Αναρτήθηκε από...energoipoliteskv.blogspot.com
Από το Ντόνετσκ στη Νότιο Αφρική. Η Ελλάδα του Ρεχάγκελ ξέρει να κερδίζει εκεί που πρέπει κι αυτό έκανε και την Τετάρτη στην Ουκρανία με το χρυσό γκολ του Σαλπιγγίδη στο 31' σφραγίζοντας το εισιτήριο για τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση μόλις για δεύτερη φορά στην ιστορία της... Μετά από 16 χρόνια η Ελλάδα θα είναι ξανά παρούσα σε τελική φάση Μουντιάλ! Με τον αρχιτέκτονα Οτο στο τιμόνι της και με... αστέρι λαμπρό το έπος της Πορτογαλίας το επόμενο καλοκαίρι έχουμε κάθε δικαίωμα να ονειρευόμαστε τα πάντα.
Οσοι αγωνίστηκαν, «μάτωσαν» κυριολεκτικά, έδωσαν το 110% των δυνάμεών τους όχι για ν' απαντήσουν σε κανέναν, απ' όσους έσπευσαν κατά τη διάρκεια των προκριματικών να σχολιάσουν την απόδοσή τους και τ' αποτελέσματά τους, αλλά για να δείξουν ότι δεν έχουν τελειώσει ποδοσφαιρικά... Η σκηνή με τον τραυματία Βαγγέλη Μόρα στα τελευταία λεπτά να κουτσαίνει, αλλά να μην τα παρατά, αποτελεί τρανή απόδειξη, αν και δεν πρέπει να εξαιρεθεί ουδείς από όσους συνέβαλαν σ' αυτή την τεράστια επιτυχία. Με τα συγχαρητήρια ν' ανήκουν πιο πολύ απ' όλους σ' αυτό το Γερμανό μάγκα που έχει μάθει σε όλους να κλείνουν τ' αυτιά τους και δουλεύουν πιστεύοντας πιο πολύ στον εαυτό τους και πουθενά αλλού. Και στο 100ό ματς του στον πάγκο της Ελλάδας να την οδηγεί σε ακόμη ένα θαύμα... Αυτός ο ΜΑΓΚΑΣ λοιπόν κατάφερε και έβγαλε την Ελλάδα από την ποδοσφαιρική αφάνεια και την οδήγησε στην τελική φάση σε τρεις από τις τέσσερις διοργανώσεις στις οποίες συμμετείχαμε. Αν αυτό δε συνιστά επιτυχία τότε ποιο; Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ημασταν και πρωταθλητές Ευρώπης.
Στην «Ντόνμπας Αρίνα» του Ντόνετσκ ο Ρεχάγκελ δεν άλλαξε τακτική, αλλά ούτε και πρόσωπα! Μόνο ο Χαριστέας πήρε τη θέση του Γκέκα στην κορυφή της επίθεσης με το Γερμανό προφανώς να επιθυμεί να εκμεταλλευτεί το ύψος του Αγγελου και στην άμυνα και στην επίθεση. Το 0-0 του ΟΑΚΑ αποδείχθηκε «χρυσό» για την Ελλάδα, διότι σε μια αναμέτρηση όπου δημιούργησε δύο καλές ευκαιρίες και έκανε γκολ τη μία της ήταν αρκετό για να πανηγυρίσει στο τέλος. Οι Ουκρανοί κυριάρχησαν στον αγωνιστικό χώρο στο πρώτο δεκάλεπτο, απειλώντας με δύο μακρινά σουτ του Αλίεφ. Στη δεύτερη περίπτωση, μάλιστα, χρειάστηκε η βοήθεια της τύχης για να πλασάρει άουτ ο Σεφτσένκο με εξουδετερωμένο τον Τζόρβα.
Με το πέρασμα του χρόνου, η εθνική άρχισε να «απορροφά» την πίεση των γηπεδούχων και να είναι πολύ απειλητική στις αντεπιθέσεις της. Στο 11’ η κεφαλιά του Σαμαρά πέρασε ελάχιστα άουτ, ενώ στο 19’ ο Σαλπιγγίδης δεν βρήκε όπως ήθελε την μπάλα από το ύψος του πέναλτι μετά από παράλληλο γύρισμα του Σπυρόπουλου. Η αναγκαστική αντικατάσταση του Παπασταθόπουλου από τον Πλιάτσικα (που πήρε θέση δεξιού μπακ με τον Βύντρα να γίνεται τρίτος στόπερ) δεν… αναχαίτισε το ελληνικό συγκρότημα, που κατάφερε να φτάσει στο πολυπόθητο εκτός έδρας γκολ στο 31ο λεπτό. Ο Σαμαράς με εξαιρετική κάθετη πάσα τροφοδότησε τον Σαλπιγγίδη στην πλάτη της ουκρανικής άμυνας και ο τελευταίος με αριστερό πλασέ άνοιξε το σκορ. Οι βάσεις για την πρόκριση είχαν ήδη μπει και μία ώρα χώριζε την Εθνική από την πρόκριση στο Μουντιάλ. Στη συνέχεια οι γηπεδούχοι μετέφεραν το παιχνίδι στα ελληνικά καρέ καθώς οι διεθνείς οπισθοχώρησαν, αλλά ο Σεβτσένκο τρεις φορές (38’, 40’, 45’+2’) δεν μπόρεσε να γίνει ιδιαίτερα απειλητικός. Από την ελληνική πλευρά θα μπορούσε να γίνει το 2-0 με τον Χαριστέα στο 39’, αλλά τελικά το πολύτιμο 1-0 έμεινε ως τη λήξη του ημιχρόνου.
Η Ουκρανία πήρε τα ηνία του αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο. Μετέφερε το παιχνίδι κατά βάση στο μισό γήπεδο. Οι Ελληνες δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα στο κέντρο, ελάχιστες φορές έφτασαν με αξιώσεις έξω από την περιοχή του Πιάτοφ και επέλεξαν κυρίως να αμύνονται. Οι Ουκρανοί απείλησαν με τους Ρακίτσκι (56’, 68’), Σεβτσένκο (59’) και Σελέζνοφ (60’), αλλά σε όλες τις περιπτώσεις ο Τζόρβας έδωσε λύση. Οι δύο τεχνικοί έκαναν γρήγορα τις αλλαγές τους, με τον Μιχαϊλιτσένκο να «φορτώνει» την ομάδα με μέσους που έχουν πιο επιθετικό χαρακτήρα (Σελέζνοφ, Γκάι, Χούσεφ), ενώ ο Ρεχάγκελ, που ήδη είχε κάνει την αναγκαστική αλλαγή του Παπασταθόπουλου, έβαλε στο 63’ τον Γκέκα αντί του Σαμαρά (πήγε στην κορυφή της επίθεσης με τον Χαριστέα να οπισθοχωρεί στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής) και τον Τζιόλη αντί του Χαριστέα στο 71’ (ο Καραγκούνης πήγε αριστερά στα χαφ και ο Τζιόλης στον άξονα, δίπλα στον Κατσουράνη).
Η ελληνική άμυνα «άντεχε», ενώ μετά το 70’ υπήρξαν και στιγμές που η Εθνική κατάφερε να πάρει «ανάσες», κάνοντας δύο-τρεις οργανωμένες επιθέσεις και κερδίζοντας δύο συνεχόμενα κόρνερ. Ο τραυματισμός του Πλιάτσικα στο 74’ ανησύχησε το τεχνικό επιτελείο, καθώς οι τρεις αλλαγές είχαν γίνει. Ο παίκτης της Σάλκε συνέχισε τελικά, ενώ στο 83’ ο τραυματισμός του Μόρα ήταν πιο σημαντικός, με αποτέλεσμα ο Κατσουράνης να οπισθοχωρήσει σαν τρίτος στόπερ και τον Μόρα, με μεγάλη δυσκολία και κουτσαίνοντας, να «ανεβαίνει» στη μεσαία γραμμή. Ωστόσο, η Ελλάδα ήταν αυτή που πρώτη απείλησε στο 81’ με τον Γκέκα, την ώρα που στο τελευταίο 10λεπτο Καχερίντι (84’) και Τίμοστσουκ (87’) δεν ανησύχησαν τον Τζόρβα και το θριαμβευτικό 1-0 έμεινε ως το τέλος, που έδωσε στην Ελλάδα την πανηγυρική πρόκριση στο Μουντιάλ.
Διατητής: Μπενκουερέντσα (Πορτογαλία)
Κίτρινες: Κατσουράνης, Κυργιάκος, Βύντρα και Γιαρμολένκο.
ΟΥΚΡΑΝΙΑ (Αλεξέι Μιχαϊλιτσένκο): Πιάτοβ, Ρακίτσκι, Κούτσερ, Τίμοστσουκ, Σεβτσένκο, Αλίεφ (56΄ Σελέζνοφ), Μιλέβσκι, Χατσερίντι, Κόμπιν, Μίχαλικ (65΄ Γκάι), Γιαρμολένκο (69΄ Χούσιεφ).
ΕΛΛΑΔΑ (Οτο Ρεχάγκελ): Τζόρβας, Βύντρα, Σπυρόπουλος, Παπασταθόπουλος (29΄ Πλιάτσικας), Κυργιάκος, Μόρας, Κατσουράνης, Καραγκούνης, Σαλπιγγίδης, Σαμαράς (62΄ Γκέκας), Χαριστέας (71΄ Τζιόλης).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου