Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου με έδρα τα Καμένα Βούρλα

Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com




 ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ


Α. Συνιστώνται οι κατωτέρω δήμοι:

1. Δήμος Αμφίκλειας - Ελάτειας με έδρα την Κάτω Τιθορέα αποτελούμενος από τους δήμους α. Αμφίκλειας β. Ελάτειας και γ. Τιθορέας, οι οποίοι καταργούνται.

2. Δήμος Λοκρών με έδρα την Αταλάντη αποτελούμενος από τους δήμους α. Αταλάντης β. Δαφνουσίων γ. Οπουντίων και δ. Μαλεσίνης, οι οποίοι καταργούνται.

3. Δήμος Δομοκού με έδρα το Δομοκό αποτελούμενος από τους δήμους α. Δομοκού β. Θεσσαλιώτιδος και γ. Ξυνιάδος, οι οποίοι καταργούνται.

4. Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου με έδρα τα Καμένα Βούρλα αποτελούμενος από τους δήμους α. Αγίου Κωνσταντίνου β. Καμένων Βούρλων και γ. Μώλου, οι οποίοι καταργούνται.

5. Δήμος Στυλίδας με έδρα τη Στυλίδα αποτελούμενος από τους δήμους α. Εχιναίων β. Πελασγίας και γ. Στυλίδος, οι οποίοι καταργούνται.

6. Δήμος Λαμιέων με έδρα τη Λαμία αποτελούμενος από τους δήμους α. Γοργοποτάμου β. Λαμιέων γ. Λειανοκλαδίου δ. Υπάτης και την κοινότητα Παύλιανης, οι οποίοι καταργούνται.

7. Δήμος Μακρακώμης με έδρα τη Σπερχειάδα αποτελούμενος από τους δήμους α. Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού β. Μακρακώμης γ. Σπερχειάδος και την κοινότητα Τυμφρηστού, οι οποίοι καταργούνται.

«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»: 325, ΤΕΛΙΚΑ, ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com

Ποιές αλλαγές γίνονται σε σύγκριση με το αρχικό σχέδιο

Όλο το ν/σ που κατατέθηκε στη Βουλή - Ανοιχτός σε αλλαγές ο Ραγκούσης
 
 
Σε ακόμη λιγότερους και από τους αρχικούς 333 έως 343 δήμους σε όλη την Ελλάδα, κατέληξε τελικά το υπουργείο Εσωτερικών μετά της διαβούλευση. Όπως προβλέπεται στο κείμενο του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη Βουλή λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι της Παρασκευής οι δήμοι σε όλη την χώρα θα είναι 325.



Ωστόσο, όπως δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης, θα γίνει διάλογος με τα κόμματα στη Βουλή, προκειμένου να ληφθούν ύπ΄οψιν κάποιες παρατηρήσεις τους.


"'Όχι" στον "Καλλικράτη" είπε εκ νέου η ΝΔ μέσω του αρμόδιου τομεάρχη της Χρήστου Ζώη: http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=6689


Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ και δήμαρχος Αθηναίων, Νικήτας Κακλαμάνης, σε σχετική δήλωσή του τόνισε ότι : « Η ΚΕΔΚΕ, θα μελετήσει το κατατεθέν στη Βουλή νομοσχέδιο, θα εκτιμήσει τις όποιες τροποποιήσεις του, σε Διοικητικό Συμβούλιο που θα συγκληθεί εντός της εβδομάδας και στη συνέχεια υλοποιώντας τη σχεδόν ομόφωνη απόφαση του τελευταίου έκτακτου Συνεδρίου της, αφού ενημερωθούν τα μέλη της, με μυστική ψηφοφορία θα λάβει τις τελικές αποφάσεις».


Για να δείτε τον αριθμό των δήμων ανά νομό κάντε κλικ εδώ: SINOLODIMON_aftodioikisi.pdf


Για να δείτε ποιες αλλαγές έχουν γίνει συγκριτικά με το αρχικό σχέδιο στο χωροταξικό κάντε κλικ εδώ: SinoptikoAllagonKallikratiXorotaxiko_aftodioikisi.doc


Για να δείτε τον πληθυσμό των νέων δήμων κάντε κλικ εδώ: DIMOI_PLITHISMOS_aftodioikisi.pdf


Για να διαβάσετε το νομοσχέδιο κάντε κλικ εδώ: sxedio_nomou_kallikratis_aftodioikisi.docΓια να διαβάσετε την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου κάντε κλικ εδώ: aitiologiki_ekthesi_kallikratis_aftodioikisi.doc


Για να διαβάσετε την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους κάντε κλικ εδώ: ekthesi_GLK_aftodioikisi.pdf


Για τις 20 μεγάλες καινοτομίες του "Καλλικράτη" κάντε κλικ εδώ: YPES_20_megales_kanotomies_aftodioikisi.doc

Για να διαβάσετε σχετικά με την αλλαγή ημερομηνίας των εκλογών για την Αυτοδιοίκηση κάντε κλικ εδώ: http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=6678


Από.....aftodioikisi.gr

Πιστεύουμε κε Παπανδρέου μετά την αυριανή σας συνάντηση με τον κο Ερντογάν να μην έχουμε"Μερικά στρέμματα γης λιγότερα…."

Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com

Υπ.εξ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου Τορόντο 1990:  “ Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γηs λιγότερα από εκείνα που μαs ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείs, παρά να έχουμε ότι μαs ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιαs ξαφνικήs επίθεσηs κακόβουλων γειτόνων εναντίον μαs.”.....


Περί τα τέλη τηs δεκαετίαs του 1990, η Ουάσιγκτον φιλοξένησε τουs εταίρουs τηs βόρειο Ατλαντικήs Συμμαχίαs γνωστήs ωs ΝΑΤΟ, με την ευκαιρία των γιορτασμών τηs πεντηκοστήs επετείου τηs συμμαχίαs. Η επέτειοs γιορτάστηκε πανηγυρικά μέσα σε μια ατμόσφαιρα επίδειξηs δύναμηs. Στα πλαίσια αυτών των πανηγυρισμών, οι οποίοι θύμιζαν “ρωμαϊκό θρίαμβο”, πραγματοποιήθηκαν σπουδαίεs συζητήσειs πάνω στιs επερχόμενεs αλλαγέs στα Βαλκάνια, τη τύχη του Κόσσοβο και των υπόλοιπων επαρχιών τηs πρώην Γιουγκοσλαβίαs, καθώs επίσηs και τη διαμόρφωση των συνοριακών γραμμών των διαφόρων διοικήσεων τηs περιοχήs. Σύμφωνα με ότι μπορώ να γνωρίζω από Ελληνικήs πλευράs, ο πρωθυπουργόs τηs χώραs ήταν παρόν, οι αντιδράσειs του οποίου υπήρξαν ελάχιστεs.

Μήνεs αργότερα την ίδια χρονιά (1999), πραγματοποιήθηκε στο Τορόντο του Καναδά η ετήσια σύνοδοs τηs πολιτικήs ηγεσίαs των μελών του ΝΑΤΟ, με συμμετοχή των Υπουργών Άμυναs όλων των χωρών μελών. Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο Άκηs Τσοχατζόπουλοs, Υπουργόs Αμυναs, επικεφαλήs μιαs μικρήs αντιπροσωπείαs και ενόs σχετικά μεγάλου αριθμού δημοσιογράφων από την Αθήνα. Την ομάδα αυτή ενίσχυαν ο Πρέσβηs τηs Ελλάδαs στο Καναδά Γιάννηs Θωμόγλου και ο διευθυντήs του γραφείου τύπου τηs πρεσβείαs. Οι συζητήσειs περιστράφηκαν γύρω από τιs διαμορφώσειs στα Βαλκάνια. Οι πληροφορίεs που είχα έλεγαν ότι η ελληνική αντιπροσωπεία βασικά συμφωνούσε με τιs αποφάσειs χωρίs να εκδηλώσει καμία ουσιώδη αντίδραση στα σχέδια αυτά αλλαγήs των συνόρων.

Οι εργασίεs του συνεδρίου έκλεισαν με συνεντεύξειs τύπου των συμμετεχόντων μελών. Στην συνέντευξη τηs Ελληνικήs αντιπροσωπείαs, ο Υπουργόs αρκέστηκε να δηλώσει ότι όλα πήγαν καλά και ότι η Ελλάδα ...

έφευγε κερδισμένη από την σύνοδο. Ακολούθησε η συνέντευξη τύπου τηs αντιπροσωπείαs των ΗΠΑ τηs οποίαs προΐστατο ο Υπουργόs Άμυναs Δαβίδ Κοέν, με τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων τηs χώραs και εκπροσώπουs του τμήματοs εξωτερικών υποθέσεων. Μιλώνταs στουs δημοσιογράφουs ο Αμερικανόs πολιτικόs τόνισε ότι οι εργασίεs πήγαν πολύ καλά και ότι ο ίδιοs ήταν πραγματικά ενθουσιασμένοs για την συνεργασία και κατανόηση που επέδειξαν όλα τα μέλη. Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια των ερωτήσεων βρήκα την ευκαιρία και ρώτησα τον ομιλητή πωs είναι δυνατόν να μιλά για “συνεργασία και κατανόηση”, ενώ την ίδια ώρα οι ειδήσειs ανέφεραν ότι αεροσκάφη τηs πολεμικήs αεροπορίαs τηs Τουρκίαs παραβίαζαν τον εναέριο χώρο τηs Ελλάδαs, καθώs επίσηs ότι μόλιs πρόσφατα οι δύο χώρεs μέλη τηs συμμαχίαs, ήλθαν τόσο κοντά στο πόλεμο εξ αιτίαs ορισμένων ελληνικών βραχονησίδων που διεκδικούσε η “σύμμαχοs τηs Ελλάδαs, Τουρκία.”

“Έχειs δίκιο,” συμφώνησε με τα λόγια μου ο Αμερικανόs υπουργόs τηs κυβέρνησηs Κλίντον, “εδώ έχουμε πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που πιστεύω ότι τελικά είμαστε στο σημείο επίλυσηs του, καθώs η Ελληνική πλευρά αποδέχεται ορισμένουs συμβιβασμούs ικανοποίησηs αιτημάτων τηs Τουρκίαs, παραιτούμενη για τον σκοπό αυτόν δικαιωμάτων τηs , προs όφελοs τηs εδραίωσηs τηs ειρήνηs και καλήs γειτονίαs μεταξύ των δύο χωρών. Αυτή είναι μια υποχρέωση που ανέλαβε η ελληνική πλευρά και πιστεύω ότι σύντομα το θέμα αυτό θα έχει τακτοποιηθεί.”

Κατά σύμπτωση μερικέs εβδομάδεs αργότερα επισκέφθηκε το Τορόντο ο Υπουργόs Εξωτερικών τηs Ελλάδαs Γιώργοs Παπανδρέου. Με την ευκαιρία εκείνηs τηs επίσκεψηs, οργανώθηκε συνέντευξη τύπου του Υπουργού προs τουs φορείs των ομογενειακών μέσων μαζικήs ενημέρωσηs, σε κεντρικό ξενοδοχείο του Τορόντο. Όταν κάποτε και με αρκετή καθυστέρηση εμφανίστηκε ο Υπουργόs αναφέρθηκε πάνω στο πρόγραμμα τηs κυβέρνησηs και υπεραμύνθηκε τηs πολιτικήs του να ονομάσει τουs μουσουλμάνουs τηs Θράκηs ωs Τούρκουs. Ζήτησε δε την κατανόηση των αποδήμων ομογενών οι οποίοι έχουν τιs δικέs τουs εμπειρίεs πάνω στον πολύ-πολιτισμό. Αναφερόμενοs πάνω στο Μακεδονικό και ιδιαίτερα στην νεοσύστατη δημοκρατία τηs ΦΥΡΟΜ, ο επί κεφαλήs τηs ελληνικήs διπλωματίαs δήλωσε ότι “μαs συμφέρει σαν έθνοs να γειτονεύουμε με μια αδύνατη δημοκρατία την οποία είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε να επιζήσει, παρά να τη σπρώξουμε με την άρνησή τηs αποδοχήs μαs στα σλαβόφωνα κράτη τηs περιοχήs, όπωs η Βουλγαρία και η Σερβία”.

Όταν κάποια στιγμή μου δόθηκε ο λόγοs, ανέφερα στον Υπουργό τουs ισχυρισμούs των Αμερικανών υπευθύνων και τον ρώτησα εάν πραγματικά συμφωνεί μαζί τουs. “Για του λόγου του αληθέs”, τόνισα, “επικαλούμαι και την μαρτυρία του Πρέσβη σαs στο Τορόντο ο οποίοs ήταν παρόν και άκουσε αυτά που ειπώθηκαν”, και του έδειξα τον παρακαθήμενό του Γιάννη Θωμόγλου, Πρέσβη τηs Ελλάδαs στην Οτάβα.

Ο υπουργόs αφού μου άκουσε, απάντησε: “ Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γηs λιγότερα από εκείνα που μαs ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείs, παρά να έχουμε ότι μαs ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιαs ξαφνικήs επίθεσηs κακόβουλων γειτόνων εναντίον μαs.”

Έμεινα με το στόμα ανοικτό από την απάντηση του Υπουργού. Ήταν η πρώτη φορά στα σαράντα χρόνια τηs δημοσιογραφικήs μου εμπειρίαs που δεχόμουν την επιβεβαίωση των πληροφοριών μου από το πλέον υπεύθυνο στόμα, τον υπουργό εξωτερικών υποθέσεων τηs Ελλάδαs. Σύμφωνα με τουs διεθνώs αναγνωρισμένουs κανόνεs ρώτησα τον Υπουργό εάν είχε ενημερωθεί και συμφωνούσε μαζί του ο Ελληνικόs λαόs στον οποίο ανήκε η υπό διαπραγμάτευση γη. Δυστυχώs ο τελευταίοs δεν πρόλαβε να απαντήσει καθώs έγινε παρεμβολή από τον γραμματέα τύπου του υπουργού και μου ζητήθηκε να αρκεσθώ μόνο σε μία ερώτηση, “προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία ερωτήσεων και στουs υπόλοιπουs εκδότεs των παροικιακών εντύπων”. Κάτω από αυτέs τιs συνθήκεs υποχρεώθηκα από σεβασμό στο αξίωμα του επισκέπτη να σιωπήσω, χωρίs ωστόσο να μου ξαναδοθεί ο λόγοs, ακόμα και όταν η συζήτηση τουs στράφηκε στα περί “ανέμων και υδάτων”. Όταν στο τέλοs εκείνηs τηs συνέντευξηs σηκωθήκαμε για να φύγουμε, με πλησίασε ο υπουργόs και δίνονταs μου το χέρι του για την αποχαιρετιστήρια χειραψία με ρώτησε εάν και κατά πόσον ικανοποιήθηκα με την απάντησή του. “ Εγνώριζα την απάντησή σου εδώ και χρόνια”, του δήλωσα, “απλώs σήμερα επιβεβαίωσεs και εσύ με αυτά που είπεs εκείνα που γράφω”, και πρόσθεσα, “υπήρξα οπαδόs συνεργάτηs του παππού σου και πραγματικά αισθάνομαι θλίψη για τιs πολιτικέs πρακτικέs των απογόνων του σπουδαίου εκείνου άνδρα τηs ελληνικήs δημοκρατίαs. Σου υπόσχομαι κ. Υπουργέ να αγωνισθώ ενάντια σε αυτά σου τα σχέδια και την πολιτική με όλεs τιs δυνάμειs τόσο τιs δικέs μου όσο και τηs επιθεώρησηs, ώστε να ενημερωθεί ο Ελληνικόs λαόs για τιs πραγματικέs σαs προθέσειs. Επειδή μεταξύ άλλων πιστεύω ότι η εκλογή σου στο κοινοβούλιο των Ελλήνων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ερμηνευτεί ωs δικαίωμα εκποίησηs τηs χώραs. ” Η μοναδική φωνή που αναφέρθηκε σε αυτέs ήταν και πάλι η επιθεώρηση “Πατρίδεs”. Αυτή, δυστυχώs, είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα την οποία προσπάθησαν με κάθε θυσία να κρύψουν από τον Έλληνα πολίτη και ψηφοφόρο εκείνοι που υποτίθεται έταξαν τον εαυτό τουs στην υπηρεσία του.

Δύο μέρεs αργότερα συναντήθηκα, τυχαία, με τον πρέσβη Γιάννη Θωμόγλου. “Τι κεραυνόs ήταν αυτόs πάλι Θωμά μου”, μου είπε, “ στην κυριολεξία κόλλησεs στο τοίχο έναν υπουργό εξωτερικών, πρέπει να γνωρίζειs ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, δεν επιτρέπονται”. “Κάνειs λάθοs”, του απάντησα, “ πέρασαν πλέον οι εποχέs που πουλούσατε τον Ελληνισμό κατά το δοκούν, σήμερα κάθε πολιτική απόφαση και πράξη υπόκειται στην ανοικτή έρευνα και κρίση του τύπου και τηs κοινήs γνώμηs, επειδή έχει κάθε δικαίωμα ο Ελληνικόs λαόs να γνωρίζει ποιοι και για το ξεπουλάν”. Ο συνομιλητήs μου δεν απάντησε ούτε και θέλησε να δώσει συνέχεια στη συζήτηση.

Ύστερα από μερικέs εβδομάδεs βρέθηκα και πάλι στην Ουάσιγκτον όπου είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με τον ομογενή βουλευτή τηs ομοσπονδιακήs κυβέρνησηs των Ηνωμένων πολιτειών Μανώλη Μπιλιράκη, έναν υπέροχο και παντοδύναμο πολιτικά νομοθέτη του Αμερικανικού Κογκρέσου καταγόμενο από την Κάλυμνο. Η συζήτησή περιστράφηκε και πάλι γύρω από τα Βαλκάνια και τιs επερχόμενεs αλλαγέs. Ομολογώ ότι η πικρία του συνομιλητή μου ήταν τόση ώστε να μην κάνει την παραμικρή προσπάθεια να αποκρύψει την αγανάκτησή του για την απαράδεκτη πολιτική των Αθηναϊκών κυβερνήσεων.(Στο σημείο αυτό θεωρώ υποχρέωση μου να δηλώσω ότι τόσο ο Μανώληs Μπιλιράκηs από τιs ΗΠΑ, όσο και ο εξάδελφόs του Γιάννηs Κάννηs, ομοσπονδιακόs βουλευτήs του Καναδά, κάθε καλοκαίρι επισκέπτονταν την ιδιαίτερη πατρίδα καταγωγήs τουs, την Κάλυμνο, και με νοικιασμένα σκάφη αναρτούσαν την Ελληνική, Αμερικανική και Καναδική σημαία και αρμένιζαν γύρω από τιs βραχονησίδεs Ίμια, προκαλώνταs την οργή τηs Άγκυραs, η οποία έφθασε μέχρι του σημείου διπλωματικού διαβήματοs προs την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τιs “προκλήσειs” των δύο πολιτικών Ελληνικήs καταγωγήs.) Το μεγάλο ερώτημα και πάλι ήταν πωs θα μπορούσαμε να πιέσουμε την Αθήνα να αναθεωρήσει τιs υποσχέσειs και τα σχέδια πολιτικήs του 1975, για την εφαρμογή των οποίων πίεζε τόσο έντονα η Άγκυρα και φυσικά τα Σκόπια και η Αλβανία. Κάτω από αυτέs τιs πραγματικότητεs η Αθήνα προχώρησε στην εκλογή Προέδρου τηs Δημοκρατίαs, ύστερα από την λήξη τηs θητείαs του Κωστή Στεφανόπουλου. Νέοs Πρόεδροs προτάθηκε ένα από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και έμπιστοs συνεργάτηs του ιδρυτή του κινήματοs Ανδρέα Παπανδρέου. Ο υποψήφιοs εύκολα κέρδισε τη μάχη τηs κοινοβουλευτικήs αποδοχήs, καθώs υποστηρίχθηκε από τα δύο μεγάλα κόμματα εναλλακτικήs άσκησηs τηs εξουσίαs, του ΠΑΣΟΚ και τηs Νέαs Δημοκρατίαs.

Προσφωνώνταs αργότερα το νέο πρόεδρο η πρόεδροs του Ελληνικού κοινοβουλίου Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη του “υπενθύμιζε” ότι κατά την περίοδο τηs θητείαs του στην κορυφή τηs κρατικήs ιεραρχίαs πρόκειται να συμβούν “σημαντικέs αλλαγέs τηs συνοριακήs γραμμήs σε βάροs τηs Ελλάδαs, απαραίτητεs για την προαγωγή τηs παγκόσμιαs ειρήνηs και την ασφάλεια τηs περιοχήs.” Μια πραγματικότητα την οποία γνώριζε πολύ καλά ο νέοs πρόεδροs τηs δημοκρατίαs, από τα ποιό έμπιστα στελέχη του Ανδρέα Παπανδρέου, και γνώστηs των δεσμεύσεων του αρχηγού του κινήματοs για την εφαρμογή του Νατοϊκού σχεδίου “Φαιδόρα”.

