Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Τέλος εποχής. ΔΝΤ και Νέμεσις.
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε. Όχι απλά τραυματίζοντας αλλά κυριολεκτικά ακρωτηριάζοντας τις ελπίδες και τα όνειρα των Ελλήνων πολιτών.
Των Ελλήνων πολιτών που εμπιστεύτηκαν ένα σαθρό πολιτικό σύστημα, όπως διαμορφώθηκε μετά την πτώση της χούντας, και την παράδοση της διακυβέρνησης στον Καραμανλή αρχικά και σε ένα ΠΑΣΟΚ αργότερα που φρόντισε να αλλοιώσει την ριζοσπαστικοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί ο Ελληνικός λαός μπορεί να μην αντιστάθηκε ιδιαίτερα στην δικτατορία - οι φωτεινές εξαιρέσεις δυστυχώς επιβεβαιώνουν την παθητική αποδοχή των συνταγματαρχών - αλλά βγήκε στην μεταπολίτευση με έντονα αντιιμπεριαλιστικές, αντικαπιταλιστικές και σοσιαλιστικές θέσεις.
Και εμπιστεύτηκε αρχικά την σιγουριά του νεοκαραμανλισμού και αμέσως μετά την σοσιαλιστικές επαγγελίες του Ανδρέα Παπανδρέου.
Και χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε τις κατακτήσεις που ανύψωσαν αρχικά το βιωτικό επίπεδο της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων θα πρέπει σταθούμε επικριτικά στην ανοχή που επιδείχτηκε μετέπειτα στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Ο σοσιαλισμός μετατράπηκε σε σοσιαλδημοκρατία. Και ο λαός άρχισε να περιθωριοποιείται και πάλι ανοίγοντας το παιχνίδι σε διαπλοκή, κομπίνες και επανάκαμψη από ισχυρότερες θέσεις της ....
αστικής και νεοαστικής τάξης που ήδη άρχισε να διαμορφώνεται.
Ήδη νέα τζάκια (πολιτικά και επιχειρηματικά) εμφανίστηκαν και διαμοίρασαν την πίτα από κοινού με τα παλιά. Στην αρχή με κόντρες, αργότερα όμως εναρμονισμένα φρόντισαν να βουτάνε στο μέλι της εξουσίας και του εύκολου - με τη βοήθεια των κυβερνήσεων - πλουτισμού.
Νόμοι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα του ντόπιου - παρασιτικού και κομπραδόρικου - κεφαλαίου, όχι απλά δεν φρόντισαν για την ανάπτυξη του τόπου αλλά αντίθετα οδηγούσαν με μαθηματική βεβαιότητα στην υπανάπτυξη και στην εξάρτηση της χώρας από τις οικονομικές δυνάμεις της Ευρώπης και της Αμερικής.
Η είσοδος στην ΕΟΚ και τα πακέτα χρηματοδότησης σπαταλήθηκαν -κατά κύριο λόγο - σε άχρηστα προγράμματα και διολίσθησαν στα γνωστά πορτοφόλια των φιλικών τζακιών (παλιών και νέων).
Παράλληλα εκτός από την αρχική μετάλλαξη της ριζοσπαστικοποίησης, άρχισε ήδη εφαρμοζόμενο και το πρόγραμμα ελαστικοποίησης των ηθικών αντιστάσεων της Ελληνικής κοινωνίας. Και αυτό το εγχείρημα το δρομολόγησε το πολιτικό προσωπικό, που φρόντισε με διοχέτευση των πακέτων χρηματοδότησης (έστω και με σαφώς μικρότερα χρηματικά ποσά από αυτά που κατάκλεβαν οι ίδιοι παρέα με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα) να πείσει τους πολίτες ότι σωστό πρέπον και μαγκιά είναι ο προσπορισμός εύκολου κέρδους με την χρησιμοποίηση του λαδώματος και της μίζας(επιδοτήσεις κλπ).
Έτσι συνεχίστηκε το έργο και επί εποχής Σημίτη. Να θυμηθούμε την κολοσσιαία κομπίνα του χρηματιστηρίου; Ξεχάσαμε πως το πολιτικό προσωπικό ήταν αυτό που έδινε οδηγίες για τον καλπασμό των δεικτών; Να αναλογισθούμε πόσα δισεκατομμύρια άλλαξαν χέρια και πήγαν στις γνωστές τσέπες; Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΕΡΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΠΡΑΔΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Φούσκωναν τεχνητά τα στοιχεία επιχειρήσεων που έτσι κι αλλιώς ήταν φούσκες. Βάλανε το τυράκι και τα μαζέψανε όλα.
Και πάλι ο λαός δεν αντέδρασε. Παράλληλα λάνσαραν το παραμύθι της ΙΣΧΥΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Είσοδος στην ΟΝΕ. Και βέβαια με ψεύτικα στοιχεία, όπως αποδεικνύεται σήμερα. Αλλά και σε γνώση των καπιταλιστών της ΕΕ, που γνώριζαν και τα στοιχεία αλλά και την κατάληξη. Και ανέμεναν.
Μετά σειρά είχαν τα μεγάλα οράματα. ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ!!!! ( Πού πας ρε Καραμήτρο;) Αλλά έλα που όπου μεγάλος ο τζίρος τότε υπάρχει και μεγάλο "μούχτι".
Έτσι προχωράει το σύστημα. Εδώ έγινε το έλα να δεις!!!! Οι μίζες σε ύψη δυσθεώρητα. Όποιος κολλητός ήθελε, φρόντιζε να τα πάρει χοντρά. Υπόθεση Ζίμενς, C4I, τέντες, Καλατράβα, Μαν και δεν συμμαζεύεται.
Λίγο πριν την τελετή έναρξης έχουμε αλλαγή φρουράς μιζαδόρων. Αναλαμβάνουν οι ΔΕΞΙΟΙ του Καραμανλή με το "ΣΕΜΝΑ και ΤΑΠΕΙΝΑ". Ήταν αυτοί που μετέτρεψαν το "ΝΟΜΙΜΟ ΣΕ ΗΘΙΚΟ". Είναι αυτοί που παραχωρήσανε δημόσια έκταση, θαρρείς και ήταν του παππού τους. Οι εκλεγμένοι από τον λαό διαχειριστές πίστεψαν ότι ήταν ιδιοκτήτες και έπρατταν κατα το δοκούν και έξω από το Σύνταγμα και τους Νόμους.
Η ξεφτίλα του πολιτικού προσωπικού στο απώγειό της όταν κατηγορούνται ότι ο Χριστοφοράκος τους λάδωνε ακόμη και με ηλεκτρονικό εξοπλισμό, τηλέφωνα και λεμονοστίφτες. Και βέβαια τον αφήσανε να διαφύγει για να αποφύγουν τις αποκαλύψεις του που θα ήταν και η επίσημη διαπόμπευσή τους.
Όλα αυτά τα χρόνια βέβαια το πολιτικό σύστημα, δια των εκπροσώπων και των θεσμών του, φρόντιζε να συνεχίσει το πρόγραμμα της ελαστικοποίησης και ελαχιστοποίησης των ηθικών αντιστάσεων του Έλληνα πολίτη και λειτούργησε ουσιαστικά ως εκπορνευτής συνείδησης της Ελληνικής κοινωνίας, υποβοηθούμενο από το αλληλέγγυο πνεύμα και πλέγμα των ΜΜΕ (έντυπο αλλά κυρίως τηλεοπτικό) αλλά και το διαβρωμένο τραπεζικό σύστημα που φρόντισε - υπακούοντας σε κελεύσματα Κεντρικών Ευρωπαϊκών Τραπεζών - να υπερχρεώσει τον χωρίς παιδεία και αφελή πολίτη.
Και τώρα ήρθε ο λογαριασμός....
Με δημόσιο αλλά και ιδιωτικό χρέος σε επίπεδα που είναι αδύνατον να καλυφθεί. ΑΥΤΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΜΕ!!!!
Η προσφυγή στο ΔΝΤ (κι ας επιχειρούν να μας παραμυθιάσουν με δήθεν επιταγές της ΕΕ - εμείς το ζητήσαμε και ανέλαβε δράση....) επιβεβαιώνει την οικονομική και πολιτική χρεωκοπία της χώρας.
Και φυσικά δεν υπάρχει κανένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας. Τα χρέη δυστυχώς θα συνεχίσουν να αυξάνουν.
Τότε γιατί η προσφυγή; Για τρεις λόγους:
1.Να καλυφθούν οι άμεσες ταμειακές ανάγκες. (λήγουν κρατικά ομόλογα (χρέη) που αδυνατούμε να καλύψουμε, και χρειαζόμαστε συνεχείς δανειοδοτήσεις για να πληρώνουμε τα δανεικά). Και όπως καταλαβαίνετε από αυτό το λούκι δεν πρόκειται να βγούμε. Δεν υπάρχει πλέον πρωτογενής και δευτερογενής τομέας που να μπορεί να προσφέρει πλούτο. Δεν παράγουμε, δεν πουλάμε, δεν εξάγουμε. Ο τριτογενής τομέας, και η διαχρονική "παπαριά" ότι ο Τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, δεν μπορεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
2.Να οδηγηθούν, με εκβιασμούς, απειλές και τον βούρδουλα του ΔΝΤ και ΕΕ, οι εργαζόμενοι σε χειρότερες θέσεις και σε οικονομική ανέχεια ώστε να επιτευχθεί με τις μειώσεις μισθών και κοινωνικού κράτους η διάσωση και περαιτέρω κερδοφορία του κεφαλαίου.
3.Να εκποιηθούν κομμάτια δημόσιας περιουσίας στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ;
ΝΑΙ. Υπό την προϋπόθεση ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα επεδίωκε να ανατρέψει την ολέθρια πορεία της χώρας, και να την οδηγήσει - με θυσίες βέβαια - στο δρόμο της πραγματικής ανασυγκρότησης.
