε σήμερα το ΔΝΤ με αφορμή την έγκριση της τέταρτης δόσης των 4,1 δισ. ευρώ.
Οι “σύμμαχοι” της κυβέρνησης αποκαλύπτουν ότι έρχονται νέα σκληρά μέτρα αλλά αποδομεί πλήρως και τις κατευθύνσεις του κ. Παπακωνσταντίνου. Επισημαίνεται ότι αν και συντάχθηκε από τα μέσα Φεβρουαρίου , δόθηκε στην δημοσιότητα σήμερα
Συγκεκριμένα λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει 22 δισ. ευρώ την περίοδο 2012-2014 μέσω των περικοπών επιδομάτων (επιδόματα στο δημόσια τομέα μέσω του ενιαίου μισθολογίου, επιδόματα ανεργίας), νέο πάγωμα μισθών και συντάξεων, καταργήσει ΔΕΚΟ και απομακρύνσεις εργαζόμενων, πωλήσεις κρατικής περιουσίας.
Το χειρότερο, όμως, στην έκθεση είναι οι επισημάνσεις του ΔΝΤ για την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής. Συγκεκριμένα λέει: .....
•Η Ελλάδα καθυστερεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αυτές μπορεί να οφείλονται είτε σε πολιτικούς, είτε σε διοικητικούς λόγους. Η καθυστέρηση ενδέχεται να ακινητοποιήσει το έλλειμμα σε μη βιώσιμο επίπεδο, ενώ τυχόν μακρο-διαρθρωτικές καθυστερήσεις θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την ανάκαμψη. Οι ίδιες καθυστερήσεις είναι επίσης πιθανό ότι θα παρεμποδίσουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να ανακτήσει πρόσβαση στις αγορές.
•Αδυναμία επιστροφής στις αγορές ομολόγων ακόμα και εάν η κυβέρνηση ακολουθεί το πρόγραμμα χωρίς να παρεκκλίνει από τους στόχους. Την ώρα που η κυβέρνηση λέει ότι σύντομα θα βγει στις αγορές έρχεται το ΔΝΤ να της κλείσει το στόμα. Επικαλείται τα συνεχιζόμενα προβλήματα στην περιφέρεια της Ευρωζώνης και λέει ότι οι αγορές δύσκολα θα πειστούν για μείωση του χρέους.
•Κάνει λόγο για προβλήματα στις τράπεζες και στη ρευστότητά τους, γεγονός που μπορεί να τινάξει στον αέρα την οικονομίας.
Αφήνει βέβαια το ΔΝΤ και τα… καλά του λόγια ότι έχει σημειώσει πρόοδο η Ελλάδα, αλλά αυτά είναι παρηγοριά στον άρρωστο.
Το στέλεχος του ΔΝΤ, John Lipsky είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να ολοκληρώσει μία μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική έως το Μάιο ώστε να θέσει ισχυρότερα θεμέλια την προσαρμογή της οικονομίας.
“Παράλληλα, η κυβέρνηση πρέπει να διπλασιάσει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και για τον έλεγχο των δαπανών και ειδικά σε τοπικό επίπεδο,” αναφέρει ο Lipsky.
Antinews.gr
Έκθεση – κόλαφο κατά της ελληνικής κυβέρνησης και της οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί, δημοσιοποίησε σήμερα το ΔΝΤ με αφορμή την έγκριση της τέταρτης δόσης των 4,1 δισ. ευρώ.
Οι “σύμμαχοι” της κυβέρνησης αποκαλύπτουν ότι έρχονται νέα σκληρά μέτρα αλλά αποδομεί πλήρως και τις κατευθύνσεις του κ. Παπακωνσταντίνου. Επισημαίνεται ότι αν και συντάχθηκε από τα μέσα Φεβρουαρίου , δόθηκε στην δημοσιότητα σήμερα
Συγκεκριμένα λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει 22 δισ. ευρώ την περίοδο 2012-2014 μέσω των περικοπών επιδομάτων (επιδόματα στο δημόσια τομέα μέσω του ενιαίου μισθολογίου, επιδόματα ανεργίας), νέο πάγωμα μισθών και συντάξεων, καταργήσει ΔΕΚΟ και απομακρύνσεις εργαζόμενων, πωλήσεις κρατικής περιουσίας.
Το χειρότερο, όμως, στην έκθεση είναι οι επισημάνσεις του ΔΝΤ για την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής. Συγκεκριμένα λέει: .....
•Η Ελλάδα καθυστερεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αυτές μπορεί να οφείλονται είτε σε πολιτικούς, είτε σε διοικητικούς λόγους. Η καθυστέρηση ενδέχεται να ακινητοποιήσει το έλλειμμα σε μη βιώσιμο επίπεδο, ενώ τυχόν μακρο-διαρθρωτικές καθυστερήσεις θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την ανάκαμψη. Οι ίδιες καθυστερήσεις είναι επίσης πιθανό ότι θα παρεμποδίσουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να ανακτήσει πρόσβαση στις αγορές.
•Αδυναμία επιστροφής στις αγορές ομολόγων ακόμα και εάν η κυβέρνηση ακολουθεί το πρόγραμμα χωρίς να παρεκκλίνει από τους στόχους. Την ώρα που η κυβέρνηση λέει ότι σύντομα θα βγει στις αγορές έρχεται το ΔΝΤ να της κλείσει το στόμα. Επικαλείται τα συνεχιζόμενα προβλήματα στην περιφέρεια της Ευρωζώνης και λέει ότι οι αγορές δύσκολα θα πειστούν για μείωση του χρέους.
•Κάνει λόγο για προβλήματα στις τράπεζες και στη ρευστότητά τους, γεγονός που μπορεί να τινάξει στον αέρα την οικονομίας.
Αφήνει βέβαια το ΔΝΤ και τα… καλά του λόγια ότι έχει σημειώσει πρόοδο η Ελλάδα, αλλά αυτά είναι παρηγοριά στον άρρωστο.
Το στέλεχος του ΔΝΤ, John Lipsky είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να ολοκληρώσει μία μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική έως το Μάιο ώστε να θέσει ισχυρότερα θεμέλια την προσαρμογή της οικονομίας.
“Παράλληλα, η κυβέρνηση πρέπει να διπλασιάσει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και για τον έλεγχο των δαπανών και ειδικά σε τοπικό επίπεδο,” αναφέρει ο Lipsky.
Antinews.gr
Β. Μαρκεζίνης- Άμεση απομάκρυνση του κ. Δρούτσα
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Με ένα βαρυσήμαντο άρθρο του στο περιοδικό «Επίκαιρα», ο ακαδημαϊκός sir Βασίλειος Μαρκεζίνης καταθέτει την άποψή του για τα λάθη της ηγεσίας της ελληνικής διπλωματίας.
Ποιες είναι οι ευθύνες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα; Πόσο άλλαξε η εικόνα των υποτιθέμενων «φίλων» μας στο εξωτερικό για την Ελλάδα μετά τη Σύνοδο Κορυφής;
Πόσο μπορεί να στοιχίσει στην Ελλάδα η έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης της κυβέρνησης;
Ολόκληρο το άρθρο-παρέμβαση, στα «Επίκαιρα» που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα έχει ως εξής: ....
Όταν, πριν από έναν και πλέον χρόνο, στην ΕΤ1, εκφράζαμε ανησυχίες και προειδοποιήσεις για το Καστελόριζο, κανείς δεν έδωσε σημασία.
Όταν, τον περασμένο Οκτώβριο, στην ΕΤ3, προειδοποιούσαμε για τις τουρκικές αξιώσεις να αποκλειστεί το Καστελόριζο από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο, οι περισσότεροι, και πάλι, μας αγνόησαν.
Λίγο πρωτύτερα, τον ίδιο μήνα, ενώπιον ενός κοινού 2.500 ατόμων στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», διατυπώσαμε σοβαρές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που υποβόσκουν στη Θράκη. Αυτή τη φορά, οι προειδοποιήσεις μας εισακούστηκαν και αναπαρήχθησαν από πολυάριθμα ιστολόγια.
Σε ομιλία στην Κρήτη, αλλά και από τις σελίδες της Ναυτεμπορικής, προειδοποιήσαμε επίσης για την επιδεινούμενη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως είπαμε –σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση προέβλεπε επάνοδο της χώρας μας στις αγορές εντός του 2011 και διατεινόταν ότι είχε υλοποιήσει «κατά 100%» τα όσα είχε αναλάβει να κάνει–, «δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο». Προς επίρρωση, μάλιστα, των κυβερνητικών ισχυρισμών, επακολούθησε η δημοσίευση μακράς σειράς δηλώσεων από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι επαινούσαν τις προσπάθειές της Ελλάδας.
Μετά από έξι μήνες ερωτώ ποιος είχε δίκιο;
Όταν επισημάναμε, τόσο σε ομιλία στη Θεσσαλονίκη όσο και σε ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο, τους κινδύνους που ενέχει η μη διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, ως αναγνωρισμένου δικαιώματός μας, οι απόψεις μας έγιναν αντικείμενο μιας πρωτοφανούς εκστρατείας δυσφήμησης από την πλευρά της ομάδας κρατικοδίαιτων πανεπιστημιακών που στηρίζει το υπουργείο Εξωτερικών.
Παρ’ όλα αυτά, τη σταυροφορία μας ήλθαν να την ενισχύσουν οι επιστολές που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε καθημερινά από εκατοντάδες συμπατριώτες μας.
Σήμερα, η άκαιρη, ανοργάνωτη και καταφανώς ζημιογόνα επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα και τη Θράκη έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας.
Ποτέ δεν σταματήσαμε να εκθειάζουμε την επιστημονική εμβρίθεια του κ. Νταβούτογλου, επισύροντας μάλιστα αρκετές επικρίσεις γι’ αυτή τη στάση μας. Εξάλλου, ούτε προτιθέμεθα να βάλλουμε εναντίον του ούτε και να απομακρυνθούμε –έστω και κατ’ ελάχιστον– από τη μακρόχρονη πεποίθησή μας, ότι η χώρα μας πρέπει να αναπτύξει και να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την Τουρκία. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο κ. Νταβούτογλου έκανε πράγματι το καθήκον του∙ πλην όμως κατά τον πλέον άκομψο δείχνοντας του είδους την αυτοπεποίθηση που αισθάνεται όποιος μιλάει σε κατώτερο!
Από την άλλη πλευρά:
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και τους συμβούλους του για την άκαιρη πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης.
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, διότι δεν απάντησε, ως όφειλε, στην προκλητική επιχειρηματολογία του κ. Νταβούτογλου ή την έντεχνα επιδειχθείσα υπεροψία που επέδειξε ο Τούρκος υπουργός δημοσίως (αλλά και στο ιδιωτικό του σεμινάριο με τους φίλους του πανεπιστημιακούς), όλα αυτά καθ’ ον χρόνο βρισκόταν σε ελληνικό έδαφος.
Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, στους συμπατριώτες μας ότι η επίσκεψη Νταβούτογλου απέδειξε περίτρανα όλα όσα έχουμε πει για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας και την απολύτως ανεξήγητη ελληνική αδράνεια, την οποία η κυβέρνησή μας επιμένει να περιβάλλει με το μανδύα της αναγκαίας διπλωματικής μυστικότητας.
Αναφορικά με την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν, τονίζουμε ότι και αυτή επιβεβαιώνει την άποψή μας ότι οι υποτιθέμενοι «φίλοι» μας στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να απαυδούν με εμάς, τους Έλληνες, να μας θεωρούν ανειλικρινείς και ανίκανους, ενώ είναι επίσης προφανές πως δεν θα διστάσουν να μας «αδειάσουν» αμέσως μόλις διασφαλίσουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, για τα οποία και μόνον ενδιαφέρονται.
Οι ανωτέρω σκέψεις ουδόλως αλλάζουν εξαιτίας της οργανωμένης θριαμβολογίας μετά τις Βρυξέλλες, μερικές ημέρες μετά την εξίσου ενορχηστρωμένη απαισιοδοξία της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο κυνισμός μας δικαιολογείται από τα ακόλουθα γεγονότα: α) Κατά το παρελθόν, πολυάριθμες κυβερνητικές δηλώσεις ή προβλέψεις αποδείχθηκαν εσφαλμένες ή αναληθείς· γιατί τώρα πρέπει να τους πιστέψουμε; β) Δύο από τα αναγγελθέντα μέτρα αναμένονταν, ενώ το τρίτο παραμένει αδιευκρίνιστο. γ) Παραμένουν ως υποχρεώσεις οι προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας (με την κωμική προσθήκη ότι αποφασίζονται από εμάς και δεν επιβάλλονται από τους «φίλους» μας). δ) Ουδείς λόγος γίνεται για τα βαρύτατα μέτρα που θα ακολουθήσουν, είτε αυτά ονομαστούν «νέα» είτε θεωρηθούν ως «ήδη επιβληθέντα» αλλά μη εφαρμοσθέντα.
Θα τα αντέξει όλα αυτά το (παλιό ή και νέο) ΠΑΣΟΚ; Θα τα δεχθεί ο κόσμος χωρίς να βγει στους δρόμους; Παρά την τελειοποιημένη επικοινωνιακή του πολιτική, θα βελτιωθούν άραγε οι προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος, έστω και με τον αναμενόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό, που μπορεί να μετατρέψει συμβούλους σε υπουργούς ή να περιθωριοποιήσει άλλους;
Ο χρόνος μόνο θα δείξει πόσο θα διαρκέσουν η τεχνητή ευφορία και ο αντίκτυπος των δημοσιευμένων φιλοφρονήσεων (σε αντίθεση με την εν κρυπτώ εκφραζόμενη κακογλωσσιά, στην οποία επιδίδονται και οι δύο πλευρές).
Δεν μπορούμε, λοιπόν, παρά να κλείσουμε τις παρατηρήσεις μας επαναλαμβάνοντας τις προβλέψεις μας: η συλλογική έλλειψη συνεννόησης και η αποδιοργάνωση της κυβέρνησης και το μη λειτουργούν κράτος μάς οδηγούν ταχύτατα σε ακόμη μεγαλύτερες οικονομικές καταστροφές, καθώς και στον εντεινόμενο κίνδυνο η εντεινόμενη οικονομική κακουχία να μεταλλαχθεί σε σοβαρή κοινωνική αναταραχή, την οποία κανένας πολίτης, έστω και ελάχιστα νοήμων, επιθυμεί, αλλά και την οποία όλοι οι διορατικοί Έλληνες βλέπουν αναπόφευκτα να πλησιάζει. Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση:
Οι θεοί της Ελλάδας μάς έχουν εγκαταλείψει.
Για να κατευναστούν, θα χρειαστούν «ανθρωποθυσίες».
Και το καταλληλότερο σημείο για να ξεκινήσουμε είναι το υπουργείο Εξωτερικών – απομακρύνοντας πάραυτα τον προϊστάμενό του, προτού αυτός, μαζί με τους πανεπιστημιακούς παρατρεχάμενούς του, μπορέσουν να μας βυθίσουν ακόμη περισσότερο στην καταστροφή, καθώς θα αναπτύσσουν το από καιρό διακηρυσσόμενο «νέο δόγμα» τους περί ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έλεος!
Χωρίς απώτερες επιδιώξεις, χωρίς βλέψεις αλλά και χωρίς καμία διάθεση συγκατάβασης, ελπίζουμε ειλικρινά ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες –περιλαμβανομένων των εκφοβισμένων αλλά και αδρανών μεσαίων τάξεων– θα αφυπνιστούν επιτέλους και θα ανταποκριθούν στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις μας, ώστε να ανακοπεί η πτώση που πλήττει όλες τις όψεις του δημόσιου βίου μας.
Έχει έλθει η στιγμή να απαλλαγούμε οριστικά από αυτή την καταστροφικά διχασμένη ομάδα πολιτικών που μας έχει βυθίσει σε κάτι χειρότερο από τα… «σ…ά» του Στρος-Καν: στην εθνική και τη διεθνή ταπείνωση, τη συρρίκνωση και την εκμηδένιση!
Από ....citypress
Με ένα βαρυσήμαντο άρθρο του στο περιοδικό «Επίκαιρα», ο ακαδημαϊκός sir Βασίλειος Μαρκεζίνης καταθέτει την άποψή του για τα λάθη της ηγεσίας της ελληνικής διπλωματίας.
Ποιες είναι οι ευθύνες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα; Πόσο άλλαξε η εικόνα των υποτιθέμενων «φίλων» μας στο εξωτερικό για την Ελλάδα μετά τη Σύνοδο Κορυφής;
Πόσο μπορεί να στοιχίσει στην Ελλάδα η έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης της κυβέρνησης;
Ολόκληρο το άρθρο-παρέμβαση, στα «Επίκαιρα» που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα έχει ως εξής: ....
Όταν, πριν από έναν και πλέον χρόνο, στην ΕΤ1, εκφράζαμε ανησυχίες και προειδοποιήσεις για το Καστελόριζο, κανείς δεν έδωσε σημασία.
Όταν, τον περασμένο Οκτώβριο, στην ΕΤ3, προειδοποιούσαμε για τις τουρκικές αξιώσεις να αποκλειστεί το Καστελόριζο από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο, οι περισσότεροι, και πάλι, μας αγνόησαν.
Λίγο πρωτύτερα, τον ίδιο μήνα, ενώπιον ενός κοινού 2.500 ατόμων στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», διατυπώσαμε σοβαρές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που υποβόσκουν στη Θράκη. Αυτή τη φορά, οι προειδοποιήσεις μας εισακούστηκαν και αναπαρήχθησαν από πολυάριθμα ιστολόγια.
Σε ομιλία στην Κρήτη, αλλά και από τις σελίδες της Ναυτεμπορικής, προειδοποιήσαμε επίσης για την επιδεινούμενη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως είπαμε –σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση προέβλεπε επάνοδο της χώρας μας στις αγορές εντός του 2011 και διατεινόταν ότι είχε υλοποιήσει «κατά 100%» τα όσα είχε αναλάβει να κάνει–, «δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο». Προς επίρρωση, μάλιστα, των κυβερνητικών ισχυρισμών, επακολούθησε η δημοσίευση μακράς σειράς δηλώσεων από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι επαινούσαν τις προσπάθειές της Ελλάδας.
Μετά από έξι μήνες ερωτώ ποιος είχε δίκιο;
Όταν επισημάναμε, τόσο σε ομιλία στη Θεσσαλονίκη όσο και σε ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο, τους κινδύνους που ενέχει η μη διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, ως αναγνωρισμένου δικαιώματός μας, οι απόψεις μας έγιναν αντικείμενο μιας πρωτοφανούς εκστρατείας δυσφήμησης από την πλευρά της ομάδας κρατικοδίαιτων πανεπιστημιακών που στηρίζει το υπουργείο Εξωτερικών.
Παρ’ όλα αυτά, τη σταυροφορία μας ήλθαν να την ενισχύσουν οι επιστολές που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε καθημερινά από εκατοντάδες συμπατριώτες μας.
Σήμερα, η άκαιρη, ανοργάνωτη και καταφανώς ζημιογόνα επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα και τη Θράκη έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας.
Ποτέ δεν σταματήσαμε να εκθειάζουμε την επιστημονική εμβρίθεια του κ. Νταβούτογλου, επισύροντας μάλιστα αρκετές επικρίσεις γι’ αυτή τη στάση μας. Εξάλλου, ούτε προτιθέμεθα να βάλλουμε εναντίον του ούτε και να απομακρυνθούμε –έστω και κατ’ ελάχιστον– από τη μακρόχρονη πεποίθησή μας, ότι η χώρα μας πρέπει να αναπτύξει και να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την Τουρκία. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο κ. Νταβούτογλου έκανε πράγματι το καθήκον του∙ πλην όμως κατά τον πλέον άκομψο δείχνοντας του είδους την αυτοπεποίθηση που αισθάνεται όποιος μιλάει σε κατώτερο!
Από την άλλη πλευρά:
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και τους συμβούλους του για την άκαιρη πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης.
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, διότι δεν απάντησε, ως όφειλε, στην προκλητική επιχειρηματολογία του κ. Νταβούτογλου ή την έντεχνα επιδειχθείσα υπεροψία που επέδειξε ο Τούρκος υπουργός δημοσίως (αλλά και στο ιδιωτικό του σεμινάριο με τους φίλους του πανεπιστημιακούς), όλα αυτά καθ’ ον χρόνο βρισκόταν σε ελληνικό έδαφος.
Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, στους συμπατριώτες μας ότι η επίσκεψη Νταβούτογλου απέδειξε περίτρανα όλα όσα έχουμε πει για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας και την απολύτως ανεξήγητη ελληνική αδράνεια, την οποία η κυβέρνησή μας επιμένει να περιβάλλει με το μανδύα της αναγκαίας διπλωματικής μυστικότητας.
Αναφορικά με την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν, τονίζουμε ότι και αυτή επιβεβαιώνει την άποψή μας ότι οι υποτιθέμενοι «φίλοι» μας στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να απαυδούν με εμάς, τους Έλληνες, να μας θεωρούν ανειλικρινείς και ανίκανους, ενώ είναι επίσης προφανές πως δεν θα διστάσουν να μας «αδειάσουν» αμέσως μόλις διασφαλίσουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, για τα οποία και μόνον ενδιαφέρονται.
Οι ανωτέρω σκέψεις ουδόλως αλλάζουν εξαιτίας της οργανωμένης θριαμβολογίας μετά τις Βρυξέλλες, μερικές ημέρες μετά την εξίσου ενορχηστρωμένη απαισιοδοξία της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο κυνισμός μας δικαιολογείται από τα ακόλουθα γεγονότα: α) Κατά το παρελθόν, πολυάριθμες κυβερνητικές δηλώσεις ή προβλέψεις αποδείχθηκαν εσφαλμένες ή αναληθείς· γιατί τώρα πρέπει να τους πιστέψουμε; β) Δύο από τα αναγγελθέντα μέτρα αναμένονταν, ενώ το τρίτο παραμένει αδιευκρίνιστο. γ) Παραμένουν ως υποχρεώσεις οι προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας (με την κωμική προσθήκη ότι αποφασίζονται από εμάς και δεν επιβάλλονται από τους «φίλους» μας). δ) Ουδείς λόγος γίνεται για τα βαρύτατα μέτρα που θα ακολουθήσουν, είτε αυτά ονομαστούν «νέα» είτε θεωρηθούν ως «ήδη επιβληθέντα» αλλά μη εφαρμοσθέντα.
Θα τα αντέξει όλα αυτά το (παλιό ή και νέο) ΠΑΣΟΚ; Θα τα δεχθεί ο κόσμος χωρίς να βγει στους δρόμους; Παρά την τελειοποιημένη επικοινωνιακή του πολιτική, θα βελτιωθούν άραγε οι προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος, έστω και με τον αναμενόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό, που μπορεί να μετατρέψει συμβούλους σε υπουργούς ή να περιθωριοποιήσει άλλους;
Ο χρόνος μόνο θα δείξει πόσο θα διαρκέσουν η τεχνητή ευφορία και ο αντίκτυπος των δημοσιευμένων φιλοφρονήσεων (σε αντίθεση με την εν κρυπτώ εκφραζόμενη κακογλωσσιά, στην οποία επιδίδονται και οι δύο πλευρές).
Δεν μπορούμε, λοιπόν, παρά να κλείσουμε τις παρατηρήσεις μας επαναλαμβάνοντας τις προβλέψεις μας: η συλλογική έλλειψη συνεννόησης και η αποδιοργάνωση της κυβέρνησης και το μη λειτουργούν κράτος μάς οδηγούν ταχύτατα σε ακόμη μεγαλύτερες οικονομικές καταστροφές, καθώς και στον εντεινόμενο κίνδυνο η εντεινόμενη οικονομική κακουχία να μεταλλαχθεί σε σοβαρή κοινωνική αναταραχή, την οποία κανένας πολίτης, έστω και ελάχιστα νοήμων, επιθυμεί, αλλά και την οποία όλοι οι διορατικοί Έλληνες βλέπουν αναπόφευκτα να πλησιάζει. Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση:
Οι θεοί της Ελλάδας μάς έχουν εγκαταλείψει.
Για να κατευναστούν, θα χρειαστούν «ανθρωποθυσίες».
Και το καταλληλότερο σημείο για να ξεκινήσουμε είναι το υπουργείο Εξωτερικών – απομακρύνοντας πάραυτα τον προϊστάμενό του, προτού αυτός, μαζί με τους πανεπιστημιακούς παρατρεχάμενούς του, μπορέσουν να μας βυθίσουν ακόμη περισσότερο στην καταστροφή, καθώς θα αναπτύσσουν το από καιρό διακηρυσσόμενο «νέο δόγμα» τους περί ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έλεος!
Χωρίς απώτερες επιδιώξεις, χωρίς βλέψεις αλλά και χωρίς καμία διάθεση συγκατάβασης, ελπίζουμε ειλικρινά ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες –περιλαμβανομένων των εκφοβισμένων αλλά και αδρανών μεσαίων τάξεων– θα αφυπνιστούν επιτέλους και θα ανταποκριθούν στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις μας, ώστε να ανακοπεί η πτώση που πλήττει όλες τις όψεις του δημόσιου βίου μας.
Έχει έλθει η στιγμή να απαλλαγούμε οριστικά από αυτή την καταστροφικά διχασμένη ομάδα πολιτικών που μας έχει βυθίσει σε κάτι χειρότερο από τα… «σ…ά» του Στρος-Καν: στην εθνική και τη διεθνή ταπείνωση, τη συρρίκνωση και την εκμηδένιση!
Από ....citypress
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)