Γράφει η Βένη Μ.
Από τα ξημερώματα της 4ης Οκτωβρίου, η Ελλάδα έχει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό τον Γιωργο Παπανδρέου.Η Ελλάδα επίσης από εκείνο το βράδυ και μετά έχει μια ηττημένη και ακέφαλη ΝΔ, με εσωκομματικές ανακατατάξεις, αναθεωρήσεις, ένα συνέδριο στα σκαριά και τουλάχιστον μεχρι τώρα περίπου 4 υποψήφιους προέδρους.
Ο νέος πρωθυπουργός μας παρουσιάζεται περισσότερο κοινωνικός, χαμογελαστός, προσιτός και απλός συγκριτικά πάντα με την αυστηρή, λιτή, απρόσωπη και θεσμική στάση του προκατόχου του.
Ο Γιώργος Παπανδρέου γνώστης των αδυναμιών και των ελαττωμάτων του πέτυχε μια πολύ δυνατή και σημαντική νίκη. Άφοβα πλέον δοκιμάζει και εφαρμόζει ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης πιο ευέλικτο, πιο μοντέρνο, πιο εύκολα εφαρμόσιμο, λιγότερο παραδοσιακό, λιγότερο αυστηρό, λιγότερο νδκρατικό. Στο ερώτημα αν το νέο μοντέλο τελικά θα "περπατήσει" δεν υπάρχει άμεσα μια απάντηση και να υπήρχε αυτή την στιγμή δεν θα αγγίζε ούτε την χαρά του Πασοκ αλλά ούτε και την ήττα της ΝΔ. Άλλα πράγματα μας αφορούν τώρα. Πιο μεγάλα..
Το μεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει τώρα στην επόμενη μέρα της ΝΔ. Το λάθος τελικά της ΝΔ όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας ήταν πως κινήθηκε και εξελίχθηκε θεωρητικά, στην εικόνα και όχι στην πράξη, στην λειτουργία των θεσμών και τελικά στην ζωή των πολιτών. Στην θεωρία, η πολιτική της ΝΔ σημείωσε θετικά αποτελέσματα. Στην πράξη όμως όχι. Ίσως αυτό να υπήρξε και το μεγαλύτερο λάθος και του Καραμανλή. Ξεκινούσε μια προσπάθεια, άρτια, έξυπνη, θεσμικά μεστή και επικοινωνιακά άριστη, αλλά δεν περίμενε να δει το αποτέλεσμα. Ίσως ο πρώην Πρωθυπουργός αρκέστηκε στο να εκφράζεται, να σκέφτεται, να προγραμματίζει και η υλοποίηση όλων αυτών να μην τον αφορούσε. Να μην είχε ενδιαφέρον για εκείνον. Αυτό συμβαίνει σε καθαρά θεωρητικά μυαλά, που δεν έχουν χρωματιστεί-δοκιμαστεί από μαθηματικά, οικονομικά, από πράξεις, εφαρμογές, λύσεις.
Για παράδειγμα χρησιμοποίησε ευρέως την έννοια του μεσαίου χώρου, χωρίς ταυτόχρονα να έχει μπει στην διαδικασία να επικοινωνήσει την ιδεολογία που ...........
εκείνος μόνος του ή μαζί με το κόμμα πρέσβευε από το 2004 ουσιαστικά και μετά.
Η ιδεολογία είναι μια θεωρητική κατάσταση, που η προέκτασή της στην πράξη είναι καταλυτική, αναπόφευκτη και ολοκληρωτικά δομική.Όταν υπάρχει δημιουργεί ασφάλεια, εμπιστοσύνη, και κατ' επέκταση πολιτική και εκλογική ανέλιξη. Σε περίπτωση όμως που δεν υπάρχει οδηγούμαστε σε εσωκομματική αποδυνάμωση και αποσυσπείρωση με αποτέλεσμα από την νομοτελειακά αναμενόμενη εκλογική ήττα έως και την πλήρη διάλυση του κόμματος.
Η ΝΔ θα πρέπει και η ίδια καθαρά εσωτερικά και κομματικα να μάθει σε τι πιστεύει. Το να πιστεύεις σε όλα δεν είναι ώριμη πολιτική στάση. Δεν πείθεις κανέναν. Θα πρέπει να δηλώσει πολύ απλά τι ταιριάζει και τι όχι, σε ποια πολιτική θεωρία ανήκει, πως θα πετύχει τους στόχους της και ποια είναι η κατάστση στην οποία θέλει να οδηγήσει την χώρα.
Οι πρόσφατες εκλογές έκρυβαν ένα πάρα πολύ σημαντικό μυστικο: Ο Έλληνας ψηφίζει αλλιώς. Δεν πείθεται πλέον από τα λόγια κανενός. Παρουσιάζεται έξυπνος και πολιτικά ορθός και όρθιος και με πολύ απλά λόγια φωνάζει στην ΝΔ δώσε μου φως, δώσε μου ελπίδα, δώσε μου ιδέα, δώσε μου την εικόνα που πρεσβεύεις και πάνω από όλα δώσε μου πράξη.
Πραγματικά ελπίζω σε μια νέα ημέρα, αλλά οι δικές μου ελπίδες περιορίζονται για τώρα σε αυτό εδώ το κείμενο. Νέα μυαλά χρειάζονται στην ΝΔ ή αλλιώς ανοιχτά παλιά μυαλά. Τίποτε άλλο. Τώρα αρχίζει το ενδιαφέρον. Δεν χρειάζεται πρόεδρος που θα φέρει νίκη, χρειάζεται πρόεδρος που θα φέρει την καθαρή εικόνα για το τι είναι επιτέλους η ΝΔ. Ας πάρουμε την απάντηση έστω και το 2009...
Από kafeneio