Στάση πληρωμών με στόχο την επαναδιαπραγμάτευση του Δημόσιου χρέους, και πιθανόν με ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ.
Αλλιώς θα έρθει μια ατέλειωτη Οδύσσεια για τον λαό και μια εξωτική κρουαζιέρα για τους καπιταλιστές.
Και όλα αυτά γιατί η κυβέρνηση ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ. Παρά αρκείται στη θέση του διαχειριστή ...... πίσω από τον τοποτηρητή του ΔΝΤ.
Και φυσικά με άμεση επιβολή της ΝΕΜΕΣΗΣ.
Οι επικοινωνιακού τύπου άχρωμες και άχρηστες δηλώσεις και οι δήθεν καλές προθέσεις στην πράξη δίνουν άφεση αμαρτιών στην σαπίλα του πολιτικού συστήματος και βάζουν συνειδητά παρακαταθήκη για διαιώνισή του.
Οι κλέφτες στη φυλακή. Δήμευση περιουσιών. Κατάργηση του νόμου περί (ΜΗ) ευθύνης Υπουργών. Κάθαρση στη Δικαιοσύνη.
Δείτε επίσης: ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ - 1η κινητοποίηση με συλλογή υπογραφών!!!
Ακτιβιστής
Ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε. Όχι απλά τραυματίζοντας αλλά κυριολεκτικά ακρωτηριάζοντας τις ελπίδες και τα όνειρα των Ελλήνων πολιτών.
Των Ελλήνων πολιτών που εμπιστεύτηκαν ένα σαθρό πολιτικό σύστημα, όπως διαμορφώθηκε μετά την πτώση της χούντας, και την παράδοση της διακυβέρνησης στον Καραμανλή αρχικά και σε ένα ΠΑΣΟΚ αργότερα που φρόντισε να αλλοιώσει την ριζοσπαστικοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί ο Ελληνικός λαός μπορεί να μην αντιστάθηκε ιδιαίτερα στην δικτατορία - οι φωτεινές εξαιρέσεις δυστυχώς επιβεβαιώνουν την παθητική αποδοχή των συνταγματαρχών - αλλά βγήκε στην μεταπολίτευση με έντονα αντιιμπεριαλιστικές, αντικαπιταλιστικές και σοσιαλιστικές θέσεις.
Και εμπιστεύτηκε αρχικά την σιγουριά του νεοκαραμανλισμού και αμέσως μετά την σοσιαλιστικές επαγγελίες του Ανδρέα Παπανδρέου.
Και χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε τις κατακτήσεις που ανύψωσαν αρχικά το βιωτικό επίπεδο της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων θα πρέπει σταθούμε επικριτικά στην ανοχή που επιδείχτηκε μετέπειτα στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Ο σοσιαλισμός μετατράπηκε σε σοσιαλδημοκρατία. Και ο λαός άρχισε να περιθωριοποιείται και πάλι ανοίγοντας το παιχνίδι σε διαπλοκή, κομπίνες και επανάκαμψη από ισχυρότερες θέσεις της ....
αστικής και νεοαστικής τάξης που ήδη άρχισε να διαμορφώνεται.
Ήδη νέα τζάκια (πολιτικά και επιχειρηματικά) εμφανίστηκαν και διαμοίρασαν την πίτα από κοινού με τα παλιά. Στην αρχή με κόντρες, αργότερα όμως εναρμονισμένα φρόντισαν να βουτάνε στο μέλι της εξουσίας και του εύκολου - με τη βοήθεια των κυβερνήσεων - πλουτισμού.
Νόμοι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα του ντόπιου - παρασιτικού και κομπραδόρικου - κεφαλαίου, όχι απλά δεν φρόντισαν για την ανάπτυξη του τόπου αλλά αντίθετα οδηγούσαν με μαθηματική βεβαιότητα στην υπανάπτυξη και στην εξάρτηση της χώρας από τις οικονομικές δυνάμεις της Ευρώπης και της Αμερικής.
Η είσοδος στην ΕΟΚ και τα πακέτα χρηματοδότησης σπαταλήθηκαν -κατά κύριο λόγο - σε άχρηστα προγράμματα και διολίσθησαν στα γνωστά πορτοφόλια των φιλικών τζακιών (παλιών και νέων).
Παράλληλα εκτός από την αρχική μετάλλαξη της ριζοσπαστικοποίησης, άρχισε ήδη εφαρμοζόμενο και το πρόγραμμα ελαστικοποίησης των ηθικών αντιστάσεων της Ελληνικής κοινωνίας. Και αυτό το εγχείρημα το δρομολόγησε το πολιτικό προσωπικό, που φρόντισε με διοχέτευση των πακέτων χρηματοδότησης (έστω και με σαφώς μικρότερα χρηματικά ποσά από αυτά που κατάκλεβαν οι ίδιοι παρέα με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα) να πείσει τους πολίτες ότι σωστό πρέπον και μαγκιά είναι ο προσπορισμός εύκολου κέρδους με την χρησιμοποίηση του λαδώματος και της μίζας(επιδοτήσεις κλπ).
Έτσι συνεχίστηκε το έργο και επί εποχής Σημίτη. Να θυμηθούμε την κολοσσιαία κομπίνα του χρηματιστηρίου; Ξεχάσαμε πως το πολιτικό προσωπικό ήταν αυτό που έδινε οδηγίες για τον καλπασμό των δεικτών; Να αναλογισθούμε πόσα δισεκατομμύρια άλλαξαν χέρια και πήγαν στις γνωστές τσέπες; Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΕΡΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΠΡΑΔΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Φούσκωναν τεχνητά τα στοιχεία επιχειρήσεων που έτσι κι αλλιώς ήταν φούσκες. Βάλανε το τυράκι και τα μαζέψανε όλα.
Και πάλι ο λαός δεν αντέδρασε. Παράλληλα λάνσαραν το παραμύθι της ΙΣΧΥΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Είσοδος στην ΟΝΕ. Και βέβαια με ψεύτικα στοιχεία, όπως αποδεικνύεται σήμερα. Αλλά και σε γνώση των καπιταλιστών της ΕΕ, που γνώριζαν και τα στοιχεία αλλά και την κατάληξη. Και ανέμεναν.
Μετά σειρά είχαν τα μεγάλα οράματα. ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ!!!! ( Πού πας ρε Καραμήτρο;) Αλλά έλα που όπου μεγάλος ο τζίρος τότε υπάρχει και μεγάλο "μούχτι".
Έτσι προχωράει το σύστημα. Εδώ έγινε το έλα να δεις!!!! Οι μίζες σε ύψη δυσθεώρητα. Όποιος κολλητός ήθελε, φρόντιζε να τα πάρει χοντρά. Υπόθεση Ζίμενς, C4I, τέντες, Καλατράβα, Μαν και δεν συμμαζεύεται.
Λίγο πριν την τελετή έναρξης έχουμε αλλαγή φρουράς μιζαδόρων. Αναλαμβάνουν οι ΔΕΞΙΟΙ του Καραμανλή με το "ΣΕΜΝΑ και ΤΑΠΕΙΝΑ". Ήταν αυτοί που μετέτρεψαν το "ΝΟΜΙΜΟ ΣΕ ΗΘΙΚΟ". Είναι αυτοί που παραχωρήσανε δημόσια έκταση, θαρρείς και ήταν του παππού τους. Οι εκλεγμένοι από τον λαό διαχειριστές πίστεψαν ότι ήταν ιδιοκτήτες και έπρατταν κατα το δοκούν και έξω από το Σύνταγμα και τους Νόμους.
Η ξεφτίλα του πολιτικού προσωπικού στο απώγειό της όταν κατηγορούνται ότι ο Χριστοφοράκος τους λάδωνε ακόμη και με ηλεκτρονικό εξοπλισμό, τηλέφωνα και λεμονοστίφτες. Και βέβαια τον αφήσανε να διαφύγει για να αποφύγουν τις αποκαλύψεις του που θα ήταν και η επίσημη διαπόμπευσή τους.
Όλα αυτά τα χρόνια βέβαια το πολιτικό σύστημα, δια των εκπροσώπων και των θεσμών του, φρόντιζε να συνεχίσει το πρόγραμμα της ελαστικοποίησης και ελαχιστοποίησης των ηθικών αντιστάσεων του Έλληνα πολίτη και λειτούργησε ουσιαστικά ως εκπορνευτής συνείδησης της Ελληνικής κοινωνίας, υποβοηθούμενο από το αλληλέγγυο πνεύμα και πλέγμα των ΜΜΕ (έντυπο αλλά κυρίως τηλεοπτικό) αλλά και το διαβρωμένο τραπεζικό σύστημα που φρόντισε - υπακούοντας σε κελεύσματα Κεντρικών Ευρωπαϊκών Τραπεζών - να υπερχρεώσει τον χωρίς παιδεία και αφελή πολίτη.
Και τώρα ήρθε ο λογαριασμός....
Με δημόσιο αλλά και ιδιωτικό χρέος σε επίπεδα που είναι αδύνατον να καλυφθεί. ΑΥΤΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΜΕ!!!!
Η προσφυγή στο ΔΝΤ (κι ας επιχειρούν να μας παραμυθιάσουν με δήθεν επιταγές της ΕΕ - εμείς το ζητήσαμε και ανέλαβε δράση....) επιβεβαιώνει την οικονομική και πολιτική χρεωκοπία της χώρας.
Και φυσικά δεν υπάρχει κανένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας. Τα χρέη δυστυχώς θα συνεχίσουν να αυξάνουν.
Τότε γιατί η προσφυγή; Για τρεις λόγους:
1.Να καλυφθούν οι άμεσες ταμειακές ανάγκες. (λήγουν κρατικά ομόλογα (χρέη) που αδυνατούμε να καλύψουμε, και χρειαζόμαστε συνεχείς δανειοδοτήσεις για να πληρώνουμε τα δανεικά). Και όπως καταλαβαίνετε από αυτό το λούκι δεν πρόκειται να βγούμε. Δεν υπάρχει πλέον πρωτογενής και δευτερογενής τομέας που να μπορεί να προσφέρει πλούτο. Δεν παράγουμε, δεν πουλάμε, δεν εξάγουμε. Ο τριτογενής τομέας, και η διαχρονική "παπαριά" ότι ο Τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, δεν μπορεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
2.Να οδηγηθούν, με εκβιασμούς, απειλές και τον βούρδουλα του ΔΝΤ και ΕΕ, οι εργαζόμενοι σε χειρότερες θέσεις και σε οικονομική ανέχεια ώστε να επιτευχθεί με τις μειώσεις μισθών και κοινωνικού κράτους η διάσωση και περαιτέρω κερδοφορία του κεφαλαίου.
3.Να εκποιηθούν κομμάτια δημόσιας περιουσίας στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ;
ΝΑΙ. Υπό την προϋπόθεση ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα επεδίωκε να ανατρέψει την ολέθρια πορεία της χώρας, και να την οδηγήσει - με θυσίες βέβαια - στο δρόμο της πραγματικής ανασυγκρότησης.
Στάση πληρωμών με στόχο την επαναδιαπραγμάτευση του Δημόσιου χρέους, και πιθανόν με ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ.
Αλλιώς θα έρθει μια ατέλειωτη Οδύσσεια για τον λαό και μια εξωτική κρουαζιέρα για τους καπιταλιστές.
Και όλα αυτά γιατί η κυβέρνηση ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ. Παρά αρκείται στη θέση του διαχειριστή ...... πίσω από τον τοποτηρητή του ΔΝΤ.
Και φυσικά με άμεση επιβολή της ΝΕΜΕΣΗΣ.
Οι επικοινωνιακού τύπου άχρωμες και άχρηστες δηλώσεις και οι δήθεν καλές προθέσεις στην πράξη δίνουν άφεση αμαρτιών στην σαπίλα του πολιτικού συστήματος και βάζουν συνειδητά παρακαταθήκη για διαιώνισή του.
Οι κλέφτες στη φυλακή. Δήμευση περιουσιών. Κατάργηση του νόμου περί (ΜΗ) ευθύνης Υπουργών. Κάθαρση στη Δικαιοσύνη.
Δείτε επίσης: ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ - 1η κινητοποίηση με συλλογή υπογραφών!!!
Ακτιβιστής
Σιγά σιγά χάνεται η επαφή με την πραγματικότητα...
energoipoliteskv.blogspot.com
Ανησυχητικά σημάδια απώλειας επαφής με την πραγματικότητα αρχίζει να εμφανίζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης
Την ώρα που ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφανγκ Σόϊμπλε έλεγε στην Γερμανία ότι «Ακόμα δεν έχουμε πάρει απόφαση αν θα ενεργοποιηθεί ή αν θα υπάρξει μηχανισμός στήριξης για την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί η τελική απόφαση να είναι καταφατική ή αρνητική»...
ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου από την Ουάσιγκτον υποστήριζε ότι «Ο μηχανισμός θα λειτουργήσει, δεν υπάρχει κανένας στην Ευρώπη που να έχει διαφορετική άποψη»!
Ενώ ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Γκουίντο Βεστερβέλε είχε δηλώσει στη δημόσια Γερμανική τηλεόραση, ότι " δεν έχει συμφωνηθεί ακόμη να λάβει βοήθεια η Ελλάδα από την Ευρώπη"!
Άρα κάποιοι είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό για τα αποτελέσματα της συνόδου της 25ης Μαρτίου στις Βρυξέλλες. Ούτε πιστόλια υπήρχαν, ούτε νεροπίστολα, ΜΟΝΟ το ΔΝΤ !!!
Κι επειδή οι τοκογλύφοι δεν εμπιστεύονται καθόλου την κυβέρνηση και τις δηλώσεις της , για να μην χάσουν τα λεφτά τους ... να σου και το ΔΝΤ, ώς η «εισπρακτική εταιρεία» που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας ώς εγγυητής.
Ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, ανακοίνωσε ότι είχε μια πολύ εποικοδομητική συνάντηση στην έδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τον Έλληνα υπ. Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Δημοσιογράφοι ρώτησαν τον υπουργό να πει τη γνώμη του για το πως νιώθει που η Ελλάδα είναι το πρώτο μέλος της ευρωζώνης που πάει στο ΔΝΤ και ο υπουργός απάντησε ότι η Ελλάδα έδωσε την ευκαιρία στην Ευρώπη να βρει λύση στα προβλήματά της...
Αυτά τα ωραία λέει ο Παπακωνσταντίνου και θα μας έβαλαν το επιτόκιο στο μηχανισμό στήριξης 5%
Πάντως πρέπει να τον ζάλισε η αλλαγή της ώρας στην Αμερική τον υπουργό μας, αφού - αν και δεν αναφέρθηκε σε αριθμούς - ο Γ.Παπακωνσταντίνου δήλωσε στην συνέντευξή του ότι :
«η ΕΕ θα προσφέρει 3 δισ. ευρώ το 2010 και ότι αναμένεται να υπάρξει τριετής δανεισμός από ΔΝΤ» και συνέχισε « ήδη εφαρμόζουμε το ΠΣΑ και έχουμε ήδη θετικά αποτελέσματα, έχουμε φτάσει σε μία μείωση του ελλείμματος» ενώ έκανε λόγο για «καλά στοιχεία» όσον αφορά το αʼ εξάμηνο, μίλησε για θετικές προβλέψεις σχετικά με το λιανικό εμπόριο και εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι η οικονομία θα είναι σε θέση να επανέλθει σε καλή πορεία.
Ωστόσο... την προέλευση των στοιχείων για όσα είπε δεν την ανέφερε.
Το σίγουρα είναι πως τελικά... είχε δίκιο ο Aλαβάνος που είπε πως πρέπει να απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα σε Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου , κάθε φορά που μπαίνουν σε αεροπλάνο αυτοί οι άνθρωποι κάτι πρέπει να παθαίνουν το είχαμε γράψει πρίν ένα μήνα (δείτε το εδώ)
Από......tiresias
Α. Αλαβάνος: ‘Να απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών’
energoipoliteskv.blogspot.com
Ημερομηνία ανάρτησης: 26 Απριλίου 2010.
Την άποψη ότι ίσως θα έπρεπε «να απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα» του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών διατύπωσε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος, ο οποίος μίλησε στη Θεσσαλονίκη σε εκδήλωση της εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς».
«Λυπάμαι που το λέω αυτό, δήλωσε ο κ. Αλαβάνος, αλλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα τόσο στον κ. Παπανδρέου όσο και στον κ. Παπακωνσταντίνου. Διότι αυτή η συμφωνία υποδούλωσης στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, για πάρα πολλά χρόνια, της Ελλάδας και του ελληνικού λαού είναι απαράδεκτη. Και θέλω να ελπίζω ότι όχι πια μόνο οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο αλλά σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, που ήδη καταλαβαίνουν ότι τους πιάνουν οι ρυθμίσεις, θα την ακυρώσουν πολύ γρήγορα στην πράξη».
Στην ομιλία του ο κ. Αλαβάνος υπογράμμισε ότι «δεν μας αξίζει μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό και υπουργούς της να επιδεικνύουν στις διεθνείς τηλεοράσεις ότι έχουν proficiency στην αγγλική, όπως ακριβώς οι κυβερνήσεις με τους Αμερικανούς γιάπηδες στις κατεστραμμένες σοσιαλιστικές χώρες το 1990 και να αποδεικνύουν συνεχώς ότι δεν έχουν απολυτήριο δημοτικού στην προστασία της ελληνικής οικονομίας.
Bookmark It
Από ....politis-gr
Η Γκόλντμαν Σακς θύμωσε με το i-Reporter
energoipoliteskv.blogspot.com
Πριν λίγο καιρό η Goldman Sachs εξουσιοδότησε ένα από τα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία του Λονδίνου να στραφεί εναντίον του i-Reporter. Δείτε παρακάτω στο βίντεο γιατί:
Από....i-reporter
Επιστρέφουν τα φαινόμενα "μετάστασης"...
Αναρτήθηκε από....
energoipoliteskv.blogspot.com
του Γιώργου Φλώκα
Δημοσιεύθηκε: 12:28 - 26/04/10
Τελ. Ενημ.: 15:14 - 26/04/10
Σε νέα ιστορικά υψηλά τα spreads και τα CDSs της Πορτογαλίας, ανοδικά τα spreads στον ευρωπαϊκό Νότο μετά το άλμα των ελληνικών spreads σε νέα ιστορικά υψηλά, επαναφέροντας τα σενάρια "μετάστασης" της κρίσης χρέους στην Ε.Ε.
Βασικές αιτίες της επίμονης ανόδου των spreads στις δημοσιονομικά "αδύναμες" χώρες της ευρωζώνης εκτιμάται από αναλυτές ότι είναι τόσο οι ασάφειες στον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας όσο και η "θολή" στάση των Γερμανών στο ζήτημα της οικονομικής βοήθειας της χώρας.
"Η Ελλάδα είναι απίθανο να αποτελέσει την τελευταία χώρα της ευρωζώνης που θα χρειαστεί το ΔΝΤ", τονίζει ο πρώην οικονομολόγος του Διεθνούς Ταμείου, κ. Κένεθ Ρογκόφ, σημειώνοντας ότι η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία είναι ευάλωτες.
Ο κ Ρογκόφ επισημαίνει ότι μία ή δύο χώρες της ευρωζώνης ενδέχεται να αναγκαστούν να ζητήσουν τη βοήθεια του ΔΝΤ εντός των επόμενων 2 - 3 ετών, τονίζοντας την ανάγκη ισχυρής μείωσης ελλειμμάτων και περικοπών προϋπολογισμών σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή, αξιωματούχοι της ΕΚΤ επιχειρούν την υποβάθμιση των σεναρίων διάχυσης των προβλημάτων με το ελληνικό χρέος στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. "Δεν υπάρχει οικονομικό αίτιο για να δικαιολογεί μια συζήτηση περί μετάστασης", υπογραμμίζει ο κ. Ewald Nowotny, μέλος της ΕΚΤ.
Το spread στο ελληνικό δεκαετές εκτινάσσεται έως τις 663 μονάδες, με τα spreads πιο βραχυχρόνιων εκδόσεων να εκτινάσσονται άνω των 1.200 μονάδων έναντι των γερμανικών τίτλων, μετά το επίσημο αίτημα ενεργοποίησης του μηχανισμού από την Ελλάδα την Παρασκευή.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της CMA, η Ελλάδα εμφανίζει τη μεγαλύτερη διεύρυνση των spreads παγκοσμίως με άνοδο 14,3% σήμερα Δευτέρα, μεταξύ των κρατικών αλλά και επιχειρηματικών ομολόγων. Δεύτερη στη σχετική κατάταξη η Bank of Ireland, με άνοδο των spreads κατά 10,6% και τρίτη η Fortis, με άνοδο των spreads κατά 10,4%.
Η πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας, με βάση την αποτίμηση των Credit Default Swaps, ενισχύεται στο 42,64% από επίπεδα 38% περίπου την Παρασκευή, με την Ελλάδα να εμφανίζει την τρίτη μεγαλύτερη πιθανότητα χρεοκοπίας, πίσω από Αργεντινή (43,51%) και Βενεζουέλα (43,16%).
Εν τω μεταξύ, νέο ρεκόρ σημειώνουν τα spreads και τα CDSs της Πορτογαλίας, καθώς εντείνονται οι ανησυχίες των επενδυτών ότι οι πορτογαλικοί τίτλοι θα αποτελέσουν το επόμενο "θύμα" της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη.
Το spread του πορτογαλικού δεκαετούς έναντι του αντίστοιχου γερμανικού ενισχύεται στις 207 μονάδες από 193 αργά την Παρασκευή (στο 5,11% η απόδοση), επίπεδα που αποτελούν ιστορικό υψηλό εντός ευρωζώνης για τη χώρα.
Το ασφάλιστρο έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της Πορτογαλίας, το λεγόμενο CDS, ενισχύεται στο ιστορικό υψηλό των 288 μονάδων βάσης από 279 μονάδες την Παρασκευή.
"Η ελληνική κρίση έχει αρχίσει να διαχέεται στις υπόλοιπες περιφερειακές χώρες της Ε.Ε. και η Πορτογαλία φαίνεται να παίρνει σειρά. Η κατάσταση εδώ είναι λιγότερο επείγουσα σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές δείχνουν δυσκολίες. Εάν οι ηγέτες της Ευρώπης δεν μπορέσουν να βρουν λύση σε αυτήν την κατάσταση, η Πορτογαλία αναμένεται να αντιμετωπίσει μια δύσκολη περίοδο", σχολιάζει στο Reuters ο κ. Darren Williams, οικονομολόγος της Alliance Bernstein.
Σε υψηλότερα επίπεδα κινούνται τα spreads τόσο στους ισπανικούς όσο και στους ιταλικούς τίτλους. Ειδικότερα, το spread του ισπανικού δεκαετούς ενισχύεται στις 100 μονάδες βάσης, με την απόδοση να κινείται στο 4,03%.
Στην Ιταλία, το spread του 10ετούς έναντι του αντίστοιχου γερμανικού ενισχύεται στις 95 μονάδες βάσης, με την απόδοση να διαμορφώνεται στα επίπεδα του 3,98%.
Από.....Euro2day
Η Ελλάδα είναι το subprime της Ευρώπης
energoipoliteskv.blogspot.com
By Wolfgang Munchau
Δημοσιεύθηκε: 09:58 - 26/04/10
Πρόκειται για την πιο σημαντική εβδομάδα στην 11χρονη ιστορία της ευρωζώνης. Έως το τέλος της θα γνωρίζουμε εάν η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα μπορεί να περιοριστεί ή εάν θα υπάρξει μετάσταση και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης.
Έως τότε το ΔΝΤ και η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να έχουν καταλήξει σε συμφωνία. Υπάρχουν τρία σημεία που αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή: Πρώτον και σημαντικότερο, η Ελλάδα θα πρέπει να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα που θα εξηγεί λεπτομερώς πώς μπορεί να μετατρέψει το υψηλό πρωτογενές της έλλειμμα σε πρωτογενές πλεόνασμα, χωρίς να ωθήσει την οικονομία σε βαθιά ύφεση. Αυτά που έχω ακούσει, μέχρι στιγμής, από Έλληνες οικονομολόγους είναι πλήρως απογοητευτικά. Οι περισσότερες προτάσεις είναι παλιομοδίτικα λογιστικά "κόλπα", όπως για παράδειγμα η "καταγραφή" της μαύρης οικονομίας στα επίσημα στοιχεία για το ΑΕΠ. Αυτό που θα πρέπει να αναζητήσουμε είναι ένα τριετές πρόγραμμα στο οποίο καταγράφονται λεπτομερώς οι περικοπές δαπανών και οι δομικές μεταρρυθμίσεις.
Δεύτερον, το συνολικό πρόγραμμα βοήθειας θα πρέπει να είναι υψηλότερο από 45 δισ. ευρώ (30 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και τα υπόλοιπα από το ΔΝΤ). Η συνεισφορά της ευρωζώνης είναι μόνο για ένα έτος και δεν βλέπω μεγάλες πιθανότητες η ευρωζώνη να είναι ικανή να αυξήσει αυτό το ποσό είτε τώρα είτε στα επόμενα χρόνια. Ο κ. Axel Weber, πρόεδρος της Bundesbank, εκτίμησε ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί 80 δισ. ευρώ καθ’ όλη τη διάρκεια εφαρμογής του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Είναι σωστή εκτίμηση. Αυτό που χρειαζόμαστε να ακούσουμε είναι να υπάρξει δέσμευση για επιπλέον ποσά από τα 45 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα θα χρειαστεί στήριξη για τουλάχιστον δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων τα μέτρα λιτότητας όχι μόνο πρέπει να αποφασιστούν αλλά και να εφαρμοστούν.
Τρίτον, θα πρέπει να παρακολουθούμε τι κατάσταση επικρατεί στη Γερμανία. Αρχικά η κυβέρνησή της προσπάθησε να συνδέσει την παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα με την τρέχουσα νομοθεσία, αλλά τελικώς δεν το κατόρθωσε. Ορισμένα μέλη του γερμανικού κοινοβουλίου υποστηρίζουν ότι δεν θα δεχτούν το όλο θέμα και μάλιστα μεταξύ αυτών είναι και το βαυαρικό CSU, δηλαδή το "αδελφό" κόμμα των χριστιανοδημοκρατών της κ. Merkel. Υποστηρίζουν ότι η καλύτερη λύση θα ήταν η Ελλάδα να φύγει προσωρινά από την ευρωζώνη. Σε αυτό το επιχείρημα έχουν τη στήριξη μεγάλου τμήματος νομικών και οικονομολόγων της Γερμανίας.
Το επιχείρημά τους αποτελεί νομική υποκρισία. Αυτοί που το υποστηρίζουν προσποιούνται ότι νοιάζονται για την εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ και για τη μη παραβίαση του κανόνα "μη διάσωσης". Την ίδια στιγμή, βέβαια, δεν ενοχλούνται που προτείνουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, δηλαδή την παραβίαση ενός άλλου σημαντικού κανόνα της ένωσης. Βάσει των κανόνων που υπάρχουν, δεν μπορεί η Ελλάδα να εξαναγκαστεί να φύγει από την ευρωζώνη. Επιπρόσθετα, η χώρα δεν μπορεί να εγκαταλείψει οικειοθελώς την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λοιπόν, τι θα συμβεί εάν η Bundestag μπλοκάρει τη βοήθεια; Απλώς η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και αυτό θα θέσει σε κίνδυνο αρκετές γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που έχουν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα.
Στα τρία παραπάνω σημεία που αναφέρουμε, για το ένα και το δύο θα έχουμε απαντήσεις έως το τέλος της εβδομάδας. Για το τρίτο σημείο οι συζητήσεις θα διατηρηθούν επί μακρόν. Η κ. Merkel είναι αποφασισμένη να σπρώξει οποιαδήποτε απόφαση μετά την 9η Μαΐου, δηλαδή μετά τις εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας.
Συχνά αναρωτήθηκα, κατά τη διάρκεια της κρίσης, τι θα κόστιζε στους Ευρωπαίους ηγέτες να σταθούν εγκαίρως στο ύψος των περιστάσεων. Υπάρχουν αρκετά προβλήματα συνεργασίας και πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, αν και προσφέρουν συμβουλές, δεν έχουν κατανοήσει πλήρως την κατάσταση και έχουν και λάθος αίσθηση του τι είναι προτεραιότητα. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον συμβαίνουν και ατυχήματα. Μέχρι σήμερα ο τρόπος συμπεριφοράς της ευρωζώνης επέτεινε την κρίση. Θα πρέπει να ακούσουμε κάτι που να ικανοποιεί έστω και τις ελάχιστες προβλέψεις μας. Σε διαφορετική περίπτωση, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και η κρίση θα μεταφερθεί στην Πορτογαλία και αλλού.