Ήταν η πρώτη φορά που το πολιτικό κατεστημένο των Αθηνών, τολμούσε ανοικτά πλέον να προετοιμάσει τουs Έλληνεs πολίτεs για τιs προθέσειs του να ξεπουλήσει τη Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Περιοχέs τιs οποίεs απαιτούσε η Άγκυρα ή η “Νέα Τάξη” είχε υποσχεθεί στα Σκόπια, την δε εφαρμογή τουs είχε αναλάβει το ΝΑΤΟ. Θα μπορούσε όμωs και πάλι ο σκεπτικόs αναγνώστηs να ισχυρισθεί ότι τα λόγια τηs κυρίαs Μπενάκη μάλλον αποτελούσαν κάποια αόριστη αναφορά για “κάθε ενδεχόμενο”. Ίσωs. Έξη μήνεs αργότερα, ωστόσο, μετά την ανάληψη τηs προεδρίαs από τον κ. Παπούλια, την Αθήνα επισκέφθηκε το προεδρείο τηs ΑΧΕΠΑ Αμερικήs και Καναδά για το γνωστό “ετήσιο προσκύνημά τουs στη προγονική γη”. Ανταποδίδονταs τον χαιρετισμό των επισκεπτών του ο Πρόεδροs τηs Δημοκρατίαs, μεταξύ άλλων δήλωσε ότι: “στιs μέρεs που μαs έρχονται θα επιτελεσθούν σημαντικέs αλλαγέs στον συνοριακό χάρτη τηs περιοχήs σε βάροs τηs Ελλάδαs,” και ζήτησε από τουs επισκέπτεs του να είναι έτοιμοι για άμυνα και αγώνα. “Αυτόs είναι και ο λόγοs που θα πρέπει να προετοιμαστείτε για αγώνα εσείs οι απόδημοι”, συμπλήρωσε ο Πρόεδροs. Μεταξύ εκείνων που συμμετείχαν σε εκείνη την αποστολή ήταν και ο εκπρόσωποs τηs ΑΧΕΠΑ Καναδά, συν-πάροικοs Αντώνηs Μαυρομαράs, ο οποίοs μου δήλωσε πρόσφατα ότι η δήλωση του προέδρου αυτόματα έφερε στη μνήμη του εκείνα που γράφω για δεκαετίεs τώρα στην επιθεώρηση “Πατρίδεs”. Για τον Κάρολο Παπούλια ήταν μια τραγική ομολογία αποδοχήs άσκησηs λαθεμένηs πολιτικήs τόσο του ιδίου όσο και των κομματαρχών τηs Αθήναs, η οποία έφερε ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο τηs χώραs σε κατάσταση ηθικήs και ουσιαστικήs πτώχευσηs.

Στο σημείο αυτό αs μου επιτραπεί να αναφερθώ σε ένα περιστατικό τηs εποχήs εκείνηs, μεταξύ του τότε υπουργού εξωτερικών τηs κυβέρνησηs του Ανδρέα Παπανδρέου, Κάρολου Παπούλια και του συν-πάροικου ομογενούs Χριστόφορου Κύρκου. Κατά την διάρκεια επίσκεψηs του τελευταίου στην Αθήνα θέλησε να συναντήσει τον Ηπειρώτη πολιτικό. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε, στο εστιατόριο του ξενοδοχείου “Μεγάλη Βρετανία” Έτσι λοιπόν μεταξύ ποτού και φαγητού ο Κάρολοs Παπούλιαs, ζήτησε από τον φιλοξενούμενό του να κάνει οτιδήποτε δυνατόν και να βοηθήσει ώστε να διασπαστεί η “Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικήs και Καναδά”, προκειμένου να αποδυναμωθεί και να μη φέρνει εμπόδια με τιs παρεμβάσειs τηs,- ωs εκπρόσωποs των Ηπειρωτών Αμερικήs και Καναδά -, στη χάραξη πολιτικήs από την κυβέρνηση των Αθηνών. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι ύστερα από εκείνη τη συνάντηση και με την επιστροφή του στο Τορόντο ο Χριστόφοροs εργάσθηκε με πραγματικό ζήλο και κατόρθωσε να διασπάσει την μεγάλη και μαχητική “Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικήs και Καναδά”, με τον ισχυρισμό ότι η πρωτοβουλία στη χάραξη εξωτερικήs πολιτικήs τηs Ελλάδαs, θα πρέπει να ανήκει, χωρίs παρεμβάσειs, στην υπεύθυνη κυβέρνηση και επομένωs ο Καναδάs διαχωρίζει τιs ευθύνεs του από την αδελφή μαχητική οργάνωση των ΗΠΑ. Αιτία αυτήs τηs ενέργειαs του Έλληνα πολιτικού ήταν το γεγονόs των αντιδράσεων των εκπροσώπων τηs Πανηπειρωτικήs Ομοσπονδία ΗΠΑ και Καναδά για την “μονομερή και χωρίs κανέναν απολύτωs όρο προστασίαs των μελών τηs ομογένειαs τηs βορείου Ηπείρου, άρση του εμπόλεμου” με την Αλβανία, το οποίο ίσχυε από τα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Με τον τρόπο αυτό κατόρθωσε η κυβέρνηση των Αθηνών να αποδυναμώσει την μαχητικότητα των μελών τηs Πανηπειρωτικήs Ομοσπονδίαs και να επιβάλλει την πολιτική τηs, όπωs ακριβώs έγινε και με τη Παμ-μακεδονική Αμερικήs και Καναδά. Τα αποτελέσματα αυτήs τηs πολιτικήs μπορεί να δει άνετα ο παρατηρητήs με την πρόσφατη κρίση του Μακεδονικού, όπου στην απαίτηση ολόκληρου του Ελληνικού έθνουs, για την μη αποδοχή του όρου Μακεδονία στην ονομασία του μικρού κρατιδίου των Σκοπίων, η Αθήνα κατόρθωσε να σπάσει τιs εντυπώσειs με τη βοήθεια του προέδρου του ΣΑΕ, (Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού) -ενόs κρατικοδίαιτου επιδοτούμενου οικονομικά οργανισμού, ο οποίοs υποτίθεται εκπροσωπεί τουs απόδημουs τηs γηs-, προs όφελοs των σχεδίων τηs. Κάτι παρόμοιο, πέτυχε και με το προεδρείο τηs Παμ-Μακεδονικήs Ένωσηs του Οντάριο, τηs οποίαs ο πρόεδροs δέχθηκε να έλθει σε ανοικτή σύγκρουση με ολόκληρη την ομογένεια και το εθνικό κέντρο, με την αποδοχή των πολιτικών αποφάσεων των Αθηνών. Στο σημείο δε αυτό, θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι έγκειται και η ειρωνεία τηs ομολογίαs του Προέδρου τηs Ελληνικήs δημοκρατίαs, ότι “οι απόδημοι οφείλουν να ενωθούν και να προετοιμασθούν για το μεγάλο κίνδυνο που απειλεί την Ελλάδα τηs απώλειαs τμημάτων τηs εθνικήs τηs κυριαρχίαs, κάτι που αναμένεται να πραγματοποιηθεί στο κοντινό μέλλον, μέχρι το 2025” .

Θα πρέπει δε να ομολογήσουμε ότι σε αυτό βοηθήσαμε, λίγο πολύ, όλοι μαs. Ορισμένοι με τον πολιτικό καιροσκοπισμό τουs και την ελπίδα προσωπικών κερδών σε αμοιβή για την προσήλωση και τιs υπηρεσίεs τουs στιs ηγεσίεs του κομματικού κατεστημένου άσκησηs τηs εξουσίαs τηs Ελλάδαs. Άλλοι με την προσφορά υπηρεσιών με αντάλλαγμα την εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών κάποιαs σταδιοδρομίαs στη πολιτική, την διπλωματία ή την εκκλησία, και άλλοι έναντι υπόσχεσηs μικρό προνομίων υπό την μορφή επαγγελματικών αδειών ή και οικονομικών δωρεών, χωρίs να μπορούν να φαντασθούν ότι έτσι γίνονται συνεργοί στην μεγαλύτερη κίνηση εθνικήs μειοδοσίαs που δρομολογήθηκε ποτέ κάτω από συνθήκεs ειρήνηs, σε βάροs του εθνικού κέντρου και τηs Ελληνικήs επικράτειαs.

Απόσπασμα από άρθρο του Θωμά Σάρα με τίτλο «Μακεδονικό: η επανάσταση της κοινής λογικής» που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2008 στην επιθεώρηση «Πατρίδες» του Καναδά.

Από.....Citypress-gr

Η ομιλία του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της Ο.Κ.Ε. Φθιώτιδας

Αναρτήθηκε από.....
energoipoliteskv.blogspot.com

Θα ήθελα να πω δυο λόγια κι εγώ πριν σας ακούσω. Κατ'αρχήν, δεν είναι ταλαιπωρία για μένα η επίσκεψή μου εδώ, παρά την πίεση των ημερών. Είναι, θα έλεγα, οξυγόνο να μπορώ να συναντώ τους ανθρώπους στην Περιφέρεια, αλλά και τις παραγωγικές τάξεις, και να συζητάμε τα προβλήματα του τόπου.

Γιατί μπορεί να παίρνει μια κυβέρνηση αποφάσεις, αλλά εγώ πιστεύω πάρα πολύ στις δυνατότητες της ελληνικής κοινωνίας, που δυστυχώς, είτε με την τεράστια γραφειοκρατία, είτε με τον συγκεντρωτισμό, είτε με την πελατειακή αντίληψη, την έχουμε κρατήσει στο περιθώριο

Πολλές φορές, μάλιστα, την έχουμε εγκλωβίσει και δεν της έχουμε δώσει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί, να πάρει πρωτοβουλία, να δώσει τη δυναμική που έχει η χώρα μας, το ανθρώπινο δυναμικό που έχει η χώρα μας και, βεβαίως, και η Περιφέρεια, και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Γι' αυτό, ο δικός μου στόχος είναι, μέσα από αυτό τον διάλογο και αυτή τη διαβούλευση - όπως είπατε - να συμβάλουμε στη δημιουργία των απαραίτητων θεσμών και να ενισχύσουμε τους θεσμούς διαβούλευσης. Και νομίζω ότι είναι πολύ σωστή σκέψη, και η δική σας, και του κ. Πολυζωγόπουλου, να δημιουργηθεί η Περιφερειακή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, μιας και αυτό θα συνδυαστεί φυσιολογικά και με τον «Καλλικράτη», αλλά θα δώσει και την ευκαιρία να διαμορφώσουμε μια αναπτυξιακή ταυτότητα για κάθε Περιφέρεια και να αξιολογήσουμε τις προτεραιότητες για κάθε περιοχή.

Είναι σίγουρο ότι όλοι γνωρίζουν τις μεγάλες δυσκολίες που έχει η πατρίδα μας και δεν θα μπω στις λεπτομέρειες όσων έχω πει πολλές φορές και στο παρελθόν.

Ξέρετε πολύ καλά την κατάσταση που βρήκαμε, αφότου αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας, και την προσπάθεια που κάναμε τους τελευταίους μήνες, μία εργώδη προσπάθεια, έναν μαραθώνιο και εντός, αλλά ιδιαίτερα εκτός Ελλάδας, για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε να μην φτάσουμε στην κατάσταση της παύσης πληρωμών.

Δηλαδή, να φτάσουμε στο σημείο να μην μπορούμε ούτε συντάξεις, ούτε μισθούς να πληρώσουμε στο Δημόσιο, αλλά ούτε και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα νοσοκομεία μας και τα σχολεία μας, να μπορούν να λειτουργήσουν κανονικά. Εκεί είχαμε φτάσει.

Και βεβαίως, η διεθνής κρίση έχει παίξει το ρόλο της, με τις αγορές να αντιδρούν με μεγάλο φόβο, αλλά και με κερδοσκοπία ακόμα. Και έχουμε θέσει αυτό το θέμα και στην Ευρώπη και διεθνώς, ότι πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές και ρυθμίσεις στις διεθνείς αγορές, ώστε να μην υπάρχει αυτή η κερδοσκοπία την οποία ζήσαμε, που είναι - θα μπορούσε να πει κανείς - ο τρόμος των αγορών απέναντι στον Ελληνικό λαό.

Αλλά παράλληλα, εμείς δεν θέλουμε να κρύψουμε τα πραγματικά προβλήματα που έχει αυτός ο τόπος. Θέλουμε με ειλικρίνεια να τα αντιμετωπίσουμε, για να μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές - αλλαγές που στο κάτω - κάτω ζητάει ο Ελληνικός λαός εδώ και πολλά χρόνια και αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο με την κρίση αυτή - για τις οποίες αυτή η Κυβέρνηση πήρε την εντολή του Ελληνικού λαού να κυβερνήσει αυτό τον τόπο.

Είναι τώρα η στιγμή, λοιπόν, να κάνουμε αυτή την κρίση ευκαιρία για μια καλύτερη Ελλάδα. Βέβαια, λόγω των συνθηκών, λόγω της οξύτητας των προβλημάτων, λόγω και της διεθνούς οικονομικής κατάστασης, ήμασταν υποχρεωμένοι να πάρουμε μέτρα, τα οποία πονάνε, είναι μέτρα δύσκολα, είναι μέτρα που, πολύ σωστά είπατε, πρέπει να κατανεμηθούν ισοβαρώς σε όλο τον Ελληνικό λαό και περισσότερο στους έχοντες.

Να προστατεύσουμε όσο γίνεται τους πιο αδύναμους. Και αυτή είναι και η δική μας προσπάθεια, την οποία και θα εντείνουμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων που έχει ο προϋπολογισμός, ώστε να υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας και στήριξης των κοινωνικών στρωμάτων, που από τη μια μεριά δεν είχαν ευθύνη - ή ιδιαίτερη ευθύνη, αν θέλετε - για την κρίση, αλλά και που έχουν, πολλές φορές, μεγάλα προβλήματα, κοινωνικής, οικονομικής ή άλλης φύσης.

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα μήνυμα αλληλεγγύης, το οποίο εμείς, βεβαίως, θα το υπηρετήσουμε ως Κυβέρνηση, αλλά πρέπει να το υπηρετήσουμε και ως κοινωνία. Διότι χρειάζεται να βρούμε ξανά την αίσθηση της κοινότητας, την αίσθηση της ανθρωπιάς γύρω μας, να ξεφύγουμε από τον στενό ατομικισμό, που θεωρούσαμε ότι θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις δικές μας ανάγκες ενώ, τελικά, πληρώνουμε πολλαπλά το κόστος αυτού του ατομικισμού και των πελατειακών σχέσεων στη χώρα μας.

Πιστεύω, επίσης, ότι τους τελευταίους μήνες, με τις θυσίες μας και τις δύσκολες αποφάσεις μας, έχουμε κερδίσει την αξιοπιστία μας και στην Ε.Ε. και διεθνώς, την οποία είχαμε χάσει. Γιατί έχω τονίσει ότι το μεγαλύτερο έλλειμμα, το οποίο βρήκα εγώ και το οποίο αντιλήφθηκα στις συναντήσεις που είχα σε παγκόσμιο επίπεδο, ήταν το έλλειμμα αξιοπιστίας.

Μπορεί να λέγαμε τα καλύτερα, μπορεί να λέγαμε για το πρόγραμμα, για τις αλλαγές που θέλαμε να κάνουμε, για να χτυπήσουμε τη διαφθορά, για να βάλουμε τάξη στη χώρα μας, αλλά δεν μας πίστευε κανείς. Μας έλεγαν «τα έχουμε ξανακούσει, τα έχουμε ξαναδεί, αλλά στην πράξη δεν έχει προχωρήσει η Ελλάδα». Ιδίως, μάλιστα, όταν τα στοιχεία, τα οποία δίναμε στην Ε.Ε., αποκαλύφτηκε ότι ήταν διπλάσια σε ό,τι αφορά το έλλειμμα της χώρας.

Έτσι λοιπόν, με τις θυσίες μας, δείξαμε ότι όχι μόνο δεν φυγοπονούμε, αλλά και ότι είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να βάλουμε τάξη στη χώρα μας.

Πληρώσαμε για την Ελλάδα του χθες, αλλά πρέπει να χτίσουμε την Ελλάδα του σήμερα και του αύριο. Να σταθούμε στα πόδια μας. Μπορούμε. Και πείσαμε, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, όπου οι αγορές δεν ανταποκρινόταν στις δικές μας προσπάθειες, να έρθει η Ε.Ε., με ένα πολύ σημαντικό πακέτο, βεβαίως με αυτούς τους δύσκολους όρους, και να πει, «εγώ είμαι εδώ, στηρίζω την Ελλάδα, στηρίζω τις προσπάθειές της, θα της δώσω τον απαραίτητο χρόνο, για να μπορεί να κάνει αυτές τις αλλαγές».

Αλλά αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν. Και θα έλεγα, ότι αυτές οι αλλαγές, δεν είναι αλλαγές τις οποίες επιβάλει κάποια ξένη δύναμη ή Διεθνείς Οργανισμοί. Είναι αλλαγές, τις οποίες εμείς οι ίδιοι τόσα χρόνια συζητάμε και θέλουμε, όταν μιλάμε για τη διαφάνεια στη Δημόσια Διοίκηση, όταν λέμε ότι θέλουμε να ξέρει ο πολίτης πού πάνε τα λεφτά του Ελληνικού λαού, να ξέρει το κάθε ευρώ πού πάει, πού επενδύεται, πώς το διαχειριζόμαστε.

Να ξέρει ότι πιάνει τόπο. Ότι πιάνει τόπο για τις ανάγκες κάθε περιοχής και κάθε κλάδου, για την ανάπτυξη, αλλά και για την πρόνοια, για την υγεία και την παιδεία, ώστε να μην έχουμε το φαινόμενο, κάποιοι να πληρώνουν φόρο επειδή δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, ενώ άλλοι να φοροδιαφεύγουν και, τελικά, να πληρώνουν όλοι πολύ περισσότερα για υπηρεσίες, οι οποίες θα έπρεπε να είναι δημόσια αγαθά, όπως είναι η υγεία, η παιδεία και η πρόνοια.

Γιατί σήμερα, από το υστέρημά της, κάθε οικογένεια, ξέρετε πολύ καλά, ότι πληρώνει την παιδεία, πληρώνει την υγεία, πληρώνει την πρόνοια, ενώ με τα χρήματα που διαθέτουμε, θα έπρεπε να μπορούμε να έχουμε καλές και ποιοτικές υπηρεσίες, αλλά και σωστή πρόσβαση σε όλες αυτές τις υπηρεσίες, για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.

Αυτό λοιπόν είναι ένα τεράστιο κόστος, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Και θα πάρει κάποιο χρονικό διάστημα για να συμμαζέψουμε τα πράγματα, αλλά θα τα συμμαζέψουμε, ώστε αυτά τα χρήματα πραγματικά να πιάσουν τόπο, και να μη χρειάζεται αυτή τη στιγμή, όπως σήμερα, να πληρώνει ο Ελληνικός λαός αυτές τις αμαρτίες.

Παίρνω απλώς ένα στοιχείο ως παράδειγμα, γιατί πολλές φορές τα γενικόλογα λόγια δεν αναδεικνύουν την πραγματικότητα. Έχει γίνει πρόσφατα μια μελέτη σε ένα Ινστιτούτο της Αμερικής, στο «Brookings Institute», αλλά και σε άλλα Ινστιτούτα, όπου λένε κάτι σχετικά απλό, ωστόσο, για μας, απίστευτο, ως νούμερο, ότι εάν εμείς καταπολεμούσαμε τη διαφθορά, θα είχαμε ένα όφελος 8% του ΑΕΠ, δηλαδή 20 δισεκατομμύρια ευρώ.

Δεν ξέρω πόσος είναι ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας εδώ. Είναι 525 εκατομμύρια, μου λέτε. Σκεφθείτε λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να έχουμε 20 δις, εάν καταπολεμούσαμε τη διαφθορά. Η ίδια μελέτη λέει ότι αυτό σημαίνει, βεβαίως, να μπορεί να υπάρχει τέτοια διαφάνεια, όπως υπάρχει παραδείγματος χάρη στη Σκανδιναβία.

Αλλά λέμε, ακόμα κι αν δεν φτάσουμε τη Σκανδιναβία, αν φτάσουμε την Ισπανία, μια άλλη μεσογειακή χώρα, θα έχουμε κέρδος 4% του ΑΕΠ, που είναι όλο το πρόγραμμά μας σήμερα - 4% είναι αυτό το πρόγραμμα που κάνουμε σήμερα, για να φτάσουμε στη μείωση του ελλείμματος του ενός έτους.

Καταλαβαίνετε λοιπόν τι σπατάλη του χρήματος του Ελληνικού λαού έχει υπάρξει, όμως, και τι ευκαιρία μας δίνεται, αν βάλουμε τάξη, αν πραγματικά εφαρμόσουμε κανόνες και διαφάνεια, ώστε αυτά τα χρήματα να πάνε, από τη μια, στην πρόνοια, την υγεία και την παιδεία και, από την άλλη, στην ανάπτυξη που τόσο πολύ χρειάζεται και η Περιφέρεια.

Θα έλεγα, επίσης, ότι είναι σημαντικό να αφήσουμε πίσω την Ελλάδα του χθες και, η μεγάλη ενέργεια που έχει ο Έλληνας και η Ελληνίδα, οι δυνατότητες, η ευστροφία, η καπατσοσύνη, αντί να χάνονται σε μία πάλη απέναντι σε ένα κράτος απρόσωπο και πελατειακό, ή σε μία προσπάθεια να κοροϊδέψουμε ο ένας τον άλλον, να αξιοποιηθούν σε μία πραγματικά παραγωγική αναπτυξιακή προσπάθεια.

Έχουμε τις δυνατότητες, εμείς το ξέρουμε. Και οι Έλληνες, παντού όπου έχουμε πάει, όταν υπάρχει ένα σωστό σύστημα, κάνουμε θαύματα. Είμαστε παραγωγικοί, έχουμε επιχειρηματικό πνεύμα και κάνουμε αποτελεσματικό έργο.

Το ίδιο ισχύει και για τις διαμαρτυρίες. Εγώ είμαι άνθρωπος που πιστεύω στο δημοκρατικό δικαίωμα στη διαμαρτυρία, και είναι πολύ λογικό να υπάρχει αυτή η αίσθηση πίκρας και διαμαρτυρίας από πάρα πολύ κόσμο. Βέβαια, με έναν κανόνα: όχι στη βία. Θα λύσουμε τα προβλήματα στη χώρα μας, θα τα λύσουμε όμως χωρίς βία. Θα εκφράσουμε τις απόψεις μας, αλλά πρέπει να τις εκφράσουμε δημοκρατικά, σεβόμενος ο ένας τον άλλο.

Όμως, αυτή η ενέργεια, τελικά, ο πόθος όλων μας να φύγουμε από την επιτήρηση, και αυτών που διαμαρτύρονται, θα εξυπηρετηθεί ακόμα καλύτερα, εάν εμείς αλλάξουμε τη χώρα μας. Αυτή η ενέργεια πρέπει να μπει ακριβώς στο δημιουργικό έργο των αλλαγών που χρειάζεται η χώρα μας. Πιστεύω λοιπόν ότι οι μεγάλες αλλαγές που προωθούμε, και ήδη εφαρμόζουμε και έχουμε νομοθετήσει, είναι η βάση του νέου οικοδομήματος που δημιουργούμε.

Μέσα σε αυτό το νέο οικοδόμημα, βεβαίως, όπως γνωρίζετε καλά, είναι και το πρόγραμμα «Καλλικράτης», που δίνει δυνατότητες πια στην Περιφέρεια, διότι εδώ είναι οι ζωντανές δυνάμεις της χώρας. Πολλά χρόνια, πολλές γενιές έχουμε ζήσει την ταλαιπωρία ενός κεντρικού κράτους, που πολλές φορές δεν γνωρίζει και τα προβλήματα κάθε τόπου, πολλές φορές απλά διαμορφώνει σχέσεις πελατειακές και εξάρτησης, χωρίς να μπορεί να συντονίσει την αναπτυξιακή προσπάθεια.

Γι’ αυτό και ο «Καλλικράτης» δίνει τεράστιες δυνατότητες πια για να σχεδιάσουμε, να σχεδιάσετε και να αντιμετωπίσετε προβλήματα, που δυστυχώς για σας είναι καθημερινά και που δημιουργούν εξαρτήσεις. Προβλήματα στα νοσοκομεία, προβλήματα στα πανεπιστήμια, προβλήματα στα σχολεία, στην πρόνοια, αλλά ακόμα και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες θα έπρεπε να μπορούν να λύνονται σε περιφερειακό επίπεδο - όχι με την εντολή του κάθε υπουργού ή του κάθε υπαλλήλου στην Κεντρική Διοίκηση.

Βέβαια, για μας, και για τον Ελληνικό λαό, ξέρω ότι είναι προτεραιότητα, αυτό τον πόνο που υπάρχει σήμερα, να τον αντιμετωπίσουμε μέσα από την προοπτική σημαντικών αλλαγών, που έχουν τις εξής αρχές: όπως είπα, πρώτα απ’ όλα, παρά τα μέτρα, να δούμε τις πιο αδύναμες τάξεις, να διαμορφώσουμε ένα δίχτυ προστασίας, μία ισομερή κατανομή των βαρών.

Δεύτερον, ένα αίσθημα δικαίου, επιτέλους, ευνομία στη χώρα, που προστατεύει τον πολίτη. Δηλαδή, να υπάρχει αυτό που λέει ο Ελληνικός λαός, «αυτοί που φταίνε, πράγματι να πληρώσουν».

Να δώσουμε, μέσα από τις αλλαγές αυτές, με διαφάνεια, τη σιγουριά ότι ο καθένας είναι εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις του και, με αυτό τον τρόπο, είμαστε όλοι μας καλύτερα, και ως κοινωνία, και ως χώρα.

Τρίτον, το θέμα του πολιτικού συστήματος, που συζητιέται πρόσφατα εντονότατα. Θέλω να σας θυμίσω ότι, όπως και τα προηγούμενα θέματα, έτσι και αυτό, εμείς προεκλογικά το είχαμε κάνει κεντρικό μας θέμα. Πράγματι, χρειάζονται μεγάλες αλλαγές κι αυτό κάνουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα, ώστε να λειτουργήσει υπέρ του πολίτη, για να έχει ο πολίτης λόγο και να αισθάνεται ότι ο λόγος του ακούγεται, ότι ο λόγος του πιάνει τόπο, ότι ο λόγος του γίνεται σεβαστός.

Ένα πολιτικό σύστημα, όμως, που θα διαμορφωθεί μέσα από αλλαγές συντεταγμένες, δημοκρατικά, διότι χρειάζεται να προσέξουμε, ώστε αυτές οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν - και αυτό το εγγυόμαστε - να γίνουν μέσα από ένα δημοκρατικό διάλογο και μια διαβούλευση.

Μιλάμε για την ενίσχυση της Δημοκρατίας, όχι για την κατάλυση της Δημοκρατίας, για την ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, όχι για την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών. Είναι λοιπόν πάρα πολύ σημαντικό να δώσουμε περισσότερη Δημοκρατία, που βεβαίως σημαίνει ελευθερία, αλλά σημαίνει και υποχρεώσεις, όλων μας.

Πριν σας δώσω το λόγο, θέλω κι εγώ να αναφερθώ εν συντομία σε μερικά από τα προβλήματα, που γνωρίζω ότι υπάρχουν και, περισσότερο να σας τα θέσω υπό μορφή ερωτημάτων, για να ακούσω τις δικές σας σκέψεις, για το πώς αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Είπατε κ. Πρόεδρε για την πράσινη ανάπτυξη και, βεβαίως, είναι συνυφασμένη με την ποιότητα που θέλουμε, την ποιότητα ζωής από τη μία, αλλά και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, από την άλλη. Δόξα τω Θεώ, η χώρα μας έχει αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα οποία πολλές φορές υποβαθμίζουμε και υπονομεύουμε. Και δυστυχώς, η Περιφέρειά σας, η Στερεά Ελλάδα, αλλά και ο νομός σας έχει πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα.

Και για μας, όπως και για σας, βεβαίως, αυτό αφορά και στην ποιότητα ζωής και στην υγεία, αφορά όμως και στη δυνατότητα μιας βιώσιμης ανάπτυξης, διότι μια περιοχή που θέλει να προσελκύσει είτε επενδύσεις, είτε τουρισμό, είτε εργαζόμενους να έρθουν να δουλέψουν, είτε ακόμα και φοιτητές για τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, θέλει να έχει εκείνη την ποιότητα, που εγγυάται τη σωστή ζωή, αλλά και τις κατάλληλες συνθήκες.

Θέματα γνωρίζω ότι υπάρχουν και είναι και θέματα διϋπουργικά. Είναι και στη δική μας προτεραιότητα, όμως, τα θέματα αυτά να αντιμετωπιστούν, όπως είναι η μόλυνση στο Μαλιακό Κόλπο, η βελτίωση της λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού στη Λαμία, η επέκταση του δικτύου, η Στυλίδα και ο έλεγχος λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού των Καμένων Βούρλων, ο καθαρισμός σε περιοχές όπου περνάει ο Σπερχειός, ώστε να σταματήσει η μόλυνση των νερών.

