Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Κλοπή στο Κάμπινγκ του ΕΟΤ των Καμένων Βούρλων
Αναρτήθηκε από....... energoipoliteskv.blogspot.com
Τις πρώτες πρωινές ώρες έγιναν αντιληπτοί οι κλέφτες του Κάμπινγκ του ΕΟΤ από τον προϊστάμενο του τον κ. Ανδρέου. Ειδοποιήθηκε από τον ίδιο η αστυνομία η οποία παρόλο που κινήθηκε γρήγορα δεν μπόρεσε να συλλάβει τους κλέφτες.
Η ζημιά εκτιμάτε γύρω στα 20.000 ευρώ.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην ίδια περιοχή την ίδια περίπου ώρα έγινε και κλοπή ιδιωτικής αποθήκης Ηλεκτρολόγου που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει ακόμη η εκτίμηση της αξίας των κλοπιμαίων.
Φημολογείται ότι οι κλεπταποδόχοι είναι αθίγγανοι χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να είναι Έλληνες που προσποιούνται τους αθίγγανους ???
Η αστυνομία συνεχίζει τις προσπάθειες για την σύλληψη τους.
Τις πρώτες πρωινές ώρες έγιναν αντιληπτοί οι κλέφτες του Κάμπινγκ του ΕΟΤ από τον προϊστάμενο του τον κ. Ανδρέου. Ειδοποιήθηκε από τον ίδιο η αστυνομία η οποία παρόλο που κινήθηκε γρήγορα δεν μπόρεσε να συλλάβει τους κλέφτες.
Η ζημιά εκτιμάτε γύρω στα 20.000 ευρώ.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην ίδια περιοχή την ίδια περίπου ώρα έγινε και κλοπή ιδιωτικής αποθήκης Ηλεκτρολόγου που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει ακόμη η εκτίμηση της αξίας των κλοπιμαίων.
Φημολογείται ότι οι κλεπταποδόχοι είναι αθίγγανοι χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να είναι Έλληνες που προσποιούνται τους αθίγγανους ???
Η αστυνομία συνεχίζει τις προσπάθειες για την σύλληψη τους.
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΑ ΛΑΘΗ
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ ακαδημαϊκού
Στο φύλλο της 1ης Ιανουαρίου 2011 η «Καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο του πρέσβη ε.τ. κ. Σαββαϊδη, το οποίο, εκ πρώτης όψεως, περιγράφει για χάρη του γενικού αναγνωστικού κοινού τα δυσχερή προβλήματα οριοθετήσεως των θαλασσίων μας ζωνών. Από τους δύο χάρτες γίνεται φανερή η σημασία του Καστελόριζου. Αν υπολογιστεί στην ΑΟΖ, όπως ορίζουν οι διεθνείς συνθήκες, η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Αν δεν υπολογιστεί, όπως θέλει η Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρος περιορίζονται και η Τουρκία αποκτά θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο.
Κατ' ουσίαν, όμως, έπειτα από ένα μάθημα πολιτικής και δημοσιογραφικής δεοντολογίας, το κείμενο καταδικάζει πρόσφατη ανοικτή επιστολή του Καθηγητή κ. Καρυώτη και εμού, αναφερόμενο σε «ακαδημαϊκούς» που «παρεμβαίνουν» με «συνωμοσιολογικές» θεωρίες για να αποκαλύψουν «δήθεν αναληφθείσες δεσμεύσεις προς γείτονες (βλ. Τούρκους) και τρίτους (βλ. Αμερικανούς)» και να απαγγείλουν δημόσια την κατηγορία ότι «η χώρα στερείται πολιτικής και διπλωματικής σοβαρότητος στην αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών».
Η θέση αυτή απαιτεί τρία σχόλια.
Πρώτον, όλοι οι πολίτες μιας δημοκρατίας έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να συμμετέχουν στα κοινά και να εκφράζουν τις γνώμες και τις ανησυχίες τους. Το να τους λες, κατ' ουσίαν, ότι «δεν ξέρουν τι λένε» αποτελεί δείγμα της υπεροψίας, την οποία επιδεικνύει το υπουργείο Εξωτερικών κάθε φορά που περιέρχεται σε δυσχερή θέση από διαρροές ή φήμες που είναι απότοκοι των ζοφερών εποχών που διανύει η χώρα.
Δεύτερον, το δικαίωμα γνώμης μεταβάλλεται σε υποχρέωση όταν μιλούν νομικοί που τυχαίνει να έχουν αναμειχθεί στη διάπλαση του Δίκαιου της Θαλάσσης και έχουν ηλικία και γνώσεις τουλάχιστον αντίστοιχες με τους συνεχώς μετακινούμενους από θέση σε θέση πρέσβεις, οι οποίοι, στην πράξη, τελικά υποχρεώνονται να κάνουν μόνον ό,τι τους επιβάλλουν οι πολιτικά προϊστάμενοι, εάν επιθυμούν να επιβιώσουν στην υπηρεσία. Ας κρίνουν, λοιπόν, οι αναγνώστες ποιοι είναι πιο αδέσμευτεοι και αξιόπιστοι ως σχολιαστές: οι διπλωμάτες ή η διανοούμενοι;
Τρίτον, πώς είναι δυνατόν να μη δημιουργούνται εύλογες υπόνοιες: (α) όταν οι Τούρκοι μάς λένε ότι κάνουν «μπίζνες» με την κυβέρνηση, ενώ η ίδια επιμένει να το αρνείται- (β) όταν διαρρέονται κείμενα του υπουργείου που φανερώνουν διχογνωμίες ή τουλάχιστον προειδοποιήσεις εναντίον των κινήσεων που μελετά το τρίο των διαπραγματευτών μας (στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο κ. Σαββαΐδης)- και (γ) όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας δίνει ασαφείς απαντήσεις στη Βουλή για το θέμα της συνεκμετάλλευσης;
Η τελευταία παρατήρηση, δηλαδή η πρωθυπουργική τακτική των αορίστων απαντήσεων, δεν έχει σχολιασθεί επαρκώς, αν και βοηθούντων μερικών κειμένων στα ΜΜΕ οδηγεί, αθέλητα ενδεχομένως, σε επιζήμια λανθασμένες πληροφορίες.
Ετσι, όπως μας υπενθύμισε πρόσφατα ο κ. Καρυώτης, όταν ο πρωθυπουργός στις 10 Μαρτίου 2010, ενημερώνοντας τους Ελληνες δημοσιογράφους στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον, ρωτήθηκε από τον Μιχάλη Ιγνατίου γιατί συνεχώς μιλά για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και δεν το συνδέει με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, απάντησε ως εξής: «Το θέμα μάς έχει απασχολήσει και θα το φέρω (ξανά) προς συζήτηση με τον Ερντογάν στην επόμενη επίσκεψη του στην Αθήνα».
Εκτοτε οι δύο πρωθυπουργοί έχουν μιλήσει τέσσερις φορές. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία δημόσια ένδειξη για το αν και σε τι βάθος συζητήθηκε το θέμα της ΑΟΖ ή -πράγμα ακόμη πιο σημαντικό- για το τι ακριβώς συμφωνήθηκε. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, γιατί να μη γίνει πιστευτή η τουρκική εκδοχή, ότι δηλ. τα προβλήματα του Αιγαίου θα διαχωριστούν από αυτά του Καστελόριζου και ότι το καθεστώς των βραχονησίδων θα παραμείνει, υπό τις καλύτερες των συνθηκών, απροσδιόριστο;
Δυστυχώς, λοιπόν, οι φήμες για αντεθνικές συνθηκολογήσεις, μέχρι να διαψευστούν επισήμως, παραμένουν αληθοφανείς, έστω και αν όλοι μας ελπίζουμε να είναι λανθασμένες.
Είναι το υπουργείο Εξωτερικών υπεράνω δημόσιας κριτικής;
Το γενικότερο αυτό ερώτημα αναδύεται από το άρθρο στην «Καθημερινή». Δικαιολογείται όμως και από την οξύτατη αντίδραση του υπουργείου προς το άρθρο των κ.κ. Λυγερού και Κωνσταντακόπουλου σχετικά με το διαρρεύσαν σημείωμα της ΔΙ Διευθύνσεως του υπουργείου Εξωτερικών (το πώς συνετάγη το εν λόγω υπόμνημα και το πώς αντέδρασαν οι ένδον αποτελούν ζητήματα τα οποία κανείς, ακόμη, δεν έχει συζητήσει).
Η απάντηση στο ερώτημα του υπέρτιτλου της παρούσης ενότητας πρέπει να είναι κατηγορηματικώς αρνητική. Για δύο λόγους:
Ο πρώτος απαιτεί μια διευκρίνιση. Η διπλωματία δεν λειτουργεί σε όλες τις περιπτώσεις αποτελεσματικά εάν δεν είναι μυστική. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου, επειδή θίγεται καίρια το εθνικό συμφέρον, ούτε καν διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να αρχίζουν χωρίς την κατ' αρχήν άδεια της Βουλής ή τουλάχιστον με τη συμφωνία των αρχηγών των περισσότερων κομμάτων.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι μυστικά διαπραγματευόμενοι Ελληνες πολιτικοί και διπλωμάτες χειρίζονται δύο ειδών προβλήματα.
Στο Αιγαίο διακυβεύεται κυρίως η χερσαία ακεραιότητα της πατρίδας μας, εάν οι Τούρκοι καταφέρουν να κρατήσουν ανοιχτό το θέμα των βραχονησίδων και των συνδεόμενων δικαιωμάτων, αλλά και, ενδεχομένως, τα δικαιώματα μας που θα χαθούν εάν οι ποικίλες αρμοδιότητες στο Αιγαίο χωριστούν μεταξύ των δύο κρατών με βάση τον 25ο Μεσημβρινό.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, αντιθέτως, κυρίως δε στο σύμπλεγμα των νήσων του Καστελόριζου και στην ΑΟΖ τους, ο υποθαλάσσιος πλούτος αποτελεί το διακυβευόμενο συμφέρον μας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο δικός μας πλούτος θα μοιραστεί γιατί όλοι (ή μερικοί;) φοβούνται να πουν «όχι» στον ένοπλο γείτονα και ταραξία.
Ο εκβιασμός μπορεί να τρομάζει, ο κίνδυνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος, αλλά η ιδέα και μόνη ότι ενδέχεται να υποχωρήσουμε αμαχητί (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεν είναι καθόλου ελληνική! Και τούτο, διότι κυριαρχικά δικαιώματα δεν εκχωρούνται παρά μόνον ύστερα από έναν χαμένο επιθετικό πόλεμο.
Υπάρχει, όμως, και ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο η κριτική του τρόπου διακυβέρνησης συνάδει απόλυτα με τη λαϊκή περί δικαίου αντίληψη της εποχής μας. Αν και εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν, ευρέως διαδεδομένη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι η εντύπωση ότι η πολιτική ηγεσία (πρώην και νυν) φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την οικονομική εξαθλίωση της χώρας.
Η δημοσιοϋπαλληλία κατηγορείται και αυτή καθημερινώς ότι ολιγωρεί ή και ότι χρηματίζεται. Ιερές Μονές έχουν αποτελέσει αντικείμενο «περίεργων», αν όχι και φθοροποιών, κουτσομπολιών που πλήττουν σύνολη την Εκκλησία. Η Στατιστική Υπηρεσία έχει κατ' επανάληψη κατηγορηθεί για λανθασμένα ή σκοπίμως παραποιημένα στοιχεία. Και αυτή ακόμη η Δικαιοσύνη -κατ' εμέ, η ιερότερη των τριών εξουσιών-έχει βρεθεί στο επίκεντρο αρνητικών σχολίων. Δεδομένων των ανωτέρω, ειλικρινά πιστεύει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» ότι η διπλωματική υπηρεσία είναι υπεράνω, de facto και de jure, πάσης κριτικής;
Κατά την άποψη μου, καίτοι περιλαμβάνει στους κόλπους του πολλούς ικανούς και τίμιους ανθρώπους, το υπουργείο Εξωτερικών, εν μέρει λόγω της αφόρητης κομματικοποίησης του από σειρά υπουργών, δεν έχει ενδεχομένως σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Νομίζω, μάλιστα, ότι αυτό είναι κάτι που θα βοηθούσε την κοινή προσπάθεια εάν μερικοί υψηλόβαθμοι διπλωμάτες αναγνώριζαν στην ειδική τους «διάλεκτο» ότι όλα δεν βαίνουν άριστα στο πεδίο της ελληνικής διπλωματίας στην ευρύτερη περιοχή μας.
Εάν λοιπόν ο πρωθυπουργός έχει δίκιο -και, δυστυχώς, έχει- να παραπονείται ότι η χώρα μας έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα στην εικόνα της στο εξωτερικό, οι εντός της Ελλάδος ασχολούμενοι με τα εξωτερικά θέματα, μαζί με τα ακαδημαϊκά και επιδοτούμενα εξαπτέρυγά τους, δεν είναι νοητό να μη συμμερίζονται την ευθύνη. Ο χρόνος θα δείξει τελικά εάν ορθώς προβλέπω ότι η ημέρα της Τελικής Κρίσεως -από την Πολιτεία, και όχι μόνον από τον Θεό- για πολλούς από αυτούς τους άκρως «συναινετικούς» πλησιάζει!
Απλουστεύσεις, παραλείψεις
Ιδού, λόγω ελλείψεως χώρου, μια μικρή λίστα (με πλάγια στοιχεία, οι γνώμες του κ. Σαββαΐδη):
1.«Η Ελλάς έχει θέσει κατά τα τελευταία χρόνια ως βασικό στρατηγικό στόχο την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της ... με βάση ... το ισχύον Δίκαιο της Θαλάσσης».Ανήκω σε αυτούς που έχουν μείνει με την εντύπωση ότι στην πράξη η ελληνική στάση δεν συμπίπτει με το τι κατά καιρούς διακηρύσσεται ως πρόθεση.
2.«Το ισχύον Δίκαιο καθορίζει για κάθε μία από τις (θαλάσσιες) ζώνες (δηλ. χωρικά ύδατα, ΑΟΖ κ.λπ.) διαφορετικά μέγιστα όρια. Τα κράτη έχουν τη δυνατότητα να ορίσουν το maximum του προβλεπόμενου ορίου ή και ολιγότερο». Πάνω από 130 κράτη έχουν ορίσει το ηΊ9χΐπηυηΊ στις θαλάσσιες ζώνες τους. Η διατύπωση του πρέσβη, τυπικά ορθή, επί της ουσίας άθελα παραπλανά.
3.«Η παραπομπή σε διεθνή δικαστική επίλυση, πέραν των αβεβαιοτήτων εκβάσεως που παρουσιάζει, απαιτεί και σύνταξη συνυποσχετικού (που αποτελεί ειδική διεθνή συμφωνία και ...κύρωση από τα κοινοβούλια των ενδιαφερομένων)».Η παράγραφος, πιθανώς λόγω υπερβολικής σύντμησης, δίνει ελλιπή και ως εκ τούτου μη ακριβή εικόνα του θέματος -της ΑΟΖ- που μας απασχολεί εν προκειμένω. Ετσι, δεν διευκρινίζει το δικαίωμα της χώρας μας να ορίσει μονομερώς τη δική της ΑΟΖ, ενημερώνοντας ακολούθως τον ΟΗΕ. Από εκεί και πέρα η Τουρκία θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για τις λεπτομέρειες της οριοθετήσεως, αλλά και τούτο μόνο με την αποδοχή της ελληνικής πλευράς. Διαφορετικά, η διαμαρτυρία της θα παραμείνει άνευ περιεχομένου, όπως συνέβη πρόσφατα με την περίπτωση Κύπρου - Ισραήλ.
4.Σε άλλο σημείο του κειμένου του, ο κ. πρέσβης επισημαίνει, ορθώς, ότι οι διεθνείς συμφωνίες συνδέονται μεταξύ των κατά περίπλοκο τρόπο, τον οποίο οι μη ειδικοί ενδέχεται να μην κατανοούν. Ας διευκρινίσουμε μια τέτοια περίπτωση, ώστε οι συμπατριώτες μας να αντιληφθούν τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες διπλωματικοί σύμβουλοι, αλλά και για να γίνει σαφές ότι με πολιτικό θάρρος και λίγη φαντασία οι περισσότερες μπορούν να ξεπεραστούν.Μια πιθανή αντίρρηση προς τη μονομερή διακήρυξη της ΑΟΖ μας θα μπορούσε να προέλθει από την επίκληση της (απαράδεκτης) Συμφωνίας της Μαδρίτης του 1997, η οποία ορίζει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία «θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις» που θα βασίζονται στον «σεβασμό στα νόμιμα (όρος που περιλαμβάνει το Δίκαιο της θαλάσσης), ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο» (§ 4) και, επίσης, ότι δεσμεύονται να αποφύγουν «μονογενείς ενέργειες... ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση (§ 5).Τον Ιούνιο του 2007 ο Τούρκος πρόεδρος κ. Γκιουλ ανεφέρθη σ' αυτές τις παραγράφους όταν δήλωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ότι «η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν νομικά και ζωτικά συμφέροντα και ανησυχίες στο Αιγαίο, με μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους. Εχουν δεσμευθεί με τη Συμφωνία της Μαδρίτης του 1997 να σέβονται τις αρχές αυτές και να διευθετούν τις μεταξύ τους διενέξεις με ειρηνικά μέσα και με αμοιβαία συναίνεση».Ακόμη όμως και αυτό το επιχείρημα της Αγκυρας δεν αρκεί για να «γκριζάρει» το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, μια και, για να μη μακρηγορούμε, η Τουρκία δεν έχει πάψει να παραβιάζει το γράμμα και το πνεύμα της συμφωνίας και έχουν εκλείψει πλέον οι τότε ισχύουσες πολιτικές προϋποθέσεις.
5.Το πρόσφατο άρθρο στην «Καθημερινή» αγνοεί, τέλος, την παρατήρηση ότι τέτοιες γειτονικές διαφορές ουδαμού του κόσμου έχουν οδηγήσει στην (αμερικανικής προελεύσεως) ιδέα της συνεκμετάλλευσης, η οποία, όπως πρόσφατα εξηγήσαμε ο κ. Καρυώτης και εγώ, όχι μόνο δημιουργεί μελλοντικές διαφορές, αλλά ουσιαστικά επιτυγχάνει την ιδέα της «ειρηνικής επιλύσεως» περίπλοκων διαφορών με την παραδοχή ότι οι Τούρκοι μπορούν να καρπώνονται τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται στον... ελληνικό υποθαλάσσιο χώρο!
Κλείνω με τη σκέψη ότι το «υπαινικτικά» γραμμένο «διπλωματικό» άρθρο, κατά τρόπον υπόρρητο πλην όμως επικίνδυνο, αφήνει να εννοηθεί ότι το Δίκαιο υποκύπτει πάντα στην Πολιτική.
Ο ρόλος όμως του υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι να σκύβει το κεφάλι επικαλούμενο «δημιουργικές ασάφειες» διεθνών συνθηκών, αλλά να μάχεται με εφευρετικότητα για τα δίκαια μας. Διπλωμάτες σαν τον Δούντα ή τον Στοφορόπουλο έδειξαν τέτοια ευαισθησία. Τέτοιους ανθρώπους αναζητούμε και σήμερα.
Επιπλέον, οι διπλωμάτες μας θα έπρεπε να απαιτούν, έστω και διακριτικά, από όλες τις κυβερνήσεις να διατηρούν τη χώρα στρατιωτικά ισχυρή, για να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να επιβεβαιωθεί εις βάρος μας η ρήση του Θουκυδίδη, ότι στις διεθνείς σχέσεις «δίκαιο έχει όποιος έχει ίση δύναμη και όταν αυτό δεν συμβαίνει, ο ισχυρός επιβάλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται».
Για να εκφράσω την ίδια ιδέα λαογραφικά, εάν, στη θεωρία του περί «μηδενικών προβλημάτων», ο κ. Νταβουτογλου βλέπει τον εαυτό του στο ρόλο του Καραγκιόζη, τότε, προσωπικά, αρνούμαι διαρρήδην να δω τον Ελληνα στο ρόλο του Χατζηαβάτη...
Από.....activistis
Του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ ακαδημαϊκού
Στο φύλλο της 1ης Ιανουαρίου 2011 η «Καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο του πρέσβη ε.τ. κ. Σαββαϊδη, το οποίο, εκ πρώτης όψεως, περιγράφει για χάρη του γενικού αναγνωστικού κοινού τα δυσχερή προβλήματα οριοθετήσεως των θαλασσίων μας ζωνών. Από τους δύο χάρτες γίνεται φανερή η σημασία του Καστελόριζου. Αν υπολογιστεί στην ΑΟΖ, όπως ορίζουν οι διεθνείς συνθήκες, η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Αν δεν υπολογιστεί, όπως θέλει η Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρος περιορίζονται και η Τουρκία αποκτά θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο.
Η θέση αυτή απαιτεί τρία σχόλια.
Πρώτον, όλοι οι πολίτες μιας δημοκρατίας έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να συμμετέχουν στα κοινά και να εκφράζουν τις γνώμες και τις ανησυχίες τους. Το να τους λες, κατ' ουσίαν, ότι «δεν ξέρουν τι λένε» αποτελεί δείγμα της υπεροψίας, την οποία επιδεικνύει το υπουργείο Εξωτερικών κάθε φορά που περιέρχεται σε δυσχερή θέση από διαρροές ή φήμες που είναι απότοκοι των ζοφερών εποχών που διανύει η χώρα.
Δεύτερον, το δικαίωμα γνώμης μεταβάλλεται σε υποχρέωση όταν μιλούν νομικοί που τυχαίνει να έχουν αναμειχθεί στη διάπλαση του Δίκαιου της Θαλάσσης και έχουν ηλικία και γνώσεις τουλάχιστον αντίστοιχες με τους συνεχώς μετακινούμενους από θέση σε θέση πρέσβεις, οι οποίοι, στην πράξη, τελικά υποχρεώνονται να κάνουν μόνον ό,τι τους επιβάλλουν οι πολιτικά προϊστάμενοι, εάν επιθυμούν να επιβιώσουν στην υπηρεσία. Ας κρίνουν, λοιπόν, οι αναγνώστες ποιοι είναι πιο αδέσμευτεοι και αξιόπιστοι ως σχολιαστές: οι διπλωμάτες ή η διανοούμενοι;
Τρίτον, πώς είναι δυνατόν να μη δημιουργούνται εύλογες υπόνοιες: (α) όταν οι Τούρκοι μάς λένε ότι κάνουν «μπίζνες» με την κυβέρνηση, ενώ η ίδια επιμένει να το αρνείται- (β) όταν διαρρέονται κείμενα του υπουργείου που φανερώνουν διχογνωμίες ή τουλάχιστον προειδοποιήσεις εναντίον των κινήσεων που μελετά το τρίο των διαπραγματευτών μας (στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο κ. Σαββαΐδης)- και (γ) όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας δίνει ασαφείς απαντήσεις στη Βουλή για το θέμα της συνεκμετάλλευσης;
Η τελευταία παρατήρηση, δηλαδή η πρωθυπουργική τακτική των αορίστων απαντήσεων, δεν έχει σχολιασθεί επαρκώς, αν και βοηθούντων μερικών κειμένων στα ΜΜΕ οδηγεί, αθέλητα ενδεχομένως, σε επιζήμια λανθασμένες πληροφορίες.
Ετσι, όπως μας υπενθύμισε πρόσφατα ο κ. Καρυώτης, όταν ο πρωθυπουργός στις 10 Μαρτίου 2010, ενημερώνοντας τους Ελληνες δημοσιογράφους στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον, ρωτήθηκε από τον Μιχάλη Ιγνατίου γιατί συνεχώς μιλά για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και δεν το συνδέει με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, απάντησε ως εξής: «Το θέμα μάς έχει απασχολήσει και θα το φέρω (ξανά) προς συζήτηση με τον Ερντογάν στην επόμενη επίσκεψη του στην Αθήνα».
Εκτοτε οι δύο πρωθυπουργοί έχουν μιλήσει τέσσερις φορές. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία δημόσια ένδειξη για το αν και σε τι βάθος συζητήθηκε το θέμα της ΑΟΖ ή -πράγμα ακόμη πιο σημαντικό- για το τι ακριβώς συμφωνήθηκε. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, γιατί να μη γίνει πιστευτή η τουρκική εκδοχή, ότι δηλ. τα προβλήματα του Αιγαίου θα διαχωριστούν από αυτά του Καστελόριζου και ότι το καθεστώς των βραχονησίδων θα παραμείνει, υπό τις καλύτερες των συνθηκών, απροσδιόριστο;
Δυστυχώς, λοιπόν, οι φήμες για αντεθνικές συνθηκολογήσεις, μέχρι να διαψευστούν επισήμως, παραμένουν αληθοφανείς, έστω και αν όλοι μας ελπίζουμε να είναι λανθασμένες.
Είναι το υπουργείο Εξωτερικών υπεράνω δημόσιας κριτικής;
Το γενικότερο αυτό ερώτημα αναδύεται από το άρθρο στην «Καθημερινή». Δικαιολογείται όμως και από την οξύτατη αντίδραση του υπουργείου προς το άρθρο των κ.κ. Λυγερού και Κωνσταντακόπουλου σχετικά με το διαρρεύσαν σημείωμα της ΔΙ Διευθύνσεως του υπουργείου Εξωτερικών (το πώς συνετάγη το εν λόγω υπόμνημα και το πώς αντέδρασαν οι ένδον αποτελούν ζητήματα τα οποία κανείς, ακόμη, δεν έχει συζητήσει).
Η απάντηση στο ερώτημα του υπέρτιτλου της παρούσης ενότητας πρέπει να είναι κατηγορηματικώς αρνητική. Για δύο λόγους:
Ο πρώτος απαιτεί μια διευκρίνιση. Η διπλωματία δεν λειτουργεί σε όλες τις περιπτώσεις αποτελεσματικά εάν δεν είναι μυστική. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου, επειδή θίγεται καίρια το εθνικό συμφέρον, ούτε καν διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να αρχίζουν χωρίς την κατ' αρχήν άδεια της Βουλής ή τουλάχιστον με τη συμφωνία των αρχηγών των περισσότερων κομμάτων.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι μυστικά διαπραγματευόμενοι Ελληνες πολιτικοί και διπλωμάτες χειρίζονται δύο ειδών προβλήματα.
Στο Αιγαίο διακυβεύεται κυρίως η χερσαία ακεραιότητα της πατρίδας μας, εάν οι Τούρκοι καταφέρουν να κρατήσουν ανοιχτό το θέμα των βραχονησίδων και των συνδεόμενων δικαιωμάτων, αλλά και, ενδεχομένως, τα δικαιώματα μας που θα χαθούν εάν οι ποικίλες αρμοδιότητες στο Αιγαίο χωριστούν μεταξύ των δύο κρατών με βάση τον 25ο Μεσημβρινό.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, αντιθέτως, κυρίως δε στο σύμπλεγμα των νήσων του Καστελόριζου και στην ΑΟΖ τους, ο υποθαλάσσιος πλούτος αποτελεί το διακυβευόμενο συμφέρον μας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο δικός μας πλούτος θα μοιραστεί γιατί όλοι (ή μερικοί;) φοβούνται να πουν «όχι» στον ένοπλο γείτονα και ταραξία.
Ο εκβιασμός μπορεί να τρομάζει, ο κίνδυνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος, αλλά η ιδέα και μόνη ότι ενδέχεται να υποχωρήσουμε αμαχητί (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεν είναι καθόλου ελληνική! Και τούτο, διότι κυριαρχικά δικαιώματα δεν εκχωρούνται παρά μόνον ύστερα από έναν χαμένο επιθετικό πόλεμο.
Υπάρχει, όμως, και ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο η κριτική του τρόπου διακυβέρνησης συνάδει απόλυτα με τη λαϊκή περί δικαίου αντίληψη της εποχής μας. Αν και εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν, ευρέως διαδεδομένη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι η εντύπωση ότι η πολιτική ηγεσία (πρώην και νυν) φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την οικονομική εξαθλίωση της χώρας.
Η δημοσιοϋπαλληλία κατηγορείται και αυτή καθημερινώς ότι ολιγωρεί ή και ότι χρηματίζεται. Ιερές Μονές έχουν αποτελέσει αντικείμενο «περίεργων», αν όχι και φθοροποιών, κουτσομπολιών που πλήττουν σύνολη την Εκκλησία. Η Στατιστική Υπηρεσία έχει κατ' επανάληψη κατηγορηθεί για λανθασμένα ή σκοπίμως παραποιημένα στοιχεία. Και αυτή ακόμη η Δικαιοσύνη -κατ' εμέ, η ιερότερη των τριών εξουσιών-έχει βρεθεί στο επίκεντρο αρνητικών σχολίων. Δεδομένων των ανωτέρω, ειλικρινά πιστεύει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» ότι η διπλωματική υπηρεσία είναι υπεράνω, de facto και de jure, πάσης κριτικής;
Κατά την άποψη μου, καίτοι περιλαμβάνει στους κόλπους του πολλούς ικανούς και τίμιους ανθρώπους, το υπουργείο Εξωτερικών, εν μέρει λόγω της αφόρητης κομματικοποίησης του από σειρά υπουργών, δεν έχει ενδεχομένως σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Νομίζω, μάλιστα, ότι αυτό είναι κάτι που θα βοηθούσε την κοινή προσπάθεια εάν μερικοί υψηλόβαθμοι διπλωμάτες αναγνώριζαν στην ειδική τους «διάλεκτο» ότι όλα δεν βαίνουν άριστα στο πεδίο της ελληνικής διπλωματίας στην ευρύτερη περιοχή μας.
Εάν λοιπόν ο πρωθυπουργός έχει δίκιο -και, δυστυχώς, έχει- να παραπονείται ότι η χώρα μας έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα στην εικόνα της στο εξωτερικό, οι εντός της Ελλάδος ασχολούμενοι με τα εξωτερικά θέματα, μαζί με τα ακαδημαϊκά και επιδοτούμενα εξαπτέρυγά τους, δεν είναι νοητό να μη συμμερίζονται την ευθύνη. Ο χρόνος θα δείξει τελικά εάν ορθώς προβλέπω ότι η ημέρα της Τελικής Κρίσεως -από την Πολιτεία, και όχι μόνον από τον Θεό- για πολλούς από αυτούς τους άκρως «συναινετικούς» πλησιάζει!
Απλουστεύσεις, παραλείψεις
Ιδού, λόγω ελλείψεως χώρου, μια μικρή λίστα (με πλάγια στοιχεία, οι γνώμες του κ. Σαββαΐδη):
1.«Η Ελλάς έχει θέσει κατά τα τελευταία χρόνια ως βασικό στρατηγικό στόχο την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της ... με βάση ... το ισχύον Δίκαιο της Θαλάσσης».Ανήκω σε αυτούς που έχουν μείνει με την εντύπωση ότι στην πράξη η ελληνική στάση δεν συμπίπτει με το τι κατά καιρούς διακηρύσσεται ως πρόθεση.
2.«Το ισχύον Δίκαιο καθορίζει για κάθε μία από τις (θαλάσσιες) ζώνες (δηλ. χωρικά ύδατα, ΑΟΖ κ.λπ.) διαφορετικά μέγιστα όρια. Τα κράτη έχουν τη δυνατότητα να ορίσουν το maximum του προβλεπόμενου ορίου ή και ολιγότερο». Πάνω από 130 κράτη έχουν ορίσει το ηΊ9χΐπηυηΊ στις θαλάσσιες ζώνες τους. Η διατύπωση του πρέσβη, τυπικά ορθή, επί της ουσίας άθελα παραπλανά.
3.«Η παραπομπή σε διεθνή δικαστική επίλυση, πέραν των αβεβαιοτήτων εκβάσεως που παρουσιάζει, απαιτεί και σύνταξη συνυποσχετικού (που αποτελεί ειδική διεθνή συμφωνία και ...κύρωση από τα κοινοβούλια των ενδιαφερομένων)».Η παράγραφος, πιθανώς λόγω υπερβολικής σύντμησης, δίνει ελλιπή και ως εκ τούτου μη ακριβή εικόνα του θέματος -της ΑΟΖ- που μας απασχολεί εν προκειμένω. Ετσι, δεν διευκρινίζει το δικαίωμα της χώρας μας να ορίσει μονομερώς τη δική της ΑΟΖ, ενημερώνοντας ακολούθως τον ΟΗΕ. Από εκεί και πέρα η Τουρκία θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για τις λεπτομέρειες της οριοθετήσεως, αλλά και τούτο μόνο με την αποδοχή της ελληνικής πλευράς. Διαφορετικά, η διαμαρτυρία της θα παραμείνει άνευ περιεχομένου, όπως συνέβη πρόσφατα με την περίπτωση Κύπρου - Ισραήλ.
4.Σε άλλο σημείο του κειμένου του, ο κ. πρέσβης επισημαίνει, ορθώς, ότι οι διεθνείς συμφωνίες συνδέονται μεταξύ των κατά περίπλοκο τρόπο, τον οποίο οι μη ειδικοί ενδέχεται να μην κατανοούν. Ας διευκρινίσουμε μια τέτοια περίπτωση, ώστε οι συμπατριώτες μας να αντιληφθούν τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες διπλωματικοί σύμβουλοι, αλλά και για να γίνει σαφές ότι με πολιτικό θάρρος και λίγη φαντασία οι περισσότερες μπορούν να ξεπεραστούν.Μια πιθανή αντίρρηση προς τη μονομερή διακήρυξη της ΑΟΖ μας θα μπορούσε να προέλθει από την επίκληση της (απαράδεκτης) Συμφωνίας της Μαδρίτης του 1997, η οποία ορίζει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία «θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις» που θα βασίζονται στον «σεβασμό στα νόμιμα (όρος που περιλαμβάνει το Δίκαιο της θαλάσσης), ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο» (§ 4) και, επίσης, ότι δεσμεύονται να αποφύγουν «μονογενείς ενέργειες... ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση (§ 5).Τον Ιούνιο του 2007 ο Τούρκος πρόεδρος κ. Γκιουλ ανεφέρθη σ' αυτές τις παραγράφους όταν δήλωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ότι «η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν νομικά και ζωτικά συμφέροντα και ανησυχίες στο Αιγαίο, με μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους. Εχουν δεσμευθεί με τη Συμφωνία της Μαδρίτης του 1997 να σέβονται τις αρχές αυτές και να διευθετούν τις μεταξύ τους διενέξεις με ειρηνικά μέσα και με αμοιβαία συναίνεση».Ακόμη όμως και αυτό το επιχείρημα της Αγκυρας δεν αρκεί για να «γκριζάρει» το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, μια και, για να μη μακρηγορούμε, η Τουρκία δεν έχει πάψει να παραβιάζει το γράμμα και το πνεύμα της συμφωνίας και έχουν εκλείψει πλέον οι τότε ισχύουσες πολιτικές προϋποθέσεις.
5.Το πρόσφατο άρθρο στην «Καθημερινή» αγνοεί, τέλος, την παρατήρηση ότι τέτοιες γειτονικές διαφορές ουδαμού του κόσμου έχουν οδηγήσει στην (αμερικανικής προελεύσεως) ιδέα της συνεκμετάλλευσης, η οποία, όπως πρόσφατα εξηγήσαμε ο κ. Καρυώτης και εγώ, όχι μόνο δημιουργεί μελλοντικές διαφορές, αλλά ουσιαστικά επιτυγχάνει την ιδέα της «ειρηνικής επιλύσεως» περίπλοκων διαφορών με την παραδοχή ότι οι Τούρκοι μπορούν να καρπώνονται τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται στον... ελληνικό υποθαλάσσιο χώρο!
Κλείνω με τη σκέψη ότι το «υπαινικτικά» γραμμένο «διπλωματικό» άρθρο, κατά τρόπον υπόρρητο πλην όμως επικίνδυνο, αφήνει να εννοηθεί ότι το Δίκαιο υποκύπτει πάντα στην Πολιτική.
Ο ρόλος όμως του υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι να σκύβει το κεφάλι επικαλούμενο «δημιουργικές ασάφειες» διεθνών συνθηκών, αλλά να μάχεται με εφευρετικότητα για τα δίκαια μας. Διπλωμάτες σαν τον Δούντα ή τον Στοφορόπουλο έδειξαν τέτοια ευαισθησία. Τέτοιους ανθρώπους αναζητούμε και σήμερα.
Επιπλέον, οι διπλωμάτες μας θα έπρεπε να απαιτούν, έστω και διακριτικά, από όλες τις κυβερνήσεις να διατηρούν τη χώρα στρατιωτικά ισχυρή, για να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να επιβεβαιωθεί εις βάρος μας η ρήση του Θουκυδίδη, ότι στις διεθνείς σχέσεις «δίκαιο έχει όποιος έχει ίση δύναμη και όταν αυτό δεν συμβαίνει, ο ισχυρός επιβάλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται».
Για να εκφράσω την ίδια ιδέα λαογραφικά, εάν, στη θεωρία του περί «μηδενικών προβλημάτων», ο κ. Νταβουτογλου βλέπει τον εαυτό του στο ρόλο του Καραγκιόζη, τότε, προσωπικά, αρνούμαι διαρρήδην να δω τον Ελληνα στο ρόλο του Χατζηαβάτη...
Από.....activistis
Νέα απειλή για υποβάθμιση από Fitch
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
 Συνεχιζόμενο ρίσκο για υποβαθμίσεις αξιολογήσεων στην ευρωζώνη βλέπει η Fitch Ratings. Ο David Riley, επικεφαλής κρατικών αξιολογήσεων για τον οίκο, επισημαίνει ότι «αν και το ρίσκο διάσπασης της ευρωζώνης παραμένει μικρό, θα υπάρχουν περιοδικά επεισόδια αναταραχών στην περιοχή, μέχρι να διασφαλιστεί η δημοσιονομική ενοποίηση και να διευρυνθεί η οικονομική ανάκαμψη». Για την Ελλάδα, σχολιάζει ο Riley, το ενδεχόμενο απουσίας οικονομικής ανάκαμψης στο β΄ μισό του 2011 και ένας νέος επίσημος δανεισμός, εάν οι αγορές παραμείνουν κλειστές, μπορεί να οδηγήσει σε υποβάθμιση της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση της Πορτογαλίας μπορεί να υποβαθμιστεί εάν η χώρα δεν πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους, εάν δεν επέλθει η οικονομική εξισορρόπηση και εάν χαθεί η πρόσβαση στις αγορές. Για την Ισπανία, μια υποβάθμιση μπορεί να έρθει εάν το κόστος επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών είναι μεγαλύτερο από ό,τι αναμένεται, καθώς και εάν η οικονομική ανάκαμψη είναι χαμηλότερη σε σχέση με τις εκτιμήσεις. Από ...... capital.gr |
Τη σύσταση προανακριτικής προτείνουν τα κόμματα
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Για "κυνική ατμόσφαιρα σκοπιμοτήτων" έκανε λόγο ο πρώην υπουργός Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ επί κυβερνήσεων Σημίτη, Χρήστος Βερελής, σημειώνοντας ότι ως υπουργός Μεταφορών δεν υπέγραψε προγραμματικές συμβάσεις ή αλλαγές τους στον ΟΣΕ και στον ΟΤΕ, ενώ αντίθετα αγωνίστηκε για να αποτρέψει ζημιές, καθώς και ότι ο ίδιος έγκαιρα ζήτησε να κηρυχτεί έκπτωτη σύμβαση με την Siemens, γεγονός που προκάλεσε την μήνι της γερμανικής εταιρείας.
Από...... ΑΠΕ-ΜΠΕ
Στην περαιτέρω κοινοβουλευτική έρευνα μέσω προκαταρκτικής επιτροπής του σκανδάλου της Siemens, παραπέμπουν τα πολιτικά κόμματα, με τους βουλευτές τους που μετέχουν στην ομώνυμη εξεταστική επιτροπή, η οποία πραγματοποίησε, χθες, την καταληκτική της συνεδρίαση.
Το πόρισμα θα κατατεθεί στην Ολομέλεια ολοκληρωμένο την ερχόμενη Δευτέρα και το επόμενο βήμα θα είναι να οριστεί από το προεδρείο της Βουλής, έπειτα από πρόταση 60 βουλευτών, ημερομηνία συζήτησής του στην Ολομέλεια.
Στη συνέχεια θα πρέπει, με πρωτοβουλία τριάντα βουλευτών, να κατατεθεί πρόταση διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης.
Αντιδράσεις
Προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις με ανακριβή, ελλιπή ή και ψευδή στοιχεία, καταλογίζει στη ΝΔ ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, σε γραπτή δήλωσή του με αφορμή την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παραπεμφθεί και ο ίδιος σε προκαταρκτική επιτροπή για την υπόθεση Siemens.
Αναφορικά με τις προγραμματικές συμφωνίες που επικαλείται η ΝΔ, ο κ. Σημίτης της αποδίδει παραπλάνηση αφού «αποτελούσαν ευρωπαϊκή πολιτική για την ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανίας».
Εξυπηρέτηση κομματικών, αποκλειστικά, σκοπιμοτήτων και όχι της αναζήτησης της αλήθειας, καταλογίζει ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, στην απόφαση της πλειοψηφίας της Εξεταστικής Επιτροπής της Siemens να τον παραπέμψει στην προανακριτική επιτροπή, και σημειώνει ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στην απομάκρυνση του εισαγγελέα, Γιώργου Ζορμπά, ούτε επέβαλε καμία θεσμική μεταβολή στην Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος -όπως του αποδίδεται στο πόρισμα της πλειοψηφίας
Το πόρισμα θα κατατεθεί στην Ολομέλεια ολοκληρωμένο την ερχόμενη Δευτέρα και το επόμενο βήμα θα είναι να οριστεί από το προεδρείο της Βουλής, έπειτα από πρόταση 60 βουλευτών, ημερομηνία συζήτησής του στην Ολομέλεια.
Στη συνέχεια θα πρέπει, με πρωτοβουλία τριάντα βουλευτών, να κατατεθεί πρόταση διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης.
Αντιδράσεις
Προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις με ανακριβή, ελλιπή ή και ψευδή στοιχεία, καταλογίζει στη ΝΔ ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, σε γραπτή δήλωσή του με αφορμή την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παραπεμφθεί και ο ίδιος σε προκαταρκτική επιτροπή για την υπόθεση Siemens.
Αναφορικά με τις προγραμματικές συμφωνίες που επικαλείται η ΝΔ, ο κ. Σημίτης της αποδίδει παραπλάνηση αφού «αποτελούσαν ευρωπαϊκή πολιτική για την ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανίας».
Εξυπηρέτηση κομματικών, αποκλειστικά, σκοπιμοτήτων και όχι της αναζήτησης της αλήθειας, καταλογίζει ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, στην απόφαση της πλειοψηφίας της Εξεταστικής Επιτροπής της Siemens να τον παραπέμψει στην προανακριτική επιτροπή, και σημειώνει ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στην απομάκρυνση του εισαγγελέα, Γιώργου Ζορμπά, ούτε επέβαλε καμία θεσμική μεταβολή στην Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος -όπως του αποδίδεται στο πόρισμα της πλειοψηφίας
Για "κυνική ατμόσφαιρα σκοπιμοτήτων" έκανε λόγο ο πρώην υπουργός Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ επί κυβερνήσεων Σημίτη, Χρήστος Βερελής, σημειώνοντας ότι ως υπουργός Μεταφορών δεν υπέγραψε προγραμματικές συμβάσεις ή αλλαγές τους στον ΟΣΕ και στον ΟΤΕ, ενώ αντίθετα αγωνίστηκε για να αποτρέψει ζημιές, καθώς και ότι ο ίδιος έγκαιρα ζήτησε να κηρυχτεί έκπτωτη σύμβαση με την Siemens, γεγονός που προκάλεσε την μήνι της γερμανικής εταιρείας.