Όλες οι δυστυχισμένες οικογένειες δεν είναι δυστυχισμένες για τους ίδιους λόγους. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση της Πορτογαλίας, η οποία δεν είναι ίδια με την Ελλάδα. Όμως δεν έχει λιγότερο σοβαρά προβλήματα. Το πρόβλημα της Πορτογαλίας δεν είναι ο δημόσιος τομέας. Το χρέος της χώρας προβλέπεται από την ευρωζώνη ότι θα φθάσει στο 85% του ΑΕΠ φέτος. Είναι υψηλό, αλλά όχι εντυπωσιακό. Βάσει των δικών μου υπολογισμών, το συνολικό χρέος της χώρας φθάνει στο 233% του ΑΕΠ -74% του ΑΕΠ το δημόσιο χρέος και 159% το ιδιωτικό χρέος. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αναμένεται ότι θα είναι χαμηλότερο από το 10% του ΑΕΠ. Πρόκειται για κρίση στον ιδιωτικό τομέα. Και όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, η Πορτογαλία έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της από 15% έως 25% σε σύγκριση με τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης, κατά την πρώτη 10ετία της στη νομισματική ένωση.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα στην Ευρώπη είναι κάτι ανάλογο με την κρίση της δευτερογενούς αγοράς στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, της αγοράς subprime. Εάν δεν ακούσουμε κάποια πολύ ευχάριστα νέα από την Αθήνα αυτήν την εβδομάδα, πολύ σύντομα θα έρθει η δυσάρεστη έκρηξη.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Εσύ τον εμπιστεύεσαι ;..."Θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας"
Αναρτήθηκε από...energoipoliteskv.blogspot.com
Γιώργος Παπανδρέου υπουργικό συμβούλιο 19.3.2010...
Δεν ζητάμε οικονομική βοήθεια και με τις προσπάθειες και τις θυσίες όλων μας ξέρουμε ότι θα τα καταφέρουμε...υπό αυτούς τους όρους η χώρα μας δεν ζητά και δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανένα , ούτε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας ,ούτε από το διεθνές νομισματικό ταμείο...
Το... πιστόλι
Κλείνοντας τη συνεδρίαση, όμως, έγινε πιο σαφής. Είπε ότι η Ελλάδα ζητεί από τους εταίρους της να βάλουν το πιστόλι στο τραπέζι, να ετοιμάσουν μια λύση για την περίπτωση που θα χρειαστεί. «Δεν θέλουμε το ΔΝΤ, αλλά αν χρειαστεί θα το χρησιμοποιήσουμε», κατέληξε.
Στις 100 ημέρες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, 14 Ιανουαρίου 2010, ο Γ. Παπανδρέου απαντάει στην ερώτηση του Π. Σώκου της Ελευθεροτυπίας αναφορικά με την προσφυγή στο ΔΝΤ.
Απαντάει αρνητικά: "Δεν το έχουμε ανάγκη".
Εσύ τον εμπιστεύεσαι ;
Από.....Citypress
Γιώργος Παπανδρέου υπουργικό συμβούλιο 19.3.2010...
Δεν ζητάμε οικονομική βοήθεια και με τις προσπάθειες και τις θυσίες όλων μας ξέρουμε ότι θα τα καταφέρουμε...υπό αυτούς τους όρους η χώρα μας δεν ζητά και δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανένα , ούτε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας ,ούτε από το διεθνές νομισματικό ταμείο...
Το... πιστόλι
Κλείνοντας τη συνεδρίαση, όμως, έγινε πιο σαφής. Είπε ότι η Ελλάδα ζητεί από τους εταίρους της να βάλουν το πιστόλι στο τραπέζι, να ετοιμάσουν μια λύση για την περίπτωση που θα χρειαστεί. «Δεν θέλουμε το ΔΝΤ, αλλά αν χρειαστεί θα το χρησιμοποιήσουμε», κατέληξε.
Στις 100 ημέρες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, 14 Ιανουαρίου 2010, ο Γ. Παπανδρέου απαντάει στην ερώτηση του Π. Σώκου της Ελευθεροτυπίας αναφορικά με την προσφυγή στο ΔΝΤ.
Απαντάει αρνητικά: "Δεν το έχουμε ανάγκη".
Εσύ τον εμπιστεύεσαι ;
Από.....Citypress
Οι προτάσεις του Αλέκου Παπαδόπουλου για την οικονομία
energoipoliteskv.blogspot.com
Τη λήψη μέτρων - σοκ πρότεινε στην κυβέρνηση ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Αλέκος Παπαδόπουλος, μιλώντας σε εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Εκσυγχρονισμού του Κοινωνικού Κράτους.
Χαρακτήρισε εθνική απόφαση τη λήψη επώδυνων και ολοκληρωμένων μέτρων για την οικονομική ανάπτυξη και διοικητική εξυγίανση της χώρας, η οποία -όπως είπε- επιβάλλεται από το αίσθημα της εθνικής αξιοπρέπειας.
Ολόκληρη η ομιλία του Αλ.Παπαδόπουλου:
Εάλω το ψεύδος. Από την Παρασκευή η χώρα βρίσκεται υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Δεν επιθυμώ να μιλήσω τώρα για τα συναισθήματα που προκαλούνται στο Έθνος απ’ αυτή την εξέλιξη.
Είναι όμως εύλογο όλοι να ρωτούν πλέον, τι πρέπει να κάνουμε για να ξεφύγουμε από την βαθειά οικονομική κρίση, που ενέσκηψε στη χώρα. Απαντώ:
Να εφαρμόσουμε το τρίπτυχο: Εθνική Αυτογνωσία - Εθνική Απόφαση - Εθνική Αξιοπρέπεια.
Πρέπει να καταλάβουμε και να εξηγήσουμε την πορεία της μεταπολίτευσης και το πώς οδηγήθηκε η χώρα μας στη σημερινή περιπέτεια.
Η μεταπολίτευση υπήρξε ένα ιδιαίτερα σημαντικό ιστορικό γεγονός για τη χώρα...
Δεν αποκατέστησε απλώς τη Δημοκρατία. Την στερέωσε και έχτισε τις δημοκρατικές ελευθερίες, τα δημοκρατικά δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης χωρίς καμία δυνατότητα επιστροφής σε κάποιο καθεστώς που θα τις αμφισβητούσε, όπως γινόταν στο παρελθόν.
Ταυτόχρονα, όμως καλλιέργησε τον πολιτικό ναρκισσισμό, την αμεριμνησία, τον λαϊκισμό, την δημοκοπία, τον ψευδοπροοδευτισμό, τον συντεχνιασμό, την αδυναμία συγκρότησης πολιτικών, τον πολιτικό ερασιτεχνισμό, τα σύνδρομα του πολιτικού κόστους, την προσωποποιημένη αντίληψη της πολιτικής, τις αναξιοκρατικές επιλογές, την υποκατάσταση της πολιτικής από την προπαγάνδα και την εντυπωσιοθηρία, την οικοδόμηση της ευημερίας όχι στο μόχθο και στην προσπάθεια αλλά σε δανειακά κεφάλαια.
Δηλαδή, κυρίες και κύριοι, μεθυσμένοι από την απόλαυση της Δημοκρατίας αρχίσαμε να περιφρονούμε προκλητικά τον μόνο τελικά σταθερό μηχανισμό διάσωσης της χώρας, που είναι η εθνική μας αυτογνωσία.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο λαός μας αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζει την πραγματική αλήθεια, το βάθος και την έκταση του προβλήματος που αντιμετωπίζει. Απλώς υποψιάζεται ότι κάτι κακό συμβαίνει στην χώρα αλλά δεν γνωρίζει όλες τις παραμέτρους, ούτε και τα πραγματικά αίτια της κρίσης. Συστηματικά καλλιεργείται η εντύπωση ότι διερχόμαστε μια οικονομική περίοδο δύσκολη μεν, αλλά που κάποια στιγμή σύντομα θα ξεπεραστεί και θα επανέλθουμε εις την προτέραν μακαρίαν κατάσταση. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει και πρέπει να του το εξηγήσουμε.
Η εθνική αυτογνωσία επιβάλλει μια πλήρη και ακριβή περιγραφή του προβλήματος. Η πρώτη αλήθεια που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι η Ελλάδα κατέκτησε τις προηγούμενες δεκαετίες την συμπόρευσή της με τ’ άλλα ευρωπαϊκά έθνη κυρίως με την ένταξή της στη ζώνη του Ευρώ. Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά παραδέρνει κάτω από το βάρος των ανομημάτων της, των θεσμικών αδυναμιών της Ευρωζώνης και της διεθνούς οικονομικής κρίσης,
Φοβούμαι ότι η σημερινή οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα οδηγεί την Ελλάδα στην κατηγορία των τριτευρωπαϊκών χωρών. Η πορεία αυτή πρέπει ν’ ανατραπεί άμεσα.
Ο ελληνισμός πρέπει να παύσει να εξελίσσεται ως το ανάπηρο καθυστέρημα της Ευρώπης.
Εθνική Αυτογνωσία σημαίνει να συνειδητοποιήσει η ελληνική κοινωνία ότι η χώρα εισήλθε σε μια βαθειά και αγνώστου διαρκείας περίοδο μεγάλης δυσπραγίας και απομείωσης, όχι μόνο λόγω του υψηλού δημοσίου χρέους, αλλά συνδυαστικά και περισσότερο λόγω του υψηλού ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, δηλαδή λόγω της αποξηραμένης οικονομίας μας και της χαμηλής εδώ και χρόνια ανταγωνιστικότητάς της.
Το πνιγηρό οικονομικό μας πρόβλημα δεν είναι μόνο ένα συγκυριακό αποτέλεσμα ανεύθυνων οικονομικών επιλογών. Βεβαίως, η λαίλαπα της τελευταίας πενταετούς δεξιάς διακυβέρνησης το επιδείνωσε ποιοτικά και δραματικά. Το κεντρικό όμως αίτιο είναι η βαθειά αυτοκαταστροφική επιλογή που σημάδευσε την μεταπολιτευτική περίοδο, παράγοντας ένα ελληνικό φαινόμενο, το οποίο δυστυχώς δεν είναι πρωτοφανές γιατί το ζήσαμε και σε άλλες εποχές της ιστορίας μας, όταν η χώρα οδηγήθηκε στη χρεοκοπία.
Κυρίες και κύριοι,
Η ιδεολογία και ο πολιτισμός του φαινομένου ταυτίζεται με το έμβλημά του σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης: «ένας λαός που έχει το ένα χέρι με υψωμένη γροθιά και το άλλο στη ζητιανιά». Η υψωμένη γροθιά εξέφραζε το μεταδικτατορικό σφρίγος της κοινωνίας, που ξοδεύτηκε όμως άδοξα με την παραγωγική απενεργοποίηση της χώρας και την αναζήτηση δανείων από τις διεθνείς αγορές και πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση από το άλλο χέρι. Υπεύθυνη του φαινομένου αυτού είναι όλη η πολιτική τάξη της χώρας με κεντρική ευθύνη και του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Στην αντίληψη αυτή προσχώρησαν και όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Τόσο η ιστορικά πάντα λαϊκίστικη ελληνική Δεξιά, όσο και η απροσάρμοστη και παρωχημένη ελληνική Αριστερά. Αν υπήρξαν πολιτικές διαφωνίες μεταξύ τους, αφορούσαν μόνο στην πλειοδοσία των παροχών και σε ανούσιες διαδικασίες. Αυτός ο συνδυασμός ήταν το εκρηκτικό μείγμα στη σύγχρονη Ελλάδα, που επέφερε κοινωνικές αλλοιώσεις, γέννησε απληστία, αφυδάτωσε το πολιτικό σύστημα, κατασκεύασε καρπωτές παράνομων και «νομιμοφανών» προσόδων, σώρευσε επιρροή σε παραθεσμικά κέντρα εξουσίας.
Το μεταπολιτευτικό κονσένσους γέμισε με πρωτοφανή ακαταστασία αυτή την γκρίζα ζώνη και δημιούργησε μια ψεύτικη ενότητα του λαού όχι με βάση το γενικό καλό αλλά με βάση τη διανομή προνομίων και την διαχείριση συμφερόντων, ενισχύοντας έτσι τον ατομισμό και τον αυτισμό της κοινωνίας. Όλα αυτά, μάλιστα, χωρίς αιδώ τα ονομάσαμε νέα προοδευτικότητα.
Από το 1972 (πετρελαϊκή κρίση) μέχρι και σήμερα υιοθετήσαμε άκριτα και εφαρμόσαμε ένα οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης, που στηρίχθηκε στις παροχές και στην αλόγιστη πιστωτική επέκταση με στόχο την ενθάρρυνση της κατανάλωσης. Αυτός είναι και ο λόγος που στη δεκαετία του ’70 και του ’80 ανεχθήκαμε ή και υποδαυλίσαμε την πλήρη σχεδόν αποβιομηχανοποίηση της χώρας ενώ στις μέρες μας παρακολουθούμε ως απλοί παρατηρητές (α) την εξοντωτική, λόγω της κρίσης, αποβιοτεχνοποίηση της χώρας, δηλαδή το τέλος των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που επέζησαν τα τελευταία χρόνια με ακριβό παραγωγικό κόστος και κυρίως χάρις στην φοροδιαφυγής και (β) την κατάρρευση του αγροτικού τομέα.
Αυξήσαμε μεν επί 35 χρόνια ανορθόδοξα τα αγροτικά εισοδήματα μέσα κυρίως από τις κοινοτικές εισροές, μετατρέποντας τους αγρότες από μαχητές του κάμπου σε εισοδηματίες. Επί 35 χρόνια επίσης η πολιτική τάξη έπαιξε πελατειακά με τις χωρίς όρια παροχές στην υπόλοιπη κοινωνία μέσω του κρατικού δανεισμού και των κοινοτικών πόρων. Όταν μάλιστα είχε ξεκινήσει η αποβιομηχανοποίηση, διογκώσαμε τις προβληματικές επιχειρήσεις και τον δημόσιο τομέα νομίζοντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο επιλύαμε το πρόβλημα της απασχόλησης. Όλα αυτά τ΄ αποκαλούσαμε κοινωνική πολιτική με δανεικά. Ονομάσαμε αναδιανομή του εισοδήματος την διανομή των δανείων και των πόρων της Ε.Ε. Η αναδιανομή θέλει πολιτικό σθένος. Για την διανομή των δανεικών, αρκεί το πολιτικό θράσος.
Αντιπολίτευση σ’ αυτή την κυριαρχούσα άποψη και ιδεολογία περί αναδιανομής δεν υπήρξε. Ίσως ακούγαμε κάποιες φωνές ορθολογισμού από κάποιους ελάχιστους, συνήθως εκσυγχρονιστές αστούς πολιτικούς, που εμφανίζονταν όμως ως λογιστές ή γραφικοί τύποι, και επίσης κάποιες άλλες άναρθρες κραυγές από τον χώρο της ακροαριστεράς και των αντιεξουσιαστών. Τίποτε άλλο. Ούτε από την ευγνωμονούσα συνήθως διανόηση, ούτε από τις άλλες ελίτ της χώρας. Όλοι, μηδέ και της νομιμόφρονης Αριστεράς εξαιρουμένης, πλειοδοτούσαν στην βασική αυτή παράμετρο. Μπορούμε να αναφέρουμε παραδείγματα κάποιων λίγων εξαιρέσεων αλλά δεν έχει νόημα.
Αυτή τη στιγμή ήρθε το σοκ της αυτογνωσίας. Θα ερχόταν ούτως ή άλλως, απλώς η κρίση το έφερε πιο γρήγορα. Ήρθε όμως. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η χώρα δεν θα χρεοκοπήσει τυπικά, ούτε θα βγει από το ευρώ γιατί δεν μας αφήνουν προς το παρόν - οι εταίροι μας για δικούς τους λόγους. Μολονότι μπορούσαν να μας οδηγήσουν εκεί με τις προβλεπόμενες από την Συνθήκη ποινές, δεν το κάνουν γιατί αυτό θα σήμαινε σοβαρή αποσταθεροποίηση της Ευρωζώνης και του χρηματοπιστωτικού της συστήματος. Δεν το θέλει, όμως, και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Ακόμα και η Αριστερά δεν τολμά να ζητήσει να βγούμε από το ευρώ, αν και όσα προτείνει εκεί οδηγούν.
Το πολιτικό μας σύστημα είναι αυτή την στιγμή παγιδευμένο από τους δύο αυτούς παράγοντες και προσαρμόζεται στον βαθμό που μπορεί να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι όταν η κυβέρνηση έλαβε πρόσφατα κάποια μέτρα είπε απολογητικά ότι αυτά «δεν ταιριάζουν στην ιδεολογία μας». Οι δε υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της είπαν, στα πλαίσια του εντυπωσιασμού, ότι: «λέτε ψέματα, διότι δεν είσαστε εσείς οι πραγματικοί ιδεολόγοι της διανομής των δανεικών, εμείς είμαστε!!»
Κυρίες και κύριοι,
Όταν έχεις μια τόσο μεγάλη εξάρτηση από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές για να επιβιώσεις, δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι ή να καλλιεργείς απαιτήσεις σαν να είσαι μέλος της λέσχης G7 των πλουσίων του πλανήτη. Με ξένα χρήματα δεν μπορείς να παριστάνεις τον πλούσιο. Ούτε αντιμετωπίζεις τις αγορές όπως τους ψηφοφόρους σου. Οι αγορές δεν διατάσσονται. Απαιτούν πολιτικές αποφάσεις και αποτελέσματα από ανθρώπους που πιστεύουν σ’ αυτές. Το κόστος δανεισμού δεν μειώθηκε ποτέ με διπλωματικά μέσα. Από δω και πέρα, τουλάχιστον ας ξέρουμε «μέχρι που φτάνει η κάπα μας».
Όπως μας δίδαξε πριν 60 χρόνια ένας σημαντικός Έλληνας, ο ευπατρίδης Κυριάκος Βαρβαρέσος «Εγώ δεν πιστεύω εις την εικόνα αυτήν της πατρίδος μου. Πιστεύω εις μίαν άλλην Ελλάδα, την Ελλάδα των εντίμων, εργατικών και ολιγαρκών Ελλήνων. Πιστεύω επί πλέον ότι η Ελλάς αυτή θα επικρατήσει και θα επιβληθεί εν τέλει και διά τούτο είμαι αισιόδοξος δια το μέλλον της χώρας». Δεν επικράτησε όμως αυτή η Ελλάδα.
Το βασανιστικό ερώτημα είναι αν υπάρχει ελπίδα και που θα την αναζητήσουμε.
Η πρώτη απάντηση είναι «ναι, υπάρχει ελπίδα και την αναζητούμε πρώτα στον εαυτό μας». Επειδή κάποιοι αναμένουν την διάσωση της χώρας μόνο από την Ευρώπη και το ΔΝΤ, υπενθυμίζω απόσπασμα ομιλίας του Χαριλάου Τρικούπη κατά την πριν της χρεωκοπίας περίοδο:
«Εάν θέλωμεν και ημείς να ειπή η Ευρώπη ότι η Ελλάς ζη, πρέπει να αποδείξωμεν εις αυτήν ότι κατόπιν των δοκιμασιών, δι ων διήλθομεν, έχομεν την δύναμιν να αναλάβωμεν πάσας εκείνας τας θυσίας άνευ των οποίων δεν δυνάμεθα να υπάρξωμεν.»