Πιθανώς, αυτά να πρέπει να αντιμετωπιστούν σε συνεργασία με κεντρικούς φορείς, όπως είναι το ΕΛΚΕΘΕ, αλλά σε συνεργασία και με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Υπάρχουν θέματα ολοκληρωμένης διαχείρισης, ιδιαίτερα των αποβλήτων των ελαιοτριβείων, αλλά και το μεγάλο θέμα των φυτοφαρμάκων και της μείωσης της νιτρορύπανσης, που και αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη ανάγκη προστασίας της υγείας των πολιτών, αλλά και των ίδιων των προϊόντων που καλλιεργούν.

Υπάρχουν λοιπόν θέματα αυστηρής τήρησης των όρων της περιβαλλοντικής προστασίας, αλλά και κυρώσεων σε περιπτώσεις παράβασης, που για μας αποτελούν κατ’ εξοχήν προτεραιότητα, η οποία αφορά όλες τις παραγωγικές δραστηριότητες, από τις βιομηχανίες, μέχρι και τις παράνομες χωματερές.

Θέλω επίσης να τονίσω ότι παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν αγρότες και σε άλλες περιοχές, όπως στην Καρδίτσα και στη Λάρισα, σε ό,τι αφορά την άρδευση.

Έχουμε το φράγμα του Σμοκόβου. Από ό,τι καταλαβαίνω, είναι ένα από τα ταλαιπωρημένα έργα, που όλο επενδύεται και όλο κάπου χάνεται, σε κάποια μαύρη τρύπα, αυτή η επένδυση. Όμως, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι και για μας προτεραιότητα τα δίκτυα άρδευσης περίπου 60 χιλιάδων στρεμμάτων, και μέσα από το φορέα υλοποίησης του Υπουργείου Υποδομών, και από τη χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής».

Έχω επίσης ενημερωθεί ότι υπάρχουν αρκετά προβλήματα στη στελέχωση του νέου νοσοκομείου, υπάρχουν θέματα στην ανάπτυξη του πανεπιστημίου και, θα ήθελα μετά, να σας πω κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις. Έχετε ένα ΤΕΙ εδώ, το οποίο έχει σημαντική παρουσία. Και πιστεύω ότι πρέπει να δούμε πώς τα ΤΕΙ, ιδιαίτερα τα ΤΕΙ, αλλά και τα πανεπιστήμια, θα συνδεθούν περισσότερο με την περιφερειακή ανάπτυξη.

Και όταν λέμε «περιφερειακή ανάπτυξη», δεν εννοούμε μόνο να έρχονται οι φοιτητές και να γεμίζουν τις καφετέριες, ή να είναι καλοί γαμπροί ή νύφες. Λέμε να ενταχθούν πραγματικά στις παραγωγικές ανάγκες του τόπου, με μελέτες, με έρευνες, με άσκηση, με σύνδεση με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και με τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που εσείς θα πάρετε.

Ξέρω ακόμη ότι το θέμα των διοδίων αναδεικνύεται ως ένα μεγάλο ζήτημα - ο Γιάννης θα μας πει δυο λόγια γι' αυτό - καθώς και το ζήτημα της ΛΑΡΚΟ, που εμείς έχουμε κάθε διάθεση να είναι μια βιώσιμη εταιρεία, όπως και η νέα Διοίκηση έχει αυτό τον στόχο.

Η Στερεά Ελλάδα είναι μια περιοχή φυσικής ομορφιάς, παρότι έχει υποβαθμιστεί, όπως σας είπα, και το ξέρετε πολύ καλύτερα από εμένα, λόγω πολλών περιβαλλοντικών προβλημάτων. Σκεφτείτε, όμως, ότι εσείς έχετε μια ιστορία. Έχετε τις Θερμοπύλες και, παράλληλα, τις ιαματικές πηγές, που σε συνδυασμό με μορφές καλλιέργειας, αγροτουρισμού και μεσογειακής δίαιτας, αλλά θα έλεγα ακόμα και λόγω εγγύτητας με μεγάλα αστικά κέντρα, όπως της Αθήνας, νομίζω ότι όλα αυτά δείχνουν τις δυνατότητες που έχει αυτός ο τόπος. Αν γίνει σωστός προγραμματισμός, αν γίνει συντονισμένος προγραμματισμός, αν αποκεντρωμένα οι φορείς της περιοχής συνεργαστούν, καταλαβαίνουμε όλοι ότι μπορούμε να δώσουμε μια αισιόδοξη νότα για το μέλλον αυτής της περιοχής.

Θέλω, πριν κλείσω, να πω ότι εμείς, από πλευράς Κυβέρνησης, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Και σίγουρα, αυτό θα γίνει και από την πλευρά της Περιφέρειας και, αύριο, της εκλεγμένης Περιφέρειας. Θα είμαστε κοντά σας.

Θέλω επίσης να τονίσω, επειδή κι εγώ έχω υπάρξει για πολλά χρόνια βουλευτής επαρχίας, ότι ξέρω πως υπάρχει ένα θέμα συνεργασίας - και μπορεί αυτή η σύσταση να μην αφορά εσάς, γιατί μπορεί πράγματι να συνεργάζεστε μεταξύ σας. Πολλές φορές, ίσως και λόγω του πελατειακού χαρακτήρα του κράτους μας, της Δημόσιας Διοίκησης, ο κάθε φορέας να ήθελε μια προνομιακή σχέση με το κέντρο, και όχι μόνο προνομιακή, αλλά πολλές φορές και μία ανταγωνιστική σχέση με τον διπλανό του.

Πιστεύω, αν μιλάμε για περιφερειακή ανάπτυξη, ότι η συνεργασία μεταξύ σας θα είναι πολλαπλασιαστική του θετικού αποτελέσματος μεταξύ των φορέων, μεταξύ των διαφόρων παραγωγικών ή συνδικαλιστικών ή εκπαιδευτικών φορέων, για τη διαμόρφωση της ταυτότητας του νομού σας, αλλά και για την αποφασιστική σας διάθεση, να βρείτε ποιες είναι οι βασικές προτεραιότητες, που θα μεταλλάξουν την περιοχή σας, σε μια βιώσιμη και ανεπτυγμένη περιοχή.

Και πάλι σας ευχαριστώ. Δεν ήρθα εδώ, μόνο γιατί ήθελα να είμαι κοντά σας, αλλά κι επειδή αυτή η συζήτηση και η δική σας συμμετοχή δίνει και σε εμένα τη δύναμη να συνεχίσω. Να συνεχίσουμε και εμείς ένα δύσκολο έργο που έχουμε μπροστά μας. Και σας χρειαζόμαστε όλους σε αυτό το δύσκολο έργο, όχι μόνο στη δύσκολη συνεισφορά, με τα μέτρα, αλλά και στη δημιουργική συνεισφορά, για την περιοχή σας και την αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος.

(φωτ. Star K.E.)

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Ημέρα"

Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Λαμιακός Τύπος"

Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Καθημερινή Φθιώτιδα"

Αναρτήθηκε από....energoipoliteskv.blogspot.com