Γράφει ο Κώστας Φειδόπουλος
Τα τόσα όμορφα λόγια που λέμε στα παιδιά μας καθημερινά έχουν πλέον αρχίσει να στερεύουν όσο και να προσπαθείς να το ανακόψεις. Για μια στιγμή της καθημερινότητας μετά από μια δύσκολη ημέρα έρχεσαι και αντικρίζεις με λαχτάρα τα μάτια τους. Είναι τόσο αθώα τόσο αγνά τόσα μαγικά. Όταν όμως στην διάρκεια της απίστευτης αυτής ματιάς ...αντικρίζεις μέσα από το μυαλό σου ότι θα πρέπει να τους εξηγήσεις γιατί δέσμευσαν τα όνειρά τους και το μέλλον τους για μια ζωή σε πιάνει ρίγος. Σε πιάνει ένας βουβός πόνος δίχως αρχή μέση και τέλος. Ένα μείγμα συναισθημάτων που και εσύ ο ίδιος δεν έχεις βάλει σε τάξη. Να τους πεις την αλήθεια. Θα σε πιστέψουν όμως; Θα προσπαθήσεις να τους δώσεις να το καταλάβουν. Θα το κάνεις με κάθε κόστος ψυχής.
Όταν σε ρωτήσουν όμως εσύ τι έκανες για να με προστατέψεις τι ρημάδι απάντηση θα δώσεις. Αλήθεια τι; Να τους οδηγήσεις με τα λόγια σου να μισήσουν την ζωή στην Ελλάδα ή να τους δώσεις τα εφόδια για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις επόμενες προκλήσεις των καιρών. Για πια Ελλάδα όμως; Για την χώρα και που εσύ ο ίδιος, ο άνθρωπος που έφερες αυτά τα αγγελούδια στην ζωή, έχεις από καιρό μισήσει; Όχι απαραίτητα με την χώρα σου αλλά για όλα αυτά που συμβαίνουν στην χώρα σου.
Ο κοινωνικός ιστός ραγίζει μαζί με το θεμέλιο λίθο της που είναι η σχέση της οικογένειας. Πως θα τους δώσεις τα εφόδια όταν ακόμα καλά καλά τα εφόδια αυτά ούτε και εσύ ο ίδιος δεν έχεις αποκτήσει; Δεν σε αφήνουν να τα αποκτήσεις. Πόσες ερωτήσεις αλήθεια ζητάνε απαντήσεις για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις αυτό που οι 155 δοσίλογοι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας σου πρόσφεραν δίχως οίκτο και ντροπή; Πόσες;
Πόσες δικαιολογίες ακόμα να βρεις για να αντιμετωπίσεις τα πιο αγνά χαμόγελα των ψυχών που είναι το μέλλον της Ελλάδας; Πόσα γιατί θα ακούσεις όταν τα ίδια συνειδητοποιήσουν ή έχουν ήδη συνειδητοποιήσει πιο και πώς θα είναι το μέλλον τους σε αυτήν την χώρα;
Ή θα αλλάξει κάτι όταν στα επόμενα χρόνια τα βιβλία της σύγχρονης ιστορίας που θα διδάσκεται στα σχολεία και θα γράφει για 155 δοσίλογους που πούλησαν και υποθήκευσαν ένα ολόκληρο έθνος. Τι θα αλλάξει; Τι άλλαξε στην καθημερινότητά σου σε σένα φίλε αναγνώστη που με διαβάζεις τώρα όταν διαβάσες για πρώτη φορά για τον Ιούδα και τον Εφιάλτη.; Θα φαίνεται τότε σαν ιστορικό γεγονός και τίποτα παραπάνω.
Η ιστορία γράφτηκε και αυτήν την στιγμή δυστυχώς μια νέα σελίδα ενός σύγχρονου μεσαίωνα ξεκίνησε. Πότε θα υπάρξει η αναγέννηση; Άγνωστο. Σίγουρο μόνο ένα
155 Δοσίλογοι Πρόδωσαν και Πούλησαν την Ελλάδα και δεν θα είναι μακριά η ώρα που ένα κακάσχημο άγαλμα θα κοσμεί ένα σημείο της Αθήνας για να θυμούνται όλοι τις μέρες εκείνες που η Δημοκρατία δάκρυσε. Για να θυμάσαι και εσύ τις ημέρες που δεν μπορούσες να δεις καθαρά στα μάτια τα παιδιά σου..!!!
Το άγαλμα θα έχει τίτλο...
«Αφιερωμένο στους 155 δοσίλογους που έδωσαν και την ψυχή τους να προδώσουν την Ελλάδα» 15 Ιουλίου 2011
Εν Ελλάδι
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου