Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Καμένα Βούρλα - Πρέπει να πας!!!

Αναρτήθηκε από .......  energoipoliteskv.blogspot.com

Καμένα Βούρλα: Ιαματικές αποδράσεις


Οι περισσότεροι έρχονται εδώ για τα ιαματικά λουτρά, τις οργανωμένες παραλίες, την άρτια υποδομή ενός καταξιωμένου ιαματικού προορισμού που ως τέτοιος έχει προβληθεί τις τελευταίες δεκαετίες... Οι πιο ψαγμένοι όμως ξέρουν και αναζητούν αυτό που βρίσκεται πίσω από τη «βιτρίνα». τη μαγεία μιας μοναδικής τοπιογραφίας, την αλώβητη ακόμα φύση, την ιστορία και τις μνήμες αυτού του ξεχωριστού τόπου, τους σιωπηλούς, κρυμμένους «θησαυρούς» του...

Τα αυτοκίνητα στην εθνική οδό αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες, χάνονται στις νέες σήραγγες που παρακάμπτουν τον Aγιο Κωνσταντίνο και τα Καμένα Βούρλα και ξεχύνονται στο ίσιωμα του lαμιακού κάμπου. Ωστόσο κάτω στα παράλια, στο ύψος των δύο αυτών καθιερωμένων παραθαλάσσιων τουριστικών πόλεων της Φθιώτιδας, οι επισκέπτες απολαμβάνουν τον καφέ και το φαγητό τους στην ακροθαλασσιά ατενίζοντας τις βάρκες που λικνίζονται νωχελικά στα δυνατά ρεύματα του Ευβοϊκού κόλπου. Λίγο μακρύτερα στις οργανωμένες πλαζ, τον πρώτο λόγο έχουν τα μακροβούτια, η ηλιοθεραπεία, τα γέλια των πιτσιρικάδων που κτίζουν παλάτια στην άμμο... Εικόνες καθημερινής ραστώνης σ' έναν τόπο που θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή καλοκαιρινά θέρετρα της Στερεάς Ελλάδας.



Ωστόσο σαν σηκώσεις το βλέμμα για μια πιο προσεκτική ματιά, θα δεις απέναντι σε απόσταση αναπνοής τα βουνά της Εύβοιας να σκιαγραφούν τον ορίζοντα με το ομαλό ορεινό τους ανάγλυφο. Στο ύψος της θάλασσας θα διακρίνεις στο βάθος τα πανέμορφα, μα άγνωστα Λιχαδονήσια να κολυμπούν στην ασφαλή αγκαλιά του Ευβοϊκού κόλπου, σαν κατάφυτα σκαλοπάτια που συνδέουν το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας με τη μητρική γη. Λίγο πιο βόρεια ο Μαλιακός κόλπος, ελάχιστα γνωστός στους πολλούς για τη πλούσια υδρόβια ζωή του, ενώ πίσω σου το ορεινό τείχος των βουνών της Φθιώτιδας σου σιγοψυθιρίζουν τα μυστικά των δασών και σε προσκαλούν να γνωρίσεις την «άλλη διάσταση» αυτού του πληθωρικού τόπου.

Προικισμένα από τη φύση αλλά και ευνοημένα απ' τη γεωγραφική θέση τους, τα Καμένα Βούρλα δεν είναι ένας προορισμός που μπορείς εύκολα να σβήσεις από τη λίστα των καλοκαιρινών σου διακοπών. Ακόμη και σήμερα που η νέα χάραξη της εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας τα παρακάμπτει, οι επισκέπτες δεν έχουν μειωθεί ούτε στο ελάχιστο, όπως φοβόντουσαν οι καταστηματάρχες της περιοχής όταν ξεκινούσε το έργο.

Η σημερινή λουτρόπολη είναι κτισμένη στη ρίζα του όρους Κνημίδα σ' ένα στενό πλάτωμα γης που βρέχεται από τον Βόρειο Ευβοϊκό.

Εικάζεται πως εδώ βρισκόταν το αρχαίο Θρόνιο των Λοκρών -η ακριβής θέση της σημαντικής αυτής πόλης εντοπίζεται πιθανόν κοντά στον οικισμό Καινούργιο, 3 χλμ. βόρεια της προκυμαίας των Καμένων Βούρλων-.



Λίγο βορειότερα το όρος Καλλίδρομο καθώς ξεδιπλώνει για αρκετά χιλιόμετρα τη μακρόστενη κορμοστασιά του κατά μήκος της ακτογραμμής, ορίζει τη φυσιογραφία της περιοχής, τόσο στα μεσόγεια όσο και στα παράκτια σημεία.



Ομως η παραλιακή πολίχνη δεν είναι μόνο τα ιαματικά λουτρά, τα πολυτελή ξενοδοχεία και οι όμορφες παραλίες.



Σε τούτη τη γωνιά της Φθιώτιδας οι αποστάσεις ανάμεσα στο βουνό και τη θάλασσα είναι σχεδόν μηδαμινές και καθώς ο τόπος ευνοείται από το καλό οδικό δίκτυο, οι ευκαιρίες για εξερευνήσεις είναι πραγματικά πολλές. Ετσι με βάση τις οργανωμένες υποδομές της λουτρόπολης μπορείτε να πραγματοποιήσετε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες εκδρομές που ξεφεύγουν εντελώς από τα συνηθισμένα χωρίς να χρειαστεί να διανύσετε πάνω από 50-60 χλμ.



Προνομιακό σημείο για να απολαύσετε το τοπίο, αλλά και να προσανατολισθείτε γεωγραφικά στον γεωφυσικό χώρο της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας είναι το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που απέχει μόλις 4 χλμ. χιλιόμετρα από τα παράλια της πόλης και καθώς βρίσκεται σε ύψος 400 μέτρων προσφέρει ανεπανάληπτη θέα στην πολυσχιδή ακτογραμμή. Θα φτάσετε εύκολα ακολουθώντας τις πινακίδες από την έξοδο της πόλης προς Λαμία.



Η ανάβαση στις κατάφυτες πλαγιές του όρους Κνημίδα αρχίζει με έντονες στροφές που σύντομα θα σας φέρουν σε χαρακτηριστικό σημείο με βελανιδιές και κυπαρίσσια, όπου βρίσκεται το μοναστήρι. Το καθολικό -ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής χωρίς τρούλο- αν και έχει υποστεί πολλές τροποποιήσεις είναι του 12ου αιώνα και έχει κτιστεί με υλικά αρχαίου ιερού του οποίου η θέση ακόμη δεν έχει εντοπισθεί.


Ο ναός ανακατασκευάστηκε τον 16ο μ.Χ. αιώνα ύστερα από καταστροφή και τότε απέκτησε την τελική του μορφή και οι τοιχογραφίες είναι του 18ου αιώνα. Δυστυχώς, οι συνεχείς μεταγενέστερες προσθήκες και σύγχρονες επεκτάσεις κυρίως στους εξωτερικούς χώρους με τσιμεντένια κτίρια και άστοχες παρεμβάσεις έχουν αλλοιώσει παντελώς τη βυζαντινή του μεγαλοπρέπεια.

Από την αυλή του παρεκκλησιού θα απολαύσετε την καλύτερη άποψη του Ευβοϊκού κόλπου, των Καμένων Βούρλων, της Νέας Εθνικής οδού. Αν πάτε λίγο ψηλότερα, θα δείτε να προβάλλουν στον ορίζοντα τα στενά των Θερμοπυλών, το δέλτα του Σπερχειού, το σύνολο του Μαλιακού κόλπου, μεγάλο μέρος του λαμιακού κάμπου και σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος της Αν. Στερεάς Ελλάδας.


Από το μοναστήρι ο δρόμος συνεχίζει πάντα ασφάλτινος για το ορεινό χωριό Καρυά (5 χλμ.) που ακουμπά στις νότιες παρυφές του όρους Κνημίδα σε ύψος 800 μέτρων. Είναι ένας ήσυχος δροσερός οικισμός με πηγαία νερά και εξαίσια θέα στην κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού και στον Παρνασσό.

Η Καρυά θεωρείται η «γενέτειρα» της λουτρόπολης των Καμένων Βούρλων καθώς από εδώ οι πρώτοι κάτοικοι κατέβηκαν στην παραλία και δημιούργησαν τους αρχικούς οικιστικούς πυρήνες που με την πάροδο του χρόνου συνενώθηκαν και μετασχηματίστηκαν στη σύγχρονη πόλη.

Παραλίες για όλα τα γούστα



Σε όλο το μήκος της παραλίας των Καμένων Βούρλων επιτρέπεται το κολύμπι. Υπάρχουν οργανωμένες ακτές που παρέχουν όλες τις διευκολύνσεις και φυσικά έχουν εύκολη πρόσβαση από τον δρόμο.

Δημοφιλέστερη είναι η πλαζ «Isabella» στο κέντρο της πόλης (απέναντι από τον ναό του Αγίου Παντελεήμονα και το ξενοδοχείο «Γαλήνη»). Είναι οργανωμένη με ομπρέλες - ξαπλώστρες και διάφορες άλλες παροχές. Η είσοδος είναι ελεύθερη σε όλους, ενώ λειτουργεί καφέ και υπάρχει δυνατότητα για θαλάσσια σπορ.


Εξαιρετική είναι η αμμουδιά «Μουράγιο» με τα κρυστάλλινα διαυγή νερά που απλώνεται από την άκρη της νότιας προβλήτας του λιμανιού. Λόγω της ύπαρξης του καφέ - club είναι η αγαπημένη του νεαρόκοσμου. Αν έρθετε εδώ με το αυτοκίνητό σας καλύτερα να το αφήσετε κάπου κοντά στο λιμάνι, καθώς συχνά, λόγω της στενότητας του δρόμου, (ουσιαστικά πρόκειται για πεζόδρομο) δημιουργείται συνωστισμός.



Λίγο βορειότερα διαγράφεται η παραλία του Καινούργιου που ενδείκνυται για παιδιά αφού είναι ρηχή και ασφαλής.



Νότια από τα Καμένα Βούρλα -θα έρθετε μέσω του παλιού εθνικού δρόμου- θα προσεγγίσετε την καλύτερη ακρογιαλιά της περιοχής, το «Ασπρονέρι». Είναι στρωμένη με άμμο, βοτσαλάκι και νερά που βαθαίνουν σύντομα


Το ίδιο περίπου σκηνικό ακολουθεί και στη φυσική συνέχειά της η παραλία «Κοπέλια» που είναι η πλέον δημοφιλής της ευρύτερης περιοχής της Φθιώτιδας.

Σε γενικές γραμμές όλη η ακτογραμμή ως τον Αγιο Κωνσταντίνο που καλύπτεται από πεύκα και πλατάνια, είναι ιδανική για κολύμπι. Με περισσότερο ψάξιμο και περπατώντας ή σκαρφαλώνοντας λίγο παραπάνω θα βρείτε ακόμη και μοναχικά σημεία να στήσετε την ομπρέλα σας.

Δροσερές αποδράσεις


Τα χαμηλού υψομέτρου βουνά Κνημίδα και Καλλίδρομο φράζουν την προς δυσμάς πρόσβαση αποκαλύπτοντας ένα ακόμα προσόν της περιοχής, το ορεινό προφίλ ενός ταξιδιωτικού προορισμού που έχει καταξιωθεί εδώ και χρόνια τώρα, αποκλειστικά ως θαλασσινός!




Μια όμορφη εκδρομή που μοσχοβολά δροσερό, βουνίσιο αέρα και θα σας μυήσει στα μυστικά της φυσιογραφίας της περιοχής ξεκινά από το Καινούργιο και συνεχίζει προς το χωριό Ρεγγίνι, μόλις 8 χλμ. από τα Kαμένα Βούρλα. Στις παρυφές του χωριού κυλά το ποτάμι Βοάγριος που κρατά το όνομά του από τα χρόνια του Ομήρου. Εικάζεται πως εδώ στην τοποθεσία που είναι ευρύτερα γνωστή ως «Παλαιόκαστρα» αναπτυσσόταν η ομηρική πόλη Ναρύκας ή Τάρφης, τόπος καταγωγής του ήρωα του Τρωικού Ππολέμου Αίαντα του Λοκρού.

Ωστόσο το Ρεγγίνι πέρασε στη νεότερη ιστορία από τη συνάντηση των οπλαρχηγών της Στερεάς Ελλάδας που συγκεντρώθηκαν εδώ και αποφάσισαν να αναχαιτίσουν την προέλαση των Τούρκων προς τη Νότια Ελλάδα και την Πελοπόννησο στήνοντας καρτέρι στη θέση των Βασιλικών. Στις 28 Αυγούστου 1821 διεξαχθεί μεγάλη μάχη που έληξε νικηφόρα για τα όπλα των επαναστατών και με βαριές απώλειες από την πλευρά των Τούρκων. Με τη νίκη στα Βασιλικά ουσιαστικά σώθηκε η Επανάσταση, καθώς η βοήθεια που περίμεναν οι πολιορκημένοι στην Τριπολιτσά Τούρκοι δεν έφθασε ποτέ.



Από το Ρεγγίνι θα προσεγγίσετε το χωριό Καλλίδρομο και θα συνεχίσετε πάντα σε ορεινό δρόμο που διατρέχει τις κατάφυτες πλαγιές για τη Μενδενίτσα, έναν από τους ομορφότερους και σχετικά πιο καλοδιατηρημένους ορεινούς οικισμούς της Φθιώτιδας. Στο κέντρο του δεσπόζει η εκκλησία του Αϊ -Γιώργη με τη φουντωτή κουκουναριά να στολίζει τον περίβολο, ενώ αντίκρυ στην κορφή του λόφου το θρυλικό μεσαιωνικό κάστρο στέκει απόμακρο και βουβό, μάρτυρας των αιώνων που πέρασαν. (Προσεγγίζεται με τα πόδια από το κέντρο του χωριού.)



Το Κάστρο της Βοδονίτσας ανήκει στην εποχή της Φραγκοκρατίας και κτίστηκε από τους ιππότες της Τέταρτης Σταυροφορίας, αμέσως μετά την πρώτη άλωση της Κων/πολης, το 1204. Ο Βονιφάτιος Μομφερατικός, αφέντης της Θεσσαλονίκης χάρισε στον πιστό του μαρκήσιο Γκουίντο Παλλαβιτσίνι την περιοχή της Βοδονίτσας και αυτός έκτισε το κάστρο με σκοπό να ελέγχει τα στενά των Θερμοπυλών και τους αγρότες της Φθιώτιδας. Βέβαια η στρατηγική θέση του σημείου ήταν γνωστή από τα πανάρχαια χρόνια γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα οχυρωματικά έργα που προϋπήρχαν -πιθανόν της αρχαίας μυκηναϊκής πόλης Βύσσας.



Η επιστροφή από εδώ προς τα παράλια του Ευβοϊκού κόλπου μπορεί να γίνει είτε μέσω του νέου δρόμου που συνδέει τη Μενδενίτσα με το καταπράσινο χωριό Καραβίδια κι από εκεί κατηφορίζει με γρήγορες στροφές για την Εθνική οδό και το Μώλο, είτε μέσω Ανάβρας απ' όπου βγαίνετε στο ύψος των Θερμοπυλών. Η Μενδενίτσα αλλά και τα υπόλοιπα χωριά που φωλιάζουν στις υπώρειες του Καλλίδρομου όρους, ενδείκνυνται ως αφετηρία για ευχάριστες κοντινές αποδράσεις στο ελατοσκέπαστο βουνό.

Με την ψηλότερη κορφή του στα 1.399 μέτρα, το Καλλίδρομο οριοθετεί την ύπαρξή του με τη χαράδρα του Ασωπού στα δυτικά, τα νερά του Μαλιακού κόλπου στα βόρεια και την κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού στον Νότο. Μεγάλο μέρος του είναι καλυμμένο με δάση ελάτης, ενώ στα χαμηλότερα κυριαρχούν τα εκτεταμένα δρυοδάση και τα άλλα θαμνοειδή της μεσογειακής βλάστησης.


Βέβαια το Καλλίδρομο έμεινε γνωστό στην ιστορία από τους Περσικούς Πολέμους. Τότε η θάλασσα έφτανε σχεδόν μέχρι τους πρόποδες αφήνοντας ελεύθερο ένα στενό πέρασμα. Αυτό ήταν και το μοναδικό σημείο επικοινωνίας της Βόρειας με τη Νότια Ελλάδα. Στη σημαντική μάχη των Θερμοπυλών -480 π.Χ- μετά την ακατάβλητη αντίσταση των Ελλήνων, ο προδότης Εφιάλτης ήταν αυτός που μέσα από τα μονοπάτια του Καλλίδρομου οδήγησε τα περσικά στρατεύματα να περικυκλώσουν τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς πολεμιστές και να τους αποδεκατίσουν. Πάνω στην παλιά Εθνική οδό βρίσκεται το σύγχρονο μνημείο προς τιμήν των ηρωικών αρχαίων Ελλήνων μαχητών, ενώ πλάι λειτουργεί κέντρο πληροφόρησης.

Ενδεικτικά για όσους αγαπούν την περιπλάνηση στους χωματόδρομους να αναφέρουμε την πανέμορφη ορεινή διάσχιση που ξεκινά από τη Μονή Αγίας Τριάδας (κοντά στη Μενδενίτσα) και ολοκληρώνεται στο πανέμορφο οροπέδιο της Νεβρόπολης (Νέβρος = ζαρκάδι) όπου δεσπόζει μια μικρή ορεινή λίμνη. Συνεχίζοντας πάντα σε χωμάτινους δρόμους θα έχετε τη δυνατότητα να τραβήξετε νοτιοδυτικά για την κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού και το Παλιοχώρι (7 χλμ.) που βρίσκεται κοντά στην παλιά εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας. Η άλλη επιλογή είναι να συνεχίσετε μέχρι το Ελευθεροχώρι όπου θα πατήσετε και πάλι άσφαλτο. Από εδώ η νέα Εθνική οδός Αθηνών - Λαμίας απέχει μόλις 21 χλμ.


Περισσότερα για πεζοπορικές ορειβατικές αποδράσεις σε Καλλίδρομο - Κνημίδα στο www.natureinaction.gr).

Οι σημαντικότερες ιαματικές πηγές

Τα Καμένα Βούρλα είναι διεθνώς γνωστά για τις ραδιούχες πηγές τους και έχουν καθιερωθεί εδώ και χρόνια -όχι άδικα- ως μια από τις πιο δημοφιλείς λουτροπόλεις της Ελλάδας.



Οι ιαματικές πηγές τους κατατάσσονται από τους ειδικούς επιστήμονες στις σημαντικότερες της Ευρώπης. Κυρίως όμως έγιναν γνωστές λόγω της μοναδικής σύστασής τους σε φυσικά μέταλλα, άλατα και ραδόνιο. Δημιουργήθηκαν από τις έντονες γεωλογικές ανακατατάξεις των τεκτονικών πλακών που συνέβησαν κάποτε στο τρίγωνο μεταξύ Εύβοιας, Θερμοπυλών και Καμένων Βούρλων.



Βρίσκονται λίγο μακρύτερα από την παραλία, στη ρίζα του όρους Κνημίδα και έχουν επιπλέον την ιδιομορφία της κατάλληλης θερμοκρασίας και θεραπευτικής περιεκτικότητας σε ραδιενέργεια. Τα ιαματικά νερά των πηγών διοχετεύονται στο υδροθεραπευτήριο «Ιπποκράτη» που διαθέτει λουτήρες



Ενδείκνυνται για παθήσεις νεφρών, ήπατος, πεπτικού συστήματος, χολολιθιάσεις, γυναικολογικές παθήσεις, χρόνιους ρευματισμούς, αρθρίτιδες, αλλά και για αποτοξίνωση του οργανισμού. Υπάρχουν ειδικές πισίνες για θειούχες και νατριούχες θεραπείες.



Επίσης να αναφέρουμε τα ιαματικά λουτρά «Κουνιαβίτη», τα λουτρά «Καλλυντικά» και τις πηγές «Αφροδίτη» που βρίσκονται λίγο έξω από τον οικισμό, στον δρόμο για Θερμοπύλες (θα δείτε ταμπέλες στην έξοδο της πόλης).



Πρώτα θα συναντήσετε τις πηγές «Κουνιαβίτη», αμέσως μετά τις πηγές «Καλλυντικά» και σε λίγα μέτρα τις πηγές «Αφροδίτη» που αναβλύζουν σε μια υποδειγματικά και πρόσφατα κατασκευασμένη, ανοικτή πισίνα. Σύντομα μετά την αποκατάσταση του περιβάλλοντος χώρου από τη δημοτική αρχή, η πηγή θα αποτελέσει «κόσμημα» για την περιοχή, αρκεί βέβαια να τη σεβαστούν ντόπιοι και επισκέπτες και να μην αποθέτουν παντού τα σκουπίδια τους.

Οι πηγές αυτές ενδείκνυνται για ρευματισμούς, χρόνιες ρευματοειδείς αρθρίτιδες, κατάγματα, χρόνιες βρογχίτιδες, δερματοπάθειες, ψωριάσεις, ακμή, εκζέματα, παθήσεις ήπατος, χολής, ηπατική ανεπάρκεια, χολολιθιάσεις γυναικολογικές παθήσεις.




Πληροφορίες για όλα τα λουτρά των Καμένων Βούρλων: 22350-22300, 23300 Ωρες λειτουργίας: 8 π.μ. - 15:00 μ.μ

Πάρκο Καμένων Βούρλων

Πίσω από την εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονος βρίσκεται το πάρκο των Καμένων Βούρλων που ουσιαστικά αποτελεί μέρος του μεγάλου αρχεγόνου πλατανόδασους που κάποτε κάλυπτε όλη την περιοχή. Σήμερα ο Δήμος πραγματοποιεί έργα αναβάθμισης τα οποία σύντομα θα αναδείξουν τον εξαίσιο αυτό φυσικό χώρο μέσα στην καρδιά της λουτρόπολης.



 
Λιχαδονήσια: Ο «παράδεισος» του Ευβοϊκού

Tα Λιχαδονήσια είναι μια μικρή συστάδα κατάφυτων, αλλά ακατοίκητων νησιών που... κολυμπούν ανάμεσα στα Καμένα Βούρλα και στην Εύβοια. Καθώς βρίσκονται σε ελάχιστη απόσταση από τις ακτές της είναι ιδανικά για βουτιές σε τιρκουάζ νερά που θυμίζουν τροπικές θάλασσες! Θα τα επισκεφτείτε με εκδρομικό καραβάκι που φεύγει καθημερινά από τα Καμένα Βούρλα (αναχώρηση από το λιμάνι στις 12 το μεσημέρι και επιστροφή στις 18:15). Κατά τη διάρκεια του σύντομου ταξιδίου (15 - 20 λεπτά) γίνεται ξενάγηση στα κυριότερα αξιοθέατα των νησιών.


Τα νησάκια είναι γεννήματα ηφαιστειακής δραστηριότητας. Πριν γίνει η τεκτονική καταβύθιση του Μαλιακού, τα Λιχαδονήσια θα πρέπει να ήταν ενωμένα με τη χερσόνησο της Λιχάδας. Μέρος τους καταποντίστηκε με τον μεγάλο σεισμό του 426 π.Χ. Τα κυριότερα από αυτά είναι η Στρογγυλή και η Μονολιά με μικρότερα το Στενό, τη Βαγιά, το Βορήα, το Λιμάνι. Ακόμη υπάρχουν άφθονες ξέρες που χρειάζονται μεγάλη προσοχή αν έρθετε με δικό σας σκάφος καθώς έχουν γίνει πολλά ατυχήματα.

Βέβαια η ελληνική μυθολογία έχει άλλη άποψη για τη δημιουργία των νησιών. Σύμφωνα λοιπόν με τον αρχαίο μυθοπλάστη τα Λιχαδονήσια σχηματίστηκαν από το σώμα του Κένταυρου Λίχα. Ο Λίχας ήταν υπηρέτης του Ηρακλή και ήταν αυτός που έδωσε στη γυναίκα του ημίθεου τη Διηάνειρα, τον δηλητηριασμένο χιτώνα. Οταν ο Ηρακλής τον φόρεσε και άρχισε να υποφέρει από απερίγραπτους πόνους, άρπαξε τον Λίχα και τον εκσφενδόνισε στη θάλασσα. Από τα διαμελισμένα μέλη του σχηματίστηκαν τα μικρά Λιχαδονήσια, μάλιστα το νησάκι Στρογγυλή λένε ότι είναι το κεφάλι του.


Κοντινότερο στην ακτή της Φθιώτιδας στέκεται το νησάκι Στρογγυλή με τον χαρακτηριστικό φάρο. Εδώ διασώζονται υπολείμματα ρωμαϊκού υδραγωγείου και μοναστηριού πιθανόν αφιερωμένου στον Αγιο Γρηγόριο.

Στη μακρόστενη νησίδα Μονολιά που είναι κατάφυτη από ελαιόδεντρα, ξεχωρίζει το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη, δίπλα στα ερειπωμένα σπίτια των ψαράδων. Υπάρχουν κυριολεκτικά κρυμμένα μέσα στις αιωνόβιες ελιές ερείπια τειχών και διακρίνονται ίχνη αρχαίων κατοικιών και υπολείμματα χριστιανικής εκκλησίας.



Στις λιλιπούτειες, αλλά τροπικών χρωμάτων παραλίες του νησιού, ακριβώς αντίκρυ στο βορειοδυτικότερο άκρο της Εύβοιας, την αμμώδη χερσόνησο Λιχάδα, θα βρείτε μια καντίνα-αναψυκτήριο απόλυτα ενσωματωμένη στον περιβάλλοντα χώρο, σκιά από ομπρέλες, ξαπλώστρες στην αμμουδιά, αλλά και το φιλόξενο καλωσόρισμα της οικογένειας Λυμπέρη (γέννημα-θρέμμα της Μονολιάς) που διαχειρίζεται με υποδειγματικό τρόπο τον χώρο, να σας υποδέχεται. (πληροφορίες www.lichadonisia.com).


Αγιος Κωνσταντίνος: Λιμάνι στην Εθνική

Σημαντικό λιμάνι του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου και θερινό θέρετρο ο Αγιος Κωνσταντίνος επαναπροσδιορίζει τη θέση του κι αυτός στα τουριστικά δρώμενα της περιοχής, μετά την κατάργηση της Εθνικής οδού που περνούσε από το κέντρο του. Η σημερινή πολίχνη είναι κτισμένη στη θέση όπου βρισκόταν η πόλη Δαφνούς, το αρχαίο οχυρό λιμάνι των Οπουντίων Λοκρών.


Ο αρχαίος συγγραφέας και γεωγράφος Στράβων αναφέρει ότι η Δαφνούντα καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό, ενώ το παλιρροϊκό κύμα που ακολούθησε την ισοπέδωσε ολοσχερώς. Σύντομα όμως η πόλη ανάκαμψε και συνέχισε να παίζει τον ίδιο σημαντικό ρόλο για την περιοχή, να είναι δηλαδή κομβικό λιμάνι μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια. Το σημερινό όνομά της οφείλεται στη βυζαντινή εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που βρέθηκε εδώ το 1832.

Το 1894, ο Αγιος Κωνσταντίνος χτυπήθηκε ξανά από πολύ ισχυρό σεισμό και πολλά από τα σπίτια βυθίστηκαν στον Ευβοϊκό κόλπο. Στα πλαίσια της ανοικοδόμησης της πόλης, το νέο ρυμοτομικό σχέδιο προέβλεπε κοινοχρήστους χώρους, σημεία πράσινου και ευρύχωρες πλατείες. Η εθνική οδός που χαράχτηκε το 1960 περνούσε μέσα από τον πολεοδομικό ιστό. Αυτό για δεκαετίες αποτέλεσε μοχλό ανάπτυξης και ο Αγιος Κωνσταντίνος καθώς συγκέντρωσε επίσης τον κόσμο από τα γύρω ορεινά χωριά, εξελίχθηκε σε ένα οικονομικά εύρωστο γεωργοκτηνοτροφικό κέντρο. Βέβαια με την πάροδο του χρόνου τα απρόσωπα πολυώροφα κτίρια πήραν τη θέση των παραδοσιακών αγροτικών κεραμοσκεπών κατοικιών και η μορφή του άλλαξε.


Στο λιμάνι (εκεί όπου σαλπάρουν καθημερινά τα πλοία για Σποράδες) πλάι στην παλιά εθνική οδό ξεχωρίζει ο επιβλητικός ναός του Αγ. Κωνσταντίνου με τη δροσερή πλατεία που γύρω της στήνουν τα τραπεζάκια τους τα καφέ και οι ψησταριές. Εδώ σ' ένα μικρό πέτρινο μονόχωρο κτίσμα προφυλάσσεται από τη διάβρωση ένα θαυμάσιο ρωμαϊκής εποχής ψηφιδωτό δάπεδο. Λίγο ψηλότερα (στον δρόμο για Αγναντη) ξεχωρίζει η πλατανοσκέπαστη πλατεία του Αγίου Νικολάου. Στην είσοδο της πλατείας υπάρχουν οι κρήνες με το παγωμένο νερό που έρχεται από τις πηγές τους όρους Κνημνίδα.

Οι παραλίες γύρω από τον Αγιο Κωνσταντίνο είναι αρκετές. Ορατές από την παλιά Εθνική οδό είναι η Δυτική Παράλια (προς Καμένα Βούρλα) με βοτσαλάκι, καθαρά νερά και πεύκα που ρίχνουν τη σκιά τους στο νερό και η Ανατολική Παραλία (στο δρόμο προς Αθήνα) όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου και μια καντίνα που σκιάζεται από πλατάνια.


Αξιόλογες και όχι ορατές από τον δρόμο είναι οι αμμώδεις ακτές του Αγίου Νικήτα πλαισιωμένες από αρμυρίκια, του Λογγού με άμμο και πετραδάκι όπου λειτουργεί καντίνα και του Κάλαμου με ρηχά νερά και καντίνα που είναι η πιο δημοφιλής. Στη νότια άκρη της, στη θέση «Λάσπη» βρίσκεται το σπίτι όπου πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του ο Στέλιος Καζαντζίδης.

