Περί Όνου Σκιάς …[ Σκιαμαχίες ]

Αναρτήθηκε από ……  energoipoliteskv.blogspot.com

Γράφει ο Οικονομολόγος Γιάννης Σκούφιας – 30/12/2018

 Αφιερωμένο μαζί με τις ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ σε όλους τους Δημότες του Δήμου Καμένων Βούρλων
Ο Αθηναίος ρήτορας Δημοσθένης (4ος π.χ. αι.) προσπάθησε κάποτε να μιλήσει σε μια Συνέλευση του Δήμου για ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετώπιζε η Αθηναϊκή Δημοκρατία και να στηλιτεύσει όσους ολιγωρούν να δώσουν λύση. Το πλήθος φώναζε και τον εμπόδιζε να εκφωνήσει την ομιλία του. Τότε ο Δημοσθένης τους ζήτησε να πει μόνο δυο λόγια. Το ακροατήριο σιώπησε και ο Δημοσθένης άρχισε την ιστορία του.

« Ήταν καλοκαίρι και ένας νεαρός άνδρας είχε νοικιάσει έναν γάιδαρο για να τον μεταφέρει από τα Άβδηρα σε μια γειτονική πόλη. Το μεσημέρι, όταν ο ήλιος έκαιγε αφόρητα, ο νεαρός άνδρας και ο αγωγιάτης θέλησαν να καθίσουν στην ευεργετική σκιά του γαϊδάρου. Άρχισαν να σπρώχνουν ο ένας τον άλλο διεκδικώντας τη σκιά. Ο αγωγιάτης υποστήριζε ότι ο άντρας είχε νοικιάσει το γαϊδούρι αλλά όχι τη σκιά του, ενώ ο νεαρός άνδρας ισχυριζόταν ότι είχε νοικιάσει και το γαϊδούρι και όλα τα δικαιώματα επ' αυτού ».
Στο σημείο αυτό ο Δημοσθένης, σταμάτησε την αφήγηση, γύρισε την πλάτη του στο κοινό και άρχισε να απομακρύνεται. Οι Αθηναίοι του φώναξαν να σταματήσει και τον παρακάλεσαν να τελειώσει την ιστορία και να τους πει τι έγινε μετά.
Ο Δημοσθένης επέστρεψε αλλά τους είπε: « Θέλετε να ακούσετε τα πάντα για τη σκιά του γαϊδουριού, αλλά αρνείστε να δώσετε προσοχή όταν κάποιος σας μιλάει για σοβαρά θέματα ».

Και συνέχισε …
«Η διαφορά του νεαρού και του αγωγιάτη για τη σκιά του γαϊδάρου οδηγήθηκε σε μια δίκη που έγινε η αιτία να εμπλακεί μία ολόκληρη πόλη σε μία εμφύλια σύγκρουση, διότι οι πολίτες διαιρέθηκαν σε δυο παρατάξεις. Την «Παράταξη της Σκιάς» δηλ. εκείνους που θεωρούσαν τη σκιά ως αυτοτελές πράγμα και την «Παράταξη του Γαϊδάρου» δηλ. εκείνους που θεωρούσαν ότι ο γαϊδαρος και η σκιά είναι ένα και ενιαίο αντικείμενο στη συναλλαγή. Η εμφύλια σύγκρουση οδήγησε σε μια πυρκαγιά που κατέστρεψε τα Άβδηρα»
Ερίζομεν περί όνου σκιάς, ενώ σιωπούμε για τα ουσιαστικά, τα σημαντικά προβλήματα της κοινωνίας. Δείχνουμε να μην μας ενδιαφέρει αν :
 Αν οι παραλίες είναι βρώμικες και οι παραθεριστές πάνε για άλλες πολιτείες !
 Αν η σεζόν όλο και μικραίνει και επιχειρήσεις είναι έτοιμες να κλείσουν από τα χρέη !
 Αν στο Λιμάνι ο δρόμος είναι κλειστός εδώ και 1 ½ χρόνο !
 Αν το λιμάνι είναι το μόνο περιφραγμένο στην Ελλάδα και χωρίς άδεια περίφραξης !
 Αν μέρος του Δικτύου Ύδρευσης είναι με σωλήνες αμιάντου και ο καρκίνος θερίζει !
 Αν η επέκταση του Σχεδίου Πόλεως στις Δημοτικές Ενότητες έχει παραπεμφθεί στις καλένδες !
 Αν η πόλη σκάφτηκε από εταιρεία χωρίς να πληρώσει τέλη διέλευσης !
 Αν το Κέντρο Υγείας είναι ακόμα κλειστό !
 Αν η περιβαλλοντική μόλυνση βρίσκεται στο απόγειό της !
 Αν οι σπασμένοι κάδοι απορριμμάτων παρελαύνουν περήφανοι γεμάτοι από σκουπίδια !
 Αν τα ρέματα του Δήμου έχουν να καθαριστούν μερικά χρόνια !
 Αν οι Κοινότητες έχουν εγκαταλειφθεί στη τύχη τους !
 Αν ο Δήμος διοικείται με αδιαφάνεια στα οικονομικά και με εικονικά τιμολόγια !
 Αν ο Δήμος μας έφτασε να είναι ένας από τους πιο προβληματικούς Δήμους της Ελλάδας !
 Αν …
Το ενδιαφέρον μας στρέφετε πώς να αντιπαρατεθούμε με εξυπνακισμούς με αυτούς που μας επισημαίνουν ότι στραβά αρμενίζουμε και πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση.
Νομίζουμε πως ο εξυπνακισμός παράγει λογικό επιχείρημα και πως η «αντίθεση» σε κάθε πρόταση, παράγει «θέση». Βέβαια, ο εξυπνακισμός πάντα συνόδευε τις πολιτικές αντιπαραθέσεις. Είναι το αλατοπίπερό τους, και τίποτε δεν μπορεί να τον αποκλείσει, ούτε βεβαίως να τον απαγορεύσει. Αλλά το να φτάσουμε να πιστεύουμε ότι το ΑΛΑΤΟΠΙΠΕΡΟ είναι η ΟΥΣΙΑ και δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο, θα πρέπει να έχουμε πέσει θύματα μιας βαθιάς σύγχυσης.
Ο εξυπνακισμός δεν ταυτίζεται με την εξυπνάδα.
Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ, Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ !!!
Είμαστε στη δύση του 2018 και οι όροι της τοπικής πολιτικής ζύμωσης παραμένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν. Διαφωνούμε για το χθες και έχουν υψωθεί τείχη ανάμεσά μας που δεν μας επιτρέπουν να περάσουμε σε μια νέα αντίληψη για τα δημοτικά δρώμενα. Μια αντίληψη συναινέσεων, συνεργασιών, συνεννοήσεων και σύνθεσης απόψεων.
Με τα μυαλά που κουβαλάμε, θα συνεχίσουμε να ζούμε καθημερινά μέρες marmotas. Και αυτό διότι άλλοι ζούμε με ενοχές … άλλοι ρέπουμε προς τον ωφελιμισμό, την ιδιοτέλεια και τον οπορτουνισμό … και άλλοι αρνούμαστε την προσφορά υπηρεσιών στο κοινωνικό σύ¬νολο.
Εθελοτυφλούμε αν νομίζουμε ότι ο κόσμος τελειώνει στην εξώπορτα του σπιτιού μας.
Την καλύτερη απάντηση την έδωσε ο Αριστοτέλης: «Ο άνθρωπος είναι ζῶον πολιτικόν» και συ-νεπώς, αν χάσει την ιδιότητα του «πολιτικού», δεν του απομένει παρά η ιδιότητα του ζώου.


ΥΣΤ
1. Άβδηρα _ Πόλη της αρχαίας Θράκης μεταξύ των εκβολών τού Νέστου και της λίμνης Βιστωνίδας, στη σημερινή λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος. Οι κάτοικοί του διακρίνονταν – σύμφωνα με τον ΗΡΟΔΟΤΟ – για την ανικανότητα στη διαχείριση των δημόσιων πραγμάτων, την ακρισία, την κενοδοξία, την επιπολαιότητα, την αφέλεια, την μωρία και την ανόητη εν γένει συμπεριφοράς [ εξ ου και ο όρος Αβδηριτισμός]
2. Παρακαλώ πριν ξεκινήσετε τις «επιθέσεις» διαβάστε το ξανά και μην σχολιάσετε … εν θερμώ.