Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Για μια Εναλλακτική Ενημέρωση Οικολογική - Για ένα ανοιχτό βήμα διαλόγου με τους Πολίτες των Καμένων Βούρλων. Γράψτε μας την άποψη σας, την καταγγελία σας, την διαφωνία σας. Δεχόμαστε τα πάντα, ακόμη και να μας καταγγείλετε και αποστείλατε στο e-mail: energoipoliteskv@gmail.com
Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010
Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010
Δεν χρειάζεται Μαυρογιαλούρους ο Καλλικράτης
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Υποτίθεται αναμένουμε αναγέννηση του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης με την εφαρμογή του Καλλικράτη.
Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη για τη χώρα περίοδο επιχειρείται μια πολλή σημαντική πολιτική αλλαγή που αφορά την καθημερινή ζωή του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Καμιά αλλαγή όμως δεν μπορεί να γίνει αν δεν βασιστεί σε πρόσωπα.
Εδώ είναι και το κύριο ερώτημα:
Τι δουλειά όμως έχουν στη νέα διάταξη αποκέντρωσης, οι αποτυχημένοι του πολιτικού προσωπικού (βουλευτές που δεν κατάφεραν να εκλεγούν, πρώην υπουργοί κλπ);
Είναι δυνατόν οι περιφέρειες και οι νέοι μεγάλοι Δήμοι να αποτελούν σκαλοπάτι επιθυμιών και έσχατων φιλοδοξιών των υπό απόσυρση κομματικών παραγόντων;
Ή μήπως οι βλέψεις και υποψηφιότητες υφίστανται για να τους προσδώσουν επιπλέον έσοδα εκτός από τις πολυποίκιλες συντάξεις και αποζημιώσεις τους;
Μου θυμίζουν παλιές ελληνικές ταινίες με τους απόστρατους, τους ναυαρχούκους και δεν συμμαζεύεται....
Και όλα τα παραπάνω με τις ευλογίες και καθοδήγηση των κομματικών σχηματισμών και την ανεκδιήγητη παροχή χρισμάτων και στηρίξεων.
Τι σημαίνει ανεξάρτητη τοπική αυτοδιοίκηση όταν δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από την κομματική μέγγενη;
Γιατί το μακρύ χέρι του κόμματος πρέπει να φτάνει μέχρι και την καθημερινότητα του τελευταίου πολίτη μ' αυτόν τον απροκάλυπτα αισχρό τρόπο;
Και τι φοβερή διάθεση για προσφορά διακατέχει τους "Μαυρογιαλούρους";
Πρέπει να ντρέπονται και οι κεντρικοί κομματικοί μηχανισμοί αλλά και τα ενεργούμενά τους!!!!!!
Από.....activistis
Υποτίθεται αναμένουμε αναγέννηση του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης με την εφαρμογή του Καλλικράτη.
Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη για τη χώρα περίοδο επιχειρείται μια πολλή σημαντική πολιτική αλλαγή που αφορά την καθημερινή ζωή του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Καμιά αλλαγή όμως δεν μπορεί να γίνει αν δεν βασιστεί σε πρόσωπα.
Εδώ είναι και το κύριο ερώτημα:
Τι δουλειά όμως έχουν στη νέα διάταξη αποκέντρωσης, οι αποτυχημένοι του πολιτικού προσωπικού (βουλευτές που δεν κατάφεραν να εκλεγούν, πρώην υπουργοί κλπ);
Είναι δυνατόν οι περιφέρειες και οι νέοι μεγάλοι Δήμοι να αποτελούν σκαλοπάτι επιθυμιών και έσχατων φιλοδοξιών των υπό απόσυρση κομματικών παραγόντων;
Ή μήπως οι βλέψεις και υποψηφιότητες υφίστανται για να τους προσδώσουν επιπλέον έσοδα εκτός από τις πολυποίκιλες συντάξεις και αποζημιώσεις τους;
Μου θυμίζουν παλιές ελληνικές ταινίες με τους απόστρατους, τους ναυαρχούκους και δεν συμμαζεύεται....
Και όλα τα παραπάνω με τις ευλογίες και καθοδήγηση των κομματικών σχηματισμών και την ανεκδιήγητη παροχή χρισμάτων και στηρίξεων.
Τι σημαίνει ανεξάρτητη τοπική αυτοδιοίκηση όταν δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από την κομματική μέγγενη;
Γιατί το μακρύ χέρι του κόμματος πρέπει να φτάνει μέχρι και την καθημερινότητα του τελευταίου πολίτη μ' αυτόν τον απροκάλυπτα αισχρό τρόπο;
Και τι φοβερή διάθεση για προσφορά διακατέχει τους "Μαυρογιαλούρους";
Πρέπει να ντρέπονται και οι κεντρικοί κομματικοί μηχανισμοί αλλά και τα ενεργούμενά τους!!!!!!
Από.....activistis
Που είναι ρε παιδιά οι δημοσκόποι;
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Από τον Σεπτέμβριο του 2008 μέχρι τον Μάιο του 2010 είχαμε συνηθίσει να έχουμε την δημοσκόπηση της ώρας, την δημοσκόπηση της ημέρας, την δημοσκόπηση του Σαββατοκύριακου! Τελευταία όμως φαίνεται κάτι να έχει αλλάξει. Αυτή η ...γλυκιά συνήθεια του να γνωρίζουμε πόσες μονάδες είναι μπροστά ο Γιώργος και το ΠΑΣΟΚ έχει σταματήσει! Είναι τυχαίο; Μπά δεν νομίζουμε....
Βέβαια θα μου πείτε υπάρχουν και οι κατα παραγγελία δημοσκοπήσεις. Ναι , βέβαια και για αυτό, μέσα από το blog μας παρακαλούμε το Πρώτο Θέμα ή το MEGA να κάνουν επιτέλους το καθηκον τους....(τη δουλειά που γνωρίζουν πολύ καλά να κάνουν). Γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε με τέτοια στέρηση και ανασφάλεια!
Online Press
Από τον Σεπτέμβριο του 2008 μέχρι τον Μάιο του 2010 είχαμε συνηθίσει να έχουμε την δημοσκόπηση της ώρας, την δημοσκόπηση της ημέρας, την δημοσκόπηση του Σαββατοκύριακου! Τελευταία όμως φαίνεται κάτι να έχει αλλάξει. Αυτή η ...γλυκιά συνήθεια του να γνωρίζουμε πόσες μονάδες είναι μπροστά ο Γιώργος και το ΠΑΣΟΚ έχει σταματήσει! Είναι τυχαίο; Μπά δεν νομίζουμε....
Βέβαια θα μου πείτε υπάρχουν και οι κατα παραγγελία δημοσκοπήσεις. Ναι , βέβαια και για αυτό, μέσα από το blog μας παρακαλούμε το Πρώτο Θέμα ή το MEGA να κάνουν επιτέλους το καθηκον τους....(τη δουλειά που γνωρίζουν πολύ καλά να κάνουν). Γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε με τέτοια στέρηση και ανασφάλεια!
Online Press
Πρώτη συνάντηση για bloggers και στο Πλωμάρι...
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Πρώτη συνάντηση για bloggers και στο Πλωμάρι. Μετά την επιτυχημένη πρώτη πανλεσβιακή συνάντηση για bloggers, πουπραγματοποιήθηκε στον Σκόπελο Γέρας, όπου συμμετείχαμε, σειρά παίρνει μεπρωτοβουλία δική μας η πρώτη συνάντηση bloggers στο Πλωμάρι, που θαπραγματοποιηθεί την Πέμπτη 12 Αυγούστου και ώρα 8:00 το απόγευμα στο χώροτης Λέσχης Πλωμαρίου.
Η συζήτηση-συνάντηση είναι ανοιχτή για το κοινό καιφυσικά σε όσους συμμετέχουν στο παρόν blog(plomari news) είτε γενικότερα στα...
blogs. Θα συζητηθούν θέματα σχετικά με τα blogs και το διαδίκτυο, καθώς και θέματα που μας απασχόλησαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα όπως ο “Καλλικράτης” κ.α.
Από ........www.plomarinews.gr
Πρώτη συνάντηση για bloggers και στο Πλωμάρι. Μετά την επιτυχημένη πρώτη πανλεσβιακή συνάντηση για bloggers, πουπραγματοποιήθηκε στον Σκόπελο Γέρας, όπου συμμετείχαμε, σειρά παίρνει μεπρωτοβουλία δική μας η πρώτη συνάντηση bloggers στο Πλωμάρι, που θαπραγματοποιηθεί την Πέμπτη 12 Αυγούστου και ώρα 8:00 το απόγευμα στο χώροτης Λέσχης Πλωμαρίου.
Η συζήτηση-συνάντηση είναι ανοιχτή για το κοινό καιφυσικά σε όσους συμμετέχουν στο παρόν blog(plomari news) είτε γενικότερα στα...
blogs. Θα συζητηθούν θέματα σχετικά με τα blogs και το διαδίκτυο, καθώς και θέματα που μας απασχόλησαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα όπως ο “Καλλικράτης” κ.α.
Από ........www.plomarinews.gr
"ΤΣΑΛΙΜΑΚΙΑ" ΚΑΡΑNΤΖΑΦΕΡΗ ΤΟ 2010 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 2006!
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Στα Καμ. Βούρλα χθες ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καραντζαφέρης προσπάθησε να μιλήσει με γρίφους δηλώνοντας πως έχουν αλλάξει πολλά από το 2006 ως σήμερα, δεν προχώρησε όμως περισσότερο επιφυλασσόμενος όπως είπε μετά την τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον πρώην Υφ. Υγείας Θανάση Γιαννόπουλο, ο οποίος είχε εκφράσει την επιθυμία να είναι υποψήφιος στην περιφέρεια με την Ν.Δ. να συνομιλήσει και με τον κο Χειμάρα ( πιθανόν και σήμερα στην γιορτή των γενεθλίων του που θα κάνει στις Λιβανάτες) πριν ανακοινώσει επίσημα αν θα δώσει στήριξη στον σημερινό νομάρχη ή θα προχωρήσει σε αυτόνομη κάθοδο του κόμματός του και τι θα κάνει με τους Δήμους.
Σύμφωνα πάντως με τον πρόεδρο της Ν.Ε. Φθιώτιδας του ΛΑΟΣ Θωμά Τουσιαδη η στήριξη στον κ. Χειμάρα είναι μονόδρομος για το κόμμα του, φυσικά τον τελευταίο λόγο έχει ο ίδιος ο κ. Καραντζαφερης.
Από....lamiafm1
Στα Καμ. Βούρλα χθες ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καραντζαφέρης προσπάθησε να μιλήσει με γρίφους δηλώνοντας πως έχουν αλλάξει πολλά από το 2006 ως σήμερα, δεν προχώρησε όμως περισσότερο επιφυλασσόμενος όπως είπε μετά την τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον πρώην Υφ. Υγείας Θανάση Γιαννόπουλο, ο οποίος είχε εκφράσει την επιθυμία να είναι υποψήφιος στην περιφέρεια με την Ν.Δ. να συνομιλήσει και με τον κο Χειμάρα ( πιθανόν και σήμερα στην γιορτή των γενεθλίων του που θα κάνει στις Λιβανάτες) πριν ανακοινώσει επίσημα αν θα δώσει στήριξη στον σημερινό νομάρχη ή θα προχωρήσει σε αυτόνομη κάθοδο του κόμματός του και τι θα κάνει με τους Δήμους.
Σύμφωνα πάντως με τον πρόεδρο της Ν.Ε. Φθιώτιδας του ΛΑΟΣ Θωμά Τουσιαδη η στήριξη στον κ. Χειμάρα είναι μονόδρομος για το κόμμα του, φυσικά τον τελευταίο λόγο έχει ο ίδιος ο κ. Καραντζαφερης.
Από....lamiafm1
Σάββατο 7 Αυγούστου 2010
Το κρυφό σχέδιο της κυβέρνησης για τις απολύσεις στο δημόσιο.
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Κατά 200.000 υπολογίζεται ότι θα μειωθεί ο δημόσιος τομέας και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας στο διάστημα που η Ελλάδα θα βρίσκεται υπό το πρόγραμμα του Μνημονίου- δηλαδή μέχρι το τέλος του 2012-, με προοπτική περαιτέρω συρρίκνωσης έως το 2020.
Αυτή είναι η δέσμευση που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση έναντι των δανειστών της- του ΔΝΤ, της Κομισιόν και της ΕΚΤ- αλλά οι όποιες περικοπές προσωπικού ή απολύσεις δεν πρόκειται να γίνουν με τη μέθοδο της αριθμητικής «σφαγής». Αντιθέτως, θα προκύψουν μέσα από τον εξορθολογισμό της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, τη σύνδεση αμοιβής- παραγωγικότητας, την απεμπλοκή του Δημοσίου από μια σειρά επιχειρήσεων και την ιδιωτικοποίηση πληθώρας ΔΕΚΟ.
Δίκιο και οι δύο. Με την έννοια αυτή, ούτε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε άδικο όταν έλεγε πως δεν θα γίνουν απολύσεις ούτε η τρόικα είχε άδικο όταν άφηνε ορθάνοιχτο το ζήτημα των απολύσεων στον δημόσιο τομέα- απλούστατα διότι δεν είναι του παρόντος. Μία απλή ανάγνωση του Μνημονίου δείχνει ότι μέχρι....
τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να έχει εκπονηθεί πόρισμα για τον εξορθολογισμό της λειτουργίας του Δημοσίου, με βάση τα συμπεράσματα που θα προκύψουν από την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων- αυτήν που μόλις έγινε κι εκείνη που θα γίνει για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Εν συνεχεία, στον προϋπολογισμό του 2012 θα υπάρξει η υλοποίηση του πορίσματος, ώστε να απαλλαγεί το Δημόσιο από το 20% του διοικητικού του βάρους.
Φυσικά, όλα αυτά είναι πρόωρο- ενδεχομένως- να συζητούνται σήμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι της τρόικας δεν υπενθυμίζουν τι θα γίνει μελλοντικά στους συνομιλητές τους από την ελληνική κυβέρνηση, είτε πρόκειται για το υπουργείο Οικονομικών είτε για το Μεταφορών- με δυσκολία δέχθηκαν τον ισχυρισμό της ελληνικής πλευράς πως το πρόγραμμα του ΟΣΕ μπορεί να γίνει μόνο με μετατάξεις και όχι με απολύσεις.
Σαν... ώριμο φρούτο. Κοινοτικός παράγοντας έλεγε ότι «είναι τόσα τα μέτωπα που έχει ανοίξει η ελληνική κυβέρνηση, που θα ήταν αστείο να επισπεύσουμε εμείς το ζήτημα των απολύσεων στο Δημόσιο. Γνωρίζει και εκείνη, όπως και εμείς, ότι η Ελλάδα έχει έναν από τους πλέον αντιπαραγωγικούς και διογκωμένους δημόσιους τομείς και ότι αναπόφευκτα τα πράγματα θα οδηγηθούν εκεί, εάν πρόκειται να υλοποιηθεί το πρόγραμμα, να ανακτηθεί κάποια χαμένη ανταγωνιστικότητα και να σταθεί η ελληνική οικονομία μόνη της στις αγορές κάποια στιγμή. Ας πούμε, οι απολύσεις θα έρθουν σαν... ώριμο φρούτο, όταν θα έχουν γίνει οι ιδιωτικοποιήσεις και θα έχει επιλυθεί το θέμα των ΔΕΚΟ και των συντεχνιών». Ποιοι «απομακρύνονται». Κοινοτικές πηγές έλεγαν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις καταγράφονται και στην ενδιάμεση έκθεση των ελεγκτών- αυτή που εξεδόθη πριν από την έλευση των κορυφαίων της τρόικας. Οτι δηλαδή βάσει του προγράμματος απεμπλοκής του Δημοσίου και ιδιωτικοποιήσεων, στις επιχειρήσεις που θα πάψουν να υπάγονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα περιλαμβάνονται η Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αεροδρόμια, λιμάνια, ο ΟΣΕ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, τα καζίνα, ο ΟΔΙΕ κ.ά.
Εάν οι επιχειρήσεις αυτές περάσουν ολοκληρωτικά ή μερικώς έστω (ως προς το μάνατζμεντ, για παράδειγμα) στον ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι σ΄ αυτές παύουν να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι- και άρα υπόκεινται στους κανόνες του ιδιωτικού τομέα, που προβλέπει και απολύσεις. Και για το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων ωστόσο δεν έχουν ορίζοντα δύο μηνών- αλλά το σύνολο της περιόδου εφαρμογής του Μνημονίου.
Χωρίς αναταραχές. Υπάρχει ακόμη ένας λόγος που η τρόικα δεν θέτει μετ΄ επιτάσεως θέμα απολύσεων αυτή τη στιγμή, μολονότι γνωρίζει πως είναι αναπόφευκτες στο πλαίσιο της αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας: σε όλα τα προγράμματα ανά την Ευρώπη όπου έχει μετάσχει το ΔΝΤ, οι απολύσεις υπήρξαν η καυτή πατάτα που είτε τίναξε το πρόγραμμα στο αέρα είτε οδήγησε σε ανατροπή κυβερνήσεων είτε και τα δυο. Και μπορεί το Ταμείο να διακρίθηκε για την επιμονή του στις άλλες περιπτώσεις (Ουγγαρία, Λετονία, Ρουμανία), αλλά η Ελλάδα ανήκει στην ευρωζώνη και τον μεγάλο όγκο των χρημάτων από τα 110 δισ. βάζουν οι εταίροι της στο ευρώ- οι οποίοι δεν έχουν καμία διάθεση για νέα αναταραχή.
Νέα
Κατά 200.000 υπολογίζεται ότι θα μειωθεί ο δημόσιος τομέας και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας στο διάστημα που η Ελλάδα θα βρίσκεται υπό το πρόγραμμα του Μνημονίου- δηλαδή μέχρι το τέλος του 2012-, με προοπτική περαιτέρω συρρίκνωσης έως το 2020.
Αυτή είναι η δέσμευση που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση έναντι των δανειστών της- του ΔΝΤ, της Κομισιόν και της ΕΚΤ- αλλά οι όποιες περικοπές προσωπικού ή απολύσεις δεν πρόκειται να γίνουν με τη μέθοδο της αριθμητικής «σφαγής». Αντιθέτως, θα προκύψουν μέσα από τον εξορθολογισμό της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, τη σύνδεση αμοιβής- παραγωγικότητας, την απεμπλοκή του Δημοσίου από μια σειρά επιχειρήσεων και την ιδιωτικοποίηση πληθώρας ΔΕΚΟ.
Δίκιο και οι δύο. Με την έννοια αυτή, ούτε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε άδικο όταν έλεγε πως δεν θα γίνουν απολύσεις ούτε η τρόικα είχε άδικο όταν άφηνε ορθάνοιχτο το ζήτημα των απολύσεων στον δημόσιο τομέα- απλούστατα διότι δεν είναι του παρόντος. Μία απλή ανάγνωση του Μνημονίου δείχνει ότι μέχρι....
τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να έχει εκπονηθεί πόρισμα για τον εξορθολογισμό της λειτουργίας του Δημοσίου, με βάση τα συμπεράσματα που θα προκύψουν από την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων- αυτήν που μόλις έγινε κι εκείνη που θα γίνει για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Εν συνεχεία, στον προϋπολογισμό του 2012 θα υπάρξει η υλοποίηση του πορίσματος, ώστε να απαλλαγεί το Δημόσιο από το 20% του διοικητικού του βάρους.
Φυσικά, όλα αυτά είναι πρόωρο- ενδεχομένως- να συζητούνται σήμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι της τρόικας δεν υπενθυμίζουν τι θα γίνει μελλοντικά στους συνομιλητές τους από την ελληνική κυβέρνηση, είτε πρόκειται για το υπουργείο Οικονομικών είτε για το Μεταφορών- με δυσκολία δέχθηκαν τον ισχυρισμό της ελληνικής πλευράς πως το πρόγραμμα του ΟΣΕ μπορεί να γίνει μόνο με μετατάξεις και όχι με απολύσεις.
Σαν... ώριμο φρούτο. Κοινοτικός παράγοντας έλεγε ότι «είναι τόσα τα μέτωπα που έχει ανοίξει η ελληνική κυβέρνηση, που θα ήταν αστείο να επισπεύσουμε εμείς το ζήτημα των απολύσεων στο Δημόσιο. Γνωρίζει και εκείνη, όπως και εμείς, ότι η Ελλάδα έχει έναν από τους πλέον αντιπαραγωγικούς και διογκωμένους δημόσιους τομείς και ότι αναπόφευκτα τα πράγματα θα οδηγηθούν εκεί, εάν πρόκειται να υλοποιηθεί το πρόγραμμα, να ανακτηθεί κάποια χαμένη ανταγωνιστικότητα και να σταθεί η ελληνική οικονομία μόνη της στις αγορές κάποια στιγμή. Ας πούμε, οι απολύσεις θα έρθουν σαν... ώριμο φρούτο, όταν θα έχουν γίνει οι ιδιωτικοποιήσεις και θα έχει επιλυθεί το θέμα των ΔΕΚΟ και των συντεχνιών». Ποιοι «απομακρύνονται». Κοινοτικές πηγές έλεγαν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις καταγράφονται και στην ενδιάμεση έκθεση των ελεγκτών- αυτή που εξεδόθη πριν από την έλευση των κορυφαίων της τρόικας. Οτι δηλαδή βάσει του προγράμματος απεμπλοκής του Δημοσίου και ιδιωτικοποιήσεων, στις επιχειρήσεις που θα πάψουν να υπάγονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα περιλαμβάνονται η Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αεροδρόμια, λιμάνια, ο ΟΣΕ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, τα καζίνα, ο ΟΔΙΕ κ.ά.
Εάν οι επιχειρήσεις αυτές περάσουν ολοκληρωτικά ή μερικώς έστω (ως προς το μάνατζμεντ, για παράδειγμα) στον ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι σ΄ αυτές παύουν να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι- και άρα υπόκεινται στους κανόνες του ιδιωτικού τομέα, που προβλέπει και απολύσεις. Και για το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων ωστόσο δεν έχουν ορίζοντα δύο μηνών- αλλά το σύνολο της περιόδου εφαρμογής του Μνημονίου.
Χωρίς αναταραχές. Υπάρχει ακόμη ένας λόγος που η τρόικα δεν θέτει μετ΄ επιτάσεως θέμα απολύσεων αυτή τη στιγμή, μολονότι γνωρίζει πως είναι αναπόφευκτες στο πλαίσιο της αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας: σε όλα τα προγράμματα ανά την Ευρώπη όπου έχει μετάσχει το ΔΝΤ, οι απολύσεις υπήρξαν η καυτή πατάτα που είτε τίναξε το πρόγραμμα στο αέρα είτε οδήγησε σε ανατροπή κυβερνήσεων είτε και τα δυο. Και μπορεί το Ταμείο να διακρίθηκε για την επιμονή του στις άλλες περιπτώσεις (Ουγγαρία, Λετονία, Ρουμανία), αλλά η Ελλάδα ανήκει στην ευρωζώνη και τον μεγάλο όγκο των χρημάτων από τα 110 δισ. βάζουν οι εταίροι της στο ευρώ- οι οποίοι δεν έχουν καμία διάθεση για νέα αναταραχή.
Νέα
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ.. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΕΟΣ ΠΛΕΟΝ..
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Από vasiliskos
Σήμερα το πρωί έκανα ένα μεγάλο τσακωμό με τους γονείς μου. Η αιτία?
Ψάχναμε να βρούμε τι έγινε ένα πενηντάρικο από χτες μέχρι σήμερα. Και ξέρετε όταν δυο άνθρωποι που είναι στα 80 κι ένας άλλος που φτάνει στα 50 και όλοι έχουν δουλέψει όλη τους τη ζωή σαν σκλάβοι και σήμερα πρέπει να ανακαλύψουν τι έγινε ένα πολύτιμο πενηντάρικο δεν είναι και ότι καλύτερο...
Φυσικά το πενηντάρικο εξανεμίστηκε σε δυο βλακείες που κάποιος ένοχος ψώνισε στο σπίτι. Εξανεμίστηκε όπως ο ψωρομισθός μου που κρατάει με το ζόρι μέχρι το πρώτο δεκαήμερο, όπως οι συντάξεις που τσοντάρουν τα γερόντια για να μη πνιγούμε.
Θα μισήσουμε ο ένας τον άλλον. Ερχονται μέρες που τα παιδιά θα μισούν τους γέρους τους γιατί ζουν ακόμα και έχουν έξοδα. Θα ρθουν χειρότερες μέρες που γονείς θα μισήσουν τα παιδιά τους γιατί δεν θα μπορούν να τα ζήσουν.
Οι απελπισμένοι θα πλακώνονται στο ξύλο μεταξύ τους ή θα λούζονται με βενζίνη μπροστά στα μάτια των καλοβαλμένων που θα είναι γεμάτα σιχασιά για τα "ανθρωπάκια"...
Θάρθουν μέρες που η κόρη θα κάνει βίζιτες γιατί ο μπαμπάς δεν θαχει χαρτζηλίκι κι οι δουλειές θα είναι κλειστές. Κι ο γιος θα ψαρεύει κανένα γεροντάκι για να εξασφαλίσει καινούργιο κινητό και βενζίνη για το αμάξι του. Θάρθουν μέρες (αυτές ήδη έχουν έρθει) που η οικογένεια θα είναι σιωπηλή, εχθρική, σκοτεινή.
Που τα επίπεδα αδρεναλίνης θα είναι στο κόκκινο και θα ξεσπάς σ΄οτι έπρεπε να είναι αγαπημένο και θα σου μοιάζει βάρος. Θα ξεσπάς σε ότι θα περνάει δίπλα σου γιατί το πραγματικό εχθρό δεν θα μπορείς να τον αγγίξεις.
Εργαζόμενοι χρόνια ολόκληρα, με μόχθο, που έφυγε η ζωή χωρίς να το καταλάβουμε, με όση απομένει να βλέπεις να είναι κάθοδος. Συνεχόμενη. Χωρίς φως. Τρελλαίνεσαι. Τα χάνεις.
Πηγα να πάρω ψωμί. Μια μαμά περπαταγε με το παιδί της (ένας έφηβος γύρω στα 14?) κάτι λέγανε . Ξαφνικά γύρισε και τον πλάκωσε στο ξύλο, φωνάζοντας μου φάγατε τη ζωή μου. Δεν αντέχω άλλο. Κούνησαν το κεφάλι με αηδία οι περαστικοί. Σκέφτηκα πως μπορεί απλά να μην εύρισκαν που πηγε το πενηντάρικο...
Είναι άμεση ανάγκη να επιλέξουμε. Αν θα τους ρημάξουμε ή αν θα μας ρημάξουν. Είναι άμεση ανάγκη να αποφασίσουμε αν θα διεκδικήσουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι ή σαν κανίβαλοι. Η διαχωριστική γραμμή αρχίζει και γίνετια επικίνδυνα λεπτή...
Η ισορροπία έχει ήδη πάει περίπατο και οι ανισόρροποι πολίτες κυκλοφορούν ελεύθεροι. Στο έλεος του ευαυτού τους...
Δεν μπορούμε να ξεφτυλιστούμε περισσότερο από έτσι. Δεν μπορούμε να δωρήσουμε τη ζωή μας έτσι απλά σε μια χούφτα κτήνη. Δεν είναι υπερβολές όλα αυτά. Είναι τα πιο ανώδυνα αυτά που γράφω. Αν ήθελα να περιγράψω τη δυστυχία σε όλη της την έκταση θα έπρεπε να γράφω μέρες. Χωρίς τέλος.
Θα έπρεπε να μιλήσω για τους ανθρώπους που δε κλείνουν μάτι πια πνιγμένοι από τα χρέη και ντροπιασμένοι από το κάθε μαλάκα που τους ξεφτυλίζει χωρίς τιμωρία. Θα έπρεπε να μιλήσω για τους άνεργους που γυρνάνε σαν τα σκυλιά στο σπίτι και είναι έτοιμοι να πουλήσουν στο διάβολο τη ψυχή τους για ένα πακέτο τσιγάρα. Θα έπρεπε να μιλήσω για τα χαμένα παιδιά της πρέζας, τα κορίτσια στα μπουρδέλα, τους άστεγους, τους άρρωστους που δεν έχουν ούτε τα φάρμακα να πάρουν, τις οικογένειες που έχουν αλλάξει μορφή και μοιάζουν με νεκροζώντανους, τους εργαζόμενους που δεν καταλαβαίνουν πια για πιο λόγο δουλεύουν, τους ανώμαλους, εκβιαστές, διεφθαρμένους που καιροφυλακτύν σε κάθε γωνίά για να να βγάλουν χρήμα από τον ανθρωπινο πόνο, το φόβο που είναι φωλιασμένος στις ψυχές σαν δεύτερο πουκάμισο ....
Θα έπρεπε να μιλήσω για την τρέλλα που πλησιάζει σιγά σιγά καθώς βλέπεις εσύ να πεθαίνεις από τις στερήσεις κι ο άλλος να πεθαίνει από ανία γιατί τα έχει όλα. Θα έπρεπε να μιλήσω για τη πνευματική ερημιά των μοναχικών καταδικασμένων ανθρώπων. Ολων αυτών που δεν βρήκαν περιθώριο μια ώρα έστω να ανακαλύψουν πως κάτι άλλο περισσότερο υπάρχει πάνω σ΄αυτό το κόσμο, ομορφότερο εκτός από την ασχήμια του...
Θα έπρεπε να μιλήσω για το ναυάγιο που ονομάζεται πολιτισμένος κόσμος...
Αρκεί να στρέψουμε την οργή εκεί που πρέπει. Αρκεί να κάνουμε ότιδήποτε άλλο εκτός από το να χαριστούμε έτσι τσάμπα.
Τσάμπα δεν μας δίνουν τίποτα.
Πως μπορούμε εμείς λοιπόν να δώσουμε τσάμπα τη ζωή μας?
Από.....activistis
Από vasiliskos
Σήμερα το πρωί έκανα ένα μεγάλο τσακωμό με τους γονείς μου. Η αιτία?
Ψάχναμε να βρούμε τι έγινε ένα πενηντάρικο από χτες μέχρι σήμερα. Και ξέρετε όταν δυο άνθρωποι που είναι στα 80 κι ένας άλλος που φτάνει στα 50 και όλοι έχουν δουλέψει όλη τους τη ζωή σαν σκλάβοι και σήμερα πρέπει να ανακαλύψουν τι έγινε ένα πολύτιμο πενηντάρικο δεν είναι και ότι καλύτερο...
Φυσικά το πενηντάρικο εξανεμίστηκε σε δυο βλακείες που κάποιος ένοχος ψώνισε στο σπίτι. Εξανεμίστηκε όπως ο ψωρομισθός μου που κρατάει με το ζόρι μέχρι το πρώτο δεκαήμερο, όπως οι συντάξεις που τσοντάρουν τα γερόντια για να μη πνιγούμε.
Θα μισήσουμε ο ένας τον άλλον. Ερχονται μέρες που τα παιδιά θα μισούν τους γέρους τους γιατί ζουν ακόμα και έχουν έξοδα. Θα ρθουν χειρότερες μέρες που γονείς θα μισήσουν τα παιδιά τους γιατί δεν θα μπορούν να τα ζήσουν.
Οι απελπισμένοι θα πλακώνονται στο ξύλο μεταξύ τους ή θα λούζονται με βενζίνη μπροστά στα μάτια των καλοβαλμένων που θα είναι γεμάτα σιχασιά για τα "ανθρωπάκια"...
Θάρθουν μέρες που η κόρη θα κάνει βίζιτες γιατί ο μπαμπάς δεν θαχει χαρτζηλίκι κι οι δουλειές θα είναι κλειστές. Κι ο γιος θα ψαρεύει κανένα γεροντάκι για να εξασφαλίσει καινούργιο κινητό και βενζίνη για το αμάξι του. Θάρθουν μέρες (αυτές ήδη έχουν έρθει) που η οικογένεια θα είναι σιωπηλή, εχθρική, σκοτεινή.
Που τα επίπεδα αδρεναλίνης θα είναι στο κόκκινο και θα ξεσπάς σ΄οτι έπρεπε να είναι αγαπημένο και θα σου μοιάζει βάρος. Θα ξεσπάς σε ότι θα περνάει δίπλα σου γιατί το πραγματικό εχθρό δεν θα μπορείς να τον αγγίξεις.
Εργαζόμενοι χρόνια ολόκληρα, με μόχθο, που έφυγε η ζωή χωρίς να το καταλάβουμε, με όση απομένει να βλέπεις να είναι κάθοδος. Συνεχόμενη. Χωρίς φως. Τρελλαίνεσαι. Τα χάνεις.
Πηγα να πάρω ψωμί. Μια μαμά περπαταγε με το παιδί της (ένας έφηβος γύρω στα 14?) κάτι λέγανε . Ξαφνικά γύρισε και τον πλάκωσε στο ξύλο, φωνάζοντας μου φάγατε τη ζωή μου. Δεν αντέχω άλλο. Κούνησαν το κεφάλι με αηδία οι περαστικοί. Σκέφτηκα πως μπορεί απλά να μην εύρισκαν που πηγε το πενηντάρικο...
Είναι άμεση ανάγκη να επιλέξουμε. Αν θα τους ρημάξουμε ή αν θα μας ρημάξουν. Είναι άμεση ανάγκη να αποφασίσουμε αν θα διεκδικήσουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι ή σαν κανίβαλοι. Η διαχωριστική γραμμή αρχίζει και γίνετια επικίνδυνα λεπτή...
Η ισορροπία έχει ήδη πάει περίπατο και οι ανισόρροποι πολίτες κυκλοφορούν ελεύθεροι. Στο έλεος του ευαυτού τους...
Δεν μπορούμε να ξεφτυλιστούμε περισσότερο από έτσι. Δεν μπορούμε να δωρήσουμε τη ζωή μας έτσι απλά σε μια χούφτα κτήνη. Δεν είναι υπερβολές όλα αυτά. Είναι τα πιο ανώδυνα αυτά που γράφω. Αν ήθελα να περιγράψω τη δυστυχία σε όλη της την έκταση θα έπρεπε να γράφω μέρες. Χωρίς τέλος.
Θα έπρεπε να μιλήσω για τους ανθρώπους που δε κλείνουν μάτι πια πνιγμένοι από τα χρέη και ντροπιασμένοι από το κάθε μαλάκα που τους ξεφτυλίζει χωρίς τιμωρία. Θα έπρεπε να μιλήσω για τους άνεργους που γυρνάνε σαν τα σκυλιά στο σπίτι και είναι έτοιμοι να πουλήσουν στο διάβολο τη ψυχή τους για ένα πακέτο τσιγάρα. Θα έπρεπε να μιλήσω για τα χαμένα παιδιά της πρέζας, τα κορίτσια στα μπουρδέλα, τους άστεγους, τους άρρωστους που δεν έχουν ούτε τα φάρμακα να πάρουν, τις οικογένειες που έχουν αλλάξει μορφή και μοιάζουν με νεκροζώντανους, τους εργαζόμενους που δεν καταλαβαίνουν πια για πιο λόγο δουλεύουν, τους ανώμαλους, εκβιαστές, διεφθαρμένους που καιροφυλακτύν σε κάθε γωνίά για να να βγάλουν χρήμα από τον ανθρωπινο πόνο, το φόβο που είναι φωλιασμένος στις ψυχές σαν δεύτερο πουκάμισο ....
Θα έπρεπε να μιλήσω για την τρέλλα που πλησιάζει σιγά σιγά καθώς βλέπεις εσύ να πεθαίνεις από τις στερήσεις κι ο άλλος να πεθαίνει από ανία γιατί τα έχει όλα. Θα έπρεπε να μιλήσω για τη πνευματική ερημιά των μοναχικών καταδικασμένων ανθρώπων. Ολων αυτών που δεν βρήκαν περιθώριο μια ώρα έστω να ανακαλύψουν πως κάτι άλλο περισσότερο υπάρχει πάνω σ΄αυτό το κόσμο, ομορφότερο εκτός από την ασχήμια του...
Θα έπρεπε να μιλήσω για το ναυάγιο που ονομάζεται πολιτισμένος κόσμος...
Αρκεί να στρέψουμε την οργή εκεί που πρέπει. Αρκεί να κάνουμε ότιδήποτε άλλο εκτός από το να χαριστούμε έτσι τσάμπα.
Τσάμπα δεν μας δίνουν τίποτα.
Πως μπορούμε εμείς λοιπόν να δώσουμε τσάμπα τη ζωή μας?
Από.....activistis
Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
Πακτωλός δισεκατομμυρίων για τις τράπεζες
Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com
Πόσο μακρινή μοιάζει η εποχή που το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε τη ΝΔ για το «πακέτο» στήριξης των τραπεζών ύψους 28 δισ. ευρώ! Και όμως, δεν έχει περάσει παρά μόνο ενάμισης χρόνος από τότε. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως στη διάρκεια αυτού του ενάμιση χρόνου, το κυβερνητικό -πλέον- ΠΑΣΟΚ όχι μόνο διαχειρίστηκε και μοίρασε στους τραπεζίτες το μεγαλύτερο μέρος (τα τρία τέταρτα) του «πακέτου» Αλογοσκούφη, αλλά και τριπλασίασε το ποσό! Ο Αλογοσκούφης μοιάζει ψιλικατζής μπροστά στον Παπακωνσταντίνου και ο Καραμανλής ιδιοκτήτης επαρχιακού μπακάλικου μπροστά στον Παπανδρέου.
Tην Πέμπτη 5 Αυγούστου, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ένα ακόμη «πακέτο». Οι τραπεζίτες της Αθήνας θα μοιραστούν επιπλέον 25 δισ. ευρώ σε κρατικές εγγυήσεις. Δηλαδή, το ελληνικό κράτος θα εγγυηθεί τα ομόλογα που θα εκδώσουν οι τράπεζες, οι οποίες στη συνέχεια θα τα «παρκάρουν» στην ΕΚΤ για να πάρουν απ' αυτή ρευστότητα με χαμηλό επιτόκιο, ώστε να μην αναγκαστούν να καταφύγουν στη διατραπεζική αγορά, όπου τα επιτόκια «τσούζουν». Και τι θα γίνει αν οι τράπεζες δεν είναι σε θέση να.....
αποπληρώσουν τα ομόλογά τους στην ΕΚΤ, στην τριετία που είναι κατά κανόνα η λήξη τους; Θα κληθεί να τα πληρώσει το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο σκληρά φορολογούμενος ελληνικός λαός!
Η πλάκα είναι πως ο Παπακωνσταντίνου, εξπέρ πλέον στη διαστρέβλωση της αλήθειας (σε βαθμό που αν ζούσε και τον έβλεπε ο Γκέμπελς θα έσκαγε από το κακό του), δήλωσε ότι τα 25 δισ. είναι μια προϋπόθεση ασφάλειας που ζητήθηκε από τους τροϊκανούς προκειμένου αυτοί να εγκρίνουν την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου. Δηλαδή, η κυβέρνηση θεωρούσε ότι δεν έπρεπε να στηρίξει παραπέρα τις τράπεζες, αλλά να τις αφήσει να κολυμπήσουν μόνες τους στο πέλαγος της διατραπεζικής αγοράς και χρειάστηκε να της επιβάλουν το νέο «πακέτο» οι τροϊκανοί; Αστεία πράγματα. Στην ανακοίνωση της τρόικας, πάντως, κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η τρόικα δεν συμφώνησε. Αλλωστε, τίποτα δεν γίνεται χωρίς την έγκρισή της.
Κυβέρνηση και τρόικα συμφωνούν σε ένα πράγμα. Οτι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα εξακολουθεί να κλονίζεται από τον αγγλοσαξονικό ανταγωνισμό, γι' αυτό και πρέπει να στηριχτεί από την ΕΚΤ. Στηρίζοντας τις ελληνικές τράπεζες στην πραγματικότητα στηρίζουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Μπορεί οι ελληνικές τράπεζες να αποτελούν έναν πολύ μικρό πυλώνα του, όμως στην εποχή της κρίσης αρκεί η κατάρρευση και αυτού του μικρού πυλώνα για ν' αρχίσει να καταρρέει ολόκληρο το οικοδόμημα σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ο Τρισέ ανακοίνωσε την ίδια μέρα ότι η ΕΚΤ διατηρεί το βασικό της επιτόκιο στο 1% και όταν ρωτήθηκε για την εμμονή σ' αυτό το τόσο χαμηλό επιτόκιο, απάντησε κοφτά, ότι «τα τρέχοντα επίπεδα του επιτοκίου είναι τα πρέποντα». Οταν τον ρώτησαν πώς σχεδιάζει η ΕΚΤ να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της συνεχούς αύξησης της ρευστότητας, που ασκεί πληθωριστικές πιέσεις, αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση και περιορίστηκε να πει ότι η επόμενη σημαντική συνεδρίαση της ΕΚΤ θα γίνει σε ένα μήνα. Ας σημειωθεί ότι το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς, δηλαδή το επιτόκιο με το οποίο δανείζει η μία τράπεζα την άλλη για περίοδο τριών μηνών, είναι στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 12 μηνών!
Μα καλά, αυτοί δεν μας ζάλισαν με τον εκκωφαντικό θόρυβο που έκαναν πριν από δυο βδομάδες για τα επιτυχή stress tests, τα οποία πέρασε το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών τραπεζών (πλην μιας ήδη υπό χρεοκοπία γερμανικής, της ελληνικής ΑΤΕ και τεσσάρων μικρών ισπανικών); Πώς τώρα σπεύδουν να ανακοινώσουν νέα «πακέτα» στήριξης, πρωτοφανούς ύψους (αρκεί να σκεφτούμε ότι το σύνολο των «πακέτων» που μέχρι στιγμής μοιράζονται οι ελληνικές τράπεζες φτάνει το ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας!); Οταν χαρακτηρίζαμε τα stress tests «της πλάκας», δεν ανακαλύπταμε την Αμερική. Λέγαμε αυτό που υποστήριζε όλη η χρηματιστική πιάτσα, πλην των ιθυνόντων των Βρυξελλών, που είχαν τους λόγους τους. Για παράδειγμα, σε πρόσφατη ανάλυσή της γ Barclays εκτιμά ότι, αν προσμετρώνταν ορθά ο κίνδυνος του προβληματικού δημόσιου χρέους, θα αποτύγχαναν στα τεστ 22 τράπεζες και όχι μόνον 7. Και ότι ο κλάδος θα χρειαζόταν κεφάλαια 12.6 δισ. ευρώ, σχεδόν τριπλάσια από τα 3.5 δισ. που εκτίμησε η γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Την καλύτερη απάντηση στο ερώτημα την έδωσε το «αχαμνό» χρηματιστήριο της Αθήνας, που την Πέμπτη έκανε μια θεαματική βουτιά, μετά από ένα τριήμερο εντυπωσιακής ανόδου, στηριγμένης κυρίως στις μετοχές των τραπεζών. «Κατοχύρωση κερδών» χαρακτήρισαν τη βουτιά οι ειδικοί των χρηματιστηριακών εντύπων, που χρησιμοποιούν μια politically correct γλώσσα, ανάλογη της γλώσσας που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του ιπποδρομιακού τζόγου. Επί μερικές μέρες είχαμε ένα μικρό ράλι ανόδου, τροφοδοτούμενο από τα αποτελέσματα των stress tests, και μόλις ανακοινώθηκε το νέο πακέτο, δηλαδή μόλις ανακοινώθηκε επίσημα ότι οι τράπεζες δεν πάνε καθόλου καλά και χρειάζονται νέα κρατική στήριξη, έγινε η βουτιά. Λεπτομέρεια (που κρύβει όλη την ουσία): όπως γράφτηκε σε χρηματιστηριακά έντυπα, το μικρό ράλι ανόδου το καθοδήγησαν χρηματοπιστωτικοί οίκοι του Λονδίνου, που επανέκαμψαν στο παιχνίδι της Σοφοκλέους, αφού επί μισό χρόνο κερδοσκόπησαν άγρια με τα ελληνικά κρατικά ομόλογα. Οι ίδιοι λονδρέζικοι οίκοι πρωταγωνίστησαν και στη βουτιά της Πέμπτης, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση Παπακωνσταντίνου για το νέο «πακέτο» των 25 δισ.
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; Τι γυρεύει το λονδρέζικο City στην Αθήνα; Πέρα από το καθημερινό χρηματιστικό παιχνίδι, έχει ήδη αρχίσει να μυρίζει ψητό. Αρχισε ήδη να το διαλαλεί και ο… αρχιψήστης Γ. Προβόπουλος, καλώντας επισήμως τις ελληνικές τράπεζες να αναζητήσουν «στρατηγικές συμμαχίες», ο εστί μεθερμηνευόμενον: να αναζητήσουν καταφύγιο κάτω από ξένες φτερούγες. Ποιος Σάλλας και ποια Τράπεζα Πειραιώς; Εδώ μιλάμε για τους μεγάλους του χρηματιστικού κεφάλαιου, που θα αναζητήσουν τα μεγάλα κομμάτια του «ψητού», επιβάλλοντας φυσικά τους δικούς τους όρους. Ενα τραπεζικό σύστημα που ζει μόνο με συνεχείς ενέσεις ρευστότητας από την ΕΚΤ, υπό την εγγύηση του κράτους, θυμίζει ένα πρόβατο που ψυχορραγεί στην πεδιάδα και οι γύπες κόβουν βόλτες από πάνω του, περιμένοντας πότε θα είναι έτοιμο για να το κατασπαράξουν.
Το συμπέρασμα είναι αυτονόητο: την ίδια ώρα που τα εργαζόμενα νοικοκυριά καταληστεύονται και καταδικάζονται στο μαρασμό και την καταστροφή, υψώνεται ένα πρωτοφανές κρατικό δίχτυ ασφάλειας γύρω από τις τράπεζες. Οι σημερινές γενιές ποτέ δεν ξαναείδαν μια τόσο σκληρή ταξική πολιτική από το ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις του.
ΥΓ: Ανακοινώνοντας το νέο «πακέτο» των 25 δισ. ο γκεμπελίσκος της πλατείας Συντάγματος δήλωσε πως η στήριξη των τραπεζών γίνεται για να μπορούν αυτές να στηρίζουν με κεφάλαια τα νοικοκυριά και την οικονομία. Ούτε σάλιο δεν αξίζει να χαραμίσει κανείς γι' αυτή τη δήλωση. Αρκεί μόνο μια συντομότατη αναφορά σ' αυτά που γράφει η πρόσφατη έκθεση της ΤτΕ για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Ο ρυθμός αύξησης των πιστώσεων παραμένει σταθερά μηδενισμένος από τον Απρίλιο του 2010!
Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
Από......citypress
Πόσο μακρινή μοιάζει η εποχή που το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε τη ΝΔ για το «πακέτο» στήριξης των τραπεζών ύψους 28 δισ. ευρώ! Και όμως, δεν έχει περάσει παρά μόνο ενάμισης χρόνος από τότε. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως στη διάρκεια αυτού του ενάμιση χρόνου, το κυβερνητικό -πλέον- ΠΑΣΟΚ όχι μόνο διαχειρίστηκε και μοίρασε στους τραπεζίτες το μεγαλύτερο μέρος (τα τρία τέταρτα) του «πακέτου» Αλογοσκούφη, αλλά και τριπλασίασε το ποσό! Ο Αλογοσκούφης μοιάζει ψιλικατζής μπροστά στον Παπακωνσταντίνου και ο Καραμανλής ιδιοκτήτης επαρχιακού μπακάλικου μπροστά στον Παπανδρέου.
Tην Πέμπτη 5 Αυγούστου, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ένα ακόμη «πακέτο». Οι τραπεζίτες της Αθήνας θα μοιραστούν επιπλέον 25 δισ. ευρώ σε κρατικές εγγυήσεις. Δηλαδή, το ελληνικό κράτος θα εγγυηθεί τα ομόλογα που θα εκδώσουν οι τράπεζες, οι οποίες στη συνέχεια θα τα «παρκάρουν» στην ΕΚΤ για να πάρουν απ' αυτή ρευστότητα με χαμηλό επιτόκιο, ώστε να μην αναγκαστούν να καταφύγουν στη διατραπεζική αγορά, όπου τα επιτόκια «τσούζουν». Και τι θα γίνει αν οι τράπεζες δεν είναι σε θέση να.....
αποπληρώσουν τα ομόλογά τους στην ΕΚΤ, στην τριετία που είναι κατά κανόνα η λήξη τους; Θα κληθεί να τα πληρώσει το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο σκληρά φορολογούμενος ελληνικός λαός!
Η πλάκα είναι πως ο Παπακωνσταντίνου, εξπέρ πλέον στη διαστρέβλωση της αλήθειας (σε βαθμό που αν ζούσε και τον έβλεπε ο Γκέμπελς θα έσκαγε από το κακό του), δήλωσε ότι τα 25 δισ. είναι μια προϋπόθεση ασφάλειας που ζητήθηκε από τους τροϊκανούς προκειμένου αυτοί να εγκρίνουν την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου. Δηλαδή, η κυβέρνηση θεωρούσε ότι δεν έπρεπε να στηρίξει παραπέρα τις τράπεζες, αλλά να τις αφήσει να κολυμπήσουν μόνες τους στο πέλαγος της διατραπεζικής αγοράς και χρειάστηκε να της επιβάλουν το νέο «πακέτο» οι τροϊκανοί; Αστεία πράγματα. Στην ανακοίνωση της τρόικας, πάντως, κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η τρόικα δεν συμφώνησε. Αλλωστε, τίποτα δεν γίνεται χωρίς την έγκρισή της.
Κυβέρνηση και τρόικα συμφωνούν σε ένα πράγμα. Οτι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα εξακολουθεί να κλονίζεται από τον αγγλοσαξονικό ανταγωνισμό, γι' αυτό και πρέπει να στηριχτεί από την ΕΚΤ. Στηρίζοντας τις ελληνικές τράπεζες στην πραγματικότητα στηρίζουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Μπορεί οι ελληνικές τράπεζες να αποτελούν έναν πολύ μικρό πυλώνα του, όμως στην εποχή της κρίσης αρκεί η κατάρρευση και αυτού του μικρού πυλώνα για ν' αρχίσει να καταρρέει ολόκληρο το οικοδόμημα σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ο Τρισέ ανακοίνωσε την ίδια μέρα ότι η ΕΚΤ διατηρεί το βασικό της επιτόκιο στο 1% και όταν ρωτήθηκε για την εμμονή σ' αυτό το τόσο χαμηλό επιτόκιο, απάντησε κοφτά, ότι «τα τρέχοντα επίπεδα του επιτοκίου είναι τα πρέποντα». Οταν τον ρώτησαν πώς σχεδιάζει η ΕΚΤ να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της συνεχούς αύξησης της ρευστότητας, που ασκεί πληθωριστικές πιέσεις, αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση και περιορίστηκε να πει ότι η επόμενη σημαντική συνεδρίαση της ΕΚΤ θα γίνει σε ένα μήνα. Ας σημειωθεί ότι το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς, δηλαδή το επιτόκιο με το οποίο δανείζει η μία τράπεζα την άλλη για περίοδο τριών μηνών, είναι στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 12 μηνών!
Μα καλά, αυτοί δεν μας ζάλισαν με τον εκκωφαντικό θόρυβο που έκαναν πριν από δυο βδομάδες για τα επιτυχή stress tests, τα οποία πέρασε το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών τραπεζών (πλην μιας ήδη υπό χρεοκοπία γερμανικής, της ελληνικής ΑΤΕ και τεσσάρων μικρών ισπανικών); Πώς τώρα σπεύδουν να ανακοινώσουν νέα «πακέτα» στήριξης, πρωτοφανούς ύψους (αρκεί να σκεφτούμε ότι το σύνολο των «πακέτων» που μέχρι στιγμής μοιράζονται οι ελληνικές τράπεζες φτάνει το ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας!); Οταν χαρακτηρίζαμε τα stress tests «της πλάκας», δεν ανακαλύπταμε την Αμερική. Λέγαμε αυτό που υποστήριζε όλη η χρηματιστική πιάτσα, πλην των ιθυνόντων των Βρυξελλών, που είχαν τους λόγους τους. Για παράδειγμα, σε πρόσφατη ανάλυσή της γ Barclays εκτιμά ότι, αν προσμετρώνταν ορθά ο κίνδυνος του προβληματικού δημόσιου χρέους, θα αποτύγχαναν στα τεστ 22 τράπεζες και όχι μόνον 7. Και ότι ο κλάδος θα χρειαζόταν κεφάλαια 12.6 δισ. ευρώ, σχεδόν τριπλάσια από τα 3.5 δισ. που εκτίμησε η γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Την καλύτερη απάντηση στο ερώτημα την έδωσε το «αχαμνό» χρηματιστήριο της Αθήνας, που την Πέμπτη έκανε μια θεαματική βουτιά, μετά από ένα τριήμερο εντυπωσιακής ανόδου, στηριγμένης κυρίως στις μετοχές των τραπεζών. «Κατοχύρωση κερδών» χαρακτήρισαν τη βουτιά οι ειδικοί των χρηματιστηριακών εντύπων, που χρησιμοποιούν μια politically correct γλώσσα, ανάλογη της γλώσσας που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του ιπποδρομιακού τζόγου. Επί μερικές μέρες είχαμε ένα μικρό ράλι ανόδου, τροφοδοτούμενο από τα αποτελέσματα των stress tests, και μόλις ανακοινώθηκε το νέο πακέτο, δηλαδή μόλις ανακοινώθηκε επίσημα ότι οι τράπεζες δεν πάνε καθόλου καλά και χρειάζονται νέα κρατική στήριξη, έγινε η βουτιά. Λεπτομέρεια (που κρύβει όλη την ουσία): όπως γράφτηκε σε χρηματιστηριακά έντυπα, το μικρό ράλι ανόδου το καθοδήγησαν χρηματοπιστωτικοί οίκοι του Λονδίνου, που επανέκαμψαν στο παιχνίδι της Σοφοκλέους, αφού επί μισό χρόνο κερδοσκόπησαν άγρια με τα ελληνικά κρατικά ομόλογα. Οι ίδιοι λονδρέζικοι οίκοι πρωταγωνίστησαν και στη βουτιά της Πέμπτης, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση Παπακωνσταντίνου για το νέο «πακέτο» των 25 δισ.
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; Τι γυρεύει το λονδρέζικο City στην Αθήνα; Πέρα από το καθημερινό χρηματιστικό παιχνίδι, έχει ήδη αρχίσει να μυρίζει ψητό. Αρχισε ήδη να το διαλαλεί και ο… αρχιψήστης Γ. Προβόπουλος, καλώντας επισήμως τις ελληνικές τράπεζες να αναζητήσουν «στρατηγικές συμμαχίες», ο εστί μεθερμηνευόμενον: να αναζητήσουν καταφύγιο κάτω από ξένες φτερούγες. Ποιος Σάλλας και ποια Τράπεζα Πειραιώς; Εδώ μιλάμε για τους μεγάλους του χρηματιστικού κεφάλαιου, που θα αναζητήσουν τα μεγάλα κομμάτια του «ψητού», επιβάλλοντας φυσικά τους δικούς τους όρους. Ενα τραπεζικό σύστημα που ζει μόνο με συνεχείς ενέσεις ρευστότητας από την ΕΚΤ, υπό την εγγύηση του κράτους, θυμίζει ένα πρόβατο που ψυχορραγεί στην πεδιάδα και οι γύπες κόβουν βόλτες από πάνω του, περιμένοντας πότε θα είναι έτοιμο για να το κατασπαράξουν.
Το συμπέρασμα είναι αυτονόητο: την ίδια ώρα που τα εργαζόμενα νοικοκυριά καταληστεύονται και καταδικάζονται στο μαρασμό και την καταστροφή, υψώνεται ένα πρωτοφανές κρατικό δίχτυ ασφάλειας γύρω από τις τράπεζες. Οι σημερινές γενιές ποτέ δεν ξαναείδαν μια τόσο σκληρή ταξική πολιτική από το ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις του.
ΥΓ: Ανακοινώνοντας το νέο «πακέτο» των 25 δισ. ο γκεμπελίσκος της πλατείας Συντάγματος δήλωσε πως η στήριξη των τραπεζών γίνεται για να μπορούν αυτές να στηρίζουν με κεφάλαια τα νοικοκυριά και την οικονομία. Ούτε σάλιο δεν αξίζει να χαραμίσει κανείς γι' αυτή τη δήλωση. Αρκεί μόνο μια συντομότατη αναφορά σ' αυτά που γράφει η πρόσφατη έκθεση της ΤτΕ για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Ο ρυθμός αύξησης των πιστώσεων παραμένει σταθερά μηδενισμένος από τον Απρίλιο του 2010!
Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
Από......citypress
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΕΛΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Dr. Δημήτριος Αντωνίου PhD (Ηon), FRCS
Χειρουργός
Δημ. Βώκου 6, Χαλκίδα, ΤΚ 34100
Τηλ.22210-62743
Κον Ι. Τέντεν
Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
Άρειος Πάγος, Αθήναι
Θέμα: Είστε κι Εσείς Συνεργός στην Συντελεσθείσα Εθνική Προδοσία
Κε
Βλέπετε την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να σπαράσσονται, να ατιμάζονται, να υποδουλώνονται, να σβήνεται βίαια και απαξιωτικά η προαιώνια ένδοξη ιστορία των από μια σέχτα επίορκων, συνειδησιακών εμπόρων και αλαλλαζόντων ενώπιον της τηλεοράσεως Προδοτών και Ξένων Κατακτητών κι εσείς, ο πολυτιμημένος με παρεχόμενες από τον Ιερό Λαό εξουσίες και εκουσίως ορκισθεί ενώπιον Λαού και Θεού να τον προστατεύσεις -εκτιμώ ότι – δειλώς και δουλικά κωφεύεις και αδιαφορείς απολαμβάνοντας την σκλαβιά σου και το Μαρτύριο του Λαού.
Μπορεί να είσαι Σκλάβος εκ συστάσεως επειδή έτσι –εκτιμώ- εγεννήθης.
Εμείς ΟΧΙ.
Γι αυτό δεν θα τιμωρηθείς μόνο ηθικά από την Ιστορία.
Το άρθρο 120 του Συντάγματος είναι αμείλικτο και για τους Προδότες της Ελλάδος και για τους Συνεργάτες των, ενεργητικούς και παθητικούς.
Θα διαπιστώσεις την εφαρμογή του πριν αλέκτωρ λαλήσει.
Χαλκίδα 04-08-2010 Δημ. Αντωνίου
Από.....activistis
Χειρουργός
Δημ. Βώκου 6, Χαλκίδα, ΤΚ 34100
Τηλ.22210-62743
Κον Ι. Τέντεν
Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
Άρειος Πάγος, Αθήναι
Θέμα: Είστε κι Εσείς Συνεργός στην Συντελεσθείσα Εθνική Προδοσία
Κε
Βλέπετε την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να σπαράσσονται, να ατιμάζονται, να υποδουλώνονται, να σβήνεται βίαια και απαξιωτικά η προαιώνια ένδοξη ιστορία των από μια σέχτα επίορκων, συνειδησιακών εμπόρων και αλαλλαζόντων ενώπιον της τηλεοράσεως Προδοτών και Ξένων Κατακτητών κι εσείς, ο πολυτιμημένος με παρεχόμενες από τον Ιερό Λαό εξουσίες και εκουσίως ορκισθεί ενώπιον Λαού και Θεού να τον προστατεύσεις -εκτιμώ ότι – δειλώς και δουλικά κωφεύεις και αδιαφορείς απολαμβάνοντας την σκλαβιά σου και το Μαρτύριο του Λαού.
Μπορεί να είσαι Σκλάβος εκ συστάσεως επειδή έτσι –εκτιμώ- εγεννήθης.
Εμείς ΟΧΙ.
Γι αυτό δεν θα τιμωρηθείς μόνο ηθικά από την Ιστορία.
Το άρθρο 120 του Συντάγματος είναι αμείλικτο και για τους Προδότες της Ελλάδος και για τους Συνεργάτες των, ενεργητικούς και παθητικούς.
Θα διαπιστώσεις την εφαρμογή του πριν αλέκτωρ λαλήσει.
Χαλκίδα 04-08-2010 Δημ. Αντωνίου
Από.....activistis
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)