Και πιο κάτω «Δεν αρκεί όπως δια συνδυασμών αληθών ή ψευδών, φαινομένων ή πραγματικών, οικονομίσωμεν τα πράγματα επί τινα έτη, και ζήσωμεν έστω και χρεωκοπούντες∙ διότι και ο χρεωκόπος ζη∙»
Κυρίες και κύριοι,
Δεν υπάρχουν ‘επτασφράγιστα μυστικά’ που θα γιατρέψουν την οικονομία, ούτε εδώ ούτε στο εξωτερικό για να τ’ αναζητήσουμε. Ούτε σωτήρες υπάρχουν για ν’ ανακληθούν εκ της εφεδρείας. Ούτε πιστεύω ότι τα οικουμενικά σχήματα σωτηρίας ή τα σχήματα εκτάκτων αναγκών θα μας βγάλουν από την κρίση. Στην αποτελεσματική εφαρμογή στέρεων αποφάσεων πιστεύω μόνο.
Απαιτούνται συθέμελες αλλαγές για να απελευθερωθούν οι σχολάζουσες δυνάμεις της οικονομίας αλλά και η ίδια η κοινωνία από τα στερεότυπα που την διατηρούν καθηλωμένη. Δεν είναι καιρός για δισταγμούς και καιροσκοπισμούς. Δεν συμφωνώ μ’ όσους προτείνουν, προφανώς από πολιτική αδυναμία, τον δρόμο των χαμηλών και σταδιακών μεταρρυθμίσεων. Κατά τη γνώμη μου οι βραδείες μεταρρυθμίσεις σπανίως επιτυγχάνουν το σκοπό τους, γιατί στην πορεία εκφυλίζονται.
Σε περιόδους κρίσης, η πολιτική αρετή επιβάλλει ότι όταν πρέπει να πάρεις μέτρα σοβαρά, να μη διστάσεις να τα πάρεις αμέσως και ολοκληρωμένα. Ν’ αδιαφορήσεις για τα τυχόν σε βάρος σου αναθέματα της πολιτικής δημοκοπίας, έστω κι αν γνωρίζεις ότι είναι πιθανόν μετά να εξοστρακιστείς. Επίσης, αν πρέπει να λάβεις μέτρα επώδυνα, πρέπει πρώτα να τα πιστεύεις για να μπορείς και να τα εφαρμόσεις.
Ο τραγικός ρεαλισμός της ιστορίας λειτουργεί ερήμην των βραδυπορούντων.
Συμπέρασμα πρώτο: Δεν μπορείς να μιλάς για πολιτική διαχείριση της οικονομίας αν πρώτα δεν μιλήσεις για Εθνική Αυτογνωσία και για την διαχείριση του πολιτιστικού σου προτύπου ως κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι,
Αποτελούσε αφέλεια και αυταπάτη όσων πίστευαν ότι θα μπορούσαμε τελικά να αποφύγουμε την υπαγωγή μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στους όποιους μηχανισμούς διάσωσης του Eurogroup και της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Η χώρα εδώ και καιρό έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει. Ας μην παριστάνουμε τις μωρές παρθένες. Ας μην παριστάνουμε τους έκπληκτους? και τους απορούντες.
Με την υπαγωγή μας πλέον σε καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, η χώρα θα χρειαστεί αναγκαστικά έναν άλλο τύπο και κυρίως ένα άλλο πνεύμα διακυβέρνησης.
Αυτό σημαίνει ότι το αμέσως επόμενο διάστημα πρέπει να συγκροτηθεί από την Κυβέρνηση και να ψηφιστεί από τη Βουλή ένα σοβαρό πενταετές Πρόγραμμα Εθνικής Ανασυγκρότησης, που θα οδηγήσει τη χώρα συντεταγμένα σε υγιή πεδία οικονομικής ανάπτυξης. Είναι αναγκαίο:
(α) για να έχει συγκεκριμένο προορισμό και πλεύση η χώρα,
(β) για να γνωρίζουν, συγκεκριμένα και δεσμευτικά και όχι με γενικόλογους στόχους, τόσο η ελληνική κοινωνία όσο και οι εταίροι μας και οι διεθνείς κεφαλαιαγορές ότι η χώρα ξέρει πλέον τι πρέπει να κάνει και κυρίως πως.
Το ισχύον Πρόγραμμα Σταθερότητας είναι αδύναμο για να θεωρείται πλαίσιο πορείας. Είναι πλέον μικρότερο των περιστάσεων.
Το Πρόγραμμα Εθνικής Ανασυγκρότησης θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκροτημένες και πειθαρχημένες πολιτικές ανατροπής σε όλες τις λειτουργίες της χώρας. Να περιλαμβάνει εξειδικευμένα, εκτεταμένα και επώδυνα μέτρα ουσιαστικής ανάταξης της οικονομίας και της διοίκησης της χώρας. Τα μέτρα που μέχρι σήμερα έχουν ληφθεί ή έρχονται στο φως της δημοσιότητας είναι αλυσιτελή ημίμετρα που δεν οδηγούν σε σταθερά αποτελέσματα. Το πλέγμα των μεταρρυθμίσεων σοκ που θα προβλέπεται και θα τελούν είτε το θέλουμε είτε όχι υπό τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο θα περιλαμβάνει ενδεικτικά, πρώτον:
*
o (α) εκτεταμένες παρεμβάσεις στα πεδία του Ασφαλιστικού και της αγοράς εργασίας,
o (β) καθολικές αποκρατικοποιήσεις,
o (γ) δραστικό περιορισμό των μισθοδοτουμένων υπαλλήλων στο στενό και ευρύτερο Δημόσιο, στα Νομικά Πρόσωπα και στους ΟΤΑ,
o (δ) ολιστικά μέτρα διαρθρωτικών αλλαγών για την ανάταξη των ευτελισθέντων χώρων της Παιδείας, της Υγείας, της Κοινωνικής Προστασίας και της Δικαιοσύνης.
* Δεύτερον, θα πρέπει οι ελληνικές τράπεζες να συμπτυχθούν σε δύο τραπεζικούς πόλους, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στον διεθνή ανταγωνισμό.
* Τρίτον, επειδή είμαστε στη ζώνη του ευρώ και αδυνατούμε να προχωρήσουμε σε νομισματική υποτίμηση προκειμένου να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητά της, θα οδηγηθούμε αντ’ αυτού στην δημοσιονομική και εισοδηματική υποτίμηση με τον περιορισμό της διαθέσιμης καταναλωτικής δυνατότητας των μισθωτών τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα καθώς και στον αποπληθωρισμό των τιμών. Θα καταργηθεί ο διοικητικός καθορισμός από το κράτος των τιμολογίων ελεύθερων επαγγελμάτων.
* Τέταρτον, να γίνουν άμεσα επιμέρους δραστικές παρεμβάσεις στους τομείς διευκόλυνσης των ξένων επενδύσεων, στην λειτουργία του ανταγωνισμού, στην απελευθέρωση των αγορών κλπ.
* Τέλος, απαιτείται αποκεντρωμένη διοικητική συγκρότηση της χώρας στη βάση 6 αυτοδιοικούμενων περιφερειών, έναντι των σημερινών 13 που προτείνονται, με κεντρική ευθύνη την ενδογενή τοπική ανάπτυξη. Σε αυτές θα μεταταχθούν όλοι οι πλεονάζοντες διοικητικοί υπάλληλοι των Υπουργείων και των κεντρικών οργανισμών. Τα νέα επιτελικά Υπουργεία εφ’ εξής θα στελεχώνονται σταδιακά μόνο από ολιγάριθμους νέους υπαλλήλους ειδικών προσόντων. Στο πλαίσιο αυτό βεβαίως θα πρέπει άμεσα να συγκροτηθούν και να λειτουργήσουν σύμφωνα με τις σύγχρονες ελεγκτικές μεθόδους νέες διοικητικές και δικαστικές μορφές ελέγχου και κολασμού όσων παρανομούν σε βάρος του δημοσίου, των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος γενικότερα.
Τα μέτρα αυτά, που παρότι επώδυνα εγώ προτείνω ως απολύτως αναγκαία, ίσως δαιμονοποιηθούν από κάποιους. Δεν έχω κανένα προσωπικό πρόβλημα χαρακτηρισμού μου. Εξάλλου τους έχω υποστεί ήδη. Ο καθένας κρίνεται από την ιστορία του και τον τρόπο ζωής του. Οι αντιλήψεις που κυριάρχησαν και δυνάστευσαν τα τελευταία χρόνια τη χώρα μπορεί να είναι χρήσιμες για να διοικήσεις οικονομίες σαν της Βόρειας Κορέας, σίγουρα όμως είναι καταστροφικές για να διοικήσεις οικονομία της Ευρωζώνης.
Κυρίες και κύριοι,
Στο σημείο αυτό θέλω να κάνω δύο επισημάνσεις.
(α) Δεν διανοούμαι ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα κάποιοι που μπορεί να σκέφτονται την έξοδό μας από το ευρώ. Μια τέτοια επιλογή θα ήταν καταστροφική για τη χώρα και ταυτόχρονα θα σάρωνε τα εισοδήματα των μεσαίων και φτωχότερων στρωμάτων.
