Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Πράγματι, λεφτά υπάρχουν!

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com

 Γράφει η  Τασούλα Καραϊσκάκη

Η εμπειρία έχει δείξει ότι η κρίση απασχόλησης που γεννά η οικονομική κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αν η χώρα που είναι σε ύφεση δεν εφαρμόζει πολιτικές απασχόλησης. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς που χάνουν την εργασία τους σε εποχή κρίσης δεν επιστρέφουν ποτέ στην αγορά εργασίας, με τραγικές κοινωνικές συνέπειες. Η Ελλάδα του ισχνού κοινωνικού κράτους, λόγω έλλειψης πόρων, όχι μόνο δεν εφαρμόζει κάποια αποτελεσματική πολιτική, αλλά δεν καταφέρνει ούτε να αξιοποιήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια για την καταπολέμηση της ανεργίας. Σχετική ερώτηση κατέθεσαν προ ημερών 13 βουλευτές της Ν. Δ., ενώ σε ερώτηση ευρωβουλευτή του ΣΥΝ στην Κομισιόν, για τον ελληνικό ρυθμό απορρόφησης των σχετικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ, η απάντηση του αρμοδίου επιτρόπου ήταν απογοητευτική. Μόνο το 6,2% των διαθέσιμων κονδυλίων έχουν απορροφηθεί, ενώ τα έργα του ΟΑΕΔ (που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2010 και από τα οποία θα ωφελούνταν 670.000 άτομα - επρόκειτο να χρηματοδοτηθούν από τον .......
Οργανισμό, το ΙΚΑ και το ΕΣΠΑ) ύψους 2,5 δισ. ευρώ βρίσκονται στον αέρα. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο συγχρηματοδοτεί τέσσερα επιχειρησιακά προγράμματα. Ο ρυθμός απορρόφησης του προγράμματος «Ανάπτυξη του Ανθρώπινου Δυναμικού» (2,26 δισ. ευρώ η χρηματοδότηση από το ΕΚΤ) ήταν 9,6% τον Οκτώβριο 2010· του προγράμματος «Εκπαίδευση και Διά βίου Μάθηση» (1,44 δισ. ευρώ) 3,3%· του προγράμματος «Διοικητική μεταρρύθμιση» (505 εκατ. ευρώ), 1,9%· μηδενική ήταν η απορρόφηση από το «Εθνικό Αποθεματικό Απροβλέπτων» (158,8 εκατ. ευρώ). Επιπλέον, η Ε. Ε. συγχρηματοδοτεί την ανάπτυξη υποδομής και άλλων έργων από τα οποία θα ωφεληθούν μικρομεσαίες επιχειρήσεις με 3,7 δισ. από το Ταμείο Συνοχής και 12,15 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Οι καλές προθέσεις και οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες για διατήρηση θέσεων, ένταξη νέων στην αγορά εργασίας, επανένταξη ανέργων, ένταξη γυναικών, στήριξη ατόμων ευπαθών κοινωνικών ομάδων παραμένουν προθέσεις αν δεν υπάρχει ακριβές σχέδιο και ο μηχανισμός που θα το επεξεργαστεί και θα «ξεκλειδώσει» το «συρτάρι» με την ενίσχυση. Ολα τα δεινά εκπορεύονται από την αδυναμία μετατροπής των λόγων σε πολιτική και της πολιτικής σε πράξεις. Και από το ταμπού, οι πολιτικές να εκλαμβάνονται ως προστατευτισμός, ως κάτι δύσκολο, αντίθετης λογικής με την τρέχουσα οικονομική συγκυρία (ανάγκη για περικοπές στις κοινωνικές παροχές, συμπίεση των μισθών, σκληρή φορολογία...).
Ο ίδιος ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν τονίζει σε κάθε ευκαιρία την ανάγκη να δοθεί έμφαση στις πολιτικές υποστήριξης της απασχόλησης, εφόσον «η κρίση θα παραμένει όσο η ανεργία θα είναι παρούσα».
Μόνο η εφαρμογή των μέτρων για την προώθηση της απασχόλησης θα σταματήσει τον κύκλο της κοινωνικής μειοδοσίας που έχει ήδη δρομολογηθεί. Ο άνεργος δεν είναι απλά ένας άνθρωπος χωρίς δουλειά, αλλά ένας άνθρωπος χωρίς αυτοσεβασμό, χωρίς ταυτότητα.
Τα χρήματα υπάρχουν. Αρα δεν είναι ζήτημα πόρων, αλλά βούλησης, αληθινού ενδιαφέροντος και ικανοτήτων.

Οι ανισότητες φέρνουν οργή και η οργή εξέγερση

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com



 Από Φιλόλογο
 
Την προηγούμενη Κυριακή διαβάσαμε στο πάντα έγκριτο ΠΑΡΟΝ ότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Τρισέ, ζήτησε από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να διαμηνύσει στις ελληνικές τράπεζες να επιστρέψουν τα χρήματα που έχουν λάβει μέχρι τώρα. Τόνισε επιπλέον ότι η ελληνικές τράπεζες έχουν λάβει την μερίδα του λέοντος αφού από συνόλου 340 δισ ευρώ οι ελληνικές τράπεζες έβαλαν συνολικά στα ταμεία τους 120 δισεκατομμύρια!
Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα… Τί έγιναν αυτά τα χρήματα; Το σίγουρο είναι ότι δεν κατέληξαν στην αγορά ή σε αναπτυξιακές επενδύσεις.

 Το σκεπτικό είναι παλιό και πάντα ίδιο. Σε όλες τις χώρες που έχει εμπλακεί το ΔΝΤ, όπως και στην χώρα μας σήμερα η δανειοδότηση γίνεται πάντα προς τους “ πάνω”, τους έχοντες, τους τραπεζίτες, με λίγα λόγια τους εκάστοτε νταβατζήδες. Η δικαιολογία είναι ότι αυτοί μπορούν να δημιουργήσουν ανάπτυξη, θέσεις εργασίας για τον φτωχό λαό κι έτσι να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας. Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει πουθενά και ποτέ. Γιατί τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Έτσι σε συνδυασμό με τις μειώσεις μισθών, την απελευθέρωση απολύσεων και την μηδενική προστατευτικότητα των κρατών προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όσο περισσότερα παίρνουν οι “ μεγαλοκαρχαρίες” τόσο περισσότερο εκμεταλλεύονται την ανέχεια των ανθρώπων και φυσικά σβήνουν κάθε ελπίδα για ανάπτυξη, πάντα σε συνεργασία με τις πολυεθνικές που κολλάνε σαν βδέλλες στα πάσχοντα κράτη για να ολοκληρώσουν την αφαίμαξη.
Τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ γνωστά και εμφανή σε όσες χώρες πέρασε το ΔΝΤ και ακόμη δεν έχουν ανακάμψει. Πάνω από το 50% του πληθυσμού να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε συνθήκες εξαθλίωσης, και ο πλούτος να έχει συγκεντρωθεί σε ποσοστά άνω του 80% σε ελάχιστους.
Τότε είναι που οι πολιτικοί, άριστα συνεργαζόμενοι με τις τράπεζες και τις πολυεθνικές χάνουν κάθε επαφή με τον λαό τους, αδιαφορούν για την εξαθλίωσή του ζώντας στον γυάλινο κόσμο τους, διαπλεκόμενοι και διεφθαρμένοι. Και ο λαός δεν έχει άλλη λύση από την εξέγερση, σχεδόν ποτέ αναίμακτη.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και για την Τυνησία, την Αλβανία και την Αίγυπτο που βλέπουμε σήμερα. Οι λαϊκές εξεγέρσεις είναι η επιβεβαίωση ότι κάτι συμβαίνει, κάτι αλλάζει σε παγκόσμιο επίπεδο, οι λαοί δεν ανέχονται να παίζουν με την λογική τους διεφθαρμένα ΜΜΕ. Πολλοί λένε και έχουν απόλυτο δίκιο ότι άλλο είναι η Τυνησία και η Αίγυπτος και άλλο η Ελλάδα. Άλλο το πολιτισμικό υπόβαθρο, άλλα δεδομένα. Υπάρχει όμως μια κοινή συνισταμένη. Η οργή από την αδικία που υφίσταται ένας λαός. Μπορεί ο κάθε λαός να την εκφράσει διαφορετικά αλλά θα εκφραστεί αργά ή γρήγορα.

Φράουλες δίχως αίμα!

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


 Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Ευτυχώς, στη χώρα υπάρχουν ακόμη φράουλες και ακόμη ευτυχέστερα υπάρχει ακόμη λαός και προοδευτικές δυνάμεις που δεν λαθροβιούν μέσα στο αίμα. Τα γεγονότα στη «νομική» έδειξαν την απόλυτη αλλοίωση της θεσμικής λειτουργίας του κράτους, αλλά παράλληλα ότι υπάρχει μια προοδευτική κοινωνία που διατηρεί το μυαλό στο κεφάλι της, διαθέτοντας παράλληλα υψηλό δημοκρατικό φρόνημα. Έστω για μια στιγμή νίκησε η Ελλάδα που κοντεύαμε να ξεχάσουμε: η ευρωπαϊκή, δημοκρατική Ελλάδα και όχι η τριτοκοσμική χώρα του καθεστώτος, των πολιτικών συμμάχων του και της κυβέρνησης των ανάρμοστων. Ακόμα και μέσα σε αυτήν την κυβέρνηση της μεγάλης ντροπής για όλους μας, υπήρξαν όμως άνθρωποι που φαίνεται να κατάλαβαν πού θα μπορούσε να οδηγήσει ....
η κρατική βία στην παρούσα στιγμή και συνέβαλαν στην αποκλιμάκωση. Το αυτονόητο αποτελεί είδηση. Είναι όμως μια ενθαρρυντική είδηση, για όσους πιστεύαμε ότι η κυβέρνηση είναι αδίστακτη και ότι πολιτεύεται πλέον με κανόνα την προβοκάτσια. Μέσα βαθιά στο διεφθαρμένο κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ πελατών και πατρώνων φαίνεται να υπάρχουν ακόμη λίγα δράμια αν όχι δημοκρατικής συνείδηση, τουλάχιστον ευθύνης.
Είναι μάλλον προσβλητική για την δημοκρατική θεσμική συγκρότηση γενικότερα, η τρέχουσα έννοια του «ασύλου» στο μυαλό πολλών, όπως έδειξε η συγκεκριμένη κατάληψη και πολλά άλλα περιστατικά κατά το πρόσφατο παρελθόν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν θα πρέπει να προστατεύονται από ειδικό καθεστώς, που όχι μόνον θα διασφαλίζει την ελευθερία των ιδεών και των φορέων τους, αλλά θα παροτρύνει για την ανάπτυξη και την  διάδοσή τους. Ο ακαδημαϊκός χώρος θα έπρεπε να είναι ένας ιδιαίτερος δημόσιος χώρος, που δίχως αστυνόμευση και καταστολή θα επικεντρωνόταν στον διαρκή εκδημοκρατισμό και εκσυγχρονισμό της κοινωνίας. Αυτός είναι ο βαθύτερος ρόλος των πανεπιστημίων στις δημοκρατίες. Δυστυχώς τον ρόλο αυτό παρεξήγησαν τα κόμματα της μεταπολίτευσης και με την πρακτική τους έδωσαν πάτημα σε κάθε απληροφόρητο, απατεώνα ή συμπλεγματικό να υποστηρίζει ολοκληρωτικές μορφές λειτουργίας των πανεπιστημίων. Βάλαμε τα αριστερά χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας, φίλοι δημοκράτες. Καιρός είναι τα πανεπιστήμια να ξαναγίνουν πανεπιστήμια. Αλλιώς θα καταργηθούν και αυτά ως θεσμοί με την επιδρομή μανιακών νεοφιλελευθέρων σε συνεργασία με λαϊκιστές της δεξιάς, που τρέφονται με αίμα και κρατική καταστολή για να υπάρξουν πολιτικά ή απλώς …για να γίνουν άντρες.
Ήταν τραγική επιλογή η «νομική» ως χώρος διαμαρτυρίας μεταναστών, έτσι μάλιστα όπως εκδηλώθηκε. Δεν έχω πρόθεση σ’ αυτό το σύντομο σημείωμα να επεκταθώ σ’ αυτό, αλλά τούτος ο χώρος θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στην αντίληψη, διερεύνηση και επίλυση του μεταναστευτικού προβλήματος, αν αξιοποιείτο όπως του ταιριάζει. Δεν βρίσκω την ιδέα του Αλέκου Αλαβάνου ιδιαίτερα εύστοχη πρακτικά, αλλά έχει ορθότατη πολιτική σημειολογία. «Θα θεωρούσαμε πιο εύστοχο να τους πάνε στα γραφεία της ΕΕ, γιατί αυτό θα σήμαινε, μαζί με την ανάγκη για νομιμοποίηση, και ανάγκη να σπάσει ο αποκλεισμός που έχει επιβάλει η Ευρώπη στην Ελλάδα και μας έχει κάνει μια αποθήκη δυστυχίας. Από τη στιγμή όμως που διαβουλεύεται το άσυλο, το «μέτωπο» είναι εδώ. Καλούμε για ανοχή απέναντι στην απελπισία. Το πρόβλημα των ελλήνων πολιτών δεν είναι οι μετανάστες αλλά να έχουν ψωμί καθημερινά στο τραπέζι τους», είπε. Το πρόβλημα των Ελλήνων είναι πλέον και οι μετανάστες. Και δυστυχώς θα διευρύνεται παραμορφωτικά όσο λιγοστεύει το ψωμί στο τραπέζι των Ελλήνων πολιτών, υποστηρίζω εγώ για άλλη μια φορά. Στο μεταναστευτικό θα πρέπει να δοθεί ευρωπαϊκή λύση, με την σύμπραξη όλων των προοδευτικών δυνάμεων, τώρα και όχι αύριο. Η κυβέρνηση έχει μπλέξει με …φράχτες και είναι ανίκανη πλέον να διαχειριστεί οτιδήποτε. Δεν το βλέπετε; Δεν βλέπετε την ανικανότητά της να διαπραγματευτεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας διεθνώς; Δεν παρακολουθείται τι υπογράφει ο κ. Παπανδρέου στην ΕΕ για τους μετανάστες; Ποιοι θα συνεισφέρουν στην επίλυση ενός διεθνούς προβλήματος, αυτοί που το προκάλεσαν ή μήπως οι ρατσιστές σαλτιμπάγκοι της λαϊκιστικής δεξιάς ή του τέταρτου σοσιαλιστικού δρόμου που πολιτεύονται με κανόνα την «σύγκρουση των πολιτισμών», και που κατασκευάζουν την «ισλαμική  τρομοκρατία» για να ολοκληρώσουν την παγκοσμιοποίηση υπό την ηγεμονία του γνωστού λόμπι; Αυτοί δεν στήριξαν από καινού και την παρέμβαση το ΔΝΤ στη χώρα μας και την ευρωζώνη; Αυτοί δεν είναι που ενώ εμφανίζονται ως υπερ-πατριώτες ψήφισαν υπέρ της κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας, λόγω «έκτακτης ανάγκης», ή απλώς έμμεσα την υποστήριξαν και την στηρίζουν;
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και με δημοκρατική ευαισθησία και πατριωτική ευθύνη, ας κάνουμε την δική μας πρόταση για μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει την νομιμότητα στη χώρα, αφού πρώτα αποκαταστήσει την ίδια την χώρα που διέσυραν οι «ανάρμοστοι». Μόνον μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών θα μπορούσε να συμβάλει στην διατήρηση μιας στοιχειώδους συνοχής της ελληνικής κοινωνίας. Χρειάζεται νέα μεταπολίτευση, διαφορετική εντελώς από την προηγούμενη. Έχει χρέος η δημοκρατική Κοινωνία των Πολιτών να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουν ίσως ηθικό χρέος όλοι οι αριστεροί πολίτες, αλλά και οι δεξιοί πατριώτες-δημοκράτες, που δεν είναι μπλεγμένοι σε πελατειακά δίχτυα, να συμβάλουν στην συγκρότηση μιας αντικαθεστωτικής κυβέρνησης, που θα μπορούσε να διαπραγματευτεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και του Ελληνισμού σε μια άλλη βάση. Αυτό είναι το κρίσιμο σήμερα. Αν η χώρα δεν επανατοποθετηθεί στο διεθνές σύστημα με όρους αυτοδιακυβέρνησης και λαϊκής κυριαρχίας, δεν θα μπορέσει, ούτε το μεταναστευτικό να αντιμετωπίσει, ούτε την διάλυση του κοινωνικού ιστού. Ούτε την φτώχεια, ούτε την ανεργία, ούτε την γενικότερη απορρύθμιση.
Δεν βλέπετε πώς κινούνται πλέον οι ανάρμοστοι κυβερνώντες; Ο μεν υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, δηλώνει σήμερα (Reuters), σε αντίθεση με αυτά που έλεγε μέχρι χθες, ότι «αξίζει να συζητηθεί η ιδέα να επαναγοράσει η Ελλάδα το χρέος της σε τιμή κατώτερη της ονομαστικής», την ώρα που ο πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της». Είναι πλέον σαφές ότι οι «ανάρμοστοι» δεν έχουν σκοπό να επαναδιαπραγματευθούν το Δημόσιο Χρέος, αλλά απλώς να μας …τρελάνουν εντελώς! Αν τα βρει το χρηματοπιστωτικό κέντρο με του Γερμανούς, καλώς. Θα σπεύσουν να θριαμβολογήσουν για οποιαδήποτε λύση, προσωρινή ή λιγότερο προσωρινή. Έτσι πράττουν από την πρώτη μέρα που σχημάτισαν κυβέρνηση. Έτσι κάνουν και στο μεταναστευτικό. Αυτά είναι τα δεδομένα που έχουμε. Μήπως ήρθε ο καιρός να αλλάξουμε τα δεδομένα με συλλογικό, ενωτικό, αντικαθεστωτικό αγώνα που θα δώσει επιτέλους μια κυβέρνηση στον τόπο, αντί για μια νέα διακυβέρνηση υπό την υψηλή διακυβέρνηση του λόμπι της παγκοσμιοποίησης των τραπεζιτών; Το ότι υπήρξαν φράουλες δίχως αίμα χθες στην Αθήνα δεν δείχνει ότι θα μπορούσαμε να αναδείξουμε με υπευθυνότητα μια εναλλακτική ηγεμονία στην πατρίδα μας; Έστω και έτσι φάνηκε στον ορίζοντα μια αχτίδα φωτός. Ας την κάνουμε λάμψη!

Από...... activistis

Το μνημόνιο απέτυχε. Τώρα γραμμή για πτώχευση.

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


 Η ίδια πλέον η Τρόϊκα ομολογεί με τον πανικό της και τις ανήσυχες κινήσεις της για εξεύρεση άλλης λύσης στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα, ότι το μνημόνιο απέτυχε.
Οι λύσεις που ακούγονται, είναι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, τα ευρωομόλογα, ο δανεισμός της χώρας για επαναγορά ομολόγων με ένα «κούρεμα» κάποιου ποσοστού και φυσικά η αναδιάρθρωση του χρέους, δηλαδή η επίσημη πτώχευση της χώρας.
Όλες αυτές οι προτάσεις γίνονται κυρίως από την πλευρά της ΕΕ, για τον απλούστατο λόγο ότι...
το μνημόνιο απέτυχε από τα πρώτα του κιόλας βήματα.
Ήδη ακούσαμε από την ΕΕ να λένε ότι πρότειναν στον κ. Παπανδρέου από την αρχή, κατ’ ευθείαν την αναδιάρθρωση χρέους και εκείνος το απέρριψε. Αναρωτιόμαστε: Αν τελικά οδηγηθούμε στην αναδιάρθρωση, τότε προς τι η αρχική άρνηση του κ. Παπανδρέου;
Προς τι, η επιλογή του μνημονίου, ο τυρανισμός του ελληνικού λαού για εξόφληση κάποιων τοκογλύφων που διασφάλισαν ήδη τις απαιτήσεις τους;; Εμείς από την αρχή είχαμε προτείνει, αμέσως παύση πληρωμών, ακόμα και με έξοδο από το ΕΥΡΩ. Ούτε μνημόνια, ούτε απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας, ούτε υποθήκευση της περιουσίας μας σε ξένους πιστωτές.
Το μόνο θετικό που αποδίδουμε στην ελληνική κυβέρνηση είναι, ότι έδειξε προς τους ξένους πως είναι «καλό παιδί» και δεν είναι «τσαμπουκάς», κάτι που θα εκνεύριζε το διεθνές κεφάλαιο. Τώρα όμως που και οι ίδιοι οι ξένοι αντιλαμβάνονται, ότι παρά την «νομιμοφροσύνη» της ελληνικής κυβέρνησης, παρά την αξιοπερίεργη ανοχή και καρτερικότητα του λαού και πάλι δεν διαφαίνονται αποτελέσματα, μήπως ήρθε, έστω τώρα, η ώρα της αναδιάρθρωσης (πτώχευσης);;
Όμως, για να έχει κάποιο απτό αποτέλεσμα μια αναδιάρθρωση χρέους για την Ελλάδα, θα πρέπει αφενός το «κούρεμα» του χρέους να προσεγγίσει το 50%, αφετέρου να υπάρξει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του υπολοίπου χρέους και μάλιστα με ανεκτά επιτόκια. Διαφορετικά, μειώσεις του 10%, του 20%, ακόμα και του 30%, που ακούγονται δεν οδηγούν πουθενά. Απλά επιμηκύνουν το πρόβλημα. Εδώ χρειαζόμαστε οριστική λύση.

http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/01/blog-post_2652.html

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Ημέρα"

Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com


Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ "

Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com


Πρωτοσέλιδο εφημερίδας " Καθημερινή ΦΘΙΩΤΙΔΑ "

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


Πρωτοσέλιδο εφημερίδας " ΣΤΕΡΕΟ ΤΥΠΟΣ "

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Αρχίζει πάλι η ανακύκλωση στον Δήμο Μώλου-Αγ. Κωνσταντίνου

Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com




Επανάσταση των γιασεμιών

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com



Πώς θα είναι η τελευταία Επανάσταση των ανθρώπων;

Πώς θα συμμετάσχει σε αυτήν το ΕΑΜ Β’;

Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού

Παρατηρώντας κάποιος τις διεθνείς εξελίξεις, εύκολα θα διαπιστώσει ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο κρίσιμη κατά την οποία αναμένονται ραγδαίες εξελίξεις, που αφορούν το μέλλον της ανθρωπότητας συνολικά. Στην πραγματικότητα το σύστημα έχει αρχίσει να καταρρέει. Παντού έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται σημάδια της σήψης του. Σύντομα θ' αρχίσουμε και πάλι να συζητάμε για έννοιες και ιδέες, οι οποίες μερικά χρόνια πριν θα φαίνονταν αναχρονιστικές και ως εκ τούτου ξεπερασμένες.

Ποιος θα φανταζόταν πριν μια δεκαετία —στην εποχή των χρηματιστηριακών παχιών "αγελάδων"— ότι θα φτάναμε και πάλι να μιλάμε για επαναστάσεις; …Ότι θα φτάναμε και πάλι να μιλάμε για αγώνα επιβίωσης; …Για πάλη των τάξεων; …Για δικαίωμα στην εργασία; …Για δικαίωμα στην ασφάλιση; Όλα αυτά όχι απλά τα θεωρούσαμε δεδομένα, αλλά ούτε καν τα εκτιμούσαμε ως πολύτιμα κεκτημένα. Τώρα, που, υπό τις εντολές της νεοναζίστριας Μέρκελ, τα χάνουμε ένα-ένα, καταλαβαίνουμε το πόσο πολύτιμα ήταν.

διαβάστε την συνέχεια στο....

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2011/01/blog-post_27.html

Τηλεπολιτική και τηλεόραση δίχως τσίνορα

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.


Συνειδητά δεν μιλώ για την τηλεόραση, ενώ ανήκω σε αυτούς που μάλλον θα περίμενε κανείς να αναφέρονται τακτικά σ’ αυτήν. Είμαι από εκείνους που το ξέρουν το μέσο και πρακτικά (λειτουργικά) και θεωρητικά και από μέσα και από πίσω και από την έρευνα και από την πολιτική, αλλά και από την θεσμική και κοινωνικοποιητική του δομή. Να γιατί δεν μιλώ γι’ αυτό! Δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Και αν τολμήσω να ξεκινήσω, όλα τα παραπάνω μπλέκονται μεταξύ τους και ακυρώνουν κάθε μεθοδολογική απόπειρα στο πλαίσιο ενός σχολίου. Περιστατικά μπλέκονται με πρόσωπα, ενώ η θεωρία με την τεχνολογία, τους πόρους και τις ποικίλες πηγές του μέσου, με αποτέλεσμα η απομυθοποίηση της μεγαλύτερης μυθοποιητικής μηχανής της εποχής μας να μην μπορεί να προσφέρει ένα νέο «μύθο»: ένα μήνυμα γενικό για την ελληνική τηλεόραση που δεν θα ήταν απλοϊκό ή επικίνδυνα αφαιρετικό.

Παρόλα αυτά θα τολμήσω να αρθρώσω δύο κουβέντες σχολιάζοντας την αναφορά του Διονύση Χαριτόπουλου στα κανάλια. «Δεν ενημερώνουν αλλά εκφοβίζουν» επισήμανε ο συγγραφέας, μιλώντας στην «Ελληνοφρένεια». «Η τηλεόραση καίει τα εγκεφαλικά κύτταρα [των τηλεθεατών]», πρόσθεσε. Αυτή είναι η αντίληψη μίας μερίδας σοβαρών διανοητών και γενικότερα καλλιεργημένων ανθρώπων, όχι αποκλειστικά στην Ελλάδα, αλλά διεθνώς. Μόνον που δυστυχώς η πραγματικότητα είναι μάλλον κάπως διαφορετική. Η τηλεόραση δεν είναι απλώς μέσο εκφοβισμού, αποτελεί τον εκφοβισμό αυτοπροσώπως. Δεν είναι ο εκπρόσωπος του σύγχρονου φεουδάρχη, αλλά ο ίδιος ο φεουδάρχης του σύγχρονου κόσμου μας. Ασφαλώς, όπως όλοι οι φεουδάρχες στην εποχή τους δεν ήτανε ίδιοι, έτσι και τα κανάλια διακρίνονται από διαφορετικό βαθμό «φεουδαρχικότητας». Επίσης δεν μας καίει απλώς τα εγκεφαλικά κύτταρα, αλλά παράγει άλλα στην θέση τους. Δεν σκεφτόμαστε απλώς με τον κώδικα της τηλεόρασης, αλλά είμαστε στοιχεία αυτού του κώδικα.

Με δυο λόγια, την τηλεόραση δεν μπορείς να την κλείσεις και να ησυχάσεις. Τον τηλεοπτικό λόγο με την πλήρη έννοια, θα τον συναντήσεις σε κάθε σου κοινωνική συναναστροφή, σε κάθε σου βήμα. Οι τηλεπολιτικές δομούν την αντίληψη της πολιτικής, καθορίζουν τις πολιτικές σχέσεις σε μεγάλο βαθμό και διαμορφώνουν ιεραρχίες και προτιμήσεις σε ότι αφορά στο πολιτικό προσωπικό, στα κόμματα κλπ. Η τηλεόραση είναι ο σύγχρονος κοινωνικός δαίμονας. Αν αποφασίσεις να τον εξορκίσεις θα σε εκδικηθεί. Αν θελήσεις να τον αγνοήσεις θα τον βρεις κάποια στιγμή επώδυνα μπροστά σου. Αν παίξεις με τους κανόνες του θα σε εξευτελίσει. Αν είσαι πολιτικός και δεν γίνεις τηλεοπτικός πολιτικός δεν θα κάνεις καριέρα. Αν είσαι πολίτης που δεν μιλάς την γλώσσα της τηλεόρασης, δεν θα κάνεις επίσης καριέρα στην αγορά.

Η τηλεόραση σε μαθαίνει να αντιλαμβάνεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο πρόσωπα, προϊόντα και συμβάντα. Και τα τρία αυτά αποκτούν ψευδο-ιστορικότητα αναγόμενα σε γεγονότα με την προβολή τους στο γυαλί. Μετά από αυτό συνηθίζεις και με έναν αυτοματοποιημένο τρόπο ανάγεις την καθημερινότητά σου στις σχέσεις που αναπαριστώνται στα κανάλια. Αυτή ακριβώς είναι σχηματικά η πολιτική δύναμη του μέσου. Δομεί σχήματα εξουσίας και κουλτούρα ερμηνείας και αναπαραγωγής αυτών των σχημάτων. Και αυτό δεν είναι μια αναπαράσταση ηγεμονίας, αλλά ταυτόχρονα ο ηγεμών και η ηγεμονία του στην οποία εισέρχεσαι κάθε φορά που στέφεις την προσοχή σου στον δέκτη. Αυτό σημαίνει «το μέσον είναι μήνυμα»: είναι το αποτέλεσμα σχέσεων εξουσίας που παράγουν το τηλεοπτικό ανάλογο τους, ώστε να υπάρξει τηλεοπτική ανάδραση που θα εμφανίζει αυτό το μήνυμα ως κοινή λογική, ως αυταπόδεικτη αλήθεια. Δεν υπάρχει (κοινωνική) αλήθεια έξω από την τηλεόραση. Έτσι το εικονικό μετατρέπεται σε αληθινό και το βίωμα σε αίσθηση που ρεαλιστικοποιείται ατομικά στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, με αναφορά στην αλήθεια των καναλιών, η οποία με τη σειρά της αποτελεί την αναπαράσταση της πραγματικότητας. Πάνω σε αυτήν την αναπαράσταση δομείται η κοινή γνώμη. Το σχήμα της αναπαράστασης κατασκευάζεται μέσω της απειλής, του κινδύνου και έτσι η κοινή γνώμη δεν είναι τίποτε άλλο παρά το φοβικό δημιούργημα των τηλεπολιτικών.

Μέσω του φοβικού συνδρόμου μαθαίνεις να επιλέγεις, να ψηφίζεις, να εκφράζεσαι και γενικότερα να υπάρχεις και να συμμορφώνεσαι. Η διαλεκτική της απειλής κάνει το λεγόμενο «securitization» όχι μόνον στον δημόσιο χώρο, αλλά και στην ιδιωτική μας ζωή. Από το πιάτο έως το κρεβάτι μας. Αυτό, φίλοι, είναι το πέπλο του σύγχρονου φεουδάρχη: του καναλιού που παρακολουθείς. Τούτο τον καθιστά παρά-φύσιν προστάτη σου. Αυτό το πέπλο ενδύεται ο παρουσιαστής και όσο πιο φανταχτερό φαντάζει τόσο πιο εμβληματική εμφανίζεται η προσωπικότητα του τελευταίου. Όμως μόνον στον βαθμό που ο παρουσιαστής πετύχει να εμφανίζεται ικανός να απειλεί την απειλή που σου παρουσιάζει, θα κερδίσει την εμπιστοσύνη σου, καθώς μέσω αυτής της τεχνικής αυτός γίνεται κάτι παραπάνω από προστάτης σου, μεταμορφώνεται σε εσένα. Εάν μάλιστα η σχέση συνεχιστεί τότε και εσύ θα γίνεις αυτός ή αυτή και το μήνυμα της εκπομπής του/της, μήνυμα σου. Ασχέτως αν το αρθρώνεις ως τέτοιο ή όχι. Ασχέτως αν τον/την σχολιάζεις αρνητικά ή όχι.

Άρα, τηλεόραση δίχως πολιτικό μύθο δεν γίνεται. Εμπορική τηλεόραση δίχως επιπλέον μύθο για τον εαυτό της επίσης δεν γίνεται. Υπάρχει δημοκρατική τηλεόραση; Είναι σαν ρωτάς αν υπάρχει δημοκρατικός φεουδάρχης. Ποιά λοιπόν θα ήταν μια καλή και ταυτόχρονα ρεαλιστική μορφή ιδιωτικής τηλεόρασης πανελλαδικής κάλυψης; Με όρους καθαρής πολιτικής, αυτή που θα έβλεπαν ελάχιστοι και δεν θα είχε συμφέρον κανείς να εκμεταλλευτεί: η ξενέρωτη τηλεόραση. Με όρους τηλεπολιτικής, αυτή που θα κατασκεύαζε διαρκώς τον μύθο της απομυθοποιώντας την ψυχαγωγία και την ενημέρωση και τελικά τον εαυτό της. Εννοώ ως προς την ενημέρωση, την απομυθοποίηση των πηγών της ενημέρωσης (ανακοινώσεις, τηλεγραφήματα, πρωτογενής εικόνα, κλπ) και της γλώσσας με την οποία σημειολογικά αυτές εκφράζονται. Δύσκολη δουλειά αυτή, αλλά εμπορική και παράλληλα δημιουργική και προοδευτική. Απαιτεί ασφαλώς άλλο επίπεδο δημιουργών και άλλη τηλεοπτική δομή και λειτουργία. Πρόκειται για ένα είδος καναλιών που αποκαλώ περιπαιχτικά κανάλια δίχως τσίνορα. Μπορεί να υπάρξει ένα τέτοιο κανάλι στην χώρα; Όχι, όσο τις συχνότητες τις ελέγχουν οι Νταβατζήδες κατά Καραμανλή. Όταν λοιπόν συζητούμε περί αλλαγής του πολιτικού καθεστώτος θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ αν δεν αλλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ και κυρίως της τηλεόρασης. Το ένα τροφοδοτεί και στηρίζει το άλλο. Πρόκειται όχι απλώς για διαπλοκή πλέον, αλλά για υποκατάσταση των πολιτικών, από τις τηλεπολιτικές, οι οποίες χρησιμοποιούν τους πολιτικούς ως διασκεδαστές ή κομπάρσους δημοσιογράφων διασκεδαστών. Συνεπώς εναλλακτική τηλεόραση δίχως εναλλακτική ηγεμονία στη χώρα μην περιμένετε και το αντίστροφο, σε σημαντικό βαθμό. Επανάσταση απαιτείται στα σημερινά τηλεοπτικά πράγματα της χώρας για να ξεφύγουμε από το τέλμα και σε αυτό νομίζω ότι θα συμφωνούσαν όλοι οι παλαιοί συνάδελφοι μου, ασχέτως πόσοι από αυτούς θα είχαν το κουράγιο να το παραδεχτούν δημοσίως ή τουλάχιστον στον ίδιο τους τον εαυτό.
 
Από...... activistis

Ερώτηση προς το Υπουργείο Π.Ε.Κ.Α. του βουλευτή Χρ. Σταϊκούρα για το πρόβλημα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών στη Φθιώτιδα

Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com


Ο Βουλευτής Φθιώτιδας της ΝΔ και Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης της Οικονομίας –ΝΔ, κ. Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε στις 27/01/2011 Ερώτηση προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, αναφορικά με το πρόβλημα που αφορά στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών (αγροτικών και μη) στο Νομό Φθιώτιδας.


Ειδικότερα, ο κ. Σταϊκούρας στην Ερώτησή του αναφέρει

«Είναι γενικότερα γνωστό ότι ο κλάδος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), εντασσόμενος σε ένα ευνοϊκό περιβάλλον επιχορηγήσεων και εγγυημένων τιμών πώλησης της παραγόμενης ενέργειας, έχει σημειώσει σημαντική άνθηση, καθώς αυτές οι συνθήκες στήριξης, σε συνδυασμό με το πλούσιο αιολικό και ηλιακό δυναμικό της χώρας, κατέστησαν τη χώρα ελκυστικό προορισμό για ιδιωτικές επενδύσεις μεγάλης κλίμακας από εγχώριους και πολυεθνικούς ομίλους, κυρίως, στον τομέα των αιολικών πάρκων.

Ωστόσο, παρά την εμφανή πρόοδο, η συνεισφορά τους στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας διαμορφώνεται ακόμα σε χαμηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα η Ελλάδα, σύμφωνα με τους τωρινούς ρυθμούς ανάπτυξης, να υπολείπεται αρκετά από την επίτευξη του δεσμευτικού στόχου της συμμετοχής 20% για το 2020.

Ωστόσο, αν και η κινητικότητα έχει αυξηθεί, το 2010 εντοπίστηκαν πολλά προβλήματα κατά τις διαδικασίες που αποθαρρύνουν την ανάπτυξη του κλάδου και δυναμιτίζουν το επενδυτικό ενδιαφέρον. Ενδεικτικό παράδειγμα κατά το 2010 αποτέλεσε ο τομέας των φωτοβολταϊκών συστημάτων καθώς, ενώ οι στόχοι για την εγκατεστημένη ισχύ των φωτοβολταϊκων συστημάτων πέραν των επαγγελματιών αγροτών ως το 2014 είναι 1.000 MW και ενώ παραμένουν στην ΡΑΕ και στη ΔΕΗ εκατοντάδες παλαιές αιτήσεις προς αξιολόγηση, το ΥΠΕΚΑ προχώρησε στις 12 Ιουλίου του 2010 στον ορισμό περιόδου υποβολής σχετικών αιτήσεων από ιδιώτες χωρίς να καταστήσει σαφές το όριο της αποδεχόμενης ισχύος. Όπως ήταν αναμενόμενο το επενδυτικό ενδιαφέρον ήταν μεγάλο, με αποτέλεσμα να υποβληθούν αιτήσεις συνολικής ισχύος περίπου 3.500 MW.

Ωστόσο, μέχρι τον Οκτώβριο του 2010 είχαν δοθεί από την ΡΑΕ άδειες παραγωγής συνολικής ισχύος 1.026,8 MW που είναι σαφώς περισσότερα από τα 1.000 MW, αλλά και κατά πολύ λιγότερα από τα ζητούμενα μέσω των αιτήσεων. Αυτή, συνεπώς, η αναντιστοιχία μεταξύ αδειοδοτούμενου και ζητούμενου όγκου, υπό την ανοχή (αν όχι αδιαφορία) της πολιτείας δημιούργησε – πέρα από τα εκατομμύρια ευρώ εσόδων για τη ΔΕΗ από την καταβολή προς εξέταση των αιτήσεων των επενδυτών και την ταλαιπωρία των επενδυτών – έντονο επενδυτικό σκεπτικισμό και απογοήτευση, και κυρίως από μικροεπενδυτές, για τη δυναμική και τις εξελίξεις στον τομέα των φωτοβολταϊκών συστημάτων.

Υπό τις προαναφερθείσες συνθήκες, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και επιστολές που αντηλλάγησαν πρόσφατα μεταξύ της ΡΑΕ και της ΔΕΗ, αναφορικά με τις περιοχές με κορεσμένα δίκτυα. Πιο συγκεκριμένα, με την υπ’ αριθ. πρωτ. 5721/17.12.2010 η ΔΕΗ συμπεριλαμβάνει και το Ν. Φθιώτιδας στις περιοχές με κορεσμένα δίκτυα και συστήνει «…να παύσει προς το παρόν η υποδοχή νέων αιτημάτων σύνδεσης παραγωγών στο Δίκτυο» για την εν λόγω περιοχή.

Κατόπιν της αντίδρασης της ΡΑΕ (σχετ. επιστολή υπ’ αριθ. πρωτ. Ο-45944/14.01.2011), η οποία αμφισβητεί ευθέως τις προσεγγίσεις της ΔΕΗ σχετικά με τον κορεσμό του Δικτύου της, η ανησυχία των εμπλεκόμενων επενδυτών (κυρίως των αγροτών) εντείνεται και διευρύνεται δεδομένου ότι δεν έχει επισήμως αποσαφηνισθεί τι μέλλει γενέσθαι με τις αιτήσεις τους καθώς επίσης και με τα χρήματα που έχουν καταβληθεί για την προετοιμασία των σχετικών φακέλων. Να σημειωθεί ότι το κόστος της αίτησης κυμαίνεται από 3.000 έως 4.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του παραβόλου προς τη ΔΕΗ, ποσό το οποίο χάνεται σε περίπτωση που η αίτηση απορριφθεί».

Δεδομένης της αναταραχής που έχει δημιουργηθεί από την, υπό την ανοχή της πολιτείας, ασάφεια σχετικά με την δυνατότητα της ΔΕΗ να απορροφήσει τη παραγόμενη ισχύ, ο κ. Σταϊκούρας ερωτά το Υπουργείο: 1) για ποιο λόγο επετράπη η υποβολή νέων αιτήσεων, ενώ εκκρεμούσαν ήδη παλαιότερες, χωρίς να καταστεί εκ των προτέρων σαφές το ανώτατο όριο ισχύος που ήταν σε θέση να δεχτεί το Δίκτυο της ΔΕΗ, 2)για ποιο λόγο δεν ενημερώθηκαν, εγκαίρως και αρμοδίως, οι ενδιαφερόμενοι (αγρότες και μη) στο Νομό Φθιώτιδας για τον κορεσμό του Δικτύου της ΔΕΗ ούτως ώστε να αποτραπεί η μάταιη υποβολή αιτήσεων από μέρους τους, 3) εάν υπάρχει ο κίνδυνος να απορριφθούν οι αιτήσεις για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών (αγροτικών και μη) στο Νομό Φθιώτιδας και τί προβλέπεται σε μια τέτοια περίπτωση για τα καταβληθέντα ποσά (π.χ. παράβολα).

Προχωρά η κατασκευή ΧΥΤΥ στο Τρίλοφο!

Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
 
"Ο Δήμος Λαμιέων ποτέ δεν απεμπόλησε το θέμα της δημιουργίας χώρου υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων στην περιοχή της Δυτικής Φθιώτιδας σύμφωνα με την αρχική μελέτη Γραφείου της Αθήνας που είχε καταλήξει σε τρεις θέσεις από τις οποίες οι δύο είχαν απορριφθεί (Στυλίδα και Λιανοκλάδι) και οι μελετητές έδωσαν υψηλότερη βαθμολογία σε περιοχή που βρίσκεται σε έκταση μεταξύ των δημοτικών κοινοτήτων Γραμμένης και Τριλόφου του Δήμου Μακρακώμης".


Οπως ανέφερε στην προχτεσινή συνεδρίαση του δημοτικού Συμβουλίου Λαμίας ο κ.Κοτρωνιάς κατα τη διάρκεια συζήτησης για τη διαχείριση των στερεών απορριμάτων ο δήμαρχος Λαμιέων δεσμεύτηκε για το θέμα αυτό να πραγματοποιηθεί ειδική συνεδρίαση όπου θα ενημερώσει το σώμα αφου όπως επισήμανε ήδη έχει εγκριθεί η μελέτη των περιβαλλοντικών όρων και θα προχωρήσει πλέον κανονικά η δημιουργία του με τις ανάλογες υποδομές.

Από....lamiafm1

29-30/1/2011 Ορεινή πεζοπορία, ορειβασία στη Γκιώνα

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com


29-30/1/2011 Ορεινή πεζοπορία, ορειβασία στη Γκιώνα ή Ασέληνο Όρος Φαράγγι Ρεκάς –Καταφύγιο ΠΟΑ- Κορυφή Πυραμίδα 2.512μ. με την Ορειβατική Ομάδα Αλλού για Αλλού αφιερωμένη στη μνήμη του φίλου ορειβάτη και δασκάλου Βαγγέλη Βρούτση

Σάββατο : Συνάντηση στο χωριό Βίνιανη Φωκίδας 520μ. στις 9:30π.μ. Θα πεζοπορήσουμε στο Φαράγγι της Ρεκάς ένα από τα πιο σημαντικά και εντυπωσιακά φαράγγιά της περιοχής μας.

Καταλαμβάνει έκταση 4.626 εκταρίων και είναι χαρακτηρισμένο ως μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων λόγω της διαβίωσης, του μεγαλύτερου κοπαδιού, του σπάνιου αγριόγιδου που υπάρχει στην Ελλάδα. Το φαράγγι διασχίζει το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε4. Στην αρχή ακολουθούμε τη κοίτη του ρέματος για το 1/3 περίπου της διαδρομής. Στη θέση Μύλοι βλέπουμε ερείπια νερόμυλων και στη θέση Πλατύλιθο συναντάμε μικρές πηγές. Στη συνέχεια κινούμαστε στο παλιό δρόμο των δασεργατών ως τη θέση Λάκα Καρβούνη 1.900μ. όπου θα διανυκτερεύσουμε στο καταφύγιο του Π.Ο.Α.
Μέτρια διαδρομή  για πεζοπόρους. Β.Δ.2 - Ω.Π.7 -Υ.Δ.1.380μ.- Μήκος 13χλμ.
Κυριακή : Θα ανέβουμε στη ψηλότερη κορυφή της Ρούμελης, τη Πυραμίδα 2.512μ. όπου απαραίτητη είναι η χρήση χειμερινού εξοπλισμού. Επιστρέφουμε από τα ίδια στο καταφύγιο.
Μέτρια διαδρομή  για ορειβάτες. Β.Δ.5 - Ω.Π.3 -Υ.Δ.612μ
Αφού ξεκουραστούμε για λίγο στο καταφύγιο επιστρέφουμε στο χωριό Βίνιανη κατεβαίνοντας το φαράγγι της Ρεκάς. Γεύμα σε ταβέρνα της περιοχής.
Εύκολη διαδρομή  για πεζοπόρους. Β.Δ.1 - Ω.Π.6 -Υ.Δ.1.380μ.- Μήκος 13χλμ.

Δηλώσεις συμμετοχής γίνονται δεκτές έως 10:00μ.μ. στις 27/1/2011.
Απαραίτητος εξοπλισμός χειμερινού βουνού.
Συντονιστές της Δράσης αυτής είναι :
1). Κώστας Μιναχείλης
2). Κωστής Πετρόπουλος        τηλ. 6974507311
Για περισσότερες πληροφορίες :
Κωστής Πετρόπουλος τηλ.6974507311 email kostaspetro2003@yahoo.gr

Πρόσκληση σε Εκδήλωση

Καμένα Βούρλα   27-1-2011 

Θέμα: Πρόσκληση σε Εκδήλωση.

 
Προς: Τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου
Καλούμε τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου μας, την Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011 στις 21:00 στα Καμένα Βούρλα, επί της οδού Γερασίμου Βασιλειάδη, στο Ξενοδοχείο ACROPOL, στην εκδήλωση που θα παρουσιάσει το μέλος μας Γιώργος Τσιτσιρίγκος με θέμα:
Διαλογισμός Βιπάσσανα.


Λίγα λόγια για μια ανατολική τεχνική που εξαπλώνεται ταχέως στη Δύση. Τι θα μπορούσε να προσφέρει στη δική μας ζωή;
Θα προβληθεί η 50λεπτη ταινία Doing Time Doing Vipassana, που αφορά την εφαρμογή της τεχνικής σε ινδικές φυλακές.
Θα ακολουθήσει συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων.


Ο Πρόεδρος
Νίκος Αναστασίου

Πληροφορίες: κ. Νίκος Αναστασίου   Τηλ: 6974964428          
                    

Καταργήσεις- Συγχωνεύσεις Σχολείων

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com