Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Χειμερινό Ηλιοστάσιο: Ο θρίαμβος του σκότους και η γέννηση του νέου φωτός.
Αναρτήθηκε από.......energoipoliteskv.blogspot.com
Αυτό το χειμερινό ηλιοστάσιο έχει ιδιαίτερη σημασία αφού η φύση δείχνει να συμπάσχει με τις ψυχές των Γηγενών. Το γιατί, το είδαμε εδώ: Η πιο σκοτεινή νύχτα φέτος.φαινόμενο που είχε ξανασυμβεί πριν από…372 χρόνια!!!
Το χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι ο εορτασμός που συναντάται μόνο στους Γηγενείς σε όλη την υφήλιο. Η προσμονή του νέου φωτός, σε όποια μορφή συνόδευσε τις παραδόσεις όπως και αν μεταλλάχθηκαν στους αιώνες, αλλά μόνο τα παιδιά της Γης νιώθουν ενδόμυχα, μυστηριακά την σημασία τους. Κάθε χρόνο είθισται να αναπαράγουμε το ιστορικό: Χειμερινό ηλιοστάσιο: Χρόνια πολλά Μητέρα Γη!
Φέτος δεν θα έχουμε καμμία τυμπανοκρουσία. Η νύχτα είναι όντως η βαθύτερη που έχει ζήσει αυτή η γενιά. Γιατί λειπει η ελπίδα. Σε λίγες ημέρες θα γνωρίζουμε εάν θα την αναγεννήσουμε…
Από........olympia.gr
Αυτό το χειμερινό ηλιοστάσιο έχει ιδιαίτερη σημασία αφού η φύση δείχνει να συμπάσχει με τις ψυχές των Γηγενών. Το γιατί, το είδαμε εδώ: Η πιο σκοτεινή νύχτα φέτος.φαινόμενο που είχε ξανασυμβεί πριν από…372 χρόνια!!!
Το χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι ο εορτασμός που συναντάται μόνο στους Γηγενείς σε όλη την υφήλιο. Η προσμονή του νέου φωτός, σε όποια μορφή συνόδευσε τις παραδόσεις όπως και αν μεταλλάχθηκαν στους αιώνες, αλλά μόνο τα παιδιά της Γης νιώθουν ενδόμυχα, μυστηριακά την σημασία τους. Κάθε χρόνο είθισται να αναπαράγουμε το ιστορικό: Χειμερινό ηλιοστάσιο: Χρόνια πολλά Μητέρα Γη!
Φέτος δεν θα έχουμε καμμία τυμπανοκρουσία. Η νύχτα είναι όντως η βαθύτερη που έχει ζήσει αυτή η γενιά. Γιατί λειπει η ελπίδα. Σε λίγες ημέρες θα γνωρίζουμε εάν θα την αναγεννήσουμε…
Από........olympia.gr
Όλο το κείμενο του Φυλλαδίου «Προς το Λαό», της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Είναι το αυθεντικό κείμενο για το οποίο έγινε τόση συζήτηση και παραφιλολογία. Διαβάστε το και βγάλτε τα συμπεράσματα σας ανεξάρτητα από τα παπαγαλάκια με τις πολιτικές σκοπιμότητες
τεύχος 44 Νοέμβριος 2010
Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία συνήλθε στην τακτική Συνεδρία της από 5ης – 8ης Οκτωβρίου τ.έ., αισθάνεται την ανάγκη να απευθυνθεί στο πλήρωμά της, στο λαό του Θεού, αλλά και σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, για να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας και της αγάπης.
Οι ημέρες πού ζούμε είναι δύσκολες και κρίσιμες. Περνάμε ως χώρα μια δεινή οικονομική κρίση πού δημιουργεί στους πολλούς ανασφάλεια και φόβο. Δεν γνωρίζουμε τί είναι αυτό πού μάς έρχεται την επόμενη μέρα. Η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη αλλά να διοικείται επί της ουσίας από τούς δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε από την ποιμαίνουσα Εκκλησία να μιλήσει και να τοποθετηθεί πάνω στα γεγονότα πού παρακολουθούμε.
Είναι αλήθεια ότι αυτό πού συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή. Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα όποια ως τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας. Από κοινωνικής πλευράς επιχειρείται μια ανατροπή δεδομένων και δικαιωμάτων και μάλιστα με ένα πρωτοφανές επιχείρημα. Τα απαιτούν τα μέτρα αυτά οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυριάρχων – δανειστών μας. Το ερώτημα, το όποιο γεννάται, είναι εάν οι απαιτήσεις τους αφορούν μόνον σε οικονομικά και ασφαλιστικά θέματα ή αφορούν και στην πνευματική και πολιτιστική φυσιογνωμία της Πατρίδος μας.
Μπροστά στην κατάσταση αύτη ο κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δεν πήραμε νωρίτερα όλα αυτά τα δύσκολα μέτρα, πού σήμερα χαρακτηρίζονται αναγκαία. Όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας πού σήμερα επιχειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα του; Γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ; Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια. Πώς τότε υπολόγιζαν το πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι οδηγούν τη χώρα στη καταστροφή και σήμερα αισθάνονται ασφαλείς, γιατί ενεργούν ως εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα και σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις.
Η οικονομική μας κρίση με πολύ απλά λόγια οφείλεται στη διαφορά μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης. Στον αργό ρυθμό της παραγωγής πού επιτυγχάνουμε απέναντι στο υψηλό βιοτικό επίπεδο πού μάθαμε να ζούμε. Όταν όσα καταναλώνουμε είναι πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε, τότε το οικονομικό ισοζύγιο γέρνει προς την πλευρά των εξόδων. Η χώρα μας για να αντεπεξέλθει, αναγκάζεται να δανείζεται με την ελπίδα ότι το διαταραγμένο ισοζύγιο θα ανακάμψει. Όταν αυτό δεν γίνεται και οι δανειστές απαιτούν την επιστροφή των δανεισθέντων συν τόκω, τότε φθάνουμε στην κρίση και στην χρεωκοπία. Η οικονομική κρίση, η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι συνέπεια και καρπός μίας άλλης κρίσης, της πνευματικής.
Ήδη η δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικονομικό μέγεθος, αλλά πρωτίστως πνευματικό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης, το όποιον άφορα τόσο στην ηγεσία, όσο και στον λαό. Μια ηγεσία πού δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στο λαό, πού δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, πού πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα, πού καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις, μόνο και μόνο γιατί είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας. Μια ηγεσία πού στην πράξη αποδεικνύεται ότι ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του λαού.
Κι από την άλλη πλευρά, ένας λαός, εμείς, πού λειτουργήσαμε ανεύθυνα. Παραδοθήκαμε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό και στην καλοπέραση, επιδοθήκαμε στο εύκολο κέρδος και στην εξαπάτηση. Δεν προβληματισθήκαμε για την αλήθεια των πραγμάτων. Η αυθαίρετη απαίτηση δικαιωμάτων από συντεχνίες και κοινωνικές ομάδες, με πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή συνετέλεσαν κατά ένα μεγάλο μέρος στην σημερινή κατάσταση.
Η ουσία της Πνευματικής Κρίσης είναι η απουσία νοήματος ζωής και ο εγκλωβισμός τού ανθρώπου στο ευθύγραμμο παρόν, δηλαδή ο εγκλωβισμός του στο εγωκρατούμενο ένστικτο. Ένα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. Ένα παρόν καταδικασμένο στο ανιαρό και μονότονο. Η μετατροπή της ζωής σ’ ένα χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο ημερομηνίες, αυτές, της γέννησης και της ταφής, με άγνωστο το μεταξύ τους διάστημα. Σε μια τέτοια προοπτική το άσκοπο συναγωνίζεται το παράλογο και τον αγώνα τον κερδίζει πάντα το τραγικό. Όταν απευθύνεσαι σε νέους ανθρώπους και τους ερωτάς: «γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτικά;» και σου απαντούν: «πέστε μου σεις γιατί να μην πάρω; Δεν ελπίζω τίποτα, δεν περιμένω τίποτα, η μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω την ένεση και ταξιδεύω»· ή όταν επισημαίνεις σε ένα νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θα πεθάνει και εκείνος σου άπαντά με ένα τραγικό χαμόγελο: «σεις δεν καταλαβαίνετε ότι εγώ παίρνω ναρκωτικά για να ζήσω», τότε αντιλαμβάνεσαι πόσο απίστευτα αληθινά και πόσο τραγικά επίκαιρα είναι τα παραπάνω λόγια. Αντί λοιπόν για νόημα ζωής κυνηγήσαμε την ευμάρεια, την καλοπέραση, την οικονομική ισχύ. Όταν όμως δεν υπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα από την κατανάλωση, όταν η οικονομική δύναμη και η επίδειξη της γίνεται ο μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε η διαφθορά είναι ο μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, αν δεν είσαι διεφθαρμένο, είσαι ανόητος. Έτσι σκέφθηκαν και έπραξαν πολλοί, έτσι φθάσαμε στη διαφθορά και της εξουσίας, αλλά και μέρους του λαού μας. Το ερώτημα – δίλημμα του Ντοστογιέφσκι «ελευθερία ή ευτυχία;» το ζούμε πλέον σε όλη του την τραγικότητα. Διαλέξαμε μια πλαστή ευμάρεια και χάσαμε την Ελευθερία του προσώπου μας, χάσαμε την Ελευθερία της χώρας μας. Σήμερα ο άνθρωπος δικαίως ίσως τρέμει μήπως μειωθεί το εισόδημα του, αλλά δεν ανησυχεί το ίδιο για το έλλειμμα παιδείας πού αφορά στα παιδιά του και δεν αγωνιά για τα παιδιά πού σβήνουν μέσα στις ποικίλες εξαρτήσεις, δεν αγωνιά για τον ευτελισμό του ανθρώπινου προσώπου. Αύτη λοιπόν είναι η ουσία της αληθινής κρίσης και η πηγή της οικονομικής κρίσης την οποία τόσο ανελέητα εκμεταλλεύονται οι σύγχρονοι «έμποροι των Εθνών».
Στην Σύνοδο της Ιεραρχίας εμείς, οι πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε την αυτοκριτική μας, θελήσαμε να αναμετρηθούμε με τις ευθύνες μας και να αναζητήσουμε με τόλμη το μερίδιο της ενδεχομένης δικής μας υπαιτιότητας στην παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σάς πικράναμε, σάς σκανδαλίσαμε ίσως. Δεν αντιδράσαμε άμεσα και καίρια σε συμπεριφορές πού σάς πλήγωσαν. Οι έμποροι της κατεδάφισης της σχέσης του λαού με την ποιμαίνουσα Εκκλησία του εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο και πραγματικά ή κατασκευασμένα σκάνδαλα και προσπάθησαν να διαρρήξουν την εμπιστοσύνη σας στην Εκκλησία.
Θέλουμε να σάς πούμε ότι η Εκκλησία έχει το αντίδοτο της κατανάλωσης ως τρόπο ζωής και αυτό είναι η άσκηση. Και εάν η κατανάλωση είναι το τέλος, γιατί η ζωή δεν έχει νόημα, η άσκηση είναι δρόμος, γιατί οδηγεί σε ζωή με νόημα. Η άσκηση δεν είναι στέρηση της απόλαυσης, αλλά εμπλουτισμός της ζωής με νόημα. Είναι η προπόνηση του αθλητή πού οδηγεί στον αγώνα και στο μετάλλιο και αυτό το μετάλλιο είναι η ζωή πού νικά το θάνατο, η ζωή πού πλουτίζεται με την αγάπη. Η άσκηση είναι τότε οδός ελευθερίας, εναντίον της δουλείας του περιττού. Είναι αύτη η δουλεία πού σήμερα μας ευτελίζει.
Μάς προβληματίζει η κατάσταση της Παιδείας μας, γιατί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζει το μαθητή όχι ως πρόσωπο αλλά σαν ηλεκτρονικό υπολογιστή και το μόνο πού κάνει είναι να «τον φορτώνει» με ύλη αδιαφορώντας για την όλη του προσωπικότητα και γι’ αυτό τα παιδιά μας δικαιολογημένα αντιδρούν. Γι’ αυτό αγωνιούμε για το νέο Λύκειο πού ετοιμάζεται. Πιστεύουμε ότι όντως τα σχολικά βιβλία γράφονται με την ευθύνη της Πολιτείας, αλλά το περιεχόμενο τους αφορά και στον τελευταίο Έλληνα πολίτη, πού περιμένει από την Εκκλησία του να μεταφέρει με δύναμη τη δική του ταπεινή φωνή.
Αισθανόμαστε ότι όλοι οι ενοριακοί μας ναοί πρέπει να γίνουν χώροι φιλόξενοι για τούς νέους μας, όπως είναι ήδη αρκετοί από αυτούς, στους οποίους πολλά νέα παιδιά καταφεύγουν ζητώντας νόημα και ελπίδα.
Ξέρουμε ότι ζητάτε από εμάς, τούς Ποιμένες σας, μια Εκκλησία με ηρωισμό, με νεύρο, με λόγο προφητικό, με σύγχρονο νεανικό λόγο, όχι εκκοσμικευμένη, αλλά αγιαζομένη και αγιάζουσα, μια Εκκλησία ελευθέρα και ποιμαίνουσα μετά δυνάμεως. Μια Εκκλησία πού δεν θα φοβάται να αμυνθεί στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω κι αν η αντίσταση σημαίνει διωγμό ή και μαρτύριο.
Η Εκκλησία είναι ο μόνος οργανισμός πού μπορεί να σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο και να τον στηρίξει. Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας και αύτη είναι η δύναμή μας και η δύναμή της. Την ενότητα μεταξύ των ποιμένων και του λαού έχουν στόχο οι έμποροι των λαών γι’ αυτό προσπαθούν να την ναρκοθετήσουν. Ξέρουν ότι άμα θα «πατάξουν» τον ποιμένα, εύκολα θα σκορπίσουν τα πρόβατα και θα τα υποτάξουν. Διδαχθείτε από την ιστορία ότι όπου ο Θεός πολεμήθηκε τελικός στόχος ήταν ο άνθρωπος και ο ευτελισμός του. Η ενανθρώπιση του Θεού είναι μεγαλύτερη καταξίωση του ανθρώπινου προσώπου. Η Εκκλησία δεν αντιμάχεται την Πολιτεία, αλλά εκείνους πού εκμεταλλευόμενοι την Πολιτεία και κρυμμένοι πίσω από την εξουσία επιχειρούν να σάς στερήσουν την ελπίδα. Να θυμάσθε ότι για πολλούς οικονομολόγους η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη, είναι μια κρίση – εργαλείο πού αποβλέπει στον παγκόσμιο έλεγχο από δυνάμεις πού δεν είναι φιλάνθρωπες.
Η Εκκλησία του Χριστού έχει λόγο για την σημερινή κρίσιμη κατάσταση, διότι δεν έπαψε να αποτελεί σάρκα του κόσμου, μέρος της Ιστορίας. Δεν μπορεί να ανέχεται κανενός είδους αδικία, αλλά οφείλει να δείχνει ετοιμότητα για μαρτυρία και μαρτύριο. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι δίπλα μας πεινούν, βρίσκονται σε ένδεια, ασφυκτιούν οικονομικά, η απελπισία πολλές φορές κυριεύει την καρδιά τους. Το γνωρίζουμε γιατί πρώτος σταθμός τους στην αναζήτηση ελπίδας είναι ο Ναός της περιοχής τους, η ενορία τους. Στόχος και αγώνας μας είναι η κάθε ενορία να γίνει το κέντρο απ’ όπου όλη η ποιμαντική δραστηριότητα της τοπικής Εκκλησίας θα αγκαλιάσει όλη την τοπική κοινωνία.
Απόφασή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα παρατηρητήριο κοινωνικών προβλημάτων προκειμένου να παρακολουθήσουμε από κοντά και να αντιμετωπίσουμε με τρόπο μεθοδικό τα προβλήματα πού δημιουργεί η παρούσα κρίση. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε το προνοιακό έργο της κάθε ενορίας ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πού να μην έχει ένα πιάτο φαγητό. Γνωρίζετε και σεις ότι στο σημείο αυτό η Εκκλησία επιτελεί τεράστιο έργο. Το γνωρίζετε, γιατί πολλοί από σας αυτή την προσπάθεια της ενορίας σας την στηρίζετε εθελοντικά και την ενισχύετε οικονομικά. Σάς καλούμε να πλαισιώσετε ο καθένας και η καθεμιά την ενορία σας για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τις δύσκολες αυτές ώρες.
Ο λαός μας πέρασε και άλλοτε και φτώχεια και πείνα, αλλά άντεξε και νίκησε γιατί τότε είχε οράματα. Όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε τον ένα και ο ένας τούς πολλούς. Ο Θεός δεν μάς έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης. Με αυτό το πνεύμα, συσπειρωμένοι γύρω από την μεγάλη μας οικογένεια, την Εκκλησία, επισημαίνοντας τα λάθη μας, αναζητώντας νόημα ζωής στην αγάπη, θα βγούμε από αυτή τη δύσκολη ώρα.
Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/anakoinothenta/pros_lao_2010.pdf
Είναι το αυθεντικό κείμενο για το οποίο έγινε τόση συζήτηση και παραφιλολογία. Διαβάστε το και βγάλτε τα συμπεράσματα σας ανεξάρτητα από τα παπαγαλάκια με τις πολιτικές σκοπιμότητες
τεύχος 44 Νοέμβριος 2010
Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία συνήλθε στην τακτική Συνεδρία της από 5ης – 8ης Οκτωβρίου τ.έ., αισθάνεται την ανάγκη να απευθυνθεί στο πλήρωμά της, στο λαό του Θεού, αλλά και σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, για να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας και της αγάπης.
Οι ημέρες πού ζούμε είναι δύσκολες και κρίσιμες. Περνάμε ως χώρα μια δεινή οικονομική κρίση πού δημιουργεί στους πολλούς ανασφάλεια και φόβο. Δεν γνωρίζουμε τί είναι αυτό πού μάς έρχεται την επόμενη μέρα. Η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη αλλά να διοικείται επί της ουσίας από τούς δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε από την ποιμαίνουσα Εκκλησία να μιλήσει και να τοποθετηθεί πάνω στα γεγονότα πού παρακολουθούμε.
Είναι αλήθεια ότι αυτό πού συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή. Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα όποια ως τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας. Από κοινωνικής πλευράς επιχειρείται μια ανατροπή δεδομένων και δικαιωμάτων και μάλιστα με ένα πρωτοφανές επιχείρημα. Τα απαιτούν τα μέτρα αυτά οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυριάρχων – δανειστών μας. Το ερώτημα, το όποιο γεννάται, είναι εάν οι απαιτήσεις τους αφορούν μόνον σε οικονομικά και ασφαλιστικά θέματα ή αφορούν και στην πνευματική και πολιτιστική φυσιογνωμία της Πατρίδος μας.
Μπροστά στην κατάσταση αύτη ο κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δεν πήραμε νωρίτερα όλα αυτά τα δύσκολα μέτρα, πού σήμερα χαρακτηρίζονται αναγκαία. Όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας πού σήμερα επιχειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα του; Γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ; Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια. Πώς τότε υπολόγιζαν το πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι οδηγούν τη χώρα στη καταστροφή και σήμερα αισθάνονται ασφαλείς, γιατί ενεργούν ως εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα και σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις.
Η οικονομική μας κρίση με πολύ απλά λόγια οφείλεται στη διαφορά μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης. Στον αργό ρυθμό της παραγωγής πού επιτυγχάνουμε απέναντι στο υψηλό βιοτικό επίπεδο πού μάθαμε να ζούμε. Όταν όσα καταναλώνουμε είναι πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε, τότε το οικονομικό ισοζύγιο γέρνει προς την πλευρά των εξόδων. Η χώρα μας για να αντεπεξέλθει, αναγκάζεται να δανείζεται με την ελπίδα ότι το διαταραγμένο ισοζύγιο θα ανακάμψει. Όταν αυτό δεν γίνεται και οι δανειστές απαιτούν την επιστροφή των δανεισθέντων συν τόκω, τότε φθάνουμε στην κρίση και στην χρεωκοπία. Η οικονομική κρίση, η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι συνέπεια και καρπός μίας άλλης κρίσης, της πνευματικής.
Ήδη η δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικονομικό μέγεθος, αλλά πρωτίστως πνευματικό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης, το όποιον άφορα τόσο στην ηγεσία, όσο και στον λαό. Μια ηγεσία πού δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στο λαό, πού δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, πού πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα, πού καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις, μόνο και μόνο γιατί είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας. Μια ηγεσία πού στην πράξη αποδεικνύεται ότι ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του λαού.
Κι από την άλλη πλευρά, ένας λαός, εμείς, πού λειτουργήσαμε ανεύθυνα. Παραδοθήκαμε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό και στην καλοπέραση, επιδοθήκαμε στο εύκολο κέρδος και στην εξαπάτηση. Δεν προβληματισθήκαμε για την αλήθεια των πραγμάτων. Η αυθαίρετη απαίτηση δικαιωμάτων από συντεχνίες και κοινωνικές ομάδες, με πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή συνετέλεσαν κατά ένα μεγάλο μέρος στην σημερινή κατάσταση.
Η ουσία της Πνευματικής Κρίσης είναι η απουσία νοήματος ζωής και ο εγκλωβισμός τού ανθρώπου στο ευθύγραμμο παρόν, δηλαδή ο εγκλωβισμός του στο εγωκρατούμενο ένστικτο. Ένα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. Ένα παρόν καταδικασμένο στο ανιαρό και μονότονο. Η μετατροπή της ζωής σ’ ένα χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο ημερομηνίες, αυτές, της γέννησης και της ταφής, με άγνωστο το μεταξύ τους διάστημα. Σε μια τέτοια προοπτική το άσκοπο συναγωνίζεται το παράλογο και τον αγώνα τον κερδίζει πάντα το τραγικό. Όταν απευθύνεσαι σε νέους ανθρώπους και τους ερωτάς: «γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτικά;» και σου απαντούν: «πέστε μου σεις γιατί να μην πάρω; Δεν ελπίζω τίποτα, δεν περιμένω τίποτα, η μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω την ένεση και ταξιδεύω»· ή όταν επισημαίνεις σε ένα νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θα πεθάνει και εκείνος σου άπαντά με ένα τραγικό χαμόγελο: «σεις δεν καταλαβαίνετε ότι εγώ παίρνω ναρκωτικά για να ζήσω», τότε αντιλαμβάνεσαι πόσο απίστευτα αληθινά και πόσο τραγικά επίκαιρα είναι τα παραπάνω λόγια. Αντί λοιπόν για νόημα ζωής κυνηγήσαμε την ευμάρεια, την καλοπέραση, την οικονομική ισχύ. Όταν όμως δεν υπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα από την κατανάλωση, όταν η οικονομική δύναμη και η επίδειξη της γίνεται ο μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε η διαφθορά είναι ο μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, αν δεν είσαι διεφθαρμένο, είσαι ανόητος. Έτσι σκέφθηκαν και έπραξαν πολλοί, έτσι φθάσαμε στη διαφθορά και της εξουσίας, αλλά και μέρους του λαού μας. Το ερώτημα – δίλημμα του Ντοστογιέφσκι «ελευθερία ή ευτυχία;» το ζούμε πλέον σε όλη του την τραγικότητα. Διαλέξαμε μια πλαστή ευμάρεια και χάσαμε την Ελευθερία του προσώπου μας, χάσαμε την Ελευθερία της χώρας μας. Σήμερα ο άνθρωπος δικαίως ίσως τρέμει μήπως μειωθεί το εισόδημα του, αλλά δεν ανησυχεί το ίδιο για το έλλειμμα παιδείας πού αφορά στα παιδιά του και δεν αγωνιά για τα παιδιά πού σβήνουν μέσα στις ποικίλες εξαρτήσεις, δεν αγωνιά για τον ευτελισμό του ανθρώπινου προσώπου. Αύτη λοιπόν είναι η ουσία της αληθινής κρίσης και η πηγή της οικονομικής κρίσης την οποία τόσο ανελέητα εκμεταλλεύονται οι σύγχρονοι «έμποροι των Εθνών».
Στην Σύνοδο της Ιεραρχίας εμείς, οι πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε την αυτοκριτική μας, θελήσαμε να αναμετρηθούμε με τις ευθύνες μας και να αναζητήσουμε με τόλμη το μερίδιο της ενδεχομένης δικής μας υπαιτιότητας στην παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σάς πικράναμε, σάς σκανδαλίσαμε ίσως. Δεν αντιδράσαμε άμεσα και καίρια σε συμπεριφορές πού σάς πλήγωσαν. Οι έμποροι της κατεδάφισης της σχέσης του λαού με την ποιμαίνουσα Εκκλησία του εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο και πραγματικά ή κατασκευασμένα σκάνδαλα και προσπάθησαν να διαρρήξουν την εμπιστοσύνη σας στην Εκκλησία.
Θέλουμε να σάς πούμε ότι η Εκκλησία έχει το αντίδοτο της κατανάλωσης ως τρόπο ζωής και αυτό είναι η άσκηση. Και εάν η κατανάλωση είναι το τέλος, γιατί η ζωή δεν έχει νόημα, η άσκηση είναι δρόμος, γιατί οδηγεί σε ζωή με νόημα. Η άσκηση δεν είναι στέρηση της απόλαυσης, αλλά εμπλουτισμός της ζωής με νόημα. Είναι η προπόνηση του αθλητή πού οδηγεί στον αγώνα και στο μετάλλιο και αυτό το μετάλλιο είναι η ζωή πού νικά το θάνατο, η ζωή πού πλουτίζεται με την αγάπη. Η άσκηση είναι τότε οδός ελευθερίας, εναντίον της δουλείας του περιττού. Είναι αύτη η δουλεία πού σήμερα μας ευτελίζει.
Μάς προβληματίζει η κατάσταση της Παιδείας μας, γιατί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζει το μαθητή όχι ως πρόσωπο αλλά σαν ηλεκτρονικό υπολογιστή και το μόνο πού κάνει είναι να «τον φορτώνει» με ύλη αδιαφορώντας για την όλη του προσωπικότητα και γι’ αυτό τα παιδιά μας δικαιολογημένα αντιδρούν. Γι’ αυτό αγωνιούμε για το νέο Λύκειο πού ετοιμάζεται. Πιστεύουμε ότι όντως τα σχολικά βιβλία γράφονται με την ευθύνη της Πολιτείας, αλλά το περιεχόμενο τους αφορά και στον τελευταίο Έλληνα πολίτη, πού περιμένει από την Εκκλησία του να μεταφέρει με δύναμη τη δική του ταπεινή φωνή.
Αισθανόμαστε ότι όλοι οι ενοριακοί μας ναοί πρέπει να γίνουν χώροι φιλόξενοι για τούς νέους μας, όπως είναι ήδη αρκετοί από αυτούς, στους οποίους πολλά νέα παιδιά καταφεύγουν ζητώντας νόημα και ελπίδα.
Ξέρουμε ότι ζητάτε από εμάς, τούς Ποιμένες σας, μια Εκκλησία με ηρωισμό, με νεύρο, με λόγο προφητικό, με σύγχρονο νεανικό λόγο, όχι εκκοσμικευμένη, αλλά αγιαζομένη και αγιάζουσα, μια Εκκλησία ελευθέρα και ποιμαίνουσα μετά δυνάμεως. Μια Εκκλησία πού δεν θα φοβάται να αμυνθεί στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω κι αν η αντίσταση σημαίνει διωγμό ή και μαρτύριο.
Η Εκκλησία είναι ο μόνος οργανισμός πού μπορεί να σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο και να τον στηρίξει. Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας και αύτη είναι η δύναμή μας και η δύναμή της. Την ενότητα μεταξύ των ποιμένων και του λαού έχουν στόχο οι έμποροι των λαών γι’ αυτό προσπαθούν να την ναρκοθετήσουν. Ξέρουν ότι άμα θα «πατάξουν» τον ποιμένα, εύκολα θα σκορπίσουν τα πρόβατα και θα τα υποτάξουν. Διδαχθείτε από την ιστορία ότι όπου ο Θεός πολεμήθηκε τελικός στόχος ήταν ο άνθρωπος και ο ευτελισμός του. Η ενανθρώπιση του Θεού είναι μεγαλύτερη καταξίωση του ανθρώπινου προσώπου. Η Εκκλησία δεν αντιμάχεται την Πολιτεία, αλλά εκείνους πού εκμεταλλευόμενοι την Πολιτεία και κρυμμένοι πίσω από την εξουσία επιχειρούν να σάς στερήσουν την ελπίδα. Να θυμάσθε ότι για πολλούς οικονομολόγους η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη, είναι μια κρίση – εργαλείο πού αποβλέπει στον παγκόσμιο έλεγχο από δυνάμεις πού δεν είναι φιλάνθρωπες.
Η Εκκλησία του Χριστού έχει λόγο για την σημερινή κρίσιμη κατάσταση, διότι δεν έπαψε να αποτελεί σάρκα του κόσμου, μέρος της Ιστορίας. Δεν μπορεί να ανέχεται κανενός είδους αδικία, αλλά οφείλει να δείχνει ετοιμότητα για μαρτυρία και μαρτύριο. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι δίπλα μας πεινούν, βρίσκονται σε ένδεια, ασφυκτιούν οικονομικά, η απελπισία πολλές φορές κυριεύει την καρδιά τους. Το γνωρίζουμε γιατί πρώτος σταθμός τους στην αναζήτηση ελπίδας είναι ο Ναός της περιοχής τους, η ενορία τους. Στόχος και αγώνας μας είναι η κάθε ενορία να γίνει το κέντρο απ’ όπου όλη η ποιμαντική δραστηριότητα της τοπικής Εκκλησίας θα αγκαλιάσει όλη την τοπική κοινωνία.
Απόφασή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα παρατηρητήριο κοινωνικών προβλημάτων προκειμένου να παρακολουθήσουμε από κοντά και να αντιμετωπίσουμε με τρόπο μεθοδικό τα προβλήματα πού δημιουργεί η παρούσα κρίση. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε το προνοιακό έργο της κάθε ενορίας ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πού να μην έχει ένα πιάτο φαγητό. Γνωρίζετε και σεις ότι στο σημείο αυτό η Εκκλησία επιτελεί τεράστιο έργο. Το γνωρίζετε, γιατί πολλοί από σας αυτή την προσπάθεια της ενορίας σας την στηρίζετε εθελοντικά και την ενισχύετε οικονομικά. Σάς καλούμε να πλαισιώσετε ο καθένας και η καθεμιά την ενορία σας για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τις δύσκολες αυτές ώρες.
Ο λαός μας πέρασε και άλλοτε και φτώχεια και πείνα, αλλά άντεξε και νίκησε γιατί τότε είχε οράματα. Όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε τον ένα και ο ένας τούς πολλούς. Ο Θεός δεν μάς έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης. Με αυτό το πνεύμα, συσπειρωμένοι γύρω από την μεγάλη μας οικογένεια, την Εκκλησία, επισημαίνοντας τα λάθη μας, αναζητώντας νόημα ζωής στην αγάπη, θα βγούμε από αυτή τη δύσκολη ώρα.
Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/anakoinothenta/pros_lao_2010.pdf
Η δυσλεξία της κρίσης
Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Η κρίση είναι όμορφο πράγμα. Σου προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία να κατανοήσεις σχέσεις εξουσίας, κοινωνικούς και πολιτικούς ρόλους, αλλά και τον εαυτό σου ως οργανικό στοιχείο ενός συστήματος που τείνει να μεταβληθεί. Η πολύμορφη και πολυδιάστατη ελληνική κρίση συνδέεται πλέον άρρηκτα με την ευρωπαϊκή κρίση, η οποία συναρτάται απολύτως με την κρίση της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. Η τελευταία κλονίζει τον τρόπο αντίληψης του πολιτικού φαινομένου και την διάσταση του εθνικού συμφέροντος εντός του καπιταλισμού, ενώ ξεκαθαρίζει τον ρόλο των παραγόντων που αλληλοσυγκρούονται για την παγκόσμια ηγεμονία. Η μορφή της σύγκρουσης των τελευταίων προδηλώνει και την μορφή του ηγεμονικού μοντέλου του κόσμου που τείνει να μεταβληθεί, απελευθερώνοντας κοινωνικές και εθνικές δυνάμεις που ήταν εγκλωβισμένες στην σχετικά σταθερή δομή η οποία προέκυψε μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Το μικροαστικό μοντέλο ανάπτυξης των Δυτικών κοινωνιών, αλλά και ορισμένων αναπτυγμένων κοινωνιών της Ασίας, κλονίζεται την ώρα που μία τεράστια σε μέγεθος μικροαστική τάξη δομείται σε αναπτυσσόμενες χώρες και κυρίως στους νέους ηγετικούς φορείς της παγκόσμιας ανάπτυξης (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία). Βιώνουμε μία μεγάλη κρίση της μεταβιομηχανικής εποχής, καθώς δεν αναπτύχθηκαν θεσμοί ικανοί να μετουσιώσουν πολιτικά τις νέες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις που προέκυψαν στο πλαίσιο επιμέρους κρατών, αλλά και σ’ εκείνο του παγκόσμιου ανταγωνισμού της αστικής τάξης κάθε χώρας και κυρίως της σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ παραδοσιακών τμημάτων της τελευταίας μ’ εκείνα που βασίζουν την ύπαρξή τους στην ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η σοσιαλδημοκρατία πεθαίνει στην Ευρώπη, ενώ αναπτύσσεται στην Ευρασία και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Η επιστήμη, ξεκομμένη από την φιλοσοφία, αδυνατεί, από την φύση της πλέον, να προβεί σε οποιαδήποτε εκτίμηση για την εξέλιξη της κρίσης. Μόλις τώρα κάποιοι ελάχιστοι συνδέουν την κατάρρευση του διπολικού συστήματος με την εξωτερικά εμφανιζόμενη καπιταλιστική δυσλειτουργία, εξαιτίας της υπερσυσσώρευσης που προκαλεί κρίση στην κερδοφορία. Δίχως ενιαία προβληματοποίηση της κρίσης, δίχως δηλαδή συνολική αντίληψη της τάσης δομικού μετασχηματισμού του παγκόσμιου συστήματος ηγεμονίας, η «δυσλεξία» της κρίσης θα συνεχιστεί.
Σε μια προσπάθεια πρόχειρης, έστω, αντιμετώπισης αυτής της «δυσλεξίας», θα επιχειρήσουμε επιγραμματικά (αποφθεγματικά) να ξεκαθαρίσουμε ουσιαστικές παραμέτρους της διάστασης της ελληνικής κρίσης, ώστε να συμβάλουμε στην προσπάθεια καλύτερης αντίληψης του φαινομένου στην χώρας μας.
Από.....activistis
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Η κρίση είναι όμορφο πράγμα. Σου προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία να κατανοήσεις σχέσεις εξουσίας, κοινωνικούς και πολιτικούς ρόλους, αλλά και τον εαυτό σου ως οργανικό στοιχείο ενός συστήματος που τείνει να μεταβληθεί. Η πολύμορφη και πολυδιάστατη ελληνική κρίση συνδέεται πλέον άρρηκτα με την ευρωπαϊκή κρίση, η οποία συναρτάται απολύτως με την κρίση της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. Η τελευταία κλονίζει τον τρόπο αντίληψης του πολιτικού φαινομένου και την διάσταση του εθνικού συμφέροντος εντός του καπιταλισμού, ενώ ξεκαθαρίζει τον ρόλο των παραγόντων που αλληλοσυγκρούονται για την παγκόσμια ηγεμονία. Η μορφή της σύγκρουσης των τελευταίων προδηλώνει και την μορφή του ηγεμονικού μοντέλου του κόσμου που τείνει να μεταβληθεί, απελευθερώνοντας κοινωνικές και εθνικές δυνάμεις που ήταν εγκλωβισμένες στην σχετικά σταθερή δομή η οποία προέκυψε μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Το μικροαστικό μοντέλο ανάπτυξης των Δυτικών κοινωνιών, αλλά και ορισμένων αναπτυγμένων κοινωνιών της Ασίας, κλονίζεται την ώρα που μία τεράστια σε μέγεθος μικροαστική τάξη δομείται σε αναπτυσσόμενες χώρες και κυρίως στους νέους ηγετικούς φορείς της παγκόσμιας ανάπτυξης (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία). Βιώνουμε μία μεγάλη κρίση της μεταβιομηχανικής εποχής, καθώς δεν αναπτύχθηκαν θεσμοί ικανοί να μετουσιώσουν πολιτικά τις νέες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις που προέκυψαν στο πλαίσιο επιμέρους κρατών, αλλά και σ’ εκείνο του παγκόσμιου ανταγωνισμού της αστικής τάξης κάθε χώρας και κυρίως της σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ παραδοσιακών τμημάτων της τελευταίας μ’ εκείνα που βασίζουν την ύπαρξή τους στην ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η σοσιαλδημοκρατία πεθαίνει στην Ευρώπη, ενώ αναπτύσσεται στην Ευρασία και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Η επιστήμη, ξεκομμένη από την φιλοσοφία, αδυνατεί, από την φύση της πλέον, να προβεί σε οποιαδήποτε εκτίμηση για την εξέλιξη της κρίσης. Μόλις τώρα κάποιοι ελάχιστοι συνδέουν την κατάρρευση του διπολικού συστήματος με την εξωτερικά εμφανιζόμενη καπιταλιστική δυσλειτουργία, εξαιτίας της υπερσυσσώρευσης που προκαλεί κρίση στην κερδοφορία. Δίχως ενιαία προβληματοποίηση της κρίσης, δίχως δηλαδή συνολική αντίληψη της τάσης δομικού μετασχηματισμού του παγκόσμιου συστήματος ηγεμονίας, η «δυσλεξία» της κρίσης θα συνεχιστεί.
Σε μια προσπάθεια πρόχειρης, έστω, αντιμετώπισης αυτής της «δυσλεξίας», θα επιχειρήσουμε επιγραμματικά (αποφθεγματικά) να ξεκαθαρίσουμε ουσιαστικές παραμέτρους της διάστασης της ελληνικής κρίσης, ώστε να συμβάλουμε στην προσπάθεια καλύτερης αντίληψης του φαινομένου στην χώρας μας.
- Η οικονομική κρίση είναι κρίση της δημοκρατίας και του πολιτειακού συστήματος.
- Στην χώρα επιχειρείται «μεταπολίτευση», δίχως αλλαγή στις πολιτικές σχέσεις και δίχως την συμμετοχή του ελληνικού λαού. Πρόκειται, δηλαδή, για μια μορφή πραξικοπήματος της κυρίαρχης πολιτικής τάξης, με την στήριξη των διαπλεκόμενων παραγόντων.
- Η κρίση δανεισμού είναι το τέχνασμα για την δημοσιονομική προσαρμογή, που επανεντάσσει την χώρα στην ΕΕ, σε ένα σημαντικά χαμηλότερο οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Η πρώην «ισχυρή Ελλάδα» βαλκανοποιείται εκ νέου και πλέον θα αντιμετωπίζεται γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά ως τμήμα των Βαλκανίων και όχι ως φορέας του δυτικού εκσυγχρονισμού στην περιοχή.
- Η καταστροφή της μικροαστικής τάξης θα σημάνει το τέλος του δικομματισμού και την διάλυση των φορέων του ([ΠΑΣΟΚ, ΝΔ).
- Η οικονομική απορρύθμιση πλήττει αμέσως την κοινωνική συνοχή και προκαλεί κοινωνικο-ψυχολογικά φαινόμενα που οδηγούν τους πολίτες να αποστρέφονται την διαβουλευτική διαδικασία και να «υποπτεύονται» τους πάντες και τα πάντα. Η δομική αμφισβήτηση των κοινωνικών ταυτοτήτων προκαλεί γενικευμένη καχυποψία, εχθρότητα, μοχθηρότητα, ενώ ενισχύει τάσεις καταστροφής και αυτοκαταστροφής.
- Ο τρόπος που η κυβέρνηση επέλεξε δια της τρόικας να προβεί σε μεταρρυθμίσεις, διαμορφώνει συνθήκες αμφισβήτησης ολόκληρου του θεσμικού οικοδομήματος στην χώρα, ενώ προκαλεί τάσεις γενικευμένης ανυπακοής.
- Η κρίση της δημοκρατίας συνδέεται απολύτως με την εμφανή πλέον κρίση στα ΜΜΕ, τα οποία αντιδρώντας, αντί να κινηθούν έξυπνα αναπτύσσοντας χώρο υπέρ της αχειραγώγητης πολιτικής έκφρασης, «σφίγγουν» ακόμη περισσότερο την καθεστωτική θηλιά στο λαιμό της κοινωνίας που αναζητεί την απελευθέρωσή της από την διαπλοκή, με την αποθέωση τηλεπολιτικών που αναπαράγουν τον κυρίαρχο καθεστωτικό λόγο. Έτσι η αναπότρεπτη κατάρρευση του καθεστώτος θα επιφέρει και την κατάρρευση του ολοκληρωτικού συστήματος των ΜΜΕ, όπως τουλάχιστον τα γνωρίζουμε σήμερα.
- Η πολυεπίπεδη κρίση θα έχει αναπόφευκτες εθνικές συνέπειες για την χώρα. Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως απώλεια «εδαφών», αλλά σίγουρα υποβάθμιση της ικανότητας υπεράσπισης κεκτημένων δικαιωμάτων. Η χώρα υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο σε διπλωματικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να μειώνεται η πιθανότητα μια θερμή διένεξη στην περιοχή μας να επιλυθεί πολιτικά προτού λάβει διαστάσεις στρατιωτικής σύγκρουσης. Αντί, όπως φαντάζονται πολλοί, η εξασθένιση της χώρας να μειώνει τον κίνδυνο θερμής αντιπαράθεσης στο Αιγαίο, τον μεγεθύνει, σύμφωνα με το κλασσικό μοντέλο των Διεθνών Σχέσεων ή ακόμη μ’ εκείνο της «θεωρίας των παιγνίων».
- Η κρίση απελευθερώνει κοινωνικές δυνάμεις από τον κομματισμό και την πατρωνία και επανασυνδέει στον προσδιορισμό του εθνικού συμφέροντος ταξικά στοιχεία κοινωνικής συνείδησης με εθνικές αναπαραστάσεις της ελληνικής ταυτότητας, προκαλώντας μία νέα μορφή εθνικισμού, η οποία ουδείς γνωρίζει πού μπορεί να καταλήξει πολιτικά. Η απορρύθμιση τροφοδοτεί τον αριστερισμό και το νεοφασισμό, αλλά παράλληλα δημιουργεί προϋποθέσεις για την αποκρυστάλλωση ενός προοδευτικού κινήματος αυτοδιακυβέρνησης και ανασυγκρότησης.
- Το βέβαιο είναι ότι το τέλος της κρίσης θα σημάνει, όχι απλώς την επανίδρυση του κράτους, αλλά κυρίως την απόλυτη μεταβολή στην διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος. Το κρίσιμο είναι ποιες δυνάμεις και με ποιες μορφές αγώνα θα εμφανιστούν ικανές να παρέμβουν αποτελεσματικά στην συγκρότηση του νέου εθνικού ιδεολογήματος της χώρας. Εκεί θα κριθεί τελικά η μάχη για τη νέα μεταπολίτευση η οποία θα προκαθορίσει την μοίρα της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες.
Από.....activistis
Στις 2 Ιανουαρίου η εκδήλωση «Αναζητώντας … τις ρίζες (4)» του Ομίλου Παράδοσης – Λαογραφίας Καμ. Βούρλων
Αναρτήθηκε από........ energoipoliteskv.blogspot.com
ΟΜΙΛΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ
Αναζητώντας… τις ρίζες (4)
Το Δ.Σ. του Ομίλου Παράδοσης-Λαογραφίας Καμένων Βούρλων σας προσκαλεί στην εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Ιανουαρίου και ώρα 17.30 στο ξενοδοχείο ΓΑΛΗΝΗ με θέμα την τοπική ιστορία του Καποδιστριακού Δήμου Καμένων Βούρλων και τίτλο: Αναζητώντας… τις ρίζες (4).
Εισηγητές:
Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Δημήτριος Μεγαγιάννης Ευανθία Παππά
ΟΜΙΛΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΚΑΜΕΝΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ
Αναζητώντας… τις ρίζες (4)
Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011, ώρα 17.30
Ξενοδοχείο ΓΑΛΗΝΗ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Το Δ.Σ. του Ομίλου Παράδοσης-Λαογραφίας Καμένων Βούρλων σας προσκαλεί στην εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Ιανουαρίου και ώρα 17.30 στο ξενοδοχείο ΓΑΛΗΝΗ με θέμα την τοπική ιστορία του Καποδιστριακού Δήμου Καμένων Βούρλων και τίτλο: Αναζητώντας… τις ρίζες (4).
Εισηγητές:
κ. Πέτρος Κουνούκλας M.Litt, Αρχαιολόγος ΥΠΟΤ
κ. Δημήτριος Μπατσούρης Διοικητικός υπάλληλος ΥΠΟΤ
Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Δημήτριος Μεγαγιάννης Ευανθία Παππά
Κατερίνα Μπατζελή:Υπάρχει ανάγκη εθνικής και κοινωνικής συναίνεσης!
Αναρτήθηκε από.......energoipoliteskv.blogspot.com
Αθήνα , 20 Δεκεμβρίου 2010
Στην ανάγκη εθνικής και κοινωνικής συνεννόησης και συναίνεσης για την υλοποίηση των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών που προωθεί η Κυβέρνηση στην εθνική οικονομία και το δημόσιο τομέα αναφέρθηκε η Βουλευτής Φθιώτιδας και πρ. Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κατερίνα Μπατζελή σε σημερινή παρέμβασή της στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2011.
Η κ. Μπατζελή τόνισε ότι επόμενος στόχος πρέπει να είναι η υλοποίηση στοχευμένων δράσεων και πολιτικών για την τόνωση και ενίσχυση της πραγματικής παραγωγής και ανταγωνιστικότητας, όπως η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), η εξέταση άλλων μορφών ευελιξίας χρηματοδότησης που παρέχονται από την λειτουργία των Διαρθρωτικών Ταμείων και των Κρατικών Ενισχύσεων, καθώς και η ολοκλήρωση του φορολογικού συστήματος.
Αναφερόμενη στο νομό Φθιώτιδας η πρ. Υπουργός τόνισε ότι πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα σημαντικά έργα που εκκρεμούν, τα οποία θα δώσουν στο Νομό μια νέα αναπτυξιακή πνοή. Όπως:
«Το 2011 είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα. Μια χρονιά με δύσκολες αποφάσεις αλλά και μια χρονιά αφετηρία για την έξοδο από την κρίση. Ο προϋπολογισμός του 2011 που συζητάμε αυτές τις μέρες καταγράφει τις πολιτικές της κυβέρνησης για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση και τη δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Καταγράφει τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην οικονομία και την κοινωνία και οι οποίες αλλαγές θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αλλαγές που ανατρέπουν αντιλήψεις δεκαετιών όπως οι πελατειακές αντιλήψεις για τη λειτουργία του κράτους, καθώς και ενός ιδιωτικού τομέα μεταπρατικού και κρατικοδίαιτου.
Στην πράξη ο προϋπολογισμός του 2011 και συνολικά το πρόγραμμα σταθερότητας 2010-2013 αποτελούν το εθνικό επιχειρησιακό σχέδιο ανάτασης της οικονομίας .
Το επιχειρησιακό αυτό σχέδιο μεταξύ άλλων καταγράφει και το κόστος που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε ως αντιστάθμισμα της Αδράνειας, της Αμεριμνησίας και της Ανευθυνότητας του παρελθόντος. Αδράνεια, Αμεριμνησία και Ανευθυνότητα που τα τελευταία πέντε χρόνια έγιναν επίσημη πολιτική η οποία οδήγησε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να σταματήσει τις γραφικότητες και την «καταγραφή με αριθμό πρωτοκόλλου» των-σύμφωνα με την ίδια- λαθών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε ούτε την ίδια ωφελεί. Το αντίθετο μάλιστα. Συμβάλλει στην ενίσχυση της εσωστρέφειάς της και στην επιβεβαίωση για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί από τα χαρακτηριστικά της Λαϊκής Δεξιάς και της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Δεξιά και τα Συντηρητικά Κόμματα.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Πρέπει να τολμήσουμε, να σκεφθούμε και να δράσουμε διαφορετικά. Να καταλάβουμε ότι οι αντιλήψεις του παρελθόντος δεν οδηγούν πουθενά. Οι μικροκομματικές πολιτικές και οι μικρόψυχες αντιπαραθέσεις ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα έχουμε ανάγκη από τολμηρές αποφάσεις. Από ανατροπές.
Απαιτείται σύγκλιση απόψεων και κοινωνική δράση για τις μεγάλες αλλαγές, τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην εθνική μας οικονομία. Κι φυσικά ο όρος ή η πρακτική του «πολιτικού διαλόγου» ή της «συναίνεσης» τρομάζει μέρος του ελληνικού κοινοβουλίου και τα πολιτικά κόμματα -για διαφορετικούς λόγους φυσικά το καθένα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κυβερνήσεις των άλλων κρατών- μελών της Ε.Ε έχουν απομακρυνθεί από παρόμοια πολιτικά και κοινοβουλευτικά φοβικά σύνδρομα εδώ και δεκαετίες.
Αλλά το πιο σημαντικό στη δική μας περίπτωση είναι η ίδια η συμπεριφορά της κοινωνίας μας, η οποία δείχνει μεγάλη ανοχή και στηρίζει την Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αλλάξει τα πράγματα. Οι πολίτες γνωρίζουν και αποδέχονται τις θυσίες αρκεί να είναι δίκαια κατανεμημένες και να οδηγούν σε κάποια ορατά αποτελέσματα.
Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει με πιο αποτελεσματικό και σαφή τρόπο τις αλλαγές που επιχειρούνται κάθε φορά, τους λόγους οι οποίοι τις επιβάλλουν και τα αποτελέσματα που αναμένονται από αυτές. Νομίζω ότι δεν έχουν γίνει αρκετά σε αυτή την κατεύθυνση.
Ο Πρωθυπουργός, δίνει τη δική του μάχη σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Και είναι αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού προβλήματος οφείλεται στις ανεπάρκειες του ευρώ και του ευρωπαϊκού συστήματος λειτουργίας του. Χρειάζονται συνεπώς μέτρα τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το μνημόνιο περιλαμβάνει τον κατάλογο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει να καταλάβουμε και να πείσουμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να σπαταλάμε ασύστολα και ανεξάρτητα από το τι παράγουμε.
Οι αντικρουόμενες απόψεις που εκφράζονται σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταλήξουν σίγουρα σε κάποιο αποτέλεσμα θετικό για την Ευρώπη και για τις χώρες μέλη. Πιστεύω ότι το ευρωομόλογο ή κάτι παρόμοιο τελικά θα εκδοθεί. Για να γίνει όμως αυτό όσο το δυνατόν πιο γρήγορα πρέπει η χώρα μας και οι υπόλοιπες χώρες που έχουν πρόβλημα να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές στη δομή της οικονομίας τους έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι χρόνιες αδυναμίες τους.
Ο μηχανισμός στήριξης, το ευρωομόλογο, η ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι νέοι ίδιοι πόροι στήριξης του Κοινοτικού Προϋπολογισμού, θα επαναπροσδιορίσουν τη νέα Ευρώπη και τη συμμετοχή της στο νέο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Σε εθνικό επίπεδο οφείλουμε να καταπολεμήσουμε πολλές κακές πρακτικές του παρελθόντος.
Η καταπολέμηση της σπατάλης στο δημόσιο που προβλέπει ο προϋπολογισμός με μία σειρά μέτρων, είναι αυτονόητη. Το ίδιο και η αλλαγή του φορολογικού συστήματος και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των μηχανισμών βεβαίωσης και είσπραξης των φόρων που θα συμβάλλουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής, στη δημιουργία αισθήματος φορολογικής δικαιοσύνης και στη σταδιακή επίτευξη δημοσιονομικής σταθερότητας.
Οι οριζόντιες περικοπές δαπανών δεν μπορεί να συνεχιστούν επ’ άπειρο. Η συμβολή τους στη δημοσιονομική εξυγίανση έχει εξαντληθεί. Το 2011 είναι το έτος των διαρθρωτικών αλλαγών οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να αντιμετωπίσουν μεσοπρόθεσμα το πρόβλημα.
Η νέα παραγωγική δομή και η αναδιάρθρωση του Δημοσίου Τομέα είναι αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε όλο και περισσότεροι πόροι να διατίθενται για την ενίσχυση της πραγματικής παραγωγής και της παραγωγικότητας.
Η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), η οποία σήμερα δεν είναι εφικτή, θα έχει μέγιστο όφελος για τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους και την ίδια την εθνική οικονομία.
Σήμερα όμως με τους περιορισμένους δημόσιους πόρους οφείλουμε να σχεδιάσουμε και να επιλέξουμε στοχευμένα και ώριμα μεγάλα έργα, αλλά και πολιτικές, οι οποίες θα αναζωογονήσουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, ενώ θα μειώνουν σταδιακά το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, το οποίο αποτελεί μαζί με το χρέος τη δομική αδυναμία της οικονομίας μας.
Δεν υπάρχει περιθώριο για διασπορά έργων και πόρων.
Η Κυβέρνηση αυτό το γνωρίζει και έχει προχωρήσει στην ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ και σύντομα και στη ψήφιση του νέου επενδυτικού νόμου. Είναι δύο αναπτυξιακές παράλληλες και συμπληρωματικές πολιτικές, οι οποίες θα βγάλουν τη χώρα από το «βάλτο» του 4% της ύφεσης και θα την οδηγήσουν σταθερά στο δρόμο της ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Στην πορεία αυτή ίσως είναι σκόπιμο να εξετασθούν όλες οι μορφές ευελιξίας χρηματοδότησης που παρέχονται από την λειτουργία των Διαρθρωτικών Ταμείων και των Κρατικών Ενισχύσεων.
Η επαναδιαπραγμάτευση της εθνικής συμμετοχής, ύψους 3-3,5 δισ. ευρώ, στην υλοποίηση ήδη ενταγμένων και ώριμων έργων στα πλαίσια του ΕΣΠΑ από το 2010, είναι πιθανά χρονικά πολύ ώριμη.
Απαιτείται όμως συνολική επαναδιαπραγμάτευση.
Όταν μάλιστα αναμένεται το 2012-2013 να έχει ήδη προχωρήσει το θέμα της επιμήκυνσης εξόφλησης του δανείου, η ολοκλήρωση του μηχανισμού στήριξης, η υλοποίηση του ευρωομολόγου, αλλά και οι συζητήσεις για τις Δημοσιονομικές Προοπτικές 2014-2020 και εκείνη για τους νέους πόρους της Ε.Ε
Το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας προωθεί συμπληρωματικά με τις δύο παραπάνω διαρθρωτικές αναπτυξιακές πολιτικές και την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και ρευστότητας μέσω του νέου Ταμείου του ΕΤΕΑΝ.
Το νέο αυτό Ταμείο θα διευκολύνει την εξυγίανση, αλλά και την ένταξη Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στην ανάπτυξη και διατήρηση του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού της χώρας.
Η ελληνική επιχείρηση χρειάζεται σήμερα:
ü Τα δικά της κεφάλαια
ü Στοχευμένες αναπτυξιακές δράσεις
ü Σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον
ü Ολοκληρωμένο σύστημα στήριξης.
Η ρευστότητα μπορεί να διοχετευθεί πέραν των κλασικών τραπεζικών μεθόδων, μέσα από:
ü την άμεση εξόφληση των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις και μάλιστα σε επιχειρήσεις που ήταν ενταγμένες σε προγράμματα που ήδη έχουν υλοποιηθεί και ελεγχθεί. Ήδη στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, της περιφέρειάς μου, πολλές επιχειρήσεις αναμένουν την εκταμίευση των αντίστοιχων πληρωμών.
ü την εξασφάλιση μικροδανείων, αντίστοιχων ποσών για την κάλυψη πληρωμής τιμολογίων που αποδεικνύονται ότι προέρχονται από νόμιμη συναλλαγή και κατέχουν οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις από πελάτες, οι οποίοι δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Η μείωση των επισφαλειών αποτελεί κομβικό σημείο για τον αποκλεισμό επιχειρηματικού «ντόμινο» καταρρεύσεων.
ü την επιμήκυνση των υπαρχόντων δανείων μιας μικρομεσαίας επιχείρησης (ΜΜΕ) για καλύτερη εξυπηρέτηση αυτών και ταυτόχρονα βελτίωση και της εικόνας της επισφάλειας της τράπεζας .
Φυσικά, δεν μπορεί να αγνοείται ότι για να υπάρξουν δαπάνες, πρέπει να υπάρχουν και έσοδα. Η χαμηλή σχετικά φορολογική επιβάρυνση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρώπης και η υστέρηση εσόδων οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν το ύψος των φορολογικών εσόδων και καθιστούν το φορολογικό σύστημα άδικο και οικονομικά αναποτελεσματικό.
Ο πρώτος παράγοντας είναι η δυσανάλογα μεγάλη φοροδιαφυγή η οποία ανέρχεται στο 20% του ΑΕΠ. Ο δεύτερος παράγοντας η γραφειοκρατία και το πολύπλοκο φορολογικό σύστημα.
Θέματα με τα οποία ασχολείται επισταμένως και μεθοδικά το Υπουργείο Οικονομικών και οι Εισπρακτικοί και Ελεγκτικοί Μηχανισμοί.
Για το σκοπό αυτό προωθείται σταδιακά η ριζική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος στο σύνολό του που θα έχει σαν αποτέλεσμα τη σταδιακή αύξηση των φορολογικών εσόδων και την ανακατανομή του φορολογικού βάρους μεταξύ των εισοδημάτων που προέρχονται από κεφάλαιο και αυτών που προέρχονται από εργασία. Η σταδιακή αύξηση του φορολογικού βάρους των εισοδημάτων από κεφάλαιο πρέπει να συνοδεύεται από μείωση των έμμεσων επιβαρύνσεων της εργασίας έτσι ώστε η διάρθρωση των εσόδων να προσεγγίζει αυτή των χωρών της ευρωζώνης.
Η μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας, επικεντρώθηκε κυρίως ήδη στη μείωση του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών και δευτερευόντως σε αλλαγές που σχετίζονται με το φορολογικό βάρος της οικογένειας. Μέτρο θετικό, το οποίο πρέπει και να ολοκληρωθεί.
Το φορολογικό σύστημα πρέπει να εξασφαλίζει τους απαραίτητους πόρους για τη δημιουργία ενός συστήματος κοινωνικών παροχών που θα διασφαλίζουν σε μόνιμη βάση ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης για όλους. Ενώ μπορεί να γίνεται ταυτόχρονη είσπραξη των φορολογικών εσόδων με τις ασφαλιστικές εισφορές.
Και φυσικά να τονισθεί ότι όλοι οι τομείς δεν έχουν επιβαρύνει το έλλειμμα της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αγροτικός τομέας, ο οποίος λαμβάνει από το 2003 έως το 2010 την ίδια εθνική και κοινοτική αρωγή.
Οι εισοδηματικές ενισχύσεις στους εν ενεργεία αγρότες και οι επενδύσεις στον αγροτικό τομέα έφθαναν τα 4,4 δισ. ευρώ και αντιπροσώπευαν το 9% των δαπανών του γενικού κρατικού προϋπολογισμού. Το 2010 τα ποσά αυτά είναι περίπου τα ίδια από τα οποία τα 4,4 δισ. ευρώ είναι συντάξεις του ΟΓΑ.
Φυσικά αποτελεί σημαντική κατάκτηση το ότι πλέον οι Έλληνες αγρότες πληρώνονται σύντομα, ενώ προωθούνται μεγάλες αλλαγές στα ζητήματα της ποιοτικής παραγωγής και της ορθολογικής οργάνωσης της αγοράς τροφίμων.
Κλείνοντας, ως Βουλευτής Φθιώτιδας, θα ήθελα να επισημάνω πέντε βασικές αναπτυξιακές δράσεις, οι οποίες είναι κομβικής σημασίας για το νομό μου.
- Εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών που πρέπει στο πλαίσιο της νέας πολιτικής επενδύσεων να αποδεσμευθούν από τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) και να αναζητηθούν επενδυτές για τη δημιουργία νέων σύγχρονων τουριστικών μονάδων
- Ένταξη του νομού Φθιώτιδας, με επίκεντρο την Ανθήλη, Θερμοπύλες, Καμένα Βούρλα και Δαμάστα, στο Εθνικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης των Γεωθερμικών Πεδίων του ΥΠΕΚΑ
- Ανάπτυξη του λιμανιού της Στυλίδας με παράλληλη σύσταση βιομηχανικού επιχειρηματικού πάρκου στη ζώνη ΒΙΠΕ, όπως αυτό προβλέπεται από το νέο αναπτυξιακό νόμο.
- Πλήρης κατασκευή του φράγματος του Σμοκόβου με εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων άρδευσης.
- Αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, η οποία είχε μια μείωση πόρων λόγω της ένταξής της στο Στόχο 2 ή ανθρωπίνων πόρων.
Αθήνα , 20 Δεκεμβρίου 2010
Στην ανάγκη εθνικής και κοινωνικής συνεννόησης και συναίνεσης για την υλοποίηση των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών που προωθεί η Κυβέρνηση στην εθνική οικονομία και το δημόσιο τομέα αναφέρθηκε η Βουλευτής Φθιώτιδας και πρ. Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κατερίνα Μπατζελή σε σημερινή παρέμβασή της στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2011.
Η κ. Μπατζελή τόνισε ότι επόμενος στόχος πρέπει να είναι η υλοποίηση στοχευμένων δράσεων και πολιτικών για την τόνωση και ενίσχυση της πραγματικής παραγωγής και ανταγωνιστικότητας, όπως η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), η εξέταση άλλων μορφών ευελιξίας χρηματοδότησης που παρέχονται από την λειτουργία των Διαρθρωτικών Ταμείων και των Κρατικών Ενισχύσεων, καθώς και η ολοκλήρωση του φορολογικού συστήματος.
Αναφερόμενη στο νομό Φθιώτιδας η πρ. Υπουργός τόνισε ότι πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα σημαντικά έργα που εκκρεμούν, τα οποία θα δώσουν στο Νομό μια νέα αναπτυξιακή πνοή. Όπως:
- Εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών
- Ένταξη του νομού Φθιώτιδας στο Εθνικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης των Γεωθερμικών Πεδίων του ΥΠΕΚΑ
- Ανάπτυξη του λιμανιού της Στυλίδας με παράλληλη σύσταση βιομηχανικού επιχειρηματικού πάρκου στη ζώνη ΒΙΠΕ
- Πλήρης κατασκευή του φράγματος του Σμοκόβου με εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων άρδευσης.
- Αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας
«Το 2011 είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα. Μια χρονιά με δύσκολες αποφάσεις αλλά και μια χρονιά αφετηρία για την έξοδο από την κρίση. Ο προϋπολογισμός του 2011 που συζητάμε αυτές τις μέρες καταγράφει τις πολιτικές της κυβέρνησης για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση και τη δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Καταγράφει τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην οικονομία και την κοινωνία και οι οποίες αλλαγές θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αλλαγές που ανατρέπουν αντιλήψεις δεκαετιών όπως οι πελατειακές αντιλήψεις για τη λειτουργία του κράτους, καθώς και ενός ιδιωτικού τομέα μεταπρατικού και κρατικοδίαιτου.
Στην πράξη ο προϋπολογισμός του 2011 και συνολικά το πρόγραμμα σταθερότητας 2010-2013 αποτελούν το εθνικό επιχειρησιακό σχέδιο ανάτασης της οικονομίας .
Το επιχειρησιακό αυτό σχέδιο μεταξύ άλλων καταγράφει και το κόστος που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε ως αντιστάθμισμα της Αδράνειας, της Αμεριμνησίας και της Ανευθυνότητας του παρελθόντος. Αδράνεια, Αμεριμνησία και Ανευθυνότητα που τα τελευταία πέντε χρόνια έγιναν επίσημη πολιτική η οποία οδήγησε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να σταματήσει τις γραφικότητες και την «καταγραφή με αριθμό πρωτοκόλλου» των-σύμφωνα με την ίδια- λαθών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε ούτε την ίδια ωφελεί. Το αντίθετο μάλιστα. Συμβάλλει στην ενίσχυση της εσωστρέφειάς της και στην επιβεβαίωση για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί από τα χαρακτηριστικά της Λαϊκής Δεξιάς και της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Δεξιά και τα Συντηρητικά Κόμματα.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Πρέπει να τολμήσουμε, να σκεφθούμε και να δράσουμε διαφορετικά. Να καταλάβουμε ότι οι αντιλήψεις του παρελθόντος δεν οδηγούν πουθενά. Οι μικροκομματικές πολιτικές και οι μικρόψυχες αντιπαραθέσεις ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα έχουμε ανάγκη από τολμηρές αποφάσεις. Από ανατροπές.
Απαιτείται σύγκλιση απόψεων και κοινωνική δράση για τις μεγάλες αλλαγές, τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην εθνική μας οικονομία. Κι φυσικά ο όρος ή η πρακτική του «πολιτικού διαλόγου» ή της «συναίνεσης» τρομάζει μέρος του ελληνικού κοινοβουλίου και τα πολιτικά κόμματα -για διαφορετικούς λόγους φυσικά το καθένα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κυβερνήσεις των άλλων κρατών- μελών της Ε.Ε έχουν απομακρυνθεί από παρόμοια πολιτικά και κοινοβουλευτικά φοβικά σύνδρομα εδώ και δεκαετίες.
Αλλά το πιο σημαντικό στη δική μας περίπτωση είναι η ίδια η συμπεριφορά της κοινωνίας μας, η οποία δείχνει μεγάλη ανοχή και στηρίζει την Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αλλάξει τα πράγματα. Οι πολίτες γνωρίζουν και αποδέχονται τις θυσίες αρκεί να είναι δίκαια κατανεμημένες και να οδηγούν σε κάποια ορατά αποτελέσματα.
Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει με πιο αποτελεσματικό και σαφή τρόπο τις αλλαγές που επιχειρούνται κάθε φορά, τους λόγους οι οποίοι τις επιβάλλουν και τα αποτελέσματα που αναμένονται από αυτές. Νομίζω ότι δεν έχουν γίνει αρκετά σε αυτή την κατεύθυνση.
Ο Πρωθυπουργός, δίνει τη δική του μάχη σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Και είναι αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού προβλήματος οφείλεται στις ανεπάρκειες του ευρώ και του ευρωπαϊκού συστήματος λειτουργίας του. Χρειάζονται συνεπώς μέτρα τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το μνημόνιο περιλαμβάνει τον κατάλογο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει να καταλάβουμε και να πείσουμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να σπαταλάμε ασύστολα και ανεξάρτητα από το τι παράγουμε.
Οι αντικρουόμενες απόψεις που εκφράζονται σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταλήξουν σίγουρα σε κάποιο αποτέλεσμα θετικό για την Ευρώπη και για τις χώρες μέλη. Πιστεύω ότι το ευρωομόλογο ή κάτι παρόμοιο τελικά θα εκδοθεί. Για να γίνει όμως αυτό όσο το δυνατόν πιο γρήγορα πρέπει η χώρα μας και οι υπόλοιπες χώρες που έχουν πρόβλημα να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές στη δομή της οικονομίας τους έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι χρόνιες αδυναμίες τους.
Ο μηχανισμός στήριξης, το ευρωομόλογο, η ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι νέοι ίδιοι πόροι στήριξης του Κοινοτικού Προϋπολογισμού, θα επαναπροσδιορίσουν τη νέα Ευρώπη και τη συμμετοχή της στο νέο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Σε εθνικό επίπεδο οφείλουμε να καταπολεμήσουμε πολλές κακές πρακτικές του παρελθόντος.
Η καταπολέμηση της σπατάλης στο δημόσιο που προβλέπει ο προϋπολογισμός με μία σειρά μέτρων, είναι αυτονόητη. Το ίδιο και η αλλαγή του φορολογικού συστήματος και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των μηχανισμών βεβαίωσης και είσπραξης των φόρων που θα συμβάλλουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής, στη δημιουργία αισθήματος φορολογικής δικαιοσύνης και στη σταδιακή επίτευξη δημοσιονομικής σταθερότητας.
Οι οριζόντιες περικοπές δαπανών δεν μπορεί να συνεχιστούν επ’ άπειρο. Η συμβολή τους στη δημοσιονομική εξυγίανση έχει εξαντληθεί. Το 2011 είναι το έτος των διαρθρωτικών αλλαγών οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να αντιμετωπίσουν μεσοπρόθεσμα το πρόβλημα.
Η νέα παραγωγική δομή και η αναδιάρθρωση του Δημοσίου Τομέα είναι αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε όλο και περισσότεροι πόροι να διατίθενται για την ενίσχυση της πραγματικής παραγωγής και της παραγωγικότητας.
Η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), η οποία σήμερα δεν είναι εφικτή, θα έχει μέγιστο όφελος για τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους και την ίδια την εθνική οικονομία.
Σήμερα όμως με τους περιορισμένους δημόσιους πόρους οφείλουμε να σχεδιάσουμε και να επιλέξουμε στοχευμένα και ώριμα μεγάλα έργα, αλλά και πολιτικές, οι οποίες θα αναζωογονήσουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, ενώ θα μειώνουν σταδιακά το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, το οποίο αποτελεί μαζί με το χρέος τη δομική αδυναμία της οικονομίας μας.
Δεν υπάρχει περιθώριο για διασπορά έργων και πόρων.
Η Κυβέρνηση αυτό το γνωρίζει και έχει προχωρήσει στην ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ και σύντομα και στη ψήφιση του νέου επενδυτικού νόμου. Είναι δύο αναπτυξιακές παράλληλες και συμπληρωματικές πολιτικές, οι οποίες θα βγάλουν τη χώρα από το «βάλτο» του 4% της ύφεσης και θα την οδηγήσουν σταθερά στο δρόμο της ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Στην πορεία αυτή ίσως είναι σκόπιμο να εξετασθούν όλες οι μορφές ευελιξίας χρηματοδότησης που παρέχονται από την λειτουργία των Διαρθρωτικών Ταμείων και των Κρατικών Ενισχύσεων.
Η επαναδιαπραγμάτευση της εθνικής συμμετοχής, ύψους 3-3,5 δισ. ευρώ, στην υλοποίηση ήδη ενταγμένων και ώριμων έργων στα πλαίσια του ΕΣΠΑ από το 2010, είναι πιθανά χρονικά πολύ ώριμη.
Απαιτείται όμως συνολική επαναδιαπραγμάτευση.
Όταν μάλιστα αναμένεται το 2012-2013 να έχει ήδη προχωρήσει το θέμα της επιμήκυνσης εξόφλησης του δανείου, η ολοκλήρωση του μηχανισμού στήριξης, η υλοποίηση του ευρωομολόγου, αλλά και οι συζητήσεις για τις Δημοσιονομικές Προοπτικές 2014-2020 και εκείνη για τους νέους πόρους της Ε.Ε
Το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας προωθεί συμπληρωματικά με τις δύο παραπάνω διαρθρωτικές αναπτυξιακές πολιτικές και την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και ρευστότητας μέσω του νέου Ταμείου του ΕΤΕΑΝ.
Το νέο αυτό Ταμείο θα διευκολύνει την εξυγίανση, αλλά και την ένταξη Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στην ανάπτυξη και διατήρηση του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού της χώρας.
Η ελληνική επιχείρηση χρειάζεται σήμερα:
ü Τα δικά της κεφάλαια
ü Στοχευμένες αναπτυξιακές δράσεις
ü Σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον
ü Ολοκληρωμένο σύστημα στήριξης.
Η ρευστότητα μπορεί να διοχετευθεί πέραν των κλασικών τραπεζικών μεθόδων, μέσα από:
ü την άμεση εξόφληση των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις και μάλιστα σε επιχειρήσεις που ήταν ενταγμένες σε προγράμματα που ήδη έχουν υλοποιηθεί και ελεγχθεί. Ήδη στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, της περιφέρειάς μου, πολλές επιχειρήσεις αναμένουν την εκταμίευση των αντίστοιχων πληρωμών.
ü την εξασφάλιση μικροδανείων, αντίστοιχων ποσών για την κάλυψη πληρωμής τιμολογίων που αποδεικνύονται ότι προέρχονται από νόμιμη συναλλαγή και κατέχουν οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις από πελάτες, οι οποίοι δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Η μείωση των επισφαλειών αποτελεί κομβικό σημείο για τον αποκλεισμό επιχειρηματικού «ντόμινο» καταρρεύσεων.
ü την επιμήκυνση των υπαρχόντων δανείων μιας μικρομεσαίας επιχείρησης (ΜΜΕ) για καλύτερη εξυπηρέτηση αυτών και ταυτόχρονα βελτίωση και της εικόνας της επισφάλειας της τράπεζας .
Φυσικά, δεν μπορεί να αγνοείται ότι για να υπάρξουν δαπάνες, πρέπει να υπάρχουν και έσοδα. Η χαμηλή σχετικά φορολογική επιβάρυνση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρώπης και η υστέρηση εσόδων οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν το ύψος των φορολογικών εσόδων και καθιστούν το φορολογικό σύστημα άδικο και οικονομικά αναποτελεσματικό.
Ο πρώτος παράγοντας είναι η δυσανάλογα μεγάλη φοροδιαφυγή η οποία ανέρχεται στο 20% του ΑΕΠ. Ο δεύτερος παράγοντας η γραφειοκρατία και το πολύπλοκο φορολογικό σύστημα.
Θέματα με τα οποία ασχολείται επισταμένως και μεθοδικά το Υπουργείο Οικονομικών και οι Εισπρακτικοί και Ελεγκτικοί Μηχανισμοί.
Για το σκοπό αυτό προωθείται σταδιακά η ριζική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος στο σύνολό του που θα έχει σαν αποτέλεσμα τη σταδιακή αύξηση των φορολογικών εσόδων και την ανακατανομή του φορολογικού βάρους μεταξύ των εισοδημάτων που προέρχονται από κεφάλαιο και αυτών που προέρχονται από εργασία. Η σταδιακή αύξηση του φορολογικού βάρους των εισοδημάτων από κεφάλαιο πρέπει να συνοδεύεται από μείωση των έμμεσων επιβαρύνσεων της εργασίας έτσι ώστε η διάρθρωση των εσόδων να προσεγγίζει αυτή των χωρών της ευρωζώνης.
Η μείωση του φορολογικού βάρους της εργασίας, επικεντρώθηκε κυρίως ήδη στη μείωση του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών και δευτερευόντως σε αλλαγές που σχετίζονται με το φορολογικό βάρος της οικογένειας. Μέτρο θετικό, το οποίο πρέπει και να ολοκληρωθεί.
Το φορολογικό σύστημα πρέπει να εξασφαλίζει τους απαραίτητους πόρους για τη δημιουργία ενός συστήματος κοινωνικών παροχών που θα διασφαλίζουν σε μόνιμη βάση ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης για όλους. Ενώ μπορεί να γίνεται ταυτόχρονη είσπραξη των φορολογικών εσόδων με τις ασφαλιστικές εισφορές.
Και φυσικά να τονισθεί ότι όλοι οι τομείς δεν έχουν επιβαρύνει το έλλειμμα της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αγροτικός τομέας, ο οποίος λαμβάνει από το 2003 έως το 2010 την ίδια εθνική και κοινοτική αρωγή.
Οι εισοδηματικές ενισχύσεις στους εν ενεργεία αγρότες και οι επενδύσεις στον αγροτικό τομέα έφθαναν τα 4,4 δισ. ευρώ και αντιπροσώπευαν το 9% των δαπανών του γενικού κρατικού προϋπολογισμού. Το 2010 τα ποσά αυτά είναι περίπου τα ίδια από τα οποία τα 4,4 δισ. ευρώ είναι συντάξεις του ΟΓΑ.
Φυσικά αποτελεί σημαντική κατάκτηση το ότι πλέον οι Έλληνες αγρότες πληρώνονται σύντομα, ενώ προωθούνται μεγάλες αλλαγές στα ζητήματα της ποιοτικής παραγωγής και της ορθολογικής οργάνωσης της αγοράς τροφίμων.
Κλείνοντας, ως Βουλευτής Φθιώτιδας, θα ήθελα να επισημάνω πέντε βασικές αναπτυξιακές δράσεις, οι οποίες είναι κομβικής σημασίας για το νομό μου.
- Εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών που πρέπει στο πλαίσιο της νέας πολιτικής επενδύσεων να αποδεσμευθούν από τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) και να αναζητηθούν επενδυτές για τη δημιουργία νέων σύγχρονων τουριστικών μονάδων
- Ένταξη του νομού Φθιώτιδας, με επίκεντρο την Ανθήλη, Θερμοπύλες, Καμένα Βούρλα και Δαμάστα, στο Εθνικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης των Γεωθερμικών Πεδίων του ΥΠΕΚΑ
- Ανάπτυξη του λιμανιού της Στυλίδας με παράλληλη σύσταση βιομηχανικού επιχειρηματικού πάρκου στη ζώνη ΒΙΠΕ, όπως αυτό προβλέπεται από το νέο αναπτυξιακό νόμο.
- Πλήρης κατασκευή του φράγματος του Σμοκόβου με εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων άρδευσης.
- Αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, η οποία είχε μια μείωση πόρων λόγω της ένταξής της στο Στόχο 2 ή ανθρωπίνων πόρων.
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
Απίστευτο παρασκήνιο με τη διαγραφή χρεών - Σε ποιους πήγαν να χαρίσουν 24 δισ. ευρώ
Αναρτήθηκε από.......energoipoliteskv.blogspot.com
Από τη μία η κυβέρνηση μειώνει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων και από την άλλη σβήνει τα χρέη εταιρειών και επιχειρηματιών που τις προηγούμενες δεκαετίες ωφελήθηκαν σε βάρος του κράτους.
Η πρακτική κάποιων απότους οφειλέτες, από τους οποίους όλα αυτά τα χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο δεν μπόρεσε να εισπράξει ούτε ένα ευρώ, ήταν σχετικά απλή: εξέδιδαν πλαστά και εικονικά τιμολόγια ....
εισπράττοντας παράνομα τον ΦΠΑ άλλα ταυτόχρονα φέσωναν και τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς δεν πλήρωναν σε εισφορές ούτε ένα ευρώ για τους υπαλλήλους τους που απασχολούσαν.
Πάνω από 3.700 εταιρείες και φυσικά πρόσωπα που οφείλουν συνολικά στο κράτος το θηριώδες ποσό των 24-25 δισ. ευρώ και η κυβέρνηση προσπάθησε να δώσει άφεση αμαρτιών, χωρίς όμως αποτέλεσμα προς το παρόν, καθώς ο υπουργός Οικονομικών απέσυρε τη σχετική διάταξη από το πολυνομοσχέδιο. Το Βατερλό της κυβέρνησης οφείλεται στο γεγονός ότι αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αντέδρασαν έντονα στο συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου για τις ΔΕΚΟ περί διαγραφής των 25 από τα 33 δισ.που είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, καθώς τους ζητήθηκε να ψηφίσουν μια διάταξη, χωρίς όμως νωρίτερα να έχουν δημοσιοποιηθεί τα ονόματα που περιλαμβάνει. Τα ποσά αυτά προέρχονται από χρέη που -σύμφωνα με το κείμενο του νομοσχεδίου- χαρακτηρίζονται από τις εφορίες ως ανεπίδεκτα είσπραξης, εκφράστηκαν όμως έντονες αμφιβολίες σχετικά με τη σκοπιμότητα της διάταξης και το σε ποιους ανήκαν αυτά τα -υπό διαγραφή- χρέη. Υπενθυμίζεται ότι πριν από τις εκλογές του 2009 ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, αναφερόμενος σε αυτά τα χρήματα που τότε εθεωρείτο από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ ότι μπορούν να εισπραχθούν, είχε πει την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν». Κορυφαία πηγή του υπουργείου Οικονομικών υποστήριξε μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» ότι η κυβέρνηση θα επανέλθει με νέα νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα θωρακίζεται -όπως εκτιμούν- περισσότερο.
Στόχος είναι, διευκρινίζει η ίδια πηγή, να εφαρμοστεί αυτό που γίνεται σε άλλες χώρες. Δηλαδή, να διαπιστωθούν οι λόγοι για τους οποίους οι ΔΟΥ χαρακτηρίζουν ανεπίδεκτες είσπραξης αυτές τις οφειλές. Δηλαδή, αν μέρος των 24 δισ. ευρώ είναι οφειλές «εν ζωή», τότε αυτές να εισπραχθούν τελικά. Σε κάθε περίπτωση είναι γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που οφείλονται δεν πρόκειται να εισπραχθεί ποτέ, καθώς πρόκειται είτε για οφειλές εταιρειών που έχουν πτωχεύσει εδώ και χρόνια, είτε για πρόστιμα από πλαστά και εικονικά τιμολόγια φυσικών προσώπων χωρίς περιουσία, είτε για πολίτες με υψηλά χρέη που έχουν αποβιώσει αλλά οι κληρονόμοι τους δεν τα αποδέχτηκαν.
Η λίστα με τους οφειλέτες Το «ΘΕΜΑ» παρουσιάζει σήμερα ένα μέρος από τη λίστα με τις οφειλές που έχουν στο κράτος συνολικά 4.000 επιχειρήσεις (και φυσικά πρόσωπα), οι οποίες, αν όλα αυτά τα χρόνια πλήρωναν τα χρέη τους, τότε η κυβέρνηση δεν θα «έκοβε» τους μισθούς χιλιάδων υπαλλήλων, όπως για παράδειγμα των δικαστικών, των καθηγητών, των αστυνομικών κ.ά. Κάποιες από αυτές -λιγοστές- τα έχουν ρυθμίσει και ήδη πληρώνονται, ενώ κάποιες άλλες, παρόλο που τα προηγούμενα χρόνια έγιναν σχετικές ρυθμίσεις, δεν πληρώνονται. Υπάρχουν όμως και επιχειρήσεις που έχουν πτωχεύσει, τους πρώην ιδιοκτήτες των οποίων κανένας κρατικός υπάλληλος δεν ενοχλεί, αν και έχουν μεγάλη ακίνητη και κινητή περιουσία, καθώς έχουν μεταβιβάσει τα περιουσιακά τους στοιχεία. Η λίστα με τις πιο γνωστές εταιρείες και τους επιχειρηματίες έχει ως εξής:
-ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΣΣΙΜΑΤΗΣ. Ο οικονομολόγος από τη Θεσσαλονίκη ήταν συντονιστής της μεγάλης υπόθεσης με παράνομες επιστροφές ΦΠΑ, η οποία εκτυλίχθηκε κυρίως στη Θεσσαλονίκη κατά τη δεκαετία του 1990 και αποκαλύφθηκε το 2001.Του έχουν καταλογιστεί πρόστιμα ύψους 636 εκατ. ευρώ ενώ έχει καταδικαστεί σε 223 χρόνια φυλακή.
-ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ. Οι οφειλές της από τη γνωστή υπόθεση των ομολόγων που πούλησε στα ασφαλιστικά ταμεία ανέρχεται στο ποσό των 551 εκατ. ευρώ.
-ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ -ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ Α.Ε. Η εταιρεία έχει ήδη τεθεί σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, οφείλει το ποσό των 551 εκατ. ευρώ, ενώ σε αυτά πρέπει να προστεθούν επιπλέον 400 εκατ. ευρώ που οφείλει στο ΙΚΑ.
-ΟΣΕ. Οι οφειλές ανέρχονται στο θηριώδες ποσό των 383 εκατ. ευρώ.
-EXPRESS SERVICE. Η εταιρεία είναι εν λειτουργία και οφείλει 33 εκατ. ευρώ. Ιδιοκτήτης είναι ο επιχειρηματίας Γιάννης Ραπτόπουλος, ο οποίος διαθέτει μεγάλα περιουσιακά στοιχεία, μεταξύ των οποίων και μια υπερπολυτελή βίλα στη Θεσσαλονίκη. Το 2001 ο τότε υπουργός Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης και η υφυπουργός Μιλένα Αποστολάκη είχαν αποφασίσει την αναστολή της λειτουργία της επιχείρησης, απόφαση όμως που ανατράπηκε λίγους μήνες μετά. Αλλες εταιρείες του ίδιου επιχειρηματία οφείλουν το ποσό των 34 εκατ. ευρώ.
-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ. Οφείλει το ποσό των 22,7 εκατ. ευρώ.
-ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ. Η εταιρεία εμφανίζεται να έχει διακόψει οριστικά τις λειτουργίες της, αν και οφείλει το ποσό των 19 εκατ. ευρώ. Πλέον ονομάζεται Ναυπηγικές και Βιομηχανικές Επιχειρήσεις Ελευσίνας και ανήκει στον επιχειρηματία Νίκο Ταβουλάρη.
- ΝΑΥΣΙ Α.Ε. Ναυπηγεία στο Πέραμα που έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Ανηκαν στον επιχειρηματία Γ. Καλογερίδη. Οι οφειλές ανέρχονται στο ποσό των 15 εκατ. ευρώ.
-HELLENIC QUALITY FOODS: Πρόκειται για την εταιρεία με την επωνυμία «Κοτόπουλα Μιμίκος». Επικεφαλής είναι ο Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου και το συνολικό ποσό της οφειλής ανέρχεται στο ποσό των 8,3 εκατ. ευρώ.
-SEX FORM. Η εισηγμένη εταιρεία παραγωγής εσωρούχων κήρυξε πτώχευση το 2006, αφήνοντας χρέη 6,1 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία απασχόλησε πολλές φορές την επενδυτική κοινότη- τα, αφενός λόγω της τρελής κούρσας της μετοχής της μεσούσης της χρηματιστηριακής κρίσης το 2002-2003, αφετέρου με τα... καμώματα του βασικού της μετόχου, ο οποίος κατηγο- ρήθηκε ότι καταχράστηκε 5 εκατ. ευρώ από το ταμείο της.
-TVΧ ΕΛΛΑΣ. Πρόκειται για τη γνωστή εταιρεία μεταλλείων της Χαλκιδικής, η οποία οφείλει το ποσό των 5,8 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία εμφανίζεται να έχει πτωχεύσει.
-ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ. Το χρέος του γνωστού τραγουδιστή υπερβαίνει τα 5 εκατ. ευρώ. Η υπόθεση βρίσκεται στα δικαστήρια.
-ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ SECURITY. Η εταιρεία οφείλει 4,6 εκατ. ευρώ.
-ΑΤΛΑΝΤΙΚ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. Εχει καταθέσει αίτηση για το άρθρο 99 ενώ οφείλει το ποσό των 4,5 εκατ. ευρώ
-ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΨΗ. Οι οφειλές της άλλοτε πανίσχυρης οικογένειας ανέρχονται στο ποσό των 2,8 εκατ. ευρώ. Επίσης, έχει υψηλά χρέη και στις τράπεζες που φημολο- γείται ότι υπερβαίνουν τα 50 έως 100 εκατ. ευρώ.
-ΠΙΤΣΑ ΦΑΝ. Εχει οφειλές που υπερβαίνουν τα 2,5 εκατ. ευρώ.
-ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ: Ηταν μια από τις διάσημες επιχειρήσεις του Χρηματιστηρίου του 1999. Βασικοί μέτοχοι ήταν η οικογένεια Ταμπακούλη και Πατραμάνη. Η εταιρεία έχει υποβάλειαίτηση για να περιέλθει σε εκκαθάριση εν λειτουργία. Χρωστάει 2,4 εκατ. ευρώ, αν και όπως εκτιμάται η ακίνητη περιουσία της ανέρχεται στο ποσό των 120 εκατ. ευρώ.
-ΝΕΟ ΚΑΝΑΛΙ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ. Ο πάλαι ποτέ ραδιοτηλεοπτικός σταθμός NEW CHANNEL (πτωχευμένο) του επιχειρηματία Μανούση έχει οφειλές ύψους 2,1 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος σήμερα δραστηριοποιείται στα ναυτιλιακά με την εταιρεία ΣΑΟΣ και εκτιμάται ότι έχει σημαντική ακίνητη περιουσία και υψηλές καταθέσεις.
-ΡΑΔΙΟ ΚΟΡΑΣΙΔΗ. Η εταιρεία του πάλαι ποτέ γνωστού επιχειρηματία Ανδρέα Κορασίδη, που τα τελευταία χρόνια φυτοζωεί, οφείλει το ποσό του 1,5 εκατ. ευρώ.
-Σ.Κ. ΠΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ. Ο έμπορος αυτοκινήτων Σπύρος Παζαρόπουλος, που όπως λέγεται στην αγορά αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα με τις εταιρείες του, έχει χρέη ύψους 1,5 εκατ. ευρώ. Τα χρέη του προς τις τράπεζες υπερβαίνουν τα 15-20 εκατ. ευρώ.
-ΓΛΟΥ Α.Ε. Οι επιχειρηματίες Γιώργος και Αντώνης Γλου έχουν οφειλές 880.000 ευρώ. Την ίδια στιγμή έχουν προβλήματα με τη γερμανική Δικαιοσύνη καθώς η εταιρεία Puma έχει κινηθεί εναντίον τους για πλήθος οικονομικών ατασθαλιών που ανακαλύφθηκαν.
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ MΗΤΣΗΣ. O γνωστός ξενοδόχος από τη Ρόδο Σ. Μήτσης έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 800.000 ευρώ. Είναι βασικός μέτοχος σε μεγάλα ξενοδοχεία στη Ρόδο και διαθέτει σημαντική ακίνητη περιουσία.
-ΑΛΝΤΕΜΑΡ: Ο ξενοδόχος Νίκος Αγγελόπουλος από δύο εταιρείες του έχει οφειλές ύψους 834.000 ευρώ. Διαθέτει σημα-ντική περιουσία στη Χερσόνησο της Κρήτης.
ΤΡΙΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
1) Γιατί το οικονομικό επιτελείο δεν περίμενε να διαπιστώσει το αξιόπιστο των γνωμοδοτήσεων αυτών από τις εφορίες ώστε να δει ποια από αυτά τα χρέη μπορούν τελικά να καταλήξουν στα δημόσια ταμεία, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία;
2) Γιατί δεν έδωσε εντολή στην επιτροπή ελέγχου του ανεπίδεκτου είσπραξης αυτών των οφειλών να λειτουργήσει τάχιστα και να αποφανθεί και στη συνέχεια να κατατεθεί σχετική διάταξη; Γιατί προτιμήθηκε πρώτα να νομοθετηθεί η διαγραφή των χρεών και στη συνέχεια να ενεργοποιηθεί η αρμόδια επιτροπή;
3) Γιατί προτιμήθηκε πρώτα να νομοθετηθεί η διαγραφή των χρεών και στη συνέχεια να ενεργοποιηθεί η αρμόδια επιτροπή;
πηγή: Πρώτο Θέμα
Από τη μία η κυβέρνηση μειώνει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων και από την άλλη σβήνει τα χρέη εταιρειών και επιχειρηματιών που τις προηγούμενες δεκαετίες ωφελήθηκαν σε βάρος του κράτους.
Η πρακτική κάποιων απότους οφειλέτες, από τους οποίους όλα αυτά τα χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο δεν μπόρεσε να εισπράξει ούτε ένα ευρώ, ήταν σχετικά απλή: εξέδιδαν πλαστά και εικονικά τιμολόγια ....
εισπράττοντας παράνομα τον ΦΠΑ άλλα ταυτόχρονα φέσωναν και τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς δεν πλήρωναν σε εισφορές ούτε ένα ευρώ για τους υπαλλήλους τους που απασχολούσαν.
Πάνω από 3.700 εταιρείες και φυσικά πρόσωπα που οφείλουν συνολικά στο κράτος το θηριώδες ποσό των 24-25 δισ. ευρώ και η κυβέρνηση προσπάθησε να δώσει άφεση αμαρτιών, χωρίς όμως αποτέλεσμα προς το παρόν, καθώς ο υπουργός Οικονομικών απέσυρε τη σχετική διάταξη από το πολυνομοσχέδιο. Το Βατερλό της κυβέρνησης οφείλεται στο γεγονός ότι αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αντέδρασαν έντονα στο συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου για τις ΔΕΚΟ περί διαγραφής των 25 από τα 33 δισ.που είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, καθώς τους ζητήθηκε να ψηφίσουν μια διάταξη, χωρίς όμως νωρίτερα να έχουν δημοσιοποιηθεί τα ονόματα που περιλαμβάνει. Τα ποσά αυτά προέρχονται από χρέη που -σύμφωνα με το κείμενο του νομοσχεδίου- χαρακτηρίζονται από τις εφορίες ως ανεπίδεκτα είσπραξης, εκφράστηκαν όμως έντονες αμφιβολίες σχετικά με τη σκοπιμότητα της διάταξης και το σε ποιους ανήκαν αυτά τα -υπό διαγραφή- χρέη. Υπενθυμίζεται ότι πριν από τις εκλογές του 2009 ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, αναφερόμενος σε αυτά τα χρήματα που τότε εθεωρείτο από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ ότι μπορούν να εισπραχθούν, είχε πει την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν». Κορυφαία πηγή του υπουργείου Οικονομικών υποστήριξε μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» ότι η κυβέρνηση θα επανέλθει με νέα νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα θωρακίζεται -όπως εκτιμούν- περισσότερο.
Στόχος είναι, διευκρινίζει η ίδια πηγή, να εφαρμοστεί αυτό που γίνεται σε άλλες χώρες. Δηλαδή, να διαπιστωθούν οι λόγοι για τους οποίους οι ΔΟΥ χαρακτηρίζουν ανεπίδεκτες είσπραξης αυτές τις οφειλές. Δηλαδή, αν μέρος των 24 δισ. ευρώ είναι οφειλές «εν ζωή», τότε αυτές να εισπραχθούν τελικά. Σε κάθε περίπτωση είναι γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που οφείλονται δεν πρόκειται να εισπραχθεί ποτέ, καθώς πρόκειται είτε για οφειλές εταιρειών που έχουν πτωχεύσει εδώ και χρόνια, είτε για πρόστιμα από πλαστά και εικονικά τιμολόγια φυσικών προσώπων χωρίς περιουσία, είτε για πολίτες με υψηλά χρέη που έχουν αποβιώσει αλλά οι κληρονόμοι τους δεν τα αποδέχτηκαν.
Η λίστα με τους οφειλέτες Το «ΘΕΜΑ» παρουσιάζει σήμερα ένα μέρος από τη λίστα με τις οφειλές που έχουν στο κράτος συνολικά 4.000 επιχειρήσεις (και φυσικά πρόσωπα), οι οποίες, αν όλα αυτά τα χρόνια πλήρωναν τα χρέη τους, τότε η κυβέρνηση δεν θα «έκοβε» τους μισθούς χιλιάδων υπαλλήλων, όπως για παράδειγμα των δικαστικών, των καθηγητών, των αστυνομικών κ.ά. Κάποιες από αυτές -λιγοστές- τα έχουν ρυθμίσει και ήδη πληρώνονται, ενώ κάποιες άλλες, παρόλο που τα προηγούμενα χρόνια έγιναν σχετικές ρυθμίσεις, δεν πληρώνονται. Υπάρχουν όμως και επιχειρήσεις που έχουν πτωχεύσει, τους πρώην ιδιοκτήτες των οποίων κανένας κρατικός υπάλληλος δεν ενοχλεί, αν και έχουν μεγάλη ακίνητη και κινητή περιουσία, καθώς έχουν μεταβιβάσει τα περιουσιακά τους στοιχεία. Η λίστα με τις πιο γνωστές εταιρείες και τους επιχειρηματίες έχει ως εξής:
-ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΣΣΙΜΑΤΗΣ. Ο οικονομολόγος από τη Θεσσαλονίκη ήταν συντονιστής της μεγάλης υπόθεσης με παράνομες επιστροφές ΦΠΑ, η οποία εκτυλίχθηκε κυρίως στη Θεσσαλονίκη κατά τη δεκαετία του 1990 και αποκαλύφθηκε το 2001.Του έχουν καταλογιστεί πρόστιμα ύψους 636 εκατ. ευρώ ενώ έχει καταδικαστεί σε 223 χρόνια φυλακή.
-ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ. Οι οφειλές της από τη γνωστή υπόθεση των ομολόγων που πούλησε στα ασφαλιστικά ταμεία ανέρχεται στο ποσό των 551 εκατ. ευρώ.
-ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ -ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ Α.Ε. Η εταιρεία έχει ήδη τεθεί σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, οφείλει το ποσό των 551 εκατ. ευρώ, ενώ σε αυτά πρέπει να προστεθούν επιπλέον 400 εκατ. ευρώ που οφείλει στο ΙΚΑ.
-ΟΣΕ. Οι οφειλές ανέρχονται στο θηριώδες ποσό των 383 εκατ. ευρώ.
-EXPRESS SERVICE. Η εταιρεία είναι εν λειτουργία και οφείλει 33 εκατ. ευρώ. Ιδιοκτήτης είναι ο επιχειρηματίας Γιάννης Ραπτόπουλος, ο οποίος διαθέτει μεγάλα περιουσιακά στοιχεία, μεταξύ των οποίων και μια υπερπολυτελή βίλα στη Θεσσαλονίκη. Το 2001 ο τότε υπουργός Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης και η υφυπουργός Μιλένα Αποστολάκη είχαν αποφασίσει την αναστολή της λειτουργία της επιχείρησης, απόφαση όμως που ανατράπηκε λίγους μήνες μετά. Αλλες εταιρείες του ίδιου επιχειρηματία οφείλουν το ποσό των 34 εκατ. ευρώ.
-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ. Οφείλει το ποσό των 22,7 εκατ. ευρώ.
-ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ. Η εταιρεία εμφανίζεται να έχει διακόψει οριστικά τις λειτουργίες της, αν και οφείλει το ποσό των 19 εκατ. ευρώ. Πλέον ονομάζεται Ναυπηγικές και Βιομηχανικές Επιχειρήσεις Ελευσίνας και ανήκει στον επιχειρηματία Νίκο Ταβουλάρη.
- ΝΑΥΣΙ Α.Ε. Ναυπηγεία στο Πέραμα που έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Ανηκαν στον επιχειρηματία Γ. Καλογερίδη. Οι οφειλές ανέρχονται στο ποσό των 15 εκατ. ευρώ.
-HELLENIC QUALITY FOODS: Πρόκειται για την εταιρεία με την επωνυμία «Κοτόπουλα Μιμίκος». Επικεφαλής είναι ο Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου και το συνολικό ποσό της οφειλής ανέρχεται στο ποσό των 8,3 εκατ. ευρώ.
-SEX FORM. Η εισηγμένη εταιρεία παραγωγής εσωρούχων κήρυξε πτώχευση το 2006, αφήνοντας χρέη 6,1 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία απασχόλησε πολλές φορές την επενδυτική κοινότη- τα, αφενός λόγω της τρελής κούρσας της μετοχής της μεσούσης της χρηματιστηριακής κρίσης το 2002-2003, αφετέρου με τα... καμώματα του βασικού της μετόχου, ο οποίος κατηγο- ρήθηκε ότι καταχράστηκε 5 εκατ. ευρώ από το ταμείο της.
-TVΧ ΕΛΛΑΣ. Πρόκειται για τη γνωστή εταιρεία μεταλλείων της Χαλκιδικής, η οποία οφείλει το ποσό των 5,8 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία εμφανίζεται να έχει πτωχεύσει.
-ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ. Το χρέος του γνωστού τραγουδιστή υπερβαίνει τα 5 εκατ. ευρώ. Η υπόθεση βρίσκεται στα δικαστήρια.
-ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ SECURITY. Η εταιρεία οφείλει 4,6 εκατ. ευρώ.
-ΑΤΛΑΝΤΙΚ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. Εχει καταθέσει αίτηση για το άρθρο 99 ενώ οφείλει το ποσό των 4,5 εκατ. ευρώ
-ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΨΗ. Οι οφειλές της άλλοτε πανίσχυρης οικογένειας ανέρχονται στο ποσό των 2,8 εκατ. ευρώ. Επίσης, έχει υψηλά χρέη και στις τράπεζες που φημολο- γείται ότι υπερβαίνουν τα 50 έως 100 εκατ. ευρώ.
-ΠΙΤΣΑ ΦΑΝ. Εχει οφειλές που υπερβαίνουν τα 2,5 εκατ. ευρώ.
-ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ: Ηταν μια από τις διάσημες επιχειρήσεις του Χρηματιστηρίου του 1999. Βασικοί μέτοχοι ήταν η οικογένεια Ταμπακούλη και Πατραμάνη. Η εταιρεία έχει υποβάλειαίτηση για να περιέλθει σε εκκαθάριση εν λειτουργία. Χρωστάει 2,4 εκατ. ευρώ, αν και όπως εκτιμάται η ακίνητη περιουσία της ανέρχεται στο ποσό των 120 εκατ. ευρώ.
-ΝΕΟ ΚΑΝΑΛΙ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ. Ο πάλαι ποτέ ραδιοτηλεοπτικός σταθμός NEW CHANNEL (πτωχευμένο) του επιχειρηματία Μανούση έχει οφειλές ύψους 2,1 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος σήμερα δραστηριοποιείται στα ναυτιλιακά με την εταιρεία ΣΑΟΣ και εκτιμάται ότι έχει σημαντική ακίνητη περιουσία και υψηλές καταθέσεις.
-ΡΑΔΙΟ ΚΟΡΑΣΙΔΗ. Η εταιρεία του πάλαι ποτέ γνωστού επιχειρηματία Ανδρέα Κορασίδη, που τα τελευταία χρόνια φυτοζωεί, οφείλει το ποσό του 1,5 εκατ. ευρώ.
-Σ.Κ. ΠΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ. Ο έμπορος αυτοκινήτων Σπύρος Παζαρόπουλος, που όπως λέγεται στην αγορά αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα με τις εταιρείες του, έχει χρέη ύψους 1,5 εκατ. ευρώ. Τα χρέη του προς τις τράπεζες υπερβαίνουν τα 15-20 εκατ. ευρώ.
-ΓΛΟΥ Α.Ε. Οι επιχειρηματίες Γιώργος και Αντώνης Γλου έχουν οφειλές 880.000 ευρώ. Την ίδια στιγμή έχουν προβλήματα με τη γερμανική Δικαιοσύνη καθώς η εταιρεία Puma έχει κινηθεί εναντίον τους για πλήθος οικονομικών ατασθαλιών που ανακαλύφθηκαν.
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ MΗΤΣΗΣ. O γνωστός ξενοδόχος από τη Ρόδο Σ. Μήτσης έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 800.000 ευρώ. Είναι βασικός μέτοχος σε μεγάλα ξενοδοχεία στη Ρόδο και διαθέτει σημαντική ακίνητη περιουσία.
-ΑΛΝΤΕΜΑΡ: Ο ξενοδόχος Νίκος Αγγελόπουλος από δύο εταιρείες του έχει οφειλές ύψους 834.000 ευρώ. Διαθέτει σημα-ντική περιουσία στη Χερσόνησο της Κρήτης.
ΤΡΙΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
1) Γιατί το οικονομικό επιτελείο δεν περίμενε να διαπιστώσει το αξιόπιστο των γνωμοδοτήσεων αυτών από τις εφορίες ώστε να δει ποια από αυτά τα χρέη μπορούν τελικά να καταλήξουν στα δημόσια ταμεία, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία;
2) Γιατί δεν έδωσε εντολή στην επιτροπή ελέγχου του ανεπίδεκτου είσπραξης αυτών των οφειλών να λειτουργήσει τάχιστα και να αποφανθεί και στη συνέχεια να κατατεθεί σχετική διάταξη; Γιατί προτιμήθηκε πρώτα να νομοθετηθεί η διαγραφή των χρεών και στη συνέχεια να ενεργοποιηθεί η αρμόδια επιτροπή;
3) Γιατί προτιμήθηκε πρώτα να νομοθετηθεί η διαγραφή των χρεών και στη συνέχεια να ενεργοποιηθεί η αρμόδια επιτροπή;
πηγή: Πρώτο Θέμα
Ενημερωτική επιστολή και προτάσεις για την ανάπτυξη των ελληνικών λουτροπόλεων από τον πρόεδρο του Συλλόγου των Ιαματικών Πηγών κ. Ανέστη Αναστασιάδη
Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com
Θεσσαλονίκη, Ιβήριδος 9, τ.κ.54351, τηλ.2310905164 fax 2310 903721
Θεσσαλονίκη 6.12.2010
Θέμα :Ενημερωτική επιστολή και προτάσεις για την ανάπτυξη των ελληνικών λουτροπόλεων
Αποστολή: Υπουργείο Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης.
Κοινοποίηση:
Προς Περιφερειάρχες και Δημάρχους όλης της χωράς που στα όρια τους υπάρχουν φυσικοί ιαματικοί πόροι. Μ.Μ.Ε.
Αγαπητές κύριες αγαπητοί κύριοι
Κύριε Υπουργέ,
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιαματικών Πηγών και Λουτροπόλεων Ελλάδας στην τελευταία συνεδρίαση του 24/11/2010 συζήτησε την κατάσταση στο χώρο των ιαματικών φυσικών πόρων και τις εξελίξεις στη διοικητική του λειτουργία με βάση και τις αλλαγές που θα λάβουν χώρα από την 1η Ιανουαρίου με την εφαρμογή του «Καλλικράτη».
Αποφασίστηκε ότι κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η ενημέρωση από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης των διαθέσεων του για το ζήτημα καθώς και της ενημέρωσης όλων των περιφερειαρχών και των τοπικών αρχόντων που εκλέχτηκαν πρόσφατα για τα θέματα του θεραπευτικού Τουρισμού, (ιδιαίτερα αυτών που εξελέγησαν και στο παρελθόν δε είχαν ασχοληθεί καθόλου με το ζήτημα).
Δυστυχώς μετά από 25 χρόνια αγώνων και προσπαθειών δεν έχουμε ακόμη καταφέρει να απαντήσουμε στο βασικό ερώτημα που τίθεται για το τι «είδους ανάπτυξη θέλουμε». Πριν 25 χρόνια το σύνθημα από όλους τους φορείς ήταν: «Τα λουτρά στην τοπική αυτοδιοίκηση». Σήμερα, με την κατάσταση όπως έχει εξελιχθεί στον ελλαδικό χώρο, για τις ιαματικές πήγες υπάρχουν τρεις φορείς ανάπτυξης, οι ιδιώτες, τα Ε.Τ.Α. Α.Ε., και οι ΟΤΑ.
Κύριε Υπουργέ,
Με την εμπειρία μας και τη διάθεση μας για προσφορά, αλλά και σε συνάρτηση με το φημολογούμενο προς κατάρτιση νέο νομοσχέδιο περί Ιαματικού Τουρισμού από το Υπουργείο Τουρισμού, επιθυμούμε να γνωστοποιήσουμε και τις δικές μας προτάσεις προκειμένου να συμβάλουμε στην κατάρτιση ενός νομοσχέδιου που θα δώσει τέλος στην σημερινή στασιμότητα (είναι γνωστό ότι ο τελευταίος νόμος της κ. Πετραλιά του 2006 είναι ανεφάρμοστος). Τις προτάσεις μας μπορούμε να σας τις αναπτύξουμε και προφορικά αν φυσικά το επιθυμείτε.
Ποια είναι σήμερα η κατάσταση:
Δημοτικές Επιχειρήσεις
Πανελλαδικά, πολλές από τις Δημοτικές Επιχειρήσεις αυτές τα πήγαν μάλλον καλά μέχρι σήμερα, και άλλες όχι και τόσο καλά γιατί από τα έσοδα των λουτροπόλεων αρκετοί δήμαρχοι έκαναν πολιτικά παιχνίδια, όπως προσλήψεις επιπλέον προσωπικού ή έργα κ.λπ. με αποτέλεσμα η λουτρόπολη να υποβαθμίζετε από έργα υποδομής και στο τέλος πολλές να κινδυνεύουν και με χρεοκοπία
Σήμερα λειτουργούν δημοτικές επιχειρήσεις στα λουτρά Αριδαίας, Σιδηροκάστρου, Αγκίστρου, Απολλωνίας (που σήμερα η δημοτική επιχείρηση τα έχει μετατρέψει σε Α.Ε. με μοναδικό μέτοχο το δήμο), Αγίας Παρασκευής, Τραϊανούπολης στην Αλεξανδρούπολη, δήμου Μυτιλήνης, δήμου Αετού Φλώρινας, Σαμοθράκης, Κρηνίδων, Ελευθερών ( που διοικούνται από τη Νομαρχίας Καβάλας). Λαγκαδά, Νισύρου, Λουτρακίου Περαχώρας Κορίνθου, κ.α.
Όλες αυτές οι λουτροπόλεις λειτουργούν σήμερα μέσα στο πλαίσιο στο οποίο αναφέρθηκε ποιο πάνω, δηλ. ως δημοτικές επιχειρήσεις.
Απαξίωση
Σημειώνουμε ότι οι νέες εγκαταστάσεις των λουτρών του δήμου Απολλωνίας, παραμένουν κλειστά εξαιτίας της διένεξης του δήμου με την Τράπεζα Πειραιώς. Οι νέες εγκαταστάσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρότυπο ανάπτυξης και για τις υπόλοιπες λουτροπόλεις. Είναι γνωστό ότι το κόστος κατασκευής ξεπέρασε τα 8 δις. δραχμές. Δυστυχώς συνεχίζουν εδώ και 8 χρόνια να παραμένουν θεόκλειστα λόγω των μικροσυμφερόντων κατοίκων της περιοχής που μπλοκάρουν την επίλυση του προβλήματος.
Υπάρχουν και άλλες λουτροπόλεις όπως π.χ. τα λουτρά Θέρμης του δήμου Θεσσαλονίκης, που εδώ και δυο χρόνια είναι κλειστά.
Εμείς επαναφέρουμε την πρόταση μας για την αξιοποίηση του οικοπέδου των 500 στρεμμάτων της λουτρόπολης για την μεταφορά της Δ.Ε.Θ. και την ανάδειξη του θεραπευτικού τουρισμού με μία μόνιμη έκθεση στο χώρο των λουτρών. Η μετεγκατάσταση αυτή της Δ.Ε.Θ. θα βοηθήσει τον τουρισμό, αλλά και το εμπόριο, καθώς σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το αεροδρόμιο.
Εταιρίες Α.Ε.
Άλλος τρόπος ανάπτυξης εκτός από τις δημοτικές επιχειρήσεις, ήταν να σχηματιστούν εταιρίες Α.Ε., και αυτό άρχισε να εφαρμόζεται σε αρκετές λουτροπόλεις, δίχως καμία όμως χρηματοδότηση από κάποιο αναπτυξιακό νόμο. Παρά την έλλειψη της χρηματοδότησης αρκετές τα κατάφεραν αρκετά καλά.
Ε.Τ.Α. Α.Ε.
Υπάρχουν και οι λουτροπόλεις που διοικητικά ανήκουν στα Ε.Τ.Α. Α.Ε. (Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης), που είναι ίσως και οι πιο γνωστές από ιστορικής πλευράς. Δυστυχώς εκτός από τα Λουτρά Αιδηψού όλες οι άλλες φυτοζωούν, όπως τα λουτρά Θερμοπυλών του δήμου Λαμιέων, τα λουτρά της Κύθνου, τα λουτρά Καϊάφα, τα λουτρά Ύπατης (παρά τις νέες επενδύσεις που έχουν γίνει), τα λουτρά Νιγρίτας, τα λουτρά Μεθάνων και τα λουτρά Καϊάφα.
Σήμερα για να γίνουν ανταγωνιστικές οι παραπάνω λουτροπόλεις χρειάζονται επενδύσεις και η αξιοποίηση των κατά καιρούς προτάσεων που έγιναν από τα Ε.Τ.Α. Α.Ε. και οι οποίες δυστυχώς μείνανε στα συρτάρια κάποιων υπηρεσιών του ελληνικού κράτους.
Ιδιωτική πρωτοβουλία
Διπλά στους δύο αυτούς πυλώνες αναπτύσσεται και η ιδιωτική πρωτοβουλία. Ο τελευταίος νόμος του 2006 του Υπουργείου Τουρισμού ευνοούσε αυτήν την μορφή ανάπτυξης. Ο μηχανισμός όμως του Ε.Ο.Τ. και των Ε.Τ.Α. Α.Ε. δεν τα κατάφεραν μέχρι σήμερα να προχωρήσουν στην πολιτική που χάραζε το νομοσχέδιο.
Παράδειγμα ανάπτυξης αυτής της μορφής αποτελούν τα λουτρά Πλατυστόμου, τα λουτρά Άργους Ορεστικού, που τα λειτουργούν ιδιώτες και ξενοδοχειακές μονάδες, όπως π.χ. στην Αιδηψό το Silla, το ξενοδοχείο Γαλήνη στα λουτρά των Καμένων Βούρλων όπου το υψηλό κόστος των παρεχομένων υπηρεσιών αποθαρρύνει τη χρήση από πολλούς ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Μεταλλικά νερά
Ένα άλλο κεφάλαιο των ιαματικών φυσικών πόρων είναι τα μεταλλικά νερά που πηγάζουν πολλές λουτροπόλεις, όπως αυτές της Σουρωτής, τα Δουμπιά και στο Λουτράκι Κορινθίας. Η εκμετάλλευση και η ανάπτυξής τους ξεκίνησε από παλιά και σήμερα λειτουργούν ως εμπορικές επιχειρήσεις.
Ευρώπη
Στην Ευρώπη, και κυρίως στην Ιταλία όπου ο θεραπευτικός τουρισμός είναι πολύ αναπτυγμένος, έχει αναπτυχθεί η εξής φιλοσοφία, τα λουτρά, με το χώρο και την υποδομή τους, ανήκουν αποκλειστικά στο δήμο ή στην περιφέρεια του δήμου. Ο κάθε δήμος έχει τη δική του «σημαία» και είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση και την ανάπτυξη της λουτρόπολης.
Σημειωτέων ότι υπάρχει τρομερός ανταγωνισμός μεταξύ των δήμων επειδή στην Ιταλία ο θεραπευτικός τουρισμός είναι ένα από τα μεγάλα κεφάλαια του εθνικού τουρισμού, κάτι που στην Ελλάδα υποτιμήθηκε σε μεγάλο βαθμό.
Παράλληλα ο άλλος μηχανισμός αναφορικά με την ανάπτυξη μιας λουτρόπολης (ξενοδοχεία, διάφορες εγκαταστάσεις κλπ.) είναι υπόθεση των ιδιωτών και όχι των δήμων.
Προτάσεις
Σήμερα ο όποιος τρόπος ανάπτυξης των ελληνικών λουτροπόλεων ξεκινάει από την αλαλαγή του νόμου του 2006 περί ανάπτυξης του Ιαματικού Τουρισμού, βάση του οποίου (άρθρα 6, 16 και 19 του νόμου), μεταφέρουν όλες τις λουτροπόλεις στην αρμοδιότητα ενός όχι και τόσο καλού μηχανισμού, όπως είναι ο σημερινός Ε.Ο.Τ. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να μπλοκάρει και να μην καρποφορεί κάθε νέα πρωτοβουλία. Παράλληλα δεν έχει προχωρήσει καθόλου και η διαδικασία αναγνώρισης των ιαματικών πηγών με ευθύνη του Οργανισμού.
Πρόταση μας είναι η αλλαγή του νόμου του 2006 και η παραχώρηση των ιαματικών πηγών στους δήμους, με την παράλληλη προαιρετική μετατροπή των δημοτικών επιχειρήσεων σε εταιρίες Α.Ε. με αποκλειστικό δικαίωμα την ανάπτυξη των λουτρικών εγκαταστάσεων.
Προτείνουμε επίσης την άμεση ενεργοποίηση των διατάξεων του νόμου (που ήδη υπάρχει) για τους ιδιώτες επενδυτές. Προκειμένου να γίνουν επενδύσεις μετά από χωροταξικές μελέτες για τις λουτροπόλεις (όπως ισχύει στα ευρωπαϊκά θεραπευτικά κέντρα) και την εξάλειψη του φαινομένου των ελληνικών λουτροπόλεων με την άναρχη δόμηση κ.α.
Παράλληλα θεωρούμε κρίσιμο στοιχείο την χρηματοδότηση από τον αναπτυξιακό νόμο των λουτρικών εγκαταστάσεων αποκλειστικά για την ανάπτυξη νέων ή και την αναβάθμιση των υπαρχόντων εγκαταστάσεων. Καθώς και την άμεση αναγνώριση των ιαματικών πηγών και την αδειοδότηση των λουτροπόλεων, γιατί σήμερα σχεδόν όλες λειτουργούν δίχως άδειες.
Κανονισμός
Σήμερα στο γραφείο του Υπουργού υπάρχει ο Κανονισμός λειτουργίας των λουτροπόλεων. Ως προς αυτόν, εμείς ως Σύλλογος ήμασταν οι πρώτοι που κάναμε προτάσεις για το πως ρέπει να λειτουργήσει, παράλληλα με τις άλλες προτάσεις που κατατέθηκαν.
Σήμερα αυτός ο κανονισμός, αν εφαρμοστεί θα πρέπει να εφαρμοστεί σταδιακά μέσα σε μια τριετία, προκειμένου οι λουτροπόλεις να προσαρμοστούν, καθώς αρκετές λουτροπόλεις, με τις σημερινές υποδομές που διαθέτουν δε θα μπορέσουν να τον εφαρμόσουν.
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Ανέστης Αναστασιάδης Αχιλλέας Μεταλούλης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)