(β) Πρέπει να σταματήσει αμέσως η ανεύθυνη και επικίνδυνη συζήτηση περί αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους. Αυτή η νέα νεοελληνική πονηρία μας κάνει ήδη τεράστια ζημιά διεθνώς. Αναδιάρθρωση σημαίνει ότι δηλώνεις πρώτα στάση πληρωμών και μετά είτε (α) δίνεις λιγότερα απ’ αυτά που χρωστάς στους δανειστές σου είτε (β) τους υποχρεώνεις σε επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής τους. Και οι δύο περιπτώσεις συνιστούν δήλωση πτώχευσης. Γνωρίζουν άραγε οι ανεύθυνοι αυτοί διακινητές τι θα γινόταν π.χ. με τις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, που έχουν ελληνικά χρεόγραφα στα χαρτοφυλάκιά τους; Μπορούν να μας απαντήσουν ποιος θα μας δάνειζε ξανά για να μπορέσουμε να ζήσουμε;
Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι ν’ αποδείξουμε ότι διαθέτουμε το σθένος και έχουμε πάρει την στέρεα απόφαση για μια άλλη οικονομική πορεία της χώρας από την σημερινή, ώστε να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη των δανειστών μας και να καταφέρουμε έτσι να δανειζόμαστε μακροχρόνια και χαμηλότοκα. Αλλιώς κινδυνεύουμε, ως άλλη Αργεντινή, από διαδοχικές υποβαθμίσεις να μείνουμε εκτός πρόσβασης στις διεθνείς κεφαλαιαγορές για μεγάλο διάστημα, με ανυπολόγιστες για την χώρα συνέπειες.
Κυρίες και κύριοι,
Ας συνειδητοποιήσουμε ότι για τουλάχιστον 5 χρόνια θα συμβιώσουμε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τους μηχανισμούς του Eurogroup και της E.C.B.
Θεωρώ λοιπόν ότι είναι επωφελέστερο τόσο για την αξιοπιστία της χώρας όσο και για την ταχύτερη έξοδό μας από την κρίση, τις μεταρρυθμίσεις-σοκ να τις προτείνουμε πρώτοι και να τις καθοδηγήσουμε εμείς οι ίδιοι κι όχι ρυμουλκούμενοι, παριστάνοντας τους μελωδούντες και υποδυόμενοι τους βαρυγκομούντες να εμφανιζόμαστε ως απλοί αθώοι διεκπεραιωτές των επαχθών αποφάσεων του ΔΝΤ. Το νέο πνεύμα διακυβέρνησης, που πρέπει να κυριαρχήσει, μας επιβάλλει και το αίσθημα της Εθνικής Αξιοπρέπειας.
Χρειαζόμαστε αυτή την μεταβατική περίοδο να προχωρήσουμε σε συθέμελες μεταρρυθμίσεις-σοκ για έναν πολύ σοβαρό λόγο. Είναι ο φόβος του μακροχρόνιου οικονομικού παγετώνα, που είναι πιθανόν να επικαθήσει επί της χώρας. Και εξηγούμαι: είναι σχετικά εύκολο για παράδειγμα να απομειώσεις το έλλειμμά σου από το 14% πχ που είναι σήμερα στο 9% μέσα σ’ ένα χρόνο. Για να το πας όμως από το 9% στο 5% και πολύ περισσότερο όσο πας προς τον πυρήνα, τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Κι αν η οικονομία σου είναι σε ύφεση είναι ακόμα δυσκολότερα. Αν, ακόμη χειρότερα, τα μέτρα που θα λάβεις είναι σχετικά ήπιας μορφής, τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι ούτε σε θετικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα θα οδηγηθείς, ούτε κι από την ύφεση θα εξέλθεις, ούτε ανάπτυξη θα οικοδομήσεις. Ακριβώς εκεί κρύβεται ο μεγάλος κίνδυνος να σχηματιστεί ο γνωστός ως παγετώνας της οικονομίας, που θα καθηλώσει τη χώρα στην φτώχια για πάρα πολλά χρόνια. Γι’ αυτό η γνώμη μου είναι, αν θέλουμε πραγματικά να θέσουμε τη χώρα μας σε αναπτυξιακή τροχιά, να προχωρήσουμε τώρα σ’ επώδυνες διαρθρωτικές αλλαγές τεράστιας έκτασης και βάθους, εν γνώσει μας ότι η χώρα θα δυσπραγήσει αρχικά για κάποιο διάστημα. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν νέες προϋποθέσεις οικονομικής ανάπτυξης. Μόνο έτσι θ’ απελευθερωθούν οι εσωτερικές δυνάμεις για ενδογενή ανάπτυξη σ’ όλους τους τομείς. Μόνο έτσι θα γίνουμε ελκυστικοί στις ξένες επενδύσεις.
Συμπέρασμα δεύτερο: Δεν μπορείς να μιλάς για πολιτική διαχείριση της οικονομίας αν δεν μιλήσεις για Εθνική Απόφαση, να λάβεις επώδυνα και ολοκληρωμένα μέτρα για την οικονομική ανάπτυξη και διοικητική εξυγίανση της χώρας. Το γεμάτο αρρώστιες δέντρο πρέπει να το κλαδέψεις πολύ για να ξαναφουντώσει και να ξανακαρπίσει.
Κυρίες και κύριοι,
Συμμερίζομαι την άποψη εκείνων που πιστεύουν ότι το μεταπολιτευτικό οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας μας αν δεν απεβίωσε ήδη, πνέει τα λοίσθια. Το παράδοξο όμως είναι ότι η μεταπολιτευτική πολιτική τάξη της χώρας, που υιοθέτησε, αναπαρήγαγε και αναπαρήχθη μαζί του, είναι και εκείνη, η οποία διεκδικεί και εκ των πραγμάτων καλείται να διαχειριστεί τη νέα ιστορική περίοδο που ανοίγει με την υπαγωγή μας υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Για να το πετύχει όμως χρειάζεται τουλάχιστον αυτή τη φορά να προχωρήσει σ’ έναν άλλο τύπο διαχείρισης των προσδοκιών του Έθνους, κάτω από τις νέες δύσκολες περιστάσεις. Πρέπει ν’ αποδείξει ότι έχει την πολιτική ικανότητα να κατευθύνει και να εστιάσει τις προσδοκίες των πολιτών στον τελικό στόχο. Αν οι προσδοκίες της κοινωνίας δεν εστιαστούν στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, θα υπάρξουν αντιθέσεις, τριβές και συγκρούσεις. Το παιχνίδι που άνοιξε δεν μπορεί παρά να είναι ?καθαρό?, διαφορετικά δεν θα βγει.
Κυρίες και κύριοι,
Ανήκω κι εγώ σ’ έναν πολιτικό χώρο και δικαιούμαι και θέλω να μιλήσω για λίγο μόνο γι’ αυτόν. Το ΠΑΣΟΚ, η μεγάλη προοδευτική και δημοκρατική παράταξη, η οποία παρήγαγε έργα αξιομνημόνευτα σε ορισμένες περιόδους, έχει κάνει, σε όλη την διαδρομή της, ακόμη και μέχρι σήμερα, και μεγάλα λάθη. Έχει προχωρήσει σε λάθος κατεύθυνση. Να πάψουμε αυτό να το κρύβουμε, να σταματήσουμε να το δικαιολογούμε ή να το υποβαθμίζουμε. Έχουμε προχωρήσει σε λάθος επιλογές και πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Πρέπει όλοι οι φορείς και οι εκφραστές της δημοκρατικής παράταξης, από τον πολίτη έως τον βουλευτή, από τους κορυφαίους της πολιτικής έως τους ανθρώπους της διανόησης και των επιχειρήσεων, ν’ αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Θέλει και η παράταξή μας την δική της αυτογνωσία. Πρέπει εμείς ν’ απαντήσουμε στο ερώτημα: «Που πήγε η παράταξη λάθος τα τελευταία χρόνια;» Στην απάντηση που πρέπει να δώσουμε θα το αναγνωρίσουμε εύκολα: Συμβιβασμοί, λάθος πολιτικό πρότυπο, έλλειψη τόλμης και βαθειάς ανάλυσης των συμφερόντων της χώρας, απουσία σχεδίου και σταθερών προσανατολισμών, παράδοση στον παραδοσιακό και στον νεωτερικό λαϊκισμό, ρηχότητα, εξοβελισμό του πνεύματος του εκσυγχρονισμού και πολιτικές επιλογές ευκολίας κλπ.
Το ΠΑΣΟΚ, που ασκεί σήμερα την κυβερνητική ευθύνη, μόνο μέσω της αυτογνωσίας και της μετεξέλιξης του σ’ ένα πολιτικό χώρο ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων μπορεί να λειτουργήσει ως ο αναγεννητικός χώρος και να οδηγήσει την χώρα σε μια νέα αλλαγή. Αν δεν το κάνει, εκπνέον τότε θα περιοριστεί στο να διαχειριστεί μόνο – και για ένα διάστημα - την ηττημένη πραγματικότητα της εποχής μας.
Συμπέρασμα τελευταίο: όταν μιλάς για την πολιτική διαχείριση της οικονομίας, δεν μιλάς μόνο για λογαριασμούς, διαγράμματα και statistics. Μιλάς για το νέο πνεύμα που πρέπει να κυριαρχήσει στη χώρα από αύριο, Δευτέρα 26 Απριλίου 2010. Μιλάς για Εθνικό Αυτοσεβασμό. Για να μην ζήσουμε ως ζητιάνοι, που κανείς δεν θα μας δανείζει, παρά μόνο τον οίκτο του.
Από.....Citypress
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
Οι προτάσεις του Δημάρχου Καμένων Βούρλων κ. Αντωνίου που κατατέθηκαν στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο εν όψει της εφαρμογής του Καλλικράτη για την ονομασία και την έδρα του Νέου Δήμου.
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Πολλοί από τους πολίτες των Καμένων Βούρλων αμφισβητούν ακόμη και αν εστάλη ποτέ αυτή η πρόταση από τον κ. Αντωνίου προς τους αρμόδιους φορείς….
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)