Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Άσυλο ιδεών και όχι ανιάτων εμμονών


Αναρτήθηκε από...
energoipoliteskv.blogspot.com


Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης

Όταν αναρωτιέμαι αν είμαι υπέρ ή κατά του ασύλου, απαντάω απερίφραστα υπέρ. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν πρέπει να απαντήσω γιατί. Γιατί εμπεριέχει έναν συμβολισμό και μια ουσία. Το άσυλο είναι το ιστορικό αντίβαρο σε αυτή την εικόνα του χουντικού τανκ που βιάζει τη Δημοκρατία. Το άσυλο από άποψη ουσίας, είναι η διασφάλιση της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών μέσα στα ιδρύματα που η σκέψη πρέπει να είναι η φύση τους. Μέχρι εδώ καλά και αυθόρμητα.

Πολλά χρόνια μετά την μεταπολίτευση, ο «μπάτσος» , ο «ρουφιάνος» , τα «τσιράκια» ήταν ο κρυφοί ως πρόσωπα, αλλά ο φανεροί ως δραστηριότητα, που ήθελαν την πανεπιστημιακή κοινότητα μια συνεχή απειλή κατά της τάξης.

Ήταν και αυτή η συντηρητική αντίληψη (και όχι μόνο η επαναστατημένη εφηβεία) που οδηγούσε ακόμη και τα δικά τους παιδιά, του μπάτσου ή του ρουφιάνου, σε ακραίες εκφράσεις « επαναστατικότητας». Σχολιάζαμε πάντα στο πανεπιστήμιο μεταξύ μας, την συχνότητα με την οποία τα παιδιά των καθωσπρέπει οικογενειών επέλεγαν να κάνουν την επανάσταση τους στην καταπιεστική οικογένεια, δανειζόμενοι φράσεις και πρακτικές από την πραγματική επανάσταση.

Κανένας ποτέ δεν τόλμησε να απειλήσει το άσυλο λοιπόν, αν και πολλοί θα το ήθελαν. Και το άσυλο μετατράπηκε σταδιακά σε ένα τοτέμ, ένα εικόνισμα, σε ένα ταμπού. Περισσότερο ανησυχούσαμε για την απειλή του ασύλου και λιγότερο για το αν λειτουργεί στην ουσία του.

Δεν θέλω, δεν μπορώ να ανεχτώ , -ίσως προσκυνώντας αυτό το τοτέμ-, τις εικόνες αστυνομικών στα Πανεπιστήμια. Αλλά η διακίνηση των ιδεών, δεν διασφαλίζεται αυτόματα από την απουσία της εξουσίας και των οργάνων της.Οι τύποι που έσπασαν την πόρτα της Πρυτανείας για να υψώσουν την μαυροκόκκινη σημαία της εξουσίας τους, ελάχιστη σχέση έχουν με τις ιδέες και ας τις επικαλούνται. Αν είχαν, θα τις έβαζαν απλώς σε κρίση και συζήτηση.

Αυτοί που πράττουν στο όνομα των άλλων, ας κάνουν τον κόπο να μετρηθούν ή να ρωτήσουν τους άλλους. Δεν το κάνουν. Αναμετριώνται απλώς με την αστυνομική βία, που τους βοηθά να υπάρχουν. Όχι ως επαναστάτες ή ιδεολόγοι, αλλά ως δαρμένοι, τσαλαπατημένοι άρα δικαιωμένοι και ήρωες. Αυτή η πρωτόγονη αντίληψη (σφάξε με αγά μου να αγιάσω) πρωτοχριστιανών μαρτύρων, δεν είναι ιδεολογική ανωτερότητα, είναι έλλειμμα. Ο καθένας μπορεί να φωνάξει, να βιαιοπραγίσει, να φάει ξύλο και να γίνει οσιομάρτυρας της εξουσίας. Να αντιπαρατεθεί όμως μπορεί όποιος έχει γνώση και ωριμότητα. Και όποιος πιστεύει σε αυτή την αντιπαράθεση των ιδεών. Και γι αυτό ίσως στο άσυλο.


Τα κακομαθημένα παιδιά της ιδεολογίας ή της οικογένειας (λίγη σημασία έχει τι απ τα δύο) δεν χρειάζονται άσυλο, γιατί δεν υπερασπίζονται ιδέες. Υπερασπίζονται τον πολιτικό τους εγωκεντρισμό που αρέσκεται στο να κάνει θόρυβο όταν η μαμά κοινωνία (ίσως και η μαμά τους) δεν τους δίνει ιδιαίτερη σημασία.

Το άσυλο δεν ανήκει σε αυτούς, αλλά στις ιδέες. Και αυτοί που τις αντιπροσωπεύουν πρέπει να υπερασπίσουν και τα δύο. Ναι είμαι υπέρ του ασύλου, αλλά δεν νομίζω πως το άσυλο καταλύεται όταν η πανεπιστημιακή κοινότητα πάρει την απόφαση να ζητήσει να ξεκαθαριστεί η σύγχυση μεταξύ ασύλου και απόψεων για άσυλο.

Οι εκφραστές της εξουσίας και της βίας στα Πανεπιστήμια δεν είναι οι μπάτσοι. Είναι αυτοί που θεωρούν το εαυτό τους ειδικό απεσταλμένο της επαναστατικής ιδέας. Κάτι σαν ιδεολογικό Τζέιμς Μποντ που έχει δικαίωμα να σκοτώνει στο όνομα αυτού που εκπροσωπεί. Ναι, πιστεύω πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν περισσότερο σχέση με τις αμερικάνικες ταινίες βίας που τους ανέθρεψαν πνευματικά, παρά με Μπακούνιν, Μαρκούζε ή Μαρξ. Η ΑΝησυχία τους είναι ο τρόπος να κοιμάται ήσυχο το σύστημα. Όχι όμως και οι πολίτες.

Η Πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να δει το θέμα του ασύλου ως άσυλο για την διακίνηση ιδεών και όχι άσυλο ανιάτων εμμονών. Φοβάμαι πως το τανκ ενάντια στους φοιτητές δεν το οδηγούν μπάτσοι ή χουντικοί. Το οδηγεί ο φασισμός της βίας. Όταν η πόρτα ενός Πανεπιστημίου πέφτει βίαια, δεν έχει σημασία αν έπεσε από τανκ. Σημασία έχει ότι έπεσε βίαια σε μια περίοδο που κανένας άλλος δεν απειλούσε το Πανεπιστήμιο και τις ιδέες. Μερικές εκατοντάδες φρικιά που εισβάλουν βίαια με οποιαδήποτε πρόφαση στο Πανεπιστήμιο, μου είναι το ίδιο απεχθής εικόνα με τους φασίστες που εισβάλλουν στο Πολυτεχνείο. Άλλωστε και ο Παπαδόπουλος για να «σπάσει το απόστημα» και να σώσει την Ελλάδα το έκανε. Ποτέ ο φασισμός δεν έκανε εγκλήματα με κακή πρόθεση.

Από....koutipandoras.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: