Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com
Η ΕΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ
Οι Έλληνες θεωρούσαν το δέντρο της ελιάς ως ανεκτίμητο δώρο στην ανθρωπότητα. Σύμβολο ειρήνης, ευημερίας, προστασίας και γονιμότητας. Θείο δώρο. Δέντρο των καλών που συνδέονται με την αναγέννηση και το φως. Σύμβολο της νίκης, αθανασία, ευφορία, τη συντήρηση και τη ζωή. Σύμβολο Αθλητισμού, Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και του Αθλητή.
Οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν, μέσα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την ιδέα του αβλαβούς ανταγωνισμού σε όλα τα αθλήματα. Κάθε 4 χρόνια οι άνθρωποι της αρχαία Ελλάδας έστελναν τον καλύτερο τους για να ανταγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ολυμπία. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αυτού του ανταγωνισμού στην Ολυμπία, όσοι πολεμούσαν άφηναν τα όπλα τους και έκαναν εκεχειρία. Οι Έλληνες, στη συνέχεια, ενωμένοι ειρηνικά, εξερευνούσαν τα όρια των ανθρωπίνων ορίων και την τελειότητα των ανθρώπινων σωμάτων με ένα θεαματικό και καλά οργανωμένο τρόπο.
Οι Ολυμπιονίκες έπαιρναν την υψηλότερη τιμή για έναν αθλητή ... ένα στεφάνι ελιάς που ονομάζεται "κότινος". Λέγεται ότι μέσα στο ναό της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία ο Ηρακλής, μετά την ολοκλήρωση των 12 διαγωνισμών, φύτεψε μια ελιά που από τα κλαδιά της έκαναν τον "κότινο".
Η ελιά ήταν επίσης το ιερό δέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Αθηνά πρόσφερε το δέντρο της ελιάς στους ανθρώπους της Αθήνας ως σύμβολο της γονιμότητας, προκειμένου να κερδίσει την εύνοια τους στο διαγωνισμό που είχε με τον Θεό Ποσειδώνα για να καθορίσουν ποιανού το όνομα θα έπερνε η πόλη. Η θεά Αθηνά, εμφανιζόταν από τον λαό της Αθήνας στα κέρματα, φορώντας ένα στεφάνι ελιάς στο κράνος της και κρατόντας έναν αμφορέα γεμάτο με λάδι ή ένα κλαδί ελιάς.
Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός στην Ολυμπία, γλυπτό από τον Φειδία, ήταν διακοσμημένη με κλαδιά ελιάς και θεωρείται ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιηούσαν λάδι πάνω στα μνήματα και τους ιερούς βράχους, προκειμένου να διετελέσουν τα τελετουργικά τους.
Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που μεγαλώνουν ελεόδεντρα για τα πολύτιμα αγαθά τους, που είναι οι ελιές και το λάδι. Η ελιά που "δένει" αρμονικά με το ελληνικό τοπίο και την προσωπικότητα των πολιτών, σκαλισμένη από τον μεσογειακό ήλιο και τους ανέμους του Αιγαίου, ήταν πάντα μια ατελείωτη πηγή έμπνευσης για το ελληνικό πνεύμα και την ψυχή.
Ο Όμηρος αναφέρεται στο ελαιόλαδο ως "χρυσό υγρό" και ο Ιπποκράτης, ως τον «μεγάλη θεραπευτή". Το πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι το δέντρο της ελιάς μεγάλωσε και έθρεψε αμέτρητες γενιές των Ελλήνων, κερδίζοντας τη θέση του ως αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού πολιτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου