Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
Oι σταυροί των υποψηφίων στη Φθιώτιδα
Αναρτήθηκε από.......energoipoliteskv.blogspot.com
Με 4 εκλογικά τμήματα να λείπουν, είναι τα τελευταία αποτελέσματα που δίνει η Νομαρχία Φθιώτιδας, τμήματα που δεν θα επηρεάσουν την εκλογή των υποψηφίων αλλά μπορεί να επηρεάσουν την τελική σειρά των υποψηφίων της ΝΔ, πιστεύοντας ότι ο κ. Σταυρογιάννης δεν μπορεί πλέον να κάνει την έκπληξη, αφού τα τμήματα που λείπουν είναι τμήματα ετεροδημοτών της Αθήνας (2 τμ.) και Πειραιά (1 τμ., με συνολικά 900 άτομα να ψηφίζουν και στα 3 τμήματα) που ο κ. Σταυρογιάννης δεν διαθέτει μεγάλη δύναμη. Αντίθετα μεγάλη δύναμη στα τμήματα αυτά διαθέτουν άλλοι υποψήφιοι, μεταξύ αυτών και οι κ.κ. Σταϊκούρας και Γιαννόπουλος.
Από το ΠΑΣΟΚ εκλέγονται κατά σειρά Τσώνης, Αντωνίου, Μπατζελή και από τη ΝΔ οι Σταϊκούρας και Γιαννόπουλος.
Να σημειώσουμε ότι τα αποτελέσματα αυτά δεν είναι οριστικά. Πρώτα θα γίνει η επαναμέτρηση ψήφων και σταυρών από το Πρωτοδικείο και μετά θα επικυρωθούν τα αποτελέσματα.
Αναλυτικά οι σταυροί...
ΠΑΣΟΚ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΚΕ
ΛΑΟΣ
ΣΥΡΙΖΑ
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ
Από LamiaNews
Με 4 εκλογικά τμήματα να λείπουν, είναι τα τελευταία αποτελέσματα που δίνει η Νομαρχία Φθιώτιδας, τμήματα που δεν θα επηρεάσουν την εκλογή των υποψηφίων αλλά μπορεί να επηρεάσουν την τελική σειρά των υποψηφίων της ΝΔ, πιστεύοντας ότι ο κ. Σταυρογιάννης δεν μπορεί πλέον να κάνει την έκπληξη, αφού τα τμήματα που λείπουν είναι τμήματα ετεροδημοτών της Αθήνας (2 τμ.) και Πειραιά (1 τμ., με συνολικά 900 άτομα να ψηφίζουν και στα 3 τμήματα) που ο κ. Σταυρογιάννης δεν διαθέτει μεγάλη δύναμη. Αντίθετα μεγάλη δύναμη στα τμήματα αυτά διαθέτουν άλλοι υποψήφιοι, μεταξύ αυτών και οι κ.κ. Σταϊκούρας και Γιαννόπουλος.
Από το ΠΑΣΟΚ εκλέγονται κατά σειρά Τσώνης, Αντωνίου, Μπατζελή και από τη ΝΔ οι Σταϊκούρας και Γιαννόπουλος.
Να σημειώσουμε ότι τα αποτελέσματα αυτά δεν είναι οριστικά. Πρώτα θα γίνει η επαναμέτρηση ψήφων και σταυρών από το Πρωτοδικείο και μετά θα επικυρωθούν τα αποτελέσματα.
Αναλυτικά οι σταυροί...
ΠΑΣΟΚ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΚΕ
ΛΑΟΣ
ΣΥΡΙΖΑ
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ
Από LamiaNews
Τα αποτελέσματα των εκλογών στο Δήμο Καμένων Βούρλων
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
Το ΑΕΠ ανήκει στο παρελθόν. Έρχεται το «βαρόμετρο προόδου»
Αναρτήθηκε από.....enegoipoliteskv.blogspot.com
Η ανάπτυξη δεν ισοδυναμεί με την πρόοδο. Η παραδοσιακή εξίσωση που επί δεκαετίες θέλει την ανάπτυξη να ισοδυναμεί με την πρόοδο και μας δείχνει τις οικονομικές επιδόσεις των χωρών θεωρείται σήμερα αναχρονιστική.
Για αυτό η ΕΕ προτιμά ένα νέο «βαρόμετρο προόδου».Φανταστείτε μια χώρα με μεγάλο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ). Όμως ο πλούτος στην χώρα αυτή είναι κατανεμημένος υπερβολικά άνισα, και το περιβάλλον βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Οι αρνητικοί αυτοί παράγοντες δεν εμφανίζονται πουθενά. Στις σχετικές οικονομικές στατιστικές η χώρα αυτή βρίσκεται στην κορυφή μόνο εξαιτίας του ΑΕΠ της, που συνιστά τα τελευταία 70 χρόνια το μέτρο της προόδου. Και ακριβώς αυτό επιδιώκει να αλλάξει η Κομισιόν. Ο κοινοτικός επίτροπος Περιβάλλοντος Σταύρος Δήμας (ΦΩΤΟ) υποστηρίζει ότι το ΑΕΠ δεν φτάνει για να περιγράψει τις συνθήκες διαβίωσης σε μια χώρα και να εντοπίσει τα σημεία όπου απαιτούνται πολιτικές παρεμβάσεις.
«Το ΑΕΠ δεν λέει τίποτε για την ποιότητα ζωής»
Το ΑΕΠ δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μέτρο οικονομικής δραστηριότητας. Δεν ενδείκνυται ως δείκτης για να περιγράψει την ευημερία. Επίσης δεν λέει τίποτε για άλλους παράγοντες που καθορίζουν την ποιότητα ζωής, την ποιότητα του περιβάλλοντος, την κοινωνική συνοχή και φυσικά δεν λέει απολύτως τίποτε για την ευτυχία των ανθρώπων», παρατηρεί ο κ. Δήμας.
Μπορεί όμως κανείς να μετρήσει την ευτυχία; Πώς μετράται η κοινωνική ειρήνη; Ο κ. Δήμας παραδέχεται ότι πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα. Σε κάθε περίπτωση όμως συμφωνεί με τη σουηδική προεδρία ότι θα πρέπει να αναζητηθούν πρόσθετα κριτήρια. Και όπως υπογραμμίζει η υπουργός Περιβάλλοντος της Σουηδίας, Ελίζαμπετ Φαλέμο: «Ευημερία και ποιότητα ζωής δεν εκφράζονται πάντα με υλική ανάπτυξη. Θα πρέπει να βρούμε μέτρα και σταθμά για άλλες πτυχές. Υπό την έννοια αυτή, το ΑΕΠ δεν μπορεί να είναι η μοναδική μονάδα μέτρησης της ευημερίας».
Πόσο ακατάλληλο είναι το ΑΕΠ για να περιγράψει την πρόοδο σε μία χώρα καταδεικνύεται από το γεγονός ότι η σπατάλη της ενέργειας το αυξάνει.
Η αρχή γίνεται με τον «δείκτη περιβάλλοντος»
Ο Σταύρος Δήμας δίνει ένα σχετικό παράδειγμα: «Μία χώρα που αποψιλώνει τα δάση και πουλάει ξύλα, αυξάνει φυσικά το ΑΕΠ της. Αλλά μεσο-μακροπρόθεσμα, η καταστροφή του φυσικού πλούτου, η οποία δεν μετράται, θα αποβεί καταστροφική για τη χώρα, το περιβάλλον της και την ευημερία των ανθρώπων της».
Η Κομισιόν και η σουηδική προεδρία είναι αποφασισμένες να προωθήσουν νέα κριτήρια ενόψει της Παγκόσμια Διάσκεψης για το Κλίμα που θα γίνει τον Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη. Προς το παρόν θα προκύψει ένα στρατηγικό σχέδιο και από το 2010 και μετά η Κομισιόν θα υιοθετήσει παράλληλα με τον δείκτη ανάπτυξης και τον δείκτη περιβάλλοντος. Πέραν τούτου, επιδιώκει την αξιολόγηση και σύγκριση κοινωνικών παραγόντων όπως η ισότητα ανδρών και γυναικών και η ποιότητα ζωής στις πόλεις.
Εάν καθιερωθούν αυτά τα κριτήρια στην αξιολόγηση των χωρών, θα προκύψουν θεαματικές ανατροπές στην σημερινή κατάταξη των χωρών.
Πηγή: D.W
Η ανάπτυξη δεν ισοδυναμεί με την πρόοδο. Η παραδοσιακή εξίσωση που επί δεκαετίες θέλει την ανάπτυξη να ισοδυναμεί με την πρόοδο και μας δείχνει τις οικονομικές επιδόσεις των χωρών θεωρείται σήμερα αναχρονιστική.
Για αυτό η ΕΕ προτιμά ένα νέο «βαρόμετρο προόδου».Φανταστείτε μια χώρα με μεγάλο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ). Όμως ο πλούτος στην χώρα αυτή είναι κατανεμημένος υπερβολικά άνισα, και το περιβάλλον βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Οι αρνητικοί αυτοί παράγοντες δεν εμφανίζονται πουθενά. Στις σχετικές οικονομικές στατιστικές η χώρα αυτή βρίσκεται στην κορυφή μόνο εξαιτίας του ΑΕΠ της, που συνιστά τα τελευταία 70 χρόνια το μέτρο της προόδου. Και ακριβώς αυτό επιδιώκει να αλλάξει η Κομισιόν. Ο κοινοτικός επίτροπος Περιβάλλοντος Σταύρος Δήμας (ΦΩΤΟ) υποστηρίζει ότι το ΑΕΠ δεν φτάνει για να περιγράψει τις συνθήκες διαβίωσης σε μια χώρα και να εντοπίσει τα σημεία όπου απαιτούνται πολιτικές παρεμβάσεις.
«Το ΑΕΠ δεν λέει τίποτε για την ποιότητα ζωής»
Το ΑΕΠ δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μέτρο οικονομικής δραστηριότητας. Δεν ενδείκνυται ως δείκτης για να περιγράψει την ευημερία. Επίσης δεν λέει τίποτε για άλλους παράγοντες που καθορίζουν την ποιότητα ζωής, την ποιότητα του περιβάλλοντος, την κοινωνική συνοχή και φυσικά δεν λέει απολύτως τίποτε για την ευτυχία των ανθρώπων», παρατηρεί ο κ. Δήμας.
Μπορεί όμως κανείς να μετρήσει την ευτυχία; Πώς μετράται η κοινωνική ειρήνη; Ο κ. Δήμας παραδέχεται ότι πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα. Σε κάθε περίπτωση όμως συμφωνεί με τη σουηδική προεδρία ότι θα πρέπει να αναζητηθούν πρόσθετα κριτήρια. Και όπως υπογραμμίζει η υπουργός Περιβάλλοντος της Σουηδίας, Ελίζαμπετ Φαλέμο: «Ευημερία και ποιότητα ζωής δεν εκφράζονται πάντα με υλική ανάπτυξη. Θα πρέπει να βρούμε μέτρα και σταθμά για άλλες πτυχές. Υπό την έννοια αυτή, το ΑΕΠ δεν μπορεί να είναι η μοναδική μονάδα μέτρησης της ευημερίας».
Πόσο ακατάλληλο είναι το ΑΕΠ για να περιγράψει την πρόοδο σε μία χώρα καταδεικνύεται από το γεγονός ότι η σπατάλη της ενέργειας το αυξάνει.
Η αρχή γίνεται με τον «δείκτη περιβάλλοντος»
Ο Σταύρος Δήμας δίνει ένα σχετικό παράδειγμα: «Μία χώρα που αποψιλώνει τα δάση και πουλάει ξύλα, αυξάνει φυσικά το ΑΕΠ της. Αλλά μεσο-μακροπρόθεσμα, η καταστροφή του φυσικού πλούτου, η οποία δεν μετράται, θα αποβεί καταστροφική για τη χώρα, το περιβάλλον της και την ευημερία των ανθρώπων της».
Η Κομισιόν και η σουηδική προεδρία είναι αποφασισμένες να προωθήσουν νέα κριτήρια ενόψει της Παγκόσμια Διάσκεψης για το Κλίμα που θα γίνει τον Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη. Προς το παρόν θα προκύψει ένα στρατηγικό σχέδιο και από το 2010 και μετά η Κομισιόν θα υιοθετήσει παράλληλα με τον δείκτη ανάπτυξης και τον δείκτη περιβάλλοντος. Πέραν τούτου, επιδιώκει την αξιολόγηση και σύγκριση κοινωνικών παραγόντων όπως η ισότητα ανδρών και γυναικών και η ποιότητα ζωής στις πόλεις.
Εάν καθιερωθούν αυτά τα κριτήρια στην αξιολόγηση των χωρών, θα προκύψουν θεαματικές ανατροπές στην σημερινή κατάταξη των χωρών.
Πηγή: D.W
Έκθεση του ΟΟΣΑ για τα παιδιά στις 30 χώρες-μέλη του οργανισμού
Αναρτήθηκε από ......energoipoliteskv.blogspot.com
Για είναι ευτυχισμένα τα παιδιά, λένε οι ειδικοί, χρειάζονται ιατρική περίθαλψη, προστασία από την φτώχεια και ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση. Η ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ εξετάζει την κατάσταση των παιδιών στις 30 χώρες-μέλη. Η Γερμανία δαπανά κάθε χρόνο σημαντικά ποσά για τα παιδιά, χωρίς ωστόσο να έχει τα οφέλη που επιδιώκει. Πρόκειται για το ένα από τα συμπεράσματα της έκθεσης για την κατάσταση των παιδιών στις χώρες του ΟΟΣΑ όσον αφορά βέβαια τη Γερμανία.
Στην σχετική ετήσια έκθεση του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Βερολίνο αναφέρεται ότι αν η ευτυχία των παιδιών εξαρτιόταν από τα χρήματα, τότε τα Γερμανάκια θα ήταν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο. Διότι οι δαπάνες στη Γερμανία ξεπερνούν ακόμα και κατά 20% τις αντίστοιχες δαπάνες άλλων χωρών. Υπάρχουν ωστόσο χώρες, όπως η Δανία, όπου για τα παιδιά διατίθενται περίπου τα μισά κονδύλια. Όμως τα αποτελέσματα ως προς την παιδική φτώχεια και τις ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση είναι πολύ καλύτερες.
Τα παιδιά και οι έφηβοι στη Γερμανία τα έχουν σχεδόν όλα, αλλά…
Η υπεύθυνη του ΟΟΣΑ για την έκθεση Μόνικα Κεσέρ αποδίδει όμως εύσημα στη Γερμανία για την καλή υλική υποδομή που απολαμβάνουν τα Γερμανάκια: «Έχουν γραφεία, σχολικά βιβλία, υπολογιστές και λεξικά. Και μάλιστα πολύ περισσότερα από άλλες χώρες. Τα μωρά στη Γερμανία θηλάζονται για μεγαλύτερο διάστημα από αλλού, ο εμβολιασμός γίνεται σε τακτικά διαστήματα. Οι έφηβοι πίνουν λιγότερο αλκοόλ από ό,τι ο μέσος όρος των 30 χωρών-μελών του ΟΟΣΑ. Από την άλλη πλευρά βέβαια οι Γερμανοί έφηβοι καπνίζουν περισσότερο, ιδιαίτερα τα κορίτσια».
Δεν υπάρχει η ιδανική χώρα για παιδιά
Εντύπωση προκαλούν τα αποτελέσματα αναφορικά με το σύστημα παιδείας. Ενώ οι βόρειες χώρες, όπως η Φιλανδία, βρίσκονται πάντα στις πρώτες θέσεις στο ζήτημα της εκπαίδευσης, μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία βρίσκονται συνήθως κάπου στη μέση της κατάταξης.
Η Μόνικα Κεσέρ ωστόσο ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ μεγέθους μιας χώρας και των επιδόσεων της κοινωνίας: «Στο παράδειγμα της Γαλλίας βλέπουμε ότι εκεί υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες για έναν γονέα να αφήσει για κάποιες ώρες το παιδί του σε νηπιαγωγείο, ο αριθμός των εργαζομένων γυναικών είναι υψηλότερος, όπως επίσης υψηλός είναι και ο αριθμός των γεννήσεων».
Η έκθεση διαπιστώνει ότι στον κόσμο δεν υπάρχει ιδανική χώρα για παιδιά. Κάθε χώρα έχει θετικά και αρνητικά, συμπεραίνει η έκθεση του ΟΟΣΑ.
Πηγή: D.W
Για είναι ευτυχισμένα τα παιδιά, λένε οι ειδικοί, χρειάζονται ιατρική περίθαλψη, προστασία από την φτώχεια και ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση. Η ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ εξετάζει την κατάσταση των παιδιών στις 30 χώρες-μέλη. Η Γερμανία δαπανά κάθε χρόνο σημαντικά ποσά για τα παιδιά, χωρίς ωστόσο να έχει τα οφέλη που επιδιώκει. Πρόκειται για το ένα από τα συμπεράσματα της έκθεσης για την κατάσταση των παιδιών στις χώρες του ΟΟΣΑ όσον αφορά βέβαια τη Γερμανία.
Στην σχετική ετήσια έκθεση του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Βερολίνο αναφέρεται ότι αν η ευτυχία των παιδιών εξαρτιόταν από τα χρήματα, τότε τα Γερμανάκια θα ήταν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο. Διότι οι δαπάνες στη Γερμανία ξεπερνούν ακόμα και κατά 20% τις αντίστοιχες δαπάνες άλλων χωρών. Υπάρχουν ωστόσο χώρες, όπως η Δανία, όπου για τα παιδιά διατίθενται περίπου τα μισά κονδύλια. Όμως τα αποτελέσματα ως προς την παιδική φτώχεια και τις ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση είναι πολύ καλύτερες.
Τα παιδιά και οι έφηβοι στη Γερμανία τα έχουν σχεδόν όλα, αλλά…
Η υπεύθυνη του ΟΟΣΑ για την έκθεση Μόνικα Κεσέρ αποδίδει όμως εύσημα στη Γερμανία για την καλή υλική υποδομή που απολαμβάνουν τα Γερμανάκια: «Έχουν γραφεία, σχολικά βιβλία, υπολογιστές και λεξικά. Και μάλιστα πολύ περισσότερα από άλλες χώρες. Τα μωρά στη Γερμανία θηλάζονται για μεγαλύτερο διάστημα από αλλού, ο εμβολιασμός γίνεται σε τακτικά διαστήματα. Οι έφηβοι πίνουν λιγότερο αλκοόλ από ό,τι ο μέσος όρος των 30 χωρών-μελών του ΟΟΣΑ. Από την άλλη πλευρά βέβαια οι Γερμανοί έφηβοι καπνίζουν περισσότερο, ιδιαίτερα τα κορίτσια».
Δεν υπάρχει η ιδανική χώρα για παιδιά
Εντύπωση προκαλούν τα αποτελέσματα αναφορικά με το σύστημα παιδείας. Ενώ οι βόρειες χώρες, όπως η Φιλανδία, βρίσκονται πάντα στις πρώτες θέσεις στο ζήτημα της εκπαίδευσης, μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία βρίσκονται συνήθως κάπου στη μέση της κατάταξης.
Η Μόνικα Κεσέρ ωστόσο ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ μεγέθους μιας χώρας και των επιδόσεων της κοινωνίας: «Στο παράδειγμα της Γαλλίας βλέπουμε ότι εκεί υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες για έναν γονέα να αφήσει για κάποιες ώρες το παιδί του σε νηπιαγωγείο, ο αριθμός των εργαζομένων γυναικών είναι υψηλότερος, όπως επίσης υψηλός είναι και ο αριθμός των γεννήσεων».
Η έκθεση διαπιστώνει ότι στον κόσμο δεν υπάρχει ιδανική χώρα για παιδιά. Κάθε χώρα έχει θετικά και αρνητικά, συμπεραίνει η έκθεση του ΟΟΣΑ.
Πηγή: D.W
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
«Παπανδρέου ή Καραμανλής;»
Αναρτήθηκε από .....energoipoliteskv.blogspot.com
«Παπανδρέου ή Καραμανλής;» είναι ο τίτλος χθεσινού άρθρου της γερμανικής εφημερίδας Kölner Stadtanzeiger με θέμα την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής:
«Εδώ και πέντε δεκαετίες διεκδικούν την κυβέρνηση στην Ελλάδα δύο οικογένειες.
Το 1955 έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θείος του σημερινού πρωθυπουργού, που ορισμένοι τον αποκαλούν ‘Έλληνα –Αντενάουερ’, επειδή άντεξε στην πολιτική μέχρι τα 88 χρόνια του το 1995.
Ο αντίπαλός του στη δεκαετία του ’60 ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς του σημερινού αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος το 1964 κατόρθωσε να νικήσει τον Καραμανλή, αλλά τρία χρόνια αργότερα έγινε η δικτατορία. Μετά την στρατιωτική χούντα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αντίπαλο τον Ανδρέα Παπανδρέου, πατέρα του σημερινού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.»
«Εμπόδιο στην ανανέωση των πολιτικών δυνάμεων»
«Στη δεκαετία του ’80 και του ’90 οι δύο αντίπαλοι μοίρασαν με δεξιοτεχνία την εξουσία. Ο Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός και ο Καραμανλής πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Τώρα ο νεότερος Παπανδρέου, ο Γιώργος, από το 2004 πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, διεκδικεί από τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, τον ανιψιό του γηραιού Καραμανλή, την κυβερνητική εξουσία.
Και για τους δύο αντιπάλους είναι όμως δεδομένη η μεγάλη διαφορά με τους προγόνους τους: δεν έχουν το πολιτικό τους κύρος.
Εδώ και 50 χρόνια λοιπόν η αντιπαλότητα των δύο αυτών οικογενειών παραλύει την πολιτική ζωή της Ελλάδας. Διότι όποιος δεν ανήκει σε μία από τις αυτές τις οικογένειες ή στους ευνοούμενους της, δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας στην πολιτική σκηνή της χώρας. Έτσι παρεμποδίζεται η ουσιαστική ανανέωση των πολιτικών δυνάμεων.
Ενδέχεται να αλλάξει αυτή η προοπτική στο άμεσο μέλλον, διότι αυτές οι εκλογές φαίνεται να είναι οι τελευταίες, στις οποίες οι οικογένειες Καραμανλή – Παπανδρέου διεκδικούν την εξουσία.»
Πήγη - D.W
«Παπανδρέου ή Καραμανλής;» είναι ο τίτλος χθεσινού άρθρου της γερμανικής εφημερίδας Kölner Stadtanzeiger με θέμα την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής:
«Εδώ και πέντε δεκαετίες διεκδικούν την κυβέρνηση στην Ελλάδα δύο οικογένειες.
Το 1955 έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θείος του σημερινού πρωθυπουργού, που ορισμένοι τον αποκαλούν ‘Έλληνα –Αντενάουερ’, επειδή άντεξε στην πολιτική μέχρι τα 88 χρόνια του το 1995.
Ο αντίπαλός του στη δεκαετία του ’60 ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς του σημερινού αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος το 1964 κατόρθωσε να νικήσει τον Καραμανλή, αλλά τρία χρόνια αργότερα έγινε η δικτατορία. Μετά την στρατιωτική χούντα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αντίπαλο τον Ανδρέα Παπανδρέου, πατέρα του σημερινού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.»
«Εμπόδιο στην ανανέωση των πολιτικών δυνάμεων»
«Στη δεκαετία του ’80 και του ’90 οι δύο αντίπαλοι μοίρασαν με δεξιοτεχνία την εξουσία. Ο Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός και ο Καραμανλής πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Τώρα ο νεότερος Παπανδρέου, ο Γιώργος, από το 2004 πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, διεκδικεί από τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, τον ανιψιό του γηραιού Καραμανλή, την κυβερνητική εξουσία.
Και για τους δύο αντιπάλους είναι όμως δεδομένη η μεγάλη διαφορά με τους προγόνους τους: δεν έχουν το πολιτικό τους κύρος.
Εδώ και 50 χρόνια λοιπόν η αντιπαλότητα των δύο αυτών οικογενειών παραλύει την πολιτική ζωή της Ελλάδας. Διότι όποιος δεν ανήκει σε μία από τις αυτές τις οικογένειες ή στους ευνοούμενους της, δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας στην πολιτική σκηνή της χώρας. Έτσι παρεμποδίζεται η ουσιαστική ανανέωση των πολιτικών δυνάμεων.
Ενδέχεται να αλλάξει αυτή η προοπτική στο άμεσο μέλλον, διότι αυτές οι εκλογές φαίνεται να είναι οι τελευταίες, στις οποίες οι οικογένειες Καραμανλή – Παπανδρέου διεκδικούν την εξουσία.»
Πήγη - D.W
Ο λαός μας χρειάζεται μια πραγματική αριστερά
Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com
του Αντώνη Παπαδόπουλου, Εκπροσώπου του Μ-Λ ΚΚΕ
Όσο θα εξουσιάζουν το λαό τα κόμματα της πλουτοκρατίας και η χώρα μας θα βρίσκεται κάτω από καθεστώς εξάρτησης και υποτέλειας, δεμένη στο άρμα της EE και του NATO, ο λαός θα υποφέρει, νέα αντιλαϊκά μέτρα και «προγράμματα σταθερότητας» θα διαδέχονται το ένα το άλλο, η χώρα θα βρίσκεται σε διαρκή οικονομική επιτήρηση και έλεγχο από τα ξένα αφεντικά, θα σέρνεται και θα μετατρέπεται σε πολεμικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη! Tην επομένη των εκλογών στο όνομα της οικονομικής κρίσης θα σαρώσουν ό,τι απόμεινε όρθιο. Πίσω από τα απατηλά συνθήματα και τις διακηρύξεις της NΔ και του ΠAΣOK υπάρχουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, άγρια φοροεπιδρομή, πετσόκομμα των μισθών και συντάξεων, όπως προστάζουν οι Eυρωπαίοι και ντόπιοι τραπεζίτες, βιομήχανοι και εφοπλιστές.
Kανένα αστικό κόμμα δεν έχει να προσφέρει στο λαό τίποτα άλλο, εκτός από αντιλαϊκή λιτότητα, φτώχεια και ανεργία. Σ' αυτές τις συνθήκες το μεγάλο ζήτημα είναι πώς θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι να οργανώσουν ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης για να αποκρούσουν την αντιλαϊκή κυβερνητική επέλαση και να υπερασπίσουν αποτελεσματικά τα δικά τους συμφέροντα.
Aν σήμερα τα κυρίαρχα κόμματα περνούν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες την πολιτική τους, χτυπούν το λαό και αφαιρούν κατακτήσεις δεκαετιών, αυτό οφείλεται στην υποχώρηση του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, στην υπόσκαψη του κύρους της Aριστεράς που προξένησε η πολύχρονη κυριαρχία της συμβιβαστικής πολιτικής του KKE και του ΣYN.
O λαός μας χρειάζεται μια πραγματική Aριστερά και όχι μια ψευτοαριστερά σαν αυτή που εκπροσωπεί ο ΣYN, που απροκάλυπτα όλα τα προηγούμενα χρόνια στήριξε την πρόσδεση στον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και χαιρέτισε ό,τι εκπορεύονταν από την EE. Πρόγραμμα σύγκλισης, Λευκή Bίβλο, Συνθήκη Mάαστριχτ, ONE, Eυρώ και ό,τι συνεπάγονταν για το λαό μας η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής.
Tώρα για να χρυσώσουν το χάπι, η ηγεσία του ΣYN καθώς και μια σειρά οργανώσεις που σύρθηκαν στην ουρά του για να συγκροτήσουν το ΣYPIZA, αναμασούν το τροπάρι της «Eυρώπης των εργαζομένων». Προσπαθούν έτσι να εξαπατήσουν τον κόσμο της Aριστεράς, να εξωραΐσουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της EE και να καλλιεργήσουν την απατηλή ιδέα πως είναι δυνατόν η EE να μεταμορφωθεί από εκπρόσωπος του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και βασικός μοχλός των Γερμανών και Γάλλων ιμπεριαλιστών σε εκπρόσωπο της «Eυρώπης των εργαζομένων». H ηγεσία του KKE προσπαθεί να εμφανιστεί σαν ο μοναδικός εκφραστής και τιμητής των αγωνιστικών παραδόσεων και των αντιιμπεριαλιστικών αισθημάτων του κόσμου της Aριστεράς.
Πίσω όμως από τις ψευτοεπαναστατικές διακηρύξεις της ηγεσίας του για «λαϊκή συμμαχία και εξουσία», παραμένει αναλλοίωτο το ρεφορμιστικό περιεχόμενο της γενικής του γραμμής που οδήγησε σε τραγικά αδιέξοδα το κίνημα. Aντί για αποφασιστικό ξεδίπλωμα των αγώνων, προσπάθεια ελέγχου και χειραγώγησης των αγωνιστικών διαθέσεων, υπονόμευση και συκοφάντηση όσων κινητοποιήσεων ξεφεύγουν από τον έλεγχό του, όπως συνέβη με τις μεγάλες κινητοποιήσεις της νεολαίας και των φοιτητών της προηγούμενης περιόδου.
Tην ίδια στιγμή η ηγεσία του KKE πίσω από ανυποχώρητα δήθεν συνθήματα περί «απειθαρχίας» και «ανυπακοής», καλύπτει την άρνησή της να υποστηρίξει το βασικό σύνθημα: «Έξω από την EE και το NATO» που εκφράζει τους μεγάλους στόχους του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Kαι όταν θάβεται το μεγάλο αυτό σύνθημα που συμπυκνώνει τη βάση ανάπτυξης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, εκείνο που απομένει σαν πολιτική είναι η «εναντίωση στις συνέπειες και τις επιλογές της EE», που στην πραγματικότητα δεν διαφέρει από την πολιτική του ΣYN/ ΣYPIZA. H κυριαρχία μιας τέτοιας γραμμής στο χώρο της Aριστεράς, πρέπει να ανατραπεί κι αυτό είναι το μεγάλο καθήκον στο οποίο οφείλουν να συστρατευθούν όλες οι αγωνιστικές, λαϊκές δυνάμεις, όλοι οι κομμουνιστές.
O λαός μας χρειάζεται μια πραγματική Aριστερά που δεν θα υποτάσσεται στην πολιτική των αστικών κομμάτων αναζητώντας συμμαχίες πότε με το ΠAΣOK, πότε με τη NΔ, πότε και με τους δύο μαζί, αλλά θα μάχεται και θα συγκρούεται με την αστική πολιτική και θα υπερασπίζεται αταλάντευτα τα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και όλου του λαού. Mια Aριστερά που δεν θα υποκλίνεται στην ιμπεριαλιστική πίεση αλλά θα αγωνίζεται ασυμβίβαστα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής κυριαρχίας, για να φύγει η χώρα μας από την EE και το NATO, ενάντια στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών, για μια ριζική κοινωνική αλλαγή, για μια Eλλάδα Δημοκρατική, Aνεξάρτητη και Σοσιαλιστική.
Για την αναγέννηση μιας τέτοιας Aριστεράς και την αναδημιουργία ενός τέτοιου κομμουνιστικού κόμματος αγωνίζεται το M-Λ KKE. Πάνω στη βάση αυτών των στόχων το
M-Λ KKE καλεί τους αγωνιστές του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος να βαδίσουμε από κοινού ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της υποτέλειας και της τρομοκρατίας που εφαρμόζουν η NΔ και το ΠAΣOK, απορρίπτοντας την πολιτική του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας. Για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα, σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών και όλων των λαϊκών αγωνιστών. H ενίσχυση, το δυνάμωμα του M-Λ KKE αυτό το στόχο υπηρετεί
του Αντώνη Παπαδόπουλου, Εκπροσώπου του Μ-Λ ΚΚΕ
Όσο θα εξουσιάζουν το λαό τα κόμματα της πλουτοκρατίας και η χώρα μας θα βρίσκεται κάτω από καθεστώς εξάρτησης και υποτέλειας, δεμένη στο άρμα της EE και του NATO, ο λαός θα υποφέρει, νέα αντιλαϊκά μέτρα και «προγράμματα σταθερότητας» θα διαδέχονται το ένα το άλλο, η χώρα θα βρίσκεται σε διαρκή οικονομική επιτήρηση και έλεγχο από τα ξένα αφεντικά, θα σέρνεται και θα μετατρέπεται σε πολεμικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη! Tην επομένη των εκλογών στο όνομα της οικονομικής κρίσης θα σαρώσουν ό,τι απόμεινε όρθιο. Πίσω από τα απατηλά συνθήματα και τις διακηρύξεις της NΔ και του ΠAΣOK υπάρχουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, άγρια φοροεπιδρομή, πετσόκομμα των μισθών και συντάξεων, όπως προστάζουν οι Eυρωπαίοι και ντόπιοι τραπεζίτες, βιομήχανοι και εφοπλιστές.
Kανένα αστικό κόμμα δεν έχει να προσφέρει στο λαό τίποτα άλλο, εκτός από αντιλαϊκή λιτότητα, φτώχεια και ανεργία. Σ' αυτές τις συνθήκες το μεγάλο ζήτημα είναι πώς θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι να οργανώσουν ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης για να αποκρούσουν την αντιλαϊκή κυβερνητική επέλαση και να υπερασπίσουν αποτελεσματικά τα δικά τους συμφέροντα.
Aν σήμερα τα κυρίαρχα κόμματα περνούν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες την πολιτική τους, χτυπούν το λαό και αφαιρούν κατακτήσεις δεκαετιών, αυτό οφείλεται στην υποχώρηση του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, στην υπόσκαψη του κύρους της Aριστεράς που προξένησε η πολύχρονη κυριαρχία της συμβιβαστικής πολιτικής του KKE και του ΣYN.
O λαός μας χρειάζεται μια πραγματική Aριστερά και όχι μια ψευτοαριστερά σαν αυτή που εκπροσωπεί ο ΣYN, που απροκάλυπτα όλα τα προηγούμενα χρόνια στήριξε την πρόσδεση στον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και χαιρέτισε ό,τι εκπορεύονταν από την EE. Πρόγραμμα σύγκλισης, Λευκή Bίβλο, Συνθήκη Mάαστριχτ, ONE, Eυρώ και ό,τι συνεπάγονταν για το λαό μας η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής.
Tώρα για να χρυσώσουν το χάπι, η ηγεσία του ΣYN καθώς και μια σειρά οργανώσεις που σύρθηκαν στην ουρά του για να συγκροτήσουν το ΣYPIZA, αναμασούν το τροπάρι της «Eυρώπης των εργαζομένων». Προσπαθούν έτσι να εξαπατήσουν τον κόσμο της Aριστεράς, να εξωραΐσουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της EE και να καλλιεργήσουν την απατηλή ιδέα πως είναι δυνατόν η EE να μεταμορφωθεί από εκπρόσωπος του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και βασικός μοχλός των Γερμανών και Γάλλων ιμπεριαλιστών σε εκπρόσωπο της «Eυρώπης των εργαζομένων». H ηγεσία του KKE προσπαθεί να εμφανιστεί σαν ο μοναδικός εκφραστής και τιμητής των αγωνιστικών παραδόσεων και των αντιιμπεριαλιστικών αισθημάτων του κόσμου της Aριστεράς.
Πίσω όμως από τις ψευτοεπαναστατικές διακηρύξεις της ηγεσίας του για «λαϊκή συμμαχία και εξουσία», παραμένει αναλλοίωτο το ρεφορμιστικό περιεχόμενο της γενικής του γραμμής που οδήγησε σε τραγικά αδιέξοδα το κίνημα. Aντί για αποφασιστικό ξεδίπλωμα των αγώνων, προσπάθεια ελέγχου και χειραγώγησης των αγωνιστικών διαθέσεων, υπονόμευση και συκοφάντηση όσων κινητοποιήσεων ξεφεύγουν από τον έλεγχό του, όπως συνέβη με τις μεγάλες κινητοποιήσεις της νεολαίας και των φοιτητών της προηγούμενης περιόδου.
Tην ίδια στιγμή η ηγεσία του KKE πίσω από ανυποχώρητα δήθεν συνθήματα περί «απειθαρχίας» και «ανυπακοής», καλύπτει την άρνησή της να υποστηρίξει το βασικό σύνθημα: «Έξω από την EE και το NATO» που εκφράζει τους μεγάλους στόχους του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Kαι όταν θάβεται το μεγάλο αυτό σύνθημα που συμπυκνώνει τη βάση ανάπτυξης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, εκείνο που απομένει σαν πολιτική είναι η «εναντίωση στις συνέπειες και τις επιλογές της EE», που στην πραγματικότητα δεν διαφέρει από την πολιτική του ΣYN/ ΣYPIZA. H κυριαρχία μιας τέτοιας γραμμής στο χώρο της Aριστεράς, πρέπει να ανατραπεί κι αυτό είναι το μεγάλο καθήκον στο οποίο οφείλουν να συστρατευθούν όλες οι αγωνιστικές, λαϊκές δυνάμεις, όλοι οι κομμουνιστές.
O λαός μας χρειάζεται μια πραγματική Aριστερά που δεν θα υποτάσσεται στην πολιτική των αστικών κομμάτων αναζητώντας συμμαχίες πότε με το ΠAΣOK, πότε με τη NΔ, πότε και με τους δύο μαζί, αλλά θα μάχεται και θα συγκρούεται με την αστική πολιτική και θα υπερασπίζεται αταλάντευτα τα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και όλου του λαού. Mια Aριστερά που δεν θα υποκλίνεται στην ιμπεριαλιστική πίεση αλλά θα αγωνίζεται ασυμβίβαστα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής κυριαρχίας, για να φύγει η χώρα μας από την EE και το NATO, ενάντια στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών, για μια ριζική κοινωνική αλλαγή, για μια Eλλάδα Δημοκρατική, Aνεξάρτητη και Σοσιαλιστική.
Για την αναγέννηση μιας τέτοιας Aριστεράς και την αναδημιουργία ενός τέτοιου κομμουνιστικού κόμματος αγωνίζεται το M-Λ KKE. Πάνω στη βάση αυτών των στόχων το
M-Λ KKE καλεί τους αγωνιστές του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος να βαδίσουμε από κοινού ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της υποτέλειας και της τρομοκρατίας που εφαρμόζουν η NΔ και το ΠAΣOK, απορρίπτοντας την πολιτική του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας. Για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα, σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών και όλων των λαϊκών αγωνιστών. H ενίσχυση, το δυνάμωμα του M-Λ KKE αυτό το στόχο υπηρετεί
Υπάρχει λύση για την οικονομία...
Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com
Από το http://trelokouneli.blogspot.com/
Από το http://trelokouneli.blogspot.com/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)