Μια όμορφη ορεινή διαδρομή που διασχίζει υπέροχους ελαιώνες και ζωηρά πευκοδάση τα οποία ευτυχώς αναγεννήθηκαν μετά τις μεγάλες πυρκαγιές που έπληξαν την περιοχή το 1987, οδηγεί από το κέντρο του Αγ. Κωνσταντίνου στο χωριό Άγναντη (8 χλμ.) σε υψόμετρο 450. Την περίοπτη θέση του χωριού στις δυτικές υπώρειες του όρους Κνημιδα με την εξαίσια θέα δηλώνει έξαλλου και το όνομα του. Καθώς ο οικισμός υποφέρει από καθίζηση του εδάφους, οι κάτοικοί μεταφέρουν βαθμηδόν τα σπιτικά τους στη Νέα Αγναντη, μια έκταση χαμηλά στον Αγ. Κωνσταντίνο, δίπλα στην εθνική οδό.


Από Αγναντη μια θαυμάσια δασική διαδρομή διατρέχει όλο το μήκος των δυτικών παρυφών του βουνού και καταλήγει στο χωριό Καρυά των Καμένων Βούρλων. Στην πορεία σας θα διασχίσετε θαυμάσια ημιορεινά, αγροτικά τοπία, περιβόλια και δροσερά δάση πεύκης και ελάτης.

Το καλοκαίρι με λίγη προσοχή η διαδρομή αυτή γίνεται και με χαμηλό αυτοκίνητο όμως το χειμώνα και την άνοιξη είναι απαραίτητη η τετρακίνηση.

Μώλος: Η καρδιά του Μαλιακού



Στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα η κωμόπολη του Μώλου κατοικούσαν οι Μαλιείς που σύμφωνα με τον μύθο ήταν απόγονοι της Μαλίδας, συζύγου του Ηρακλέους ο οποίος ήταν Βασιλιάς της Ανθήλης. Μάλιστα η πρωτεύουσα των Μαλιέων -η ισχυρή πόλη Τραχίς- πήρε μέρος στην εκστρατεία των Ελλήνων εναντίον της Τροίας.

Το χωριό που υπήρχε παλιότερα εδώ, κάηκε από τους Τούρκους το 1821 εισπράττοντας έτσι τα αντίποινα για την ενεργή συμμετοχή των κατοίκων στην επανάσταση. Με την απελευθέρωση οι ντόπιοι που είχαν καταφύγει στα γύρω βουνά γύρισαν πίσω και έκτισαν από την αρχή τα σπιτικά τους. Ο νέος οικιστικός πυρήνας με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε στο σημερινό Μώλο.


Οι θάλασσες του Μώλου είναι ρηχές και με βυθό λασπώδη, όμως νότια από το λιμάνι απλώνεται μια μικρή δημοφιλής στους ντόπιους παραλία όπου λειτουργεί και καντίνα. Στην παραθαλάσσια περιοχή ανάμεσα στο λιμάνι του Μώλου και στη Σκάρφεια, πάνω σε μια αιφνίδια εισβολή της στεριάς στον Μαλιακό κόλπο που μοιάζει με χωμάτινη γλώσσα, δεσπόζει ο φάρος «Χιλιομίλι». Πήρε το όνομά του από τη λαϊκή παράδοση σύμφωνα με την οποία το ακρωτήριο αυτό λέγεται ότι απέχει από την Κωνσταντινούπολη χίλια μίλια! Το μέρος λόγω των τοπικών ισχυρών ανέμων που εκδηλώνονται μετά το μεσημέρι, είναι κατάλληλο για wind surf και kite surf.

Η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται στην καρδιά του οικοσυστήματος του Μαλιακού κόλπου το οποίο δημιουργείται από τις προσχώσεις του ποταμού Σπερχειού. Ο παραθαλάσσιος και ιδιαίτερα πλούσιος αυτός υδροβιότοπος καταλαμβάνει μια εκτεταμένη περιοχή που σε γενικές γραμμές οριοθετείται από τον όρμο της Στυλίδας έως τις ακτές των Καμένων Βούρλων. Ο κύριος πυρήνας του απλώνεται γύρω από το δέλτα του ποταμού, ενώ εκτεταμένα βαλτοτόπια παρατηρούνται και στις εκβολές των άφθονων ορεινών ρεμάτων που πηγάζουν από το Καλλίδρομο και τη Κνημίδα. Στις αβαθείς παράκτιες εκτάσεις -βάθους μέχρι 6 μέτρων- αλλά και στις χερσαίες ελώδεις περιοχές που καταλαμβάνουν αρκετές χιλιάδες στρέμματα, φιλοξενείται πλήθος ειδών της χλωρίδας και ορνιθοπανίδας, αλλά και σπάνια είδη ψαριών, σε πολλά από τα οποία αναφέρονται ειδικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι θαλασσοσφυριχτές, τα νεροχελίδονα, οι ερωδιοί, οι πάπιες, αλλά και οι αβοκέτες και οι αργυροτσικνιάδες που ξεχειμωνιάζουν εδώ, είναι κάποια από τα πολυάριθμα είδη της πτερωτής πανίδας που βρίσκουν τροφή στη ρηχή ακτογραμμή του Λιβαριού και στους ορυζώνες των πεδινών του δέλτα.



Στον κατάλογο των αναπαραγόμενων ειδών συμπεριλαμβάνονται ο Καλαμοκανάς, ο πελαργός, ο μικροτσικνιάς, το νανογλάρονο, το νεροχελίδονο και πολλά άλλα, ενώ για την υδρόβια ζωή σημαντικά θεωρούνται τα ενδημικά είδη ψαριών ελληνοπυγόστεο (pungitius hellenicus), βιργιάνα (cyclolepis sperchinensis) και το σπάνιο για την Ευρώπη αφρικανικό είδος ψαριού Tilaria tilaria (γνωστό σαν αραπάκι).



Παρά την οικολογική του σπουδαιότητα ο υγροβιότοπος του Μαλιακού κόλπου αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα από την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη δραστηριότητα που υποβαθμίζει ολοένα τις φυσικές λειτουργίες του με κίνδυνο να οδηγηθεί χωρίς επιστροφή στη συρρίκνωση και εξαφάνιση. Η ευρύτερη περιοχή σε συνδυασμό με τους κοντινούς ορεινούς όγκους της Κνημίδας, του Καλλίδρομου, το οργανωμένο θερινό θέρετρο των Καμένων Βουρλών και τα κοντινά Λιχαδονήσια θα μπορούσε να αναδεχθεί με στοχευμένες παρεμβάσεις σ' έναν μοναδικής σημασίας για τα ελληνικά δεδομένα προορισμό, με επισκεψιμότητα όλες τις εποχές του χρόνου.


Αν έχετε μαζί σας ποδήλατο, μια θαυμάσια διαδρομή που θα σας μυήσει ευχάριστα στα «μυστικά» της περιοχής είναι αυτή που ξεκινά από τον χώρο των εγκαταστάσεων του κάμπινγκ του ΕΟΤ στα Καμένα Βούρλα, συνεχίζει παράλληλα με την ακτή του Καινούργιου, περνά από τους βάλτους του Αγ. Σεραφείμ και ολοκληρώνεται στο φάρο Χιλιομίλι στη Σκάρφεια. (Συνολικά θα διανύσετε 9 + 9 χιλιόμετρα με την επιστροφή, τα μισά από αυτά σε βατό χωματόδρομο.)

Η πορεία στο σύνολό της είναι εύκολη λόγω του ομαλού εδάφους με μηδενικές κλίσεις και το τοπίο καθώς εναλλάσσεται ανάμεσα στους βάλτους και στη θάλασσα, σας αποζημιώνει κάθε στιγμή με το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του. Την άνοιξη εδώ θα συναντήσετε μεγάλο αριθμό πουλιών που ζουν και αναπαράγονται στους πυκνούς καλαμιώνες. Για τους μυημένους στο Birdwatching (παρακολούθηση πουλιών) είναι μια αποκάλυψη, αλλά και για όσους δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με αυτήν την εναλλακτική δραστηριότητα, ένα ζευγάρι κιάλια θα αποδειχθεί ένα ευχάριστο μέσο για νέες γνωστικές εμπειρίες. (Για ποδηλατικές διαδρομές στην περιοχή απευθυνθείτε στο www.provomastores.gr

Αρχαία Δαφνούς

Με τα έργα της νέας εθνικής οδού που παρακάμπτει τον Αγ. Κωνσταντίνο, το 2007 ήρθε στο φως μέρος της αρχαίας πόλης Δαφνούντας. Υπό την εποπτεία της ΙΔ' Εφορίας Αρχαιοτήτων και με την επιμέλεια της αρχαιολόγου Μαρίας - Φωτεινής Παπακωνσταντίνου οι ανασκαφές που έχουν ξεκινήσει στο Ασκληπιείο του Δαφνούντας (5ος αι. π.Χ.) στη θέση «Ισώματα» έχουν ήδη αποκαλύψει ιδιαίτερα σημαντικά ευρήματα.

Η Βυζαντινή εκκλησία του Αγ. Ιωάννη

Κοντά στο χωριό Λογγός του Αγίου Κωνσταντίνου σε ελάχιστη απόσταση από τη θάλασσα, σε σημείο που σκιάζεται από θεόρατα πλατάνια βρίσκεται ο μικρός ναός του Αγ. Ιωάννη. Πότε κτίσθηκε δεν είναι εξακριβωμένο. Ομως οι παλαιότεροι θυμούνται τις πανέμορφες αγιογραφίες (πριν κάποιοι αυθαίρετα τις ασβεστώσουν!) που έφεραν την ημερομηνία 1200. Αν πάτε για μπάνιο στη θαυμάσια ομώνυμη παράλια, αξίζει να το επισκεφτείτε.

Βαγγέλης Τετριμίδας, Δήμαρχος Μώλου - Αγίου Κωνσταντίνου

Ιδανικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας

Το περιβάλλον είναι πολιτισμός και ποιότητα ζωής, λέει ο δήμαρχος Μώλου και Αγίου Κωνσταντίνου, Βαγγέλης Τετριμίδας. Γι' αυτό και η προστασία του περιβάλλοντος, «που βάλλεται από παντού» είναι μια από τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής, μαζί με την προώθηση της ανάπτυξης, τη μείωση της ανεργίας και τη βελτίωση της καθημερινότητας και της ποιότητας ζωής των δημοτών.

Η περιοχή του είναι μια καθαρά τουριστική περιοχή, λέει ο κ. Τετριμίδας, που συνδυάζει υπέροχες παραλίες, όπως αυτές του Ασπρονερίου και του Καλάμου με την ορεινή ομορφιά του βουνού Κνημίς. Διαθέτει επίσης πολλά καταλύματα για όλα τα γούστα και τα βαλάντια, είναι πολύ κοντά στην Αθήνα, διαθέτει αρχαιολογικούς χώρους, μεσαιωνικά κάστρα, αλλά και τον Μαλιακό, που έχει ωραιότατα ψάρια. «Η περιοχή μας έχει τα καλύτερα ιαματικά νερά, ίσως ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που ενδείκνυνται για όλες τις ασθένειες και για όλες περιπτώσεις.

Πολύς κόσμος έρχεται για λουτροθεραπεία στα μέρη μας», σημειώνει ο κ. Τετριμίδας. Επιδίωξη της δημοτικής αρχής είναι να αναλάβει από τον ΕΟΤ τη διαχείριση των πηγών, ώστε να τις αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. «Δυστυχώς σήμερα οι πηγές, παρά την εξαιρετική ποιότητα των νερών τους, μένουν αναξιοποίητες».

Παράλληλα με την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών, η δημοτική αρχή επιθυμεί να προωθήσει την αγροτική παραγωγή του δήμου, ώστε να πετύχει την αύξηση του αγροτικού εισοδήματος, μια και η περιοχή παράγει πολλά και αξιόλογα προϊόντα, όπως φιστίκι Αιγίνης, ελιές και ελαιόλαδο. «Ενα μέρος της παραγωγής είναι πιστοποιημένες βιολογικές καλλιέργειες. Θεωρούμε ότι προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε, καθώς η ζήτηση για βιολογικά προϊόντα αυξάνεται».

INFO

ΔΙΑΜΟΝΗ

•Ξενοδοχείο «Galini wellness Spa & resort», (22350 80501-6, www.mitsis-galinihotel.com)

•«Hotel Violetta» (22350 22203, www.hotelvioletta.com) με άψογο σέρβις και δωμάτια που βλέπουν θάλασσα.

•«Κτήμα Καράσσου» (22350 24370 www.ktima karassou.gr), σε κατάφυτη τοποθεσία, λίγο έξω από τα Καμένα Βούρλα. «Σίσσυ» (22350 22190, www.hotelsissy.gr), στην νότια είσοδο της πόλης πάνω στην ακτή με τα περισσότερα από τα 102 δωμάτια του να βλέπουν θάλασσα.

•«Αναστασία» (22350 22490 www.hotel-anastasia.gr) οκτώ πλήρως εξοπλισμένα διαμερίσματα 2-4 ατόμων.

•«Νούφαρα» (22350 23028, www.kamena-vourla.gr/noufara.htm)

ΦΑΓΗΤΟ

•Το «Camino» (22350 80755) στην έξοδο της πόλης προς εθνική οδό, βρίσκεται πάνω στη θάλασσα και έχει φιλικό σέρβις και ποιοτική ιταλική - μεσογειακή κουζίνα (δοκιμάστε τις σαλάτες και τη χειροποίητη πίτσα).

•Για φρέσκο ψάρι θα πάτε στον «Κάβο» (22350 23614) δίπλα στο λιμάνι. Ο ιδιοκτήτης έχει δικιά του βάρκα και ό,τι σερβίρει είναι φρέσκο.

•Για ψητά και της ώρας η ψησταριά «Μουριές» (του Καρακικέ) (22350 23714) είναι γνωστή για το σπέσιαλ γουρουνόπουλο και το κοκορέτσι της.

•Για γρήγορο ωστόσο ποιοτικό φαγητό (χάμπουργκερ - σουβλάκι - πίτσα) προτιμήστε το «Ατριον» (22350 80515) σε προνομιακή θέση με τραπέζια δίπλα στη θάλασσα.

•Στον παραλιακό δρόμο για καφέ και ποτό προτείνουμε το «Μικρό Καφέ» και πάνω στην παραλία Μουράγιο το cafe - club «Αμμος».

•Στη Μενδενίτσα υπάρχει η πολύ καλή ταβέρνα «Βράχος» με σπεσιαλιτέ τα παϊδάκια.

•Στην Καρυά λειτουργεί η παραδοσιακή ομώνυμη ψησταριά και στο Καλλίδρομο η ψησταριά «Πουρνάρα»

•Στον Αγιο Κωνσταντίνο πάνω στη θάλασσα -κυρίως για τη θέση της- θα βρείτε την ψαροταβέρνα «Δροσιά» (22350 32175) και με τραπέζια στη σκιά των δασύφυλλων πλατάνων τη ψησταριά «Τα πλάτανια» (22350 32524).

ΖΕΡΜΑΙΝ ΑΛΕΞΑΚΗ & ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

http://www.viewsofgreece.gr/

ethnos.gr

Γιορτή ελιάς διοργανώνει ο Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου την Τετάρτη 25 Ιουλίου


Αναρτήθηκε από ...... energoipoliteskv.blogspot.com




Η ΕΛΙΑ  ΚΑΙ  Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ


Οι Έλληνες θεωρούσαν το δέντρο της ελιάς ως ανεκτίμητο δώρο στην ανθρωπότητα. Σύμβολο ειρήνης, ευημερίας, προστασίας και γονιμότητας. Θείο δώρο. Δέντρο των καλών που συνδέονται με την αναγέννηση και το φως. Σύμβολο της νίκης, αθανασία, ευφορία, τη συντήρηση και τη ζωή. Σύμβολο Αθλητισμού, Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και του Αθλητή.


Οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν, μέσα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την ιδέα του αβλαβούς ανταγωνισμού σε όλα τα αθλήματα. Κάθε 4 χρόνια οι άνθρωποι της αρχαία Ελλάδας έστελναν τον καλύτερο τους για να ανταγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ολυμπία. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αυτού του ανταγωνισμού στην Ολυμπία, όσοι πολεμούσαν άφηναν τα όπλα τους και έκαναν εκεχειρία. Οι Έλληνες, στη συνέχεια, ενωμένοι ειρηνικά, εξερευνούσαν τα όρια των ανθρωπίνων ορίων και την τελειότητα των ανθρώπινων σωμάτων με ένα θεαματικό και καλά οργανωμένο τρόπο.

Οι Ολυμπιονίκες έπαιρναν την υψηλότερη τιμή για έναν αθλητή ... ένα στεφάνι ελιάς που ονομάζεται "κότινος". Λέγεται ότι μέσα στο ναό της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία ο Ηρακλής, μετά την ολοκλήρωση των 12 διαγωνισμών, φύτεψε μια ελιά που από τα κλαδιά της έκαναν τον "κότινο".

Η ελιά ήταν επίσης το ιερό δέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Αθηνά πρόσφερε το δέντρο της ελιάς στους ανθρώπους της Αθήνας ως σύμβολο της γονιμότητας, προκειμένου να κερδίσει την εύνοια τους στο διαγωνισμό που είχε με τον Θεό Ποσειδώνα για να καθορίσουν ποιανού το όνομα θα έπερνε η πόλη. Η θεά Αθηνά, εμφανιζόταν από τον λαό της Αθήνας στα κέρματα, φορώντας ένα στεφάνι ελιάς στο κράνος της και κρατόντας έναν αμφορέα γεμάτο με λάδι ή ένα κλαδί ελιάς.

Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός στην Ολυμπία, γλυπτό από τον Φειδία, ήταν διακοσμημένη με κλαδιά ελιάς και θεωρείται ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιηούσαν λάδι πάνω στα μνήματα και τους ιερούς βράχους, προκειμένου να διετελέσουν τα τελετουργικά τους.

Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που μεγαλώνουν ελεόδεντρα για τα πολύτιμα αγαθά τους, που είναι οι ελιές και το λάδι. Η ελιά που "δένει" αρμονικά με το ελληνικό τοπίο και την προσωπικότητα των πολιτών, σκαλισμένη από τον μεσογειακό ήλιο και τους ανέμους του Αιγαίου, ήταν πάντα μια ατελείωτη πηγή έμπνευσης για το ελληνικό πνεύμα και την ψυχή.

Ο Όμηρος αναφέρεται στο ελαιόλαδο ως "χρυσό υγρό" και ο Ιπποκράτης, ως τον «μεγάλη θεραπευτή". Το πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι το δέντρο της ελιάς μεγάλωσε και έθρεψε αμέτρητες γενιές των Ελλήνων, κερδίζοντας τη θέση του ως αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού πολιτισμού.

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας '' σέντρα ''

Αναρτήθηκε από..... energoipoliteskv.blogspot.com