Από...... ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πόρισμα – Βόμβα Καμμένου. Ορίστε ο τρόπος να μην παραγραφεί ούτε ένα από τα αδικήματα.
Αναρτήθηκε από...... energoipoliteskv.blogspot.com
Ο Πάνος Καμμένος ήταν αυτός που έδωσε τον φρενήρη ρυθμό στην εξεταστική και έκοψε τον βήχα όσων ήθελαν “λεπτούς χειρισμούς”.
Τώρα, είναι αυτός που δείχνει τον δρόμο για την καταδίκη των επίορκων, αφού ένα πόρισμα που δεν θα περιλαμβάνει αυτόν τον όρο, στην ουσία είναι αθώωση όλων όσα ονόματα και αν αναφέρει.
Με αυτή την “λεπτομέρεια” λοιπόν, όσοι αναφερθούν θα δικαστούν, όποτε και αν έγινε το αδίκημα. Καταλαβαίνετε ότι τα ονόματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αυτό είναι το σημαντικό.
Επιπλέον, ΕΝΑΣ να σπάσει, θα σπάσει το απόστημα.
Διαβάστε την περίληψη:
ΕΚΘΕΣΗ- ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΤΗΣ SIEMENS ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ
Το Σύνταγμα προβλέπει ότι οι διεθνείς συμβάσεις που ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο υπερισχύουν αυτού, άρα και του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Ο νόμος λοιπόν 3424/2005, που τροποποιήθηκε με τον 3691/2008, ενσωματώνει την οδηγία 2001/97 για έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες που τροποποιεί τον Ν. 2331/95 δεν δεσμεύεται με την παραγραφή του νόμου περί ευθύνης υπουργών (συν. 1 ).
Από τα πραγματικά περιστατικά της εξέτασης μαρτύρων και της δικογραφίας προκύπτουν καταφανώς,
Eυθύνες Αναστασίου Μαντέλη και Κωνσταντίνου Σημίτη
Α . Παράβαση του ανωτέρου νόμου τουλάχιστον για τον Αναστάσιο Μαντέλη τ. Υπουργό και για χρηματικά ποσά 200.000ΓΜ και 250.000ΓΜ. Η δικαιοσύνη του έχει ήδη επιβάλει απαγόρευση εξόδου από την χώρα δεχόμενη αυτή την νομολογία.
Β. Η απόφαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κατσιρόδη 1282/2/6/2010 (συν. 2 ) να θέσει στο αρχείο τη μηνυτήρια αναφορά μου για τον Θεόδωρο Τσουκάτο αποδεικνύει την υιοθέτηση των ισχυρισμών του, ότι δηλαδή τα 1.000.000 ΓΜ που αποεδείχθηκε ότι πήρε από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS πήγε στο ΠΑΣΟΚ του οποίου αρχηγός ήταν ο τ. Πρωθυπουργός Κων/νος Σημίτης.
Άρα ο Κων/νος Σημίτης αν αληθεύει η απόφαση της δικαιοσύνης εν γνώσει του έγινε αποδέκτης ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και για λογαριασμό του κινήματος χρημάτων από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS.
Από την κατάθεση Χριστοφοράκου της 6/7/2209 στον εισαγγελέα του Μονάχου (συν. 3) σελίδες 7-8 προκύπτει έταιρο ποσό 600.000+400.000 ευρώ που φέρεται να βρίσκεται στην Ελβετία όπως επί λέξη αναφέρεται στην κατάθεση Χριστοφοράκου « Μέλη του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν να μη μεταφερθούν τα χρήματα στην Ελλάδα αλλά να κατατεθούν στην Ελβετία».
Αυτό επιβεβαιώνεται και από (συν.4 ) της συμφωνίας συμβιβασμού της SIEMENS A.G. και της SIEMENS Α.Ε. με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο, όπου στο άρθρο 4 αναγνωρίζεται αυτό το ποσό και δεσμεύεται ο Χριστοφοράκος να επιστρέψει αυτό στη SIEMENS. Σημαντικό είναι δε ότι το συμφωνητικό υπογράφεται και από το σημερινό στέλεχος της SIEMENS Πήτερ Συκέλλη.
Προκύπτει επίσης ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης για τυχόν ευθύνες των τ. Υπουργών :
Παπαντωνίου Γιάννο, Χριστοδουλάκη Νικόλαος ,Τσοχατζόπουλου Άκη, Παπακωνσταντίνου Γεώργιου, Μαλέσιο Ευάγγελο, Μαρκογιαννάκη Χρήστου και Λιάπη Μιχάλη.
Ο τ. Υπουργός Χρήστος Βερελής συνέδραμε την επιτροπή στο έργο της υποδεικνύοντας τις ευθύνες του Νικόλαου Χριστοδουλάκη.
Οι τ. Υπουργοί Χρυσοχοίδης Μιχάλης και Βουλγαράκης Γεώργιος δεν είχαν όπως αποδείχθηκε ουδεμία αρμοδιότητα.
Τέλος οφείλει η Κυβέρνηση να ασκήσει αγωγές και να διεκδικήσει αποζημιώσεις από κάθε υπεύθυνο για την ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο.
Πέρα των ανωτέρω συμφωνώ για την περαιτέρω διερεύνηση που θα κρίνει η ολομέλεια της βουλής.
Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2011 ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ΑΘΗΝΩΝ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Από .... olympia.gr
Ο Πάνος Καμμένος ήταν αυτός που έδωσε τον φρενήρη ρυθμό στην εξεταστική και έκοψε τον βήχα όσων ήθελαν “λεπτούς χειρισμούς”.
Τώρα, είναι αυτός που δείχνει τον δρόμο για την καταδίκη των επίορκων, αφού ένα πόρισμα που δεν θα περιλαμβάνει αυτόν τον όρο, στην ουσία είναι αθώωση όλων όσα ονόματα και αν αναφέρει.
Με αυτή την “λεπτομέρεια” λοιπόν, όσοι αναφερθούν θα δικαστούν, όποτε και αν έγινε το αδίκημα. Καταλαβαίνετε ότι τα ονόματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αυτό είναι το σημαντικό.
Επιπλέον, ΕΝΑΣ να σπάσει, θα σπάσει το απόστημα.
Διαβάστε την περίληψη:
ΕΚΘΕΣΗ- ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΤΗΣ SIEMENS ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ
Το Σύνταγμα προβλέπει ότι οι διεθνείς συμβάσεις που ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο υπερισχύουν αυτού, άρα και του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Ο νόμος λοιπόν 3424/2005, που τροποποιήθηκε με τον 3691/2008, ενσωματώνει την οδηγία 2001/97 για έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες που τροποποιεί τον Ν. 2331/95 δεν δεσμεύεται με την παραγραφή του νόμου περί ευθύνης υπουργών (συν. 1 ).
Από τα πραγματικά περιστατικά της εξέτασης μαρτύρων και της δικογραφίας προκύπτουν καταφανώς,
Eυθύνες Αναστασίου Μαντέλη και Κωνσταντίνου Σημίτη
Α . Παράβαση του ανωτέρου νόμου τουλάχιστον για τον Αναστάσιο Μαντέλη τ. Υπουργό και για χρηματικά ποσά 200.000ΓΜ και 250.000ΓΜ. Η δικαιοσύνη του έχει ήδη επιβάλει απαγόρευση εξόδου από την χώρα δεχόμενη αυτή την νομολογία.
Β. Η απόφαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κατσιρόδη 1282/2/6/2010 (συν. 2 ) να θέσει στο αρχείο τη μηνυτήρια αναφορά μου για τον Θεόδωρο Τσουκάτο αποδεικνύει την υιοθέτηση των ισχυρισμών του, ότι δηλαδή τα 1.000.000 ΓΜ που αποεδείχθηκε ότι πήρε από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS πήγε στο ΠΑΣΟΚ του οποίου αρχηγός ήταν ο τ. Πρωθυπουργός Κων/νος Σημίτης.
Άρα ο Κων/νος Σημίτης αν αληθεύει η απόφαση της δικαιοσύνης εν γνώσει του έγινε αποδέκτης ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και για λογαριασμό του κινήματος χρημάτων από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS.
Από την κατάθεση Χριστοφοράκου της 6/7/2209 στον εισαγγελέα του Μονάχου (συν. 3) σελίδες 7-8 προκύπτει έταιρο ποσό 600.000+400.000 ευρώ που φέρεται να βρίσκεται στην Ελβετία όπως επί λέξη αναφέρεται στην κατάθεση Χριστοφοράκου « Μέλη του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν να μη μεταφερθούν τα χρήματα στην Ελλάδα αλλά να κατατεθούν στην Ελβετία».
Αυτό επιβεβαιώνεται και από (συν.4 ) της συμφωνίας συμβιβασμού της SIEMENS A.G. και της SIEMENS Α.Ε. με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο, όπου στο άρθρο 4 αναγνωρίζεται αυτό το ποσό και δεσμεύεται ο Χριστοφοράκος να επιστρέψει αυτό στη SIEMENS. Σημαντικό είναι δε ότι το συμφωνητικό υπογράφεται και από το σημερινό στέλεχος της SIEMENS Πήτερ Συκέλλη.
Προκύπτει επίσης ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης για τυχόν ευθύνες των τ. Υπουργών :
Παπαντωνίου Γιάννο, Χριστοδουλάκη Νικόλαος ,Τσοχατζόπουλου Άκη, Παπακωνσταντίνου Γεώργιου, Μαλέσιο Ευάγγελο, Μαρκογιαννάκη Χρήστου και Λιάπη Μιχάλη.
Ο τ. Υπουργός Χρήστος Βερελής συνέδραμε την επιτροπή στο έργο της υποδεικνύοντας τις ευθύνες του Νικόλαου Χριστοδουλάκη.
Οι τ. Υπουργοί Χρυσοχοίδης Μιχάλης και Βουλγαράκης Γεώργιος δεν είχαν όπως αποδείχθηκε ουδεμία αρμοδιότητα.
Τέλος οφείλει η Κυβέρνηση να ασκήσει αγωγές και να διεκδικήσει αποζημιώσεις από κάθε υπεύθυνο για την ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο.
Πέρα των ανωτέρω συμφωνώ για την περαιτέρω διερεύνηση που θα κρίνει η ολομέλεια της βουλής.
Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2011 ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ΑΘΗΝΩΝ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Από .... olympia.gr
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάνε πλέον...
Αναρτήθηκε από.......energoipoliteskv.blogspot.com
Μπράβο του που δεν έβαλε μπροστά από αυτά που ήθελε να πεί (σωστά η λάθος δεν έχει σημασία) το προσωπικό μικροσυμφέρον του πιθανού αποκλεισμού του από την δημοσιότητα του γυαλιού...
Τον αποκλεισμό του από το εν λόγω κανάλι (για να μήν ξεχνιόμαστε) έχει καταγγείλει και ο Π.Καμμένος .
http://antilogos-gr.blogspot.com/2011/01/blog-post_21.html
Χθες βράδυ στο Κ.Δ.Ειδήσεων(;;;) το MEGA πέταξε το προσωπείο της "Ενημέρωσης" και έδειξε το αποκρουστικό πρόσωπο του...
Δεν θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο με το ύφος της "συζήτησης".
Οι δημοσιογράφοι του γυαλιού , εδώ και καιρό έχουν αποκτήσει αυτό το ύφος.
Δεν προκαλεί ΚΑΜΙΑ εντύπωση.
Θα ασχοληθούμε όμως με τον ΕΝΑ (για την ώρα...) και μοναδικό βουλευτή που ΔΕΝ μάσησε τα λόγια του και δεν ΛΟΥΦΑΞΕ ακούγοντας τις "νουθεσίες" των τηλε-εισαγγελέων...
Ο κ. Τζαβάρας έδειξε ότι ΔΕΝ του καίγεται ΚΑΡΦΑΚΙ αν τον ξανακαλέσουν στο εν λόγω κανάλι και απάντησε στο ΑΝΑΛΟΓΟ ύφος.Οι δημοσιογράφοι του γυαλιού , εδώ και καιρό έχουν αποκτήσει αυτό το ύφος.
Δεν προκαλεί ΚΑΜΙΑ εντύπωση.
Θα ασχοληθούμε όμως με τον ΕΝΑ (για την ώρα...) και μοναδικό βουλευτή που ΔΕΝ μάσησε τα λόγια του και δεν ΛΟΥΦΑΞΕ ακούγοντας τις "νουθεσίες" των τηλε-εισαγγελέων...
Μπράβο του που δεν έβαλε μπροστά από αυτά που ήθελε να πεί (σωστά η λάθος δεν έχει σημασία) το προσωπικό μικροσυμφέρον του πιθανού αποκλεισμού του από την δημοσιότητα του γυαλιού...
Τον αποκλεισμό του από το εν λόγω κανάλι (για να μήν ξεχνιόμαστε) έχει καταγγείλει και ο Π.Καμμένος .
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Γροθιά και δάχτυλο…
Κάποτε σύμβολο της επανάστασης ήταν η υψωμένη γροθιά!
Σήμερα, εργαλείο της επανάστασης που έρχεται θα είναι το τεντωμένο δάχτυλο…
Δεν χρειάζεται να πυρπολεί ο όχλος κτίρια και αυτοκίνητα.
Δεν χρειάζεται να φωνάζει ρυθμικά συνθήματα.
Δεν χρειάζεται να βιαιοπραγεί και να προπηλακίζει.
Αρκεί να εντοπίσει αυτούς που τόσα χρόνια κορόιδευαν τον κόσμο, τον παραπληροφορούσαν και τον χειραγωγούσαν.
Να τους εντοπίσει και να τους δείχνει με το δάχτυλο…
- Θυμάστε όλους εκείνους που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι, αν δεν περάσει το Σχέδιο Ανάν, η Κύπρος, τάχα, «θα καταστραφεί»;
Θυμάστε όλους εκείνους που κατακεραύνωναν τον αείμνηστο Πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος, μόνος τότε, έμεινε όρθιος και είπε το μεγάλο ΟΧΙ; Τους θυμάστε όλους αυτούς;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους εκείνους που υπερασπίζονταν με πάθος το διαβόητο εκείνο βιβλίο Ιστορίας για την Έκτη Δημοτικού, που κατέγραφε τη σφαγή ως… «συνωστισμό των προσφύγων» στη φλεγόμενη Σμύρνη το 1922;
Θυμάστε που κατήγγελλαν όσους διαφωνούσαν ως «αθεράπευτους εθνικιστές»;
Θυμάστε που ολόκληρος ο ελληνικός λαός είχε τότε αγανακτήσει κι εκείνοι τον χαβά τους; Τους θυμάστε όλους αυτούς;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους αυτούς που έσπευδαν να χαρακτηρίσουν ως «ρατσιστή» όποιον μιλούσε για λαθρομετανάστες και εξέφραζε την άποψη ότι η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο την ανεξέλεγκτη εισβολή ξένων;
Τώρα βέβαια, αρκετοί από δαύτους θυμήθηκαν ότι
υπάρχει λαθρομετανάστευση και χτίζουν… φράχτες για να την αντιμετωπίσουν. Αφού προηγουμένως έφτιαξαν και στήριξαν νόμους που προσελκύουν μαζικά καινούργιους λαθρομετανάστες! Τους θυμάστε όλους αυτούς;…
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους εκείνους που όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση υπερασπίζονταν με πάθος όλα τα «κεκτημένα» των συντεχνιών του Δημοσίου; Και σήμερα ανακαλύπτουν πως όλα εκείνα τα «ιερά δικαιώματα» είναι στην πραγματικότητα… «σκανδαλώδη προνόμια» και ισοπεδώνουν πλέον δικαίους και αδίκους! Τους θυμάστε;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους εκείνους που υποστήριζαν πως όταν θα μπούμε στο ευρώ ο φθηνός δανεισμός θα δημιουργήσει νέα επίπεδα ευημερίας και ανάπτυξης;
Όταν τόλμαγες να ψελλίσεις ότι η υψηλή ισοτιμία με την οποία μπαίναμε τότε στο ευρώ θα υπονομεύσει την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, σε έλεγαν επικίνδυνο «ευρωσκεπτικιστή»! Το θυμάστε;
Όταν τόλμαγες να υποστηρίξεις τότε ότι εύκολος δανεισμός χωρίς ανταγωνιστικότητα μπορούσε να οδηγήσει σε θανάσιμο υπερδανεισμό της χώρας, σε κατήγγελλαν ως «εχθρό της Ευρώπης»! Τους θυμάστε όλους αυτούς;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
Για να υπάρξει Ελευθερία, σε ανελεύθερο καθεστώς, χρειάζεται επανάσταση.
Για να υπάρξει Δικαιοσύνη εκεί που βασιλεύει η αδικία, χρειάζεται επανάσταση.
Για να υπάρξει Ελπίδα εκεί που κυριαρχεί η γενικευμένη απόγνωση, χρειάζεται επανάσταση.
Όμως, πριν από κάθε κοινωνική επανάσταση, χρειάζεται αφύπνιση των συνειδήσεων.
Να γνωρίζουμε όλοι ποιοι, πότε και πώς τρομοκρατούσαν, φίμωναν και περιθωριοποιούσαν όσους προσπαθούσαν να ειδοποιήσουν για τα δεινά που έρχονταν.
Να γνωρίζουν κι οι ίδιοι ότι τους ξέρουμε. Ότι δεν ξεχάστηκαν τα καμώματά τους. Ούτε συγχωρέθηκαν…
Σε ένα τυραννικό καθεστώς οι δυνάστες επιβάλλονται με τον τρόμο και τη βία.
Σε ένα σύγχρονο καθεστώς «χειραγωγούμενης δημοκρατίας», όπως αυτό που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, οι δυνάστες επιβλήθηκαν με την ιδεολογική τρομοκρατία της «πολιτικής ορθότητας». Και με το «αζημίωτο» της διαπλοκής…
Συκοφαντούσαν τους αντιπάλους τους. Τους εξοβέλιζαν από τον δημόσιο διάλογο, τους απέκλειαν από το δημόσιο βήμα, τους στιγμάτιζαν ως «ακραίους» και «γραφικούς». Τους φίμωναν και τους διέσυραν…
Σήμερα προσπαθούν να τα ξεχάσουν όλα αυτά.
Αρκεί μόνο να τους δείξουμε ότι θυμόμαστε πολύ καλά ποιοι είναι, τι έκαναν και τι έλεγαν όλα αυτά τα χρόνια, για να στιγματιστούν μια και καλή δικαίως, όπως εκείνοι στιγμάτιζαν τόσα χρόνια αδίκως.
Δεν χρειάζεται βία. Αρκεί ο δίκαιος στιγματισμός τους!
Όχι για τις απόψεις τους. Αλλά για την ιδεολογική τρομοκρατία που επέβαλλαν, επί χρόνια, σε όσους είχαν αντίθετες απόψεις.
Δεν είναι κακό να έχεις λάθος άποψη. Είναι, όμως,
έγκλημα να φιμώνεις και να στιγματίζεις κάθε διαφορετική άποψη.
Κι αυτό το έγκλημα δεν πρέπει απλώς να τιμωρηθεί. Πρέπει να ξεριζωθεί οριστικά για να υπάρξει αληθινή Δημοκρατία.
Δείξτε τους, λοιπόν, με το δάχτυλο!
Η πιο γνήσια επανάσταση είναι η αφύπνιση των συνειδήσεων.
Και οι συνειδήσεις αφυπνίζονται όταν παραμερίζεται ο φόβος και αποκαθίσταται το αίσθημα δικαίου.
Δείξτε τους με το δάχτυλο! Για να καταλάβουν όλοι ότι η συνείδηση του Έλληνα αφυπνίζεται και το δίκαιο αποκαθίσταται.
Ένας να τους δείξει με το δάχτυλο, είναι αμελητέα
«όχληση».
Εκατό να τους δείξουν με το δάχτυλο, είναι βαριά κατηγορία.
Χίλιοι να τους δείξουν με το δάχτυλο, είναι τελεσίδικη καταδίκη!
Η μεταπολίτευση του 1974 πέτυχε γιατί απέκλεισε τους χουντικούς και τις απόψεις τους.
Η νέα μεταπολίτευση θα επιτύχει αποκλείοντας τους «παπαγάλους» της «πολιτικής ορθότητας».
Δεν είναι λιοντάρια για να τους «πιάσει» το σπαθί.
Είναι κοριοί και χρειάζονται «εντομοκτόνο».
Το καλύτερο εντομοκτόνο για τέτοια παράσιτα είναι ο δίκαιος στιγματισμός.
Δείξτε τους με το δάχτυλο.
Δεν χρειάζεται υψωμένη γροθιά.
Αρκεί το τεντωμένο δάχτυλο.
Ν. Ζ.
Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ.
Γροθιά και δάχτυλο…
Κάποτε σύμβολο της επανάστασης ήταν η υψωμένη γροθιά!
Σήμερα, εργαλείο της επανάστασης που έρχεται θα είναι το τεντωμένο δάχτυλο…
Δεν χρειάζεται να πυρπολεί ο όχλος κτίρια και αυτοκίνητα.
Δεν χρειάζεται να φωνάζει ρυθμικά συνθήματα.
Δεν χρειάζεται να βιαιοπραγεί και να προπηλακίζει.
Αρκεί να εντοπίσει αυτούς που τόσα χρόνια κορόιδευαν τον κόσμο, τον παραπληροφορούσαν και τον χειραγωγούσαν.
Να τους εντοπίσει και να τους δείχνει με το δάχτυλο…
- Θυμάστε όλους εκείνους που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι, αν δεν περάσει το Σχέδιο Ανάν, η Κύπρος, τάχα, «θα καταστραφεί»;
Θυμάστε όλους εκείνους που κατακεραύνωναν τον αείμνηστο Πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος, μόνος τότε, έμεινε όρθιος και είπε το μεγάλο ΟΧΙ; Τους θυμάστε όλους αυτούς;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους εκείνους που υπερασπίζονταν με πάθος το διαβόητο εκείνο βιβλίο Ιστορίας για την Έκτη Δημοτικού, που κατέγραφε τη σφαγή ως… «συνωστισμό των προσφύγων» στη φλεγόμενη Σμύρνη το 1922;
Θυμάστε που κατήγγελλαν όσους διαφωνούσαν ως «αθεράπευτους εθνικιστές»;
Θυμάστε που ολόκληρος ο ελληνικός λαός είχε τότε αγανακτήσει κι εκείνοι τον χαβά τους; Τους θυμάστε όλους αυτούς;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους αυτούς που έσπευδαν να χαρακτηρίσουν ως «ρατσιστή» όποιον μιλούσε για λαθρομετανάστες και εξέφραζε την άποψη ότι η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο την ανεξέλεγκτη εισβολή ξένων;
Τώρα βέβαια, αρκετοί από δαύτους θυμήθηκαν ότι
υπάρχει λαθρομετανάστευση και χτίζουν… φράχτες για να την αντιμετωπίσουν. Αφού προηγουμένως έφτιαξαν και στήριξαν νόμους που προσελκύουν μαζικά καινούργιους λαθρομετανάστες! Τους θυμάστε όλους αυτούς;…
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους εκείνους που όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση υπερασπίζονταν με πάθος όλα τα «κεκτημένα» των συντεχνιών του Δημοσίου; Και σήμερα ανακαλύπτουν πως όλα εκείνα τα «ιερά δικαιώματα» είναι στην πραγματικότητα… «σκανδαλώδη προνόμια» και ισοπεδώνουν πλέον δικαίους και αδίκους! Τους θυμάστε;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
- Θυμάστε όλους εκείνους που υποστήριζαν πως όταν θα μπούμε στο ευρώ ο φθηνός δανεισμός θα δημιουργήσει νέα επίπεδα ευημερίας και ανάπτυξης;
Όταν τόλμαγες να ψελλίσεις ότι η υψηλή ισοτιμία με την οποία μπαίναμε τότε στο ευρώ θα υπονομεύσει την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, σε έλεγαν επικίνδυνο «ευρωσκεπτικιστή»! Το θυμάστε;
Όταν τόλμαγες να υποστηρίξεις τότε ότι εύκολος δανεισμός χωρίς ανταγωνιστικότητα μπορούσε να οδηγήσει σε θανάσιμο υπερδανεισμό της χώρας, σε κατήγγελλαν ως «εχθρό της Ευρώπης»! Τους θυμάστε όλους αυτούς;
Δείξτε τους με το δάχτυλο!
Για να υπάρξει Ελευθερία, σε ανελεύθερο καθεστώς, χρειάζεται επανάσταση.
Για να υπάρξει Δικαιοσύνη εκεί που βασιλεύει η αδικία, χρειάζεται επανάσταση.
Για να υπάρξει Ελπίδα εκεί που κυριαρχεί η γενικευμένη απόγνωση, χρειάζεται επανάσταση.
Όμως, πριν από κάθε κοινωνική επανάσταση, χρειάζεται αφύπνιση των συνειδήσεων.
Να γνωρίζουμε όλοι ποιοι, πότε και πώς τρομοκρατούσαν, φίμωναν και περιθωριοποιούσαν όσους προσπαθούσαν να ειδοποιήσουν για τα δεινά που έρχονταν.
Να γνωρίζουν κι οι ίδιοι ότι τους ξέρουμε. Ότι δεν ξεχάστηκαν τα καμώματά τους. Ούτε συγχωρέθηκαν…
Σε ένα τυραννικό καθεστώς οι δυνάστες επιβάλλονται με τον τρόμο και τη βία.
Σε ένα σύγχρονο καθεστώς «χειραγωγούμενης δημοκρατίας», όπως αυτό που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, οι δυνάστες επιβλήθηκαν με την ιδεολογική τρομοκρατία της «πολιτικής ορθότητας». Και με το «αζημίωτο» της διαπλοκής…
Συκοφαντούσαν τους αντιπάλους τους. Τους εξοβέλιζαν από τον δημόσιο διάλογο, τους απέκλειαν από το δημόσιο βήμα, τους στιγμάτιζαν ως «ακραίους» και «γραφικούς». Τους φίμωναν και τους διέσυραν…
Σήμερα προσπαθούν να τα ξεχάσουν όλα αυτά.
Αρκεί μόνο να τους δείξουμε ότι θυμόμαστε πολύ καλά ποιοι είναι, τι έκαναν και τι έλεγαν όλα αυτά τα χρόνια, για να στιγματιστούν μια και καλή δικαίως, όπως εκείνοι στιγμάτιζαν τόσα χρόνια αδίκως.
Δεν χρειάζεται βία. Αρκεί ο δίκαιος στιγματισμός τους!
Όχι για τις απόψεις τους. Αλλά για την ιδεολογική τρομοκρατία που επέβαλλαν, επί χρόνια, σε όσους είχαν αντίθετες απόψεις.
Δεν είναι κακό να έχεις λάθος άποψη. Είναι, όμως,
έγκλημα να φιμώνεις και να στιγματίζεις κάθε διαφορετική άποψη.
Κι αυτό το έγκλημα δεν πρέπει απλώς να τιμωρηθεί. Πρέπει να ξεριζωθεί οριστικά για να υπάρξει αληθινή Δημοκρατία.
Δείξτε τους, λοιπόν, με το δάχτυλο!
Η πιο γνήσια επανάσταση είναι η αφύπνιση των συνειδήσεων.
Και οι συνειδήσεις αφυπνίζονται όταν παραμερίζεται ο φόβος και αποκαθίσταται το αίσθημα δικαίου.
Δείξτε τους με το δάχτυλο! Για να καταλάβουν όλοι ότι η συνείδηση του Έλληνα αφυπνίζεται και το δίκαιο αποκαθίσταται.
Ένας να τους δείξει με το δάχτυλο, είναι αμελητέα
«όχληση».
Εκατό να τους δείξουν με το δάχτυλο, είναι βαριά κατηγορία.
Χίλιοι να τους δείξουν με το δάχτυλο, είναι τελεσίδικη καταδίκη!
Η μεταπολίτευση του 1974 πέτυχε γιατί απέκλεισε τους χουντικούς και τις απόψεις τους.
Η νέα μεταπολίτευση θα επιτύχει αποκλείοντας τους «παπαγάλους» της «πολιτικής ορθότητας».
Δεν είναι λιοντάρια για να τους «πιάσει» το σπαθί.
Είναι κοριοί και χρειάζονται «εντομοκτόνο».
Το καλύτερο εντομοκτόνο για τέτοια παράσιτα είναι ο δίκαιος στιγματισμός.
Δείξτε τους με το δάχτυλο.
Δεν χρειάζεται υψωμένη γροθιά.
Αρκεί το τεντωμένο δάχτυλο.
Ν. Ζ.
Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ.
Όταν οι συνδαιτυμόνες της Bilderberg διαστρεβλώνουν και κινδυνολογούν
Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com
Διαβάσαμε με προσοχή άρθρο του κ. Τσούκαλη * με τίτλο "Ο κίνδυνος απαξίωσης της δημοκρατίας" που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ.
Το σχολιάζουμε γιατί νομίζουμε ότι είναι το πρώτο που απροκάλυπτα - και σκοπίμως υποβαθμίζοντας ή και μηδενίζοντας τις τεράστιες ευθύνες του δικομματικού πολιτικού συστήματος - επιχειρεί να βάλει σε θέση κατηγορούμενου, το πατριωτικό κίνημα, που με εμπνευστή και οργανωτή τη Σπίθα του μεγάλου Μίκη αλλά και άλλων κινημάτων, έχει αναλάβει να απαλλάξει τη χώρα από την υποτέλεια και τους Έλληνες από την υποταγή στο ΔΝΤ.
Στο ΔΝΤ που οδηγηθήκαμε εξαιτίας της γαλοζοπράσινης λαίλαπας των τελευταίων 35 χρόνων, συνεπικουρούμενης από φορείς της οικονομικής ολιγαρχίας, διαμορφωτές της κοινής γνώμης (δημοσιογράφους ιδιοκτήτες καναλιών, ραδιοφώνων και εφημερίδων) και διακεκριμμένα μέλη της υψηλής διανόησης, όπως ο συγκεκριμένος αρθρογράφος.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη νουθεσίες και απειλές με αρθρογραφία που θα κινηθεί στα ίδια πλαίσια αποπροσανατολισμού, εκφοβισμού και κινδυνολογίας, και από άλλα έγκριτα ονόματα του καθεστώτος.
Τι μας λέει ο κ Τσούκαλης;
Η προσπάθεια εκφοβισμού για έκνομες ενέργειες που πιθανολογεί πως θα γίνουν, είναι σε εναρμονισμό με την οικονομική τρομοκρατία και τις ψυχολογικές ενοχές και φοβίες που ασκεί στους πολίτες με επιμέλεια η κυβέρνηση.
Δεν είναι άσχετη η επίθεση στην αριστερά λέγοντας ότι : "ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς συνεχίζει να διατηρεί μια ιδιότυπη σχέση με το Σύνταγμα και τους νόμους τής κατ΄ αυτούς αστικής δημοκρατίας".
Ούτε πρέπει να αγνοηθεί η άμεση επίθεση στο Μίκη Θεοδωράκη που τον "κατηγορεί" ότι : "συγκροτεί κίνημα ανυπακοής στη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας και μιλάει για προδότες".
Ξεφεύγει δε στηλιτεύοντας το λαϊκό κίνημα ότι: "Ολοένα και περισσότεροι μπαίνουν στο κυνήγι των μαγισσών, ανακαλύπτουν γύρω τους προδότες και μειοδότες, φαντασιώνουν συνωμοσίες, ενώ βεβαίως διατηρούν για τον εαυτό τους το μονοπώλιο της εθνικής αλήθειας. Κάποιοι αρχίζουν να κάνουν και το επόμενο βήμα παρακινώντας τούς όποιους ευεπίφορους στη χρήση βίας."
Ανακαλύπτει πως άρχισαν - τώρα τελευταία κατά τη γνώμη του - να κινδυνεύουν τα κεκτημένα (αλήθεια ποιων τα κεκτημένα;) και μας καλεί : "να καταδικάσουμε απερίφραστα φωνές και συμπεριφορές που στρέφονται εναντίον των δημοκρατικών μας κεκτημένων (έστω αυτών των αδύναμων, των καχεκτικών αν προτιμάτε), φωνές και πρακτικές στις οποίες υφέρπει μια εξαιρετικά επικίνδυνη τάση ανομίας ή ολοκληρωτισμού- οι δύο αυτές τάσεις συχνά συγκλίνουν. Και τα σημάδια πολλαπλασιάζονται τον τελευταίο καιρό".
Και καταλήγει αποκαλύπτοντας τους στόχους του καθεστώτος και την άμεση βοήθεια στους κυβερνώντες συμβουλεύοντας: "Η απαξίωση του πολιτικού κόσμου βρίσκεται συχνά ένα μόλις βήμα πριν από την απαξίωση της δημοκρατίας. Αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τους πολιτικούς που έχουμε, ας τους αλλάξουμε. Με δημοκρατικές διαδικασίες όμως και όχι επικαλούμενοι την έλευση σωτήρων και πεφωτισμένων."
Τον πληροφορούμε πως πλέον το ζητούμενο δεν είναι η αλλαγή "κάποιων" πολιτικών αλλά η αλλαγή συνολικά του πολιτικού συστήματος που καταρρέει και που στην προσπάθειά του να επιβιώσει δεν θα διστάσει να "παραδώσει" κάποια κομμάτια του. Το ερώτημα παραμένει: Θα ρετουσάρουμε απλά τη γριά μάγισσα ή θα προχωρήσουμε σε μια φρέσκια και καθαρή μορφή ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ διακυβέρνησης;
Δεν υπάρχουν άλλα αποθέματα ανοχής στην ελληνική κοινωνία προς το διαβρωμένο σύστημα και τα στηρίγματά του.
Και όποιος δεν καταλαβαίνει ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΠΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ.
* Ο κ. Λουκάς Τσούκαλης είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ και κατ' επανάληψη συνδαιτυμόνας της λέσχης Bilderberg.
Από.....activistis
Διαβάσαμε με προσοχή άρθρο του κ. Τσούκαλη * με τίτλο "Ο κίνδυνος απαξίωσης της δημοκρατίας" που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ.
Το σχολιάζουμε γιατί νομίζουμε ότι είναι το πρώτο που απροκάλυπτα - και σκοπίμως υποβαθμίζοντας ή και μηδενίζοντας τις τεράστιες ευθύνες του δικομματικού πολιτικού συστήματος - επιχειρεί να βάλει σε θέση κατηγορούμενου, το πατριωτικό κίνημα, που με εμπνευστή και οργανωτή τη Σπίθα του μεγάλου Μίκη αλλά και άλλων κινημάτων, έχει αναλάβει να απαλλάξει τη χώρα από την υποτέλεια και τους Έλληνες από την υποταγή στο ΔΝΤ.
Στο ΔΝΤ που οδηγηθήκαμε εξαιτίας της γαλοζοπράσινης λαίλαπας των τελευταίων 35 χρόνων, συνεπικουρούμενης από φορείς της οικονομικής ολιγαρχίας, διαμορφωτές της κοινής γνώμης (δημοσιογράφους ιδιοκτήτες καναλιών, ραδιοφώνων και εφημερίδων) και διακεκριμμένα μέλη της υψηλής διανόησης, όπως ο συγκεκριμένος αρθρογράφος.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη νουθεσίες και απειλές με αρθρογραφία που θα κινηθεί στα ίδια πλαίσια αποπροσανατολισμού, εκφοβισμού και κινδυνολογίας, και από άλλα έγκριτα ονόματα του καθεστώτος.
Τι μας λέει ο κ Τσούκαλης;
Η προσπάθεια εκφοβισμού για έκνομες ενέργειες που πιθανολογεί πως θα γίνουν, είναι σε εναρμονισμό με την οικονομική τρομοκρατία και τις ψυχολογικές ενοχές και φοβίες που ασκεί στους πολίτες με επιμέλεια η κυβέρνηση.
Δεν είναι άσχετη η επίθεση στην αριστερά λέγοντας ότι : "ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς συνεχίζει να διατηρεί μια ιδιότυπη σχέση με το Σύνταγμα και τους νόμους τής κατ΄ αυτούς αστικής δημοκρατίας".
Ούτε πρέπει να αγνοηθεί η άμεση επίθεση στο Μίκη Θεοδωράκη που τον "κατηγορεί" ότι : "συγκροτεί κίνημα ανυπακοής στη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας και μιλάει για προδότες".
Ξεφεύγει δε στηλιτεύοντας το λαϊκό κίνημα ότι: "Ολοένα και περισσότεροι μπαίνουν στο κυνήγι των μαγισσών, ανακαλύπτουν γύρω τους προδότες και μειοδότες, φαντασιώνουν συνωμοσίες, ενώ βεβαίως διατηρούν για τον εαυτό τους το μονοπώλιο της εθνικής αλήθειας. Κάποιοι αρχίζουν να κάνουν και το επόμενο βήμα παρακινώντας τούς όποιους ευεπίφορους στη χρήση βίας."
Ανακαλύπτει πως άρχισαν - τώρα τελευταία κατά τη γνώμη του - να κινδυνεύουν τα κεκτημένα (αλήθεια ποιων τα κεκτημένα;) και μας καλεί : "να καταδικάσουμε απερίφραστα φωνές και συμπεριφορές που στρέφονται εναντίον των δημοκρατικών μας κεκτημένων (έστω αυτών των αδύναμων, των καχεκτικών αν προτιμάτε), φωνές και πρακτικές στις οποίες υφέρπει μια εξαιρετικά επικίνδυνη τάση ανομίας ή ολοκληρωτισμού- οι δύο αυτές τάσεις συχνά συγκλίνουν. Και τα σημάδια πολλαπλασιάζονται τον τελευταίο καιρό".
Και καταλήγει αποκαλύπτοντας τους στόχους του καθεστώτος και την άμεση βοήθεια στους κυβερνώντες συμβουλεύοντας: "Η απαξίωση του πολιτικού κόσμου βρίσκεται συχνά ένα μόλις βήμα πριν από την απαξίωση της δημοκρατίας. Αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τους πολιτικούς που έχουμε, ας τους αλλάξουμε. Με δημοκρατικές διαδικασίες όμως και όχι επικαλούμενοι την έλευση σωτήρων και πεφωτισμένων."
Τον πληροφορούμε πως πλέον το ζητούμενο δεν είναι η αλλαγή "κάποιων" πολιτικών αλλά η αλλαγή συνολικά του πολιτικού συστήματος που καταρρέει και που στην προσπάθειά του να επιβιώσει δεν θα διστάσει να "παραδώσει" κάποια κομμάτια του. Το ερώτημα παραμένει: Θα ρετουσάρουμε απλά τη γριά μάγισσα ή θα προχωρήσουμε σε μια φρέσκια και καθαρή μορφή ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ διακυβέρνησης;
Δεν υπάρχουν άλλα αποθέματα ανοχής στην ελληνική κοινωνία προς το διαβρωμένο σύστημα και τα στηρίγματά του.
Και όποιος δεν καταλαβαίνει ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΠΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ.
* Ο κ. Λουκάς Τσούκαλης είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ και κατ' επανάληψη συνδαιτυμόνας της λέσχης Bilderberg.
Από.....activistis
ΠΡΟΒΟμάστορες - 23/1/2011 Ορεινή Πεζοπορία στον Ελικώνα (Κορυφή Παλιοβούνα 1.750μ.) με την Ορειβατική Ομάδα 'Αλλού για Αλλού'
Αναρτήθηκε από.... energoipoliteskv.blogspot.com
Κυριακή : Συνάντηση στη Πλατεία Αγίου Κων/νου στις 7:00π.μ.
Άφιξη στο χωριό Αγία Άννα Βοιωτίας (800μ). στις 8:30π.μ.
Ανάβαση από την κλασσική διαδρομή που κινείτε μέσα σε πυκνό και πανέμορφο ελατοδάσος και αποτελεί παρακλάδι του γνωστού μονοπατιού 22. Περνάμε πλάι από τα ψηλότερα λατομεία του βουνού που χαλάνε, ευτυχώς για λίγο, την ωραία εικόνα της διαδρομής. Φτάνουμε στην κορυφή Παλιοβούνα (1.750μ.) σε 3.30 ώρες. Αγναντεύουμε τον Κορινθιακό κόλπο και σχεδόν όλα τα βουνά της Πελοποννήσου και της Ρούμελης.
Η κατάβαση θα γίνει από την δυτική πλευρά του βουνού με κατάληξη μετά από 2.30 ώρες στη θέση Αρβανίτσα (980μ), ωραίος χώρος αναψυχής 6χλμ δυτικά της Αγίας Άννας. Από παλιό λιθόχτιστο μονοπάτι βγαίνουμε στην άσφαλτο και μετά από περίπου 2χλμ. καταλήγουμε στο χωριό Αγία Άννα, σε 1 ώρα περίπου.
Απαραίτητος χειμερινός εξοπλισμός.
Β.Δ.2ή 6 - Ω.Π.7-8 - Υ.Δ.950μ.
Δηλώσεις συμμετοχής γίνονται δεκτές έως 10:00μ.μ. στις 22/01/2011.
Συντονιστές της Δράσης αυτής είναι :
1). Αποστόλης Στεργίου
2). Κωστής Πετρόπουλος τηλ. 6974507311
Για περισσότερες πληροφορίες :
Κωστής Πετρόπουλος τηλ.6974507311 email kostaspetro2003@yahoo.gr
Κυριακή : Συνάντηση στη Πλατεία Αγίου Κων/νου στις 7:00π.μ.
Άφιξη στο χωριό Αγία Άννα Βοιωτίας (800μ). στις 8:30π.μ.
Ανάβαση από την κλασσική διαδρομή που κινείτε μέσα σε πυκνό και πανέμορφο ελατοδάσος και αποτελεί παρακλάδι του γνωστού μονοπατιού 22. Περνάμε πλάι από τα ψηλότερα λατομεία του βουνού που χαλάνε, ευτυχώς για λίγο, την ωραία εικόνα της διαδρομής. Φτάνουμε στην κορυφή Παλιοβούνα (1.750μ.) σε 3.30 ώρες. Αγναντεύουμε τον Κορινθιακό κόλπο και σχεδόν όλα τα βουνά της Πελοποννήσου και της Ρούμελης.
Η κατάβαση θα γίνει από την δυτική πλευρά του βουνού με κατάληξη μετά από 2.30 ώρες στη θέση Αρβανίτσα (980μ), ωραίος χώρος αναψυχής 6χλμ δυτικά της Αγίας Άννας. Από παλιό λιθόχτιστο μονοπάτι βγαίνουμε στην άσφαλτο και μετά από περίπου 2χλμ. καταλήγουμε στο χωριό Αγία Άννα, σε 1 ώρα περίπου.
Απαραίτητος χειμερινός εξοπλισμός.
Β.Δ.2ή 6 - Ω.Π.7-8 - Υ.Δ.950μ.
Δηλώσεις συμμετοχής γίνονται δεκτές έως 10:00μ.μ. στις 22/01/2011.
Συντονιστές της Δράσης αυτής είναι :
1). Αποστόλης Στεργίου
2). Κωστής Πετρόπουλος τηλ. 6974507311
Για περισσότερες πληροφορίες :
Κωστής Πετρόπουλος τηλ.6974507311 email kostaspetro2003@yahoo.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)